Post on 23-Mar-2016
description
transcript
Sumario
Editoral …………..…………………………
E. Infantil ....…………………………………
1º E. Primaria ..…..…………….……….…
2º E. Primaria ...…………………………..
3º E. Primaria ………….………………….
4º E. Primaria ……………………………..
5º E. Primaria …...…………………….…
6º E. Primaria ……………..…………..…
Apéndices …………………………………..
EDITORIAL
Estimadas familias: Unha vez máis,ao remate do curso chega ás vosas mans a revista “Ensenada”,que
pretende amosar,a través das súas páxinas,dun xeito sinxelo e resumido parte das
celebracións,acontecementos e unha pequena mostra dos traballos realizados polo
alumnado do centro ao longo deste curso escolar 2011-12.
En primeiro lugar queremos expresar o noso agradecemento a todas as persoas que,de
maneira altruista,desinteresada e ilusionada contribúen a que a tarefa educativa
mellore cada día.
Grazas pola súa participación, pola súa entrega ao labor máis gratificante que
existe:contribuir a formar ás futuras xeracións.
De xeito moi especial queremos trasladar este agradecemento (en nome da
comunidade educativa) ao profesorado do Centro que neste curso poñen fin á súa tarefa
profesional : Fernando Sánchez,Marina Pereiras,María Suárez e María Remedios
Vázquez. Agardamos que poidan disfrutar dunhas merecidas “vacacións”.
Algunha destas persoas levan máis anos neste Centro que outras,pero todas elas
deixaron dalgún xeito unha parte moi importante das súas vidas,onde impartiron os
seus coñecementos no ámbito educativo e no persoal,tratando de transmitir ao alumnado
unha morea de valores éticos e morais que perdurarán neles durante toda a súa vida.
Deixan o colexio,pero as súas portas seguen abertas para eles.Sempre serán recibidos
có agarimo que souberon conquerir durante todo este tempo.
Moitas grazas e feliz xubilación
E,claro está: ¡¡¡Feliz verán para todos e todas!!!
TALLER DE FROITAS No mes de abril os nenos e nenas da aula de 3 anos C,realizamos un taller de froitas. Todos trouxemos froitas da casa,probamos diferentes sabores, observamos as diferentes cores, tocamos
moitas texturas… ¡¡¡Foi moi divertido!!! Logo fixemos brochetas de froitas coas diferentes froitas que trouxeramos.
Gustáronnos moito.
P C R N D A D J
N I V B T R R I
O S A M E N O R
G N A G I O N A
A E O T I R E F
R N T O R O M A
D L A C O I N A
E N C A R T A N
N O M I T A C A
O día 26 de xaneiro os alumnos de 1º e 2º ciclo asistimos a un concerto didáctico no Pazo da Ópera titulado “A Cenicienta”. Baseado no conto clásico, de Perrault Rossini fixo a ópera “La Cenicienta o el triunfo de la bondad”. Gustounos moito e foi a primeira vez que asistimos a unha ópera. Velaquí algúns dos debuxos que fixemos os de 1º despois de ver a función.
Concertos didácticos
Os alumnos e alumnas do 2º ciclo do colexio Eusebio da Guarda
fuimos a ver unha obra teatral ao FORUMETROPOLITANO chamada O
Refuxio,o 18 de novembre de 2011.
Tratábase dunha nena chamada Eva, que tenía nove anos . O seu
pobo estaba en guerra. Un día caeu unha bomba cerca da súa escola,
e acabou nun refuxio.No refuxio había unhas normas que cumprir.
Eva non paraba de mandar cartas aos seus pais para saber se estaban
vivos, pero eles no lle respondían.Eva ao principio pensaba que era
un xogo,pero foi pasando o tempo, e seguía sen haber xente . Cando
se fixo maior decidiu saír a fora,para poder loitar na guerra,porque
de pequena ela ben sabía que os nenos non pintaban nada guerra.
Equipo redactor: Lucia A., Claudia, Daniela.
O REFUXIO
ENTREVISTA AO ESCRITOR GONZALO MOURE
Os alumnos de 4ºB fixémoslle unha entrevista a Gonzalo Moure o
día 28 de marzo na biblioteca do colexio.
Pregunta :En que te inspiraches para facer o libro “Os cabalos
do meu tío “?
Gonzalo Moure: Mirando ao meu arredor, toda a historia foi como
a miña vida, por un paxaro que se pouso un día no meu ombreiro.
P: Por que elixiches Acacias para desenvolver a túa historia?
G.M: Porque era a miña casa, o tío Darío era eu. Os cabalos eran
os meus cabalos. Os cans eran meus.Todo era meu.
P: Como se che ocorreron os nomes de Gioconda e Leonardo?
G.M: Pensando nun pintor en concreto en Leonardo Da Vinci.
P: Quen che inspirou a personaxe dePaula dos Pablos?
G.M: Inspireime nunha nena dun colexio de Asturias, preto de
Acacias ao que fora a dar unha charla sobre outro dos meus
libros.
P: Cando foi a primeira vez que fuches ao Sahara?
G.M: A primeira vez que fun ao Sahara foi no ano 1996.
P: Quen é Pascual a quen lle dedicas o teu libro?
G.M: Pascual é un amigo meu, de profesión pastor, e sen el non
coñecería aos cabalos nin como é a vida no campo.
P: “Palabras de Caramelo”, tamén é un libro teu no que te
inspiras na vida no deserto. Por que?
G.M: Porque me inspiro na miña vida. En palabras de Caramelo
inspireime nun neno xordo do Sahara que me lía os beizos.
P: Ti de pequeno, na túa familia tiñades cabalos?
G.M: Si, o meu tío tiña cabalos. Un en especial, que nunca
puiden montar, chamábase Taburete.
Dámoslle as grazas a Gonzalo Moure por compartir un anaquiño da
súa vida connosco e esperamos debecidos por coñecer o seu novo
libro. Unha aperta e ata o vindeiro curso
ENTREVISTA CON JACOBO FERNANDEZ
O día 23 de Abril tivemos o pracer de entrevistar ao escritor e ilustrador Jacobo Fernandez Serrano.Que é o escritor de “Mil cousas poden pasar” I e “Mil cousas poden pasar” II. Estas son as preguntas que lle fixemos: P:Por que lle dedicas o libro a túa tía avoa? R:Porque foi como unha inspiración. P:De onde sacaches os nomes dos pesonaxes? R:Mirando nun mapa e nos libros. P:Por que puxeches ao personaxe Pouco músico? R:Porque xa que estaba mudo a través da música conseguiu falar. P:Qué che inspirou para decir que o cocho Isaías iba a escola? R:Foi porque me gusta ler e todo é como un ingredente. P:No libro Mil cousas poden pasar 2 va a haber novos persoaxes? R:Si, son tres malvados. Equipo de redacción:Paloma,Lucía A, Alba, Sara, Lucía F. 4º B
Un deseo Si en este cruel mundo se pudiera desear, desearía vivir sin limitaciones que perjudiquen
y desfavorezcan a unos pocos. En un mundo donde la especie humana no sea sinónimo de
caos y destrucción; donde el pensamiento no tuviera murallas ni límites; donde la dictadura
Bomba atómica de Hirosima
no fuera más que un mito; donde las guerras no fueran más que una pesadilla surrealista;
donde la conciencia gobierne el alma de quien en verdad hizo algo mal; donde las armas
solo sirvan de advertencia de los errores que se cometieron en el pasado; donde la cultura
sea símbolo de libertad, no de censura y represión; donde uno es mejor que otro por tener
más conocimientos, no por la fuerza; donde todo el mundo pueda tener acceso a uno
víveres necesarios para vivir; donde las hambrunas desaparecieran de
la tierra; donde el futuro sea sinónimo de prosperidad, no de batallas
caóticas; donde la vida no se altere con la presencia humana.
Miguel Ulla Berdullas, 6ºC
LA CRISIS
- La crisis,momentos que sufrimos en este tiempo debajo de una sábana sucia y melancólica con profunda
y amarga desesperación. Los pensamientos son deseos de volver a un estado económico digno con un
sueldo que no nos obligue a arrastrarnos como perros por conseguir el pan y alimentar a nuestras familias.
- El miedo…los comedores sociales a rebosar ;el más rico, ahora, puede ser el más pobre; la gente en la calle, caras
tristes, el paro… todo es más difícil ahora.
- CON LA CRISIS , menos trabajo , menos dinero , MENOS VIDA. No meextraña que la gente robe, atraque…
que los jóvenes se vayan a la casa de sus padres.
La crisis es la pobreza, el miedo, el pesimismo, el paro y los malos pensamientos. Los años de la peseta eran
regalos comparados con éstos.
- Sueldos rebajados, paro, recortes, desahucios, más pobres y políticos cobrando millones.
- La crisis… paro, subida de precios, recortes: nos estan haciendo perder dinero, perder trabajo, pero no nuestra
dignidad..
- El SUDOR , las LÁGRIMAS , expresan nuestro sudor y sufrimiento para tener un sueldo digno , para no
MIRAR ATRÁS , para no MALVIVIR .
Yo creo que sin la crisis todo seria caras felices, trabajo, personas con techo donde vivir, personas ricas… La crisis ha
convertido todo eso en caras tristes, paro, personas en la calle y personas pobres. 6º C
NUESTRO PASO POR EL “EUSEBIO ”
Nuestro colegio es un tanto especial : tenemos muy buenos profesores y
compañeros agradables.
Su historia comienza cuando un gran hombre , llamado Eusebio da Guarda
en 1898 , quiso construir un colegio , al que le da el nombre de Escuelas da Guarda
. Posteriormente se convirtió en una fábrica de armas que fue visitada por
numerosas personalidades del momento , y continuó así durante más de veinte años
. Con el paso del tiempo , volvió a florecer como colegio .
Ahora hay una gran variedad de clases y hubo , un montón de reformas , pero , no
sólo en el edificio , sino también en los que cada día conviven dentro de él .
Pasan los años y nos vamos acercando cada vez más a nuestra madurez . Han
pasado ya nueve años llenos de sonrisas , de historias y de anécdotas ; cada año
que pasa , crece en nuestro interior esa sensación que notamos cada curso el
primer día de clase .
Vamos dejando cada vez más marcadas nuestras huellas del paso por el colegio .
Ahora estamos en sexto y nos han mandado hacer un texto de despedida , pero
nunca podremos completarlo , porque una parte de nosotros siempre quedará en
este Centro , y se unirá a las de miles de niños,
que juntas formaran el espíritu de nuestro colegio : C.E.I.P. Eusebio da Guarda .
ALUMNADO DE 6º NIVEL DE PRIMARIA
Carta al alumnado de 6º B
Queridos niños/as de 6º B :
Aprovecho la oportunidad que me brinda la revista “Ensenada”
para dirigirme a todos/as vosotros/as.
A través de estas líneas,ahora que poneis final a vuestra etapa educativaen el
colegio y emprendeis entusiasmados y expectantes una nueva andadura
educativ,vosotros que habeis formado parte de mi vida de una manera muy
especial;quiero manifestaros mi agradecimiento por los años que hemos pasado
juntos,por las vivencias que hemos compartido,por las ilusiones,proyectos y por
todo lo que hemos realizado a lo largo de los años.
Quiero que sepáis que habéis significado mucho para mi.Algunos pasasteis
más de la mitad de vuestra vida escolar conmigo.Me une a vosotros el orgullo
de haber sido vuestra educadora,vuestra formadora.En una palabra: vuestra
“maestra.El cariño que siento por cada uno7a de vosotros/as siempre perdurará
en mi corazón.estar seguros/as que siempre os llevaré en el cajón de mis
recuerdos.
Os deseo muchos,muchos éxitos en la nueva etapa que comenzareis el próximo
curso.
Estoy segura de que alcanzareis grandes metas.Nunca os desaniméi,trabajad
y esforzaros.El éxito no es del que llega el primero sino de aquel que nuinca
desfallece en su intento.
Quiero hacer extensivas estas palabras a todos/as los/as que han participado
conmigo en algún momento,pero que están en otros grupos de sexto.
A todos/as los/as que este año abandonais el colegio os deseo lo mejor.
¡¡¡ Gracias por haberos conocido!!!
Os quiere vuestra exprofesora