Date post: | 08-Aug-2015 |
Category: |
Documents |
Upload: | john-theoulakis |
View: | 50 times |
Download: | 1 times |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΥΛΑΚΗΣ
Χημικος ΑΠΘ
Marketing Director
YΠΕΡΤΑΣΗ &
ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ
Τροποποιήσιμοι
παράγοντες
Υπερχοληστερολαιμία
Κάπνισμα
Υπέρταση
Παχυσαρκία
Τρόπος διαβίωσης
Σακχαρώδης Διαβήτης
Ηλικία
Φύλο
Οικογενειακό
Ιστορικό Σ.Ν.
Προσωπικό
Ιστορικό Σ.Ν.
Μη Τροποποιήσιμοι
παράγοντες
Martin et al. Lancet 1986 iii:933-936
NCEP, Circulation, 1994:891329-1445
Κυριώτεροι Παράγοντες Κινδύνου Στεφανιαίας
Νόσου
Στεφανιαία
Νόσος
Η Μελέτη Framingham
Σακχαρώδης
Διαβήτης
Χοληστερόλη
TC 335 mg/dL
Υπέρταση ΣΑΠ
195 mmHg
X
1.8
X 5.4 X 3
X 22
X 8.7
X 5
X 14
Kannel WB. Importance of hypertension as a major risk factor in cardiovascular disease. In: Genest J, Koiw E,
Kuchel O, Boucher R,Nowaczynski W, Rojo-Ortega JM, eds. Hypertension: Physiopathology and Treatment.
New York, NY: McGraw-Hill Book Co; 1977:888-910.
Αλληλεπίδραση παραγόντων κινδύνου Στεφανιαίας
Νόσου
0
20
40
60
80
100
120
140
<204 205-234 235-264 265-294 >295
0
50
100
150
200
250
300
350
100 120 140 160 180 200
Kannel W. In: Hypertension: Pathophysiology and Treatment. New York: McGraw-Hill, Inc.; 1977:888-909; Castelli WP. Am J Med.
1984;76:4-12.
Συχνότη
τα Σ
Ν/1
000
Ηλικία
40
50
60
70
Framingham study
Η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία αποτελούν κύριους παράγοντες κινδύνου για ΣΝ
ΣΑΠ (mm Hg) στους άνδρες TC (mg/dL) στους άνδρες
Πιθ
ανότη
τα Σ
Ν//
1000
Η υπερχοληστερολαιμία συναντάται πιο συχνά στους ασθενείς με υπέρταση
MacMahon SW, et al. Arteriosclerosis. 1985;5:391-396.
18
28
35
19
37 36
0
5
10
15
20
25
30
35
40
Άνδρες Γυναίκες
Φυσιολογική ΑΠ
Υψηλή ΑΠ
Υπό αντιυπερτασική αγωγή
Ασ
θεν
είς μ
ε T
C
250 m
g/d
L
Υπέρταση ορίζεται ως ΑΠ 150/95 mm Hg
Αθροιστική Επίδραση Χοληστερόλης και Συστολικής ΑΠ στον Κίνδυνο Θανάτου από
ΣΝ
Neaton JD, Wentworth D. Arch Intern Med. 1992;152:56-64.
142+
125-131
<182
182-202
203-220
221-244
<118
118-124
132-141
34
21
13
6
23
12
10
6
18
11
9
6
4
17
8 8
6
3
Θά
να
τοι/10,0
00
Έτη
-ασ
θεν
ών
245+
14
5 6
3
12
17
N=316,099
Cardiovascular events expected
without Drug Therapy
“Likelihood Of Suffering A Heart Attack or Dying From Heart Disease In The Next 10 Years In 100 People Like You”
Cardiovascular events prevented
By Antihypertensive Therapy
“Likelihood Of Suffering A Heart Attack or Dying From Heart Disease In The Next 10 Years In 100 People Like You”
Events prevented By
Antihypertensive Therapy
Events prevented By
Adding Statin Therapy
“Likelihood Of Suffering A Heart Attack or Dying From Heart Disease In The Next 10 Years In 100 People Like You”
Yπέρταση και διαβήτης τύπου 2:
πληθυσμός υψηλού κινδύνου
The Hypertension in Diabetes Study Group.
J Hypertens 1993a;11:309-317. * Στατιστικά σημαντικό, υπερτασικοί vs νορμοτασικοί. † Υπερτροφία αριστερής κοιλίας σε ΕΚΓ.
Eπιπ
ολασμός (
%)
12
* *
*
*
*
0
2
4
6
8
10
Έμφραγμα μυοκαρδίου
AEE/παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο
Yπερτροφία της αριστερή κοιλίας
Nορμοτασικοί
διαβητικοί άντρες
Yπερτασικοί
διαβητικοί άντρες
Nορμοτασικές
διαβητικές γυναίκες
Yπερτασικές
διαβητικές γυναίκες
Συσχέτιση ΣAΠ και καρδιαγγειακού
θανάτου σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 Π
οσ
οσ
τό κ
αρ
δια
γγει
ακής θ
νησ
ιμότη
τας/
10.0
00
έτη
-ασ
θεν
ών
250
225
200
175
150
125
100
75
50
0
25
< 120 120–139 140–159 160–179 180–199 >200
Συστολική αρτηριακή πίεση (mm Hg)
Mη διαβητικοί
Διαβητικοί
Stamler J et al. Diabetes Care 1993;16:434-444.
Aύξηση της θνησιμότητας σε ασθενείς με
υπέρταση, ΣΔ τύπου 2 και πρωτεϊνουρία
Yπέρταση (H) και πρωτεϊνουρία (P) στο ΣΔ τύπου 2 Tυποποιη
μένο π
ηλίκ
ο θ
νησιμ
ότητας 1,00
0
500
0
P-H- P-H+ P+H- P+H+ P-H- P-H+ P+H- P+H+
Άνδρες Γυναίκες
Wang SL et al. Diabetes Care 1996;19:305-312.
Πρωτεϊνουρία και κίνδυνος ΑΕΕ και ΣΝ σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2
U-Prot, συγκέντρωση πρωτεϊνών στα ούρα
Miettinen H et al. Stroke. 1996;27:2033–2039.
1.0
0.9
0.8
0.7
0.6
0.5
0 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 ΑΕΕ Στεφανιαία
νόσος
P<0.001
Μήνες
A
B
C Σύνολο: P<0.001
0
10
20
30
40
A: U-Prot <150 mg/L B: U-Prot 150–300 mg/L C: U-Prot >300 mg/L
ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑ
Νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου
μικρολευκωματινουρία πρωτεϊνουρία
Καρδιαγγειακές επιπλοκές
Θάνατος
ΕΝΔΟΘΗΛΙΟ
Η ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και η αρτηριακή υπέρταση
επάγουν την καταστροφή οργάνων στόχων
Ενδοθηλιακή
δυσλειτουργία
Καρδιαγγειακά
επεισόδια Αύξηση της
αρτηριακής πίεσης
Κλινική
διάγνωση
Ροή συμβαμάτων που οδηγούν σε θάνατο καρδιαγγειακής αιτιολογίας
Θρόμβωση
Στεφανιαίων
Εμφραγμα
μυοκαρδίου
Aρρυθμίες
Αιφνίδιος
θάνατος
Μυική
απώλεια
Remodeling
Διάταση
κοιλίας
Καρδιακή ανεπάρκεια
Θάνατος
Νευροορμονική
ενεργοποίηση
Ισχαιμία του
μυοκαρδίου
Στεφανιαία νόσος
Αθηροσκλήρωση
Υπερτροφία αριστερής
κοιλίας
Παράγοντες κινδύνου
• Δυσλιπιδαιμία
• Υπέρταση
• Διαβήτης
• Κάπνισμα
Dzau V, Braunwald E. Am Heart J. 1991;121:1244.
Πανευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες: Εκτίμηση του συνολικού KA κινδύνου
ΒΟΣ = Βλάβες Οργάνων Στόχων ΣΚΝ = Σχετικά Κλινικά Νοσήματα ESH/ESC Guidelines. J Hypertens. 2003;21:1011-1053
Αρτηριακή πίεση (mm Hg)
Υψηλή φυσιολογική
ΣΑΠ 130-139 ή ΔΑΠ 85-89
3ου βαθμού
ΣΑΠ >180 ή ΔΑΠ >110
Φυσιολογική
ΣΑΠ 120-129 ή ΔΑΠ 80-84
Αλλοι (ΠΚ) και ιατρικό ιστορικό
Απουσία άλλων ΠΚ
1-2 ΠΚ
>3 ΠΚ ή ΒΟΣ ή Σακχ. Διαβήτη
ΣΚΝ
1ου βαθμού
ΣΑΠ 140-159 ή ΔΑΠ 90-99
2ου βαθμού
ΣΑΠ 160-179 ή ΔΑΠ 100-109
Μ.Ο. Κινδύνου
Μ.Ο. Κινδύνου
Χαμηλός Κίνδυνος
Χαμηλός Κίνδυνος
Χαμηλός Κίνδυνος
Μέτριος Κίνδυνος
Μέτριος Κίνδυνος
Μέτριος Κίνδυνος
Μέτριος Κίνδυνος
Υψηλός Κίνδυνος
Υψηλός Κίνδυνος
Υψηλός Κίνδυνος
Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Π. Υψηλός Κίνδυνος
Κίνδυνος εμφάνισης ΣΝ στην επόμενη δεκαετία: Χαμηλός: <15% Υψηλός: 20-30% Μέτριος: 15-20% Π. Υψηλός: 30%
ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Εκτιμάται ότι 690.000.000 άνθρωποι πάσχουν
από Υπέρταση
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ είτε δεν λαμβάνουν
θεραπεία είτε δεν ελέγχονται επαρκώς !
Υπέρταση
Ορισμός της Υπέρτασης κατά JNC VII
Φυσιολογική <120 και <80
Προυπέρταση 120–139 ή 80–89
Στάδιο 1 140–159 ή 90–99
Στάδιο 2 >160 ή >100
Κατηγορία ΣΑΠ mmHg ΔΑΠ mmHg
Η ΣΑΠ, Αλλά Όχι η ΔΑΠ, Αυξάνεται στη Διάρκεια της Ζωής
Με την ηλικία,
αυξάνεται η ΣΑΠ, ενώ
η ΔΑΠ τείνει να μειωθεί
Η ΣΑΠ αυξάνεται με
γραμμικό τρόπο
– Η ΔΑΠ αυξάνεται
λιγότερο απότομα,
εμφανίζει
σταθεροποίηση και
μειώνεται ελαφρά
μετά
την έβδομη
δεκαετία
Adapted from Galarza CR et al. Hypertension.
1997;30:809-816.
Αρ
τηρ
ιακ
ή Π
ίεσ
η (
mm
Hg
)
160
140
120
100
80
60
15–24 25–34 35–44 45–54 55–64 65–74 75–84
85–99 Ηλικιακή Ομάδα (έτη)
ΣΑΠ
ΔΑΠ
Stamler, Stamler, Neaton. Arch Intern Med. 1993;153:598-615.
Κίνδυνος θανάτου από εγκεφαλικό επεισόδιο ανάλογα με τη Συστολική και Διαστολική ΑΠ στην
MRFIT 9
0
1
2
3
4
5
6
7
8
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Συστολική
Διαστολική
Πρ
οσ
αρ
μο
σμ
ένο
ς
σχ
ετι
κό
ς κ
ίνδ
υνο
ς
<112 112- 118- 121- 125- 129- 132- 137- 142- 151 Συστολική ΑΠ
(mm Hg)
<71 71- 76- 79- 81- 84- 86- 89- 92- 98 Διαστολική ΑΠ
(mm Hg)
* Άνδρες 35-57 ετών που παρακολουθήθηκαν επί 12 έτη κατά μέσον όρο.
Neaton et al. Arch Intern Med. 1992;152:56-64.
<120 120-139
140159
160+
Θνησιμότητα από ΣΝ
ανά
10.000 ανθρωποέτη
100+
80-89
70-74 <70
75-79
90-99
Επίδραση της Συστολικής και Διαστολικής ΑΠ στη θνησιμότητα από Στεφανιαία Νόσο: MRFIT
(N=316.099)*
48,3
37,4
43,8
38,1
80,6 31,0
25,5
25,3 25,2
24,
9
23.8
16.9
13.9
12,8
12,6
11,8
20,6
10,3 11,8
8,8
8,5
9,2
Συστολική ΑΠ
(mm Hg)
Διαστολική ΑΠ
(mm Hg)
Στόχοι της Θεραπείας
Μείωση Καρδιαγγειακής/ Νεφρικής νοσηρότητας και
θνητότητας.
Επίτευξη Θεραπευτικού Στόχου ΑΠ <140/90 mmHg και
<130/80 mmHg σε ασθενείς με διαβήτη ή χρόνια
νεφρική νόσο.
Επίτευξη στόχου ΣΑΠ,ιδιαίτερα σε ασθενείς άνω των
50 ετών.
Σχόλια της Επιτροπής
Η σχέση υπέρτασης και καρδιαγγειακής νόσου είναι
συνεχής, σταθερή και ανεξάρτητη από άλλους
παράγοντες κινδύνου.
Κάθε αύξηση της τάξης των 20/10 mmHg διπλασιάζει
τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε όλο το υπερτασικό
εύρος ξεκινώντας από τα 115/75 mmHg.
Οφέλη από τη ρύθμιση της Υπέρτασης
Μέση Ποσοστιαία Μείωση
Εγκεφαλικά Επεισόδια 35–40%
Εμφράγματα του Μυοκαρδίου 20–25%
Καρδιακή Ανεπάρκεια 50%
Στοχεύοντας στην ιδανική αντιυπερτασική αγωγή
• Υψηλή και δοσορυθμιζόμενη αποτελεσματικότητα
• Αριστη ανοχή σε κάθε δοσολογία
• Πραγματικός 24ωρος έλεγχος της ΑΠ με χορήγηση μία φορά ημερησίως
• Κατάλληλο για χορήγηση σε όλες τις υποομάδες ασθενών
• Ευνοϊκή επίδραση σε άλλους παράγοντες κινδύνου
• Προστασία οργάνων - στόχων
Aιτίες αλλαγής της αντιυπερτασικής αγωγής
Ασθενείς (%)
Μη αποτελε- σματικός
έλεγχος της ΑΠ
48.4
0
10
20
30
40
50
N=1603 Υπερτασικοί ασθενείς υπό θεραπεία στη Γερμανία Düsing R et al. Blood Pressure. 1998;7:313-315.
Ανεπιθύμητες ενέργειες
30.1
Δυσαρέσκεια ασθενών
20.0
Απουσία συμμόρφωσης
16.8
Κόστος
4.9
Μηχανισμός δράσης των Αναστολέων των Υποδοχέων της Αγγειοτασίνης ΙΙ
Aγγειοτασινογόνο
Aγγειοτασίνη I
Aγγειοτασίνη II
υποδοχέας
ΑΤ1
Bραδυκινίνη
Ανενεργά
πεπτίδια
Αγγειοδιαστολή Αύξηση των ευεργετικών
επιδράσεων της ΑΙΙ
Αναστολείς ΜΕΑ
Εναλλακτικές οδοί
AIIRAs
?
February 15 | Slide 65 research based, people driven
BHΧΑΣ
• Αντίθετα από τους α-ΜΕΑ , οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσινης ΙΙ δεν αναστέλλουν την αποδόμηση της βραδυκινινης.
• Για τον λόγο αυτό, δεν φαίνεται να προκαλούν τον μόνιμο ξηρό βήχα που συχνά επιπλεκει την χορήγηση των α-ΜΕΑ.
AIIRAs: Φαρμακολογικές Διαφορές
Ουσία (μεταβολίτης)
Ιrbesartan, US Pl, 1999. Losartan potassium, US PI, 1999. Valsartan, US PI, 1999.
Τ1/2, ώρες % Δέσμευση με πρωτεϊνες
Irbesartan
Losartan
Valsartan
Candesartan
11-15
2 (6-9)
6
9
90
98,7 (99,8)
95
99,5
Bιοδιαθεσι-μότητα (%)
60-80
33
~25
15
Επίδραση τροφής
Oχι
Ελάχιστη
40%-50%
Οχι
Telmisartan
Eprosartan
24
5-9
> 99,5
97,9 - 98,6
42-58
13
Ελάχιστη 6%
25%
Candesartan cilexetil, US PI, 1999. Telmisartan, US PI, 1999. Eprosartan mesylate, US PI, 1999.
AIIRAs: Φαρμακολογικές Διαφορές
Δεν χρειάζεται ρύθμιση της δοσολογίας
* Σε ασθενείς με ήπια ως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια, η δόση του telmisartan δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 40mg ημερησίως
Νεφρική Ανεπάρκεια Ηπατική Ανεπάρκεια
Ουσία
Losartan
Valsartan
Candesartan
Telmisartan
Ιrbesartan
Hπια Σοβαρή Μέτρια Ηπια Μέτρια
Αντενδείκνυται
Αντενδείκνυται
Αντενδείκνυται Χ
Χ
Χ
Χ
Χ Χ
Χ Χ
Χ Χ
Χ Χ
0
-10
-20
-30
-40
0 1 2 4 6 8 10 12
0 1 2 4 6 8 10
12
0
-10
-20
-30
-40
-50
Εφάμιλλη αντιυπερτασική δράση irbesartan με εναλαπρίλη σε ασθενείς με σοβαρή υπέρταση
Εβδομάδες
Irbesartan 150-300 mg (n=103)
Enalapril 20-40 mg (n=56)
Μεταβολή στη ΣΑΠ (mm Hg)
Larochelle P et al. Am J Cardiol. 1997;80:1613-1615.
Μεταβολή στη ΔΑΠ (mm Hg)
Ταχύτερη απόκριση των ασθενών στην irbesartan συγκριτικά με την εναλαπρίλη
0
10
20
30
40
50
60
70
2 4 8 12
Irbesartan 150-300 mg (N=103)
Enalapril 20-40 mg (N=56)
*ΔΑΠ < 90 mg Hg
Larochelle P et al. Am J Cardiol. 1997;80:1613-1615.
% α
σθενώ
ν π
ου
ομαλοποιή
θηκαν*
Εβδομάδες
Σημαντικά μικρότερη συχνότητα βήχα με την irbesartan
0
2
4
6
8
10
12
14
2.5
13.1
% Ασθενών
Irbesartan (n=121)
Enalapril (n=61)
p=0.007
Larochelle P et al. Am J Cardiol. 1997;80:1613-1615.
Irbesartan 75 mg - 150 mg* (n=101) Atenolol 50 mg - 100 mg* (n=108)
*Τιτλοποίηση τηςδόσης την 6η εβδομάδα αν ΔΑΠ 90 mm Hg. Πρόσθεση νέας αντιυπερτασικής αγωγής την 12η εβδομάδα αν η ΔΑΠ 90 mm Hg. †ΔΑΠ <90 mm Hg ή μείωση από τις αρχικές τιμές κατά 10 mm Hg.
Stumpe KO et al. Blood Press. 1998;1:31-38.
0
-2
-4
-6
-8
-10
-12
-14
-16
-18 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24
Εβδομάδες
80
70
60
50
40
30
20
10
0
72
63
Τουλάχιστον εφάμιλλη αποτελεσματικότητα irbesartan και ατενολόλης
*p<0.05 έναντι των αρχικών τιμών. †p<0.05 irbesartan έναντι ατενολόλης.
Μεταβολή της
ΔΑΠ από τις
αρχικές τιμές
(mm Hg) *
Irbesartan
Aτενολόλη
* * *
* *
12 24 48 εβδομάδες
-20
-15
-10
-5
0
†
Μείωση της ΔΑΠ
SYLVHIA : Μεταβολή της ΑΠ
Malmqvist K et al. J Hypertens. 2001;19(6):1167-1176
*p<0.05 έναντι των αρχικών τιμών
Μεταβολή της
ΣΑΠ από τις
αρχικές τιμές
(mm Hg)
Irbesartan
Ατενολόλη
*
*
* *
*
*
12 24 48 εβδομάδες
-35
-30
-25
-20
-15
-10
-5
0
SYLVHIA : Μεταβολή της ΑΠ
Μείωση της ΣΑΠ
Malmqvist K et al. J Hypertens. 2001;19(6):1167-1176
Malmqvist K et al. J Hypertens. 2001;19(6):1167-1176
%
Ασθενών
Irbesartan
Ατενολόλη
77%
89%
74%
92%
Ομαλοποίηση
ΔΑΠ <90 mm Hg
Απόκριση
ΔΑΠ <90 mm Hg ή
μείωση κατά >10 mm Hg
0
20
40
60
80
100
SYLVHIA : Απόκριση στη θεραπεία
*p<0.05 έναντι αρχικών τιμών.
Μεταβολή
του LVMI
(g/m2)
Irbesartan
Εβδ 12
n=49
Εβδ 24
n=49
Εβδ 48
n=45
Ατενολόλη
Εβδ 12
n=56
Εβδ 24
n=56
Εβδ 48
n=50
*
*
*
-30
-25
-20
-15
-10
-5
0
-3.8% -6.1% -13.2% -0.3% -3.2% -8.6%
Malmqvist K et al. J Hypertens. 2001;19(6):1167-1176
SYLVHIA : Μέση μεταβολή του δείκτη μάζας αριστερής κοιλίας (LVMI)
Irbesartan
Ατενολόλη
% Ασθενών
Το Aprovel είναι καλύτερα ανεκτό από την ατενολόλη
Stumpe KO et al. Blood Press. 1998;7:31-37.
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0 Διακοπή της
αγωγής λόγω Α.Ε.
Σοβαρές Α.Ε.
Βραδυ-καρδία
Ναυτία/ έμετος ή διάρροια
Κόπωση Ψυχρά άκρα
Irbesartan (n=110)
Atenolol (n=121)
0
Μεταβολή στη ΔΑΠ (mm Hg)
Irbesartan 150 mg (n=89)
Amlodipine 5 mg (n=92)
Neutel J et al. Am J Hypertens. 1999;12:128A.
2 4 0
Τουλάχιστον εφάμιλλη αποτελεσματικότητα irbesartan και αμλοιδπίνης
Εβδομάδες
-10
-8
-6
-4
-2
0
N=30 σε κάθε ομάδα
Gaudio C. et al. J Cardiovasc. Pharmacol. 2003;42:622-628
Μεταβολή
του LVMI
(g/m2)
3 μήνες 6 μήνες
-30
-25
-20
-15
-10
-5
0
p<0,0001
p<0,0001
Irbesartan
Αμλοδιπίνη
Aprovel vs αμλοδιπίνης στην υπερτροφία αριστερής κοιλίας
IDNT: Σχεδιασμός
• 1.715 ασθενείς με υπέρταση, ΣΔ τύπου 2 και πρωτεϊνουρία 900 mg/d
Διπλή-τυφλή αγωγή
Εως 5 εβδομάδες
Screening/Εισαγωγή
Ομάδα ελέγχου*
Αμλοδιπίνη*
Ελάχιστη παρακολούθηση: 2 έτη (Μ.Ο. 2.8 έτη)
Irbesartan*
* Χορήγηση συμπληρωματικής αντιυπερτασικής αγωγής (εκτός από ΑΜΕΑ, AIIRAs, and CCBs) για την επίτευξη παρόμοιας μείωσης της ΑΠ
Lewis E.J. New England J Med. 2001;345:851-860
Επιβράδυνση της εξέλιξης της διαβητικής νεφροπάθειας σε τελικού σταδίου νεφρική
ανεπάρκεια (διπλασιασμός κρεατινίνης ορού, αιμοκάθαρση, μεταμόσχευση
νεφρού ή θάνατο)
IDNT: Πρωτεύον τελικό σημείο αξιολόγησης
Lewis E.J. New England J Med. 2001;345:851-860
IDNT: Επίδραση στην αρτηριακή πίεση
0
20
40
60
80
100
120
140
160
180
200
Ομάδα ελέγχου
Αρχικές τιμές
Υπό θεραπεία
77
160 158
144 141 140
87 80 87 77
87
158
Παρόμοια μείωση της ΑΠ
N=569 N=579 N=567
mm
Hg
Irbesartan Μέση δόση: 269mg/d
Amlodipine Μέση δόση: 9.1mg/d
Lewis E.J. New England J Med. 2001;345:851-860
Ασθενείς (%)
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60
0
10
20
30
40
50
60
70
IDNΤ: αποτελέσματα Χρόνος έως τον διπλασιασμό της
κρεατινίνης του ορού, ESRD ή θάνατο
Irbesartan Aμλοδιπίνη Ομάδα ελέγχου
Lewis EJ et al. New Engl J Med 2001;345:851-860. Παρακολούθηση (μήνες)
23% p=0.006
20% p=0.02
P=ns
IDNT: Αποτελέσματα
20% RRR P =0.0237
23% RRR P =0.0062
Σύνθετο τελικό σημείο = Διπλασιασμός κρεατινίνης, ESRD ή ολική θνησιμότητα
0%
5%
10%
15%
20%
25%
30%
35%
40%
45%
% Α
σθενώ
ν π
ου ε
μφ
ανίζ
ουν τ
ο
σύνθετο τ
ελικ
ό σ
ημείο
Control Irbesartan Amlodipine N=569 N=579 N=567
Lewis E.J. New England J Med. 2001;345:851-860
Παρακολούθηση (μήνες)
IDNT - Χρόνος έως τον διπλασιασμό της κρεατινίνης του ορού
Lewis EJ et al. New Engl J Med 2001;345:851-860.
Ασθενείς (%)
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60
0
10
20
30
40
50
60
70
Irbesartan Aμλοδιπίνη Ομάδα ελέγχου 33%
p=0.003
37% p<0.001
p=ns
IDNT - Καρδιαγγειακά συμβάματα
Lewis EJ et al. New Engl J Med 2001;345:851-860.
Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων.
Ομάδα ελέγχου n=569
Irbesartan n=579
Αμλοδιπίνη n=567
25.3% 23.8%
22.6%
0
10
20
30
Ασθενείς (%)
Μηχανισμός δέσμευσης της αμλοδιπινης με
τους Υποδοχείς των Διαύλων Ασβεστίου
Mason et al. Mol Pharmacol. 1992;41:315-321
Μόριο
Αμλοδιπίνης
θετικά (+) φορτισμένο
Υποδοχέας
Λόγω Ιονισμού (+)
•Σταδιακή Δέσμευση –
Αποδέσμευση
•Αναστολή των διαύλων
ασβεστίου
γιά παρατεταμένο χρόνο
Μακρά Διάρκεια
Δράσης και Βαθμιαία
Μείωση της
Αρτηριακής Πίεσης
Υψηλή συγγένεια της αμλοδιπινης με τις κυτταρικές
μεμβράνες
* P < 0.001 vs control and other agents. Values are mean ± SE (N=12). Cholesterol to phospholipid mole ratio of 0.6:1.0. Manson et al. Mol Pharmacol. 1992;41:315-321
*
14000
12000
10000
8000
6000
4000
2000
0 Amlodipine Isradipin
e
Nimodipin
e
Verapam
il
Diltiaze
m
Μe
mb
ran
e P
art
itio
n C
oe
ffic
ien
t
N
O
R
V
A
S
C
Η αμλοδιπινη είναι ισχυρός αντιοξειδωτικός
παράγοντας
* 40
0 Amlodipine Felodipin
e
Verapam
il
Diltiaze
m
% Ι
nhib
itio
n o
f Lip
id P
ero
xid
e
Form
ation b
y D
rug (
1.0
μΜ
)
Mean ± SD * P<.001 vs control. Mason et al. J Mol Cell Cardiol. 1999;31:275-281
30
20
10
Captopril
In Vitro Αναστολή
της Οξείδωσης των
Λιπιδίων
N
O
R
V
A
S
C
Παραγωγή Οξειδίου του Αζώτου στον Ανθρωπο
από Στεφανιαία Μικροαγγεία
Amlodipine
Ramiprilat
Bradykinin
-10M -9M -8M -7M -6M
Concentration (log)
Change in N
itrine (
pm
ol/m
g)
0
25
50
75
100
* P<.01 vs control. Zhang et al. Am J Cardiol. 1999;84:27L-33L
*
*
*
* *
* *
*
*
*
-5M
Κυριότερες Επιδράσεις του NO στην Αθηροσκλήρωση
Παρεμποδίζει την προσκόλληση και συσσώρευση των
αιμοπεταλίων
Παρεμποδίζει την προσκόλληση
μονοκυττάρων / χημοκινών
Παρεμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των
λείων μυϊκών κυττάρων
ΝΟ Oξείδιο του αζώτου
Ενδοθήλιο
Αγγειοδιαστολή
Maxwell and Cooke. Coron Artery Dis. 1999;10:277-286
Επίδραση των ανταγωνιστών ασβεστίου έναντι της συμβατικής
θεραπείας ως προς την εμφάνιση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων
Blood Pressure Lowering Treatment Trialists’ Collaboration. Lancet 2003;362:1527–35.
Σχετικός κίνδυνος (95% CI)
1.0 1.5
Υπέρ των ανταγωνιστών ασβεστίου Υπέρ των παλαιότερων φαρμάκων
0.75
Εγκεφαλικά
Στεφανιαία νόσος
Μείζονα καρδιαγγειακά
Συμβάματα
Καρδιαγγειακός
κίνδυνος
Ολική θνησιμότητα
Σύγκριση των Ανταγωνιστών Ασβεστίου με τις συμβατικές θεραπείες (διουρητικά ή β αποκλειστές)
Placebo
Amlodipine
Enalapril
NORMALISE : Υπομελέτη της CAMELOT που αξιολογεί την
αθηρωμάτωση στα στεφανιαία αγγεία με τον ενδαγγειακό υπέρηχο (IVUS)
274
ασθενείς της
CAMELOT
Amlodipine
Enalapril
Κλινικά
Επεισόδια Placebo
IVUS
2 Χρόνια
CAMELOT και NORMALISE: Σχεδιασμός των Μελετών
Data on file. Pfizer Inc.
Προσδιορισμός
της Αθηρ. Πλάκας
2
Χρόνια
Προσδιορισμός
της Αθηρ. Πλάκας
CAMELOT : Μελέτη Νοσηρότητας και Θνητότητας
2000
Ασθενείς με
Σ.Ν.
IVUS
Age, years 57.2 (9.5) 58.5 (9.9) 57.3 (9.7) 0.02
Male gender 73.0% 71.9% 76.3% 0.16
Caucasian 89.0% 89.3% 89.4% 0.97
BMI 29.7±5.0 29.7±5.5 29.9±5.5 0.72
History of hypertension 60.3% 59.7% 61.4% 0.82
BP, mm Hg 129/78 129/77 130/78 N/A
History of dyslipidemia 84.4% 83.7% 83.0% N/A
LDL-cholesterol, mg/dL 100 (32) 101 (31) 104 (32) 0.04
Diabetes 19.8% 17.5% 17.3% 0.42
Unstable angina† 9.9% 8.3% 8.1% 0.45
Prior bypass surgery 8.2% 6.8% 8.0% 0.59
Prior MI 37.7% 40.3% 37.4% 0.50
Current smoker 27.9% 24.8% 27.0% 0.41
Στοιχεία ασθενών κατά την εισαγωγή
Placebo
(n=655) Enalapril
(n=673)
Amlodipine
(n=663) P value*
*Analysis of variance P value.
Statins 84.3% 81.7% 83.1% 0.46
Diuretics 33.4% 26.8% 32.1% 0.02
Beta-blockers 78.8% 74.7% 74.2% 0.11
Aspirin 95.4% 94.7% 94.4% 0.69
ACEs 12.8% 7.0% 7.4% <0.001
ARBs 2.3% 1.6% 1.7% 0.61
CCBs 12.1% 6.1% 5.0% <0.001
Placebo
(n=655)
Enalapril
(n=673)
Amlodipine
(n=663)
P value*
ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Titrated to Full Target Dosage 89.80% 84.30% 86.70% 0.01
Mean (SD) Dose Received, mg N/A 17.4 (3.7) 8.6 (2.0) N/A
Completed Trial
93.7% 92.4% 93.4%
0.62
Discontinued Study Medication 31.1% 35.1% 29.3% 0.07
Treatments Received
Concomitant Medications
(Percentage of Patients)
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ CAMELOT
Cu
mu
lati
ve e
ven
ts,
pro
po
rtio
n
Months
0 6 12 18 24
0
0.25
0.20
0.15
0.10
0.5
Placebo
Enalapril
Amlodipine
No. at risk
Placebo 655 588 558 525 488
Enalapril 673 608 572 553 529
Amlodipine 663 623 599 574 535
31% Risk reduction for Amlodipine vs placebo (P=0.003)
19% Risk reduction for Amlodipine vs enalapril (P=0.10)
15% Risk reduction for enalapril vs placebo (P=0.16)
31%
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ NORMALISE ΜΕ ΧΡΗΣΗ IVUS
*P value by ANCOVA (adjusting for randomization stratum and baseline values as covariates). †P value for change from baseline from least square mean using the same ANCOVA model. ANCOVA indicates analysis of covariance. Note: Since there were only 5–7 patients per treatment group in the stent stratum, the stent and non-stent intervention groups were combined into a stratum with coronary intervention for the ANCOVA model.
Placebo
(n=95)
Enalapril
(n=88)
Amlodipin
e
(n=91)
P value
Enalapril
vs
placebo*
P value
Amlodipin
e vs
placebo*
P value
Enalapril
vs
Amlodipin
e*
Baseline percent atheroma volume
Mean (SD) 42.1 41.6 39.9 0.75 0.14 0.25 (9.3) (9.8) (10.5)
Follow-up percent atheroma volume
Mean (SD) 43.4 42.4 40.4 0.50 0.05 0.20 (9.6) (10.4) (10.8)
Change in percent atheroma volume
Mean (SD) 1.3 0.8 0.5 0.32 0.12 0.59 (4.4) (3.7) (3.9)
P value compared with baseline† 0.001 0.08 0.31
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Η Αμλοδιπίνη μείωσε:
– Το κύριο τελικό σημείο, τα κύρια καρδιαγγειακά
συμβάματα, κατά 31%
– Τις εισαγωγές στο νοσοκομείο για ασταθή στηθάγχη
κατά 42% έναντι του placebo
και κατά 41% έναντι της εναλαπρίλης
– Τις στεφανιαίες επαναγγειώσεις κατά 27%
– Η εναλαπρίλη δεν παρουσίασε στατιστικά σημαντική
διαφορά έναντι του placebo
Τα αποτελέσματα του IVUS υποδεικνύουν οτι η
Αμλοδιπίνη επιβραδύνει την εξέλιξη της αθηρωματικής
πλάκας στα στεφανιαία αγγεία
Σύγκριση Αμλοδιπινης με την Υδροχλωροθειαζίδη στη Θεραπεία της
Αυξημένης ΣΑΠ
Πολυκεντρική,τυχαιοποιημένη, απλά-τυφλή, παράλληλων ομάδων μελέτη
4-εβδομάδες χορήγηση placebo ακολουθούμενη από τυχαιοποίηση σε - Αμλοδιπίνη 5 mg/ημέρα - Υδροχλωροθειαζίδη
(HCTZ) 50 mg/ημέρα
Οι δόσεις διπλασιάστηκαν μετά από 4 εβδομάδες εάν η ΣΑΠ σε καθιστή θέση >150 mm Hg
Adapted from Calvo C et al. Clin Drug Invest. 2000;19:317-326.
Μέσ
η Μ
ετα
βο
λή
στη
ΣΑ
Π
σε Κ
αθισ
τή Θ
έσ
η (
mm
Hg
)
0
-5
-10
-15
-20
-25
-30
-35
–33*,†
178
Ελάττωση ΑΠ στις 8 εβδομάδες Αρχική ΑΠ
(mm Hg)
178
Αμλοδιπίνη
(n=86)
HCTZ
(n=98)
*P<.001 σε σύγκριση με την αρχική τιμή; †P<.001 μεταξύ των ομάδων.
–24†
ΜΕΛΕΤΗ ALLHAT The Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack
Trial
ΣΤΟΧΟΣ
Η μελέτη ALLHAT είναι η μεγαλύτερη τυχαιοποιημένη
κλινική μελέτη (33.357 ασθενείς) που επιχείρησε να
απαντήσει στο κατά πόσο υπάρχουν διαφορές μεταξύ
των διαφόρων κατηγοριών αντιυπερτασικών
παραγόντων : διουρητικά (χλωρθαλιδόνη), α-ΜΕΑ
(λισινοπρίλη) και αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου
(αμλοδιπίνη), στη μείωση της καρδιαγγειακής
νοσηρότητας και θνητότητας
ALLHAT
Τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη, σε ασθενείς
υψηλού κινδύνου με υπέρταση
33.357 ασθενείς 55 ετών συμπεριλαμβανομένων
γυναικών(47%), διαβητικών(36%) και ατόμων
μαύρης φυλής (35%)
623 ερευνητικά κέντρα σε ΗΠΑ και Καναδά
Επιλογή των ασθενών: 1994-1998
Μέσος όρος παρακολούθησης: 5 έτη
Ολοκλήρωση μελέτης: Μάρτιος 2002
Δημοσίευση μελέτης: JAMA, Δεκέμβριος 2002
Davis et al. Am J Hypertens. 1996;9:342-360; Grimm et al. Hypertension.
2001;37:19-27.
ALLHAT: Φάρμακα της μελέτης
Διαγνωστικός έλεγχος και τυχαιοποίηση
Βήμα 3 Φαρμακευτική αγωγή αν δεν
επιτευχθεί ο στόχος
Υδραλαζίνη (25-100 mg/ημ.)
Βήμα 2 Φαρμακευτική αγωγή αν δεν επιτευχθεί
ο στόχος Ρεζερπίνη
(0.05-0.2 mg/ημ.)
Κλονιδίνη (0.1-0.3 mg/ημ.)
Ατενολόλη
(25-100 mg/ημ.)
Βήμα 1 Τιτλοποίηση μηνιαίας δόσης για
επίτευξη ΑΠ <140/90 mm Hg
Αμλοδιπίνη (2.5, 5, 10 mg/ημ.)
Λισινοπρίλη
(10, 20, 40 mg/ημ.)
Χλωρθαλιδόνη (12.5, 12.5, 25 mg/ημ.)
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
ALLHAT: Κύριο Τελικό Σημείο
Η συνδυασμένη επίπτωση θανάτου από
Στεφανιαία Νόσο και μη θανατηφόρου
Εμφράγματος του Μυοκαρδίου σε
υπερτασικούς ασθενείς με έναν επιπλέον
παράγοντα κινδύνου
Davis et al. Am J Hypertens. 1996;9:342-360.
ALLHAT: Προκαθορισμένα δευτερεύοντα τελικά σημεία
Θνητότητα από κάθε αίτιο
Συνδυασμένη Στεφανιαία
νόσος
Εγκεφαλικό επεισόδιο
Συνδυασμένη
Καρδιαγγειακή νόσος
Νεφρική νόσος (ρυθμός
σπειραματικής διήθησης)
Davis et al. Am J Hypertens. 1996;9:342-360.
Σχετιζόμενη με την υγεία
ποιότητα ζωής
Κύριο κόστος ιατρικής
φροντίδας
Εισαγωγή λόγω
γαστρεντερικής
αιμορραγίας
Καρκίνος
ALLHAT Κύριο τελικό σημείο: Θάνατος από ΣΝ και μη θανατηφόρο ΕM
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ
95%)
Υπέρ της
χλωρθαλιδόνης
Αμλοδιπίνη 0.98 (0.90-1.07)
0.7 1.3
Λισινοπρίλη 0.99 (0.91-1.08)
Υπέρ της
αμλοδιπίνης
Υπέρ της
λισινοπρίλης
1
ALLHAT: Αμλοδιπίνη vs Χλωρθαλιδόνης Θάνατος από ΣΝ και μη θανατηφόρο ΕM
0,5 1 1,5
Σύνολο
Ηλικία <65
Ηλικία 65
Άνδρες
Γυναίκες
Μαύρoι
Μη μαύρoι
Διαβητικοί
Μη διαβητικοί
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ
95%)
Υπέρ της
αμλοδιπίνης
Υπέρ της
χλωρθαλιδόνης
0.98 (0.90-1.07)
0.99 (0.85-1.16)
0.97 (0.88-1.08)
0.98 (0.87-1.09)
0.99 (0.85-1.15)
1.01 (0.86-1.18)
0.97 (0.87-1.08)
0.99 (0.87-1.13)
0.97 (0.86-1.09)
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
ALLHAT: Δευτερεύοντα τελικά σημεία: Ολική θνητότητα
0.96 (0.89-1.02)
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ
95%)
Υπέρ της αμλοδιπίνης
Υπέρ της λισινοπρίλης
1.00 (0.94-1.08)
Υπέρ της
χλωρθαλιδόνης
Αμλοδιπίνη
Λισινοπρίλη
0,5 1 1,5
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
ALLHAT: Αμλοδιπινη vs Χλωρθαλιδόνης Ολική θνητότητα
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
Σύνολο
Ηλικία <65
Ηλικία 65
Άνδρες
Γυναίκες
Μαύρης φυλής
Μη μαύροι
Διαβητικοί
Μη διαβητικοί
0.96 (0.89-1.02)
0.96 (0.83-1.10)
0.96 (0.88-1.03)
0.95 (0.87-1.04)
0.96 (0.86-1.07)
0.97 (0.87-1.09)
0.94 (0.87-1.03)
0.96 (0.87-1.07)
0.95 (0.87-1.04)
Υπέρ της αμλοδιπίνης Υπέρ της χλωρθαλιδόνης 0,8 1 1,2
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ 95%)
ALLHAT: Δευτερεύοντα τελικά σημεία: Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ 95%)
Υπέρ της αμλοδιπίνης
Υπέρ της λισινοπρίλης
0.93 (0.82-1.06)
1.15 (1.02-1.30)
Υπέρ της
χλωρθαλιδόνης
Αμλοδιπίνη
Λισινοπρίλη
0,5 1 1,5
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
ALLHAT: Αμλοδιπινη vs Χλωρθαλιδόνης Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
Υπέρ της αμλοδιπίνης Υπέρ της χλωρθαλιδόνης
Σύνολο
Ηλικία <65
Ηλικία 65
Άνδρες
Γυναίκες
Μαύρης φυλής
Μη μαύροι
Διαβητικοί
Μη διαβητικοί
0.93 (0.82-1.06)
0.93 (0.73-1.19)
0.93 (0.81-1.08)
1.00 (0.85-1.18)
0.84 (0.69-1.03)
0.93 (0.76-1.14)
0.93 (0.79-1.10)
0.90 (0.75-1.08)
0.96 (0.81-1.14)
0.5 1 1.5
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ 95%)
ALLHAT: Ρυθμός Σπειραματικής Διήθησης (GFR)
*Ο αρχικός μέσος εκτιμώμενος GFR ήταν 78 mL/min/1.73 m2.
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
Τιμή P
Χλωρθαλιδόνη Αμλοδιπίνη Λισινοπρίλ
η
Αμλοδιπίνη
vs
Χλωρθαλιδόνης
Λισινοπρίλη
vs
Χλωρθαλιδόνης
Αρχική τιμή
n 14,492 8589 8577
eGFR 77.6 (mL/min/1.73 m2)
78.0 77.7
4 έτη
n 8316 4924 4621
eGFR 70.0 (mL/min/1.73 m2)
75.1 70.7 <.001 .03
ALLHAT: Μέση Συστολική ΑΠ
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
150
145
140
135
130
0 1 2 3 4 5 6
Έτη παρακολούθησης
Αρ
τηρ
ιακή
πίε
ση
mm
Hg
Λισινοπρίλη
Αμλοδιπίνη
Χλωρθαλιδόνη
ΣΑΠ έναντι Χλωρθαλιδόνης
+2 mm Hg P<.001
+0.8 mm Hg P=.03
ALLHAT: Μέση Διαστολική ΑΠ
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
Αρ
ρτη
ρια
κή
πίε
ση
mm
Hg
90
85
80
75
70
0 1 2 3 4 5 6
Έτη παρακολούθησης
Λισινοπρίλη
Αμλοδιπίνη
Χλωρθαλιδόνη
0 mm Hg
-0.8 mm Hg P<.001
ΔΑΠ έναντι Χλωρθαλιδόνης σε 5
έτη
ALLHAT: Καρδιακή ανεπάρκεια
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
0
3
6
9
12
15
Αθρ
οισ
τικό
πο
σο
στό
επ
εισ
οδ
ίων
, %
1 2 3 4 5 6 7
Χρόνος έως εμφάνιση
επεισοδίου, έτη
Αμλοδιπίνη
Λισινοπρίλη
Χλωρθαλιδόνη
ALLHAT: Δευτερεύοντα τελικά σημεία: Συνδυασμένη καρδιαγγειακή νόσος
Σχετικός κίνδυνος (ΔΕ
95%)
1.04 (0.99-1.09)
1.10 (1.05-1.16)
Αμλοδιπίνη
Λισινοπρίλη
0,5 1 1,5Υπέρ της αμλοδιπίνης
Υπέρ της λισινοπρίλης
Υπέρ της
χλωρθαλιδόνης
ALLHAT Collaborative Research Group. JAMA. 2002;288:2981-2997.
VALUE
Valsartan
Antihypertensive
LongTerm Use
Evaluation
VALUE: Σημασία
Η πρώτη μελέτη που σύγκρινε ένα
εκπρόσωπο της κατηγορίας των ΑΤ-ΙΙ, τη
Βαλσαρτάνη, με τον πιό συνταγογραφούμενο
παγκοσμίως ανταγωνιστή των διαύλων
ασβεστίου τρίτης γενιάς, την Αμλοδιπίνη
Σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την
αποτελεσματικότητα της θεραπείας με
Βαλσαρτάνη συγκριτικά με τη θεραπεία με
Αμλοδιπίνη στη μείωση του καρδιαγγειακού
κινδύνου
Η μεγαλύτερη μελέτη Υπέρτασης με έναν ΑΤ-ΙΙ
Mann J, Julius S. Blood Press. 1998;7:176–183.
Valsartan Antihypertensive Long-Term Use
Evaluation
15,313 τυχαιοποιημένοι ασθενείς σε 942 κέντρα σε 31 χώρες
Μέσος όρος παρακολούθησης 4.2 χρόνια
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
V A L U E
Μήνας 0.5 0 1 2 3 4 6 * 72
A 10 mg + HCTZ 25 mg
A 5 mg
A 10 mg + HCTZ 12.5 mg
A 10 mg
V 80 mg
V 160 mg
V 160 mg + HCTZ 12.5 mg
V 160 mg + HCTZ 25 mg
Σχήμα βασιζόμενο στην αμλοδιπίνη
Άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα
Άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα
Σχήμα βασιζόμενο στη βαλσαρτάνη
Screening
Τυχαιοποίηση Τέλος της περιόδου προσαρμογής της θεραπείας
*Επισκέψεις ασθενών κάθε 6 μήνες για τους μήνες 6–72.
VALUE: Σχεδιασμός Στόχος Α.Π (<140/90 mmHg)
VALUE: Κύριο Τελικό Σημείο
Mann J, Julius S. Blood Press. 1998;7:176–183.
Συνδυασμένη καρδιακή νοσηρότητα και
θνησιμότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο χρόνος μέχρι
το πρώτο καρδιακό επεισόδιο:
– Αιφνίδιος καρδιακός θάνατος
– Θανατηφόρο ΕΜ
– Θάνατος κατά τη διάρκεια ή μετά από αγγειοπλαστική ή
bypass
– Θάνατος που σχετίζεται με πρόσφατο έμφραγμα του
μυοκαρδίου κατά τη βιοψία
– Καρδιακή ανεπάρκεια που απαιτεί νοσηλεία
– Μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου
– Επείγουσες διαδικασίες για την πρόληψη εμφράγματος του
μυοκαρδίου
VALUE: Δευτερεύοντα Τελικά Σημεία και
προκαθορισμένες αναλύσεις
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Δευτερεύοντα Τελικά Σημεία:
– Θανατηφόρο και μη ΕΜ
– Θανατηφόρος και μη Καρδιακή Ανεπάρκεια
– Θανατηφόρο και μη ΑΕΕ
Προκαθορισμένη Ανάλυση:
– θνησιμότητα από όλα τα αίτια
VALUE: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Α.Π
VALUE: Συστολική Α.Π
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Valsartan (N= 7649)
Amlodipine (N = 7596)
135
140
145
150
155
mm
Hg
Μήνες (ή τελική επίσκεψη)
1 24 48 2 3 4 6 12 18 30 36 42 54 60 66
0
1.0
2.0
3.0
4.0
1 24 48
mm
Hg
2 3 4 6 12 18 30 36 42 54 60 66
5.0
Διαφορά της ΣΑΠ ανάμεσα σε Valsartan και Amlodipine
–1.0
Μήνες (ή τελική επίσκεψη)
VALUE: Διαστολική Α.Π
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Valsartan (N= 7649)
Amlodipine (N = 7596)
mm
Hg
Μήνες
mm
Hg
1 24 48 2 3 4 6 12 18 30 36 42 54 60 66
75
85
80
90
0
1.0
2.0
1 24 48 2 3 4 6 12 18 30 36 42 54 60 66
3.0
–1.0
4.0
5.0
Μήνες
(ή τελική επίσκεψη)
(ή τελική επίσκεψη)
Διαφορά της ΔΑΠ ανάμεσα σε Valsartan και Amlodipine
VALUE: ΚΥΡΙΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ
VALUE: Κύριο Τελικό Σημείο
14
12
10
8
6
4
2
0
Χρόνος (μήνες)
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66
Ανα
λο
γία
ασ
θενώ
ν μ
ε
πρ
ώτο
επ
εισ
όδ
ιο (
%)
Valsartan
Amlodipine
HR = 1.03; 95% CI = 0.94–1.14; P = 0.49
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
VALUE: Κύριο Τελικό Σημείο και διαφορές στη ΣΑΠ,σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους
Μήνες
Συνολικά στη μελέτη
36–48
24–36
12–24
6–12
0–3
Τέλος μελέτης
Favours amlodipine
1.0 2.0 0.5
ΚΥΡΙΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ
D ΣΑΠ mmHg
1.4
1.6
1.8
2.0
3.8
1.7
2.2
3–6 2.3
Favours valsartan
4.0
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
VALUE: ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ TΕΛΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ
VALUE: Θανατηφόρα και μη ΑΕΕ
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
6
5
4
3
2
1
0
Χρόνος (μήνες)
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66
Valsartan
Amlodipine
HR = 1.15; 95% CI = 0.98–1.35; P = 0.08
15%
Ανα
λο
γία
ασ
θενώ
ν μ
ε
πρ
ώτο
επ
εισ
όδ
ιο (
%)
VALUE: ΑΕΕ και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Favours valsartan Favours amlodipine
1.0 2.0 0.5
36–48
24–36
12–24
6–12
0–3
D ΣΑΠ (mmHg)
1.4
1.6
1.8
2.0
3.8
1.7
2.2
3–6 2.3
0.25
4.0
ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ Μήνες
Συνολικά στη μελέτη
Τέλος μελέτης
Χρόνος (μήνες)
7
6
5
4
3
2
1
0
VALUE: Θανατηφόρο και μη έμφραγμα του μυοκαρδίου
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66
Valsartan
Amlodipine
HR = 1.19; 95% CI = 1.02-1.38; P = 0.02
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
19%
Ανα
λο
γία
ασ
θενώ
ν μ
ε
πρ
ώτο
επ
εισ
όδ
ιο (
%)
VALUE: Έμφραγμα μυοκαρδίου και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
1.0 2.0 0.5
ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ
D ΣΑΠ (mmHg)
1.4
1.6
1.8
2.0
3.8
1.7
2.2
2.3
4.0 0.25
36–48
24–36
12–24
6–12
0–3
3–6
Favours amlodipine Favours valsartan
Μήνες
Συνολικά στη μελέτη
Τέλος μελέτης
VALUE: Καρδιακή Ανεπάρκεια
Χρόνος (μήνες)
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0
Valsartan
Amlodipine
HR = 0.89; 95% CI = 0.77-1.03; P = 0.12
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Εισαγωγή στο νοσοκομείο ή θάνατος από Κ.Α Α
να
λο
γία
ασ
θενώ
ν μ
ε
πρ
ώτο
επ
εισ
όδ
ιο (
%)
VALUE: Καρδιακή Ανεπάρκεια και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους
1.0 2.0 0.5
ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
D ΣΑΠ (mmHg)
1.4
1.6
1.8
2.0
3.8
1.7
2.2
2.3
0.25 4.0
36–48
24–36
12–24
6–12
0–3
3–6
Favours amlodipine Favours valsartan
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Heart Failure: Hospitalisation for HF or death from HF.
Μήνες
Συνολικά στη μελέτη
Τέλος μελέτης
VALUE: Συμπεράσματα
Ο έλεγχος της Α.Π επετεύχθει και με τις δύο
θεραπείες, αλλά η μείωση της Α.Π ήταν καλύτερη στην
ομάδα της Αμλοδιπίνης ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες
της μελέτης
Αν και το Κύριο Τελικό Σημείο της μελέτης δεν είχε
στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο
φαρμάκων, ωστόσο τα εγκεφαλικά επεισόδια ήταν κατά
15% λιγότερα στην ομάδα της Αμλοδιπίνης και τα
εμφράγματα του μυοκαρδίου κατά 19% (στατιστικά
σημαντική διαφορά)
Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ
των δύο ομάδων στην Καρδιακή Ανεπάρκεια
Julius S et al. Lancet. June 2004;363.
Τα αποτελέσματα της μελέτης αναδεικνύουν
την κλινική σημασία του ρυθμού επίτευξης του
ελέγχου της ΑΠ – οι συνιστώμενοι στόχοι για
την ΑΠ πρέπει να επιτευχθούν μέσα σε
σύντομο χρονικό διάστημα (εβδομάδες αντί
για μήνες), τουλάχιστον σε ασθενείς με
υπέρταση και υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο
για νόσους.
Επιπλέον, τα αποτελέσματα εφιστούν την
προσοχή στην κλινική σπουδαιότητα
φαινομενικά μικρών διαφορών στις τιμές
αρτηριακής πίεσης.
VALUE: Συμπεράσματα
Ευχαριστώ