Gitara1: �Joshua's POV

Anong petsa na?!?! Nasan na ba ung babaeng un?!?

Pyesta ng brgy namin... At gabi-gabi, may battle of the bands sa basketball court... Dati, hanggang nood lang kameng apat ng mga kabarkada ko -- syempre, kasama dun sa nood na un eh ung pang-aasar na rin...

Pero ngayong taon, kinulit kami nung kaklase ni Mark, si Carla, na sumali, sya ung isang vocalist... �Desperada na un ma-discover eh... �O siguro, di ganon ka-desperada... Dahil isang oras na kaming naghihintay dito sa basketball court, wala pa rin!!!

Mark: �Langya, nasan na ba si Carla?!?Ralph: �Josh, tawagan mo na nga!Ako: �Hala, bakit ako tatawag?!? �Eh may mga cellphone din naman kayo?!Paolo: �Lam mo naman pulubi kami sa load eh... �Sige na, tawagan mo na...

Mga bubwit talaga tohng mga toh... �Pasalamat sila, saksakan ako ng bait!

Kristine: �Mukhang nawawala ung isa nyong vocalist ah?

Umikot kami para tingnan kung sino ung lumapit... Si Kristine, schoolmate namen at nakatira...dyan lang sa tabi-tabi... di ko lam kung saan eh... Malapit lang siguro kung nakikipyesta rin sya... �May kasama syang isa pang babae, pero di ko kilala eh... �Pero ang ganda ha!

"Hello?"

Ay, balik sa cellphone!

Ako: �(sigaw sa cp) �Bubwit ka! �Nasan ka na ba?!?!Carla: �*cough* �Inuubo ako eh... May lagnat pa... �Ayaw *cough* akong palabasin...Ako: �Ano?!?!? �Eh pano kame?!?Carla: �Sorry talaga... *cough* Lilibre ko na lang kayo sa turo-turo when I'm feeling better...Ako: �Cheap mo naman... Turo-turo lang? �Gawin mo nang McDo!Carla: �Hala yoko nga, mahal dun eh! �Bastah, *cough* *cough* kaya nyo yan... Karirin mo na lang ung kanta... Go Josh!

Pagkatapos nun, bigla akong binabaan... Lokong un...

Mark: �(tinign sa'kin) Oh ano? Nasan na raw sya?Ako: �(binalik sa bulsa ko ung cp) Di raw sya makakarating eh... May sakit...Paolo: �HUwaAaAATtTTT?!?!?? Ralph: �Pano tayo?!? �Anong mangyayari sa'tin?!?? �Pano na lang ung babae dun sa kanta?!?! Sya pa naman pumili nung kanta?!?! (hinila ung Tshirt ko) Anong mangyayari satin?!?!?!? Ako: �(hinila pabalik ung damit ko) Ano ba?! Di pa katapusan ng mundo noh... �Mag-bback out na lang tayo...Paolo: �Eh tayo na sunod pagkatapos nung grupong yan eh...

Natahimik kaming apat...

Kristine: �Kawawa naman kayo...

Biglang napatalon si Mark...

Mark: (lapit kay Kristine) Lam mo, Kris, lam ko namang talented ka eh...

Kristine: � Mark: �Baka gusto mong magpakitang-gilas ngayong gabi...

Hala, pati si Kristine hinaltak eh di naman kumakanta toh...

Kristine: (tinulak papalayo si Mark) Nababaliw ka na ba?!? �Gusto mo bang magkaron ng 40 days and 40 nights na ulan?!?Paolo: �Sige na... Sandali lang naman eh... �Kayang-kaya mo yan...Kristine: �Eh kung pag-untug-untugin ko kaya kayo?!

Bigla nyang hinila ung kasama nyang gurl na parang natatawa, sabay nabigla nung hinila sya ni Kristine...

Kristine: �Ehtong si Janessa na lang! �Pang-American Idol ang banat nyan!

Ahhh... Janessa pala pangalan nun...

Janessa: �(napatingin bigla kay Kristine) Wha--?!?!

Tiningnan ko ung Janessa mula ulo hanggang paa... �Sigurado bang nakakakanta toh? Eh mukhang hanggang beauty contest lang eh...

Mark: �Sure ka? �Kumakanta sya?Kristine: Oo... Family singer yan... Tanging gifted child sa mga pinsan ko... Janessa: �Kris...? Paolo: �(lapit kay Janessa) Uh, hey, do you mind if you, ano, sing with us?Ralph: �Yeah... If you do, I will... �(tumingin kay Paolo) Ano ngang english ng ililibre? Kristine: �(natawa) �Mga sira! �Nagtatagalog toh noh! Paolo: �Loko ka, bakit di mo sinabi?! Papahirapang mo pa kaming mag-spoken in dollar dito!Kristine: �Eh malay ko bang mag-eenglish kayo dyan...

Haaaaaaaayyyy... Bakit ba nila pinagdidiinan tohng babaeng toh?

Ako: �Wag nyo na ngang pilitin yan... Mamaya, pang-karaoke lang yan eh!Janessa: �Excuse me?! �Anong pang-karaoke?!?

Oo nga, nagtatagalog nga...

Hinila nya bigla si Paolo papunta sa stage -- tamang patapos na ung tumutugtog...

Janessa: �C'mon, kung-sino-ka-man... �What song are you gonna sing? I'mma be your other vocalist!

Whoa! �Lakas ng fighting spirit ah! �Oh well...

Sumunod na lang kami dun sa dalawa... �Pag-akyat namin sa stage, tiningnan ako ng masama ni Janessa...Hala, ganon ba ka-insulting ung sinabi ko?

Nagsimula na ung music ng "Hold You Down" ni JLo at Fat Joe... Si Carla pumili nito eh... Tapos sya pa wala ngayon! �Grrrr!!! Nako, pag nakita ko talaga ung ---

Janessa: (kanta) Now you've been holding me downFor such a long time nowFrom back thenTo now in my storyStraight from the hood

You've always been there for me

Whoa! �Okay.... The girl CAN sing!

Napatingin ako kay Janessa -- kabisado pa ung lyrics ah... �Tapos kay Mark, na nag-DDJ sa isang sulok... Nginitian ako nung mokong...

Okay fine... Mali na nga ako... Nakakakanta nga tohng...tohng... �Tiningnan ko uhlet si Janessa... Ano bahng kapansin-pansin sa kanya? �ung buhok nya! wahaha... parang ung kay Chun Li sa Street Fighter!!! Meatballs!

Nakakakanta si Meatball!

Pagkatapos nung kanta, halos standing ovation oh! , tumingin sa'kin si Janessa...

Janessa: � Pang-karaoke ha?

2: (Janessa's POV)

Tumingin-tingin ako sa mga people sa room... Hmmmm... Lahat sila may kausap -- except ung lalakeng natutulog dun sa isang sulok... Sigh...� OP ang lola moh...

Bago matuloy ang aking pag-eemote, eh biglang pumasok si Prof...

Hmmm... Tingin taas-baba sa prof ko... Akala ko ba papable ang mga prof dito?!� Bakit mukhang tindero ng shabu toh?!?

Tumahimik bigla ung klase... oh di ba? Ibang klase ang power ng presence ni prof! nyaha!

Prof:� Okay... (binagsak ung bag nya sa lamesa)� Lumapit kayo dito sa harap at bumunot ng number dito sa box na toh.. (may nilabas syang maliit na box from his bag)� Then, look for the person with the same number, at un ang magiging partner nyo sa gagawin nating project...

Ang sungit naman nito!

Nagtayuan naman ung mga people at sumunod sa directions.. Pagkabunot ko nung number ko, bumalik ako sa upuan ko sa may likod...

#10? #10? Tingin ako sa paligid... #10?� Yoohooo!!!

Tama yan, Janessa... Maririnig ka rin nyan after ilang decades...

"Oist, nakita kong #10 ka rin..."

Hmmmm... Familiar ung voice na un...

Umikot ako para tingnan kung sino ung nagsalita...

Oh hindeee!!!

Ako:� Ikaw?!?!

Langyang luphet talaga ng fate!!! Bakit nandito si Joshua?!?

Joshua:� Ikaw?!? Anong ginagawa mo dito?! Kailan ka pa pumasok dito?!? Ako:� Ngayon lang, nung pinasok ako ng pinsan ko...� (kinuha ko ung papel sa kamay n

ya para tingnan) Sigurado ka bang #10 ka?!� Baka naman iba yan!Joshua: (inagaw uhlet ung papel) Anong tingin mo sa'kin? Di marunong magbasa?!Prof:� Ehem!

Napatingin kame sa harap... Kaming dalawa na lang pala ang nakatayo... � Syempre, sino pa nga bang titingnan ni Professor Adik?

Dahan-dahan kaming umupo ni Joshua...

Prof:� Okay, since we're all FINALLY ready... (tingin sa'min ni Joshua) I'll explain the project to you...

*sniff* *sniff* Stranded ako kay Joshua... � Waaaaaaaaaaahhhhh!!!

Prof:� Compose your own songs to sing in front of class... Complete with the music and lyrics... You have one week to prepare...

Ugh! Too much work!

Ako:� (bulong kay Joshua)� And why do we have to do this in Theater class again?Joshua:� (bulong pabalik) SSsshhh!

Upo uhlet ako nang ayos... Hmpf!� Ang shwungit naman nito!

Pagkatapos mag-explain si proffy at iniwan na kame to deal with each other, tumingin sa'kin si Joshua...

Joshua:� Okay, punta ka na lang sa apartment koAko:� Hala!� Bakit ako ang pupunta?!? Joshua:� Syempre, alangan namang magpakapagod pa ko para lang pumunta snyo... Eh di ko naman alam kung san ka nakatira...Ako:� As if alam ko kung san ka nakatira?! Joshua:� Bibigyan naman kita ng mapa eh... (naglabas sya ng papel at ballpen)Ako:� Sipain kaya kita dyan?!

All alone?!� Sa apartment nya?!? � Walang kasama?!� Kaming dalawa lang?!?

Napatingin sa'kin si Joshua, sabay nung nakita nya siguro ung expression sa mukha ko, tinaasan ba naman ako ng kilay!

Joshua:� Huy!� Kung anu-anong iniisip mo dyan! Matauhan ka nga!� Mataas standards ko noh...

Wha--?!?!?

Binatukan ko nga sya!

Ako:� Mataas ang standards?!? � Anong ibig mong sabihin dun!??! � Sipain kita dyan eh!Joshua:� (napahawak sa ulo nya) Aray naman!� Binatukan mo na nga, sisipain mo pa!� Eh kung itapon kaya kita!?!Ako: Che!

Kinuha ko ung sketch nya papunta sa kanila...� Kapal ng mukha ng lalakeng toh!� Grrrrrr!!!

Ako:� Hintayin mo ko dun! Siguraduhin mo lang na may pagkain nang nakahanda ah!

___________________

To Be Continued.3:� (Janessa's POV)

"HuwaAAtT?!?! Pupunta ka dun?!?! Mag-isa?!? Kayong dalawa lang?!?!? "

Sabi na nga ba ganito magiging reaction ng aking dalagang Pilipinang pinsan eh... � Pagkauwi ko nung hapon, naligo lang me, nagbihis, at pinagkasya sa isang bag ung iba kong homework, tapos nagpaalam na ko kay Kristine, na ka-share ko sa apartment, na pupunta ako kina Joshua...

Ahyan, nag-hyperventilate ang cousin dear ko...

Ako:� (nagsusuot ng sandals) Ano ka ba? Over ka...� Gagawa lang kami ng project noh...Kristine:� Pero, couz... � Baka naman kung anong gawin syo nung lokong un...Ako:� Suz...Di yan... Di naman siguro sya ganon... (tumayo at tumingin sa salamin) I mean, kahit na mukha syang ehwan, at kasing lakas ng hangin sa chicago ang dating nya... nah! Di naman siguro sya ganon...

Bago pa makakontra si Kristine, nag-vavush na ko, kinuha ung susi ng kotse, at tumakbo palabas... Aabutin pa kame ng syam-syam kung hahayaan kong magtuluy-tuloy ang kanyang worry-talk...

Okayyyy... kung liliko ako dito sa Magallanes, ang labas ko eh sa... � Nasan na ba ko??

Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan...and bow... ako poh ay nawawala...

Anoh ba yan?! Wala pa ngang 30 minutes eh!

Nilabas ko ung mapa ni Joshua at pinag-aralan uhlet... Uhmmm... Hmmm... Chuchu...� Tama naman nilikuan ko ah?

"Huy!"

Kabayo!

Napatalon akong bigla nang biglang may sumilip sa bintana sa tabi ko...� Pagtingin ko...

Suz!� Ehto lang pala...

Finold ko ung papel at ni-roll down ung bintana... Oh di ba, ang galing kong maghanap? � Di ung street or apartment nakita ko, ung tao na mismo!

Joshua:� Mukha nawawala ka ah..Ako:� Di naman masyado... Nasan ba ung apartment mo? Joshua:� (turo sa building sa end nung street) Nandun pa... Kaw talaga, di ka marunong sumunod sa directions... Ako:� Eh kung mukha ba namang matino at hinde mukhang doodle ng 2-year-old ung mapa na binigay mo sa'kin, eh di nasundan ko sana...Joshua:� Hoy, ano ka?!� Ang ayos-ayos nung pagkakasulat ko eh!� Buksan mo na nga ung kabilang pinto!Ako:� Bahket?! Joshua:� Syempre, alangan namang maglakad pa ko pabalik eh naka-kotse ka naman...Ako:� Ano ka sinuswerte?!� Maglakad ka noh.. Bakit ba kase nasa labas ka?!Joshua:� Eh bumibili ako ng fishball eh... Ang tagal-tagal mo kase!

Ngumiti ako, sabay binuksan uhlet ung makina nung sasakyan...

Ako:� Maglakad ka noh!

Nag-drive na ko papunta dun sa building, iniwan ung sumisigaw na Joshua dun... nyaha!

La lang... trip ko lang syang pikunin...

Pinark ko ung kotse sa parking lot, tapos bumaba... Pumasok sa building at umupo sa may hagdan...Ang tagal namang maglakad nun...

After ilang minutes, bumukas na ung pinto, at pumasok si Joshua...

Ako:� Ang tagal mo naman... Anong petsa na? Joshua:� (binuksan ung pinto nung apartment nya) Che! Kung sinakay mo ba naman ako, eh di sana nasa loob ka na?� Abno ka talaga...

Pumasok kami sa loob... Woooowwww... Ang linis ng apartment... � As in, spotless...� And to think, akala ko pag guy, laging messy... *gasp*� Napatingin ako kay Joshua, up and down...

Joshua:� (napatingin sa'kin) Ano nanaman?!� Titig ka ng titig dyan... Kung may sasabihin ka, sabihin mo na lang!

Lumapit ako sa kanya, sabay titig sa mukha...

Ako:� Hmmmm...Joshua: Weh! Ano ba!??! Ako: (nagstep back) Nah!� I guess not...Joshua: Ano?!Ako:� (ngiti sa kanya) I just thought, sa sobrang linis ng apartment mo, akala ko bading ka... Joshua:� What!??!� Nababaliw ka na ba!?� Sa gwapo kong toh?!?!Ako:� Yah well... May mga bading naman na mas gwapo syo noh... � Don't flatter yourself...

Pumunta ako sa living room, tingin-tingin...� May gitara na nakasabit sa isang sulok... Nilapitan ko nga...

Ako:� You can play the guitar pala...Joshua:� (umupo sa couch, may hawak na papel at ballpen) Yah...Ako:� Are you gonna play para sa project natin?Joshua:� Hell no!!!

Napatalon akong bigla...� Ano bang sinabi ko? � Bakit kailangan pa kong sigawan?

Ako:� W-why not?

Umayos ng upo si Joshua tapos tinanggal ung takip nung ballpen...

Joshua:� Coz I don't play the guitar anymore...

Hmmm... � Okaaaaaaaayyy...? 4:� (Joshua's POV)

Halos midnight na nung nag-call quits kami ni Janessa... Wag nyo nang itanong kung anong natapos namin... Bukod sa mga drawings eh, puro linya lang ang laman nu

ng papel...

Hanggang sa wakas, nagutom si Janessa at pinagluto ako ng kahit ano raw meron sa ref... � Pagbalik ko naman, ahyun, tulog na sa couch ung babae...� Napagod yata sa sobrang pagkontra sa'kin...

Binalik ko sa kusina ung pancakes, tapos pinuntahan si Janessa...� Gigisingin ko ba?� Baka naman nangangagat toh pag bagong gising?!?

Nah! Di naman siguro...

Ako:� Huy... (pinindot-pindot ko ung pisngi nya) Huy... Gising... Umuwi ka na...Janessa:� (tulog pa rin) Huhmppf bft...

Hala... alien talaga tohng meatball na toh!

Ilang minuto pa ang binuhos ko sa paggising sa kanya, wa epek... Kaya tumayo na lang ako, kinuha ung telepono at tinawagan si Kristine para sabihin na dito matutulog ung pinsan nya...

Kristine:� ANNNNOOOOOO?!?!?!? � Bakit?!?!??!

Wesh!� Sumigaw ba sa telepono?!?!

Ako:� Ano ba?!� Bibingihin mo ba ko?!� Wag ka ngang mag-alala, di ko pagtatangkaan yang pinsan mo noh...Kristine:� Aba, dapat lang! Nako, Joshua! Pag may nangyari dyan sa pinsan ko, huhuntingin kita at kakainin ng buhay!� Okay?!?!

Hala! Maging monster ba all of a sudden?!?!

Ako:� Oo na...

Binaba ko ung telepono, tapos lumapit ulit kay Janessa na sleeping peacefully dun sa couch... Pumasok ako sa kwarto ko at kumuha ng kumot at unan...� Oist, may dugong gentleman naman toh noh...

Tinakpan ko sya ng kumot, tapos dahan-dahan kong inangat ung ulo nya para ilagay ung unan...Pagkalagay ko nung unan, tiningnan ko muna sya sandali...

Ngayon ko lang napansin... Ang cute nya pala...

Ang tahimik pa ng mukha nya pag natutulog... Parang walang problema sa mundo...� Sarap titigan...

Parang si...

Napatayo akong bigla nung napansin ko kung ano -- o sino -- na ung iniisip ko...Lumapit ako dun sa nakasabit na gitara at tinanggal un sa pagkakasabit...� Anim na buwan na ang lumipas... ngayon ko na lang uhlet toh hinawakan ng ganito...

Pumunta ako sa kusina para kumuha ng basahan...� Naipon na ung alikabok sa gitara ko eh...

____________________To Be Continued.

5:� (Joey's POV)

gising nabuksan ang iyong mga mata gising nahalina at silipin ang pagdilat ng umagatahimik at saksakan ng ganda...

*yaaawwwwwnnnnnn*

Umaga na... Umupo ako at sinipa paalis ung kumot...� Ang tahimik talaga ng mundo pag umaga...� Sarap umupo lang at makinig sa katahimikan...

"Good Morning!!!"

Ako:� WAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!

Nahila kong bigla pabalik ung kumot sa mukha ko... � Tumingin ako sa pinto... Nakatayo dun si Janessa...

Sheesh!

Janessa:� Ano ka ba?!� Parang nakakita ka ng multo ahAko:� Ah, ibig sabihin tao ka?Janessa:� Haha, funny... � Tumayo ka na nga dyan... Tagal-tagal mong matulog, nagutom tuloy ako... Nagluto na ko ng almusal... Ako:� (tumayo) Aba, feel at home ka ah...Janessa:� Bahket ayaw mo?� Iuuwi ko un...Ako: Neknek mo, grocery ko ginamit mo tapos iuuwi mo?!?Janessa:� (bulong) Pa-simple ka pa... Gusto mo rin naman... Ako:� Hoy hinde ah!� Lumabas ka na nga!� Maliligo pa ko! (ngiti) Oh baka naman, maninilip ka pa ha... Janessa:� Sipain kita dyan eh...

Hala, namula oh!

Lumabas na sya, tapos ako naman, kinolekta na ung bath towel ko para maligo...� Dumiretso ako sa banyo, habang nakita ko si Janessa na nanonood ng TV...� Feel at home talaga.. � Haaaaayyyy...

Ilang minuto lang ako naligo, paglabas ko para kulitin si Janessa (bait ko noh? ), aba, nakaalis na kagad si Meatballs!� Ang bilis! � Sinilip ko kung ano ung niluto nya... Bacon and eggs? � Hehe, akala ko naman Pansit Canton lang kayang lutuin nun... � May nakita akong note sa may ref..

"Oist, panget! Kumain ka nga... Lalo kang nagmumukhang skeleton eh!^,^ See u sa school later!"

Skeleton!?!?� Skeleton?!?!� Ehtong gwapo kong toh?!?! Mukhang skeleton?!?! Batukan ko un eh!

Kinuha ko ung note para itapon sa basurahan... Tapos... suz... hayaan mo na nga lang sa ref... Para may evidence ako sa dahilan kong asarin sya... � Umupo na ko para kumain...� Minsan lang ako magkaron ng bacon and eggs for breakfast ha! 6: (Janessa's POV)

Free time ko ngayon -- na sa tingin ko eh very much needed pagkatapos ba naman nung gyera sa last class ko, oh my golay! � Tubig!!!

Aaaanyyywaayyyy... naglalakad ako papunta dun sa mga stone tables sa labas... Bihira lang kaseh tao dun sa ganitong oras...� Pagdating ko, oh, wala ngang tao...

Ay... � Meron pala...

May lalakeng natutulog dun sa favorite spot ko, ung table sa ilalim nung VEWY BIG tree!!!

Hmmmm...

Lumapit ako dun guy...� Avah, new pwendz di va?� Kahit gisingin ko pa sya...Eh care ko? Pagkalapit ko, bigla kong nakilala ung sleeping monster...

Bubwit... anoh bang sobrang sikip ng world?!?

Si Joshua nanaman... Haaaayyy... � Umupo na rin ako sa harap nya...� Bakit kaya lagi na lang syang tulog? � Tanghali na nga sya gumising kanina eh...

Kinuha ko ung bag ko para maglabas ng suklay at pangtali ng hair -- nabbruha nanaman ako sa wind eh... � Tapos napatingin ako sa hair ni Joshua...� Di naman mahaba na enough para i-braid... pero...�

may sanrio ako...

Kaya nilabas ko ung suklay ko, pati ung isang plastic ko ng sanrio -- in case of emergency, dame kong dala! -- at sinimulan "ayusan" si Joshua...

Nyaha! Ang dami-dami ko nang natatali sa hair nya, di pa rin gumigising si Josh... � Di ko naman brinaid... Lam nyo ung kuha ng konting hair, sabay itali na... Un... Ang cute-cute ni Josh after ko gawin toh!

"Excuuse me?!?"

Kabayo!

Napatalon ako sa upuan ko...� Bigla-bigla ba naman kase sumusulpot sa tabi ko... � Tumingin ako at nakita ung bunch of girls na nakatingin sa'kin...

Sino tohng mga toh?

Ako:� Uh, yeah? Gurl 1:� Ano sa tingin mo ginagawa mo kay Joshua ko?

Ko? � Gf ba toh ni Josh? Uh-oh...

Bubwit na Joshua toh, di sinabing may tali na pala sya!

Ako:� Uh ehto? (tinuro ko ung buhok ni Joshua) Uh, joke lang toh... Don't worry...Gurl 2:� B*tch... Nilalandi mo si Josh noh?!?Ako:� Hinde!Gurl 3:� You flirt!� Kakadating mo lang, nangaagaw ka na kagad!Ako:� No!

Teka, ano bah nangyayari? � Girlfriend silang tatlo ni Joshua?!?

Tingnan mo nga namang lakas ng kamandag ng mokong na toh!

Gurl 1:� Back off, whore... Sa'min lang si Josh!Ako:� Why do you keep on calling me names?!?� I'm telling you, wala naman akong ginagawa!Gurl 2:� (nagstep toward me) Oh yeah?!� Gusto mo ng alarm clock para matauhan?!?

Na-froze akong bigla nung makita ko ung kamay nya na papalapit sa mukha ko... � Napapikit na lang ako...

One..two...three... � Ano nangyari?

Dahan-dahan kong binuksan ung isa kong mata, at nakita ang aking knight in shining armor...

Eh? � Si Joshua pala...

Okay...ang horse ng aking knight in shining armor...

Hawak nya ung braso ni Gurl #2... Hmm, totoo ba itich?� Pinigilan nya ung kamay nung amazona sa pagsampal sa'kin?

Joshua:� (dun sa mga babae)� Wala nanaman kayong magawang matino, nanggugulo pa kayo dito...Gurl 1:� B-but.. Josh...Joshua:� (glare sa kanila) Go away, Mitch... And wag nyo na uhlet guguluhin si Janessa, okay?! Or else, you'll answer to me!

Nagtakbuhan -- medyo lang naman, wa-poise eh -- ung tatlong bruha paalis... Tumingin sa'kin si Joshua...� Syempre, ako naman, napatitig rin...

Okay naman pala sya kahit horsey lang sya nung knight eh...

Ako:� Uh, t-thankz.. Buti naman at nagising ka...

Tiningnan ako ni Joshua... Oookayyyy...? � Di na kasing cold nung stare nya dun sa mga babae ung titig nya sa'kn, pero, my golay, bakit mukhang mangangain pa rin toh?!?

Joshua:� (turo sa buhok nya)� Ano sa tingin mo ginagawa mo sa buhok ko?!?!

Ahhhyyyy... oops...

Ako:� Cute naman ah...Joshua:� Ilalambitin na kita patiwarik sa gate eh!� Ang kuhlet ng lahi mo!Ako:� Sorry na... � Maupo ka na nga, tatanggalin ko na...Joshua:� (umupo)� Pasaway ka... Pati buhok ko pinagttripan mo...Ako:� (tinatanggal na ung mga sanrio)� Kaw naman, masyadong sensitive... Joshua:� Sensitive ka -- ARAY!!!Ako:� Ano ka ba? (binatukan sya) Wag ka ngang magulo... Sandali lang toh noh...Joshua:� Sabunutan kita dyan eh... Ako:� *gasp* (titig sa kanya) I knew it!Joshua:� Ahlin? Ako:� (turo sa mukha nya) Bumibigay ka na!Joshua:� ANOH?!?!? Nababaliw ka na ba?!? Anong bumibigay?!?

Uh, okay.. mukhang hinde pala... hehe...

Joshua:� Bakit ba kasi lagi ka na lang nasa paligid?!� Wala ka na bang ibang mapuntahan?� Ay nako, ang liit-liit naman ng mundo -- ARAY!!! Ano ba!? Mag-ingat ka nga!

Haaaayyy buhay.... � Ang reklamo!

Patuloy ang pagdakdak ni Joshua habang tinatanggal ko ung mga sanrio sa hair nya...� Eh syempre, tahimik na lang ako...� Niligtas nya ko sa pagkakasampal eh...

Next time na lang ako kokontra...

_________________________To Be Continued.

7:� (Janessa's POV)

Nung gabi, as usual, dahil SOOOBRANG gentleman nyang si Joshua ( ), eh pumunta na uhlet ako sa apartment nya para dun sa project namin sa Theater... This time, naglakad na ko... sayang ung gas noh...di va?

Pagdating ko sa apartment ni Joshua, tamang kakatok pa lang ako, biglang bumukas ung pinto...

Ako: Ey, horsey... Joshua:� Anong horsey?!

Pinapasok ko na sarili ko, baka matilapon pa ko nang wala sa oras eh... Sayang naman ang ganda ko noh... nyaha!

Ako:� (uupo dun sa couch sa living room) Oh ano, may naisip ka nang kanta?Joshua:� (sumunod sa'kin tapos tingin sa relo) Wala pa...

Anong meron? Mukhang handang-handa na kong palayasin nito ah...

Ako:� Oist, horsey, anong mewon? Joshua:� Huh? Nako, wala... (tingin uhlet sa relo) Meatball-head, pwede ba bukas na lang tayo mag-usap tungkol dito? May lakad ako eh...

Meatball-head?!? � Hala... Naka-ponytail na nga ako ngayon eh!

Ako:� Anong meatball-head?!?

Tumingin uhlet si Joshua sa relo...� Avaaaaaaaaaaaaaaahhhh... seriousness yata itich ah... Di ako pinapatulan eh...

Ako:� Okay ka lang ba? Joshua:� (huminga ng malalim sabay tumabi sa'kin) Listen... May riot ung ka-brod ko ngayon... Tinawagan na ko para sa back-up... Kailangan kong pumunta dun eh... Kaya di ako pwede ngayon...

Tinitigan ko si Joshua... Totoo ba itich?� Kung tama pagkakaintindi ko... � Hmmmm... Ung horsey ko?!� Nasa gang?!?

Ako:� Ikaw?!� Nasa street gang ka?!? Joshua: Yah, bahket?� Anong hindi kapani-paniwala dun? Ako:� Di nga?!Joshua:� Oo nga!

Tiningnan ko sya mula ulo hanggang paa... Ehto? Nasa gang?! Eh napagkakamalan ko ngang vaklush eh! � Bigla akong may nahagilap na nakasabit sa waist nya...

Ako:� (natulala) Whoa...

Tumingin din si Joshua kung san ako nakatingin...

Joshua:� So, naniniwala ka na?

Baril ba yan? As in gun? Ung pumuputok-putok? Bang bang?

Ako:� Ano yan? Airgun? Ung napupulot ung bala sa kalye? Joshua:� Sira!!!� Igno ka talaga! � Totoo yan noh!

Natulala ako lalo...� Ibig sabihin... pumuputok-putok talaga un? Bang bang?

Ako:� May... ano... � Ginamit mo na ba yan? Joshua:� Hinde noh!� Nababaliw ka na ba?!?Ako:� Eh ano ba?� It's ja-fake yan noh! Aminin!!!Joshua:� (binatukan ako) Kuhlet ng lahi mo! Ako:� Aray naman! (binatukan ko rin sya)� Bakit mo ko binabatukan?!

My golay... I can't believe na binabatok-batukan lang ako ng horsey...

Joshua:� Ang kuhlet-kuhlet mo kase eh... Ako:� Eh bakit di mo ginagamit yan?� I mean, di ko naman sinasabing gamitin mo, bakit lang hinde.. � Getz mo? Joshua:� Oo...Ako:� (nagcollapse dun sa couch) Buti naman, kase ako hinde... � So... bakit mo ginagamit?

Tumahimik sandali si Joshua...� Hmmmm...nahiya ba bigla sa'kin si horsey... � Pagkatapos akong tawaging "Meatball-head"!

Joshua:� *sigh*� Syempre, may buhay pa naman ako pagkatapos ng lahat nang toh noh...Ako:� Ahhhhhhhhhh.... Kaya pala sumali ka sa gang na nagpapatayan dyan sa may kanto... Joshua:� Di ko naman talaga gustong sumali eh... Bastah!� Kung papatay pa ko ngayon, eh di habambuhay na kong na-guilty... di ba?

Hmmm... may pangarap...

Ako:� (nginitian sya, sabay tumayo) Nice, horsey.. Tama yan... � Sige na, uwi na ko...Joshua:� Hmmm?� Ah... oh sige...

Tumayo na rin sya... Kinuha ung susi tapos lumabas na kami ng apartment...� Naglalakad na kame nang bigla nyang hinila ung buhok ko...

Ako:� (napatigil) Aray! Ano nanaman?!?Joshua:� Kanina mo pa ko tinatawag na "horsey" eh!8: �(Joshua's POV)

Nagkukulitan pa kami ni Janessa -- pasaway rin kaseh masyado eh, lakas mangtrip... Tawagin ba naman akong horsey! �Ang gwapo-gwapo ko eh...

"Hoy! Ikaw!"

Napatigil kaming bigla ni Janessa, sabay ikot para tingnan kung sino ung epal na nang-iistorbo...Lalake... MGA lalake... sh*t... �Mukhang galing sa kabilang gang tohng mga toh ah...

Ako: �(sigaw dun sa mga lalake na sumulpot sa kung saan) �Di nyo ba nakikitang may kasama akong babae?!?Guy 1: �Eh ano?!

Anoh ba naman tohng mga to? �Di ba nila alam na bawal makipag-riot pag may kasamang babae?!?

Napatingin ako kay Janessa... Tumingin din sya sa'kin... Nagsisimula nang matakot ung mukha nya...

Janessa: �(bulong sa'kin) �What are we going to do?

We? �Akala ko pa naman ang itatanong nito, "tatakbo na ba ko?" hehe...

Tumingin ako sa paligid... Nasan na kaya sina Paolo? �Di naman ako center ng riot na toh eh...

Guy 2: �Sinong hinahanap mo?! �Di sumipot mga ka-brod mo... �Duwag talaga kayo noh...Ako: �(tiningnan ko sya ng masama) Eh kung manahimik ka na lang kaya?

Naramdaman ko ung kamay ni Janessa sa sleeve ng tshirt ko...

Janessa: (bulong sa'kin) �Akala ko ba tinawagan ka? �Baka naman mapasubo ka sa dami nyang mga yan...

Medyo hinila ko si Janessa para itago sa likod nung isang puno... At least, medyo safe sya dun...

Janessa: �Shouldn't we just run or something? �Outnumbered ka eh... �Baka kung anong mangyari syo...Ako: �Ano ka, hilo?! �Ako, yakang-yaka ko yang mga yan... Mga sisiw lang yan eh sa'kin eh... Di ako masasaktan nang mga yan... Pero ikaw... siguradong konting galaw mo lang, hahabulin ka ng mga yan... Baka kung ano pang gawin syo!Janessa: (napa-stepback) Y-you mean... �I-I'm *sniff* going to die here?

Hala?!!?!?!? �Umiiyak ba sya?!??!?!?

Lumapit ako ng konti sa kanya para tingnan kung umiiyak ba talaga sya...

Ako: �B-Bakit ka umiiyak?!?! Janessa: �Eh sira ka pala eh! �Sabihan mo ba naman ako na *sniff* mapapahamak ako dito eh! Ako: �(sigaw sa kanya) Tange! �Wag ka na ngang umiyak dyan!Janessa: �Anoh ba?!? �Sisipain na kita dyan eh! mapapahamak na nga ako't lahat...! Ako: �Ang slow mo talaga!!!

Napatingin sya sa'kin...

Ako: �What I'm trying to say is...... I'll protect you!!!

________________________________To Be Continued.9: (Janessa's POV)

Hmmmm.... � Ano raw?!

"I'll protect you" raw...

Napatunganga ako... Teka... Ehto ba ung horsey na lagi akong kinokontra at kulang na lang eh sipain ako?!??

Napahawak akong bigla sa noo nya...

Joshua:� W-wha... Anong ginagawa mo?!?!Ako:� (tinanggal na ung kamay ko sabay titig sa kanya)� Wala ka namang sakit... *gasp* Naka-drugs ka noh!

Joshua:� Sira!

"Hoy! Anoh ba?!?"

Napatingin kaming dalawa dun sa mga naghihintay na nang-aaway... Ay, oo nga pala... Nasa middle nga pala kame ng riot... � Tinulak ko si Joshua palayo...

Ako:� Ahyan na... Sige, protektahan mo na ko! Joshua:� Aray... Anoh ba yan?! Itaboy ba ko?!? Ako:� Sabi mo pprotektahan mo ko.. Go na... shoo, shoo.. I-ccheer kita!

Umikot na si Joshua para harapin ung mga baboons na un... Seems like he's cursing me pa under his breath...hihi... � Pagkatapos ba namang sabihing pprotektahan daw ako...

Joshua:� (sigaw) Hoy kayo dyan... Bilis-bilisan nyo nga sumugod dito, dahil di ako lalapit dyan at magpapakapagod noh!!

Nyeh... Palapitin ba?!?

Hala, ahyun nga ung mga unggoy, uto-uto naman at sumugod nga kay Joshua!!!

Joshua!!! Horsey!!! Oh no!!!

Napapikit na lang akong bigla nung malapit na ung mga baboons kay Joshua... Napapatingin ako minsan para tingnan kung buhay pa si horsey... � Ang unfair!� Tatlong baboons versus one horsey?!?

Biglang napaluhod si Joshua...

Ako: (napatakbo palapit) Joshie!Joshua:� (sigaw sa'kin) Dyan ka lang!

Napatigil akong bigla...� Tumayo uhlet sya... Nido siguro ang gatas, ang tibay ng buto eh...

"Anong nangyayari dito?!"

Napatigil bigla ung duguang baboons, at tinapon ni Joshua ung isang unggoy na hawak nya... Napatingin kaming lahat dun sa bagong dating na lalaki (na nga pala, may pagka-papable din... )

Weh, Janessa! Noh ka ba?!� May away sa harap mo noh...

Joshua:� Pagsabihan mo yang mga bata mo, Peter... Mukhang di mo nanaman sinermonan tungkol sa mga dapat gawin... (tumango sya sa'kin)

Sumunod ung tingin nung Peter sa'kin, tapos dun sa tatlong baboons nya...

Peter:� (dun sa tatlo) Tumayo nga kayo dyan... Babalik na tayo...Baboon #1:� Pero, Pete, yang si --Peter:� Di nyo ba nakitang may kasama syang babae?!?� O bulag lang kayo para di nyo mapansin na babae yan?!?

Excuuuuuuuuuuuuzzze meeeeeeeeeeeee?!?!?� Ako?!?!?� �Babae poh ako!!!!!!� Eh kung pagsisipa-sipain ko yang mga unggoy na yan?!?!?!? Anong tingin nila sa'kin?!� Vaklush!??!

Nag-alisan na ung apat, ako naman, lumapit kay Joshua...

Ako:� Okay ka lang?� Buhay ka pa?Joshua:� (pinunasan ung dugo na tumutulo sa labi nya) Okay pa... Sisiw lang ung mga un noh...Ako:� Sisiw...

"Oist!"

Wag nyo sabihing meron pa?!?

Umikot kaming dalawa...� Naglalakad si Paolo, tsaka tatlo pang mga lalake... Binati nila si Peter nung chuva-chuchu na handshake na un, sabay tingin sa'kin...

Paolo:� Janessa? � Bakit nandito ka?� (tumingin kay Joshua) *gasp* Binugbog mo si Joshua!!! Ako:� Hoy!� Ano namang tingin mo sa'kin?!?� Amazona??! Joshua: (natawa) Ha!� Amazona...

Tumingin ako ng masama sa kanya, bigla syang napatahimik...

Joshua:� *cough* *cough*� Nako, *cough* nalamigan na yata ako... Ako:� Nalamigan... � Amazona ha... Hmp!

Umikot na ko at dumiretso dun sa pababang street...

Joshua: (sigaw) Hoy!Ako: (tuloy sa paglakad) Di "hoy!" ang pangalan ko!Joshua: (hinabol ako habang nasigaw) Ikaw!Ako:� (sigaw pabalik) Di rin "ikaw!" ang pangalan ko!Joshua:� Hoy ikaw!

Grrrrr!!!

Ako:� (ikot kaharap sya sabay sigaw) SHUT UP!!!!!!

Nakita kong napakapit bigla si Joshua kay Paolo na sumunod na rin... Tapos ako, umikot na uhlet para umuwi...� Narinig ko pa ung huling words nung dalawa...

Paolo: Oh ano, natakot ka? Joshua:� H-h-hinde aa-a-hh!

Hmp! Hinde raw... Namutla naman ung mukha... � Tawagin ba naman akong amazona!!!� Kagatin ko sya eh!

10: (Joshua's POV)

Kinabukasan, pumasok ako at hinanap si Janessa... Bubwit na babae un, P30 na load ang nasayang ko kaka-sorry, ni isang reply man lang, wala! � Pero ehwan ko ba, may dugo yata ng white lady un, kahit sang sulok ng school ko hanapin eh di ko makita... Kaya ahyun, no choice ako kundi maghintay hanggang hapon para makita sya sa Theater class ko...

Pagpasok ko sa room nung klaseng un, nandun si Janessa, nakikipag-usap sa kung sinong bakla... Alam kong bakla kaseh mas malandi pa gumalaw ung kamay nung lalaking (baklang? ) un kesa kay Janessa eh...

Hinaltak ko ung isang upuan palapit kay Janessa tapos, pinaurong ung katabi nya pang isa para dun ako makaupo...(angas noh? )

Ako:� Hoy...Janessa:� Tingnan mo nga naman, buhay ka pa?

Ako:� Galit ka pa rin ba?

Napatingin sa'min ung bakla (Richie yata pangalan nito...) Nako poh, mukhang laman nanaman ako ng frontpage nito ah...

Ako:� (kay Richie) Ikaw, shoo... Dun ka muna sa mga ka-federasyon mo at mag-uusap kame...Richie:� Oh sure, fafa... Kaw pa... � (tingin kay Janessa) Sige, Nessy, maya na lang let...Janessa: Okay..

Pagkaalis ni Richie, tumingin sa'kin si Janessa...

Ako:� Nessy?� Nickname mo?Janessa:� Sabi ko naman syo, hinde "hoy" at "ikaw" ang pangalan ko...Ako:� Opo na nga poh... Sorry na poh...Janessa: Okay.

Okay?� Un na un? La man lang pahirap?

Ako:� Anong okay? Janessa: Okay... As in, okay... � May iba pa bang meaning ng okay? Ako:� Di mo man lang ako pahihirapan?� Like, uutus-utusan? Janessa: Bakit? Ako:� Ehwan?Janessa: Ano?Ako:� Ganon na lang un?� Bati na tayo kagad?Janessa:� Ayaw mo?Ako:� Gusto...Janessa:� Oh, eh bahket nagrereklamo ka pa dyan? Ako:� Sabi ko nga eh...

Ang bilis naman... konting face-to-face sorry lang, okay na?� Bait naman nito...

Janessa:� Well, there IS one thing you can do for me...

Ahyan na...Ang slavery.. Mga pabuhat ng libro.. Pabili ng lunch... Pabitbit ng gamit...

Janessa:� Naka-ban kasi ung kotse ko ngayon eh... Can you drive me home later? Ako:� Un lang?Janessa: Ano ba?!� Parang pinapababaw mo ko masyado eh... Sisipain na kita dyan eh!Ako:� Hinde...� Sige, hatid kita sanyo... Wawa ka naman, nag-commute ka kaninang umaga?Janessa:� Oo... Tsk, worst day...Ako: Eh?� Buti di ka naligaw... Janessa:� Sira, kasabay ko si Kristine noh...� Kaw talaga, horsey, ung brain mo, natapakan mo nanaman...

Tinaas ko ung sapatos ko sabay tingin sa ilalim, tapos tingin kay Janessa...

Ako:� Hindi naman ah...Janessa:� (natawa) Abno ka talaga...

Napangiti ako... Wala lang...� I guess, kase, ang sarap talagang pakinggan ng tawa ni Janessa...

11: (Janessa's POV)

Uwian na... Naglalakad ako sa papunta sa parking lot, hoping na nawa'y by any chance eh makita ko kung nasan si Joshua -- eng-eng kase, nakalimutan itanong kung san kami magkikita eh di ko naman alam kung san sya nagppark...

So, ahyun nga, lakad-lakad ako, pre-occupied... Nang bigla...

Oomph!

Arouch kowh!

Tumingin ako para magsorry dun sa nabunggo ko.. Then, I wished lamunin na lang pala ako ng lupa, eh, semento... bastah! nung tinatapakan ko...

Ako:� Uh, s-sorry.. I didn't see you...

Naman, Lord... Bakit naman poh sa dinami-dami ng makakabunggo eh ehto pang mga bruhahang toh?

Yup, ung three little witches... haaaayyyy...

Witch 1:� Well, well, well... What do we have here?Ako:� Just me lang naman... Okay... so see you around!

Iikot na sana ako para mag-zoom paalis nang biglang humarang ung other two sa dadaanan ko...

Witch 2:� San ka pupunta?� Ikaw, lagi ka na lang nakikipagflirt kay Joshua...

Jeesh!� Bakit ba "ikaw" ang laging tawag sa'kin ng mga tao?!?!

Ako:� FYI, na-ah!Witch 1:� (sarcastic na tumawa) Pero you won't get him, lam mo kung bakit?� Dahil it'll take you one year bago ka makahabol kay Trixie...

Who the heck is Trixie?!?� Tumatakbo ba sya para habulin ko?!?

Witch 3:� Kahit anong gawin mo, hindi ka mamahalin ni Joshua katulad ng pagmamahal nya kay Trixie...

"Anong sinabi ko snyo tungkol sa paggulo kay Janessa?"

Umikot ako, and ahyun si horsey, looking oh-so-dashing sa kanyang white shirt, faded jeans, at duffel bag na naka-slung over sa shoulder nya...

Lumapit sya sa'kin, sabay tigil sa harap ko... Nakz, pamatay nanaman ang titig dun sa tatlo oh...

Joshua:� And what right do you have to talk about Trixie?

Okay, naiintriga na ko.. Sino bah itong Trixie na toh?!

Witch 1:� B-but... S-sina-ssabi lang naman namin dyan sa flirt na --Joshua:� Stop calling her names! � Makinig nga kayo... Lilinawin ko na toh... This better be the last time na makita kong kinakausap nyo si Janessa or else...

Nakz, ang taray ni horsey!� Yoohoo! Go, horsey! yiihaaa!!!

Joshua:� Halika na, Nessy... Uwi na tayo...Ako: Huh? Oh, yeah...

Kinuha nya ung kamay ko sabay haltak through dun sa tatlong witches na kulang na lang eh maglabas ng vanquishing potions sa sobrang deadly ng tingin sa'kin...� Nung nasa parking lot na kame, tumingin ako kay Joshua, all set to ask about Trixie...

Tapos nakita ko ung sobrang, heart-wrenching na lungkot sa mata nya, kaya ahyun, na-shut up ang beauty ko...

Sino ba ung Trixie na un? � What did she do?� Nasan na sya?

_________________________To Be Continued.

12:� (Janessa's POV)

Buong ride home, tahimik si Joshua... Sinong mag-aakala...capable pala sya na mag-isip..hehe... � Anyway, syempre ako naman, dalagang Pilipina ang act, eh nahihiya naman magtanong kung sino ung Trixie na un.. Pano na lang kung alagang aso nya pala un?

Joshua:� Tahimik ka?

Kabayo!� Bigla ba namang magsalita?!?

Ako:� Ako? Tahimik?Joshua:� Hinde... � (tumigil sa stoplight)� Ung radyo kausap ko...Ako:� Aaahhhh...Joshua:� Hala... Tao ka ba?! Ako:� Ano? Joshua:� (umandar na uhlet ung car) Ah ehwan ko syo! Gulo mo kausap!

Ako pa naging magulong kausap? � Kuhlet din ng lahi nito noh...

Nagdrive uhlet kami, nang mapansin ko na di nya ko tinatanong ng directions... Alam nya ba kung san ung apartment namin ni Kristine?

Ako:� Alam mo ba kung san tayo pupunta?Joshua:� Oo...Ako: Eh?� Akala ko ba di mo alam kung san nakatira si Tin?Joshua:� Sino bang may sabi na snyo tayo pupunta?

*gasp! � Kinikidnap ako! Oh hinde!� NOoooo!!! Wala akong pera!!!� Wag poh! Wag poh!!!

...habulin mo ko... � nyaha! Ano ba, Janessa?!?

Ako:� Eh san tayo pupunta?Joshua:� Wala lang... Ikot-ikot lang muna tayo... Bakit? (sulyap sa'kin) May reklamo?Ako:� Sungit mo ah!� Sipain kita dyan eh...

Tumawa sya... Abno talaga toh... Lakas tama... � Nanahimik na uhlet ako... Ehwan ko ba... Lowbat yata ang energy ko kaya medyo nawawalan ng gana umandar ang motor ng bibig ko...

Haaaaaayyy... Pagdating ko sa bahay, iidlip muna ako sandale bago gawin ung mga homework ko--

Joshua:� Nessy...

Talagang tinatawag nya na ko by name noh?

Ako:� Hmm?Joshua:� Di ka ba magtatanong kung sino si Trixie?Ako:� (napatingin bigla sa kanya)� Hmm?!

Nababaliw ka na ba?! Eh kanina pa ko mamatay-matay sa curiosity dito noh! � Ibig sabihin ba nun pusa ako? � Di ba curiosity kills the cat? � *batok sa sarili* Ano ba?!� Focus nga!

Joshua:� Well?Ako:� Sure... kung gusto mong sabihin, eh di sabihin mo.. If you don't naman, eh okay lang...� I respect your privacy...

Naka naman! Shosyal... I respect your privacy chuchu...

Joshua:� (continue sa pagddrive)� Si Trixie...

Nakitang kong kumunot ung noo nya... As if galet or something...

Joshua:� Darn, how I hated her...

Anoh? What?

...Okay... ngayon windang na talaga ang brain ko...

___________________________To Be Continued.

13: �(Joshua's POV)

Nagpapaikot-ikot kami ni Janessa sa EDSA... La lang...trip ko lang magsayang ng gas... �Hinde, la lang... yoko lang umuwi pa... Nagulo utak ko nung nakita ko ung three little pigs na un na ginugulo nanaman si Janessa eh -- tapos binabanggit pa ung pangalan ni Trixie...

Bakit ko nga ba biglang naisipang sabihin kay Nessy ung tungkol kay Trixie? *sipa sarili* Bigla-bigla ka kaseh kung magdesisyon eh!

Janessa: �So...why did you hate her?

Oh well... sige na... �Nasimulan mo na eh...

Ako: �Kase...she betrayed me... �She's a liar...Janessa: �Anoh ba?! �Buuin mo na nga ung storya! �Paputol-putol ka pa dyan eh...

Langyang demanding talaga nito! Ako na nga tohng nagkkwento eh...

Ako: Eh manahimik ka nga... Bumbwelo pa ko eh..!Janessa: (bulong) Bwelo-bwelo pa...

It's taking all my strength para wag sakalin tohng babaeng toh! �Grrrr!

Ako: �Okay... Pero, ehto muna tatanong ko syo...Janessa: Ano?Ako: �Gutom ka na? Kaseh, ako gutom na eh.

Janessa: (tinitigan ako) Magpapalibre ka ba?Ako: (tingin sa side-mirror para kumaliwa) Nyeh! �Ano ka ba naman?! �Ako nga tohng lalake eh!Janessa: �Lokohin mo lelang mo... Ako: �Tungkol saan? �Sa gender ko o dun sa pagpapalibre? Janessa: �Ano? �Ehwan ko syo... bumili ka na nga lang ng kausap... �(tumuro sa labas ng bintana) Dun tayo sa Jobee! �Gusto ko ng palabok, fries, iced tea...Ako: Whoa! �(nag-turn para pumunta sa Jollibee) Mukha ba kong waiter?!Janessa: �(ngiti sa'kin) Medyo...

Nag-turn kami sa parking lot ng Jollibee... �Pero bago lumabas si Janessa, tumingin muna sya sa'kin...

Janessa: �Alam kong it's hard for you to tell this story about Trixie... I understand kahit papano...

Lumapit sya sa mukha ko... What the---?!?!

Janessa: �Pero pag di mo kinuwento sa'kin yan, I swear, di kita papatahimikin!

Tapos nun, tinulak nya na ko palayo, tapos sya lumabas na...Whoa! �Pinagpawisan yata ako dun ah!

Janessa: (silip sa bintana) Halika na, horsey! Gutom na ko!

14: �(Janessa's POV)

Oooooohhhh...palabok! palabok! palabok! palabok!

Anoh ba yan?! Parang patay-gutom noh? �Eh kaseh naman, matagal-tagal na rin akong di nakakakain ng palabok ng Jollibee noh! Sarap-sarap pa naman... May kontra? �Sarap naman talaga di ba?

Pinanood ko si Joshua sandali habang nilalatag nya ang aming mga pagkain sa mesa... Fries, palabok, at iced tea para sa'kin... Chicken joy (ung dalawa), fries, hamburger, at coke para sa'kanya (di sya gutom noh? ) �Tapos, naupo na sya sa tabi ko...

Ako: �(sinusugod na ung palabok ng tinidor) So, anoh na? Ung kwento-kwento mo, simulan mo na...Joshua: �(naglalagay ng ketchup sa tissue) �Sandali lang... Atat ka eh... Nagseseremonyas pa ko dito oh...

Sipain kita dyan eh... Inaabot na ng sukdulan ang kaintragahan ko...

Pero syempre, dahil understanding ako (nyaha! ), hinintay kong matapos ang seremonyas nya.. Ung paglagay ng ketchup sa tissure para sawsawan ng fries at paghalo ng gravy dun sa rice...

Bubwit! ang tagal-tagal...

Ako: �Oh ano? Pwede na?Joshua: Okay.. Si Trixie... Nakilala ko sya kaseh best friend sya ni Mayen, ung girlfriend nun ni Paolo...

Ahhhhhh...so di nga sya dog...

Nilalasap ko ung palabok habang tinutuloy ni Joshua ung kwento nya... Ehto yata ung isa sa mga advantages ng nagkakapagmulti-tasking... �Nakakakinig ako habang nilalamnam ung kinakain ko... nyaha!

Joshua: �(kinakain na rin ung manok sa harap nya) Di ko matandaan kung pano kami nagkausap... Suplada kaseh un eh... Masyado pang bulgar, minsan nakakainis kasama... �Pero since lage akong kasama ni Paolo at sya naman laging kasama ni Mayen... �Syempre, habang naglalampungan ung dalawa, eh ano pa nga bang choice namin kundi mag-usap? Ako: �So, in short, naging close rin kayo?Joshua: �Yah, something like that...

Oh, eh bahket mo naging hate?

Joshua: �Nagkasundo kami halos sa lahat ng bagay... Kahit nung nagbreak sina Paolo, tumatambay pa rin kami kung san-san... Hanggang sa maging MU kami...Ako: �Tapos naging kayo?Joshua: �Wag ka ngang sumingit... (inom sya ng coke)Ako: �Tatanong lang eh...

Ang sungit nito ah!

Ako: �Sige na, tuloy...Joshua: �Pero nung nakilala ako ng bro nya --Ako: MU lang kayo nakilala mo na family nya?! Joshua: �Eh bahket ba?! �Eh nakilala ko bro nya eh...

Hmmm...

Ako: �Anyywaaay??? (balik sa palabok)Joshua: Di ako nagustuhan nung family nya, kase dikitin daw ako ng gulo... and BI pa...Kaya pinalayo nila ako kay Trixie...

Hmmmm...a la Romeo and Juliet pala drama nitong dalawa eh...

Joshua: �Pero di kami pumalag... Halos araw-araw pa rin kami nagkikita, kung san-san pumupunta... Hanggang sa isang araw, nag-threaten na ung dad nya na pag di pa sya lumayo sa'kin, ipapadala sya sa US...

Oh my...

Joshua: �Pero, (nag-pop ng fries sa bibig nya) pinanganak na pasaway ung si Trix eh... �Araw-araw pa rin syang sumusulpot kung nasan ako, and ung fact na magka-schoolmate kami also helps... Ako: So what happened?Joshua: �Eventually, nalaman ng parents nya na nakikipagkita pa rin sa'kin si Trix... Pinuruhan ako ng tropa ng bro nya, and sya, halos kinaladkad papunta sa eroplano at lumipad sa Maryland...

The poor things...

Joshua: �Sabi nya babalik sya as soon as possible... For the meantime naman, susulat sya araw-araw, tatawag, mag-eemail...Ako: �Long-distance relationship? �Anong masama dun?Joshua: (inubos na ung chickenjoy nya) Wala...kung may communication kayo...Ako: huh? Joshua: �That girl is one big liar... I wrote to her for the whole five months...she never wrote back... �The next thing I know, nag-email sya sa'kin to tell me na nakahanap na sya ng iba... The slut...

Napatitig ako... Buti na lang at ubos na ung palabok, dahil after this, siguradong di ko na mananamnam toh... �Napatingin ako kay Joshua... Tinititigan nya ung hamburger nya, ang lalim ng iniisip...

Kawawa naman sya... �Trying hard to conceal ung pain, sinasabi pa ni hate nya raw si Trixie... pero deep inside naman... �Mukhang deep in thought pa rin si Joshua habang nakatitig dun sa burger... Mahal na mahal nya pa rin si Trixie...

Biglang tumingin sa'kin si Joshua...

Joshua: �Ano sa tingin mo?

Tungkol sa'nyo ni Trixie? �Don't ask me... I don't know what to say...

Joshua: Kakainin ko na kaya tohng burger o iuuwi ko na lang?

Hmm?!?

Suz!

___________________________To Be Continued.

15: (Janessa's POV)

"NEsssSSYyyYYY!!! Gising na!!!! Tulog mantika ka!!!"

Bubwit... Sino ba tohng aga-aga eh nambubulabog?

Binuksan ko ung isa kong mata, sabay biglang napatalon nung nakita ko kung sino ung nakasilip sa'kin...

Ako: �WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!! �Horsey?!?!?!Joshua: �Anong horsey?!? �Langya, umagang-umaga, nang-aaway ka nanaman...Ako: �Ano bang ginagawa mo dito?!?!

Tingin ako sa paligid... Nasa kwarto ko naman ako, so di ako nakitulog sa apartment nya...

Joshua: �Ano ka ba?! Walang pasok si Kristine ngayon, sabi ko syo, susunduin kita, sabi mo okay... Ano ka ba?! �Nauulyanin ka nanaman...

Binato ko sya ng unan...

Ako: �Anong ulyanin?!? �Sira! �Bagong gising lang ako! �Lumabas ka na nga!Joshua: �(sinalo ung unan sabay tawa) �Mukhang mali ang gising mo ah... �Sungit... Ako: �Che!

Lumabas na sya ng kwarto, sabay ako naman, tumayo na rin... Bubwit talaga ung si Joshua... Panira ng araw eh...

Binuksan ko ung closet ko, at tinitigan ung mga damit.. Bakit ba feeling ko eh may nakakalimutan ako? Hmmmm...

*gasp!

Bigla akong napatakbo palabas ng kwarto, at hinanap si Joshua...

Ako: �(sigaw) Joshie!!!

Joshua: (napatakbo sa'kin may dalang kawali) �Oh?! Bahket?! Anoh?!

Napatigil ako, sabay tingin dun sa hawak nyang kawali...

Ako: �Ano yan? �Bakit mo dala yan? Joshua: (tingin rin dun sa hawak nya) Ehto? �Eh di kawali... Magpprito ako ng itlog eh... (tingin uhlet sa'kin) Teka nga, bakit ba nagsisigaw ka dyan?

Ay, oo nga pala... Panicked nga pala ang emotion ko dito...

Ako: �Ano ka ba?!? �Alam mo ba kung anong araw ngayon?!Joshua: (ngiti sa'kin) Ah! Monthsary ba natin ngayon? Ako: �Neknek mo! Anong monthsary-monthsary ka dyan?!? (binatukan sya) Ano ba?! Ngayon i-pperform ung project sa Theater kay Prof Adik! �Ano ka ba!?? Wala pa tayong nagagawa! �Oh my golay! �Babagsak tayo! Joshua: �Nessy, chill out... �Nag-ddrama queen ka nanaman dyan

Tiningnan ko sya ng sobrang sama na napa-stepback sya... Oh di va? Ibang klase ang kamandag...

Joshua: �Wag kang mag-alala...(ngiti sya) May lucky charm ako dito, di tayo babagsak... Ako: �Ano?Joshua: �Sa swerte ko ba naman na toh, for sure, may mangyayari para di matuloy ung performance na un...

Langya! Iasa ba sa "lucky charm" nya?!?

Ako: �(lapit kay Joshua) Makinig ka...Joshua: �A-ano n-nanaman? Ako: �Pag tayo lang bumagsak dahil dyan sa performance na yan, ipunin mo na lahat ng "lucky charms" mo dahil pag nakita kita, ipapakain kita sa mga buwaya sa manila zoo!

Pagkatapos nun, umikot na ko para maligo at magbihis for school... Narinig ko si Joshua na humabol ng sigaw sa'kin...

Joshua: �Inaaway mo ko?!! La kang scrambled eggs!

16: (Joshua's POV)

Nung dumating ako sa Theater class ko, nakita ko si Janessa na nakikipag-usap kay Richie... �Mukhang nagiging close na sya dun sa baklang un... �Tumabi ako kay Janessa...

Ako: Oi...Janessa: (tumingin sa'kin) Oi... Ano?Ako: �Wala lang... Tumatabi lang... Masama ba?Janessa: Bakit? Ako: �Ayaw mo kong katabi?! �(mukmok) Kala ko pa naman masaya ka pag katabi mo ko... Janessa: Ano? �Uy, okay ka lang? �(tumingin sya kay Richie) May sinabi ba ko?Richie: (tumawa) Nako, masyado lang yan nagiging sensitive... Ako: (tingin kay Richie) Hoy! Anong sensitive?!? Umalis ka na nga dito! Bumalik ka na dun sa lungga mo!

Tumayo si Richie na tumatawa tapos bumalik na nga sa kabilang dako ng room kung nasan ung mga ka-federasyon nya...

Janessa: �Bakit mo naman sinigawan si Rich?

Bago ako maka-sagot, biglang may pumasok na teacher... Hindi si Prof Adik...Syempre, napatingin kaming lahat...

Mysterious Teacher: �I'm Prof Cruz.. (lagay ung gamit nya sa table) I'll be your new Theater teacher since we won't be seeing Mr. Acosta from now on...

Janessa: (bulong sa'kin) Ano nangyari?Ako: �Aba, malay ko!

Tumingin sya sa'kin...

Ako: (napatingin sa kanya) Ano?! Janessa: �Anong ginawa mo kay Prof Adik?! �Pinasugod mo sa mga lucky charms mo noh!Ako: �Ano?!? �Nababaliw ka na ba?! Eh malay ko kung anong nangyari dun!

Prof. Cruz: I won't lie to you... What Mr. Acosta did was very unappropriate for a mentor... �Pati tuloy education ng isang estudyante naapektuhan... hay... Anyway...

Janessa: �Ahhhh...Ako: �Anong "aahhhh"? �Anong nangyari?

Tingin ako dun sa prof na nagsasalita bout mga expectations nya, tapos kay Janessa...

Ako: �Anong nangyari?Janessa: Di mo getz? �Ang slow mo talaga... Ako: �Hala! �Anoh ba?!Janessa: �Never mind na lang... �Ay, teka, nga pala...Ako: Hmp! Ano?!Janessa: (natawa) Nakz, nagtatampo na si horsey... Ako: �Anong horsey?!? Bakit ba horsey?!??

Prof Cruz: �Ano nangyayari dyan?

Napatahimik akong bigla, sabay umayos ng upo...

Ako: �(sagot kay sa prof) Wala poh...

Nung mawala na ung atenston nya sa'min, humarap uhlet ako kay Janessa...

Ako: (bulong) Pinapahamak mo pa ko!Janessa: �(ngiti sa'kin) Kaw naman... Ingay mo kase eh... Ako: �Ano bang gusto mo?Janessa: �Sa Sabado, may family reunion kami... Uuwi dito sina mommy and everyone na nasa States...Ako: O? Ngayon?

Parang di ko gusto toh ah...

Janessa: I'd like you to come with me... Ako: �Anoh?!?

Napatingin ako sa harap... Binigyan lang ako ni prof ng matinding titig, tapos balik na sya sa sinasabi nya...

Ako: (tingin uhlet kay Janessa) Nababaliw ka na ba!? �Ano nanaman gagawin ko dun!?Janessa: La lang... � �Sige na, (hila nya ng konti ung sleeve ko) Sama ka na... Please?

Bubwit... Ano bang meron dito sa babaeng toh at konting please lang eh bibigay na ko?!

Ako: Oo na... Sige na... Janessa: �Yipee!!! �Sasama sya!

Bumalik na ung atensyon ni Janessa dun sa bagong prof...Haaaaaaayyyy... Nakalabas nga ako sa trouble ng pagbagsak sa subject na toh, tapos pinasok naman ako ni Janessa sa isa pa...

Meet the family huh...

Pero di naman kame!

Sa Sabado... Okay lang naman di ba?

Pero pano kung ilayo rin nila sa'kin si Janessa?

Ano na lang mangyayari sa'kin?

_______________________________To Be Continued.

17:� (Janessa's POV

Lumipas ang linggo ng kundi man mabilis, eh di rin naman mabagal... � Pero ahyun na nga, at Sabado na... Dumating sina mommy, daddy, ate, at kuya (oh di va, one big happy family kami! ) nung Thursday ng gabi, kasabay ung parents ni Kristine... Dito na natulog sina mom, and then sina tita, kumuha ng apartelle dun sa kabilang ibayo ng city... � Syempre, dun natulog si Kristine...

11 AM, Saturday, all set na ko... all ready to go... Hinihintay ko lang ung bitbit ko -- si Joshua... Langya, ang tagal eh!

ding! dong!

After 10 years...

Tumakbo ako sa pinto at pinapasok si horsey...na looking oh-so-lala sa kanyang white shirt, faded jeans, at medyo magulo na hair... Okay... I know... Walang ka-charm-charm ang suot nya, eh gwapo sya eh, kaya pagbigyan nyo na ko..

Joshua:� Bakit nakaputi ka rin?!

Napatingin ako sa damit ko -- white blouse, and black pants... Tapos tingin sa kanya...

Ako:� Bahket? Inangkin mo na ba kulay white ngayon?Joshua:� (bulong) La naman akong ibang sinasabi ah... (tingin sya sa likod ko)� Nasan parents mo?Ako:� (punta sa kwarto para kunin ung susi ng apartment at kotse) Wala na... Nauna na sila para tumulong sa pagkain... Kasama na nila sina ate at kuya...

Sumunod sa'kin palabas si Joshua

Joshua:� May kapatid ka?Ako:� (ni-lock ung door) Yup, si ate, si kuya, at si--

�

Ako:� ..at ako...

At ako lang...

Ako:� Halika na...

Hinila ko si Joshua paputa sa parking lot kung san naka-park ung kotse ko..

Joshua:� Wait lang!� Alam mo ba kung san un?Ako:� Hinde. Joshua:� Anoh!??!? � Eh pano tayo pupunta dun?!?

Nilabas ko ung binigay ni Kristine na bond paper sa'kin... Ang kanyang proudly-made na mapa papunta dun sa rented na villa...

Ako:� (inabot kay Joshua ung papel) Kaya nga tayo aalis ng maaga eh... Para kung mawala man tayo, may oras pa para maghanap... Joshua:� Anoh?!?

Tinulak ko sya papasok sa kotse, tapos ikot para pumunta sa driver's seat...

Joshua:� (bulong) I can't believe na sa dinami-dami ng away at gulo na napasok ko, matatapos lang pala ang buhay ko dahil maliligaw kami, mawawalan ng pagkain, tubig, damit! � Tapos pati hangin!

Anoh ba toh?� High ba toh?

Ako:� Exagge ka naman, horsey... � Di tayo mawawala noh... Ako pa! 18:� (Joshua's POV)

Pagkain!� Pagkain!� Nasan ang pagkain?!?

"Horsey?!"

Halos patakbo akong pumasok dun sa villa na, sa wakas!, ay narating din namin!� Papasok pa lang ako nang maramdaman ko ung kamay ni Janessa sa braso ko..

Janessa: Uy... � Okay ka lang?

Napatigil akong bigla, sabay tingin sa kanya...

Ako:� Nessy...� 8 AM ang huli kong kain.. Umalis tayo snyo, 11... (tinapat sa mukha nya ung relo ko) Tingnan mo nga ung oras!� 3 PM na!Janessa: (napangiti) Really?� Ang tagal pala nating nawala...

Uhmpf!� Pigilan mo sarili mo, Joshua... Wag mong sasabunutan yan...

Hinila ako ni Janessa sa loob...

Janessa: Sige na nga, lika na... Gutom na rin ako eh...

Pagkapasok namin, biglang sumalubong ang sandamakmak na tao sa mukha ko! � Whoa!� Anoh toh?� Buong angkan?!? � Nawala yata gutom ko...

"Nessy!!!"

And, bago pa kami makarating sa ginto, sa oasis sa desert, sa hot chocolate sa snow -- okay, sa lamesa ng pagkain, ahyun, napaligiran na si Janessa ng mga tao from all shapes and sizes...

Janessa: (dun sa isang gurl na mukhang mas matanda sa kanya ng konti) Oh this guy?� This is Joshua... Joshua, meet my cousins... Nicky, Autumn, Kelly, and Naomi...

Waaaaahhhhhh...� Tatandaan ko ba un lahat?� Hihimatayin na ko sa gutom! Waaaah!!!

Janessa: Do you mind if we eat first?� We're starving from that roadtrip!Kelly (yata ):� Got lost again huh? Janessa: No!� That was called "exploring"...

Exploring?!?� Kahit si Christopher Columbus bibigay dun sa "exploration" na un!

Naramdaman ko na lang na hinila ako ni Janessa palayo papunta dun sa pagkain... Pagkain!

Ako:� (nag-sstock na sa plato) Pinsan mo lahat un?Janessa: (naglalagay na rin ng pagkain)� Yup... at least, sila lang ung kilala ko... Bukod kay Kristine na bumibisi-bisita sa States, ung mga un lang ung talaga nakilala ko, coz most of my cousins, dito nakatira...Ako:� Ahhh...

Kakaupo lang namin sa isang side nang bigla namang may lumapit na isang babae tsaka lalake...Ayaw nila akong pakainin...

Janessa: Ate... Kuya...

Ate? Kuya?

Ate:� So this the guy? (upo sa tabi ko)Janessa: Yup... Josh, this is my Ate Janet... and this... (turo dun sa guy na tumabi sa kanya) is my Kuya James.

Teka, ung puso ko... masyadong napapabilis ang takbo..

Kuya James:� How old are you?Ako:� 19 poh

Kuya James:� (natawa)� Bakit mo naman ako pino-poh?! Ate Janet:� (tingin dun kay Kuya James) Coz ur old!

Langya, nakiki-ate at -kuya naman ako noh?

Nag-usap-usap muna silang tatlo, ako naman, sinamantala ko na! Aba, tinatawag na ko nung lechon sa plato ko oh!� "Joshua! Kainin mo na ko!" raw!

Janessa: (tumayo) Babalik ako... I'll just get myself some...hmmm... whatever it is on that box!

NOoooo!!!!� Wag mo kong iwan!!!

Pero ahyun na, at diretso na sya dun sa box sa mesa... Sumulyap ako dun sa dalawa na nakatingin lang sa'kin... *gulp*� Hyperventilating...

Ate Janet:� So you're 19?� Wow, we're the same age! Joshua:� Really?

Uh yah... 18 nga lang pala si Janessa...

Kuya James:� Are you and Nessy dating?

Whaaa----?!?

Janet:� Yeah! Are you!? Ako:� N-no... Janet:� Really? Bakit?

Anong bakit?

Ako:� Uh, coz...we're just friends...Janet:� R-rreealllly? (tumawa) I think you two look so cute together!

Langya, anoh ba toh?!

Kuya James:� Bakit ka nya dinala dito if you're not dating?Ako:� I don't know either... (subo muna, palipas oras)Kuya James:� At wala ka naman bang balak na manligaw?Ako:� Huh!? � W-wala poh...Janet:� Awwww... why naman?

Eh kaseh...

teka...

bahket nga ba?

Because!

Janet:� You know, you should..Date my sister, I mean... Abnormal kase yan eh... � So picky when it comes to boys... Ang hirap hanapan! � Trust me... I've set her up in, like, a dozen of blind dates, never worked out!

Blind dates?

Kuya James:� Yeah... That girl needs a man in her life... Baka tumandang dalaga eh

!

Bago ako makasagot, bumalik na si Janessa, may dalang leche flan sa plato nya...

Yan lang kinuha mo ang tagal-tagal mo?!?

Janessa:� Anong pinag-uusapan nyo?Janet:� Nothing...

Tumayo na silang dalawa ni Kuya James, nagpaalam, tapos nakigulo na sa iba...Whoosh! Nakahinga rin!

Janessa:� What happened? � Namumutla ka...

Lokong toh... Pigilan ba raw ang tawa!

Ako:� Langya, ginisa ako eh!� Manok na lang ang kulang, ulam na ko!Janessa: (natawa)� Chill out... Curious lang talaga mga tao dito syo, kase ngayon ka lang nila nakita...

Mga? Mga tao? � Wait a minute!

Janessa: (turo sa likod ko) Oh, ahyan na sina tita... Papalapit na dito... (tingin sa'kin) Mukhang target ka uhlet, horsey ah...

Umikot ako para tumingin, at ahyun nga, may papalapit!

Ooohhhh hindeeeeeeeeeeee!!!!!!!

Puso ko... whoooo!!! Ahyan na! Napatalon na!

Langya, sobra kabahan noh?

_______________________________To Be Continued.

19:� (Janessa's POV)

Wahehehe... mukhang konti na lang eh mahuhulog na sa upuan nya si Joshua... wawa naman... � Hala, malay ko bang sobra pala kung kabahan toh... � Eh nananapak nga't lahat... Meet the family lang, matutunaw na! wahahahaha

Joshua:� B-bakit ba ko nandito? � Ipapa-assassinate yata ako eh!

Nyekz... ano raw? � Hala, nagdedeliryo na...

Ako:� Sira! Anong assassinate? (subo ng leche flan ko)� Ehwan ko nga rin ba eh... Basta sabi ni mommy dalin daw kita..Joshua: (napatingin sa'kin) Mommy mo nag-imbita sa'kin? Ako:� Yah... Sa tingin mo ba eh isasama talaga kita dito?� Eh di naman kita bf noh... (silip sa likod nya) Husssh na... Nandito na sina tita...

Biglang nag-straighten ng upo si Joshua... Hmmmm... interesting... � Mukhang mag-eenjoy ako sa panonood ng conversation na toh ah!

Baka dapat kumuha na ko ng balde para sa pawis ni Joshua...

Inubos ko na kagad ung leche flan ko, tungga ng tubig, sabay nagrelax sa upuan ko... Saktong dating nina Tita Lisa at ni mommy...

Ladies and gentlemen, please take ur seats... Magsisimula na ang show...

Tumungga rin ng tubig si Joshua nung naupo si mommy sa tabi nya, tapos si tita tumayo sa tabi ko...

Mommy: (ngiti kay Joshua) Ah, ikaw pala ung sinasabi ni Kristine na laging kasama ni Nessy...

Huh?

Note to self:� sakalin si Kristine...

Lokang un... itsismis ba ko sa nanay ko...

Tita Lisa:� (tingin sa'kin)� Janessa, lika, samahan mo ko sa mga lola mo, at kukunin ko na si Tristan...

HUwaaattt?!?! Kukunin mo ko and miss all this excitement??!� Tita naman... � Yaan mo na muna ung anak mo dun...

Wahehe... Bait noh?

Tumingin ako sa tita ko, tapos kay mommy, tapos kay tita uhlet -- wag na si Joshua...

Ako:� But, tita...Mommy:� Sige na, Nessy... Don't worry, di ko naman kakainin tohng kaibigan mo...

Hala... Kainin mo na, bastah ba makita ko...

Syempre, dahil masunurin akong bata, tumayo ako at sumunod kay tita papunta sa kabilang dako ng room... Lumingon lang ako sandali para tingnan si Joshua...

Wahahahahaha... mukhang hihimatayin na oh! wahahahahaha... � Kulang na lang sabihin, "Nessy!!! Don't leave me!" wahaahahahaha....

Tita Lisa:� So, nakausap mo na ba si Kristine?

Hopia! Balik tingin...

Ako:� About saan poh?Tita Lisa:� Sasama na sya sa'min pabalik ahAko:� Ng States?!

Avah, wait a minit!� Sasakalin ko pa un eh!

Tita Lisa:� Yes... Gusto kasi ng lolo nya dun na sa States na sya mag-college... Kaya ahyun, pagbalik namin bukas, kasama na sya..

Aba'y lokang un! La man lang sinabi sa'kin!

Ako:� Gosh...That means ako na lang mag-isa sa apartment...

Tita Lisa:� (natawa) We'll see...

Hmmmm? � Ohkkkkaaaaaaaaayyyyyyyyy.... Mukhang may na-miss ako sa mga discussions sa world ah...

Pagdating namin kina lola, nakipagchikkahan lang kame sandali, kinuha ung bulilit na si Tristan, tapos, umikot na para bumalik kina mommy...

Pagbalik namin, ngumiti si mommy kay Joshua, tapos tumayo na...

Mommy:� (kay Joshua) It's really nice meeting you, Joshua... (tingin sa'kin) You, mag-uusap tayo mamaya sa bahay...

Pagkatapos nun, umalis na sila ni tita Lisa... Ako naman, syempre, halos madapa sa pag-upo katabi ni Joshua...

Ako:� Anong pinag-usapan nyo?� Ano nangyari?Joshua:� La na... Ulam na ko...Ako: � Ano?Joshua:� Langya, nilagyan ako ng manok, toyo, mantika, at tubig! � Sandamakmak na tanong sa interview ang natanggap ko! Ako: Eh? Joshua:� Oo nga! (hila ng konti ung sleeve ko) Nessy... Uwi na tayo... Kinikilabutan na ko eh... Ako:� Sira!� Kakarating lang naten eh...� Tsaka wag kang mag-alala... Mga nag-ffeeling close lang yang mga yan..

Sinimangutan ako ni Joshua, sabay balik sa pagkain nya... Ako naman, napatingin sa direksyon nina mommy...

Anoh nga bang nangyayari? 20:� (Janessa's POV)

Bandang 7 PM kame nagsi-uwian... Sina mommy at daddy dun sa isang kotse, tapos si Joshua, si Ate Janet, at si Kuya James nasa kotse ko...� Si ate natutulog sa tabi ko, samantalang ung dalawang lalake eh nasa likod... Mga pasaway...

Naglalaro sila nung ung hinuhuli ung kamay nung isa para hampasin... � Ang gulo nga eh... Ayaw kaseng magpatalo pareho, kaya un, ang ingay nila sa likod -- buti na lang nakatulog pa rin si Ate...

Pak!

Joshua:� Wahahahaha!!! Panalo ako!!! Kuya James:� Hala!� That's not fair! Di pa ko handa eh! Isa pa!

See what I mean?

At imagine, isang oras poh kameng nagbbyahe... Dalawang ma-ingay sa likod...

Buti na lang di pa napuputol mga kamay ng mga toh...

Pagdating namin sa apartment, pinapasok ni mommy si Joshua sa loob... Syempre, dahil sa takot, eh sumunod naman si horsey...

Pagkapasok na pagkapasok namen, eh inupo kagad kami ni daddy sa living room... Tapos sina ate at kuya, diretso sa kwarto na tinutulugan nila...

Teka... anong ginawa ko? � Mukhang may sermon pa ko?

Ako:� Okay, dad, kung ano man un, I didn't do it!Daddy: Noh ka ba?� Masyado kang defensive...

So wala akong ginawang masama... � Bahket ako inupo dito?� Kasama pa tohng horsey na toh sa tabi ko?

Joshua: (bulong sa'kin) Dinamay mo pa ko... Anong ginawa mo?Ako: Sira! Wala akong ginagawa noh!

Pag-upo ni mommy sa tabi ni daddy, tahimik kami biglang dalawa...

Mommy:� Okay... Janessa... Siguro naman alam mo nang sasama na pabalik si Kristine sa States?Ako:� Yah... kanina nga lang eh.Joshua:� Aalis na si Tin? Ako:� (tingin sa kanya) Kakasabi lang noh?Joshua: Nililinaw ko lang... Bahket ba taray mo? (biglang tingin sa parents ko) Just stating the obvious...

Natawa si daddy...

Hala! Tama ba un?!� Dapat ako kampihan nya ah!

Mommy:� So anyway, pinayagan ka namin na dito mag-aral kasi may kasama ka sa apartment, and may magbabantay syo...

Hala, pinalaboy nga ako ni Kristine eh!

Mommy:� And since aalis na si Kristine, you have two choices...

Uh-oh... I don't like the sound of this...

Daddy:� It's either babalik ka na rin ng Chicago --Joshua:� (napatayo)� What?!?

Napatingin kaming tatlo bigla sa kanya...

Joshua: (dahan-dahang umupo) I mean, ahem,� that's your call. So, uh, yeah... whatever...

Wahihihi... namumulang horsey! wahahaha...

Ako: (balik tingin kay dad)� I don't want to go back yet...Mommy: That's what we figured... � So, we have another option for you... Take it or leave it...Ako:� Okay?Mommy:� Kinausap naming mabuti si Joshua kanina, trying to get to know him, and sa tingin naman namin eh, mabait naman sya, matino...

Matino?!?!� Nababaliw na ba kayo?!? � Anong matino dyan sa taong yan?!?

Wait nga, saan ba punta nito?

Daddy: So, ang other option namin is... (ngiti sa'kin)� Is that you live with Joshua! Ako at si Joshua:� (napatayo) What?!? Mommy:� Isn't that great?

Oh my golay...

Ako na yata ang hihimatayin!

_____________________________To Be Continued.21: �(Joshua's POV)

Isa lamang itong masamang panaginip at maya-maya, gigising na ko...

Huy! ehto na ung oras na gigising ka!

� �Waaaaaaaaaaaaaahhhhh...ibig sabihin, gising na ko? totoo lahat toh?!

"Huy! Mas nagmumukha kang horsey pag ganyan mukha mo..."

Tiningnan ko ng masama si Janessa... Sasakalin ko na tohng babaeng toh eh... Horsey?!? �Ang gwapo-gwapo ko!

Janessa: �Ooooohhh... Ang taray ng look...

Lumabas na kami ng apartment nila para makauwi na ko... Ang tanging last time na ma-eenjoy ko ung apartment ko...bago ako ma-invade ng meatballs... huhuhu...

Janessa: �Hey, don't feel so bad... It couldn't be that bad, lalo na since pinagkatiwalaan ka kagad ng parents ko, which is very weird considering that you're a guy... Ako: �Ano ka ba?! �Di ka man lang ba na-papanic sa lahat ng toh?!Janessa: (napaisip) Well, yah... �Pero mas ayoko naman bumalik pa ng Chicago noh... �If that's the only way to stay, then kahit daga pa kasama ko sa bahay, titira pa rin ako dun!

Umikot kami sa isang kanto, sabay tumingin na ko sa kanya...

Ako: �Sige na bumalik ka na... Baka mahaltak ka pa ng kung sino...Janessa: (tinaasan ako ng kilay) Nakz, concerned si horsey?

Bubwit na babae toh!

Ako: �Anoh?!? �Hinde noh! Eh kung ako pa sisihin ng mga magulang mo pag nawala ka?! �Umuwi ka na nga!Janessa: (natawa) �Hinga muna, hinihigh blood ka na eh... �Sige poh, see yah tomorrow horsey!Ako: �Joshua! Joshua pangalan ko!

Tumawa lang uhlet sya tapos tumakbo na pauwi sa kanila... Pag di ka nga naman hinigh blood habang bata dun sa babaeng un...!

Tinitigan ko muna sya hanggang sa makapasok sya pabalik ng apartment nila...

Ngayon pa nga lang na sandali lang kame magkasama, tumataas na dugo ko,Ano na kaya mangyayari kung titira pa kami sa isang bahay? 22: �(Janessa's POV)

"NEessssYyyy?!?!?"

Poof!

Biglang dumilat ang mata ko, at nasilaw sa araw na bumubuhos sa bintana... Argh! Pero di ko hahayaang makalagpas tohng pagkakataon na toh para tadtarin si Kristine!

Tumalon ako mula sa kama, sabay takbo papunta sa front door, kung saan nakita ko si Kristine na kakapasok lang... Bihis na, mukhang on the way na sila sa airport..

Hmp! Buti naman at naabutan ko pa!

Ako: �May super duper big kang kasalanan sa'kin!Kristine: (napa-stepback) Hopia! Ano nanaman ginawa ko syo at handang-handa ka nang sugurin ang beauty ko? (ngiti) At mukhang bagong talon mo lang sa kama ah... Ako: �Shuddup!Kristine: (napatawa) Okay, okay... Sige na nga...

Pumunta kami sa kwarto ko -- buti na lang at nasa living room na sina mommy at lahat sila... �Umupo sya sa kama ko, ako naman eh umupo sa kabilang side...

Ako: Okay... Anong ginawa mo? �Anong sinabi mo kina mommy?Kristine: Well, sabi nila, since mawawalan ka ng kasama, ibabalik ka na lang raw nila sa Chicago... �And I know naman na ayaw mo nun, since kakarating mo lang, and besides, mukhang nag-eenjoy ka pa dito... Ako: �And?Kristine: �Wala naman akong ibang maisip na tao na, bukod sa capable na protektahan ka, eh ung feeling safe ka and mag-eenjoy ka pa...Ako: �And si Joshua pumasok sa isip mo?! Kristine: Yah! Ako: �Nag-isip ka ba talaga?!? Kristine: Hoy, noh ka ba? Kahit ganon kapasaway un, di ka pababayaan nun noh... Ako: �At pano mo naman napapayag sina mommy na patirahin ako dun?

Great... Ngayon, malalaman ko pang mangkukulam ang pinsan ko... Haaayyy...

Kristine: �That's easy! �(ngumiti sya sa'kin) Well, lam mo ung mga speculations na pag gwapo, almost laging nangyayare eh vaklush ung papable na un?

Uh-oh...

Kristine: Well... �Ginamit ko un... Ako: �Oh my golay!!! Sinabi mong vaklush si Joshua?!?!?? Kristine: Yeah...

Uhhhh... Nahihilo yata ako...

Kristine: �Nakuha ko ung idea na un syo noh... Kinukwento mo kase sa'kin dati na napagkakamalam mo yang horse ng knight in shining armor mo na vaklush... Kahit hinde naman... �So, ginamit ko un... �And sinabi ko lang sa kanila, medyo tinatago pa ni Joshua ang kanyang pagka-member sa federasyon, kaya di pa halata na vaklush sya...

Kaya pala pumayag sina mommy na patirahin ako kina Josh... Kala nila pareho kami ng preference ni Joshua!

Kawawa naman si Joshua... Una, horsey... Tapos ngayon, vaklush na...

Prfft...

Bigla akong tumawa nang tumawa... Si Joshua?! �Bakla?!?! Wahahahahaha...

Kristine: �Hmmm... Guess you finally found the humor in that ha? Ako: (tawa ng konti) Buti na -- aalis ka na... �Pag nalaman ni Joshua ung sinabi mo tungkol sa kanya -- nako poh, patay ka na!

Pero in fairness, ang talino ng insan ko! hahaha... �Baklang horsey! hahaha...

Kristine: So are we cool? Bati na tayo bago man lang ako umalis... Ako: �Yah sure... you did manage na maiwan ako dito... Kristine: �Weeehee!!!

Bigla nya kong niyakap, tapos tiningnan ako maya-maya...

Kristine: �Bagong gising ka talaga noh? �Di ka pa naliligo! Baho-baho mo na! Ako: �(binatukan sya) Baka gusto mong magka-gyera dito!

23: (Joshua's POV)

Ding! Dong!

Sino naman kaya toh? Aga-aga eh nambubulabog?

Tumayo ako sa pagkakaupo ko, at iniwan ung pansit canton ko para buksan ung pinto...Pagkabukas ko nung pinto, I wish na hinayaan ko na lang ung doorbell...

Ako:� Anong ginagawa mo dito? Kala ko ba aalis ka na?

Si Kristine... All dressed-up na ng warm clothes... Mukhang on the way na sa airport...

Kristine: (tinulak ako para makapasok sya) Yah, yah... Parang kang si Janessa eh, tinataboy na ko... � Gusto ko lang makita kung anong itsura nung titirahan ni Nessy noh...

Hinayaan ko na syang pumasok, amazona toh eh...

Ako:� Kakasimula ko lang ayusin ung kabilang kwarto... Kaya malamang, dun muna sya matutulog sa kwarto ko...Kristine: (biglang tingin sa'kin) Ano?!? Ako: Relax... Di kame magkasama noh... � Sa sofa na lang muna ako matutulog...Kristine:� Ahhhh... May pagkagentleman ka naman pala eh...

Tiningnan nya ung kwarto na inaayos ko, tapos pati kwarto ko, sinilip na rin nya... Parang supervisor ang waahlaah...

Maya-maya, bumalik na kami sa living room...

Kristine:� Okay... Di ako pumunta dito dahil sa kwarto...Ako:� Makikikain ka? Kristine:� Sira! Hinde noh! � (deep breath) I just wanna warn you..Ako:� Bakit?� Nagiging aswang ba si Nessy tuwing gabi?

Kristine: Anoh ba?! Makinig ka nga!

Sabi snyo amazona toh eh!

Kristine:� Birthday na ni Janessa next week...

Anoh?!� Mag-ppaparty pa ko?!

Kristine:� Stand by her, Joshua...� Magiging mahirap ung araw na un para sa kanya...Ako: Bakit? � Kaseh pinanganak sya? Kristine:� Anoh? � Ang gulo mo kausap... � (bigla naging seryoso ung mukha nya) All I'm saying is, cheer her up on that day... Wag mo syang papabayaan...

Pagkatapos nun, lumabas na sya ng pinto...

Hmp... Ano nanaman kayang meron?

Talagang nawawala ang kabataan ko dahil sa meatball na un eh!

_________________________To Be Continued.

23: �(Janessa's POV)

Ehto na... Thiz iz it! Thiz iz really iz it!

Lumipas ang dalawang araw kong pag-iimpake, at ehto na... WaaaaaaaaHHH!!! Nandito na ko sa pinto ng apartment ni Joshua... *sniff* mommy... Hala... si mommy nga nagpadala sa'kin dito...

Oh well... Since nandito na rin naman ako, eh lubus-lubusin na natin ang pambubulabog sa buhay ni horsey...

ding! dong!

1...2...3.. �Ang tagal!

Press uhlet ng doorbell...la lang, para lang mataranta ang people sa loob...

ding! dong! ding! dong! ding! dong! ding--!

"Oo na!!! �Sandaleeee!!!"

Wehehehe... Napikon nga...

Pagbukas nung pinto...

Ako: �Good morning!Joshua: (nanlaki mata) Anong ginagawa mo dito?!? Ako: Uh, hello? �New roomie? Joshua: Oh, yeah... �Kala ko pa naman pag natulog ako, mawawala na lahat un... (tingin sa likod ko) Sinong naghatid syo?Ako: (pumasok na) La poh... Umalis na sina mommy papunta sa airport... So, ako naman, eh pumunta na dito... San poh kwarto ko?

Tinuro ako ni Joshua dun sa isang kwarto na medyo malapit sa kusina... Pagpasok

ko... Tingin ako sa paligid... Bakit may gamit na?

Tumingin ako kay Joshua na nilalagay ung iba kong maleta dun s isang sulok ng room...

Joshua: �Dito ka muna sa kwarto ko habang di pa ayos ung kabilang kwarto...

Kwarto mo?!?

Tumingin sa'kin si Joshua...

Joshua: Wag ka ngang mag-isip ng kung anu-ano dyan... Sa living room muna ako matutulog noh... Tsk... Green-minded ka masyado eh...

Hala! �Binato ko nga sya ng unan!

Ako: �Anong green-minded?!? �White na white-minded toh noh!

Wahehe... Kulay na ng La Salle noh? Green and white!

Tumingin ako uhlet sa paligid, tapos lumapit dun sa isang sulok sa may bintana...

Ako: Uuuuy... gagamba oh...Joshua: (biglang napatakbo sa tabi ko) Nasan?!? �Teka! �Papatayin ko na habang maliit pa!Ako: �(hinawakan ung kamay nya) Hoyz! �Ano ka?! �Bakit mo papatayin?! Joshua: �Eh gagamba eh!

Best argument ever noh?

Ako: �Wag na... Maliit lang naman... Tsaka pabawas rin yan ng kung anu-anong insekto...Joshua: �Hinde na noh! I-evacuate mo na lang sya sa kwarto mo pag tapos na! �Ayokong may gagamba sa kwarto ko!

Napatitig ako sa mukha ni Joshua...

Joshua: (napastepback ng konti) A-ano n-naman? Ako: Aha! (turo sa kanya) Takot ka sa gagamba!Joshua: �Ano?!? Ako: Tsk... horsey na takot sa gagamba... Haaaayy...Joshua: �Hinde ako takot sa gagamba!!! �At anong HORSEY?!?!? Ako: �(stepback, tawa ng konti) Relax... hehe... Binibiro ka lang eh... Joshua: �Horsey... horsey... di naman ako horsey! Ako: �hehe... Hinga muna, horsey -- este, Joshie, hinahigh blood ka na eh...

My golay... Ang init ng ulo ni horsey... �Baka naman maagang ma-heart attack toh sa'kin! wahehehe... 24: (Joshua's POV)

Pag-uwi ko nung gabing un, nagulat ako nang makita kong bukas pa ung ilaw sa living room, pati ung TV bukas din... Gising pa si Janessa? � Halos mag-aalas dose na ng umaga ah!

Dahan-dahan kong sinara ung pintuan, ni-lock, tapos lumakad papunta sa living room... Sssh!� Manggugulat lang ako...

Kaya ahyun, tiptoe-tiptoe papunta sa couch kung san nakahiga si Nessy...

1, 2 --

Biglang umupo si Janessa sabay umikot para tingnan ako...

Ako:� WAAAAAAAAAaaaaaaaHHHHHhHH!!!!!! � Maligno!!!!

Yoko pa mamatay!!! WAaaaAAAAAAAAAhhhHHHH!!! Janessaaaaaa!!!

Pak!

Langya, kapal ng mukha ng malignong toh! Batuhin pa ko ng unan?!?

"Anong maligno?!?"

Binuksan ko ung isa kong mata, tapos tinanggal ung kamay ko sa mukha ko...� Shucks, si Janessa pala ung maligno... � Bakit puting-puti mukha nito?

Ako:� Langya! (napahawak sa puso ko) Bibigyan mo ba ko ng atake sa puso?!?Janessa:� Sira!� Sino bang may sabi syong magsisigaw ka dyan? Ako:� (umupo sa tabi nya) Ano ba yang nasa mukha mo?Janessa:� (hinawakan nya ung mukha nya)� Ah ehto... Nag-ddry kaseh ung mukha ko eh... Binigay toh sa'kin ni Richie kanina sa school... Effective na moisturizer raw... Ako:� Naniwala ka naman dun sa bading na un? Janessa: Sure why not?

Nanahimik kami sandali... Napansin ko ngang bumabagsak-bagsak na ung mata ni Janessa eh... Kulang na lang eh saluhin ko at ibalik dun sa butas...hehe...

Ako:� (inabot ung remote sabay patay ng TV)� Bakit ba gising ka pa?� Halos madaling araw na oh, matulog ka na nga...Janessa:� Eh hinihintay kita eh...*yawn*Ako:� Eh?� Bahket? Janessa:� (binatukan ako) Loko! Eh kanina ka pa dapat nandito eh!Ako:� Aray naman! Anoh ba?!Janessa: San ka ba galing?Ako:� Eh di san pa?� Eh di kina Paolo...Janessa: Bakit di ka man lang nagtext?Ako:� Bakit pa? Janessa: (tumayo) La lang... para naman di ako nag-aalala...

Hmm??!

Pumasok si Janessa sa banyo... It's either mali sya ng pasok at doon sya matutulog, o mag-CCR lang talaga sya... � Maya-maya, lumabas na uhlet sya, nagmumukha nang tao...

Umupo si Janessa sa tabi ko, sabay tingin sa relo... Narinig ko pang nagbuntung-hininga... Tapos tumingin sya dun sa gitara na nakasabit sa isang sulok...

Janessa:� Bakit di mo ginagamit ung gitara mo?Ako: La lang.. I just don't play it anymore.Janessa:� Ano yan? For display purposes only? Ako:� Parang... Janessa:� Will you play at least one song for me? Please? Ako:� Hala... bahket?! Janessa: La lang...

Napatingin uhlet sya sa relo... This time, di na umalis ung tingin nya.. Mag-aalas dose na...

Whoa!

Napatayo akong bigla nang mag-vibrate ung cellphone ko sa bulsa ko... Piningwit ko at tiningnan kung sinong hinayupak ang nagtetext sa'kin...

Okay... di pala text... reminder lang...

Janessa's Bday!

Tumingin ako kay Janessa na nakatingin din sa'kin...

Oh, birthday nya na... Ano nang gagawin ko?!

Ako: Uh...happy birthday?

Tiningnan lang ako ni Janessa... Nagiging alien ba ko o ano?� Bakit ganyan sya makatingin?

Nanahimik lang uhlet kami... Langya! Ang awkward naman!

Sige na, Joshua!� Magtanong ka na!

Hala! Yoko nga! Eh kung kagatin ako nyan?!?O kaya tabunan ako ng spaghetti na may meatball?!?

Naririnig mo ba sarili mo?

Ako:� Uh, ahem... � Ano bang meron sa birthday mo?Janessa:� Gusto mo talaga malaman?Ako:� Yah, sure... Kung gusto mo bang sabihin eh...Janessa:� I don't mind telling you... pero...Ako:� Ano?Janessa: (ngumiti sa'kin) Play the guitar, and sing me a song muna...

Hala!

Ako:� Di ko na nga ginagamit yang gitara na yan...Janessa: Yup, just as I figured... (ngumiti ng konti)

Patayo na sana sya nang bigla kong hinablot ung braso nya, kaya un, napaupo uhlet...Haaaaayyy... mga ginagawa ko nga naman dahil sa curiosity...

Tumayo ako at kinuha ung gitara... tapos umupo uhlet sa tabi nya... Tumingin sya sa'kin na parang hinihintay na ibaba ko ung gitara at hayaan na syang umalis... Hala, mataas ang pride ko eh...

Ako:� Okay... Anong kanta gusto mo?Janessa: Hmm?!� Seryoso ka?!

___________________________To Be Continued.

25:� (Janessa's POV)

Totoo ba itich?� Ganun-ganun lang, papayag na syang i-play ung antique na gitara na un na model ng pader nya? � Ava'y lakas naman pala ng hatak ko dito eh! nyaha!

Tinitigan ko si Joshua na nakatitig din sa'kin...

Joshua:� Oh, ano na? (pinatong ung gitara sa lap nya)Ako:� Ikaw bahala... (relax sa couch)Joshua:� Sigurado ka?Ako:� Oo nga...

Nag-shrug sya, tapos pinosisyon na ung fingers nya sa chords... Mag-pplay na talaga ah... hmm...

Joshua:� Ay, teka...

Poof!

Ako:� Anoh?Joshua:� Mag-totono na muna ako...

Nyekz! � Yan kaseh, ginagawang decoration ung gitara eh... � Pinanood ko muna sya -- nakakatulog na nga ako eh...tagal... � Stay yata ni Lisa Loeb ung pang-tono nya...ahyuz noh? � Maya-maya, after 10 years, ngumiti na sya...

Joshua:� Yan na! Tapos na!� Kakanta na ko! Ako: (pikit mata) Oo na, sige na... Kumanta ka na nga lang... Dame mo pang ka-eck-eckan eh...

Sama noh?

Joshua:� Okie pyn... ahem...G� � � � � � � � � � � �D7� � � � � �G Mary had a little lamb, little lamb, little lamb G� � � � � � � � � � � �D7� � � � � � � � � � � �G Mary had a little lamb, it's fleece as white as snow...

Langya, napabukas bigla ung mata ko...

Ako:� Ano ba namang kanta yan?!? Joshua:� (tumigil sabay tingin sa'kin) Mary had a little lamb... Di mo alam un? Ako:� Kung nandito ung lamb ni Mary, kanina ko pa binato syo... � Kala ko pa naman tutugtog ka ng kung anong matino... Joshua:� Sabi mo kahit ano tugtugin ko... Buti nga pinagbigyan pa kita eh, tinakwil ko na pagtugtog ng gitara simula nung umalis si Trixie...Ako:� Si Trixie nanaman? Ano ba naman yang buhay mo? Masyado kang kumakapit dun, pati ung isang bagay na gustung-gusto mong gawin pinagtatakwilan mo...

Nakz! Speech! nyaha!

Joshua: (bulong) Di naman... Sya lang kaseh nagbigay ng gitara na toh eh...

Suz my golay sa palayan... Un lang pala!

Ako:� Ano ka ba?!� Ang gitara binigay para tugtugin noh... Kaya nya binigay yan para naman i-continue mo ung music mo kahit wala na sya... Common size nga... Joshua:� Hala, binigay nya toh dahil sinabi ko sa kanya noh...Ako:� My golay!� Anong ka-senti dun?! Eh hiningi mo pala yan...

Gulo rin ng lahi nito... Kaloka!

Joshua:� Ang lakas mo mang-trip, parang ikaw wala kang kinakapitan sa nakaraan mo ah!

Toink!� Sapul to the heart!

Ako:� (napabulong) I'm sorry...

Napa-bow ako, sabay pahid ng luha... Pasensya na, iyakin kaseh talaga ang beauty ko eh...

Joshua:� Hala!!!� Umiiyak ka ba!?!?! (pinagpapawisan na yata ) B-baket n-naman?� S-sorry na... Ako:� K-kase naman eh!!� � I'm just trying to point out something lang naman syo eh... Joshua:� Oo na nga... � Na-turo mo na... Tahan na...Anoh ba kaseh nangyari at pati birthday mo eh katakwil-takwil syo?Ako:� My twin died because of me... Joshua:� Whoa?

Haaaaaaaayyyy...ehto nanaman tohng story na toh... Itz hurtz talaga! Gwabeh!

Joshua:� Ano nangyari?

Sumandal sya sa likod nung couch para makinig sa'kin... Ahyoz noh?� Hatinggabi at ehto kame, nagkkwentuhan...

Ako:� It's like this kase eh... (deep breath muna) Identical twins kame... As in!� Kahit si mommy nga, nalilito sa'min kung minsan...hehe... Sarap tuloy pagtripan nung mga un.. � Sa family namin, we were known as the "art" and the "music"... Ibang klase ang talent ni Jeanie sa art...kahit nung bata pa lang kame, sobrang vivid na nung mga details nung mga paintings nya... Kaya ang ginawa ni mommy, pinasok ako sa music school, tapos si Jeanie sa art school...

Pause muna...

Ako:� As usual, nung entrance exam ko ( ) eh may kakulitan nanaman ako... � May nakilala akong guy from a bar, and he wanted to meet with me again nung day ng entrance ko... Syempre, ako naman tohng pumayag kahit alam kong may exam ako... I asked Jeanie kung pwedeng sya na lang kumuha nung exam para sa'kin... Pumayag naman sya, basta ang promise ko na magsshopping daw kame the next day... (natawa) Ang babaw kase nung kaligayahan nun eh... Kahit walang pera, sige, punta sa mall.. And besides, birthday namin the next day eh...Joshua:� Go on...

Shwoop...

Ako:� � Pagdating ko nung gabi, nagtataka ako kaseh wala pa rin si Jeanie... Supposedly, dapat kanina pa sya nandun... � Sabi ni Ate Janet, sila lang kase ni Kuya nakakaalam, simula raw nung umalis sya to take my exam, di pa rin bumabalik, ni di nga tumatawag... Then, biglang nag-ring ung telepono... It's from Northwestern Memorial Hospital... � Sinugod daw dun si Jeanie that afternoon...And she was dying... � Sumugod kagad kami nina ate sa ospital habang tinawagan ni kuya sina mommy... Pagdating namin sa ospital, nasa emergency room pa rin si Jeanie... *sniff* S-sabi nung guy na nagdala sa kanya dun, nag-crash raw ung car ni Jeanie with a truck on her way pauwi... *sniff*� � It was so bad daw na ilang oras sinubukan tanggalin si Jeanie from the driver's seat, and the car was a total wreck... She lost so much blood...

My dear, dear sister...

Ako:� After ilang hours sa emergency room, may lumabas na nurse... Hinahanap daw ako ni Jeanie... � And di na sya ma-calm nung mga doctors kaya tinawag na nila ako... Oh my god... � When I went inside...that couldn't be my sister... � She was all bloody...and -- and... *sniff*Joshua:� Take it easy... Kung ayaw mo nang ituloy, I understand...Ako: No, no... � Ung arms nya, puro blood..and her face, puro cuts... and -- and... *sniff* I was just so scared... This couldn't be my sister... Then, lumapit ako sa kanya... The doctors were starting to give up on her coz she lost too much blood... (smile weakly) And when I stood next to her... She tried to smile at me...and then sabi nya, "Nessy, sorry, seems like we can't go shopping tomorrow... I'm gonna buy you your debutante's gift pa naman..." *sniff* She was still thinking about me!

I started crying na... Di ko na nga namalayan na niyakap na pala ako ni Joshua...

Ako:� She didn't even do anything... She wasn't supposed to die... � Ako ung nag-ask sa kanya to go out that day para lang makapag-meet sa isang guy na wasn't even worth any of my time... And -- and it's because of me na she's gone...� We were supposed to turn 18 together... � And suddenly, she's gone...� I've never felt so alone...

Medyo nag-hhush na ung luha ko, pero sige, tuloy pa rin ang pag-sob ko... Hika na aabutin ko nito... � Si Joshua naman, iniistroke lang ung buhok ko... Ginagawa nanaman akong aso... � Then he said something...

Joshua:� Lam mo, Nessy, if it means anything to you... Gusto ko lang malaman mo... Nandito na ko... and I won't let you be alone again...

Hmmm... � Anoh yan? Pang-spur of the moment lang? � But still... that was nice di ba?� Payag ka di ba?

Ako: (pahid luha) Thank you....

26:� (Joshua's POV)

Nakatulog si Janessa sa couch pagkatapos ng halos isang oras na pag-iyak at ng isang dagat ng tubig... Langya, ibang klase rin palang atakihin ng iyak toh! � Kala ko mangangailangan na kame ng bangka eh! � Pero syempre, pag namatay nga naman ung isa sa pinakaimportanteng tao sa buhay mo...di ka naman ba maiiyak?

Nung napansin kong tulog na sya...haaaaaaaaaayyy... kailangan ko nanamang magpaka-gentleman... � Alangan namang ako matulog dun sa kama tapos sya dito, all alone sa living room...

..bakit nga ba hinde? wahehehe...

Haaaaaaaayyy...no choice... Mukhang kailangan kong buhatin si meatball papunta sa kwarto... Bubwit, dito ba naman kaseh matulog... � Tinitigan ko ung nakahiga nyang katawan... Measure-measure muna... � Mukhang mabigat! Tumayo ako...

Kailangang mag-stretch! To the left! To the right! Up! Down!� Yan! Game! Hoof!!!

Lumapit ako kay Janessa, at binuhat sya... Nyekz... � Di naman pala sya ganon kabi

gat... Sayang ung energy ko pag-eexercise... � Binuhat ko sya hanggang sa kwarto ko, tapos binagsak sa kama...di joke lang... � dahan-dahan ko namang nilagay...

Janessa: (mumble sa sleep) Thankz, horsey...

Hmp! horsey?! Dapat nga binagsak ko na lang...

Janessa: (bulong pa rin sa tulog) Will you sing me a real song tomorrow?... For my birthday?Ako:� Kala ko ba ayaw mong alalahanin na birthday mo? Janessa: (umikot sa kabilang side ng kama) *yawn*� Yah... But you said you're here na...Ako:� Ganon?� Teka... Okay na ba syo London Bridge naman? Oi... (pindot-pindot ung braso nya)

At ehto ako, kinakausap ang tulog...

Naupo ako sa tabi nung kama...la lang... Tinitingnan ko lang sya matulog... Lam nyo bang ang sarap tingnan ng isang babaeng matulog?� Ehwan ko ba...Parang kase sobrang peaceful... bastah!

*yaaawwwwwnnnnn!*

Tumayo na ko... Halos 1 AM na... matutulog na nga rin ako...

~~~

Kinabukasan, nagising ako sa amoy ng usok!� Oh sh*t! Sunog?!?!? Napatayo akong bigla... Langya! Puno ng usok ung apartment!� Takbo kagad ako sa kitchen...at ahyun!

..si Janessa, nagluluto ng kung ano...

Janessa: (nung nakita ako) Ei, good morning, horsey! � Nagluto na ko ng scrambled eggs, tsaka bacon, tapos dumaan ung pandesal kanina kaya bumili na rin ako... Tapos pinagtimpla na rin kita ng juice... � Kain ka na... May pasok ka ba?Ako:� W-wala...

Whoa!� Full breakfast toh ah!� Napasarap yata si Janessa sa pagluluto?!

Naupo ako dun sa lamesa, at parang waitress, naglagay si Janessa ng plato sa harap ko, nilagayan nya ng scrambled eggs, bacon, tinabi sa'kin ung pandesal, tapos naglagay na rin ng juice sa baso ko...

Ako:� (pinulot ung tinapay) Ganito ka ba araw-araw? O ngayon lang na mukhang maganda ang gising mo?Janessa: (natawa) Syempre... ngayon lang! Birthday ko eh!

Tumingin sya sandali sa space, tapos biglang nagbounce back... Ehwan ko ba kung umaarte lang toh o talaga pinipilit nya lang na kalimutan ung nangyari sa kapatid nya... Ah bastah! Kakain na ko!

Umikot si Janessa papunta sa mga bintana, at pinagbubuksan... Ngayon nya lang naisipan gawin un kung kailan puno na ng usok ung bahay... � Tapos umupo na sya sa harap ko para kumain...

Janessa:� Tumawag nga pala si Paolo... (inom ng juice) Mag-barhopping daw kayo mamayang gabi...Ako: Eh?

Ganda ng sagot noh? hehe... Absent-minded ako eh... Busy sa pagkain...

Janessa: Yup... Mga 8 yata... Dadaanan ka na lang raw nya...Ako: okay...Janessa: Sasama ka?Ako:� (napatingin sa kanya) Oo naman... hihindi-an ko ba naman ang beer? Janessa: Hmp!

Hala ano nanamang ginawa ko?!

Eng-eng ka talaga, Joshua!� Birthday nga nya ngayon eh!

Ako:� I-ikaw?� Gusto mo bang sumama?Janessa: (biglang tingin sa'kin) Really? Ako:� Sure... Siguradong those people won't mind...Janessa: Wow! Sure!

Tapos nun, nanahimik muna kame habang nakain... Tapos, ako pinaghugas ng pinggan ni Janessa -- kaya pala sya nagluto, ayaw nyang maghugas ng pinggan... � Tapos, since pareho kameng walang pasok, naupo kame sa living room...� Pumunta si Nessy sa gitara ko, sabay binigay sa'kin..

Ako:� Ano? Papatapusin mo na ung Mary Had A Little Lamb ko? Janessa: (umupo sa tabi ko) Sira!� Ibabato ko na talaga syo ung lamb na un eh... � Play something real naman... please? Birthday ko naman eh...

Weehhhh... I-blackmail ba ko!

Janessa: Sige na, isa lang... Mukhang matagal-tagal na ring di na gagamit tohng gitara eh... Pagbigyan mo na rin naman...

Tiningnan ko ung gitara... Ano toh? Nagsasalita at kinakampihan ni Janessa?

Ako: (inayos ung gitara) Oh, sige na... Malakas ka sa'kin eh...Janessa: Yehey!� Ung matino ha!Ako:� Oo na nga...

Inayos ko uhlet ung gitara, tapos pinosisyon na ung mga daliri ko... Tagal na rin nung huli akong naglaro ng gitara... Kakamiss... nyaha!

Ako:E� � � Blumayo kana sa akin� C#m� � � � � Bwag mo kong kausapin� �A� � � � E� � � � C#m� � � � � Bparang awa mo na wag kang magpapaakit sakin� E� � � B� � � � � �C#mayoko lang masaktan ka� � B� � � � � �A� � � �E� � � � � C#m� � � � Bmalakas akong mambola hindi ako santo

Ganda ng kanta noh? nyaha... La lang...yan pumasok sa utak ko eh... "Pero para syo... ako'y magbabago, kahit mahirap, kakayanin ko..." Wag nyong seryosohin meaning nyan... Nanghingi lang si Janessa ng matinong kanta eh...

Pagkatapos nung kanta, nakatingin lang sa'kin si Janessa... Langya, katakot talagang tumitig toh! � Di mo maintindihan kung anong iniisip eh!

Ako: Ano?Janessa: May boses ka naman pala eh... � Galeng mo pa maggitara! haaaayyy...Abnorm

al ka talaga... Di ko maisip kung bakit gusto mong itigil ung pagplay ng guitar...

Think of the compliment na lang ako... Tsk...

Biglang tumayo si Janessa...

Ako:� San ka punta? Janessa:� (ngiti sa'kin) La lang... La rin naman tayong magawa, ipapakilala kita sa beauty products...

Ano?

Pumasok si Janessa sa kwarto ko... Paglabas nya, may dala syang isang maliit na parang pouchbag yata un...

Ako:� Ano yan?

Umupo sya sa tabi ko sa carpet, tapos binuksan ung bag... Sa loob, puro make-up ung lumantad...

Ako:� Anong balak mong gawin?!? Janessa: (natawa) Wag kang mag-alala, di toh permanent pen... � Mabubura pa toh...

May hinalungkat sya sandali, tapos nilabas ung lapis...lapis ba un? Bakit may takip ung lapis?

Ako:� Ano yan? Janessa:� (tinanggal ung takip) Eyeliner... � (tingin sa'kin) Pikit! Dali!Ako: (napasandal palikod) B-bakit!?? Janessa: Dali na... � Sandali lang toh...

Ako naman tohng uto-uto, eh di un, pumikit nga... � Naramdaman ko syang lumapit, tapos dinodrawing-an ung talukap ng mata ko... Sa takot ko namang matusok ako at mabulag, eh di naki-cooperate na!

Pero talaga lang... � Mommy! I'm scared!

Maya-maya, lumayo na ng konti si Janessa...

Janessa: Yan!

Inabot nya sa'kin ung salamin para makita ko ung "work of art" nya raw... � Nakita ko ung mata ko, may kung anong kulay violet yata...o blue? � bastah may kulay...

Ako:� (tingin pa rin sa salamin) Nessy...Janessa:� Hmmm? � (kagat ung labi)Ako:� I don't think blue is my color eh...Janessa: (natawa) Ano ka ba?� Ang ganda kaya... Brings out your eyes... Ako:� Tingin mo? Janessa: Yah!

Di pa ko bumibigay noh!� Just figured na since kame lang naman ni Janessa nandito, eh di maglaro na lang... � Tsaka sabi nya naman natatanggal ng tubig toh eh...� Ano ba naman ung may konting kulay sa mata?

Besides, mukhang nag-eenjoy si Janessa eh... That's good enough para sa kahit anong kahihiyan...

__________________________To Be Continued.

27:� (Joshua's POV)

Janessa:� (kanta)� And you said that I was naive andI thought that I was strong, ohI thought---

ding! dong!

Prffft!!!

Tumigil bigla sa pagkanta si Janessa, ako naman, syempre, tigil din sa paggigitara... � Nagtinginan kami, sabay tingin sa relo...

Janessa:� Oh my golay! � 7 na?!?

Bigla kameng napatayo... Sya tumakbo sa kwarto, ako naman sa pinto... Langya! Ilang oras na pala kameng nagkakantahan dito! Ni di pa nga ako naliligo nandito na si Paolo!

Binuksan ko ung pinto...

Paolo:� Tol! An-- (napatingin dun sa gitara sa kamay ko) Aba... Hawak mo na uhlet-- (tingin sa mukha ko) � Tol... ano nangyari? Ako: Huh?

Tinulak nya ko papasok, sabay sara nung pinto... Tinitigan nya ung mata ko...

Ako: (turo sa mata ko) Ah, ehto ba?� Ganda noh? � Sabi ni Nessy pinapakita raw nito ung mata ko...

Napa-stepback si Paolo... Langya, namumutla na oh!

Paolo:� Tol, best friend kita... Wag mo namang sabihing magiging "This Guy's In Love With You Pare" ang kahahantungan natin! Ako: (batok sa kanya) Tange!� Ano ka?!� Hinayaan ko lang gawin toh ni Janessa dahil birthday nung tao... � Maliligo na nga ako, pagkalabas ni Janessa ng banyo...Paolo:� Awww...ang sweet nyo naman... Nagsshare na kayo ng isang banyo...

Binatukan ko nga sya!

Ako:� Anong sweet-sweet ka dyan?!?� Alangan namang magpatayo pa ko ng isa pang banyo dahil lang nandito sya?!?Paolo: Wehe! (turo bigla sa'kin) Namumula ka na! Wahahaha...

Biglang sumulpot si Janessa sa likod namin...

Janessa: (silip) Ey, ano nangyayari? Paolo: Si Joshua--

Tinalonan ko bigla si Paolo! Wapak!� Ahyun, flat sa sahig ung mukha nya...

Ako: (kay Janessa)� Wala! Magbihis ka na! Maliligo na ko!

Tiningnan lang kami ni Janessa na parang mga baliw... malamang eh un nga itsura ng dalawang binata na nagwwrestling sa sahig dahil lang ayaw pagsalitaan ung isa... � Tapos nun, pumasok na sya sa kwarto...

Binitawan ko na si Paolo...

Paolo: Whoosah! (hinga ng malalim)� Bwiset ka! Papatayin mo ba ko?!Ako: (upo sa tabi) Suz! Parang namang mamatay ka ng ganon lang... Eh masama kang damo...Paolo: (binatukan ako) Ano ka?! Nahawa lang ako syo, sira!

Tumayo na ko, nakasalubong ko pa si Janessa na palabas ng kwarto... Ibang klase rin bilis nito noh?

Janessa: (ngiti kay Paolo) Eiz... kumain ka na ba?� Baka gusto mong ipagluto kita ng kahit anong pantawid gutom lang... Paolo: (biglang tayo)� Oh sure!

Suz, if I know... Kakakain lang nito, kakain nanaman...

Lumapit si Paolo sa'kin sabay bulong...

Paolo: Kung ito ipapalit mo kay Trixie, ngayon pa lang, pare, sinasabi ko na... Sa kanya na buong boto ko!

Hmmm?

Napatigil ako habang pinapanood sina Janessa at Paolo na nagkkwentuhan na parang ilang taon na silang magkakilala... Boto raw sya kay Janessa? � Kailan pa sya bumuto sa kahit sinong babaeng nagustuhan ko?

28: (Joshua's POV)

Pagdating namin sa bar nina Paolo at Janessa sa bar, nandun na ung iba dalawa ko pang ka-tropa... Nag-iinuman na nga eh...Di talaga makapaghintay... � Pag-upo namin, ung mata nung dalawa, lumipad na kagad kay Janessa...

Ako:� Huy! (upo sa tabi ni Nessy)

Langya! Nakatitig pa rin!?

Ako: Ano bang tinitingin-tingin nyo dyan!?Janessa: (bulong sa'kin) Joshie...

Nagblink ung dalawa, sabay lumipat naman ung tingin sa'kin...� Tingin up-down, tapos sumiksik dun sa sulok para magbulungan...

Mark: (bulong) Tingin mo gf nya na un? Ralph: (bulong din) Di ba inaway nya pa yan nung pyesta?� Pang-karaoke daw ung boses?� Tapos ngayon sila na? Mark:� Nakalimutan nya na yata si Trixie?

Mga g*gong toh!

Pak! Pak!

Binatukan ko nga ung dalawa!� Magbubulungan na nga lang eh, rinig pa rin!??�

Mark:� Aray naman! (hawak sa ulo nya) Anoh ba?!Ako: (tumayo) Kuhlet ng mga lahi nyo... Lika nga, Pao, bili na tayo ng inumin... Anong gusto mo, Nessy?

Biglang sumiksik uhlet sa sulok ung dalawang mokong para magbulungan!

Ralph: Narinig mo un?Mark:� Nessy raw... Tinatawag nya sa nickname!Ralph:� Mukhang close na sila!

Pak! Pak!

Grrrrrrrrrrrr!

Ralph:� Tol, magkaka-brain damage na ko!Paolo: (natawa) Tange! Matagal nang damaged ung brain mo noh! Ralph: Che! Panget!

Tumawa si Paolo, tapos tumingin kay Janessa...

Paolo: Oist, noh gusto mo?Janessa: Cali na lang poh...

Umalis na kame ni Paolo para kunin ung order namen... Ice Cali kay Janessa, San Mig kay Paolo, at San Mig Light para sa'kin... Baka mapikon pa si Janessa pag nalasing ako eh... � Sumandal si Paolo sa counter habang hinihintay namin ung waiter...

Paolo:� Mukhang close nga talaga kayo ni Janessa ah...

Tumingin ako dun sa table namin... Mukhang kinukulit na nina Mark at Ralph si Nessy... Toh namang babaeng toh, mukhang nakikipagkulitan din...

Ako:� Eh may magagawa ba ko?� Eh kahit san ako umikot, pinagtatabi kami ng kung ano! Paolo:� Yihee! Enjoy ka naman?! Ako:� Anoh?!?!� Baliw!

Tumawa si Paolo, tapos tumingin din kay Janessa... Sa tawa ng tatlo, mukhang close na sila... Ang bilis talaga ng gayuma nung babaeng un...

Paolo: Alam mo, ngayon ko lang napansin... Kung bubuhusan mo ng sandamakmak na gallon ng make-up yang si Janessa, medyo pagbibihisin mo ng malandi... Tapos ilugay mo ung buhok... kamukhang-kamukha nya si Trixie...

Tumingin ako kay Janessa...Kala mo ba di ko napansin un?� Bakit sa tingin mo di ko mapigilan sarili kong dumikit kay Nessy?

Paolo:� Tapos pareho pa silang magaling kumanta! Aba! Punong-puno ng music ang buhay mo! Ako: He! Tigilan mo nga ako!

Nilabas na nung bartender ung order namin... Pagbalik namin, sinalubong kagad kami ng ngiti nung dalawang mokong...

Mark:� Uy, Josh, sabi ni Janessa tuturuan nya raw kame magluto balang araw! Ako: (upo uhlet sa tabi ni Janessa) Tuturuan o papakainin? Janessa:� Joshie... Ralph: Beh! � Pinagtatanggol kami oh! Ako: Baka gusto nyong matuluyan yang brain damage nyo...Janessa: (binatukan ako) Tama ka na nga!Ako:� Aray!

Tumingin ako sa kanya, all set para sigawan sya... Aba, eh bago pa ko makahirit, nginitian na ko!Poof! Di na ko nakapagsalita... Sandal na lang sa upuan, sabay tungga ng San Mig

Light ko...

Mark:� Weeeheeee!!! Di mapatulan! Ralph: (ngiti kay Janessa) Nessy, sama ka lage pag may lakad kame ha!Janessa: (tawa ng konti) Ganon?

Kinausap ni Paolo ung dalawa... As usual, banatan nanaman ng asaran yan... � Tumingin ako kay Janessa...

Ako:� Mukhang nakuha mo na rin boto nung dalawang toh ah... Ibang klase talaga campaign manager mo... Janessa:� Oo noh... Mataas bayad ko dun eh... Ako: (natawa) Puno na ung balota mo! San mo ba napulot yan?Janessa: (ngumiti) Sa'yo... Ako:� Ano? Janessa: (tumawa) Wala..!Ako:� Ano nga?!

Nilapit nya ung mukha nya sa'kin, sabay ngiti...

Janessa:� Sikretong maluphet!

29: (Janessa's POV)

Kinabukasan, syempre pumasok ako, may pasok eh... � Buong araw lang akong nakipaglandian kay Richie (na gusto nga palang magpatawag na beauty queen ), kay Arianne, tsaka kay Jodi... Nakita ko si Joshua sa Theater class ko, kaya sige lang!� Asarin si horsey!

Pag-uwi ko, good mood ako... avah, ang ganda ng araw ko eh! � Since alam kong uuwi si Joshua ng after three hours, ni-raid ko na ung ref para ipagluto sya ng kung ano.. Oh di va? Ang vaet! haha...

Prepare ako ng beefsteak, fried rice... Nilabas ko na rin ung fruits... Since dalawa lang naman kame, di ko na ginawang masyadong bonggaciouz... � Tingin ako sa relo... 6:04 PM... Sakto... Pauwi na un.. � Nilabas ko ung scented candles, sinindihan tapos binaba ung glow ng ilaw... (di bonggacious noh? )� Tapos naupo na ko sa living room... Malapit nang magdoorbell si Joshua...

����

9:30 PM...

Nasan na si horsey?

Tunaw na ung kandila, lameg na nga nung beefsteak... Pati tyan ko tumutunog na... San na si horsey? � Sinubukan ko uhlet magpa-ring... Nag-ring naman... And again... and again... Aba'y la pa rin!

Sumali na yata sa karera sa Sta. Rosa! Sige, hintay pa ko...

�

11 PM... la pa rin...

haayyy...

Tumayo na ko... Pumunta sa kusina, niligpit ung dinner dapat namen... Tinambak sa ref...

Bigla kong narinig bumukas ung pinto...

Ako:� Joshie?

Napatakbo ako sa pinto... Ahyun nga si Joshua, sinasara palang ung door... Lumapit ako... Pag-ikot nya...

Oh my golay!

Tumakbo kagad ako sa kanya, sabay tingin sa mukha nya...

Ako:� Napaaway ka?Joshua: (lakad papunta sa living room) Hinde... Ginulpe ko ung sarili ko

Hmp?� Ang shungit ng lolo...

Ako:� I-I...

Umupo sya sa couch, binagsak ung gamit nya dun sa isang sulok...

Ako: I'm sorry...

Napatingin sa'kin si Joshua, sabay nagbuntung-hininga...

Joshua:� Sorry... Di ko dapat nilalabas syo galit ko...

Umikot ako para pumunta sa banyo...

Joshua:� Uy! Sorry na! Galit ka ba? Ako: (tingin sa kanya) Ako? Hinde, sira... � Kukunin ko ung 1st aid kit... Mukhang napuruhan ka eh...

Pumunta ako dun sa closet sa banyo, kinuha ung box ng first aid, tapos patakbo uhlet lumabas... Tumabi ako kay Joshua para gamutin ung sugat nya...

Ako: (nilabas ung bulak) Wawa ka naman...Joshua:� Anong kawawa?! Di ako napuruhan noh!Ako: (lagay ng gamot sa bulak) Hm? Eh? Joshua: Hinde nga!Ako: Sure, sabi mo eh.. Oh, ehto na, mahapdi toh...Joshua:� Anong tingin mo sa'kin ba--- Aaaaahhhhhhhh!!!!� Aray! Sh*t!Ako:� Wag ka ngang malikot!Joshua:� Eh masakit eh!Ako:� Sinabi ko na nga eh!

Nanahimik uhlet sya... Pero ung mukha nya, wahehehe... kulang na lang umiyak... Maya-maya...

Ako: Bakit ka ba napaaway?Joshua: Sila eh... Susundan lang ako... Maghahanap ng away...Ako:� Eh di dapat di mo pinatulan...

Natahimik uhlet sya...

Joshua: ... Ininsulto nila si Trixie eh...Ako: Ahh....

Si Trixie nanaman?....

____________________________To Be Continued.

30:� (Joshua's POV)

Kinabukasan, nakakulong si Janessa sa kwarto ko, habang ako naman eh tinuturo dun sa mga delivery men kung saan ilalagay ung kama, ung dresser, at ung drawer sa kwarto nya... Langya, dapat sya nag-aasikaso nitong mga toh eh! � Kwarto nya toh ah!

Pagkatapos ayusin nung mga tao ung mga furniture, inabot ko na ung pera na binigay ni Janessa para dun sa mga nag-akyat... Tapos umalis na ung mga lalake...� Tumingin ako sa orasan... Simula nung tanghalian, limang oras ko nang di nakikita si Janessa...

Ano kayang ginagawa nun sa kwarto ko?

Tumigil ako sa pinto, tapos dahan-dahang binuksan para di ako marinig... Baka sabihin iniisip ko sya o concerned pa ko! pwe!

Nakita ko si Janessa na nakaupo sa kama, nakatalikod sa'kin... Mukhang may ginagawang seryoso ah... Sinubukan kong lumapit, ung di ako mahahalata...kaya lang, kahit si Superman di magagawa un nang hinde napapansin kaya sinara ko na lang ung pinto, tapos dumiretso sa kusina..� Ikakain ko na lang toh...

Binuksan ko ung ref...Bakit may beefsteak dun? Sinigang ulam namin kanina ah... � Oh well...Nilabas ko ung tirang cake nung birthday ni Nessy na binili kanina ni Paolo habang pauwi kame... Sweet nung mokong noh? Feeling close...

Kinakain ko na ung cake nang napatingin ako dun sa lamesa... Anoh toh? May kung ano dun sa gitna nung lamesa... Hinawakan ko... Kandila?

Anoh ba ginawa ni Janessa kagabi?� Nangkulam?

"Horsey! Horsey!"

Napatalon ako bigla...

Langya!� Si Janessa lang pala... � Ahyun, excited na tumatakbo papunta sa'kin...

Ako:� Ano?!Janessa:� Shush... high blood ka nanaman... (umupo sa harap ko)� Lam mo ba kung anong nakita ko net?

Ahhhh...nag-iinternet pala sya kanina... Malamang ung laptop ung nasa harap nya...Hahaha! Mystery solved! Sige, eenjoy ko na tohng cake ko...

Ako:� Ano? (subo)Janessa:� May one-night concert sa HardRock Cafe... Naghahanap sila ng singers...Ako:� Ngayon?Janessa: Oh, c'mon... Ayaw mo bang sumali?� Just for fun?Ako:� Sabi ko naman syo, di na ko kumakanta o tumutugtog sa mga ganyan...Janessa:� Eh?� You used to do it?

Ah eh... Ung kanta sa bar?� hinde!

Ako:� Ibig kong sabihin ung kanta sa harap ng maraming tao...Janessa: Pero kumanta ka nung pyesta ahAko:� Iba un!Janessa: Bakit?Ako:� Pinilit lang ako nina Paolo nun noh!

Tumahimik si Janessa... Syempre, tinigilan ko muna ung cake at tumingin sa kanya... Nakatulala sya sa'kin... Kakilabot! Parang may ginawa nanaman akong mali ah!

Ako: B-bakit ganyan ka makatingin?!

Pinagpapawisan yata ako...

Janessa: La lang...

Tumayo na sya...

Janessa:� Ayaw mo talaga?Ako:� Di mo na ko mapipilit...Janessa: (bulong) I bet kung si Trixie nag-ask syo, daig mo pa nagmmarathon sa bilis ng pagpayag mo...Ako: Ano? Janessa: (ngumiti) Wala poh... � Titingnan ko na ung kwarto ko ha... � Lilipat ko na rin ung gamit ko...

Umikot na sya para lumakad...

Janessa:� Oo nga pala, horsey... Cake ko yan!

Prfft!

Pumasok sya sa kwarto ko, maya-maya, hinahaltak nya na ung gamit nya papunta sa kwarto nya...

Tama ba ung rinig ko kanina?� Binanggit nya ba talaga si Trixie?

So?

Bumalik na ko sa pagkain ko...

Eh ano naman kung binanggit nya pangalan ni Trixie?� La namang ibig sabihin un...

...Except, parang nanunubok ung boses nya... 31: �(Janessa's POV)

Nung Sabado, pumunta ako sa Megamall...All alone, since may pasok si Joshua at busy naman sina Richie... Eh may sale... Papalagpasin ko ba naman un?! �Nung bandang hapon, nagtext si Joshua, hinahanap ako... Tingnan mo tohng lokong toh... Kung kailan di ko sya hinihintay, dun umuuwi ng maaga... �Shush... Eh di reply naman ako na nasa Megamall ako...

So sick of love songs, so sad and blue--

Hala! Tumawag ba?!

Ako: (sagot cp) Hello?Joshua: �Anong ginagawa mo dyan?!Ako: �Salamat sa napakagandang bati... Joshua: �Ano nga?Ako: �La lang... Nagpapalamig... ang init eh...

Lumakad ako papunta dun sa ice cream parlor ng McDo at bumili ng choco sundae..

Joshua: �Sinong kasama mo?Ako: �Wala.. Ako lang...Joshua: �Anoh?!? �Umalis kang mag-isa?! Eh kung may mangyari syo?!

Hm?! �Concerned?!

Ako: �Relax... Megamall lang ako...

Kinuha ko ung order ko, sabay naglakad papunta sa mga bench para maupo..

Ako: �Gusto mo ice cream, horsey? Joshua: �Che! Nasan ka?Ako: �Sa Megamall nga... Anoh ba?! Joshua: Alam ko! San sa Megamall?Ako: �Sa 5th floor... Sa may ice cream ng McDo... Bakit? Joshua: �Wag kang aalis dyan! Hintayin mo ko...Ako: �Anoh?! Bahket!?

Toot...toot...

Ako: �Hello?! �Hello?!

Shwish! �Binalik ko sa bag ko ung cp... Bubwit na kabayo un... Babaan ba ako!

Anyway, naka-upo ako sa bench sa 5th floor, kumakain ng ice cream, pinapahinga ang paa ko... Ava'y sa laki ba naman ng Megamall, kailangang magrecharge! �Nanahimik ako, nagbibilang ng mga taong nakikita kong may yellow na sandals (avah, madame-dame rin ah! ) nang biglang may sumulpot sa tabi ko...

Pasimpleng tingin...Oh my golay! Fafable na fafa!

Ako: *cough* *cough*

Bubwit! Nabilaukan pa!

Ako: *cough*Fafable: (napatingin sa'kin) Miss, ok ka lang ba?

Mukha ba kong ok? �Nalunok ko yata ung kutsara...

Maya-maya, nabawi ko na ng hangin ko, at medyo nakakahinga na rin.Naluwa ko na ng kutsara...hehe...

Nakatingin pa rin sa'kin si faffy...Wa poise! Nabilaukan ako! �Kaseh naman kung anu-anong iniisip noh...

Faffy: �Ok ka na?Ako: Uh, yeah... Thankz...

Biglan syang natawa, eh di syempre, tingin ako... Anong nakakatawa?

Faffy: �Namumula ka...

Aba'y bubwit... Pagtawanan ba ko?!?

Faffy: (ngiti) Ang cute...

Gawin ba kong aso?!

Faffy: �Ako nga pala si Warren...Ako: Ahh... (ngiti) Okay...

Anoh ba toh?

Warren: �Kaw? Pangalan mo?Ako: �Ako? Ah eh...Warren: (ngiti) Wag kang mag-alala, di ako kidnapper o rapist... Ako: �Sure ka?

Hala! Sabihin ba un ng diretsuhan!

Warren: �Oo... �Malamang, iniisip na ang presko ko... �Lumapit ba naman ako syo, tapos magpakilala na lang bigla.. �Nabilaukan ka tuloy...Ako: �Sinong may sabing kaw dahilan kung bakit ako nabilaukan?

Namumula nanaman ako...

Warren: �Maraming nagkakaganyan pag nilalapitan ko eh...

Hmmm... Lumalakas yata ung aircon dito...

Ako: �ahhh... Warren: �So, name mo?Ako: �Janessa...Warren: �Nice name.Ako: �Alam ko.

Ahyun, ehwan ko ba... Since feeling close sya, eh di naki-feeling close na rin ako... nyaha! �Usap-usap kame about dito at doon... Hanggang sa napunta sa music, at dun sa HardRock Cafe...

Warren: �Bakit ayaw kang samahan nitong Joshua na toh? Ako: �Ehwan... (tinapon ung baso ng ice cream sa basurahan) Tinakwil nya na yata ung music since nag-break sila ng gf nya... Pang-telanobela nga eh...

Warren: �Tange rin pala un noh... Ako: �Di naman... Ayaw nya lang talaga tumugtog... (shrug)Warren: �I can play the guitar din... Gusto mo ako na lang mag-aaccompany syo?Ako: �Talaga?!Warren: �Sure! �This sounds really fun... And kung maganda naman boses mo, aba, eh di sulit na pagtugtog ko...

Galeng mambola ah...

Ako: �Wow, thankz!

Tumayo si Warren...

Warren: �Halika, mag-karaoke tayo...Ako: �I can't... May hinihintay ako eh...Warren: �Sino? Bf mo?Ako: (natawa) No, di kame... Si Joshua... We're roomies... Warren: �Okay lang yan... Magttext naman un pag nandito na sya, eh di bumalik na lang tayo... Ako: But...

Inextend ni Warren ung kamay nya sa harap ko...

Warren: Lika na...

Sasagot pa sana ako nang mapansin kong may nakatayo sa likod ni Warren...Whoa! Si horsey!

Napansin ni Warren na may tinitingnan ako sa likod nya kaya umikot sya... At nakaharap ni faffy si horsey... �Kung nandito si Richie, nako poh, naloka na un sa tuwa! �Dalawang papable ba naman nasa harap nya!

Joshua: (tingin ng masama kay Warren) Sino ka?Warren: �Pake mo?

Woist!

Joshua: �Nessy, ginugulo ka ba nito?

Langya, nagtatanong, di man lang tumingin sa'kin..

Ako: �Uh, no...

Tumingin sa'kin si Warren, sabay ngiti...

Warren: �So, ehto na si Joshua... Sige, Nessy...

Hala, naki-Nessy naman toh...

Warren: �See yah!

Tapos nun, lumakad na sya paalis... Tinitigan ko lang sandali, tapos tumingin ako kay horsey...

Ako: �Ano? �Bakit ganyan ka makatingin?

Nilapit nya ung mukha nya sa'kin, sabay titig...

Joshua: Sino un?

Kakilabot ang titig! Brrrrr!

Ako: (tumayo) Wala noh... Bagong kakilala...

Lumakad na ko palayo, humabol si Joshua...

Joshua: �Sinong nangunang magpakilala? �Anong sinabi nya? �Gano kayo katagal nag-usap? �Bakit parang iniisip nya na magkikita uhlet kayo?Ako: �Horsey...

Tumigil ako, sabay harap sa kanya...

Ako: �Shut up!

Ikot, at lakad uhlet palayo... Sunod pa rin sa'kin si Joshua, at tuloy ang pang-interview...My golay! Ang daldal! Tigil uhlet ako...

Ako: �Horsey, kung nagseselos ka, eh sabihin mo na lang ok?! �Sheesh...

Napa-stepback si Joshua, tapos, ung mukha nya parang napahiya na nagddeny na di mo maintindihan... �Mukhang alien! wahahaha...

Joshua: �A-a-anong s-s-selos?! �D-di ako nagseselos noh! Ako: �Oh really?

Naglakad na uhlet ako palayo... Shush... Dedeny pa, obvious naman..

Joshua: �(habol sa'kin) At di nga "horsey" pangalan ko!

_______________________________To Be Continued.

32: �(Janessa's POV)

Kinabukasan, nakatambay kami ni horsey sa apartment...Ako, pinagpapaguran ung homework ko, sya naman, kinakalikot ung gitara nya... I swear, simula nung tinugtog nya uhlet un, halos di nya na binitawan uhlet!

After 10 years, natapos ko rin ung homework ko...yihee!!! haha.. Tumingin ako kay Joshua... May kung anong tinutugtog sya eh... Familiar... Hmmmm...

Joshua: (napatingin sa'kin) Ano?Ako: �May iniisip ako... May pumapasok sa isip ko sa tinutugtog mo eh...Joshua: �Ano?

Ano nga ba? �Hmmmm...

Pinanood nya lang ako sandali habang pinipilit kong isipin kung ano man ung kailangan kong isipin...

Ako: �Aha! Joshua: �Ano?

Word of the day: Ano?

Ako: �Pumasok na sa isip ko kung ano un!

Tumingin ako kay Joshua, sabay ngiti...

Ako: �Kwek-kwek! Joshua: �Ano?!?

Word of the day nga talaga ni Joshie un...

Ako: �Gusto ko ng kwek-kwek...

Binaba ni Joshua ung gitara, tapos tumingin sa'kin...

Joshua: �Anong kinalaman ng itlog ng pugo na binalot sa kung anong kulay orange, sa tinutugtog ko?Ako: �Ehwan? �Gusto ko lang nun... Bili mo naman ako... Joshua: �Ano ako, oto-san? (sumandal sa upuan) Bumili kang mag-isa mo!

Hmp! Shwungit!

Tumayo ako, pero syempre, di ako patatalo noh... �Slow motion pa galaw ko habang kinukuha ko ung bente dun sa ibabaw nung TV...

Ako: �Okay... Ako na lang mag-isa lalabas... Mag-isang maglalakad... Mag-isang tititigan ng mga tambay dun sa kanto... Mag-isang babalik...o...(tingin sa kanya ng konti) kung babalik pa nga ba ako...Joshua: (biglang tayo) Wah, oh sige na! �Halika na nga!

Wehehehe...

Inagaw ni Joshua ung pera sa kamay ko, tapos hinila na ko palabas ng apartment... hehe...

Ako: (ngiti sa kanya) Sasama ka rin pala eh... Joshua: Che! Manahimik ka nga dyan!

Napangiti lang ako habang naglalakad na kame papunta dun sa may kanto ng tindahan ng kwek-kwek... Bili kami ng sampung pisong kwek-kwek tapos ikot uhlet para umuwi...

Ako: Ayaw mo? (abot sa kanya nung kwek-kwek) �Sarap oh...Hmmm! Joshua: �Ssh!

Napatahimik ako... May tinitingnan si Joshua sa bandang likod namin... Eh di syempre, ang reflex ko, iikot din ako para sumilip...

Joshua: �Wag kang titingin!

Owwwhhhkkkaaaaaaaaayyyy... �Balik ang tingin sa kwek-kwek...

Ako: �A-ano ba un? Joshua: �Mga pesteng wala nanamang magawang matino sa buhay...

In short, malamang eh tao nanaman galing sa kabilang gang...

Joshua: (hawak sa braso ko) Listen... Pag-ikot natin dun sa kanto, tumakbo ka na pauwi, i-lock mo ung pinto hangga't di ako kumakatok...

Weh?!

Ako: �Ano?!?Joshua: �Naghahanap ng away tohng mga toh eh... Di lang sila makasugod ngayon at kasama kita...

Ako: Neknek mo, eh bakit ako aalis kung kaya pala di ka nila sinusugod eh dahil sa'kin?! Joshua: �Ang kulit mo!Ako: �Matagal na!

Shinove ko sa kamay nya ung plastik ng kwek-kwek, para kunwari ang pinag-aawayan namin ung kwek-kwek? haha, ehwan ko, bastah binigay ko lang sa kanya...

Pagdating namin sa kanto, kinaladkad ko talaga sya pabalik sa apartment... Hinila paakyat ng hagdan, at halos itinapon sa apartment.. Ni-lock ko ung pinto, tapos umikot na para pumasok...

Joshua: Ano ka ba?! Di ka ba nakikinig sa'kin?!?

Umikot uhlet ako, sabay tingin ng masama kay Joshua...Napa-stepback si Joshua, pinagpawisan pa yata... �Hala, ganon ba ko katakot-takot?

Nung di sya nagsalita, umikot na uhlet ako para pumasok sa kwarto ko...

Ay, whoops!

Lumapit ako kay Joshua na nagstep-back uhlet... Tiningnan ko lang sya, tapos kinuha ko ung kwek-kwek na hawak nya...then, fly ng hair, and isnob ang face ni horsey... Pumasok ako sa kwarto ko at naupo sa recliner...

La pang one minute, bigla ring pumasok si horsey...

Joshua: �Bakit ba nagagalit ka?!Ako: �I'm not...Joshua: (lumapit sa'kin) Weh!? �Bakit di mo ginawa ung sinabi ko syo?Ako: (subo ng kwek-kwek) Coz I know na mapapaaway ka nanaman if I do...Joshua: So? �La namang bago dun...

Ay bubwit... Tinapon ko ung plastik sa basurahan tapos tumingin kay Joshua...

Ako: Ayoko nang napapaaway ka... I'm worried...

Mukhang nagulat dun si Joshua...Pero di naman sya kumontra eh...

Ako: �I'm scared na baka mag-collapse ka, tapos -- tapos... baka mapunta ka sa ospital... �I worry about you a lot...

Napatingin ako sa sahig... Nahihiya na kong tumingin kay Joshua eh... Kaya nung napunta si horsey sa tabi ko, hala, ang gulat ng lola moh! �Biglang nanamang sumulpot...

Joshua: �I...I didn't know that... Sige, simula ngayon, I'll try my best not to make you worry anymore, okay?

Hmm?! �Totoo ba itich?! �La man lang kontra? O sermon? O kahit anong negative? �Pumapayag si horsey?

Napangiti ako...

Ako: �Okay... �(tumayo) So, what do you want for dinner?Joshua: (tumayo na rin) Whoo... Glad na di ka na galit... Kala ko di mo ko pagluluto ng hapunan eh...

Aba'y lokong toh...

Tiningnan ko sya... Nah... He's just joking...

May sardinas naman sa cupboard...

33: (Joshua's POV)

Lumipas ang isang linggo, at dumating ung gabi ng performance ni Janessa at nung aso na un, si Warren...grrr! �Naaalala ko pa talaga sinabi ni Janessa nung tinanong ko uhlet sya tungkol dun sa bwiset na un...

Ako: �Si Warren? Uh, yeah... medyo mahangin, pero don't deny... �ang cute nya di ba?

Grrrrr!!! �Anong cute?!?

Sa bagay... aso lang naman ang cute...kaya aso ung Warren na un... Aso!

Haaaaayyy.... Ang saklap talaga ng araw na toh... �Nung hapon, nagkapikunan nanaman kame ni Janessa... Aba, eh di ko naman sinasadyang sunugin ung blouse nya noh!... Bakit ba kaseh ako pinagpaplantsa nya?!

Kaya, ahyun, dedmahan kame hanggang sa umalis sya papunta sa HardRock Cafe... Ako, naupo lang sa living room... Langya, ka-inip! �Anong oras ba babalik si Janessa?!?

Huy! Kakaalis lang noh... �Eh kung sundan mo na lang kaya kesa di ka mapakali dyan?

Ahyuz, pinapayuhan ako ng sarili ko... �Malubha na toh! �At bahket ko sya susundan?! Baka isipin nya pa mag-ssorry ako sa pagsunog nung damit nya! �Di ako aalis dito!

Ay sheesh!

Tumayo ako at kinuha ung susi ng kotse... Last time I checked, free country pa rin toh... At di naman kailangan ng invitation para makapasok ng HardRock noh!

Pagdating ko sa HardRock, aba, saktong kumakanta na si Janessa at tumutugtog ung aso... Wahahaha...tumutugtog ung aso! �Marunong din kayang mag-meow un?

Tumayo lang ako sandali dun sa may sulok, nanonood... Ganda talaga ng boses ni Janessa... Mukha ngang gustung-gusto rin sya nung mga tao... Ganyan ba naman kase kaganda bumalandra sa harap mo, sinong di mapapakinig noh?

Janessa: (kanta) And you say... Stay...You say... I only hear what I want to...

Yan na, tapos na sila... Nakz, kulang na lang standing ovation... �Umikot ako tapos pumunta sa side nung stage...

Ako: (hawak sa braso ni Janessa) Uy...Janessa: �Joshie? �Anong ginagawa mo dito?

Ako: �Galit ka pa ba?

Napangiti si Janessa... So, malamang, di na toh galet...

"Aba...dumating pala ang butiki..."

Umikot ako... Langya, sa dinami-dame ng makikita, ung aso pa... haaaaaaaayyyy...

Ako: �Hoy, aso, sinong butiki??!

Sasagot sana si Warren nang biglang maghiyawan ung mga tao... Mukhang pinapabalik si Janessa...

Warren: Well, sige na, butiki... (kinuha ung kamay ni Janessa para umakyat ng stage) May performance pa kami ni Nessy...Ako: �Ano?!?

Aba, hinila ko nga ung T-shirt nya... Wahehe... halos bumagsak pabalik ung aso...

Warren: �Aray! (biglang tayo sabay tingin ng masama sa'kin) Anoh ba?!? Ako: �Anoh?! Laban ka?!Janessa: �Ano ba kayong dalawa? �Tama na nga yan... (hinila nya ung sleeve ng damit ko)Ako: Hmp! �Kumakahol nanaman kaseh ung aso eh!Warren: �Anong aso?!?

Bigla kong kinuha ung kamay ni Janessa, sabay hinila paakyat ng stage... Kinuha ko na rin ung gitara na nakalagay dun sa may sulok...

Janessa: �Whoa! Anong gagawin mo?! Ako: �Eh di tutugtog... Di lang naman ung aso marunong tumugtog noh!Janessa: �Sure ka? �Akala ko ba you don't play na sa harap ng maraming tao? Ako: Kumanta ka na nga lang!

Tumingin ako dun sa aso sa gilid ng stage... Behlat! Hmp!Tapos nagpalagay ako ng isa pang mic na kapantay ko habang naka-upo ako... Maya-maya, sinimulan ko na ung chords ng Miss You... Kinakanta lang namen toh ni Nessy nung isang araw, matatandaan nya naman siguro noh?

Janessa: (kanta) Everyday and every night, this feeling I�d fightTry as I might but I won�t win, I surrender, I�d dieYou are winning here, alrightAko: (kanta) Every morning when the sun would shine on meI�d flash a smile but deep insideI feel so sad and lonelyI need you here and now...

Yan, tuloy lang... �Pagkatapos namin ni Janessa, tuwang-tuwa ung mga tao..Pero syempre, may susunod pang kakanta, kaya kailangan na naming bumaba...

Habang naglalakad, tumingin sa'kin si Nessy...

Janessa: �That was really nice... Tingnan mo nga naman, horsey, talented ka naman pala eh!

Busssh! Ngayon nya lang napagtanto?!

Pagbaba namen, tiningnan ko uhlet ung aso... Langya! �Nakadikit na kagad kay Janessa! �Hawak pa ung kamay!

Warren: �Ang galing mo talaga, Nessy...Janessa: Uh...hehe...s-s-salamat...

Gumitna nga ako, tapos tinago si Janessa sa likod ko...

Ako: Huy, aso! Umuwi ka nga! Hawakan mo uhlet kamay ni Janessa at tadyak na aabot syo!Warren: (tingin sa'kin) Weeh, di nga?! Kala mo ba natatakot ako?! Yoko lang patulan ka dahil kaibigan ka ni Janessa noh! (tingin kay Nessy) Sige, Nessy, see yah uhlet!

Umalis na rin ung aso... Grrr! �Kapal ng mukha nung hayup na un!

Janessa: Horsey?

Umikot ako... Pfft! Nasasanay na yata ako sa kakatawag nitong meatball-head na toh ng horsey na sumasagot na ko sa pangalan na un?!?

Janessa: Lika, inom tayo...

Bigla nyang kinuha ung kamay ko sabay hila sa'kin papunta sa bar...Ako naman, napatingin lang dun sa kamay ko na hawak nya... Eeeh!!! Wag nyo nang tanungin kung anong iniisip ko!!!

Janessa: Horsey?

Napatingin akong bigla kay Janessa... Baka mahuli pa ko kung san-san nakatingin..

Ako: �A-ano?Janessa: �Ung pagtugtog mo in front of a crowd kasama ako...

Naghintay ako... Di naman tinuloy... �Haaaayyyy, mga babae talaga... Lage na lang putol ung sinasabi... �Sasabihin na nga lang eh...

Pinisil ko ng konti ung kamay ni Janessa...

Ako: �We'll do that again... Promise...

_____________________________To Be Continued.34:� (Janessa's POV)

The next day, tahimik kame ni Joshua na nakatunganga sa harap ng TV, nanonood ng MYX, at kumakain ng V-Cut (special request ko, op cors! )... Balak namen na mag-stay lang sa bahay, kaseh one week holiday... Araw ng mga patay....wooooooohhhhh... � Pero di va nga?� Kung ano ung ineexpect mo, madalas, nag-bback fire!

ding! dong!

Nagkatinginan kami ni Joshua...

Joshua: Jack-n-poy, one point, talo magbubukas ng pinto...

Sheesh! Kala ko pa naman mauunahan ko sya sa pag-utos ko!

Kaming dalawa:� Jack-n-poy!

Uhhhhhh... Bubwit!

Ang hina ko talaga sa jack-n-poy! � Un, bato sya, gunting ako... tsk... tatayo pa tuloy ako para buksan ung pinto...haaaaaaaaaaaaayyy...

Tamad noh? hehe...

ding! dong! ding! dong! ding! dong! ding! dong!

Ako: (sigaw sa pinto) Oo na! Wait lang!

Tinanggal ko ung lock nung door, and bulaga! � Lumantad ang gwapong mukha ng bakla!

Ako:� R-richie?

Kasama nya pa si Arianne...

Ako:� Anong ginagawa nyo dito?

Tinulak ako ni Richie patabi para makapasok sya -- feel at home yan eh -- ngumiti naman sa'kin si Arianne habang nilalagay nila ung mga dala nilang plastic bag sa lamesa...

Arianne:� La kame magawa eh...� Kaya ehto, bubulabugin ka na lang namen...

Pumunta si Richie sa living room kung san malamang eh nakahiga pa rin sa couch si Joshua... At sa sigaw ni Richie, malamang eh tama ako..

Richie:� Fafa Joshie!!!Joshua:� WAaaaaAAAAAAAAAHHhhhhhh!!!� Anong ginagawa mo dito?!?!?!?

Sumunod kami ni Arianne sa living room pagkatapos ilagay ung mga plastik... Nakatayo si Joshua, mukhang handa nang ipamalo ung unan sa mukha ni Richie...

Ako: (lapit kay Joshua at kinuha ung unan) Joshie, hinga muna...Richie:� Fafa naman, masyado ka namang excited sa pagkakakita sa'kin... Grabeh! Flattered ang beauty ko! Joshua:� (umupo na uhlet) Anong excited?!? Langya, eh natakot nga ako nung nakita kita! Kala ko maligno!Ako: Horsey...

ding! dong!

Ako: (napatingin kay Arianne)� May bitbit pa kayo? Arianne: Di ah... wala na... Bitbit ko na ung skeleton eh...(ngiti kay Richie) Richie:� Ay bruha ka! Anong skeleton?!?

Haaaayyyyy...

Lumakad na ko palabas ng living room para pagbuksan ung nag-ddoorbell...

Whoa my golay! � Warren?!?

Warren:� Yo! Ako:� W-w-warren?� A-anong ginagawa mo dito?

Biglang sumulpot si Joshua sa likod ko...

Joshua: (tingin kay Warren)� Sus! Sabi na nga ba may naaamoy akong masama sa hangin eh... Hoy, aso, di ka pa naliligo noh!

Warren: (tingin kay Joshua)� Hoy, butiki, wag ka ngang makisingit... Si Nessy lang binisita ko dito noh!Joshua:� A-anong butiki?!?!?

And as usual, ahyan nanaman ung very tensed at sobrang pikon na titigan nung dalawa... Kung anime lang toh, makikita mo na ung kuryente na dumadaan between sa mga eyes nila eh... Pwede nang saksakan ng charger!

Hinila ko palayo si Joshua para makapasok si Warren...

Ako:� Okay... Awat na... Pasok ka, Warren... Nandito rin mga kaibigan ko eh...

Tumingin ako sa relo... Nyekz! Halos tanghalian na pala!Waaahhh...ang dame kong ipagluluto...

Ako:� Bakit di na lang kayo manood ng TV, habang nagluluto ako?� Para naman may magawa kayo...Joshua:� Papaupuin ko yang asong yan sa sofa?!? Eh pano kung may garapata yan?!?Warren:� Bakit? Kung ung butiki nga nauupo sa sofa, eh kung san-san ka naman lumulusot!

Tinulak ko silang dalawa papunta sa living room... habang nagbabangayan pa rin...

Richie: (nung nakita si Warren) Oh my chuva!� Helloooooo, lover! Warren:� Uh...

And there goes ang tahimik na holiday....haaaaaaaaaayyyy...

Bumalik na ko sa kusina kasama si Arianne para magluto... After ng sandamakmak na minuto, yan na ok na... � Binuksan ko ung ref para maglabas ng Coke... Lam ko laging may stock si Joshie eh...

..or maybe not...

Ubos na ung Coke...

Ako:� Joshua?Joshua: (sumilip sa pinto) Oh?Ako: Inubos mo na ung coke?Joshua:� Ah...eh...Ako: i-o-u? Joshua:� Eh nauhaw ako eh!Ako:� Sabi syo, matuto kang uminom ng tubig eh...

Nilabas ko ung pitchel ng tubig...

Joshua:� Oh sige na, bibili na nga ako eh...Ako: (lagay ung pitchel sa lamesa) Hmm? Di na...Ok lang... Umiinom naman siguro ng tubig ung mga people dito di ba? Joshua: Eh...

Kumuha sya ng bente pesos dun sa alkansya namin...

Joshua:� Bibili na ko...Ako:� Sure ka?� I'm not mad, you know?Joshua: Ok lang... Baka magreklamo pa ung aso eh...

Warren: (galing sa living room) Hoy! Narinig ko un!Joshua:� (sigaw pabalik) Eh ano naman ngayon?!?

Haaaaaaaaaayyyy... Ang ingay talaga ng dalawang toh...

Lumabas na si Joshua... Ako naman, sumunod na kay Arianne pabalik sa living room, habang wala pa si Joshie...� Sandali lang un... Mga... 5 minutes lang...

6...7...8...9...10...11...12...13...14...15...

Abah, nasan na si horsey? Nalunod na yata nung coke?

Nag-ring bigla ung cp ko...Dive naman ako para masagot kagad... Reflex movement na un noh...

So sick of love songs, so sad and --

Ako:� Hello?Joshua:� Nessy?Ako:� Nasan ka na?� Nilamon ka na ba nung tindahan? Joshua:� Di...

Hmmm...bakit ganon boses nito?

Ako:� What's going on? Joshua:� May sumusunod sa'kin, kanina pa eh... Nagpaikot-ikot na nga ako... Mga sampu siguro...

Oh dear...

Ako:� But... Takbo ka na lang... Ibalik mo na dito ung Coke!Joshua:� Alam ko... Langya, mas concerned ka pa sa coke... Ako:� joke lang... Joshua:� Di ako makikipag-away noh... I promised you na nga di ba?� Sinasabi ko lang, in case-- Sh*t!Ako:� Josh?!� Joshie?!?

Wala... Line was dead na... � Ano kaya nangyari? Oh no! Baka kung anong mangyari kay horsey ko! Napansin ko na nakatingin sa'kin ung tatlo sa living room...

Ako:� May sumusunod daw sa kanya eh... � And, then... may narinig ako...tapos nawala... � Baka kung anong nangyari sa kanya...

Tumayo bigla si Warren...

Warren:� Ung butiki talaga na un... Lampa!

Lumabas sya ng apartment, syempre, sunod naman kami nina Richie...

Arianne:� San ka pupunta?Warren:� Hahanapin ko ung butiki... (tingin sa'kin) Pag-alalahin ba naman si Janessa ng ganito!Ako: (naiiyak) Pano kung may weapon ung sumusunod sa kanya? O kaya...10 against 1?!� Di fair un! Baka... baka...kung anong mangyari sa kanya... This is all my fault... � Dapat pinilit ko na lang sya na wag umalis...or, sumama na lang ako... Warren:� Nessy, di mo kasalanan un noh... Di mo naman alam na may susunod sa kanya...Tsaka, malay ba nating lampa pala un...

Pak!

"Anong lampa?!??� Aso ka talaga!"

Napatingin kami sa likod ni Warren... Si...Si Joshie!!!

Warren: (biglang tingin kay Joshua) Butiki ka!� Anong ginagawa mo dito?!?Joshua:� Kala mo ba ganon lang ako kadaling matakot nung mga un?! Eh nabugbog ko na ung mga un dati pa noh!Warren:� Sira ka pala eh! Tatawagan mo pa si Nessy para lang pag-alalahanin sya!??!!!Joshua:� Eh malay ko bang tatakbo na kagad ung mga taong un!??!!!

Si Joshie talaga... He's okay...

Tumakbo ako papunta kay Joshua, sabay yakap...

Joshua: (nagulat) Nessy...Ako: (iyak) Akala ko -- akala ko..may nangyari na syo... Baka napuruhan ka nung mga un... � I'm sorry I made you go out.. I'm sorry...Joshua:� Nessy... Hey... (pinatingin ako sa kanya) It's alright... I'm fine, oh?� Di mo kasalanan na may mga taong walang magawang matino, ok?

Niyakap nya rin ako...

Joshua:� It's okay... Tahan na...

Nanahimik lang sandali... Maya-maya...

Richie: (kay Warren) Oh, Warren, la kang gagawin? Warren:� Mukhang upset si Janessa eh... (kay Joshua)� Hoy, butiki! Wag mong isipin na ehto na huli!� Di ako susuko kay Janessa!Joshua: (tingin kay Warren) Mag-give up ka na nga!� Di mo ba nakikita?!� Talo ka na!� Shtuuuuuupid!Warren: A-ano?! Heh!� Wag ka ngang magmalaki sa isang yakap lang! Shtuuuuuupid!Joshua:� Grrrr!!!� Sumuko ka na! Obvious namang la ka nang pag-asa! Shtuuuuupid!!!

Arianne:� Wow... They're calling each other stupid... Richie:� At ang pagkakarinig ko, ung mga taong nagtatawagan ng stupid, eh sila talaga ung stupid... Joshua at Warren:� (kay Richie) Anoh!??!?!?!?!?

Napangiti ako... Langya, pano ka ba naman iiyak kung ganyan mag-usap mga tao sa paligid mo?

Oh well... It's nice... okay lang si Joshua... and he's hugging me pa! wahahaha... 35:� (Janessa's POV)

Nung gabi, after itakwil ni Joshua lahat ng people paalis, ahyun, balik kami sa harap ng TV... � Kakakain lang namen ng hapunan, at nag-iisip na ng midnight snack..

Ako:� Gusto mo V-Cut na lang uhlet? Joshua:� Hala! Ano ba yan?! Di ka pa ba nagsasawa dun?!Ako:� Bakit? Sarap naman ah!

ding! dong!

Nagkatinginan nanaman kame...� Sino nanaman kaya itich?

Joshua: Jack-n-poy uhlet?Ako: (tumayo) Di na... Ako na magbubukas...

Joshua:� Yan ang mabait! Ako:� Baitin ko yang mukha mo eh...

Tumawa lang sya... Ako naman, pumunta na again dun sa door... Pagbukas ko, may gurl sa labas... Naka, parang nakatingin ako sa salamin... Except, ung eyes nya, nakakatakot...parang...ehwan...dull? lifeless? somethin like that... Tsaka, medyo curly ung hair nya, straight kaseh si akowh eh...

Ako: Uh, yes?Gurl:� Does Joshua still live here?

Sa accent na yan, I bet galing states toh...

Ako:� Yah...Yah, he does... Cmon in... He's in the living room...

Lumakad na sya... Aba, di man lang ako hinintay habang sinara ko ung door... Pero in fairness, alam nya kung nasan ung living room... � Pagkasunod ko, nakita ko si Joshua... Biglang napatayo... Tapos ung face nya, avahhhh, daig pa ang mumu sa sobrang pale! � Mukhang shocked syang makita ung gurl...

Ooooohhhh... interesting...

Gurl:� Josh... I came back...Joshua:� Trixie...?

Whoa!� My mama mia de golay!!!

T-trixie?!?!?

______________________________To Be Continued.36: (Joshua's POV)

Nanaginip yata ako... Nakatulog siguro ako sa sofa habang nanonood kame ni Janessa ng TV... ARGH!!! Baka make-up-an ako nung meatballs na un habang natutulog ako!!! � Pero at least... panaginip lang toh... di ba?

Tumingin si Trixie sa likod nya, diretso kay Janessa...

Trixie:� So, nakahanap ka na pala kagad ha...

Tumingin uhlet sya sa'kin... Whoa! May lumalabas na yatang kutsilyo sa mga mata nya! � Brrrrr!Okay...so hinde toh nightmare na gigisingan ko mamaya...

Napangiti si Janessa na parang ninenerbyos... Tapos, lumakad sya papunta dun sa coffee table sa likod ko at kinuha ung cp nya...

Janessa:� (patakbo sa kwarto nya) Sige, iiwan ko na kayo... Usap lang kayo... Magpapatugtog ako sa kwarto, kaya di ko kayo maririnig...

Pagkaalis ni Janessa, tumingin uhlet ako kay Trixie.. Ehto na ung panahon na magsasalita ako...

...magsasalita ako...

...magsasalita ako...

Huy! Magsalita ka na! Anything smart... Dali!

Ako:� ...

Say anything! Kahit di na smart... bastah kahit ano!

Kakilabot ung titig nya, tapos samahan mo pa ng sobrang tahimik na kwarto...eh talaga naman! � ung parang sa mga horror movies na nangyayari bago ka mapatay...

Trixie:� How could you betray me like this?!?Ako:� What -- what are you talking about?� Anong betray?Trixie:� Sabi mo hihintayin mo ko! (tumuro sa kwarto ni Janessa)� Seems like you were planning na may kasama sa paghihintay!Ako:� What?!? � Si Nessy?!� Hell, no!� Roommates lang kame! na may napakahabang storya... I did wait for you! I still am! Kahit nung sinabi mong may iba ka na...Trixie:� Wag ka na ngang gumawa ng excuses... � You wrote to me, sabi mo nakahanap ka na ng iba!� I didn't believe it at first coz...(napatingin sa sahig)� Sinabi mo na maghihintay ka... I believed that... (sigaw) And then, pag-uwi ko, ahyan nga! � My father was right!Ako:� Ano bang sinasabi mo?!?� Sinulatan kita for six months, pero wala akong sinusulat na ganon!Trixie:� Don't lie to me!

Napatingin sya dun sa couch sa tabi ko kung san nakalagay ung gitara...

Trixie:� Ha... Seems like you still have your music... And to think.. (tumingin sakin) Sabi mo, pag nawala ako, mawawala na rin yang music mo... Ako: I...

Umikot na sya para umalis...

Trixie:� You really are a liar...

Lumabas sya, sabay BOOG!, bagsak ng pinto... Di ko naman nahabol... Baka kagatin na ko eh...Dahang-dahan bumukas ung pinto ni Janessa...

Janessa:� Horsey... Ako: Heh, kala ko ba di ka nakikinig?Janessa:� Ok ka lang?! Eh nasa genes ko na pagiging tsismosa... (lumapit sa'kn) Bakit di mo hinabol?Ako:� Para san pa? Sa sobrang galit nya, di rin un makikinig sa'kin...Janessa:� Why did you write that letter?Ako:� Di ko nga sinulat un!Janessa: (umupo sa couch) Hmmmm... Maybe, ung family nya nag-plot nito... Ako:� Sa tingin mo? Janessa: Well yah... Ahyun lage nangyayari sa mga telanobela eh! Ako: *groan* Janessa: Hoy, may natututunan din dun noh!� Wag ka nang kumontra!

Eh di nanahimik ako... � Pinaghihiwalay nga ba talaga kame ng pamilya nya?� Sila nga kaya gumawa nun?Bakit di naisip ni Trixie un? � Kaseh di sya nanonood ng telanobela...

Janessa: Yo, horsey...

Tumingin ako kay Janessa...

Janessa:� Anong iniisip mo?

Ako:� Wala...Janessa:� ahhhh...okay...

Tahimik sya sandali, tapos tingin uhlet sa'kin...

Janessa: Ei, horsey...Ako:� Ano?Janessa: Kung wala ka nang iniisip na heavy, pwede na ba kitang bigyan ng pag-iisipan?Ako:� huh? Janessa:� Kaseh kanina ko pa iniisip...

Nakinig ako sa kanya... Mukhang seryoso toh ah...

Janessa:� Anong midnight snack natin?

Haaaaayyyyy....

________________________To Be Continued.37: �(Janessa's POV)

Kinabukasan, umagang-umaga, mga 8:30, tumayo ako ng kama, tumingin sa cellphone ko, sabay collapse uhlet sa kama -- tulog uhlet! aga pa eh! joke! hinde, nung makita ko ung oras, tumayo na ko... Nagshower, syempre, toothbrush, suklay...ung mga seremonyas sa umaga... Tapos pumunta na ng kusina para magluto ng almusal... Baka ma-spaced out nanaman si Joshua nang buong araw pag di nakakain ng almusal eh...

Sumilip ako sa labas ng pinto, nandun na ang aming daily newspaper... �Kinuha ko na rin, buklat -- entertainment page kagad! nyaha!

Ava'y teka...

Nakita ko ung advertisement ng Star City... Ang tagal-tagal ko na ring di nakakapunta sa ferris wheel! Weeeeehhhh!!!

Takbo ako sa kwarto ni Joshua, dahan-dahan sumilip sa loob... Tulog pa si horsey... �Lumapit ako sa kama nya, sabay luhod sa tabi nung mukha nya... Ang cute-cute nyang matulog... Parang di makabasag pinggan...

Pero pag gising naman, basag na lahat ng plato!

Nilapit ko ung mukha ko sa mukha nya...

Ahem...

Ako: �HoRSEEEEYYYYYYYY!!!!!!!!!!

Biglang napatayo si Joshua... As in talon talaga! wahahahaha... �Pati nga ako nagulat eh... �Tapos ung mukha nya, parang na-panic na nalilito na ehwan...hahahahaha...

Syempre, ako naman, tawa...

Joshua: �Bwiset... (umupo sa kama) Aga-aga, nambubulabog ka...*yawn*Ako: (ngiti) �Good morning... Joshua: Good morning ka dyan... Ano bang ginagawa mo dito?!

Tinapat ko sa mata nya ung advertisement ng Star City...

Ako: Look mo oh, may discount ang Star City ngayon... Halika! Joshua: *yawn* �Ano ba? �Ang aga-aga pa eh...Ako: �Eh, sige na... Para naman mawala na yang paawa affect sa mukha mo... Joshua: �Anoh?!Ako: �Masyado kang nag-ssulk after Trixie eh... �Kaya, i-ttreat kita sa Star City, para di ka na mukhang horsey na natalo sa race, okay? Joshua: �Anong natalo sa race?!?! �Di ako pangkarera noh!

Hehe...Parang inaamin nya nang horsey sya... Napa-blink si Joshua, as if na-realize nya ung sinabi nya... hahaha...

Joshua: �Ang ibig kong sabihin, di ako nagmumukmok noh!Ako: �Sure...

Tumayo na ko, sabay bato sa kanya nung bath towel na nakasampay sa likod ng pinto

Ako: �Maligo ka na... Dahil kung di ka sasama, iiwanan kita...Joshua: �Eh ngayon? *yawn*

Binuksan ko na ung pinto para lumabas...

Ako: �Kaw rin, la kang MATH...Joshua: �Ano? Ako: (ngiti sa kanya) Wala kang MATH... Merienda, Agahan, Tanghalian, at Hapunan!

Lumabas na ko para dumiretso sa kusina... �Narinig ko pa si Joshua na sumigaw...

Joshua: �Akala mo ba may pakielam ako dun!??!? �Binagsak ko Math simula nung Calculus noh!

38: �(Joshua's POV)

"Relax.. We're gonna have fun today, ok? "

Tumingin ako kay Janessa na nakasabit sa braso ko, hinahaltak ako pabilis sa entrance ng Star City... Yeah, yeah... Nahila rin ako nitong meatball head na toh dito... Haaaaayyy... Kung di ko lang naisip na walang matinong pagkain ng buong araw... sheesshh...

Janessa: (turo sa ticket line) Whoa! Ang daming people! Ako: �Anong inaasahan mo? Eh holiday ngayon...Janessa: �Grouchy horsey...

Hinayaan ko syang hilahin ako sa pila... All the way, daldal sya kung anu-ano ung sasakyan namin... Haaaayyyy... Daig pa ang bata eh...

Janessa: �Syempre, save the best for last, ang last na sasakyan natin, ung ferris wheel!

Wha-?! Ano!??!

Ako: �A-ano?!? �Ferris wheel?!?

Janessa: �Yup! �Ung malaking umiikot--Ako: Alam ko kung ano ung ferris wheel, sira! Janessa: �Great! �Sasakay tayo dun! Dami natin makikita!

Di naman por que sinabi nyang sasakay kame, eh ibig sabihin eh mapapasakay nya ko di ba?

Pagkatapos ma-stamp nung mga ticket namin, hinila nya na ko kagad papunta sa kung saan-saan... Booth dun, ride dito, kain dun, pasok dito...

Sinong mag-aakala na ma-eenjoy ko ng sobra toh?

~~~(Janessa's POV)

Halos 6 PM na nang matapos namin ni horsey lahat ng rides, booth, at mga horror houses na gusto naming pasukin... Syempre, time to go na -- ferris wheel na! yipeeeeeee!!!

Hinila ko si Joshua papunta sa ferris wheel... Enjoy na enjoy ang mokong... Turo ng turo sa mga rides na gusto nyang sakyan... Parang bata... �Pagtigil namin sa harap ng ferris wheel, bigla syang nanigas, sabay namutla...

Ako: �What's wrong? Joshua: �S-s-sakay tayo d-dyan? Ako: �Yup, it's the grand finale nga di ba?

Bigla nya binitawan ung kamay ko, sabay nag-stepback ng konti...

Joshua: Sige, ano... hihintayin na lang kita dito...Ako: �Huh? �Ano ka ba? �Ang ganda-ganda ng view sa taas, ma-mmiss mo pa...Joshua: �Di... May view naman dito eh... Ung mga rides... cotton candy... Yup, satisfied na ko sa view dito...Ako: �Ano ka ba?

Tinitigan ko syang mabuti sa mata... Iniisip kung ano nanaman kayang problema at nagiging KJ toh...

Toink! -- At tinamaan ako ng idea!

Ako: �Aha! (turo sa mukha nya) �Takot ka sa heights noh!Joshua: �A-ano?!?! �H-hinde ah! Ako: Ahsuzzz... Sipain kita dyan eh...

Kinuha ko uhlet ung kamay nya, sabay haltak sa kanya papunta dun sa naghihintay na cabin nung ferris wheel... Bago pa sya makawala, pina-ikot na nung worker ung wheel para makasakay sa susunod na cabin ung nasa likod namin...

Ako: (tingin kay Joshua) Horsey, relax... Di tayo babagsak, promise! Joshua: �Heh!

Maya-maya, nagsimula nang umikot ung ferris wheel! �Yahoo!!! �Pagdating namin sa taas, hinila ko ng konti ung sleeve ni Joshua...

Ako: �Horsey, wag ka ngang tumingin sa sahig lang...

Tumuro ako sa labas...

Ako: �Look mo oh... Kitang-kita dito ung araw na lumulubog! �Dali, tingnan mo!

Umikot sya ng konti para tumingin... Nung nakita nya ung mga sunset, ahyun, na-focus na ung mata nya dun... At everytime na nasa taas kame, tumitingin na sya dun...

Pagkatapos nung ride, ngumiti ako kay Joshua...

Ako: �See? Patakot-takot ka pang nalalaman sa heights... �Ganda ng sunset sa taas noh... Joshua: �Sino bang may sabing takot ako sa heights?

Hmm? �Palusot pa ang loko...

Joshua: �Sa'yo ako natakot eh! �Tayong dalawa lang nandun, eh kung rape-in mo ko!??!?

Pak!

Binatukan ko nga ung mokong!

Ako: Sira!39:� (Janessa's POV)

7:37 PM na rin nang makalagpas kami sa traffic... after 10 years, malapit na rin kami sa apartment... waahahaha... Ako nagddrive, kaseh nga, kinidnap ko lang si Joshua...hehe... Kaya, ahyun, busy si Joshie sa pagpipindot sa radyo... Langya, may balak pa yatang sirain ung radyo ng kotse ko!

Huh?

Pag-turn ko sa street ng apartment namin, may nakita akong nakasilip sa balcony sa harap ng pintuan... Syempre, dahil mabait na bata ako at laging kumakain ng gulay , malinaw ang mata ko... di ako pwedeng magkamali kung sino un...

Tumigil ako sa harap nung apartment building...

Joshua: (napatingin sa'kin) Bakit di ka pa magpark? Ako: A-ano eh...

Sumulyap uhlet ako sa balcony, kakapasok lang nung shadow sa apartment namin... Sinara ung pinto...

Ako: (balik tingin kay Joshua) Nakalimutan ko, may dadaanan pa nga pala ako... Bakit di ka na bumaba, tapos susunod na lang ako mamaya?Joshua:� Samahan na kita...Ako:� No!Joshua: Ako:� I mean, wag na... Mabilis lang naman...

Tinulak ko na sya palabas ng pinto...

Ako:� Sige na, horsey... Pumasok ka na... Shoo!� Pag naging mabait ka, uuwian kita ng carrots. Joshua:� Anong carrots?!?

Ngumiti ako... hehe... Di ba gusto ng mga horse ang carrots? Lumabas naman si Joshua... Hinintay ko syang makapasok sa apartment, bago ko pinatay ung makina, tapos umupo lang sa loob... Dito na muna ako..maghihintay... Malamang kailangan nila ng space dun sa taas...

Di nagkakamali ung mata ko eh... Alam ko...

Si Trixie ung nasa balcony kanina...

______________________To Be Continued.40: (Janessa's POV)

HAaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyy... Ang tagal naman!

Mga ten minutes na siguro since umakyat si Joshua... Malamang nag-uusap na ung dalawa...� Grrrr!� Nangangati na ung paa kong sumugod sa taas at maki-tsisims..

Pero bad un... Need nila ng privacy... Kailangan kong magtiis at magdusa upang umunlad ang ating bayan!

Weeeh! Bayan-bayan ka dyan!

Binuksan ko ung pinto, sabay takbo papunta dun side ng building na may hagdan na malapit sa apartment namin sa taas..� Inakyat ko ung stairs na un, two at a time pa! � Buti nga di ako nadulas eh...nyaha...

Pagdating ko sa harap ng pinto, avaaaahhh, lakas talaga ng hatak ko sa taas... Medyo naiwang bukas ung door.. � Binuksan ko pa ng konti, tapos luhod ako sa floor para di halata...hehe... Nasa loob ung dalawa in plain view... Awwww... Nag-uusap na sila...

~~~

(Joshua's POV)

Tinitigan ko si Trixie na nakaupo pa rin dun sa harap ng dining table... Ang tahimik ah!� Malamang naalala nyang dun sa crack sa wall ko nilalagay ung spare key... Kaya ehto, nakapasok...

Biglang tumayo si Trixie, tapos humarap sa'kin...

Teka...hinga lang muna ako...

Trixie:� Bakit, Josh?

Huh?

Trixie:� Why did you break your word?� Sabi mo you'll wait for me... Kahit gano katagal... Ako:� Trix, I did... Naghintay ako.. I still am!Trixie:� Then bakit may kasama ka na kagad na iba dito?!?Ako:� Si Janessa?! Trix, I swear, we were forced to live together!� Kahit tanungin mo pa sya.. And about dun sa letter... Di ako nagsulat nun...� Trixie:� Then who did?!?Ako:� How about your family?!

Natahimik syang bigla...

Trixie:� No... My dad finally gave me his permission to go back... They wouldn't write such a thing... Ako:� Don't you see?!� It's a perfect crime!

Nakz, perfect crime! wahaha...

Ako:� Papaisipin nilang ok na sila sa'tin, tapos lalabas un, eh di ang labas, inos

ente sila...

Tiningnan ako ni Trixie... Una, langya! Ang lamig ng tingin! Kung X-Men toh, malamang, may lumalabas nang ice cubes sa mata nya! � Tapos biglang natunaw ung ice... Halos paiyak na ung mata nya...

Trixie: I don't know what to think anymore...

Na-frozen ako... Langya! Umiyak ba naman sa harap ko!?? Eh na-papanic nga ako pag may umiiyak!

Eh di syempre, ginawa ko kung anong normal na gagawin ng mga tao sa TV.. (Nahawa na kay Nessy panonood ng telanobela )... Nilapitan ko si Trixie, tapos niyakap ko...

Ako:� Wag kang mag-alala, Trix... I'll be here... I'll be here for you... Lagi na yan...

Squuueeakkk...

Napaikot kaming dalawa sa likod ko, kung nasan ung pinto... Nanlaki bigla ung mata ko nang makita ko si Janessa na nakaluhod sa sahig... Dahan-dahan kong binitawan si Trixie...

Janessa: (biglang tumayo) I... I'm sorry... � I...

Tumingin sya sa'kin tapos kay Trixie, tapos sa'kin uhlet...� Nangilabot ako sa tingin nya... � Di naman ung nakakatakot na galet... Walang expression eh... Un ung nakakatakot... Di ko alam kung anong iniisip nya...

Bigla syang umikot para tumakbo paalis... Eh ako naman, by reflex, eh di hinabol ko!

Ako:� Nessy! Sandali!

Ang bilis tumakbo ng meatballs sa hagdan! � Buti di sya nahulog...

Ako: (habol pa rin sa kanya) Nessy!

Pumasok si Janessa sa kotse nya... Ako naman, sige, mag-superman na at humabol bago masarado ung pinto... Nahuli ko naman... Buti na lang bukas ung bintana...

Ako:� Nessy... Ano ba?Janessa: (inistart ung kotse) Go away, Joshua...Ako: Wait, bakit ba nagagalit ka?

Biglang syang tumingin sa'kin... Ahyan nanaman tayo dyan eh... � Expressionless nanaman... Kakilabot!

Janessa: Oh, anoh?...

Napa-stepback ako! Nabitawan ko ung pinto, kaya sinarado nya na tapos, nagdrive na sya paalis... Ako naman, hanggang titig na lang... San kaya sya pupunta?

"Josh..."

Napaikot ako... Nandun si Trixie, nakatayo, hawak ung gitara ko...

Ako: Trix.. I'm sorry... (nilabas ko ung cp ko)� I just have to make sure na okay si Nessy...

Trixie:� Why?!?

Napatingin akong bigla... Ahyan ang halata ang emotions... � Ung handa nang makapatay sa galit...

Trixie:� Does that girl mean more to you than I am?

Natigilan akong bigla... Sa mga tanong na ganito, anoh bang dapat na isagot?

Ako:� Trix... Trixie:� I knew it... � There IS something between the two of you...

Umikot na rin sya papunta dun sa other direction...

Oist! Teka! Ba't dala mo ung gitara ko?!?

Trixie: (tinaas ung gitara) I guess you won't be needing this anymore...Ako:� Teka, ano? Trix!

Bago pa ko makakilos, hinampas nya ung gitara dun sa may gilid ng building... And syempre, ahyun, nagkawatak-watak ung gitara...

Ako: (na-shock) A-anong ginawa mo? Trixie: (tumingin ng masama sa'kin) If I can't be your music anymore, then you don't need this at all!

Tapos nun, tumakbo na sya paalis... As usual, like the old times, eh galit nanaman sa'kin... Tiningnan ko sandali ung wasak ko nang gitara... Haaaayyyy...Di ko na maliligtas yan, i-CPR ko man yan... Nilabas ko uhlet ung cp ko...

Teka, tinuruan ako ni Nessy mag-speed dial eh...

Press two nang matagal para sa number nya...

Ahyun, nag-ring! Wahahahaha... � Galing kong mag-speed dial! haha..

Wait lang...

Ring! Ring! Ring! Ring! Ring!

C'mon, Nessy... Answer the phone... 41: (Janessa's POV)

Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy...

Haba ng "haaaayy" noh? hehe... � Pagkatapos ng aking panicked walk-out -- drive-out? -- kina Joshua, eh sa park ako bumagsak...Nagmukmok sa isa sa mga bench dun... Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyy talaga...� Ehwan ko ba kung bakit ako nag-react ng ganon... Ang ganda-ganda ko pa naman... nyahahaha...

Kaseh naman... nung nakita ko silang magkayakap... May mahigpit na tumali sa aking puso at ako'y nakulangan ng hininga! naka naman... kakilabot ang tagalog! haha

Pero... � Nung sinabi ni Joshua un... He'll be there for Trixie daw lage... � Di ba sinabi nya rin sa'kin un?� Can someone really be there that way for two people at the same time?

Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy...

Teka nga...Bakit ba ko nag-rreact ng ganito eh di naman kame?

I mean, sure, medyo naging close kami ni horsey... Bakit hinde, eh nasa iisang apartment kame? And besides, sweet sya -- kahit once in a blue moon ... Tsaka may sense of humor... Pasaway ng konti...hehe...Lage na lang akong kinukulit, sarap sipain... � And...

And...he said....

Sabi nya he'll always be there for me... He'll protect me...

Gusto ko... � Gusto kong i-keep nya ung promise nya...� I don't want him to slip away from me...Ayoko syang mawala...

Napahawak akong bigla sa pisngi ko.. May tumulong basa eh... Umuulan ba? � Tingin naman ako sa taas... Gaga noh? hehe...

Umiiyak na pala ako... dahil kay horsey?

Now I know.... Gosh, ngayon ko lang na-realize... Ha, di ko man lang namalayan...I'm falling in love with Joshua na pala...

Pero di pwede!� He loves Trixie -- kahit pa-showbiz pa ung dalawang un... � So, anong lugar ko? � Ang dakilang extra -- bow...

Bubwit... Ma-inlove ba naman sa horsey ng knight in shining armor ko! � Kaseh naman yang knight na yan, kung san-san iniiwan ung kabayo nya!

Sige, next time ko na lang aawayin ung knight in shining armor ko...

Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy...

"Nessy?"

Napatingin ako sa tabi ko... Hala ka! May mumu na nakatayo!

"Anong ginagawa mo dito?"

Tiningnan ko ng mabuti, pahid luha, nakaka-blur ng vision eh...

Ako:� Ah... Warren...? Warren:� Umiiyak ka ba?Ako:� Ha? Hinde! Nako, napuwing lang ako!

Nyekz... may kalawang na yang excuse na yan, suz ko poh!

Warren:� Pinaiyak ka nanaman nung butiki na un noh!� Nasan un?! (tingin sa paligid)Ako: Ah, eh... Hinde noh...

Langya, sa lamig na toh, pinagpapawisan pa ko...

Warren: Okay, hatid na lang kita snyo para mabatukan ko ung butiki sa pagpapaiyak syo

Eh bahket ba pinagpipilitan mong pinaiyak ako ni horsey?

..kahit totoo naman...hehe...

Ako:� Nah, I brought my car.Warren:� Okay.. I'll just ride with you... Nag-jeep lang ako, ban ung kotse ko eh...

Talaga lang?

Ako:� I don't want to go home yet... Warren: Eh?� Lokong un, si butiki talaga nagpaiyak syo noh! � (biglang tumingin sa'kin) San mo gustong pumunta?Ako:� I think, I'll go na lang muna sa dati naming apartment... I'm sure, makakausap ko ung may-ari at least to make me stay for one night... Close kame eh... Warren:� O-okay... � Samahan na kita...Ako:� okay.

Tumayo ako tapos pinakita kay Warren kung nasan ung kotse ko...

Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy...I should just stop being a burden to Joshua and Trixie...

Maganda pa naman ako...

I should move out na sa apartment ni Joshie...

__________________________To Be Continued.42: (Joshua's POV)

Nasan na kaya si Janessa?

Ilang oras ko na ring tinatawagan ung cp nya...Langya, gusto ko na ngang ibato sa sobrang inis eh!� Since di rin naman ako mapakali sa apartment, eh lumabas na ko... Dala nya naman ung kotse, sa laki ba naman nun, imposible namang di ko makita un di ba?

Pagkatapos ng pang-labing-limang pagpaparing ko, eh tinigilan ko na... Kung ayaw sagutin, eh di wag... Bwiset!� Nasan na kaya sya? � Gabi na...

Bigla akong napatingin sa likod ko... Sobrang absent-minded ko, di ko napansin na may sumusunod na pala sa'kin... Langya...

Ako: (tago nung cp ko) Oh ano nanaman at nakasunod nanaman kayo sa'kin?

Isa-isa silang naglabasan... Isa...dalawa...tatlo... � Ay, sige, tago na lang uhlet kayo, dame nyo pala...

Hinanap ko kagad kung may napuruhan na ba ko sa mga toh... Ay, wala.... Haaaaaaaayyyy, mukhang mapapaaway nanaman ako nito...

"I don't like it pag nakikipag-away ka..."

Bakit naman biglang pumasok sa isip ko un? � Boses ni Janessa...

Nakita kong pinapalibutan na ko nung mga kumag... Mga syam o walo siguro sila, laban sa nag-iisang ako...� Suz! Yakang-yaka ko toh!

Biglang pumasok sa isip ko ung mukha ni Janessa... Shake ng head... Parang namang mamatay na ko ah!

Kumag 1: Lakas din ng loob mo ah... Susugurin mo kame, eh nag-iisa ka lang...Ako:� Eh sunod kayo ng sunod eh!

Tingnan mo nga naman...di lang pala ung Warren na un ang aso sa mundo...

Kumag 1: Anoh, handa ka na?

Tanungin ba ko?

"I worry about you pag nakikipag-away ka... "

Ano ba?! Awat na sa pag-isip dyan!

Tumingin uhlet ako sa paligid ko... Sino ba tohng mga toh at inaabangan ako lage? Who cares?� Kung gusto nila ng away, bakit ko pipigilan?

"I'm scared na baka di ka magising, or ma-ospital ka... I worry about you..."

Parang may tumama yata sa ulo ko nung naalala ko un... Umayos ako ng tayo, tapos tumingin dun sa kumag na mukhang leader ng mga kumag...

Ako:� Wala ako sa mood makipag-riot ngayon... (umikot na ko para umalis) Next time na lang.Kumag 1: Ano?!? Ano ka ba?! Duwag?!

Tumigil ako sabay tingin ng masama sa kanya...

Ako:� Wag mo kong guluhin ngayon... Nauubos na energy ko sa problema ko, wala akong balak magsayang pa syo ng aura ko.

Napa-stepback sya... Lakas ng kamandag ko noh? � Nung napansin kong di na sya gagalaw, eh nginitian ko...

Ako: Sige, see you na lang isa sa mga araw na toh!

Tapos nun, umikot na ko para iwanan sila... Uuwi na lang ako... Baka umuwi rin si Janessa, eh di bawas pagod pa... Di naman ako sinundan nung mga kumag... Suz...

Pagdating ko sa apartment, sinilip ko ung usual parking space ni Janessa.. La pa rin ung kotse nya... Haaaaaaaayyyyy... mukhang di pa rin sya umuuwi...

Pumasok na ko sa apartment... Ang tahimik!� Parang...ehwan... may kulang since ako na lang mag-isa nandito... Haaaaaaaaaaayyyy...

Pumasok ako sa kwarto ko, sabay kuha ng bagong damit... Maliligo na nga lang ako... Baka mamaya, pagkatapos ko, matawagan ko na si Nessy...sagutin nya na...

43: (Janessa's POV)

Tumingin ako sa orasan... halos 11 PM na... Ilang oras na rin akong wala sa bahay... Tumingin ako sa tabi ko...Si Warren... Nasa living room kami ni Patrick, ung anak nung may-ari ng apartment namin dati ni Kristine... MU sila ni Kristine, kaya ehto, feeling close si ako.. hehe...

Ako: Haayy...

Napatingin silang dalawa sa'kin...

Patrick: �Gabi na, Nes.. Di ka pa ba uuwi?Warren: �Di ka ba nakikinig? �Inaway nga sya nung butiki dun! Grrr! Pupuruhan ko na talaga un eh! Ako: (ngiti ng konti kay Warren) Okay lang ko noh... Naiilang lang akong umuwi...Patrick: �Ganito na lang kaya... Wala namang tao dun sa apartment nyo dati ni Tin... Kung gusto mo, dun ka muna... Tapos kausapin mo na lang si dad pag gusto mong bumalik. Sure ako papayag si daddy... (wink sa'kin) Ginayuma mo un eh... Ako: �Talaga?! �Okay lang na dun muna ako?

Waahahaha...Iba na talaga pag malakas hatak mo sa taas!!!

Patrick: Sure... Tsaka, baka ipa-ambush pa ko ni Kristine pag nalaman nyang pinabayaan kitang matulog kung saan...

Tingin sya kay Warren.

Warren: H-hoy! �Di ako ganon noh!

Natawa ako, tapos tumayo na...

Ako: �okay...(tumingin ako kay Warren) I think you should go home na... Gabi na eh... I'll be fine na poh... Warren: �H-huh... Ah... Yah...

Namula ang loko... Tumayo na rin sya, tapos nagpaalam na sa'min... Manghuhuli pa raw sya ng tricycle tsaka jeep... �Pagkaalis nya, tumingin naman ako kay Patrick.

Ako: �Uuwi muna ako... Kukunin ko mga gamit ko... Knowing Joshua, baka nandun un sa bahay ng mga katropa nya or kina Trixie...

Oooh, arouch kowh...

Patrick: (tumayo) Sure ka?Ako: �Yup, I'll be back soon... �Tetext kita pag papunta na ko... Wag mo kong tulugan ha!

Hinatid ako ni Patrick sa kotse ko... Nakz, dagdag pogi points kay Kristine toh...haha... boto na si akowh! �Nag-drive ako pabalik sa apartment... Tumatawag sa lahat ng santo, santa, santetista, at kung anu-ano pang may san, na sana eh wala si Joshie...

Nagpark ako dun sa may kanto, tapos kinapa ko sa upuan ung bag ko... Ang una kong nakapa ung cp ko..

Hala! 18 Missed Calls?!?

Puro si Joshie pa... Di rin sya matyaga noh? �hehe... Iniwan ko pa naman tohng bag ko sa kotse... �Sunod kong kinapa ung susi ng apartment..Gotcha! �Lumabas na ko ng kotse tapos umakyat ng hagdan...

Take a deep breath -- *cough*cough* -- Langya, di naman sobrang deep!

Sige na nga... Binuksan ko dahan-dahan ung pinto nung apartment namen... Tingin sa kanan, tingin sa kaliwa... The coast is clear! Sugod! �Mukhang wala nga si horsey ah...

Pumasok ako sa kwarto ko... Binuksan ung cabinet, at sige, labas ng maleta... Ikot again and kuha ng damit from the cabinet, balik sa maleta... Kahilo tohng pabalik-balik, prhumiz! �Kuha damit, balik sa maleta, kuha damit, balik sa maleta --

"Nessy..."

Hopia!

Na-freeze ang aking body...nagtayuan ang mga buhok ko sa braso... Hala! Bahket nandito toh?!?

Dahan-dahan akong umikot... Nandun nga si Joshie, nakatayo sa pinto... Nakatingin dun sa maleta sa kama ko...

Ako: Uh, hi... N-nandito ka pala... Natutulog ka na ba? �Sorry kung nagising kita ha... Don't worry, I'll be real quiet from now on.. Go back to sleep... Joshua: �San ka pupunta?

Sa dami poh ng sinabi ko, ang layo ng sagot nya...

Ako: �Lilipat na ko ng apartment... Ung apartment namin dati ni Tin, it's still vacant kaya dun na lang ako... Para di na ko makagulo snyo ni Trixie...

Hala, ang peke ng ngiti mo Janessa...

Eh pakielam mo ba? At least maganda pa rin...wahehe...

Joshua: �Bakit ka lilipat?Ako: �Nakikinig ka ba? (umikot na uhlet ako para i-resume ang aking pag-iimpake) Nanggugulo lang ako dito, kaya I'll just leave... I don't have a place here...

Bigla kong naramdaman na may humawak sa kamay ko... Oh di va? Parang slow motion... Ang bilis maglakad ng horsey at napigilan na kagad ako... �Napatingin akong bigla sa kanya...

Joshua: Don't... Ako: �J-joshie... Joshua: �I need you... Don't you understand that?

Whoshie! A-ano raw?!

Napatawa ako ng konti... Pasensya na! Eh natatawa ako pag ninenerbyos eh! Binawi ko ung kamay ko, tapos balik sa cabinet... Pero di naman ako makakuha ng mga damit, kaseh hala, daig pa ang may epilepsy sa sobrang nginig ng kamay ko eh!

Ako: �Of course you do... Kahit ung apartment kailangan ako eh... �The kitchen needs me to cook meals... Ung washing machine needs me to wash dirty clothes... The bathroom needs me to scrub it hard... Ung living room needs me to keep it clean...

Lumapit nanaman sa'kin si Joshua... Kala ko kokontra eh... Bigla nanamang kinuha ung braso ko, sabay hila para yakapin ako!

Ako: �Josh... Joshua: �Everything needs you... (humigpit ung yakap nya) But don't forget about me... Because without you, I'll lose my way...

Ahyan na, nahulog na ang toktokitok ng heart ko... �Nako poh!!! Kalaglag puso nama

n talaga!

Joshua: �Please, Nessy...stay...wag kang umalis...

Eh kumag ka pala eh... Pagkatapos mo ba naman akong yakapin ng ganito, kala mo ba aalis pa ko?!?!

Napangiti ako habang nagrelax sa yakap nya...

Ako: �okay... I'll stay for you...

Magkaron man ng war between Trixie and me...or kumontra man ang buong world... I'll stay... as long as you want me to...

Oh di ba? �Haba ng hair ko...

____________________To Be Continued.42: (Janessa's POV)

Paggising ko nung umaga, ang una kong tiningnan ay ung orasan...� At ang unang inisip ko... Gutom na ko... � Kaya lang antok pa win ako eh.. � Abah, 8 lang oh, anong oras na kame natulog ni horsey...halos 1 na win... � shosyal, kumain lang kame habang nag-uusap...hehe...

Abah, teka...

Napabukas uhlet ung mata ko, tapos biglang tayo...Bakit parang may gumagalaw sa labas?

Dahan-dahan kong binuksan ung pinto, tapos sumilip sa labas...

"Biglang may box from outerspaceNakita ko sabay kinuha ko`Yung box from outerspaceBinuksan ko at nasindakMay picha pie sobrang lakiTinikman ko within five secondsNaubos ko parang mani"

My golay... Si horsey ba ung kumakanta na un?

Naglakad ako palabas, tapos pumunta sa kusina... My gush! Si horsey! Nagluluto! � Tumayo lang muna ako dun sa may pinto, pinapanood sya -- tsaka nakikinig na rin sa kanya early morning na alarm clock -- este, kanta pala...

"`Coz now I love my picha pieAs long as I eat picha pieI know I'll be aliveI want all my garlic beefPepperoni, double cheeseAng picha pie, picha pie...Penge!"

Langya, aga-aga, yan ba naman kantahin...

Nung tinanggal nya na sa kawali ung sa tingin ko eh dapat na sunnyside-up na itlog (na mukhang scrambled eggs? ), dun nya lang ako napansin...

Joshua:� Oh, Nessy, gising ka na pala...Ako:� Sa lakas ba naman ng pagkanta mo, sinong di magigising?

Tukso lang...hehe...

Joshua:� Hoy, maganda naman boses ko noh.Ako: (umupo na para mag-almusal) Sige, sabi mo eh...Joshua:� Pa-deny ka pa dyan, in Lab ka rin naman sa boses ko... Ako:� Horsey, ang yabang mo... Sipain kita dyan eh

ding! dong!

Napatigil kaming dalawa..� Tumingin ako sa kanya... Sya naman, tumingin din sa'kin...

ding! dong!

Joshua:� Ano? Makikipag-bato-bato-pick ka nanaman?

Haaaayyy, bubwit...

Tumayo na ko, tapos papalagpasin ko ba naman...bago ako tuluyang makalabas, eh guluhin ko muna buhok ni horsey...hehe...

Joshua:� Oy, anoh ba?!?

Wahehe...tapos nun, takbo na palabas para buksan ung pinto... � Pagbukas ko nung pinto, sumalubong kagad sa mukha ko ung three stooges!

Mark:� Nessssyyyy!!!

Whoa!

Ako:� Mark? Paolo? Ralph? � Anong ginagawa nyo dito?

Hinayaan ko silang pumasok...

Ralph:� La magawa eh... (tingin sa paligid) Nasan si Josh?Ako:� Nasa kusina... Kumakain... Kayo? Kumain na ba kayo?Mark:� Di pa! Paolo:� Mga loko! Kakakain lang natin eh!Ralph:� Eh gusto namin kumain nung luto ni Nessy eh... Mark:� Oo nga... (naglakad papunta sa kusina) Kung ayaw mong kumain, eh di wag...

Pagpasok nila sa kusina, tiningnan sila ni Joshua mula ulo hanggang paa...

Joshua:� Anong ginagawa nyo dito?Mark:� (umupo sa tabi ni Joshua) Aba, binibisita ka... Ralph: (umupo sa harap ni Mark) Di mo man lang ba kami na-miss? Joshua:� Bakit? May ka-miss-miss ba snyo? Mark:� You're mean! Ralph: (tingin sa'kin) Janessa oh, inaaway kame... Ako: (tingin kay Joshua) Joshie naman, dumadaan lang naman sila eh...Mark at Ralph:� (kay Josh) Behlat!

Joshua:� Hmpf!

Naramdaman ko na lumapit si Paolo sa tabi ko... Tapos, napatingin sya dun sa pagkain sa mesa...

Paolo:� Nessy, no offense... Ano yan?� scrambled eggs ba yan? Ako:� Don't ask me, kakagising ko lang... Si Joshua nagluto nyan... Mark:� (biglang tigil nung fork na kumukuha ng egg) Si Joshua?!? Ralph: (napatingin sa'kin) Di ikaw? Ako:� Nope..

Biglang inusog nung dalawa ung mga plato nila palayo...

Joshua:� Mga kumag kayo! Walang lason yan noh! Mark:� Di na, kakakain lang din naman namin eh...

ding! dong!

Tumingin ako kay Paolo -- ang kaisa-isang matino sa apat na lalakeng toh...

Ako:� May bitbit pa kayong iba? Paolo:� Hinde, wala na...Ako:� (lumabas uhlet para buksan ung pinto) Sino kaya toh?

Si Trixie kaya? Bumalik?

Nag-toktokitok ang aking heart sa sobrang kaba! Di ko nga lam kung bakit ngayon ko lang na-realize na baka nga bumalik si Trixie... � Oh well, alangan naman di ko pagbuksan...

Ehto na!

"Ganda xa!!!"

Ganda xa?

Binuksan ko ng husto ung pinto, at voila!� Kaharap ko ang vaklush na si Richie...kasama sina Arianne tsaka si Jodi...

Ako:� Oh, naligaw kayo? Jodi:� Mag-yayaya kame sa pyerya sa Cembo eh... Ako: (pinapasok sila) Pyerya? Arianne: Yup... Sama ka... Dali, bihis ka na. Richie: (tingin sa paligid) Nasan si fafa� Joshie ko? Ako:� Nasa kusina... Nandun mga ka-tropa nya eh...Richie:� Really?!?!? � May mga papables sa kusina!� Yum!

Heheh... � Richie talaga...

Sumunod kaming tatlo papunta sa kusina...

Joshua: (tingin sa'kin) Bakit nandito nanaman toh? (turo kay Richie)Ako:� Sinusundo nila ako..Joshua:� Bakit!? San ka pupunta?! Kala ko ba--Ako:� Relax... � Pupunta lang kame sa pyerya...

Horsey talaga.. Naparanoid nanaman...

Napansin ko na biglang natahimik ung mga people sa kusina, at nakatingin sa'ming dalawa ni Joshua...

Ako:� A-ano? Bakit?Jodi:� Abaaaahhhh...anong nangyari dito? Richie:� I smell something fishy-fish... Mark:� Ikaw ung naaamoy mo.. Di ka naligo noh.Richie:� Ay, gaga! Naligo ako noh! Bubble bath pa!Ako:� Nako, tama na nga yan.. (umikot na ko para lumabas) Maliligo na ko para makaalis na tayo...Joshua:� Oy, di ka pa nakain.Ako: (tingin sa kanya) Sa labas na lang ako kakain..

Palabas na sana uhlet ako nang tawagin uhlet ako ni horsey...

Joshua:� Wait lang!Ako:� Ano?Joshua:� Sasama ako...

Hmm?!

Ako:� Bahket?

At again, nakatitig nanaman sa'min ang tatlong pares ng mata... � Mukha ba kameng sine na sarap panoorin?

Joshua:� Eh gusto kong sumama eh.. Bakit, masama?Ako:� Pyn...kung san ka masaya, eh suportahan ta ka...

Lumabas na ko para pumasok sa kwarto ko at nang makaligo na... Nakz, sasama raw si Joshie sa'min..

Wahsuz... happee-happe ka naman?

avah, op cors!

Eh di may manglilibre na sa'kin... 43: (Janessa's POV)

Nasa pyerya na kami...Tagal maligo ni horsey kaya 11 na kami nakarating... �Syempre, buntot sa'min ung tatlong makukulit na kaibigan ni Joshua... Baka raw kaseh may ma-miss nanaman sila... �Ano bang na-miss nila na nangyari? �Eh alam nanaman ng buong world na bumalik na si Trixie?

Ang drama naming walo, sakay dun sakay dito..wahehe... �Kahit dun sa ferris wheel, aba, hinila ko uhlet si Joshua... �Pahirapan pa!

Joshua: �Ayoko nga! Eh kung bumagsak yan!?!? Ako: �(hila sa braso nya) Ano ka ba?! �Sumakay ka na dati eh... �Halika na!Joshua: �Ayoko!!!!!!!Ako: �Horsey!!! Dali na!!!Joshua: �Ayokooooooo!!!!

Langya, kulang na lang maglupasay sya dun eh... �Pero syempre, ako pa rin nanalo...wahehehe...

Ako: (binitawan ung braso nya) Hmp! Fine!Joshua: �H-hala... galit ka na nyan? Ako: �Che! (ikot para sumakay na sa ferris wheel)

Joshua: Nessy! (humabol sa'kin) Ano ba? Ako: �Hmp!Joshua: (sumunod sa'kin sa pila) Ehto na nga oh... Sasama na...

Nagpalakpakan sina Mark, Ralph at Paolo... hehe... I guess, alam na alam nila na ayaw ni Joshua na sumasakay sa ferris wheell... �haha... 1 point for the home team...

Pero, di ko alam na mababawi pala ung point na un... �Ang next na ride: �roller coaster!!! Waaaaaaaaaaaaaaaahhhh... mommmmmyyyyyy!!!!!

Joshua: �(hila ung kamay ko) Tara na! Tara na! Tara na! Tara na!Ako: �No way! Gusto mo bang magka-heart attack ako?!?! Joshua: �Di yan! Dali na! (hila uhlet sa kamay ko)Ako: �Hell no! Joshua: (tinitigan ako) Sandali lang toh, promise...Pleasssssseeeee.... Ako: �You can't make me!!!

Gustung-gusto ko nang kumapit dun sa poste! Waaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhh....

Joshua: �Ayaw mo?Ako: �Ayoko talagaJoshua: �Sige na, Nessy... Pag di ka sumakay, uuwi na ko.Ako: Eh di umuwi ka..Dala ko ba ung jeep?Joshua: �Langya, sungit mo!Ako: �Excccuuuuuuz-ze moi...mabait pa ko noh...Joshua: (hila uhlet sa kamay ko) Halika na, sakay na tayo... Roller coaster lang toh! Pleaaassssssseeeee....Ako: �Ayoko talaga...

Tumingin sa'kin si Joshua sandali, tapos humarap sya kina Mark at Paolo na naghihintay sa'min habang nakapila na ung iba...kahit si Richie...

Joshua: (kay Paolo) Sige na, tol... Sakay na kayo... Samahan ko na lang si Janessa dito..

Hm?!

Mark: �Sigurado ka? Akala ko ba roller coaster ang tanging buhay mo sa pyerya? Joshua: �Ayaw sumakay ni Janessa eh... Baka kung san pa toh mapadpad habang nandun tayo..

Hala! Anoh ba toh?! Guilt trip?!?

Kinuha ko bigla ung kamay nya, tapos hinila na sya papunta sa pila...

Ako: �Paawa effect ka pa, sipain kita dyan eh... Halika na nga!

Nung nakaupo na kami sa roller coaster, waaahhhh, maluha-luha na ko sa takot...

Joshua: (ngiti sa'kin) Wag kang mag-alala, Nessy... Pag nahulog ka, promise...

Sasaluhin mo ko?

Joshua: �Ako mismo magbabalita sa parents mo...

Langya ka!

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.....

Pagbaba namin sa roller coaster, suz! na-shock ang lola moh! �Avah, napaupo nga ako dun sa isang bench sa gilid... I can't bilib na sumakay ako dun?!?!? My golay! Nahulog yata puso ko dun sa isang loop dun!

Joshua: (umupo sa tabi ko) Enjoy noh? Ako: �Anong enjoy?! Eh sapakin kaya kita dyan!

Tumawa lang si Joshua habang naupo sya sa tabi ko, samantalang ung ibang people eh nag-ikutan sa iba't ibang booth... �Maya-maya, medyo okay na ko... Nakahabol na ung hininga ko...

Ako: �(tumayo) Tara na..Joshua: �San tayo?Ako: �Ehwan? �Lakad lang tayo...

So, ahyun, lakad-lakad kame... Hanggang sa may makita akong shooting booth... �Ang cuttteeee nung isang prize na teddy bear...

Ako: (lumapit dun sa teddy bear na nasa gilid nung booth) Wow, ang cute naman...

Ngumiti si Joshua... tinawag nya ung tao dun sa booth, nagbayad para maglaro... Nakz...1...2...3..4...5..6... Avah! Naka-abot ng 15 na ducks ang nabaril ng mokong! Langya, asentado!

At ang prize nya? �Ung teddy bear!!!

Ako: (ngiti sa kanya) Wooowww... thank you... Joshua: Para saan?Ako: �For winning that teddy bear for me...Joshua: �Ano ka? �Bumaril ka nang sarili mo...

Nyeh... �Kuripot talaga!

Naglakad na sya palayo... Handang-handa na nga akong sumugod para batukan eh... �hehe... Angkinin ba naman ung teddy bear! hmp! Kuuuriiiiipottttt!!! 44: (Janessa's POV)

Medyo gabi na kami nakauwi... Eh pano ba naman, nagpadaan pa sa mga bahay-bahay nila ung mga people para kumuha ng damit at sa'min daw sila matutulog... Imbitahan ba ang sarili... � Kaya, ahyan, todo ahyos kame sa living room para magkasya silang anim...

Arianne:� Kasya na kaya?Ako: (tiningnan ung space) Di ko alam... Kung gusto nyo, ung isa, katabi ko na lang matulog...?Mark:� Ay ako! ako! Ako! Gusto ko!

Pak!

Joshua: (binatukan si Mark) Ulol!Mark:� Aray naman... Richie:� Ay, ako na nga lang... Baka ma-rape pa ko dito eh! Ralph:� Ikaw? Baka kung ano pang gawin mo kay Nessy eh... Richie:� Ay, excuuuse me, di kame talo noh... Joshua:� Suuuuz, baka naman nag-ppretend ka lang na bakla para makalapit sa babae...

Haaayyy, pinagtripan nanaman si Richie...

Richie: (lumapit sabay ngiti kay Joshua) Ay nako, papa Josh... Kaw naman, kung gusto mo kong katabi, eh sabihin mo lang noh... Joshua:� (napa-stepback) Weh! Di na noh!

Natawa ako... Tumayo ako para pumunta sa kwarto ko, kasama si Jodi na nag-volunteer na matulog katabi ko...� Sa kwarto...

Jodi:� Ang cute nyo talaga ni Joshua...Ako:� Anong cute? � Eh lage nga akong pinagttripan nung kabayong un...Jodi:� Kaya nga kayo cute eh!

Heee?

Kumuha ako ng konting unan sa kama ko --yaman ko sa unan eh -- tapos binuksan ung pinto para ibigay dun sa mga tao sa labas...Napatigil akong bigla nang marinig ko kung anong pinag-uusapan nila sa labas...

Ralph:� Eh anong gagawin mo, Josh?� Bumalik na si Trixie...pero nandito na si Janessa...Richie:� Uu nga, fafa, sino ba lamang?Joshua:� B-bakit nyo ba ko tinatanong ng ganyan?! Mark:� Haaayyy, tama... Ganito talaga ang usual problems natin, di ba nga, Josh?� Sa sobrang ka-gwapuhan naten, masyado tayong pinag-aagawan...Joshua:� A-ano? Tigilan mo nga ako, Mark.Arianne:� Pero sino ba talaga pipiliin mo, Josh?

Napa-take ako ng deep breath...Sasagot kaya si Joshua?� Sino nga ba?

Joshua:� Hmmmm... I suppose I can have them both, right?

Hmp! Anoh!??

Swwwooooosssshhhh!!!� Pak!

Yan! Bull's eye sa mukha nya ung unan! Have them both!?!� Ulol ba sya?!?

Richie: (napatingin sa'kin) Whoa, Ness, asentado ka pala! He was only joking, yah know? Arianne: (pinindot-pindot ung braso ni Joshua) I think you killed him...

Nilapag ko dun sa banig ung mga unan, tapos umikot na uhlet pabalik sa kwarto ko...

Ako: Hmp! He deserves it!

_______________________To Be Continued.46: �(Janessa's POV)

YyyyaaaaaaaaaWwWnnnnnnnnn...

Umikot ako sa kama tapos sumilip sa relo na nakasabit duuuuuunnnn sa pader sa kabila nung kwarto ko... �9:00 na... Gwabeh... yawwwwwnnn �Aga pa... �Pero op cors, dahil mabait naman ako, eh tumayo na rin ako para naman paggising ng mga people eh may almusal na sila...

Ava'y wait-a-minit...

Napaupo akong bigla tapos tumingin dun sa tabi ko... Nasan si Jodi? �Tumayo na ko, suklay muna tapos itali sa ponytail... Lumabas ako ng kwarto -- and voila! �Avaah, gising na ang mga people -- kahit ang tulog mantika na si Joshua!

Joshua: (nung nakita ako) Uy, nagising ka pa... �Anong petsa na?Ako: �Shut up... Joshua: �(lumapit sa'kin) Tingnan mo toh, aga-aga, lumalabas nanaman pagkasungit mo... Ako: Tingnan mo toh, aga-aga, binubwiset nanaman ako... Richie: Weh, tingnan nyo nga kayong dalawa, aga-aga, may LQ na kagad... Mark: �Sya, sige...Mag-tinginan na kayo...

Tumingin ako sa lamesa... Okay na, nag-aalmusal na sila... Umikot na ko para bumalik sa kwarto ko...

Jodi: �Oh, Nessy, san ka pupunta? �Di ka ba kakain?Ako: �Mag-sshower lang ako...

Pumasok ako ng kwarto, at kinolekta ang aking mga parapernalias sa pagligo... �Di ko napansin na nasa likod ko pala si horsey hanggang kinalabit nya ko... �Syempre, ako naman, eh napatalon sa gulat! �Horsey talaga toh!

Ako: (ikot para tumingin sa kanya) Anoh ba?! �Bibigyan mo ba ko ng heart attack?Joshua: �Heart attack? �Nagkaka-effect na ba ung mga kinakain mong cholesterol? Ako: �Anong cholesterol?! Che! �Bakit ka ba nandito? �Samahan mo kong magshower? Joshua: �A-ano?!? �Sira! Ako: (natawa) Joke lang! Kaw naman!

Wahehehe... Namumula si horsey oh...wahahahaha... �As if naman seryoso ako noh...

Ako: �Oh ano nga? �Bakit ka nga nandito? Joshua: Kaseh, ung sa kagabi... Ako: �Ano kagabi? Joshua: �Ung narinig mo...

Oh my golay... Na-sspeechless pa pala ung kapal na mukha nyang toh... Sasabihin lang eh...

Ako: �Ung sinabi mong bakit di na lang pwedeng dalawa kame ni Trixie?Joshua: �A-ano...

wahahahahaha... Bumalik nanaman lahat ng dugo nya sa mukha ni horsey...wahahaha...sobrang pula ah...

Joshua: �Di naman ako seryoso nun eh... Biro lang un... Ako: Alam ko naman noh... Kaya nga unan lang binato ko syo eh... Joshua: �Ano?! Kung totoo pala un eh mas matindi pa ibabato mo sakin?!?Ako: �Abah syempre nohJoshua: �Amazona ka talaga... Ako: �Anong amazona?! �Gusto mo bigyan na kita ng sample kung anong ibabato ko syo?Joshua: (tumawa) Di na, oy!

Umikot na sya para lumabas ng kwarto...

Ako: �Nga pala, horsey...Joshua: (tingin sa'kin) Oh?

Tinitigan ko syang mabuti, tapos hinawakan bigla ung noo nya...

Joshua: A-anong ginagawa mo?

Ako: �Bakit ang aga mong nagising? �May sakit ka ba?Joshua: �Ano?! (tinanggal ung kamay ko) Kaya kong gumising ng maaga kung gusto ko noh...Ako: �Owwwwsssss? Joshua: (bulong) Tsaka binulabog ako nina Ralph eh... Ako: Aha! Sabi na nga ba end of the world na pag gumising ka ng maaga ng sarili mo eh! Joshua: �Heh!

Tapos nun, lumabas na si Joshie... hehe...sarap talaga asarin ni horsey... haha... Ang cuuuutteeee nya pa pag namumula -- kahit once in a blue moon lang un mangyari..hehe... �Pumasok na rin ako sa banyo para magshower...

~~~

Nag-stay pa ng konting oras ung mga people bago magkayayaan umuwi... Mga...hmmm... limang oras siguro...hehe... Napasarap ang mga loka sa pagkkwentuhan eh... �Nung nagdecide na silang mag-uwian, eh nanghingi pa ng mga pabaon... �Syempre, silip naman ako sa ref kung anong meron... nung wala akong makita eh pumunta ako sa kwarto ko... may kinuha lang sandali tapos bumalik na dun sa anim...

Ako: Oh ehto, pabaon...

Nilabas nilang lahat ung mga kamay nila...

Ako: Piso para syo, piso para syo, piso para syo... Richie: �Nakoooo poooohhh!!! Ano namang gagawin ko sa piso?!?Arianne: Sa hirap ng buhay ngayon, wala na tohng mabibili noh... Joshua: �Kayo naman, nanghihingi kayo ng pabaon tapos ngayon binigyan nagrereklamo kayo...Ako: �Uu nga... Tama, horsey, sige, pagtanggol mo ko.. Joshua: �Kasalanan ba ni Janessa na talagang kuripot sya?

Nyekz...Ok na sana eh...

Ako: �Ano ba... Kala ko ba kakampi kita...Joshua: (tingin sa'kin) Oo nga... Kinakampihan na nga kita di ba?Ako: �Che... Maghanap ka nga ng kausap mo... Richie: �Ay, sige na... Pa-sweetums pa kayo dyan, pagsasapakin ko kayong dalawa eh... �Halika na nga at baka wala pa tayong masakyan...

Tumingin ako sa relo...

Ako: �If you want, ihahatid ko na kayo...Richie: �Eh?Ako: �Sure... May kailangan din naman akong bilhin eh..Joshua: �Anong bibilhin mo? Ako: �(tingin kay Joshie) Ay di mo ba napansin? Halos wala nang laman ung ref... Joshua: Ahhhh...hehe... Mamimili ka...

My golay... Naiwan nanaman yata ni horsey ung tenga nya kung saan...

Joshua: �Sama na ko...Ako: �anoh ka? �Di na tayo kasya sa kotse noh... Gusto mo sa bubong ka..Mark: �Yehey!!! Hahatid tayo ni Nessy! Ralph: �Di na tayo maglalakad! Joshua: �Mga ulol! �Ang lalapit lang ng bahay nyo, ihahatid pa kayo!? �Di na kayo kasya noh!Mark: �Iwan kame? Ako: �Sorry.. Ung apat lang kaseh na medyo malayo ang kaya kong ihatid eh... Kung

gusto nyo, (ngiti kay Joshua) pahatid na lang kayo kay Joshua... Joshua: �Hala! Ano ka!? Sayang pa gasolina ko dyan sa dalawang yan!Ralph: �Kuripot ka talaga! Kuripot!Mark: �Kuu-riii-pot!!

Pak! Pak!

Haaaayyyy...nabatukan na naman ung dalawa...

Mark: �Nessy oh... Ako: �Ay nako, tara na nga... (tumingin ako kay Joshua) I'll be back as soon as possible, ok? �Wag kang lalayas, di ko dala ung susi!

Tapos non, naglabasan na kame... Naglakad na pauwi sina Mark at Ralph, tapos nagpasukan na sa kotse sina Paolo, Arianne, Jodi, tsaka si Richie... �Round-trip muna kame... Tapos unang bumaba si Jodi... Si Richie sunod, may pahabol pang flying kiss kay Paolo...

Paolo: (pagkalabas ni Richie) Brrrr... Feeling ko na-rrape ako nung baklang un eh... Ako: �Yaw mo nun? May sobrang attracted syo?

After ilang ikot, si Paolo naman binaba ko... Ilang ikot uhlet, nakita na namin ung condo ni Arianne...

Ako: �Yan na, layas na... Arianne: Langya ka, di mo man lang ako ma-mimizz? Ako: �Sira... Magpapasukan na noh... Araw-araw nanaman kitang makikita.. Arianne: �Kailangan bang ipaalala un?

Bubuksan nya na sana ung pinto nang bigla syang matigilan...Eh di syempre, napatingin ako... Baka inaatake na ng epilepsy, di ko pa alam...

Ako: �Oh? Arianne: �Janessa, about kay Patricia...

Sino raw?

Ako: �Sino? Arianne: (humarap sa'kin) Si Trixie...

Ahhhhh... Patricia ba totoong pangalan nun..

Ako: Ahh... oh, ano? Arianne: �Wag mong hayaang gumitna snyo ni Joshua un...Ako: �H-ha?!? �A-ano bang sinasabi mo?! �Eh di naman kami ni Joshua... Pano may gigitna?!? Arianne: �Ahsuz, lokohin mo yang lelang mo... Obvious na obvious naman na may chuva-chuchu ka dun sa horse ng knight in shining armor mo... Ako: �H-hinde ah!

Ganon ba ka-obvious?!? �Shuckz...kahiya naman to the bones...

Arianne: �Wag ka na ngang mag-deny... �Pero anyway, all I'm trying to say is, wag kang mag-gigive up kay Joshua... Mahal ka rin nun eh...

Sure... Mahal din ako nun eh... �And maybe, totoong nag-eexist si Santa Claus...

Ako: �Ano ka ba? �Si Trixie mahal nun noh...Arianne: �Haller?!? Past is past noh... Medyo may pagka-stupid lang yang si Joshua

kaya di nya pa napapansin un... Ako: �Saan ka nga uhlet pupunta sa usapang toh?Arianne: �Kaseh nga... Masyadong na-hang up yang si Joshua kay Trixie na feeling nya eh hanggang ngayon eh mahal na mahal nya pa rin un.. �Di nya makita na nag-fade na ung time nila... Suz, kahit si Trixie nakikita na faded na ung "love" nila for each other na sobra na selos nya syo eh... �Shtuuupid lang talaga si Joshua...

Malamang ilang beses nang nakakagat ni Joshua dila nya... �hehe...

Arianne: �Kitang-kita naman ng world kung pano ka tingnan ni Joshua noh... Ay grabeh, gustung-gusto ko na ngang mag-wish upon a star pag nagtitinginan kayo...

Anong tingin? �Ung pang-aasar nya? �May stars dun? �Bakit isang malaking bola ng sun ang nakikita ko? --- nag-aapoy sa asar...hehe...

Ako: �I don't get what you're talking about, pero, oo na lang ako... Arianne: �Namamana mo na pagiging slow ni Joshua ha... (binuksan na ung pinto) Pero anyway, think of this ha... Di ba nga, most people stare at the closed door for so long na di nila napapansin ung bagong door that had been opened for them... �Batuhin mo kaya uhlet ng unan para naman matauhan na at makita ka..

Bumaba na si Arianne, tapos sinarado na ung pinto... Pinanood ko lang sya sandali na makapasok tapos reflect-reflect muna ako ng mga pangyayari..

Hmmmmm.... Isip... Hmmmmm again... Isip isip... Hmmmmmmmmmmmmm...

Waaaaahhhhh bubwit! �Imposible namang mahal ako ni Joshie eh halos magkandarapa nga sya sa paghabol kay Patricia -- Trixie -- �whatevah!

Hinalungkat ko sa likod ung bag ko para tingnan kung magkano ba dala ko... � Abah, mamimili ako, di ko naman alam magkano dala ko...

Erase-erase-erase na nga yang "mahal-mahal-chuchu" na yan... Kahit ilang unan ba ibato ko kay horsey, di lilingon un noh...

Eh hollowblocks kaya ibato ko? hehe...

Avah...wait-a-minit...

Hinalungkat ko uhlet ung bag ko... Nasan wallet ko? �Ay gaga... Naiwan ko sa cabinet sa kwarto ko...

Haaaaaayyyyyyyy...

Mukhang kailangan ko pang bumalik sa apartment nito... Sayang gas... tsk tsk tsk... 47: (Janessa's POV)

Tumakbo ako paakyat ng apartment, tapos pasok na lang... Loko talaga ung si Joshua, di nanaman ni-lock ung pinto... � Speaking of the horse, nasan nga ba un? � Narinig ko ung shower sa kwarto nya, so malamang eh nag-sshower ano nga?

Pumasok ako sa kwarto ko, as a reflex, sinara ko ung pinto, tapos tsaka ako naghalungkat sa cabinet ko para sa aking mahiwagang wallet...

"Josh?� Josh?"

Whoopsidaisies...

Na-freeze akong bigla...� Oh my golay...totoo ba itich?

Dahan-dahan akong lumapit sa pintuan ko, binuksan pa rin ng dahan-dahan tapos sumilip sa labas... Ahyun na nga! Sya nga! � Si Trixie oh...

Kabute talaga tohng babaeng toh, bigla-biglang sumusulpot...

Sinarado ko uhlet ng dahan-dahan ung pinto... Di ko alam kung napansin nya ba ko since nakatingin sya sa kabilang direction... Pero I ain't gonna go out while she's still outside! Ooooohhhh awkward awkward awkward awkward awkward...

Haaaaaayyyy...

Narinig kong bumukas ung pinto ni Joshua... Malamang narinig nya na ang calling ng kanyang maiden fair... � Umupo ako sa sahig, tapos sumandal sa pinto... Oh well, mukhang stranded pa muna ako dito...

~~~(Joshua's POV)

Napatayo ako sa labas ng pinto... Langya, bagong bihis, tumutulo-tulo pa ung buhok ko from the shower...� Pero nung narinig ko ung boses ni Trixie, halos di na ko nag-tuwalya... Diretso bihis na, tapos labas...

Ako:� Trix... A-anong ginagawa mo dito?Trixie: (napangiti) Haven't you heard? May nakaimbento na ng tuwalya... Ako: Uh...eh...

Pahiya ako dun ah...

Trixie: Anyway, I came coz I want to apologize dun sa nangyari last time... That was very rash... � And I shouldn't have destroyed your guitar...Ako:� Okay lang un...

Tumingin sa paligid si Trixie...

Trixie:� Nandito ba si Janessa?Ako:� Wala eh... May binili...Trixie: Ahh... That's good.. Coz I don't want her to hear this conversation...

gulp.. bakit kaya?

Lumapit ng konti sa'kin si Trixie, tapos tumingin sa mata ko...

Trixie:� Tell me the truth, Josh... Janessa... Does she really mean so much to you?Ako:� A-ano? A-anong ibig m-mong sabihin dun?Trixie:� You know... Do you feel something for her?� Gano na ba sya ka-espesyal syo?

Ano bang tamang isagot sa mga tanong na toh ha?

Ako:� S-si Nessy... We're just friends -- roommates... Wala nang ibang relasyon... *gulp* If she ever means something to me, eh dahil un sa kaibigan ko sya... Parang sina Paolo... They mean a lot to me dahil ka-tropa ko ung mga kumag na un...Trixie:� Are you sure?Ako:� Yeah... And if she ever becomes special to me, you should know, she'll never be as special as you are to me...Trixie:� Really?Ako:� Really.

Tumingin si Trixie sandali sa'kin, tapos dun sa pinto ng kwarto ni Janessa... Napangiti sya ng konti, tapos bumalik ung atensyon nya sa'kin...

Trixie:� That's good to hear.

Umikot na sya para umalis...

Ako:� Sandale, san ka pupunta?Trixie:� I already asked what I wanted to ask, so I'm going home..Ako:� San ka ba nakatira ngayon?� Hahatid na kita..

Ngumiti uhlet sya sa'kin tapos sumulyap dun sa pintuan uhlet ni Janessa...

Trixie:� You don't have to worry about me... Go worry about something -- or SOMEONE -- else... � Bye, Josh... I'll see you soon...

Tapos nun, umalis na sya... Wala na... Ka-poof!� Ehwan ko ba kung nagpaparinig sya nung sinabi nya ung mag-alala raw ako about "someone"...eh! ehwan!

Biglang natigil ung pag-iisip ko nang all of a sudden eh bumukas ung pinto ng kwarto ni Janessa...

Multo!!?!?

"Oh my gosh..."

Nanlaki mata ko nang makita ko si Janessa na lumabas ng kwarto nya... � T-teka... A-anong ginagawa nito dito?!

Janessa: (tingin sa'kin) Akala ko mamamatay na ko sa gutom dun... � Grabeh, ka-choke ang tension ha! Ako:� K-kanina ka pa dyan? Janessa: Nah! Lumipad ako galing sa labas tapos pumasok sa bintana ko... � Haller?!? Whatchu tink, horsey? Nakita mo ba kong pumasok?

Uh-oh....

Ako:� N-narinig mo lahat un?� B-bakit di ka nagpakita? Janessa: Ano ka ba naman? Eh di nakaistorbo pa ko... � Di ba, di mo alam na nandun ako -- though parang nakita yata ni Trixie nung sinilip ko sya -- eh di nakapag-usap kayo...heart to heart...

Sumilip sya sa salamin sandali tapos tumingin sa'kin...

Janessa:� Okay ka lang, horsey? Namumutla ka... Ako:� K-kung kanina ka pa don, i-ibig sabihin... Narinig mo lahat un...

Ngumiti sa'kin si Janessa...

Janessa: Yup... Heard it right from the beginning...

____________________________To Be Continued.48:� (Joshua's POV)

Napatitig lang ako kay Janessa... Iniisip kung anong gagawin ko... Tatakbo na ba ko o hihimatayin? hehe... � Tahimik lang din na nakatingin sa'kin si Nessy...� Nakakapikon talaga pag ganitong di mo mabasa kung anong iniisip nung isang tao... � Haaaayyyy...

Janessa:� (tumingin bigla sa relo) Oops... Gotta go... Hinihintay na ko nung grocery... Ako: Di ka pa namimili?Janessa: Naiwan ko kaseh ung wallet ko, kaya bumalik ako...

Bwiset na wallet yan! Nagpa-iwan pa!

Ako:� A-ano... Nessy...Janessa: Hmm?

Ano bang iniisip mo?!?!?

Umupo ako dun sa couch, tapos sinabihan syang maupo sa tabi ko...

Janessa:� B-baket? � Anong meron dyan?� May daga ba dyan?! Nako, horsey, pag dyan lang may daga, ipapakain ko syo un! Ako:� Anong daga?� Wala noh! (napaisip) Pero tatandaan ko un for someday... Janessa: Sipain kita dyan eh...

Umupo naman sya sa tabi ko...nandun ung proper space, at ang walang kamatayang awkward silence...

Ako: Nessy... Galit ka ba?Janessa:� Bakit?

Di ako makatingin ah! � Baka biglang umiyak toh... � O kaya bigla akong sakalin! Ilambitin patiwarik sa labas!...Oh hindeeeeee!

Ako:� D-dahil dun sa mga narinig mo... � Ung mga sagot ko sa tinanong ni Trixie...Janessa: Ay suz! Un lang? � Di ako galeet noh...Ako:� No, really... (tumingin na ko sa kanya) It's okay if you wanna punch me...Janessa: Ayoko nga...Ako:� Kick me? Janessa: No...Ako:� Bite me? Janessa: Eh batukan na kaya kita ngayon?Ako:� So you ARE mad! Janessa: Oh, shut up...

Tumahimik naman ako... Baka nga bigla akong kagatin, wala pa namang anti-rabies yan...

Janessa:� I understand naman why you said those things eh...

Napatingin uhlet ako sa kanya... Nakatingin lang sya dun sa carpet sa paa namin...

Ooooohhhh... mukhang seryoso na ah...

Janessa:� I'm not trying to come between you and Trixie... Alam ko naman na sa tagal ng pinagsamahan nyo, syempre may bond na kayo na kahit ako hinde ma-bbreak...

Ngumiti sya ng konti... Ako naman, eh ehto, inaatake na ng guilt...

Janessa:� I don't want to compete with Trixie din...Kaseh di ko naman mapapantayan ung mga nagawa nya na... � Di naman ako mabibigyan ng opportunity na makipag-all-out-war sa family ko, dahil ginayuma mo na silang lahat... Ako:� Anong gayuma?� Kasalanan ko bang lovable ako?Janessa: (tumingin sa'kin) Joshua, horsey ka, hinde puppy...

Hala! Anong ibig sabihin nun?! Di ako cute?!

Janessa: So, anyway, I kinda understand how Trixie feels... Like me, gusto nya lang din na makasama ka, at least for a while... Nung naisip ko un, I felt closer to Trixie, somehow, coz we're sharing something that no one else understands...Ako: (bulong) Nessy... Janessa:� (ngumiti sa'kin) That's why I decided not to let these things bother me anymore... After all, I can't tell you to forget about her, o kaya naman iwasan mo sya...Coz that would be unfair to both of you, tsaka, as if naman kaya mo... (tumawa) Wag kang mag-alala, di kita minamaliit...ang lake-lake mo nga eh! � All I'm sayin is, I'll just be here, mag-work out man kayo ni Trixie or hinde...ok?

Napatango na lang ako... Eh anong sasabihin ko? Biglang tumayo si Janessa...

Janessa: Okay!� Now that THAT's clear, eh pupunta na ko sa grocery.. Naghihintay na dun ang aking mahiwagang rocky road ice cream... (tumingin sa'kin) Sama ka, horsey?� Ibibili kita ng carrots... � or oatmeal na lang kaya?

What the--!?

Ako: (biglang tayo tapos sigaw sa kanya) Langya ka! Di ako kabayo!Janessa: (tumatawa habang nagstep back) Hehe... uu na, horsey... ree-lax... Nagmumukha ka lalong horse eh... Ako: Heh!

Lumakad na ko paalis sa living room tpos kinuha ung susi ng apartment sa may lamesa...

Ako:� Halika na nga!� Bibigyan mo nanaman ako ng high blood eh!Janessa:� (sumunod sa'kin tapos sinilip ung mukha ko) Eh?� Hinahigh blood ang horse? Ako:� Sasakalin na kita eh!Janessa:� Pano?� Wala namang fingers ang horse? Ako: (ni-lock ung apartment) Manahimik ka na nga! Ang daldal mong meatball ka!Janessa:� Ooooh, alam ng horse ang meatball? Kumakain ba kayo nun? May halo rin bang tomato sauce? Ako:� Nesssssyyyyy!!!!!!

Tumawa ng tumawa si Janessa habang pumapasok kame sa kotse ko... Bubwit talaga tohng babaeng toh... Lakas nanaman ng topak!

Napangiti ako... Pero gusto ko sya nang ganito...

Ung malapit sa'kin...kinakausap ako -- kahit sukdulan na pang-aasar pa ang favorite past time nya... At least...

nandito sya...

_________________________

To Be Continued.49: �(Janessa's POV)

Sit on the bed alone, staring at the phone.He wasn't what I wanted, what I thought, no.He wouldn't even open up the door.He never made me feel like I was special.He isn't really what I'm looking for

Ugh...bubwit...

Stretchingness ako para patayin ung alarm clock sa nightstand ko... Langya, 7 AM na kagad?! Parang kailan lang eh nag-eemote-emote pa ko dito sa kama ah... �Waaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh... back to school na...

Tumayo na ko...wala na rin namang magagawa ang beauty ko kung magpapaikot-ikot ako sa kama noh... di naman nun pipisatin ang school ko... �Punta ako sa kusina para magluto na ng almusal... Maya-maya pa sigurado gigising si horsey -- mantika un eh... hehe...

Si horsey...

Yah...ok naman kami kagabi... Ikot kame sa grocery, bili ng beef, pork, chicken, konting veggies, mga canned goods, milk, eggs...Bili kame ng stock for a whole month na, at pinagdebatehan na rin kung ano bang nauna, chicken or the egg? �As usual, di nanaman nagpatalo ung horsey, kaya hanggang sa �ice cream ko eh pinagdidiinan na nauna raw ung egg -- di naman masagot kung san galing ung egg...

Ahyun...okay naman kame...kahit after nung mga narinig kong words na kavoom-pooosh! sa aking heart... I mean, totoo naman ung mga ka-dramahan ko kagabi about sa kanila ni Trixie, pero syempre di ba? Hindi ako si darna...wala akong lakas at kapangyarihan upang hindi masasaktan...Ako ay tao lamang... May puso rin at damdamin...

Teka, mali na yata ung lyrics ah...wahehe... �di ko na maalala ung sunod...

Pewo anyways, un nga... I told him the trut and nothing but the trut, so help me god... �Upbeat pa nga ako buong oras na magkasama kame sa grocery store, hanggang sa pagkain namin sa jollibee, at pag-uwi namin at pagpapak ng ice cream hanggang 10:30...

Un nga lang, pagdating ng dilim...mag-isa sa kwarto...woooooooohhhhh... �Nabigyan na ko ng chance na mag-todo emote, kaya un, reflect ako...haaaaaaaaaaaaayyyyyyyy....wala naman talaga akong magagawa kung close si Joshie at Trixie eh...kaya shut up na lang ako...

Pagkatapos kong magluto, kumain na rin ako...Tapos punta na sa banyo para maligo...Tinatowel-dry ko na ung legs ko para magshave nang mapansin ko: �mapurol na pala ung razor ko...sheesh...

Isa lang ang alam kong sagot dito.... Kidnappin ang razor ni Joshie!

Un, balot ng towel, eh dahan-dahan akong pumunta sa kwarto ni Joshua para hiramin -- hiramin lang ha -- ung razor nya... Nung nakita ko na, eh di kinuha ko tapos balik na sa kwarto ko, sa sarili kong banyo... Avaaaaaahhhh...mas maganda pala talaga mag-shave ang razor ng lalake...bahket ganon? sexist! hehe...

Nagbihis na ko...Halos 9 AM na nga nung matapos ako eh...Abah, tulog pa rin ang

mantika... �Eh baka atakihin naman ako ng guilt pag di ko ginising kaya bago ako umalis, eh magsisilbi muna akong alarm clock..

Pumasok ako sa kwarto nya, tapos umupo dahan-dahan dun sa tabi nung sleeping horsey...

Ako: (bulong habang tinutusok ung braso nya) Horsey... hhooooorsssseeeyyyy... Joshua: �(mumbles) Anoh ba?Ako: Hhoooorseeeyyy..tumayo ka na dyan, may pasok ka pa...Joshua: �Oo na... (umikot sa kama)

Langyang toh... Talikuran ba naman ako... �Abah, tumayo nga ako... Wait lang, bwelo muna... Tapos takbo, at talon sa kama ni horsey! yahooo! Talon! Talon! Talon! Talon! Talon! Talon! Talon!

Joshua: (biglang napatayo) �Huy! Anoh ba?!?!

Tumigil na ko...tapos bumaba ng kama...ayos muna damit ko, nawala ang poise eh...

Ako: (ngiti kay Joshua) Yan, gising ka na... �Sige na, horsey...Vavush na...Papasok na ko... Ciao!

Lumabas na ko ng kwarto ni Joshua...Malamang umuusok na tenga nun...hehe... �Sarap talagang asarin ni horsey! Lalo na pag ganito kaaga! haha... 50: �(Janessa's POV)

Pumasok na ko sa parking lot ng school, diresto papunta sa aking official parking space...not naman na may name ako dun na naka-assign, inangkin ko lang talaga, and dahil laging kotse ko naka-park dun, eh inassume na ng mga people na reserved un...haha...

Malapit na ko sa aking parking space nang biglang mapansin ko na may kasalabong ako...eh di syempre, nagbigay ako para maka-diretso sya... Ganda pa naman nung car, sayang kung magagasgasan ko lang...

Ava'y wapaw!

Hinde dumiretso ang mokong! �Instead, lumiko sya tapos nagpark dun sa parking space KO! sa space KO!!! Pahiya ang beauty ko, pinagmamalaki ko pa naman kaninang inangkin ko na ung parking na un oh...

Tumigil ako sandali, tapos nakita kong bumaba ung driver... Nako poh! Kung yan lang din naman ang mang-aagaw ng parking space ko eh, sige na...sa kanya na! �Ibabalot ko pa at lalagyan ng wrapper! Ang gwa-apoh!!!

Biglang tumingin sa direksyon ko ung driver... Syempre, pahiya nanaman ako... Nahuli akong nakatitig eh... �Tumingin sya dun sa kotse nya, tapos lumakad papunta sa'kin...

Mr. Papable: �Uh, miss, anoh, dito ka ba sana magppark?Ako: �Uh, oo sana eh... kaseh nasanay na kong dyan lagi nakapark...

Ang wafu naman ng mokong na toh! Teka, namumula ba ko?

Mr. Papabe: �Ay, sorry ha...sige, lilipat na lang ako...Ako: �Nako wag na! (ngumiti ako) Okay lang, dun na lang ako sa tabi mo magppark... Mag-aaksaya ka pa ng gas pag lumipat ka pa eh... Mr. Papable: �Sigurado ka?

Ako: Yup, don't worry... Shoo shoo ka na, baka masagasaan pa kita...

Napangiti si Mr. Papable, at nako poh, B-E-A-M Beam smile! Smile kaming mag-Beam, Beam na Beam ngipin protektado... �Kalaglag mata ang smile...wahehe...

Lumayo na sya ng konti, tapos ako naman eh nagpark na dun sa tabi ng parking space ko na pinahiram ko muna kay Mr. Papable... �Paglabas ko, nilapitan nya ko...

Mr. Papable: �Thankz ha... Tsaka sorry na rin... Di ko talaga alam na may reserved pala dun eh...Ako: �Okay lang un noh... Tsaka di naman reserved un... Kinarir ko lang... Mr. Papable: �(natawa) Ah, ganon? Sige, bukas, papakarir ko na uhlet syo... Dun na ko magpapark sa tabi nun... Ako: Okay...

Napatingin ako dun sa mga stone table sa kabilang dako ng grounds...may tatlong tao na, nandun na sina Richie... Tumingin uhlet ako kay Mr. Papable...

Ako: �Sige na poh, una na ko... See you na lang around, okay? Mr. Papable: �Okay... thankz nga pala uhlet...

Tapos nun, umikot na ko, tapos naglakad papunta dun sa official morning tambayan namin nina Arianne, Richie, at Jodi... Lahat na lang "official" noh...wahehe... Kinarir na rin namen toh eh... Pagdating ko...

Arianne: Oist! Anong petsa na? Tagal mo ah!Ako: (nilagay ung bag ko sa table) �Sorry... Ginising ko pa si horsey eh... �Tulog mantika kaseh...Arianne: Whoo, anoh, binuhusan mo na naman ng tubig?Ako: �(umupo sa tabi ni Richie) �Hinde ah... Jumping alarm clock ang drama ko kanina... Richie: (tumawa) Ay, ang taray! Nahulog ba? Ako: �Hinde eh... Napatayo lang... Jodi: Speaking of Joshua, musta na kayo?Ako: �Anong musta na kame? Richie: �Ay, suz, tinatanong pa ba yan? �Eh sa drama ba naman ng life nyo... Arianne: �Di pa ba nagpapakita si Patricia?Richie: �Oo nga... di ba umeeksena ung Trixie na un?Ako: Well...

Kinwento ko sa kanila ung bisita ni Trixie, at ung mga pinag-usapan nila ni Joshua... Ung ibang sagot ni Joshie.. Ehto nanaman ung bang! bang! sa heart ko... Itz hurtz! �Pero...hmpf! �remind uhlet the self na magiging okay lang akowh... Ma-gan-daah a-ko!

Jodi: �OMG! Sinabi ni Joshua un!?? Richie: �Nako, masasakal ko yang horsey mo! Ako: �Okay lang un noh... Kayo naman... Lam nyo naman di ba pag first true love...

Bang! Bang! Pow! Araaaayyy....

Ako: Hirap ma-forget...Hung up pa for a long time... lalo na since by force pa sila nagkahiwalay... Arianne: Ano ba yan?! Pa-martyr ka pa dyan, kung ako un eh tinulak ko na sa bangin un! �Grrrrr...

Pinagpapawisan ako sa mga toh ah...

Ako: O-okay nga lang... Anoh ba kayo? Tsaka, ok na nga kame...la naman masyadong

nag-iba...

La ba?

Richie: Ay nako, sa diname-dame kase ng mamahalin mong gandaxa ka, eh ung shtufid pa... Ako: A-ano?! �A-anong m-mahal? Richie: �Nako, showbiz ka pa dyan, eh obvious nman na chuva chuchu mo sya noh...

Napatingin ako sa kanilang tatlo... Ibig sabihin, di lang si Arianne nakapansin? Ay suz! Gano ba ko ka-transparent?!?

Jodi: �Sinabi mo ba sa kanya kung ano feelings mo?Ako: �H-hinde ah! �Arianne: Di nya na kailangan pang sabihin un noh... Halata naman sa pag-alala pa lang nyang si Nessy na may toktokitok ang heart nya for him... �Kahit naman si Joshua napansin na un...in denial pa nga lang ung loko... Richie: �(tingin kay Arianne) Really? �You think? �Nako, may mental defects din pala ung papable na un... Sayang naman...Jodi: �Ganon ba talaga sya ka-hung up dun sa Trixie na un? �Pano si Janessa?

Parang silang tatlo na lang nag-uusap ah..

Richie: �Oo nga... grabeh, pang telanobela ang buhay! Arianne: Kawawa nga si Nessy eh.. tsk tsk...Ako: �Oh sige, tama yan, di kayo naririnig ni Janessa...Jodi: �Kawawa nga talaga...

Hala! Dedmahin ba ko!?

Ako: �Mga bruha kayo...

Haaaaaaaaaaayyyyyy...

Hinayaan ko na lang silang mag-usap... Dedma ang beauty ko eh... Di fair, three against one... �Haaaaaaaaayyyyy...Nung tumunog ung bell, nako, laking pasasalamat ko dahil makakapunta na ko sa klase ko FAAAArrRRR away sa tatlong toh...

51: (Janessa's POV)

Yaaaaaaaaaaaaaaawwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwnnnnnnnnnnnnnnn...

After 10 years, natapos na rin ang first day ng klase...Di ko man lang na-miss mga pagmumukha ng mga prof ko...hehe...

Naglalakad ako sa parking lot papunta sa kotse ko nang biglang may napansin akong mga babae na nakatambay dun sa isang kotse na dadaanan ko..

Ay suz...Sa dinami-dami naman ng makakasalubong oh...Toh pang three witches na toh...

Nung napansin nila ako, tumayo silang tatlo.. Langya, bawat oras na lang ba na nakikita ako ng mga toh eh haharangin ako para lang sumbatan... �Una, dahil kay Joshua..tapos di ko raw mapaplitan si Trixie.. Eh bubwit...sino bang may sabing papalitan ko un?

Witch 1: �(ngiti nang masama) Well, well... Look who's here...Ako: Yeah well... It's a free country kaya dito ako dumadaan...Witch 2: So, anoh? Na-realize mo na ba na di mo mapapantayan si Trixie...Witch 3: �Dikit ka pa ng dikit kay Joshua namen...

Ako: �Di ako glue para dumikit noh...

Naglakad na ko para ikutan sila, kaya lang, humarang eh...tataba kaseh..wahehe...joke lang..

Ako: �Pwede ba... Padaanin nyo na nga ako... uuwi na ko eh...Witch 1: �Bakit di ka pa mag-move out sa apartment na un?Witch 2: �Oo nga, eh singit ka lang naman dun...

Langya, alam na yata ng mga toh lahat ng nangyayari sa buhay ko eh -- o sa buhay ni Joshie... Wahahah..stalkers!

Witch 3: �Kapal ng face mo na mag-stay pa dun...Tingnan mo, lumalabo tuloy relasyon ni Trixie at Joshua...Dahil syo, di sila magkabalikan!

Kavoom!

Ako...ako...ako...puro na lang ako... �Kasalanan ko ba na dun ako pinatira ng destiny (at ni Kristine )...Tsaka, ayaw akong paalisin ni Joshie eh, bakit ba?!

"Hoy, mga piglets kayo! Ano nanamang ginagawa nyo kay Nessy!?"

Tumingin ako sa likod para tingnan kung sinong dumating...Well, sa boses pa lang pala eh alam ko na... �Sina Richie at Arianne nandun sa likod ko...

Witch 1: �(kay Richie) Pakielam mo ba? Di mo gulo toh noh!Richie: �(tumabi sa'kin) Aba! Sumasagot kang bruha ka?! �Inaaway nyo nanaman tohng si Nessy noh!? Ay nako, mga insecura kayo! �Di nyo matanggap na may nagustuhang iba si Joshua noh!? Mga malalandi kayo, eh magagawa nyo ba kung di kayo pinapansin ni Josh... Papanget nyo kaseh!

Whoa!

Ako: (bulong kay Arianne na tumabi rin sa'kin) T-tama bang sabihin nya un? Arianne: Nako, hayaan mo na yang si Richie... At pag nagsimulang manlait yan eh wala nang brake...

Tumingin uhlet ako kay Richie... Sa daldal nga naman nito, mapapasubo ka naman talaga pag nang-away toh...

Richie: (dun sa tatlo) Shoo-shoo na nga kayo! Magpaligo muna kayo sa mga amo nyo...Puro galis na kayo! �Baka mahawan nyo pa beauty namin, nako, mababawasan pa magaganda sa mundo! �Shoo! At pag nakita kong ginugulo nyo uhlet si Janessa, humanda kayo! Bilang na ang mga tahimik nyong araw!

Translation: �May kung anong tsismis na ikakalat yang si Richie, at patay ung tatlong witches...

Richie: �Shoo fly na! Shoo! Mga salbabida kayo!

Tumingin sa'kin ung tatlo...Brrrrr... Kakilabot ah... �Tapos umalis na sila, at bumalik dun sa tinatambayan nilang kotse... Ako naman, sinamahan na nina Richie palakad sa kotse ko...

Ako: (kay Richie) Wow, thanks ha... Di ko lam kung anong mangyayari kung di ka dumating... Arianne: �Nako, wala un noh... Sisiw lang ung mga un sa bunganga ni Richie...

Richie: � Marame pa silang kakaining palay! Ako: (natawa) Palay ha... Teka, anong salbabida? Bakit mo sila tinawag na salbabida? Richie: �Well, you know naman me, making my own dictionary... �"Salbabida", as in "salbaheng kontrabida"...

Figures...

Richie: �Haaaayyyy... Mga bruhang un, sinisira araw ko... After kong makita ung papable na transferee...Ako: �May transferee? Arianne: �Ay oo! At grabeh! Ang gwapo!Ako: Eh? �Bakit di ko nakita? Richie: (tumawa) �Hina kaseh ng radar mo eh! �Oi, sige na, dito na kami ni Arianne... May lakad pa kame eh...Ako: Ah, oh sige poh... babye...and thankz uhlet, Rich ha!

Umalis na ung dalawa, ako naman umikot na papunta sa kotse ko.. Kakasakay ko pa lang nang mapansin ko si Mr. Papable na dumating...Binuksan ko ung bintana ko para naman kawayan...

Ako: �Eiz, hellow poh! Mr. Papable: (napatingin sa'kin) Uy, hello din...

Umikot muna sya sa kotse nya para lumapit sa bintana ko... Hala, makikipag-usap pa yata...eh babatiin ko lang sya...

Mr. Papable: �Naalala ko pag-alis mo kaninang umaga, di ko pala nahingi pangalan mo..Ako: �Janessa...Mr. Papable: �Nice name...Ako: Thankz...

Waahhhla! Kilig naman ang lola moh! wahehehe...

Mr. Papable: �Ako nga pala si Ken...Ako: �Ken...Nice to meet you...

Tumingin sya sa relo nya...

Ken: �Sige na, Janessa... I have to go, hinihintay na ko ng girlfriend ko eh... �See you tomorrow...Ako: �Okay, sige poh...bye!

Pumasok na sya sa kotse nya, ako naman, umatras na... �Langya, lahat na lang ng matinong papable, taken na...hmp! �Oh well... Kung sya pupunta sa girlfriend nya, ako, pupunta naman sa horsey ko...wahehehe...

52: (Joshua's POV)

Haaaaaaaaaaayyyyy...bwiset na homework at projects yan... Haaaaaaaayyyyy...

6 PM na...at ehto, ang ganda-ganda ng gabi eh, nakakulong ako sa apartment... Haaaaaaayyyy talaga... Pinilit lang kaseh ako ni Janessa na gawin tohng mga sakit ng ulo na toh eh!

"Oist, horsey..."

Napatalon akong bigla... Bubwit talaga tohng si Janessa! Kung saan-saan sumusulpot!

Ako: Ano nanaman?! Ginagawa ko na nga projects ko oh! (tinapat sa mukha nya ung papel na sinusulatan ko)Janessa: (tinulak palayo)� Sira, alam ko noh... � Sasabihin ko lang na lalabas ako...Ako:� San ka pupunta?Janessa:� May bibilhin lang... Nakalimutan nating bumili ng mantika eh -- sa dinami-dami ng kakalimutan...

Tinabi ko ung mga gamit ko, tapos tumayo...

Ako:� Samahan na kita...Janessa: Hala di na noh!� Dame-dame mo pang gagawin, sasama ka pa... (tinuro ung mga gamit ko) Tapusin mo na yan, at pag natapos mo, eh mamasahihin kita... Ako:� Hala ano! ... Di nga? Janessa:� (natawa) Oo nga...PAG natapos mo ng maaga yan...

Bwiset... Tatapusin ko pa tuloy tohng mga toh... Haaaaayyyy.. � Sarap kaseh magmasahe ni Nessy eh...wahehe...

Ako:� Sige, pine... (upo uhlet) Pero dalhin mo ung kotse!Janessa:� Okay ka lang?� Sa kabilang kanto lang ung tindahan noh... � Sayang ung gas...Ako:� Eh ang daming loko dun sa kanto na un eh!Janessa:� Wag kang mag-alala, horsey... Magpapahabol ako hanggang dyan sa tapat... Pag may narinig kang sumisigaw, baba ka na kagad ha... Ako:� Sira! Ano ba?! Dalhin mo na nga ung kotse!Janessa:� Eh bakit ka sumisigaw?Ako: Di ako sumisigaw!Janessa: Okay... Bakit ka nag-yyell?!?

Ay, bubwit!

Ako:� ano ba!? Pinipilosopo mo nanaman ako... Pinapadala ko lang syo ung kotse!Janessa:� Eh ayoko ngang dalhin!� Sayang ung gas, and besides, kailangan ng mundo ng exercise!

Nakikita ko, napipikon na si Janessa... Ayaw nya kaseh ng pinagpipilitan ung isang bagay sa kanya...

Ako:� (tumayo uhlet) Kung di mo dadalhin ung kotse, sasama na lang ako!Janessa:� Ang KuuUUUuLLLLiiitTt ng lahi mo! � Gawin mo na nga lang yang homework mo, babalik din ako kagad, at DI KO DADALHIN UNG KOTSE!Ako:� Pasaway ka!Janessa: (tinalikuran ako) Tagal na! � Wag kang susunod kundi isasabit kitang patiwarik sa labas!

Narinig kong sumara ung pinto...syempre, di nga ako sumunod... Baka nga sa sobrang pikon nun, isabit pa ko sa labas! Tska, baka mawala pa ung masahe ko mamaya...

Hmp!

Umupo na uhlet ako, tapos kinuha ung ginagawa ko..

Sige... Malapit lang naman talaga ung tindahan eh...La naman sigurong mangyayari dun sa pasaway na babaeng un...

~~~(Janessa's POV)

Arrrrrgggghhhhh... bubwit na horsey yan... � Ganda-ganda ng gabi eh, binbwiset ako...

Naglakad ako sa kalye, papunta dun sa tindahan... Buti na lang masarap ung hangin, medyo pinapalamig ung ulo ko... Kaseh naman noh, sandamakmak ng lapit ung tindahan, pagkokotsehin pa ko!

Haaayyy... I wonder kung napasobra yata ung reaction ko...

Nag-turn ako dun sa kanto...

Ang bilis ko kasing mapikon pag pinagpipilitan ung isang bagay na ayoko talaga eh... But still...ang babaw pa rin naman nun para pag-awayan di ba? Haaaayyy...horsey kaseh eh...

waheheh..sisihin ba...

Bigla akong napatigil...

What's that?

Nakinig uhlet ako... May tumutunog dun sa likod ng halaman sa kanan ko...� Syempre, ako namang tohng curious, eh nilapitan ko para tingnan...

Malay nyo, makakita ako ng elf ni Santa o kaya isa sa mga seven dwarves ni Snow White!

Pero sabi nga nila, curiosity kills that cat...haaaayyy...

May taong injured -- injured lang ha -- dun sa likod ng halaman... Naka-siksik sya dun sa bandang likod, as if nagtatago... Hawak nya ung paa nya, so I think, either sprained un or anoh... Di sya makatayo eh... Op cors, dahil mabait akong bata, nilapitan ko lalo...

Ako:� Hey, what happened? Do you need help?--

Oh my golay!

Na-freeze ako nang makita ko nang mabuti kung sino un...

Ako: T-trixie?

__________________________To Be Continued.

53: (Janessa's POV)

Ooooohhhh...Take a deep breath... inhale...exhale...inhale...exhale...

Napatingin uhlet ako dun sa namimilipit -- naka, exagge...hehe...di naman namimilipit, pero in pain -- na si Trixie...

Inhale! Exhale! Inhale! Exhale! Inhale! Exhale! *cough* *cough*

Shtupid! Sabi ko take a deep breath, di ko sinabing habulin mo ung breath!

Tumingin sa'kin si Trixie... Nginitian ko na lang sya... Napahiya na beauty ko e

h... Mabilaukan ba naman sa sarili mong hininga...

Ako: Ah...hehe... ok lang ako...

Di sya umimik...Tumingin ako sa paligid...Anoh kayang ginagawa nito dito? Nakikipag-taguan dun sa mga bata sa kanto?

Ako: Uh, Trixie... Anoh...Anong ginagawa mo dito?� Anong nangyari syo? May pinagtataguan ka ba?Trixie: (chuckles) Dami mo namang tanong...

Hmp! Kasalanan ko ba eh sa curious ang balat ko? And besides, di araw-araw na--

whoa!

Bigla akong hinila ni Trixie patabi sa kanya, patago rin dun sa likod nung halaman...

Ako:� Anong--?Trixie:� Sssh!

Shut up naman ang motor ng bibig ko... Sumilip din ako dun sa kalsada kung san nakatingin si Trixie... May dalawang lalake na naglalakad ng mabilis, patingin-tingin sa paligid... In fairness, kamukha sila ni Shrek -- no offense sa mga fans ni Shrek -- pero mukha talaga ogre ung dalawa...hehe... ang fanget! � Sama ko noh?

Nung nakalagpas na ung dalawang ogre, tumingin ako kay Trixie...

Ako:� Sino un? Trixie:� I don't know... They just suddenly started following me...Ako:� Stalker? Trixie: (shrug) I haven't been here for a while...� Anyway, they just suddenly appeared out of nowhere and started to go after me...Ako:� So you ran sa takot? and then tripped somewhere here, kaya nagtago ka dito ngayon? Trixie:� Pretty much...

Aaaaaahhhh...

So ahyun sa aking pagkakaintindi, eh naglalakad si Trixie sa kung saan nang biglang sumulpot ung dalawang ogres mula sa kanilang swamp, tapos ini-stalk si Trixie...Ngayon nag-panic si Trixie, kaya nagsimulang tumakbo, tapos takbo rin ung dalawang ogres...tapos, biglang natapilok si Trixie, na-sprain ang kanyang right foot... malamang eh nagtago na lang sya dito sa likod ng bushes since di sya makatakbo...then, maya-maya, eh umappear naman ang beauty ko, at ehto na kame...

Galing ko mag-weave ng story noh? wahehe...

Sumilip uhlet ako sa labas, at nang makita kong the coast is clear, kinuha ko ung braso ni Trixie, pinulupot sa leeg ko, and tinulungan syang tumayo...

Trixie:� What are you doing? Ako:� Gettin us outta here, dearie... Trixie:� B-but...what if biglang bumalik ung dalawa? � Aren't we gonna be in a big trouble?Ako: (tingin sa kanya) Well... I don't really care... I'd rather be in trouble than have nasty cockroaches crawling on me!

*shudder* Waaahhh...can you imagine na nakaupo sa likod ng halaman, sa lupa, tap

os...tapos...bigla na lang may gagapang sa kamay mo!?!? � Waaaaahhhh!!! Ipis!!!

Ako:� Anoh, you still want to stay here?Trixie: (bulong) No...

Okay!

Lumabas na kami dun sa likod ng halaman, all the while eh inaalalayan ko si Trixie sa paglalakad... Langya, it's either gutom na ko, o sa pagkapayat-payat ng taong toh, eh may extra bag syang tinataguan ng pagkain! Ang vigat!

Pagkatigil namin sa kalsada, tingin ako sa kanan, tapos sa kaliwa... Napatingin sa'kin si Trixie...

Ako:� Uh...San tayo pupunta? Trixie: *sigh*Ako: Hehe... Well, san ka ba nakatira? Maybe I can drop you off na lang dun...Trixie:� Kina Arianne.. You can drop me off there...

Arianne?

Malamang eh kasing blank ng expression ko ung utak ko, since nung tiningnan ako ni Trixie eh sumagot sya...

Trixie:� 2nd cousin ko si Arianne, though we weren't really close... But they're the only family I have around here...Ako:� Ahhh...O-okay...

So, kailangan ng tricycle...na ang pila eh nasa kabilang kanto...Dahan-dahan kong ni-lead si Trixie papunta sa right... Medyo kavavoom ang heart ko since dito rin ung direksyon nung ogres...pano na lang kung bigla silang umikot kaseh...anoh...uhmmm..stupid sila?

Ako:� *sigh*

Napatingin akong bigla kay Trixie... Nako, baka isipin nya iniisip ko na pampabigat sya -- kahit mabigat naman talaga sya...pero di ung ganon ha!

Ako:� A-anoh, I wasn't thinking n-na dapat iniwan na lang kita ha... J-just thinking of something else, na walang kinalaman syo...

Tiningnan lang ako ni Trixie na parang "huh?"... Haaaayyyyy...nice move, Nessy... Kung anu-ano nanamn pinagsasabi mo, nagmumukha ka tuloy shtupid...

Lakad na lang uhlet kame in ve-erryy awkward silence...Lord naman, sa dinami-dami naman ng pwede Mong ilagay dun sa likod ng halaman, bakit naman poh si Trixie pa?

Bigla kong naramdaman na nag-tensed ung kamay ni Trixie... Napatingin tuloy ako sa harap namin...

Uh-oh...

Bumabalik ung ogres! Langya!

Ako: (bulong) Okay... Relax... (napatingin sa paligid) We're in a very dark, deserted street, but everything's gonna be okay...Trixie:� Are you telling that to me or to yourself?Ako: (ngiti kay Trixie) Pareho...

Tingin uhlet ako sa paligid... Pwede kame uhlet magtago sa likod ng halaman na un...Pero since injured si Trix, eh too late na kung gagalaw pa kame...

Eh kung tumayo na lang kaya kami dun, baka sakaling di kame mapansin?

Trixie:� You should go hide... Leave me here so you have enough time...Ako:� Weeh? Trixie:� Well, go!Ako:� Nababaliw ka na ba?!� Bakit kita iiwan dito? Trixie:� But-- Ako:� Hush hush... Told ya, don't worry... (ngiti sa kanya) Malakas hatak ko sa Taas eh... Trixie: (bulong) How can you still smile in a time like this?

Hmmm... Pano nga ba? hehe...

Nung malapit na sina ogres, dumiretso na ko ng tayo -- alalay pa rin naman kay Trixie -- hanggang sa makaharap na namin ung Shreks...

Shrek 1: (tumingin sa kin -- kadiri ang ngiti ) Abah, tingnan mo 'tol.. Isa lang hinahanap nating chicks, nabiyayaan pa tayo ng isa!Ako:� Excuuuse me?� Anong "chicks" ka dyan?!� Mukha ba kameng manok?! Shrek 2:� Uy, sumasagot...Pwede ba akin yan? Ako:� Angkinin mo yang mukha mo! Mangdiri nga kayo sa balat nyo? Di nyo ba nakikita na injured tohng kasama ko? � At isa pa, alam nyo bang pulis ang tatay ko, ang dalawa sa mga tito ko, pati kuya ko! Kaya pag may nangyari sa'kin, nakooooo, di nila kayo tatantanan!Shrek 1:� Palaban ka ha! � Pero di na naman kame mahuhuli ng buong angkan mo kung di ka na nakakapagsalita pagkatapos ng "party" natin di ba!?

*gulp* Okay...I'm officially kinakabahan na over here...

Trixie: (bulong sa'kin) Pulis nga halos lahat ng lalaki sa pamilya mo? Ako: (bulong tsaka ngiti sa kanya) hehe... Nasa States lahat ng pamilya ko... Charing lang un... Trixie: *sigh*

Hehe... Avah, malay mo mag-work sa panakot di ba?! Eh di na-save pa kami sa rape.. sayang naman ang ganda ko... tsaka bata-bata ko pa...ang dami ko pang pangarap na kailangang tuparin... mag-ggraduate pa ko, magigigng theater actress... at bibili pa ko ng mantika para sa ulam namin ni horsey!

Sheeshhh... pano ba ko makakalabas sa gulong toh? 54: (Joshua's POV)

Wahahahaha... Wahahahaha...Wahahaha... � Tapos na homework ko!

Sinarado ko ung libro ko, kinolekta ung mga papeles ko, at inayos na pabalik sa bag ko... Tapos tumayo na ko sa upuan, stretch, sabay tingin sa relo...

Whoa! � 7:30 na?!?

Napasarap yata ako dun sa homework na di ko man lang na bumalik na si Janessa ah... � Pumunta ako sa kusina para tingnan kung tapos na magluto si meatballs...

Teka... � Nakalabas na ung manok, pati ung kawali... Nasan ung magluluto?

Tumingin uhlet ako sa orasan.. Halos mag-iisang oras nang wala si Janessa... Sang kanto ba ung sinasabi nyang 'dyan lang' na tindahan?

Bumalik ako sa living room, binuksan ung TV...

Hmp! Kala nya ba hahanapin ko sya? Ha! Pagkatapos nya kong awayin?!?

1...2...3...4...5...

Tingin uhlet ako sa relo... 5 minutes pa lang lumilipas...

Langya! Nasan na ba si Nessy?!?

Pinatay ko ung TV, kinuha ung susi ng apartment, tapos patakbong lumabas... So much para sa di hahanapin noh?

Tumakbo ako dun sa tindahan sa may kanto na sabi ni Nessy na bibilihan nya -- well, ahyon sa pagkakaintindi ko eh dun sya bibili...

Ako: (dun sa nagbabantay) Gary...

Napatingin bigla sa'kin si Gary, suki ako dito kaya kilala ko na toh, tsaka halos ka-edad ko lang tohng si Gary eh...

Gary:� Oh, Joshua... Bakit ganyan itsura mo? Ako:� Bakit? Gary:� Mukha kang patay... Ako:� Heh! Teka nga, dumaan ba dito si Janessa?Gary:� Janessa? Ung maganda mong roommate na sobrang galing kumanta?

Magandang description yan...

Ako: Oo..Gary: (umiling) Hinde, bakit? Ako:� Sh*t...

Tinalikuran kong bigla si Gary na tinatawag pa ko, tapos tumakbo dun sa kanto bago ung tindahan... Kung di dumaan si Nessy dun sa tindahan, ibig sabihin di sya nakaabot dun sa kantong un...

Sh*t! Nasan na kaya un?!?

Nag-papanic na ko sa loob...di ko lam kung san hahanapin si Janessa... Di ko lam kung anong nangyari! Bwiset! Sabi na kaseng magkotse eh!

Mabilis akong naglakad dun sa street na hula ko eh pinuntahan ni Nessy.. Tumitingin sa paligid -- langyang dilim! -- para kung sakaling nandun si Janessa...

Nessy...

55: (Janessa's POV)

Tinitigan ko nang masama ung dalawang ogres... hmp! Kala ba nila aatrasan ko sila! Hah! Ako pah!?� Kaya nitong sumigaw na rinig s tatlong kanto noh! charing!

Ako:� Shoo fly na nga kayo... I have to get this gurl home na noh... Shrek 1:� Umasa ka, bebot... � (lumapit sa'min) Pa-kiss muna! Ako:� Neknek mo! Sipain kita dyan eh!

Tapang noh? Pero deep inside nagkakaputok-putok na ang veins ko...

Ako:� Subukan mo lang lumapit dito, at nako, isang meeting sa dentista para sa buo

ng pustiso ang aabutin mo! Trixie: (bulong sa'kin) You're trembling... Is that from rage or fright?Ako:� (bulong pabalik) Actually, sa gutom... Trixie:� Joshua must be worried already...

Heh?

Ako: (natawa) N-nah... I don't think so... We just had another fight kanina eh... Though I'm sure nothing like that happened when he was with you...Shrek 1:� Oh ano? Tapos na ba kayong mag-usap?

Oo nga naman...sa dinami-dami ng panahon, ngayon pa kame nagdadaldalan noh?

Ako:� Bahket? Makiki-tsismis ka?Shrek 2:� Eh kung puruhan na kaya natin tohng mga toh?! Nasasayang ang oras eh!Ako:� Mga bubwit kayo! Ginugulo nyo gabi ko, magulo na nga! Bibili lang ako ng mantika, pati kayong mga ogres sumisingit!

Medyo naramdaman kong natawa si Trixie... Oh well, at least, may isang relaxed sa'min... Bigla kaming na-frozen nang makita naming nagsisimula nang lumapit ung dalawa... Nako poh, nagtayuan ang aking mga balahibo!

Nag-flash bigla sa harap ko ang aking life... My golay -- pati ung instant na muntik ko nang malunod ung pet dog ko sa bathtub -- kala ko pa naman eh pinagkabaon-baon ko na un sa ilalim ng paa ko... Now, I really AM scared...

Joshua!!!

beep! beep! beep! beep! beep! BEEP!!!

Napaikot kaming apat dun sa direction nung busina...and salamat kay Lord, may tricycle!

Shrek 2: (hinila si Shrek 1)� Tol halika na!

Pinanood namin silang dalawa ni Trixie na tumakbo... hehe... Di ko alam na pwede palang makatakbo nang ganon kabilis si Shrek... Tumigil ung tricycle sa harap namin ni Trixie, at bumaba kagad ung driver...

Driver:� okay lang ba kayo?Ako: O-opo...� Salamat poh..

Opo pero nanginginig pa ung boses ko...

Driver:� Nako, mag-iingat nga kayo pag naglalakad kayo dito... Lalo na't gaganda nyong yan... tsk tsk...Ako:� Pasensya na poh... Driver:� Uuwi na ba kayo?� Hatid ko na kayo...At mukhang namumutla pa kayo sa nangyari eh...

Tiningnan ko si Trixie, tapos ngumiti dun sa driver...

Ako:� Anoh, ehto na lang pohng kasama ko ang paki-hatid... Malapit lang poh naman kaseh bahay ko, kaya ko na poh maglakad...Driver: (kinuha ung pag-alalay sa'kin kay Trixie) Sigurado ka ba?� Baka makasalubong mo pa ung mga lokong un... Ako: (ngiti uhlet) Wag poh kayong mag-alala... � Paki-uwi na lang poh tohng kasama ko...

Tinulungan nyang pumasok si Trixie dun sa tricycle, habang nandun ako sa tabi hinihintay na rin silang makaalis...

Driver:� Mag-ingat ka, iha... Maraming loko dito sa kalyeng toh...Ako:� Opo, salamat poh...

Binuksan na ni manong ung makina ng tricycle nang biglang tumawag si Trixie...

Trixie:� Wait!Ako: (sumilip sa loob) Oh bahket? Trixie:� I just... I wanna... � Why did you stick with me?� Why didn't you run or hide when you had the chance?

Napatingin ako dun sa driver na ngumiti lang sa'kin, tapos tumingin uhlet ako kay Trixie...

Ako: (nginitian ko sya)� Well, imagine mo na lang pag iniwan kita dun... Nako, ang bigat sa konsensya nun noh... Pano na lang kung someday eh bigla akong maging madre? � Eh di may pasanin na kagad sa con-science ko?

Sigh....

Ako: (nagseryoso -- pero smile pa rin) And besides... Pag may nangyari syo, there's someone who will be very sad...

Parang di inaasahan ni Trixie ung sagot na un, kaseh nagblink sya eh... Tapos, sa kung anong himala, abah, nginitian akowh!

Trixie:� (dun sa driver) We can go now...

Un na un?

Bigla syan tumingin uhlet sa'kin...

Trixie:� And, Janessa...just to let you know... You too...

Whe?

Umalis na ung tricycle, akoh naman, eh napatanga dun... Umandar nanaman ang pagka-slow ng brain ko...haayyyy... � Oh well, better go home... Baka nababaliw na si Joshua dun kakahintay...

Naglakad na ko pabalik dun sa street... Haaaayyyy... What a night... � Imagine, ma-stranded ba naman with Trixie sa harap ng ogres! Whoa!

Bigla akong napatigil sa paglalakad ko... May tao sa harap ko na ngayon ko lang napansin...hehe... Absent-minded... � Tinitigan ko syang mabuti -- para just in case, eh magsimula na kong magsisigaw...

Ay, teka...

Ako:� Joshie?

Napatingin din sya sa'kin na parang di rin ako napansin na nakatayo dun... Heh, di lang pala ako absent-minded dito eh... Lumapit ako ng konti sa kanya... Medyo shyness pa ko... Inaway ko sya kanina eh...

Ako: Uh... You came to get me...

Joshua: (biglang tingin sa kabilang direction) Syempre!� Halika na nga... Uwi na tayo...

Syempre?

Humabol ako sa kanya, tapos tumabi na rin habang naglalakad kami pauwi... Okayyy.... Nakalimutan ko na ung mantika, pero may de lata pa naman...

Should I tell him about Trixie?

Ako:� Uh, horsey...

La sagot... Multo ba ko? � Oh well... Everything's okay na naman...

Ako:� Thanks for coming to get me...

Hinook ko ung kamay ko dun sa braso nya... Lam nyo ung arms nung bride and groom pag naglalakad sa aisle, parang ganon... � Pero, oist ha, di sa altar tuloy namen noh, uuwi lang kame... � Kaya sige, sabit ko ung kamay ko sa braso nya, and lumapit na rin me ng konti sa kanya -- chansing! haha...

Di naman sya tumanggi...

__________________________To Be Continued.

56: (Joshua's POV)

Ilang linggo na rin ang lumipas simula nung inaway ako ni Nessy at tumakbo sya palabas at pagbalik eh wala naman ung mantika... Sardinas tuloy kame nung gabing un....haaayyy... � Tinataong ko naman kung san sya galing, ayaw namang sumagot... Naligaw raw sya... As if naman! � Bumagsak siguro toh sa course Lying 101... � Pero di ko na rin pinilit, kung ayaw sabihin, eh di wag...

Isa sa mga araw na wala syang pasok, pero ako meron, eh kumakain kami ng almusal... Abno din tohng si Nessy eh... La namang pasok, gigising-gising ng maaga... Parang di ako marunong magluto ng sarili kong almusal... Eh may cereals naman sa ref!

Nilagay ni Janessa ung pancakes sa mesa, tapos ikot uhlet sa kusina papunta naman sa ref... Langya, kanina pa sya ikot ng ikot, nahihilo na ko...

Ako: Huy! Maupo ka na nga! Parang kang bubuyog dyan...Janessa: (naglabas ng tubig sa ref tapos umupo na) Horsey naman, aga-aga, inaatake ka nanaman ng ka-sungitan mo.. Ako:� Anong ka-sungitan?� Ang bait-bait ko nga ehJanessa: Eh? Ako:� Oo noh! (subo ng pancake)� Wag ka nang kumontra, lam ko namang totoo... Janessa:� Ahsuz...

Tahimik kami sandali... Kain lang... Nilalasap kaya tahimik...nyaha... � Nung busog na kame, nagsalita uhlet� si Nessy...

Janessa:� Horsey...

Ako:� Hm?Janessa:� Malapit na Pasko...Ako: Ngayon?Janessa:� Lam mo na...Ako:� Ano nga?

Mukhang importante toh ah...

Ako:� Anoh... Pupunta ka ba sa Chicago para makasama mo family mo?Janessa:� Awww.. Don't look so sad, horsey...

So pupunta nga sya?

Ako:� Di noh... Ok lang un... Dito lang naman ako.. Mag-isa...sa Pasko... sa Noche Buena, all alone...

Pak!

Langya, batukan ba ko!

Janessa:� Drama mo, sipain kita dyan eh... Ako nagpauso nyan eh... � And besides, di ako pupunta sa Chicago for Christmas noh... La akong pera... � Itatanong ko lang... Kung anong regalo mo sa'kin?

Tinitigan ko sya... � Eh...un lang?

Ako:� Eh loko ka pala, ang dame-dame mo pang pasikot, tatanong mo lang pala kung bibigyan kita ng regalo! Janessa:� Eh kaseh naman, todo ang takbo ng mileage ng brain mo noh... Masyadong active yang imagination mo... � (lumapit sa'kin) So ano nga, anong gift mo sa'kin?

As if naman sasabihin ko noh...

Ako: Bakit, kailangan ba kitang bigyan ng regalo?

Pak!

Ako:� Aray!Janessa: Hmp! (tumayo na) Sungit na, kuripot pa... haaaayyy... Horsey ka talaga...Ako:� Cute naman!

Yah...matagal na kong nag-give up sa pag-correct sa kanya sa kakatawag sa'kin ng horsey... haaaayyy...

Janessa:� Anong cute?� Kala ko ba si Warren ang doggie dito? Ako:� Anoh?! Sa tingin mo cute ung asong un?!? Janessa: (natawa) Relax... � May pasok ka pa mamaya, high blood ka na... Ako:� Che! Teka, la kang pasok di ba?Janessa: YupAko:� Aalis ka ba?Janessa: (napaisip) I'm not sure... � (ngiti sa'kin) Pero kung aalis ako, I promise, I'll be back before night... Ako:� San ka naman pupunta? Janessa: Hmmmm...

Langya, nag-isip pa talaga oh... Makaalis lang ng bahay...

Ako:� Anoh?Janessa:� Sikretong malup-het!

Ako:� Anoh?!? Janessa: (natawa) Sige na, maliligo na ko...Ako:� san ka ka nga pupunta?Janessa:� Sikwet nga... � Babalik din ako kagad... Ikaw, wag kang matutulog uhlet ha... (naglakad na papunta sa kwarto nya)� Baka ma-late ka nanaman sa klase mo dahil bumalik ka sa kama... Ako:� Hoy--!

At, sinarado nya na ung pinto... � Bubwit... Aalis nanaman sya mag-isa... Kaseh naman!� May pasok ako eh... Di tuloy ako makakasama... hmp! � Iwan tuloy akong mag-isa dito...

Ibig sabihin ako pa tuloy maghuhugas ng pinggan! haaaaaaaaaaaaaaayyyyy...57: �(Janessa's POV)

slurp! slurp!

Lakad ako around-around sa 5th floor ng MegaMall... Tingin-tingin sa paligid... Medyo marami-rami ring tao, as usual...mga advanced christmas shopping na rin siguro tohng mga toh... �Buti pa sila, mukhang alam kung anong bibilhin... Samantalang ako, eh ilang oras nang nag-iikot, ang list ng nabili ko ay: �palabok, coke, fries, choco sundae ng Jollibee, tapos mocca frapuccino ng Starbucks... At ngayon, napagttripan ko nanamang kumain...haaaaaayyyyy...

Whoa!

Napatigil akong bigla sa harap ng music store...

Hmmmmm...

Tinapon ko ung mocca frapuccino ko dun sa basurahan tapos pumasok... Talaga nga naman... Bakit nga ba di ko naisip kagad toh? �Anoh pa nga bang perfect gift kay horsey, eh di timer para sa karera nya sa Sta. Cruz! �joke...hehe... Nag-catch ng attention ko ung gitara na nakasabit dun sa wall... Ang pretty...

Tininginan kong mabuti...

At ang mahal!

Langya, konting kahoy, pintura, at strings, isang libo na! �Kinakawawa nyo ba wallet ko?

"Ei, Nessy..."

Kabayo!

Napaikot akong bigla sabay stepback... Ready to wapaw! ang aking attacker!

Hopia!

Napatigil ako nung nakita ko kung sino un...

Ako: K-ken? Ken: �Hello... �Anong ginagawa mo dito?

Tumingin uhlet ako dun sa gitara tapos kay Ken, na, haaaaaaaaaaayyyyy...pinaliguan ng pagkapapable dun sa tabi ko...

Ako: �Tumitingin lang ng regalo para sa Pasko...Ken: (tumingin dun sa gitara na pinagkaka-interesan ko) Para ba kay Joshua?Ako: Yah... (ngiti) Kaya lang di ko lam na ganon pala kamahal un... Ken: (ngumiti) Mahal talaga yan... Especially kaseh nylon ung strings...Ako: �Huh? Ken: �It means, mas maganda kaya mas mahal kesa sa ordinary guitars...Ako: �Gweat...

Lumakad na kami palabas...

Ken: �Bakit di mo na lang bigyan ng card? heheAko: (natawa) Oo nga noh... Ung ako pa mismo gumawaKen: �Tama... Bond paper na lang tsaka crayons bilhin mo.. tipid ka pa...

Tumawa ako.. Di kaya batuhin ako ni Joshua kung ibigay ko un? nyaha...

Ako: (sighs) Sayang naman... I'd really love it kung makukuha ko si Josh ng gitara for Christmas... Kaya lang, short ako sa pondo...Ken: �Don't worry... I'll help u figure something outAko: (napatingin bigla) Eh? Ken: �Sure... Mabait naman ako noh..

Uu nga...mabait ka nga...hehe... �Bigyan mo na lang me ng cash para di na tayo mahirapan mag-isip...

Nyaha...kapal face noh?

Ako: �Ay, teka, anoh nga palang ginagawa mo dito?Ken: �Magkikita dapat kame ni Nica eh, kaya lang something came up, kaya di sya nakapunta...Ako: �Nica? Is that your girlfried?Ken: �Yah...Ako: �Gano na kayo katagal?Ken: �Almost a year na...Ako: �Nakz, tagal na ah... Ken: �Oo nga eh... �Kayo ni Joshua? �Gano na kayo katagal?Ako: �Huh?!?! �Nako, hindi kami noh! Ken: �Hindi ba? �Kase...pag magkasama kayo...parang... �Sorry ha... Pahiya tuloy ako...Ako: �O-ok lang...hehe...

My golay! Sumugod yata lahat ng dugo ko sa mukha ko... �Gano kapula un?

Ken: �But you like him, don' you?Ako: �Hm? Bakit mo naman nasabi?Ken: �(ngumiti) I just know... Kaseh pag may sinasabi ka tungkol sa kanya or pag nababanggit ung pangalan nya, may kung anong kinang dyan sa mata mo eh...

May stars sa eyes ko? �Nandyan ung Milky Way di mo ba alam? �Tsaka ung Sneakers, Three Musketeers, Toblerone...

Sheesh...Gusto ko ng chocolate!

Ken: �Teka, nag-merienda ka na ba?Ako: �Huh? Di pa, bahket, libre mo ko? Ken: �(ngumiti) Oo baAko: �Hala! Joke lang un! May laman pa naman ung wallet ko kahit papano... Ken: �(natawa) Okay... Tara na lang sa Triple V...

Iikot na sana kami nang biglang may tumawag nanaman sa'kin sa likod ko...Really... What's with all the people and my name? Tumingin kami para tingnan kung sinong nandun... Avah, si Warren...

Ako: �Oh, Warren... Anong ginagawa mo dito?Warren: �(ngumiti sa'kin) La lang... daan lang... Lam mo namang dito kita nakilala...

Eh?

Bigla syang tumingin kay Ken...

Ako: �Ay, nga pala... Ken, si Warren...Warren, si Ken, schoolmate ko...Warren: (kay Ken) Tol... Nililigawan mo si Nessy?

Wha--!?!?!

Ken: �(napangiti) Hinde... May girlfriend ako, pare.. Warren: �Buti naman... Kala ko kasama ka pa ni butiki sa pagligaw kay Nessy ko eh...Ken: �Butiki? (tumingin sa'kin) Ako: �(bulong sa kanya) Term of endearment nya para kay Joshua... Ken: �(napangiti) Ahhhh... Warren: �Speaking of butiki, nasan un at bakit hinahayaan ka nyang maglibot mag-isa, may kasamang ibang lalake? (tingin sa paligid)Ako: �May klase sya eh...Ken: �Anyway, Warren, kakain kami... Gusto mo, sama ka na? Warren: �Sure!

Kaya ahyun, dalawang papable, side by side kong kasama sa MegaMall, kakain, tapos mag-iikot... Dalawang papables!... nyaha! Mainggit ka! 58:� (Joshua's POV)

Tumingin ako sa orasan... Almost 6 PM na... Sang lupalop nanaman kaya nakarating tohng si Janessa? � Sabi nya di raw sya papagabi ah...

ding! dong!

Napatayo akong bigla sa pagkakaupo ko sa couch, tapos takbo papunta sa pintuan... Haayy, sa wakas, umuwi na rin tohng si Nessy...

Ako: (bukas ng pinto) Ang ta--

Whoa!

Dun sa labas, kasamang nakatayo ni Janessa si Ken at ung aso!

Janessa: Uh, hello, Joshie... Look who I saw sa mall...Ako: (tingin kay Warren) Kailan pa nila hinayaang pumasok sa mall ang aso?Warren:� At kailan pa natutong tumakbo papunta sa pinto ang butiking katulad mo?Ako: Grrrr...

Gumitna sa'min ni Warren si Janessa...

Janessa:� Okaaaaaaaaayyyy... Tama na yan... (tumingin sya kina Warren at Ken) Gusto nyong pumasok?Ken:� Di na... Baka naghihintay na ng tawag ko si Nica eh...

Ahhh... oo nga pala... May girlfriend nga pala tohng Ken na toh...

Tumingin ako dun sa aso... Send ng mental message...

Umalis ka na.. Umalis ka na.. Umalis ka na.. Umalis ka na.. Umalis ka na.. Umalis ka na.. Umalis ka na..

Warren:� Next time na lang din, hinihintay na ko ng parents ko eh...

Yahooo! bwahahahahaha...

Janessa:� Oh... okay.. Thankz poh sa paghatid sakin... Ingat kayong dalawa...

Umalis na si Ken at ung aso, si Nessy naman, pumasok na rin... Dumiretso na ko sa living room, pero syempre, di ko papatakasin tohng si Janessa noh...

Ako:� Akala ko ba di ka gagabihin?Janessa:� (tumingin sa'kin) Hmm?� Di naman ah...Ako:� Ano ka? Dilim na sa labas oh!Janessa:� But it's still not yet 6:00... Technically, di pa gabi, madilim lang... So technically, I did go home bago maggabi... Ako:� Heh, tama na nga yang excuses mo... Techinically, technically...baka gusto mo magkaron ng technical problems... � Kasama mo pa ung aso na un!

Umupo si Janessa sa tabi ko...

Janessa:� Horsey, are you still jealous of him?Ako:� A-anong jealous?!? � Di ako nagseselos noh!Janessa:� Oh, really? � So di ka pala nagseselos ha...

*gulp* Pinagpapawisan yata ako....

Ako:� D-di n-naman un ung point ah...

Pano ba ko makakalabas dito?

Ako:� Inaaway mo nanaman ako!

Whe?� Yan lang way mo para makalabas? Joshua naman...

Janessa:� You started it... � (tumayo) Sasabihin mo lang nagseselos ka, pahirapan pa... Geez, horsey... Ako:� Tigilan mo na nga ako!

Tumawa si Janessa tapos pumasok na sa kwarto nya para siguro mag-shower at magbihis... Lam na lam ko na habit nun noh?

Selos daw... Suz! Ako?� Magseselos?� Dun pa sa asong un?!� Di na noh!

Pasaway lang kaseh ung asong un, dikit ng dikit kay Nessy! Gawin ko syang asosena eh!

Anoh?!� Di ako nagseselos noh!� High blood lang ako sa aso! Sumulpot nanaman...

_________________________To Be Continued.59: (Janessa's POV)

Kinabukasan, nakatambay kami nina Richie, Arianne, at Jodi sa FoodCourt sa Megamall... Yah, pansin nyo, suki na kami ng mall na toh? �Yan ang MegaMall -- home away from home...Lakas na ng kita nila dahil sa'min... �Kain kami sa McDo kaseh nagsawa na kame sa Jollibee, at binibilang na rin ung mga bumabagsak dun sa ice rink sa tabi ng FoodCourt...nyaha...

Ako: �So, pinsan mo pala si Trixie, Rianne?Arianne: (kagat sa burger nya) YupRichie: �Eh!??!?! �Tal-a-gah!?!? Arianne: �Oo nga... Bahket? Jodi: �Bakit di mo man lang sinasabi? Pano na lang kung ipa-ambush namin syang bigla, tapos pinsan ka pala...eh di may evidence na kagad... Arianne: �Mga loka...It's not like ganon kami ka-close noh... �2nd cousin ko lang sya, at once in a blue moon lang kami magkita... Black sheep ng pamilya ung babaeng un eh.. �And besides, bakit ko naman sasabihin snyo eh di naman kayo nagtatanong...

Haaaayyyyy...Yan na ung most hated excuse na naririnig ko...Ang "di mo naman tinanong" palusot...

Kokontra pa sana ako nang may nakita akong shining shimmering splendid sa likod nina Arianne at Jodi... Oh my! �Si Mr. Papable Ken!

Richie: *gasps* Oh my heart!

Napatingin ako kay Richie... Just as I thought, nakita nya na rin si Ken, kaya nag-Oh my heart sya dyan sa tabi ko...

Richie: �Totoo ba itich? May isang anghel na bumaba sa langit upang ako'y dalhin sa paraiso?Ako: �Loka... Bago pa kayo makarating dyan sa "paraiso" mo eh nadaganan mo na ung "anghel" mo sa sobrang overweight mo... Richie: �Hoy, excuuuuzzze moi! Slim toh noh!

Biglang napatingin sa direksyon namin si Ken... At kahit na natabunan kami ng mga people, abah, eh nakita pa rin ako na parang rainbow colors ang aking hair...

Richie: �Oh my goshingnezz! Pupunta na sya dito! �Thiz iz it! �Cloud 9 hello!Arianne: �Cloud 9? �Cheap mo naman...Ayaw mo nang Sneakers? Richie: �Che!

Lumapit sa'min si Ken, tapos ngumiti sa'kin...

Ken: �Nessy...Ako: (tingin kay Ken) Uy, kaw nanaman... �Anong ginagawa mo dito?

Arouch!

Napatingin akong bigla dun sa braso ko... Langya, sobrang higpit namang makakapit nitong si Richie! �Uubusin nya ba ung dugo sa braso ko!? �Nag-flutter pa ng eyelashes nya sa'kin ung bakla...

Suz! Pa-anghel-anghel pa, di naman pala kilala...

Ako: �Uh, nga pala, Ken, ehto nga pala si Richie, si Arianne, tsaka si Jodi...Arianne at Jodi: �Hi!

Richie: �VERY pleased to meet you... (extend ng kamay para sa handshake)Ken: (smile tapos shinake ung hand ni Rich) Pleased to meet you din... Richie: �*squeals* Ayyy grabeh, namumula ang beauty ko...

Binitawan na ni Ken ung kamay ni Richie, tapos tumingin sa'kin na parang "eh?" Lam ko na, iniisip siguro nito, ang weirdo ng mga people sa paligid ko... Abah, una, nakilala nya si Warren na ang term of endearment kay Joshie eh "butiki", tapos narinig nya si Joshie na ang term of endearment naman kay Warren ay "aso"... �Tapos, ngayon, ehtong si Richie, tinamaan nanaman ng pagkalandi...haaaaayyyyy....

Ako: (kay Ken) So, makikipagmeet ka ba uhlet kay Nica?Ken: �Nakita ko na sya kanina...

Whoa! �Anong sinabi ko? �Biglang nag-drop ung mukha ni Ken, tapos napatingin sya sa sahig... What'd I do!??!

Ken: �Ay nga pala, Nessy, buti na lang at nakita kita dito...Ako: �Eh? Bahket? Ken: �Well, naalala ko na you need money, right?Arianne: �Eh?! �Si Nessy?! �Nangangailangan ng pera?! �Avah, anong ka-dramahan toh?Jodi: �Nanakaw ba credit card mo? Richie: �Kailan ka pa nawala ng money?!Ako: Che! Tigilan nyo nga ako... Mortal lang ung credit card ko noh... Di forever na hihinga un!Richie: �So anong ginawa mo? �Minurder mo? Ako: (balik kay Ken) Anyywaayy....?Ken: �Well, may regular gig kami sa isang bar sa Ermita... Nag-out na ung vocalist namin kaya --Arianne: �Ooooohhhhh.... are you asking Janessa to be your vocalist? Jodi: �(clap ng hands) Ang galing-galing naman! Ken: �(napangiti) Eh, kung gusto nya lang naman... Kaseh I heard around school na magaling kang kumanta... So, kung gusto mo, kahit hanggang makahanap lang kame ng vocalist, eh kaw muna... �The pay is pretty good...Richie: �Ooooohh, nicey! Ako: �I don't know... �Di ba mag-cconflict sa school un?Ken: �Nope... And my spare time ka pa, well, most of the time... �Pag napabayaan mo ung schoolwork mo at di ka na umuuwi, kahit habulin pa ko ni Joshua paikot ng campus, okay lang... After all, alam nya naman kung san ako hahanapin since we have at least three classes together...

Ah..hehe... Pause ang story, blush muna ako na parang sira... �

Wahahahahaha... Si Ken at si Joshie! Naghahabulan sa buong campus! Wahahahaha...

Ken: �So?

Ahem...balik sa storya...

Ako: �Yah, sure! �Bakit hindi? Ken: �Great! I'll see you then! Tawagan na lang kita... (nilabas ung cp nya tapos abot sa'kin) Lagay mo na lang # mo...

At parang masunurin na bata, eh nilagay ko nga... Tapos pinindot ko ung call hanggang maramdaman kong nag-vibrate ung cp ko...Hinang-up ko na tapos balik kay Ken ung phone nya...

Ako: �Oh, yan... Call me na lang, kay? Ken: �Sige, thankz, Nessy ha...

Ako: �okay lang yun...And I should be the one thanking you, kaseh magkakaron ng laman ang bank account ko because of you...

Ngumiti lang ng konti si Ken, tapos nagpaalam na...Uuwi na raw sya... �Ako naman, medyo wobbly-jobbly ang brain kaseh sabi ng aking 6th sense (nyakz! ) na may something wrong talaga kay Mr. Papable...

Nung medyo umalis na si Ken, habol pa rin ang eyes ko (un oh tumatakbo after him -- joke! )... Di ko na nga pinansin si Richie na nauna pa sa'king hinablot ung cp ko sa bag para kunin number ni Ken eh... Bigla akong tumayo...

Arianne: �San ka punta? Ako: �Wait lang.. Babalik kagad ako...

Iniwan ko ung tatlo, tapos hinabol si Ken...

Ako: �Ken!!!

Napaikot si Ken, tapos tingin sa'kin...

Ken: �Oh, bakit?

Tumigil sya, hinintay ako... Teka lang, hinga lang ako... Yan, okay na...

Ako: �Is something wrong? Kaseh parang...

Parang...ano...mukha kang ehwan eh... Nawawala ung pagka-papable mo..

Per-ro, syempre, alangan naman sabihin ko un...

Ako: �Parang...i don't know... you look so down...Ken: �(napangiti) Do I really?Ako: �Ya-ah!

Tiningnan ako ni Ken sandali, tapos biglang hinulog nya ang aking eyes sa sobrang pagkagulat...Langya! Biglang naluha ang mokong!

Ken: �Nakipagbreak si Nica eh... That's 5 years down the drain...

Whoa my golay!

*sapok sarili* Yan! Hard place, rocky place...singit mukha sa gitna, then ako... �Yan! Hinabol mo pa kaseh!

Ako: �B-bakit?Ken: �I don't know... �Di nya sinabi... Bastah ayaw nya na raw...that's it...

Oh dearie...

Tinitigan ko syang maigi... Nag-ssend ng mental message: �Wag kang iiyak! �Baka isipin ng mga people ako nagpaiyak syo!

Ako: �Anoh... �Wala akong diploma from Break-Ups 101, pero meron akong medal from Dinededma 101... Under pa rin ung Heartbreak 101, kaya madadamayan pa rin kita..

Anoh raw?!?

Ako: �Gusto mo maki-tambay ka muna sa'min, para naman di ka all-alone today... �Don't know how break-ups work for guys...but there's one real effective medicine for for that para sa gurls... Ken: �Eh? �Ano? Ako: �Karaoke! 60: �(Janessa's POV)

"Hhhooooorseeeyyyyyy!!!"

Binuksan ko ung pinto, tapos pakapasok eh syempre, sinara uhlet... Sinabit ko ung susi dun sa sabitan namin sa may kusina... Halos 7 PM na ko nakauwi, napasarap kaseh si Ken sa pagkanta eh... �at napasarap naman si Richie sa pagnood... �Tapos, ngayon, ehwan ko ba, ilang minuto rin akong nagddoorbell, la naman sumasagot, at patay pa rin ung ilaw...kaya un... nangisda na ko sa bag ko para sa susi...

Ako: (silip sa kwarto nya) Horsey? �Yoohoo?

Hmmm...la tao? Nasan nanaman kaya ung kabayong un?

Tumingin ako sa paligid... Walang bag...Walang maduming plato... �Abah, di yata umuwi si Joshua ah... �Pumunta na ko sa kwarto ko para mag-shower at magbihis na rin... Abah, di ako magpapaka-Sisa pagtakbo around and around kakahanap sa kabayo noh...

Nagluto na ko ng dinner, inayos ung living room... nag-beauty lounge dun sa couch habang nanonood ng LinkTV (hehe, may nag-aaway nanaman sa screen oh )... By 9 PM, may riot na sa tyan ko...langya, gutom na ko, nasan na ba si horsey?!?

HAaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyy...

Bigla kong narinig na bumukas ung pinto... syempre, tayo kagad ako tapos takbo papunta dun -- all set na batukan si horsey at full-batt na sermonan un...paghintayin ba naman ako!

Hopia!

Napatigil akong bigla... Tinitigan ko si Joshua na bigla ring napatingin sa'kin, tapos tumingin dun sa sapatos nya...

Joshua: �Gising ka pa?Ako: �H-hinde... nag-ssleepwalking ako... �Ano nanaman nangyari syo?Joshua: �(nilagpasan ako para pumunta sa kwarto nya) Bakit gising ka pa? Gabi na ah...

Sunod naman ako syempre... Avah, may dugo-dugo pa nga ung mukha nya, tsaka ang dumi-dumi nung damit �nya, tsaka...tsaka...nakipag-away nanaman sya!!!

Ako: �Kaseh hinihintay kita... Anoh nangyari syo?Joshua: �Wala. �May umepal lang nung pauwi na koAko: �Apat na oras kayong nag-riot? Joshua: �Galing ako kina Paolo..

Why is he so cold to me?

Pumunta ako sa banyo nya, tapos hinalungkat kung nasan ung 1st aid kit... haaaayyyy... Tagal-tagal nya nang di nakikipag-away na halos mawalan na ng kwenta tohng kit na toh...

Paglabas ko.. Oh my golay! Shirtless si horsey!

Aaaaaaaaahhhh!!! My eyes! My eyes! My eyes! My eyes!

Wow...my abs ni horsey...

Joshua: (tingin sa'kin) Ano?Ako: �Ha? Ah eh...wala lang...

Shuckz! Namula nanaman ako... Mag-live show ba naman kaseh sa harap ko!

Nag-Tshirt na si horsey, tapos naupo sya dun sa kama... Tumabi na ko para gamutin ung mga sugat nya...

Ako: �Mukhang napuruhan ka ngayon ah...Joshua: �Kulang lang ako sa practice kaya nakalapit ung mga un... Hmp, pinatigil mo kase ako eh!Ako: �Whe!? �Kasalanan ko pa!?Joshua: �Aray! Ano ba?!

Ayy..hehe.. �Napadiin pala ung bulak dun sa sugat sa noo nya..

Ako: �Ay, sorry...

Tahimik lang kami sandali habang nililinis ko ung iba pa nyang cuts... Kung araw-araw kong gagawin toh, abah, baka pwede na kong mag-Nursing! haha... �daming sugat eh!

Joshua: �Bakit gising ka pa? �Maaga pa pasok mo bukas ahAko: �Hinihintay kita ehJoshua: �Bakit?Ako: Coz...

Eh bahket nga ba?

Ako: �Wala ka pa, so di pa rin ako kumain...Joshua: �Di ka pa kumakain dahil wala pa ko?Ako: �Well, yah...Joshua: �Bakit? �Di ko naman dala ung pinggan?

Pak!

Joshua: �Aray! Anoh ba!?? (turo sa mukha nya) Injured na nga, babatukan mo pa!Ako: �Eh loko ka pala eh! �Sino ba naman kasing may sabi syo na makipag-away ka?!? �At sorry ha! �Di ko kasi nakita ung mga plato dun sa tabi ng ref eh! Joshua: �Eh bakit galit ka nanaman?!?!Ako: �Ikaw kaseh eh!Joshua: �Ako, ako ako, puro na lang ako!Ako: �Talaga!

Tahimik uhlet kame... Binalik ko na ung mga gamot dun sa box... Oist, di ko naman dinedma ung sugat, nalinis ko nang lahat noh... �Tumayo na ko para ibalik ung 1st aid kit dun sa banyo...

Joshua: �Nessy...Ako: �Ano?Joshua: �Sungit mo namanAko: �Anoh?!?

Tiningnan ko sya... Nakangiti... Binibiro lang ako... �Langyang horsey toh... Papa

kitaan ako ng abs, tapos ngayon smile naman...haaaaaaaaaaayyyy...

Joshua: �Sorry kung nakipag-away uhlet ako ha... Di ako makatakas eh... Pinilit nila ako eh...Ako: �Pinilit? Joshua: �Yeah..

Tumayo sya para kunin ung 1st aid kit sa kamay ko, tapos sya na rin ung nagbalik sa banyo...

Joshua: �I was trying to leave the group...Ako: �Anong group? Joshua: �Ung street gang, as you know it... kaya ako pumunta kina Paolo para umalis naAko: �Huh? Bahket? Joshua: �Kaseh... I figured... Kung aalis ako dun, eh di mas tatahimik na buhay ko.. Wala nang mga pasaway na epal na sunod ng sunod sa'kin dahil nasa rival gang nila ako...Ako: �Oh... �Eh bahket ka napaaway?Joshua: �Kaseh di ganon kadali lumabas ng isang "gang"... Ayaw akong pakawalan, dahil dun sa oath...Ako: �Anong gagawin mo?Joshua: �Wala... Sabi nila, di nila ako papakawalan hangga't walang kapalit...

Langyang drama namang ng mga toh... Kapalit-kapalit pa... Anoh yan? �Telanobela?

Ako: �Anong kapalit?Joshua: �Something... Isang bagay raw na mag-ccause ng unbearable pain...Ako: �Tulad ng? Joshua: �Ehwan?

Nyeh...

Ako: �Di mo man lang inalam? �Ang galing mo.. Joshua: (napangiti) Lam ko, wala akong sakit eh... Ako: �Sira... �So, bakit ka napaaway? �Unbearable pain na ba ung bugbugin ka nila? Joshua: �Suz! Di noh! �Yakang-yaka ko ung mga un...Ako: �Eh bahket ka nga napaaway?Joshua: �La lang... Pasaway sila eh... Pati ung walang malay dinadamay...Ako: �Nag-threaten sila? Joshua: �Yah, parang ganon...

Hmmmmm... ang drama nga ah... Pwede nang pang-telanobela! nyaha! �Tinitigan ko si Joshua...Wala akong maisip, kaya titig na lang...hehe...

Joshua: (biglang umikot para lumabas ng kwarto) �Halika na nga, kain na tayo... Gutom na rin ako eh... Ano bang niluto mo?

Ay, nawala ung tinititigan ko... �Sumunod ako kay horsey tapos hinawakan ung kamay nya... (Woohooo! Chansing uhlet! haha )... Tinignan ako ni horsey...

Ako: (ngiti sa kanya) You worry too much... Everything's gonna be alright, okay?

~~~(Joshua's POV)

Tiningnan ko si Janessa na nakangiti sa'kin habang hawak ung kamay ko... Langya, parang may karera nanaman ung puso ko sa sobrang bilis ng tibok ah! �Kaya ka nata

tawag na "horsey" eh!

Janessa: (hinila ako papunta sa kusina) Okay, iinit ko lang ung ulam... Maupo ka lang dyan, at magrelax...

Syempre, masunurin ako, eh di naupo nga.. Habang si Nessy eh binuksan ung stove para iinit ung ulam, naglagay ng pinggan sa mesa, kumuha ng kanin, naglabas ng tubig at baso... Pwede nang waitress! wahehehe...

You worry too much... Everything's gonna be alright, okay?

Haaaayyyyyy.... sure, kaya nyang sabihin un... Di naman sya ang napaaway eh...

Especially since di nya naman alam na kaya ako napaaway...

eh dahil sya ang pinagtatangkaan nung mga lokong un...

__________________________To Be Continued.61: (Joshua's POV)

Kinabukasan, kumakain kami ni Janessa nang almusal nang mabanggit nya na aalis raw sya sa Sabado... Kesyo kinuha raw sya nung Ken para maging vocalist nung grupo nila para sa mga gig... Tinext daw sya ni Ken para magkita sa Sabado, papakilala yata sya dun sa ibang nasa banda tsaka magrrehearse na rin ng kanta sa Sabado...

Abah, eh ako naman, na-shock sa buto... Vocalist? May gig?

Ako:� Eh?� Bakit ikaw? � Desperado?Janessa: Desperado ka dyan.. � Talented ako eh, magagawa mo? Ako:� (subo ng tinapay)� Talented... � Neknek mo... Ginayuma mo un noh?Janessa:� Anong gayuma...Sira! Naubusan na nga ako eh! Ako:� Wheeeeee?!??!Janessa: (ngiti sa'kin) Di mo ba alam?� Naubos na syo noh... Ako:� A-ano?!?!?!

Tumawa nang tumawa si Janessa... Langya, pinag-tripan nanaman ako ng babaeng toh!

Janessa: (tumatawa pa rin) H-horsey... Na-namumula ka! Ako: (uminom ng tubig) Heh! Tigilan mo nga ako! Janessa: (nginitian ako) Ang cuuutte mo talaga pag namumula ka, horsey... Ako:� Anong cute?!� Di ako aso noh!

Pumasok pa tuloy si Warren sa utak ko... Langya, aga-aga, may ulol na aso na kagad na kumakahol sa utak ko...

Ako:� Anoh?� Bakit ka naman pumayag na kumanta dun? Anoh ka, GRO?!Janessa:� Hey, you're being mean...

Nyikz!

Napatulala ako nung sumimangot si Janessa... Langya, nagtayuan nga ung mga balahibo ko eh...

Ako:� U-uy... Joke lang un... Baka umiyak ka pa dyan... Janessa:� Hmp! Meanie-meanie horsey!

WTH?! Bakit ba parang isip bata toh ngayon?

Ako:� Sige na, sorry na... Bakit ka nga pumayag na maging vocalist nung mga un? Eh halos kakakilala mo pa lang kay Ken ah...Janessa:� (inubos ung tubig sa baso nya) Because... I need the money...Ako:� Eh?

Kailan nawalan ng pera tohng babaeng toh?

Ako:� Nanakawan ka ba? Janessa:� hindi, bakit?

End na ng world!� Walang pera!?? Si Nessy?!?!? �

Janessa:� (tumayo) Anoh ba?!? (kinatok ung ulo ko) Gising na ba yang utak mo?� Helloooo!!!� Horsey!!!!Ako:� anoh ba!??!Janessa: (ngumiti) Kaseh naman because... � Sa dami ng sinasabi ko eh wala yatang pumapasok sa brain mo eh... � Anyway, maghugas ka na ng pinggan ha... Maliligo na ko...

At pagkasabi nun, eh umalis na nga sya... Haaaayyyy... Naiwan nanaman ako sa paghuhugas ng pinggan...Haaaaayyyy...

~~~

"Nessssy!!!! Anoh ba?!?!� Bilisan mo nga!!!"

Umagang-umaga nang Sabado, at nagkakagulo na sa apartment namen... Langya, tagal kase ni Janessa magbihis eh!� Kinatok ko uhlet ung pinto nya tapos kinuha na ung susi nung kotse ko dun sa coffee table sa living room... Maya-maya, biglang lumabas si Janessa...

Janessa: (sinasarado ung bag nya)� Sino ba naman kasing may sabi syong sumabay ka sa'kin!??

Napatitig ako kay Janessa... As in ung titig talaga na parang tumigil ang buong mundo...

Janessa: (tumingin sa'kin) Oh ano?

Bwiset!� Kailangan bang maging ganyan kaganda eh mag-ppraktis lang naman sila!?

Di naman sa parang sinasadya nya... Simple lang naman ung damit nya eh... Puting blouse with dark blue na blazer...tapos dark blue rin na jeans... Tapos naka-sandals... Ung buhok nya, ung ayos nung una kaming magkita:� ung meatballs! haha... ung parang buhok ni Chun Li sa Street Fighter... May dalawag donut sa side ng ulo...hehe... � Halos wala rin naman syang make-up... O kung meron man eh di halata dahil ganyan din ung itsura nya kaninang kumakain kami ng almusal at bagong gising sya... Medyo mukhang may kulay lang ung pisngi nya...

Simple nga lang... Pero langya!� Parang ang ganda-ganda nya na!

Janessa:� Huy, horsey! Na-stroke ka na dyan! (kaway ng kamay sa harap ko)

Napa-blink ako... Gising, Joshua! Kung ano-ano nnaman iniisip mo...

Ako:� Bakit ganyan nanaman yang buhok mo?� Wala bang ponytail o ibang ayos sa bundok nyo?!Janessa:� Huh? � Ilang beses ko nang inayos na ganito buhok ko, ngayon mo lang naisipang magreklamo?

*batok sa sarili*� Oo nga naman!

Hinaltak ko na sya palabas...

Ako:� Halika na nga!� Dala mo ba susi mo?Janessa:� Opo... Teka, san ka ba pupunta? Ako:� Kina PaoloJanessa:� Eh bahket?Ako: (ni-lock ung pinto)� May ibabalik lang akoJanessa:� Ano?

Dami namang tanong nito...

Ako:� Ung barilJanessa: Baril? Ako:� Oo.. Baril...Janessa:� Ung nag-bbang-bang? Ako:� Oo nga...Janessa:� Oooooohhh.. can I see it? Ako:� Hell no! Janessa:� Eh bahkeeettt?!??! Ako:� Because I said so...

Kinukulit ako nung meatball-head na un hanggang sa kotse... langya, ayaw tumigil, gusto ko na ngang plasterang ung bunganga eh...

Ako:� JANESsA!!!Janessa:� Yes? Ako:� Manahimik ka na nga!Janessa:� Hmp! Shwungit! Patingin lang eh... Ako:� Give up, parang namang papakitaan kita ng baril!Janessa:� Why not?� Dami nyan sa TV noh... � Sige na! Bago mo man lang ibalik!Ako:� Heh!Janessa:� Hmp...*pouts*

Ang kulit ng lahi nito!� Haaaaayyyyy...

Pero ibabalik ko na ung baril... Isang step pa para makalabas dun sa gang na un...and then, I'm free! yoohooo!!!

Pati si Janessa magiging masaya nito...

________________________62:� (Janessa's POV)

Tinungga ko na ung isang pitchel ng tubig na nakapatong dun sa mesa... di joke lang..hehe... Di kaya ng powers ko un, lalo na at may apat na lalakeng nakapalibot sa'kin -- dalawa eh nabiyayaan pa ng itsura... � Nilagay ko naman ung tubig dun sa baso bago ko inumin... poise muna...nyaha.. � Pero in fairness naman kaseh, ilang oras na kameng nandito noh, tuyo na lalamunan ko!

Ken:� (lapit sa'kin) Oh?� Ok ka lang ba?� Kung di na kaya ng boses mo, tigil na tayo...

Tumingin ako dun sa other three... Pakilala ko snyo ha, para maganda ako... charing... conekment nanaman? � Anyway, let's see... Si Jim, drummer (aztig mag-drums! )... Tall, dark, and handsome yan... Medyo loko nga lang... � Shosyal ang bond highlights sa hair..langya, daig pa ko eh... � Tapos ung nasa bass, si Bryce... Tahimik, halos bilang na nga sa daliri ung sinabing salita sa'kin eh ("Ah hello... muztah?")... Haaaayyyy... Pero talented naman sa bass guitar, tsaka sabi ni Jim eh wag ko na raw pilitin magsalita dahil baka raw mangagat... Abah! Eh di shut up nga ako... � Tapos ung nasa keyboards, si...teka...nakalimutan ko nanaman ung pangalan, sheesh... Hmmmm... Ah oo! hahaha... naalala ko na! Nick...short for Nikolas! haha...Lalim ng name, grabeh! Daldal din nyan! Iniisip ko nga eh, sa sobrang kakulitan at kadaldalan, nako! bagay sila ni Richie!

Jim:� (tingin sa'kin) Oo nga, Janessa... Baka naman next week eh debut na debut mo eh wala kang boses... abah! Mapipilitan akong kumanta nyan! tsk... Ma-discover pa ko...Nick:� (kay Jim) Ma-discover ng ano? Ng mental na may nakatakas?Jim:� Heh!

Napangiti ako...� Medyo pagod na nga rin ako..� At gutom na noh!

Di nyo man lang ba ko papakainin?!?

Ako:� Thankz... Medyo nawawala na nga boses ko eh... Ken:� Yan, sasabihin mo pag di mo na kaya... � Kaseh tohng tatlong toh, di mauubusan ng energy yang mga yan..Ako: Eh? Ken:� Oo... Naka-steroids yan eh! Jim:� Huy! Wag mo nga akong siraan kay Janessa!

Hala, "siraan"?

Nick:� Bakit?� Kailan ka ba naging "gawa"?Jim: (tingin sa'kin) Nessy oh, inaaway ako.. Ako: Ehh...hehe...

Binaba na nila ung mga instruments nila dun sa isang tabi nung garage ni Jim... Ay, nga pala, di nga pala toh house ni Ken -- as I thought... Sa condo nakatira si Ken, somewhere din daw dito, turo nya na lang raw sa'kin someday... So since si Jim lang may bahay, eh di dito lage nagppraktis...

Whoosh!

Napatalon ako ng konti na maramdaman kong mag-vibrate ung cellphone sa pocket ko... My golay! Lam nyo naman ung feeling nung biglang may manginig sa butt mo noh?

Avah, si horsey?

Hinayaan ko nang pumasok ung apat na lalake tapos tsaka ko sinagot ung cp...

Ako:� Hello?Joshua:� Oh anoh?� Tapos na kayo?Ako:� Yah... bahket? Joshua:� Susunduin na kita, obvious ba?

Whe?!

Ako:� Susunduin mo pa ko?!� Bakit?! Joshua:� Anong bakit?Ako:� Bakit?� Why? Bakit?Joshua:� Eh sa gusto ko eh

The best argument ever...

Joshua:� Maghintay ka lang dyan... On the way na ko...Ako:� But I can go home my--- � Hello?� Hello? Panget! Hoy!

Kabayong un, babaan ba ko!

"Si Josh ba un?"

Umikot akong bigla... Nakatayo pala sa may pinto si Ken...

Ako: (binalik sa bulsa ung cp) Yah... Susunduin nya na raw ako...Ken:� (natawa) Are you sure na hindi kayo?Ako:� Well... � I think so... Totally hang-up pa sya kay Trixie eh...Ken:� Trixie? Ako:� Ex nya...Ken:� Ahhhh...So may diploma ka rin pala sa Broken Hearted 101? Ako:� (napangiti)� hehe...kinda... Medyo lang since pinapansin nya naman ako kahit konti eh...Ken:� Well, that's good... Sayang naman kaseh kung magpapakatanga ka para sa isang lalake... Eh sa ganda mong yan, kahit sino pwede mong makuha... Ako:� Wahsush!� Bolahin ba ko!?

Pero in fairness, flattered naman ang lola moh! haha... � Blush ako ever!

Ken:� Lika na, pasok ka na muna sa loob... Mag-ddoorbell naman si Joshua pag nandyan na sya...

~~~

Waahhhaaaaayyyyyy... home sweet hommmmeeeee...

Pagkatapos ng isa't kalahating oras eh sa wakas, nakauwi na rin! � Tinapon ko ung susi nung apartment dun sa mesa tapos dumiretso sa kwarto ko at nagcollapse sa kama...

Hmmm..beddy-bed... nice-nice...

"Di mo naman masyadong mahal ung kama nyan?"

Binuksan ko ung isa ko mata tapos tumingin kay Joshua na nakatayo dun sa may pinto...

Ako:� Eh bahket ba?� Care mo?� Pagod ako... Shoo, horsey... (pikit uhlet eyes)Joshua:� "Shoo horsey" ka dyan... Tingnan mo nga yang buhok mo, kulang na lang lagyang ng tomato sauce, keso at spaghetti, may hapunan na tayo..Ako:� Che! Inggit ka lang di pwedeng maikot-ikot ng ganito hair mo! � Shoo fly ka na nga!

Narinig kong lumabas si Joshua tapos maya-maya nag-ring ung telepono... Isa...dalawa...tatlo... hmp!

Ako:� (sigaw) Horsey!! Phone!!!!!

Narinig ko ung footsteps nya na pumunta sa living room para sagutin ung telepono

...

Bubwit...ayaw sasagutin kagad...

Pumikit uhlet ako... Idlip lang...kahit five minutes -- nga pala, ung five minutes sa'kin eh dalawang oras...nyaha...

"BAKIT?!?!?"

Kabayo!

Napaupo akong bigla... Langya, la pa nga akong time managinip eh nagising na kagad... Anoh ba nangyayari sa labas?

Tumayo ako tapos pumunta sa living room para tingnan si horsey na nakikipagtalo sa telepono... Sino kaya un?

Joshua: (nakikipagtalo sa telepono) I told you, nandito si Janessa sa Pasko.......Anong sinong Janessa?� Ung roommate ko nga!........Oo babae!.......Anong--?!? ...Ano bah yang iniisip mo?!?

Oo nga! Anoh ba yang iniisip mo!?!

Kung sino ka man!

Joshua:� (tuloy ang sigaw sa telepono)� Di nga pwede dahil walang kasama si Janessa......... Anoh?!?!?!� Bakit ko sya isasama?!?!?

Isasama saan? Isasama saan?

Joshua: Hindi nga ako pupunta dyan sa Pasko!........Okay...... (medyo huminahon na) Okay, bye...

Binaba na ni horsey ung telepono... Tapos tumingin sya sa'kin...

Joshua:� Uh, yeah... Mukhang pupunta tayo sa bahay ng parents ko sa Pasko...

Titig...titig....shoinks!� Biglang nag-sink in sa brain ko ung sinabi nya...

Ako:� WHAaAtTT?!?!?!? 63: (Joshua's POV)

7 PM isang linggo simula nung unang rehearsal nina Janessa... Ehto na ung "debut" nya, sabi nya nga...� Nako, bago ko pa mapasok sa kotse toh at nang makaalis na kame, eh inaabot ng syam-syam! Langya, di mapakali eh! � Silip ng silip sa salamin tapos tanong ng tanong kung ok lang ba raw itsura nya -- eh ang ganda nya naman kahit anong suot nya --- whe!� ano ba tohng sinasabi ko?

Kaya para matahimik sya eh hinalikan ko nga!� Naka naman! Joke lang...hahahaha... � Nung almost 6:25 na at takbo pa rin sya nang takbo, eh ang ginawa ko, tinapon ko sya sa balikat ko, binuhat hanggang sa labas ng apartment, ni-lock ung pinto, tapos eh binaba sa kotse...oh, eh di natahimik! hahaha... � Nakarating pa kami sa oras dun sa bar na sinasabi ni Ken...

Janessa: (bulong sa'kin habang papasok kame) Kinakabahan ako... Ako:� Eh?� Bahket?

Janessa:� Anong bahket?� Eh ang dami-daming tao...Tsaka first time kong kumanta para sa pera noh... Ako:� First time mo bang kumanta sa harap ng maraming tao?Janessa:� Not really... Ako:� Tsaka di ba ikaw ung "music"� snyo nung kakambal mo?

Medyo nag-tensed ung shoulders ni Janessa...

Nice going, Joshua... Sa dinami-dami ng encouraging words, kailangan mo pang banggitin ung kakambal nya... � Shtupid! Shtupid! Shtupid ka talaga!

"Yo, Shtupid!"

What the--?!

Napaikot kami bigla ni Janessa at lo and behold, may naglalakad na aso! � Lumapit sa'min ung aso tapos ngumiti kagad kay Janessa...

Warren:� (hinawakan ung kamay ni Janessa) Nessy, I heard na kakanta ka dito ngayong gabi kaya ehto ako, pata suportahan ka...Janessa:� Uh...hehe...thankz... Ako:� Huy!

Gumitna ako sa kanilang dalawa tapos tinulak palayo ung aso...

Ako:� Wag mo ngang hawakan ung kamay ni Nessy!� Baka mahawahan mo pa sya ng galis! Warren:� (lapit sa'kin) Hoy butiki!� Wag ka ngang umeksena dito at hindi naman yang kamay mo hinahawakan ko! Ako:� Eh loko ka pala--Janessa:� Oooohhhkkaaaaaaaaaaayyyy.... (gumitna sa'ming dalawa) Tama na yan at baka ganda-ganda ng gabi eh may lumipad na aso at butiki pang palabas...

Nanahimik kaming dalawa ni Warren...Tapos biglang sumulpot si Ken sa likod ni Janessa...� Tumingin sya sa'ming dalawa tapos napangiti...

Ken:� Mukhang nagkita nanaman kayo ah... � (kay Nessy) Janessa, ready ka na?Janessa:� Yup... � (tumingin sa'kin) Wait for me, Joshie, okay?

Lumakad na palayo si Janessa... Nagkatinginan kami bigla nung aso... Pwe!� Umikot ako tapos naglakad palayo... Baka may tumalon pa sa'king garapata noh! � Tapos...bigla akong may nakita sa pintuan nung bar...

Sh*t!� Anong---?!?

Sa kung anong malas, mukhang nakita rin nila ako...

"Joshua!!!"

Umupo ako dun sa counter tapos umorder ng beer... Kailangan un para mapa-kalma dugo ko... Anong ginagawa nina Paolo dito? Di kaya... Si Nessy...?

Nagkumpulan na sina Paolo, Ralph, at Mark sa tabi ko bago pa man dumating ung inorder ko...

Mark: (yakap sa'kin) Josh!� Na-miss ka namin! Ilang taon ka rin naming di nakita! Ako:� (tinanggal ung braso nya sa leeg ko) Whe!� Anoh ba yan?!?!?� Dami-daming tao, kung anu-ano pinaggagawa mo!Ralph:� Oo nga naman, Mark!� Mahiya ka nga! � Mamaya na yan, pag tayo-tayo na lang... Ako:� Anoh ba?!� Tigilan nyo nga ako!� Pumunta ba kayo dito para mang-asar lang!?!

Dahil kung un lang...

Tumingin ako sa likod nilang tatlo...

Ralph:� (napatingin sa tinitingnan ko tapos balik sa'kin) Nako tol, wag kang mag-alala, kaming tatlo lang nandito... Di naman namin isasama buong Ville sa debut ni Nessy noh...Mark:� Oo nga... Miss na miss na namin si Nessy... Lam mo bang pinagpaplanuhan na namen kung pano kame makakakuha ng cooking lessons? Paolo: (umupo sa tabi ko)� Kahit bangag yang dalawang yan, totoong kaming tatlo lang nandito... And alam mo namang di namin sasaktan si Janessa...

Tiningnan ko silang tatlo... Yah, alam kong sila, di nila sasaktan si Janessa.. Pero ung iba...sh*t!Lumapit ng konti sa likod ko sina Mark at Ralph... Parang nag-iba bigla ung hangin... Nanahimik ung dalawa...

Paolo:� Pero, makinig ka, Joshua... Bantayan mong mabuti si Janessa...Ako:� Ano?Mark:� May nangyayari sa Ville...� May pinagpapplanuhan sila para mapabigay ka...Ako:� (tingin sa kanilang tatlo) Anong plano?Paolo:� Di namin alam... Tahimik sila sa'min dahil alam nilang kaibigan ka namin...Bastah tol, bantayan mo na si Janessa... Siguradong sya ang kinukunterya nung mga taong un..

Nanahimik ako sandali..Eh anoh pa bang dapat kong sabihin?� Alam naman nilang pprotektahan ko si Janessa kait anong mangyari...pero mahirap pa rin kung di ko alam kung saan ko sya pinoprotektahan...Sh*t!� Bakit ba kaseh di na lang nila ako pakawalan!?� Bakit kailangang mangdamay pa?!?!

Ralph:� OOOOhhhhh....(tingin sa stage) Kakanta na si Nessy!

Nag-ikutan ung mga ulo ng mga tao papunta sa stage... Medyo ngumiti si Janessa -- nahihiya pa ah! Tumayo na sya dun sa harap nung mic habang ung ibang mga kabanda nya eh inayos ung mga intrumento nila... Si Ken, nasa tabi nya, mag-gigitara...

Janessa:� (sa mic) Uh, hello... � I'm Janessa...� Di ko lam kung ano ba dapat sabihin kaya kakanta na lang ako ha... PAg napasarap ako sa pagdaldal eh maging stand-up comedian ako dito, mawala pa ung sweldo ko... Pasko pa naman...

Mark:� (tingin sa'kin) Un na ang pinakamaikli at walang kwentang intro na narinig ko...

Pak!

Mark:� (napahawak dun sa ulo nyang binatukan ko) Aray naman!� I'm just telling the trut and nothing but the trut! Ako:� Manahimik ka na nga lang dyan!

Balik ung atensyon namin sa stage... Tumingin si Janessa dun sa mga ka-banda nya tsaka dun sa tatlong back-up singers... Sosyal noh? haha

Janessa:� (sa audience uhlet) First song, Stop...

Nagsimula na ung tugtog... Whoa! � Ahyuz ah!

Janessa:� (kanta) You just walk in, I make you smileIt's cool but you don't even know meYou take an inch, I run a mile

Can't win you're always right behind me

And we know that you could go and find some otherTake or leave it or just don't even botherCaught in a craze, it's just a fazeOr will this be around forever?

Don't you know it's going too fastRacing so hard you know it won't lastDon't you know, what can't you seeSlow it down, read the sign, so you know just where you're going

Stop right Now Thank you very muchI need somebody with the human touchHey you always on the runGotta slow it down baby, gotta have some fun

Hmmmm... Iba talaga boses nitong babaeng toh...

Whaaaa... Proud ako oh! hahaha...

Ilang kanta pa ung pinerform nila... Mukha namang nag-eenjoy ung mga tao, kaya un, enjoy din si Janessa...� After ilang breaks, natapos rin ung time nila sa stage... Halos 11 PM na... Pagod na siguro si Janessa...

Janessa: (ngiti sa audience) Ohkay... Pagod na ko ha... Kaya last one na toh... Pero sabi nung manager ko dapat daw eh special ung last number para bumalik kayo at may sweldo ako... � Kaya... (bigla syang tumingin sa direksyon ko) Joshie, do you mind?

Wheeee?!?!?� Teka?!?!?� Anong ako!??!?!

Ralph:� Oooohhh... tinatawag ka ng labidabz mo... Mark:� Ang shweet nyo naman! Ako:� Tigilan nyo nga akong dalawa!

Janessa:� (tingin pa rin sa'kin) Would you mind singing a duet with me?

Hala!� Anoh toh?!?! Kasama ba toh sa plano!??!

Pero syempre, kesa mapahiya si Janessa, eh lumakad na ko papunta sa stage... Naghiyawan ung mga tao -- madame kaseng ka-edad lang namen kaya mga hyper pa yang mga yan...

Pagdating ko sa stage, nginitian ako ni Janessa na parang nag-ssorry...

Janessa: (bulong sa'kin) Horsey, sorry kung biglaan ha... � I'm just soo tired, I don't think I can carry one song alone...

Kinuha ko ung mic na inabot sa'kin nung...kung sino man sya sa bar na toh... � tapos humarap kay Janessa...

Ako:� Mukha ba kong battery syo?Janessa: (ngiti) Nope... Mukha kang isang napakabait na horsey na tutulungan akong tapusin tohng kantang toh... Ako:� Sira... Mambola ka pa dyan... � Ano bang kakantahin natin? Dali at nang makauwi na tayo at nang makapagpahinga ka na...Ako:� Awww... concerned? hehe... � Don't worry, I'm sure you know this...

Nagbigay na sya ng signal dun sa banda para simulan ung tugtog.. Nung nagsimula nga, nakilala ko kagad ung kanta... abah, eh ilang beses rin naming pinaglaruan tohng kantang toh eh...

Janessa: (kanta) Be still my heartLately its mind is on it's own It would go far and wideJust to be near you

Ako: Even the starsShine a bit bright I've noticed When you're close to me

Janessa: Still it remains a mystery

Kaming dalawa: Anyone who seen usKnows what's going on between us It doesn't take a geniusTo read between the lines Brad: ohhAnd it's not just wishful thinkingOr only me who's dreaming I know what these are symptoms of We could be in love...

Pagkatapos nung kanta, ngumiti sa'kin si Janessa tapos humarap na sya dun sa mga pumapalakpak na audience then nagpaalam...� Pagod na pagod na ung mukha nya oh... Pero smile pa rin... a la Ms. Universe! haha... Buong magdamag nakangiti sa camera!

She really IS something...

At di ako papayag na may mangyaring kung ano sa kanya... Kahit sino pa un, o ilan man sila...

Pag marame, eh di tatakbo na lang kame papunta sa Cebu! nyaha! joke lang!

____________________________To Be Continued.63: (Janessa's POV)

Lumipas ang isang linggo at...(teka, bilang lang ako sa kalendaryo ) aha! apat na araw! � Nag-start na ang Christmas break, at nag-bear na rin ng prutas ang aking pagkanta-kanta! nyaha... Pwede nang idol! naka naman, humaba ang hair ko... � Anyway, ehto at nasa MegaMall na ko para bilhin ung gitara para kay Joshie..........at Bench t-shirts para sa dad ni Joshie, kitchenware para sa mom nya, golfclub para sa kuya nya, Penshoppe clothes para sa wife ng kuya nya, complete "Undead and.." series para sa ateh nya, wag na ung asawa nung ateh nya at wala naman un dito... � Yup...getz nyo na?� Naging shopper pa ko nung tamad na kabayo na un...haaaaaaaaaayyyy...

Balik tayo sa shopping spree... Kasama ko nga pala si Ken...since si Richie eh lumipad na sa Baguio, si Jodi naman nasa Batangas, at si Arianne, stuck sa bahay

kaseh nandun si Trixie, and wala yatang kasama... Alangan namang bitbitin ko si Warren...eh di nasakal pa ko ni Joshie nun! � bwahahahahaha... nanakal na kabayo!!!

Ako:� (kay Ken)� Anoh, kaya mo pa ba?Ken:� (ngumiti) Kaya pa naman...

Wahehe...ilang bags na rin ung dala nya oh... Let's see...

Gift para kay tito, check! Gift para kay tita, check!� Gift para sa bro ni Joshie, check! Gift para dun sa pitong pamangkin ni Joshie, check! check! check! check! check! check! check! Gift para dun sa sister-in-law ni Josh, check!

Yaahhh...hehe... Si Ken poh ang official na chimay ng chimay na toh! nyaha! � Oist, di naman lahat sya may dala noh... May dala naman akong dalawang itsy-bitsy na bag... � Avah, anong magagawa ko eh sa gentleman sya? Di tulad ng iba... *cough* Josh *cough*

Papunta na kami sa PowerBooks para bilhin ung gift para sa siz ni Joshie nang mapatingin ako sa KFC...

Ako:� Break muna tayo...Ken:� What?!? � You mean cool-off?! Bakit?!� Mahal naman kita ah!

Whe?!?

Napatitig ako kay Ken... Hala, exagge ang mokong...

Ako:� Sira... Inatake ka nanaman ng pagiging alumni mo ng A-B-normal College.. Ken:� (natawa)� Kaseh naman, halatang-halatang pagod ka na... Nalalantutay na ganda mo eh... � Mukha kang ung bata dun sa commercial ng Bantay Bata...

Lokong toh... Pagtripan ba ko... Porket kahit pagod na sya eh mukha pa rin syang papable, tama ba namang i-let down ang beauty ko... Pasalamat sya, sandamakmak sya ng fafable -- at dala nya ung bundok ng plastik...

Ako:� Che! Tigilan mo nga ako... � (hinila sya dahan-dahan papunta sa KFC) Tara... kain lang tayo, tapos bilhin na natin ung libro para sa ateh ni Joshie...Ken:� Tapos bibilhin na natin ung gitara?Ako:� Yup... Bibilhin natin ung gitara, papabalot sa department store siguro o kung saan, tapos i-sstock ko na sya sa kotse para di makita ni Joshie...

Pumasok kami sa KFC at tinambak ung mga plastik dun sa isang mesa... Pinagtitinginan nga kame... ang lalake kaseh nung plastik namen eh! nyaha!� Tapos, pag ganito ba naman ka-gwapo kasama mo, eh sinong di mapapatingin? wahahahaha...

Umorder kami ni spicy chicken tsaka ung coke, tapos enjoy sa pagkain! Lunch/merienda na toh...

Ken:� (napatingin sa mga dala namin)� Babalutin mo tohng lahat?Ako:� Di ah!� Tutulungan na ko ni Joshua... Sasakalin ko sya pag di nya ko tinulungang magbalot noh! Ken:� Anoh toh? Sa'nyong dalawa galing tohng mga regalo?Ako:� Well, yah... Since nag-split naman talaga kmi ng pera para dyan... Kaya nga lalong nabawasan ung bank account ko..

Haaaayyyy... Papasok ang bagong taon na nag-ddiet ang wallet ko... haaaayyy...

Ken:� Ang cute nyo naman...

Whe?

Ken:� Sa isang card nakalagay na, "to 'someone' Merry Christmas! from:� Joshua and Janessa"... Sinasabi mong di kayo pero, tingnan mo, nagbibigay na kayo ng regalo as a couple ...

Whe?!?!?!?!?!?

Anong couple?!?!?

Nako poh, kilig naman ako to the bones... yak! ang jologs ko... � Namumula pa ung mukha ko....

Ken:� (natawa)� Namumula ka, Nessy... Ang cute! Ako:� S-shut up! � Spicy lang ung chicken noh!

Lokong toh, pagtawanan ba ko...

_________________________To Be Continued.64:� (Joshua's POV)

"Nessy!!! Lika na!!!"

Christmas Eve -- ang araw na kinakatakutan ni Janessa... nyaha!� 7:30 PM, papunta na kami sa bahay ng parents ko... Pero, ehtong si Nessy, nako, nagkulong ba naman sa kwarto nya!

Ako:� (katok sa pintuan) JAaAnNeeSsSaaaa!!!!!� Anoh ba?!?!� Tara na! Nalagay ko na lahat ng regalo sa kotse ko! Ikaw na lang nawawala!Janessa:� (sigaw galing sa loob) Di ako regalo noh!� Bakit mo ko ilalagay sa kotse mo!??!

Bwiset na babae toh...Papahirapan pa kong kaladkarin sya eh...

Ako:� Nessy, pag di mo binuksan tohng pintong toh, gigibain ko toh!!!Janessa:� Bastah ba ikaw magbabayad ng pang-repair eh!Ako:� Sinong may sabing papa-repair ko pa?!?!Janessa:� Ayoookooooooooooo!!!!� I'm scareeddddd!!!!!Ako:� Anoh ba?!?! Di nangangagat pamilya ko noh!Janessa:� Ikaw lang ba nangangagat snyo?

Whe?!

Ako:� Buksan mo na toh at halika na!� Kundi gigibain ko talaga toh!

Nagstep-back ako ng konti...para bumwelo sa pagsipa nung pinto... Di naman sa lagi kong ginagawa toh noh, napapanood ko lang...hehe... Di ba ganito ginagawa ni Jackie Chan?� Flying kick pa un!

Ako:� (sigaw) Isa!Janessa:� Dalawa!

Hala, nakibilang ba?!

Ako:� Seryoso ako, kala mo dyan?!� Dalawa!

Tumahimik sa loob...

Ako:� Tat--

Dahan-dahang bumukas ung pinto tapos lumabas na si Janessa...

Janessa:� Di ka man lang nag-dalawa't kalahati?

Tinitigan ko si Nessy... Bakit ba parang paganda toh nang paganda?

Pweesh!� Nag-wwander nanaman utak ko...

Janessa:� (pumitik sa harap ng mukha ko) Whoy!� Lika na, bago ko pa itali sarili ko sa building na toh...

Hinaltak nya ko palabas ng apartment, tapos pagkatapon sa'kin sa labas ng pinto (amazona talaga eh noh? ), eh ni-lock nya na ung apartment...� Sumakay kami sa kotse ko...

Janessa:� (nagseatbelt) Fully equipped ba toh?Ako: (inistart ung engine) Oo... Kumpleto lahat nung nasa listahan mo...

By fully equipped, ibig sabihin nya nun eh, may chips na mapapapak nya, CDs na sasabayan nya ng pagkanta, unan, tubig, cookies... Haaaayyyy...talagang pinalabas nya pa ko kaninang umaga para lang siguraduhing nasa kotse na ung mga un... � Sa bagay, isa't kalahating oras din ang byahe namen eh.. Mahabang byahe papunta sa parents ko...

~~~(Janessa's POV)

Pagdating namin sa house nung parents ni Joshie, ahyan na ung heart ko...nagka-kaboom-kaboom na... � May tatlong kotse na dun sa driveway nila -- malamang eh sa parents nya ung isa, tapos ung dalawa sa mga kapatid nya...� Napatingin bigla ako kay Joshua na kakapatay lang nung makina...

Ako:� Joshie--Joshua:� Oh ano?� Di ka na pwedeng umuwi, nandito na tayo...� Halika na!Ako:� Hala... � La pa naman akong sinasabi ah...

Wahehehe...pero deep inside, sasabihin ko sanang dalhan nya na lang ako ng kung anong pagkain dun sa loob at di na ko aalis dito sa kotse...

Joshua:� Anong sasabihin mo?Ako:� La lang... � Tatanong ko lang kung bunso ka ba talaga?

Nyekz...conekment?

Joshua:� Oo, baket? Ako:� La lang... Parang di bagay eh... Joshua:� Anoh?

Tumawa ako tapos lumabas na ng kotse -- para maiwasan ang anymore questions...tsaka baka nga itali ko sarili ko sa kotse wag lang makapasok noh...

Kinuha na namin ung mga regalo sa likod -- syempwe, mas maraming dala si Joshua...kaya nga sya naging horsey eh, para tulungan ang mga tao... � Nag-doorbell si Joshua, and maya-maya bumukas na ung door...

My golay!

Limang mukha kagad ang bumulaga sa'min!

Joshua:� (napa-stepback) Anoh ba yan?!

Pero might as well naging Casper si Joshie kaseh dinedma sya nung mga people at nagtakbuhan sa'kin...Kinuha nung isang guy ung mga regalo na nasa kamay ko (kuya nya siguro, kaseh mukhang mas bata kesa dun sa isang guy eh )... Tapos nginitian ako nung mommy yata ni horsey...

Mom ni Joshie:� Nako, ikaw pala si Janessa!� (kuha ung kamay ko tapos shinake)� Ang tagal-tagal na naming gusto kang makilala! Ako:� Ah...hehe... Thank you poh...

Lumapit naman sa'kin ung dalawa pang babae...Eh...di ko alam kung sino dito ung ate ni Joshie, since mukhang halos magka-edad ung dalawa... Kaya sige, parehong ateh na lang lalagay ko...

Ate 1:� Nako, ang ganda mo pala... Ate 2:� Oo nga... (bumulong sa'kin)� Ano bang nakita mo dyan sa kapatid ko? Ako:� Heh?

Ahhhh... so ehto palang nasa right ko ung sis ni Joshie... She's really pretty din... Medyo chubby pero bagay naman sa kanya... � Mga 27 or 28 na siguro sya...

Joshua:� (biglang sumulpot sa likod ko) Hoy, Ate Shane, ano nanamang pinagbubulong mo dyan?Ate Shane:� Nako naman, Josh, masyado kang protective ha... � Binibiro ko lang tohng si Janessa noh... (kinalabit ung isa pang ate) Di ba, Kate?

Si Ate Kate nga pala ung asawa ni Kuya...kuya... teka..ako nagsulat nung pangalan nun sa card eh... � Ah! Kuya Mike! haha...

Ate Kate:� oo nga naman, Josh... Dad ni Joshie:� Nako, tigilan nyo na nga yan... Papasukin nyo na sina Joshua at Janessa...� Baka gutom na yang mga yan...

Pumasok na kami dun sa bahay -- ganda ng house! small and simple... � And ang mga bata! Nako poh! Takbo all around! � Umupo ako sa couch habang nilalagay ni Joshua ung mga regalo sa ilalim nung Christmas tree, at as if nasa automatic, eh nagtakbuhan papunta sa kanya ung mga chikiting...

Ate Shane:� (umupo sa tabi ko)� So, galing ka sa Chicago?Ako:� huh? Ah, opo...Ate Kate:� (umupo sa kabilang tabi ko) Pano mo nakilala si Joshua?Ako:� Schoolmate ko poh... Tsaka kakilala rin poh sya nung pinsan ko...Ate Shane:� Eh?� May pinsan ka dito?� Bakit di mo sinama?Ako:� Bumalik na poh ya sa States eh...Ate Kate:� Eh ikaw?� Babalik ka pa ba sa Chicago?Ako:� Ahh...Di ko pa poh alam... Ate Shane:� Nako, bumalik ka tapos i-file mo ng green card si Joshie ha! Ako:� Heh? Ate Kate:� Ay, suz, wag mo nang pansinin yang si Shane... Lonely lang yan at nasa UK ang asawa... Ate Shane:� Che! Babalik din ung hayup na un sa New Year noh...

Hala?!� Tawagin bang 'hayup' ung asawa nya?!

Parang ako di ko tinatawag ang my labs ko ng horsey noh?

Ate Kate:� (tawag sa asawa nya) Oist! Pst!

Ahyuz din pala tawagan dito eh noh?

Lumapit sa'min si Kuya Mike...

Ate Kate:� Pakuha naman kami ng champagne oh... Kuya Mike:� (tingin sa'kin) Gusto mo rin ba, Janessa?Ate Shane:� Oo!� Sige na, kuya, shoo...

Napangiti ako habang umalis si Kuya Mike para kunin ung inumin namin... Napatingin ako kay Joshua na napapaligiran pa rin nung mga pamangkin nya...

Mukha silang Snow White and the Seven Dwarves.. � Nakadikit sa kanya ung pito nyang pamangkin eh...

Wahahaha... si horsey?!?� Nakadamit ni Snow White?!?

Napatawa tuloy ako... Syempre, kung tumatawa kang mag-isa, mapapatingin syo ung mga katabi mo di ba? Nako, na wa poise tuloy ako..

Ate Kate: (tumingin din kina Joshua) Close si Josh sa mga pamangkin nya... It's kind of weird lalo na at sya tohng all-macho na parang magpapaiyak ng bata...

Eh?� Seriously?� Di sya napapaiyak ng bata?

Ate Shane:� Pero he's really good with kids... Nako, kung di nga lang pagkalayo-layo ng apartment nyan, eh ginawa ko nang yayo yan ng tatlong bubwit sa bahay ko eh... Ate Kate:� (ngiti sa'kin) I bet magiging magandang tatay yang si Joshua ng mga anak nyo... Ako:� HUH!?!??!?!

Nagtawanan silang dalawa... Hala, pati mga ateh nya pinagttripan ako -- may pinagmanahan naman pala si Joshie eh... � Dumating na si Kuya Mike, dala ung mga inumin namin... Galing nga eh... Tatlo nadala nya...

Ako:� (kinuha ung champagne)� Thankz...

Tinitigan ako ni kuya habang umiinom ako... Tapos biglang nagsalita...

Kuya Mike:� Alam mo, ngayon ko lang napansin... (tumingin kay Ate Kate) Ang laki ng hawig nya kay Trixie noh?

*gulp*� Muntik pa kong mabilaukan... � Trixie?!?

Tinitigan din ako nina Ate Kate at Ate Shane...

Ate Kate:� Oo nga noh... Pareho kase kayong kutis abroad... Tsaka... � Ehwan, parang pati aura nyo eh halos magkapareho..Ate Shane:� Pero wag kang mag-alala, Janessa... Mas type naman kita kesa kay Trixie... Masyado mag-make up ung babaeng un eh... Malande!Ako:� D-di naman poh sya ganon kalandi...Silang tatlo:� Eh?!!?? Kuya Mike:� Kilala mo si Trixie?

Kilala?! Nako, understatement of the year... � Nahabol pa nga kame ng mga Shreks eh...

Ako:� Not fully, pero... � yah...

Natahimik silang tatlo... Oooh awkward, awkward...

Ate Kate:� Pero I like you better din...

Hmmm?

Ate Kate:� May kung anong glow si Josh ngayon na wala dati...

Glow?

Ate Shane:� Yup... I don't know kung ano, pero there's certainly something different kay Josh ngayon na kasama ka nya kesa dun sa time na kasama nya si Trixie...

Maganda ba un? Napatingin ako kay Joshua... Naghahanap ng kung anong ilaw daw... Anong glow?

Kuya Mike:� (ngumiti sa'kin)� He looks so relaxed... Medyo mukha pa ngang matino eh.. � You make him happy...

Eh?

Tinitigan ko si Joshua... Mukha pa rin naman syang ung horse ng knight in shining armor na una kong nakilala... � -- except ngayon eh mukha syang si Snow White...wahehehe... � May glow daw... Baka na-discover nya na ung Vaseline -- sabi ko sa kanya effective un eh!

I make him happy pa raw...

Nakz!� Love ko toh!� Happy meal ako!

____________________________To Be Continued.65: (Janessa's POV)

10 PM, pagkatapos naming kumain, pumunta na kaming lahat sa living room at umupo sa around ng chwistmas twee...oooohhhh.... gifts! gifts! gifts! � Ung dad ni Joshie naupo dun sa may Tree kaseh sya ang Santa Claus.. Ung mga pamangkin naman ni horsey, ahyun nakaupo sa carpet, nakatitig sa lolo nila... Sina Ate Shane, Ate Kate, tsaka si Kuya Mike, nagkasya dun sa couch...Ung mom nila, nasa recliner... Kami ni Joshie nasa loveseat, since un na lang ung upuan nung pumasok kami...

Nagdistribute na si Santa ng presents, ung mga apo nya ung elves na nagdedeliver sa'min nung mga regalo na para sa'min, tapos nagtatatalon pag para sa kanila ung gift...ang kuyut! � After maipamigay lahat, yehey! ahyan na bukasan na!

Binuksan ko ung regalo na pinakamalaki -- syempre un ung biggest, eh di un ang unang buksan!

Oooohhh...Ooh ooh ohh... Me likey!

Bumulaga sa'kin ang isang Secosana bag! wahahaha... Niyakap ko kagad!

Joshua: (nagbubukas ng isang regalo nya)� Umiiral nanaman pagka-abno mo... Bakit pati yan niyayakap mo?Ako:� Che!� Anong gusto mo? Ikaw yakapin ko?

Joshua:� (smirks) Pwede rin... Ako:� Whee! Neknek mo noh!� (niyakap ko uhlet ung bag ko)� You'll never understand ang beauty ng isang bag...Joshua:� (tinabi ung wrapper) Kaya nga naimbento ang bulsa eh...Ako:� Che!

Pagkatanggal nya nung gift wrapper, napatingin kagad ako sa kahon...

Ako:� Totoo bang kahon yan?

Nilabas ni Joshie ung loob ng kahon...Whoa!� Totoo nga!

Ako:� Videocam?!� Ikaw?! Binigyan ng videocam?! Eh ung camera na nga lang, tinatakwil mo na, videocam pa!

Biglang lumapit sa'min ung dad ni Joshie, sabay hampas sa likod ni Joshua!� wahahahaha... � Sa expression ni horsey, mukhang masakit un! � Napa-arouch ung mukha nya eh...

Dad:� (ngiti sa'min) Yan, perfect for both of you... Para kahit malayo kayo, pwede kayong magpadala ng mga videomail.. Joshie:� Dad, kaya nga nauso ang internet at webcam.. � Tsaka, anoh namang ipapadala ko syo?Dad:� Abah, anoh pa nga ba?!� Eh di ung mga videos ng mga apo ko!� Pag first time nilang maglakad, magsalita--Ako at si Joshua:� �A-apo?!?!?!? Dad:� Oo... bakit hindi? Abah, nasa iisang apartment lang naman kayo... (tingin kay Joshua)� Nako, anak, sa tagal nyo nang magkasama sa iisang bubong wag mo sabihing di pa kayo nag--Joshua:� DAAADDDD!!!!!

Nako poh! Nag-elevator ang blood sa buong body ko papunta sa aking face!!! � Apo raw?!?!� MGA APO RAW!?!?!!?� AKO?!?!? SI HORSEY?!?!?!? � WAaaAahhhhh!!! � Perverted ang thoughts ni daddy ---- este tito pala!

Sa init ng face ko, my golay, gano kaya ka-blush ang beauty ko?!?!?

Biglang pumunta sa'min ung mom ni Joshie at hinila palayo ung asawa nya...

Mom ni Joshie:� (ngiti sa'kin) Nako, pagpasensyahan nyo na toh at matanda na eh... Since malalaki na ung mga apo nya, naghahanap ng bagong baby... Dad ni Joshie:� Pero--- Mom: Honey, tara na!

Hinila nung mom ni horsey ung husband nya papunta sa kabilan dako ng room... Ako naman at si horsey, ahyun, blush ever!

Ako:� Uh... (tawa nervously) ano...

Hopia!

Napatalon ako ng konti nang maramdaman kong nagvibrate ung cp ko... Saved by the vibration!

Avah! Si Kenny!

Ako:� Hello?Ken:� Merry Christmas!Ako:� Merry Christmas din! Buti nakalusot ka pa sa busy ng mga linya... Ken:� Nagpa-reserve na ko sa Smart eh na tatawagan kita...

Ako:� Nyekz...Oh chigi...

Tsismisan kami for a while... Tapos after a while, vavush na kaseh kakain pa raw sya ng pansit... Lokong un, ipagpalit ba ko sa pansit...

Joshua:� Sino un?

Ay, katabi ko nga pala si horsey...

Ako:� Si Ken... Bumabati ng Merry Christmas...Joshua:� Babati lang sya, tagal-tagal pa...Ako:� Eh bahket ang shwungit mo nanaman?

Biglang nag-vibrate uhlet ung cp ko...

Joshua:� Oh anoh?� Nakalimutan nyang magsabi ng Happy New Year?

Tinaasan ko ng kilay si horsey, tapos sinagot na ung cp

Ako:� Hello?

"Sweet!"

Whe?

Tinignan ko ung screen kung sino bang kausap ko... Bubwit, si Warren pala...hehe... Di naman kaseh ako babatiin ni Ken ng ganon noh...

Ako:� uy, merry christmas! Warren:� Merry christmas din!� Nako, nakapasok din ako... Kanina pa ko tumatawag eh...

hehe..di ka nagpa-reserve sa Smart?

Ako:� Buti nga, Warren, nakapas---heeey!!!

Nung sinabi ko ung pangalan ni Warren, biglang hinablot ni horsey ung cp ko! � Sinubukan kong kunin kaya lang nag-bend sya palikod tapos medyo tinulak akong palayo... Kabayong toh!

Joshua: (kausap sa cp ko) Hoy aso!..... Si Joshua toh!� Anong butiki ka dyan?!?.......Oo, kasama ko si Nessy, di pa ba obvious?!?� Sa susunod ka na nga tumawag, istorbo ka eh!� Pangalawa ka na!

Pangalawang-- poosh!

Joshua:� (iwas sa kamay ko na umaabot sa cp) Pangalawa!� Pake mo?!

Tapos nun, binaba nya na! � What the--!?!?

Ako:� (hablot nung cp ko) That was so frickin rude! Joshua:� Alin?Ako:� Jerk!

Tumayo akong bigla, and dun ko lang napansin na nakatingin na pala sa'ming dalawa ang lahat ng people sa room...

Shwoosh...another kahiya moment... Bubwit na horsey yan!

Ako: (lakad palabas ng room) Uh, excuse me...

Pumunta ako sa kusina at tumunggan ng tubig... Might as well, kesa naman ung bote ng alak ung tunggain ko di ba? � Naririnig ko si Ate Shane na sinersermonan si horsey... Hmp! Buti nga sa kanya!

Tama bang hablutin ung cp ko habang may kausap ako?!?� Tapos binabaan pa!?!

Sheeshhh...

Anoh bang nakita ko dun sa kabayong un?!?!... Haaaaayyyy....

Tungga ng tubig -- feeling alak na lang!

____________________________To Be Continued66: �(Joshua's POV)

"Hala! �Bahket ako mag-ssorry?!?"

Bigla akong binatukan ni Ate Shane

Ate Shane: �Eh loko ka pala! Kasalanan mo naman talaga! Ako: �A-ako?!?! �What did I do?!?!Ate Kate: �Ano ka ba? �Paskong-Pasko eh pinipikon mo si Janessa.... �(tingin kay Nessy) Tingnan mo nga sya... Kulang na lang pati ung baso eh tunggain na...

Sinilip ko si Janessa sa kusina... �Kaka-walk out nya pa lang, sinugod na kagad ako nina ate...haaaay... �Di ko naman akalain na mapipikon ng ganon si Janessa noh... Bakit ba kaseh kailangan pang kausapin ung aso na un tsaka ung manikang Ken na un? �Eh kasama naman nya ko... hehe

Tumingin uhlet ako sa mga ateh ko pata kumontra, kaya lang, sheesh, napaso na ko nung mga titig nila..

Ako: (tumayo) Ok, ok... Lalakad na nga eh... Sheesh.. Ate Shane: �Yehey! �Go, Josh! �Nasa likod mo lang kami! Ako: (lumakad paalis) �Yeah, yeah...whatever...

Lumapit ako kay Janessa na nakatitig lang dun sa baso sa kamay nya... Hala, galit ba talaga toh?! Tumabi ako sa kanya... Tapos nag-trace ng kung ano dun sa counter with my index finger... Di ako makatingin eh!

Tumingin sa'kin sandali si Janessa tapos tumitig uhlet dun sa baso nya...

Janessa: �Go away, leave me alone...Ako: �(tingin pa rin sa aking invisible drawing sa counter) �A-are you still mad at me? Janessa: �No.. I'm totally pissed off! �You retard!

Nako, lumalabas ang mang-away diploma nya na na-practice sa America... �Nanggigil sa'kin si meatballs...

Janessa: �What gives you the right to do that anyway?!? �Una hinablot mo ung cp WHILE I'm talking to someone, tapos binabaan mo pa ung kausap ko! �And you told such mean things to him! �FYI, that was my cellphone, at kakausapin ko kung sinong gusto

kong kausapin!

Hinayaan ko lang syang awayin ako... Di naman sya sumisigaw, ung pabulong na nanggigil lang... Kumbaga eh, on the way na sa sigaw...

Ako: �Bakit gusto mong kausapin ung mga un?Janessa: �HaallleerrrR?!?! �Eh mga kaibigan ko ung mga un eh! Ako: �I don't like it pag kausap mo sila habang katabi mo ko... Janessa: �Oh?! �And now, kailangan na kitang sundin? �You're not my boyfriend!!! I hate you!!! Leave me alone!!! �

�

Ako: �Wha... �What the hell did I do!?!? �Binabaan ko lang ng telepono ung aso!!! Sheesh...

Tumalikod na ko, tapos naglakad palabas ng kusina, iniwan si Nessy... Pero sinalubong ako nina ate...haaaayyy...

Ate Kate: �Well?Ako: �She's crazy! �Ang babaw-babaw nung ginawa ko, sobrang magalit!Ate Shane: �Ahhh...baka may PMS?

Kailangan pa bang ipaalam sa'kin un?

Ate Shane: �Try mo uhlet... Ako: �Hell no!Ate Kate: �Sige na... Pag nalagpasan mo tohng stage na toh, nako, kahit anong sungit nyang si Janessa, eh yakang-yaka mo na...

Sinilip ko si Janessa... Nagmumukmok pa rin dun, tumutungga nung tubig nya... Kung alak un, malamang eh lasing na si meatballs...

Ate Shane: (tinulak ako pabalik) �Dali na, Josh...Go! Go! Go na!

Haaaaaaaaaaayyyyy...

Bumalik ako kay Janessa...at balik na rin sa pag-ttrace dun sa counter...

Janessa: �(bulong) �What do you want?

Medyo kalmado na ung boses nya... Abah, mukhang mabubuhay pa nman ako! haha..

Ako: �A-ano... �Sorry na...Janessa: �Huh? Ako: �I'm sorry... Mali ung ginawa ko, and...and...I'm sorry...

Sh*t! �Kulang talaga ako sa practice pagdating sa pag-ssorry!

Janessa: �Ok...thankz for apologizing...Ako: �(tingin sa kanya) �So you're not mad anymore?

Janessa: �(tingin din sa'kin) I wasn't mad...just pissed off... Ako: �Then take back what you said earlier...*pouts*Janessa: �H-huh? Ako: �Sheesh! Wag mo sabihing nakalimutan mo na?!?! �Sinabihan mo ko ng "I hate you"! �That hurts you know?!?Janessa: �I-I'm sorry... Sinabi ko un?

Ergh...

Ako: �Pano mo nakalimutan?!?Janessa: �Ooh, horsey, sorry... I guess I was just so spaced out, I mean, (tinapat sa'kin ung hawak nyang baso) kanina ko pa iniisip kung pano kaya nila ginagawa tohng crystal clear na baso...

�

WTH?! �anong klaseng utak ba meron tohng babaeng toh?!?

"Josh! �Janessa!"

Napatingin kami sa may living room... �Nagtatawag na si kuya... Mukhang magsisimula na ang traditional music festival ng Pasko ah... �Kinuha ko ung kamay ni Janessa tapos hinila na sya papunta sa living room...

Janessa: �What's going on? Ako: �Bastah...

Tapos, ka-poink! �Tinamaan ako ng idea! �Naiisip mo ba naiisip ko B1? �Sa palagay ko nga B2! -- wag kayong kumontra, pinapanood ko un hanggang mag-2nd yr high school ako!

Ako: �(bulong kay Nessy) Babawi rin ako syo...

_________________________To Be Continued.67: (Janessa's POV)

Umupo kami ni Joshua dun sa inuupuan namin kanina habang nag-ddistribute si Santa ng gifts... Well, lahat naman ng people eh sa same seats pa rin nakaupo, except ung mga kidz, kaseh pinaakyat na sila para matulog -- kasama si Ate Kate...seven kids at si Ate Kate... grabeh...parang sandamakmak na unfair noh?� Eh kung daganan sya nung pitong un? � Siguro, since family affair naman itich, dapat umakyat din ako and tulungan si Ate Kate na bihisan and patulugin ung mga chikiting na un...watchu tink?

Biglang pumasok si Kuya Mike na may dalang gitara...

Okay...no tink na lang... kayang-kaya na ni Ate Kate un!

Ako:� (bulong kay Joshie)� Ooohhhh... kakanta si Kuya Mike?Joshua:� Yah, kinda... � Every Christmas, pagkatapos mamigay ng regalo ni dad, aakyat na ung mga bata para matulog tapos, (turo kay Ate Shane) ung matatanda, iinom ng champagne, at (turo naman kay Kuya Mike)� magkakantahan...Ako:� Never heard of a karaoke? Joshua:� Nah... Mas gusto nina mommy ng acoustic guitar eh...� Tsaka baka sa pag napasarap si kuya sa pagkkaraoke eh, nako, di na titigil yan... Lalaksan nya pa, eh

di di na nakatulog ung mga bata...

Adik si kuya...

Ako:� So, ano na mangyayari ngayon?

Dumaan sa harap namin si Ate Shane, kumuha si horsey ng isang baso ng champagne para sa kanya, tapos isa para sa'kin...

Ate Shane:� (tingin sa'kin)� Relax ka lang, Janessa... Pagkatapos ng maraming excitement, ehto na ung hour para mag-relax... � Hintayin lang nating bumaba si Kate...

So, ahyun, inom lang kami...habang pinatono ni Kuya Mike kay Joshie ung gitara... Maya-maya, bumaba na rin si Ate Kate... After 10 years! � Di na ko mapakali kung anong mangyayari eh...

May candy kaya?� Lollipop?� Cottoncandy?

Wait...walang kinalaman un... � Balik tayo sa nangyayari...

Ate Kate:� Whoa, (collapse sa tabi ni Ate Shane) natapos rin..pasaway yang anak mo ha... ayaw matulog!Ate Shane:� Si Christian?Ate Kate:� Obvious ba?Ate Shane:� Hihi... U know naman my dear sister-in-law...boy eh... � Last year naman eh ako nagpatulog sa mga un noh... � Wag kang mag-alala, next year, may third na...

Ngumiti sya sa'kin...

Whe!?� Ako?!

Joshua:� Huy, wag nyo ngang takutin si Nessy... Baka di na yan pumunta uhlet dito noh...

Mom ni Joshie:� Oh sige na, awat na yan... Pagod na kami ng daddy nyo... Sinong unang kakanta?Dad ni Joshie:� Tama...� Pagkatapos ng maraming taon na kayo kinakantahan namin para makatulog kayo, kami naman kantahan nyo ngayon..Ate Shane:� Haaaayyy... (tingin sa'kin)� San ka pa makakakita ng parents na nanghihingi ng sukli sa pagkanta syo nung bata ka? Dad ni Joshie:� Hoy, kung di kami naging magulang mo, sa tingin mo ba eh gaganda ka nang ganyan!?

Whe?

Dad:� Pasalamat ka at gwapo tohng tatay mo noh... Joshua:� Dad, umaatake nanaman pagkakapal ng mukha mo... Kuya Mike:� Mahinga nga kayo kay Janessa...Dad:� (pouts sa asawa nya) Mommy oh, pinagtutulungan nanaman ako ng mga anak naten...

My golay... May pinagmanahan pala talaga ka-weirdohan ni horsey noh...

Biglang lumapit sa tenga ko si Joshie...

Joshua:� (bulong)� Makinig ka ha.. Babawi na ko sa pagbaba ko nung cp kay aso... Ako:� Eh? Joshua:� �(tumayo)� Sige na, dad... Mangunguna na ko...Ate Shane:� Woohoo! Go Joshua!

Hyper talaga si Ate Shane...

Umupo si Joshua dun sa silya sa gitna nung living room, tapos inayos nya ung hawak nya sa gitara... Medyo humarap sya sa'kin tapos ngumiti ng konti...

Avah ako naman, eh kilig to the bones! wahaha...namumula ba ko? namumula?

Nagsimula ung intro nung kanta ni Joshie... familiar...wait...

Oohhhhh...I love this song!� Para sa'kin ba yan horsey!?

Joshua:G���������� �Em/CBakit pa kailangang magbihis?C9� � � � � � � � � �Dsus-D-D9-DSayang din naman ang porma?G� � � � � � � � � �Em/CLagi lang namang may sisingitC9� � � � � � � � Dsus-D-D9-DSa tuwing tayo'y magkasamaG���������� �Em/CBakit pa kailangan ng rosasC9� � � � � � � � � �Dsus-D-D9-DKung marami namang magaalay sayo?G� � � � � � � � � �Em/CUupo na lang at aawitC9� � � � � � � � Dsus-D-D9-DMaghihintay ng pagkakataon

Am7� � � � � � � � � � �D- DsusHahayaan na lang silang� � � �G� � � � � � D/F#� �Em magkandarapa na manligaw sayoAm7� � � � �D- DsusIdadaan na lang kita sa � �G� � �D/F#� Em awitin kong itoAm7� � � � � � �D� � �G-D/F#-Em� � � � � � Sabay ang tugtog ng gitara...

Woohoo!!! Kilig to the bones ang lola moh! Ganda talaga ng boses ni horsey ever!

Natulala ako panonood kay horsey... Drools...wahehe...joke lang... Pagkatapos kumanta ni horsey, ahyan na, nag-hyper nanaman si Ate Shane.....

Ate Shane:� Woohoo! Kapatid ko yan! � (turo sa'kin)� Magiging kapatid ko na yan!

Whe?� Hala... � Pero deep inside....waheheh...

Umupo na uhlet sa tabi ko si horsey pagkatapos nyang iabot ung gitara kay Kuya Mike... Ngumiti sya sa'kin tapos lumapit ng konti...

Joshua:� (bulong)� Oh, ano?� Bawi na ba?

My golay!� Tinatanong pa ba un?!??

_________________________________68: �(Joshua's POV)

Hatinggabi na nang makauwi kami ni Janessa... Di tulad nung mga kapatid ko, eh ayokong dun matulog...la lang..yoko lang.. �Tinambak namin ung mga regalo namin sa mga kwarto, tapos naupo sa living room, umiinom ng iced tea...

Ako: �Pagod ka na?Janessa: �Kinda, pero ok pa naman... I think na-sobrahan ako ng champagne eh... Ako: �Good...

May nilabas ako sa bulsa kong kahon, tapos binagsak sa kamay nya...

Janessa: �Ano toh? Ako: �(sumandal sa couch) �Regalo... Nanghingi ka di ba?Janessa: �Ehhhhhhhhhhhhh?!?? �I thought... Akala ko...di ka mamimigay...? Ako: (silip sa kanya) �Listen, if u didn't get me anything, ok lang... Baka naman mag-feeling guilty ka pa dyan.. Janessa: �Che! �I got you something noh... Ako: �Eh? Janessa: �Yeah! Kaya lang.. (ngiti sa'kin) �Tinatamad akong tumayo... �Kaw na lang kumuha...Nasa kwarto ko sa may kama...

Anong---??! asdkfjlasdkurk!

Ako: �Hala! �Bahket ako pa kukuha!?Janessa: �Abah, regalo mo un eh.. �Sige na, horsey...be nice...

Bubwit...

Tumayo na ko para kunin ung regalo nang tawagin uhlet ako ni Janessa...

Ako: �Anoh?!Janessa: �Kunin mo na rin ung videocam mo...Ako: �(tingin sa kanya) �Bakit? Janessa: �Para masaya!

Ahh! afksjdfiejdf

Pumunta ako sa kwarto ko para kunin ung videocam, tapos sa kwarto nya para kunin ung regalo...

What the---?! �Anoh toh!? �Bakit ang laki nito?!

Bumalik na ko sa living room, inabot ung videocam tapos naupo sa tabi nya... Lokong toh, tinatamad daw tumayo, pero nabuksan nya naman ung radyo...

Ako: �(tingin sa kanya) Anoh bang ginagawa mo? Janessa: �(iniikot ung cam) �Binubuksan toh, obvious ba?

Maya-maya, nag-rejoice na sya dahil na-buksan nya na ung videocam... Tinutok nya kagad sa'kin...

Janessa: �Yan, game horsey! � Buksan mo na ung regalo mo! Ako: �Bakit kailangan mo pang i-video? Janessa: �(tingin sa'kin) Para masaya! Ako: �Sheesh... I'm not---Janessa: �HORSEY!!! �Isa!!!Ako: �(abot dun sa regalo nya) Ok! Ehto na nga eh!

bubwit... matakot ba raw sa meatballs na toh...

Janessa: �(nakatingin dun sa camera) Go, Joshie... Ako: �Shut up...Di ako 3 years old noh...(bukas nung regalo)

Di rin nagtagal at nasira ko na ung gift wrapper, at lumantad sa harap ko kung anong laman nung malaking kahon na un...

Ako: �G-gitara? Janessa: �(napatingin sa'kin) Well, yah...Di mo ba nagustuhan? Ako: Baliw ka ba?!Janessa: I just thought ---Ako: �Bakit di ko magugustuhan toh?!?!

Woohooo!!! my gitara na uhlet ako!!

Mas mabilis ko pang sinira ung wrapper tapos nilabas ko kagad sa box ung gitara.. Abah, nylon strings pa... �Mahal toh ah... �Inikot ko ung gitara para tingnan ng mabuti...may nakasulat sa likod..

"I'll forever be with you in music....... ~Janessa"

Napatingin ako kay Nessy...

Janessa: �Oh, baka naman umiyak ka pa dyan, oy... Ako: �Anong iyak!? �Tingnan mo nga toh, (tinuro ung message sa likod) mag-iiwan ka lang ng message, isusulat mo pa sa pentel pen! �Eh pwede mo namang ipa-sulat nang mas maayos...!Janessa: �Oy! �Maganda naman sulat ko noh!

Kokontra pa sana sya nang bigla ko syang nginitian... �Abah, eh niloloko ko lang, naniwala naman eh!

Ako: �Nessy...salamat...Janessa: �H-horsey ka talaga...

Kinuha ko ung camera sa kamay nya tapos sa kanya naman tinutok..

Ako: �Oh, ikaw naman magbukas nung regalo ko syo... Janessa: �Ok..

Kinuha nya ung binigay ko sa kanyang box, tapos dahan-dahang tinanggal ung wrapper...

Ako: �Suz! �Anong petsa na?! �Sirain mo na yan!Janessa: (tumingin sa'kin) Eh? �Sure ka? �Baka ilang oras mo tohng pinaghirapan eh...Ako: �Anong ilang oras?!? �Eh ang liit-liit nyang regalong yan! �(biglang tingin sa camera) Tsaka pinabalot ko na sa store yan noh... Janessa: �Katamaran mo talaga...

Sinira nya na ung wrapper tapos nung lumantad na ung blue na kahon, ngumiti muna sya sa'kin bago nya buksan...

Nung nakita nya kung ano ung nasa loob, nanlaki ung mata nya, tapos nagtatalon sya dun sa couch...

Janessa: �Wow! Wow!!! �Ang cuuutttteeee naman nito!

Napangiti ako... I knew na magugustuhan nya un...

Sa loob, may silver necklace, tapos circle na locket.. Oist, di ung mumurahin noh! �Anong tingin mo sa'kin!? �Cheap?

Around nung circle eh may maliliit na diamonds -- di ung pwet ng baso ha!...tapos sa gitna, may sapphire naman -- totoo rin un noh...In other words, ubos ang laman ng wallet ko dahil sa bwiset na regalo na yan...

Binuksan ni Janessa ung locket...

Janessa: �Awwww...look.. (tinapat nya sa camera) Pictures natin! Ako: �(Inatras ng konti ung camera) Noh ba yan?! �Nakita ko na yan noh!Janessa: �(ngumiti) �Ooooh...tenx poh so much horsey...

Sasagot pa sana ako nang biglang tinapon ni Janessa ung sarili nya sa'kin at niyakap ako!

Whoa!

Janessa: �This must be really expensive... Thank u horsey... �(binitawan nya ko) Wait...

No...yakapin mo uhlet ako!

Hala! �Noh ba yan?! �Lumalabas ang perverted na dugo ng tatay ko!

Ako: �Ano? Janessa: �Nilagay mo ung picture mo, himala... �Teka... San mo nakuha tohng picture ko na toh? Ako: �Ah eh...

Tumingin ako dun sa camera...

Ako: �Kailangan mo pa bang malaman un?Janessa: �Yup, you're right! �Doesn't matter...

Hehe...kupit lang ung picture na un sa photo album na dala nya eh...

Sinubukang isuot ni Janessa ung necklace...Pero syempre, pinanganak na sandamakmak na clumsy, eh di nya ma-i-hook... �Pinatay ko ung camera, tapos tinaboy ung kamay nya...

Ako: �(kinuha ung kwintas) Akin na nga... Umiral nanaman yang pagka-taong bato mo...

Pagkatapos kong isuot sa kanya ung kwintas, umikot sya, tapos ngumiti uhlet sa'kin...

Janessa: �Merry Christmas, Joshua... �Thanks poh uhlet...

Ngumiti rin ako sa kanya, tapos kinuha ung niregalo nyang gitara... Ung gitara ko...

Ako: �Oh, since di may energy ka pa, gusto mo, kantahan na rin kita para makatulog ka?Janessa: �Anoh un? �Lullabye? Ako: �Sure, pasko naman eh..Janessa: �Avaaaaaaaaahhhh... �Bumabait ka, horsey ah!

Tinabi nya na ung mga kalat, tapos humiga dun sa couch, habang nandun ako sa may paahan nya...

...kinakantahan sya...

...pinapatulog sya...

...tinitingnan lang sya...

Di ba ganito rin itsura nya nung una syang nakatulog dito sa couch ko?

Ang ganda nya pa rin...

__________________________To Be Continued.

69: �(Janessa's POV)

Yaaawwwwnnnn..... Yaaa---- eh!?? �Kama?

Napatingin ako sa paligid ko..Kama...kalat...regalo....wait...kwarto ko toh ah! wahahaha...

Pano ako nakarating dito? �

Last time I remember eh nakatulog ako sa couch kaseh naman because...kinakantahan ako ni horsey... wahahaha... �Grabeh... once in a blue moon na nga lang tumino ung kabayong un, tinulugan ko pa...haaaaaayyyy...

Shtupid shtupid ka talaga, Nessy...

Tumayo ako para magshower..Langya, tanghali na pala! �Pag sinabi kong tangali, as in, tanghali na! nasa gitna na ng Pilipinas ang araw at nanununog ng balat... �As in oras na para magtanghalian at buksan ang TV dahil Eat Bulaga na...

Lumipad ako papunta sa banyo...

Gising na kaya si horsey? �Kumain na kaya un?

Sscreeeeecchhhh!!!

Biglang pumasok sa isip ko kung pano ako nakalipat sa kwarto...

Joshua: �Huy, Nessy... gising, lumipat ka na dun sa kwarto mo...Ako: �asdkjlkerhhfd...Joshua: �Eh? �Ano? �(hinila ng konti ung buhok ko) GISING!!! �Sa likot mong matulog, baka mahulog ka pa dyan...Ako: �(tumalikod sa kanya) Shut up horsey... Natutulog ako...

At tumagal yang panggigising nya nang...ehwan ko dahil tulog nga ako... �Bastah, next thing I know, eh lumilipad na ko!

Joshua: �(binuhat ako) Langya, ano bang kinakain mo?!

Lapit ako sa chest nya...Hmmmm...bango bango... �Penshoppe ba toh?

Ako: �*yawn* Shut up...nagbubuhat ka lang noh...Joshua: �Bagsak kita dito eh...

Pumasok sya sa kwarto ko tapos sinipa paalis ung mga kalat sa sahig... Tapos...

boom!

Ako: �Aray!

Langyang kabayo yan! �Ibagsak ba naman ako sa kama!

Joshua: �Ay, sorry... Ako: �(talikod sa kanya tapos yakap ung unan ko) Bukas na lang kita gagantihan... *yaawnnn* Inaantok na ko...

Natawa si Joshua...tapos lumuhod sa tabi nung kama para kumutan ako...

Joshua: �(inaayos ung kumot) okay, Nessy... Sabi mo eh...

Bubwit na kabayo un...

Nagshower lang ako ng mabilis tapos, bihis, punta sa kusina para magluto... As usual, tulog pa rin si horsey... �Kumakain na ko, alangang gisingin ko pa sya noh...Baka mas puyat pa sa'kin eh...wawa naman... See? May puso at heart pa naman ako...

Naghuhugas na ko ng pinggan nang makita ko ung videocam na nakapatong sa may TV...

� ... �

Ooooohhhh...

Nagpunas ako ng kamay, tapos skipping-skipping papunta dun sa videocam... Binuksan ko, sniguradong di pa low batt, tapos dahan-dahang pumasok sa kwarto ni Joshie...

Ako: �(bulong habang nag-titiptoe papunta sa tulog na horsey) Oooh...Joshie...

Umupo ako sa tabi nung kama nya tapos tinutok ung camera sa tulog na face ni Joshie -- na nakaharap sa'kin...

Ako: �(singit sa camera habang nakatutok kay Joshie) Psst... horsey....look mo oh... Your sleeping face... Lam mo, weird talaga, mukha kang anghel pag tulog...pero pag gising naman.. �napaghahalataang natulak ka na anghel...hehe...

Nilapit ko ung camera sa mukha nya tapos umalis na ko sa view...

Ako: �(tuloy ang pag-nnarrate) �So, anong napapanaginipan mo?Joshua: �Pakielam mo ba...?

WHOA!!!

Napa-atras ako... �Tapos nung di na uhlet nagsalita or gumalaw si Joshie, lumapit ako ng konti...

Langya, nag-ssleeptalking ang loko...

Ako: �(tutok uhlet nung cam sa kanya) Grabeh... Nagsasalita ka pala kahit tulog...

Teka...

Pinindot-pindot ko ung pisngi nya..ung braso nya...pati ung abs nya (woohooo!!! abs! wahaha... )...

Tulog ka ba talaga?

Di naman sya gumalaw or nag-react...so tulog.... �nag-ssleeptalking si horsey!!!

Interesting...

Tinabi ko ung mukha ko sa mukha nya, tapos tinutok ung camera (nagdadasal na sana eh di palpak ung tutok ng camera)...

Ako: �Ok, horsey... Question and Answer portion tayo... �Sasagot ka ok?.... �Hmmmm...

Isip-isip ng nakakalokong tanong...

Ako: �Horsey, bakit ang shtupid mo? �Grabeh...ang tagal-tagal na nating--Joshua: �Anong stupid?... Tina-ta-wag mo kong stupid?.....Loko ka ah...... Pasa-lamat ka.......... Mahal kita....

WHOOSAHHH!!!

Ako: �(napatitig sa kanya) Teka, anoh uhlet un?!?

Di sumagot si Joshua, instead, tumalikod sya tapos pinatong ung paa nya dun sa isang unan....Yup, ganyan sya kagulo matulog na kahit queensize ung kama eh sakop nya lahat...

Ako: �Joshie...Uy!!!

Gusto ko nang mag-jumping alarm clock dun sa kama nya, kaya lang, baka naman...oh well... tulog sya eh...anong chance na totoo ung sinasabi nya?

Ngumiti na lang ako, tapos tumingin dun sa camera... Papanood ko na lang toh sa kanya someday...

Ako: �(dun sa camera) You know, Joshie... Mahal din kita...

Pagkatapos kong sabihin un, nako, uminit ung face ko...malamang eh namumula nanaman si akowh... �First time kong sinabi nang malakas un ah... �Pinatay ko na ung videocam tapos tumakbo palabas ng kwarto...

Kumuha ako ng papel and lapis tapos nag-iwan ng note kay Joshie in case magising

sya at wala ako... Tapos kinuha ko ung susi ng apartment at nung kotse at lumabas na... �La lang... na-feel ko lang na ipalagay sa DVD ung video...

Para pwede ko nang burahin ung video sa cam, tapos ung DVD, eh someday ko na lang ipapakita kay Joshie... Logged

yam_15 * jellybean* * Posts: 103* Karma: +0/-0*

Re: Gitara... « Reply #897 on: March 29, 2006, 06:05:06 am »oi i smell sumthing bad going to happen ..sana trials lng nila yun... sis

wag mo namng gawing bad ang ending pls!!!!

wwwaaaahhh prng na trauma na kasi ako sa isa sa stories rito ... ang tragic ng ending ....PLEASE!!70: �(Joshua's POV)

Isang oras na kong nanonood ng TV at kumakain ng fishball... Nagising akong wala si Janessa... Hinalughog ko pa ung buong apartment bago ko makita ung note nya dun sa may ref... Pag sinabi kong sa may ref eh dun sa may counter sa may ref...sinong matinong utak ang maglalagay ng note sa halos di naman mapapansin?!

horsey! �alis lang me sandali...papalagay ko sa DVD ung Christmas video natin... �be right back! �don't go anywhere! �ok?! ~Nessy

Tama bang iwanan ako dito? �At bakit kailangan pang ipalagay ung video na un sa DVD?

ring! ring!

Ay..nagriring ung telepono...

Haaaayyyyy... Pwede namang magtext na lang, kailangan pang sa landline tumawag...haaaaayyy....Tumayo ako para sagutin...

Ako: �Hello?

"Joshua!!"

Ako: �Sheesh, Paolo? �Ano ba? �Kailangan bang sumigaw?!Paolo: �Joshua! �Nasan si Janessa?Ako: �Umalis...bakit? Paolo: �Sh*t!Ako: �(inabot ung remote tapos pinatay ung TV) �Bakit?! �Anong meron?!Paolo: �Listen... May narinig ako na kung ano man ung balak nina Victor, eh ngayon nila gagawin...

Sh*t! �Si Victor?!?

Yah, si Victor ung isa sa mga pinaka-leader nung gang na tinitiwalagan ko... Bwiset... Bakit ngayon pa!?

Ako: Wala si Nessy, di ko alam kung nasan! �Iniwan nya rin ung cp nya dito...Paolo: �Wag ka munang mag-panic, Josh... Malamang nag-uusap-usap na ung mga un sa Magallanes... Un lang naman ung street na madilim at malapit snyo... Papunta na ko dun...Ako: �Okay, magkita na lang tayo dun...

Binaba ko na ung telepono, kinuha ung susi ng apartment tapos tumakbo papunta sa Magallanes... Halos 6 na, kaya madilim-dilim na... �Tulad ng hinala ni Paolo, nandun nga ung isang kumpol ng mga lokong un... �Mga anim siguro sila...

Ako: �(takbo papalapit sa kanila) Vic!!!

Nag-ikutan sila, tapos napatingin sa'kin... Lumapit ng konti si Victor... Pero may malaking space pa rin naman sa pagitan namen...

Victor: �Joshua...Anong--?! �Bakit nandito ka?!Ako: �Anong ginagawa nyo dito?! �Inaabangan nyo ba si Janessa?!? �Anong gagawin nyo!?? Victor: �This is the only way, Josh... Lam mo ang rules bago ka makalabas sa gang na toh...Ako: �Langya! �Gawin nyo na sa'kin lahat, wag nyo lang galawin si Nessy! �Langya ka! �Kala ko pa naman kaibigan kita!Victor: �Josh, sinubukan kong gawin lahat para maging mababaw toh, pero wala na kong magagawa...Ako: �Sh*t! �Ako, ako na lang pahirapan nyo! �Pag may nangyari kay Janessa, asahan mo lang, hhuntingin ko kayo isa-isa...

Natahimik sila sandali... Tapos...di ko inaasahan...

Nagtutok si Victor sa'kin ng baril...

Victor: �Wag mo kaming takutin, Joshua! �Naging ka-brod ka rin namin! �Alam mo kung anong kaya naming gawin! Ako: �Dapat na ba kong matakot dyan?!

Di ako tanga... Tinutok nya sa'kin ung baril, pero dahil pinapakain ako ni Janessa ng kalabasa , eh alam kong dun sa side ko talaga nakatutok un... �Gusto nya lang ipakita at takutin ako...

...Pero sa galit ni Victor... di ko talaga alam kung saan puputok ung kung sakaling manginig sya at maisipan nyang barilin nga ako...71: �(Janessa's POV)

"Joshie? �Joshie?"

Pumasok ako sa apartment...at parang naging ghost apartment bigla ang building... Nasan ang mga people? �Nag-War of the Worlds na ba? �Langya, di ko man lang nakita si Tom Cruise... �Sinabit ko ung susi, tapos pumunta sa living room...

Waaaahhh?!?!? �bubwit na kabayo yan!!! Anoh toh?!?!?

Ang kalat ah! �Horsey talaga! �Kumain ng fishball tapos di man lang niligpit! �Grrrrr!!! Niligpit ko nga ung pinagkanan nung kabayong un -- which by the way eh nawawala pa rin... Ano kaya dun sa "don't go anywhere!" ang di nya naintindihan?

Ay, if you're wondering about dun sa DVD, eh wala pa... Tatawagan na lang daw ako nung gumagawa kaseh, pasko nga naman... Close lang kame kaya tinanggap nya ung video ko...hehe...

ring! ring!

Skip-skip papunta sa phone...

Ako: �hello?

[[beeyatch]]

Whe?

Ako: �Excuse me? �Sino toh?

[[Tingnan mo ginagawa mo kay Joshua... wala ka nang dinala kundi sakit ng ulo...]]

Ako: �A-anong--?! �Sino bah toh?!

[[Kasama nya ko dati sa gang...]]

Ako: �Eh? �Really? �But you sound like a girl... �Sorry...anoh!...kung lalake ka, may ganon naman talaga sa telepono nag-iiba ung boses--

[[Shut up! �I'm a girl!]]

Ako: �Really? �Wow...nakakapasok pala ang girl sa mga ganun... �Oooohhh...anong ginagawa mo dun?! Inaayusan mo ba ung mga guys, tapos, tapos, make-over... �Ang cuuttee--

[[Anoh ba?!]]

Ako: �Ay, sorry... �Inaaway mo nga pala ako... Please go on...

[[Sheesh... �Anyway, dahil syo, mas nasasaktan si Joshua! �Pupuruhan sya nina Victor! �Tingnan mo lang kung makakauwi pa sya dyan!]]

Ako: �What?!?

Si horsey...no...

[[Pero you can still stop them... Leave him... Wag ka nang magpakita uhlet sa kanya... Kalimutan mo na sya...]]

Ako: �WTH?!? �Nababaliw ka na ba?!? �Bakit ko naman gagawin un?!? �Listen here, you better make sure na walang nangyayari kay Josh, kundi, I swear, by the moon and the stars in the sky, ipapa-ambush ko kayo!

Binagsakan ko ng telepono ung amazona, tapos kinuha ung susi ng apartment at tumakbo palabas...

Nasan kaya si Joshie? �I hope I'm not too late...

Tatakbo sana ako papunta sa Sampaguita St., nang may matanaw akong kumpol dun sa eskinita ng Magallanes...

Sscreechhhh!!!

Ako: �(bulong) Joshie?

Lumapit ako ng konti... Si Joshua nga...and...what IS that?!? �May nag-ggleam sa d

arkness...

My golay!!! Baril ba un?!?!

Tumakbo kagad ako... Pero di pa-straight..baka makita ako eh... Lumusot ako dun sa likod nung isang bahay, para mas madaling mahila si Joshua... Kilala ko naman ung nakatira dun eh... Dahan-dahan akong lumapit...Maabot ko na si Joshie, nang biglang sumigaw ung may hawak nung gun!

OMG!! �Namumula na sa galet!

Mas tinutok nya ung gun!

Joshie!

Tumakbo kagad ako papalapit kay Joshua..si Joshua...

Di ko sya maabot...

Halos nasa tabi na ko ni horsey...konti na lang, mahahaltak ko na sya... then...

BANG!

____________________________To Be Continued.72:� (Joshua's POV)

BANG!

Parang biglang tumigil ang oras... Di ko alam kung anong nangyari... Bastah naramdaman ko na lang ung fingertips ni Janessa na dumali sa braso ko... Tapos nakita ko syang bumabagsak sa tabi ko... Syempre, ang reflex ko, umikot at saluhin sya...

Janessa: (ngiti sa'kin) Horsey... Ok...ka....lang...ba?Ako:� O-o-oo..Janessa:� Good... I'm glad...

Sh*t...

Tumingin kagad ako sa paligid ko...Tulong...kailangan ko ng tulong... � Napatulala lang sa'min sandali sina Victor tapos hinaltak na sya nung mga kasama nya paalis...

Mga duwag!

Janessa:� (hila sa sleeve ng Tshirt ko)� J-joshie...

Napatingin ako bigla sa kanya...

Ako:� Just..hang in there, Nessy...

Tumingin sya dun sa waist nya sa kanan...

Oh sh*t!

Janessa:� Horsey... Can you bring me to the hospital?� Namamantsahan na ung damit ko

eh...� Penshoppe pa naman toh...

Napatango na lang ako, tapos kinuha ko na si Nessy at binuhat pabalik sa apartment para kunin ung kotse ko... Naramdaman ko syang namilipit sa braso ko...

Ako:� Sh*t... Masakit ba? (takbo)Janessa:� Eh...ikaw kaya.... barilin ko dyan...at...

Napatingin ako bigla sa kanya...

Ako:� Nessy... Nessy? (tigil sa pagtakbo) Janessa?

beep! beep!

Napatingin ako sa harap ko...� May palapit na kotse at biglang nagpreno sa harap ko...� Lumabas si Paolo..

Paolo:� (takbo sa'min)� Sh*t!� Anong nangyari?!?!Ako:� (takbo papunta sa upuan sa likod) Mamaya ko na sasabihin... We have to take her to the hospital!

Humarurot sa pagtakbo si Paolo -- di ko na bibilangin kung ilang kotse at jeep ang muntik na namin mabangga... Pagdating namin sa hospital, binuhat ko kagad si Janessa, tapos sinipa ung pintuan ng emergency room...

Ako:� (sigaw sa paligid)� Doktor!� Nurse! Kahit ano!

Unang pagtingin sa'min, may lumapit na kagad na doktor... At ang bilis ng pangyayari, bastah kinuha nila si Janessa sa braso ko, nilagay sa stretcher... Yah, ung mga nakikita nyo sa mga telanobela na drama...

Pinasok nila si Janessa sa operating room, at naiwan kami ni Paolo sa labas...

snap snap

Napakindat ako sabay tingin kay Paolo...

Ako:� Ano?!Paolo:� Ok ka lang ba? Ako:� (sigaw) WTH?!?!� ANONG OK?!?!?!� DI MO PA BA NAKIKITA?!?!� NASA OPERATING ROOM SI JANESSA!!!

Napa-stepback si Paolo...

Bakit ba sa kanya ko binubuhos toh?

Ako:� Sorry... Paolo:� Ok lang... (umikot sya)� Ako na tatawag sa mga kaibigan ni Janessa... Pati na rin sa parents nya...Ako:� Salamat..

Inabot ko sa kanya ung cp ko -- nandun lahat nung number eh...� Tapos ako, nag-collapse na dun sa upuan sa waiting lounge...

Horsey... Ok...ka....lang...ba?

...Good... I'm glad...

Sheesh...Pano nya pa naisip na tanungin ako kung ok lang ako...eh sya na nga tohng tinamaan?

Sheeshhh...

Napatingin ako dun sa pintuan ng emergency room...

Nessy...

~~~

Lumipas ang...teka...ilang oras din... Sobrang dilim na sa labas eh... Nagdatingan na rin sina Arianne, tapos si Jodi lumuwas na rin kagad... Mukhang di pa bumabalik si Richie...

Arianne:� Josh... (tumingin ako sa kanya)� Pupunta kami sa canteen... May gusto ka bang kainin?Ako:� Hindi na... Sige...

Tumingin lang sya sandali sa'kin tapos lumakad na paalis...

Chirpy-chip-chip... � Haaaaaaaaayyy bwiset... bahket ba ang tagal nila sa loob?!

As if on cue, may lumabas na doctor sa emergency room... Tiningnan nya ko tapos lumapit..

Dr:� Kaw ba ung nagdala dun sa dalaga?Ako:� (tumayo) opo...� Ok lang ba sya? Dr:� Well, she's lucky... Wala namang tinamaan na vital organs... She should be awake by noon tomorrow... � (hinawakan ako sa balikat) You should stop worrying... Ililipat na namin sya sa Room 317.. Go get yourself something to eat...Ako:� S-salamat poh...

Whooooooooooo... Lumabas yata lahat ng hininga ko dun... She's ok raw...

Woohooo!!!

73: (Joshua's POV)

Natulog ako sa ospital, tapos kinabukasan, dinalhan na lang ako nina Paolo ng damit... Dumaan na rin sina Mark at Ralph... Tapos sabi ni Arianne, na-contact na raw nila ung parents ni Nessy... Baka raw bukas nandito na sila...

Sheesh...ano pang mukha ang ihaharap ko sa kanila?

Umupo ako dun sa silya sa tabi nung kama ni Janessa... �Hapon na... Akala ko ba dapat gising na sya? Makita ko lang talaga sina Victor, humanda sila! �Titirisin ko silang parang kuto, tapos itatapon sa kalsada at pagtatalunan!

beep-beep-beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeppppp

What the--!?!?

Napatayo akong bigla nang magsingle na tunog ung...kung anuman ung machine na un na nag-ddetermine nung heartbeat ni Janessa... �Marami na ring napanood sa'kin si Janessa na mga ganitong drama kaya alam ko ibig sabihin nun...

Ako: �(shinake si Nessy) Janessa?!? Nessy!??!

Before I knew it, may sandamakmak na nurse at doktor ang pumasok sa kwarto... Chineck nila si Janessa, tapos ung isang nurse tinulak ako palabas ng kwarto...

Ooohkaaaayy... She tried to ask me nicely to go out, pero nung ayoko, eh tinulak nya ko palabas...So mean..

Tamang pagsipa sa'kin sa labas dumating si Paolo...

Paolo: (takbo sa'kin) �Anong nangyayari!??Ako: �Di ko alam! �Bigla na lang tumigil ung heartbeat ni Nessy...tapos sinipa nila ako palabas... Ralph: �HUWAAAAATTTT?!?!? �Anong mangyayari kay Nessy-Nessy ko!??! Mark: �Akala ko ba ok na sya?!?!?Ako: �EH BAHKET BA AKO TINATANONG NYO??!?!? �MUKHA BA KONG DOKTOR?!?!!?

Ilang minuto pa ang lumipas at lumabas na ung doktor... Tumingin sya sa'min...

Dr: �Quite a scare huh?

WTH!??

Dr: �May nangyari lang dun sa monitor kaya medyo nawala ung heartbeat nya, pero she's fine... �It's weird though... �She should be awake by now...Paolo: �So may mali pa rin? Dr: �We're not sure...

We're not sure?! �Anong we're not sure?!? �Eh doktor ka?!?! �Dapat sure ka!!!

Dr: �Pero may posibilidad na nag-take effect lang nang mas matagal ung anestisya kaya tulog pa sya... Don't worry...

Tapos nun umalis na sya... �Kinalabit ako ni Ralph...

Ako: �Ano?!Ralph: �Now that THAT's over, sasagutin ko na ung tanong mo...Ako: �Anong tanong? Ralph: �Ung tinanong mo kung mukha ka bang doktor...Ako: Ralph: �Ang doktor, mukhang matalino... Tol, wala ka pa sa kalahati ng mukha ng doktor... Ako: �Ano?!!?? �Gusto mong sumunod sa ER?!?

Hinabol ko si Ralph hanggang sa dulo ng hallway -- kung san may nakabunggo sya na dumadaan na babae.. At syempre, dahil sa NAPAKAGALING ng utak at ugali ng lalaking un...

...may date na sila nung babae mamaya....

Sheesh... Ralph talaga...

Bumalik na ko sa kwarto ni Janessa... Baka sakaling pagbalik ko, gising na sya...

74: �(Joshua's POV)

Yaaaaaaaawwwwwwwwwwwwnnnnnnn

Tumingin ako sa orasan -- magtatanghali na... Okay, getz nyo? �Magtatanghali na nang kinabukasan, in short, tatlong araw na kong nandito -- at DI PA RIN NAGIGISING SI JANESSAAAA!!!!

Sabi nung doktor baka raw psychological na un... Parang inuutos nung brain na wag muna syang gumising... Langya! �Posible ba un?!?! �May utak bang ganong ka-complicated si Janessa?!?!?

Napaikot akong bigla nang marinig kong bumukas ung pinto at--

PAK!

Sheesh! �Kasama si Kristine?!?

Yah, nandito na ung parents ni Janessa...Parents at si Kristine -- at ung isang guy na kasama nila, mukhang attached kay Tin... �At ang may magandang bati sa kin ng isang batok, sino pa nga ba? eh di ung amazonang pinsan ni Janessa...

Kristine: �LOKO KA!!! �ANONG GINAWA MO KAY NESSY!??!? �INIWAN KO NGA SYA SYO PARA BANTAYAN TAPOS NGAYON---Mom ni Nessy: �Kristine...

Tumahimik ung amazona tapos sumama dun sa parents ni Janessa na nakatayo malapit sa kama... Tinitingnan si Nessy... �Ako naman, lumabas para maupo dun sa visitors' lounge... Family time -- kahit wala ung mga kapatid ni Janessa... OP lang ako dun..

"Joshua..."

Napatingin ako... Di ko namalayan na katabi ko na pala ung nanay ni Janessa...

Ako: �P-poh? Mom: �(pinakita sa'kin ung sapatos nya) �Can you tell me kung san ko nakuha ung sapatos ko?

Whe? WTH?!? �Pano ko malalaman!? Kasama mo ba ko nung binili mo yan?!

Tiningnan ko ung sapatos... Mukhang matibay at mamahalin...

Ako: �Sa Marikina? Mom: �(natawa) �Kung may sapatos ng Marikina sa Chicago, binili ko na un.. �Nope, these are Ferrigamo's..Ako: �Ahhh...

What the heck are Ferrigamo's?!?!?

Mom: �I knew you were straight...

Straight? Anong straight?!? �Mukha ba kong crooked?

Napatingin ako sa damit ko... Mukha pa naman akong matino ah... Dinalhan ako ni Pao ng bagong damit kanina kaya naligo ako sa CR nung kwarto... �Anong straight?

Mom: �Alam mo bang para mapaiwan lang si Nessy dito, they had to lie na you're gay para pumayag lang ung dad ni Janessa na maiwan sya dito kasama ka... Ako: �WHAT?!?!

I swear...di ko alam kung sinong sasakalin ko si Janessa ba o si Kristine...

pero dahil unconscious si Nessy, I guess I have to settle with Kristine...

Mom: �Nung una kitang nakita, I had doubts whether you were really gay na...(tawa) You look too good to be gay, at sa dami ng gwapong pinsan ni Janessa, you didn't even glance at any of them!

*shudders* Oh imagine the horror!

Mom: �I kept on calling Nessy to find out how she is... At lam mo ba sabi nya?Ako: �Uh, mabait ako? Mom: �(tawa uhlet) Nope, far from it... �Sabi nya, you're a conceited, annoying, insensitive, demanding, stubborn slob...

�

Why that--

Mom: �Then... (tumingin sa sahig and ngumiti) She also said that she's never been happier except when she's with you...

Eh?

Mom: �(tumingin sa'kin) �Nung sinabi nya un, I made up my mind to let her stay... If it means that much to her to be with you, then, I guess, she can stay...

San ba papunta toh?

Mom: �But after what happened... Even if what I'm about to do is against her will, kailangan kong gawin toh... She's young and she'll find someone else...

Na anoh?! Sheesh! �Bwiset na suspense yan!

Mom: �Joshua, I appreciate you taking care of my daughter and making her happy... But...

Noooo! Stop!!! Wag nyo nang ituloy!

Mom: �I don't think she can stay... �When she wakes up... Pag ok na sya, I'm taking her back to Chicago...

�

Mom: �You understand, don't you?

WTH?!?

Tumayo na ung mom ni Janessa tapos nagsimula nang lumakad paalis... �Tumigil lang sya sandali tapos tumingin uhlet sa'kin...

Mom: �Kami na muna magbabantay kay Nessy... �You should go home.. Pag nakita ka ni Kristine, baka ikaw pa ang sumunod sa emergency room...

Tapos nun, umalis na sya... Ako naman, tumayo na at bumaba sa ground floor papunta sa parking lot kung san sinabi ni Paolo na pinark nya ung kotse ko... �Na-frozen ung utak ko habang nag-ddrive akong pauwi...

After ng lahat nang toh... aalis na si Janessa....

Wala nang magtatatalon sa kama ko hanggang mahulog ako, o kaya magbubuhos dahan-dahan ng malamig na tubig hanggang sa mapatayo ako... Wala nang mangungulit na gusto nya ng ice cream, bumili ako ng ice cream... Wala nang aaway sa'kin at sisipain ako paalis sa couch para ma-solo ung TV...

I should be happy right?

...Then bakit parang feeling ko eh pinagsakluban na ko ng langit at impyerno?

___________________________To Be Continued.

75: �(Joshua's POV)

Umuwi nga ako, tulad nung sinabi nung nanay ni Nessy... �Tinapon ko ung mga susi ng apartment at kotse sa mesa tapos nagcollapse sa couch...

Sheesh...

Nakita kong umiilaw ung answering machine... Syempre, tumayo ako para pakinggan kung sino un...

toooot... you have one message... message one:

"Janessa! �Nasan ka?! �Si Patten toh... Di mo pa ba kukunin ung pinagawang mong DVD? �Sige, bastah, kunin mo na lang pag may time ka na... okay?!?"

Toooot... 10:31 AM--

Pinindot ko ung Stop tapos kinuha uhlet ung mga susi at lumabas na... �Ako na lang kukuha nung DVD kay Patten -- who, by the way, eh schoolmate rin namin...

~~~

Halos isang oras din akong nagtagal kina Patten -- since kasabay nung pagkuha ko nung DVD eh sinagot ko na rin ung interview niya kung bakit na-ospital si Janes

sa...Haaaaaaaaaaaaayyyyyy...

Umupo uhlet ako sa couch tapos tinignan ung DVD sa kamay ko... Mukhang sinigurado na ni Janessa na gagawin ni Patten ung DVD ah... �Dun sa case nung DVD, may sticker na nakalagay sa sulat ni Nessy na, "1st Christmas together: �J&J"

Corny talaga nung babaeng un...

Anyway, pinasok ko na rin ung DVD dun sa player... Eh anoh pa nga bang gagawin ko? �Panoorin ko na lang toh...

Janessa: �Yan, game horsey! � Buksan mo na ung regalo mo! Ako: �Bakit kailangan mo pang i-video? Janessa: �(tingin sa'kin) Para masaya! Ako: �Sheesh... I'm not---Janessa: �HORSEY!!! �Isa!!!Ako: �(abot dun sa regalo nya) Ok! Ehto na nga eh

Hehe...Ehto na ang pasaway na pasko...

Pinanood ko ung movie hanggang dun sa pagbukas nya nung regalo ko para sa kanya... Grabeh talaga saya nya nung nakita nya ung necklace na un...

Aba! �Dapat lang na maging masaya sya dun noh! �Binutas -- este, sinunog na pala -- nung bwiset na kwintas na un ung bulsa ko! �Wawa naman...

Haaaaaaaaaaayyyyy...

Nung nag-cut na ung video, ung mga panahon na tapos na ung pag-eexchange namin ng regalo, tumayo na ko para patayin ung DVD nang biglang may lumabas uhlet sa TV

WHUSHA!!!

Tinitigan kong mabuti ung screen...

Ako yan ah!

Lakas trip talaga ung si Janessa... Pati pagtulog ko kinunan!

Maya-maya, sumingit na ung mukha ni Janessa dun sa camera...

Janessa: �(singit sa camera habang nakatutok kay Joshie) Psst... horsey....look mo oh... Your sleeping face... Lam mo, weird talaga, mukha kang anghel pag tulog...pero pag gising naman.. �napaghahalataang natulak ka na anghel...hehe...

Lokong un! �Anong natulak na anghel?!

Naupo uhlet ako dun sa couch para panoorin ung "pahabol" dun sa DVD...

Whoa! �Nag-ssleeptalking pala ko?!

Napaka-educating ng video na itoh! �Hehe...kahit si Janessa mukhang nagulat nung nagsalita ako... Napatalon ung camera eh...

Janessa: �Ok, horsey... Question and Answer portion tayo... Sasagot ka ok?.... Hmmmm...

Tama bang gawin akong Ms. Universe?!?

Nanood pa ko... Ilang oras kaya bago sya lumabas nung kinuha nya toh? �Heh, malama

ng ehto rin ung araw na napagdesisyunan ni Victor na magpa-hunting sa'kin...

Nako, humanda lang talaga un pag nakita ko sya---

Napatingin bigla ako screen nung narinig ko ung sinasabi ni Janessa...

Janessa: �Horsey, bakit ang shtupid mo? � Grabeh...ang tagal-tagal na nating--Ako: �Anong stupid?... Tina-ta-wag mo kong stupid?.....Loko ka ah...... Pasa-lamat ka.......... Mahal kita....

WHOAAAAAA!!!

Sinabi ko un!??!?

Napatutok bigla ako sa TV... Nakita ko lang ung mukha ni Janessa na parang "Wha-!? "

Ako: �(sa TV) Sheesh! �Ano pang pinagsasabi ko nung tulog ako!?!?

Kaya lang tumigil na ung camera sa kaka-focus sa tulog kong sarili... Instead, lumabas ung mukha ni Janessa...

At sinabi nya ung isang bagay na di ko akalain na maririnig ko pa...

Janessa: �You know, Joshie... Mahal din kita... �

____________________________To Be Continued.76: �(Joshua's POV)

Pagkanood ko nun... Di ko alam... Natulala ako na parang ehwan -- malamang eh pagtatawanan nanaman ako ni Janessa kung sakaling makita nya mukha ko.. �Pagkatapos ko panoorin ng, mga, tatlong beses siguro ung pahabol na un, eh nagshower na ko, kumain, tapos dumiretso na uhlet sa ospital...

Gising na kaya sya?

Nagpark ako sa bandang likod -- di ko akalain na ganito pala kadami ang tao sa ospital na nasasakop ng mga bisita ang sandamakmak na parking space...

Papasok na sana ako ng main entrance nang biglang may humaltak sa damit ko at tinapon ako sa may sidewalk...

Aray!

Napagasgas ung kamay ko dun pavement... �Tumayo kagad ako para sipain kung sino man ung, pero naunahan ako... Nakasuntok na kagad...

"ANONG GINAGAWA MO?!?!"

Pinunasan ko ung labi ko nung maramdaman kong parang may tumutulo... Langya, sinoh ba toh para paduguin ung labi ko?!?

Tumingala ako at susugurin na sana kung sino man sya, pero napatigil ako nung nakita ko si Warren na nanggigil sa galet...

Ako: �(tumayo) Aso ka talaga... Anong ginagawa mo dito?Warren: �Loko ka... Anong ginawa mo kay Janessa?!

Napatingin ako sa kanya... Tapos naglakad na papasok uhlet sa building...

Warren: �Hoy! �(pinigilan nya ko) �Anoh?!Ako: �Makinig ka... Di kita papatulan ngayon dahil alam kong nag-aalala ka lang kay Nessy... (inalis ko ung kamay nya sa balikat ko tapos tinignan ko sya) Pero ehto lang sasabihin ko syo... Di ko na hahayaang may mangyari pa uhlet kay Janessa...

Tinignan ako ni Warren nang matagal... Kala ko nga matutunaw na ko bako pa ko makaabot sa kwarto ni Janessa eh... �Pero after a while, tumalikod na rin sya...

Warren: �Siguraduhin mo lang yan, Joshua.. Dahil kung hinde, hahabulin kita at ikaw naman ang ipapasok ko sa ER...

Paalis na sana sya nang bigla kong hinawakan ung balikat nya...

Ako: �Aso...Warren: �(napatingin sa'kin) Anoh?Ako: �Tinawag mo kong "Joshua"... �Lumalambot na puso mo sa'kin? Warren: �Anoh!??! �(dinali nya paalis ung kamay ko) Butiki ka! �Wag ka ngang mangarap!

Pagkasabi nya nun, umalis na sya... Hmm... La kwenta, umalis na kagad... Pano ko pa sya mapag-ttripan nyan? �Oh well... �Umikot na ko tapos pumasok na ospital... Dire-diretso sa elevator hanggang sa ma-reach ko ung 2nd floor... Lakad kagad ako papunta sa kwarto ni Janessa...

Pagpasok ko, ung mom nya lang nandun...

Ako: �Uh...hello poh...

Pumasok ako sa loob tapos tinignan si Janessa... ganon pa rin itsura nya... Gumising na kaya sya habang wala ako? �Hinanap nya kaya ako?

Mom ni Nessy: �(ngiti) She's doing fine... Pero di pa rin sya gumigising...Ako: �Ahhh...

Ang galing, sinagot ung tinatanong ko... �Tumingin ako sa paligid... Nasan kaya sina Kristine?

Mom: �(napatingin sa'kin) Kung hinahanap mo sina Tin, wala sya... Pumunta sa canteen para kumain... �Ung dad naman ni Nessy, pumunta sa apartelle para magpahinga...

Ehhh... Anoh ba toh?! �Mind-reader?!?

Ako: �Bakit di poh kayo sumama?Mom: �Sabi ko ako muna magbabantay kay Nessy eh...Ako: �Kung gusto nyo na rin poh munang kumain o magpahinga, ako na lang magbabantay kay Janessa... Tatawagan ko na lang poh kayo pag gumising na sya...Mom: �Sigurado ka ba? �Baka naman may dapat kang puntahan o kung ano...Ako: �(hinila ung isang upuan) Di poh... Dito lang ako...

Tinignan uhlet ako nung nanay ni Janessa tapos ngumiti...

Mom: �Sige... (tumayo na sya) Nasa canteen lang ako at si Kristine...

Tapos nun umalis na sya... Ako naman, naupo lang dun sa silya, tinitignan si Janessa..

Ako: �Huy...(pinindot ung kamay nya) �Ano bang kaabnormalan mo nanaman at di ka pa gumigising? �Magtatatlong araw na...

knock knock

Napatalon akong bigla.. Whoa... Narinig kaya ako?!

Ako: �P-pasok...

Bumukas ung pinto.... Sana di si Kristine o kahit sinong kamag-anak nya... Nung tinignan ko kung sinong pumasok, nanlaki bigla ung mata ko at napatayo ako...

Ako: �Trixie?

Pumasok sya tapos tumingin kay Janessa...

Trixie: �I heard kay Arianne na nandito si Janessa... So... naisipan kong dumaan na rin... (tumingin sa'kin) Kamusta na sya?Ako: �Di pa rin gumigising.. Pero bukod dun, ok naman...

At ehto na poh ang awkward silence...

Trixie: �Josh...

Napatingin ako sa kanya...

Trixie: �I'll be leaving for the States before New Year's... Ako: �Oh...Trixie: �But... �Josh... �If... You..

Lumapit sya sa'kin...

Trixie: �Tell me not to go... Tell me... Tell me...that after all this... You'll go back to me... Just tell me...and...and...I'll stay...Ako: �Trixie...

Anong--?!

Tinignan ko sya tapos tumingin ako kay Janessa... I feel awkward...

Ako: �Trix... �Alam mo naman kung gano ka ka-special sa'kin.. I waited six months to hear from you... But... (tumingin ako kay Janessa)

Tumingin sandali si Trixie sa'kin tapos sinundan nya ung titig ko... �Then, lumayo sya ng konti...

Trixie: �So you love her...Ako: �(napatingin bigla kay Trixie) Huh?! Trixie: �Oh don't worry about me.. I guess I was just clinging to you like that kaseh we never had any closure what-so-ever... �(tumingin uhlet sya kay Janessa) She's really something... And I don't blame you for falling for her...

Wait... Teka... Bigyan mo muna ako ng time para mag-process!

I mean, alam kong mahal ako ni Janessa... Pero...ako.. How can I fall in love with her?! �Inaaway nya ko lage, ang lakas ng topak minsan... Parang bata na di mo maintindihan! �Tapos ang dami-dami pang kabuntot na lalake! �Ginagayuma nya nga yata!

...but then... how can I NOT fall in love with her?

Tumingin uhlet ako kay Janessa, tapos kay Trixie...

Ako: �Yeah... Sa tingin ko nga...Trixie: �huh? Ako: �Sa tingin ko nga... mahal ko na sya...

Medyo ngumiti lang sa'kin si Trixie tapos tumalikod na sya..

Trixie: �Well then, I should get going now... It was nice to see you again, Josh...

Tapos nun, umalis na sya... And this time, di ko na kailangan pang pigilan ang sarili kong habulin sya -- since di ko na naman sya talaga hahabulin... �Naupo ako uhlet dun sa silya sa tabi nung kama ni Janessa, tapos kinuha ung kamay nya...

Ako: �Yeah... Sige na, panalo ka na... �Natauhan na ko oh... Mahal kita... Ma-hal ki-taaahhh!!! �Gumising ka naaaa!!!

Pinatong ko ung ulo ko dun sa kama habang hawak ung kamay ni Nessy sa pisngi ko...

Ako: (bulong) Bwiset... Gano katagal mo pa ba kong balak pahirapan... Meatballs ka talaga...

Hmm!?

Napaupo ako bigla ng diretso...

Nanaginip ba ko o talagang gumalaw ung kamay ni Janessa?

Napatingin akong bigla sa mukha ni Janessa... And whoila! �Bumukas nga ung mga mata nya!

Ako: �N-nessy...

Tumingin sya sa'kin sandali, tapos hinawakan ung pisngi ko...

Janessa: �J-Joshie?Ako: �Janessa... G-gising ka na?

Tinignan nya kong mabuti bago sya tumango...

Janessa: �(ngumiti) You must've felt terrible ha... Ako: �B-bakit? Janessa: �Kaseh you look absolutely terrible din! �grabeh, horsey, di ka man lang ba kumain ng oats o carrots mo?

�

Ako: �Anong--?! �Kakagising mo lang inaasar mo na kagad ako! Janessa: �Ilang araw na ba kong tulog? �Bakit feeling ko eh umiikot pa ung utak ko? Ako: �Tatlo na

Ngumiti si Janessa tapos pinisil-pisil �ung pisngi ko -- at ngayon ko lang napansin na hawak ko pa rin pala ung kamay nya sa mukha ko...

Janessa: �Awwww... kitam mo horsey? �Tatlong araw kitang di naasar... aba, kailangan kong bumawi! �Di mo man lang ba ko na-miss? Ako: �Whe! �(binitawan ko bigla ung kamay nya) Anong miss?! �Tumahimik nga buhay ko eh!Janessa: �Owzzzzzz?? �If I know nandito ka lang kaseh kaya tahimik noh? Ako: �Eh....

Tumawa si Janessa tapos tumingin sa paligid...

Ako: �Nasa canteen mommy mo at si Kristine...Janessa: �Really?!? �Nandito sila?!? WOW!!! �Uh, horsey...Ako: �Ano?Janessa: �(pinalapit ako) Makinig ka dahil importante toh...

Lumapit naman ako tapos hinintay syang magsalita...

Janessa: �Horsey..... �Gutom na ko.... 77: �(Janessa's POV)

Nagpatawag si horsey ng pagkain dun sa nurse, tapos sya lumabas na rin para naman tawagin sina Kristine at si mommy and sabihin na gising na ko... �Napahawak ako dun sa right belly ko... Can still feel the stitch...Ooooh... Parang gusto kong panoorin si Lilo & Stitch...Hmmm..

"Nesssyyyy!!!"

Biglang bumukas ung pinto at sumugod sa'kin si Kristine...

Oomph!

Kristine: �(yakap sa'kin) �Waaaaaaaaahhhh Nessyyy!!! You're awake! �Akala ko pa naman aabutin ka na ng syam-syam bago magising!Ako: �Eh...(tinatanggal ung braso nyang nakapulupot sa leeg ko) �Baka gusto mo muna akong pahingahin? Kristine: �Oh yeah.. (binitawan ako) Sorry...

Lumapit sa'kin si mommy tapos niyakap din ako -- pero at least ung yakap na di nakakasakal noh...

Mommy: �Ano? �May nararamdaman ka bang masakit? �Nahihilo ka ba? Ako: �Mom, I'm fine... �Buhay pa and humihinga oh...

Nginitian ako ni mommy...

Mom: �Good... �Hurry up at magpagaling ka na... As soon as you're feeling well enough, we're going back to Chicago...Ako: �Oh mom.. You don't have to wait for me to feel better bago kayo makabalik... Kristine: �Hell no! �What she means is that YOU're coming back with us...

�

Ako: �What?! (tingin bigla kay mommy) �Bahket?! Why? Bahket? Mom: Because, honey, (umupo sya sa tabi ko) You're not safe here anymore...

Napatingin ako sa kanya...

Ako: �B-but...

Tapos napatingin akong bigla sa buong kwarto...

Wala na si Joshie...

Kabayong un...Ang bilis mawala!

~~~(Joshua's POV)

Haaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyy...

Naupo ako sa visitors' lounge at sinandal ung ulo ko dun sa pader... Nung sinabi nung mom ni Nessy na isasama nya na si Janessa pabalik, lumabas na ko...

Not that iniisip kong sasama or papayag kagad si Nessy.. Ehwan ko.. Ayoko lang marinig kung sakali nga na wala syang magawa...

Sh*t! �Dapat talaga siguro eh kumukuha na ko ng greencard...

Nasa US naman ang lolo ko, at nung tinanong nya ko kung gusto ko ba raw sumunod dun, sabi ko ayoko since nandito sa Pinas si Trixie... Pero ngayon...

HAaaaaaaaaaaaaayyyy...

Ayoko na namang mawala sa'kin si Janessa...

78: �(Janessa's POV)

Ako: �Waaaaaaaaaaaaaahhhh-yokooo naaaaaa ditooooooooo!!!!!!!Ralph: �WTH?! �Anoh ka ba Janessa?! �Sigurado ka bang nabaril ka?!

Tinignan ko ng masama si Ralph na pilit dinidikit ung left leg ko sa kama para di ako makatayo...

Mark: (hawak sa kanan na braso ko) Sira! �Ilang araw na kaseng tulog kaya ganito ung energy nyan!Paolo: (nasa right leg ko naman) Anoh ba?! �Tatawag na ba ko ng exorcist?!

Tinignan ko silang dalawa ng masama... Hmp!

Joshua: (hawak ung left arm ko) Tumawag ka na rin ng albularyo para kung sakaling kulang ang powersAko: �You are so mean...

Nung bandang gabi, dumaan na dito ung tatlo kasama sina Arianne at Jodi para bumisita -- lalo na nung narinig nila kay Joshie na gising na ko... �Sina Kristine at si mommy pinauwi ko muna dun sa apartelle para magpahinga... �Tsaka tampo mode pa ko... Sinasama nila akong pabalik ng Chicago eh..

Dahil sa pamatay na boredom, eh ehto, humantong na sa pagwawala... Langya, gusto ko nang lumabas! �Nung sinubukan kong tumayo, sumugod tohng apat na lalakeng toh sa'kin at pinin ko sa kama... Ayaw akong paalisin..

Waaaaaaaaaaahhhh!!!

Nung napagod na ko -- at since mukhang walang patutunguhan tohng pag-pipiglas ko, eh nanahimik na ang beauty ko habang kumakain kami ng siomai... �Kausap nga rin pala ni Arianne sa cp si Richie, kaya un, paminsan-minsan eh kinakamusta ako nung bakla -- pero bago ako makasagot, may isang buong paragraph na uhlet sya ng kwento...

knock knock

Natahimik kaming bigla nang may pumasok na nurse...

Nurse: �Tapos na poh ang visiting hours... Ralph: �Tapos na? �Baaaahhhkeeeeeeeeeetttt?!?Mark: �Manahimik ka nga dyan, Rap... �(tingin sa nurse) Sige poh, thank u!

Ngumiti lang ung nurse tapos lumabas na uhlet...

Jodi: �(tumayo na then niyakap ako) �Sige, Nessy...Bukas na lang uhlet.. Promise, dadalhan ka namin ng kwek-kwek.. Ako: �Yehey!

Nag-vavush na silang lahat, tapos naglabasan na hanggang si horsey na lang naiwan...

Ako: �Oh? �Dito ka matutulog? Joshua: �Nah... Na-mimiss ko na ung kama ko eh...

Wheeeeeee?

Joshua: �Tsaka baka di ka pa makatulog pag naiwan ako dito...Ako: �Bakit naman? Joshua: �La lang... La lang akong masabi... Ako: �Galing mo talaga...

Lumapit si Joshua sa'kin tapos hinalikan ung noo ko... Ako naman, ahyun, nag-marathon nanaman ang heart...

Joshua: �Tulog ka na ha... Babalik na lang ako ng maaga bukas, ok?Ako: �O-ok...

Umikot na sya tapos binuksan na ung pinto... Pero napatigil muna sya bago sya mag-continue na lumabas...

Joshua: �Nessy... �When you're feeling better... �Hihintayin kitang bumalik sa apartment ha...Ako: �huh? Joshua: �Ok? �goodnight, Nes...Ako: Good night, horsey...

Di pa rin sya lumalabas..

Huy, na-stroke ka na dyan?

Joshua: �And Nessy...Ako: �Hm?

Langya, tumingin ka nga sa'kin nang nalalaman ko kung anong expression meron dyan!?

Joshua: �Anoh... Uh...Ako: �Ano?

Joshua: �I love you...

Tapos nun, lumabas na sya and sinarado na ung pinto...

Oh my golay!!!! Tama ba ung narinig ko!?!??

Wheeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!

Yah, kinikilig ako bahket?!?! �Grabeh, "I love you" daw!!!!!!!!!!!

nyahahahaha...gusto kong magtatalon kaya lang may nakatusok pa sa kamay ko eh...

Bubwit na IV yan...

Wheeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee....

I love you daw!!!!!!!!!!!!!!!

________________________78:� (Janessa;s POV)

Kinabukasan, tanghali na ko gumising... As in tanghali na... � Eh vahket ba?� Sarap matulog eh, tsaka injured ako oh! wahahaha... � Tingin-tingin ako sa around, and nandun sa isang sulok nakaupo sina Kristine at si Joshua... Nanonood ng TV na pagKAhina-hina naman...

Ako:� Ahem...

Napatingin bigla sila sa'kin...

Kristine:� Oist, gising ka na pala?Ako:� Hinde... Tulog pa rin ako.. Nagkataon lang na bukas ung mata ko at kinakausap na kita... Kristine:� Che! Sinabi ko lang un dahil sa wakas, malalaksan ko na tohng TV noh... � Alam mo bang tatalunin na ko nyang si Joshua nung sinabi kong lalaksan ko ng konti... Baka raw magising ka... � In fairness, exagge!Joshua:� Eh ang 10 times the volume ka naman maglakas ng TV eh!� Bingi ka ba?!

Haaaaaaaaayyy... Aga-aga ha... ay, tanghali na pala... hehe... no comment kaya sila puno na ng energy...

Tumayo bigla si Joshie tapos lumapit sa'kin...

Joshua:� Mustah tulog mo?Ako:� Heh? � Ok naman... Wag kang mag-alala, di ko ma-distinguish ung white lady sa nurse kaya wala akong nakita... Joshua:� Ok...

Lumakad sya papunta dun sa pinto..

Ako:� Oy, san ka pupunta?! Joshua:� (natawa) Bahket?� Mizz mo na ko kagad? Ako:� Anong mizz?!� Mizz mo yang mukha mo... Joshua:� Abaaaaaahhhh... Inaaway mo ko?� Sige, ganyanan na... (binuksan ung pinto) May nakita naman akong magandang nurse dun sa ground floor.. Pupuntahan ko na lang un... Ako:� Ah ganon!?

Tumawa uhlet si Joshua, habang tinitignan kaming dalawa ni Kristine with interest...

Joshua:� Kaw naman, selos nanaman.. Ako:� Anong selos!? Joshua:� (tumawa uhlet) Binibiro lang kita, kaw naman... � Teka, anong gusto mong kainin?

Biro...Sipain kaya kita dyan! � Ay teka, pagkain daw!

Ako:� Gusto ko ng palabok! Joshua:� Palabok? � Bakit?Ako:� Eh kaseh...ehwan.... � Bastah, gusto ko ng palabok... Pleeeaaaasssssseee horsey... Joshua:� Eh ang layo-layo ng Jollibee eh!

Yup, Jollibee... Lam nyang la na kong kakaining ibang palabok kundi ung sa Jollibee...hehe... Ay, teka lang ha, paawa effect muna ako dito...

Ako:� Hm, sige na nga wag na lang... Baka mapagod ka pa eh... Iisipin ko na lang ung palabok.. Kuha mo na lang akong iced tea or tubig... Joshua:� Sheesh... Sige na nga.. Bibili na kita ng palabok mo.. � Sige...

Lumabas na sya para bilhin ung palabok ko, ako naman, avah, abot noo ang smile... Hahaha... may palabok ako! may palabok ako!

Kristine:� Kailan pa naging kayo?

Screeeech!

Ako:� Ano?!

Lumapit sa'kin si Kristine...

Kristine:� Nung iniwan ko kayo, kulang na lang eh tabunan mo sya ng unan habang natutulog sya, ngayon, lovey-dovey na kayo? Ako:� Di naman kami eh...

Pero konti na lang...hehe...

Ako:� Tin, you have to help me!Kristine:� huh?! Ako: You've gotta help me stay!Kristine:� Anoh?!? Ako:� Sige na, couz... Tinulungan mo na ko before, so help me na uhlet... Pleeeeeaaaaaaaaaassseeee... Kristine:� Bahket?! Ako:� Eh... kaseh...

Pinaglaruan ko ung tube nung IV...

Kristine:� *gasps* My goshingnezz! (turo sa'kin) You like him! Ako:� Well, duh... � Pagkatapos ba naman nung nangyari, why else do you think I wanna stay here? Kristine:� Yiiheeeeeee!!! Kailan pa? Kailan pa!? � Kayo na ba?! Ako:� I don't know kung kailan pa... And no, di kami pero lam mo, last night... � He told me he loves me... Kristine:� EEEEEEEEEEHHHHH� TaLAGA?!?!?!?

Nagtatalon ung pinsan ko dun.. Grabeh, mukhang mas kinikilig pa kesa sa'kin..

Kristine:� Then?� Ano pa?! Ako: Wala na... Sabi nya lang, when I'm feeling better, dapat daw umuwi ako sa kanya... Kaya, couz, you have to help me...

Umayos ng tayo si Kristine tapos nag-a la Andres Bonifacio dun -- sugod mga kapatid!!!

Kristine:� Wag kang mag-alala... Ako nagsimula ng love story nyo, kaya tutulungan kita!

Whe?

Di na ko nagsalita... Baka pag sinira ko ung moment of glory ni Kristine eh di pa ko tulungan.. Kaya sige, watch in awe na lang ako... 79: �(Janessa's POV)

After isa't kalahating araw, pwede na kong lumabas... �Ang may alam lang ung family ko... hehe.. Ssurprise ko si Joshie sa apartment... �Tinutulungan ako ni Kristine mag-impake, and until now, di nya pa rin sinasabi sa'kin kung anong "help" �ung ginawa nya.. Kinakabahan na'ko... Mamaya nandito na sina mommy...

Ako: �Tin, sure ka ba na ok na lhat? Kristine: �(sinarado ung isa kong bag) Yah, don't worry, bee happy..

Bee happy... batuhin kaya kita dyan ng Jollibee...

Maya-maya, dumating na sina mommy...

Mom: �Oh ano, Nessy, ready ka na ba?

� �Napatingin akong bigla kay Kristine... Akala ko ba ok na?!?

Kristine: �Uh, tita, ayaw poh sumama ni Nessy...

Wha-!? �Anong--?!? Help na ba yan?!?

Mom: �Nessy, pinag-usapan na natin toh di ba? �You're coming.Ako: �But... ayoko poh talaga..

And besides, di naman naten toh pinag-usapan dahil sabi ng magaling kong pinsan eh inayos nya na ang lahat...

Mom: �Janessa!

Biglang nag-step forward si dad from the back... Tumingin sya sa'kin

Dad: �Are you sure ayaw mong sumama?Mom: �(tingin sa aking father dear) �Dad!Ako: �Yah... ayoko poh talaga...Dad: �Is it because of Joshua?

�

Tinignan ko ng masama si Kristine... Anong storya nanaman pinasok mo sa utak ng daddy ko? Nginitian lang ako nung bruha...

Sigh

Ako: �Opo...Dad: �Do you like him that much?Ako: �Opo...Dad: �Ok, then... Mauuna na kami...

Whe?

Mom: �Dad! �Anong--?!Dad: �(kay mommy) Kung ayaw nyang sumama, hayaan mo sya... She's already 18 and she should know what she wants... (tumingin sya sa'kin) Pero once na may nangyari uhlet syo, kahit hilahin ka pa ni Joshua at itali mo sarili mo sa poste, you're going back to Chicago, ok?

*sniff* I WAB U DADDY!!!

Ako: �Opo! Dad: �Sya, halika na... Maiiwan na tayo nung flight natin...

Nagmukmok lang sandali si Mommy tapos niyakap na ko bago lumabas... Then si daddy naman yumakap sa'kin, may pahabol pa...

Dad: �(bulong sa'kin) Pag binigyan nyo na ko ni Josh ng apo na lalake, gusto ko kapangalan ko, ok? Ako: �DAD!!!

Tumawa lang si daddy tapos sinundan na si mom palabas...

Kristine: �See, told yah I'll fix everything for you.. Ako: �Yup, thankz!

Niyakap ko na rin sya, tapos binigay nya na sa'kin ung susi ng kotse ko...

Kristine: �Oh, baka naghihintay na ung horsey mo sa apartment... Malamang eh nagmumukmok na un since pinagbawalan mo syang pumunta dito today...

Kinuha ko ung mga bags ko then sumabay na palabas kay Kristine... Then hinintay ko muna silang magkasya dun sa rental car ni daddy, then tsaka ako pumunta sa kotse ko to go home...

~~~(Joshua's POV)

Yaaaaaaaaawwwwwwwwwnnnnn..

Nilipat ko ung TV sa Myx...

"Tol, bored na bored na ko... Puntahan na naten si Nessy... [/i]

Tumingin ako kay Ralph na kumakain ng fishball dun sa coffeetable...

Ako: �Di nga pwede...

Ralph: �Bakit ba kaseh?Ako: �Kaseh sabi nya..Ralph: �Ano bang ginawa mo? �Inaway mo si Nessy noh! (tinuro sa'kin ung stick nung fishball) Ikaw! �Nasa ospital na nga si Nessy, inaaway mo pa! Ako: �Tigilan mo nga ako, la akong ginagawa noh!

ding dong!

Sino naman kaya toh?

Tinignan ko si Ralph...

Ralph: �Anoh? �Tingin-tingin ka dyan? �Apartment ko ba toh?

Sheesh...

Tumayo na ko para buksan ung pinto... �Nung nabuksan ko na, imagine nyo na lang ung gulat ko nung makita ko kung sinong nandun...

Ako: �Trixie? �Anong ginagawa mo dito?

Gumapang pasilip si Ralph galing dun sa living room...

Ralph: �Trixie?!?

Pumasok sa loob si Trix, then ngumiti kay Ralph...

Trixie: �Hi, Ralph... �(tumingin sa'kin) Aalis na ung flight ko in just a few hours kaya naisipan kong dumaan na lang muna and magpaalam...Ako: �Ahhhhh...

Tumingin sya sa paligid...

Trixie: �Kumain na ba kayo?Ako: �Ako, di pa.. Inubos ni Ralph lahat ng pagkain eh... Ralph: �Anong ako?! �Sabi mo mag-feel at home ako eh!Trixie: �(natawa) Kung gusto mo, McDo muna tayo before I leave for the airport...

Biglang tumayo si Ralph, tapos takbo sa'min...

Ralph: �(kay Trixie) Si Josh, di pwede, pero ako, free... Ako: �(tinulak patabi si Ralph) Anoh ba? �Balikan mo na nga ung fishball mo dun...Ralph: �But..but... �May McChicken daw eh... Trixie: �He can come if he wants to... Ako: �Di na! �Bantay yan dito!

Tsaka para maalala kong bumalik kagad at baka ubusin nga ni Ralph ung laman ng ref...

Hinila ko na palabas si Trixie, sabay sigaw kay Ralph...

Ako: Wag kang aalis ha!Ralph: �Sama mo! �Kung nandito si Nessy, sinama nya na ko! Ako: �Heh!

Sumakay kami ni Trixie sa kotse ko then nag-drive na papunta sa McDo...

80: �(Janessa's POV)

After ilang minutong drive, nakarating na rin ako sa home sweet home namen ni ho

rsey...hehe.. �Pinark ko ung car dun sa official parking lot ko, then nilabas na ung mga bagahe ko and inakyat ung stairs to our place... Binuksan ko with my key ung door para surprise -- wag lang poh sana ako mapagkamalang magnanakaw at masapak ni horsey dahil after ilang days sa ospital eh ayoko nang bumalik...

"Joshie?"

Sinarado ko ung pinto behind me and kinaladkad ung mga bags ko papasok...

"Joshua?"

Bukas naman ung TV... �Iniwan ko ung bags sa hallway then tumuloy sa living room... May natutulog dun sa couch... Sino toh?

Pinindot-pindot ko ung likod nung guy hanggang sa bigla syang mapatayo...

Ako: �(napa-stepback sa gulat) Ralph?

Tinignan nya kong mabuti tapos nagtatalon ung mokong...

Ralph: �WAhahaha!!! Janessa!!! �Nakalabas ka na ng ospital!!! �(yakap sa'kin) Ok ka na?Ako: �(smile) Yup, I'm feeling okay na, pero kung di mo ko bibitawan ngayon, I might go back to the hospital from suffocation... Ralph: �Ay...(binitawan ako) Sorry...

Inayos ko ung damit ko tapos nginitian uhlet si Ralph..

Ako: �Nasan si Joshua?Ralph: �Ah ung labz mo?

�

Ralph: �(natawa) Nako, namula ka pa! �Nasa McDo --

vbbrrrrtttt

Napapunta bigla ung kamay ni Ralph sa bulsa nya... �Nag-vvibrate pala ung cp nya...

Ralph: �Wait lang, Nessy ha... (sinagot ung cp) Hello?

Tumingin ako sa paligid, tapos nung ang TAGAAAAAAAAAAALLL-TAGAAAAAAAAAALLL ni Ralph matapos dun sa cellphone, pinatay ko na ung TV, hinila sya palabas ng apartment, ni-lock ung pinto, then habang may kausap sya, sinabi ko..

Ako: �Ralph, ako na lang pupunta sa McDo, umuwi ka na ok? Ok..Babye!

Tumango naman sa'kin si Ralph, ehwan ko lang kung naintindihan nya ung sinabi ko since mukhang busy sya dun sa kausap nya... �Sumakay uhlet ako sa car then nag-drive na papunta sa McDo...

Joshie... Lapit na ko! �Wait mo lang pag nakita na kita!

~~~(Joshua's POV)

Naupo kami ni Trixie dun sa may window after naming umorder ng pagkain... Tapos humingi pa ko ng sandamakmak na gravy para sa chicken ko...hehe...

Tumingin ako sa relo ko... Maaga pa naman... After nitong lunch, tsaka ko na lang tatawagan si Janessa...

Trixie: �(natawa) �Balak mo bang ubusin lahat ng gravy na yan? Ako: �Oo, bahket? �Masarap naman ah!

Yup, friends na lang kami ni Trixie... �Mamaya, pag-uwi ko, papalayasin ko na si Ralph sa apartment, tapos pupuntahan ko si Janessa... Kumontra man sya o ano...

All is well... Aalis na si Trixie, di na malalaman ni Janessa na nakipagkita pa ko sa kanya... Langyang selosa kaseh nung meatballs na un eh... Ano pang masamang pwedeng mangyari?

________________________To Be Continued.

82: �(Janessa's POV)

Pinark ko ung kotse dun sa may side nung kalsada -- dasal na sana poh eh di ako masagi nang kung anong trak... �Ni-lock ko ung car, then paganda muna...wahehe... As if naman 5 star-restaurant ung papasukin ko, eh McDo lang naman...

So ahyun pumasok na ko sa crowded na McDo -- really, kailan ba naging konti ang people dito? Pumasok nga ako, tingin sa left, tingin sa right... Tingin sa taas, tingin sa baba, now stretch! wahehe...

Sa dami ng people, di ko makita si horsey... kaya un, pasok pa ko ng konti... Subukan lang nilang itulak ako, nako, pag ganitong busy ako at hinahanap ko si--

�

�

Horsey?

Lapit pa ko ng koooonntiiii just to make sure na sya nga un.... at ung person na sa tingin ko eh un... �Ah bastah, un na un!

Aaawwwww... bati na sila... sa wakas! �haha...

Ok, don't get me wrong noh... Selos ako ng konti... op cors naman... ako ay tao lamang...wala akong lakas o kapangyarihan...chuchuchu...

Anndd besides, sabi ni Joshie, ako raw labz nya... though di ibig sabihin di nya na labz si Trixie, pero since sinabi nya na sa'kin un, di ba ibig sabihin lamang na ko?

Ayyy naka, intindihin nyo na lang ang aking line of reasoning!

Maglalakad na sana ako papunta sa kanila para maki-tsismis nang biglang...

screeeeeching-nezz to the stop!!!

Woist! �Anoh yan?!?

Nag-lean forward ng konti si Trixie sa table towards Joshua, then parang hinaplos pa ung cheek ni Joshie!

Woist! Woist! Anoh yan?!? Ako lang nanananching dito ah!

Napatulala lang ang beauty ko, then nung nakita kong hinawakan din ni Joshie ung exact cheek na hawak ni Trixie, ahyan na, nag-collapse na ang aking heart!

At syempre, dahil marami-rami na rin naman akong napanood na mga drama eck-eck sa channel 2, kaya by instict, eh alam kong ito na ung time to make a melodramtic exit -- complete with the getaway car!

Sakay kagad ako sa kotse ko, start ng makina, atras --

BEEPPPP!!!!

Ako: �Oh, damn!

May kotse pala sa likod ko... Atras kaseh ng atras! �Eh sa bad trip ako, kaya dinedma ko ung pag-tataratitat nung driver at go pa rin sa paglayas...

All the while eh nagbblink sa mind ko ung picture moment nina Trixie and Joshua...

*sniff*

Stupid horsey...

Pa-I lab you-I lab you pa...

~~~(Joshua's POV)

Ako: San ba?Trixie: �Ehto nga... (tinuro ung isang spot sa may pisngi ko) �Dami mo kasing maglagay ng gravy eh...

Kumuha na sya ng tissue then sya na nagpahid...

Trixie: �(pinahid sa pisngi ko) �Tingnan mo, pati tuloy pisngi mo kumakain ng gravy...

Pagkatapos nyang punasan ung gravy paalis sa pisngi ko, napa-ikot kaming bigla sa labas nang may bumusinang kotse... �Since nasa likod ko, eh si Trixie na lang ang tumingin...

Ako: �Anoh un?Trixie: �(tumitig sa labas) A car... in a hurry to leave...

Natahimik sya sandali habang inubos ko na ung kinakain ko...

Trixie: �Josh, do you remember Janessa's car?Ako: �Huh? �Black na Honda Civic... bahket?Trixie: �Do you remember ung plate number?Ako: �WMA 314... Bahket?

Biglang nagligpit si Trixie nung mga kalat sa mesa, then tumingin sa'kin...

Trixie: �I think you should go home na...Ako: �Huh? Trixie: �You should hurry up...if you still want to catch up with her...

Napatingin ako sa likod then pabalik kay Trixie... Dun lang biglang nag-sink ung sinasabi nya sa utak ko...

Sh*t! �Nandito si Nessy?!?

Tumakbo akong palabas ng McDo tapos sumakay kagad ng kotse ko...

Ngayong araw sya lumabas ng ospital!?? �Langya, sa dinami-dami naman ng pwedeng mangyari oh!

Pinatakbo ko sa pinakamabilis na speed pwede ung kotse pauwi... Sheesh... Sana nandun si Nessy...83:� (Janessa's POV)

Pagkatapos kong mahilo magpaikot-ikot sa EDSA, eh nagsawa na rin ako kaya nag-drive ako papunta sa gotohan ni Aling Nena, ilang kalye lang ang layo sa apartment namen...� Avah, sa mahal ng gasolina ngayon, bawal magpakalayo..

La lang, tumigil lang ako sa harap nung gotohan... Di na ko pumasok... Daming istambay, istambay sa labasan! � Kaya un... Dun na lang akowh nag-emotingnezz...

Haaaaaayyyyyy...

Tumingin ako sa salamin.. My golay! Mahangin ba sa labas?!? � As in ang guulooo ng hari ko! � Sang lupalop ba ko ng EDSA dumaan!?

Kinuha ko ung bag ko, tapos hinalungkat ung loob para sa suklay... Nang di ko makapa ung bubwit na suklay, eh tinambak ko na sa passenger's seat ung mga laman... Avah, ayaw magpakita eh!

Nung la na laman, sige, taktak-taktak pa! Ajinomoto!

Uh wait...

Tinaktak ko uhlet ung bag... Tapos sumilip sa loob...

Ako:� (bulong sa sarili) Anoh un?

Tinaktak ko uhlet ung bag ko... Hala... May mumu sa purse ko! � Wala nang laman eh may kung anong nag-rrattle pa win!

Sumilip uhlet ako dun sa loob nung purse, then dun ko lang naalala na may secret pocket nga pala itich...Di ko maalala mga saktong laman nito kaseh pinadala ko lang kay Joshie toh nung 2nd day na gising na ko sa ospital...

Hinalukay ko uhlet at bukas nung zipper nung secret pocket... Tapos nung nakapa ko ung nasa loob, hinila ko palabas...

Ohhhhh...

Sa loob nung secret pocket, ung necklace na gift ni horsey nung Pasko...

Loko talaga ung kabayong un... Ilagay ba naman dito ung ganito kamahal na jewelry?!?!? � Eh pano kung manakaw ung purse ko!? Eh di sandamakmak na libo na kagad inasenso nung magnanakaw na un?!?

Hinawakan ko ung locket... Intact pa rin ung mga diamonds, and op cors, shining shimmering splendid pa rin ung sapphire na nasa center...� Oooh pretty-pretty talaga...

Binuksan ko ung locket, and bumulaga ang kabayo! nyahahahaha... � Nah, sa picture kaseh ni horsey ako napatingin kagad nung binuksan ko...� Gwapo ni horsey... kahit kabayo...wakekeke... sense?

Haaaaaaaaaaaaaayyyyy...

Dapat siguro eh mag-turn around ako and kausapin man lang si horsey noh?� Bad ko naman pag vastah akowh nag-walk out di va?...

Tinapat ko ung rearview mirror sa'kin tapos pinilit suotin ung necklace... Langya, pahirapan talagang mag-suot oh!� After 5735757 years, ahyan na, na-suot ko rin! haha... � Happy!� I'm feeling so happy!

Ay wait... May pupuntahan pa pala akowh...

Binuksan ko ung makina nung car and then nag-move na papunta sa apartment... Kung wala pa sya dun, eh di maghintay di ba?� Kung nandun naman... eh di mas maganda---ako...wahaha... ang ganda ganda ko! charing! 84: �(Joshua's POV)

Pagbalik ko sa apartment, walang tao.. Kahit ung sinabihan kong wag aalis at magtaong-bahay dun sa apartment eh nawawala! *cough* Ralph *cough*

Tumingin ako sa paligid and nakita ung mga bag ni Janessa sa hallway... Oh well.. at least alam kong babalik ba sya... �Kinuha ko ung mga bag tapos nilagay sa kwarto nya... Tapos tumingin ako sa paligid... As usual, simula nung ma-ospital si Nessy, tahimik ung kwarto... Parang may ghost... whoooooo...

Haaaayyy... Ehto nanaman ang epekto ng masyadong matagal na pag-iisa... �Multo raw..

Lumabas na ko ng kwarto tapos dumiretso sa living room... Kinuha ko ung gitara na binigay ni Janessa sa'kin nung Pasko...

Haaaayyyy...

Sinimulan ko ung intro nung gitara habang nakatunganga dun sa space...Okay... iniisip nyo siguro bakit di ko man lang hinahanap si Janessa noh? �Hala, yoko nga! Sayang ung gas ko...

And besides... pano ko hanapin ko sya tapos bigla syang bumalik para kunin ung gamit nya? �Eh di nagkasalisihan pa kame!

Kaya dito na lang ako... �Uupo na lang at aawit.. Maghihintay ng pagkakataon..

Hahayaan na lang silang magkandarapa na manligaw syo...Idadaan na lang kita sa awitin kong itoSabay ng tugtog ng --

ding dong!

Sheesh, sino bah tong umiistorbo sa pagkanta ko?!

Kanta na un kahit sa isip lang noh!

ding dong! ding dong! ding dong! ding dong! ding dong!

Ako: �(napatayo sabay sigaw) Oo na! �Sandali lang!

asdjhduir... ayaw maghintay!

Napatakbo ako sa pinto tapos sisigawan na sana ung pasaway na nag-ddoorbell nang biglang...

KaVOOM!

Si Janessa pala ung pasaway -- este ung nagddoorbell lang pala...

Ako: �Nessy...

Pumasok si Janessa tapos napatingin sa hawak kong gitara... Tapos dumiretso sya sa kusina, kumuha ng tubig, tinungga ung tubig...

Promise! �Sa twing na-ttense sya, imbis na beer ang tunggain, ung tubig ang pinag-iinitan nya...

Maya-maya, tumingin na sya sa'kin... Tapos dahan-dahang naupo dun sa isang silya...

Ahyan ang ayoko eh! �Sana pinagsisigawan nya na lang ako, eh di alam ko pang galit sya!

Ako: �Janessa--Janessa: �Ok, horsey... You have five minutes...Ako: �Huh? Janessa: �Five minutes to explain...Ako: �Five minutes lang?!Janessa: �(tingin sa relo) Four minutes...Ako: �Anong four minutes?! Eh wala pa ngang 60 seconds?!?? Janessa: �Th-rre-ee--Ako: �Okay! �Okay!

Langya, tinuruan ba ng tama toh na ang one minute eh 60 seconds?

Naupo ako sa tabi nya tapos sinandal ung gitara dun sa wall...

Ako: �Okay, four minutes...

Sinimulan ko sa pagdaan ni Trixie, hanggang sa order ng maraming gravy hanggang sa pagpunas... Pinaliwanag ko lahat un... Di ko naman alam kung anoh ba nakita nya, pero ehto na! Naglantad na ko! *ahem!* I mean, nag-confess na ko...

Pagkatapos kong magsalita, tumingin ako kay Janessa...

Ako: �That's all...

Tinitigan akong pabalik ni Nessy... tapos medyo nag-lean forward...

Janessa: �Really? �Ganon ka-dami kang maglagay ng gravy? Ako: �G-gravy?

Anong gravy?!? �Bakit gravy?!?

Ako: �Anyway... so, we're cool? Janessa: �Sure!

Hala, astig din tohng babaeng toh ah.. Kanina lang eh pa-emote-emote, ngayon, bouncing meatballs nanaman sya...

Janessa: �Umalis na si Trixie?Ako: �I think so...Janessa: �Sayang naman... Di ako nakapagpaalam...

Ikaw?!?

Tahimik kami sandali... Tapos hinawakan ko ung kamay nya...

Ako: �(titig sa mata nya) �Nessy...Janessa: �(titig pabalik sa'kin) Horsey... Ako: �Anoh ba?! Wag ka ngang tumingin ng ganyan?!?Janessa: �Na ano?

Ka-baliw ung tingin eh! �Di ko alam kung tatawa ba ko o anoh! �Lam nyo ung trying hard na mag-mukhang seryoso? �Haaaaaayyyy

Ako: Janessa...Janessa: �Anoh ba?! �Kanina mo pa ko tinatawag...

Ngumiti ako tapos bigla ko syang niyakap...

Ako: �Don't scare me like that again ok? �Ayoko... Ayoko nang mawala ka...Janessa: �J-joshie.. Ako: �Kaya, Nessy... Pwede ba.. �Just stay here... Stay with me... for as long as you want... Don't... �Don't ever leave me again, ok?

Natahimik si Janessa sandali... Aalis pa ba sya? �Bakit di sya nagsasalita? �Sasama ba sya sa Chicago? �Nasan nga pala mga magulang nito? �I should ask her later...

Naramdaman kong niyakap din ako ni Janessa... �tapos bumulong sya...

Janessa: �Joshie... Don't worry... I'll never leave you... 84: �(Janessa's POV)

Tumingin ako sa expectant faces ng audience sa harap ko, then smile... At nung nakita ko si horsey na nakaupo dun sa bar at nanonood sa'kin kasama sina Paolo, Mark, si Ralph, Warren, si Arianne, Jodi, si Richie, at si Kristine... Yup, si insan Tin-Tin! �Why? �Pano napadpad si Kristine again dito?

It's becooozzzzzzzz...four years na ang nakalipas simula nung lahat ng drama na nangyari... Yah, op cors, sa loob nung apat na taon na un eh papalagpasin ko ba ang panunukso sa kabayo? �hinde noh! �Walang araw na lumipas na di ako nag-jumping alarm clock dyan -- hanggang mahulog sya sa kama! wahaha.. Nung minsan nga nauntog pa sya dun sa ilalim nung kama pagtayo nya... bwahahahahaha... oist, na-guilty ako nun noh! pumasok si horsey ng ilang araw na may bump ung head... wahahaha...

Anyyywaayyy, balik tayo sa aking gig tonight... Lam nyo na, ung gig na kasama sina Ken.. Yup four years na ko sa business! asensada ang loka! �The only difference eh once a month na lang ako mag-vocalist, kaseh nakahanap na sila ng vocalist... �Eh temporary lang naman ako di ba? �Pero dahil malakas ang appeal ko (wahsush! ) eh pinapakanta ako nung manager at least once a month... La lang, trip lang... okie lang, may pay naman! haha

So anyway, ehto na nga, on-stage ako tonight, and nandun silang lahat... �Halos four hours na kong nagkakakanta dito! Langya, gutom na ko noh! �hehe...pero kailangang professional...

Ako: �(smile sa audience) Okay people, medyo pagod na ang lalamunan ko... �Last song na toh okay?Guy 1: �(from the audience) �Awww... ganon? �Maghihintay nanaman kame ng isang buwan para makita ka uhlet?!Joshua: �(biglang sumigaw sa likod) Eh kung ikaw kaya pakantahin ko ng 4 hours, 48 minutes at 17 seconds?!?

Whe?!? �Bilang?

Guy 1: �(kay Joshua) Tol, nagtatanong lang naman ako...

Ay yah, alam na poh ng lahat ng people dito na bf ko si Joshua... Eh pinapakanta ko yan every month eh! wahahaha... �Hanggang sa may naintriga na, and ahyun, tinanong na kame... �So, anywaay, daldal ko talaga, balik na nga tayo sa stowie...

Ako: �Oh sige, awat na...

Umupo na uhlet si Guyyee 1, at nanahimik na rin si Joshie... Avah dapat lang noh! �Pag sumabat pa sya, eh pakainin ko sya ng oatmeal at carrots for a whole week eh! -- which by the way eh ginawa ko nung minsang iniwan nya ko sa SM because nagselos again sya kay Warren -- na girlfriend na nga pala si Richie! wahaha... joke lang! �Si Arianne gf nyan ngayon..

Ken: �(bulong sa'kin) Anong kanta naten?Ako: �Eh di ung special request ko... Ken: �Ahh... oo nga pala...hehe...

Nag-signal sya dun sa mga ka-bandmates namen, and nagstart na ung music... �Tumingin ako kay Joshie...

Ako: �Joshie, this one's for you, ok? �Wag nang maging pasaway... �Happy anniversary...

Naghiyawan ung mga tao...At ang lokang si Richie, nako, walang dadaig sa tinis ng boses ng bruha!

Ako: �(kanta) As long as stars shine down from heavenAnd the rivers run into the seaTil the end of time foreverYou're the only love I'll need

In my life You're all that mattersIn my eyes the only truth I seeWhen my hopes and dreams have shatteredYou're the one that's there for me

When I found You I was blessedAnd I will never leave You, I need You...[whole lyrics]

After nung song, yan na ang closing applause -- oist standing ovation pa yan! haha... a la theater noh? �may standing ovation sa bar -- close kame nung mga customers eh!

Napatingin uhlet ako sa bar kung san nakaupo si Joshie...

� �Joshie?

Tumingin ako sa paligid... Nasan na ung kabayong un?!?

"Nessy..."

Napatalon ako sa gulat... Langya, kabayo talaga toh! �Ang bilis! �Pano napunta toh sa tabi ko!?

Ako: �Horsey? �Oh bahket? �Di na kita papakantahin ngayong gabi... Joshua: �Di naman un ung dahilan kung bakit ako lumapit eh...Ako: �Eh?

Tumahimik na ung mga people, at ahyan, nag-movie nanaman kami ni horsey -- pinapanood ng buong bar...

Okkaaaaaaaaaayyyy... Anong na-mizz ko?

Abot buhok ung mga ngiti nina Arianne tsaka nung mga people dun sa bar... Anong meron?!?

Joshua: �Janessa...

Napatingin uhlet ako kay Joshua...

Ako: An--? *gasps* �Anong ginagawa mo?!?!?!?

Lumuhod sa harap ko si Joshua -- ung mga nakikita nyo sa cliche na romantic movies -- tapos may nilabas syang little blue box and hinarap sa'kin... Ehto namang lolo mo, eh naubusan ng words kaya napatitig lang ako dun sa kahon... Ang cute ng kulay! haha... �San kaya nabili un? �Bakit kaya kailangan ung itsura nung box? �Bakit di circle? �Or heart? �O kaya para mas maganda, eh butterfly na lang?

Sshh!!! Wag ka ngang maingay! �Nakaluhod si Joshie sa harap mo in front of MAAANYYYY people!

Joshua: �Nessy... Alam kong mahilig ka sa mga corny na palabas -- langya, di pa nga ako nakaka-recover sa The Notebook mo eh! �Mag-iiyak ka ba naman nang ilang oras pagkatapos nating panoorin un?!? Ako: �(tingin ng masama sa kanya) �May pupuntahan ba toh o sisipain na kita?

Langya! Batoh kaseh sya! Bato! �Wala man lang karea-reaksyon sa The Notebook! �Ang cute cute pa naman nun!

Joshua: �Sssh! �Wag ka ngang sumingit!

Hmp!

Joshua: �Okay...ahem... Nessy, binalik mo ang music sa buhay ko... Di ko alam kung anong gagawin ko kung mawala ka sa'kin... Kaya...

WAAAHhh!!! Thiz iz it! �Thiz iz really iz it!

Joshua: �(binuksan ung little blue box) �Nessy, will you be my music forever?... Will you marry me?

Natulala ang beauty ko dun sa ring! �Ang pretty-pretty! �Ka-partner sya nung locket na binigay nya sa'kin nung Pasko four years ako... Imbis na diamond ung engagement ring, it's a pretty sapphire stone... Weh! La kontra, maka-blue ako!

Ako: �J-joshie...

Richie: �(sigaw galing sa likod) �LANGYAH!!! �Um-oo ka na nga!!! Na-tetensyon na ko di

to!

Tumingin uhlet ako kay Joshie, tapos napaiyak na lang...

Napatayo bigla si horsey!

Joshua: �Nessy, bakit? �Kung ayaw mo ok lang naman eh... Di pa rin naman ako aalis... Siguro babalik ko na lang tohng singsing and buy a new one pero--Ako: �WHEEEE!!! Anong ibabalik!??!? �I'm crying because di ako makapaniwala na you're asking me to marry you!Joshua: �Ibig sabihin "no?" Ako: �No! �I mean, yes!Joshua: �Yes na hinde?

PAK!

Binatukan ko nga si Joshua...

Ako: �Neknek mo! �What I'm trying to say is *sniff* �yes! �I'll be your music forever! I'll marry you!Joshua: �R-really? Ako: �Ayaw mo? �Kung ayaw mo, bigay mo na lang sa'kin ung ring at itatago ko na lang--Joshua: �Meatball-head ka talaga...

Lumapit sya sa'kin and whoosah! �Isang mahabang sweetiepie na kiss ang binigay sa'kin sa lips! (wahaha... mainggit kayo! )

Naghiyawan ang mga people... palakpakan... Tinigil na ni Joshie ung kiss...

Awww!! Tapos na? �Isa pa! wahehehe...

Niyakap nya ko tapos sinuot na ung ring sa finger ko... �Yup, we're officially getting married... Epilogue:� (Janessa's POV)

After ng NAPAKAAAAAAA-HABANG story eh ehto na ang end... All stories must come to an end some time di va?

So anyway, ehto, na-diretso kami ni Joshie sa tapat ng altar -- ay lam nyo ba?!� Ang papable nung father na nagkasal sa'min! wahahaha... oist, kasal na ko, awat na... � Halos four years na kaming kasal, and mas napapadalas na nga ung paghulog ko sa kanya sa kama-- eh kaseh naman! sinosolo ung kumot! � Itulak ko nga!

Ay nga pala... we have a one-year-old daughter na named Margaret... She's realllyyyy cute!!!� Kamukha ko kaya malamang paglaki eh maganda rin tohng batang toh! wahaha... � Kaya lang, daddy's girl...haaaaayyy... Parang nung isang gabi.. ehto ang isa sa mga usual events sa bahay...

Margaret:� (reach up ng hands nya sa'kin) Mea-balls!� Mea-balls! Mea-balls!

Yah I know... Gosh... di ko ma-imagine kung sinong nagturo sa kanya nyan... � Grrr! horsey!

Ako:� (nag-stoop sa harap nya) Marge, di pa I told you to call me mommy...

Or mom... or mama... or ma... kahit anoh wag lang meatballs!

Besides, di na naman ganon hairstyle ko ah!

Nag-reach up uhlet si Margaret sa'kin... Haaayyy... nagpapabuhat nanaman... Pinulot ko sya then dinala dun sa living room... Oh by the way, speaking of living room, may sariling house na kame ni horsey... Yah... iniwan na namen ang small apartment at lumipat sa Forbes... Ganda nga nung house eh... Simple lang... pero maganda...haha...

Binaba ko si Margaret sa harap ng TV kaya lang di pa ko nakakalayo eh bigla namang umiyak! � WAAAhhhh bahket?!??

Takbo uhlet ako pabalik kay Margaret, tapos pinulot uhlet sya...

Ako:� Ohh, bahket?� Bahket?

Wala pa win!� Iyak pa win sya!� WAAAAAAAAAhhhh Bahket?!?� BAhket?!?� Ako rin iiyak na?!?

"Ness?"

Napaikot ako sa boses...

Ako:� Joshie!� She's crying nanaman!

Napangiti si Joshua tapos binaba ung dala nyang briefcase -- yup briefcase, manager si Joshie ng isang rising band...oh di va?� shosyal?

Lumapit sa'kin si horsey tapos kinuha si Margaret...

Joshua:� (sa'kin) Really, Janessa... Himala na sa buong araw na wala ako, buti eh nagkakasundo kayo ng anak mo... � Can't believe na nag-ppanic ka pa rin sa twing umiiyak sya... Ako:� *pouts*� Why do you blame me?

Ngumiti lang si Joshua tapos binuhat si Margaret papunta sa kitchen...

Joshua:� (nilalaro si Margaret) Aww, you want your bottle na, baby?� Want daddy to get it for you since masyadong magaling si mommy?

Grrr!

Medyo tumahimik si Margaret tapos tumango...

Great... Mas magaling pa ung kabayo kesa sa'kin pagdating sa bata...

Joshua:� (binigay ung milk na nasa ref kay Margaret) Here... You should go to sleep na rin... You must be tired...

Lumapit sila sa'kin then binigay ni Joshie si Margaret sa'kin...� Syempre, kinuha ko naman, then nag-smile nung nakita kong pinaglalaruan na ni Margaret ung buhok nya -- kinda pangpa-antok nya... Pumipikit-pikit na nga sya eh...

Binuhat ko na si Margaret papunta sa kwarto, kasunod si Joshua...� Nilagay ko na dahan-dahan si Margaret sa kama...

Ako:� (bulong kay Marge)� Good night, sweetie... Margaret:� Night-night, mama...*yawwnnn*� I wab you...and daddy too...Joshua:� (um-appear sa tabi ko) And daddy loves you too, sweetheart...

Tapos nun, hinintay lang namin syang makatulog then lumabas na dahan-dahan ng kwarto... Naglakad na kami across the hallway sa kwarto naman namin -- may baby radio kame sa room para pag umiyak si Margaret, rinig pa rin...

Ako:� *sighs* She's so cute talaga...Joshua:� Abah syempre!� What do you expect?! Eh tatay ako! Ako:� Whe?!? Excuse me!� Nasa genes ko ung pagka-cute noh!

Pumunta si Joshua sa closet para magbihis ako naman eh na-upo sa kama...

Joshua:� Anong nasa genes mo?� Nasa DNA ko un!� Di mo pa ba nakikita?Ako:� Mangarap ka... Joshua:� Yaw mo pang aminin na cute ako eh... (ngiti sa'kin)� Kaya nga labz mo ko di ba? Ako:� Joshie, horsey ka, di ka doggie... Pano ka magiging cute? Joshua:� Sama mo... Ako:� Awwww... tampo na si horsey? Joshua:� Heh!

Tumawa lang ako tapos nahiga sa kama hanggang matapos nang magbihis si Joshie... Maya-maya, naramdaman kong umupo na rin si Joshie sa tabi ko, hawak ung gitara -- ung gitara na niregalo ko sa kanya 57257537 years ago...hehe...

Ako:� Bakit hawak mo yan? Joshua:� (inayos ung hawak sa gitara) Coz... Tagal ko nang di nakaka-kanta syo...Ako:� Eh? � Bahket?

Ngumiti lang si Joshua, tapos nag-lean over and kissed me sa cheek...

Joshua:� Because I love you.. Ako:� Oh sige, kanta na... � (gapang papunta sa unan)� I-llullabye mo na rin ako... Joshua:� Sige bah, sabi mo eh!

Di va lakas ng hatak?�

Umayos na ko ng higa habang sinimulan ni Joshie ung intro nung "Gitara" ng Parokya ni Edgar... Yup... Laos na ung song sa panahon na toh... Eh bahket ba?� Gusto nyang kantahin sa'kin un eh...

Like I promised, I stayed as his music forever...and sya naman... like he promised sa wedding vows, he loved me for the rest of his life...

Ung mga promises na un...naka-seal sa faded na message sa likod nung gitara nya na regalo ko...

Di toh fairy tale... And di ako si Cinderella... Langya, pag nag-suot ako ng glass slippers, mababasag un noh!

..pero...

Joshua and me... We lived happily ever after...

_______________________________The End.