Biblia Sacra Iuxta Vulgatam Versionem - sbl-site.org · PDF file2, 28 notas fecisti mihi vias...

$Page 1: Biblia Sacra Iuxta Vulgatam Versionem - sbl-site.org · PDF file2, 28 notas fecisti mihi vias vitae replebis ... et communicatione fractionis panis et orationibus ... in nomine Iesu$
Biblia Sacra Iuxta Vulgatam Versionem

adjuvantibus

B. Fischer, I. Gribomont,H. F. D. Sparks, W. Thiele

recensuit et brevi apparatu critico instruxit

Robert WeberEditionen quintam emendatam retractatam

praeparavit

Roger Gryson

Complete Text without Apparatus

© 1969, 2007 Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart

All rights reserved

www.dbg.de

www.academic-bible.com

http://www.dbg.de

http://www.dbg.de

INCIPIT LIBER ACTUUM APOSTOLORUM

1, 1 Primum quidem sermonem feci de omnibus o Theophilequae coepit Iesus facere et docere1, 2 usque in diem qua praecipiens apostolis per Spiritum Sanctum quos elegit adsumptus est1, 3 quibus et praebuit se ipsum vivum post passionem suam in multis argumentisper dies quadragintaapparens eis et loquens de regno Dei1, 4 et convescens praecepit eis ab Hierosolymis ne discederentsed expectarent promissionem Patrisquam audistis per os meum1, 5 quia Iohannes quidem baptizavit aquavos autem baptizabimini Spiritu Sanctonon post multos hos dies1, 6 igitur qui convenerant interrogabant eum dicentesDomine si in tempore hoc restitues regnum Israhel1, 7 dixit autem eisnon est vestrum nosse tempora vel momentaquae Pater posuit in sua potestate1, 8 sed accipietis virtutem supervenientis Spiritus Sancti in voset eritis mihi testes in Hierusalem et in omni Iudaea et Samariaet usque ad ultimum terrae1, 9 et cum haec dixissetvidentibus illis elevatus estet nubes suscepit eum ab oculis eorum1, 10 cumque intuerentur in caelum eunte illoecce duo viri adstiterunt iuxta illos in vestibus albis1, 11 qui et dixeruntviri galilaei quid statis aspicientes in caelumhic Iesus qui adsumptus est a vobis in caelumsic veniet quemadmodum vidistis eum euntem in caelum1, 12 tunc reversi sunt Hierosolymam a monte qui vocatur Olivetiqui est iuxta Hierusalem sabbati habens iter

Text from: Biblia Sacra Vulgata© 1969, 2007 Deutsche Bibelgesellschaft, StuttgartAll rights reserved 2377

1, 13 et cum introissent in cenaculum ascenderunt ubi manebantPetrus et IohannesIacobus et AndreasPhilippus et ThomasBartholomeus et MattheusIacobus Alphei et Simon Zelotes et Iudas Iacobi1, 14 hii omnes erant perseverantes unianimiter in oratione cum mulieribuset Maria matre Iesu et fratribus eius1, 15 et in diebus illis exsurgens Petrus in medio fratrum dixiterat autem turba nominum simul fere centum viginti1, 16 viri fratresoportet impleri scripturam quam praedixit Spiritus Sanctus per os Davidde Iuda qui fuit dux eorum qui conprehenderunt Iesum1, 17 quia connumeratus erat in nobiset sortitus est sortem ministerii huius1, 18 et hic quidem possedit agrum de mercede iniquitatiset suspensus crepuit mediuset diffusa sunt omnia viscera eius1, 19 et notum factum est omnibus habitantibus Hierusalemita ut appellaretur ager ille lingua eorum Acheldemachhoc est ager Sanguinis1, 20 scriptum est enim in libro Psalmorumfiat commoratio eius deserta et non sit qui inhabitet in eaet episcopatum eius accipiat alius1, 21 oportet ergo ex his viris qui nobiscum congregati suntin omni tempore quo intravit et exivit inter nos Dominus Iesus1, 22 incipiens a baptismate Iohannis usque in diem qua adsumptus est a nobistestem resurrectionis eius nobiscum fieri unum ex istis1, 23 et statuerunt duosIoseph qui vocabatur Barsabban qui cognominatus est Iustuset Matthiam1, 24 et orantes dixerunttu Domine qui corda nosti omniumostende quem elegeris ex his duobus unum1, 25 accipere locum ministerii huius et apostolatus


de quo praevaricatus est Iudas ut abiret in locum suum1, 26 et dederunt sortes eiset cecidit sors super Matthiamet adnumeratus est cum undecim apostolis2, 1 et cum conplerentur dies pentecosteserant omnes pariter in eodem loco2, 2 et factus est repente de caelo sonustamquam advenientis spiritus vehementiset replevit totam domum ubi erant sedentes2, 3 et apparuerunt illis dispertitae linguae tamquam ignisseditque supra singulos eorum2, 4 et repleti sunt omnes Spiritu Sanctoet coeperunt loqui aliis linguisprout Spiritus Sanctus dabat eloqui illis2, 5 erant autem in Hierusalem habitantes Iudaei viri religiosi ex omni natione quae sub caelo

sunt2, 6 facta autem hac voceconvenit multitudo et mente confusa estquoniam audiebat unusquisque lingua sua illos loquentes2, 7 stupebant autem omnes et mirabantur dicentesnonne omnes ecce isti qui loquuntur Galilaei sunt2, 8 et quomodo nos audivimus unusquisque lingua nostra in qua nati sumus2, 9 Parthi et Medi et Elamitaeet qui habitant Mesopotamiamet Iudaeam et CappadociamPontum et Asiam 2, 10 Frygiam et PamphiliamAegyptum et partes Lybiae quae est circa Cyrenenet advenae romani2, 11 Iudaei quoque et proselytiCretes et Arabesaudivimus loquentes eos nostris linguis magnalia Dei2, 12 stupebant autem omnes et mirabantur ad invicem dicentesquidnam hoc vult esse2, 13 alii autem inridentes dicebantquia musto pleni sunt isti


2, 14 stans autem Petrus cum undecim levavit vocem suam et locutus est eisviri iudaei et qui habitatis Hierusalem universihoc vobis notum sit et auribus percipite verba mea2, 15 non enim sicut vos aestimatis hii ebrii suntcum sit hora diei tertia2, 16 sed hoc est quod dictum est per prophetam Iohel2, 17 et erit in novissimis diebus dicit Dominuseffundam de Spiritu meo super omnem carnemet prophetabunt filii vestri et filiae vestraeet iuvenes vestri visiones videbuntet seniores vestri somnia somniabunt2, 18 et quidem super servos meos et super ancillas measin diebus illis effundam de Spiritu meo et prophetabunt2, 19 et dabo prodigia in caelo sursum et signa in terra deorsumsanguinem et ignem et vaporem fumi2, 20 sol convertetur in tenebras et luna in sanguinemantequam veniat dies Domini magnus et manifestus2, 21 et erit omnis quicumque invocaverit nomen Domini salvus erit2, 22 viri israhelitae audite verba haecIesum Nazarenum virum adprobatum a Deo in vobisvirtutibus et prodigiis et signis quae fecit per illum Deus in medio vestri sicut vos scitis2, 23 hunc definito consilio et praescientia Deitraditum per manus iniquorum adfigentes interemistis2, 24 quem Deus suscitavit solutis doloribus inferniiuxta quod inpossibile erat teneri illum ab eo2, 25 David enim dicit in eumprovidebam Dominum coram me semperquoniam a dextris meis est ne commovear2, 26 propter hoc laetatum est cor meum et exultavit lingua meainsuper et caro mea requiescet in spe2, 27 quoniam non derelinques animam meam in infernoneque dabis Sanctum tuum videre corruptionem2, 28 notas fecisti mihi vias vitaereplebis me iucunditate cum facie tua2, 29 viri fratres


liceat audenter dicere ad vos de patriarcha Davidquoniam et defunctus est et sepultus estet sepulchrum eius est apud nos usque in hodiernum diem2, 30 propheta igitur cum essetet sciret quia iureiurando iurasset illi Deusde fructu lumbi eius sedere super sedem eius2, 31 providens locutus est de resurrectione Christiquia neque derelictus est in infernoneque caro eius vidit corruptionem2, 32 hunc Iesum resuscitavit Deuscui omnes nos testes sumus2, 33 dextera igitur Dei exaltatuset promissione Spiritus Sancti accepta a Patre effudithunc quem vos videtis et audistis2, 34 non enim David ascendit in caelosdicit autem ipsedixit Dominus Domino meo sede a dextris meis2, 35 donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum2, 36 certissime ergo sciat omnis domus Israhelquia et Dominum eum et Christum Deus fecithunc Iesum quem vos crucifixistis2, 37 his auditis conpuncti sunt cordeet dixerunt ad Petrum et ad reliquos apostolosquid faciemus viri fratres2, 38 Petrus vero ad illospaenitentiam inquit agiteet baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum

vestrorumet accipietis donum Sancti Spiritus2, 39 vobis enim est repromissio et filiis vestris et omnibus qui longe suntquoscumque advocaverit Dominus Deus noster2, 40 aliis etiam verbis pluribus testificatus estet exhortabatur eos dicenssalvamini a generatione ista prava2, 41 qui ergo receperunt sermonem eius baptizati sunt


et adpositae sunt in illa die animae circiter tria milia2, 42 erant autem perseverantes in doctrina apostolorumet communicatione fractionis panis et orationibus2, 43 fiebat autem omni animae timormulta quoque prodigia et signa per apostolos fiebant in Hierusalemet metus erat magnus in universis2, 44 omnes etiam qui credebant erant pariteret habebant omnia communia2, 45 possessiones et substantias vendebantet dividebant illa omnibus prout cuique opus erat2, 46 cotidie quoque perdurantes unianimiter in temploet frangentes circa domos panem sumebant cibumcum exultatione et simplicitate cordis 2, 47 conlaudantes Deumet habentes gratiam ad omnem plebemDominus autem augebat qui salvi fierent cotidie in id ipsum3, 1 Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam3, 2 et quidam vir qui erat claudus ex utero matris suae baiulabaturquem ponebant cotidie ad portam templi quae dicitur Speciosaut peteret elemosynam ab introeuntibus in templum3, 3 is cum vidisset Petrum et Iohannem incipientes introire in templumrogabat ut elemosynam acciperet3, 4 intuens autem in eum Petrus cum Iohanne dixitrespice in nos3, 5 at ille intendebat in eossperans se aliquid accepturum ab eis3, 6 Petrus autem dixitargentum et aurum non est mihiquod autem habeo hoc tibi doin nomine Iesu Christi Nazareni surge et ambula3, 7 et adprehensa ei manu dextera adlevavit eumet protinus consolidatae sunt bases eius et plantae3, 8 et exiliens stetit et ambulabatet intravit cum illis in templumambulans et exiliens et laudans Dominum3, 9 et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum


3, 10 cognoscebant autem illum quoniam ipse erat qui ad elemosynam sedebat ad Speciosam portam templi

et impleti sunt stupore et extasiin eo quod contigerat illi3, 11 cum teneret autem Petrum et Iohannemconcurrit omnis populus ad eosad porticum qui appellatur Salomonis stupentes3, 12 videns autem Petrus respondit ad populumviri israhelitae quid miramini in hocaut nos quid intueminiquasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc ambulare3, 13 Deus Abraham et Deus Isaac et Deus IacobDeus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Iesumquem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilatiiudicante illo dimitti3, 14 vos autem sanctum et iustum negastiset petistis virum homicidam donari vobis3, 15 auctorem vero vitae interfecistisquem Deus suscitavit a mortuiscuius nos testes sumus3, 16 et in fide nominis eiushunc quem videtis et nostis confirmavit nomen eiuset fides quae per eum est dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum3, 17 et nunc fratresscio quia per ignorantiam fecistis sicut et principes vestri3, 18 Deus autem quae praenuntiavit per os omnium prophetarum pati Christum suum im-

plevit sic3, 19 paenitemini igitur et convertimini ut deleantur vestra peccata3, 20 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Dominiet miserit eum qui praedicatus est vobis Iesum Christum3, 21 quem oportet caelum quidem suscipere usque in tempora restitutionis omnium quae

locutus est Deusper os sanctorum suorum a saeculo prophetarum3, 22 Moses quidem dixitquia prophetam vobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris


tamquam me ipsum audietisiuxta omnia quaecumque locutus fuerit vobis3, 23 erit autem omnis anima quae non audierit prophetam illum exterminabitur de plebe3, 24 et omnes prophetae a Samuhel et deinceps qui locuti sunt et adnuntiaverunt dies istos3, 25 vos estis filii prophetarumet testamenti quod disposuit Deus ad patres vestros dicens ad Abrahamet in semine tuo benedicentur omnes familiae terrae3, 26 vobis primum Deus suscitans Filium suummisit eum benedicentem vobisut convertat se unusquisque a nequitia sua4, 1 loquentibus autem illis ad populumsupervenerunt sacerdotes et magistratus templi et Sadducaei4, 2 dolentes quod docerent populumet adnuntiarent in Iesu resurrectionem ex mortuis4, 3 et iniecerunt in eis manus et posuerunt eos in custodiam in crastinumerat enim iam vespera4, 4 multi autem eorum qui audierant verbum credideruntet factus est numerus virorum quinque milia4, 5 factum est autem in crastinum ut congregarentur principes eorum et seniores et scribae

in Hierusalem4, 6 et Annas princeps sacerdotum et Caiphas et Iohannes et Alexanderet quotquot erant de genere sacerdotali4, 7 et statuentes eos in medio interrogabantin qua virtute aut in quo nomine fecistis hoc vos4, 8 tunc Petrus repletus Spiritu Sancto dixit ad eosprincipes populi et seniores4, 9 si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmiin quo iste salvus factus est4, 10 notum sit omnibus vobis et omni plebi Israhelquia in nomine Iesu Christi Nazareni quem vos crucifixistisquem Deus suscitavit a mortuisin hoc iste adstat coram vobis sanus4, 11 hic est lapis qui reprobatus est a vobis aedificantibusqui factus est in caput anguli4, 12 et non est in alio aliquo salus


nec enim nomen aliud est sub caelo datum hominibusin quo oportet nos salvos fieri4, 13 videntes autem Petri constantiam et Iohannisconperto quod homines essent sine litteris et idiotae admirabanturet cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant4, 14 hominem quoque videntes stantem cum eis qui curatus fueratnihil poterant contradicere4, 15 iusserunt autem eos foras extra concilium secedereet conferebant ad invicem 4, 16 dicentesquid faciemus hominibus istisquoniam quidem notum signum factum est per eosomnibus habitantibus in Hierusalem manifestum et non possumus negare4, 17 sed ne amplius divulgetur in populumcomminemur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum4, 18 et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loquerentur neque docerent in nomine Iesu4, 19 Petrus vero et Iohannes respondentes dixerunt ad eossi iustum est in conspectu Dei vos potius audire quam Deum iudicate4, 20 non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui4, 21 at illi comminantes dimiserunt eosnon invenientes quomodo punirent eos propter populumquia omnes clarificabant Deum in eo quod acciderat4, 22 annorum enim erat amplius quadraginta homo in quo factum erat signum istud sanitatis4, 23 dimissi autem venerunt ad suoset adnuntiaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent4, 24 qui cum audissent unianimiter levaverunt vocem ad Deum et dixeruntDomine tu qui fecisti caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt4, 25 qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri tui dixistiquare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania4, 26 adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unumadversus Dominum et adversus Christum eius4, 27 convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum quem

unxistiHerodes et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israhel4, 28 facere quae manus tua et consilium decreverunt fieri4, 29 et nunc Domine respice in minas eorum


et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum4, 30 in eo cum manum tuam extendassanitates et signa et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu4, 31 et cum orassent motus est locus in quo erant congregatiet repleti sunt omnes Spiritu Sanctoet loquebantur verbum Dei cum fiducia4, 32 multitudinis autem credentium erat cor et anima unanec quisquam eorum quae possidebant aliquid suum esse dicebatsed erant illis omnia communia4, 33 et virtute magna reddebant apostoli testimonium resurrectionis Iesu Christi Dominiet gratia magna erat in omnibus illis4, 34 neque enim quisquam egens erat inter illosquotquot enim possessores agrorum aut domorum erantvendentes adferebant pretia eorum quae vendebant4, 35 et ponebant ante pedes apostolorumdividebantur autem singulis prout cuique opus erat4, 36 Ioseph autem qui cognominatus est Barnabas ab apostolisquod est interpretatum Filius consolationisLevites Cyprius genere4, 37 cum haberet agrum vendidit illum et adtulit pretium et posuit ante pedes apostolorum5, 1 vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira uxore suavendidit agrum 5, 2 et fraudavit de pretio agri conscia uxore suaet adferens partem quandam ad pedes apostolorum posuit5, 3 dixit autem PetrusAnania cur temptavit Satanas cor tuum mentiri te Spiritui Sanctoet fraudare de pretio agri5, 4 nonne manens tibi manebatet venundatum in tua erat potestatequare posuisti in corde tuo hanc remnon es mentitus hominibus sed Deo5, 5 audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspiravitet factus est timor magnus in omnes qui audierant5, 6 surgentes autem iuvenes amoverunt eumet efferentes sepelierunt5, 7 factum est autem quasi horarum trium spatium


et uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit5, 8 respondit autem ei Petrusdic mihi si tanti agrum vendidistisat illa dixit etiam tanti5, 9 Petrus autem ad eamquid utique convenit vobis temptare Spiritum Dominiecce pedes eorum qui sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te5, 10 confestim cecidit ante pedes eius et exspiravitintrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuamet extulerunt et sepelierunt ad virum suum5, 11 et factus est timor magnus in universa ecclesiaet in omnes qui audierunt haec5, 12 per manus autem apostolorum fiebant signa et prodigia multa in plebeet erant unianimiter omnes in porticu Salomonis5, 13 ceterorum autem nemo audebat coniungere se illissed magnificabat eos populus5, 14 magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum ac mulierum5, 15 ita ut in plateas eicerent infirmos et ponerent in lectulis et grabattisut veniente Petro saltim umbra illius obumbraret quemquam eorum5, 16 concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Hierusalemadferentes aegros et vexatos ab spiritibus inmundis qui curabantur omnes5, 17 exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erantquae est heresis Sadducaeorumrepleti sunt zelo5, 18 et iniecerunt manus in apostoloset posuerunt illos in custodia publica5, 19 angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceriset educens eos dixit5, 20 ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius5, 21 qui cum audissent intraverunt diluculo in templum et docebantadveniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erantconvocaverunt concilium et omnes seniores filiorum Israhelet miserunt in carcerem ut adducerentur5, 22 cum venissent autem ministri et aperto carcere non invenissent illosreversi nuntiaverunt 5, 23 dicentes


carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentiaet custodes stantes ad ianuasaperientes autem neminem intus invenimus5, 24 ut audierunt autem hos sermones magistratus templi et principes sacerdotumambigebant de illis quidnam fieret5, 25 adveniens autem quidam nuntiavit eisquia ecce viri quos posuistis in carceresunt in templo stantes et docentes populum5, 26 tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos sine vitimebant enim populum ne lapidarentur5, 27 et cum adduxissent illos statuerunt in concilioet interrogavit eos princeps sacerdotum 5, 28 dicenspraecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine istoet ecce replestis Hierusalem doctrina vestraet vultis inducere super nos sanguinem hominis istius5, 29 respondens autem Petrus et apostoli dixeruntoboedire oportet Deo magis quam hominibus5, 30 Deus patrum nostrorum suscitavit Iesumquem vos interemistis suspendentes in ligno5, 31 hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dextera suaad dandam paenitentiam Israhel et remissionem peccatorum5, 32 et nos sumus testes horum verborumet Spiritus Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus sibi5, 33 haec cum audissent dissecabantur et cogitabant interficere illos5, 34 surgens autem quidam in concilio Pharisaeus nomine Gamalihellegis doctor honorabilis universae plebiiussit foras ad breve homines fieri5, 35 dixitque ad illosviri israhelitae adtendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis5, 36 ante hos enim dies extitit Theodas dicens esse se aliquemcui consensit virorum numerus circiter quadringentorumqui occisus estet omnes quicumque credebant ei dissipati suntet redactus est ad nihilum5, 37 post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis


et avertit populum post seet ipse periitet omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt5, 38 et nunc itaque dico vobisdiscedite ab hominibus istis et sinite illosquoniam si est ex hominibus consilium hoc aut opus dissolvetur5, 39 si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eosne forte et Deo repugnare inveniaminiconsenserunt autem illi5, 40 et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt ne loquerentur in nomine Iesuet dimiserunt eos5, 41 et illi quidem ibant gaudentes a conspectu conciliiquoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati5, 42 omni autem die in templo et circa domos non cessabant docenteset evangelizantes Christum Iesum6, 1 in diebus autem illis crescente numero discipulorumfactus est murmur Graecorum adversus Hebraeoseo quod dispicerentur in ministerio cotidiano viduae eorum6, 2 convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixeruntnon est aequum nos derelinquere verbum Dei et ministrare mensis6, 3 considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimonii septem plenos Spiritu et sapientiaquos constituamus super hoc opus6, 4 nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus6, 5 et placuit sermo coram omni multitudineet elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sanctoet Philippum et Prochorumet Nicanorem et Timonemet Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum6, 6 hos statuerunt ante conspectum apostolorumet orantes inposuerunt eis manus6, 7 et verbum Dei crescebatet multiplicabatur numerus discipulorum in Hierusalem valdemulta etiam turba sacerdotum oboediebat fidei6, 8 Stephanus autem plenus gratia et fortitudinefaciebat prodigia et signa magna in populo


6, 9 surrexerunt autem quidam de synagoga quae appellatur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrinorum

et eorum qui erant a Cilicia et Asiadisputantes cum Stephano6, 10 et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo loquebatur6, 11 tunc submiserunt viros qui dicerentse audisse eum dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum6, 12 commoverunt itaque plebem et seniores et scribaset concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in concilium6, 13 et statuerunt testes falsos dicenteshomo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum et legem6, 14 audivimus enim eum dicentemquoniam Iesus Nazarenus hic destruet locum istumet mutabit traditiones quas tradidit nobis Moses6, 15 et intuentes eum omnes qui sedebant in concilioviderunt faciem eius tamquam faciem angeli7, 1 dixit autem princeps sacerdotumsi haec ita se habent7, 2 qui aitviri fratres et patres auditeDeus gloriae apparuit patri nostro Abraham cum esset in Mesopotamiampriusquam moraretur in Charram7, 3 et dixit ad illumexi de terra tua et de cognatione tuaet veni in terram quam tibi monstravero7, 4 tunc exiit de terra Chaldeorum et habitavit in Charramet inde postquam mortuus est pater eiustranstulit illum in terram istam in qua nunc vos habitatis7, 5 et non dedit illi hereditatem in ea nec passum pediset repromisit dare illi eam in possessionemet semini eius post ipsumcum non haberet filium7, 6 locutus est autem Deusquia erit semen eius accola in terra alienaet servituti eos subicient


et male tractabunt eos annis quadringentis7, 7 et gentem cui servierint iudicabo ego dixit Deuset post haec exibunt et deservient mihi in loco isto7, 8 et dedit illi testamentum circumcisioniset sic genuit Isaacet circumcidit eum die octavaet Isaac Iacobet Iacob duodecim patriarchas7, 9 et patriarchae aemulantes Ioseph vendiderunt in Aegyptumet erat Deus cum eo7, 10 et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eiuset dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu Pharaonis regis Aegyptiet constituit eum praepositum super Aegyptum et super omnem domum suam7, 11 venit autem fames in universam Aegyptum et Chanaan et tribulatio magnaet non inveniebant cibos patres nostri7, 12 cum audisset autem Iacob esse frumentum in Aegyptomisit patres nostros primum7, 13 et in secundo cognitus est Ioseph a fratribus suiset manifestatum est Pharaoni genus eius7, 14 mittens autem Ioseph accersivit Iacob patrem suumet omnem cognationem in animabus septuaginta quinque7, 15 et descendit Iacob in Aegyptumet defunctus est ipse et patres nostri7, 16 et translati sunt in Sychemet positi sunt in sepulchro quod emit Abraham pretio argenti a filiis Emmor filii Sychem7, 17 cum adpropinquaret autem tempus repromissionis quam confessus erat Deus Abrahaecrevit populus et multiplicatus est in Aegypto7, 18 quoadusque surrexit rex alius in Aegypto qui non sciebat Ioseph7, 19 hic circumveniens genus nostrum adflixit patresut exponerent infantes suos ne vivificarentur7, 20 eodem tempore natus est Moses et fuit gratus Deoqui nutritus est tribus mensibus in domo patris sui7, 21 exposito autem illosustulit eum filia Pharaoniset enutrivit eum sibi in filium


7, 22 et eruditus est Moses omni sapientia Aegyptiorumet erat potens in verbis et in operibus suis7, 23 cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempusascendit in cor eius ut visitaret fratres suos filios Israhel7, 24 et cum vidisset quendam iniuriam patientem vindicavit illumet fecit ultionem ei qui iniuriam sustinebatpercusso Aegyptio7, 25 existimabat autem intellegere fratres quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illisat illi non intellexerunt7, 26 sequenti vero die apparuit illis litigantibuset reconciliabat eos in pacem dicensviri fratres estis ut quid nocetis alterutrum7, 27 qui autem iniuriam faciebat proximo reppulit eum dicensquis te constituit principem et iudicem super nos7, 28 numquid interficere me tu vis quemadmodum interfecisti heri Aegyptium7, 29 fugit autem Moses in verbo istoet factus est advena in terra Madiamubi generavit filios duos7, 30 et expletis annis quadragintaapparuit illi in deserto montis Sina angelus in igne flammae rubi7, 31 Moses autem videns admiratus est visumet accedente illo ut consideraret facta est vox Domini7, 32 ego Deus patrum tuorumDeus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacobtremefactus autem Moses non audebat considerare7, 33 dixit autem illi Dominussolve calciamentum pedum tuorumlocus enim in quo stas terra sancta est7, 34 videns vidi adflictionem populi mei qui est in Aegyptoet gemitum eorum audivi et descendi liberare eoset nunc veni et mittam te in Aegyptum7, 35 hunc Mosen quem negaverunt dicentesquis te constituit principem et iudicemhunc Deus principem et redemptorem misit cum manu angeli qui apparuit illi in rubo7, 36 hic eduxit illos faciens prodigia et signa


in terra Aegypti et in Rubro mari et in deserto annis quadraginta7, 37 hic est Moses qui dixit filiis Israhelprophetam vobis suscitabit Deus de fratribus vestris tamquam me7, 38 hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo qui loquebatur ei in monte Sinaet cum patribus nostrisqui accepit verba vitae dare nobis7, 39 cui noluerunt oboedire patres nostrised reppulerunt et aversi sunt cordibus suis in Aegyptum7, 40 dicentes ad Aaronfac nobis deos qui praecedant nosMoses enim hic qui eduxit nos de terra Aegypti nescimus quid factum sit ei7, 41 et vitulum fecerunt in illis diebuset obtulerunt hostiam simulacroet laetabantur in operibus manuum suarum7, 42 convertit autem Deus et tradidit eos servire militiae caelisicut scriptum est in libro Prophetarumnumquid victimas aut hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto domus Israhel7, 43 et suscepistis tabernaculum Molochet sidus dei vestri Remphamfiguras quas fecistis adorare easet transferam vos trans Babylonem7, 44 tabernaculum testimonii fuit patribus nostris in desertosicut disposuit loquens ad Mosenut faceret illud secundum formam quam viderat7, 45 quod et induxerunt suscipientes patres nostri cum Iesuin possessionem gentium quas expulit Deus a facie patrum nostrorumusque in diebus David 7, 46 qui invenit gratiam ante Deumet petiit ut inveniret tabernaculum Deo Iacob7, 47 Salomon autem aedificavit illi domum7, 48 sed non Excelsus in manufactis habitatsicut propheta dicit7, 49 caelum mihi sedis estterra autem scabillum pedum meorumquam domum aedificabitis mihi dicit Dominusaut quis locus requietionis meae est


7, 50 nonne manus mea fecit haec omnia7, 51 dura cervice et incircumcisi cordibus et auribusvos semper Spiritui Sancto resistitissicut patres vestri et vos7, 52 quem prophetarum non sunt persecuti patres vestriet occiderunt eos qui praenuntiabant de adventu Iusticuius vos nunc proditores et homicidae fuistis7, 53 qui accepistis legem in dispositionem angelorum et non custodistis7, 54 audientes autem haec dissecabantur cordibus suiset stridebant dentibus in eum7, 55 cum autem esset plenus Spiritu Sanctointendens in caelum vidit gloriam Deiet Iesum stantem a dextris Dei et aitecce video caelos apertoset Filium hominis a dextris stantem Dei7, 56 exclamantes autem voce magna continuerunt aures suaset impetum fecerunt unianimiter in eum7, 57 et eicientes eum extra civitatem lapidabantet testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adulescentis qui vocabatur Saulus7, 58 et lapidabant Stephanum invocantem et dicentemDomine Iesu suscipe spiritum meum7, 59 positis autem genibus clamavit voce magnaDomine ne statuas illis hoc peccatumet cum hoc dixisset obdormivitSaulus autem erat consentiens neci eius8, 1 facta est autem in illa die persecutio magna in ecclesia quae erat Hierosolymiset omnes dispersi sunt per regiones Iudaeae et Samariaepraeter apostolos8, 2 curaverunt autem Stephanum viri timoratiet fecerunt planctum magnum super illum8, 3 Saulus vero devastabat ecclesiamper domos intrans et trahens viros ac mulieres tradebat in custodiam8, 4 igitur qui dispersi erant pertransiebant evangelizantes verbum8, 5 Philippus autem descendens in civitatem Samariae praedicabat illis Christum8, 6 intendebant autem turbae his quae a Philippo dicebantur


unianimiter audientes et videntes signa quae faciebat8, 7 multi enim eorum qui habebant spiritus inmundos clamantes voce magna exiebantmulti autem paralytici et claudi curati sunt8, 8 factum est ergo magnum gaudium in illa civitate8, 9 vir autem quidam nomine Simonqui ante fuerat in civitate magusseducens gentem Samariae dicens esse se aliquem magnum8, 10 cui auscultabant omnes a minimo usque ad maximum dicenteshic est virtus Dei quae vocatur Magna8, 11 adtendebant autem eum propter quod multo tempore magicis suis dementasset eos8, 12 cum vero credidissent Philippo evangelizanti de regno Dei et nomine Iesu Christibaptizabantur viri ac mulieres8, 13 tunc Simon et ipse crediditet cum baptizatus esset adherebat Philippovidens etiam signa et virtutes maximas fieri stupens admirabatur8, 14 cum autem audissent apostoli qui erant Hierosolymis quia recepit Samaria verbum Deimiserunt ad illos Petrum et Iohannem8, 15 qui cum venissent oraverunt pro ipsis ut acciperent Spiritum Sanctum8, 16 nondum enim in quemquam illorum veneratsed baptizati tantum erant in nomine Domini Iesu8, 17 tunc inponebant manus super illos et accipiebant Spiritum Sanctum8, 18 cum vidisset autem Simon quia per inpositionem manus apostolorum daretur Spiritus

Sanctusobtulit eis pecuniam 8, 19 dicensdate et mihi hanc potestatem ut cuicumque inposuero manus accipiat Spiritum SanctumPetrus autem dixit ad eum8, 20 pecunia tua tecum sit in perditionemquoniam donum Dei existimasti pecunia possideri8, 21 non est tibi pars neque sors in sermone istocor enim tuum non est rectum coram Deo8, 22 paenitentiam itaque age ab hac nequitia tuaet roga Deum si forte remittatur tibi haec cogitatio cordis tui8, 23 in felle enim amaritudinis et obligatione iniquitatis video te esse8, 24 respondens autem Simon dixitprecamini vos pro me ad Dominum


ut nihil veniat super me horum quae dixistis8, 25 et illi quidem testificati et locuti verbum Domini rediebant Hierosolymamet multis regionibus Samaritanorum evangelizabant8, 26 angelus autem Domini locutus est ad Philippum dicenssurge et vade contra meridianumad viam quae descendit ab Hierusalem in Gazamhaec est deserta8, 27 et surgens abiitet ecce vir aethiops eunuchus potens Candacis reginae Aethiopumqui erat super omnes gazas eiusvenerat adorare in Hierusalem8, 28 et revertebatur sedens super currum suum legensque prophetam Esaiam8, 29 dixit autem Spiritus Philippoaccede et adiunge te ad currum istum8, 30 adcurrens autem Philippus audivit illum legentem Esaiam prophetam et dixitputasne intellegis quae legis8, 31 qui aitet quomodo possum si non aliquis ostenderit mihirogavitque Philippum ut ascenderet et sederet secum8, 32 locus autem scripturae quam legebat erat hictamquam ovis ad occisionem ductus estet sicut agnus coram tondente se sine voce sic non aperuit os suum8, 33 in humilitate iudicium eius sublatum estgenerationem illius quis enarrabitquoniam tollitur de terra vita eius8, 34 respondens autem eunuchus Philippo dixitobsecro te de quo propheta dicit hocde se an de alio aliquo8, 35 aperiens autem Philippus os suumet incipiens ab scriptura ista evangelizavit illi Iesum8, 36 et dum irent per viam venerunt ad quandam aquamet ait eunuchusecce aqua quid prohibet me baptizari8, 37 8, 38 et iussit stare currum


et descenderunt uterque in aquam Philippus et eunuchuset baptizavit eum8, 39 cum autem ascendissent de aqua Spiritus Domini rapuit Philippumet amplius non vidit eum eunuchusibat enim per viam suam gaudens8, 40 Philippus autem inventus est in Azotoet pertransiens evangelizabat civitatibus cunctis donec veniret Caesaream9, 1 Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in discipulos Dominiaccessit ad principem sacerdotum9, 2 et petiit ab eo epistulas in Damascum ad synagogasut si quos invenisset huius viae viros ac mulieresvinctos perduceret in Hierusalem9, 3 et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Damascoet subito circumfulsit eum lux de caelo9, 4 et cadens in terram audivit vocem dicentem sibiSaule Saule quid me persequeris9, 5 qui dixit quis es Domineet illeego sum Iesus quem tu persequeris9, 6 9, 7 sed surge et ingredere civitatemet dicetur tibi quid te oporteat facereviri autem illi qui comitabantur cum eo stabant stupefactiaudientes quidem vocem neminem autem videntes9, 8 surrexit autem Saulus de terraapertisque oculis nihil videbatad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum9, 9 et erat tribus diebus non videns et non manducavit neque bibit9, 10 erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananiaset dixit ad illum in visu Dominus Ananiaat ille aitecce ego Domine9, 11 et Dominus ad illumsurgens vade in vicum qui vocatur Rectuset quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem


ecce enim orat9, 12 et vidit virum Ananiam nomine introeuntem et inponentem sibi manus ut visum recipiat9, 13 respondit autem AnaniasDomine audivi a multis de viro hoc quanta mala sanctis tuis fecerit in Hierusalem9, 14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes qui invocant nomen

tuum9, 15 dixit autem ad eum Dominusvade quoniam vas electionis est mihi isteut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israhel9, 16 ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati9, 17 et abiit Ananias et introivit in domumet inponens ei manus dixitSaule fraterDominus misit me Iesus qui apparuit tibi in via qua veniebasut videas et implearis Spiritu Sancto9, 18 et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae et visum recepitet surgens baptizatus est9, 19 et cum accepisset cibum confortatus estfuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot9, 20 et continuo in synagogis praedicabat Iesumquoniam hic est Filius Dei9, 21 stupebant autem omnes qui audiebant et dicebantnonne hic est qui expugnabat in Hierusalem eos qui invocabant nomen istudet huc ad hoc venit ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum9, 22 Saulus autem magis convalescebatet confundebat Iudaeos qui habitabant Damasciadfirmans quoniam hic est Christus9, 23 cum implerentur autem dies multiconsilium fecerunt Iudaei ut eum interficerent9, 24 notae autem factae sunt Saulo insidiae eorumcustodiebant autem et portas die ac nocte ut eum interficerent9, 25 accipientes autem discipuli eius nocte per murum dimiserunt eum submittentes in spor-

ta9, 26 cum autem venisset in Hierusalem temptabat iungere se discipuliset omnes timebant eum non credentes quia esset discipulus


9, 27 Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apostoloset narravit illis quomodo in via vidisset Dominumet quia locutus est eiet quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Iesu9, 28 et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalemet fiducialiter agens in nomine Domini9, 29 loquebatur quoque et disputabat cum Graecisilli autem quaerebant occidere eum9, 30 quod cum cognovissent fratresdeduxerunt eum Caesareamet dimiserunt Tarsum9, 31 ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacemet aedificabatur ambulans in timore Dominiet consolatione Sancti Spiritus replebatur9, 32 factum est autem Petrum dum pertransiret universos devenire et ad sanctos qui habitab-

ant Lyddae9, 33 invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneamab annis octo iacentem in grabattoqui erat paralyticus9, 34 et ait illi PetrusAeneas sanat te Iesus Christussurge et sterne tibiet continuo surrexit9, 35 et viderunt illum omnes qui habitabant Lyddae et Saronaequi conversi sunt ad Dominum9, 36 in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Tabitasquae interpretata dicitur Dorcashaec erat plena operibus bonis et elemosynis quas faciebat9, 37 factum est autem in diebus illis ut infirmata morereturquam cum lavissent posuerunt eam in cenaculo9, 38 cum autem prope esset Lydda ab Ioppediscipuli audientes quia Petrus esset in eamiserunt duos viros ad eum rogantesne pigriteris venire usque ad nos9, 39 exsurgens autem Petrus venit cum illis


et cum advenisset duxerunt illum in cenaculumet circumsteterunt illum omnes viduae flenteset ostendentes tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas9, 40 eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua oravitet conversus ad corpus dixitTabita surgeat illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit9, 41 dans autem illi manum erexit eamet cum vocasset sanctos et viduas adsignavit eam vivam9, 42 notum autem factum est per universam Ioppenet crediderunt multi in Domino9, 43 factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppeapud quendam Simonem coriarium10, 1 vir autem quidam erat in Caesarea nomine Corneliuscenturio cohortis quae dicitur Italica10, 2 religiosus et timens Deum cum omni domo suafaciens elemosynas multas plebiet deprecans Deum semper10, 3 vidit in visu manifeste quasi hora nona dieiangelum Dei introeuntem ad se et dicentem sibi Corneli10, 4 at ille intuens eum timore correptus dixitquid est dominedixit autem illiorationes tuae et elemosynae tuae ascenderunt in memoriam in conspectu Dei10, 5 et nunc mitte viros in Ioppenet accersi Simonem quendam qui cognominatur Petrus10, 6 hic hospitatur apud Simonem quendam coriariumcuius est domus iuxta mare10, 7 et cum discessisset angelus qui loquebatur illivocavit duos domesticos suos et militem metuentem Dominum ex his qui illi parebant10, 8 quibus cum narrasset omnia misit illos in Ioppen10, 9 postera autem die iter illis facientibus et adpropinquantibus civitatiascendit Petrus in superiora ut oraret circa horam sextam10, 10 et cum esuriret voluit gustareparantibus autem eis cecidit super eum mentis excessus


10, 11 et videt caelum apertumet descendens vas quoddam velut linteum magnumquattuor initiis submitti de caelo in terram10, 12 in quo erant omnia quadrupedia et serpentia terrae et volatilia caeli10, 13 et facta est vox ad eumsurge Petre et occide et manduca10, 14 ait autem Petrusabsit Dominequia numquam manducavi omne commune et inmundum10, 15 et vox iterum secundo ad eumquae Deus purificavit ne tu commune dixeris10, 16 hoc autem factum est per teret statim receptum est vas in caelum10, 17 et dum intra se haesitaret Petrus quidnam esset visio quam vidissetecce viri qui missi erant a Cornelioinquirentes domum Simonis adstiterunt ad ianuam10, 18 et cum vocassent interrogabant si Simon qui cognominatur Petrus illic haberet hospiti-

um10, 19 Petro autem cogitante de visione dixit Spiritus eiecce viri tres quaerunt te10, 20 surge itaque et descende et vade cum eis nihil dubitans quia ego misi illos10, 21 descendens autem Petrus ad viros dixitecce ego sum quem quaeritisquae causa est propter quam venistis10, 22 qui dixeruntCornelius centurio vir iustus et timens Deumet testimonium habens ab universa gente Iudaeorumresponsum accepit ab angelo sanctoaccersire te in domum suam et audire verba abs te10, 23 introducens igitur eos recepit hospitiosequenti autem die surgens profectus est cum eiset quidam ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum10, 24 altera autem die introivit CaesareamCornelius vero expectabat illos convocatis cognatis suis et necessariis amicis10, 25 et factum est cum introisset Petrus


obvius ei Cornelius et procidens ad pedes adoravit10, 26 Petrus vero levavit eum dicenssurge et ego ipse homo sum10, 27 et loquens cum illo intravitet invenit multos qui convenerant10, 28 dixitque ad illosvos scitis quomodo abominatum sit viro iudaeo coniungi aut accedere ad alienigenamet mihi ostendit Deus neminem communem aut inmundum dicere hominem10, 29 propter quod sine dubitatione veni accersitusinterrogo ergo quam ob causam accersistis me10, 30 et Cornelius aita nudius quartana die usque in hanc horam orans eram hora nona in domo meaet ecce vir stetit ante me in veste candida et ait10, 31 Corneli exaudita est oratio tuaet elemosynae tuae commemoratae sunt in conspectu Dei10, 32 mitte ergo in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrushic hospitatur in domo Simonis coriarii iuxta mare10, 33 confestim igitur misi ad teet tu bene fecisti veniendonunc ergo omnes nos in conspectu tuo adsumusaudire omnia quaecumque tibi praecepta sunt a Domino10, 34 aperiens autem Petrus os dixitin veritate conperi quoniam non est personarum acceptor Deus10, 35 sed in omni gente qui timet eum et operatur iustitiam acceptus est illi10, 36 verbum misit filiis Israhel adnuntians pacem per Iesum Christumhic est omnium Dominus10, 37 vos scitis quod factum est verbum per universam Iudaeamincipiens enim a Galilaea post baptismum quod praedicavit Iohannes10, 38 Iesum a Nazarethquomodo unxit eum Deus Spiritu Sancto et virtutequi pertransivit benefaciendo et sanando omnes oppressos a diaboloquoniam Deus erat cum illo10, 39 et nos testes sumus omnium quae fecit in regione Iudaeorum et Hierusalemquem et occiderunt suspendentes in ligno10, 40 hunc Deus suscitavit tertia die


et dedit eum manifestum fieri 10, 41 non omni populosed testibus praeordinatis a Deo nobis qui manducavimus et bibimus cum illopostquam resurrexit a mortuis10, 42 et praecepit nobis praedicare populo et testificariquia ipse est qui constitutus est a Deo iudex vivorum et mortuorum10, 43 huic omnes prophetae testimonium perhibentremissionem peccatorum accipere per nomen eius omnes qui credunt in eum10, 44 adhuc loquente Petro verba haeccecidit Spiritus Sanctus super omnes qui audiebant verbum10, 45 et obstipuerunt ex circumcisione fideles qui venerant cum Petroquia et in nationes gratia Spiritus Sancti effusa est10, 46 audiebant enim illos loquentes linguis et magnificantes Deum10, 47 tunc respondit Petrusnumquid aquam quis prohibere potestut non baptizentur hii qui Spiritum Sanctum acceperunt sicut et nos10, 48 et iussit eos in nomine Iesu Christi baptizaritunc rogaverunt eum ut maneret aliquot diebus11, 1 audierunt autem apostoli et fratres qui erant in Iudaeaquoniam et gentes receperunt verbum Dei11, 2 cum ascendisset autem Petrus in Hierosolymamdisceptabant adversus illum qui erant ex circumcisione 11, 3 dicentesquare introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis11, 4 incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem dicens11, 5 ego eram in civitate Ioppe oranset vidi in excessu mentis visionemdescendens vas quoddam velut linteum magnum quattuor initiis submitti de caeloet venit usque ad me11, 6 in quod intuens considerabamet vidi quadrupedia terrae et bestias et reptilia et volatilia caeli11, 7 audivi autem et vocem dicentem mihisurgens Petre occide et manduca11, 8 dixi autem nequaquam Dominequia commune aut inmundum numquam introivit in os meum11, 9 respondit autem vox secundo de caeloquae Deus mundavit tu ne commune dixeris


11, 10 hoc autem factum est per teret recepta sunt rursum omnia in caelum11, 11 et ecce confestim tres viri adstiterunt in domo in qua eram missi a Caesarea ad me11, 12 dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis nihil haesitansvenerunt autem mecum et sex fratres istiet ingressi sumus in domum viri11, 13 narravit autem nobis quomodo vidisset angelum in domo sua stantem et dicentem sibimitte in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus11, 14 qui loquetur tibi verba in quibus salvus eris tu et universa domus tua11, 15 cum autem coepissem loquidecidit Spiritus Sanctus super eos sicut et in nos in initio11, 16 recordatus sum autem verbi Domini sicut dicebatIohannes quidem baptizavit aquavos autem baptizabimini Spiritu Sancto11, 17 si ergo eandem gratiam dedit illis Deussicut et nobis qui credidimus in Dominum Iesum Christumego quis eram qui possem prohibere Deum11, 18 his auditis tacuerunt et glorificaverunt Deum dicentesergo et gentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit11, 19 et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione quae facta fuerat sub Stephanoperambulaverunt usque Foenicen et Cyprum et Antiochiamnemini loquentes verbum nisi solis Iudaeis11, 20 erant autem quidam ex eis viri cyprii et cyreneiqui cum introissent Antiochiamloquebantur et ad Graecos adnuntiantes Dominum Iesum11, 21 et erat manus Domini cum eismultusque numerus credentium conversus est ad Dominum11, 22 pervenit autem sermo ad aures ecclesiae quae erat Hierosolymis super istiset miserunt Barnaban usque Antiochiam11, 23 qui cum pervenisset et vidisset gratiam Dei gavisus estet hortabatur omnes proposito cordis permanere in Domino11, 24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fideet adposita est turba multa Domino11, 25 profectus est autem Tarsum ut quaereret Saulumquem cum invenisset perduxit Antiochiam


11, 26 et annum totum conversati sunt in ecclesiaet docuerunt turbam multamita ut cognominarentur primum Antiochiae discipuli Christiani11, 27 in his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam11, 28 et surgens unus ex eis nomine Agabussignificabat per Spiritum famem magnam futuram in universo orbe terrarumquae facta est sub Claudio11, 29 discipuli autem prout quis habebatproposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus in Iudaea fratribus11, 30 quod et feceruntmittentes ad seniores per manus Barnabae et Sauli12, 1 eodem autem tempore misit Herodes rex manus ut adfligeret quosdam de ecclesia12, 2 occidit autem Iacobum fratrem Iohannis gladio12, 3 videns autem quia placeret Iudaeisadposuit adprehendere et Petrumerant autem dies azymorum12, 4 quem cum adprehendisset misit in carceremtradens quattuor quaternionibus militum custodire eumvolens post pascha producere eum populo12, 5 et Petrus quidem servabatur in carcereoratio autem fiebat sine intermissione ab ecclesia ad Deum pro eo12, 6 cum autem producturus eum esset Herodesin ipsa nocte erat Petrus dormiens inter duos milites vinctus catenis duabuset custodes ante ostium custodiebant carcerem12, 7 et ecce angelus Domini adstititet lumen refulsit in habitaculopercussoque latere Petri suscitavit eum dicenssurge velociteret ceciderunt catenae de manibus eius12, 8 dixit autem angelus ad eumpraecingere et calcia te gallicas tuaset fecit sicet dixit illicircumda tibi vestimentum tuum et sequere me12, 9 et exiens sequebatur


et nesciebat quia verum est quod fiebat per angelumaestimabat autem se visum videre12, 10 transeuntes autem primam et secundam custodiamvenerunt ad portam ferream quae ducit ad civitatemquae ultro aperta est eiset exeuntes processerunt vicum unumet continuo discessit angelus ab eo12, 11 et Petrus ad se reversus dixitnunc scio vere quia misit Dominus angelum suumet eripuit me de manu Herodiset de omni expectatione plebis Iudaeorum12, 12 consideransque venit ad domum Mariae matris Iohannis qui cognominatus est Marcusubi erant multi congregati et orantes12, 13 pulsante autem eo ostium ianuaeprocessit puella ad audiendum nomine Rhode12, 14 et ut cognovit vocem Petri prae gaudio non aperuit ianuamsed intro currens nuntiavit stare Petrum ante ianuam12, 15 at illi dixerunt ad eam insanisilla autem adfirmabat sic se habereilli autem dicebant angelus eius est12, 16 Petrus autem perseverabat pulsanscum autem aperuissent viderunt eum et obstipuerunt12, 17 annuens autem eis manu ut tacerentenarravit quomodo Dominus eduxisset eum de carceredixitque nuntiate Iacobo et fratribus haecet egressus abiit in alium locum12, 18 facta autem die erat non parva turbatio inter militesquidnam de Petro factum esset12, 19 Herodes autem cum requisisset eum et non invenissetinquisitione facta de custodibus iussit eos ducidescendensque a Iudaea in Caesaream ibi commoratus est12, 20 erat autem iratus Tyriis et Sidoniisat illi unianimes venerunt ad eumet persuaso Blasto qui erat super cubiculum regispostulabant pacem


eo quod alerentur regiones eorum ab illo12, 21 statuto autem die Herodes vestitus veste regia sedit pro tribunaliet contionabatur ad eos12, 22 populus autem adclamabatdei voces et non hominis12, 23 confestim autem percussit eum angelus Dominieo quod non dedisset honorem Deoet consumptus a vermibus exspiravit12, 24 verbum autem Domini crescebat et multiplicabatur12, 25 Barnabas autem et Saulus reversi sunt ab Hierosolymis expleto ministerioadsumpto Iohanne qui cognominatus est Marcus13, 1 erant autem in ecclesia quae erat Antiochiae prophetae et doctoresin quibus Barnabas et Symeon qui vocabatur Nigeret Lucius Cyrenensiset Manaen qui erat Herodis tetrarchae conlactaneus et Saulus13, 2 ministrantibus autem illis Domino et ieiunantibusdixit Spiritus Sanctusseparate mihi Barnaban et Saulum in opus quod adsumpsi eos13, 3 tunc ieiunantes et orantes inponentesque eis manus dimiserunt illos13, 4 et ipsi quidem missi ab Spiritu Sancto abierunt Seleuciamet inde navigaverunt Cyprum13, 5 et cum venissent Salamina praedicabant verbum Dei in synagogis Iudaeorumhabebant autem et Iohannem in ministerio13, 6 et cum perambulassent universam insulam usque Paphuminvenerunt quendam virum magum pseudoprophetam Iudaeumcui nomen erat Bariesu13, 7 qui erat cum proconsule Sergio Paulo viro prudentehic accitis Barnaba et Saulo desiderabat audire verbum Dei13, 8 resistebat autem illis Elymas magussic enim interpretatur nomen eiusquaerens avertere proconsulem a fide13, 9 Saulus autem qui et Paulus repletus Spiritu Sancto intuens in eum 13, 10 dixito plene omni dolo et omni fallaciafili diaboliinimice omnis iustitiae


non desinis subvertere vias Domini rectas13, 11 et nunc ecce manus Domini super te et eris caecusnon videns solem usque ad tempuset confestim cecidit in eum caligo et tenebraeet circumiens quaerebat qui ei manum daret13, 12 tunc proconsul cum vidisset factum credidit admirans super doctrinam Domini13, 13 et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo venerunt Pergen PamphiliaeIohannes autem discedens ab eis reversus est Hierosolymam13, 14 illi vero pertranseuntes Pergen venerunt Antiochiam Pisidiaeet ingressi synagogam die sabbatorum sederunt13, 15 post lectionem autem Legis et Prophetarummiserunt principes synagogae ad eos dicentesviri fratressi quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem dicite13, 16 surgens autem Paulus et manu silentium indicens aitviri israhelitae et qui timetis Deum audite13, 17 Deus plebis Israhel elegit patres nostros et plebem exaltavitcum essent incolae in terra Aegyptiet in brachio excelso eduxit eos ex ea13, 18 et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto13, 19 et destruens gentes septem in terra Chanaansorte distribuit eis terram eorum13, 20 quasi post quadringentos et quinquaginta annoset post haec dedit iudices usque ad Samuhel prophetam13, 21 et exinde postulaverunt regemet dedit illis Deus Saul filium Cis virum de tribu Beniamin annis quadraginta13, 22 et amoto illo suscitavit illis David regemcui et testimonium perhibens dixitinveni David filium Iesse virum secundum cor meum qui faciet omnes voluntates meas13, 23 huius Deus ex semine secundum promissionem eduxit Israhel salvatorem Iesum13, 24 praedicante Iohanne ante faciem adventus eius baptismum paenitentiae omni populo

Israhel13, 25 cum impleret autem Iohannes cursum suum dicebatquem me arbitramini esse non sum egosed ecce venit post me cuius non sum dignus calciamenta pedum solvere


13, 26 viri fratres filii generis Abraham et qui in vobis timent Deumvobis verbum salutis huius missum est13, 27 qui enim habitabant Hierusalem et principes eiushunc ignoranteset voces prophetarum quae per omne sabbatum leguntur iudicantes impleverunt13, 28 et nullam causam mortis invenientes in eumpetierunt a Pilato ut interficerent eum13, 29 cumque consummassent omnia quae de eo scripta erantdeponentes eum de ligno posuerunt in monumento13, 30 Deus vero suscitavit eum a mortuisqui visus est per dies multoshis 13, 31 qui simul ascenderant cum eo de Galilaea in Hierusalemqui usque nunc sunt testes eius ad plebem13, 32 et nos vobis adnuntiamus ea quae ad patres nostros repromissio facta est13, 33 quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris resuscitans Iesumsicut et in psalmo secundo scriptum estFilius meus es tu ego hodie genui te13, 34 quod autem suscitaverit eum a mortuisamplius iam non reversurum in corruptionemita dixitquia dabo vobis sancta David fidelia13, 35 ideoque et alias dicitnon dabis Sanctum tuum videre corruptionem13, 36 David enim sua generatione cum administrasset voluntati Deidormivit et adpositus est ad patres suoset vidit corruptionem13, 37 quem vero Deus suscitavit non vidit corruptionem13, 38 notum igitur sit vobis viri fratresquia per hunc vobis remissio peccatorum adnuntiaturab omnibus quibus non potuistis in lege Mosi iustificari13, 39 in hoc omnis qui credit iustificatur13, 40 videte ergo ne superveniat quod dictum est in prophetis13, 41 videte contemptores et admiramini et disperdiminiquia opus operor ego in diebus vestrisopus quod non credetis si quis enarraverit vobis


13, 42 exeuntibus autem illisrogabant ut sequenti sabbato loquerentur sibi verba haec13, 43 cumque dimissa esset synagogasecuti sunt multi Iudaeorum et colentium advenarum Paulum et Barnabanqui loquentes suadebant eis ut permanerent in gratia Dei13, 44 sequenti vero sabbato paene universa civitas convenit audire verbum Domini13, 45 videntes autem turbas Iudaei repleti sunt zeloet contradicebant his quae a Paulo dicebantur blasphemantes13, 46 tunc constanter Paulus et Barnabas dixeruntvobis oportebat primum loqui verbum Deised quoniam repellitis illudet indignos vos iudicastis aeternae vitaeecce convertimur ad gentes13, 47 sic enim praecepit nobis Dominusposui te in lumen gentibus ut sis in salutem usque ad extremum terrae13, 48 audientes autem gentes gavisae suntet glorificabant verbum Dominiet crediderunt quotquot erant praeordinati ad vitam aeternam13, 49 disseminabatur autem verbum Domini per universam regionem13, 50 Iudaei autem concitaverunt religiosas mulieres et honestaset primos civitatiset excitaverunt persecutionem in Paulum et Barnabanet eiecerunt eos de finibus suis13, 51 at illi excusso pulvere pedum in eos venerunt Iconium13, 52 discipuli quoque replebantur gaudio et Spiritu Sancto14, 1 factum est autem Iconii ut simul introirent synagogam Iudaeorum et loquerenturita ut crederet Iudaeorum et Graecorum copiosa multitudo14, 2 qui vero increduli fuerunt Iudaeisuscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus fratres14, 3 multo igitur tempore demorati sunt fiducialiter agentes in Dominotestimonium perhibente verbo gratiae suaedante signa et prodigia fieri per manus eorum14, 4 divisa est autem multitudo civitatiset quidam quidem erant cum Iudaeisquidam vero cum apostolis


14, 5 cum autem factus esset impetus gentilium et Iudaeorum cum principibus suisut contumeliis adficerent et lapidarent eos14, 6 intellegentes confugerunt ad civitates Lycaoniae Lystram et Derbenet universam in circuitu regionemet ibi evangelizantes erant14, 7 et quidam vir in Lystris infirmus pedibus sedebat claudus ex utero matris suaequi numquam ambulaverat14, 8 hic audivit Paulum loquentemqui intuitus eum et videns quia haberet fidem ut salvus fieret14, 9 dixit magna vocesurge super pedes tuos rectuset exilivit et ambulabat14, 10 turbae autem cum vidissent quod fecerat Pauluslevaverunt vocem suam lycaonice dicentesdii similes facti hominibus descenderunt ad nos14, 11 et vocabant Barnaban IovemPaulum vero Mercuriumquoniam ipse erat dux verbi14, 12 sacerdos quoque Iovis qui erat ante civitatemtauros et coronas ante ianuas adferens cum populis volebat sacrificare14, 13 quod ubi audierunt apostoli Barnabas et Paulusconscissis tunicis suis exilierunt in turbasclamantes 14, 14 et dicentesviri quid haec facitiset nos mortales sumus similes vobis hominesadnuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivumqui fecit caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt14, 15 qui in praeteritis generationibus dimisit omnes gentes ingredi in vias suas14, 16 et quidem non sine testimonio semet ipsum reliquit benefaciensde caelo dans pluvias et tempora fructiferaimplens cibo et laetitia corda vestra14, 17 et haec dicentes vix sedaverunt turbas ne sibi immolarent14, 18 supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Iconio Iudaeiet persuasis turbis lapidantesque Paulum traxerunt extra civitatemaestimantes eum mortuum esse


14, 19 circumdantibus autem eum discipulissurgens intravit civitatemet postera die profectus est cum Barnaba in Derben14, 20 cumque evangelizassent civitati illi et docuissent multosreversi sunt Lystram et Iconium et Antiochiam14, 21 confirmantes animas discipulorumexhortantes ut permanerent in fideet quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei14, 22 et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteroset orassent cum ieiunationibuscommendaverunt eos Domino in quem crediderunt14, 23 transeuntesque Pisidiam venerunt Pamphiliam14, 24 et loquentes in Pergen verbum Dominidescenderunt in Attaliam14, 25 et inde navigaverunt Antiochiamunde erant traditi gratiae Dei in opus quod conpleverunt14, 26 cum autem venissent et congregassent ecclesiamrettulerunt quanta fecisset Deus cum illisquia aperuisset gentibus ostium fidei14, 27 morati sunt autem tempus non modicum cum discipulis15, 1 et quidam descendentes de Iudaea docebant fratresquia nisi circumcidamini secundum morem Mosi non potestis salvi fieri15, 2 facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabae adversum illosstatuerunt ut ascenderent Paulus et Barnabas et quidam alii ex illisad apostolos et presbyteros in Hierusalem super hac quaestione15, 3 illi igitur deducti ab ecclesia pertransiebant Foenicen et Samariamnarrantes conversionem gentiumet faciebant gaudium magnum omnibus fratribus15, 4 cum autem venissent Hierosolymamsuscepti sunt ab ecclesia et ab apostolis et senioribusadnuntiantes quanta Deus fecisset cum illis15, 5 surrexerunt autem quidam de heresi Pharisaeorum qui crediderant dicentesquia oportet circumcidi eospraecipere quoque servare legem Mosi15, 6 conveneruntque apostoli et seniores videre de verbo hoc


15, 7 cum autem magna conquisitio fieretsurgens Petrus dixit ad eosviri fratresvos scitis quoniam ab antiquis diebus in nobis elegit Deusper os meum audire gentes verbum evangelii et credere15, 8 et qui novit corda Deus testimonium perhibuitdans illis Spiritum Sanctum sicut et nobis15, 9 et nihil discrevit inter nos et illosfide purificans corda eorum15, 10 nunc ergo quid temptatis Deum inponere iugum super cervicem discipulorumquod neque patres nostri neque nos portare potuimus15, 11 sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari quemadmodum et illi15, 12 tacuit autem omnis multitudoet audiebant Barnaban et Paulumnarrantes quanta fecisset Deus signa et prodigia in gentibus per eos15, 13 et postquam tacueruntrespondit Iacobus dicensviri fratres audite me15, 14 Simeon narravit quemadmodum primum Deus visitavit sumere ex gentibus populum

nomini suo15, 15 et huic concordant verba prophetarumsicut scriptum est15, 16 post haec revertar et aedificabo tabernaculum David quod deciditet diruta eius reaedificaboet erigam illud 15, 17 ut requirant ceteri hominum Dominumet omnes gentes super quas invocatum est nomen meumdicit Dominus faciens haec15, 18 notum a saeculo est Domino opus suum15, 19 propter quod ego iudico non inquietari eos qui ex gentibus convertuntur ad Deum15, 20 sed scribere ad eos ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum et fornicatione

et suffocatis et sanguine15, 21 Moses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus qui eum praedicent in

synagogisubi per omne sabbatum legitur15, 22 tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ecclesia


eligere viros ex eis et mittere Antiochiam cum Paulo et BarnabaIudam qui cognominatur Barsabban et Silamviros primos in fratribus15, 23 scribentes per manus eorumapostoli et seniores fratreshis qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae fratribus ex gentibus salutem15, 24 quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes turbaverunt vos verbis evertentes

animas vestrasquibus non mandavimus15, 25 placuit nobis collectis in unum eligere viros et mittere ad voscum carissimis nostris Barnaba et Paulo15, 26 hominibus qui tradiderunt animas suas pro nomine Domini nostri Iesu Christi15, 27 misimus ergo Iudam et Silamqui et ipsi vobis verbis referent eadem15, 28 visum est enim Spiritui Sancto et nobisnihil ultra inponere vobis oneris quam haec necessario15, 29 ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum et sanguine suffocato et fornicationea quibus custodientes vos bene agetis valete15, 30 illi igitur dimissi descenderunt Antiochiamet congregata multitudine tradiderunt epistulam15, 31 quam cum legissent gavisi sunt super consolatione15, 32 Iudas autem et Silas et ipsi cum essent prophetaeverbo plurimo consolati sunt fratres et confirmaverunt15, 33 facto autem ibi temporedimissi sunt cum pace a fratribus ad eos qui miserant illos15, 34 15, 35 Paulus autem et Barnabas demorabantur Antiochiaedocentes et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini15, 36 post aliquot autem diesdixit ad Barnaban Paulusrevertentes visitemus fratres per universas civitates in quibus praedicavimus verbum Domi-

niquomodo se habeant15, 37 Barnabas autem volebat secum adsumere et Iohannem qui cognominatur Marcus


15, 38 Paulus autem rogabat eum qui discessisset ab eis a Pamphilia et non isset cum eis in opus

non debere recipi eum15, 39 facta est autem dissensio ita ut discederent ab invicemet Barnabas adsumpto Marco navigaret Cyprum15, 40 Paulus vero electo Sila profectus est traditus gratiae Domini a fratribus15, 41 perambulabat autem Syriam et Ciliciam confirmans ecclesias16, 1 pervenit autem in Derben et Lystramet ecce discipulus quidam erat ibi nomine Timotheusfilius mulieris iudaeae fidelis patre gentili16, 2 huic testimonium reddebant qui in Lystris erant et Iconii fratres16, 3 hunc voluit Paulus secum proficisciet adsumens circumcidit eum propter Iudaeos qui erant in illis locissciebant enim omnes quod pater eius gentilis esset16, 4 cum autem pertransirent civitatestradebant eis custodire dogmata quae erant decreta ab apostolis et senioribus qui essent

Hierosolymis16, 5 et ecclesiae quidem confirmabantur fide et abundabant numero cotidie16, 6 transeuntes autem Frygiam et Galatiae regionemvetati sunt a Sancto Spiritu loqui verbum in Asia16, 7 cum venissent autem in Mysiam temptabant ire Bithyniamet non permisit eos Spiritus Iesu16, 8 cum autem pertransissent Mysiam descenderunt Troadem16, 9 et visio per noctem Paulo ostensa estvir macedo quidam erat stans et deprecans eum et dicenstransiens in Macedoniam adiuva nos16, 10 ut autem visum vidit statim quaesivimus proficisci in Macedoniamcerti facti quia vocasset nos Deus evangelizare eis16, 11 navigantes autem a Troade recto cursu venimus Samothraciamet sequenti die Neapolim16, 12 et inde Philippis quae est prima partis Macedoniae civitas coloniaeramus autem in hac urbe diebus aliquot conferentes16, 13 die autem sabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen ubi videbatur oratio

esseet sedentes loquebamur mulieribus quae convenerant


16, 14 et quaedam mulier nomine Lydia purpuraria civitatis Thyatirenorum colens Deum au-divit

cuius Dominus aperuit cor intendere his quae dicebantur a Paulo16, 15 cum autem baptizata esset et domus eiusdeprecata est dicenssi iudicastis me fidelem Domino esseintroite in domum meam et maneteet coegit nos16, 16 factum est autem euntibus nobis ad orationempuellam quandam habentem spiritum pythonem obviare nobisquae quaestum magnum praestabat dominis suis divinando16, 17 haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicensisti homines servi Dei excelsi suntqui adnuntiant vobis viam salutis16, 18 hoc autem faciebat multis diebusdolens autem Paulus et conversus spiritui dixitpraecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab eaet exiit eadem hora16, 19 videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorumadprehendentes Paulum et Silam perduxerunt in forum ad principes16, 20 et offerentes eos magistratibus dixerunthii homines conturbant civitatem nostram cum sint Iudaei16, 21 et adnuntiant morem quem non licet nobis suscipere neque facere cum simus Romani16, 22 et concurrit plebs adversus eoset magistratus scissis tunicis eorum iusserunt virgis caedi16, 23 et cum multas plagas eis inposuissentmiserunt eos in carcerempraecipientes custodi ut diligenter custodiret eos16, 24 qui cum tale praeceptum accepissetmisit eos in interiorem carceremet pedes eorum strinxit in ligno16, 25 media autem nocte Paulus et Silas adorantes laudabant Deumet audiebant eos qui in custodia erant16, 26 subito vero terraemotus factus est magnusita ut moverentur fundamenta carceris


et aperta sunt statim ostia omniaet universorum vincula soluta sunt16, 27 expergefactus autem custos carceriset videns apertas ianuas carcerisevaginato gladio volebat se interficereaestimans fugisse vinctos16, 28 clamavit autem Paulus magna voce dicensnihil feceris tibi mali universi enim hic sumus16, 29 petitoque lumine introgressus estet tremefactus procidit Paulo et Silae16, 30 et producens eos foras aitdomini quid me oportet facere ut salvus fiam16, 31 at illi dixeruntcrede in Domino Iesu et salvus eris tu et domus tua16, 32 et locuti sunt ei verbum Domini cum omnibus qui erant in domo eius16, 33 et tollens eos in illa hora noctis lavit plagas eorumet baptizatus est ipse et omnes eius continuo16, 34 cumque perduxisset eos in domum suam adposuit eis mensamet laetatus est cum omni domo sua credens Deo16, 35 et cum dies factus esset miserunt magistratus lictores dicentesdimitte homines illos16, 36 nuntiavit autem custos carceris verba haec Pauloquia miserunt magistratus ut dimittamininunc igitur exeuntes ite in pace16, 37 Paulus autem dixit eiscaesos nos publice indemnatos homines romanos miserunt in carceremet nunc occulte nos eiciuntnon ita sed veniant 16, 38 et ipsi nos eiciantnuntiaverunt autem magistratibus lictores verba haectimueruntque audito quod Romani essent16, 39 et venientes deprecati sunt eoset educentes rogabant ut egrederentur urbem16, 40 exeuntes autem de carcere introierunt ad Lydiamet visis fratribus consolati sunt eos et profecti sunt17, 1 cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam


venerunt Thessalonicam ubi erat synagoga Iudaeorum17, 2 secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eoset per sabbata tria disserebat eis de scripturis17, 3 adaperiens et insinuansquia Christum oportuit pati et resurgere a mortuiset quia hic est Christus Iesus quem ego adnuntio vobis17, 4 et quidam ex eis credideruntet adiuncti sunt Paulo et Silaeet de colentibus gentilibusque multitudo magnaet mulieres nobiles non paucae17, 5 zelantes autem Iudaei adsumentesque de vulgo viros quosdam maloset turba facta concitaverunt civitatemet adsistentes domui Iasonis quaerebant eos producere in populum17, 6 et cum non invenissent eostrahebant Iasonem et quosdam fratres ad principes civitatis clamantesquoniam hii qui orbem concitantet huc venerunt 17, 7 quos suscepit Iasonet hii omnes contra decreta Caesaris faciunt regem alium dicentes esse Iesum17, 8 concitaverunt autem plebem et principes civitatis audientes haec17, 9 et accepto satis ab Iasone et a ceteris dimiserunt eos17, 10 fratres vero confestim per noctem dimiserunt Paulum et Silam in Beroeamqui cum advenissent in synagogam Iudaeorum introierunt17, 11 hii autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessalonicaequi susceperunt verbum cum omni aviditatecotidie scrutantes scripturas si haec ita se haberent17, 12 et multi quidem crediderunt ex eis et gentilium mulierum honestarum et viri non pauci17, 13 cum autem cognovissent in Thessalonica Iudaeiquia et Beroeae praedicatum est a Paulo verbum Deivenerunt et illuccommoventes et turbantes multitudinem17, 14 statimque tunc Paulum dimiserunt fratres ut iret usque ad mareSilas autem et Timotheus remanserunt ibi17, 15 qui autem deducebant Paulum perduxerunt usque Athenaset accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum ut quam celeriter venirent ad illum pro-

fecti sunt


17, 16 Paulus autem cum Athenis eos expectaretincitabatur spiritus eius in ipso videns idolatriae deditam civitatem17, 17 disputabat igitur in synagoga cum Iudaeis et colentibuset in foro per omnes dies ad eos qui aderant17, 18 quidam autem epicurei et stoici philosophi disserebant cum eoet quidam dicebant quid vult seminiverbius hic dicerealii vero novorum daemoniorum videtur adnuntiator essequia Iesum et resurrectionem adnuntiabat eis17, 19 et adprehensum eum ad Ariopagum duxerunt dicentespossumus scire quae est haec nova quae a te dicitur doctrina17, 20 nova enim quaedam infers auribus nostrisvolumus ergo scire quidnam velint haec esse17, 21 Athenienses autem omnes et advenae hospitesad nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire aliquid novi17, 22 stans autem Paulus in medio Ariopagi aitviri atheniensesper omnia quasi superstitiosiores vos video17, 23 praeteriens enim et videns simulacra vestrainveni et aram in qua scriptum erat ignoto deoquod ergo ignorantes colitis hoc ego adnuntio vobis17, 24 Deus qui fecit mundum et omnia quae in eo sunthic caeli et terrae cum sit Dominusnon in manufactis templis inhabitat17, 25 nec manibus humanis colitur indigens aliquocum ipse det omnibus vitam et inspirationem et omnia17, 26 fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare super universam faciem terraedefiniens statuta temporaet terminos habitationis eorum17, 27 quaerere Deum si forte adtractent eum aut inveniantquamvis non longe sit ab unoquoque nostrum17, 28 in ipso enim vivimus et movemur et sumussicut et quidam vestrum poetarum dixeruntipsius enim et genus sumus17, 29 genus ergo cum simus Deinon debemus aestimare auro aut argento


aut lapidi sculpturae artis et cogitationis hominis divinum esse simile17, 30 et tempora quidem huius ignorantiae despiciens Deusnunc adnuntiat hominibus ut omnes ubique paenitentiam agant17, 31 eo quod statuit diem in qua iudicaturus est orbem in aequitatein viro in quo statuit fidem praebens omnibus suscitans eum a mortuis17, 32 cum audissent autem resurrectionem mortuorumquidam quidem inridebantquidam vero dixeruntaudiemus te de hoc iterum17, 33 sic Paulus exivit de medio eorum17, 34 quidam vero viri adherentes ei credideruntin quibus et Dionisius Ariopagitaet mulier nomine Damaris et alii cum eis18, 1 post haec egressus ab Athenis venit Corinthum18, 2 et inveniens quendam Iudaeum nomine Aquilam Ponticum generequi nuper venerat ab Italiaet Priscillam uxorem eiuseo quod praecepisset Claudius discedere omnes Iudaeos a Romaaccessit ad eos18, 3 et quia eiusdem erat artis manebat apud eos et operabaturerat autem scenofactoriae artis18, 4 18, 5 cum venissent autem de Macedonia Silas et Timotheusinstabat verbo Paulus testificans Iudaeis esse Christum Iesum18, 6 contradicentibus autem eis et blasphemantibusexcutiens vestimenta dixit ad eossanguis vester super caput vestrummundus ego ex hoc ad gentes vadam18, 7 et migrans inde intravit in domum cuiusdam nomine Titi Iusti colentis Deumcuius domus erat coniuncta synagogae18, 8 Crispus autem archisynagogus credidit Domino cum omni domo suaet multi Corinthiorum audientes credebant et baptizabantur18, 9 dixit autem Dominus nocte per visionem Paulonoli timere sed loquere et ne taceas18, 10 propter quod ego sum tecum


et nemo adponetur tibi ut noceat tequoniam populus est mihi multus in hac civitate18, 11 sedit autem annum et sex menses docens apud eos verbum Dei18, 12 Gallione autem proconsule Achaiaeinsurrexerunt uno animo Iudaei in Paulumet adduxerunt eum ad tribunal 18, 13 dicentesquia contra legem hic persuadet hominibus colere Deum18, 14 incipiente autem Paulo aperire osdixit Gallio ad Iudaeossi quidem esset iniquum aliquid aut facinus pessimumo viri iudaei recte vos sustinerem18, 15 si vero quaestiones sunt de verbo et nominibus et legis vestraevos ipsi videritisiudex ego horum nolo esse18, 16 et minavit eos a tribunali18, 17 adprehendentes autem omnes Sosthenen principem synagogae percutiebant ante tri-

bunalet nihil eorum Gallioni curae erat18, 18 Paulus vero cum adhuc sustinuisset dies multosfratribus valefaciens navigavit Syriamet cum eo Priscilla et Aquilaqui sibi totonderat in Cencris caputhabebat enim votum18, 19 devenitque Ephesum et illos ibi reliquitipse vero ingressus synagogam disputavit cum Iudaeis18, 20 rogantibus autem eis ut ampliori tempore maneret non consensit18, 21 sed valefaciens et dicensiterum revertar ad vos Deo volenteprofectus est ab Epheso18, 22 et descendens Caesareamascendit et salutavit ecclesiamet descendit Antiochiam18, 23 et facto ibi aliquanto tempore profectus estperambulans ex ordine galaticam regionem et Frygiam confirmans omnes discipulos18, 24 Iudaeus autem quidam Apollo nomine


Alexandrinus nationevir eloquens devenit Ephesumpotens in scripturis18, 25 hic erat edoctus viam Dominiet fervens spiritu loquebatur et docebat diligenter ea quae sunt Iesusciens tantum baptisma Iohannis18, 26 hic ergo coepit fiducialiter agere in synagogaquem cum audissent Priscilla et Aquila adsumpserunt eumet diligentius exposuerunt ei viam Dei18, 27 cum autem vellet ire Achaiamexhortati fratres scripserunt discipulis ut susciperent eumqui cum venisset contulit multum his qui crediderant18, 28 vehementer enim Iudaeos revincebat publiceostendens per scripturas esse Christum Iesum19, 1 factum est autem cum Apollo esset Corinthiut Paulus peragratis superioribus partibus veniret Ephesumet inveniret quosdam discipulos 19, 2 dixitque ad eossi Spiritum Sanctum accepistis credentesat illi ad eumsed neque si Spiritus Sanctus est audivimus19, 3 ille vero aitin quo ergo baptizati estisqui dixeruntin Iohannis baptismate19, 4 dixit autem PaulusIohannes baptizavit baptisma paenitentiae populum dicensin eum qui venturus esset post ipsum ut crederenthoc est in Iesum19, 5 his auditis baptizati sunt in nomine Domini Iesu19, 6 et cum inposuisset illis manum Paulusvenit Spiritus Sanctus super eoset loquebantur linguis et prophetabant19, 7 erant autem omnes viri fere duodecim19, 8 introgressus autem synagogam cum fiducia loquebatur per tres mensesdisputans et suadens de regno Dei


19, 9 cum autem quidam indurarentur et non crederentmaledicentes viam coram multitudinediscedens ab eis segregavit discipuloscotidie disputans in scola Tyranni19, 10 hoc autem factum est per bienniumita ut omnes qui habitabant in Asia audirent verbum DominiIudaei atque gentiles19, 11 virtutesque non quaslibet Deus faciebat per manus Pauli19, 12 ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore eius sudaria vel semicintiaet recedebant ab eis languoreset spiritus nequam egrediebantur19, 13 temptaverunt autem quidam et de circumeuntibus iudaeis exorcistisinvocare super eos qui habebant spiritus malos nomen Domini Iesu dicentesadiuro vos per Iesum quem Paulus praedicat19, 14 erant autem quidam Scevae Iudaei principis sacerdotum septem filii qui hoc faciebant19, 15 respondens autem spiritus nequam dixit eisIesum novi et Paulum scio vos autem qui estis19, 16 et insiliens homo in eos in quo erat daemonium pessimumet dominatus amborum invaluit contra eosita ut nudi et vulnerati effugerent de domo illa19, 17 hoc autem notum factum est omnibus Iudaeis atque gentilibus qui habitabant Ephesiet cecidit timor super omnes illoset magnificabatur nomen Domini Iesu19, 18 multique credentium veniebant confitentes et adnuntiantes actus suos19, 19 multi autem ex his qui fuerant curiosa sectaticontulerunt libros et conbuserunt coram omnibuset conputatis pretiis illoruminvenerunt pecuniam denariorum quinquaginta milium19, 20 ita fortiter verbum Dei crescebat et confirmabatur19, 21 his autem expletis posuit Paulus in Spiritutransita Macedonia et Achaia ire Hierosolymamdicens quoniam postquam fuero ibi oportet me et Romam videre19, 22 mittens autem in Macedoniam duos ex ministrantibus sibiTimotheum et Erastumipse remansit ad tempus in Asia


19, 23 facta est autem in illo tempore turbatio non minima de via19, 24 Demetrius enim quidam nomine argentariusfaciens aedes argenteas Dianaepraestabat artificibus non modicum quaestum19, 25 quos convocans et eos qui eiusmodi erant opifices dixitviri scitis quia de hoc artificio adquisitio est nobis19, 26 et videtis et auditis quia non solum Ephesised paene totius Asiae Paulus hic suadens avertit multam turbam dicensquoniam non sunt dii qui manibus fiunt19, 27 non solum autem haec periclitabitur nobis pars in redargutionem veniresed et magnae deae Dianae templum in nihilum reputabitursed et destrui incipiet maiestas eiusquam tota Asia et orbis colit19, 28 his auditis repleti sunt ira et exclamaverunt dicentesmagna Diana Ephesiorum19, 29 et impleta est civitas confusioneet impetum fecerunt uno animo in theatrumrapto Gaio et Aristarcho Macedonibus comitibus Pauli19, 30 Paulo autem volente intrare in populumnon permiserunt discipuli19, 31 quidam autem et de Asiae principibus qui erant amici eiusmiserunt ad eum rogantes ne se daret in theatrum19, 32 alii autem aliud clamabanterat enim ecclesia confusaet plures nesciebant qua ex causa convenissent19, 33 de turba autem detraxerunt Alexandrumpropellentibus eum IudaeisAlexander ergo manu silentio postulato volebat rationem reddere populo19, 34 quem ut cognoverunt Iudaeum essevox facta est una omnium quasi per horas duas clamantiummagna Diana Ephesiorum19, 35 et cum sedasset scriba turbas dixitviri ephesiiquis enim est hominum qui nesciat Ephesiorum civitatem cultricem esse magnae Dianae

Iovisque prolis


19, 36 cum ergo his contradici non possitoportet vos sedatos esse et nihil temere agere19, 37 adduxistis enim homines istosneque sacrilegos neque blasphemantes deam vestram19, 38 quod si Demetrius et qui cum eo sunt artifices habent adversus aliquem causamconventus forenses agunturet pro consulibus suntaccusent invicem19, 39 si quid autem alterius rei quaeritisin legitima ecclesia poterit absolvi19, 40 nam et periclitamur argui seditionis hodiernaecum nullus obnoxius sit de quo non possimus reddere rationem concursus istiuset cum haec dixisset dimisit ecclesiam20, 1 postquam autem cessavit tumultusvocatis Paulus discipuliset exhortatus eos valedixitet profectus est ut iret in Macedoniam20, 2 cum autem perambulasset partes illaset exhortatus eos fuisset multo sermonevenit ad Graeciam20, 3 ubi cum fecisset menses tresfactae sunt illi insidiae a Iudaeis navigaturo in Syriamhabuitque consilium ut reverteretur per Macedoniam20, 4 comitatus est autem eum Sopater Pyrri BeroensisThessalonicensium vero Aristarchus et Secundus et Gaius Derbeus et TimotheusAsiani vero Tychicus et Trophimus20, 5 hii cum praecessissent sustinebant nos Troade20, 6 nos vero navigavimus post dies azymorum a Philippiset venimus ad eos Troadem in diebus quinqueubi demorati sumus diebus septem20, 7 in una autem sabbati cum convenissemus ad frangendum panemPaulus disputabat eis profecturus in crastinumprotraxitque sermonem usque in mediam noctem20, 8 erant autem lampades copiosae in cenaculo ubi eramus congregati20, 9 sedens autem quidam adulescens nomine Eutychus super fenestram


cum mergeretur somno gravi disputante diu Pauloeductus somno cecidit de tertio cenaculo deorsumet sublatus est mortuus20, 10 ad quem cum descendisset Paulusincubuit super eum et conplexus dixitnolite turbari anima enim ipsius in eo est20, 11 ascendens autem frangensque panem et gustanssatisque adlocutus usque in lucem sic profectus est20, 12 adduxerunt autem puerum viventem et consolati sunt non minime20, 13 nos autem ascendentes navem enavigavimus in Assoninde suscepturi Paulumsic enim disposuerat ipse per terram iter facturus20, 14 cum autem convenisset nos in Assonadsumpto eo venimus Mytilenen20, 15 et inde navigantes sequenti die venimus contra Chiumet alia adplicuimus Samumet sequenti venimus Miletum20, 16 proposuerat enim Paulus transnavigare Ephesumne qua mora illi fieret in Asiafestinabat enim si possibile sibi esset ut diem pentecosten faceret Hierosolymis20, 17 a Mileto autem mittens Ephesumvocavit maiores natu ecclesiae20, 18 qui cum venissent ad eum et simul essent dixit eisvos scitis a prima die qua ingressus sum in Asiamqualiter vobiscum per omne tempus fuerim20, 19 serviens Domino cum omni humilitate et lacrimiset temptationibus quae mihi acciderunt ex insidiis Iudaeorum20, 20 quomodo nihil subtraxerim utiliumquo minus adnuntiarem vobis et docerem vos publice et per domos20, 21 testificans Iudaeis atque gentilibus in Deum paenitentiam et fidem in Dominum

nostrum Iesum Christum20, 22 et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusalemquae in ea eventura sint mihi ignorans20, 23 nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicensquoniam vincula et tribulationes me manent


20, 24 sed nihil horum vereornec facio animam pretiosiorem quam medummodo consummem cursum meumet ministerium quod accepi a Domino Iesutestificari evangelium gratiae Dei20, 25 et nunc ecce ego scio quia amplius non videbitis faciem meamvos omnes per quos transivi praedicans regnum Dei20, 26 quapropter contestor vos hodierna diequia mundus sum a sanguine omnium20, 27 non enim subterfugi quo minus adnuntiarem omne consilium Dei vobis20, 28 adtendite vobis et universo gregi in quo vos Spiritus Sanctus posuit episcoposregere ecclesiam Dei quam adquisivit sanguine suo20, 29 ego scio quoniam intrabunt post discessionem meam lupi graves in vosnon parcentes gregi20, 30 et ex vobis ipsis exsurgent viri loquentes perversaut abducant discipulos post se20, 31 propter quod vigilate memoria retinentesquoniam per triennium nocte et die non cessavi cum lacrimis monens unumquemque

vestrum20, 32 et nunc commendo vos Deo et verbo gratiae ipsiusqui potens est aedificare et dare hereditatem in sanctificatis omnibus20, 33 argentum aut aurum aut vestem nullius concupivi 20, 34 ipsi scitisquoniam ad ea quae mihi opus erant et his qui mecum sunt ministraverunt manus istae20, 35 omnia ostendi vobis quoniam sic laborantes oportet suscipere infirmosac meminisse verbi Domini Iesu quoniam ipse dixitbeatius est magis dare quam accipere20, 36 et cum haec dixissetpositis genibus suis cum omnibus illis oravit20, 37 magnus autem fletus factus est omniumet procumbentes super collum Pauli osculabantur eum 20, 38 dolentesmaxime in verbo quo dixeratquoniam amplius faciem eius non essent visuriet deducebant eum ad navem21, 1 cum autem factum esset ut navigaremus abstracti ab eisrecto cursu venimus Cho


et sequenti die Rhodum et inde Patara21, 2 et cum invenissemus navem transfretantem in Foenicenascendentes navigavimus21, 3 cum paruissemus autem Cyproet relinquentes eam ad sinistram navigabamus in Syriam et venimus Tyrumibi enim navis erat expositura onus21, 4 inventis autem discipulis mansimus ibi diebus septemqui Paulo dicebant per Spiritum ne ascenderet Hierosolymam21, 5 et explicitis diebus profecti ibamusdeducentibus nos omnibus cum uxoribus et filiis usque foras civitatemet positis genibus in litore oravimus21, 6 et cum valefecissemus invicem ascendimus in navemilli autem redierunt in sua21, 7 nos vero navigatione explicita a Tyrodescendimus Ptolomaidaet salutatis fratribus mansimus die una apud illos21, 8 alia autem die profecti venimus Caesareamet intrantes in domum Philippi evangelistae qui erat de septemmansimus apud eum21, 9 huic autem erant filiae quattuor virgines prophetantes21, 10 et cum moraremur per dies aliquotsupervenit quidam a Iudaea propheta nomine Agabus21, 11 is cum venisset ad nostulit zonam Pauli et alligans sibi pedes et manus dixithaec dicit Spiritus Sanctusvirum cuius est zona haecsic alligabunt in Hierusalem Iudaeiet tradent in manus gentium21, 12 quod cum audissemusrogabamus nos et qui loci illius erant ne ascenderet Hierosolymam21, 13 tunc respondit Paulus et dixitquid facitis flentes et adfligentes cor meumego enim non solum alligari sed et mori in Hierusalem paratus sum propter nomen Domini

Iesu21, 14 et cum ei suadere non possemus


quievimus dicentes Domini voluntas fiat21, 15 post dies autem istos praeparati ascendebamus Hierusalem21, 16 venerunt autem et ex discipulis a Caesarea nobiscumadducentes apud quem hospitaremurMnasonem quendam Cyprium antiquum discipulum21, 17 et cum venissemus Hierosolymamlibenter exceperunt nos fratres21, 18 sequenti autem die introibat Paulus nobiscum ad Iacobumomnesque collecti sunt seniores21, 19 quos cum salutasset narrabat per singula quae fecisset Deus in gentibus per ministeri-

um ipsius21, 20 at illi cum audissent magnificabant Deumdixeruntque eivides frater quot milia sint in Iudaeis qui credideruntet omnes aemulatores sunt legis21, 21 audierunt autem de te quia discessionem doceas a Moseeorum qui per gentes sunt Iudaeorumdicens non debere circumcidere eos filios suosneque secundum consuetudinem ingredi21, 22 quid ergo estutique oportet convenire multitudinemaudient enim te supervenisse21, 23 hoc ergo fac quod tibi dicimussunt nobis viri quattuor votum habentes super se21, 24 his adsumptis sanctifica te cum illiset inpende in illis ut radant capitaet scient omnes quia quae de te audierunt falsa suntsed ambulas et ipse custodiens legem21, 25 de his autem qui crediderunt ex gentibusnos scripsimus iudicantes ut abstineant se ab idolis immolato et sanguine et suffocato et

fornicatione21, 26 tunc Paulus adsumptis viris postera die purificatus cum illis intravit in templumadnuntians expletionem dierum purificationisdonec offerretur pro unoquoque eorum oblatio21, 27 dum autem septem dies consummarentur


hii qui de Asia erant Iudaei cum vidissent eum in temploconcitaverunt omnem populumet iniecerunt ei manus clamantes21, 28 viri israhelitae adiuvatehic est homo qui adversus populum et legem et locum hunc omnes ubique docensinsuper et gentiles induxit in templumet violavit sanctum locum istum21, 29 viderant enim Trophimum Ephesium in civitate cum ipsoquem aestimaverunt quoniam in templum induxisset Paulus21, 30 commotaque est civitas totaet facta est concursio populiet adprehendentes Paulum trahebant eum extra templumet statim clausae sunt ianuae21, 31 quaerentibus autem eum occiderenuntiatum est tribuno cohortis quia tota confunditur Hierusalem21, 32 qui statim adsumptis militibus et centurionibus decucurrit ad illosqui cum vidissent tribunum et militescessaverunt percutere Paulum21, 33 tunc accedens tribunus adprehendit eumet iussit alligari catenis duabuset interrogabat quis esset et quid fecisset21, 34 alii autem aliud clamabant in turbaet cum non posset certum cognoscere prae tumultuiussit duci eum in castra21, 35 et cum venisset ad graduscontigit ut portaretur a militibus propter vim populi21, 36 sequebatur enim multitudo populi clamans tolle eum21, 37 et cum coepisset induci in castra Paulus dicit tribunosi licet mihi loqui aliquid ad tequi dixit graece nosti21, 38 nonne tu es Aegyptius qui ante hos dies tumultum concitastiet eduxisti in desertum quattuor milia virorum sicariorum21, 39 et dixit ad eum Paulusego homo sum quidem iudaeus a Tarso Ciliciae non ignotae civitatis municepsrogo autem te permitte mihi loqui ad populum


21, 40 et cum ille permisissetPaulus stans in gradibus annuit manu ad plebemet magno silentio facto adlocutus est hebraea lingua dicens22, 1 viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem22, 2 cum audissent autem quia hebraea lingua loquitur ad illosmagis praestiterunt silentium22, 3 et dixitego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciaenutritus autem in ista civitate secus pedes Gamaliheleruditus iuxta veritatem paternae legisaemulator legis sicut et vos omnes estis hodie22, 4 qui hanc viam persecutus sum usque ad mortemalligans et tradens in custodias viros ac mulieres22, 5 sicut princeps sacerdotum testimonium mihi redditet omnes maiores natua quibus et epistulas accipiens ad fratresDamascum pergebam ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur22, 6 factum est autem eunte me et adpropinquante Damascomedia die subito de caelo circumfulsit me lux copiosa22, 7 et decidens in terram audivi vocem dicentem mihiSaule Saule quid me persequeris22, 8 ego autem respondi quis es Dominedixitque ad meego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris22, 9 et qui mecum erant lumen quidem videruntvocem autem non audierunt eius qui loquebatur mecum22, 10 et dixi quid faciam DomineDominus autem dixit ad mesurgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de omnibus quae te oporteat facere22, 11 et cum non viderem prae claritate luminis illiusad manum deductus a comitibus veni Damascum22, 12 Ananias autem quidam vir secundum legem testimonium habens ab omnibus habitan-

tibus Iudaeis22, 13 veniens ad me et adstans dixit mihiSaule frater respice


et ego eadem hora respexi in eum22, 14 at ille dixitDeus patrum nostrorum praeordinavit te ut cognosceres voluntatem eiuset videres Iustum et audires vocem ex ore eius22, 15 quia eris testis illius ad omnes homines eorum quae vidisti et audisti22, 16 et nunc quid morarisexsurge baptizare et ablue peccata tua invocato nomine ipsius22, 17 factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templofieri me in stupore mentis22, 18 et videre illum dicentem mihifestina et exi velociter ex Hierusalemquoniam non recipient testimonium tuum de me22, 19 et ego dixiDomine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carceremet caedens per synagogas eos qui credebant in te22, 20 et cum funderetur sanguis Stephani testis tuiego adstabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum22, 21 et dixit ad mevade quoniam ego in nationes longe mittam te22, 22 audiebant autem eum usque ad hoc verbumet levaverunt vocem suam dicentestolle de terra eiusmodinon enim fas est eum vivere22, 23 vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta suaet pulverem iactantibus in aerem22, 24 iussit tribunus induci eum in castra et flagellis caedi et torqueri eumut sciret propter quam causam sic adclamarent ei22, 25 et cum adstrinxissent eum lorisdixit adstanti sibi centurioni Paulussi hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare22, 26 quo audito centurio accessit ad tribunum et nuntiavit dicensquid acturus eshic enim homo civis romanus est22, 27 accedens autem tribunus dixit illidic mihi tu Romanus es


at ille dixit etiam22, 28 et respondit tribunusego multa summa civitatem hanc consecutus sumet Paulus aitego autem et natus sum22, 29 protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi eranttribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum22, 30 postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis solvit eumet iussit sacerdotes convenire et omne conciliumet producens Paulum statuit inter illos23, 1 intendens autem concilium Paulus aitviri fratresego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem23, 2 princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius23, 3 tunc Paulus ad eum dixitpercutiet te Deus paries dealbateet tu sedens iudicas me secundum legemet contra legem iubes me percuti23, 4 et qui adstabant dixeruntsummum sacerdotem Dei maledicis23, 5 dixit autem Paulusnesciebam fratres quia princeps est sacerdotumscriptum est enimprincipem populi tui non maledices23, 6 sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorumexclamavit in concilioviri fratresego Pharisaeus sum filius Pharisaeorumde spe et resurrectione mortuorum ego iudicor23, 7 et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeoset soluta est multitudo23, 8 Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritumPharisaei autem utrumque confitentur23, 9 factus est autem clamor magnuset surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes


nihil mali invenimus in homine istoquod si spiritus locutus est ei aut angelus23, 10 et cum magna dissensio facta essettimens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsisiussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra23, 11 sequenti autem nocte adsistens ei Dominus aitconstans estosicut enim testificatus es de me Hierusalemsic te oportet et Romae testificari23, 12 facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeiset devoverunt se dicentesneque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum23, 13 erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant23, 14 qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixeruntdevotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum23, 15 nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vostamquam aliquid certius cognituri de eonos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum23, 16 quod cum audisset filius sororis Pauli insidiasvenit et intravit in castra nuntiavitque Paulo23, 17 vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus aitadulescentem hunc perduc ad tribunumhabet enim aliquid indicare illi23, 18 et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et aitvinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad tehabentem aliquid loqui tibi23, 19 adprehendens autem tribunus manum illiussecessit cum eo seorsum et interrogavit illumquid est quod habes indicare mihi23, 20 ille autem dixitIudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in conciliumquasi aliquid certius inquisituri sint de illo23, 21 tu vero ne credideris illisinsidiantur enim ei ex eis viri amplius quadragintaqui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum


et nunc parati sunt expectantes promissum tuum23, 22 tribunus igitur dimisit adulescentempraecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset23, 23 et vocatis duobus centurionibus dixit illisparate milites ducentos ut eant usque Caesareamet equites septuagintaet lancearios ducentosa tertia hora noctis23, 24 et iumenta praeparateut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem23, 25 23, 26 scribens epistulam continentem haecClaudius Lysias optimo praesidi Felici salutem23, 27 virum hunc conprehensum a Iudaeiset incipientem interfici ab eissuperveniens cum exercitu eripuicognito quia Romanus est23, 28 volensque scire causam quam obiciebant illideduxi eum in concilium eorum23, 29 quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorumnihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen23, 30 et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad tedenuntians et accusatoribus ut dicant apud te23, 31 milites ergo secundum praeceptum sibiadsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem23, 32 et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra23, 33 qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidistatuerunt ante illum et Paulum23, 34 cum legisset autem et interrogasset de qua provincia essetet cognoscens quia de Cilicia23, 35 audiam te inquit cum et accusatores tui venerintiussitque in praetorio Herodis custodiri eum24, 1 post quinque autem dies descendit princeps sacerdotum Ananiascum senioribus quibusdam et Tertullo quodam oratorequi adierunt praesidem adversus Paulum


24, 2 et citato Paulo coepit accusare Tertullus dicenscum in multa pace agamus per teet multa corrigantur per tuam providentiam24, 3 semper et ubique suscipimus optime Felix cum omni gratiarum actione24, 4 ne diutius autem te protrahamoro breviter audias nos pro tua clementia24, 5 invenimus hunc hominem pestiferumet concitantem seditiones omnibus Iudaeis in universo orbeet auctorem seditionis sectae Nazarenorum24, 6 qui etiam templum violare conatus estquem et adprehendimus24, 7 24, 8 a quo poteris ipse iudicans de omnibus istis cognoscere de quibus nos accusamus eum24, 9 adiecerunt autem et Iudaei dicentes haec ita se habere24, 10 respondit autem Paulus annuente sibi praeside dicereex multis annis esse te iudicem genti huic sciens bono animo pro me satisfaciam24, 11 potes enim cognoscere quia non plus sunt dies mihi quam duodecim ex quo ascendi

adorare in Hierusalem24, 12 et neque in templo invenerunt me cum aliquo disputantemaut concursum facientem turbaeneque in synagogis neque in civitate24, 13 neque probare possunt tibi de quibus nunc accusant me24, 14 confiteor autem hoc tibiquod secundum sectam quam dicunt heresimsic deservio patrio Deo meocredens omnibus quae in lege et prophetis scripta sunt24, 15 spem habens in Deum quam et hii ipsi expectantresurrectionem futuram iustorum et iniquorum24, 16 in hoc et ipse studeo sine offendiculo conscientiam habere ad Deum et ad homines

semper24, 17 post annos autem plures elemosynas facturus in gentem meam veni et oblationes et

vota24, 18 in quibus invenerunt me purificatum in templonon cum turba neque cum tumultu24, 19 quidam autem ex Asia Iudaei quos oportebat apud te praesto esse


et accusare si quid haberent adversum me24, 20 aut hii ipsi dicant si quid invenerunt in me iniquitatiscum stem in concilio24, 21 nisi de una hac solummodo voce qua clamavi inter eos stansquoniam de resurrectione mortuorum ego iudicor hodie a vobis24, 22 distulit autem illos Felix certissime sciens de via dicenscum tribunus Lysias descenderit audiam vos24, 23 iussitque centurioni custodiri eum et habere requiemnec quemquam prohibere de suis ministrare ei24, 24 post aliquot autem dies veniens Felix cum Drusilla uxore sua quae erat Iudaeavocavit Paulum et audivit ab eo fidem quae est in Iesum Christum24, 25 disputante autem illo de iustitia et castitate et de iudicio futurotimefactus Felix responditquod nunc adtinet vadetempore autem oportuno accersiam te24, 26 simul et sperans quia pecunia daretur a Paulopropter quod et frequenter accersiens eum loquebatur cum eo24, 27 biennio autem expleto accepit successorem Felix Porcium Festumvolens autem gratiam praestare Iudaeis Felix reliquit Paulum vinctum25, 1 Festus ergo cum venisset in provinciampost triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea25, 2 adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulumet rogabant eum 25, 3 postulantes gratiam adversum eumut iuberet perduci eum Hierusaleminsidias tendentes ut eum interficerent in via25, 4 Festus autem respondit servari Paulum in Caesarease autem maturius profecturum25, 5 qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simulsi quod est in viro crimen accusent eum25, 6 demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decemdescendit Caesareamet altera die sedit pro tribunaliet iussit Paulum adduci25, 7 qui cum perductus essetcircumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei


multas et graves causas obicientes quas non poterant probare25, 8 Paulo autem rationem reddentequoniam neque in legem Iudaeorum neque in templum neque in Caesarem quicquam pec-

cavi25, 9 Festus autem volens Iudaeis gratiam praestarerespondens Paulo dixitvis Hierosolymam ascendereet ibi de his iudicari apud me25, 10 dixit autem Paulusad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicariIudaeis non nocui sicut tu melius nosti25, 11 si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso morisi vero nihil est eorum quae hii accusant menemo potest me illis donare Caesarem appello25, 12 tunc Festus cum consilio locutus responditCaesarem appellasti ad Caesarem ibis25, 13 et cum dies aliquot transacti essentAgrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum Festum25, 14 et cum dies plures ibi demorarenturFestus regi indicavit de Paulo dicensvir quidam est derelictus a Felice vinctus25, 15 de quo cum essem Hierosolymisadierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorumpostulantes adversus illum damnationem25, 16 ad quos respondiquia non est consuetudo Romanis donare aliquem hominempriusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatoreslocumque defendendi accipiat ad abluenda crimina25, 17 cum ergo huc convenissentsine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum25, 18 de quo cum stetissent accusatoresnullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum25, 19 quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eumet de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere25, 20 haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam


si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis25, 21 Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionemiussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem25, 22 Agrippa autem ad Festumvolebam et ipse hominem audirecras inquit audies eum25, 23 altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitioneet introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatiset iubente Festo adductus est Paulus25, 24 et dixit FestusAgrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum virividetis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis petens et hicclamantes non oportere eum vivere amplius25, 25 ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisseipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere25, 26 de quo quid certum scribam domino non habeopropter quod produxi eum ad voset maxime ad te rex Agrippaut interrogatione facta habeam quid scribam25, 27 sine ratione enim mihi videtur mittere vinctumet causas eius non significare26, 1 Agrippa vero ad Paulum aitpermittitur tibi loqui pro temet ipsotunc Paulus extenta manu coepit rationem reddere26, 2 de omnibus quibus accusor a Iudaeis rex Agrippaaestimo me beatum apud te cum sim defensurus me hodie26, 3 maxime te sciente omnia quae apud Iudaeos sunt consuetudines et quaestionespropter quod obsecro patienter me audias26, 4 et quidem vitam meam a iuventute quae ab initio fuit in gente mea in Hierosolymisnoverunt omnes Iudaei 26, 5 praescientes me ab initiosi velint testimonium perhiberequoniam secundum certissimam sectam nostrae religionis vixi Pharisaeus26, 6 et nunc in spe quae ad patres nostros repromissionis facta est a Deosto iudicio subiectus26, 7 in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die deservientes sperant devenire


de qua spe accusor a Iudaeis rex26, 8 quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos suscitat26, 9 et ego quidem existimaveram me adversus nomen Iesu Nazareni debere multa contraria

agere26, 10 quod et feci Hierosolymiset multos sanctorum ego in carceribus inclusia principibus sacerdotum potestate acceptaet cum occiderentur detuli sententiam26, 11 et per omnes synagogas frequenter puniens eos conpellebam blasphemareet amplius insaniens in eospersequebar usque in exteras civitates26, 12 in quibus dum irem Damascum cum potestate et permissu principum sacerdotum26, 13 die media in via vidi rex de caelo supra splendorem solis circumfulsisse me lumenet eos qui mecum simul erant26, 14 omnesque nos cum decidissemus in terramaudivi vocem loquentem mihi hebraica linguaSaule Saule quid me persequerisdurum est tibi contra stimulum calcitrare26, 15 ego autem dixi quis es DomineDominus autem dixitego sum Iesus quem tu persequeris26, 16 sed exsurge et sta super pedes tuosad hoc enim apparui tibi ut constituam te ministrum et testem eorum quae vidistiet eorum quibus apparebo tibi26, 17 eripiens te de populo et gentibusin quas nunc ego mitto te 26, 18 aperire oculos eorumut convertantur a tenebris ad lucem et de potestate Satanae ad Deumut accipiant remissionem peccatorumet sortem inter sanctos per fidem quae est in me26, 19 unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis visionis26, 20 sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymiset in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnuntiabamut paenitentiam agerent et converterentur ad Deumdigna paenitentiae opera facientes26, 21 hac ex causa me Iudaei cum essem in templo conprehensum temptabant interficere


26, 22 auxilio autem adiutus Deiusque in hodiernum diem sto testificans minori atque maiorinihil extra dicens quam ea quae prophetae sunt locuti futura esse et Moses26, 23 si passibilis Christussi primus ex resurrectione mortuorum lumen adnuntiaturus est populo et gentibus26, 24 haec loquente eo et rationem reddenteFestus magna voce dixitinsanis Paulemultae te litterae ad insaniam convertunt26, 25 at Paulusnon insanio inquit optime Festesed veritatis et sobrietatis verba eloquor26, 26 scit enim de his rex ad quem et constanter loquorlatere enim eum nihil horum arbitrorneque enim in angulo quicquam horum gestum est26, 27 credis rex Agrippa prophetisscio quia credis26, 28 Agrippa autem ad Paulumin modico suades me Christianum fieri26, 29 et Paulusopto apud Deum et in modico et in magnonon tantum te sed et omnes hos qui audiunt hodie fieri tales qualis et ego sumexceptis vinculis his26, 30 et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adsidebant eis26, 31 et cum secessissent loquebantur ad invicem dicentesquia nihil morte aut vinculorum dignum quid facit homo iste26, 32 Agrippa autem Festo dixitdimitti poterat homo hic si non appellasset Caesarem27, 1 ut autem iudicatum est eum navigare in Italiamet tradi Paulum cum reliquis custodiis centurioni nomine Iulio cohortis Augustae27, 2 ascendentes autem navem hadrumetinamincipientem navigare circa Asiae loca sustulimusperseverante nobiscum Aristarcho Macedone Thessalonicense27, 3 sequenti autem die devenimus Sidonemhumane autem tractans Iulius Paulum


permisit ad amicos ire et curam sui agere27, 4 et inde cum sustulissemus subnavigavimus Cypropropterea quod essent venti contrarii27, 5 et pelagus Ciliciae et Pamphiliae navigantesvenimus Lystram quae est Lyciae27, 6 et ibi inveniens centurio navem alexandrinam navigantem in Italiamtransposuit nos in eam27, 7 et cum multis diebus tarde navigaremuset vix devenissemus contra Cnidum prohibente nos ventoadnavigavimus Cretae secundum Salmonem27, 8 et vix iuxta navigantes venimus in locum quendam qui vocatur Boni portuscui iuxta erat civitas Thalassa27, 9 multo autem tempore peractoet cum iam non esset tuta navigatioeo quod et ieiunium iam praeterissetconsolabatur Paulus 27, 10 dicens eisviri video quoniam cum iniuria et multo damnonon solum oneris et navissed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio27, 11 centurio autem gubernatori et nauclerio magis credebatquam his quae a Paulo dicebantur27, 12 et cum aptus portus non esset ad hiemandumplurimi statuerunt consilium navigare indesi quo modo possent devenientes Phoenice hiemareportum Cretae respicientem ad africum et ad chorum27, 13 adspirante autem austro aestimantes propositum se tenerecum sustulissent de Asson legebant Cretam27, 14 non post multum autem misit se contra ipsam ventus typhonicus qui vocatur euroaqui-

lo27, 15 cumque arrepta esset navis et non posset conari in ventumdata nave flatibus ferebamur27, 16 insulam autem quandam decurrentes quae vocatur Caudampotuimus vix obtinere scapham27, 17 qua sublata adiutoriis utebantur accingentes navemtimentes ne in Syrtim inciderent


submisso vase sic ferebantur27, 18 valide autem nobis tempestate iactatissequenti die iactum fecerunt27, 19 et tertia die suis manibus armamenta navis proiecerunt27, 20 neque sole autem neque sideribus apparentibus per plures dieset tempestate non exigua inminenteiam ablata erat spes omnis salutis nostrae27, 21 et cum multa ieiunatio fuissettunc stans Paulus in medio eorum dixitoportebat quidem o viri audito me non tollere a Cretalucrique facere iniuriam hanc et iacturam27, 22 et nunc suadeo vobis bono animo esseamissio enim nullius animae erit ex vobis praeterquam navis27, 23 adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei cuius sum ego et cui deservio 27, 24 dicensne timeas PauleCaesari te oportet adsistereet ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum27, 25 propter quod bono animo estote viricredo enim Deo quia sic erit quemadmodum dictum est mihi27, 26 in insulam autem quandam oportet nos devenire27, 27 sed posteaquam quartadecima nox supervenitnavigantibus nobis in Hadriacirca mediam noctem suspicabantur nautae apparere sibi aliquam regionem27, 28 qui submittentes invenerunt passus vigintiet pusillum inde separati invenerunt passus quindecim27, 29 timentes autem ne in aspera loca incideremusde puppi mittentes anchoras quattuor optabant diem fieri27, 30 nautis vero quaerentibus fugere de navicum misissent scapham in mare sub obtentu quasi a prora inciperent anchoras extendere27, 31 dixit Paulus centurioni et militibusnisi hii in navi manserint vos salvi fieri non potestis27, 32 tunc absciderunt milites funes scaphaeet passi sunt eam excidere27, 33 et cum lux inciperet fieri rogabat Paulus omnes sumere cibum dicensquartadecima hodie die expectantes ieiuni permanetis nihil accipientes


27, 34 propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestraquia nullius vestrum capillus de capite peribit27, 35 et cum haec dixisset sumens panem gratias egit Deo in conspectu omniumet cum fregisset coepit manducare27, 36 animaequiores autem facti omnes et ipsi adsumpserunt cibum27, 37 eramus vero universae animae in navi ducentae septuaginta sex27, 38 et satiati cibo adleviabant navem iactantes triticum in mare27, 39 cum autem dies factus esset terram non agnoscebantsinum vero quendam considerabant habentem litusin quem cogitabant si possent eicere navem27, 40 et cum anchoras abstulissent committebant se marisimul laxantes iuncturas gubernaculorumet levato artemone secundum flatum aurae tendebant ad litus27, 41 et cum incidissemus in locum bithalassum inpegerunt navemet prora quidem fixa manebat inmobilispuppis vero solvebatur a vi maris27, 42 militum autem consilium fuit ut custodias occiderentne quis cum enatasset effugeret27, 43 centurio autem volens servare Paulum prohibuit fieriiussitque eos qui possent natare mittere se primos et evadere et ad terram exire27, 44 et ceteros alios in tabulis ferebantquosdam super ea quae de navi essentet sic factum est ut omnes animae evaderent ad terram28, 1 et cum evasissemus tunc cognovimus quia Militene insula vocaturbarbari vero praestabant non modicam humanitatem nobis28, 2 accensa enim pyra reficiebant nos omnespropter imbrem qui inminebat et frigus28, 3 cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem et inposuisset

super ignemvipera a calore cum processisset invasit manum eius28, 4 ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu eiusad invicem dicebantutique homicida est homo hicqui cum evaserit de mari Ultio non sinit vivere28, 5 et ille quidem excutiens bestiam in ignem


nihil mali passus est28, 6 at illi existimabant eum in tumorem convertendumet subito casurum et moridiu autem illis sperantibus et videntibus nihil mali in eo fiericonvertentes se dicebant eum esse deum28, 7 in locis autem illis erant praedia principis insulae nomine Publiiqui nos suscipiens triduo benigne exhibuit28, 8 contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria vexatum iaceread quem Paulus intravitet cum orasset et inposuisset ei manus salvavit eum28, 9 quo facto et omnes qui in insula habebant infirmitates accedebant et curabantur28, 10 qui etiam multis honoribus nos honoraveruntet navigantibus inposuerunt quae necessaria erant28, 11 post menses autem tres navigavimus in nave alexandrinaquae in insula hiemaveratcui erat insigne Castorum28, 12 et cum venissemus Syracusam mansimus ibi triduo28, 13 inde circumlegentes devenimus Regiumet post unum diem flante austro secunda die venimus Puteolos28, 14 ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos dies septemet sic venimus Romam28, 15 et inde cum audissent fratres occurrerunt nobis usque ad Appii Forum et Tribus Ta-

bernisquos cum vidisset Paulus gratias agens Deo accepit fiduciam28, 16 cum venissemus autem Romampermissum est Paulo manere sibimet cum custodiente se milite28, 17 post tertium autem diem convocavit primos Iudaeorumcumque convenissent dicebat eisego viri fratres nihil adversus plebem faciens aut morem paternumvinctus ab Hierosolymis traditus sum in manus Romanorum28, 18 qui cum interrogationem de me habuissentvoluerunt me dimittere eo quod nulla causa esset mortis in me28, 19 contradicentibus autem Iudaeis coactus sum appellare Caesaremnon quasi gentem meam habens aliquid accusare28, 20 propter hanc igitur causam rogavi vos videre et adloqui


propter spem enim Israhel catena hac circumdatus sum28, 21 at illi dixerunt ad eumnos neque litteras accepimus de te a Iudaeaneque adveniens aliquis fratrum nuntiavit aut locutus est quid de te malum28, 22 rogamus autem a te audire quae sentisnam de secta hac notum est nobis quia ubique ei contradicitur28, 23 cum constituissent autem illi diemvenerunt ad eum in hospitium pluresquibus exponebat testificans regnum Deisuadensque eos de Iesu ex lege Mosi et prophetis a mane usque ad vesperam28, 24 et quidam credebant his quae dicebanturquidam vero non credebant28, 25 cumque invicem non essent consentientes discedebantdicente Paulo unum verbumquia bene Spiritus Sanctus locutus est per Esaiam prophetam ad patres nostros 28, 26 dicensvade ad populum istum et dicaure audietis et non intellegetiset videntes videbitis et non perspicietis28, 27 incrassatum est enim cor populi huiuset auribus graviter audieruntet oculos suos conpresseruntne forte videant oculis et auribus audiant et corde intellegantet convertantur et sanem illos28, 28 notum ergo sit vobisquoniam gentibus missum est hoc salutare Deiipsi et audient28, 29 28, 30 mansit autem biennio toto in suo conductoet suscipiebat omnes qui ingrediebantur ad eum28, 31 praedicans regnum Deiet docens quae sunt de Domino Iesu Christo cum omni fiducia sine prohibitione

EXPLICIT LIBER ACTUUM APOSTOLORUM



Date post:	16-Feb-2018
Category:	Documents
Upload:	hanguyet
View:	228 times
Download:	3 times

Biblia Sacra Iuxta Vulgatam Versionem - sbl-site.org · PDF file2, 28 notas fecisti mihi vias...

Documents