28
GEBOEID
| Date post: | 11-Mar-2016 |
| Category: |
Documents |
| Upload: | karlos-callens |
| View: | 216 times |
| Download: | 1 times |
Geb
oeid
Het
eers
te b
ezoe
k. “
Nu w
erd
het
span
nend
, en
em
otio
neel
. Ho
e zo
u de
co
nfro
ntat
ie v
erlo
pen
met
mijn
oud
ers?
Wie
kre
eg ik
te
zien
? Mi
jn h
oofd
go
nsde
erv
an.
Ik w
erd
onru
stig
. En
toe
n pl
ots,
toe
n sl
oeg
mijn
har
t ee
n to
ertj
e ov
er.
Mijn
fam
ilie
keek
ver
war
d en
zoe
kend
om
zic
h he
en,
tot
ze
me
zage
n w
uive
n. D
e da
arop
vol
gend
e m
omen
ten
war
en o
nbes
chrij
flijk
. De
kind
eren
vlo
gen
in m
ijn a
rmen
. Ik
voel
de e
en v
olw
asse
n ha
nd o
ver m
ijn ru
g w
rijve
n, e
n da
n do
or m
ijn h
aar.
Het
was
mijn
vad
er. Z
o em
otio
neel
ken
de ik
he
m n
iet.
Hij
leun
de n
aar m
e to
e en
ik b
eant
woo
rdde
zijn
geb
aar m
et e
en
gem
eend
e kn
uffe
l, e
n m
et d
e w
oord
en “
papa
, ik
heb
jare
n ge
wac
ht o
p di
e kn
uffe
l van
jou”
. Hij
kon
alle
en m
aar u
itbr
enge
n “
‘k w
eet
het.
..”.
A.
GEBO
EID
2
GEBO
EID
3
Som
s m
is i
k e
en s
chou
der
waa
raan
ik
me
kan
optr
ekk
en.
Eén
om
uit
te
hu
ilen
.
Eén
om
van
te
hou
den
.
Eén
om
vas
t te
nem
en.
De S
chuu
nsch
grei
vers
is
de s
chrij
fclu
b va
n de
Bru
gse
Poor
t. W
e st
aan
open
voo
r ie
dere
en u
it d
e w
ijde
omge
ving
van
onz
e w
ijk. A
l wie
gra
ag s
chrij
ft e
n zi
ch a
f en
toe
kan
vrij
mak
en o
m m
et o
ns a
an t
afel
te
zitt
en,
is w
elko
m. M
eest
al is
dat
de
tafe
l van
De
Viez
e Ga
sten
, so
ms
kom
en w
e sa
men
in d
e bu
urtb
iblio
thee
k en
een
ze
ldza
me
keer
op
café
.
Op é
én v
an d
eze
verg
ader
inge
n be
dach
ten
we
dat
geva
ngen
is D
e Ni
euw
e W
ande
ling
volg
ens
ons
ook
bij
de w
ijk h
oort
. Om
dat
de in
won
ers
van
de “
Wan
delin
g”
niet
zom
aar
naar
onz
e ta
fel
kond
en k
omen
, he
bben
w
e on
szel
f m
aar
uitg
enod
igd
aan
hun
tafe
l. W
e w
erde
n do
or
de
gede
tine
erde
n en
ge
ïnte
rnee
rden
be
dolv
en o
nder
de
teks
ten,
waa
rvan
we
een
sele
ctie
he
bben
geb
unde
ld,
sam
en m
et d
e te
kste
n w
aart
oe d
e W
ande
ling
ons
insp
ireer
de.
W.
GEBO
EID
4
Honde
rden
ker
en w
as ik
er
voor
bij g
ered
en d
e la
atst
e ja
ren.
Een
gev
el d
ie a
ls e
en s
tukj
e ou
de b
urch
t ve
rsto
pt z
it t
usse
n de
hui
zen.
Je z
iet
af e
n to
e w
acht
ende
bez
oeke
rs a
an d
e ou
de p
oort
sta
an.
“Raa
r vo
lk”,
den
k je
dan
. Hi
er
kom
ik n
ooit
ter
echt
. Nu
zit
ik g
eboe
id in
een
aut
o di
e w
acht
tot
de
met
alen
poo
rt o
pen
gaat
. Str
aks
staa
n m
ijn e
x-vr
iend
in e
n fa
mili
e hi
er o
ok o
p w
acht
tu
ssen
de
men
sen
waa
rvan
ik v
roeg
er d
acht
“ra
ar
volk
”.
Gebo
eid
wor
d ik
het
geb
ouw
bin
neng
ebra
cht.
Ik
ben
nog
nooi
t va
n m
ijn v
rijhe
id b
eroo
fd.
Tenz
ij to
en i
k ze
s ja
ar w
as e
n m
en m
ij in
een
kol
enko
t ha
d op
gesl
oten
.
Het
is p
reci
es o
f m
ijn l
even
ein
digt
hie
r. I
k he
b in
24
uur
nog
niet
geg
eten
en
ben
bove
ndie
n ve
r-zw
akt
door
de
onde
rvra
ging
en
de s
chrik
. Ik
ben
oo
k be
scha
amd
tege
nove
r de
men
sen
die
ik t
e-ge
nkom
aan
de
inga
ng e
n de
grif
fie.
Door
een
lang
e ga
ng e
n vo
orbi
j tw
ee m
etal
en d
eu-
ren
kom
ik
plot
s in
een
geb
ouw
dat
lijk
t op
het
pa
nthe
on o
f de
bas
iliek
van
Koe
kelb
erg.
De
arch
i-te
ctuu
r lijk
t ho
nder
den
jare
n ou
d, m
aar,
daa
r kom
ik
lat
er a
chte
r, b
lijkt
in
1862
ont
wor
pen
te z
ijn
door
arc
hite
ct F
. De
rre.
Nu
sta
ik v
oor
een
alta
ar
acht
er g
las
van
waa
ruit
het
hel
e ge
vang
enis
com
-pl
ex g
econ
trol
eerd
wor
dt.
Onvr
iend
elijk
e m
ense
n be
vele
n m
ij in
een
wac
htce
l te
gaan
zit
ten.
De
po-
litie
bew
eerd
e da
t ik
gez
ien
het
mid
dagu
ur w
el t
e et
en z
ou k
rijge
n in
de
geva
ngen
is,
maa
r dat
is n
iet
zo. I
k ti
k af
en
toe
op h
et g
las
van
de c
el w
aarin
ik
opge
slot
en z
it,
maa
r de
paar
cip
iers
die
ik t
e zi
en
krijg
, do
en a
lsof
ik e
r nie
t be
n.
Pas
in d
e la
te n
amid
dag,
na
afge
ven
van
geld
en
pers
oonl
ijke
bezi
ttin
gen
en p
asse
ren
van
mag
azijn
vo
or k
lere
n en
bed
deng
oed,
wor
d ik
naa
r ee
n ce
l ge
brac
ht. O
pnie
uw p
asse
er ik
het
impo
sant
e ce
n-tr
um,
het
alta
ar.
Aank
omen
en
gepl
aats
t w
orde
n is
een
hee
l na
re
erva
ring.
Nie
man
d ku
nnen
ver
wit
tige
n, g
emaa
kte
afsp
rake
n di
e ni
et k
unne
n do
orga
an,
het
mis
sen
van
fam
ilie
en v
riend
en.
Een
gevo
el v
an li
cham
e-lij
ke im
plos
ie.
Prec
ies
of je
heb
t no
g ee
n lic
haam
zo
nder
ing
ewan
den.
Enk
el m
ijn m
aag
spee
lt o
p,
maa
r dat
is v
an d
e ho
nger
.
We
lope
n do
or e
en la
nge
gang
met
tw
ee v
erdi
epin
-ge
n va
n se
ctie
A. D
aarn
aast
heb
je n
og B
, C
en w
at
D ha
d ku
nnen
zijn
, no
emen
ze
gew
oon
de v
rouw
en-
afde
ling.
Pre
cies
een
ken
nel m
et h
okje
s.Ik
wer
d ge
plaa
tst
in e
en q
uatr
o, e
en c
el v
an v
ier.
Bi
j dr
ie r
oken
de A
lban
ezen
die
gee
n Ne
derla
nds
prat
en e
n de
Rai
heb
ben
opst
aan
op T
V, m
et h
et
volu
me
op m
axim
um. H
un s
tem
men
zijn
zo
luid
dat
he
t lij
kt a
lsof
ze
voor
tdur
end
ruzi
e m
aken
. In
alle
m
ogel
ijke
tale
n do
en w
e on
s be
st o
m e
lkaa
r te
be-
grijp
en.
Tege
n de
avo
nd,
wan
neer
het
avo
ndet
en k
omt,
kl
ap i
k in
elk
aar.
Ik
ster
f bi
jna
van
de h
onge
r,
maa
r ka
n ni
et m
eer
eten
. De
roo
k, d
e ho
nger
en
de s
tres
s ei
sen
hun
tol.
Hype
rven
tile
rend
wor
d ik
na
ar d
e in
firm
erie
geb
rach
t. O
pnie
uw v
ia d
at i
n-dr
ukw
ekke
nde
cent
rum
, da
t m
e te
lken
s op
nieu
w
aan
een
kerk
doe
t de
nken
. En
inde
rdaa
d, t
ot o
n-ge
veer
der
tig
jaar
gel
eden
sto
nd e
r da
adw
erke
lijk
een
alta
ar e
n de
ed d
it e
ffec
tief
ook
die
nst
als
ka-
pel:
een
hoge
ope
n ru
imte
van
het
gel
ijkvl
oers
tot
de
indr
ukw
ekke
nde
koep
el.
In h
et v
oor-
en
naja
ar,
wan
neer
de
zon
laag
zit
, ko
mt
er e
en h
eel f
eeër
iek
atm
osfe
risch
lich
t bi
n-ne
n, h
elem
aal i
n co
ntra
st m
et d
e zi
el v
an d
it g
e-bo
uw.
Toev
al o
f ni
et,
bele
ven
we
net
een
van
de
moo
iste
naz
omer
dage
n. D
e la
agst
aand
e se
ptem
-be
rzon
wer
pt d
oor
de s
lech
t ge
poet
ste
vens
ters
ee
n ge
slui
erd
licht
, hi
er e
n da
ar is
een
zon
neha
rpje
te
zie
n. I
k er
vaar
het
als
onw
erel
ds e
n sp
ooka
ch-
tig,
de
slag
scha
duw
van
de
tral
ies
en d
at s
peci
-al
e lic
ht. J
e zo
u he
t al
s m
ooi k
unne
n om
schr
ijven
, m
aar
het
bekl
emm
ende
en
vern
ieti
gend
e ge
voel
m
aakt
dat
onm
ogel
ijk.
Toen
’s
ande
rend
aags
dez
e lic
htsc
ène
zich
her
-ha
alde
, m
aakt
e ik
een
van
de
chef
s at
tent
op
deze
uni
eke
bele
ving
. Hi
j had
er
in z
ijn ja
renl
ange
lo
opba
an n
og n
ooit
op
gele
t.
A.
AR
RE
ST
16/0
9/20
05
“Ik
kon
de
slaa
p w
eer
nie
t va
tten
. B
ang
om g
ebet
en t
e w
orde
n d
oor
een
kw
elli
ng
in m
ijn
hoo
fd.”
S.
“De
nach
ten
kom
en o
p m
e af
als
de
dond
er n
a de
blik
sem
. Het
hel
se la
waa
i van
ge
rom
mel
, z
o sp
ookt
het
in m
ijn h
oofd
. Dui
zend
en v
rage
n en
nog
mee
r ant
woo
rden
. He
t ho
udt
niet
mee
r op.
”
S
.GE
BOEI
D 5
GEBO
EID
6
“De
gees
t is
on
ein
dig
en k
ent
geen
gre
nze
n.
Moe
st z
e er
heb
ben
, ve
rleg
ik
ze
toch
”
S.
GEBO
EID
7
Je w
ordt
rus
tig
wak
ker,
nog
eve
n ge
niet
en v
an
de w
arm
te o
nder
het
don
sdek
en. D
it is
mijn
sy-
stee
m w
ant
ik z
et d
e w
ekke
r vi
jfti
en m
inut
en
vroe
ger d
an n
odig
en
dus
draa
i ik
me
op m
ijn a
nder
e zi
jde.
Zal
ig!
Het
onaf
wen
dbar
e m
omen
t ko
mt
toch
en
met
lich
te t
egen
zin
sla
ik m
ijn d
ons
open
, ee
n ril
ling
krui
pt o
ver m
ijn ru
ggen
graa
t en
daa
rom
is d
e ee
rste
dra
ng “
ne g
oeie
n w
arm
en d
ouch
e”.
Eén-
maa
l ver
war
md
en v
erfr
ist
richt
en o
nze
geda
chte
n zi
ch t
ijden
s he
t on
tbijt
naa
r de
ver
dere
dag
. Ee
rst
gaan
wer
ken,
en
dan
vlug
boo
dsch
appe
n m
aar
wat
he
bben
we
nodi
g? V
erdo
rie,
toch
wel
ver
gete
n om
ee
n lij
st t
e m
aken
. Da
gdag
elijk
se d
inge
n di
e ge
en
spec
iale
em
otio
nele
waa
rde
hebb
en.
’s M
orge
ns b
ij he
t ve
rtre
kken
naa
r he
t w
erk
zegt
m
en n
og r
ap e
en v
luch
tige
“He
y of
hal
lo o
f go
ei-
emor
gen”
teg
en d
e bu
ren
die
ook
vert
rekk
en n
aar
hun
eige
n w
erkw
erel
d.
Zo h
eeft
iede
re m
ens
zijn
eig
en ri
tuel
en e
n ge
woo
n-te
n di
e zo
nder
dat
we
het
bese
ffen
sla
gade
rs z
ijn
van
ons
best
aan.
Op e
en d
ag i
s er
een
pun
t in
som
mig
en h
un l
even
da
t ee
n du
iste
re e
n ve
rsch
eure
nde
wen
ding
te-
wee
gbre
ngt,
som
s aa
ngek
ondi
gd,
som
s ui
t he
t ni
ks
opdu
iken
d, m
aar
plot
s w
ordt
alle
s af
geno
men
, al
s m
et e
en m
es u
it o
ns b
esta
an g
esne
den
en b
elan
dt
men
in e
en t
otaa
l kun
stm
atig
e w
erel
d w
aar w
e al
s m
ens
com
plee
t na
akt
staa
n.
Het
eers
te c
onta
ct i
s vi
a de
cip
iers
, ev
entu
eel
één
of m
eerd
ere
lotg
enot
en o
p ce
l, e
n de
stu
gge
bure
aucr
atis
che
leid
ing.
Ons
lev
en s
topt
, he
t is
ge
daan
! “Th
is is
the
end
, m
y on
ly f
riend
the
end
”.
Mede
met
dan
k aa
n Ho
llyw
ood
(Red
empt
ion,
Las
t ca
stle
, Es
cape
fro
m A
lcat
raz)
vre
zen
we
voor
ons
la
atst
e re
stje
mor
ele
waa
rde
die
onze
her
sene
n he
rber
gen.
Angs
t, s
chaa
mte
, w
oede
, on
gelo
of,
wan
trou
wen
, w
algi
ng,
hoop
en
wan
hoop
, ve
rlang
en e
n ze
lfs
on-
vers
chill
ighe
id. D
it is
slec
hts e
en fr
acti
e aa
n em
otie
s
die
dage
lijks
onz
e ze
nuw
en t
eist
eren
.
’s M
orge
ns g
een
zalig
wac
hten
mee
r on
der
het
dons
deke
n m
aar i
n pl
aats
daa
rvan
het
kou
de g
elui
d va
n de
sle
utel
die
gev
oello
os in
het
sle
utel
gat
aan
de b
uite
nkan
t w
ordt
ges
toke
n, g
evol
gd d
oor
het
“kof
fie-
en
vuilb
akm
omen
t”.
Com
plee
t on
wen
nig
en n
ieti
g ne
em je
alle
s aa
n, w
aarn
a je
, ve
rvul
d va
n he
t m
eest
sur
real
isti
sche
gev
oel o
oit,
ron
dkijk
t in
je
cel
en
dan,
...d
an b
esef
je d
e “t
otal
itei
t va
n de
ee
nzaa
mhe
id”.
Op
zo’n
mom
ent b
esef
t men
pas
dat
de
men
tale
toe
stan
d va
n da
t og
enbl
ik d
e ze
nuw
en
in b
rand
kan
ste
ken.
En
dan,
als
je g
eluk
heb
t bi
j de
plo
egen
wis
selin
g, k
rijg
je e
en g
limla
ch t
e zi
en
die
je la
at v
oele
n da
t je
inw
endi
ge le
vens
vuur
nie
t ui
tgeg
aan
is m
aar
dat
de w
aakv
lam
bra
ndt
en n
og
cont
role
toe
laat
. Bi
j so
mm
igen
sch
iete
n on
dank
s di
e w
aakv
lam
toc
h no
g de
woo
rden
van
-vo
or d
e éé
n de
zoo
n va
n Go
d en
de
ande
re e
en p
rofe
et-
door
he
t ho
ofd:
Mijn
Hee
r, m
ijn H
eer,
waa
rom
heb
t gi
j m
ij ve
rlate
n.Eé
nmaa
l je
bij
de d
irect
ie g
ewee
st b
ent
voor
“’t
on
thaa
l” k
an j
e bi
j de
eer
stvo
lgen
de g
eleg
enhe
id
of n
a afl
oop
van
je s
ecre
et n
aar d
e w
ande
ling
gaan
!
Het
leve
n zo
als
Het
is:
leve
n en
ove
rlev
en i
n de
gev
ange
nis
“Ik
moc
ht
bell
en m
et m
ijn
dri
e k
indj
es. N
ie-
man
d h
ad h
un
ver
teld
dat
mam
a in
de
geva
n-
gen
is z
it.
Mij
n b
rief
wer
d n
og n
iet
voor
gele
-ze
n.
Ik h
eb h
et h
en z
elf
vert
eld.
De
ouds
te
wee
nde
toe
n h
ij h
et h
oord
e. H
ij v
roeg
of
ik
nu
zo’
n v
enst
er h
ad
met
all
emaa
l ij
zer
er-
voor
. En
of
ik w
el e
en g
oed
bed
had
. “M
ama,
zi
jt g
ij n
u o
ok e
en b
eetj
e aa
n h
et w
enen
? Ik
ga
u z
o m
isse
n”.
Dit
was
het
moe
ilij
kst
e te
le-
foon
tje
in m
ijn
lev
en.
Ik s
teld
e h
en g
eru
st:
dat
mam
a h
ier
elk
e da
g ee
n l
ekk
er m
aal
kri
jgt,
en
elk
e 2
dage
n m
ag d
ouch
en.
En o
p zo
nda
g is
er
film
, en
mam
a h
eeft
ook
al
de
bib
ku
nn
en b
ezoe
ken
. Ik
ver
teld
e h
en d
at
het
nie
t is
zoa
ls o
p TV
of
zo. M
ama
is b
est
wel
in
ord
e.”
A.
GEBO
EID
8
Maar
,...
is d
it w
el e
en g
oed
idee
, al
s “g
ewon
e” m
ens
lope
n tu
s-se
n al
die
moo
rden
aars
, ve
rkra
chte
rs,
diev
en e
n ju
nkie
s. H
et
gezo
nde
vers
tand
laat
wet
en d
at d
it g
een
goed
idee
is e
n al
leen
m
aar
slec
ht k
an a
flop
en.
Onda
nks
alle
s ko
mt
toch
het
mom
ent
van
de e
erst
e w
ande
ling.
Als
je g
eluk
heb
t lo
op je
wat
rond
met
ee
n ce
lgen
oot
of z
elfs
een
med
eplic
htig
e en
als
je e
cht
gelu
k he
bt z
ie je
men
sen
die
je k
ent
van
uit
het
dage
lijks
e le
ven
maa
r da
t ze
gt d
an m
issc
hien
ook
wat
ove
r w
at v
oor
iem
and
je b
uite
n w
às n
atuu
rlijk
. Ik
sch
rijf
“was
” w
ant
niem
and
is n
og d
ezel
fde
als
hij d
eze
inst
ellin
g ve
rlaat
!
Er z
ijn m
ense
n di
e op
rech
t be
rouw
heb
ben
en z
ich
ontp
oppe
n al
s ni
euw
e m
ens,
maa
r de
mee
sten
dra
gen
het
stig
ma
van
“The
dar
k si
de”,
de
duis
tern
is d
ie d
e to
tale
onm
acht
van
het
gev
ange
n-sc
hap
mee
bren
gt. D
it o
nder
sche
id w
ordt
vlu
g du
idel
ijk t
ijden
s de
ee
rste
wan
delin
g.
Iede
reen
zal
zic
h no
g w
el ie
ts v
an d
ie e
erst
e w
ande
ling
herin
nere
n w
ant
het
is in
fei
te n
iet
veel
mee
r dan
zoa
ls b
ij de
“an
dere
” w
ilde
bees
ten
in e
en d
iere
ntui
n. W
at d
irect
opv
alt
is d
e gr
ote
dive
rsit
eit
van
nati
onal
itei
ten:
de
ulti
eme
nach
tmer
rie v
oor
een
extr
eem
Vl
aam
s na
tion
alis
t; d
aart
egen
over
sta
at d
at d
e “l
inks
e ra
kker
s”
dit
best
OK
vind
en.
Natu
urlij
k lo
pen
de A
lban
ezen
sam
en e
n do
en
de Li
touw
ers
sam
en h
un o
ptre
koef
enin
gen;
ond
ertu
ssen
lope
n de
No
ord-
Afrik
anen
te
prek
en t
egen
Am
erik
a en
op
hun
disc
man
kan
je
50
Cent
en
Emin
em h
oren
. Ied
ere
pers
oon
heef
t, ra
ar g
enoe
g,
wel
iem
and
waa
r hi
j go
eied
ag t
egen
zeg
t of
iem
and
die
iets
in
die
pers
oon
ziet
dat
hem
aan
spre
ekt.
Som
s vo
lsta
at e
en b
lik in
el
kaar
s og
en e
n so
ms
kunn
en d
agen
vol
con
vers
atie
nog
nik
s du
i-de
lijk
mak
en.
De e
nige
zek
erhe
id in
de
geva
ngen
is is
dat
er
geen
ze
kerh
eden
mee
r zijn
.P.
WAC
HTe
N i
S ST
iLST
AAN
Ik k
an v
oor-
noc
h a
chte
ruit
. Ik
zit
vas
t.Ge
blok
kee
rd.
Stok
ken
in
mij
n w
iele
n.
Ik l
eef
in e
en w
erel
dw
aari
n i
k v
eel
gedu
ld m
oet
oefe
nen
.En
dat
op
de d
ag v
an v
anda
agw
aari
n e
en g
rote
tij
dsdr
uk
hee
rst.
Alle
s dr
aait
ron
d ti
jd.
Opst
aan
, et
en,
wer
ken
...
Tijd
is
een
asp
ect
van
het
lev
en g
ewor
den
.D
e k
lan
t h
eeft
gee
n t
ijd
wan
t m
orge
n m
oet
één
of
ande
r w
erk
af z
ijn
.
Ik,
ik m
oet
gedu
ld h
ebbe
n.
Is e
r da
n n
iem
and
die
gedu
ld k
an o
mze
tten
in
tij
d ?!
Opda
t ik
hoo
p, h
oop,
hoo
p zo
u k
rijg
en e
nee
n v
erla
nge
n o
m n
aar
uit
te
kij
ken
.
Nu
heb
ik
nik
s om
naa
r te
str
even
.En
zeg
mij
een
s w
ann
eer
en m
issc
hie
nh
eb i
k d
an e
ven
gedu
ld.
GEBO
EID
9
Ieder
een
die
enke
le m
aand
en e
n la
nger
in
de
geva
ngen
is h
eeft
moe
ten
verb
lijve
n za
l de
on-
ders
taan
de t
ekst
wel
kun
nen
beam
en.
Er z
ijn d
uize
nd e
n éé
n m
anie
ren
om v
an u
w v
rij-
heid
ber
oofd
te
wor
den.
Daa
rbij
kom
t oo
k da
t er
no
g m
eer
mog
elijk
e re
dene
n zi
jn w
aaro
m i
eman
d ui
t de
act
ieve
maa
tsch
appi
j wor
dt g
enom
en m
aar
dit
late
n w
e te
rzijd
e. H
iero
ver
uitw
eide
n ka
n en
-ke
l maa
r dep
ress
ie t
ewee
gbre
ngen
en
als
ik e
erlij
k m
ag z
ijn,
dat
is n
u ni
et e
cht
de b
edoe
ling.
Wat
mij
nu in
tere
ssee
rt is
onz
e ge
dwon
gen
“tw
ee-
de t
huis
”: d
e ce
l. De
afw
erki
ng e
n in
vulli
ng v
an
de c
elle
n is
in
elke
gev
ange
nis
ande
rs.
Dit
geld
t vo
or d
e éé
nper
soon
scel
len,
de
“duo
’s”
en z
elfs
de
“qua
tro’
s”! W
at z
e al
lem
aal g
emee
n he
bben
is d
e af
wez
ighe
id v
an o
ok m
aar e
nige
vor
m v
an w
arm
te
en n
iet
te v
erge
ten:
ze
zijn
onp
erso
onlij
k en
zie
l-lo
os,
mis
schi
en g
oed
voor
het
med
iter
en v
an e
en
boed
dhis
tisc
he m
onni
k! M
aar
niet
voo
r ee
n la
ng
verb
lijf!
Was
bak
en t
oile
t zi
jn d
e la
atst
e ja
ren
in e
lke
Vlaa
mse
gev
ange
nis
aanw
ezig
(ge
lukk
ig
maa
r, h
et g
edac
ht a
lleen
al o
m z
onde
r te
zit
ten
doet
me
kipp
enve
l krij
gen)
. Ook
een
vas
te w
aard
e zi
jn h
et t
wee
tal k
aste
n en
het
bed
met
een
ma-
tras
die
zek
er n
iet
uit
een
Slee
py w
inke
l kom
t. O
m
af t
e ro
nden
heb
ben
we
nog
een
koel
kast
, al
dan
ni
et v
erge
zeld
van
een
doo
rdrin
gend
e m
uffe
geu
r.
Voila
, en
daa
r zi
tten
we
dan,
te
star
en in
’t
niks
m
et n
iks
ande
rs d
an o
nze
mis
erie
, m
isda
den
en d
e ge
este
lijke
bag
age.
Als
je w
at g
eld
op je
rek
enin
g kr
ijgt,
of
van
uw f
amili
e, w
at je
nog
op
zak
had
of v
an e
nige
vor
m v
an w
erkz
aam
heid
bin
nen
deze
ge
slot
en in
stel
ling,
kan
je e
en t
elev
isie
hur
en e
n ho
pelij
k na
ar n
iet
te a
fsto
mpe
nde
of d
eprim
eren
-de
(VT
M) p
rogr
amm
a’s
kijk
en.
Een
hele
sta
p vo
or-
uit
wan
t zo
zijn
er
mom
ente
n w
aaro
p w
e m
enta
al
kunn
en o
ntsn
appe
n. N
a ee
n m
aand
of
twee
zie
je
al
vers
chill
en d
ie a
lles
beha
lve
subt
iel
zijn
. De
ee
rste
aan
kled
inge
n zi
jn s
teed
s fo
to’s
van
gel
ief-
den
en f
amili
e. O
p ve
le c
elle
n be
ginn
en d
e ee
rste
babe
s op
te
duik
en w
aarv
an je
zek
er b
ent
dat
die
zorg
vuld
ig v
erva
ngen
zul
len
wor
den
door
sch
aars
er
en s
chaa
rser
gek
lede
exe
mpl
aren
. Na
tuur
lijk
zijn
er
ook
hun
teg
enha
nger
s, d
egen
en d
ie e
en h
uis-
lijke
sfe
er e
n UR
BAN
geze
lligh
eid
kiez
en b
oven
en-
kele
nod
en.
Daar
vin
den
we
eerd
er d
e de
rtig
er e
n ou
der,
de
mis
mee
ster
de m
oder
ne m
an.
Over
het
al
gem
een
zijn
er
vers
chill
ende
vor
men
van
gez
el-
lighe
id m
aar e
en b
urea
ulam
pje
en m
atje
s zi
jn t
och
wel
een
mus
t. Z
o is
het
ook
in s
omm
ige
geva
nge-
niss
en,
zoal
s Ge
nt,
mog
elijk
om
pla
nten
te
hou-
den;
dit
is ie
ts w
at b
eter
kan
wer
ken
dan
een
an-
tide
pres
sivu
m,
wan
t er
is e
xtra
leve
n op
cel
. W
at
ook
heel
erg
kan
ver
schi
llen
is d
e ne
thei
d; e
r zi
jn
celle
n w
aar z
elfs
een
kak
kerla
k va
n zo
u w
eglo
pen.
Al
hoew
el w
e ge
noeg
kan
s kr
ijgen
om
“on
ze s
tal u
it
te m
este
n” lu
kt h
et s
omm
ige
men
sen
niet
om
te
bese
ffen
dat
net
heid
en
gezo
ndhe
id h
and
in h
and
gaan
. Gaa
t he
t ec
hter
te
ver,
dan
grij
pen
de c
hefs
w
el in
wan
t ni
eman
d bl
ijft
leve
nsla
ng w
onen
op
die
cel,
gel
oof
me
maa
r, h
et is
en
blijf
t ti
jdel
ijk.
De o
pkom
st v
an d
e sp
elco
nsol
es e
n de
DVD
’s in
de
geva
ngen
is is
nu
ook
nog
moe
ilijk
te
stop
pen
en d
it
luid
t ee
n ni
euw
hoo
fdst
uk i
n in
het
gev
ange
nis-
wez
en.
De w
ande
linge
n lo
pen
net
als
onze
ker
ken
leeg
. Dez
e ni
euw
e ve
rstr
ooiin
gen
zijn
wel
geko
men
: ze
zijn
est
heti
sch
niet
alle
en e
en v
erbe
terin
g m
aar
de c
elle
n w
orde
n be
ter v
erzo
rgd
wan
t ni
eman
d w
il zi
jn m
ater
iaal
stu
k la
ten
gaan
doo
r sto
f en
and
ere
onzu
iver
hede
n.Zo
is e
lke
cel s
teed
s in
een
evo
luti
onai
re k
ringl
oop
gew
ikke
ld v
an k
aal
naar
tw
eede
thu
is e
n bi
j on
s va
arw
el o
pnie
uw t
riest
ig e
n dr
oevi
g ka
al.
P.
de C
el
“Mij
n
vrie
ndi
n,
wee
s de
sc
hep
pen
de
kra
cht
in m
ijn
lev
en,
nu
mij
n l
even
ee
n c
hao
s is
. W
ees
de b
inde
nde
kra
cht
in m
ijn
lev
en,
nu
mij
n l
even
uit
elk
aar
valt
. Wee
s de
bez
iele
nde
kra
cht
in m
ijn
le
ven
, n
u d
e sp
irit
er
uit
is.
Dra
ag m
ij,
nu
ik
in
het
nie
ts d
reig
weg
te
zak
ken
. Ji
j k
ent
mij
n w
anh
oop
enge
lke,
all
een
ji
j...
”
S.
GEBO
EID
10
SPIJ
T
Eers
t w
as ik
kw
aad.
Zo
kwaa
d da
t ie
dere
en o
m m
ij he
en e
en s
tap
acht
erui
t m
aakt
. Ie
dere
en w
as w
at
bang
, zo
ban
g da
t ze
me
liete
n be
gaan
. Toe
n ik
was
af
geko
eld,
gin
g ik
naa
r de
wan
delk
oer o
m e
r wat
te
toer
en.
Nu h
eb ik
een
gev
oel v
an s
pijt
, en
kan
het
he
laas
aan
nie
man
d kw
ijt.
VERD
RIET
Ik w
as v
erge
ten
hoe
het
was
om
te
verg
even
. Ik
ko
n ni
et m
eer g
even
van
mez
elf
omda
t ik
me
ande
rs
zelf
te
veel
kw
el.
Was
ik m
aar
niet
ten
pro
oi g
eval
-le
n? W
as h
et m
aar e
en d
room
, da
n be
land
de ik
vas
t no
oit
in d
e go
ot d
ie le
idt
tot
de k
ooi.
De k
ooi v
an
verd
riet.
WOE
DE
In h
et le
ven
moe
t je
je k
unne
n ge
ven.
Men
moe
t op
el
kaar
kun
nen
leun
en e
n el
kaar
hel
pen,
ste
unen
. Me
t ra
ad e
n da
ad,
dat
het
iede
reen
goe
d ve
rgaa
t.
We
zijn
om
geve
n do
or v
erra
ad e
n pr
ikke
ldra
ad.
Ik
hoop
dat
het
noo
dlot
nie
t w
eer
toes
laat
. W
aaro
m
laat
men
mij
nu n
iet
gaan
ik h
eb t
och
geen
moo
rd
bega
an?
Dat
ande
ren
een
bete
r lo
t m
ogen
ond
er-
gaan
dan
ik z
elf
al h
eb d
oors
taan
!
B.
Van g
evan
geni
sstr
af w
ord
je g
een
bete
r m
ens,
hoo
r je
vaa
k ze
ggen
. Da
cht
ik
ook,
tot
dat
ik in
de
geva
ngen
is k
wam
. Ik
had
noo
it g
edac
ht d
at d
it m
ij zo
u ov
er-
kom
en.
Maar
bin
nen
enke
le m
aand
en is
het
de
rea
litei
t. M
aar
- en
ook
dat
had
ik n
ooit
ge
dach
t -
het
is v
oor
mij
ook
een
leer
zam
e er
varin
g.
Om t
e be
ginn
en z
ijn e
r de
med
eged
etin
eer-
den
die
mij
hebb
en v
erba
asd.
Nat
uurli
jk,
er z
ijn e
r m
et w
ie je
gee
n w
oord
kun
t w
is-
sele
n en
er
zijn
men
sen
die
je b
eter
uit
de
weg
kun
t ga
an.
Maar
er
zijn
er
ook
met
wie
je
hee
l zi
nnig
e ge
spre
kken
kun
t vo
eren
. En
da
n zi
jn e
r de
bezo
eker
s. V
riend
en e
n fa
mili
e zi
e ik
nie
t, a
l krij
g ik
wel
af
en t
oe b
rieve
n.
De b
ezoe
kers
zijn
vrij
will
iger
s. I
k ne
em m
ijn
petj
e vo
or z
e af
, w
ant
een
geva
ngen
is is
nu
ook
eenm
aal g
een
pret
tige
om
gevi
ng,
ook
al
doet
het
per
sone
el h
ier z
ijn b
est.
Inm
idde
ls w
eet
ik n
iet
mee
r zo
zek
er o
f je
sl
echt
er
wor
dt
van
een
geva
ngen
isst
raf;
ik
den
k ze
lfs
dat
ik e
r (v
olge
nd j
aar)
bet
er
uitk
om d
an ik
erin
ben
geg
aan.
Ik
heb
veel
na
geda
cht,
ove
r mez
elf
en o
ver a
nder
en. I
k he
b oo
k ve
el g
elez
en;
De B
ijbel
, m
aar
ook
popu
laire
wet
ensc
happ
elijk
e bo
eken
. Ter
wijl
ik
vro
eger
hel
emaa
l nie
t zo
’n le
zer w
as.
Ik b
en t
ot d
e co
nclu
sie
geko
men
dat
ik o
p w
eg b
en e
en b
eter
men
s te
wor
den.
Het
is
jam
mer
dat
ik p
as in
de
geva
ngen
is d
icht
er
tot
mez
elf
ben
geko
men
. Ma
ar e
lk n
adee
l he
eft
zijn
voo
rdee
l.
an
on
ie
m
“Ik
heb
een
kale
nder
gem
aakt
om
de
dage
n te
doo
rkru
isen
die
moe
izaa
m v
oorb
ij kr
uipe
n. N
og s
teed
s ge
en s
poor
van
een
Pro
Deo
adv
ocaa
t. I
k be
n ne
rveu
s,
rade
loos
, af
wac
hten
d, ik
wor
d ge
leef
d.”
A.
GEBO
EID
11
GEBO
EID
12
“Wet
en k
an je
nie
t vo
elen
. En
wat
ik
voe
l, v
ern
ielt
mij
tot
aal.
En
wat
ik
wee
t, k
an m
ij n
iet
troo
sten
.”
S.
GEBO
EID
13
oud
ejaa
rsav
ond
20
05
Oudej
aars
avon
d 20
05,
voor
het
eer
st in
de
geva
ngen
is v
an G
ent
en a
lleen
op
een
cel
te
vier
en.
Dood
moe
kom
ik in
mijn
cel
. Ik
heb
er
onge
veer
tw
aalf
uur
wer
ken
opzi
tten
in d
e ke
uken
.Ee
n go
ede
war
me
douc
he ro
nd h
alf
nege
n. W
el v
erdi
end
na d
eze
uitp
utti
ngs-
slag
. Ov
er d
e ga
nse
nam
idda
g m
oest
en w
e on
geve
er 4
20 m
enu’
s kl
aarm
a-ke
n.Ne
t vo
or m
idde
rnac
ht b
evin
d ik
mij
op h
et s
toel
tje
aan
tafe
l, re
chts
van
mij
de t
elev
isie
. Een
ove
rzic
ht v
an d
e Ab
ba s
ucce
ssen
op
VTM.
De e
nige
ver
snap
erin
g va
n va
navo
nd is
mijn
des
sert
je,
een
choc
omou
sje.
Ik d
enk
aan
mijn
fam
iliel
eden
en
vele
vrie
nden
en
vrie
ndin
nen.
Zou
den
zij n
og
vrie
nden
zijn
? Zo
uden
ze
ook
nog
eens
aan
mij
denk
en z
oals
ik a
an h
en?
Vuur
wer
k kn
alt
buit
en in
de
vert
e, m
aar h
et is
onz
icht
baar
.
Enke
le d
agen
reed
s he
b ik
kun
nen
door
kom
en z
onde
r tra
nen,
tot
ik b
egin
te
schr
ijven
. Het
maa
kt m
ij em
otio
neel
.Ro
nd m
idde
rnac
ht h
oor
ik m
ense
n, g
edet
inee
rden
, ro
epen
en
brul
len
vanu
it
hun
celle
n.Pr
ecie
s of
som
mig
en w
orde
n ge
k. Z
e sl
aan
en b
onke
n op
hun
deu
ren
en ro
e-pe
n om
gel
iefd
en o
f fa
mili
eled
en. B
uite
n no
g m
eer v
uurw
erk.
Ik b
lijf
er s
til b
ij. A
lle ‘w
icke
ts’ z
ijn d
icht
en
door
het
raam
is e
nkel
een
ver
-bl
inde
nde
natr
ium
dam
plam
p te
zie
n.Je
moe
t du
s en
kel o
p he
t ge
hoor
afg
aan.
Een
flui
tcon
cert
beg
int.
Hon
derd
en m
ense
n br
eken
pre
cies
de
tent
af.
Het
is 2
3u57
en
het
kaba
al is
max
imaa
l.Ik
wee
n. S
omm
igen
hoo
r ik
zin
gen
en d
rum
men
op
alle
s w
at m
aar
law
aai
maa
kt.
De m
eest
e ec
hter
sla
an m
et k
anne
n en
and
ere
voor
wer
pen
op h
un
stal
en d
eur.
Ik
hoor
ook
and
eren
wen
en m
aar d
an lu
idop
. Ze
schr
eeuw
en o
m
hun
vrie
nden
.Ik
wee
n no
g m
eer v
an a
ando
enin
g m
aar o
ok o
m d
e ni
et t
e ha
rden
een
zaam
-he
id. T
rane
n va
llen
als
rege
ndru
ppel
s na
ar b
ened
en.
Ik h
eb n
et e
en p
illet
je g
enom
en. H
et m
aakt
mij
rust
iger
.Ik
doe
eve
n he
t lic
ht u
it.
Miss
chie
n zi
e ik
dan
toc
h ie
ts v
an h
et v
uurw
erk
waa
rvan
ik d
e kn
alle
n ho
or.
De m
uren
zijn
ech
ter
te h
oog
en t
e di
cht.
Het
te
genl
icht
van
de
zwar
e la
mp
te s
terk
.No
rmaa
l zou
ik n
u al
s ge
k st
aan
sals
adan
sen
met
een
leuk
e da
nspa
rtne
r of
vr
iend
in.
Ik p
robe
er a
an ie
dere
en t
e de
nken
die
ik h
et la
atst
e ja
ar e
n er
voor
heb
ge-
kend
.
Plot
s, ro
nd é
én u
ur,
krijg
en w
e to
ch e
en v
uurp
ijltj
e te
zie
n aa
n on
ze k
ant
van
vleu
gel A
. Doc
h do
or d
e di
kke
tral
ies
en d
at s
terk
e lic
ht n
auw
elijk
s te
zie
n. I
k po
ets
mijn
ven
ster
, m
aar e
r kom
t ni
ks m
eer.
In
de v
erte
zijn
wel
vee
l kna
llen
te h
oren
. Om
tw
ee u
ur b
eslu
it ik
maa
r te
gaan
sla
pen.
Vaa
rwel
200
5.
A.
GEBO
EID
14
“Hou
vol
en
bli
jf d
rom
en v
an w
at
er n
og k
an ..
. kom
en.”
S.
di
le
mm
a
Dag 1
68 b
egon
op
de z
elfd
e ee
nton
ige
saai
e m
anie
r al
s de
100
vor
ige.
Om
één
of
and
ere
rede
n w
il ik
nie
t da
t m
en o
p m
e m
oet
wac
hten
of
me
ziet
ter
wijl
mijn
kl
eren
nie
t go
ed z
itte
n. S
oms
denk
ik d
at h
et
ietw
at z
ieke
lijk
is e
n an
derz
ijds
denk
ik d
at
het
een
cons
tant
str
even
is n
aar
perf
ecti
e,
een
eind
eloz
e qu
eest
e du
s m
aar
de m
eest
lo
gisc
he v
erkl
arin
g m
oet
zijn
dat
het
een
on
bew
ust
opge
wor
pen
verd
edig
ing
is t
egen
de
ze h
ypoc
riete
wer
eld
waa
r mee
stal
leug
en
met
leug
en b
eant
woo
rd w
ordt
! W
ie k
an h
et
de m
ense
n kw
alijk
nem
en w
ant
door
onz
e m
anie
r van
leve
n lie
gen
we
tege
n on
szel
f en
w
e be
seff
en h
et n
iet
mee
r!
Dus
die
mor
gen
zoal
s st
eeds
sto
nd i
k kl
aar
om m
ijn a
fval
, m
ooi
geso
rtee
rd a
f te
ge-
ven
en m
et e
en v
riend
elijk
e “g
oeie
mor
gen”
en
“be
dank
t”,
of w
as h
et “
Than
k yo
u ve
ry
muc
h” o
p El
vis’
wijz
e -i
k w
eet h
et n
iet m
eer-
le
g ik
de
basi
s vo
or w
at d
ie d
ag e
en le
s in
ne-
derig
heid
voo
r m
e za
l wor
den!
Teg
elijk
zou
-de
n di
e m
idda
g d
e ee
rste
dui
delij
ke t
eken
en
van
mijn
dile
mm
a de
kop
ops
teke
n. V
oorlo
pig
was
mijn
eer
ste
zorg
“W
at z
al ik
dez
e ke
er
op m
ijn b
oter
ham
sm
eren
?” T
erw
ijl i
k ov
er
zoie
ts b
anaa
l nad
enk,
dw
alen
mijn
ged
ach-
ten
af n
aar
wat
ooi
t w
as.
Nu i
s ’t
don
der-
dag
en o
p do
nder
dag
ging
ik s
teed
s na
ar d
e Co
lruyt
. Pr
ijsbe
wus
t, e
n ze
ker
nu d
e m
aand
fi
nanc
ieel
zw
aar
door
woo
g, d
eed
ik e
en m
i-ni
mum
aan
ink
open
. Al
leen
het
hoo
gstn
o-di
ge la
g in
mijn
kar
en
het
2 eu
ro s
tuk
blon
k om
nie
t ve
rget
en t
e w
orde
n in
het
ver
gren
-de
lings
yste
em.
Het
was
vrij
dru
k en
dus
was
he
t aa
nsch
uive
n en
aan
schu
iven
! La
stig
,...
wee
rsta
an a
an d
ie im
puls
aank
open
in d
e na
-bi
jhei
d va
n de
kas
sa:
DVD’
s, b
oeke
n, s
trip
s,
vide
ospe
lletj
es,
het
eeuw
ig k
ind
in m
e w
as
bijn
a ni
et m
eer
te c
ontr
oler
en,.
..m
aar
ja
hoor
, op
luch
ting
, ik
had
het
geh
aald
. 17
.63
euro
zei
de
kass
iers
ter
tege
n m
e en
ter
wijl
ik
mijn
por
tefe
uille
nam
vie
len
mijn
oge
n op
de
ben
en v
an d
e ka
ssie
rste
r en
de
hem
els
gevo
rmde
ach
terk
ant.
Hoe
is
’t m
ogel
ijk,
nu b
etra
p ik
mez
elf
op o
rdin
aire
mac
ho-
geda
chte
n. J
a, i
k be
n oo
k m
aar
men
selij
k,
denk
ik d
an e
n zo
lang
het
maa
r een
vlu
chti
-ge
ged
acht
e is
, no
wor
ries.
Ik
gaf
een
blau
w
brie
fje
van
20 e
uro
aan
haar
en
kree
g 4
euro
37
cen
t te
rug,
ik
nam
het
aan
, de
ed h
et
klep
je o
pen
om h
et o
p te
ber
gen:
4 e
uro
37,
4 eu
ro 3
7, h
ola,
dit
klo
pt n
iet.
“Ik
heb
te-
veel
ter
ug g
ekre
gen”
zei
ik. “
Oh,
mijn
exc
u-se
s” z
ei z
e e
n bi
j het
ter
ugge
ven
rake
n m
ijn
ving
erto
ppen
haa
r ha
ndpa
lm e
n w
eer
voel
ik
me
schu
ldig
om
de
geda
chte
die
doo
r m
ijn
hoof
d sc
hiet
. Di
t is
ten
voe
ten
uit
wat
me
bezi
ghou
d: h
et ju
iste
doe
n en
toc
h no
g ee
n sc
huld
gevo
el h
ebbe
n. D
e sc
huld
daa
rvan
ligt
GEBO
EID
15
“Wac
hten
op
het s
igna
al d
at m
ijn k
indj
es e
r zijn
, voo
r mijn
eer
ste
kind
erbe
zoek
. Wat
was
dat
hee
rlijk
! Gee
n tr
aant
jes,
oo
k ni
et b
ij he
t af
sche
id,
alle
en m
aar p
lezi
er. P
uur p
lezi
er e
n he
t ge
luk
er t
e zi
jn v
oor e
lkaa
r.”
A.
GEBO
EID
16
“Mij
n d
room
kom
t n
ooit
uit
, w
at m
oet
ik b
egin
nen
. H
et i
nte
ress
eert
ze
geen
du
it,
ik z
it t
och
wee
r bi
nn
en.
Wat
ik
ver
wac
ht
van
mij
n l
even
, st
el i
k e
ven
uit
. Ik
ben
gek
raak
t, r
adel
oos,
is
dit
het
? W
ann
eer
is h
et v
oor
een
men
s te
veel
?”
S.
GEBO
EID
17
bij m
ijn c
hris
telij
ke o
pvoe
ding
bij
de B
roed
ers
van
Liefd
e! T
ja,
veel
lief
de k
wam
daa
r nie
t aa
n te
pas
. De
eer
ste
jare
n vo
oral
vee
l reg
els
op d
e vi
nger
s om
af
te
lere
n m
et d
e lin
kerh
and
te s
chrij
ven,
2 ja
ar,
rode
vin
gers
, en
een
afk
eer
van
rege
ls.
Ik s
chrij
f no
g st
eeds
link
s en
ik b
en e
r fier
op.
Maar
nu,
nu
is ’
t do
nder
dag
en b
inne
n 10
min
uten
m
ag ik
gaa
n w
erke
n. E
erst
nog
tan
den
poet
sen
en
nog
wat
naa
r W
im O
oste
rlinc
k op
Stu
dio
Brus
sel
luis
tere
n to
t ze
me
kom
en h
alen
. Aan
de
over
kant
w
orde
n de
eer
sten
gel
ost
(ja,
bijn
a zo
als
bij
de
dier
en)
en ik
hou
me
klaa
r. J
a ho
or,
de d
eur
gaat
op
en e
n Di
rk,
de d
iens
tdoe
nde
chef
en
nen
toff
e ga
st,
zegt
wer
ktui
glijk
“w
erke
n”,
waa
rna
ik b
ijna
alti
jd e
en fl
auw
e re
acti
e he
b zo
als
“ja,
wee
r gel
d ga
an s
chep
pen,
...m
et e
en h
eel k
lein
sch
opje
na-
tuur
lijk.
Hop
la,
ik d
ende
r de
tra
p af
, do
or d
e m
e-ta
alde
tect
or,
een
vlug
ge f
ouill
e en
rec
ht n
aar
’t
atel
ier.
Toe
n w
erkt
e ik
daa
r nog
sam
en m
et Ja
n di
e ne
t al
s ik
gek
is o
p ro
ck e
n al
tern
atie
ve m
uzie
k en
zo
doen
de s
taat
de
muz
iek
in d
e ru
imte
op
102.
1 St
udio
Bru
ssel
. Al
hoew
el J
an r
egel
mat
ig “
iets
” nu
ttig
t en
ik
101
% t
egen
die
mid
dele
n be
n, i
s on
s w
eder
zijd
s re
spec
t he
el g
root
. De
wer
ksfe
er is
ec
ht g
ezel
lig e
n ze
lfs
de c
hef
van
de w
erkh
uize
n zi
et d
at v
oor
de e
erst
e m
aal
sind
s hi
j er
wer
kte
iede
reen
ied
eree
n hi
elp
als
’t e
ven
min
der
ging
. Va
n 7u
30 t
ot 1
0u30
was
ik d
us n
iet
bezi
g m
et w
at
kom
en k
on.
De v
rijhe
idsb
erov
ing
is v
olge
ns d
e Be
lgis
che
wet
de
str
af;
natu
urlij
k is
dat
sim
plis
tisc
h vo
orge
stel
d w
ant
vana
f da
g éé
n va
n m
ijn g
evan
gens
chap
str
af
ik m
ezel
f er
bov
enop
. Ik
kan
nie
t aa
nvaa
rden
wat
ge
beur
d is
! Me
nsen
die
me
kenn
en o
msc
hrijv
en
me
als
een
prog
ress
ieve
lin
kse
rakk
er d
ie a
ctie
f
en p
assi
ef p
rote
stee
rt t
egen
elk
e vo
rm v
an o
n-re
cht
en o
vert
uigd
pac
ifist
. Hoe
in o
nze
lieve
God
s na
am k
omt
het
dat
er o
p he
t do
ssie
r MOO
RD s
taat
! Ee
n sc
enar
io v
an e
en H
olly
woo
d th
rille
r m
et ja
ren
stre
ss,
gehe
ugen
verli
es,
bedr
og e
n ve
rraa
d; s
oms
lees
t he
t al
s ee
n ve
rhaa
l van
Ste
phen
Kin
g!
Medi
a-ad
voka
at J.
Ver
mas
sen
zegt
het
sim
pel m
et
één
zin,
één
sim
pele
zin
: “H
et z
it i
n ie
der
van
ons.
”
En z
o zi
t ik
mor
gen
rech
t te
geno
ver
mijn
sch
oon-
moe
der i
n he
t do
ssie
r “de
teg
enpa
rtij”
. Nu
begi
nt
het
toch
wel
zw
aar
te k
riebe
len
in m
ijn b
uik.
Het
be
gon
als
een
goed
idee
bij
een
wor
ksho
p sl
acht
-of
ferh
ulp.
D-D
ay-1
, m
ijn m
ini-
proc
es m
aar
wat
vo
oraf
gin
g is
nie
t ec
ht e
en li
jden
sweg
maa
r to
ch
een
rout
e w
aar d
e du
ivel
alle
tru
cs b
oven
haal
t om
het
niet
te
doen
. Gel
ukki
g ku
nnen
we
vrij
freq
uent
de
elne
men
aan
wor
ksho
ps,
info
-avo
nden
enz
. ove
r sc
huld
bem
idde
ling,
sla
chto
ffer
in b
eeld
en
de re
-la
tie
dade
r-sl
acht
offe
r, g
eorg
anis
eerd
doo
r de
he
rste
lcon
sule
nte
van
de g
evan
geni
s. Z
elf
zou
ik
iede
reen
aan
rade
n om
min
sten
s éé
nmaa
l aan
iets
de
rgel
ijks
deel
te
nem
en. J
e he
bt n
iks
te v
reze
n en
no
g m
inde
r te
verli
ezen
. Iet
s w
at z
eker
zal
geb
eu-
ren
is d
at je
op
een
bepa
ald
ogen
blik
ged
won
gen
wor
dt o
m n
aar
jeze
lf t
e ki
jken
, ni
et d
oor
iem
and
in d
e za
al m
aar
door
je
ziel
en
gew
eten
. Op
dit
m
omen
t ka
n je
bes
effe
n da
t je
fou
t w
as e
n ev
en
stil
wor
den
ofw
el v
luch
t je
in d
e le
ugen
s w
aarin
je
zelf
beg
int
te g
elov
en.
Wat
ook
mog
elijk
is d
at je
do
or d
e on
gevo
elig
heid
en
corr
upti
e va
n de
wer
eld
com
plee
t ge
desi
llusi
onee
rd b
ent
maa
r zek
er in
dit
ge
val k
an je
er l
esse
n ui
t tr
ekke
n.
P.
ALS
Je e
eNZA
AM b
eNT
Waa
rom
lie
t je
me
staa
n ?
Wat
heb
ik
je m
isda
an ?
Is e
r ee
n a
nde
r, d
ie jo
uw
lev
en k
leu
rt ?
Zeg
me
nou
, w
at i
s er
toc
h g
ebeu
rd ?
Jij w
as m
ijn
lic
ht
en z
onn
estr
aal.
Nu
zit
ik
zon
der
verh
aal.
Nog
ste
eds
kan
ik
het
nie
t ge
love
n.
Hee
l m
ijn
wer
eld
ligt
on
ders
tebo
ven
.
Wee
s ge
rust
, ik
zal
je l
aten
gaa
n.
Maa
r de
nk
toc
h e
ven
aan
de w
oord
en,
die
ik s
chri
jf.
Het
is
het
en
ige
dat
nog
ove
rbli
jft.
GEBO
EID
18
een
Kind
Ik w
ou d
at ik
een
kin
d w
as.
Zond
er z
orge
n.Zo
nder
ang
st o
m m
orge
n.Ik
wou
dat
ik e
en k
ind
was
.Al
smaa
r spe
len
en m
e no
oit
verv
elen
.Ik
wou
dat
ik e
en k
ind
was
.Dr
ukte
en
geti
eren
voo
ral v
eel p
lezi
er.
Ik w
ou d
at ik
een
kin
d w
as.
Vol d
rom
en e
n de
ove
rtui
ging
dat
ze u
itko
men
.Ik
wou
dat
ik e
en k
ind
was
.
Door
mijn
opv
oedi
ngbe
n ik
noo
it e
en k
ind
kunn
en z
ijn.
En d
us b
eeld
ik m
e in
hoe
moo
i het
wel
had
kun
nen
zijn
.
Ik w
ou d
at ik
een
kin
d w
as.
“Zo
lang
ik g
evoe
lens
heb
, w
eet
ik d
at e
r ook
voo
r mij
een
waa
rde
is in
het
leve
n.
Maar
nu
ik d
it n
eerg
esch
reve
n he
b, v
raag
ik m
e al
af:
wat
als
ik m
ijn li
cht
uitd
oe
en m
ijn o
gen
slui
t. W
elk
onw
eer h
angt
er d
an w
eer t
usse
n m
ijn o
ren!
”
S.GE
BOEI
D 19
GEBO
EID
20
“Ik
heb
gee
n b
ehoe
fte
aan
een
con
fron
tati
e of
aan
een
lij
f aa
n l
ijf
geve
cht.
Maa
r w
el a
an e
en o
ntm
oeti
ng
van
har
t to
t h
art.
”
S.
GEBO
EID
21
als
Het
duis
ter
valt
Het
duis
ter h
eeft
me
over
valle
n.Ik
raak
alle
s kw
ijt.
Al m
ijn d
rom
en z
ijn v
erga
an.
Mijn
illu
sies
ver
dwen
en.
Mijn
leve
n vo
orbi
j.Ni
ks li
gt n
og b
inne
n ha
ndbe
reik
.Ge
en w
ense
n, g
een
gelu
k.Ze
lfs
geen
idee
.
Alle
s lig
t ve
rve
r weg
van
mij.
De t
ol v
an h
et lo
t...
Mijn
leve
n is
net
een
onts
poor
de t
rein
.Do
or e
en o
nver
wac
hte
weg
vers
perr
ing.
Op w
elk
spoo
r moe
t ik
nu
zijn
?W
elke
weg
moe
t ik
nu
insl
aan
?Za
l ik
ooit
een
gel
ukki
g en
waa
rdig
leve
n vi
nden
?Ik
ben
het
bijs
ter.
Vroe
ger v
olgd
e ik
mijn
har
t.He
t is
kou
d nu
.En
gee
n te
ken
te z
ien.
Het
duis
ter i
s in
getr
eden
.En
ik z
ie n
iks
mee
r.
GEBO
EID
22
een
eeuw
ig v
erla
ngen
Het
is d
onke
r, g
ril e
n ko
ud e
n ki
l in
mijn
har
tIk
slij
t ee
n le
ven
in e
en e
euw
ig d
uren
de n
acht
Met
hevi
ge d
rukk
ende
en
blijv
ende
han
gend
e st
orm
enIn
rege
nbui
en d
ie o
nafg
ebro
ken
op m
e ne
er s
tort
enEn
blik
sem
schi
chte
n di
e st
eeds
op
mij
insl
aan
Voor
bij g
ing
het
maa
r alle
maa
l een
s vo
orgo
ed v
oorb
ijGe
en z
orge
n of
pijn
, ge
woo
n ge
lukk
ig z
ijn in
en
met
mez
elf
Een
leve
n le
iden
, ne
t al
sof
er n
ooit
iets
zou
geb
eurd
zijn
Nieu
we
wen
sen,
nie
uwe
drom
enEe
n ov
erzi
cht,
voo
ruit
blik
ken
en v
ooru
itzi
chte
n
Net
als
wan
neer
er e
en n
ieuw
e da
g be
gint
De z
on d
ie o
pkom
t, e
n zi
ch b
reek
t do
or d
e w
olke
nDi
e op
rijst
van
ach
ter h
aar h
oge
bom
enEn
zic
h re
ikt
tot
ver b
oven
de
horiz
onEn
dan
alle
s en
iede
reen
bel
icht
, m
et h
aar s
tral
end
wit
geel
lich
t
Drom
en,
wen
sen
en v
erla
ngen
sHe
el m
ijn h
art
is e
r van
ver
vuld
Maar
gee
n en
kel e
rvan
bre
ekt
uit
Die
wor
den
zo a
fger
emd,
zo
afge
sche
rmd
Wan
t di
e m
uren
ero
mhe
en z
ijn t
e ho
og
Zeg
me,
bij
wie
moe
t ik
zijn
, w
aar m
oet
ik n
aart
oeOm
al d
ie o
mrin
gend
e m
uren
te
slop
enIs
er i
eman
d di
e m
ij ka
n he
lpen
mij
te b
evrij
den,
te
verlo
ssen
Zoda
t ik
vrij
kan
zijn
, vr
ij ka
n le
ven
En g
eluk
kig
mag
zijn
in m
ijn d
rom
en,
wen
sen
en v
erla
ngen
s
Die
ik u
itei
ndel
ijk k
an e
n m
ag v
erw
ezen
lijke
n.
P.
“Gee
f m
ij da
n m
aar e
en d
ekse
l teg
en m
ijn n
eus,
dan
wee
t ik
dat
het
mijn
neu
s is
die
pijn
doe
t.W
at is
een
men
s di
e om
hul
p ro
ept
zond
er g
ehoo
rd t
e w
orde
n, n
iks
is e
rger
. Wie
of
wat
kan
me
niet
sch
elen
, al
s he
t m
aar i
eman
d is
die
mee
r hee
ft d
an e
ven.
”
S.
GEBO
EID
23
GEBO
EID
24
“Ik
gel
oof
nie
t in
een
god
. Maa
r so
ms
praa
t ik
tot
mij
n e
nge
lke.
Oo
k a
l h
oort
ze
me
nie
t, z
e h
angt
toc
h r
ond
mij
n h
als
die
wel
lu
iste
rt.
Noe
mt
men
dit
waa
nzi
n?
Iede
reen
waa
nt
zich
wel
erg
ens
in z
eker
?”
S.
GEBO
EID
25
Dond
erda
g 27
okt
ober
200
59
U –
zonn
ig
de n
ieuw
e w
ande
ling
-uit
Hali
ng
We
rede
n ne
t de
gev
ange
nisp
oort
en u
it.
Ik w
ist
niet
hoe
ik m
ij m
oest
voe
len
–sch
uldi
g- o
mda
t ik
geb
oeid
ach
ter
in d
e au
to z
at o
f ze
lfge
noeg
zaam
vo
or h
et in
zich
t in
al d
at m
oois
en
kleu
renp
rach
t di
e pl
ots
opdo
ken.
Ik k
eek
uit
het
raam
en
voel
de m
ij éé
n m
et d
e bo
men
in
vol
le h
erfs
tkle
uren
.Fl
ora
en f
auna
blo
eien
, gr
oeie
n en
ver
wel
ken
volg
ens
de in
tern
e kl
ok d
ie d
e sc
hepp
er in
hen
hee
ft g
ebou
wd,
m
aar
men
sen
bem
inne
n, k
renk
en e
n ha
ten
volg
ens
niet
s an
ders
dan
hun
eig
en g
rillig
heid
.
Dat
zou
dade
lijk
blijk
en..
.
A.
ze
g
no
oi
t
Zeg n
ooit
: m
ij ka
n zo
iets
noo
it g
ebeu
ren.
Ni
et
dat
het
jeze
lf
gaat
ov
erko
men
...
maa
r m
issc
hien
wel
iem
and
waa
rvan
je
het
nooi
t zo
u he
bben
ver
wac
ht.
Erge
ns s
ta je
al
s ee
n no
rmaa
l pe
rsoo
n in
een
maa
tsch
ap-
pij,
ver
af v
an ie
ts d
at e
en t
aboe
is. E
en g
ege-
ven
waa
r in
ges
prek
ken
nooi
t ov
er g
espr
oken
w
ordt
. W
ant
,die
’ ho
ren
er g
ewoo
n ni
et b
ij.
Vand
aag
hoor
je m
eer o
ver h
et lo
t va
n zo
vele
n di
e te
mak
en k
rijge
n m
et o
nze
maa
tsch
appi
j di
e de
pun
tjes
op
de ,
i’ tr
acht
te
zett
en.
Neen
, oo
it s
tond
ik e
r oo
k ni
et b
ij st
il. I
n ee
n ge
vang
enis
bel
ande
n? B
en je
zie
k? E
en g
evan
-ge
ne b
ezoe
ken?
Ben
je g
etik
t? E
n to
ch o
ver-
kwam
het
mij
ooit
dat
een
lid
van
mijn
toe
-ko
mst
ige
fam
ilie
een
tijd
je d
e w
erel
d m
ocht
ga
an z
ien
van
acht
er d
e tr
alie
s va
n ee
n ce
l. He
t vo
nnis
van
de
rech
ter
luid
de:
een
jaar
tje
en v
ijf ja
ar re
chte
n kw
ijt. D
aar w
aren
dan
een
aa
ntal
maa
nden
,Ni
euw
e W
ande
ling’
bij
voor
-da
t de
man
op
tran
spor
t wer
d ge
stel
d (g
ezet
?)
naar
een
and
ere
verb
lijfp
laat
s vo
or d
e re
st v
an
die
stra
f.Ja
, ik
bez
ocht
de
man
een
aan
tal k
eren
. Te
sa-
men
met
de
vele
bez
oeke
rs w
as h
et a
ansc
hui-
ven
voor
de
iden
tite
itsc
ontr
ole
en t
oen
kon
je
met
een
aan
tal v
an h
en n
aar
de b
esch
ikba
re
bezo
eker
shok
jes.
Nee
n, h
et w
as n
iet
zo e
en
,leu
tig’
bez
oek.
Wat
ver
tel j
e pe
r sl
ot v
an r
e-ke
ning
aan
iem
and
die
feit
en p
leeg
de w
aar-
over
je z
elf
een
beet
je v
erra
st m
aar
ook
be-
scha
amd
bent
? Ie
man
d be
zoek
en i
n ee
n ge
vang
enis
om
ge-
woo
n ee
n ,g
oede
’ da
g to
e te
wen
sen.
.. e
n te
hop
en d
at h
et e
en g
oede
dag
voo
r he
m
wor
dt.
Je z
it d
aar
wat
te
star
en n
aar
mek
aar
door
heen
het
ve
nste
rgla
s da
t al
le c
onta
ct
bem
oeili
jkt.
Je
vraa
gt j
ezel
f af
: w
at k
an i
k ve
rtel
len?
Ver
telle
n da
t he
t ga
uw z
al v
oor-
bij
zijn
, da
t he
t le
ven
toch
nog
zin
hee
ft e
n ve
rder
gaa
t na
die
éne
fou
t? M
oeili
jk?
Het
is
aart
smoe
ilijk
om
gew
oon.
.. e
en b
ezoe
ker
te
zijn
en
een
gede
tine
erde
doo
r di
t be
zoek
een
be
etje
zijn
fou
t(en
) te
ver
geve
n. W
ant
is z
o ee
n be
zoek
nie
t ie
ts w
aar ,
verg
evin
g’ o
ok e
en
beet
je c
entr
aal s
taat
? St
raks
kom
je t
erug
in
de m
aats
chap
pij
en z
onde
r ve
rgev
ing
ben
je
gedo
emd.
Het
was
zek
er ie
ts w
aar
ik e
ven
bij s
tils
tond
. De
man
zel
f he
eft
niet
zo
heel
vee
l ja
ren
nog
,gel
eefd
’ en
ik b
en e
r ze
ker
van
dat
het
schu
ldge
voel
en t
ot d
ie la
atst
e da
g bl
eef
kna-
gen.
Maa
r, w
at m
ij be
lang
rijk
leek
, w
as ,
het
spijt
me’
. Maa
r ver
war
nie
t ve
rgev
en m
et v
er-
gete
n. D
at w
ou i
k ev
en k
wijt
. Da
t ve
rget
en
blijf
t ee
n le
ven
lang
han
gen.
En t
oen
gebe
urde
iets
dat
nog
mee
r ble
ef h
an-
gen.
Iem
and
die
mij
ooit
jare
n te
rug
in ,
onze
bu
urt’
tot
tw
eem
aal t
oe h
ad b
esto
len
en o
oit
de t
ralie
s za
g...
kw
am n
aar
mij
toe
en v
roeg
om
ver
gevi
ng v
oor
wat
hij
mij
jare
n te
rug
had
aang
edaa
n...
Of
ik h
em w
ou v
erge
ven?
Wat
an
twoo
rd v
ind
je d
aaro
p?
E.
GEBO
EID
26
Die
p in
mij
n b
inn
enst
e be
n i
k b
ang
van
men
sen
.D
at z
e m
e zo
ude
n k
wet
sen
.D
at i
k z
e zo
u k
wet
sen
.B
ang
om v
erk
eerd
e w
oord
en.
Ban
g om
ver
kee
rd t
e do
en.
Alle
en a
ls i
k a
llee
nbe
n,
ben
ik
mez
elf.
Mij
n e
igen
zel
ve.
En a
ls i
k d
an i
ets
kri
jg,
voel
ik
me
sch
uld
ig e
n m
ach
telo
os.
Aan
vaar
din
g li
gt m
e zw
aar.
Hee
l m
ijn
lev
enh
eb i
k m
oete
n k
nok
ken
om i
ets
te b
erei
ken
.
En o
ok a
l h
eb i
k n
u n
iets
,to
ch z
ijn
er
een
paa
r di
nge
n v
an w
aard
e.D
e w
aard
e op
zic
h.
De
waa
rde
van
het
lev
en.
De
kle
ine
din
gen
kor
tom
.
Eerl
ijk
hei
d, r
ech
tvaa
rdig
hei
d en
res
pect
zeg
ik s
teed
s en
da’
s oo
k m
ijn
leu
ze.
Ja,
daar
voor
app
reci
eer
ik s
omm
ige
men
sen
toc
h.
Die
en
kel
en d
ie e
erli
jk z
ijn
.D
ie e
nk
ele
men
sen
.
Hoe
har
d h
un
eer
lijk
hei
doo
k i
s of
kli
nk
t.
biJ
de
MeN
SeN
“Ik
zou
mez
elf
som
s w
illen
weg
stop
pen,
voo
r de
men
sen
die
nog
van
me
houd
en. I
k w
il he
n da
n ni
et la
stig
val
len
met
mez
elf.
Toc
h sn
ak ik
naa
r ech
te n
abijh
eid,
naa
r ted
ere
aanr
akin
gen.
Ik
ben
eenz
aam
.”
S.
GEBO
EID
27
Deze
br
ochu
re
is
een
real
isat
ie
van
De
Schu
unsc
hgre
iver
s, s
chrij
fclu
b va
n Bi
j’ De
Vie
ze
Gast
en,
de G
evan
geni
s va
n Ge
nt e
n CA
W A
rtev
elde
-
vzw
Just
isti
eel W
elzi
jnsw
erk
Gent
.
foto
’s H
ilde
de Le
ener
DAN
kW
OOr
DJE
Als
vorm
ings
wer
ker
in
de
geva
nge
nis
was
het
een
pre
ttig
e er
va-
rin
g to
en D
e Vi
eze
Gast
en z
ich
aan
bode
n m
et e
en s
chri
jfpr
ojec
t.D
e di
enst
soc
iaal
-cu
ltu
reel
wer
k w
il z
o go
ed m
ogel
ijk
tra
chte
n
te v
oorz
ien
in
een
kw
alit
atie
f h
ulp
- en
die
nst
verl
enin
gsaa
nbo
d.
Cult
uu
r is
daa
r ee
n e
ssen
tiee
l on
derd
eel
van
. Zon
der
cult
uu
r k
un
-n
en w
e ge
en b
rugg
en s
laan
tu
ssen
in
tra-
mu
ros
en e
xtr
a-m
uro
s.
Dan
k a
an a
llen
die
een
ste
en h
ebbe
n b
ijge
drag
en a
an d
it s
chri
jf-
proj
ect
in d
e N
ieu
wew
ande
lin
g.St
efaa
n S
egae
rt
