INBEX LECTIONUM - rosdok.uni-rostock.derosdok.uni-rostock.de/data/Preview-PuV/PDF/1852_SS_IL.pdf ·...

INBEX

L E C T I O N U M I N

S E M E S T R I A E S T I V O it. ¡ H D C C C L I I

A D I E X V M . A P K I L l i

P U B L I C E P R I V A T I M Q U E H A B E N D A R U M .

PRAEMISSUM EST COMMENTATIONS

D E F A B U L I S R E T R A C T A T I S

S P E C I M E N « H J I N T i n » . ^ » ~

9 f U T E R I S A D L E R I A N I S .

1 of 20Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010


Ctuum pleraque alia, turn etiam priorum Nubium fragmenta saepius explicationem habent ambiguam. Hinc olim in ejusmodi locis utramque interpretationem simul proposui, et earn, quae secundarum Nubium argumento dissimillima videretur (quam turn quidem necessario probare debebam,) et contrariant, quam ut nunc video utrarumque Nubium rationes postulant. Sed quum corrupta quaedam hujus generis fragmenta melius nunc quam olim emendasse videar: de his ipsis rebus iterum mihi vel invito dicendum erit. Initium faciam ab loco uno omnium difficil-limo Diogenis Laertii II, 18 'Edóxsi Si (ó Soixcarns) av/tmoislv EvpmlStj. 8&ev Mvr¡a¡Xoyps ovrio qnjoí-

$pvyeg ¿orí xatvov Spâ/tta TOVT' EvqmiSov, a xai 2wxpcm;e ra ypvyava imoTi'&ijoi.

xai nâXtv Evpmidrjs owxparoyo/upovs.

MUÍ KaXXiaç Ilefyvais' "HSrj ail oe/ivij xai ypoviig oww ¡aiycc. è'JiOTi yáp /tor 2wxo«r>;c y up ahiog.

'Acimo(púvr¡s NeyiXaig-EvpmíSqg ó" ó ras rqaymSias noiwv

tas nepiXaXovoas owós èort ras aotpág. Primum Elmslejus ad Eurip. Bacch. p. 173 ed. Lips, optime correxit, otrev Tt¡Xe-XXCÍSTJS orna (prjol, comparata Euripidis vita in cod. Ambrosiano, ubi haec legun-tur: Aoxsl Si aw& (rü EvQmíStf) xaï SioxcÚTtjs o (piXóoo(po$ xai MvrjaíXoyos avfinmoojxtvat rtvà, ¿>g (ptjol TyXexXeíSqs' MvyoiXoyog Si ixeivos &pvyixóv TI SQÜ/M» xaivov Evpmídfj xai 2ioxpaTr¡g vnorí&i¡o~iv. Frustra in his laboratum est a viro docto in Classical Journal t. 23 p. 402 et a Welckcro in Mus. Rhen. (a. 1839) Supplem. II P. II p. 453—455. Restât Dindorfii emendatio in Aristoph. Fragm. p. 23 ed. I (T. II p. 512 ed. Ox.)

1*


4

MvrjoíXoyós ior' ixeîvos, os (pçîryet TI acá fia xaivov EvqmiSr¡, xai ^laxcáTijs T « (pavyav vnorl&yatv.

Haec mullís certatim probata est, G. Hermanno censori in Diariis litt. Lips. a. 1829 fol. 204, mihimet ipsi I. 1. p. 152, Meinekio Fragm. Com. II. I p. 372 ed. I (p. 135 ed II) aliisque. At etsi V. D. de metro recle judicavit, recte etiam verbum tpQvysiv rcstituit: idem tamen ñeque 4>Qvytxbv TI recto emendavit et ipsam cor-rupit sententiam. Ñeque enim si Socratem trium poetarum auctoritate constat Euripidis adjutorem fuisse, propterca etiam Mnesilochus assiduo una scribebat : quae res nusquam ac ne in totis quidem Thesinophoriazusis memorata est. J) Immo Mnesilochus, qui secundum Dindorfii conjccturain genero fabulam totam scribebat, adjuvit ille quidem Euripidem, verurn non ut artifex ac paene ipse poeta, sed ut operarius. Itaque res ipsa non id quod Dindorfio in mentem venit, sed contra-rium postulat, Sioxoâirjs ipqvyei TI âçâpta xaivov EvQinidt] xai MvtjoíXoyos TU (pavyav1 vnoridyaiv. Quae quum ita sint, ego quidem e vitae potissimum scrip-tore lenissiinc corrigo,

'O MvtjoiXoyos ó" ixeivooi (pçvyovrt (sive rpçvyovot) d'oá/ia xaivov

EvQinlôtj xai ¿wxoáreí ra ipovyav' vnoridymv. Ceterum ab initio inter alia non probanda ó MvtjoiXoyos 8" ixsivoat etiam Meine-kius I. 1. p. 372 proposuit. Teleclidis verba ex 'HoibSois suinta esse Dindorfius conjecerat, in qua fabula alii tragici, Philocles et Nothippus castigati sunt. De qua conjectura sic I. 1. p. 152 statueram: „ne illud quidem male Dindorfius." Posten Meinekius Hist. com. p. 88 quum eandem sententiam tulit, turn me quasi aliter judicassem reprehcndit: „Quanquam ea non ita certa est conjectura, ut visa est Fritzschio Quaes tt. Arist . I p. 152—.* Ibidem p. 156 Hermanno auctore contendí, quae apud Diogenem sunt scripturas licet mendosas minime tamen (ut Dindorfio placucrat") ipsius Diogenis culpae adsignandas esse, ac potius in fine scrvatam esse, quae metro consentanea est antiquam lectionem Diogenis ipsius, TÓ ipçîiyav' inoTtdtjoiv, initium autetn a librariis interpolatum esse, qui senarios fabricari soient, ut h. I. (frcvyeg ¿orí xaivov âçâ/na TOVT' Ei-qmíSov. Nunc addo, verba o&ev Tt¡XexXeiSt¡s OVTW rpt¡oív ó MvtjoiXoyos (V ixttrool facile ob homoeoteleuton a librariis ita contrahi depravariquc potuisse,

') Beete id quidem vidit etiam Elmslcjus, qui in vitae scriptore verba xai MvtjoiXoiot minus rcete delcri voluit. Ego mallem eximium virum ad verborum collocationem, quae non fortuita est, attendisse, xai 2iaxpàxt)S b <ptXoaotpot xai MvtjoiXo%oç.


o

bíter HvrjoîXoyoç oikoi <pt¡at, deinde scribas, quum intra paucas lineas et Euripidis et Socratis nomina toties repetenda essent, in varios incidere errores debnisse, postremo ne fieri quidem potuisse, ut Diogenes vir metrorum peritissimus tetrámetros iambicos cum trimetris ridicule confunderet. Magni autem hoc inprimis loco refert scire, utrum ipse Diogenes an librarii ejus peccaverint. Tria enim alia fragmenta restant eaque turn manifesto corrupta, turn ab uno servata Diogene. Quodsi in priore Teleclidis 1. Diogenes ipse tam foede erravit, licebit critico ctiam caeteris locis tractandis summa imis miscere : quorum nihil faceré licebit et potius singulari prudentia opus erit, si librarii soli errasse repcrientur. Exordiar a Calliae loco, in quo Menagius conjiciebat, f¡tir¡ ai aejivij, (sic) Toupius autem Opuscc. Crit. T. I p. 411 ed. Lips, (qui hoc certe animadvertit, sermonem hie esse de Euripide) r¡ar¡ ae¡.wvvt¡ (sic)—. Ambo debebant saltern, r¡8r¡ ai ae/.woï —. Deinde Runkc-lius ad Cratinum p. 76 volebat, rí $i¡ ai ae/xvr) — ; Abs quo sublevatus ad Ari -stoph. Fr. p. 21 Dindorfius conjecit TI ât) ai ae/-ivoí—; Quod olim 1. 1. p. 151 haud equidem improbavi, ut tamen verbum ae/wovad-ae jam turn removeré studerem. -) Denique Meinekius Fragm. Com. V. II P. II p. 739 ed. I (p. 419 ed. II) Dindorlii conjecturam recipere non dubitavit. Hae correctiones Ambrosii versione omnes ni tun tur: „Jam tu te efferens magnifiée de te sentis." At Euripides non certe, si odiosam vultus arrogantiam a Socrate mutuatus erat, ideirco ab eodem Socratc in tragoediis scribendis videri poterat adjutus esse. Nempe dormitavimus omnes, de solis literulis ijâr ai ae¡.ivr¡ solliciti, de proximis, quae non minus corruptae sunt xaï qiçoveîg et quod turpius est de ipsa sententia plane securi. Etenim hoc dicere Callias debet, rbv 2wxp<ro/ avfinoieïv JEùçmiây. Adeo neque illud sen-simus, hune versum ad correctionem difficillimum esse, et ipsam Iectionis varietatem mirificc negleximus. Nam etsi nihili est r,$v (sic), quod pro r¡dr¡ editio habet Fro-benii, tamen pro verbis x«¿ tpçoveis scriptura Ttctratpcovels in codd. Cantabrig. Lobcovic. et eadem edit. Frobenii unice probanda erat. Scripserat enim Callias, uti nunc existimo,

A. Tí ai) ai) as/jmjç xaraqjQoveïe ovrw fj>êya; B. eleari y&p ftot' 2oixçârt]s yàp ahtog.

Dii deaeque aepwoï dicuntur. Interrogatus Eurípides, cur venerandam deam nescio

') Multa sane verba et in — vvm et eadem in — oui exeunt, Attici tamen constanter dicunt ai/ivivtaifat non ae/ivoîo&at, quo Herodotus utitur. Cf. Matthiae ad Eurip. Helenam v. 866. Qua m rem postea Dindorfius ipse intellexit. Nam in ed. Ox. p. 511 prions editionis verba c o r r i g e n d u m ot/tvot delete sunt et Runkelii conjectura tota adscila.


6

quam (in tragoedia, ut opinor) tantopere contemnat, hujus rei causara a Socrate repetit. Vulgus enim ut Socratem ita etiam in tragoediis Euripidem a&eov puta-bat, de quo plura dixi ad Thesmoph. v. 451 p. 166. Profecto autem Euripides, si impiam deorum contemtionem a Socrate didicit, non ille quidem in verbis tragicis, at in sententiis iingendis a Socrate adjutus est. Non dissimilis nostrae conjecturée versus est, quo uti miror Runkelium, Eurip. Hippol. 99. Turn opportune Dindorfius observât, in iisdem Calliae nedijiaie etiam alios poetas trágicos, Acestorem et Melanthium notatos fuisse. Calliae loco a Diogene praemissum est alteram Tele-clidae fragmentum, xai nâfov

EvQinidyc atoxQctToyo/tupovg ex eadem illud Teleclidae comoedia petitum, e qua fragmentum proximum superius ó MvyaiXoyps — imotidâiv. Conjectura Casauboni, Menagii et 1. 1. p. 173 Elmsleji, EvQinióSjs awxQuróyo/Kpog (de qua Casaubonus ipse dubitat) eo corruit, quod omnia hujus generis adjectiva, Aeschyleum nokvyo/trpos, turn evyofupog et Se(j(>ioóyofi(pos vim habcnt passivam, ut illud — yopupog nihil aliud quam yopupia-rog sive yo/Lupoaerog sive yofupoTictyqg significet. Recte igitur accusativus amxoa-loyôfupovs et a Meibomio defensus est, qui oriyovg intelligebat et a Casaubono, qui Euripidis tragoedias ita dictas vu It et postremo optime judicat, for (assis aliquid deesse atque desiderari. Aut vera aut próxima vero nostra emen-dalio videtur, xai náXiv

[yvoi/iug] EvQMiaooioxQUToyó/itifpovg, h. e. sententias Euripidei Socratis clavo compactas. Primum enim sic illud ipsuin habemus, quod huic quoque loco inesse debet, tbv SiaxQctrn avpinotovvca EVQI-

nidy, habemus justum metrum, anapaesticum, sermonem deniquc comoediae pro-prium habemus. Saepissime enim comici e duobus nominibus unum faciunt eaque sic componunt, ut Evçmtâoaomç&r'tjg Socratem Euripidi similem significet, quemadmodum Aristophanes Euripidis imitator a Cratino ap. schol. Platonis p. 330 B. yviofioo'tMxrrjs evointactoiorotpuvîÇwv dicitur. Alia ejusdem generis exempta collegi apud Tocppelium De Eupolidis Adulatoribus p. 63. Denique yvm/nag vel simile vocabulum eo facilius excidere potuit, quod librarii in his duobus Teleclidae locis plus crrarant, quam in proximis Calliae et Aristophanis. Quare fieri etiam illud potest, ut plura verba exciderint, sive ex mea emendatione metrum fuit anapaesticum, sive nominativo Eùotnlâijç servato iambicum. Ita ne hic quidem in ipsum Diogenem ulla cadit erroris suspicio.3) Calliae versus apud Diogenem frag-

') Dindorfius 1.1, p. 23: „Et qualia quaeso sunt, inquit, próxima ilia xai itàXtv EvomiSi¡s


7

mentum sequitur Aristophanis, 'j4oi(no<pávr¡g NeyiXaig-JEvQiniâtjs à* ó rag Tçayipâiag nouäv vag TceçtXaXovaag ovróg tari rag ao<pág.

Etiam hie locus eo consilio ab Diogene allatus est, ut Euripidem tragicum Socratis ope adjutum demonstraret: quod quum minime dictum sit, certe sequitur hoc queque fragmentum non minus quam priora corruptum esse. Et Dindorfius quidem, ut et nostrum locum et alterum Teleclidis eadem opera sanaret, principio hoc fragmentum Aristophani ereptum in Telecliden transtulit, ac turn singulari atque inaudita audacia hoc modo scribi jussit,

Frustra. Nam in comoedia Euripidi tarn constanter loquacitas exprobratur, ut illud rag neqiXaXovaag comico ipsi, non Diogenis interpolationi nescio cui tribuendum sit. Quod Vitium ut evitaret, Hermannus in Praefat. p. XIX quamvis et ipse veri-simile putasset Teleclidis esse hos versus non Aristophanis, tarnen eos ita potius corrigi voluit, xal näXiv

Hermannum plane secutus est Meinekius Fragm. Com. Y. II P. I p. 372 ed. I (cf. p. 135 ed. II.) Horum igitur triumvirorum auctoritate commoti etiam alii non Aristophani, sed Teleclidi hosce versus adsignarunt, Bergkius Fragm. Aristoph. p. 1106 (sive p. 300 ed. II) et Beerius 1. I. p. 124, cujus verba haec sunt: „23iefe SBerfe fmb bôcbiï mahrfcbeinlid) bem HflefletbeS jujufdbretben (f. Dinborf —; ©. nermann—; SKetnefe —; tie ©egettgrunbe griçfcije'é Ou. Arist. I, p. J 54 ff. jinb nicfet »on 99e* beutung.") At recte 1. I. p. 157 judicavi hoc fragmentum non Teleclidis esse, ad quern temeraria Dindorfii conjectura aberravit, sed ejus, cui communi omnium libro-rum consensu tribuitur, Aristophanis.s) Scilicet facta (sicut Dindorfius fecit) verbi

otoxpaToyôfMfovç? Iinmo hie quoque immanis subest hallucinatio Diogenis, qui — extudit fragmentum absurdissime conformatum —." Declamare in quemvis licet, non solum in Diogenem, srd etiam in Dindorfium.

*» Inepte scribit p. 23 (sive p. 513 Ox.:) „Haec igitur sunt verba poetae, sive Teleclidis t e a , quod minus p r o b a b i l e d u c o , C a l l i a e —." Calliam ne nominare quidem debebat, sed tantum Telecliden, ad quern Diogenis verba xai nûXiv unice pertinent.

') Mirabilis ist» transpositio hoc minus ferenda est, quod quum in caeteris locis primo et tertio nulla vocula in alienum fragmentum irrepserit, hic duo fragmenta ne contigna quidem,

EvQmidrjg o** ó xàg joayipStug nouäv rag amxQmoyólOfovg ovróg iort rag aotpetg. *)

Tag neçiXaXovoag ovróg ¿orí, vag aotpàg, rag owxpaToyóftcpovg.


8

aontcaxoyo/Mpovs transpositione vel sic Aristophanis haberemus fragmentum,6) minime vero Telecüdis ea ipsa ratione, quam p. 157 declaravi : xai náXiv (sc. Tr¡-XtxXsiâtjs') „EvQmidr¡s * * * . " xa< KaXXias — ahiog. [xai] 'Aqiororpávtjs — ràs coyas, ràs oioxçaroyô/u<povs. Quin Aristophanis fragmentum turn quoque nianebit, etiamsi non unam vocem amxoaroyófJKpovs, sed duo senarios totos trans-ponere libuerit, sive hoc modo — ra rfovyav' vnorí\h¡oitt. xai náXiv „EVQI-níchjs * * *" [xai] 'AQioro<pávi¡s — ràs ootpàs, ràs ooixcaroyopapovs.'1 xai KaXXias — atrios, sive eliam ut p. 158 monui deleto nàhv et Evoiniàns id est, r à yotiyav' vnoríar¡oia. xai Apioro(fávt¡s — ràs aofpàs, ràs aaxqaroyôfir-tfovs," xai KaXXias — ahios. Quum igitur nulla sat probabili ratione eflici possit, ut hi duo Aristophanis versus sive ad Tclecliden sive ad Calliam transferan-tur: turn ipsa sententia (iâôxei ov/inoieiv Eiçimây) prioribus Aristophanis Nubibus sine ulla causa eriperetur. Nam secundae Nubes et in Socratis persona totae versantur, et ibidem v. 1371 —1378 Euripidis ea mentio fit, ut Socratici ejus poesin expetere dicantur. Quod si nunc recto aut alteram Teleclidae locum aut hune Aristophanis aut utramque correxi: turn vero haec duo fragmenta in unum confundí nu lio modo possunt. Fac alteram correctionem esse inanem, fac utramque: illud tamen manebit, ultimum fragmentum verissime ad Aristophanis Nubes a Dio-gene relatum esse. Nam in his duobus locis ne cogitan quidem ulla conjectura potest, qua versus Aristophanis Aristophani surripere liceat. Sed quoniam unica Dindorfii opinatio vocem otuxoaroyo/ufpovs transponentis falso crédita est hanc vim habere posse: demonstrabo ipsam conjecture m, quae justo audacior eoque falsa est, etiam alioqui vanam esse atque inanem. Nam neque Dindorfio auctore scri-bere licet, ràs oioxparoyófupovs obras iori ràs oorpás (verba enim ràs neçiXa-Xovoas deleri nequeuntQ neque Hermanni correctionem sequi, ràs nectXaXovaas ovros tari, ràs aotpàs, | ràs aiaxcaroyó/tapons (ipsae enim tragoediae hie certe neçiXaXoîiaai dici vix possunt).7) Jam vero in Aristophane pro Evqinidrjs a*

sed spatio disjuncta secundum et quartum transposita commiscerentur : quum quidem hic ne mioimac quidem, nedum tantae transposition! locus relictas sit. Nam Diogenes justo ordine servato prius Teleclidae fragmentum, deinde alterum ejusdrm poetae, turn Calliae, denique A r i stophanis protulit. Ipsa autem poctarum verba sunt ilia quidem partim corrupta et in trímetro 4>ovyts — EvomiSov etiam interpólala, sed nequáquam isto modo, ut gumma ¡mis temeré miscenda sint.

') Quod G. Hermannus I. 1. haud dissuasit, xal náXiv (sc. Tt/XexXeiSys'') tEvpmîêt/s S' b ràt — rae ooixcaToyofitpovi", ita tantum non incredibile videretur, si lemma 'Aptarotpâvtis NitpiXats abesset, quod pro nihilo esse non potest.

') In choris poetice ac lyrice tragoediae ipsae neoiXaXovaat dici possunt, non item in


9

Valckenarius in Diatribe p. 14 et Jacobsius in additamentis ad Sulzerum V p. 349

EvQiniâov d" conjecerunt, Evçiniâi] d" alii apud Reisigium Praefat. ad Nubes p.

XXI et Hermannum Praef. p. XVIII, e quibus solus Valckenarius isto modo etiam

tag neptXaXoùoag mutandum esse perspexit. Turn omnes hi conjcctores illud nc-

glexerunt, quod a Dindorfio p. 22 atque a me p. 152 eis objectum est, non in té

gras tragoedias Euripidi Socratem solum composuisse. Vel sic tamen hae conjec-

turae Evomidov & vel Evçtniâfj o* baud procul a vero abessc videntur. Sic enim

corrigo, [xa/] Agiarorpàvr^ N&piXaig,

Eipinidov à' 6 rais Tçaywôiatç nouav

ràg ntçiXaXovaag oùrôg tart, ràg aorpâg. 8)

„Hic (Socrates) is est, inquit, qui Euripidis tragocdiis garrulas muliercs componit

et philosophas." Ita in Thesmoph. v. 547 ct in Ran. 1041 dici videmus notelv

MeXavtnnttg, Qâldpctg, 2&evefiolag. Turn alibi quoquc Euripides hoc ipso nomine

reprehenditur, quod muliercs adeo philosophantes feccrit, ut in co 1. quern ad

Ranas v. 949 attuli, Origenis contra Celsum VII p. 356 Cant. Evpinityg âh irnô

'AotOTOipavovg wùfuadettat wg àxutpoQçqftwv, âtà ro noXXûxig neoiTe&eixtvui

Xôyovg doyftârwv, d)v cino 'AvctÇayôgov ij rtvog ffêa&i rûv oorpwv, tictop'îcQOig

yvvai£lv y oixtraig. Constat tragoediam, cui nomcnetttM»Xaylnnv r\ oocpij,

ab Euripide scriptam fuisse : Melanippe enim in hoc philosopharum numéro insignem

locum obtinet. Atque haec Melanippae Euripideac dogmata Dionysius Halic. ab

Anaxagora ita dérivât, ut tamen eadem partitn diserte Socrati tribuerit Rhetor. VIII,

10 et iterumIX, 11. Hos igitur priorum Nubium versus in vicinia ejus loci posi-

diverbiia, in quibus id vix dicitur nisi de personis, ut a! nigtXaXovaat yvvatxtt. Hoc bene vidcrat Yalckenarius in Diatribe p. 14, b qnum hie Tag rpayifSi'ag — ring •ntqtXaXi)xovg conji-ceret, quera olim I. 1. p. 159 falso reprehendi. Praeterea Dindorfius I. 1. p. 23 tertii versus initiuni all Herinanno constitutum rag awxqaroyofKpovg miserum appellavit, quod ut iniserc dictum ct regium p. 158 exagitavi (debebat ccrte l a n g u i d u m appellare). Quae quum ita sint, v. outx(i«royouifovi mini in o transponendum est, neque qui id fecit Dindorfius, aut sag ac i ter a n i m a d v e r t i t , ut ait Hermannus, aut p r a e c l a r e v i d i t , ut olim ego ipse p. 152, aut opt imc cmendavi t , ut Meinekius, sed plane nihil vidit et omnia potius perlurbavit, fuitque etiam infelicior C. Reisigio, qui duo versus a Diogene c Nubibus (prioribus scilicet) allatos sccundis Nubibus audacissime inseruit. Illud ridiculum est, quod p. 23 (p. 513 Ox.) Dindorfius contendit, lemma 'Aqioxoifavtjg NttpiXate apud scriptorem, cui sua debeat Diogenes, ad longe aliam rem pertinuisse. Quod quum ego p. 155 clare refutassem, et Bergkius Fragm. p. HOC et Beerius 1. 1. p. 125 non Dindorfio, sed mihi fidem habuerunt. Nam transpositione facta Nubium locus excidisset ille quidem, sed mentio ejus in lcmmate ad candem rem spectaret.

*j Apparet priore versu EioiniSy b" b rag ri>ayu?§ixug -noivtv propterca scribi non posse, quod turn substantivum nomen yvrdixas male deesset.

2


10 tos fuisse arbitrer, quo nunc in secundis Socrates ipse monstratur, h. e. circa v. 218 ( O O T O C ) , quum antea monslrati sint Socratici v. 98; v. 107; v. 187; v. 188; v. 191; v. 192. Dindorfii p. 22 error ab Hermanno Praefat. p. XVIII refutatus est. Jam libroruni in Diogene scriplura etiam idcirco suspecta videtur, quod Euri-pidem, qui non est inter secundarum Nubium pcrsonas ne in primis quidem veri-simile est ipsum in scenam prodisse.9) Quare totuni hunc Diogenis 1. nunc ita corrigo, 'Eâôxei d'î (sc. 6 2wxo<m;c) avfiuouiv Evomidy b&ev Tt/Xexkeîâyg oihio tpjolv

„'0 MvyoiXoyps o* ixeirool (povyovai dpä/tw xaivov EvQiniSt] «ai Haxcarei rà (fovyav' imoxi&tjoi."

xai nàhv „[yv<i)f.ias] evQmidooiaxçaToyôfupovs."

xaï KakXiag ITeSi/Taig' A. „Tl <$>} av aEfivfjs xaxarpooveig ovxia /j>iya ; B. èHeoTi yûç /tor 2wxp«Ti;g yàç atxiog.a

[xaî] 'Apiarocpûvtjs NeyiXaig' „EvomiSov à' 6 xaïg xoayipdiaig noiwv xàg neçiXaXovoag oi/xôg iaxi, xàg aocpâg.a

Postremo Diogenis memoria tanto gravior esse debet, quod nusquam praeterea (si ab Euripideae vitae scriptore discesseris) relatum legi, Socratem cum Euripide tra-goedias una scripsissc.10) Aliud fragmentum a Photio servatum est p. 398, 11 Iïûçvtjg: TO bçog •&qXvxojg' y>Es TtjV nâov);\r' ôçyiadsioai rpQovâat xaxà xov AvxaßijTTov" *AQi<no(pâvr,s NeyéXaig xaï t'|;/g. Codex habet iaxiv compendio scriptum, pro quo ig xi)v correxit Porsonus ad Ranas v. 1088, naçà xyv Naekius Choeril. p. 54. Tum xaxà TOV Avxußijxxov est versus Lycabcttum (in ber Ktcbtitng), sicut apud Lucian. D. D. XX, 5 oi>y ôçâg ßoifitu xaxà xov i/uov owiaoi öaxxvXov —} Ita Nubes Athenis trans Lycabcttum in Parnethem abisse

') lia recte judicavit Reisigius Pracfat. p. XXI, assentiente Dindorfio p. 22. Aliter statuendutn essel, si utraeque Nubes fabulae plane diversae fuissent. Cf. etiam quae p. 153 diximus praeeunte Hermaano in Praefat. p. XVIII.

'°J Comparare quodnmmodo licet Aristophanis de Euripide eum locum, qui est in Ranis v. 1491 yaot'tv olv fii/ 2uixçàxti \ Tcaouxafrî/nevov Xalttv xtX. et Aeliani V. H. II, 13, ubi Socrates quotiesriinque Euripides tragoedias doceret, toties ludos spectatum ivisse et Euripidem amasse dicitur Si/Xovóxi Sia xi/v aotflar aixov. Minime vero hue pertinet obscuros versus Antiphanis »p. Athen. IV p. 134 c o xà xttpálata ovyypaqxov EipnciSt/, uti a Meinekio Fragm. Com. Vol. III p. 59 sq. ostensum est.


11

dicuntur, ut ab Hermanno Praefat. p. XYI et a me 1. 1. p. 160 obscrvatum est. Nam Dindorfii conjectura xai rov ./VXU(ÍI;TTOV sententiam evertit patetque isto modo saltern dicendum fuisse tg xov slvxafiijirov xai ti¡v Ilágvrâ. Perspicuum est enim et jam ab aliis monitum, de Nubibus haec dici atque illud xai ¿¡¡fis eo pertinere, ut Comicus paullo post iterum náovyg genere usurparit femíneo. u ) Et Dindorfius quidem 1J) verbis xái i£qs superstitis fabulae v. 323

Zoi. fikine VVV âevçï Tiçoç Ttjv nágrrjd-'' r¡Stj yàç óow xariovaag f¡oiryf] avrás

spectari contendit. At primum nubes v. 323 quum procul de Parnethe descendant, longius Athenis absunt, quam in fragmento, ubi circa Lycabettum versantur, monten» Athenis propiorem: ut fragmenti versus non ante v. 323 sed paullo post eundem b. e. ante v. 326 naca ri¡v tiaoSov locari potuerit. Deinde nubes toto in loco minime iratae sunt (oçyia&etaai,) quippe quae v. 358 sq. et Strepsiadem et Socratem amice consalutent. Postremo, uti p. 159 monui, v. 323 nubes in conspectum prodeunt ac turn primum ad ventant; at in fragmento abicrunt Athenis et e medio excesserunt. Sed Dindorfío scena illa primo ita instituía videbatur, ut nubes quum vix appropinquassent, rursum súbita ira percitae in montes recédèrent : quod etiamsi concedas, lamen illud xal ¿&¡s ne sic quidem ad v. 323 referre lice-bit. 1S) Omninoque Dindorfii conjecturée, cui tota scena a v. 275 ad v. 326 répugnât, ita tantum locus esse poterit, si haec scena non leviter mulata, sed denuo recensita est. Qui recensitam voluerit, miram istam brevitatem speciose praeten-derit, qua chorus intra tarn paucos versus 323 — 326 a Parnethe in orchestram nunc deducitur. Non magis credibile est hunc anapaestum (ut ego p. 160 conjece-ram) ex ultima totius fabulae scena decerptum esse. Chorus enim comicus turn usque ad finem remanere in orchestra solet, turn semper hilari animo abit, nun-quam irato. Turn Beerius 1. 1. p. 126 quum Dindorfii conjecturam a me refutatam

") Ita Eustathius p. 896, 55 allato ex Eurip. Medea versu 476 pergit xal i |r/;, qui Medeae v. 477 et 481 sq. intelligi vult.

") Ad Aristoph. Fragm. p. 18 ed. I, sed in ed. Ox. p. 509 ipse ea de re dubitat. Her-mannus Praef. p. XVI eodem fere loco, quo nunc v. 323 legitur, fragmentum reponit.

") Si priora Photii verba 'Acnytoifavr¡t Napikan ad v. 323 referre placuerit, non poterit glossa ista non misère corrupta esse. Primum enim quum in nostris quidem Nubibus semel tantum (v. 323) ?/ Tlâçrt/e legatur, verba xal iCijt transponi debebunt. Turn ipse anapaestus 'Ei Ttjv — AvxaBijTxóv certe alii fabulae, fortassis etiam poetae alii tribuendus erit. Non placet tarn praeceps audacia, minime praesertim necessaria. Nam si ct xal f|/~s alio non ad v. 323 spectat, et anapaestus recte ab omnibus, ut Porsono, Naekio, Hermanno, ipso Dindorfio prioribus Nubibus datus est, nihil hac Photii glossa sanius esse sequetur.

2*


12

vidisset, e parabasi hunc anapaestum voluit sumtuin esse, neque cogitavitin para-basi non de choro, sed de ipso poeta sermonen» instituí. Nunc vereor, nc quae de veris nubibus dicta videantur, male a nobis omnibus ad chorum nubium relata sint. Nam apud comicum etiam in coelestes nubes ira cadit, sicut eaedein v. 583 Clconi iratae sunt.14) Ac fortasse verae nubes Athenis iratac in Parncthem i. e. in Boeotiae fines abisse eo dicuntur, ut coelestes nubes quasi feminas deasve sensu praeditas esse et irasci posse appareat. Jam vero de coelestibus nubibus quasi feminis v. 340 — 355, moxque de iisdem quasi deabus v. 365 sqq. metro anapae-stico disputatur. In altero loco ante novam recensionem fortasse positus crat hic priorum Nubium anapaestus, postea autem a poeta dcletus est cum aliis quibusdam ejusdem argumenti versibus. Ad sententiam cum hoc anapaesto comparare licet Ovid. Metam. II, 226 „nubifer Apenninus" et Livium XXII, 30 „cam nubem, quae sedere in jugis montium sólita sit." Sequitur Athenaei locus XI p. 479, c xorv-Xíoxos de xctXehui ó tepóe xov AIOVVOOV xoccryoloxos, xcti oi$ yiovrai oi ftvoxui, ¿>S iV/xavdoos <pi¡aiv b &vax£iQi¡vbs, nctgaxi&e/nevos xb ix NerpeXóiv 'AQioro'pú-vovs' vMr¡{tl artifio) XOTVXÍOXOV." Uifilas de unodídloat xr,v (pro xr¡v cod. Laurent. 7iXi¡v, quod nihili est) xoTvXtjv aXttaov. Verbis oís yéovxai oi ¡uvoxcti po-cula ea indicari, quibus ad libationem initiati utantur adeoque praeposteram esse Casauboni opinionem ytovxui in yoowxcu mutantis 1. I. p. 148 recte judicavi. Sed quia hace ipsa verba proximo praecedunt cisque Aristophanis versus testimonii loco statim subjectus est: ideo captus etiam prístina de utrisque Nubibus conjecture ad mysteria 1.1. fragment urn referre malui itaque cxplicavi: „ncque imple vero poculum mysticum (pocula)." At practerquam quod pro xoxvXioxov turn xoxvXloxovs scri-bendum essct, ut ipso I. 1. demons travi, axf'ipeiv plcrumque non implen di vim habet, sed coronan di. Quamobrem prior Nicandri explicatio unice amplectenda est, quam ipse p. 148 hand improbatam insuper Pollucis auctoritatc VI, 99 stabi-livi: ear* de TI xai b xbxvXog Jiovvaiaxbv exmofia, woneo xai b xoxvíioxog. Itaque Aristophanes minutum craterem Baccho sacrum designat nec mystici quid-quam sed hoc intelligi vult: „neque coronavero Bacchi poculum." Nam pocula et cráteres coronan solebant. Vide Alexin 1. I. paúl I o ante p. 472 a xpar^p — 6V— avi'i'opus xdQnl/iois xioooi) xXc'tSois toxexfia, Xenophanem ibid. p. 462, d nfaxrovs

") Fruslra \ackius 1. 1. „Non valde, inquit, placet ooyio&ttaat' scd nunc non suppetit, quod melius sit." Eodcm errore ego ipse aliquando pro opyia&eioat conjeci bp/iy&tiocu, ut coelestes nubes ventorum vi in monies agitatae dicerentur.


15

a/itptrt&ete oxmpávove (vais xvXi£t,) turn Soph. Oed. C. v. 469, Theocrit. II, 2 et Iatinorum poetarum cxempla, quae a Buttmanno Lexilog. I p. 98 sq. collects sunt. De sede ac loco hujus quoque fragmenti dubitari potest. Nam quum in anapaestis Nub. v. 417 recens Socratis discipulus vino abstinere (oivov T' ántyci) jussus sit: videri poterunt Socratici cujusdam haec verba fuisse indigne ferentis id ipsum vel palam detrectantis. Attamen Strepsiades certe paullo post v. 420 sqq. ad omnia facienda se ostendit paratum. Metrum quidcm, si tetramctri finis fuit, ne a parabasi quidcm abhorret, ut olim p. 143 statui. Et e parabasi hoc fragmentum Dindorfius sumtum volebat: cui p. 151 in i I lo fabulae loco respondí non mysteria tractanda, sed alia omnia agenda fuisse.") At poeta haudquaquam de mysteriis, sed de scmet ipso victoriaque sua loqui potest hac sententia: „[indignum est, nisi vicero] ñeque Bacchi crátera coronavero" (scil. in epulis, quas victori poetae dare choragus solebat). Atqui hoc modo verba MtjSi ariifiio XOTVXÍOXOV vel proipsius parabasis partícula haberi poterunt, vel ctiam pro fine TOV Ilvlyove, quod et ipsum in nostris Nubibus deletum est. Nam Ilviyoe in hoc ipso (ere argumento id est in victoriae spe versatur, veluti Vesp. 1051 sqq. et Pac. 765 sqq. Pergo ad schol. Venetum et Aid. ad Vesp. v. 1038 Tole tfniáXote: tjnlaXoe TO TIQO TOV HVQETOV xqvog. 'j4Qi(jTO(pavr¡s NerptXate xat 0eo/uo<po0ia£ovoate' d" yniaXoe HVQB-

TOV ngóSgofios-" Et mox m'ovoiv: niovoi yap TO)S NetpiXue ¿SlSasev, iv ate rove nsQt SoxQÚTtjv ixwfiúSrjaev. r¡ntaXove Si amove oivófucaev, els (úygó-T>/r« TiaQuoKilmTwi'. Hoc fragmentum a plerisque neglectum meo monitu (ad Thesmoph. p. 621 et in Quaestt. p. 117) Meinekius Fragm. Com. p. 300 fed. II) jure recepit. Itaque in prioribus Nubibus vocabulum rjniaXoe positum erat. Scho-liasta videri potest dixisse, r¡niáXove Si amove óvofiá£ei (scil. in Vespis,) ut paullo ante scriptum est, rjntttXovg Si rove <ptXooó<pove <pr¡oiv. Certe wvófiaaev, si servabitur, non minus quam caeteri aoristi ad priores Nubes refcrri debebit. Ita si wvófiaoe retinebitur, yniaXoe in Nubibus non proprie dictum erat, sed translate de Socraticis, qui etiam in Vesp. 1038 rjníaXoi appellantur (rote rjniá-Xote IniyeiQTjoai niovotv xat Tote nvoetoioiv.) Licebat autem poetae et in Nubibus et postea in Vespis, quum praesertim priorem fabulam defenderé studeret, una

") Beci ins p. 126 partim a me ipso deeeptus, partim Dindorfium secutns secum ipse pugnat. „2Me obia.ni «Sorte, inquit, ftanben rcofal in ber ârabafe ber erften aBolfen —. @r (ber iDidjter) rebet oon ftd) al« einem in be« Dionnfo« 5R»)fterien eingeweihten 5 unb melleicht ftanben bie SBJorte in fotehem 3ufammenbange, baS er fagte, er »olle feinen SBeihebecher mehr füllen, wenn fein ©tuet nicht be« greife« roürbtg rodre."


14

eademque comparatione uti. Verisimile est igitur, yniaXos inNubibus non proprie sed metaphorice de Socraticis usurpatum fuisse. Ceterum male Didymus in Vespis rots 'Hmcdcus conjecit. Immo ynialoi Socratici ut pallidi vocantur morbisque confecti, cujusmodi praeter Chaerephonem (Nub. v. 504) etiam alii fuerunt Socratis familiäres (ibid. v. 185 sqq.) Nisi Socratici potius ut noxii cives et pestis quaedam reipublicae vexati sunt.


INDEX LEGTIONUM.

In ordine theologico. P . G u s t a v u s F r i d e r i c u s W i g g e r s , P . P . O . , Academiae Se

nior, I i . t. Decanus, privatim 1) dogmatum historiam h. VIII senis diebus tradet, et 2) historiac ecclesiasticae partem primam h. I X quiñis diebus enarrabit. Publice introductionem historicam in libros symbolicos ecclesiae Luthericae hinis p. h. horis definiendis tradet. In Seminarii sodalitio catechelicas sodalium exer-citationes tempore constituto moderabitur.

D . O t t o C a r s t e n K r a b b e , P . P . O. , h. t. Rector, 1) privatim senis dd. h. I X alteram historiae ecclesiasticae partem enarrabit; 2) privatim quaternis dd. h, X symholicam tradet; 3) publice dd. Veneris et Saturni h. X doctrinae christianae historiam enarrabit; 4) publice in Seminarii sodalitio homileticas sodalium cxercitationes die Mercurii h. II et III moderabitur.

D , F r i d e r i c u s A d o l p h u s P h i l i p p i , P . P . O . designatus, 1) isagogen histórico - criticam in IN. Testament! libros diebus quaternis horis definiendis privatim tradet; 2) epístolas D . Pauli ad Corinthios datas privatim explicabit quotidie horis definiendis.

D . 31. B a u m g a r t e n , P. P . O., 1) privatim librum Jobi inter-pretabitur quinquies h. X I — X I I ; 2) privatim introductionem in libros V . T . canónicos tradet quinquies h. X I I — I; 3) publice elementa linguae sanscritae docebit et tirones in interpretando Nalo exercebit horis binis; 4) publice exercitationes exegeticas moderari perget horis binis.

D . J u l i u s W i g g e r s , P . P . E . , 1) publice historiam ecclesiae Megapolitanae enarrabit dd. Mart, et Ven. h. I V ; 2) publice epistolam Pauli ad Galatas explicabit dd. Lun. et Jovis h. I V ; 3) privatim evangelia Matthaei, Marci et Lucae interpretabitur senis dd. h. audituris commoda.

In ordine jurídico. D . A u g u s t u s L u d o v i c u s D i e m e r , P . P . O. , i) bin. dieb. (Liinae

et Martis) h. X — X I tradet encyclopaediam juris, ex compendio


16

Nicolai Falcki ed. Jliering-. 1851; 2) qti a ternis dieb. h. I I I — I V docebit jus publicum et privatum Megapolitanum ex schedis suis ; 3) totid. dieb. hora deinde constituenda enarrabit historiam imperii et juris Germania, secundum compendium G. F . Eichhorn.

D . F r i d e r i c u s R a s p e , P . P . O . , tradet principia processus judi-ciarii civilis, duce Linde, quater h. X et sexies h. X I .

D . B u r c a r d . G u i l i e l m u s L e i s t , P . P . O . , h. t. Decanus, tradet 1) lit slit H lion es juris Bomani sexies h. X I ; 2) historiam juris Bomani sexies h. XII .

D . J o h . F r i d e r i c u s B u d d e , P . P . O. , tradet 1) historiam juris German ici quinquics h. X ; 2) jus publicum Germanicum quinquies h. I X ; 3) jus feudale quater h. XII .

D . O t t o M c j e r , P . P . O . , jus criminale commune et Mega-politanum docebit, juneta doctrina de ordine judiciorum, quinquies p. hebd. h. X I —I.

D . G e o r g i u s G u i l i e l m u s " W e t z e l l , P . P . O., 1) jura in re trinis scholis h. I X publice tractabit; 2) pandectas, Puchta duce, ter h. I X et sexies h. X docchit, nec non 3) relatorium pro-cessuale hinis scholis h. VIII diriget.

D . T h e o p h i l u s H e n r . F r . G a e d c k e 1) bora I V — V collegium quod vocant proccssuale practicum instituet; 2) hora commoda quater p. hebd. artis notarialis tum praecepta tradet, tum exer-citia practica reget.

In ordine medico. D . H e n r i c u s S p i t t a , P . P . O. , tradet quatern. p. h. diebus

1) pathologiam et therapiam specialem; 2) medicinam forensem; 3) clinicen propaedeuticam binis p. h. diebus.

D . G a r o l u s S t r e m p e l , P . P . O. , docebit quater p. h. 1) mate-riam medicam h. I V ; 2) artem operationum chirurgicarum et ophthalmiatricarum in cadaveribus illustrandam et 3) exercita-tiones practicas in Clínico medico-chirurgico quotidie h. I X — X I moderabitur.

D . C a r o l u s F r i d e r i c u s Q u i t t c n b a u m , P . P . O. , 1) h. V I H — I X in demonstrationibus anatomicis osteologiam, syndesmolo-giam et myologiam quater per hebdoinadem tradet; 2) h. III — I V artem operationum ophthalmiatricarum in cadaveribus illustrandam docebit.


17

D . H e r m a n n u s S t a n n i u s , P . P . O . , h. t. Decanus, 1) docebit Histiologiam quaternis per hebdomadem horis; 2) moderabitur Exercitationcs physiologicas practicas quotidie hor. X I — I.

D . C h i- i s t i a n u s K r a u e l , P . P . O. , 1) tradct artem obstetriciam quater p. h. h. I V ; 2) exercitationes practicas in clínico obste-tricio quotidie h. VIII moderan perget,

D . J o . F r i d . O IIi I. L e s e n b e r g has lectiones ofl'crt: 1) encyclopae-díam et methodologiam artis medicae; 2) chirurgiam; 5) artera obstetriciam; 4) repetitoria et examinatoria.

D . J o h a n n e s S c h r o e d e r tradet 1) pathologiam et therapiam gene-ralem; 2) medicinam forensem; 3) pathologiam et therapiam morborum psychicorum. Examinatoria et repetitoria de quavis artis medicae parte cupientibus ofl'crt.

D . L i i d o v i e u s D r a g e n d o r f f ofl'crt lectiones 1) de arte obstetricia; 2) de operationibus obstetriciis.

D . A II g u s t o s K o r t ü m privatim lectiones offert de pathologia et therapia specíali , quater per hebd. horis commodis.

D . A II gu s i us S t r c m p c l ofl'crt. 1) publice binis diebus artem formulas medicas rite concinnandi; 2) privatim quaternis diebus pathologiam et therapiam morborum pectoris cum exercitationibus practicis in auscultatione et percussione conjunctam; 3) priva-tissime examinatoria et repetitoria de anatome et physiologia.

In online philosophico. D . F r a n c i s c u s V o l c m a r u s F r i t z s c h e , P . P . O . , publice

1) quaternis diebus h. III de arte rhetorica, ducc inprimis Aristotclc disseret; 2) ternis diebus h. VIII Theocriti Idyllia selecta interprelabitur; 3) ternis diebus h. VIII Cieeronis in L . Catilinam orationes explicahit. Penique exercitationcs Seminara' philologici moderari perget, in quo Sophoclis Oedipus Rex, Lucre!ii De Rerum Natura Lib . I u s atque Iloratii Libri Odarurn exponentur.

D . J o h a n n e s R o e p e r , P . P . O . , h. t. Decanus, 1) publice docebit elementa anatomes plan!arum die Saturni, Ii. X — X I I ; 2) privatim botanicen generalem exponet demonstrationibus et exercitationibus illustrandam senis diebus h. VII : 3) de herbis in pratis et sylvis nascentihus disseret diebus Mercurii ct Jovis h. X I ; 4) itinera botánica instituet die Saturni horis pomerídianis.

3


1 8

D . E d u a r d u s D a n i e l u s H e n r i c u s B e c k e r , P . P . O., 1) privatim agros metiendi, formasque delincandi doctrinam, adjunctis exercitationihus practicis in agris et hortis praedii cui nomeu est Warnoranda iastituendis, sexies p. h. tradet hora III; 2) cul-turam plantarum agrestium, demonstralionibus ibidem illustrandam, quater p. h. docebit b. X I .

D . L u d o v . B a c h ma n n , P . P . O. , privatim 1) quater per hebdom. Apollonii Rhodii Argonautica interpretabitur; 2) bis per hebdom. Ciceronis epistolas ad Atticum explicabit; 3) privatissime quater per bebd. selecta capita Mythologiae graecae tractabit.

D . H e r m a n n u s K a r s t e n , P. P . O . , docebit 1) publice trigono-metriam bis p. h.; 2) privatim calculum diflerentialcm quater p. b., geologiam quater p. h., physicen experimentalem una cum collegia amicissimo Schulze boris definiendis. Privatissima denique proponit collegia de quabbet matheseos vel physices parte nec non de rebus nauticis.

D . G a r o l u s T ü r k , P . P . O . , pubbce 1) de constitutionibus, quae floruerunt in Hispania, Anglia et America septentrionali foede-rata disseret, bis p. h. b. II j 2) Taciti Germaniam commenta-bitur, bis p. h. h. II; privatim 3) bistoriam popub Germanici docebit quinquies p. h. h. X I ; 4) historiam legum Germanicarum, ter p. h. h. XII .

D . C h r i s t i a n u s W i l b r a n d t , P . P . O. , privatim 1) historiam literarum Germanicarum enarrabit quinis diebus b. I X ; 2) aestbe-ticam sive philosophiam artis docebit quinis diebus h. X ; 3) exercitationes Seminarii philosophico - aesthetici moderabitur.

D . C a r o l u s H e g e l , « P . P . O . , 1) pubbce historiam Megapob-tanam indc ab a. 1621 bis per bebd.; 2) privatim historiam medii aevi quater et 3) historiam institutionesque reipublicae Anglicae quater p. h. boris constituendis docebit

D . F r a n c i s c u s S c h u l z e , P . P . O. , docebit privatim: 1) Chemiam experimentalem, diebus Marlis, Mercurii et Veneris h. X — X I I ; 2) una cum amicissimo coll. Karsten Physicam experimentalem, boris definiendis; 3) Chemiam analyticam docebit et exercitationes chemicas moderabitur, diebus J o vis et Saturni h. VIII — XII. Privatissime: Agronomiam et rem stercorariam tradet boris definiendis.

D . F r i d eric us F r a n eke, P . P . E . , pubbce 1) philosophiam Kan I i i et Friesii describet et dijudicabit qualernis diebus h. X ; 2) anthro-pologiam psychicam s. psycbologiam praecipiet, quaternis diebus


19

h. X I . Privatim 3 ) logicam quinquies h. III; et 4 ) metaphysicam quinquies h. I V docebit.

D. G e o r g i u s N i c o l a u s B u s c h , P . P . E . , privatim 1 ) quaternis diebus h. III Taciti Annales interpretabitur; 2 ) quaternis diebus h. I V antiquitates Bomanas illustrabit; 3 ) binis diebus h. III de syntaxi linguae Graecae dissereL Praeterea exercitationcs socie-tatis philologicae privatae moderari perget.

D. E d u a r d u s S c h m i d t , P . P . E . , docebit 1 ) publice introductionem philosophicam in theologiam dogmaticam bis p. h. h. III; 2 ) privatim encyclopaediam disciplinarum philosophicarum praemissa introductione universali in philosophiam, quinquies p. Ii. h. I V ; 3 ) privatim historiam philosophiae universalem, quinquies p. h. h. V .

D. C a r o l u s W e i n h o l t z privatim 1 ) Introductionem in philosophiam ex conspectu suo tradet; 2 ) Anthropologiam psychicam ex systemate suo docebit, et 3 ) de principüs philosophomm, tarn -vetcrum quam recentiorum, historice et critice disseret.

D. J u l i u s B o b e r t privatim 1 ) quaternis diebus de lingua Gallic a Scholas practicas habebit; 2 ) ternis diebus literanun Gallicarum historiam universalem tradet. Publice 3 ) binis diebus qualis hoc decennio earundem literarum status fuerit, explicabit et 4 ) itidem binis diebus exercitationcs eis profuturas moderabitur, qui linguae Gallicae magistri et ipsi aliquando futuri sint.

* * * JBibliotheca patebit quaternis diebus h. X U — I, festo die

et solis excepto, tum quovis Mercurii et Saturni die extra ferias h. X I — I, feriarum tempore tantummodo h. X I I — I; j f l l lSCUIll autem die Lunae h. P I — I V commiütonibus nostris aliisque aperietur. Conferendae sunt leges, quae de bibliothecae academicae usu scriptae sunt. Anglicam aliasque linguas peregrinas discendi occasio data est. Sunt etiam magistri publice constituti, qui artem pingendi, musicam et gyinnasticam doceant.

Summo academiae magistratu hoc tempore fungitur

Otto Krabbe , T h . D. Praesidet ordini Theologorum G u s t a v u * W i d e r s , Th. D.

Juris consultorum d n i l l e l m u s L e i s t . J. U. D. Medicorum l l e r m a n n u s S t a i i n i i i s . M. D. Philosophorum J o a n n e s R o e p e r , Ph. et M. D.



Date post:	12-Jul-2019
Category:	Documents
Upload:	dokhue
View:	214 times
Download:	0 times

INBEX LECTIONUM - rosdok.uni-rostock.derosdok.uni-rostock.de/data/Preview-PuV/PDF/1852_SS_IL.pdf ·...

Documents