M M i r i l V H t H l T T H , f i . i .

GOMUEniTARIUMCONSTITUTIONEM APOSTOLICAM

“ BIS SAECULARI”

d i e i 9 9 S e p t e m b r i * i & 4 &

SKCRRTARIATIIS RRNTRAI.IS CCUVliRimATiniVlIM MARIANARUMBOnfiO 8. SPIHITO, 5 • ROMA

$ 6 0 ^

COMMENTARIUMI N

C O N S T I T U T I O N E M A P O S T O L I C A M " B I S S A E C U L A R I ”

Mei 27

E x p a rte O rd in is im prim i potest

P. A L P H O N S U S kM A R T I N S. I.

N ih il obstat quom inus im prim atur

P. A L P H O N S U S M. M A R T I N S. I.(Revisor Delegmtua)

Im prim atur

E Vicariitu Urbis, die 22-IX-1949 t A L O Y S I U S T R A G L I A

A rch iep . C a esa r. V ices gerens

P I O X I IPO N TIFIC I MAXIMO

M ARIANARUM CO NGREGATIO NUM

PROTECTORI, ASSERTO RI, DEFEN SO RI,

SEC R ETA R IA TU S C EN T R A LIS

M ARIANARUM CO NGREGATIO NUM

EARUM DEM

OB RECEN TEM

CO N STITU TIO N EM APOSTOLICAM

«BIS SA E C U L A R I»

H U M ILI DEVO TIO NE

GRATOQUE ANIMO

O FFERT

I N D E X

Praenotanda lectori.............Constitutio Apostolica . . . .Commentarium...................

C aput I ............ ..............C aput I I ..........................C aput III .......................Caput I V .........................C aput V ...........................C aput V I .........................C aput V I I .......................C aput V I I I .....................C aput I X .........................C aput X .........................C aput X I .........................Caput X I I .......................C aput X III ..................C aput X IV ......................C aput X V ......................C aput X V I.......................C aput XV II ..................C aput X V III .................C aput X I X .....................C aput X X ......................C aput X X I .....................C aput X X I I ..................C aput X X III ..................C aput X X IV ..................C aput X X V .....................C aput X X V I ..................C aput X X V II .................C aput X X V I I I ..............C aput X X IX ..................C aput X X X ..................Caput X X X I .................C aput X X X II .................C aput X X X I I I ..............C aput X X X I V ..............C aput X X X V .................C aput X X X V I ..............Caput X X X V II..............C aput X X X V III ..........C aput X X X I X ..............

Conspectus Constit. Apost.Index rerum alphabeticus

/9

17*94759687587889599

108117121124129132138139I4 I142145150*54159165169170172i 74180182185189192*97203206208213220223227

PRAENOTANDA LECTO RI

1. Textum Constitutionis Apostolicae initio damus, integrum quidem sed a nobis in partes divisum et numeris instructum prouti ratio Commentarii postulabat, omissis, contra, iis textus originalis numeris qui notas in calce paginarum positas designant.

2. Scribimus hoc Commentarium ad usum Directorum Congregationum Marianarum ut, pluribus aliis documentis Summorum Pontificum allatis, melius sensum Constitutionis intelligant utque facile ad manus habeant praecipua Documenta pontificia, quae de Marianis Congregationibus agunt. Neve putet Lector nos undequaque exhaurire omnia Documenta pontificia, quae ad rem faciant; fatemur, contra, laborem nostrum, valde limitatum et imperfectum esse, amplumque aliis relinquere campum ad ulteriores investigationes ac studia facienda.

Constitutio Apostolica

De valore et interpretatione Constitutionis Apostolicae, haec prae oculis habenda sunt:

1. Constitutio Apostolica est vera lex pontificia, quae ad totam Ecclesiam dirigitur ideoque in Actibus Apostolicae Sedis iuridice promulgatur.

2. In ea de integro ordinantur dispositiones pontificiae circa Congregationes Marianas modo claro et completo, simulque ostenditur mens Romani Pontificis circa earum naturam, regimen, praesentem utilitatem, efficaciam apostolicam.

3. Interpretatio Constitutionis, sicut cuiuslibet legis Ecclesiasticae, debet fieri secundum textum et contextum. Unde textus, qui ad calcem citantur, inserviunt ad explicanda verba dubia, si quae fuerint, in Constitutione, et ad indubia confirmanda. Si tamen hi textus non plene conveniant cum mente et dispositionibus indubie expressis in Constitutione, haec, utpote lex posterior, totam de Congregationibus Marianis ex integro materiam ordinans, plenam vim et praevalentem habet, ad normam Can. 22. I. C.; textus vero citati vim eatenus servant quatenus cum Constitutione concordant, non quatenus ab ea discrepant.

7

C O N S T I T U T I O A P O S T O L I C ADE CO NGREGATIONIBUS M ARIA N IS

P I U S E P I S C O P U SSERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

[1] Bis saeculari die auspicato vertente, ex quo Mariana* Congregationes a Gregorio X III perpetuo erectas atque institutas Benedictus XIV Aurea Bulla « Gloriosae Dominae » novis beneficiis solidavit, apostolici Nostri muneris ducimus non modo earumdem Sodalitatum moderatoribus sociisque paterne gratulari, verum etiam privilegia gratiasque amplissimas, quibus, quattuor ferme saeculorum decursu, plures Decessores Nostri Nosque ipsi, ob tot tantaque in Ecclesiam promerita, huiusmodi Sodalitia ditavimus, rata ac sollemniter confirmata declarare.

[2] Probe enim novimus, non solum quanta anteactis temporibus, ut Benedicti XIV verbis in memorata Bulla Aurea utamur, « ex hoc laudabili et pio instituto in omnium ordinum homines utilitas derivata fuerit», sed quanto studio animique contentione hodie phalanges hae mariales, gloriosis maiorum vestigiis insistentes suisque legibus religiose obsequentes, primas sibi appetant, ecclesiastica Hierarchia auspice et duce, in laboribus ad maiorem Dei gloriam animarumque bonum suscipiendis constanterque perferendis, adeo ut in re catholica propugnanda, provehenda, vindicanda, tamquam validissimae copiae viresque spirituales sint habendae. Idque pluribus de causis.

[3] Etenim Marialium Sodalitatum historiam memoria repetenti, etsi eas semper instructissimis agminibus floruisse apparet, non tamen easdem, sociorum numero cum recentioribus comparari posse fatendum est, quamvis utique fervore operum; nam cum saeculis anteactis novorum quotannis coetuum ad PRIM AM PRIM ARIAM accessiones denarium numerum num- quam excederent, ab inito saeculo XX annuae id genus aggregationes facile ad decies centenas computantur.

9

[4] Verum, quod caput est, multo pluris quam sodalitiorum numerus normae sunt habendae legesque, quibus sodales manu veluti ducuntur ad eam spiritalis vitae excellentiam, qua ipsa sanctimoniae culmina valeant conscendere, illorum maxime instrumentorum ope, quibus perfecti absolutique Christi asseclae instruantur perutile est: [5] Spiritualium Exercitiorum et cotidianae rerum divinarum commentationis conscientiaeque disquisitionis usu; Sacramentorum frequentia; necessitudine ac docilitate, filii instar, erga certum animae moderatorem; sui plenissima perennique in B. Virginis Deiparae clientelam deditione; firma denique sponsione suae aliorumque christianae perfectionis comparandae.

[6] Quae quidem omnia nata sunt in Marianis Sodalibus illas divinae caritatis flammas excitare* eamque vitam interiorem alere ac roborare, maxime hac nostra aetate necessariam, cum, ut alibi dolentes monuimus, tot hominum turmae « animi ieiuni- tate intimaque egestate spiritus » laborent.

[7] Atque haec non tantum sapientissimis legibus describi sed in cotidianam Sodalitatum Marialium vitam feliciter deduci exinde luculenter conficitur, quod ubicumque eae coaluerint, si modo instituta sua legesque sancte servaverint, ibidem morum passim innocentia et religionis observantia firmissima vigeat floreatque; quin etiam, divino afflante Numine, sodalium manipuli prodeant frequentes christianae perfectioni inhiantium, sive in ecclesiastico ordine, sive in sacris septis sibi conquirendae cum aliis communicandae; neque adeo rari sint qui ipsa sanctitatis ardua fastigia securo volatu contingant. [8] Ex quo ferventi vitae interioris studio sua quasi sponte illa plena sodalium apostolica institutio efflorescit novis semper variisque humanae consortionis necessitatibus adiunctisque accommodata, ut asserere minime ambigamus perfectum virum catholicum, qualem Sodalitas Mariana iam inde ab exordiis effingere consuevit, non minus congrue praeteritorum temporum necessitatibus convenire quam nostrorum, cum videlicet viris vita christiana solide instructis magis fortasse, quam olim, opus sit.

[9] Quapropter ex hac Petri sede, veluti ex eminentissima universi orbis specula, tot christifidelium mirum ubique gentium studium religionis tuendae, vindicandae, provehendae conspicientes, peculiari laude dignas Marialium Sodalitatum copias existimamus, quae inde ab origine tamquam sibi proprium legi

1 0

busque suis, apprime consonum opera apostolica quaecumque ab Ecclesia Matre commendata sacrisque Pastoribus ducibus, cum viritim tum coniunctim suscipienda proposuere. [10] Cui quidem muneri officioque quam bene satisfecerint quibusque religionis laetissimis incrementis, Romanorum Pontificum iterata praeconia disertissime declarant. Atque hac praesenti aetate tot calamitatibus exagitata, iucundissimo Nobis solacio est marianos sodales in quavis mundi plaga animo contemplari in omne genus apostolatus vires strenue efficaciterque intendere, sive in hominibus cuiuslibet ordinis, adulescentibus praesertim atque artificibus, per Spiritualia Exercitia ad virtutem erigendis potiorisque christianae vitae desiderio incendendis, sive indigentium animi corporisque angustiis sublevandis, idque non solum privata quadam industria ac benevolae mentis propensione, sed etiam legibus in publicis Reipublicae consiliis atque ex ipso supremae potestatis vertice promovendis, evangelicis principiis ac sociali iustitiae congruentibus.

[11] Neque silentio praetereundae sunt illae a 'Marianis Sodalitatibus excitatae vel sua opera corroboratae consociationes turpibus ludis scenicis ac cinematographicis spectaculis coercendis bonisque moribus a prava librorum atque ephemeridum colluvie tutandis, scholae frequentissimae pueris adultisque tenuioris fortunae gratuito apertae, technica instituta opificibus in propria cuiusque arte uberius instruendis, ea praesertim variarum professionum ac disciplinarum partibus seu generibus potiore peritia perdiscendis; quae apostolatus forma, hodiernis temporum condicionibus tam necessaria, a plurimis Marianis Sodalitatibus, iis potissimum quas « interparoeciales » vocant, excolitur in coetuum commodum artibus vel disciplinis magis inter se congruentibus cohaerentium.

[12] Multa haec quidem reique catholicae apprime utilia. Qua in re, Marianis Sodalitatibus illa etiam laus est tribuenda, quod semper, proximis praesertim temporibus, ex animo optaverint cum ceteris catholicis consociationibus fraterne conspirare, quo uberiores fructus, viribus unitis atque Episcopis auctoribus et ducibus, ex laboribus coniunctim exanclatis pro Christi regno perciperentur; quin etiam, ut alias de Catholica Italorum Actione notavimus, primi huius generis coetus nonnullis in nationibus constituti sunt a sodalibus marianis, quibus deinde alii et alii succedentes suamque operam fervide conferentes, marianos sodales merito in praecipuis Actionis Catholicae fautoribus esse habendos re ipsa demonstrarunt.

[13] Praeterea, cum vis tota catholicorum in unam veluti aciem ordinatam coalescentium in sacrorum Pastorum potestati obtemperatione reponenda sit, quis non videat quam opportuna apostolatus instrumenta Sodalitates Marianae censeantur, ob earumdcm absolutum fervidumque, non solum erga hanc Aposto- iicam Sedem obsequium quae totius est ecclesiastici ordinis caput et fundamentum, sed etiam, pro sua quaeque indole ac facultate, erga Ordinariorum mandata et consilia humili submissione doci- lique oboedientia?

[14] Qui enim huiusmodi Sodalitatum intimum perspexerit regimen, facile idem cernet, alias ab Episcopis et Parochis, alias, ex privilegio, a Nobismetipsis ac, delegatione a Nobis accepta, a Praeposito Generali Societatis Iesu regi; universas tamen in apostolicis laboribus assumendis et prosequendis sui proprii Episcopi vel etiam interdum Parochi potestati subici. [15] Quapropter, cum ab Ecclesiastica Hierarchia inter Apostolicae militiae copias excipiantur ab eaque in operibus adoriendis ct perficiendis plane pendeant, iure meritoque, ut quondam notavimus, hierarchici apostolatus cooperatrices sunt dicendae. [16] Quae quidem veluti congenita in marianis sodalibus «reverentia modes- taque in sacros Pastores observantia * ex ipsis eorum legibus hauriatur necesse est, quibus sollemne sit quaecumque Catholica Ecclesia doceat vita moribusque absolute profiteri, « laudando quod illa laudat, reprobando quod illa reprobat, eique in omni re consentiendo, neque umquam erubescendo publice privatim *e gerere, quemadmodum tantae Matris filium decet fidelem atque observantissimum ».

[17] Cui arctae catholicorum hominum veluti militari unitati minime illud officit, quod id genus sodalitates, ab ignatiana familia primitus excitatae, eiusdem quasi surculi adiectionesve videantur, praesertim cum earum pars, exigua illa tamen, a Societatis Iesu sacerdotibus ex Nostra, ut diximus, delegatione dirigatur. [18] Quin potius cum ex ea prima institutione Marianae Sodalitates sibi leges « ad sentiendum cum Ecclesia * tamquam tesseram proposuerint, eorum nempe dictis parendi, quos « Spiritus Sanctus posuit episcopos regere Ecclesiam Dei * (Act. 20, 28), nativam quamdam proclivitatem videntur exhausisse; qua fit ut iisdem validissimo subsidio in Christi regno dilatando et fuerint et sint futurae. [19] Quod autem non privatae cuilibet causae, at communi Ecclesiae utilitati semper studuerint, testis omni exceptione maior adstat agmen illud fulgidissimum sodalium marianorum, quibus Ecclesia Mater supremos Coelitum honores tribuendos

1 2

decrevit, quorum gloria non una Societas Iesu illustratur, at clerus ipse saecularis religiosaeque familiae non paucae, cum ex Marianis Congregationibus decem alumni prodierint novorum vel Ordinum vel Congregationum Conditores parentesque.

[20] Ex his nitide igitur evincitur Marianas Sodalitates, ut earumdem leges ab Ecclesia approbatae alte edicunt, consociationes esse apostolico spiritu imbutas, quae cum asseclas suos ad ipsos sanctitatis vertices interdum evectos incitent ad perfectam ceterorum etiam christianae vitae formam salutemque sempiternam, sacris Pastoribus praesidibus, procurandam, atque ad Ecclesiae iura tutanda, illud etiam assequuntur ut Virginis Deiparae impigri praecones regnique Christi propagatores instructissimi comparentur.

[21] Quae cum ita sint, Marianis Congregationibus, sive earum leges considerentur, sive natura, propositum, molimina atque acta, notarum nulla, quibus Actio Catholica insignitur, est deneganda, quandoquidem haec, ut totiens Decessor Noster f. r. Pius XI professus est, rite definiatur: « christifidelium aposto- latus, qui suam Ecclesiae operam conferunt eiusque pastorali muneri complendo quodammodo auxiliantur

[22] Quominus autem Congregationes Marianae pleno iure dici possint « Actio Catholica B. M. Virgine auspice et afflante suscepta », nullo impedimento sunt earum conformatio notaeque peculiares; quae potius, ut fuerunt, ita « sunt eruntque illustrioris catholicae animorum institutionis tutela ac praesidia ». [23] Etenim, ut saepius ab hac Apostolica Sede edictum est, « Actio Catholica non in orbe clauso versatur » tamquam quibusdam rigide definitis circumscripta limitibus non violandis, neque ita, « quod habet sibi propositum, peculiari via ac ratione assequi contendit », ut ceteras actuosas catholicorum consociationes vel de medio tollat vel absorbeat, quas potius sui muneris ducat oportet « coagmentare, amice componere, uniusque incrementa in aliarum commodum derivare, plena cum animorum concordia, unione, caritate ». [24] Nam, ut nuperrime monuimus,« in hoc eximio aposto- latus fervore, Nobis probatissimo nonnullorum error est praecavendus, qui quaecumque in animorum bonum suscipiuntur, ad unam veluti formam redigere cupiunt i>, cum haec agendi ratio penitus ab Ecclesiae mente discrepare dicenda sit, quae quidem nedum id genus « ultro egerminantis florentisque vitae coarctationem » probet, qua quaevis apostolica opera uni cuidam consociationi uni ve paroeciae concredantur; quin potius multiformi unitati favet in eiusmodi operibus gerendis, per fraternam utique

1 3

conspirationem, Episcopis moderatoribus, in unam metam viri- bu* unitis dirigendis. [25] Atque hanc « concordem consensionem, ordinatam colligationem mutuamque intellegentiam, quam saepe saepius commendavimus *, id genus consociationes eo facilius nanciscentur, quo altius, de primis partibus controversia qualibet amandata, t caritate fraternitatis invicem diligentes, honore invicem praevenientes * unamque Dei gloriam spirantes, tum sibi persuadeant sc ceteris potiores futuras, cum primas eisdem didicerint deferre.

[26] His itaque omnibus attente perpensis, vehementissime optantes ut hae pietatis actuosacque christianae vitae palaestrae magis magisque in dies vigeant ac roborentur, apostolica Nostra auctoritate nonnulla capita enucleate indicamus sodalibus maria- nis ubique terrarum communia atque ab omnibus, quorum intereat, religiose servanda.

[27] I. Congregationes Marianae, Sodalitati PR IM A E P R IM ARIA E Collegii Romani rite aggregatae, sunt consociationes religiosae ab ipsa Ecclesia erectae ac constitutae atque ab ea, ad mandata sibi concredita aptius conficienda, amplissimis privilegiis cumulatae.

[28] II. Legitima Congregatio Mariana ea tantum est habenda quae ab Ordinario competente sit erecta, videlicet, in locis propriis societatis Iesu aut eius curae commissis, a Praeposito Generali; in ceteris vero quibuslibet ab Episcopo loci, vel, de eius consensu formali, a praedicto Praeposito Generali. Ut autem Congregatio sic erecta privilegiis et indulgentiis, PR IM A E PR IM A R IA E Sodalitati concessis, frui valeat, necesse est ut huic rite sit aggregata. Haec tamen aggregatio, quae de consensu Ordinarii loci est impetranda, quaeque uni Praeposito Generali Societatis Iesu competit, nullum ius huic PR IM A E PR IM A R IA E vel Societati Iesu in eam Sodalitatem confert.

[29] III. Congregationes Marianae, quippe quae hodiernis Ecclesiae necessitatibus plene congruere sint dicendae, debent ex Summorum Pontificum voluntate suas leges, indolem, institutionem intactas servare.

[30] IV. Regulae Communes, quarum observantia, in substantialibus saltem, ad aggregationem impetrandam necessaria est, omnibus Congregationibus enixe commendantur, tamquam disciplinae antiquitus sodalibus usitatae constantique usu receptae summarium ac documentum.

» 4

[31] V. Omnes Congregationes Marianae, modis accidentali- ter diversis at substantialiter iisdem, non secus atque alii coetus apostolicis operibus dediti ab Ecclesiastica Hierarchia dependent.

[32] VI. Ne in Dei regno propagando religionisque iuribus tutandis Christianae militiae ordines dissipentur viresque enerventur, mariani sodales, maiorum vestigiis ipsique hodiernae agendi rationi fideliter insistentes, in apostolicis operibus suscipiendis et prosequendis, meminerint:

a) loci Ordinariumi° potestatem, ad normam sacrorum canonum, firmisque

scmper Sedis Apostolicae praescriptis et documentis, habere in omnes prorsus suae ditionis Sodalitates circa externi apostolatus exercitium;

2° potestatem’ habere in Sodalitates extra Societatis Iesu septa constitutas, eisque proinde normas proprias dare posse, firma tamen Regularum Communium substantia.

b) Parochumi° Pracsidem natum Congregationum paroecialium esse,

quas igitur ut ceteras sui territorii consociationes moderatur;20 in omnes autem Sodalitates opera apostolica in suo

territorio exercentes illa potestate frui a sacris canonibus legitimisque statutis dioecesanis eidem concessa ad rectam externi apostolatus ordinationem.

[33] VII. Cuiuslibet Sodalitatis Marianae moderator legitime renunciatus, qui quidem semper sacerdotali dignitate insignitus sit oportet, quamquam legitimis Superioribus ecclesiasticis omnino subicitur, tamen, ad normam Regularum Communium, in ipsa Congregationis vita interna plena fruitur potestate, quam plerumque per sodales sibi muneris adiutores adscitos exercere convenit.

[34] V III.r Huiusmodi Sodalitates dicendae sunt Marianae, non tantum quod a B. V. Maria titulum assumant, sed quod potissimum sodales singuli erga Deiparam pietatem singularem profiteantur eique plena consecratione devinciantur, qua spondeant, licet non sub peccato, se omni ope pro sua aliorumque christiana perfectione ac salute sempiterna sub B. M. Virginis vexillo pugnaturos; qua quidem consecratione perpetuo sodalis B. M. Virgini obligatur, nisi indignus dimittatur aut animi levitate ipsemet Sodalitatem deserat.

1 5

[35] IX . In sodalibus conscribendis ii sedulo deligantur qui vulgan ac trito vitae genere minime contenti studeant vel arduas fascensiones in corde suo disponere» (cfr. Ps. 83,6) secundum asceticas normas ac pietatis exercitia in Regulis proposita.

[36] X. Congregationum Marialium proinde est sodales, pro cuiusque condicione, ita instituere, ut possint aequalibus in exemplum Christianae vitae atque apostolicae navitatis proponi.

[37] X I. Inter primarios Congregationum fines habendus est apostolatus omnimodus, socialis praesertim, pro Christi regno propagando Ecclesiaeque iuribus defendendis, ab ipsa ecclesiastica Hierarchia eisdem demandatus; ad quam veram plenamque cum apostolatu hierarchico cooperationem praestandam propriae Sodalitatum normae ad huiusmodi cooperationis modos pertinentes nullatenus sunt variandae aut innovandae.

[38] X II. Denique, Congregationes Marianae eodem ordine, atque ceterae consociationes apostolicum finem prosequentes •unt censendae, sive cum hisce sint foederatae sive cum ipso Actionis Catholicae coetu primario una simul cohaereant. Porro cum Sodalitates cuilibet alii consociationi debeant, sub sacrorum Pastorum ductu et potestate operam suam conferre atque industriam, necesse non est singulos sodales alii coetui etiam nomen dare.

[39] Haec mandamus, edicimus, decernentes praesentes litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere suosque plenos et integros effectus sortiri et obtinere, iliisque, ad quos res pertinet, plenissime suffragari, sicque rite iudicandum ac definiendum esse, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter contigerit attentari. Contrariis non obstantibus quibuslibet.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Romam, die X X V II mensis septembris anno M C M X LV III, bis centesimo a Bulla Aurea « Gloriosae Dominae », Pontificatus Nostri decimo.

Pius PP. X II

1 6

CO M M EN TA R IU M

I

B is saeculari die auspicato vertente, ex quo M arian as 1 Congregationes a G regorio X III perpetuo erectas atque institutas Benedictus X IV Aurea B ulla « G loriosae D om inae » novis beneficiis solidavit, apostolici N ostri m uneris ducim us non modo earum dem Sodalitatum m oderatoribus sociisque paterne gratu lari, verum etiam privilegia gratiasque am plissim as, quibus, quattuor ferm e saeculorum decursu, plures Decessores N ostri Nosque ipsi, ob tot tantaque in Ecclesiam prom erita, huiusm odi Sodalitia ditavim us, rata ac sollem niter confirm ata declarare.

Bis saeculari die auspicato vertente, 2

Summus Pontifex Pius X II hanc Apostolicam Constitutionem voluit subscribere et ipso die 27 Sept. 1948 promulgare, ut digne secundus annus centenarius Bullae Aureae celebraretur. Fuit ergo hic actus singularis significatio illius paternae Eius benevolentiae erga Sodalitates Marianas, quam antea, omni fere occasione capta iam manifestaverat.

Alia ratio, licet in ipsa Constitutione non allata, facile e cir- 3 cumstantiis eruitur: Ipse Pontifex prius tam in epistolis quam in allocutionibus, mentem suam aperuerat de momento et hodierna utilitate Sodalitatum, de earum natura et apostolatu, de earum ab Hierarchia dependentia et autonoma cum aliis coetibus colla- boratione; sed hae declarationes, privatis personis vel quibusdam nationibus factae, sufficere non videbantur. Passim enim audiebatur: «Hoc non valet pro nostra natione; haec sunt potius urbanitatis causa dicta; non agitur de veris declarationibus... ».

Pius X II ergo, ne ullus relinqueretur ambigendi locus, Constitutionem hanc Apostolicam dedit, quae pro tota Ecclesia omnique natione valeret, et in ea, declarationes a se vel a suis Praedecessoribus iamdudum factas sollemniter repetit, omneque dubium, difficultatem atque controversiam, auctoritative dirimit.

19^ m

4 Tertia etiam ratio forsan est addenda. In praecedentibus effatis Pii X I et Pii X II non desunt locutiones, quae speciem prae se ferant cuiusdam discrepantiae, maxime ubi agitur de relatione inter Congregationes Marianas et Actionem Catholicam. Hoc certe mirum non est, praesertim cum Actio Catholica, quatenus hisce temporibus apparet in Ecclesia, est activitas iuridice nondum omni ex parte fixa et determinata, sed potius res adhuc in plena evolutione, et alia in aliis regionibus exsistens. Constitutio ergo Apostolica tales discrepantias, si quae sint, et dubia inde exsurgentia dirimit, atque normas certas et claras statuit.

5 A Gregorio X III perpetuo*erectas atque institutas

Haec enim habet Gregorius X I I I in Bulla « Omnipotentis Dei*, 5 Septembris 1584.

« Cum autem, sicut exhibita Nobis nuper, pro parte dilecti filii Praepositi Generalis dictae Societatis, pretio continebat, iu diversis mundi partibus, et praesertim insignioribus Europae civitatibus, eiusdem Societatis Collegia ad iuventutem bonis moribus et virtutibus ornandam ac vera pietate sncraquc doctrina imbuendam propagari ; illorumque externi scholares ibidem studiorum causa confluentes, optima devotionis et piorum operum huiusmodi exercitin ferventi studio im ita ri; e t exinde multiplices fructus nd Dei gloriam ipsiusque Divini Nominis cultum, ac B eatae M ariae Virginis houo- rem, necnon publicam salutem et spiritualem consolationem provenire coeperint; et operae pretium sit ut, quemndmodum piarum e t fructuosarum exercitationum huiusmodi institutum a scholaribus dicti Collegii de Urbe (quod N ostris auspiciis et impensis magnifico aedificiorum et structurarum opere a fundamentis innovatur et exstru itu r), primordium suum in dicta E cclesia Annuntiationis Beatae M ariae habuit, ita quoque inibi eorumdem scholarium Prim aria Congregatio seu Prim arium Sodalitium, sub titulo eiusdem Annuntiationis B eatae M ariae, ad laudabile eorum in piis operibus et officiis huiusmodi studium, N ostris beneficiis et Indulgentiarum praemiis conservandum ac augendum, stabiliatur et in stitu atu r: pro parte ipsius Praepositi a Nobis fuit humiliter supplicatum, ut praemissis annuere, et desuper opportune providere de benignitate Apostolica dignaremur.

6 Nos Igitur, religiosum ipsorum scholarium in his spiritualibus exercitiis studium piae voluntatis affectu prosequi volentes, ipsum- que Praepositum a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti aliisque ecclesiasticis sententiis, censuris et poenis, a iure vel ab homine quavis occasione vel causa latis, si quibus quomodo- libet innodatus exsistit, ad effectum praesentium dum taxat consequendum, harum serie absolventes et absolutum fore censentes;

[•] 2 0

nccnon littcrnrum praedictarum tenore» praesentibus pro expressis habentea; huiusmodi supplicationibus inclinati, in eadem eccleaia unam seu unum externorum scholarium dicti Collegii Nostri ac etiam olioruni Christi fidelium Societati praedictae devotorum. Prim ariam Congregationem seu Primarium Sodalitium, sub titulo .Annuntiationis Beatae Marine huiusmodi, quae Beu quod per praedictum et pro tempore exsistentem Praepositum Generalem dictae Societatis seu, illo defuncto, donec alius ad officium Praepositi Generalis huiusmodi canonice assumatur, per Vicarium etiam Generalem eiusdem Societatis, dirigi debent, Apostolica auctoritate, tenore praesentium. perpetuo, sine tamen ipsius Societatis praeiudicio, erigimus et Instituimus ».

(M ullan. nn. 511-514). ( * )

Benedictus X IV Aurea Bulla « Gloriosae Dominae » novis 7 beneficiis solidavit,

Antequam Bullam Auream die 27 Sept. 1748 promulgavit, Benedictus XIV, Breve « Praeclaris Romanorum Pontificum» (24 Aprilis 1748), omnes Praedecessorum suorum concessiones et gratias in Sodalitates collatas, approbaverat et confirmaverat, immo et ampliaverat.

Has enim concessit tunc indulgentias: 8a) Plenarias Indulgentias iam a Gregorio X I I I concessas [sd . qno

die in Sodalitatem quispiam recipitur, et in mortis articulo] repetit, sed novam addit: semel in hebdomada dic conventns Sodalitatis

b) « Septem annorum et totidem quadragenarum de iniunctis eis Ben 9 alias quomodolibct debitis paenitentiis in forma Ecclesiae consueta, relaxationes pariter consequi et lucrari possint ii omnes:

Qui corpora Sodalium vel aliorum Christi fidelium ad ecclesiasticam sepulturam prosecuti fu erin t;

Vel, infirmi sive impediti, qui, audito signo campanae, - ge- nuflexi, si per infirmitatem licebit -, Orationem Dominicam et Salutationem Angelicam pro salute animae defuncti vel corporis infirmi recitaverint;

Item qui coetibus, tum publicis tum privatis, seu Divinis Officiis vel spiritualibus colloquiis et exhortationibus, aut piis Officiis, etiam in Sodalium vel aliorum Christi fidelium defunctorum utilitatem, per ipsam Congregationem ordinandis et a Generali Praeposito pro tempore vel eius Vicario approbandis;

Sive pariter conscientiam suam diligenter examinaverint vesperi antequam cubitum ean t;

(•) F. E l d e r M u l la n 8. I., La Congregatione Mariana «twllata dorw-menti. Roma. c La Clvllt* Cattollca *, Via Rlpatta 246, 1911.

[•]2 1

Qni pauperes infirmos, tam Sodales quam alios, in hospita- libuB vel privatis domibus.

E t carcere detentos v isitav erin t;Necnon qui paoem inter inimicos conciliaverint.

| 0 c) Indulgentias voro Stationum Ecclesiarum supradictae huius Almae Urbis N ostrae, sive in tra sive e x tra muros illius, consequantur p ariter iidem adolescentes sive Sodales, si, diebus Quadragesimae e t aliis anni temporibus ac diebus Stationum huius- modi. Ecclesiam Societatis Iesu, si ibi fuerit, alioquin aliam Ecclesiam seu Capellam in locis ubi eos pro tempore esse contigerit, devote visitaverint, e t ibi septies orationem Dominicam e t septies Angelicam Salutationem recitaverint.

| 1 d) Porro iisdem Sodalibus cuiusvis Congregationis ac Sodalitatishuius modi, etiam postquam eorumdem animae Deo in clmritntc coniunctae ex hac vita m igraverint, de thesauris caelestium munerum, quorum dispensationem Nobis credidit Altissimus, benigne providere volentes; ut Domini N ostri Iesu Christi eius- que Sanctorum suffragia m eritorum consequi et illis ndiutae e Purgatorii poenis ad aeternam gloriam perduci valeant, de Omnipotentia itidem Dei m isericordia, ac B B . P etri et Pauli, Apostolorum eius, auctoritate confisi, ut quondocumque Sacerdos aliquis saecularis vel cuiusvis Ordinis, Congregationis et Instituti regularis sacrosanctum M issae Sacrificium, sive ad altnrc cuiusvis Congregationis e t Sodalitatis huiusmodi, sive Sodales ipsi Sacerdotes pro suis Sodalibus ad quodlibet altare celebrnverint, Sacrificium huiusmodi perinde ipsis suffragetur ac si nd altare prlvilegiatum fuisset celebratum, concedimus c t indulgem us».

(Afuttan, n. 993 eqq.).

12 In B u lla enim A urea, omnia praecedentia confirmavit, quaedam statuit, novasque indulgentias concessit.

Statuit, ut titulus primarius cuiusque Sodalitatis a Beata Maria Virgine nuncuparetur et facultatem dat, ut patronus secundarius habeatur.

Indulgentiam Plenariam concessit diebus festis tituli primarii et secundarii, vel, si patronus secundarius deest, alio quodam die in anno; Indulgentiam Plenariam die conventus hebdomadarii lucrandam « inservientibus» etiam extendit, qui servitiis Congregationum addicti sunt; novas denique Indulgentias Plenarias largitus est, imam pro Confessione generali semel in anno peracta, alteram Sodalibus infirmis, a Moderatore impertiendam, sub quibusdam conditionibus.

13 « san e dignam et congruam arbitrantes ut, quemadmodum Prim aria Congregatio seu Prim arium Sodalitium praedictum sub gloriosissimae Dei Genitricis titulo e t protectione in via pietatis progredi-

U*1 2 2

tur, ita et aliae piorum Sodalium Congregationes quae spiritualium gratiarum huiusmodi participationis consortes sunt aut esse cupiunt, sub tnntnc Virginis patrocinio et auspiciis in similium piorum operum exercitatione proficiant, et per hoc eidem Prim ariae Congregationi seu Primario Sodalitio tanquam mombra capiti congruere dignoscantur; decernimus et statuimus ut, si aliquod fuerit huius- modi Sodalitium aut Congregatio apud Ecclesias, Domos, Collegia seu Residendos Presbyterorum Societatis Iesu, cuius titulas non quidem Beatae Mariae Virginis, sed vel alicuius Sancri vel cuiuslibet alterius generis exsista t; quo valeat in posterum Indulgentiis et gradis frui et gnuderc quae praefato Primario Sodalitio seu Primariae Congregationi, cui aggregari cupiat seu iom aggregatum fuerit, ab Apostolica Sede concessae sunt, aut in futurum forsan concedentur, Beatissimam Virginem Mariam in Patronam etiam eligere, eiusdemque mysterium aliquod seu festivitatem pro titulo, simul cum alio Patrono aut titulo sibi alias electo, seu deinceps eligendo, assumere et retinere debeat.

Nos enim auctoritate praedicta, concedimus ut Indulgentia ple- 14 nnria qunm praefatus praedecessor, Gregorius Papa X I I I . eisdem SodalibuB et omnibus Christi fidelibus,... eiusdem Prim ariae Congregationis Ecclesiam in festo Annuntiationis Beatae M ariae visitantibus,... in praeinsertis ipsius litteris concessit, ea, quoad alias Congregationes, eidem Primariae aggregatas seu aggregandas, pro eo die concessa censeatur quo die huiusmodi festum seu mysterium Beatae Mariae Virginis celebratur et colitur, cuius festivitatis aut mysterii titulo Congregationis huiusmodi insignitae fuerint.

E t nihilominus tam ipsis Sodalibus quam aliis quibuscumque 15 Christi fidelibus, vere poenitentibus et confessis, et Eucharistici Pnnis Communione refectis, qui Ecclesiam seu Oratorium aut Sacellum et locum huiusmodi Congregationum in die festo alterius Patroni huiusmodi, a primis vesperis usque ad occasum solis ipsius festi, vel, si aliter huiusmodi Patronus et titulus non adsit, uno alio die in singulos annos a cuiuslibet Congregationis Moderatore designando, a primis nempe vesperis ad occasum solis dici huiusmodi visitaverint, ibique pro Christianorum Principum concordia, haeresum extirpatione et Sanctae M atris Ecclesiae exaltatione pias ad Deum preces fuderint, similem ludulgcntiara plenariam, etiam in suffragium animarum fidelium defunctorum cuiusque arbitrio ap- plicandnm, sine prneiudicio alterius, pro festivitate seu titulo Beatae Mariae Virginis ut supra, atque aliarum similium per praedecessores Nostros, ut praefertur, eisdem Congregntionibus concessarum, simili motu, scientia et potestate concedimus et elargimur...

Idcirco praefatis ipsarum Congregationum Sodalibus, quicumque 1 6 semel aut bis in anno vere poenitentes Generalem huiusmodi Confes- Bionem, ut praefertur, expleverint, enque peracta. Sacram Eucharistiam sumpserint, nova ac speciali gratia concedimus ut, quamvis non in propria ipsorum Sodalitii, sed in alia quacumque Ecclesia sive Oratorio aut Sacello, prout cuiusque devotionis aut opportu-

2 3 [1 8 ]

nitaris ratio tulerit, Eucharisticum Panem percipiant, ibique praescriptas Deo preoca offerant, nihilominus Indulgentiam plenariam, quam in consuetis Sodalitii locis semel in singulus hebdomadas assequendam superius concessimus, in alia huiusmodi E cclesia seu sa cra aede sim iliter consequi possint et valeant...

17 Atque insuper omnibus e t singulis, tam ipsius Prim nrinc qunmaliarum ipal aggregatarum Congregationum M oderatoribus, eiusdem Bocietatis Iesn Presbyteris, nunc et pro tempore exsistentibus et futuris, qui ipsarum Congregationum Sodales au t ministros infirmos, de Suporiornm suorum licentia, visitaverint, eosque spiritualibus monitis sive ad morborum incommoda patienter toleranda sive ad mortem de manu Domini libenter acceptandam adiuverint, et coram aliqua Crucifixi Salvatoris nostri Imagine ter saltem O rationem Dominicam et Salutationem Angelicam iuxta Nostram et Sanctae M atris Ecclesiae mentem ab ipsis recitari curaverint, quo die Udem infirmi Sanctissimum Eucharistiae Sacramentum sump- serint, ut ipsiB Indulgentiam plenariam, etiam in suffragium fide- Uum defunctorum, si placuerit, applicandam, ApoBtolica auctoritate aibt per praesentes delegata, im pertiri possint et vnlcant, simili motu, scientia e t potestatis plenitudine concedimus et indulgemus >.

(M ullan, n. 1032 «qq ).

18 Facultatem insuper Sodalitatibus facit ut dies festus tituli Primarii vel Secundarii transferri possit, si commode celebrari non possit proprio die.

« ...utque praeterea, quatenus unum aut alterum titulare festum huiusmodi, seu etiam utrumque, ab aliqua ex praedictis Congregationibus proprio die non satis opportune aut solemniter celebrari possit, liceat praedicto Praeposito Generali tunc et pro tempore exsistenti, aut Superiori loci eiusdem Societatis, aliam diem — seu Dominicam infra octavam , sive diem octavnm ipsius festi, sive aliam diem infra annum — pro huiusmodi festivitatum celebratione et pro concessae Indulgentiae acquisitione, iuxta singularum huiusmodi Congregationum opportunitates, designare. Quo die etiam permittimus ut, si dies electa impedita fuerit festo duplici, una MiBsa votiva solemnis de hniustnodi translato festo celebrari possit ».

(M ullan. n. 1039).

19 Apostolici Nostri muneris ducimus

Apo9tolici muneris enim est, omnia examinare quae in Ecclesia Dei in materia sacra moliuntur, examinata vero approbare, si Spiritu Sancto afflante inducta comperiantur. Quodsi ea vere optima esse, maximeque ad Christifidelium salutem et sanctifi-

f i o ] 2 4

aliquo modo, a idarique debent,

ipsum enim dicit Sixtus V in Bulla « Romanum decet »: 20«Romanum decet Pontificem, cnm de gratiis per eum et Sedem

postolicam, pro Christi fidelium, Divinae M aicstatis obsequiis et piorum operum exercitiis vacantium, animarum salute ac religionis devotionisque et Divini cultus incremento concessis, dabitari contingit, illas suae prnevisionis adminiculo elucidare ac dubitationis huiusmodi cnusnm tollere et alias desuper opportune providere, prout conspicit in Domino salubriter expedire

(Mulian, n. 571).

Similiter loquitur Clemens X III in Bulla « Apostolicum*, 21 7 Ianuarii 1765.

« Apostolicum pascendi dominici gregis munus, Beatissimo Apostolo Petro eiusque successori Romano Pontifici delatum a Christo Domino, nulla locorum, nulla temporum conditio, nullus humanarum rerum respectus, nulla denique ratio circumscribere aut suspendere potest, quominus idem Romanus Pontifex ad omnes eiusdem officii partes, nulla ex iis praetermissa, nulla neglecta, curas suas dirigere debeat, atque omnibus incurrentibus in Ecclesia necessitatibus providere ».

Haec tamen confirmatio gratiarumque cumulatio remanet semper actus summae benevolentiae Vicarii Christi erga Sodalitates.

cationem conducentia re constabit, sollemniori Suprema Ecclesiae Auctoritate confirmari c

Quattuor ferm e saeculorum decursu, 22

Sodalitas enim Collegii Romani, quae caput est omnium orbis Sodalitatum, nonnisi anno 1563 a P. Ioanne Leunis, S. I. condita est. Canonica deinde eius erectio, anno 1584 a Gregorio X III facta est, viginti ferme post annos.

Plures Decessores Nostri Nosque ipsi, 23Ad haec verba illustranda integrum volumen conscribere

deberemus; nam omnia fere Brevia omnesque Bullas Congregationes respicientes referre deberemus prouti iacent. Brevitatis causa, quaedam summatim dabimus, ut Lectoribus hoc Summorum Pontificum testimonium eloquentissimum de Sodalitatum utilitate deque earum abundantia spiritualium gratiarum, aliquo modo adumbremus. (1)

(1) A numero 24 flcla Congregatione*

ad numero 73 Incluslve, ponimus praecipua documenta pontl- Marlanaa laudantia et approbantia vel privilegiis cumulantia.

2 5 rs» ]

24 i) G reg o riu s X I I I , in Bulla « Omnipotentis Dei *, 5 Dec. 1584 haec habet:

« Omnipotentis Dei Salvatoris nostri, qui, pietatis sunc superabundantia fidelium montibus caelestis inspirationis gratiam et devotionis ardorem, ad Divinae M aicstatis obsequia et piorum operum exercitia salubriter peragenda, continuo infundit, exemplo adducti, in eam pastoralis Officii curam cognitionemque sedulo incumbimus, per quam ipsorum fidelium, fructuosis buiusmodi operibus et exercitiis vocantium , religio e t devotio coutinuum suscipiat incrementum, eisque votiva solus proveniat animarum ».

{U ullan , n. S08).

25 Deinde, postquam de operibus Primariae Congregationis locutus est, haec subdit:

« Nos, ut pium hoc institutum pernmplius coalesceret, eisdem et alHs C hristi fidelibus huiusmodi spiritualibus operibus et exercitiis pro tempore addictis, nonnullas Indulgentias et peccatorum suorum remissiones concessim us; prout in Nostris inde confectis litteris pleniuB continetur».

(JtfuIIan, □. 510).

26 Novas deinceps Indulgentias concedit, scii.: Indulgentiam P len ariam , quo die in Sodalitatem quis cooptatur, et in articulo mortis, aliamque etiam a Christi fidelibus lucrandam, si Ecclesiam Annuntiationis B. V. M. Collegii Romani visitaverint « a primis vesperis usque ad occasum solis ipsius festivitatis » Annuntiationis.

27 « Insuper eisdem Sodalibus, sim iliter vere pocnitentibus et confessis, qui in N ativitatis et Ascensionis Domini Nostri Iesu Christi ac Annuntiationis, Assumptionis, e t Conceptionis, necnon N ativitatis B eatae M ariae Virginis festis diebus, praedictum Sanctissimum Sacramentum ibidem vel alibi accep erin t; — Plenariam omnium peccatorum suorum Indulgentiam et remissionem, Apostolica auctoritate et tenore praesentium, misericorditer in Domino concedimus et elargimur ». (M uli an , n. 519).

28 Ind u lgentias concedit P a rtia les , quas iam de Benedicto X IV loquentes rettulimus; insuper, dat Praeposito Generali Societatis Iesu facultatem, ut alias novas Sodalitates in Collegiis et Ecclesiis

Ante allegationem ipsius cuiusque documenti tamen breviter dlclmua quid contineat; quapropter ei quie curslm velit in lectionem progredi, su fficit ut legat quae grandioribus litteris scripta sunt, nec tn documentis attente perlegendie cunctetur. Documenta haec nihilominus ponere voluimus, quo facilius D irectores pras manibus ea habeant et

[2 8 ] 2 6

eiusdem Societatis erigat, easque Primariae Romanae aggreget, p r lcipesque reddat omnium Indulgentiarum et Privilegiorum eidem Primariae concessorum.

2) Sixtus V, in Bulla «Superna Dispositione», 6 Ianuarii 29 J 5° 7> hls verbis Sodalitates extollit:

« Superna dispositione, cuius inscrutabili providentia ordinationem suscipiunt universa, in supereminenti Apostolicne dignitatis specula, meritis licet imparibus, constituti; et pia et salubria Christi fidelium votn quae ad Confraternitatum seu Sodalitatum, praesertim in hac Urbe Nostra, rite institutarum laudem et gloriam cum animarum salute tondere dignoscuntur, libenter exaudimus, ipsnsquc Confra- ternitates seu Sodalitates condignis titulis extollimus ac alias desuper disponimus prout in Domino conspicimus eisdem Christi fidelibus salubriter expedire ».

(U u lla n . □. 541).

Deinde facultatem Praeposito Generali Societatis Iesu a Gre- 30 gorio X III factam, ita ampliare dignatur, ut plures in eodem Collegio vel Domo Societatis Iesu Sodalitates erigere et aggregare queat; immo, facultatem ei dat Sodalitates huiusmodi dissolvendi, si praeiudicium aliquod Domibus vel Collegiis Societatis Iesu attulerint.

< Nos igitur... posterioribus supplicationibus hac in parte Nobis por- 31 rectis inclinati, eidem Claudio [agitur de P. Claudio Aquaviva. Praep. Gcn. S. I .] et pro tempore exsistenti dictae Societatis Praeposito seu Vicario Generali, ut in quibusvis eiusdem Societatis E c clesiis, seu Domibus ac Collegiis, tam in dicta Urbe quam extra eam per universum orbem nunc et pro tempore erectis seu erigendis et instituendis, quasvis alias, sive scholarium tantum, sive aliorum Christi fidelium tantum, sive utrornraque simul, tam sub eodem Beatae Mariae Annuntiatae quam alio quovis titulo et invocatione, Congregationes seu Sodalitia, unum scilicet vel plura in singulis locis vel Ecclesiis pro personarum frequentia seu qualitate, auctoritate Nostra, sine alicuius praeiudicio, perpetuo erigere et instituere ; necnon Sodalitia huiusmodi, iam nunc et pro tempore erecta et instituta, eidem Primariae Congregationi seu Primario Sodalitio . auctoritate Apostolica et vigore praesentium litterarum etiam perpetuo aggregare; cisque sic erectis, institutis et aggregatis respe- ctive, eorumque Sodalibus, scholaribus et non scholaribus, omnes et singulas, tam plenarias quam alias, Indulgentias et peccatorum remissiones nc relaxationes, necnon exemptiones, immunitates, cae- terasque gratias, facultates, indulta et privilegia, spiritualia et temporalia, tam dictae Primariae quam singulis aliis, in quibusvis dictae Societatis Collegiis vel Domibus, aggregaris vel aggregandis, scholarium et aliorum, Congregationibus seu Sodalitiis, hactenus tam per

2 7 [3 1 ]

dictum quam alios quoscumque Romanos Pontifices praedecessores Nostros Nosque e t Sedem Apostolicam, ac etiam regia et imperiali auctoritate,... quandocumque concessa hactenus ac in posterum concedenda... perpetuo comm unicare... auctoritate Apostolica, tenore praesentium, perpetuo indulgcmus ».

(AfuUan, n. 552 aqq.).

32 c Volumus autem quod 6i dictae Congregationes aut Sodalitia vel eorum quaecnmquc aliquo modo eidem Societati vel Domibus scu Collegiis aliquod impedimentum seu praciudicium pro tempore a ttulerint, idem Praepositus seu V icarius illas vel illa aut eorum singulas dissolvere possit ».

(U u lla n , n. 507).

33 In Bulla «Romanum decet», 29 Sept. 1587, idem Sixtus V facultatem Praepositi Generalis Sodalitates erigendi et aggregandi extendit etiam ad Congregationes erigendas in Domibus quae non sunt in dominio Societatis, sed tantum eius curae commissis. Indulgentiam pro die festo Annuntiationis concessam, ad quodeumque festum tituli primarii extendit.

« Nos, omnem dubitandi m ateriam circa praemissa quoniodolibct insurgentem tollere cupientes, eidam Claudio et pro tempore exsistenti dictae Societatis Praeposito seu Vicario Generali, ut quascumque Congregationes seu Sodalitia, unam scu unum, vel plurcs seu plura, dictarum personarum in singulis Collegiis, Domibus scu Seminariis vel locis sub directione, gubernio, administratione vel institutione ipsius Societatis Icsu seu illius personarum exsistentibus, vel ab ea dependentibus, sub quovis titulo seu invocatione, modo praemisso ac sine eiusdem Societatis Iesu praciudicio, etiam de novo erigere et instituere; illasque seu illa, postquam ereetne vel erecta fuerint, et etiam alias iam erectas et institutas, eidem Prim ariae seu Prim ario Congregntioni vel Sodalitio aggregare... ».

(M uUan. n. 5S9).

34 « E t insuper de Omnipotentia Dei misericordia ac B B . P etri et Pauli Apostolorum eius, auctoritate confisi, Indulgentias et peccatorum remissiones et relaxationes, Congregationibus seu Sodnlitiis huiusmodi, sub invocatione eiusdem Annuntiationis B eatae Mariae erectis et erigendis, pro illarum vel illorum personis in festo Annuntiationis huiusmodi Ecclesiae vel Capellas visitantibus concessas omnibus et singulis Congregationibus seu Sodalitiis quae sub quacumque alia invocatione seu titulo erectae vel institutae seu erecta vel instituta sunt, seu in posterum erigentur et instituentur, pro eorum seu earum personis visitantibus Ecclesias, Capellns, Oratoria seu loca in quibus erunt in die festivitatis seu solemnitatis, invocationis seu tituli, sub qua seu quo institutae sunt vel in posterum instituentur, ita quod in eventum in quem officium eiusdem

UMJ 2 8

1 nnuntintionis seu cuiusvis alterius festi seu tituli invocationis Congregationum seu Sodalitiorum huiusmodi transferri contigerit, In- , !* Praedictae similiter in diem translationis huiusmodi ar-

ltrio uperioris loci dictae Societatis, transferri possint, auctoritate * postolica ct tenore praedictis, similiter perpetuo concedimus et elargimur ».

iM u Ilo n , n. 593)

3 ) Clemens VIII, Brevi « Cum, sicut N obis», 30 Augusti 35 i 6° 2, facultatem aggregandi extendit ad Sodalitates in R esi- dentiis Societatis Iesu erectas.

4) Gregorius XV, in Bulla «Alias, pro parte» facultatem 36 Praeposito Generali Societatis Iesu dat erigendi novas Sodalitates in ipsis Residentiis eiusdem Societatis. Congregationes insuper exemptas declarat a praescriptis Bullae « Quaecumque» Clementis V III circa Confratemitates erigendas.

€ Noa, piis dicti Mutii [agitur de P. Mutio Vitellcschi] desideriis, quantum in Domino possumus, annuere v o le n te s e i d e m Mutio, moderno, ct pro tempore exsistenti dictae Societatis Praeposito seu Vicario Generali, ut in quibusvis eiusdem Societatis Residentiis seu illarum Ecclesiis, per universum orbem exsistentibus, Congregationes Beu Sodalitia huiusmodi, sicut in aliis dictae Societatis Ecclesiis seu Domibus ac Collegiis potest, eadem auctoritate, sino alicuius praciudicio, perpetuo erigere et instituere; illasque seu illa... etiam perpetuo aggregare; eisque sic erectis, institutis et aggregatis rcspective... omnes ct singulas Indulgentias... perpetuo communicare... facultatem concedimus et impertimur.

Decernentes praedictas Gregorii et Sixti praedecessorum necnon praesentes litteras sub constitutione recentis memoriae Clementis Papae V III, similiter praedecessoris Nostri, super modo et forma Confratemitates erigendi, aggregandi edita, minime comprehendi, irritumque et inane quidquid secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit a tten tari».

(STwHan, n. 828, 8 3 3 ) .

c) De quibusdam concessionibus Benedicti X IV iam supra 37 diximus. Alia tamen multa recensenda remanent quae clarus hic Sodalitatum Protector liberalissimusque Pater, nostns Sodalitatibus elargitus est

Ante omnia, silentio praeterire non possumus pulcher- 38 rima verba, quibus Ipse, in Bulla Aurea, Societatem Iesu extollit, praesertim ob Sodalitates ab ea institutas.

« 9[3 8 ]

« IDud autem bene a c sapienter institutum ab ipsis [sci. nb lgnntii filiis] et possim usurpatum esse dignoscitur, quod, scilicet, dum in ter alia In stitu ti sui exercitia quibus E cclesiae Dei utilissimam operam navare pergunt, Christianam ubique iuventutem religione e t boniB artibus imbuere et excolere student, enndem piis Sodalitiis seu Congregationibus Sanctissim ae Virgini, Dei Genitrici, dicatis «RRregari cu ran t, eiusque obsequiis et fam ulatui BpeciaKter mancipatam , sub illius propemodum disciplina, quae M ater est pulchrae dilectionis e t tim oris e t agnitionis, ad Christinnae perfectionis fastigium eniti e t ad aeternae salutis mctain contendere d o cen t».

(Alullan, n. 1017).

39 b) In B re v i «Q u em ad m od u m P resb yteri» , 15 Iulii 1749» onines Indulgentias Primariae concessas, ad Presbyteros Societatis Iesu extendit, si modo ipsi opera pietatis Sodalium exercentes, proprias Ecclesias vel Oratoria domestica visitaverint.

Idem Regibus, Principibus, Ducibus et Comitibus, largitur, dummodo sint cuiusdam Sodalitatis membra, et opera pietatis Sodalium exerceant, etsi absentes.

Denique, Indulgentias X L Horarum concedit, si Expositio SSm i. fiat in Sacello Congregationis, quibusdam impletis condicionibus.

40

41

42

« Deinde u t iidem Presbyteri, clerici et Iaici eiusdem Societatis pro tempore exsistentes, et neque Congregationibus Primae-Primnrine dictis vel eidem aggregatis seu pro tempore aggregandis ndseripti, □eque ipsarum Congregationum O rntoria frequentantes neque visitantes, sed eadem pietatis opera quae Sodales earumdem Congregationum praestare solent exercentes, ac sive proprias publicas E c clesias sive antcdicta O ratoria domestica visitantes, easdem Indulgentias, peccatorum remissiones et poenitentiarum relaxationes quas consequerentur, si, iisdem Congregationibus adseripti, ipsarum Congregationum O rntoria visitarent, consequi possint, et vnlennt, sine prncindicio aliarum Indulgentiarum ipsis qnomodolibct concessarum, auctoritate et tenore paribus, indulgcmus ot elargimur.

P raeterea omnibns c t singulis Regibus, Principibus, Ducibus et Comitibus, supremam potestatem habentibus eorumquo consanguineis et affinibus primi et secundi gradus dum taxat, qui Congrcgn- tionibus ubique locorum erectis et erigendis vel Primne-Primnriae huinsmodi adseribi petierint, etsi absentibus, eadem tamen pietatis opero, n t praem ittitu r, exercentibus, et aliquam ad eorumdem commodum e t placitum Ecclesiam visitantibus easdem, ut supra, Indulgentias, remissiones c t relaxationes itidem concedimus c t impertim ur.

Insuper, u t omnes et singuli Christi fideles qui expositioni Sanctissimi Encharistiae Sacram enti in O ratoriis snpradictarum Congregationum Prim ae-Prim ariae vel eidem aggregatarum seu pro tem-

142] 3 0

poro aggregandarum, spatio continui tridui per aliquod temporis spatium faciendae interfuerint, ibique oraverint, ac caetera iniuncta opera praestiterint, Indulgentias, peccntoruni remissiones poenarnm- que relaxationes quas consequerentur Bi Ecclesias in qnibus expositio Sanctissimi Eucharistiae Sncramenti per quadraginta continuas horas fieri solet visitarent, consequi possint et valennt. tenore ct nuctoritnte pnribus itidem concedimus ct impertimur... ».

(MuTlan, a. 10AS *qq.).

c) Brevi autem « Quo T ib i», diei 8 Sept. 1751, facultatem 43 concedit ut omnes, tum virorum quam mulierum sive utriusque sexus Congregationes, in aedibus vel Ecclesiis Societatis Iesu exsistentes, aggregari possint, dummodo iam canonice sint erectae.

Hanc novam concessionem provocavit Pater Vespasianus Trigona, Director Congregationis «de Poenitentia» sub invocatione S. Mariae Magdalenae, erectae in Templo Domus Professae Panormitanae, pro utriusque sexus fidelibus. Haec Congregatio ab Alexandro Papa VII canonice erecta et ab Innocentio X I confirmata, hanc a dictis Summis Pontificibus habebat appositam condicionem, ne scilicet ulli alii Congregationi aggregari posset. Pater Trigona, a Benedicto XIV petiit ut, non obstante hac prohibitione, Congregatio de Poenitentia Primae Primariae aggregaretur. Summus Pontifex vero, hanc nactus occasionem, facultatem concessit, ut Praepositus Generalis Societatis Iesu etiam omnes alias Congregationes, cuiuscumque demum essent sexus, aggregare posset.

En eius verba:« Nos itaque, nihil impensius cupientes quam ut omnes Christi fideles ad Christianae pietatis exercitia peragenda suaviter fortiter- que per coelestia etiam munera allidantur, et amplioribus gratiarum favoribus, te, dilecte fili, tuamque Societatem prosequentes, tibi, moderno et pro tempore exsistenti Societatis Iesu Praeposito Generali. tenore praesentium, Apostolicn nuctoritate, facultatem tribuimus et impertimur ut non solum saepe dicta Congregatio de Poenitentia in Templo Domus Professae Panormi, ut praemittitur, erecta, sed omnes et singulae, tam virorum quam mulierum sive utriusque sexus, Cougregntiones, Confraternitates et Sodalitia, sive in aedibus sive in Ecclesiis Sodetatis Iesu ubique locorum, canonice tamen ereetne et erectu sive erigendae et erigenda, non obstantibus quibuscumque Apostolicis, sive pro particulari Congregatione sive generaliter, editis Constitutionibus in contrarium earumdem praesentium facientibus. Primne-Primnriae praefatae aggregare seu aggregari facere ac permittere possis et valeas, et quilibet successorum tuorum possit et valeat *. (JfuHan. n. 107S).

^ c) Congregatio Prima Primaria, die 20 Martii 1776 facultatem petiit et obtinuit ut Congregationes etiam non studentium, pro viris tamen, aggregare posset, unam saltem in unaquaque natione.

« SanctissimuB remisit preces ad Dominum Cardinalem Urbis Vicarium cum facultatibus omnibus ad effectum de quo in precibus necessariis et opportunis ».

(M ullan, n. 1188).

50 9) P iu s V II, vivae vocis oraculo, Patri G ruber, PraepositoGenerali Societatis Iesu in Russia exsistentis, die 21 Iulii 1804, largitus est ut omnes facultates et privilegia pridem concessa Praepositis Generalibus Societatis Iesu circa Primam Primariam in Collegio Romano erectam et aggregationes aliarum Congregationum ad eamdem faciendas applicare possit ad Congregationem in urbe Polok erectam vel Petroburgi erigendam sub eodem titulo Annuntiationis Beatae Mariae Virginis.

« Ego infrascriptus. sub iurnmento testifico me hoc memoriale Sanctitati Domini Nostri Pii Popae V II praesentasse, eumque vivae vocis oraculo clementer dignatum esse, quod superius postulatum est conccderc, iuxta omnes supra memoratas Indulgentias, etc. - Alov- sius Co. Mozzi ».

(M ullan, n. 1200).

Cum tamen Societas Iesu tunc temporis ab ipsis incunabulis 52 vitam iterum incipere deberet et pauca haberet in orbe terrarum Collegia, Domos et Residentias, nonnisi paucas Sodalitates erigere et aggregare poterat; cumque post suppressam Sodalitates mos invaluisset Sodalitates erigendi extra septa Societatis, et plures tunc exsisterent huiusmodi Sodalitates, quae aggregationem peterent, P. Aloysius Fortis eiusdem Societatis Praepositus Generalis ab eodem Leone Papa X II petiit, ut posset aggregare etiam Sodalitates a Societate non dependentes. Cui Summus Pontifex die 7 Martii 1838, benevole annuit.

* E x audientia Sanctissimi die 7 M artii, 1S2.".Sanctissimus, attentis expositis, remisit preces arbitrio eiusdem

Oratoris Patris Praepositi Generalis Societatis Iesu. cum omnibus fucultntibus necessariis et opportunis. Contrariis quibuwumqne non obstantibus j>.

iMuUan. n 1223-

n ) Quando autem anno 1848, Societas Iesu partim dissoluta 53 est in Italia Congregatio Prima Primaria petiit a Pio IX ut, facultates Praepositi Generalis Societatis Iesu quod spectat ad erectiones et aggregationes, ad Directorem pro tempore eiusdem Primariae Congregationis transirent. Quibus precibus Sanctissimus Dominus, die 8 Iulii 1848 benigne annuit.

Idem Pontifex anno tercentesimo a Primae Primariae institutione, per Breve «Exponendum» (10 Febr. 1863), Indulgentiam plenariam concessit iis Sodalibus, qui ad faustum diem anniversarium celebrandum, quaedam pia opera in Capella Primae Primariae peregissent.

12) Ad solemniter celebrandum diem ter saecularem cano- 54 nicae erectionis Primae Primariae a Gregorio X III factae, Leo X III, Brevi «Frugiferas», die 27 Maii 1884 dato, plenariam Indulgentiam omnibus Societatis Iesu membris et Sodalibus concessit, die 5 Decembris vel alio die a Moderatore Sodalitatis designando lucrandam.

« Nos nutem piis hisce votis obsecundare, quantum in Domino possumus, volentes, de Omnipotentis Dei misericordia, ac B B . 1’etri et Pauli, Apostolorum eius, auctoritate confisi, omnibus et singulis, tum Clericis Regularibus ex eadem Societate Iesu tum Sodalibus nd dictam Sodalitatem Deiparae Virginis ab Angolo salutatae inscriptis vel pro tempore inscribendis, qui, vel dic quinta Decembris mensis huius anni vel dic por singularum huiusinodi Congregationum Moderatores statuendo — non tamen ultra limites adventantis «««n

IMI35

M D O O C L X X X V . 4 0 0 centenaria solemnitas celebrabitur — respe- otive Congregationis Ecclesiam vel Sacellum vere poenitentes et confersi ac S a cra Communione refecti devote visitaverint, ibique pro Christianorum Principum concordia, haeresum exstirpatione, peccatorum conversione ac Sanctae M atris Ecclesiae exaltatione preces effuderint, dummodo novemdiali supplicationi eidem solemnitati praemittendae saltem quinquies adstiterint plenariam omnium peccatorum suorum Indulgentiam et remissionem, edam animabus Christi fidelium in Purgatorio detends per modum suffragii applicabilem, misericorditer in Domino concedimus atque elargimur ».

(MuUan. n. 1581'.

Die vero 23 lunii 1885 alia praeclara privilegia concedere idem Pontifex Summus voluit, petitione a P. Antonio Maria Anderledy, Vicario tunc Generali Societatis Iesu, facta.

' « Ideo praedictus orator Sanctitatem Tuam enixe rogat ut, ad complendas illas facultates, Bibi et successoribus suis, potestatem quoque erigendi (exserendam Bemper, ut patet, cum respectivi Ordinarii consensu) quascumque B eatae Mariae Virginis Congregationes edam extra Societatis Domos seu Ecclesias benigne concedere dignetur.

E t quoniam iompridem Summi Pontifices... tum rc ipsa tum verbis explicids et amplissimis, Primam-Primariam Collegii Romani et Congrcgadoncs omnes ei aggregatos a Consdtutione c Quaecumque » felicis recordadonis Clementis V III , super modo et forma Con- frmteraitatcs erigendi et aggregandi edita, eo consilio exemerant, ut latius faciliusque propagarentur pluresque fideles gratiarum illis concessaram possent osse participes, Sanctitas Tua ad praescindenda dubia et difficultates, enradem exemptionem ad externas quoque Congregationes Beatae Mariae Virginis iam erectas et ad quas- cumquc Societates, Confraternitatcs seu Congregationes Primariae aggregatas, sive cum consensu Ordinarii erigendas et aggregandas, eodem modo velit extendere quo antea pro Congregationibus vel Con- fraternitadbus constitutis in Societatis Ecclesiis et Domibus vel eiusdem curae commissis fuerat concessa.

I 't deinde alius etiam defectuum fons in posterum occludatur. Sanctitas T n a omnibus ubique Praesidibus, tum Beatae Mariae Virginis tnm Bonae Mortis Congregationum, gratiose velit permittere ut, ex rationabili causa, aliam sibi Sacerdotem, qui, verbi gratia, maioris solemnitatis causa invitetur, substituere possint ad recipiendos fideles qui adseribi desiderant, ad bcncdicendn numismata, et alia Pracsidum munia exercenda...

... Sanctissim as Dominus Noster, Leo Papa X III ,.. . benigue an- nnit pro gratia in omnibus inxtA preces. Praesenti in perpetuum volitaro absque ulla Brevis expeditione.... >

(M unan. n. 1640. 1643).

Decreto, eodem die 23 Iunii 1885 dato, inter alia privilegia, 58 conceditur etiam ut, ubi Presbyter Societatis Iesu Director Congregationis, in domibus ipsius Societatis constitutae, esse non possit, liceat Superiori illius loci alium Sacerdotem ad id muneris delegare.

« Sanctitus Tun permittat ut in locis ubi, iusds ex causis vel iniu- ria temporum, Praesides Congregationum Beatae M ariae Virginis non possunt esse Presbyteri Societatis Iesu, Praepositus Generalis seu Vicarius, vel Superior illius loci, possit delegare alium Sacerdotem ad id muneris, qui tunc omnibus facultatibus privilegiisqoe gaudeat quae praesidibus e Societnto sunt concessa... ».

(MuUan, n IMS)

Die vero 8 Ianuarii 1886, Breve « Nihil adeo *, Indulgentiam 59 plenariam concedit tum Sodalibus tum aliis Christifidelibus qui Communionem generalem peragunt. Non inutile duco hoc Breve integrum hic referre tum ob eius momentum tum ob verba pulcherrima Sodalitates laudantia.

«Nihil adeo Christianum plebem ad Sacramentorum usam solet • xcitare quam plurimorum solemne et conspicuum in ea re exemplum. Iurc idcirco Sodales Societatis Iesu, tot nominibus bene de re Catholica meriti, Romae ineunte saeculo decimo septimo opus Communionis Generalis instituerunt quo coelestis mensa pie ac splendide frequenturetur. Singulis enim mensibus, modo in nno. modo in altero Urbis templo, per conciones Dominicas ad Convivium Divinum praeparabantur et alliciebantur Christi fideles: constituta die, templo magnificentia plus quam solita ornato, plures Sacerdotes, imo saepe et Purpurati Patres Coelestem distribuebant Panem.

Insigne huius operis adiumentum fuerunt Beatissimae Mariae 6 0 Virginis Sodalitates, Christianae pietatis praeclarae scholae tutis- simnque iuvenilis innocentiae praesidia; illarum enim Sodales, secundum proprias regulas ad Sacram Communionem singulis mensibus accedendo, caetcros quoque fideles ad hoc paullatim impellebant ; quin etiam, data opera frugiferum hoc et salutare Communionis institutum fovere et propagare enixe s t u d e b a n t ( H i c Indulgentiam plenariam concedit, quae verba non referimus, >e taedio Lector afficiatur).

(Mullan, n. 1795'

Alia privilegia elargitus est Leo X III, quae hic breviter 61 perstringimus, ne hoc Commentarium longa fiat collectio Decretorum.

37 r«w]

a) 27 Aprilis 1887 concedit ut Sodales plenariam Indulgentiam concessam die conventus hebdomadarii, possint lucran, licet ad Sacram Synaxim non accedent ipso die conventus, sed alio die intra hebdom adam .

b) Die 16 Iulii 1887 concedit ut 1) mortuo vel amoto Parocho, pro tempore, Directori Sodalitatis, succedat in munere Directoris, novus Parochus, nec necessaria sit nova nominatio ex parte Episcopi facienda; et ut 2) Sodales, qui opera praescripta ad Indulgentias lucrandas praestare non possint, eas nihilominus lucrentur dummodo a lia opera peregerint, quae pro viribus praestare possunt.

c) Die 17 Sept. 1887 facultatem aggregandi novas Congregationes ad Primam Primariam soli Praeposito Generali Societatis lesu reservat, quamvis^ab aliis hae Sodalitates sint erectae.

62 13) P iu s X , Die 17 Novembris 1906 concedit Indulgentiam tercentorum dierum a Sodalibus lucrandam qui devote recitaverint vel Actum Consecrationis a S. Ioanne Berchmans nuncupatum, vel illum qui a S. Francisco Salesio exaratus dicitur.

63 Die vero 10 Maii 1910 concedit ut Directores Congregationum, eo ipso fiant membra Sodalitatis quam dirigunt; Directoribus dat facultatem recipiendi in Sodalitatem etiam personas pertinentes ad classem diversam ab ea pro qua Sodalitas erecta est. Declarat insuper Sodales, semel rite admissos, semper Sodales remanere, eosque ad aliam Sodalitatem se conferre debere, si a loco suae Sodalitatis diuturnius absint.

c Praepoaitus Generalis Societatis lesu petit ut, ad auferenda dubia circa Congregationes M arianas. Sanctitas Vestra concedere dignetu r a t :

1. Sacerdotes Directores legitimi omnium et singularum Sodalitatum ita Congregationum quibus praesunt sint membra, quin aliquo ritu recipiantur, ut de iure suo omnium privilegiorum atque Indulgentiarum Congregationis sint participes:

2. Directori uniuscuiusque .Sodalitatis lineat, e i iustn eatisn, ad Congregationem quae per se pro adolescentibus erecta est. tam quam Sodales etiam adultos virosque patres familias adm ittere: itemque vice verea:

3. Idem valeat iu omnibus casibus similibus quoad sodalitates omnes et singulas, etiam feminarum;

4. Cansa requisita iusta facilius adsit, si quis Sodalium vitae statam (exempli gratia, ineundo Matrimonium) mutans in Congregatione remanere desiderat neque alia Sodalitas Beatae Mariae Virginis ipsi conveniens illo loco habeatur;

f«Sl 38

5. Sodales omnes, semel rite admissi, semper Congregationis eiusdem membra pormnneunt, uisi sponte eam deserant aut indigni dimittantur, ita ut, conditionibus requisitis adimpletis, omnimn etiam gratiarum et Indulgentiarum semper participes fiant;

6. Sodales per annum aut tempus diuturnius a loco Sodalitatis • absentes atque alibi unde conventibus adesse nequeunt domicilium figentes, ad Indulgentias acquirendns tenenntur Sodalitatem loco novi domicilii exsistentem Buoque statui convenientem ingredi, nisi contradicat Director huius Sodalitatis aut aliud adsit legitimum impedimentum, de quo prioris Sodalitatis Director iudicabit

... Sanctissimus Dominus Noster Pius Pnpn X , audita relatione infrnscripti Cardinalis Praefecti Sacrae Congregntionis Concilii, benigne nnnuit pro gratia in omnibus iuxtu petita

(M ullan , n. 1976 sq q .) .

Die vero 21 Iulii eiusdem anni integrum Sum m arium 64 Indulgentiarum et Privilegiorum approbavit, quod Summarium viguit usque ad novam recognitionem et approbationem a Pio X II factam (die 7 Augusti 1948) novi Summarii in quo quaedam adiuncta sunt nonnullaque dempta.

14) Benedictus XV, die 19 Decembris 1915, ad Suam 65 augustissimam praesentiam Sodales omnium Sodalitatum roma- n&rum admisit, in quadragesimo anniversario suae in Sodalitatem cooptationis. Pulcherrimam Summus Pontifex habuit Allocutionem, in qua Sodalitates Marianas extollit ob earum utilitatem tum pro Sodalibus tum pro humana societate.

« Urinam, dilectissimi, hacc universalitas, quae peculiaris nota est Marianarum Congregationum, eos, qui liuic coetui nomen nondum dederunt moveret ut, quam primum huic dilectae militiae adseribi peterent ct eos qui ad eam iam pertinent hortaretur, ut palam ostenderent se officium amare magis quam nomen Sodalium Marianorum. Quam copiam enim spiritualium gratiarum singuli Christi fideles inde haberent, eo quod proprios sibi facere possent thesauros gratiarum ct Indulgentiarum Marianis Sodalibus a Summis Pontificibus concessarum! Quale adiumentum Christianae familiae inde derivaretur! Nam, si omnes Christiani propriam sanctificationem bonumque proximi intenderent sicuti facere debent Sodales Mariani, nemo est qui non videat quam facilius consequeretur finem tum religiosae tum civilis societatis ».

(Stella M atutina, 1916, p. 5 ) . t.3'

(3 ) V orrem m o, o dllettlSBlm l, che questa unlversalltA . la quale e 11 p artlco lare c a ra t- tere delle Congregazlonl M ariane, consignasse quelll che non hanno an co ra d ato ad

j] nome ad en trar tosto nelle file dl questa c a ra m lllz la : vorrem m o Inalem e che a au an tl Kld vl appartengono suggerlsse dl fa r vedere che. pld dei nom e, hanno caro T o ffic io dl C ongregati M ariani. Oh! Ia rlcchezza dl sp ir itu a li v an tag g l che ne av reb-

39 [o s ]

*5) Quam sincero amore P iu s X I Marianas Sodalitates prosequeretur, manifestant verba quae citamus quaeque dicta sunt die 30 Martii 1930, in Allocutione ad Sodales Marianos romanos, qui Ei omnium _ Sodalium vota occasione Iubilaei Sacerdotalis exhibebant.

« Quae vester eloquens, studiosus, pius interpres dixit, [ngitur dr P . Augustino G aragnani S. I . Directore Prim ae Prim ariae, qui nomino omnium verba fecerat Summo Pontifici] cuncta sunt veru, quae in primis dicebat do choro atque concentu utroque mirabili, qni ex omnibus orbis partibus surrexit ad pulchrius, iucundius, beneficentius conciliandum Iubilaeum Nostrum Sacerdotale. F u it totius immensae catholicae familiae communicatio cum paternis eventibus, ita ut res intima atque exquisita, filiorum propria evaserit. Sed illum est verum, dilectissimi filii, voces vestras, ex eius- modi choro concentuque inter cariores carissimas, inter gratiores gratissim as ad Nos pertingere.

Dicimus quae imo in corde alte sentimuB, videlicet hanc admissionem in conspectum Nostrum locum habere inter res pulchras, magnas, sanctas, quibus Divinae Providentiae placuit idem Iubi- lacum gradatim inlustrare, exornare, augere. Iubilaeum dicimus, quod idem et magnum donum et tremenda postulatio exsistit, admonitioque praetereuntis vitae — eoque celerius quo brevius — monitumque instantis Indicii. Diceremus, quae Dei summa benignitas est, id intendisse, ut, hoc tempore, quidquid grave, sollemne, sollicitum eat, mitigaret, levaret ac leniret.

Iam vcro, inter haec, vestra dona, vestra cernimus munera, dilectissimi filii, in primisque vestram in gaudium Nostrum effusam societatem, quam ita revocatis ut nihil a filiis magis praestari, nihil iucundius P a tri accidere possit. Vester iste solemnis, studiosus conventus pucherrimum quid est, quale, in his aulis ubi, decurrente anno tot eademqne pulchra ac suavia conspeximus, vix umquam viderimus...

... Verum non accessistis so li; vos enim, cum ex Prim a Prim aria tum ex RomaniB Congregationibus, caeterarum legati eBtis, ita quidem ut sola vestra praesentia ” visio " fiat, ” grandis viBio ” ut in Sanctis Libris est...

... Quae verba hucusque fecimus, filii dilectissimi, volumus signa esse, quibus affectibus vos ipsos oculis usurpaverimus huc iamiam introeuntes, ac mox accedentes, quomodo singulos, raptim recensentes, salutaverimus, denique quomodo viritim vos omnes noverimus. Quapropter, haec sentientes, de tali exquisita magna consolatione per vos ad Nos allata gratias agimus, praecipue autem Pa-

b«ro 1 e lng oll. potendo f a r proprl i teaorl dl graz le e dl Indulgenze, che I Som ni Pon- te f lc l h an n o dlachlueo ag it aaerltU a lie C ongregazlonl M aria n e ... O h! Ia grande utl- l l l i che ne avTebbe la c r la tla n a fa m lg lla , perchfe se 1 m em bri dl queata attend essero . com e devono I C on greg ati M a ria n i, a lia propria a& ntlflcazlone e ol bene dei proaalmo. n Pn t cb i non veda q u an to ne aarebbe agevoln to 11 tin e e della re lig io sa e detla c iv ile socielA .

[• «] 40

tribus nc Prnelatis qui uua vobiscum hanc laetissimam pro Nobis horam voluerunt, pararunt, effecerunt, grati sumus...

...De Marianis Congregutionibus scmpcr cura Nobis adfuit, etiam propter illum peculiarem affectum quo in eam Societatem ferimur, ubi hae Congregationes nidum suum ac praesidium nanciscuntur...

...Quibus ergo oculis et quo offectu vos prosequimur et amplectimur et pro adventu et legatione vestra quantum grati sumus! Toties, intime commoti ct offectu effusa. Benedictionem tribuim us; at ea quam vobis impertimus, locum omnino peculiarem certe obtinet ; supru enim quum dici potest dilectionem, nunc, erga vos experim ur: propterea interpretationem eius vestro filiorum cordi relinquimus.

Benedictioni mnemosynon, libens ac viritim, addimus. Snnt Sacra numismata quae, ut proxime a Nobis accipiatis, e manibus Nostris in manus carissimi Nobis et vobis P. Garagnani demittimus. Parvum quidem mnemosynon, sed amor vester magnum reddet. Quotiescumque munusculum inspexeritis, non tantum huius gratiosissimae salutationis, sed ct communis vedtrarum animarum Patris memineritis ».

(Ex ephemeride Aeiea Ordinata. Mali 1930 pp. 33-36 •Haec Interpretatio verba Summi Pontificie directa refert, non Indirecta, ut ln Oatervatore Romano relata sunt Italice; siquidem ln latinum sermonem versa sunt sx notis manuscrlptls apprime fldeUbus, quas quidam qui aderant tunc fecerunt).

Alia non pauca laudatoria verba habuit etiam in Allocutione 67 24 Martii 1935 ad Primae Primariae Sodales, in 350 anniversario a Sodalitatis canonica erectione.

« Gratias libenti nnimo refi*rebat ob consolationem, quam Sodales Suo cordi procurnvernnt, auctam cumulatamque praeterea verbis tam pulchre a Directore prolatis. U t cari filii ad Suos pedes accesserant, certiorem Ipsum facturi de vita, ipsis et Ipsi carae Congregationis per tria saecula et dimidium producta. Ob quam longam vitam optimo iure poterant laetitia .sancta repleri, immo et iustam superbiam sunierp. E summo culmine temporis trium cum dimidio saeculorum dulce et iucundum dicebat esse, tam magnificum cursum emensum et bonum ab ipso toto itinere seminatnm tantaque copia multiplicatum contemplari...

Spectaculum sane mirabile visu exsistit via dicta Lactea quam tam frequenter contemplamur, quaeque ab una parte coeli in aliam protenditur suo diffuso splendore coruscans, eaque eo mirabilior nobis apparet cum comperinius conformatnm esse innumera multitudine rutilantium astrorum soli similium, quibus Deus spatinm munificentissimo conspersit et quorum nos vix perceptibilem notitiam habemus.

Rem non prorsus dissimilem possumus hodie m irari, historiam Congregationis Marianae Primae Primariae respicientes. T ria saecula cum dimidio ab ipsa emensa, iure meritoque tamquam immensam

41 [67 ]

Viam L acteam licet considerare, in qua Dei infinita bonitas et matern a M ariae protectio ingentia beneficia decursu temporum hominibus concesserunt. Cumulum quemdam dixeris splendoris fidei, puritatis , castitatis , ardoris in amnndo et operando, npostolatus denique, qui sese offert in suo complexu ut spectaculum mirum atque mirandum. Quomobrem Sodales possunt omni iure, dicebat Summus Pontifex, Deo gratias referre, atque ex gloriosa vita inm ante acta iter in aliam non minus glorioBatn vitam auspicari...

... Summe Cordi era t E i, ut illa Sua Benedictio eos iuvaret ad ulterius in illa odeo pulchra, nobili et sancta via pergendum, qua tanto temporiB spatio CoDgregatio perrexerat, et in qua ei in posterum e ra t pergendum, novis semper viribus et studiis, roboratn actaque illo triplici amore, cui inde a suis exordiis dedita fu erat: amori inquam Icsu Regis immortalis saeculorum, Mariae Sanctissimae, MatriB Caelestis atque Stellae Matutinae, Sanctae Ecclesiae Summique Pontificis Christi in terris successoris ».

(Aciea Ordinata. 1935. pp. 65, 66, 07 - Oaaervatore R o m ano, 35-26 U&rtil 1935). (4)

68 Plura alia denique dixit cum die 29 Augusti 1935 allocutus est Rectores Collegiorum Societatis Iesu et Moderatores Congregationum Italiae, qui Romam convenerant ad quasdam practicas quaestiones solvendas.

€ Plurcs visitationes casquc pretiosas, aiebat Sanctus Pater, excepimus et excipimus, et omnes quidem gratae sunt quia Nobis paratae suppeditataeque a bonitate Dei, a bonitate filiorum NoBtrorum ;• haec tam en vestra visitatio inter gratissimas ponimus, immo primissimum locum obtinet. Nam, vos inspicientes, non solum totam splendidam vestrae Societatis massam conspicimus, verum et singula Seminaria, Collegia, omnesque Marianos Congregationes, linee enim singillatim sumpta iom in seipsis magnum pretium praebent; si vero cumn- lative sumuntur, talem ac tantam molem bonorum tum mentis cordisque tum scientiae et sanctitatis praeseferunt. ut aureus acervus rite vocari possint, immo nedum aureus, id omne quod pretiosum dici p otest..

(4) AU* devote e filiali espresslonl dei P. Oaregnanl 11 Basto Padre riepoee an- Kltatto rtngreziando della consolazione che 1 Congregati della Prlm a-Prlm arla CII ave- t u o dato cos la loro presenza e che era stata accreseluta dalle parole coel belle dette dal loro e Suo raro Padre O aragnasl. Essi erano ondatl a darGU notlzla, come devoti tlglt al padre. det tre se coli e mezzo dl vita che la loro e Sua cosl dlletta Congre- gazlone ha vtssuto e per la quale essi hanno ben regione dl sentire una santa soddl- ■faslone. anzt, ben polrebbe ancora dtrsl, una glustlflcata flerezza. Da queiraltezza di ben tre aecoll e mezzo ere veremente cosa dolce e soddlsfacente vedere tutta la magnifica trelettoria dei cammlno percorso e dei bene seminato e moltlplicato con tanta abbondanza...

c E ’ veremente mirabile lo spettacolo che cosl spesso nol ammlriamo nel vedere la V ia D altea che con I suol diffusi cbiarorl si stende dairuna a lla ltre parte dei clelo, e tanto plG grande dlventa la nostra ammlrazione quando pensiamo che essa 6 form ata da una massa Immensa dl eoll fiammegglantl che lu mano dl Dio ha gettato attravereo lo epazlo c di enl nol abbiamo appena la plu lonUna Impressione. Qualche

[68] 42

... Benedictio Nostra, itn Sua dicta concludebat Sanctus P ater, non tnntum miper vos omnes et singuloB descendat, auper uniuscuiusque officia, auctoritntes susceptasque obligationes, necnon aspirationes ac sancta propositn, sed se extendat etiam ad eos omnes quorum vos personam geritis. In vestra enim persona, non solum Nostra vestraque cara Seminaria atque Collegia, dilectas insuper et pias Congregationes cernimus; sed et totam magnam vestram familiam ... r.

(Oaaervatore Romano, 31 Aug. 1936) (6 '

16) Pius X II: Si quis Pontifex Sodalitates Marianas tener- 69 rimo amore sincere umquam prosecutus est, hic certe est Pius X II, ita ut Pontifex Congregationum M arianarum iure meritoque appellari possit. Nullam enim praetermisit occasionem quin suam peculiarem dilectionem erga Congregationes suamque firmam spem in iisdem palam demonstraret, et hoc, non solum cum Sodales directe alloqueretur, sed etiam cum ad alios Catholicorum coetus verba faceret vel cum privarim cum ipsis Episcopis sermones misceret. Longum esset omnia hic transcribere; quaedam tamen referamus oportet.

a) Die 6 Octobris 1948 — ut a recentissimis incipiamus — 70 in Allocutione Radiophonica ad Congressum Interamericanum de Institutione Catholica in urbe La Paz (Bolivia) habitum, Sodalitates Marianas omnibus commendat.

€ ... Denique, eum institutio puerorum et iuvenum ex communi et» natu plurium rerum simul conspirantium perfici debeat, pro merito aestimare debetis collaborationem consensionemque inter patres- familins et scbolas iliaque opera quae scholis auxiliantur earumque

cosa dl simile sl puft oggl ammlrare nella storia della Congregazlone Prim aria. Tre seeoll e mezzo dl vita da essa traseorsl possono, a glusto tltolo. conslder&ral come un’Immensa Via Lattea nella quale la Infinita bontA dl Dio e la materna protezlone dl Maria hanno gettato Immensi benefiet attraverso 1 templ. E ’ tutto un cumulo dl splendori dl fede. dl candore, dl purezza, dl ardore dl opere e dl apostolato che offre nel suo lnsleme uno epettacolo stupendo e veramente ammlrablle >.

E ’ per questo che quel Congregati avevano ognt raglone dl ringrazlare Iddlo e dl attingere da un passato cosl glorioso gll auspici mlgllorl per 11 slcuro canunlno verno un avvenlre sempre plb grnnde...

E volevn che anche quella Sua Benedlzlone 11 alutasse a procedere sempre plfi avanti per quella bella, alta e santa via. per la quale per tanto spazlo dl tempo ha cammlnato e deve procedere ancora con ardore sempre plft fervido, dominata sempre da oTel tre grandl amori at quali essa fln da principio sl e consacrata: O ert bene- detto Re def seeoll Immortale; Maria Santlsslma. celeste Madre e Stella m attutlna; la Santa Chlesa, 11 Papa, contlnuazlone dl Crlsto In terra.

. vi«ite nrezlose — contlnuava 11 Santo Padre — abblamo rlcevute e /.amo tutte Cadite Jerchft preparateCl dalla bontA dl Dio • dalla bontA dei /larno, tutte gTaaiie. i------,« nlf> rrnMt#. m primissima linea. E dlfatU.rlcevlamo,

Nostri flgll: m» 1 vedJam ^nonPsol

laborem persequuntor quando eae derelinqui debent, uti sunt Actio Catholica, Congregationes Marianae, centra studiorum aliaque huius- modi instituta ».

(O anrvator» Rom ano, S Oct. IM S). (6)

b) Ab Episcopo Macaensi, in colloquio habito mense Novembri 1946, occasione eius visitationis «ad limina», Summus Pontifex sponte petiit:

« Habesne Congregationes M arianas in tua Dioecesi? An magni cas fucis, foves, oarumque progressui faves? »« Utique, Beatissimo P ater. Exem pli gratia, anuo 194o, occasione quinquagesimi anniversarii Congregationis Seminarii, integram Pa- storalom Epistolam de Sodalitatibus M arianis exci usi ve scrip si».* O portet praecise eas instituere, respondit S. Pater, iuxta suum genuinum spiritum pietatis simul et apostolatus. Quidnm forsan putarun t modernam organisationem Actionis Catholicae Congregationibus M arianis substituendam esse. Nullo modo: voluntas E c clesiae est u t Sodalitates M arianae multiplicentur ac ubique propagentur, suo spiritui normisque sibi propriis fideliter iubaerentes *.

(M ensagttro de M aria, 1947, p. 193). f«ai

c) Suum amorem erga Congregationes Marianas ita exprimit in Allocutione ad Congressum Internationalem Barcinonensem, die 7 Decembris 1947 habita:

«In tim o gaudio perfundimur quandocumque Nobis occasio datur Conventum alloquendi, quo convocati inveniuntur tot Nostri dilecti filii, ex omni mundi plaga confluentes, quique filinlem in Nos dilectionem atque absolutam adhaesionem profitentur. Qua de re ingcnB est hodie N ostra laetitia, cum ad delegatos Congregationum Marianarum loquimur, quas singulari amore complectimur, non solum propter paternam illam benevolentiam Supremi Ecclesiae Pastoris

... « L a Nostra Benedtzlone - concbludeva Sua SantltA — vuole scendere non solo sopra dl vol tu ttl e slngoll. sopra le -vostre mansioni, responsabllitA, personali Ixnpegnl. sopra lu ite e slngole le vostre asplrazlonl e santl propositi, ma vuole anche •atendersl a tutto quello e a tuttl quelll cbe vol Cl rappresentate. Vedlamo dletro dl vot non solo 1 Noatrl e vostri cari Seminari. 1 Collegi, le care e ple Congregazlonl. m a vedlamo anche la vostra grande fam lglia... >.

(6) Flnalm ente. puesto que la edueactdn dei nlfio y dei joven ha de Ber la resultan te dei esfuerzo comfin de muchos elementos concordados, dad toda la Importanda qoe se mereee a la cooperacldn y ai acuerdo entre los padres de familia, la escuela y las obras que la ayudan y que contlnilan su labor cuando se sale de ella, como son la AeclOn Catdllca, las Congiegaclones Marlanaa, los centros de estudlo y otras lnstltu-clones aem ejantes.

(6a) Em Noverabro de 1946. encontrava-se em Roma, em visita c ad sacra limina >. S aa E x .c la Rev.m a o Senbor Blapo de Macau. No decurso de urna das ndlltas entre- vlstas coro o Sumo Pontifice — sabemos lato por in form atio pessoal e directa do prdpiio Sr Blapo de Macau — espontfineamente da parte do Santo Padre, sem qual- quer provocacio directa ou Indirecta do Sr. Blapo, estabeleceu-se um dlAlogo. cuja gubst&ncla garantimos s reproduzlmos assim :

« Tera CongregacCas Marianas na sua Dlocese? EsUma-as. zela-as e favorere o seu progresso e desen volvi mento? >.

••rgu imum «x clcctiKsimiH nuiy legionibus sed ideo etiam quia vtm sun\ isHirnam Nobis renovatis memoriam Nostrae ipsius iuvenilis aetatis, cum gratia donati fuimus. Nos penitus Dei Genitrici devovendi in Mariana Sodnlitnte ».

39, p. 63 3 ).

d) Aliis omnibus praetermissis, ne omnia simul in initio 73 dicamus, sufficiat nunc pauca quaedam excerpere ex Eius oratione coram Sodalibus habita die 21 Ianuarii 1945, occasione quinquagesimi anniversarii Suae in Sodalitatem cooptationis.

«Ip si obligamini nd defendendam Iesn Christi Ecclesiam ; quod quidem Ecclesia novit et spem in vobis ponit, haud secus ac in praeteritis sodnlium phalangibus, qui vos praecesserunt. Expectatio enim enm non fefellit, quippe quod maiores vestri viam vobis liberaliter straverint et indicarint...

... Spem ergo fovemus, fore ut et vos sciatis onus tam gloriosae hereditatis sustinere. Velimus enim asserere perfectum virum catholicum, qualem Sodalitas mariana iam inde ab eius exordio efficere connta est, non tam respondisse omnium temporum necessitatibus et adiunctis, quam respondeat huic nostrae aetati nec umquam superiora tempora illum adeo sibi expostulasse, sicut haec nostra ».

lO sscrvators R om ano, 22-23 Ian u arii 1945> iS )

Rata ac sollemniter confirmata declarare. 74

Hac Constitutione Apostolica igitur, Pius X II nullo modo in animo habet quasdam gratias vel quaedam privilegia immutare, sed omnia vult confirmare quae a Suis Praedecessoribus Sodalitatibus sunt collata vel de iis dicta sunt. Ergo, si in decursu Documenti quaedam verba occurrant quae forsan obscuriora

t Sim, Santissimo Padre. Por slnal. que at* JA flz uma Pastoral exclusivamente sobre elas, em 1931. r« r ocasluo do ClncoentenArlo da Congreg.iQuo Mariana dos Se-m l n a r la t o f l^ ^ ^ desenvolvft-loa — volceu o Santo Padre, — segundo o seu genuinoesnlrito de pledade e apostolado slmultAneamente. Alguns podem ter penaado que a nova organlzacao da Accio Catfilica vlrla n dlspensar :is CongregacCes. De modo nenhum- a vontade da Santa Igreja 6 que as Congregares se multlplJquem e desen- volvum por todn a parte. fieis ao seu esplrlto e modo de aer prdprios ».

(7) Nos sentlmos anlmados de un alncero gozo slempre que podemoa dlrtglrnos a un Conereso donde sc hallan reunldos tantos amados hljos Nuestros venldos de mdos Io! confines dei mundo, y que Nos profesan flllal afecto y adhestdn Incondlclo- S Por ello es hoy grande Nuestra a.egrla a lh a b la r a representantes de las Congre- Caciones Marianas a las cuales profesamos entroflable ornor, no aolamente con el pa- teraS a fe S S de" Pastor Supremo de la Igleala hacla una de su