+ All Categories
Home > Documents > MAKROLİD VE LİNKOZAMİD ANTİBİYOTİKLER

MAKROLİD VE LİNKOZAMİD ANTİBİYOTİKLER

Date post: 22-Jan-2016
Category:
Upload: kamana
View: 185 times
Download: 3 times
Share this document with a friend
Description:
MAKROLİD VE LİNKOZAMİD ANTİBİYOTİKLER. Yrd. Doç. Dr. E. Pelin KELİCEN http://yunus.hacettepe.edu.tr/~pkelicen. I. MAKROLİDLER. Makrosiklik (12-14 atomlu) lakton (aglikon) halkası,. I. MAKROLİDLER. ERİTROMİSİN (BAZ) VE TÜREVLERİ (STEARAT, GLUSEPTAT, LAKTOBİYONAT) ROKSİTROMİSİN - PowerPoint PPT Presentation
Popular Tags:
32
MAKROLİD VE LİNKOZAMİD ANTİBİYOTİKLER Yrd. Doç. Dr. E. Pelin KELİCEN http://yunus.hacettepe.edu.tr/~p kelicen
Transcript

MAKROLİD VE LİNKOZAMİD ANTİBİYOTİKLER

Yrd. Doç. Dr. E. Pelin KELİCEN

http://yunus.hacettepe.edu.tr/~pkelicen

2

I. MAKROLİDLER

Makrosiklik (12-14 atomlu) lakton (aglikon) halkası,

3

I. MAKROLİDLER

ERİTROMİSİN (BAZ) VE TÜREVLERİ

(STEARAT, GLUSEPTAT, LAKTOBİYONAT) ROKSİTROMİSİN KLARİTROMİSİN AZİTROMİSİN (Azomakrolid, azalid grubu) TROLEANDOMİSİN SPİRAMİSİN

4

I. MAKROLİDLER

ETKİ MEKANİZMASI

Bakteri ribozomu 50S alt-birimine bağlanarak aynı yere tRNA molekülünün bağlanmasını ve peptid zincirinin uzamasını önlerler. Bakteride PROTEİN SENTEZİNİ BOZARLAR.

5

I. MAKROLİDLER

Genellikle BAKTERİYOSTATİK

Streptokoklara karşı BAKTERİSİD

6

I. MAKROLİDLER

Bakteri ribozomunda ERİTROMİSİN ve diğer MAKROLİDLERİN bağlandığı yerin yanına KLORAMFENİKOL ve LİNKOZAMİDLER bağlanır.

Etki yerleri binişik olduğu için bu 3 antibiyotik türü birbirlerinin antibakteriyel etkisini önler; birlikte kullanılmamalıdırlar.

7

I. MAKROLİDLERANTİBAKTERİYEL SPEKTRUMU

Penisilin G’ye benzer; ancak BLaz üreten Staph.lara (penisiline-rezistan bakterilere) da etkili,

Penisilinlerden farklı olarak Mycoplasma ve Chlamidia infeksiyonlarında da etkili,

En duyarlı Gr(+) kokuslar; Strep. Pyogenes, Strep. Pnuemoniae, Strep. Viridans, Anaerob streptokokuslar; Strep. Faecalis,

Staph. aureus ve Staph. Epidermidis, (Ancak Staph. Aureus’un özellikle hastane kaynaklı suşları ERİTROMİSİN’e rezistan),

Gr(+) basiller; Corynebacterium diphteriae, Bacillus antracis, Clostridium tetani, Clostridium perfiringens, Pripionibacterium acne ve Listeria,

Gr(-)’lerden ERİTROMİSİN’e duyarlı olanlar Neisseria türlerinin suşlarının çoğu, Legionella pneumaphila ve Camphylobacter fetus’tur,

Duyarlı diğer patojenler; Treponema pallidum (sifiliz etkeni), Chlamidia trachomatis, Mycoplasma pneumaniae, Mycoplasma T (ureaplasma urealyticum), Actinomyces israelii ve Rickettsia türleri.

8

I. MAKROLİDLER

REZİSTANS OLUŞUMU

Mutant bakterinin METİLAZ salgılaması sonucu ribozomların 50S alt-biriminin bir öğesi olan 23S ribozomal RNA’nın metillenmesi; makrolidlerin 50S’üzerindeki etki yerlerine bağlanmasının azalması.

9

I. MAKROLİDLERFARMAKOKİNETİK-1

Baz Eritromisin aside dayanıksız;Ağızdan barsak kaplamalı tabletler/tuz(Stearat tuzu)-ester şeklinde (Etilsüksinat/Estolat esterleri, yüksek oral biyoyararlanım),

Absorbsiyonu besinlerle azaltılmaz, KC’den kısmen metabolize, safraya itrah, Hücre içine girerler; beyin ve BOS’a girişleri düşük, Hepatik sitokrom p450 enzim inhibisyonu yaparak

SİKLOSPORİN, VARFARİN, KARBAMAZEPİN, DİGOKSİN,TEOFİLİN, ASTEMİZOL, FENİTOİN, TERFENADİN vd. ilaçların metabolizasyonunu azaltırlar.

10

I. MAKROLİDLER

FARMAKOKİNETİK-2

ROKSİTROMİSİN,

KLARİTROMİSİN ve

AZİTROMİSİN’in

oral biyoyararlanımı besinlerle azaltılır, yemeklerden 1 saat önce alınmalıdır.

11

I. MAKROLİDLER

İLAÇLAR-1

Ağız yolundan; ERİTROMİSİN BAZ ERİTROMİSİN STEARAT ERİTROMİSİN ETİLSÜKSİNAT.

12

I. MAKROLİDLER

İLAÇLAR-2

İv infüzyon; ERİTROMİSİN GLUSEPTAT ERİTROMİSİN LAKTOBİONAT

13

I. MAKROLİDLER

İLAÇLAR-3

ROKSİTROMİSİN

Eritromisin’in oral biyoyararlanımı daha yüksek türevi;

t1/2 çok daha uzun.

14

I. MAKROLİDLER

İLAÇLAR-4

KLARİTROMİSİN

Oral biyoyararlanımı yüksek,

aside dayanıklı;

Etki gücü daha yüksek.

15

I. MAKROLİDLER

İLAÇLAR-5

AZİTROMİSİN

Oral biyoyararlanımı yüksek,

aside dayanıklı;

Etki gücü daha yüksek bir azo-makrolid.

TRAHOM ve GONORE’de tek dozu yeterli.

16

I. MAKROLİDLER

KULLANILIŞLARI-1

ERİTROMİSİN ve türevleriCilt, yumuşak dokular, ağız ve solunum yolu Gr(+) bakterilerin yaptığı hafif/orta dereceli infeksiyonlar,

(Bu infeksiyonlarda PENİSİLİNLER tercih edilir; ancak penisilin allerjisi nedeniyle kullanılamıyorsa alternatif olarak ERİTROMİSİN tercih edilir.

17

I. MAKROLİDLERKULLANILIŞLARI-2

ERİTROMİSİN ve türevleriGrA streptokok (Strep. Pyogenes’e bağlı farenjit, kızıl, selülit ve erispelde ve Strep. Pneumoniae’ye bağlı pnömoni ve bronşitte ERİTROMİSİNLER, PENİSİLİN G ve V’nin en etkin alternatifidirler.

Bu streptokoklara bağlı akut otitis media ve sinüzitte ERİTROMİSİN, AMPİSİLİN ve AMOKSİSİLİN’in alternatifidir.

18

I. MAKROLİDLERKULLANILIŞLARI-3

ERİTROMİSİN ve SÜLFONAMİD KOMBİNASYONU

H. İnfluenza’ya bağlı akut otitis media ve akut sinüzitte, hasta penisilin’e allerjikse veya bakteri amoksisilin/ampisilin’e rezistan ise alternatifi ERİTROMİSİN ve SÜLFONAMİD KOMBİNASYONU’dur.

19

I. MAKROLİDLERKULLANILIŞLARI-3

ERİTROMİSİN ve türevleri

Penisilin’e rezistan Staph.’ların yaptığı cilt ve yumuşak doku enfeksiyonlarında;Akne,Füronküloz veİmpedigo’da kullanılabilirler.

20

I. MAKROLİDLERKULLANILIŞLARI-3

PENİSİLİN G’ye alternatif ERİTROMİSİN ve türevleri

Antraks (Şarbon)Clostridium infeksiyonları (gazlı gangren ve tetanus)Aktinomikozis,Listeria infeksiyonları,Nocardia infeksiyonları (AMPİSİLİN’le birlikte),Oral mikrofloraya bağlı diş kaynaklı (odontojenik) orofasiyal infeksiyonlar ve Sifiliz.

21

I. MAKROLİDLERKULLANILIŞLARI-4

ERİTROMİSİN ve türevleri’nin en tercih edildiği infeksiyonlar,

Lejyoner hastalığı,Difteri (ANTİTOKSİN injeksiyonuyla birlikte)Difteri portörlüğüMycoplasma pneumaniae’ye bağlı atipik pnömoni,Boğmaca,Bebeklerin klamidial pnömonisi,Gebelikteki klamidial pelvik infeksiyon,Camphlobacter enteriti.

(Chlamidia trachomatis infeksiyonlarında genellikle TETRASİKLİNLER, eritromisinlere tercih edilirler).

22

I. MAKROLİDLER

KULLANILIŞLARI-5

KLARİTROMİSİN

Helicobacter pylori’ye karşı kullanılır.

23

I. MAKROLİDLER

YAN TESİRLERİ

Bulantı, kusma, diyare, Gİ dayanıksızlık reaksiyonları, iştahsızlık,

Ürtiker, cilt döküntüleri, ilaç ateşi, eozinofili vb. hafif allerjik reaksiyonlar,

ERİTROMİSİN (estolat)’in en ciddi YT; nadiren oluşan KOLESTATİK HEPATİT,

Seyrek olarak süperinfeksiyonlar.

24

II. LİNKOZAMİDLER

LİNKOMİSİN

KLİNDAMİSİN

Linkomisin’in klorlu yarı-sentetik türevi,

Oral biyoyararlanımı daha yüksek.

25

II. LİNKOZAMİDLER

AS ve ETKİ MEKANİZMALARI

Makrolidlere benzer

En önemli farkı;

KLİNDAMİSİN, Bacteroides’lere (B. fragilis) en etkili antibiyotiktir.

26

II. LİNKOZAMİDLER

REZİSTANS

Makrolidlere rezistan olan linkozamidlere de rezistandır.

27

II. LİNKOZAMİDLERFARMAKOKİNETİK

KC’de metabolizma, safraya itrah

Oral/parenteral (im, iv infüzyon)

LİNKOMİSİN Düşük oral biyoyararlanım, besinlerle daha da düşer

KLİNDAMİSİNOral biyoyararlanımı tama yakındır.

28

II. LİNKOZAMİDLERKULLANILIŞLARI-1Linkomisin ve Klindamisin’in kullanılışları aynıdır;

ancak KLİNDAMİSİN tercih edilir.

KLİNDAMİSİN’in en önemli kullanılış yeri;Bacteroides fragilis’in genellikle aerobik Gr(-) basillerle beraber neden olduğu KARIN-İÇİ ve PELVİS-İÇİ (JİNEKOLOJİK) infeksiyonlardır.

Klindamisin aerobik Gr(-) basillere karşı etkili olmadığından AMİNOGLİKOZİDLERLE birlikte kullanılır.

29

II. LİNKOZAMİDLERKULLANILIŞLARI-2

Anaerob bakterilere bağlı AC absesi,Mastit vd yumuşak doku infeksiyonları,Dekubitus ülserlerine karşı da kullanılırlar.

(Beyne nüfuzu iyi olmadığı için beyin abselerinde kullanılmazlar)

30

II. LİNKOZAMİDLERKULLANILIŞLARI-3

İnflamatuvar akne, Diş kaynaklı orofasiyal infeksiyonlar, Gr(+) kokuslara bağlı solunum yolu inf., Kemiğe iyi nüfuz ettiği için;

Osteomyelit Septik artrit, Sinüzit Mastoid’de.

31

II. LİNKOZAMİDLERYAN TESİRLERİ

Diyare, bulantı, kusma, barsak koliği, Kaşıntı, döküntü, ürtiker gibi hafif allerjik belirtiler, Nöromusküler bloke edicilerin etkinliğini arttırabilirler, En ciddi YT;

Antibiyotiğe bağlı PSÖDOMEMBRANÖZ KOLİT

(Linkozamidler, Ampisilin, Amoksisilin, Sefalosporinler)

32

II. LİNKOZAMİDLER

Kaynaklar Prof. Dr. S. Oğuz Kayaalp, Rasyonel Tedavi

Yönünden Tıbbi Farmakoloji, 10. Baskı, Hacettepe Taş, 2002.

Bertram G. Katzung, Basic&Clinical Pharmacology, 7th edition, Appleton&Lange.


Recommended