ΠΕΜΠΤΗ 7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010 ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. GIANNI PITTELLA Αντιπροέδρου 1. Έναρξη της συνεδρίασης (Η συνεδρίαση αρχίζει στις 09:05) 2. Κατάθεση εγγράφων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά 3. Μεταφορές πιστώσεων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά 4. Εκτελεστικά μέτρα (άρθρο 88 του Κανονισμού): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά 5. Πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 - Μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (συζήτηση) Πρόεδρος. – Ζητούμε συγνώμη για τη μικρή καθυστέρηση, η οποία οφειλόταν στην κυκλοφορία. Συνιστώ να ερχόμαστε όλοι στο Κοινοβούλιο περπατώντας, για τρεις λόγους. Καταρχάς, για να φτάνουμε εγκαίρως. Δεύτερον, επειδή το βάδισμα είναι υγιεινό. Και, τρίτον, επειδή προκαλεί λιγότερη ρύπανση. Ας ερχόμαστε, λοιπόν, όλοι περπατώντας στο Κοινοβούλιο! Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση της προφορικής ερώτησης (O-0110/2010) της Danuta Maria Hübner, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, προς την Επιτροπή σχετικά με την πολιτική συνοχής και την περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 (B7-0466/2010)· και της δήλωσης της Επιτροπής σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Danuta Maria Hübner, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, τα επόμενα χρόνια η μεγέθυνση στην Ευρώπη θα είναι προσανατολισμένη στην προσφορά. Η εφαρμογή βιώσιμων και ανταγωνιστικών επενδυτικών προτύπων θα είναι κρίσιμης σημασίας. Η πολιτική συνοχής αποτελεί σημαντική πηγή δημόσιων επενδύσεων στην Ευρώπη και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης για την υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών, επενδύοντας στην έρευνα και την καινοτομία, στην αποδοτική αξιοποίηση των πόρων, σε νέες και βιώσιμες θέσεις εργασίας και υποδομές. Δεν πρέπει να αποτελεί αποκλειστικά δημοσιονομικό μέσο προώθησης των επενδύσεων. Είναι μια πολιτική η οποία δημιουργεί νέους πόρους, συμπληρώνοντας τις δυνατότητες οικονομικής μεγέθυνσης. Για να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητές της, απαιτείται κατάλληλο μακροοικονομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο. Το καίριο ζήτημα για τη μεταρρύθμιση της πολιτικής συνοχής μετά το 2013 είναι το πώς θα μπορεί, με βιώσιμο τρόπο, να προωθεί αποτελεσματικότερα τη μεγέθυνση, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανταγωνιστικότητα στην ευρωπαϊκή οικονομία. Η κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή είναι, σύμφωνα με τη Συνθήκη, βασική αρχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πρέπει, επομένως, να είναι πολιτική που να εφαρμόζεται στο σύνολο των ευρωπαίων πολιτών, και να μην περιορίζεται στις φτωχότερες περιφέρειες. Αυτό ισχύει επειδή δεν είναι μια πολιτική ενισχύσεων η οποία στηρίζεται στην αρχή της αντιστάθμισης για το παρελθόν και λειτουργεί συμπληρωματικά προς τους εθνικούς στόχους, αλλά αποτελεί ευρωπαϊκή πολιτική για το μέλλον. 1 Συvεδριάσεις τoυ Ευρωπαϊκoύ Κoιvoβoυλίoυ EL 07-10-2010
Transcript
ΠΕΜΠΤΗ 7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. GIANNI PITTELLAΑντιπροέδρου
1. Έναρξη της συνεδρίασης
(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 09:05)
2. Κατάθεση εγγράφων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
3. Μεταφορές πιστώσεων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
4. Εκτελεστικά μέτρα (άρθρο 88 του Κανονισμού): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
5. Πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 - Μέλλον τουΕυρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (συζήτηση)
Πρόεδρος. – Ζητούμε συγνώμη για τη μικρή καθυστέρηση, η οποία οφειλόταν στηνκυκλοφορία. Συνιστώ να ερχόμαστε όλοι στο Κοινοβούλιο περπατώντας, για τρεις λόγους.Καταρχάς, για να φτάνουμε εγκαίρως. Δεύτερον, επειδή το βάδισμα είναι υγιεινό. Και, τρίτον,επειδή προκαλεί λιγότερη ρύπανση. Ας ερχόμαστε, λοιπόν, όλοι περπατώντας στο Κοινοβούλιο!
Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση της προφορικής ερώτησης (O-0110/2010)της Danuta Maria Hübner, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, προς τηνΕπιτροπή σχετικά με την πολιτική συνοχής και την περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013(B7-0466/2010)·
και της δήλωσης της Επιτροπής σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.
Danuta Maria Hübner, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, τα επόμενα χρόνια η μεγέθυνσηστην Ευρώπη θα είναι προσανατολισμένη στην προσφορά. Η εφαρμογή βιώσιμων καιανταγωνιστικών επενδυτικών προτύπων θα είναι κρίσιμης σημασίας. Η πολιτική συνοχής αποτελείσημαντική πηγή δημόσιων επενδύσεων στην Ευρώπη και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτηςγια την υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών, επενδύοντας στην έρευνα και την καινοτομία, στηναποδοτική αξιοποίηση των πόρων, σε νέες και βιώσιμες θέσεις εργασίας και υποδομές.
Δεν πρέπει να αποτελεί αποκλειστικά δημοσιονομικό μέσο προώθησης των επενδύσεων. Είναιμια πολιτική η οποία δημιουργεί νέους πόρους, συμπληρώνοντας τις δυνατότητες οικονομικήςμεγέθυνσης. Για να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητές της, απαιτείται κατάλληλομακροοικονομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο. Το καίριο ζήτημα για τη μεταρρύθμιση τηςπολιτικής συνοχής μετά το 2013 είναι το πώς θα μπορεί, με βιώσιμο τρόπο, να προωθείαποτελεσματικότερα τη μεγέθυνση, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανταγωνιστικότηταστην ευρωπαϊκή οικονομία.
Η κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή είναι, σύμφωνα με τη Συνθήκη, βασική αρχή τηςευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πρέπει, επομένως, να είναι πολιτική που να εφαρμόζεται στο σύνολοτων ευρωπαίων πολιτών, και να μην περιορίζεται στις φτωχότερες περιφέρειες. Αυτό ισχύει επειδήδεν είναι μια πολιτική ενισχύσεων η οποία στηρίζεται στην αρχή της αντιστάθμισης για τοπαρελθόν και λειτουργεί συμπληρωματικά προς τους εθνικούς στόχους, αλλά αποτελεί ευρωπαϊκήπολιτική για το μέλλον.
Πρέπει να λαμβάνει υπόψη την εδαφική πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται μετά τηνκρίση σε περιφερειακό επίπεδο και να αναζητεί τις πλέον πρόσφορες λύσεις έναντι των προκλήσεωνκαι ευκαιριών που παρουσιάζονται στις διάφορες περιοχές της Ευρώπης. Πρέπει να καταστείαναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας εφαρμογής της στρατηγικής «ΕΕ 2020» και τωνεμβληματικών πρωτοβουλιών της. Έχουμε βαθιά επίγνωση του πόσο αναγκαίο είναι ναδιασφαλιστεί ότι η πολιτική συνοχής και οι αθροιστικές επιπτώσεις της στο σύνολο της επικράτειαςτης Ένωσης θα αποτελούν ένα από τα βασικά μέσα τα οποία θα επιτρέψουν στην Ένωση και τακράτη μέλη της να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες της «ΕΕ 2020».
Η πολιτική συνοχής πρέπει να συμβάλει όχι μόνο στη μείωση των αποκλίσεων ως προς τα επίπεδαπαραγωγικότητας τις οποίες έχει δημιουργήσει η κρίση, αλλά και στη δρομολόγηση κερδών στοπεδίο της παραγωγικότητας. Πρέπει να επενδύει στην καλύτερη διασύνδεση μεταξύ τωνπρωτοπόρων περιφερειών και των περιφερειών που προσπαθούν να συμπορευθούν με αυτές.Πρέπει να αξιοποιεί καλύτερα τις δυνατότητες της εδαφικής συνεργασίας. Η ΕπιτροπήΠεριφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει καταλήξει σε θέση σχετικά με τοπώς επιθυμεί να διαμορφωθεί η πολιτική συνοχής μετά το 2013.
Με την πάροδο των ετών, σε πολλά ψηφίσματα του Κοινοβουλίου έχει υπογραμμιστεί η ανάγκηδιατήρησης μιας ισχυρής, ολοκληρωμένης πολιτικής συνοχής, η οποία θα διαθέτει επαρκήδημοσιονομικά μέσα ώστε να βοηθά τις περιφέρειες και τις πόλεις να αναπτύσσουν το αναπτυξιακότους δυναμικό. Σε αυτήν την εξαιρετική περίοδο που διανύουμε, είμαστε πεπεισμένοι ότι πρέπειόλες να ενθαρρύνονται και να ενισχύονται, έτσι ώστε να επενδύουν σε πρωτοποριακές ιδέες, σενέες τεχνολογίες και στην καινοτομία. Οι περιφέρειες και οι πόλεις έχουν κρίσιμη σημασία γιατην αναζωογόνηση της Ευρώπης, προκειμένου να υπερβεί τις έκτακτες δυσκολίες πουαντιμετωπίζει και να επιτευχθεί ο μετασχηματισμός της οικονομίας μας.
Ευχόμαστε και πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμμερίζεται τη βούλησή μας ναδιατηρήσουμε οπωσδήποτε την πολιτική συνοχής ως βασικό περιεκτικό μέσο πολιτικής τηςΈνωσης. Έτσι, καταθέσαμε αυτήν την ερώτηση για να δώσουμε στην Επιτροπή την ευκαιρία ναεξηγήσει τη θέση της όσον αφορά το μέλλον.
Johannes Hahn, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Andor, κυρίες καικύριοι, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο που δίνει στο θέμα αυτό τόσοεξέχουσα θέση στην ημερήσια διάταξή του ενόσω οι Βρυξέλλες διανύουν την τελευταία από τις«ανοικτές ημέρες» τους, στη διάρκεια των οποίων πάνω από 6.000 ενδιαφερόμενοι στην πόληκαι πάνω από 130 εκδηλώσεις και σεμινάρια αναπτύσσουν εντατική δραστηριότητα σχετικά μετη σημασία και τη μελλοντική μορφή της περιφερειακής πολιτικής.
Όπως έχει επισημανθεί επανειλημμένως, η περιφερειακή πολιτική και η πολιτική συνοχής πρέπεινα συνδεθούν πολύ στενά με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» στο μέλλον, περιλαμβανομένης τηςπροσεχούς περιόδου χρηματοδότησης, έτσι ώστε να επιτύχουμε πραγματικά την ευρωπαϊκήπροστιθέμενη αξία την οποία διαρκώς επικαλούμαστε και η οποία πρέπει πλέον να γίνει πράξη.Είναι σημαντικό, στο πλαίσιο αυτό, να διασφαλίσουμε τον καλύτερο συντονισμό των πολιτικώντης Ένωσης, ώστε να προσφέρουμε μια πραγματικά κοινή πολιτική, μια ολοκληρωμένηπροσέγγιση, μεταξύ άλλων και έναντι των κρατών μελών. Οι λέξεις κλειδιά πρέπει να είναι: εστίασηκαι ευελιξία. Πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή σε ορισμένες προτεραιότητες της στρατηγικής«Ευρώπη 2020» τις οποίες θεωρούμε σημαντικές, ενώ απαιτείται ευελιξία όσον αφορά τιςπροσαρμοσμένες λύσεις και την εφαρμογή τους στις περιφέρειες και τα κράτη μέλη.
Εκτιμώ ότι είναι επίσης σημαντικό να αναπτύξουμε ένα σύστημα κινήτρων τα οποία θαλειτουργούν με βάση σαφείς συμφωνίες με τις περιφέρειες και τα κράτη μέλη όσον αφορά τουςστόχους, έτσι ώστε, σε συνδυασμό με την ορθή δημοσιονομική διαχείριση, η οποία είναι –και
θα συνεχίσει να είναι και στο μέλλον– πολύ σημαντική, να αξιοποιηθούν περισσότερο τα αναγκαίαστοιχεία για την εστίαση στα αποτελέσματα. Αυτό επισημαίνεται επειδή έχει κρίσιμη σημασία,από την έναρξη μιας περιόδου, να καταλήγουμε συγχρόνως σε συμφωνία με τις περιφέρειες καιτα κράτη μέλη επί των στόχων μας, και να συμφωνούμε επίσης και να καθορίζουμε μετρήσιμουςστόχους, τους οποίους να επιδιώκουμε στη συνέχεια να υλοποιήσουμε μέσω των αντίστοιχωνπρογραμμάτων.
Εν τέλει, ένα στοιχείο που μπορεί και θα πρέπει να συμβάλει στην ορθή υλοποίηση της πολιτικήςσυνοχής, με τις ποικίλες πτυχές της, είναι το ότι αποτελεί την ατμομηχανή της οικονομικήςμεγέθυνσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διαθέτουμε το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης.Είναι μια ευφυώς σχεδιασμένη πολιτική συνοχής για όλες τις περιφέρειες, οι οποίες φέρουν σετελική ανάλυση την ευθύνη για την πρακτική ενεργοποίηση της αναπτυξιακής συνιστώσας τουσυμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης, έτσι ώστε η Ευρώπη, και οι εθνικές οικονομίες της ωςσύνολο, να παραμείνουν παγκοσμίως ανταγωνιστικές και να μπορέσουν να βελτιώσουν περαιτέρωτη θέση τους σε διεθνές επίπεδο.
Κατά συνέπεια, είναι επίσης αναγκαίο να προσαρμοστεί και να αναπτυχθεί με τον ενδεδειγμένοτρόπο το πλαίσιο στήριξης. Εκείνο που απαιτείται, με άλλα λόγια, είναι να επιτευχθεί αύξησητόσο από την πλευρά του προϊόντος όσο και ως προς τον όγκο της χρηματοδότησης πουσχετίζεται με το πεδίο της χρηματοοικονομικής τεχνικής, γνωρίζοντας –και έχοντας υπόψη τουςιδιαίτερα επιβαρυμένους προϋπολογισμούς των κρατών μελών– ότι, εν προκειμένω, πρέπει νακαταβάλουμε εντονότερες προσπάθειες για την ανάπτυξη προϊόντων που απευθύνονται σε ιδιώτεςμε σκοπό την πραγματοποίηση κοινών επενδύσεων σε ορισμένα περιφερειακά έργα, ειδικότεραδε σε έργα τα οποία παρέχουν εγγυημένα έσοδα, έτσι ώστε να παραμείνουν διαθέσιμοι επιπλέονχρηματοδοτικοί πόροι για έργα τα οποία είναι εξίσου αναγκαία αλλά δεν μπορούν να εγγυηθούνέσοδα κατά την ίδια έννοια, όπως επενδύσεις στους τομείς της εκπαίδευσης και της κατάρτισης,για τον εκσυγχρονισμό πανεπιστημίων και εργαστηρίων και ούτω καθεξής.
Τις προσεχείς εβδομάδες, θα παρουσιάσουμε, από κοινού, την 5η έκθεση συνοχής και τασυμπεράσματά της. Στην έκθεση αυτή θα περιγράφονται αρκετά από τα στοιχεία που μπόρεσανα αναφέρω στα λίγα λεπτά που είχα στη διάθεσή μου, και πολλά άλλα. Ωστόσο, η περιφερειακήπολιτική, η πολιτική συνοχής, ανήκει στο είδος εκείνο των πολιτικών που έχουν τη δυνατότητα,μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχείρισης, να καθιστούν τις ευρωπαϊκέςπολιτικές απτές και ορατές για τους ευρωπαίους πολίτες.
Τα δύο εκατομμύρια προγράμματα που προβλέπονται, λόγου χάρη, στην τρέχουσα περίοδομπορούν να υλοποιηθούν μόνο εάν συνεργαστούμε με τα κράτη μέλη και με τους πολίτες τωνοικείων περιφερειών.
László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η οικονομική και κοινωνικήκατάσταση στην Ευρώπη εξακολουθεί να δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις. Η ανεργία έχειαυξηθεί κατακόρυφα, το δε ποσοστό της αναμένεται να φτάσει το 11% στα τέλη του τρέχοντοςέτους. Επιπλέον, η φτώχεια εξακολουθεί να είναι καθημερινή πραγματικότητα για πολλούςΕυρωπαίους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και πολλά παιδιά.
Ενώ είναι αλήθεια ότι εξερχόμαστε σταδιακά από την οικονομική κρίση, είναι εξίσου σαφές ότιη ανάκαμψή μας πρέπει να στηριχθεί σε γερά θεμέλια, και επί του παρόντος δεν μπορούμε ναείμαστε απολύτως σίγουροι για τα θεμέλια αυτά.
Συγχρόνως, όμως, δεν πρέπει να λησμονήσουμε τις μακροπρόθεσμες προκλήσεις. Θέματα όπωςη γήρανση του πληθυσμού, οι ταχέως μεταβαλλόμενες τεχνολογίες, η αλλαγή του κλίματος καιάλλες περιβαλλοντικές προκλήσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως.
Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο είναι το κύριο όργανο σε επίπεδο ΕΕ για την επένδυση στα πεδίατου ανθρώπινου κεφαλαίου και της κοινωνικής ένταξης. Για πάνω από μισό αιώνα, αποτελεί απτήαπόδειξη της αλληλεγγύης μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και θα πρέπει να συνεχίσει και στομέλλον να επιτελεί αυτόν τον ρόλο.
Το ΕΚΤ είναι ένα από τα αποφασιστικά μέσα που διαθέτουμε για την επίτευξη των βασικών στόχωντης στρατηγικής «Ευρώπη 2020», και ειδικότερα των στόχων της απασχόλησης, της εκπαίδευσηςκαι της μείωσης της φτώχειας.
Απαιτείται πλήρης ευθυγράμμιση μεταξύ του ΕΚΤ και της στρατηγικής «Ευρώπη 2010», καθώςθα αποτελεί βασικό μέσο υλοποίησης των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών. Στη νέαμας στρατηγική «Ευρώπη 2020» καθορίζονται οι κοινοί στόχοι μας για το σύνολο της Ένωσης.Ωστόσο, καθένα από τα κράτη μέλη θα επιλέξει τη δική του πορεία για την επίτευξη των στόχωναυτών με τη στήριξη του ΕΚΤ. Για να επιτευχθεί αυτό, το μελλοντικό πεδίο εφαρμογής του ΕΚΤθα πρέπει να είναι αρκετά ευρύ, ώστε να διασφαλίζεται ότι όλα τα κράτη μέλη, οι περιφέρειεςκαι οι ενδιαφερόμενοι σε τοπικό επίπεδο θα μπορούν να σχεδιάζουν επιχειρησιακά προγράμματαπου να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
Παρά ταύτα, η διεύρυνση αυτού του πεδίου εφαρμογής δεν θα πρέπει να οδηγήσει σεκατακερματισμό των μέσων. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να συνεργαστούν για τονκαθορισμό βασικών προτεραιοτήτων, ιδίως όσον αφορά την απασχόληση. Θα πρέπει ναεργαστούμε για τη βελτίωση της προβολής, της αποτελεσματικότητας και της υλοποίησης τουέργου του Κοινωνικού Ταμείου.
Η επικείμενη επανεξέταση του προϋπολογισμού θα καταδείξει πώς οραματίζεται η Επιτροπή τημελλοντική αρχιτεκτονική του προϋπολογισμού της Ένωσης με σκοπό την επίτευξη των πολιτικώνστόχων που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Επιπλέον, θααποτελέσει την αφετηρία για τη συζήτηση μεταξύ των κρατών μελών και του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου. Αναμένω με ενδιαφέρον τη συμβολή του Σώματος σε αυτήν τη συζήτηση.
Το ΕΚΤ θα πρέπει να συνεισφέρει στην εδαφική καθώς και στην κοινωνική και οικονομική συνοχήπαράλληλα με άλλα ταμεία της ΕΕ. Αυτό θα πρέπει να επιδιωχθεί με τη θέσπιση ορισμένων κοινώνκανόνων για όλα τα ταμεία, έτσι ώστε να διευκολυνθεί ο συντονισμός της δράσης τους.
Η Επιτροπή έχει ήδη καταθέσει πρόταση για τη θέσπιση νέου δημοσιονομικού κανονισμού οοποίος θα ορίζει ορισμένους κοινούς κανόνες, ενώ θα καταθέσουμε και ορισμένες συγκεκριμένεςπροτάσεις κατά τη διάρκεια του 2011.
Οι ευρωπαίοι πολίτες αναμένουν τα ταμεία που λειτουργούν σε επίπεδο ΕΕ να εστιάζονται σεαποτελέσματα και πρακτικά επιτεύγματα. Πρέπει να εφαρμόσουμε συστήματα παρακολούθησηςτων επιδόσεων των παρεμβάσεων που υποστηρίζονται από το ΕΚΤ και να εξετάσουμε τοενδεχόμενο μετάβασης σε συστήματα υλοποίησης τα οποία θα στηρίζονται περισσότερο στααποτελέσματα.
Η πρόσβαση στα ταμεία θα πρέπει να απλουστευθεί και να καταστεί πιο φιλική για τους χρήστες.Οι συζητήσεις για το μέλλον του ΕΚΤ βρίσκονται πλέον σε αποφασιστικό στάδιο. Τα μηνύματαπου μας έχετε στείλει είναι ξεκάθαρα και θα συμβάλουν σημαντικά στο επόμενο στάδιο τωνεργασιών μας.
Η Επιτροπή θα υποβάλει την πρότασή της για το νέο ΕΚΤ μαζί με τα υπόλοιπα διαρθρωτικάταμεία έως τα μέσα του 2011. Έχουμε λάβει σαφή εντολή υποστήριξης της στρατηγικής«Ευρώπη 2020», χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα το ΕΚΤ ως τον χρηματοδοτικό μοχλό της,προκειμένου να μετατρέψουμε τους στόχους των πολιτικών μας σε πραγματικά αποτελέσματα.
Lambert van Nistelrooij, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ΕπίτροπεHahn, Επίτροπε Andor, κυρίες και κύριοι, με χαροποιεί η σημερινή παρουσία σας στο Σώμα.Καταδεικνύει την επιθυμία σας να συνεργαστείτε για την επίτευξη του γενικότερου στόχου τηςκοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής. Διάβασα επίσης την επιστολή που απευθύνατεστον κ. Barroso σχετικά με τη συνοχή στο πλαίσιο μιας ενιαίας ολοκληρωμένης αρχιτεκτονικήςκαι ευελπιστώ ότι θα εμμείνετε σε αυτήν τη θέση. Έτσι θα μπορέσετε να δράσετε πιοαποτελεσματικά απ’ ό,τι αν είχατε επιλέξει ένα σύστημα κατ’ επιλογήν συμμετοχής το οποίο θαεπέτρεπε στα διάφορα ταμεία να λειτουργούν μεμονωμένα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό.
Οι νέες, δυσχερείς, συνθήκες που αντιμετωπίζουμε την τρέχουσα περίοδο απαιτούν μια νέαπολιτική. Η Επιτροπή μάς παρέχει πλέον τέτοιες ενδείξεις σε σχέση με τη στρατηγική«Ευρώπη 2020». Σε αυτό το πλαίσιο, η συνοχή βρίσκεται στο επίκεντρο της διαδικασίας εκτέλεσης.Η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, την οποία με τόση ζέση επιθυμούμε να προσφέρει η συζήτησησχετικά με το μέλλον μας, δεν είναι παρά μέρος της εκτέλεσης και είναι σημαντική για την περίοδο2014-2020.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό σε τελευταία ανάλυση; Μην δίνετε λευκή επιταγή όσον αφορά τονευρωπαϊκό χάρτη κρατικών ενισχύσεων. Ο στόχος 2 πρέπει να διατηρηθεί, διότι είναι πολύ σαφής.Η εγκατάλειψη του εν λόγω στόχου θα οδηγούσε σε επανεθνικοποίηση αυτής της συνιστώσαςτης ευρωπαϊκής συνεργασίας, και δεν επιθυμούμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Το Ταμείο ΠεριφερειακήςΑνάπτυξης και το Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει να συνεχίσουν να συνεργάζονται.
Η δεύτερη επισήμανσή μου συνίσταται στο ότι ο οριζόντιος, ολοκληρωμένος χαρακτήρας τωνταμείων έχει ζωτική σημασία για ολόκληρο το φάσμα της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».Ομολογουμένως, η «εξειδίκευση των δαπανών» την οποία καθιέρωσε η κ. Hübner για τηστρατηγική της Λισαβόνας υπήρξε αποτελεσματική κατά την περίοδο εφαρμογής της. Ηστρατηγική της Λισαβόνας συνέβαλε με επιτυχία, ιδίως στα περιφερειακά και αστικά περιβάλλοντα,στη μεγαλύτερη σύγκλιση της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή συνεργασία εντός και μεταξύ των κρατώνμελών προωθεί περαιτέρω την ισορροπημένη εδαφική ανάπτυξη στην Ευρώπη και δημιουργείευκαιρίες για όλες τις περιφέρειες.
Τέλος, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι πρέπει να βελτιώσουμε την κατάσταση. Πρέπει ναενισχύσουμε τη συνέργεια μεταξύ του Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης, του Κοινωνικού Ταμείου,του Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και των ταμείων έρευνας και ανάπτυξης. Αυτό είναιεφικτό και μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα. Θα ήθελα να υποβάλω ένα τελευταίοερώτημα και στους δύο Επιτρόπους: σκοπεύετε να προτείνετε το Εδαφικό Σύμφωνο, ενόψει τηςεαρινής συνόδου κορυφής, ως ευκαιρία αύξησης της συμμετοχής των περιφερειών και τωνπόλεων; Η Επιτροπή των Περιφερειών έχει προβεί σε αντίστοιχη πρόταση και σας συνιστώ να τηνλάβετε υπόψη, την ίδια στιγμή που εξετάζετε τη διατύπωση του ψηφίσματός μας.
Constanze Angela Krehl, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριοιΕπίτροποι, κυρίες και κύριοι, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η πολιτική συνοχής αποτελεί έκφρασητης βούλησής μας να υποστηρίζουμε τις πιο αδύναμες περιφέρειες. Αποτελεί μείζον μέσοέκφρασης της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Εντούτοις, η αλληλεγγύη δεν είναι ποτέ μονόδρομος,γι’ αυτό η πολιτική μου ομάδα υποστηρίζει την αρχή ότι όλες οι περιφέρειες της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στην πολιτική συνοχής μας. Κατά τηγνώμη μας, αυτό σημαίνει επίσης ότι δεν θα υποστηρίξουμε κανένα μέτρο επανεθνικοποίησης,ενώ δεν επιθυμούμε να κατακερματιστεί η πολιτική συνοχής σε τομεακές πολιτικές προσεγγίσεις.Δεν χρειαζόμαστε πρόσθετα ταμεία μεταφορών, προστασίας του κλίματος ή ενεργειακήςαπόδοσης, οφείλουμε όμως να καταβάλουμε προσπάθειες ώστε να συνδυάσουμε τις προκλήσειςπου αντιμετωπίζουμε με μια υγιή πολιτική συνοχής.
Θεωρούμε λοιπόν ξεκάθαρο ότι, παράλληλα με την ενίσχυση του πεδίου του στόχου 1, πρέπεινα ενισχυθεί εξίσου το πεδίο του στόχου 2, και να εφαρμοστούν κατάλληλοι μεταβατικοί κανόνες.Ένα πράγμα είναι βέβαιο, και αυτό είναι ότι οι περιφέρειες έχουν ανάγκη τη στήριξή μας σεευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται εξάλλου ισχυρές περιφέρειες, οπότε η μεταξύτους σχέση χαρακτηρίζεται από αμοιβαία ωφέλεια. Φυσικά, πρέπει να αναθεωρήσουμε τιςπροτεραιότητές μας – και είναι σαφές ότι απαιτείται όντως μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.Κατά συνέπεια, η πολιτική μου ομάδα υποστηρίζει αναφανδόν την πρόταση, προκειμένου, λόγουχάρη, να μπορούμε να συντονίζουμε από κοινού την ανάπτυξη της υπαίθρου, στο πλαίσιο τηςπολιτικής συνοχής, με πολύ καλύτερο τρόπο απ’ ό,τι στο παρελθόν.
Βεβαίως, υποστηρίζουμε επίσης τη βελτίωση των υποδομών, την ενίσχυση των επιχειρήσεων καιτην προαγωγή της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Ωστόσο, η βιώσιμη οικονομική ανάπτυξηείναι δυνατή μόνο εάν έχουμε τους απασχολούμενους –δηλαδή τους πολίτες– στο πλευρό μας.Με άλλα λόγια, απαιτούνται προσεγγίσεις με βάση την πολιτική απασχόλησης, είναι αναγκαίαη εκπαίδευση και κατάρτιση, είναι επιβεβλημένη η ένταξη των ανθρώπων στην αγορά εργασίας.Αυτό, όμως, είναι εφικτό μόνο σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, στο πλαίσιοτης πολιτικής συνοχής. Υποστηρίζουμε αυτήν την προσέγγιση, αλλά με εξειδικευμένους κανόνες,κάτι που ίσχυε άλλωστε και στο παρελθόν. Πρέπει να καταβάλουμε ειλικρινείς προσπάθειεςβελτίωσης και ουσιαστικής ενίσχυσης της κοινωνικής συνιστώσας της πολιτικής συνοχής.
Στις επικείμενες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις, η Ομάδα μου θα προωθήσει τη βελτίωση καιαπλούστευση της χρηστικότητας του ταμείου. Απαιτείται απλούστευση των διαδικασιών υποβολήςαιτήσεων έτσι ώστε, πρώτον, να γίνονται λιγότερα λάθη και, δεύτερον, να διευκολυνθεί ηπρόσβαση των ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να εργαστούν μέσω αυτής της ευρωπαϊκήςπολιτικής συνοχής. Θα αγωνιστούμε προκειμένου, στις διαπραγματεύσεις αυτές, να γίνει όντωςπράξη η ενίσχυση της αρχής της εταιρικής σχέσης. Φρονώ ότι ο ρόλος του Κοινοβουλίου έχειενισχυθεί μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η πολιτική μου ομάδα θαυποστηρίξει και θα προωθήσει αυτήν την αρχή της εταιρικής σχέσης.
Nadja Hirsch, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, εκτιμώ ότι ορθώςαγωνιζόμαστε υπέρ του συντονισμού της πολιτικής συνοχής και της περιφερειακής πολιτικής.Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για την εξασφάλιση της αποδοτικότητας και της ορθής χρήσηςτων πόρων, παρά το περιορισμένο ύψος των εν λόγω ποσών. Οφείλω, ωστόσο, να προειδοποιήσωότι επιδίωξή μας είναι να επιτευχθεί αυτή η αποδοτικότητα μέσω της εφαρμογής ενός και μόνοσυνόλου κανόνων που θα είναι κοινό για όλους. Τα ταμεία παρουσιάζουν μεγάλη πολυμορφία,απευθύνονται σε πολύ διαφορετικές ομάδες και έχουν πολύ διαφορετικά περιεχόμενα. Υπό τοπρίσμα των ανωτέρω, ο συντονισμός είναι πολύ σημαντικός, όχι όμως και η εφαρμογή των ίδιωνκανόνων.
Αυτό ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα στην περίπτωση του Ευρωπαϊκού ΚοινωνικούΤαμείου, με άλλα λόγια θα τύγχανε ιδιαίτερα ευνοϊκής υποδοχής από τις ίδιες τις ενδιαφερόμενεςμικρές κοινότητες και δήμους, αν –όπως επεσήμανε και η προηγούμενη ομιλήτρια– δενυποχρεώνονταν, ιδίως αυτοί οι μικροί φορείς που δραστηριοποιούνται σε τοπικό επίπεδο, ναδαπανούν τεράστιο χρόνο και προσπάθεια για να προσπελάσουν και να αξιοποιήσουν αυτά ταχρήματα. Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε όμως, δεδομένου ότι ανεργία, φτώχεια και κοινωνικόςαποκλεισμός υπάρχουν σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μόνο σε ορισμένεςπεριφέρειες, αλλά στο σύνολο των κρατών μελών.
Έχοντας υπόψη αυτό το δεδομένο, θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο –ιδίως– να συνεχίσει και στο μέλλον να είναι στη διάθεση μειονοτήτων, στις οποίες,μέχρις ενός σημείου, περιλαμβάνονται οι νέοι, αλλά και οι ηλικιωμένοι και συχνά άτομα που
προέρχονται από οικογένειες μεταναστών, και μάλιστα να διευκολυνθεί περαιτέρω η πρόσβασησε αυτό, έτσι ώστε να παρέχεται σε αυτά τα άτομα η δυνατότητα να εισέλθουν στην αγοράεργασίας, καθώς αυτή ακριβώς είναι η επιδίωξή μας. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020»αντιπροσωπεύει την προσπάθειά μας να επιτύχουμε τη μεγαλύτερη ένταξη των διαφορετικώνκοινωνικών ομάδων στην αγορά εργασίας. Ευελπιστώ ότι δεν θα παραμείνει απλώς στόχος·καλούμαστε λοιπόν τώρα να διασφαλίσουμε στην πράξη τα αναγκαία μέτρα και μέσα για τηνεπίτευξή του. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο από τηνάποψη αυτή. Πρέπει απλώς να το βελτιστοποιήσουμε και, πάνω απ’ όλα, να το καταστήσουμεεύχρηστο.
Elisabeth Schroedter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριοιΕπίτροποι, κυρίες και κύριοι, χαίρομαι ιδιαίτερα για τη σημερινή συζήτηση, καθώς αποτελεί μιαπρώτη προσπάθεια να καταλήξουμε σε συμβιβαστικές θέσεις όσον αφορά ένα πολύ σημαντικόπρόγραμμα το οποίο θα μας απασχολεί τακτικά τα επόμενα χρόνια. Το σημαντικότερο στοιχείοαυτών των συμβιβαστικών ψηφισμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ο διακριτόςχαρακτήρας της πολιτικής συνοχής και η σαφής προσήλωση στη διατήρησή του. Θα διαδραματίσειτον ρόλο που της αναλογεί στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», αλλά έχει επίσης τηνιδιαίτερη αξία της, καθώς η πολιτική συνοχής είναι αυτή που συγκρατεί τον πυρήνα της ΕΕ.Καμία περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν παραμερίζεται. Η κοινωνική συνοχή σημαίνειάλλωστε ότι κανείς, ακόμη και οι φτωχότεροι από τους φτωχούς, δεν παραγκωνίζεται στηνΕυρωπαϊκή Ένωση, αλλά δίνονται ίσες ευκαιρίες σε όλους.
Εντούτοις, ευημερία δεν σημαίνει μόνο οικονομική μεγέθυνση, δεδομένου ότι στο παρελθόνέχουμε παρατηρήσει αύξηση του ΑΕγχΠ σε πολλές περιφέρειες, η οποία συνοδευόταν όμως απόταυτόχρονη όξυνση των κοινωνικών διαφορών. Συνεπώς, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό τοότι, στο υπό εξέταση ψήφισμα, μας παρέχεται η δυνατότητα να επεξεργαστούμε και άλλασημαντικά κριτήρια παράλληλα με το ΑΕγχΠ, τα οποία καθιστούν σαφές το περιεχόμενο τηςευημερίας και το τι πρέπει να γίνει σε κάθε περιφέρεια.
Ως μέλη της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, είμαστε πολύ υπερήφανοιδιότι κατορθώσαμε να ενσωματωθεί στο ψήφισμα αυτή η πτυχή, έστω και με ορισμένεςεπιφυλάξεις. Προτείνουμε το κριτήριο να περιλαμβάνει την εξέταση του κατά πόσον είναι εφικτήη ενίσχυση μιας περιφέρειας. Αυτό θα οδηγήσει στη διαμόρφωση μιας πολύ διαφορετικής εικόνας.
Ως εκ τούτου, το ψήφισμα τάσσεται σαφώς υπέρ των δεικτών «πέραν του ΑΕγχΠ», καιευελπιστούμε ότι η Επιτροπή θα κινηθεί προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτό συνεπάγεται επίσηςότι θα απομακρυνθούμε επιτέλους από τη μονόπλευρη ανάπτυξη. Μια ακόμη μελέτη τηςΕυρωπαϊκής Επιτροπής –συγκεκριμένα, η μελέτη της με τίτλο «Περιφέρειες 2020»– καταδεικνύειότι η αλλαγή του κλίματος έχει ανησυχητικό και ολέθριο αντίκτυπο στην περιφερειακή ανάπτυξη.Πρέπει λοιπόν να την σταματήσουμε. Από την εν λόγω μελέτη προκύπτει ότι το ένα τρίτο τουπληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει τις εστίες του αν δενκαταφέρναμε να σταματήσουμε την αλλαγή του κλίματος, καθώς δεν θα μπορούσαν πλέον ναεργαστούν ή να ζήσουν στις περιοχές κατοικίας τους. Αυτό καθιστά σαφές ότι η περιφερειακήανάπτυξη έχει τρεις συνιστώσες. Στη μελλοντική μεταρρύθμιση των διαρθρωτικών ταμείων πρέπεινα δοθεί ίση βαρύτητα και στις τρεις αυτές συνιστώσες, οι οποίες πρέπει να ληφθούν επίσηςυπόψη κατά τη χορήγηση των ενισχύσεων. Μια κρίσιμη επιδίωξη είναι η οικονομική, κοινωνικήκαι εδαφική συνοχή. Αυτό σημαίνει ότι και τα οικολογικά ζητήματα και κριτήρια αποτελούνκεντρικό στοιχείο της ευημερίας των περιφερειών.
Επιτρέψτε μου να εκφράσω εν συντομία μια επιπλέον σκέψη για το περιεχόμενο τωνδιαπραγματεύσεων μεταξύ των βουλευτών του Σώματος, συγκεκριμένα τη διατύπωση που αφορά
τον τρόπο αντιμετώπισης του ΕΚΤ στην κοινή δέσμη μέτρων. Εκτιμώ ότι η προφορική τροπολογίαείναι εύστοχα διατυπωμένη και μας προσφέρει μεγάλα περιθώρια ευελιξίας, γι’ αυτό σας καλώνα την υποστηρίξετε.
Oldřich Vlasák, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (CS) Κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι,στη συζήτηση σχετικά με τη μελλοντική πολιτική συνοχής, όλοι υπερασπιζόμαστε, πρωτίστως,τα ιδιαίτερα συμφέροντά μας. Για τον λόγο αυτόν, θα είναι πολύ δύσκολο να εξευρεθεί μιαουσιαστική και ορθολογική συναινετική θέση η οποία θα κερδίσει τη στήριξη όσο το δυνατόνπερισσότερων βουλευτών. Κατά τη γνώμη μου, το πρώτο καίριο ερώτημα που πρέπει να τεθείείναι τι πόρους θα πρέπει να διαθέσουμε στην πολιτική συνοχής. Προσωπικά, είμαι πεπεισμένοςότι οι υφιστάμενοι πόροι είναι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, επαρκείς. Η πολιτική συνοχήςθα πρέπει, ωστόσο, να καταστεί μία από τις κύριες προτεραιότητες δαπανών του ευρωπαϊκούπροϋπολογισμού. Δεδομένου ότι ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός είναι περιορισμένος, και τακράτη μέλη αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσχέρειες όσον αφορά τα δημόσια οικονομικά τους, οπότεδεν μπορούν να επιτρέψουν την αποστολή επιπλέον χρημάτων στις Βρυξέλλες, είναι επίσηςαναγκαίο να δηλωθεί σαφώς το πού θα μπορούσαν να γίνουν περικοπές. Κατά τη γνώμη μου, οιπερικοπές πρέπει να περιλαμβάνουν, λόγου χάρη, τις απευθείας πληρωμές σε γεωργούς, τιςχρηματοδοτήσεις του Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση ή τις διοικητικές δαπάνεςτων ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.
Το δεύτερο καίριο ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι το τι ακριβώς θα πρέπει να χρηματοδοτούμεμέσω των ευρωπαϊκών ταμείων. Στο σχέδιο ψηφίσματος σχετικά με το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο γίνεται πολύς λόγος για την καταπολέμηση της φτώχειας, την υποστήριξη του κοινωνικούμοντέλου κ.λπ. Όλα αυτά είναι θαυμάσια, καταρχάς όμως πρέπει να ευημερεί η οικονομία μας·οι πολίτες πρέπει να έχουν δουλειά και οι επιχειρήσεις πρέπει να παράγουν και να προσφέρουνυπηρεσίες. Κατά συνέπεια, τα ευρωπαϊκά ταμεία θα πρέπει να είναι προσανατολισμένα σεεπενδύσεις, και όχι στην κατανάλωση. Τα ταμεία θα πρέπει να επιτρέπουν την υλοποίηση μέτρωνεκσυγχρονισμού τα οποία, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, δεν μπορούν να ληφθούναπό το κράτος, τις περιφέρειες, τις κοινότητες ή τις οικογένειες. Η μείωση των οικονομικώνδιαφορών μεταξύ των περιφερειών και των κρατών μελών πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί τονβασικό στόχο της πολιτικής συνοχής. Συνεπώς, το μόνο ορθολογικό κριτήριο είναι το επίπεδοτου ΑΕγχΠ.
Εξ ονόματος της πολιτικής μου ομάδας, μπορώ να δηλώσω ότι μας ενδιαφέρει μια πολιτικήσυνοχής η οποία θα είναι κατανοητή, απλή, ευέλικτη, απαλλαγμένη από υπέρμετρεςγραφειοκρατικές επιβαρύνσεις, και εστιασμένη στις επενδύσεις και την ευφυή οικονομικήμεγέθυνση.
Gabriele Zimmer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελανα επιστήσω την προσοχή σε μια θεμελιώδη αντίφαση η οποία καθίσταται ήδη εμφανής όσοναφορά το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ). Στη Συνθήκη της Λισαβόνας προτείνεται το ΕΚΤνα εστιάζεται πρωτίστως στην ενεργητική πολιτική για την αγορά εργασίας. Εμείς, τα μέλη τηςΣυνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων τωνΒορείων Χωρών, πιστεύουμε ότι το ΕΚΤ επιβάλλεται να εφαρμόζεται στο μέλλον με ευρύτεροτρόπο στη γενική οικονομική πολιτική και, το σημαντικότερο, να χρησιμοποιείται πολύ πιοαποτελεσματικά για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Στο μέλλον, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει επίσης να ασκεί αποτελεσματικό ρόλοστο σύνολο της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να μην επικεντρώνεται αποκλειστικάσε συγκεκριμένες περιφέρειες. Ωστόσο, θεωρούμε ότι απαιτείται μεγαλύτερη εστίαση σε ειδικάπροβλήματα των περιφερειών, τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα
μέσω των ποσοστών συγχρηματοδότησης. Η χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού ΚοινωνικούΤαμείου θα πρέπει να διατηρηθεί τουλάχιστον στο τρέχον επίπεδο. Θα πρέπει δε να αντιστοιχείκατ’ ελάχιστο στο 1% του ακαθάριστου προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρούμεότι αυτό είναι απολύτως επιβεβλημένο.
Θα ήθελα να επισημάνω ένα ακόμη πρόβλημα. Η προτεινόμενη αυξημένη εστίαση στααποτελέσματα φυσικά εγείρει το ερώτημα, όσον αφορά το ΕΚΤ, ποιοι θα είναι οι δείκτες και τακριτήρια αναφοράς για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και τι σημαίνει εν τέλει αυτό γιατην προετοιμασία των φορέων προώθησης των υποψηφίων προς ενίσχυση έργων σε κάθεπερίπτωση. Οι εν λόγω φορείς δεν διαθέτουν αποθεματικά τα οποία θα τους επέτρεπαν νακαταβάλουν συμπληρωματικές πληρωμές ή επιστροφές πληρωμών. Αν θέλουμε να συνεχίσει ναυφίσταται το ΕΚΤ και να διαδραματίζει αποτελεσματικό ρόλο, είναι αναγκαίο να εξετάσουμεπροσεκτικά αυτό το θέμα εκ των προτέρων.
John Bufton, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχει προταθεί να αποσύρειη Επιτροπή τις χρηματοδοτήσεις για την περιφερειακή ανάπτυξη από όλες εκτός από τις πλέοναδύναμες οικονομικά περιφέρειες της Ένωσης μετά το 2013, καταργώντας τις χρηματοδοτήσειςπου αφορούν τους στόχους της περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης.
Καίτοι πολλές από τις περιφέρειες της Ουαλίας χρηματοδοτούνται βάσει του στόχου τηςσύγκλισης, πράγμα που αντικατοπτρίζει τις οικονομικές αδυναμίες της χώρας, έως και επτάπεριφέρειες της Ουαλίας απειλούνται τώρα με απώλεια χρηματοδοτήσεων από την ΕΕ.
Υπάρχει δηλαδή κίνδυνος να αποσυρθεί η χρηματοδότηση την οποία παρέχει η ΕΕ στην Ουαλία,και η οποία σήμερα ανέρχεται σε 280 εκατ. λίρες στερλίνες. Η χρηματοδοτική ενίσχυσηπολυάριθμων έργων τα οποία έχουν δημιουργηθεί υπό την αιγίδα του προγράμματοςπεριφερειακής ανάπτυξης θα μπορούσε να καταργηθεί, απειλώντας χιλιάδες θέσεις εργασίαςπου εξαρτώνται από αυτά.
Έχει σκεφτεί, τουλάχιστον, η Επιτροπή να καταρτίσει μια εκτίμηση των επιπτώσεων βάσει τηςοποίας να κρίνει τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της περικοπής των συναφών κονδυλίων;Ποια μεταβατικά μέτρα προτείνονται; Οι δαπάνες για καταχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης,όπως η Ελλάδα, αποφασίστηκαν με ελάχιστους δισταγμούς και ανέρχονται σε ένα τρισεκατομμύριοευρώ για περίοδο τριών ετών.
Η Ουαλία πλήττεται επίσης από υψηλά επίπεδα ανεργίας και θα επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμόαπό τις επικείμενες περικοπές της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου στον δημόσιο τομέα.Μία άλλη απειλή για την Ουαλία θα μπορούσε να είναι η προτεινόμενη επανεθνικοποίηση τηςδιαρθρωτικής χρηματοδότησης, η οποία θα έθετε σε μειονεκτική θέση τη Βρετανία όσον αφοράτο δικαίωμα χορήγησης ενισχύσεων.
Ως καθαρός εισφορέας, το Ηνωμένο Βασίλειο κατά πάσα πιθανότητα θα υφίστατο τη μεγαλύτερηδημοσιονομική επιβάρυνση. Τα 55 δισ. ευρώ που δαπανώνται για τη χρηματοδότηση τηςπεριφερειακής ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης αντιστοιχούν μόλις στο 6% τουσυνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να διοχετεύει αυξανόμεναχρηματικά ποσά στις Βρυξέλλες, εντούτοις ένας τομέας μέσω του οποίου μπορούν να ανακτηθούνορισμένα από αυτά τα χρήματα –έστω και σε ελάχιστο βαθμό– είναι ο τομέας στον οποίο σχεδιάζειτις περικοπές της η Επιτροπή.
Φυσικά, η γνώμη μου είναι ότι ο πληθυσμός της Ουαλίας θα βρισκόταν σε πολύ καλύτερη θέσηαν το Ηνωμένο Βασίλειο εγκατέλειπε την ΕΕ. Έτσι, θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμεδισεκατομμύρια και να υπαγορεύουμε μόνοι μας το πού θα διοχετεύονται οι αναγκαίοιχρηματοδοτικοί πόροι.
Pascale Gruny (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, έχουμεφτάσει σε ένα κομβικό σημείο της συζήτησης σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού ΚοινωνικούΤαμείου (ΕΚΤ). Σε μια περίοδο κατά την οποία η ανεργία έχει μετατραπεί σε υπ’ αριθμόν έναενασχόληση όλων των χωρών και των περιφερειών της Ευρώπης, είμαι υπερήφανη για το ψήφισμαπου προτείνει σήμερα το Κοινοβούλιο σχετικά με το μέλλον του ΕΚΤ. Το κείμενο αυτό είναιυπεύθυνο, συγκροτημένο, και δημιουργεί θετικές προοπτικές για το μέλλον. Σήμερα, περισσότεροαπό κάθε άλλη φορά, οι περιφέρειές μας έχουν ανάγκη μια πολιτική συνοχής, και επομένως τηστήριξη μέσω των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων. Το ΕΚΤ λειτουργεί από το 1957 καιδημιουργήθηκε βάσει της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας,της Συνθήκης της Ρώμης. Η νομιμότητά του δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Η θέση μου σχετικά με το μέλλον του ΕΚΤ είναι απλή και ξεκάθαρη και μπορεί να συνοψιστεί σετρεις επισημάνσεις.
Πρώτον, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να συνεχίσει να εστιάζεται στην απασχόληση,να καταπολεμά τη φτώχεια, φυσικά, αλλά βάσει της δημιουργίας θέσεων εργασίας και όχι άλλωνμέσων. Σήμερα, η απασχόληση πρέπει να αποτελεί την κύρια μέριμνα και προτεραιότητά μας.Είμαι πεπεισμένη ότι ένα άτομο το οποίο επιστρέφει στον χώρο της απασχόλησης ανακτάσυγχρόνως την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του.
Δεύτερον, ένα αποτελεσματικό Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να τηρεί σαφείς, ρεαλιστικούςκανόνες οι οποίοι δεν θα αποθαρρύνουν τους ενδιαφερόμενους. Γι’ αυτό υποστηρίζω τη θέσητης πολιτικής μου ομάδας, η οποία απευθύνει έκκληση για μεγαλύτερη προβολή του ΕΚΤ,προκειμένου ιδίως να βελτιωθεί η απορρόφηση των κονδυλίων του. Σκεφτείτε μόνο ότι ορισμένεςφορές επιστρέφονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αχρησιμοποίητες δημοσιονομικές πιστώσεις, ενώτα ποσοστά ανεργίας ποτέ δεν είχαν ανέλθει σε τόσο υψηλά επίπεδα.
Τρίτο και τελευταίο, χρειαζόμαστε ένα ταμείο το οποίο θα εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιομιας ισχυρής ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής. Οι αποφάσεις σχετικά με το ΕΚΤ πρέπει ναλαμβάνονται σε συνεργασία με εταίρους οι οποίοι βρίσκονται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στηνπεριοχή που λαμβάνει τη χρηματοδότηση. Κύριοι Επίτροποι, μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε ότιτο ΕΚΤ θα ανταποκριθεί σε αυτές τις προσδοκίες;
Pervenche Berès (S&D). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, σας ευχαριστώ γι’ αυτήντην ευκαιρία που μας δίνετε να συζητήσουμε το θέμα πριν από τη διαβούλευση της Επιτροπήςεπί των εν λόγω προτάσεων. Η κατάσταση όσον αφορά την απασχόληση, η φτώχεια, η οικονομική,χρηματοπιστωτική και κοινωνική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα συνακόλουθα μέτραλιτότητας στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών μάς υποχρεώνουν, σε ευρωπαϊκό επίπεδο,να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο τα ζητήματα που άπτονται της απασχόλησης και των κοινωνικώνπολιτικών και να προσεγγίσουμε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) ως μέσο οικονομικήςπολιτικής της ΕΕ, ως μέσο του κοινοτικού προϋπολογισμού για την υλοποίηση όχι μόνο τωνστόχων που προβλέπονται στη Συνθήκη ως προς την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχήαλλά και των στόχων της στρατηγικής της οποίας το σχέδιο ενέκριναν προσφάτως οι αρχηγοίκρατών και κυβερνήσεων της Ένωσης, όπου περιλαμβάνονται η αύξηση του ποσοστούαπασχόλησης και η καταπολέμηση της φτώχειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, με την τρέχουσα επανεξέταση του ΕΚΤ, θα ήθελα να απευθύνω ορισμέναμηνύματα στον Επίτροπο Andor. Θεωρούμε ότι οι περιφέρειες είναι οι πραγματικοί αρμόδιοιφορείς για την έγκριση των ευρωπαϊκών δημόσιων δαπανών. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ταμέσα της οικονομικής πολιτικής πρέπει να περιοριστούν στην επιταγή της εδαφικής συνοχής. Ησυνοχή περιλαμβάνει εξάλλου και την οικονομική και την κοινωνική συνοχή. Ο προγραμματισμόςμπορεί να γίνεται από τις περιφέρειες, όμως πρέπει να ανταποκρίνεται σε οικονομικούς και
κοινωνικούς στόχους οι οποίοι ενδιαφέρουν όλες τις περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΚύριεΕπίτροπε, κατά την αναθεώρηση αυτών των κανόνων, σας παρακαλώ να λάβετε υπόψη τηνεμπειρία που αποκτήθηκε από την εφαρμογή του Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση,το οποίο παρέχει τη δυνατότητα εξατομίκευσης και προσαρμογής σε καθέναν από τουςενδιαφερόμενους εργαζομένους, κάτι που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο και στην περίπτωσητου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Σας παρακαλώ επίσης να συνδυάσετε τη λειτουργία τουΕΚΤ με ορισμένους από τους στόχους που θέτουμε στη στρατηγική μας με τίτλο «Ευρώπη 2020»:απασχολησιμότητα, απασχόληση, καταπολέμηση της φτώχειας, και έρευνα και ανάπτυξη. Ηέρευνα και ανάπτυξη είναι σίγουρα πολύ σημαντική για το Galileo και άλλα παρόμοιαπρογράμματα. Κύριε Επίτροπε, όσον αφορά την κοινωνική καινοτομία, έχει διαμορφωθεί μιατεράστια έρημος, την οποία σας καλώ να εξερευνήσετε αξιοποιώντας το ΕΚΤ, αναμφίβολα όμωςμε ελαφρώς διαφορετικούς, σε αυτήν την περίπτωση, όρους συγχρηματοδότησης. Συμφωνώαπολύτως με τα όσα είπε η κ. Zimmer: η απασχολησιμότητα δεν μπορεί να είναι ο μόνος στόχοςτου ΕΚΤ. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού και τηςμέριμνας για τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού – τους νέους, τις γυναίκες, τα άτομα μεαναπηρίες και τον πληθυσμό των Ρομά, για να αναφέρουμε ορισμένες μόνο από αυτές.
Τέλος, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να πω δυο λόγια σχετικά με τις προϋποθέσεις χρήσης του ΕΚΤ.Γνωρίζουμε ότι όλοι λένε: «Καφκικές συνθήκες στις χώρες μας, καφκικές συνθήκες και στιςΒρυξέλλες.» Υπάρχουν κανόνες ως προς τη χρήση του ΕΚΤ οι οποίοι είναι εξαιρετικάδυσεφάρμοστοι. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, ένα σύστημα που θα διαφοροποιείται ανάλογα με τηνποιότητα της χρήσης των δημόσιων πόρων από τις περιφέρειες. Όπου οι περιφέρειες λειτουργούναποτελεσματικά ως φορείς έγκρισης, ας χαλαρώνουμε τους ελέγχους. Όπου είναι αναγκαία ηπαροχή διοικητικής στήριξης, ας επινοούμε νέους μηχανισμούς. Και, τέλος, όσον αφορά τηνεπιστροφή των χρημάτων που δεν δαπανώνται στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών, σαςκαλώ να εξετάσετε το ενδεχόμενο κατάργησης αυτού του κανόνα, ο οποίος δεν είναι κατάλληλοςτρόπος αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κοινωνικών ταμείων για την προώθηση της απασχόλησηςκαι της κοινωνικής ένταξης.
Ramona Nicole Mănescu (ALDE). – (RO) Η κοινωνική ένταξη είναι ένα άκρως σημαντικόθέμα το οποίο έχει ενσωματωθεί με ικανοποιητικό τρόπο στην περιφερειακή πολιτική. Όπωςόλοι γνωρίζουμε, περιλαμβάνει πολύ περισσότερες πτυχές από την απλή δημιουργία θέσεωναπασχόλησης.
Στο ψήφισμα σχετικά με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο υπογραμμίζεται ο ρόλος του ως προςτην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «ΕΕ 2020». Χωρίς μέσα περιφερειακής πολιτικής, ηεν λόγω στρατηγική είναι εντελώς απίθανο να εφαρμοστεί επιτυχώς σε εθνικό, περιφερειακό ήτοπικό επίπεδο. Κατά συνέπεια, εφόσον η περιφερειακή και η κοινωνική πολιτική είναιαλληλένδετες και συνδυάζονται με επιτυχία, φρονώ ότι δεν θα πρέπει να συναινέσουμε, σε καμίαπερίπτωση, στον διαχωρισμό του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου από τα διαρθρωτικά ταμεία.
Μια τέτοια απόφαση θα δημιουργούσε προϋποθέσεις κατανομής των πόρων των ταμείων σετομεακή βάση, δημιουργώντας έτσι ένα ανεπιθύμητο προηγούμενο.
Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να παραμείνει τμήμα των διαρθρωτικών ταμείων,δεδομένου ιδίως ότι έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του σε όλες τις περιφέρειες τηςΕυρώπης, καθώς αποτελεί την τρέχουσα περίοδο καίριο όπλο στον αγώνα κατά της οικονομικήςκρίσης, σε συνδυασμό με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Χρειαζόμαστε μια ισχυρή, επαρκώς χρηματοδοτούμενη, περιφερειακή πολιτική της ΕΕπροκειμένου να εξασφαλίσουμε την κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή. Ως εκ τούτου,φρονώ ότι η περιφερειακή πτυχή πρέπει να συνεχίσει να κατέχει τη θέση που της αντιστοιχεί στο
πλαίσιο τόσο του αναθεωρημένου προϋπολογισμού της ΕΕ όσο και του μελλοντικούπροϋπολογισμού.
Πρέπει να αποκρούσουμε κάθε απόπειρα επανεθνικοποίησης. Η περιφερειακή πολιτική δεν είναιπολιτική ελεημοσύνης, αλλά μια πολιτική της ΕΕ η οποία έχει σχεδιαστεί για τη στήριξη όλωντων περιφερειών, και η οποία θα προωθήσει την οικονομική μεγέθυνση, την καινοτομία και τηνανταγωνιστικότητα, ως μέσο που θα είναι στη διάθεση όλων των κρατών μελών. Αν θέλουμελύσεις αντίστοιχες των αναγκών και των πραγματικοτήτων που θα αντιμετωπίσουμε τώρα αλλάκαι στο μέλλον, πρέπει να διατηρήσουμε το ίδιο πλαίσιο. Και εννοώ, εν προκειμένω, τόσο τιςβασικές αρχές όσο και τα ποσά που διατίθενται.
Jean-Paul Besset (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχήσας, κυρίες και κύριοι, σε μια πτυχή αυτού του ψηφίσματος η οποία θεωρώ ότι έχει κεντρική καιόχι δευτερεύουσα σημασία, και η οποία αναδεικνύει την πραγματική σημασία των πολιτικών πουπροάγουν την περιφερειακή συνοχή. Η πρόκληση εν προκειμένω είναι να εντοπιστεί το βέλτιστοδυνατό μέσο το οποίο θα μας επιτρέψει να μετρήσουμε το επίπεδο ανάπτυξης των ευρωπαϊκώνπεριφερειών με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια και να έχουμε στη διάθεσή μας το βέλτιστοδυνατό μέσο στήριξης των αποφάσεων, ιδίως όταν αποφασίζουμε σχετικά με την επιλεξιμότηταγια τη χορήγηση ευρωπαϊκών πόρων. Το ζήτημα δηλαδή είναι να διαθέτουμε μια πολιτική πυξίδαπου να μας κατευθύνει προς αυτήν τη «στοχοθετημένη προσέγγιση της εδαφικής ανάπτυξης»,για να χρησιμοποιήσω τη διατύπωση της πρότασης ψηφίσματος, να μας οδηγεί σε αυτήν τηνολοκληρωμένη προσέγγιση. Ποιος είναι αυτός ο οδηγός στον οποίο μπορούμε να στηρίξουμετις πολιτικές μας για την περιφερειακή συνοχή; Σήμερα, διαθέτουμε μόνο έναν δείκτη, τοακαθάριστο εγχώριο προϊόν, που αποτελεί εξαιρετικό δείκτη και εξαιρετικό μέσο μέτρησης τηςοικονομικής μεγέθυνσης και της παραγωγής πλούτου. Ωστόσο, τα ζητήματα που άπτονται τηςπεριφερειακής ανάπτυξης δεν περιορίζονται στην αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.Η ευημερία των ανθρώπων δεν μπορεί να εκφραστεί ως απλός δείκτης ή ως καμπύλη ενόςγραφήματος. Αν μπορούσε να εκφραστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα κινδυνεύαμε να καταλήξουμεσε έναν δείκτη ο οποίος δεν θα προσφέρει παρά μια στρεβλή, μερική και επομένως μονομερήεικόνα. Για να εφαρμόσουμε πολιτικές περιφερειακής συνοχής οι οποίες θα συνάδουν με τονστόχο της βιώσιμης ανάπτυξης των περιφερειών –ο οποίος θα ήθελα να επισημάνω ότι είναικοινός στόχος μας– ο δείκτης του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος πρέπει να συμπληρωθείαπό άλλα εργαλεία μέτρησης, ιδίως στο κοινωνικό και περιβαλλοντικό πεδίο. Πρέπει να είναιδυνατή η αξιολόγηση των επιπέδων ανεργίας, ανασφάλειας της απασχόλησης, εκπαίδευσης,υγείας, ποιότητας του περιβάλλοντος, του ατμοσφαιρικού αέρα και των υδάτων, προστασίαςτων πόρων, πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες κ.λπ. Εν κατακλείδι, λοιπόν, πρέπει να καταβάλουμεκάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να καθιερώσουμε, παράλληλα με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν,ένα ολόκληρο φάσμα κοινωνικών και περιβαλλοντικών δεικτών οι οποίοι θα διευκολύνουν τιςπολιτικές περιφερειακής συνοχής που έχουν ως στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη με βάση τους τρειςπυλώνες των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Elie Hoarau (GUE/NGL). – (FR) (ο ομιλητής δεν ακούγεται) … διαθέτει πάνω από250 περιφέρειες στα 27 κράτη μέλη της. Δεν παρουσιάζουν όλες αυτές οι περιφέρειες ομοιογενήεικόνα. Υπάρχουν σοβαρές διαφορές μεταξύ τους όσον αφορά τον πλούτο, την ανάπτυξη καιτο βιοτικό επίπεδο. Για να μειωθούν αυτές οι διαφορές και να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οιπεριφέρειες, η Ευρωπαϊκή Ένωση εφάρμοσε μια πολιτική περιφερειακής συνοχής και σύγκλισηςμε βάση την αλληλεγγύη και διέθεσε αντίστοιχους χρηματοδοτικούς πόρους: στο ΕυρωπαϊκόΤαμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και τα ταμεία συνοχής.Παρ’ όλα αυτά, παρά τη σημειωθείσα πρόοδο, θα ήταν ανεδαφικό να πιστεύει κανείς ότι αυτέςοι διαφορές θα εξαλειφθούν το 2013 ή ακόμη και το 2020. Κατά συνέπεια, είναι σκόπιμο ναδιατηρηθούν οι αρχές της πολιτικής συνοχής και οι συνακόλουθοι χρηματοδοτικοί πόροι πέραν
του 2013. Φυσικά, αυτή η πολιτική περιφερειακής συνοχής και σύγκλισης πρέπει να εφαρμοστείσε συνδυασμό και με άλλες στρατηγικές, όπως η στρατηγική «ΕΕ 2020». Ωστόσο, πρέπει ναλειτουργεί ανεξάρτητα από αυτήν τη στρατηγική, πρέπει δε να μεριμνήσουμε ώστε να μηνιδιοποιείται ούτε να απορροφά πόρους οι οποίοι διατίθενται για την πολιτική συνοχής μεπρόσχημα την περιφερειοποίηση συγκεκριμένου στόχου της στρατηγικής «ΕΕ 2020». ΤοΚοινοβούλιο πρέπει να παρακολουθεί άγρυπνα τις συναφείς εξελίξεις, καθώς αυτό είναι αναγκαίογια όλες τις περιφέρειες, ιδίως όσες παρουσιάζουν υστέρηση, και μάλιστα τις εξόχως απόκεντρεςπεριφέρειες.
Giancarlo Scottà (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η μελλοντική περιφερειακήπολιτική και πολιτική συνοχής πρέπει να εναρμονίζεται με τις προτεραιότητες της στρατηγικής«ΕΕ 2020», και γι’ αυτό πρέπει να εστιάζεται στους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης, τηςκοινωνικής ένταξης και της απασχόλησης. Πρέπει να υποστηρίζει την αποτελεσματική ανάπτυξητων ευρωπαϊκών περιφερειών εξομαλύνοντας τις μεταξύ τους διαφορές και ενισχύοντας ταιδιαίτερα χαρακτηριστικά των πιο περιθωριοποιημένων περιοχών οι οποίες εξακολουθούν νααντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις στο πεδίο της περιφερειακής ανάπτυξης.
Τα προγράμματα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, τις οποίεςέπληξε σοβαρότερα η κρίση. Οι νέες προκλήσεις, όπως η πληθυσμιακή πυκνότητα σε ορισμένεςπεριφέρειες και η συρρίκνωση του πληθυσμού σε άλλες, κυρίως σε ορεινές περιοχές, σε συνδυασμόμε την αλλαγή του κλίματος, πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω συγκεκριμένων μέτρων τα οποίαθα ενισχύουν την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Η πολυεπίπεδη προσέγγιση πρέπει ναπροάγει την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των μειονεκτουσών περιφερειών μέσω της συμμετοχήςτων τοπικών και περιφερειακών αρχών, καθώς και της κοινωνίας των πολιτών.
Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθεπεριφέρειας, συγκεκριμένα τις περιφερειακές διαστάσεις των διάφορων επιπέδων ανάπτυξης, καινα απλουστεύσει τις διαδικασίες διαχείρισης και ελέγχου των χρηματοδοτούμενων έργων, έτσιώστε να διασφαλίσει την αποτελεσματική και έγκαιρη εκτέλεσή τους.
Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Το θέμα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για εμένα, καθώς πέντεαπό τις έξι περιφέρειες της Βουλγαρίας κατατάσσονται μεταξύ των δέκα φτωχότερων περιφερειώντης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εκείνοι που οδήγησαν τη Βουλγαρίαστην Ευρωπαϊκή Ένωση παραπλάνησαν το έθνος ώστε να πιστέψει ότι, με την ένταξη τηςΒουλγαρίας, θα εισέρρεε στη χώρα βοήθεια ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ευρωπαϊκάταμεία. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα ίδια αυτάπρόσωπα ήλπιζαν να τοποθετήσουν δικούς τους ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά που θα τουςεπέτρεπαν να εισπράττουν αφειδώς προμήθειες από την εκτέλεση των ευρωπαϊκών ταμείων. Τώραπου ο βουλγαρικός λαός τους απομάκρυνε με την ψήφο του από την εξουσία, δεν αναλαμβάνεικανείς την ευθύνη να τους αντικαταστήσει για να βοηθήσει τη Βουλγαρία να απορροφάαποτελεσματικά τους ευρωπαϊκούς πόρους. Κυρίες και κύριοι, το παραδέχομαι πολύ απρόθυμα,όμως η Βουλγαρία είναι νέα χώρα. Δεν μπορεί να αναμετρηθεί με τη Γαλλία, τη Γερμανία και ταυπόλοιπα ιδρυτικά μέλη. Έχουμε ανάγκη την τεχνογνωσία σας, προκειμένου οι πολιτικές πουσχετίζονται με αυτά τα ταμεία να φτάσουν στους πολίτες για τους οποίους προορίζονταν, καινα εφαρμοστεί στην πράξη μια πολιτική σύγκλισης.
Markus Pieper (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα διαπιστώσαμε ότι, επί της ουσίας,επικρατεί συμφωνία μεταξύ όλων των πολιτικών ομάδων του Κοινοβουλίου. Επιθυμούμε μιαισχυρή πολιτική συνοχής και διαρθρωτική πολιτική σε όλες τις ευρωπαϊκές περιφέρειες. Δεν έχεισημασία αν μιλάμε για καθαρό εισφορέα ή για ένα από τα φτωχότερα κράτη μέλη· η διαρθρωτικήπολιτική παραμένει το ισχυρότερο μέσο έκφρασης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Βοηθούμε τις
φτωχότερες περιφέρειες να προσεγγίσουν τους γείτονές τους, ενώ συγχρόνως βοηθούμε τιςισχυρότερες περιφέρειες να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Η Ευρώπη θα μπορέσει να αναπτυχθείμε βιώσιμο τρόπο σε τομείς όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η βιομηχανία και ο ενεργειακόςεφοδιασμός, και να κατακτήσει τις παγκόσμιες αγορές, μόνο εάν μπορεί να κάνει ακόμη καλύτερεςτις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες.
Για να διασφαλίσουμε την επίτευξη αυτών των στόχων, χρειαζόμαστε σαφείς και δίκαιους κανόνες.Αυτό σημαίνει ότι οι φτωχότερες περιφέρειες πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν το σημείοεστίασης της πολιτικής συνοχής. Όσο χαμηλότερο είναι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ)μιας περιφέρειας, τόσο περισσότερη βοήθεια πρέπει να της παρέχουμε. Όσοι αμφισβητούν τηναξία του ΑΕγχΠ ως δείκτη, όπως οι Πράσινοι και, δυστυχώς, ορισμένοι Φιλελεύθεροι καιΣοσιαλιστές, βάλλουν κατά των θεμελίων της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Το ΑΕγχΠ εγγυάταιτον πλήρη συνυπολογισμό της κοινωνικής δυναμικής, της εκπαίδευσης και των ευκαιριώναπασχόλησης. Οι φτωχές περιφέρειες συχνά δεν μπορούν να προσφέρουν όλα αυτά τα στοιχείασε ικανοποιητικό βαθμό και, επιπλέον, υστερούν όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος.Κατά συνέπεια, το ΑΕγχΠ πρέπει να συνεχίσει να χρησιμοποιείται ως αξιόπιστος δείκτης για τηνπεριφερειακή πολιτική.
Κατά την άσκηση της περιφερειακής πολιτικής, πρέπει να στηριζόμαστε στις τοπικές αρχές καιτα ομόσπονδα κρατίδιά μας. Θέλουμε να εφαρμόσουμε τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» με βάσητη δοκιμασμένη αρχή του κοινού σχεδιασμού των προγραμμάτων, της συνδιαχείρισης και τηςσυγχρηματοδότησης σε περιφερειακό επίπεδο. Ως εκ τούτου, τα αιτήματα δημιουργίαςανεξάρτητων ταμείων της ΕΕ για την απασχόληση, την προστασία του κλίματος και την ενέργειαπρέπει να απορριφθούν. Αν αντικαταστήσουμε την περιφερειακή πολιτική με μια ισχυρότερητομεακή πολιτική, οι μόνοι κερδισμένοι θα ήταν οι νέοι οργανισμοί της ΕΕ, οι δε τοπικές αρχέςκαι τα ομόσπονδα κρατίδιά μας θα μετατρέπονταν σε απλούς παρατηρητές όσον αφορά τηνπεριφερειακή πολιτική και την πολιτική συνοχής.
Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει υιοθετήσει σαφή στάσηυπέρ των περιφερειών. Αυτό συνδέεται με την αποδοχή της ευρωπαϊκής ιδέας. Δεν μπορούμε ναυποχρεώσουμε κανέναν να την αποδεχτεί. Η αποδοχή πρέπει να καλλιεργηθεί από τη βάση προςτην κορυφή στο πλαίσιο της περιφερειακής πολιτικής.
Alejandro Cercas (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, τους προσεχείς μήνες θα κληθούμε νασυζητήσουμε και να λάβουμε αποφάσεις σχετικά με τη μελλοντική οργάνωση των διαρθρωτικώνταμείων, τα οποία είναι αναγκαία για την έξοδό μας από την κρίση και τη διαχείριση τηςστρατηγικής «Ευρώπη 2020».
Φρονώ ότι, τότε, θα είναι σημαντικό να διδαχθούμε από τις εμπειρίες του παρελθόντος και ναεμμείνουμε σε δύο αποφάσεις: στην απόφαση να διατηρηθεί το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο(ΕΚΤ) εντός του συνόλου των βασικών κανόνων που διέπουν το Ταμείο Συνοχής και την πολιτικήσυνοχής, ταυτόχρονα όμως και στην απόφαση να διατηρήσουμε τους στόχους, τους κανόνεςκαι τους προϋπολογισμούς του ΕΚΤ χωρίς στρεβλώσεις.
Γιατί; Επειδή, κυρίες και κύριοι, το ΕΚΤ πρέπει να συνεχίσει να προσφέρει κατάρτιση και ναπροετοιμάζει τους εργαζόμενους για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας και για την κοινωνικήσυνοχή, καθώς αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει δημιουργηθεί.
Το χρειαζόμαστε σήμερα και θα το χρειαζόμαστε εξίσου τα επόμενα χρόνια, και όχι μόνο για νακατασκευάζουμε δρόμους. Αυτό ισχύει επειδή το βασικό πλεονέκτημα της Ευρώπης είναι τοανθρώπινο δυναμικό της· αν λοιπόν η ΕΕ θέλει να ασκεί ρόλο και να διατηρήσει το κοινωνικότης μοντέλο, θα πρέπει να συνεχίσει να καταρτίζει τους πολίτες της. Δεν υπάρχει καλύτερος
τρόπος αξιοποίησης των πόρων μας από τη χρησιμοποίησή τους για τον σκοπό για τον οποίοδημιουργήθηκαν. Εντούτοις, αυτό πρέπει να επιδιωχθεί εντός του συνολικού μηχανισμού,αναπτύσσοντας ισορροπημένες συνέργειες στο εσωτερικό της πολιτικής για την εδαφική συνοχή.
Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στο άρθρο 4 της ΣΛΕΕ αναφέρονται οιαρμοδιότητες τις οποίες μοιράζεται η Ένωση με τα κράτη μέλη. Μετά την εσωτερική αγορά, ηκοινωνική πολιτική είναι δεύτερη στον κατάλογο, ακολουθούμενη από την οικονομική, κοινωνικήκαι εδαφική συνοχή. Αυτό είναι ενδεικτικό των προτεραιοτήτων που τίθενται στη Συνθήκη.
Στη συνέχεια του κειμένου της Συνθήκης, το άρθρο 9 ορίζει σαφώς ότι κατά τον καθορισμό καιτην εφαρμογή των πολιτικών και των δράσεών της, η Ένωση συνεκτιμά τις απαιτήσεις πουσυνδέονται με την προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληληςκοινωνικής προστασίας, με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και με υψηλόεπίπεδο εκπαίδευσης, κατάρτισης και προστασίας της ανθρώπινης υγείας. Η πτυχή αυτήυπογραμμίζεται στο άρθρο 10 του ψηφίσματός μας σχετικά με το μέλλον του ΕυρωπαϊκούΚοινωνικού Ταμείου και, κατά τη γνώμη μου, έχει καίρια σημασία.
Αυτό μας παρέχει το πλαίσιο βάσει του οποίου εργαζόμαστε. Συμφωνώ με πολλούς από τουςομιλητές οι οποίοι υποστήριξαν ότι χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο για την καθιέρωση συνεργειώνμεταξύ όλων των ευρωπαϊκών πολιτικών και των διαρθρωτικών ταμείων. Πράγματι αυτές πρέπεινα λειτουργήσουν ως μέσα προώθησης των στόχων της στρατηγικής «ΕΕ 2020».
Συμφωνώ επίσης με τη δήλωση του Επιτρόπου Andor ότι οι πολίτες της ΕΕ αναμένουν συστήματαυλοποίησης τα οποία θα στηρίζονται στα αποτελέσματα. Είναι επίσης πολύ βάσιμη η πρότασηνα ενισχυθεί η προβολή αυτών των ταμείων, καθώς και η διαπίστωση ότι απαιτείται επειγόντωςαπλούστευση.
Συνομιλώ τακτικά με ομάδες εθελοντών, με ομάδες που δραστηριοποιούνται σε επίπεδο τοπικώνκοινοτήτων και με άλλους φορείς που έχουν πρόσβαση σε αυτά τα ταμεία. Τα γραφειοκρατικάεμπόδια και οι διοικητικές διαδικασίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι τους δημιουργούνσοβαρά προβλήματα. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η συνήθης γραφειοκρατία: επικρατεί επίσηςαβεβαιότητα ως προς την ερμηνεία των διατάξεων και των κανονισμών.
Έχουμε συζητήσει επανειλημμένως αυτό το ζήτημα της απλούστευσης και στην αρμόδιακοινοβουλευτική επιτροπή και στην Ολομέλεια, τίποτε όμως δεν έχει αλλάξει ακόμη προς τοκαλύτερο. Όσον αφορά τις διατάξεις και τους κανονισμούς, ένας συνάδελφος με ρώτησεπροσφάτως γιατί επιμένουμε να «ρίχνουμε άμμο σε όλα τα κινούμενα μέρη». Στο πλαίσιο αυτό,το συγκεκριμένο θέμα πρέπει πραγματικά να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Αυτήν τη φοράίσως να αρχίσουμε να κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Τέλος, θα ήθελα για μία ακόμη φορά να υπογραμμίσω και να διασφαλίσω ότι το άρθρο 9, ή η«κοινωνική ρήτρα», θα διέπει όλες τις πολιτικές αποφάσεις μας, καθώς έτσι μόνο θα γίνει όντωςπράξη η συνοχή στην ΕΕ.
François Alfonsi (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να εκφράσω, καταρχάς, τηνπροσήλωσή μας στην πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης. Θεωρούμε ότι η περιφέρεια αποτελείτο ενδεδειγμένο επίπεδο γύρω από το οποίο πρέπει να οργανωθούν οι ευρωπαϊκές οικονομικέςπολιτικές. Πράγματι, έχει τη φυσική ικανότητα να αντιστέκεται στην παγκοσμιοποίηση και,συνεπώς, να διατηρεί την απασχόληση και να εγγυάται τη δίκαιη κατανομή της στο σύνολο τηςΕυρώπης. Δεύτερον, η πολιτική εδαφικής συνοχής πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να εντάσσεταιστις μακροπρόθεσμες μελλοντικές προοπτικές. Το κατώφλι του 75% του ΑΕγχΠ θα ανανεωθείφυσικά το 2014. Ωστόσο, πιστεύει κανείς ότι, αν οι φτωχότερες περιφέρειες ξεπεράσουν στομέλλον το κατώφλι του 75%, θα έχει ολοκληρωθεί η ευρωπαϊκή εδαφική συνοχή; Μπορεί το
χάσμα μεταξύ του 75% για τους φτωχότερους και του 150% ή παραπάνω για τους πλουσιότερους–ποσοστό που είναι διπλάσιο– να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει την εκπλήρωση των στόχων τηςΕυρώπης όσον αφορά την εδαφική συνοχή; Επομένως, θα πρέπει να προσεγγίσουμε σεμακροπρόθεσμη βάση την ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής. Το κατώφλι του 90% νομίζω ότι αποτελείέναν στόχο τον οποίο μπορούμε να θέσουμε από σήμερα, δίνοντας συγχρόνως σαφήπροτεραιότητα σε όσους βρίσκονται ακόμη κάτω από το 75%. Τέλος, όσον αφορά τιςπροτεραιότητες αυτής της πολιτικής: πολλοί μίλησαν για την κοινωνική συνοχή, ιδίως μέσω τουΕυρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτηκαι για τη διασυνοριακή εδαφική συνεργασία, που αποτελεί επίσης προτεραιότητα της Επιτροπής·δεν θα επιμείνω σε αυτήν την πτυχή. Θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου στην προαγωγή τηςποικιλομορφίας που χαρακτηρίζει την Ευρώπη. Εκφράζεται πρωτίστως στο επίπεδο τωνπεριφερειών και της πολιτισμικής τους κληρονομιάς, και είναι ένα πλεονέκτημα το οποίο θαλαμβάνεται υπόψη και θα τονίζεται στο πλαίσιο της πολιτικής για την περιφερειακή ανάπτυξη.
Kay Swinburne (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ειδική Επιτροπή του Κοινοβουλίου για τηΧρηματοπιστωτική, Οικονομική και Κοινωνική Κρίση έχει καταλήξει στη θέση ότι ένα από τααποφασιστικά μέσα προώθησης της οικονομικής ανάκαμψης θα πρέπει να είναι η χρηματοδότησηβάσει της πολιτικής συνοχής σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ.
Η πατρίδα μου, η Ουαλία, λαμβάνει σήμερα χρηματοδότηση για τη συνοχή, και δεδομένου τουσοβαρού πλήγματος που έχει δεχθεί ο ιδιωτικός τομέας σε αυτήν την περιοχή λόγω τηςοικονομικής ύφεσης, εγώ και πολλοί άλλοι αναγνωρίζουμε την αξία αυτών των ταμείων για τονδυνητικό μετασχηματισμό της οικονομίας.
Οι πόροι πρέπει, φυσικά, να αξιοποιηθούν κατάλληλα για την εκτέλεση βιώσιμων έργων, καιευελπιστούμε ότι πολλές ΜΜΕ θα ωφεληθούν με άμεσο και έμμεσο τρόπο, έτσι ώστε ναδιασφαλιστεί η οικονομική αποδοτικότητα ενός μελλοντικού προγράμματος επενδύσεων σεαυτές τις περιφέρειες.
Η χρηματοδότηση για τη συνοχή θα πρέπει να λειτουργεί ως μηχανισμός προαγωγής τηςοικονομικής μεγέθυνσης στο σύνολο της ΕΕ, αλλά πρέπει συγχρόνως να θέτει ως συγκεκριμένοστόχο την ενίσχυση των ΜΜΕ και των επιχειρηματιών που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά τηςοικονομίας μας. Στόχος μας πρέπει να είναι οι επενδύσεις, και όχι οι δαπάνες, τόσο πριν όσο καιμετά το 2013.
Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση για τη λεγόμενηπολιτική συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αναδεικνύονται βασικά χαρακτηριστικά της όπως:πρώτον, το γεγονός ότι καμία πολιτική συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να εξαλείψειτις ανισομετρίες στην ανάπτυξη, που είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής,που λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος του κεφαλαίου. Δεύτερον, ότι τα χρήματαπου διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις περιφέρειες δεν έχουν στόχο την ικανοποίηση των λαϊκώναναγκών αλλά κατευθύνονται σε έργα αναγκαία για το κεφάλαιο. Τρίτον, ότι η συζήτηση για τημείωση των πόρων εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων και τέταρτον,ότι τα σχέδια του κεφαλαίου για τη μελλοντική πολιτική συνοχής εξυπηρετούν την επιτάχυνσητων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και την αντιλαϊκή πολιτική Ευρώπη 2020, κάτι πουεξυπηρετεί και στην Ελλάδα η αναμόρφωση του κράτους με το σχέδιο Καποδίστριας καιΚαλλικράτης.
Έτσι, κύριε Πρόεδρε, κατά τη γνώμη μου, στο ζήτημα αυτό φαίνεται ότι μόνον η κοινωνικοποίησητων μέσων παραγωγής μπορεί να λύσει το πρόβλημα και να οδηγήσει σε μία πραγματική σύγκλισηστην ήπειρό μας.
Juozas Imbrasas (EFD). – (LT) Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο στόχος της πολιτικήςσυνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να μειωθούν οι ανισότητες στο πεδίο της ανάπτυξηςμεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών της ΕΕ. Ωστόσο, θα ήθελα να επιστήσω τηνπροσοχή σας στο ότι, κατά την εφαρμογή του, αυτό το ευρείας κλίμακας πρόγραμμα τηςπεριφερειακής πολιτικής πρέπει να καλύπτει όλες τις περιφέρειες της Ευρώπης, και συμφωνώ μετην άποψη ότι η εν λόγω πολιτική δεν θα πρέπει να εθνικοποιηθεί. Πρέπει να διασφαλίσουμε τησταθερή και βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση και δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Μια ισχυρήκαι ικανοποιητικά χρηματοδοτούμενη περιφερειακή πολιτική της ΕΕ αποτελεί τη βάση για τηδιασφάλιση της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής.
Όπως πάντα (όπως και στο παρελθόν), θα πρέπει να ληφθεί μεγαλύτερη μέριμνα για τις περιφέρειεςπου παρουσιάζουν υστέρηση. Είναι θετικό το ότι, κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού,σχεδιάζεται να δεσμευτούν χρηματοδοτικοί πόροι για επενδύσεις οι οποίες είναι αναγκαίες γιατην υλοποίηση αστικών αλλά και προαστιακών έργων, χωρίς μείωση της χρηματοδότησης τηςυπαίθρου, δεδομένου ότι οι πόλεις επιδρούν θετικά στην οικονομία των αγροτικών περιοχώνπου τις περιβάλλουν.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι σημαντικότερες πτυχές των συζητήσεων θα πρέπει να είναι οιακόλουθες: το εύρος της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, το εύλογο των στόχων, η σύνδεση με τηστρατηγική «ΕΕ 2020» και οι δυνατότητες υλοποίησης της πολιτικής συνοχής της ΕΕ καιαπλούστευσης των διαδικασιών της.
Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα διαρθρωτικά ταμείακαι το Ταμείο Συνοχής χρηματοδοτούν μέσα της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ τα οποίααποβλέπουν στη γεφύρωση του αναπτυξιακού χάσματος μεταξύ των περιφερειών και στηνπροαγωγή της περιφερειακής συνοχής.
Οι μελλοντικές προκλήσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει η πολιτική συνοχής μας, όπωςη παγκοσμιοποίηση, η δημογραφική αλλαγή, η αλλαγή του κλίματος και ο ενεργειακόςεφοδιασμός, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με πολύ σύνθετους τρόπους. Λόγω των περιορισμένωνπόρων που διαθέτουμε, θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στις βασικές μαςπροτεραιότητες και να καταβάλουμε εντονότερες προσπάθειες για τον εντοπισμό συνεργειώνμεταξύ των διαφορετικών πολιτικών. Υποστηρίζω την έκκληση υπέρ ενός απλού, δίκαιου καιδιαφανούς μεταβατικού συστήματος για την πολιτική συνοχής μετά το 2013. Η αναδιάρθρωσητης πολιτικής εξαρτάται από τη δυνατότητα όλων των ενδιαφερόμενων μερών –των περιφερειών,των κρατών μελών και της ΕΕ– να ανταποκρίνονται εγκαίρως σε αυτές τις νέες προκλήσεις.
Csaba Őry (PPE). – (HU) Τώρα που έχει ήδη δρομολογηθεί η πρακτική εφαρμογή τωνεπιμέρους πολιτικών και κατευθύνσεων της στρατηγικής «ΕΕ 2020», πρέπει νασυνειδητοποιήσουμε ότι δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε για τη χρηματοδότησή τους ή τοδημοσιονομικό τους υπόβαθρο. Εξυπακούεται λοιπόν ότι, υπογραμμίζοντας τη σημασία και τηναναγκαιότητα της πολιτικής συνοχής, κατά κάποιον τρόπο, θέλουμε επίσης να διασφαλίσουμεότι, κατά τις επικείμενες συζητήσεις για την κατάρτιση του προϋπολογισμού, η επίμαχη κοινήευρωπαϊκή πολιτική δεν θα κατακερματιστεί, αλλά θα ολοκληρωθεί.
Ενώ είναι αδιαμφισβήτητο και έχει επισημανθεί από πολλούς ότι η δημιουργία θέσεων εργασίαςκαι η αύξηση της απασχόλησης βρίσκονται πολύ υψηλά στον κατάλογο των προτεραιοτήτωνμας, γνωρίζουμε συγχρόνως ότι οι αγορές εργασίας στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν διαρθρωτικέςεντάσεις. Ενώ, σε ορισμένους τομείς, συχνά απουσιάζουν από τους χώρους εργασίας άτομα πουνα διαθέτουν κατάλληλα επαγγελματικά προσόντα ή δεξιότητες, σε άλλους τομείς, άτομα μευψηλή κατάρτιση πασχίζουν να εξασφαλίσουν μια θέση απασχόλησης λόγω έλλειψης τωναντίστοιχων χώρων εργασίας. Είναι προφανές ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο καλείται να
αναλάβει κεντρικό ρόλο στη διόρθωση αυτής της κατάστασης, με την εφαρμογή ειδικών πολιτικώνγια την εξάλειψη αυτών των διαφορών και την επίτευξη μεγαλύτερης σύγκλισης.
Δεν μιλάμε για έργα μεγάλης κλίμακας. Μιλάμε για μικρά έργα και πιο ευέλικτες μεθόδουςπροσαρμογής. Ενώ υιοθετούμε και στηρίζουμε την προσέγγιση μιας ενιαίας πολιτικής και τηναξιοποίηση των συνεργειών στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής, θα ήθελα συγχρόνως ναυπογραμμίσω ότι, στην περίπτωση του Κοινωνικού Ταμείου, απαιτούνται αυξημένος βαθμόςευελιξίας και διαφάνειας και λιγότεροι κανόνες. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εφαρμόζονταιειδικοί κανόνες για το Κοινωνικό Ταμείο, και επικροτώ τη δήλωση του Επιτρόπου σχετικά με τηνκαθιέρωση αξιολόγησης με βάση τα αποτελέσματα, λαμβάνοντας υπόψη ότι το σημαντικότεροπρόβλημα αυτών των πολιτικών –το οποίο υπονομεύει μάλιστα το κύρος τους– έγκειται συχνάστο ότι δεν είναι ορατά τα αποτελέσματα των πόρων που δαπανώνται σε συγκεκριμένους τομείς.
Γεώργιος Σταυρακάκης (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είμαι βέβαιος ότι ο Επίτροπος Hahnδεν χρειάζεται να πεισθεί ότι η πολιτική συνοχής είναι μία από τις πλέον επιτυχημένες πολιτικέςτης ΕΕ, τα αποτελέσματα της οποίας έχουν επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών, σε όποιαπεριοχή της Ευρώπης και αν ζουν. Είμαι βέβαιος ότι ο Επίτροπος Andor δεν χρειάζεται να πεισθείγια την επιτυχημένη υλοποίηση των πτυχών της πολιτικής συνοχής οι οποίες άπτονται τηςκοινωνικής πολιτικής, χάρη στην ισχυρή συνέργεια μεταξύ του ΕΚΤ και του ΕΤΠΑ. Ούτε και ταάλλα δύο μέλη της Επιτροπής που διαχειρίζονται τα ταμεία της ΕΕ για την ανάπτυξη της υπαίθρουκαι την αλιεία χρειάζεται να πεισθούν ότι είναι πιο αποτελεσματικά όταν συνεργάζονται με άλλαταμεία, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, παρά όταν λειτουργούν αυτόνομα, όπως συμβαίνει τηντρέχουσα περίοδο.
Συντάσσομαι με όσους αναμένουν την προσεχή περίοδο να κατατεθούν προτάσεις για ακόμηπιο έντονες συνέργειες μεταξύ μιας ισχυρής πολιτικής συνοχής και όλων των υπόλοιπων ταμείων,δεδομένου ότι ο συνδυασμός όλων αυτών των μέσων μπορεί να επιτύχει πολύ καλύτερααποτελέσματα απ’ ό,τι η μεμονωμένη τους λειτουργία. Ωστόσο, για κάποιον λόγο που δενκατανοώ, ακούγονται φωνές στους κόλπους της Επιτροπής οι οποίες ζητούν μια προσέγγισητομεακών μέσων, αγνοώντας (κατά τη γνώμη μου) την πραγματικότητα που επικρατεί σε κάθεπεριοχή.
Εν κατακλείδι, τα όσα υποστηρίζουμε στο ψήφισμά μας, το οποίο ευελπιστώ και πιστεύω ότι θαεγκριθεί σήμερα με μεγάλη πλειοψηφία στην Ολομέλεια, υποστηρίζονται όχι μόνο από το παρόνΣώμα αλλά και από την πλειονότητα των κρατών μελών, από το σύνολο των 271 περιφερειώντης Ευρώπης και από χιλιάδες τοπικές αρχές.
Κατά τη γνώμη μου, αν η Επιτροπή ακολουθήσει τον δρόμο της τομεοποίησης των πόρων τηςΕΕ, θα καταλήξουμε σε μια πρωτόγνωρη και συγκρουσιακή κατάσταση στην οποία η Επιτροπήθα βρίσκεται στη μία πλευρά και όλοι οι υπόλοιποι –το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και οιπεριφέρειες– στην άλλη.
Τις προσεχείς εβδομάδες, η πλευρά που πιστεύει ότι οι μελλοντικές πολιτικές της ΕΕ καλύπτονταικαλύτερα στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης όσον αφορά τον σχεδιασμό, τηνυλοποίηση και τα αποτελέσματα θα έρθει σε σοβαρή αντιπαράθεση με την πλευρά η οποίαπροκρίνει την τομεοποίηση των πόρων της ΕΕ. Να είστε βέβαιοι ότι η δεύτερη πλευρά θα βρειτην πολιτική μας ομάδα απέναντί της, απλώς και μόνο επειδή η συγκεκριμένη προσέγγιση είναιεσφαλμένη για την Ευρώπη.
Riikka Manner (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, η πολιτική συνοχής δενείναι απλώς θέμα αλληλεγγύης: αποτελεί εν μέρει μέσο παραγωγής προστιθέμενης αξίας για τηνΕυρώπη συνολικά.
Η περιφέρειά μας διαθέτει αρκετή εμπειρογνωμοσύνη, καθώς και πολύ αξιόλογες δυνατότητες,χάρη στους φυσικούς της πόρους, παραδείγματος χάριν. Τους στόχους αυτούς, οι οποίοισυνδέονται επίσης στενά με την «Ευρώπη 2020», μπορούμε να τους επιτύχουμε μόνο μέσω μιαςαποτελεσματικής πολιτικής συνοχής η οποία θα καλύπτει το σύνολο της Ευρώπης και θα διαθέτειεπαρκείς πόρους στον προϋπολογισμό της για την περίοδο που αρχίζει το 2014.
Θα είναι σημαντικό, κατά την προσεχή δημοσιονομική περίοδο, να συνεχίσουμε την προσπάθειαάμβλυνσης των διαφορών μεταξύ των χωρών σε σχέση με το ΑΕγχΠ. Επιπλέον, έχει απολύτωςζωτική σημασία να ληφθούν υπόψη οι σημερινές περιφέρειες του στόχου 2 και οι ιδιαίτερεςπροκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Θα ήθελα, επιπλέον, να σας απευθύνω την ακόλουθη έκκληση,κύριοι Επίτροποι, επικαλούμενη το άρθρο 174: οι αραιοκατοικημένες περιφέρειες, οι ορεινέςπεριοχές και τα νησιά πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψη στην επόμενη περίοδο της πολιτικήςσυνοχής, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, και τη χρηματοδότηση, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα,σημειώνοντας μάλιστα μεγάλη επιτυχία.
Τέλος, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε τη δυνατότητα να συμμετάσχω σεαυτήν την πολύ σημαντική συζήτηση.
Konrad Szymański (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, εκτιμώ ότι, όταν σχεδιάζουμε τόσοστρατηγικής σημασίας αλλαγές, θα πρέπει να εξετάζουμε πολύ προσεκτικά τις εμπειρίες τουπαρελθόντος. Οι εμπειρίες αυτές μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι, όπου τα χρήματα δαπανήθηκανγια επενδύσεις στο πεδίο των υποδομών και σύμφωνα, πρωτίστως, με το κριτήριο του ΑΕγχΠ,οι δαπάνες αυτές προσέφεραν πλεονεκτήματα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο στακράτη μέλη τα οποία είναι καθαροί εισφορείς στα ευρωπαϊκά ταμεία όσο και στα κράτη που είναιαποδέκτες πόρων. Η επιτάχυνση της διαδικασίας μείωσης των διαφορών στο επίπεδο τωνυποδομών ενίσχυσε την κοινή αγορά και διευκόλυνε τις επενδύσεις, οι οποίες, εξάλλου, συνεχίζουννα διοχετεύονται κυρίως από τους καθαρούς εισφορείς προς τους καθαρούς δικαιούχους. Αυτόέχει δημιουργήσει σαφή ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, την οποία επικαλεστήκαμε πολύ συχνάστη σημερινή συζήτηση.
Κατά συνέπεια, παρακολουθώ με ανησυχία τα σχέδια μεταρρύθμισης της πολιτικής συνοχής καιπροσθήκης νέων κριτηρίων –πολύ αόριστων κοινωνικών και οικολογικών κριτηρίων– στο σύστημακατανομής αυτών των ταμείων. Τα χρήματα αυτά θα πρέπει να συνεχίζουν να ενισχύουν τιςφτωχότερες περιφέρειες όπως ορίζεται με βάση μετρήσιμα κριτήρια, ιδίως ως προς την επίτευξηαπτών στόχων για τη δημιουργία συγκεκριμένων υποδομών.
Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριοι συνάδελφοι, όλοιγνωρίζουμε ότι ο σκοπός του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου είναι να μειώσει τις διαφορέςστα επίπεδα ευημερίας και να προωθήσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Σήμερα, όμως,έτος καταπολέμησης κατά τα άλλα της φτώχειας, η Ευρώπη έχει ύφεση, έχουμε ανεργία, έχουμεκλείσιμο επιχειρήσεων, και επομένως αυτός ο σκοπός, όσον αφορά την επίτευξή του,αμφισβητείται.
Κύριοι Επίτροποι, η γνώμη μου είναι ως εκ τούτου, ότι πρέπει να προχωρήσετε άμεσα στηναναπροσαρμογή των προτεραιοτήτων των ευρωπαϊκών ταμείων καθώς και του ΕυρωπαϊκούΚοινωνικού Ταμείου. Όμως εδώ, κύριοι Επίτροποι, θα ήθελα να σας πω ότι βλέπουμε το παράλογοκαι το παράδοξο των οικονομικών σας πολιτικών. Δηλαδή, στην Ελλάδα έχετε επιβάλει, ηΕπιτροπή, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ένα άθλιο μνημόνιο που περικόπτει τιςδημόσιες δαπάνες, περικόπτει τους μισθούς, περικόπτει τα εισοδήματα και ταυτόχρονα, σεερωτήσεις μου προς την Επιτροπή γιατί καθυστερεί η απορροφητικότητα των κοινοτικώνκονδυλίων από την πλευρά της Ελλάδας, η απάντηση είναι: η ανεπαρκής ρευστότητα των δημόσιωνοικονομικών, δηλαδή η ουσία της πολιτικής του μνημονίου.
Σας παρακαλώ, κύριε Επίτροπε, να μας εξηγήσετε, πώς η Ελλάδα θα αυξήσει τηναπορροφητικότητα; Δεν υπάρχει παράλογο, δεν υπάρχει παράδοξο στις οικονομικές σας πολιτικές;
Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Επί του παρόντος, διαθέτουμε σχεδόν το ένα τρίτο τουπροϋπολογισμού μας στην πολιτική συνοχής της ΕΕ για την περίοδο 2007-2013.
Στο πλαίσιο μιας σειράς νέων προτάσεων, μέρος αυτού του προϋπολογισμού θα αναδιανεμηθεί,μετά το 2013, με σκοπό την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Εντούτοις,στην Επιτροπή των Περιφερειών, οι εκπρόσωποι των πόλεων και των περιφερειών μάςπροειδοποιούν να μην προχωρήσουμε σε ουσιαστική μείωση των συνεισφορών στην περιφερειακήπολιτική. Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να εξετάσουμε πολύ προσεκτικά τα αντικειμενικά τουςεπιχειρήματα. Παραδείγματος χάριν, θεωρούμε ότι επιβάλλεται να συνεχίσουμε να στηρίζουμεαυτές τις περιφέρειες, οι οποίες σήμερα δεν μπορούν να παραγάγουν ούτε το 75% του μέσουακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, οι χρηματοδοτικοί πόροιπου τους διατίθενται θα πρέπει να προσανατολίζονται κατά προτεραιότητα στην κατασκευήβασικών υποδομών, στην ενίσχυση των ανθρώπινων πόρων ή της απασχόλησης, στην αύξησητων υποδομών στα πεδία της επιστήμης, της έρευνας και καινοτομίας, και στον στόχο της πράσινηςανάπτυξης. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε επίσης να βελτιώσουμε τη διασύνδεση μεταξύ τωνπεριφερειακών και τοπικών μηχανισμών και να μειώσουμε τις γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις.Με μια καλά σχεδιασμένη, ισορροπημένη περιφερειακή πολιτική αυτού του είδους, θα μπορέσουμείσως εν τέλει να συμβάλουμε στην ουσιαστική επιτυχία της νέας στρατηγικής «Ευρώπη 2020».
Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σε μια περίοδο κατά την οποία τα κράτη μέλημειώνουν τις δημόσιες δαπάνες τους, στο Ηνωμένο Βασίλειο η κυβέρνησή μας επιχειρεί νααναδιαρθρώσει το σύστημα κοινωνικών παροχών έτσι ώστε να αυξηθεί η αποδοτικότητα τηςεργασίας.
Πιστεύω λοιπόν ότι, στο πλαίσιο αυτό, ταμεία όπως το ΕΚΤ μπορούν να διαδραματίσουν ζωτικόρόλο διασφαλίζοντας την απασχολησιμότητα των ατόμων που αντιμετωπίζουν δυσκολίεςπρόσβασης στην αγορά εργασίας και δεν διαθέτουν επαγγελματικές δεξιότητες.
Στη Βόρεια Ιρλανδία, λαμβάνουμε σημαντική χρηματοδότηση από το ΕΚΤ, η οποία διατίθεταιμέσω του Υπουργείου Μάθησης και Απασχόλησης, σημειώνω δε ότι, σε πρόσφατη έρευνα τηςΒουλής των Λόρδων σχετικά με το ΕΚΤ, διαπιστώθηκε ότι το ΕΚΤ εξακολουθεί να συμβάλλειουσιαστικά στην υποστήριξη της οικονομικής μεγέθυνσης στη Βόρεια Ιρλανδία, αποβλέπονταςστη δημιουργία μιας οικονομίας της γνώσης με εργατικό δυναμικό που χαρακτηρίζεται απόυψηλή εξειδίκευση και αυξημένη ευελιξία.
Ως εκ τούτου, επιβάλλεται τα μελλοντικά προγράμματα του ΕΚΤ και οι πόροι που διατίθενταιγια την υλοποίησή τους να συνδυάζονται και με εγχώρια προγράμματα, πολλά από τα οποίαέχουν παρόμοιους στόχους. Αυτό το επίπεδο κοινών και στοχοθετημένων προσεγγίσεων δενμπορεί παρά να προσφέρει μεγαλύτερα οφέλη. Η περιφερειακή ευελιξία έχει ύψιστη σημασίαγια την επιτυχημένη λειτουργία του ΕΚΤ.
Μετά το 2013, φρονώ ότι οι περιορισμένοι πόροι του ΕΚΤ θα πρέπει να συνεχίσουν να εστιάζονταιστην παροχή βοήθειας στα πλέον δυσπρόσιτα και με το χαμηλότερο επίπεδο ειδίκευσης άτομα,έτσι ώστε να εισέλθουν ή να επανέλθουν στην αγορά εργασίας μέσω της παροχής πρόσβασηςστην κατάρτιση και επιμόρφωση.
Erminia Mazzoni (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, αυτό το ψήφισμα έχει θεμελιώδη σημασία,επειδή λαμβάνει υπόψη το σημαντικό αίτημα της ανανέωσης σε σχέση με τη χάραξη πολιτικήςκατά της κρίσης για το 2020, επιτυγχάνοντας ισορροπία μεταξύ της αναγκαίας καινοτομίας καιτου ενδεδειγμένου σεβασμού των θεμελιωδών αρχών της πολιτικής συνοχής. Αυτός είναι, και
πρέπει να παραμείνει, ο βασικός πυλώνας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πρέπει να συνεχίσεινα διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο ως μέσο γεφύρωσης των διαφορών μεταξύ των κρατών μελών,ενισχύοντας συγχρόνως τις περιφερειακές ταυτότητες.
Ως εκ τούτου, ανεξάρτητα από την αρχιτεκτονική της πολιτικής συνοχής και έχοντας επιβεβαιώσειτην αξία και τη σπουδαιότητα της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, της εταιρικής σχέσης και τηςολοκληρωμένης προσέγγισης ως θεμελιωδών αρχών, το ψήφισμα αυτό επιβεβαιώνει ταπλεονεκτήματα που προσφέρει ο συνδυασμός του ΑΕγχΠ, που πρέπει να συνεχίσει να αποτελείτο μοναδικό κριτήριο για τον καθορισμό της επιλεξιμότητας, με νέους και πιο ουσιαστικούςδείκτες με μόνο στόχο την ανάλυση και αξιολόγηση· την ανάγκη καθορισμού νέων κανόνωνλειτουργίας του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, οι οποίοι θα πρέπει ωστόσο να διατηρηθούνστο πλαίσιο του κανονισμού για τις γενικές διατάξεις που διέπουν την πολιτική συνοχής· καιτην ανάγκη απλούστευσης των διαδικασιών και της χρήσης των μέσων χρηματοοικονομικήςτεχνικής, όπως επεσήμανε άλλωστε και ο Επίτροπος Hahn.
Αναφέρομαι πράγματι στην παρέμβαση του Επιτρόπου Hahn, και ειδικότερα στο σημείο όπουεπεσήμανε πόσο σημαντικό είναι να διατηρηθεί το σύμφωνο σταθερότητας στο πλαίσιο τηςπολιτικής συνοχής. Όλα αυτά είναι πολύ καλά, για να επιτύχουμε όμως αυτόν τον στόχο, η άθλιασυμφωνία η οποία ορίζει ότι οι δαπάνες για επενδύσεις πρέπει να υπολογίζονται βάσει τωνπαραμέτρων του συμφώνου σταθερότητας πρέπει να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί, μιας και θασήμαινε ότι ζητούμε να αυξηθούν οι δαπάνες για επενδύσεις, ενώ ταυτόχρονα τις τιμωρούμε ήτις μειώνουμε.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δύσκολες: απασχόληση, οικονομικήμεγέθυνση, ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Αυτοί είναι οι στόχοι της ευρωπαϊκής στρατηγικής,η οποία προβλέπει την έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Όπως επεσήμανανήδη πολλοί προηγούμενοι ομιλητές, η επίτευξή τους είναι δυνατή μόνο αν το μελλοντικόευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο λαμβάνει υπόψη τη σπουδαιότητα της περιφερειακήςπολιτικής, έτσι ώστε να επιτευχθεί πραγματικά οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, καιαν μπορεί να εγγυηθεί επαρκή χρηματοδότηση παρά τους περιορισμένους πόρους, προωθώνταςμια πολιτική στο πλαίσιο της οποίας οι στόχοι τίθενται βάσει προτεραιοτήτων και αξιολογούνταιβάσει αποτελεσμάτων.
Victor Boştinaru (S&D). – (RO) Μέχρι σήμερα, η πολιτική συνοχής έχει λειτουργήσει ωςαποτελεσματικό μέσο γεφύρωσης των διαφορών μεταξύ των κρατών μελών και επίδειξηςαλληλεγγύης, η οποία αποτελεί σε μεγάλο βαθμό θεμελιώδη αξία της Ευρωπαϊκής μας Ένωσης.Ωστόσο, έχει ζωτική σημασία να μειωθούν οι ανισορροπίες, για χάρη όχι μόνο της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, αλλά και όλων των πολιτών και περιφερειών, κάτι που, εκτός από ανθρώπινους πόρους,απαιτεί επίσης επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους.
Η τρέχουσα πολιτική συνοχής χρειάζεται βελτιώσεις, αλλά χωρίς σοβαρές τροποποιήσεις. Πάνωαπ’ όλα, πρέπει να αποκρούσουμε και να απορρίψουμε την επανεθνικοποίηση και τηνυποχρηματοδότησή της. Στην παρούσα συγκυρία, κατά την οποία πλούσια ή λιγότερο πλούσιακράτη μέλη πλήττονται από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η περικοπή τουπροϋπολογισμού που διατίθεται για την πολιτική συνοχής θα ισοδυναμούσε με υπονόμευσηόλων των επιτυχιών των τελευταίων ετών, καθώς και της μείωσης των ανισοτήτων τις οποίεςπροσπαθούσαμε να καταπολεμήσουμε μέχρι σήμερα.
Γι’ αυτό συμφωνώ με την άποψη του Προέδρου José Manuel Durão Barroso ότι οπροϋπολογισμός που θα διατεθεί στο μέλλον για την πολιτική συνοχής πρέπει να είναιτουλάχιστον ίσος με τον σημερινό. Διαφορετικά, όλα αυτά θα μείνουν απλώς λόγια κενάπεριεχομένου και θα θέσουμε σε κίνδυνο το ίδιο το ευρωπαϊκό εγχείρημα.
Ivars Godmanis (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμα έχει διατυπωθεί με πολύεύστοχο τρόπο από άποψη στρατηγικής. Οφείλουμε να το υποστηρίξουμε. Ωστόσο, πρέπει ναδιερευνήσουμε πού ακριβώς εντοπίζονται σήμερα τα προβλήματα. Θα ήθελα να επισημάνω στονΕπίτροπο ότι, από 1ης Σεπτεμβρίου, το ποσοστό απορρόφησης του Κοινωνικού Ταμείου ήτανμόλις 18%, το οποίο ισοδυναμεί με το ήμισυ –είναι δηλαδή δύο φορές χειρότερο– του ποσοστούαπορρόφησης της προηγούμενης περιόδου.
17 κράτη μέλη κινούνται κάτω από το 18%. Ορισμένα από αυτά παραμένουν προσκολλημένασε επίπεδα απορρόφησης της τάξης του 10% ή 11% όσον αφορά το Κοινωνικό Ταμείο. Τοποσοστό απορρόφησης δεν ακολουθεί πάντως συγκεκριμένες τάσεις: οι χώρες με τα μεγαλύτεραελλείμματα δεν παρουσιάζουν τα χειρότερα ποσοστά απορρόφησης. Γεγονός είναι, όμως, ότιορισμένες χώρες παρέμειναν προσκολλημένες στο 10% καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010.
Η Επιτροπή πρέπει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Αν εξετάσει κανείς τα υπόλοιπα ταμεία –τοΠεριφερειακό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής– η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλύτερη. Τοσυνολικό ποσοστό απορρόφησης είναι 17,95%. Επίσης, στο 60% των κρατών μελώνκαταγράφονται ακόμη πιο χαμηλά ποσοστά απορρόφησης. Για ορισμένα από αυτά, το αντίστοιχοποσοστό είναι ακόμη και τρεις φορές χαμηλότερο.
Το Συμβούλιο έχει περιορίσει τη χρηματοδότηση, με βάση το σχέδιο προϋπολογισμού του 2011,σε λιγότερο από 1.000 εκατ. ευρώ επειδή τα κράτη μέλη δεν φαίνεται να θέλουν να ανταποκριθούνστις υποχρεώσεις τους. Ως μέλη της Επιτροπής Προϋπολογισμών, στηρίξαμε το αίτημα τηςΕπιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης να αποκατασταθεί στο σχέδιο προϋπολογισμού η αρχικήχρηματοδότηση. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι κατά πόσον θα είναι δυνατή η απορρόφησηαυτών των χρημάτων. Αν δεν καταστεί δυνατή, δεν έχει νόημα να μιλάμε για ένα λαμπρό μέλλον.
Roberts Zīle (ECR). – (LV) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Επίτροπε, πιστεύω ότι τοσχέδιο που κατάρτισε η κ. Hübner, η πρώην αρμόδια για την περιφερειακή ανάπτυξη Επίτροπος,είναι επίσης ισορροπημένο και, θα έλεγα, ικανοποιητικό. Αντιλαμβάνομαι ότι όλοι γνωρίζουμεότι η κρίση έχει δημιουργήσει προβλήματα σε πολλά κράτη μέλη που είναι καθαροί εισφορείς,με αποτέλεσμα να ασκούνται πιέσεις ώστε να μειωθεί η χρηματοδότηση των επόμενωνδημοσιονομικών προοπτικών. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό το μείζον κεφάλαιο πουαντιπροσωπεύει η πολιτική συνοχής είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό. Ωστόσο, είναι σημαντικόνα μην περιέλθουμε σε σύγχυση, αλλά να φανούμε κάπως πιο συντηρητικοί και να μηνεγκαταλείψουμε δύο θεμελιώδεις πτυχές της πολιτικής συνοχής, συγκεκριμένα ότι πρόκειταιγια μια ανεξάρτητη πολιτική, κύριος στόχος της οποίας είναι, και θα συνεχίσει να είναι, η εξίσωσητων επιπέδων ανάπτυξης μεταξύ των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών και της υπόλοιπηςΕυρωπαϊκής Ένωσης και, δεύτερον, ότι το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μετρούμενοσε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης εξακολουθεί να είναι το βασικό κριτήριο. Αν αγνοήσουμεαυτές τις θεμελιώδεις πτυχές, κάθε άλλη συζήτηση (όπως το πώς θα ευθυγραμμιστεί καλύτεραη πολιτική συνοχής με την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «ΕΕ 2020») θα οδηγηθεί σεαδιέξοδο, ακόμη και με την εφαρμογή της «ΕΕ 2020» στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής. Σαςευχαριστώ.
Thomas Mann (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, δεν συζητούμε για ασήμαντα πράγματα ενπροκειμένω. Για την περίοδο από το 2007 έως το 2013, διατίθενται στο Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο (ΕΚΤ) 75 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 8% του προϋπολογισμού της ΕΕ.Δεδομένου ότι οι Βρυξέλλες θα προσφέρουν τα χρήματα στο ΕΚΤ μόνο όταν τα κράτη μέληαναλάβουν την ευθύνη της συγχρηματοδότησης, αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε στη διάθεσή μαςπερίπου 150 δισ. ευρώ για τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερης ποιότητας θέσεωναπασχόλησης. Ευτυχώς, οι πόροι του ΕΚΤ δεν χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση περιττών
μελετών, αλλά διατίθενται απευθείας στους ανθρώπους που τους έχουν ανάγκη. Αυτό είναι τοστοιχείο που καθιστά τόσο σημαντικό το εν λόγω ταμείο και επιτρέπει στους πολίτες να τογνωρίζουν από πρώτο χέρι, περιλαμβανομένων επί μακρόν ανέργων, μεταναστών, νέων που έχουντη δυνατότητα να αποκτήσουν τίτλους σπουδών τους οποίους δεν είχαν αποκτήσει με την πρώτηπροσπάθεια, δεκάδων χιλιάδων ασκουμένων και επανακαταρτιζομένων, εργαζομένων πουεπιδιώκουν περαιτέρω κατάρτιση και νέων επιχειρηματιών. Απευθύνεται σε ευρύ φάσμα ομάδωντου πληθυσμού.
Τι θα συμβεί μετά το 2013; Τα κράτη μέλη πρέπει να αξιοποιούν αποδοτικότερα τηχρηματοδότηση, ενώ πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρουςπεριφερειών. Θεωρώ επιθυμητή μια ειδικά σχεδιασμένη προσέγγιση από τη βάση προς τηνκορυφή, καθώς και τον αποτελεσματικό συντονισμό με προγράμματα όπως τα Daphne καιPROGRESS. Υποστηρίζω την αύξηση της ευελιξίας, την απλούστευση των ελέγχων και τηνενίσχυση της διαφάνειας ως προς τη διανομή των χρηματοδοτήσεων. Ωστόσο, τάσσομαι κατάτης θέσπισης χωριστού νομικού πλαισίου για το ΕΚΤ. Φρονώ ότι θα πρέπει να παραμείνει στοπλαίσιο του κανονισμού για τα διαρθρωτικά ταμεία, καθώς έτσι θα διασφαλιστεί η ρύθμιση τηςεπιλεξιμότητας των δαπανών σε επίπεδο κρατών μελών. Γι’ αυτό κατέθεσα την τροπολογία 1,μαζί με 45 συναδέλφους μου βουλευτές, την οποία σας καλώ να υποστηρίξετε στην επικείμενηψηφοφορία.
Evgeni Kirilov (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνούμε όλοι ως προς το ότι η πολιτικήσυνοχής έχει μέχρι στιγμής προσφέρει πολύ θετικά αποτελέσματα. Αυτό είναι ορατό καιαναγνωρίσιμο. Ωστόσο, διατυπώνονται διαφορετικές ιδέες όσον αφορά την πολιτική συνοχήςμετά το 2013.
Θα πρέπει να την αναπτύξουμε περαιτέρω και να την προσαρμόσουμε στις νέες προκλήσεις καιπραγματικότητες χρησιμοποιώντας ως βάση τα επιτεύγματά της και όχι μέσω του ολοκληρωτικούμετασχηματισμού της εν λόγω πολιτικής. Αυτό είναι εξίσου σημαντικό τόσο για τις βασικέςαρχές της όσο και για τον μελλοντικό της προϋπολογισμό. Απαιτούνται ενέργειες οι οποίεςπρέπει να υποστηρίζονται με επαρκείς πόρους από την ΕΕ και τους εθνικούς προϋπολογισμούς.
Η Επιτροπή Προϋπολογισμών υπογράμμισε προσφάτως ότι θα καταβληθεί προσπάθεια ώστε νααποφευχθούν εκτεταμένες απώλειες εις βάρος συγκεκριμένων περιφερειών όσον αφορά τημελλοντική κατανομή των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων. Ευελπιστώ ειλικρινώς ότι τανέα κράτη μέλη δεν θα υποστούν τέτοιες εκτεταμένες απώλειες. Επομένως, η περικοπή πόρωναπό τη συνοχή δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί αποδεκτή. Το ζήτημα δεν είναιαποκλειστικά οικονομικό, καθώς θα επηρεάσει αρνητικά τις αρχές της αλληλεγγύης.
Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (GA) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να πωλίγα λόγια σχετικά με την πολιτική συνοχής.
(EN) Το μέλλον της πολιτικής συνοχής έχει καθοριστεί στο πλαίσιο της αυξανόμενης ανεργίαςκαι της συρρίκνωσης των δημόσιων οικονομικών στο σύνολο της Ευρώπης.
Είναι πιθανό η περιφέρεια BMW (Border, Midlands and Western) της χώρας μου να ενταχθείκαι πάλι στην κατηγορία του 75% έως 100% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Πρέπει να τεθούν σε εφαρμογήμέτρα για την περίοδο μετά το 2013 τα οποία θα αναγνωρίζουν αυτήν την αλλαγή τηςοικονομικής κατάστασης της Ιρλανδίας και της περιφέρειας BMW ειδικότερα. Τα προγράμματατου στόχου 2 πρέπει να εστιάζονται στην ανάπτυξη ικανοτήτων των περιφερειών, ώστε νασυμβάλουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη μιας πιο οικολογικής, ευφυούς και βιώσιμης οικονομίαςστην Ιρλανδία και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι περιφερειακές πτήσεις στην περιφέρεια BMW αποτελούν οικονομική και κοινωνικήαναγκαιότητα. Συνεπώς, η χρηματοδότηση υποχρεώσεων παροχής δημόσιων υπηρεσιών πρέπεινα διατηρηθεί, δεδομένου ότι οι εν λόγω εσωτερικές πτήσεις δεν μπορούν να επιβιώσουνοικονομικά με άλλον τρόπο.
Η στήριξη της ΕΕ για τη διασυνοριακή συνεργασία στην Ιρλανδία πρέπει να διατηρηθεί. Ηδιασυνοριακή συνεργασία μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του κατακερματισμού στιςπαραμεθόριες περιφέρειες όσον αφορά την αγορά εργασίας, τις τάσεις του εμπορίου και τιςυποδομές.
Sophie Auconie (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, η σημερινήημέρα είναι πολύ σημαντική για το μέλλον της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ. Αυτό ισχύει γιαδύο λόγους. Πρώτον, σήμερα το πρωί εμείς οι βουλευτές του ΕΚ ενώνουμε τις δυνάμεις μας καιπροβάλλουμε τις απαιτήσεις μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους ευρωπαίους υπουργούς.Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε τις επιτυχίες που έχουμε σημειώσει κατά την εφαρμογή αυτήςτης κρίσιμης πολιτικής και να την τροποποιήσουμε έτσι ώστε να καταστεί περισσότερο προσιτήκαι ορατή. Επιδιώκουμε μια ισχυρή, επαρκώς χρηματοδοτούμενη πολιτική που να συμβάλλειπρακτικά στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης σε όλες μας τις περιφέρειες. Επιθυμούμετην απλούστευση των κανόνων, η οποία πρέπει επιτέλους να περάσει από τα λόγια στα έργα·θέλουμε οι κανόνες αυτοί να εφαρμόζονται εξίσου για τους υπευθύνους των έργων και τουςδυνητικούς δικαιούχους. Θέλουμε να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα για τις εξόχως απόκεντρες πόλειςκαι περιφέρειες. Συμμετείχα στην εκπόνηση αυτού του ψηφίσματος όταν το επεξεργαζόταν ηομάδα εργασίας και η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Κοινοβουλίου. Τάχθηκα υπέρτων αναγκών των υποψήφιων δικαιούχων και κατάφερα να διασφαλιστεί ότι θα λαμβάνονταιυπόψη και θα προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες ανάγκες των περιφερειών μας. Επιθυμώ μια ενωμένηκαι κοινωνική Ευρώπη, η οποία θα θεμελιώνεται σε μια ακατάβλητη, φιλόδοξη Ευρώπη.
Το δεύτερο εξαιρετικά σημαντικό γεγονός της ημέρας είναι η παρέμβαση που θα διοργανωθείσήμερα το απόγευμα, όπου 140 περιφέρειες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και οι140 περιφερειάρχες τους, μαζί με βουλευτές του ΕΚ, αντιπροσωπεύοντας το 85% του πληθυσμούτης ΕΕ, θα πραγματοποιήσουν συμβολική πορεία προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή –θαξαναϊδωθούμε αργότερα, κύριε Επίτροπε– για να καταδείξουν τον βαθμό στον οποίο όλοι μας,τόσο οι περιφέρειες όσο και το Κοινοβούλιο, αντιλαμβανόμαστε τη σπουδαιότητα αυτής τηςπολιτικής συνοχής για τις επιχειρήσεις, τους πολίτες, την κοινωνία και την οικονομία· θασχηματίσουμε λοιπόν ένα κοινό μέτωπο σήμερα το απόγευμα, καταδεικνύοντας τον βαθμό στονοποίο αυτή η πρώτη ισχυρή πολιτική εκστρατεία είναι μια εκστρατεία των πολιτών, ένα σαφέςμήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο της απευθύνουν άμεσα οι περιφέρειες.
Ricardo Cortés Lastra (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, επιθυμία μου είναι ηπολιτική συνοχής μετά το 2013 να συνεχίσει να αποτελεί το κατ’ εξοχήν παράδειγμα αλληλεγγύηςεντός της ΕΕ. Επιθυμώ η πολιτική συνοχής να αποτελέσει πραγματική λύση έναντι της κρίσηςκαι των συνεπειών της, για να επιτευχθεί δε ο στόχος αυτός, είναι αναγκαίο να ενταχθεί στηστρατηγική «Ευρώπη 2020» και ιδίως στον στόχο της δημιουργίας θέσεων εργασίας.
Η πολιτική συνοχής πρέπει να αποκτά ολοένα και πιο συμμετοχικό χαρακτήρα και η κοινωνίατων πολιτών πρέπει να διαδραματίζει μεγαλύτερο ρόλο στον σχεδιασμό και τη διαχείριση τωνυλοποιούμενων έργων. Είναι σημαντικό εσείς, τα μέλη της Επιτροπής, να αντιμετωπίζετε τηνπολιτική συνοχής ως επένδυση παρά ως δαπάνη και ως ευκαιρία για την προαγωγή τηςεμπιστοσύνης και της βιώσιμης ανάπτυξης.
Δεν θέλω η πολιτική συνοχής να παραβλέπει τις ιδιαίτερες ανάγκες των πλέον επιβαρυμένωνκοινωνικών ομάδων, καθώς αυτό δεν συνάδει με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση ή με μια πιοστρατηγική αντίληψη που συνίσταται στην επένδυση στους τομείς του μέλλοντος.
Με απλά λόγια, όπως έχουμε επισημάνει τόσες πολλές φορές, χρειαζόμαστε μια πολιτική συνοχήςη οποία θα είναι συγκροτημένη, θα χρηματοδοτείται επαρκώς και θα εφαρμόζεται σε όλες τιςπεριφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Edit Bauer (PPE). – (HU) Κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, πολλά ελέχθησαν σήμερασχετικά με την περιφερειακή πολιτική και την πολιτική συνοχής. Ωστόσο, θα ήθελα να μιλήσωγια τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, ο οποίος είναι θεμελιώδης και ουσιαστικός,μεταξύ άλλων, και για την πολιτική συνοχής, επειδή αν μεγάλες ομάδες του πληθυσμούσημειώνουν υστέρηση, τότε αντιμετωπίζουμε πρόβλημα και στο πεδίο της πολιτικής συνοχής.Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου θα ενισχυθεί περαιτέρω από τη στρατηγική«ΕΕ 2020», καθώς η απασχολησιμότητα είναι ζήτημα καίριας σημασίας. Στο σημείο αυτό, θαήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε δύο ζητήματα:
Πρώτον, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα υπάρχει η δυνατότητα μιας δεύτερης ευκαιρίας. Πρέπεινα προσφέρουμε μια δεύτερη ευκαιρία σε όσους έχουν χάσει τις θέσεις εργασίας τους κατά τηδιάρκεια της κρίσης η οποία έχει επιταχύνει ορισμένες διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, όπωςτην αθρόα έξοδο της μαζικής παραγωγής από την Ευρώπη, και σε όσους δεν μπορούν νααξιοποιήσουν τις δεξιότητές τους στην αγορά εργασίας επειδή δεν υπάρχει ανάλογη ζήτηση.Αυτό είναι το φαινόμενο που ονομάζουμε «αναντιστοιχία των επαγγελματικών προσόντων».Πρέπει να δώσουμε επίσης μια δεύτερη ευκαιρία σε άτομα που είναι μη απασχολήσιμα λόγωέλλειψης επαγγελματικών προσόντων, όπως τα άτομα που εγκατέλειψαν πρόωρα το σχολείο.
Δεύτερον, η στρατηγική «ΕΕ 2020» αναμένεται να αυξήσει το επίπεδο απασχόλησης των γυναικώνκατά 25%. Ωστόσο, αυτό θα καταστεί δυνατό μόνο εάν τα κράτη μέλη μπορούν να προσφέρουν,με τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, την απαραίτητη υποστήριξη στο πεδίο τωνυπηρεσιών, ιδίως όσον αφορά την παιδική μέριμνα και τη φροντίδα των ηλικιωμένων. Δεδομένουότι η απαιτούμενη ενίσχυση είναι συχνά μικρότερης έκτασης, οι κανόνες που διέπουν τις πληρωμέςθα χρειαστεί ενδεχομένως να καταστούν πιο ευέλικτοι από τους κανόνες που ισχύουν για έργατα οποία χρηματοδοτούνται από τα μεγάλα διαρθρωτικά ταμεία. Είναι πάντως επιβεβλημένο ναμεριμνήσουμε ώστε να γίνουν αυστηρότερες η εποπτεία και η αξιολόγηση, προκειμένου ηχρηματοδότηση να καταστεί διαφανέστερη και αποτελεσματικότερη.
Kerstin Westphal (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Hahn, κύριε Andor, κυρίες καικύριοι, δεν χρειάζεται να υπογραμμίσω πόσο σημαντική είναι η πολιτική συνοχής και ηπεριφερειακή πολιτική για τη συμβίωση και την από κοινού ανάπτυξή μας εδώ στην Ευρώπη.Ωστόσο, πιστεύω επίσης ότι, στο μέλλον, η περιφερειακή πολιτική και η πολιτική συνοχής πρέπεινα επικεντρώνονται περισσότερο στις πόλεις μας. Οι πόλεις αποτελούν σημαντική κινητήριαδύναμη της ανάπτυξης στην Ευρώπη. Συγχρόνως, σήμερα πλήττονται από περιβαλλοντικά,οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Γι’ αυτό θέλω να απευθύνω ένα συγκεκριμένο ερώτημα στον κ. Hahn. Τι ευκαιρίες θεωρείτε ότιπροσφέρονται για την ανάδειξη της αστικής διάστασης; Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, κύριεHahn, προσφάτως δηλώσατε, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που διεξήχθη σε αυτό το Σώμα, ότιέχετε κατά νου ένα συγκεκριμένο ποσοστό της περιφερειακής χρηματοδότησης το οποίο θαδιατεθεί για την ανάδειξη της αστικής διάστασης. Εξακολουθεί να ισχύει αυτή η δήλωση; Αν ναι,ποιο είναι το ποσοστό που είχατε κατά νου;
Jan Olbrycht (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, είναι εκπληκτικό το πώς, προτούκαταλήξουμε σε συμφωνία για το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο, συχνά διεξάγουμε συζητήσειςσκοπός των οποίων είναι να υπερασπίσουμε την πολιτική συνοχής, η οποία είναι αποδεδειγμέναμία από τις πιο αποτελεσματικές και ορατές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μάλιστα, η συζήτηση της πολιτικής συνοχής είναι, σε μεγάλο βαθμό, συζήτηση σχετικά με τηνίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση – σχετικά με τον χαρακτήρα της Ένωσης, το πώς πρέπει να λειτουργείκαι τι πρέπει να προσδοκούν από αυτήν οι πολίτες. Δεν μιλάμε μονάχα για χρήματα· εξετάζουμεεπίσης το κατά πόσον θέτουμε όντως σε εφαρμογή μέτρα τα οποία οδηγούν σε οικονομικήμεγέθυνση.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η πολιτική συνοχής είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέσο, καθώς συνδυάζειτη μείωση των διαφορών, αφενός, με την υποστήριξη μέτρων τα οποία οδηγούν σε αύξηση τηςανταγωνιστικότητας, αφετέρου. Οι δύο αυτοί στόχοι δεν είναι ασύμβατοι μεταξύ τους –απεναντίας, καθιστούν την πολιτική συνοχής ευνοϊκή για την ανάπτυξη. Αξίζει να συζητήσουμεαυτήν την πτυχή, διότι δεν μιλάμε εν προκειμένω για μια πολιτική ελεημοσύνης, αλλά, κατ’ ουσίαν,για μια πολιτική μέτρων υποβοήθησης της ανάπτυξης. Γι’ αυτό είναι άλλωστε μέρος τηςστρατηγικής «ΕΕ 2020».
Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η μόνη πολιτική η οποία χαρακτηρίζεται από εξαιρετικήπολυπλοκότητα ως προς την υλοποίησή της, διότι στηρίζεται σε ένα σύστημα συνδιαχείρισηςμε τα κράτη μέλη. Αυτό σημαίνει, αφενός, ότι τα χρησιμοποιούμενα μέσα είναι εξαιρετικά δύσκολακαι οι διαδικασίες είναι πολύ σύνθετες· αφετέρου, όμως, προάγει με σαφή τρόπο τη συνεργασίαμεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κρατών μελών και των τοπικών αρχών. Υπό το πρίσμα τωνανωτέρω, δεν πρέπει να υπερασπιζόμαστε την πολιτική συνοχής μόνο στο πλαίσιο των νέωνοικονομικών συνθηκών. Πρέπει να εξετάσουμε επίσης το πώς μπορούμε να την βελτιώσουμε καινα την ενισχύσουμε.
Salvatore Caronna (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, τις τελευταίες ημέρες διοργανώνονταιεδώ στις Βρυξέλλες οι λεγόμενες «ανοικτές ημέρες». Πολλοί εκπρόσωποι δημοτικών καιπεριφερειακών αρχών συζητούν για το πώς μπορούν να λυθούν τα σοβαρά προβλήματα πουαντιμετωπίζουν οι πόλεις μας και πώς οι παλαιές και νέες ανάγκες επηρεάζουν εξίσου τουςεργαζόμενους, τις οικογένειες, και τις μικρές και μεγάλες παραγωγικές μονάδες.
Η οικονομική κρίση που έχει πλήξει τις κοινωνίες μας καθιστά πολύ πιο δύσκολο να αναζητήσουμεπρόσφορες λύσεις για ένα νέο και σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Στο πλαίσιο αυτό, εκτιμώ ότι όλοιέχουμε πλέον αντιληφθεί ότι, επί σειρά ετών, η πολιτική συνοχής υπήρξε το μόνο ουσιαστικόεργαλείο που είχαν στη διάθεσή τους οι περιφέρειες για την εξεύρεση λύσεων. Μπορούμε λοιπόννα πούμε ότι, τα τελευταία χρόνια, η πολιτική συνοχής προσέφερε ένα ζωτικό ερέθισμα όσοναφορά τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε όλες τις περιφέρειες. Τώρα καλούμαστενα επανακαθορίσουμε την πολιτική αυτή για την περίοδο μετά το 2013, και επομένωςβρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Γι’ αυτό έχει ζωτική σημασία να αποφευχθούν ορισμένοικίνδυνοι.
Ο πρώτος θεμελιώδης κίνδυνος θα ήταν η επανεθνικοποίηση της πολιτικής: κάτι τέτοιο θααποτελούσε σοβαρό βήμα οπισθοδρόμησης. Έπειτα, κατά την προετοιμασία του προϋπολογισμούχρηματοδότησης, πρέπει να ορίσουμε κατάλληλες απαιτήσεις όσον αφορά τις πιο υποβαθμισμένεςπεριφέρειες, χωρίς να τιμωρούμε τις πιο ανταγωνιστικές και τις πιο προηγμένες περιφέρειες.Τέλος, επιβάλλεται να απλουστευθούν οι διαδικασίες για όσους έχει αποδειχθεί ότι εφαρμόζουντην πολιτική με αποδοτικό τρόπο, και να καταστεί πιο δεσμευτική, από νομική άποψη, ηδυνατότητα επιβολής κυρώσεων όπου δεν επιτυγχάνεται επαρκής αποδοτικότητα. Αναμένουμεαπό την Επιτροπή να λάβει μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Regina Bastos (PPE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, μετά απότέσσερα συναπτά έτη μείωσης των ποσοστών ανεργίας, από το 2004 έως το 2008, η τρέχουσαοικονομική κρίση έχει εκμηδενίσει μεγάλο μέρος της επιτευχθείσας προόδου. Τα ποσοστάανεργίας ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση σημειώνουν κατακόρυφη άνοδο. Στην Πορτογαλία, λόγουχάρη, η ανεργία έφτασε στο ιστορικό υψηλό του 11%.
Ένα επιπλέον αρνητικό φαινόμενο είναι η ανεργία μεταξύ των νέων στην ΕΕ. Η Ευρώπη διανύει,έτσι, μια περίοδο μετασχηματισμού και έρχεται αντιμέτωπη με τεράστιες προκλήσεις. Η κρίσηέχει εξανεμίσει πολυετείς οικονομικές και κοινωνικές προόδους και έχει αποκαλύψει τις αδυναμίεςτων οικονομιών των κρατών μελών της και, επομένως, της ίδιας της ΕΕ. Η στρατηγική«Ευρώπη 2020» μας δείχνει την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθούμε. Η ΕΕ πρέπεινα εντείνει τις προσπάθειές της για την προώθηση της απασχόλησης και της κοινωνικής ένταξηςως αναπόσπαστο τμήμα της στρατηγικής της για την καταπολέμηση της οικονομικής καικοινωνικής κρίσης.
Συνεπώς, επικροτώ την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού ΚοινωνικούΤαμείου (ΕΚΤ), την οποία συζητούμε σήμερα, δεδομένου ότι το ταμείο αυτό διαδραματίζεικρίσιμο ρόλο στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Το ΕΚΤ είναι, άλλωστε,το βασικό χρηματοδοτικό μέσο που επιτρέπει στην ΕΕ να υλοποιεί τους στρατηγικούς στόχουςτης πολιτικής της για την απασχόληση, μέσω της βελτίωσης των επιπέδων εκπαίδευσης καικατάρτισης του πληθυσμού της Ευρώπης. Το ΕΚΤ πρέπει να ενισχυθεί ως η βασική κινητήριαδύναμη για τη στρατηγική «Ευρώπη 2020», και πρέπει να χρησιμοποιηθεί από τα κράτη μέληγια την πραγματοποίηση επενδύσεων στους τομείς της επανεκπαίδευσης, της απασχόλησης, τηςκατάρτισης και της επαγγελματικής επιμόρφωσης.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι η μεταρρύθμιση του ΕΚΤ, που θα πραγματοποιηθεί σεσυνδυασμό με τη μεταρρύθμιση των υπόλοιπων διαρθρωτικών ταμείων, δεν θα πρέπει απλώς ναδιευκολύνει και να απλουστεύσει τη διαχείρισή του και να βελτιώσει τη διαφάνεια· πρέπει επίσηςνα προσανατολίσει τη χρήση των πόρων σε αποτελέσματα και επιτεύγματα τα οποία μπορούννα βελτιώσουν ουσιαστικά την καθημερινότητα του πληθυσμού εν γένει.
Sergio Gaetano Cofferati (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αναμφίλεκτα ταδιαρθρωτικά ταμεία είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα υλοποίησης των ευρωπαϊκώνπολιτικών και, κυρίως, διασφάλισης της σταθερότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας. Γι’ αυτόπιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο να τα ανανεώσουμε, αλλά και να μεριμνήσουμε γιατην αποτελεσματικότητά τους προσδίδοντας ευελιξία στις μεταξύ τους συνέργειες. Αναφέρομαικυρίως στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το οποίο είναι σήμερα κρίσιμο για την εξασφάλισητης ποιότητας των μελλοντικών θέσεων εργασίας στις χώρες μας.
Είναι ασφαλώς σημαντικό να τονώσουμε τις διαδικασίες ανάκαμψης και οικονομικής μεγέθυνσης,όμως είναι αναγκαίο να εστιάσουμε την προσοχή μας σε ανταγωνιστικά μοντέλα τα οποία ναλαμβάνουν υπόψη τόσο την ποιότητα των προϊόντων που παράγονται μέσω της γνώσης όσο καιτην ποιότητα των μεθόδων παραγωγής. Οι ποιοτικές θέσεις εργασίας είναι πολύ σημαντικές γιατην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, καθώς και για την ικανότητά τους να παράγουν κέρδη.
Φρονώ ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο χρειάζεται ειδικούς και απλούς κανόνες λειτουργίας.Η απλότητα δεν είναι εχθρός της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας, εφόσον δε ασκούνταιαυστηροί έλεγχοι, είναι ακόμη λιγότερο πιθανό να οδηγήσει σε παραβιάσεις αυτών των κανόνων.Θεωρώ ότι η απλούστευση και η ενίσχυση του ελέγχου θα πρέπει να λειτουργούν αλληλένδετα.Κατά τον τρόπο αυτόν, μπορούμε να εξοπλίσουμε πραγματικά τη στρατηγική «Ευρώπη 2020»με εργαλεία τα οποία έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά, αν και είναι αναγκαίος μέχρις ενόςβαθμού ο εκσυγχρονισμός τους.
Rosa Estaràs Ferragut (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσωτην ομάδα εργασίας με επικεφαλής την πρόεδρο της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, ηοποία μας επέτρεψε να διεξαγάγουμε τη σημερινή συζήτηση.
Ασφαλώς, όλοι συμφωνούμε ότι η πολιτική συνοχής είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επίτευξητων στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», αλλά και για την επίτευξη της ευρωπαϊκήςολοκλήρωσης και την υλοποίηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής την οποίαπροβλέπει η Συνθήκη της Λισαβόνας και για την οποία γίνεται τόσος πολύς λόγος.
Εκείνο που πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να κάνουμε τώρα είναι να δούμε ποια λάθη έχουμεδιαπράξει και να βελτιώσουμε τα έως τώρα επιτεύγματά μας. Όλοι συμφωνούμε ως προς το ότιη διαδικασία πρέπει να είναι πολύ πιο ευέλικτη, ότι απαιτούνται λιγότερα γραφειοκρατικάεμπόδια, και ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να απλουστευθούν. Επίσης, οι περιφέρειες πουαντιμετωπίζουν ιδιαίτερα μειονεκτήματα, όπως τα νησιά, οι ορεινές περιοχές, οι διασυνοριακέςπεριοχές και οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης μέριμνας. Τοακαθάριστο εγχώριο προϊόν πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί το βασικό κριτήριο, αν και θαμπορούσαν να εφαρμοστούν και ορισμένοι άλλοι δείκτες σε άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων,ενώ οι περιφέρειες και οι τοπικοί φορείς πρέπει να διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο. Νομίζωότι επ’ αυτού είμαστε όλοι σύμφωνοι.
Επομένως, θα κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, όμως η Επιτροπή θα πρέπει να μαςδιευκρινίσει αν αυτή είναι όντως η πορεία την οποία θα πρέπει να ακολουθήσουμε ή αν θα πρέπεινα στραφούμε σε άλλη κατεύθυνση. Πρέπει να διευκρινίσει αν θα έχουμε στη διάθεσή μας τουςίδιους προϋπολογισμούς, κάτι που είναι απολύτως αναγκαίο προκειμένου να μην υπάρξει κανέναςχαμένος και να μπορέσουν όλες οι περιφέρειες να σημειώσουν πρόοδο στους τομείς τηςκαινοτομίας, της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης, των εισοδημάτων και της προόδου, ιδίωςσε μια περίοδο κρίσης κατά την οποία η σαφήνεια είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Proinsias De Rossa (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι συνδυασμένες πολιτικές είναι αναγκαίεςγια την επίτευξη αποτελεσμάτων. Το ίδιο και η λειτουργία ενός μηχανισμού δυναμικής προώθησηςτης αλλαγής, και ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, ησυστηματική συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων.
Ο θεμελιώδης ρόλος των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, όπως οι κοινωνικές υπηρεσίες, στηνοικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη βελτίωσητης ποιότητας ζωής έχει μέχρι στιγμής αγνοηθεί σε αυτήν τη συζήτηση.
Τη στιγμή που συζητούμε πώς να κάνουμε αποτελεσματικότερα τα ταμεία της ΕΕ ως προς τηνυλοποίηση της συνοχής, οι πολιτικές του Συμβουλίου και της Επιτροπής στο πεδίο τηςδημοσιονομικής εξυγίανσης υπονομεύουν κοινωφελείς υπηρεσίες οι οποίες είναι αναγκαίες γιατην επίτευξη συνοχής. Χωρίς αυτές, θα είναι άσκοποι όλοι οι χρηματοδοτικοί πόροι τους οποίουςμπορεί να διαθέσει η Ευρώπη στα κράτη μέλη.
Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ο αρνητικός αντίκτυπος που έχουν οι κανόνες της αγοράς της ΕΕστο δικαίωμα των περιφερειακών και τοπικών αρχών να διατηρούν και να δρομολογούν τηνπαροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, περιλαμβανομένων κοινωνικών υπηρεσιών. Ναι, χρειαζόμαστεπιο αποτελεσματικά ταμεία τα οποία να είναι προσανατολισμένα στα αποτελέσματα, όμως πρέπεινα σταματήσουμε την ανοησία, την τρέλα της απογύμνωσης των κοινωνιών μας από στοιχειώδειςδημόσιες υπηρεσίες.
Tamás Deutsch (PPE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, πιστεύωότι μια ισχυρή και αποτελεσματική πολιτική συνοχής είναι αδιανόητη. Χωρίς την πολιτικήσυναίνεση –ή την πολιτική συνοχή, αν θέλετε– που απαιτείται για την ανάπτυξη και εφαρμογή
μιας τέτοιας πολιτικής, οι ερωτήσεις της προέδρου Hübner και το συναφές σχέδιο απόφασηςενισχύουν, κατά τη γνώμη μου, την πολιτική συναίνεση μεταξύ των πολιτικών ομάδων, τωνδιαφορετικών πολιτικών οικογενειών, και ίσως μεταξύ των διάφορων ευρωπαϊκών θεσμικώνοργάνων.
Από αυτήν την άποψη, θεωρώ απαράδεκτες τις παραπειστικές φωνές που ακούστηκαν στησημερινή συζήτηση σχετικά με το ΑΕγχΠ ως τον υπ’ αριθμόν ένα και αποκλειστικό δείκτη καιμέτρο της επιλεξιμότητας για ενισχύσεις της περιφερειακής ανάπτυξης. Θα ήθελα να δηλώσωτη ρητή και κατηγορηματική συμφωνία μου με τις έντονες απόψεις που εξέφρασαν ο κ. Olbrychtκαι η κ. Mazzoni, συγκεκριμένα τις έντονες απόψεις τις οποίες έχω διατυπώσει σε προηγούμενεςσυζητήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και τις οποίες συμμερίζεται επίσης ο ΕπίτροποςHahn, ότι δηλαδή, αν και το ΑΕγχΠ δεν αντικατοπτρίζει όλες τις πτυχές των επιπέδων ανάπτυξης,δεν παύει να είναι ο πλέον αξιόπιστος από τους διαθέσιμους δείκτες. Ασφαλώς, σε επίπεδοκράτους μέλους, οι αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής μπορούν να χρησιμοποιήσουνεναλλακτικούς δείκτες προκειμένου να εξαλειφθούν τα όποια μειονεκτήματά του και νασυνυπολογιστούν οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές πτυχές της ανάπτυξης. Ωστόσο, για ναπροασπίσουμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να διασφαλίσουμε τη δυνατότητα των κρατώνμελών να καλύψουν με επιτυχία τα κενά τους στο πεδίο της ανάπτυξης, είναι αναγκαίο ναδιατηρηθεί το ΑΕγχΠ ως βασικός και αποκλειστικός δείκτης για τον καθορισμό της κατανομήςτων πόρων σε επίπεδο ΕΕ.
Συλβάνα Ράπτη (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο είναι ένα εργαλείο,ένα βασικό εργαλείο για να κτίσουμε μια καλύτερη Ευρώπη, για να σφυρηλατήσουμε τηναλληλεγγύη των λαών και των κρατών. Όπως για κάθε εργαλείο, όμως, έχει πολύ μεγάλη σημασίανα δούμε πώς θα το χρησιμοποιήσουμε.
Κύριοι Επίτροποι, κύριοι συνάδελφοι, αν φανταστούμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο είναιένα σφυρί, μπορούμε να καρφώνουμε με αυτό καρφιά τα οποία θα διατηρούν σταθερό τοευρωπαϊκό οικοδόμημα. Εάν, όμως, δεν προσέξουμε και το σφυρί αυτό πέσει στα πόδια μας,τότε δεν θα μπορέσουμε να περπατήσουμε παραπέρα. Αυτό το λέω σχηματικά για να καταλάβουμεότι ακόμη και εάν δημιουργήσουμε το καλύτερο οικοδόμημα, την καλύτερη υποδομή, εάνξεχάσουμε ότι την φτιάχνουμε για τους ευρωπαίους πολίτες, τότε θα έχουμε αποτύχει. Τοευρωπαϊκό οικοδόμημα πρέπει να είναι σταθερό για να μπορούν να ζήσουν μέσα σε αυτό και νααναπτυχθούν, άνθρωποι που θα απασχολούνται σε αξιοπρεπείς εργασίες και θα έχουν πραγματικάανοικτή ματιά στο μέλλον.
Παρακαλώ, κύριοι Επίτροποι, μην ξεχνάτε ποτέ, ότι η βασική επένδυση του ΕυρωπαϊκούΚοινωνικού Ταμείου είναι ο άνθρωπος.
Jan Kozłowski (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, η πολιτική συνοχής θα πρέπεινα διατηρηθεί και να ενισχυθεί στο πλαίσιο του νέου δημοσιονομικού πλαισίου.
Σύμφωνα με τις αρχές της αλληλεγγύης και της επικουρικότητας, οι οποίες είναι θεμελιώδειςαρχές της Ένωσης, η πολιτική συνοχής θα πρέπει να ενισχύει τις περιφέρειες οι οποίες οφείλουννα καλύψουν τις μεγαλύτερες αποστάσεις στα πεδία των υποδομών, της οικονομίας, τηςτεχνολογίας, της απασχόλησης ή της κοινωνικής ένταξης και οι οποίες, με βάση τους δικούςτους πόρους, αδυνατούν να καλύψουν αυτά τα κενά. Αυτή η ενίσχυση θα πρέπει να διατίθεταιγια την υλοποίηση ολοκληρωμένων στρατηγικών περιφερειακής ανάπτυξης οι οποίες θαπεριλαμβάνουν επίσης στόχους που τίθενται σε εθνικό και σε ενωσιακό επίπεδο. Η πολιτικήσυνοχής θα πρέπει να υπερβαίνει τα όρια της πολιτικής χωροταξικής ανάπτυξης και θα πρέπεινα ενσωματώνει τομεακές πολιτικές όπως οι μεταφορές, η ενέργεια, η εκπαίδευση, η έρευνα, ηανάπτυξη και η απασχόληση.
Csaba Sándor Tabajdi (S&D). – (HU) Επίτροπε Andor, Επίτροπε Hahn, η πολιτική συνοχήςείναι η πιο επιτυχημένη και ορατή δημόσια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι επίσης ένασημαντικό μέσο το οποίο η Ένωση θα χρειαστεί σε μεγάλο βαθμό και στο μέλλον. Η σύγκλισητων νέων κρατών μελών της Βαλτικής και της Κεντρικής Ευρώπης δεν έχει επ’ ουδενί ολοκληρωθεί.Επιπλέον, αυτά τα ταμεία είναι επίσης αναγκαία σε ορισμένες περιφέρειες της Ισπανίας, τηςΠορτογαλίας και της Ελλάδας.
Ωστόσο, θα ήταν σφάλμα να θεωρήσουμε ότι ο μόνος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι ναπροάγει τη σύγκλιση, δεδομένου ότι πρόκειται για την πιο εκτεταμένη ολοκληρωμένη πολιτικήεπενδύσεων για την υποστήριξη των στόχων της στρατηγικής «ΕΕ 2020». Η διάσπαση αυτής τηςπολιτικής συνοχής θα αποτελούσε βαρύτατο σφάλμα. Θα ισοδυναμούσε με διάσπαση της ίδιαςτης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως μέλος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, πιστεύωότι είναι πολύ σημαντικό να θέσουμε ως στόχο την ενίσχυση της εναρμόνισης και των συνεργειώνμεταξύ της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου στο μέλλον.
Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική συνοχής υπήρξε αναγκαία,και έχει αποδειχθεί επιτυχημένη.
Κατά τη γνώμη μου, τώρα πρέπει να τολμήσουμε να στρέψουμε το βλέμμα στο μέλλον και ναέχουμε το θάρρος να διερωτηθούμε αν τα χρήματα που διατίθενται σήμερα καταλήγουν στουςσωστούς αποδέκτες και αν έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Προσφέρονται χρήματα σεδιάφορες κατευθύνσεις, και μάλιστα δεν διατίθενται πλέον στις φτωχότερες περιφέρειες και εκείόπου μπορεί να είναι αναγκαία. Πιστεύω ότι είναι καιρός να αναρωτηθούμε κατά πόσον είναισκόπιμο να εθνικοποιηθεί η πολιτική συνοχής, διοχετεύοντας πόρους σε επίπεδο ΕΕ μόνο στιςπεριπτώσεις όπου διαπιστώνεται πραγματική ανάγκη.
Δεύτερον, θα ήθελα να επισημάνω ότι η γραφειοκρατία πρέπει αναμφίβολα να μειωθεί: επί τουπαρόντος, το 30-40% των διατιθέμενων χρημάτων δαπανώνται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες,και τα ποσοστά αυτά είναι οπωσδήποτε υπερβολικά υψηλά.
Petru Constantin Luhan (PPE). – (RO) Τα επιτεύγματα της πολιτικής συνοχής τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης και η προστιθέμενη αξία την οποία μπορεί να προσφέρει αυτή στη στρατηγική«ΕΕ 2020» είναι αδιαμφισβήτητα. Ο ρόλος που διαδραματίζει αυτή η πολιτική στην τόνωση τηςανταγωνιστικότητας των περιφερειών και στην ενίσχυση της προσαρμοστικότητάς τους πρέπειεπίσης να υπογραμμιστεί.
Αν και οι προτεραιότητες της πολιτικής συνοχής θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τους στόχουςτης «ΕΕ 2020», πιστεύω ότι θα πρέπει να της δοθεί επαρκής ευελιξία, ώστε να λαμβάνει υπόψητα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά επιμέρους περιφερειών και να υποστηρίζει πιο αδύναμες περιφέρειεςμε μεγαλύτερες ανάγκες, προκειμένου αυτές να μπορούν να υπερβούν τα κοινωνικοοικονομικάπροβλήματα και τα γεωγραφικά μειονεκτήματά τους και να είναι δυνατή η μείωση των ανισοτήτων.
Η ύπαρξη μιας ισχυρής, επαρκώς χρηματοδοτούμενης περιφερειακής πολιτικής της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης η οποία θα προσφέρει οφέλη σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ είναι αναγκαία προϋπόθεσηγια την επίτευξη των μελλοντικών μας στόχων.
Juan Fernando López Aguilar (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων για τηνευκαιρία που μου δίνεται να συμμετάσχω σε μια συζήτηση η οποία παρουσιάζει πάντα πολύμεγάλο ενδιαφέρον για άτομα που κατάγονται από νησιά όπου και ζουν, όπως, στη δική μουπερίπτωση, οι Κανάριοι Νήσοι. Συμμετείχα επίσης στη συζήτηση σχετικά με την περιφερειακήπολιτική, δυνάμει του άρθρου 174 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,η οποία διεξήχθη προσφάτως, οπότε θα περιοριστώ απλώς σε τρεις επισημάνσεις.
Πρώτον, θα ήθελα να επισημάνω ότι η συζήτηση αυτή σχετικά με τις οικονομικές, κοινωνικέςκαι εδαφικές πτυχές της πολιτικής συνοχής πρέπει να είναι σύμφωνη με τις δημοσιονομικέςπροοπτικές της περιόδου 2014-2020. Όχι παρά την κρίση, αλλά λόγω ακριβώς αυτής τηςκρίσης, ο στόχος της συνοχής είναι περισσότερο σημαντικός από οποιαδήποτε άλλη φορά στοπαρελθόν.
Δεύτερον, θα ήθελα να επισημάνω ότι η πολιτική συνοχής δεν είναι τομεακή, αλλά εγκάρσιαπολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι η περιφερειακή διάσταση της πολιτικής συνοχής δεν μπορείνα θεωρηθεί ότι αποτελεί ειδική τομεακή πολιτική, αλλά πρέπει να καλύπτει εξίσου τις πολιτικέςενέργειας, μεταφορών, επικοινωνιών και καινοτομίας.
Τρίτον, θα ήθελα επισημάνω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις νησιωτικές περιοχές, πουαποτελούν στο σύνολό τους εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε είναι εξαιρετικάευάλωτες, από άποψη ασφάλειας, έναντι του λαθρεμπορίου αλλά και απειλών τις οποίεςδημιουργεί η παγκοσμιοποίηση.
Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όπως γνωρίζουμε, τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ,τα οποία αντιπροσωπεύουν μεγάλο αριθμό περιφερειών, πόλεων και κοινοτήτων και πληθυσμό500 εκατομμυρίων, είναι φυσικό να παρουσιάζουν τεράστια ποικιλία διαφορετικών αναγκώνκαι προβλημάτων. Επιπλέον, κάθε πρωτοβουλία της ΕΕ στο επίπεδο των Βρυξελλών έχει αντίκτυποσε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Από τη δεκαετία του 1970, διατίθενται διαρθρωτικές ενισχύσεις σε μειονεκτούσες περιφέρειες,προκειμένου να διασφαλιστεί η γεωγραφικώς ισορροπημένη ανάπτυξη της οικονομίας και τηςευημερίας. Ωστόσο, εξετάζοντας την τρέχουσα κατάσταση, μας δημιουργείται η εντύπωση ότιδεν έχουμε πλησιάσει καθόλου στην επίτευξη αυτών των στόχων. Για παράδειγμα, ταδισεκατομμύρια που έχουν καταβληθεί υπό μορφή ενισχύσεων στις περιφέρειες της Ιρλανδίαςκαι της Ελλάδας δεν τις εμπόδισαν να βιώσουν με πολύ έντονο τρόπο τις συνέπειες τηςχρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης. Οι περιφέρειες οι οποίες έχασαν το καθεστώς ζωνώντου στόχου 1 κατά τη διάρκεια της διεύρυνσης του 2004 δεν βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση.Η κατάστασή τους έχει βελτιωθεί μόνο από στατιστική άποψη, με άλλα λόγια στα χαρτιά, όμωςόλοι γνωρίζουμε ότι κανένας δεν ζει τρώγοντας χαρτιά. Οι εκτεταμένες περιφέρειες μπορεί ναπαρουσιάζουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, την ίδια στιγμή όμως δεν αποκλείεται ναπεριλαμβάνουν μικρότερες περιφέρειες οι οποίες πασχίζουν για την επιβίωσή τους.
Κατά συνέπεια, πρέπει να καταστήσουμε την πολιτική συνοχής αποτελεσματικότερη και ταεπιμέρους έργα περισσότερο βιώσιμα.
Rareş-Lucian Niculescu (PPE). – (RO) Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει ναεξηγήσει με σαφήνεια και κάθε λεπτομέρεια πώς θα επιτευχθεί η συνέργεια μεταξύ των ταμείωνσυνοχής και των ταμείων της κοινής γεωργικής πολιτικής, δεδομένου ότι η εναρμόνιση τηςλειτουργίας των ταμείων αυτών θα προσέφερε μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στις δράσεις τηςΕΕ και θα ενίσχυε την αποτελεσματικότητά μας ως προς την επίτευξη των στόχων μας.
Τέλος, συμφωνώ με όσους τάχθηκαν σήμερα υπέρ της απλούστευσης των κανόνων που διέπουντη λειτουργία των διάφορων ταμείων, τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κρατώνμελών. Συντάσσομαι επίσης με τους συναδέλφους μου βουλευτές οι οποίοι δήλωσαν ότι τοΑΕγχΠ πρέπει να διατηρηθεί ως το βασικό κριτήριο καθορισμού της επιλεξιμότητας για τηνπαροχή ενισχύσεων.
Derek Vaughan (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ουαλία έχει ωφεληθεί σε πολύ μεγάλοβαθμό από τις διαρθρωτικές χρηματοδοτήσεις. Επομένως, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν τοότι υποστηρίζω την τρέχουσα βάση της πολιτικής συνοχής.
Πιστεύω ότι οι διαρθρωτικές χρηματοδοτήσεις θα πρέπει να διατίθενται σε όλες τις περιφέρειεςτης ΕΕ και ότι θα πρέπει να παρέχεται επαρκής στήριξη σε περιφέρειες οι οποίες δεν υπάγονταιπλέον στο καθεστώς των περιφερειών σύγκλισης. Πιστεύω ότι η ανταγωνιστικότητα θα πρέπεινα διατηρηθεί, γι’ αυτό απευθύνω έκκληση σε όλους τους συναδέλφους που ενδιαφέρονται νασυμμετάσχουν στην πορεία που θα πραγματοποιηθεί σήμερα το απόγευμα, την οποία διοργανώνειη Επιτροπή των Περιφερειών.
Τέλος, πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί τμήματης πολιτικής συνοχής και να μην υπαχθεί στα τομεακά προγράμματα. Αναμένω με ενδιαφέροντη δημοσίευση της πέμπτης έκθεσης για τη συνοχή, περίπου στις 9 Νοεμβρίου. Συγκεκριμένα,προσδοκώ ότι θα μας δοθεί η δυνατότητα να συζητήσουμε ορισμένες από τις λεπτομέρειες,περιλαμβανομένης της απλούστευσης της διαδικασίας, ιδίως για όσους υποβάλλουν αιτήσειςενίσχυσης. Αναμένω επίσης ότι θα μας δοθεί η ευκαιρία να συζητήσουμε τον ορισμό της αστικήςπεριοχής. Το θέμα αυτό είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να το συζητήσουμε.
Φυσικά, πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε τη διάθεση επαρκούς προϋπολογισμού γι’ αυτήν τηνπολιτική συνοχής και τα διαρθρωτικά ταμεία.
José Manuel Fernandes (PPE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι,αν λάβουμε υπόψη τους στόχους της πολιτικής συνοχής, είναι σαφές ότι η εν λόγω πολιτικήπροσφέρει ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Εκφράζει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη μειώνοντας τιςπεριφερειακές ασυμμετρίες και συμβάλλοντας στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή.Για να μπορεί να επιτύχει, ωστόσο, αυτούς τους στόχους, πρέπει να διαθέτει τα απαιτούμεναδημοσιονομικά κονδύλια. Η πολιτική συνοχής πρέπει επίσης να είναι αρκετά ευέλικτη ώστε ναλαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά επιμέρους περιφερειών, ιδίως των λιγότεροαναπτυγμένων περιφερειών, γι’ αυτό το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα πρέπει να διατηρηθεί ωςκύριο κριτήριο επιλεξιμότητας.
Το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης πρέπει να συντονιστεί με τα ταμεία πουυπάγονται στην πολιτική συνοχής, προκειμένου να βελτιωθεί η αποδοτικότητά τους και ναμεγιστοποιηθούν τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν. Συμφωνώ επίσης με τη θέση που έχειεκφραστεί και καλώ την Επιτροπή να διενεργήσει αξιολόγηση σχετικά με την απορρόφηση τωνπόρων της πολιτικής συνοχής, έτσι ώστε να μπορέσουν να εγκριθούν το ταχύτερο δυνατόν μέτραβελτίωσης των ποσοστών απορρόφησης των εν λόγω πόρων.
Liisa Jaakonsaari (S&D). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, η στρατηγική «Ευρώπη 2020» υποτίθεταιότι, μετά τη χειρότερη κρίση της ευρωπαϊκής οικονομικής ιστορίας, θα αντιπροσώπευε μια νέααρχή. Εντούτοις, στις συζητήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί έκτοτε, το κυρίαρχο θέμα ήταν ηδημοσιονομική πειθαρχία και οι υπόλοιπες πτυχές εθίγησαν ελάχιστα. Φαίνεται ότι όσοιυποστηρίζουν ότι πρέπει να προβούμε σε περαιτέρω περικοπές αποκομίζουν τα ζωηρότεραχειροκροτήματα. Το Συμβούλιο πραγματοποιεί περικοπές, τα κράτη μέλη πραγματοποιούνπερικοπές, και τώρα φαίνεται ότι και εδώ στο Κοινοβούλιο το κοινό αίσθημα υποστηρίζει ότι οπροϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει επίσης να περισταλεί.
Δεν οικοδομείται έτσι το μέλλον. Σύντομα η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα διαθέτει πολιτική συνοχής,πολιτική απασχόλησης ή οικονομική πολιτική: θα διαθέτει μόνο δημοσιονομική πολιτική.Επίτροπε Hahn, Επίτροπε Andor, σας ανησυχεί αυτό το γενικευμένο κλίμα περικοπών; Έχω τηναίσθηση ότι η συζήτηση που διεξάγεται αυτήν τη στιγμή στο Σώμα χαρακτηρίζεται από μιακάποια αφέλεια.
Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η δήλωσή σας, κύριε Hahn, ότι η πολιτικήσυνοχής και η περιφερειακή πολιτική βρίσκονται σε καλή κατάσταση και ότι θα πρέπει να
ασκούνται κοντά στους πολίτες, συνδυάζοντας διαφορετικά και καλοσχεδιασμένα μέσα πολιτικής,αποτελεί –νομίζω– καλή απάντηση στο ερώτημα που έχει τεθεί σήμερα στο Σώμα.
Η υπέρβαση της κρίσης, η οποία υπήρξε δύσκολη για όλους μας, και η επίτευξη των στόχων τηςοικονομικής στρατηγικής με ορίζοντα το 2020, προϋποθέτουν την πολιτική συνοχής καθώςκαι σαφείς στόχους, τόσο για τα κράτη μέλη όσο και για τις περιφέρειες. Έχουμε κηρύξει τοτρέχον έτος ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.Θα συνεχίσουμε άλλωστε να επιδιώκουμε αυτόν τον στόχο μέχρι και το 2020. Κάτι τέτοιο δενείναι εφικτό αν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο δεν ενσωματωθεί στην πολιτική συνοχής. Αυτήείναι η προσδοκία των τοπικών αρχών, και το ίδιο υποστηρίζει επίσης η Επιτροπή των Περιφερειών,η οποία τις εκπροσωπεί. Κατά συνέπεια, το Σώμα θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τηγνώμη τους.
Inés Ayala Sender (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστό τοις πάσι ότι η εδαφικήσυνοχή, καθώς και η οικονομική και κοινωνική ευημερία των κρατών μελών και των περιφερειώντους, προϋποθέτουν την ύπαρξη δικτύων επικοινωνίας που να διευκολύνουν και να καθιστούνδυνατή την πραγματικά ελεύθερη διασυνοριακή κυκλοφορία προσώπων, εμπορευμάτων καιυπηρεσιών. Τα δίκτυα αυτά είναι αναγκαία προκειμένου να επιτυγχάνεται μεγαλύτερησυνεκτικότητα μεταξύ των συστημάτων κινητικότητας, μεγαλύτερη συνεκτικότητα μεταξύ τωνστόχων της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής και του σχεδιασμού των διευρωπαϊκώνδικτύων, τα οποία συχνά αγνοούνται ή διενεργούνται εκ παραλλήλου χωρίς να διασφαλίζονταιοι απαιτούμενες διασυνδέσεις.
Μέχρι στιγμής, όμως, η ευρωπαϊκή πολιτική για τα διευρωπαϊκά δίκτυα προσκρούει σε μιαθλιβερή και εκκωφαντική έλλειψη χρηματοδότησης, τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο καιαπό τα κράτη μέλη, ιδίως στα διασυνοριακά τμήματα, τα οποία όλοι αντιμετωπίζουν ως ουδέτερεςζώνες.
Είναι αλήθεια ότι στα κράτη μέλη που κατάφεραν να συντονίσουν τις δύο πολιτικές επιτεύχθηκεπολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, το οποίο οδήγησε σε επιτάχυνση της ανάπτυξης ιστορικώςμειονεκτουσών περιφερειών, πόλεων καθώς και των πολιτών τους, εντάσσοντας τους στη συνοχήτην οποία όλοι επιδιώκουμε.
Γι’ αυτό, προκειμένου να επιτευχθεί ο βασικός στόχος της μείωσης των ανισοτήτων και τηςσύγκλισης μεταξύ των περιφερειών και των πολιτών στον χώρο ευημερίας μας μέσω βελτιωμένωνδιαύλων επικοινωνίας, πρέπει, εκτός από τον διάλογο σχετικά με την περίοδο μετά το 2013, νασυζητήσουμε επιτέλους το θέμα της επείγουσας ανάγκης διασφάλισης της χρηματοδότησηςτων διευρωπαϊκών δικτύων.
Czesław Adam Siekierski (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική συνοχής καλύπτει καισυνδυάζει πολλούς και διαφορετικούς αναπτυξιακούς στόχους, καθώς και τις προσδοκίες όχιμόνο των περιφερειών αλλά και διάφορων κοινωνικών ομάδων. Τα επιτεύγματα της πολιτικήςσυνοχής και οι εμπειρίες που έχουμε αποκομίσει από την εφαρμογή της καταδεικνύουν ότι μπορείκαι θα πρέπει να αποτελέσει την πολιτική μέσω της οποίας θα ανταποκριθούμε στις νέεςπροκλήσεις τις οποίες περιλαμβάνει η στρατηγική «Ευρώπη 2020».
Η επιτάχυνση της οικονομικής μεγέθυνσης δεν συνεπάγεται οπωσδήποτε και μείωση της φτώχειας.Γι’ αυτό διαδραματίζει τόσο σημαντικό ρόλο το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και γι’ αυτό πρέπεινα συντονίσουμε τις διάφορες επιμέρους πολιτικές στρατηγικές. Η δημιουργία θέσεων εργασίαςκαι η εφαρμογή ενός ειδικευμένου συστήματος εκπαίδευσης και επανακατάρτισης έχουν αποκτήσειτεράστια σημασία στη σημερινή εποχή. Η πολιτική συνοχής αποτελεί τη βάση για την επίτευξητης βιώσιμης ανάπτυξης των αστικών οικισμών και των αγροτικών περιοχών, λαμβάνοντας υπόψη
τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ιδιαίτερες δυνατότητές τους. Ο ορθός συντονισμός τωνδιάφορων πολιτικών στρατηγικών θα επιτρέψει στο Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και σε άλλαταμεία να μειώσουν τις όποιες καθυστερήσεις ως προς την εκτέλεσή τους και να λάβουν υπόψητον ιδιαίτερο χαρακτήρα των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών, περιλαμβανομένων τωναγροτικών περιοχών.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE). – (PT) Οι πολιτικές συνοχής δεν είναι τυχαία εργαλείατης διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελούνουσιαστική έκφραση και δυναμική απόδειξη του ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα συνιστά μιακοινότητα πολιτών που μοιράζονται τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.
Στο πλαίσιο αυτό, κατανοούμε το επίμονο αίτημα να απευθύνονται οι πολιτικές συνοχής σε όλεςτις περιφέρειες και να διευρυνθούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας, ώστε να υπερβούν τη σημερινήεστίαση στο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν και να γίνουν πιο δίκαια. Παρ’ όλα αυτά,δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι ο πρώτος και κύριος στόχος των πολιτικών συνοχής είναι ηεπίτευξη ομοιόμορφου βιοτικού επιπέδου για όλους τους Ευρωπαίους, και αυτό σημαίνει ότιπρέπει να λαμβάνεται πάντα ιδιαίτερη μέριμνα για τις φτωχότερες περιφέρειες, όπως ορισμένεςαπό τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, οι οποίες έχουν πραγματικά ανάγκη από μέτρα ειδικάπροσαρμοσμένα στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε ημελλοντική πολιτική οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσηςνα διαθέσει αυξημένα ποσά στον τομέα των μεταφορών, εστιάζοντας ιδιαίτερα την προσοχή στηδιατροπικότητα και στην ενεργειακή απόδοση των κατοικιών. Θεωρώ ότι αυτές οι επενδύσειςθα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, προάγοντας συγχρόνωςτην οικονομική ευημερία και την ανάπτυξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε αυτούς τουςτομείς.
Τέλος, Επίτροπε Hahn, ευελπιστώ ότι, μετά το 2013, θα διαθέτουμε χωριστό κονδύλιο για τηχρηματοδότηση της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περιφέρεια του Δούναβη. Θαπρέπει να επισημάνω ότι η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περιοχή της Βαλτικήςδιαθέτει 20 εκατ. ευρώ μόνο για το 2011. Η στρατηγική της Ένωσης για την περιφέρεια τουΔούναβη έχει τις προϋποθέσεις ώστε να εξελιχθεί σε μία από τις πιο επιτυχημένες πολιτικές τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης.
Iosif Matula (PPE). – (RO) Η διεξαγωγή της σημερινής συζήτησης σχετικά με την πολιτικήσυνοχής μετά το 2013 είναι εξαιρετικά επίκαιρη αν λάβουμε υπόψη ότι αυτήν ακριβώς τηνπερίοδο διοργανώνονται στις Βρυξέλλες οι λεγόμενες «ανοικτές ημέρες».
Το γεγονός ότι πολλοί συμμετέχοντες από τις περισσότερες περιφέρειες της Ευρώπης έχουνέρθει εδώ για να παρουσιάσουν τις πρωτοβουλίες, τις προσπάθειες και τα αποτελέσματά τους,καθώς και για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για ποικίλες πτυχές της περιφερειακήςανάπτυξης, ενισχύει την άποψή μου ότι η πολιτική συνοχής της ΕΕ προσφέρει απτά αποτελέσματα.
Μία επιμέρους πτυχή που εξετάζεται κατά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού είναι τοπόσο αποδοτικά χρησιμοποιούνται σήμερα τα ταμεία. Θα χρειαστεί να επικεντρώσουμε τηνπροσοχή μας στη λήψη μέτρων με σκοπό την αύξηση των επιπέδων απορρόφησης τωνδιατιθέμενων πόρων, ιδίως στις περιφέρειες οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα εν προκειμένω.Γι’ αυτό άλλωστε πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες που καταβάλλονται σε ευρωπαϊκό, εθνικόκαι περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να απλουστευθεί η εφαρμογή της πολιτικής συνοχής.Για να σχεδιαστεί μια πολιτική η οποία θα μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα και θα έχει αυξημένη
προβολή, απαιτείται οπωσδήποτε να εξισορροπηθεί η απλούστευση των διαδικασιών με τηνεξασφάλιση της αποδοτικότητας και της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.
Seán Kelly (PPE). – (GA) Δεν έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, κύριε Πρόεδρε. Θα εστιάσωλοιπόν την παρέμβασή μου σε ελάχιστες επισημάνσεις.
(EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, δεν είναι δυνατόν να επανεθνικοποιηθεί το ΕΚΤ, όπως ακριβώςδεν είναι δυνατόν να επανεθνικοποιηθεί η ΚΓΠ. Χρειαζόμαστε περισσότερη, όχι λιγότερη Ευρώπη.
Δεύτερον, είναι επειγόντως αναγκαίο να απλουστευθεί η διαδικασία υποβολής αιτήσεων. Έχωσυναντήσει ομάδες οι οποίες δεν έκαναν καν τον κόπο να υποβάλουν αιτήσεις, παρότι δικαιούνταιχρηματοδότηση, λόγω του υπερβολικά σύνθετου χαρακτήρα της αίτησης. Ορισμένοι χρειάστηκεμάλιστα να προσλάβουν εμπειρογνώμονες προκειμένου να συμπληρώσουν την αίτηση γιαλογαριασμό τους. Η κατάσταση αυτή είναι γελοία και πρέπει να πάψει να υφίσταται.
Τρίτον, θεωρώ αναγκαίο να διατηρηθεί και ο στόχος 1 και ο στόχος 2. Εκπροσώπησα την πολιτικήμου ομάδα στο Mannheim και διαπίστωσα από πρώτο χέρι τα οφέλη που προσφέρει ο στόχος 2.Αυτό είναι, νομίζω, πολύ σημαντικό.
Τέλος, θα ήθελα να πω ότι είναι επίσης αναγκαίο –αν και ορισμένοι από τους συναδέλφους μουστην Ομάδα PPE δεν συμφωνούν μαζί μου– να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να μην αποτελείαποκλειστικό κριτήριό μας το ΑΕγχΠ. Πρέπει οπωσδήποτε να αποτελεί το βασικό κριτήριο, αλλάόχι και το μοναδικό. Θεωρώ αναγκαίο να συζητήσουμε τη συγκεκριμένη πτυχή, και αναμένω μεενδιαφέρον αυτήν τη συζήτηση.
Luís Paulo Alves (S&D). – (PT) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) είναι ίσως το μέσοπου προάγει στον μεγαλύτερο βαθμό τη συνοχή. Επομένως, είναι αναγκαίο να συντονιστεί ηλειτουργία του με τη λειτουργία του Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης. Επιβάλλεται ναακολουθήσουμε μια τοπική προσέγγιση όσον αφορά τα προβλήματα που καλούμαστε ναεπιλύσουμε: με άλλα λόγια, συνολικό όραμα για τοπική δράση. Οι τοπικές και περιφερειακέςαρχές γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον την πραγματική κατάσταση, τι επενδύσεις απαιτούνταιγια τη δημιουργία θέσεων εργασίας, και ποια είναι τα πιο πρόσφορα μέσα για την προαγωγή τηςαπασχόλησης στις περιφέρειές τους. Πρέπει να λάβουμε υπόψη τις θετικές εμπειρίες τωνπεριφερειών.
Στις Αζόρες, μια εξόχως απόκεντρη περιφέρεια στην οποία η ανεργία αγγίζει συνήθως ιστορικάυψηλά επίπεδα, το ποσοστό ανεργίας είναι σήμερα 6,5%, το χαμηλότερο στην Πορτογαλία.Αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην προνοητική στρατηγική που εφαρμόζεται για την απασχόληση,η οποία ορίζει ποιοι παράγοντες πρέπει να αντιμετωπιστούν και πώς πρέπει να επιτευχθούν οιεπιθυμητοί στόχοι, αλλά και στη χρήση του ΕΚΤ ως επιχειρησιακού μέσου αυτής της στρατηγικής,στα πεδία της εκπαίδευσης και κατάρτισης και της προώθησης της απασχόλησης.
Η γενικευμένη εφαρμογή της πολιτικής συνοχής είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ηεπιτυχία της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».
Piotr Borys (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική συνοχής ή περιφερειακή πολιτική θαμπορούσε να λειτουργήσει ως μία από τις βασικές δυνάμεις προώθησης της ανάπτυξης στηνΕυρωπαϊκή Ένωση. Είναι μια πολιτική η οποία είναι πιο φιλική για τους πολίτες σε σύγκριση μετις περισσότερες άλλες πολιτικές, και η οποία εστιάζεται σε πρακτικούς στόχους και στην επίλυσηπρακτικών, σημαντικών προβλημάτων. Γι’ αυτό πρέπει να εντάξουμε τις πτυχές της εδαφικήςσυνοχής στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής. Η κατασκευή οδικών αξόνων και σιδηροδρομικώνσυνδέσεων υψηλής ταχύτητας και η ολοκληρωμένη συνοχή είναι ζητήματα κεντρικής σημασίαςτα οποία θα αυξήσουν την κινητικότητα στο σύνολο της Ευρώπης.
Όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, φαίνεται ότι δεν θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμετις φιλόδοξες προτάσεις της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Σήμερα, το ένα τρίτο των Ευρωπαίωνστερείται επαγγελματικών προσόντων. Θεωρώ ότι το εν λόγω ταμείο θα πρέπει σήμερα, σε μεγάλοβαθμό, να επενδύσει στα πεδία της επαγγελματικής κατάρτισης και της διά βίου μάθησης, καινα συμβάλει στην αύξηση των επαγγελματικών προσόντων στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής μαςκοινωνίας. Επιπλέον, το ταμείο μπορεί να εστιάσει τη δράση του όχι μόνο σε θέματα κοινωνικήςένταξης, αλλά και στην ενίσχυση της επαγγελματικής κινητικότητας των ευρωπαίων πολιτών.
Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Η πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης είναι καίριο στοιχείοτης οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γι’ αυτό οσυστηματικός εκσυγχρονισμός της ως απάντηση στις νέες τάσεις που διαμορφώνονται πρέπεινα αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης μέριμνας και να καταστεί προτεραιότητα της Ένωσης μετάτο 2013.
Οι πλούσιες εμπειρίες του παρελθόντος πρέπει να συμβάλουν στην εξάλειψη τωνεπαναλαμβανόμενων λαθών, στην ενίσχυση της αποδοτικότητας, και στην ταχεία και υψηλήςποιότητας εκτέλεση της πολιτικής συνοχής, αλλά και στην εύρυθμη λειτουργία της εταιρικήςσχέσης και τη βελτίωση της διαφάνειας. Πιστεύω ακράδαντα ότι η εφαρμογή της πολιτικήςσυνοχής πρέπει, στο μέλλον, να είναι προσανατολισμένη περισσότερο στα αποτελέσματα καιστην ποιότητά τους, πράγμα που προϋποθέτει την καλύτερη παρακολούθηση και αξιολόγησητης αποδοτικότητας των προγραμμάτων μέσω των οποίων εφαρμόζεται η περιφερειακή πολιτικήκαι η πολιτική συνοχής, έτσι ώστε οι πόροι να διοχετεύονται στους τομείς των υποδομών, τηςεπιστήμης και της έρευνας, καθώς και της καταπολέμησης της ανεργίας –για τις επιχειρήσειςκαι τους πολίτες– προκειμένου οι περιφέρειες να μπορούν να αναπτυχθούν και να καλύψουντην απόσταση που τις χωρίζει από τις υπόλοιπες.
Silvia Costa (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, τάσσομαι υπέρ της διατήρησης του χωριστούπροϋπολογισμού και των ειδικών κανόνων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, αποβλέπονταςωστόσο στην περαιτέρω ολοκλήρωσή του με όλα τα υπόλοιπα διαρθρωτικά ταμεία.
Εντούτοις, οι κανόνες πρέπει να αναθεωρηθούν σε τουλάχιστον πέντε τομείς: απαιτείται περαιτέρωαπλούστευση και παρακολούθηση των αποτελεσμάτων και όχι μόνο των διαδικασιών· πρέπει νααξιοποιηθούν πραγματικά οι εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί, λόγου χάρη, από τις ιταλικέςπεριφέρειες την τελευταία διετία, ώστε να προσφερθούν ολοκληρωμένες δέσμες μέτρωνπροσανατολισμού, κατάρτισης, επανακατάρτισης και στήριξης για την ένταξη σε ΜΜΕεργαζομένων οι οποίοι έχουν απολυθεί ή είναι άνεργοι· πρέπει να προωθηθούν συμπράξειςκατάρτισης μεταξύ φορέων επαγγελματικής κατάρτισης, πανεπιστημίων και επιχειρήσεων ώστενα προσφερθούν ευκαιρίες διαρκούς κατάρτισης οι οποίες να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκηαπόκτησης νέων δεξιοτήτων· απαιτούνται περισσότερα υπερεθνικά προγράμματα, τα οποία,μέχρι στιγμής, λειτουργούσαν μόνο σε πειραματική βάση· και απαιτούνται, τέλος, περισσότερεςεθνικές και υπερεθνικές πρωτοβουλίες συνδυασμού της επιμόρφωσης με την εργασία για νέουςανθρώπους.
Πιστεύω ότι με βάση τις προαναφερθείσες επισημάνσεις, μεταξύ άλλων, πρέπει να επανεξετάσουμετην προοπτική της θέσπισης νέων κανόνων για τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού ΚοινωνικούΤαμείου.
Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το θέμα της συζήτησής μας είναι ηπολιτική συνοχής και η περιφερειακή πολιτική. Όπως θα γνωρίζουν ήδη ορισμένοι από τουςσυναδέλφους, έχει διαρρεύσει ένα έγγραφο σχετικά με το μέλλον της κοινής γεωργικής πολιτικήςμε προοπτική το 2020, στο οποίο επισημαίνονται επίσης οι εδαφικές προκλήσεις που θα κληθούμε
να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Επομένως, όλες οι πολιτικές μας συνδέονται. Για καθεμία απόαυτές, επιδιώκουμε ένα επαρκώς χρηματοδοτούμενο πλαίσιο πολιτικής.
Επιτρέψτε μου ορισμένες επισημάνσεις σχετικά με το ψήφισμα. Απαιτείται συνεκτικότητα καιως προς τις ενέργειες των κρατών μελών. Έχουμε δει περιπτώσεις στις οποίες οι πολιτικές τωνκρατών μελών ανέτρεψαν θετικά επιτεύγματα της πολιτικής συνοχής και της περιφερειακήςπολιτικής. Αυτήν την εβδομάδα συναντηθήκαμε με εκπροσώπους περιφερειακών αρχών οι οποίοιμας εξέθεσαν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν όταν επιχειρούν να αποκτήσουνπρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις. Δεν πρέπει να περιοριστούμε στο να ακούσουμε απλώς τιςδιαμαρτυρίες τους· πρέπει επίσης να τις λάβουμε υπόψη και να ανταποκριθούμε σε αυτές.
Υποστηρίζω αυτό το ψήφισμα.
Csaba Sógor (PPE). – (HU) Η πολιτική συνοχής και η περιφερειακή πολιτική της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης είναι εξαιρετικά σημαντικές, όχι μόνο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, αλλάκαι για την πρακτική υλοποίηση της ιδέας για μια ενιαία Ευρώπη. Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοιως προς το ότι μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη μπορεί να οικοδομηθεί σε μεσομακροπρόθεσμοορίζοντα μόνο εάν τα επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης είναι ισορροπημένα στο σύνολο τηςΕυρώπης. Αναγκαία προϋπόθεση για την αποδοτική εκτέλεση της στρατηγικής «ΕΕ 2020» καιτην επίτευξη των στόχων της είναι να ωφεληθούν από αυτήν τη διαδικασία όλες οι περιφέρειες,οι οποίες παρουσιάζουν διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης. Γι’ αυτό έχει ζωτική σημασία ναδιατηρηθούν στα σημερινά τους επίπεδα χρηματοδότησης τα σχετιζόμενα με την πολιτικήσυνοχής ταμεία που εφαρμόζονται στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες. Δεν πρέπει νααφήσουμε την Ευρώπη να χωριστεί στα δύο λόγω της επιβράδυνσης της διαδικασίας αναπλήρωσηςτων κενών των κρατών μελών που εντάχθηκαν στην ΕΕ από το 2004 και μετά.
Anna Záborská (PPE). – (SK) Σε όλες αυτές τις στρατηγικές και πλαίσια, πρέπει ναλαμβάνουμε υπόψη το θεμελιώδες δεδομένο ότι η Ευρώπη δεν είναι απόπειρα κατασκευής ενόςυπαίθριου μουσείου. Δεν είναι μια κομμουνιστική ουτοπία στην οποία όλοι εργάζονται καιικανοποιούν όλες τις απαιτήσεις τους. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο δεν είναι μέσο υλοποίησηςτέτοιων ιδεών. Είναι μέσο ενίσχυσης της ανάπτυξης αλλά, πρωτίστως, παρέχει βοήθεια σε όσουςδεν μπορούν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους.
Αν υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα όσον αφορά την απασχόληση, τηστέγαση, τη διατροφή ή την υγεία τους, πρέπει να τους βοηθούμε – αυτό είναι το νόημα τηςαλληλεγγύης. Αυτό δεν συνεπάγεται τη δημιουργία τεχνητών θέσεων εργασίας οι οποίεςστρεβλώνουν την αγορά εργασίας, ούτε σημαίνει εξάλειψη των κοινωνικών και περιφερειακώνδιαφορών, η οποία θα παρέπεμπε σε εξισωτισμό. Αν δεν θέλουμε να έχουμε την ίδια κατάληξημε τον πρίγκιπα Ποτέμκιν, πρέπει να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη «κοινωνικός»συχνότερα από τη λέξη «υπεύθυνος». Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση αποτελείπροειδοποίηση για όλους μας, ότι δεν πρέπει δηλαδή να έχουμε ανεδαφικές και ανεύθυνεςεπιδιώξεις.
Jiří Havel (S&D). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μου γιατη σημερινή παρουσίαση και για την εποικοδομητική συζήτηση που ακολούθησε. Με κάνει νααισθάνομαι πολύ αισιόδοξος. Το γεγονός ότι επιτεύχθηκε συμφωνία ως προς την αναγκαιότητατης πολιτικής συνοχής είναι αναμφίβολα θετικό για όλους, το δε γεγονός ότι επιτεύχθηκεσυμφωνία στους κόλπους του Κοινοβουλίου είναι, φυσικά, ακόμη πιο ενθαρρυντικό.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για την προθυμία της να διευκολύνει την άντληση πόρωναπό τα ταμεία. Είχα την ευκαιρία να εξετάσω την πρότασή της, και αποτελεί σίγουρα βήμα προςτη σωστή κατεύθυνση.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι η συνοχή έχει μια απόλυτη και μια σχετική διάσταση. Ηαπόλυτη διάσταση αφορά την κατανοητή σε όλους μας ενίσχυση των φτωχότερων περιφερειών,εξίσου σημαντική όμως είναι και η σχετική διάσταση, στο εσωτερικό των επιμέρους κρατών. Ηπαρέμβασή μου γίνεται άλλωστε για να μην λησμονηθεί αυτή η πτυχή.
Paul Rübig (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Hahn,πρώην υπουργό Επιστήμης και Έρευνας της Αυστρίας, για τη δρομολόγηση μιας νέας συζήτησηςη οποία θα συμβάλει σημαντικά στην προαγωγή της οικονομικής μεγέθυνσης στην Ευρώπη. Ανκάθε μικρή και μεσαία επιχείρηση στην Ευρώπη δημιουργούσε μία πρόσθετη θέση εργασίας, δενθα είχαμε ανεργία στην Ευρώπη. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να εξετάσουμε τρόπους με τουςοποίους μπορούμε να βοηθήσουμε αυτές τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να προσλάβουννέους εργαζόμενους και να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο στις διεθνείς εξαγωγικές αγορές.
Εξίσου σημαντικές είναι, όμως, και οι υποδομές στους τομείς της έρευνας και των μεταφορών.Η Επιτροπή έχει πολλή δουλειά μπροστά της όσον αφορά την αναδιάρθρωση της διασύνδεσηςΑνατολής και Δύσης, παραδείγματος χάριν, από το Παρίσι έως τη Βουδαπέστη, ή της διασύνδεσηςμεταξύ Βορρά και Νότου. Σε αυτούς τους τομείς μπορούν να δημιουργηθούν νέες θέσειςεργασίας, τις οποίες έχει επειγόντως ανάγκη σήμερα η Ευρώπη.
Nuno Teixeira (PPE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η πολιτική συνοχής αποτελείτον κεντρικό πυλώνα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Μέσω της συνοχής επιτυγχάνουμε τον στόχοτης μείωσης των περιφερειακών ανισοτήτων και προωθούμε την αρμονική ανάπτυξη στο σύνολοτης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο για την προσεχή περίοδο2014-2020 το οποίο να είναι σε θέση να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της περιφερειακήςπολιτικής. Η χρηστή διακυβέρνηση πρέπει να ενθαρρυνθεί σε όλα τα επίπεδα μέσω τηςμεγαλύτερης συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών φορέων, με σεβασμό στην αρχή τηςεπικουρικότητας, όπως ορίζεται στη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες δεν πρέπει νααμεληθούν. Αυτή η ομάδα περιφερειών βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρές προκλήσεις και πρέπεινα συνεχίσει στο μέλλον να ωφελείται από ειδικές προβλέψεις σε σχέση με την εφαρμογή τωνευρωπαϊκών πολιτικών. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί το κύριοκριτήριο επιλεξιμότητας, όμως πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και άλλους δείκτες, προκειμένουνα μπορούμε να σχηματίσουμε πιο ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στιςεπιμέρους περιφέρειες.
Johannes Hahn, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση υπήρξεπολύ ζωηρή και συγκροτημένη. Ευχαριστώ όλες και όλους για τη συμμετοχή τους. Θα ήθελαδε να υπενθυμίσω σε όλους και να επαναλάβω και να υπογραμμίσω ότι η περιφερειακή πολιτικήείναι μια πολιτική επενδύσεων η οποία καλύπτει όλες τις περιφέρειες. Θα πρέπει να αντιμετωπίζεταιως ολοκληρωμένη πολιτική, και γι’ αυτό εστιάζεται σαφώς στις πόλεις. Ωστόσο, αυτό συμβαίνειεπίσης επειδή στις πόλεις συνεξετάζονται διάφοροι τομείς πολιτικής, όπως η σπατάλη ενέργειας,η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, η χρήση της ενέργειας, οι μεταφορές και τα κοινωνικάπροβλήματα. Όλοι αυτοί είναι παράγοντες τους οποίους πρέπει να προσεγγίζουμε μεολοκληρωμένο τρόπο.
Υποστηρίζουμε σαφώς τις εκκλήσεις για απλούστευση των κανόνων. Ωστόσο, θα ήθελα να σαςζητήσω να δείξετε κατανόηση σε αυτόν τον τομέα, δεδομένου ότι πρέπει να λαμβάνουμε επίσηςυπόψη τις απαιτήσεις των φορολογουμένων. Αρκετοί ομιλητές έθιξαν σήμερα την ανάγκηαπλούστευσης της κατάστασης, όμως αυτό πρέπει να το επιδιώξουμε μέσω της εφαρμογήςτυποποιημένων κανόνων για τα διάφορα ταμεία, στον βαθμό που είναι εφικτό κάτι τέτοιο.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη συζήτηση και για την υποστήριξη του Κοινοβουλίου.Ωστόσο, θα ήθελα να σας καλέσω να προβάλετε τις απόψεις σας και σε εθνικό επίπεδο,προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ευρύτερη υποστήριξη των πτυχών τις οποίες θίξατε σήμερααπό αυτό το βήμα και η περιφερειακή πολιτική να συνεχίσει και στο μέλλον να αποτελεί κεντρικήσυνιστώσα της ευρωπαϊκής πολιτικής.
László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ και εγώ εξαιρετικά χρήσιμηκαι πρόσφορη τη σημερινή συζήτηση για το μέλλον της πολιτικής συνοχής και, σε αυτό τοπλαίσιο, για το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.
Συμφωνώ με όλους όσοι υπογράμμισαν ότι είναι ένα κρίσιμο μέσο χρηματοδότησης τηςστρατηγικής «Ευρώπη 2020» και των τριών στόχων της: είναι ευφυές, βιώσιμο και προάγει τηχωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Στο πλαίσιο της χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, πρέπει ναυποστηρίξουμε και τους δύο ακόλουθους στόχους: την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωσητης φτώχειας. Οι στόχοι αυτοί είναι αλληλένδετοι, ενώ πρέπει να επιτρέψουμε στο ΕΚΤ να καλύπτειευρύ φάσμα στόχων στο πλαίσιο ενός θεματολογίου κοινωνικής πολιτικής.
Είναι σαφές ότι η συζήτηση ανέδειξε τους κυριότερους κινδύνους που απειλούν την πολιτικήσυνοχής, όπως η τομεοποίηση ή επανεθνικοποίηση, ή η αποδυνάμωση των συνολικών ικανοτήτωνμέσω της μείωσης του ύψους της χρηματοδότησης. Πρέπει να αποφύγουμε τέτοιου είδουςεξελίξεις και να εντοπίσουμε τις πτυχές που χρήζουν περαιτέρω παρέμβασης. Πρέπει ναδιασφαλίσουμε την προώθηση της καινοτομίας όσον αφορά τα προγράμματα που χρηματοδοτείτο ΕΚΤ, καθώς και το πώς χρηματοδοτεί το ΕΚΤ αυτούς τους στόχους.
Είμαι πρόθυμος να συνεργαστώ με τους βουλευτές για συγκεκριμένα θέματα όπως η απλούστευση,η βελτίωση της αξιολόγησης, η ενίσχυση των προϋποθέσεων, η διερεύνηση των δυνατοτήτωνεφαρμογής μέσων χρηματοοικονομικής τεχνικής και η συνεργασία με άλλες πηγέςχρηματοδότησης, καθώς οι προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζουμε είναι τεράστιες.
Γνωρίζουμε τα προβλήματα που σχετίζονται με την απορρόφηση, ιδίως στην Ελλάδα κατά ταπροσεχή έτη, και συνεργαζόμαστε εντατικά με τις αρμόδιες υπηρεσίες και τις αρχές των κρατώνμελών για να άρουμε τα εμπόδια στην ταχύτερη άντληση πόρων. Είναι προς το κοινό συμφέροντης Επιτροπής και των κρατών μελών να σημειώσουμε πρόοδο προς την κατεύθυνση αυτή. Είναιόμως σαφές και, περιλαμβανομένου του Επιτρόπου Hahn, νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότιπρέπει να εξασφαλίσουμε τη μελλοντική υλοποίηση μιας εύρωστης πολιτικής συνοχής, στόχοςμου δε είναι να διασφαλίσω, στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, τη λειτουργία ενός ισχυρού καιορατού Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.
Πρόεδρος. – Έχω λάβει δύο προτάσεις ψηφισμάτων (1) οι οποίες κατατέθηκαν σύμφωνα μετα άρθρα 115, παράγραφος 5, και 110, παράγραφος 2, του Κανονισμού.
Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί εντός ολίγου.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)
Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Εγκρίνοντας σήμερα, Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010,το ψήφισμά του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τις δυνατότητεςουσιαστικής βελτίωσης των μέσων της πολιτικής συνοχής. Χάρη στη Συνθήκη της Λισαβόνας,η συνοχή δεν είναι πια μόνο οικονομική και κοινωνική· έχει αποκτήσει και εδαφική διάσταση. Η
περιφερειακή πολιτική είναι ένας από τους κύριους άξονες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Είναιη δεύτερη κατηγορία του προϋπολογισμού της Ένωσης, μετά την κοινή γεωργική πολιτική. ΗΕυρώπη πρέπει να εγκρίνει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την ανάπτυξη των περιφερειώντης. Η ανάπτυξη διασυνοριακών μεταφορικών συνδέσεων είναι μία από τις σπουδαιότερεςπροκλήσεις της πολιτικής. Μία από τις προτεραιότητες σε αυτόν τον τομέα είναι ο δίαυλος πουδιασχίζει τα Πυρηναία μεταξύ της Γαλλίας και της Ισπανίας, η οποία ενδιαφέρει ιδιαίτερα τηνευρωπαϊκή νοτιοδυτική περιφέρεια. Επί του παρόντος, οι οδικές και σιδηροδρομικές συνδέσειςδεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες. Ορισμένες περιφέρειες, ενώ είναι συνδεδεμένες απόκοινωνικοοικονομική άποψη, δεν διαθέτουν σήμερα επαρκή μέσα επικοινωνίας. Τα διάφοραέργα που αναμένεται να προωθήσει η Επιτροπή σε αυτήν τη γεωγραφική περιοχή θα υλοποιηθούνσε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Επομένως, αξίζει να συμπεριληφθούν στησυζήτηση για την πολιτική συνοχής μετά το 2013.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Κατά την τρέχουσα οικονομική και κοινωνικήκρίση, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) είναι ένα από τα βασικά χρηματοδοτικά μέσα τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της μαζικής ανεργίας, καθώς και της φτώχειας καιτου κοινωνικού αποκλεισμού. Επιπλέον, το εν λόγω ταμείο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στουςτομείς της εκπαίδευσης των εργαζομένων, της διά βίου επαγγελματικής κατάρτισης, της βελτίωσηςτων ευκαιριών απασχόλησης και της ένταξης των εργαζομένων στην αγορά εργασίας. Συμφωνώμε την άποψη ότι, για να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», ιδίως σταπεδία της απασχόλησης και των κοινωνικών υποθέσεων, πρέπει να ενισχύσουμε το ΕΚΤ και νααυξήσουμε την αποτελεσματικότητά του, βελτιώνοντας συγχρόνως τις διαδικασίεςχρηματοδότησης του ταμείου. Επί του παρόντος, το σύστημα χρηματοδότησης του εν λόγωταμείου είναι υπερβολικά περίπλοκο και, ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να απλουστεύσειη Επιτροπή τις διαδικασίες χρηματοδότησης που αφορούν τα διαρθρωτικά ταμεία, κάνοντάς τεςπιο ευέλικτες, επειδή μόνο έτσι θα μπορέσουν τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν τους πόρους πουδιαθέτει το ΕΚΤ με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα για τη δημιουργίανέων και καλύτερης ποιότητας θέσεων απασχόλησης. Όσον αφορά τις χρηματοδοτήσεις μέσωτων διαρθρωτικών ταμείων, δεν πρέπει να λησμονούμε τη διαφάνεια και τη βελτίωση του ελέγχουτων κονδυλίων που διατίθενται ως ενισχύσεις. Επιπλέον, καλώ την Επιτροπή να διανέμει τουςπόρους του ΕΚΤ πολύ πιο αποτελεσματικά και στοχευμένα στο μέλλον, και να λαμβάνει όλα τααναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι τα χρήματα της ΕΕ καταλήγουν απευθείαςσε ανθρώπους που βιώνουν συνθήκες φτώχειας, και που χρειάζονται περισσότερο αυτήν τηνενίσχυση. Μόνο ένα αποτελεσματικότερο και ισχυρότερο ταμείο μπορεί να συμβάλει στημελλοντική μείωση της ανεργίας και της φτώχειας στην Ευρώπη.
Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Θεωρώ από πολλές απόψεις σημαντικό τοψήφισμα που κατατέθηκε με βάση την προφορική ερώτηση. Αξίζει οπωσδήποτε να αναφερθείότι, στην κοινή θέση που παρουσιάζεται στο σχέδιο ψηφίσματος, υπογραμμίζεται η έκκληση,με βάση εμπειρίες από την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού, να είναι απλή, δίκαιη καιδιαφανής η διάρθρωση της πολιτικής συνοχής κατά την περίοδο μετά το 2013. Θεωρώ ότι τοΑΕγχΠ είναι το κύριο κριτήριο για τον καθορισμό της επιλεξιμότητας όσον αφορά τη χορήγησηβοήθειας στο πλαίσιο της περιφερειακής πολιτικής. Είναι, ωστόσο, δυνατόν να συζητηθεί ηπροσθήκη και άλλων μετρήσιμων δεικτών για τον καθορισμό αυτής της επιλεξιμότητας, εφόσονμπορεί να αποδειχθεί η σημασία τους. Συγχρόνως, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να συνεχίσει ναυπάγεται το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο στον κανονισμό σχετικά με τις γενικές διατάξεις πουδιέπουν τους χρηματοδοτικούς πόρους στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής. Πρέπει ναυπογραμμίσουμε ότι το ταμείο αυτό θα πρέπει να λειτουργεί βάσει ειδικών κανόνων. Κατά τηχάραξη της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής συνοχής για την περίοδο μετά το 2013,θεωρώ απολύτως αναγκαίο τον συντονισμό αυτών των πολιτικών στον τομέα της ανάπτυξης της
υπαίθρου με τον άλλο πυλώνα της γεωργικής πολιτικής, έτσι ώστε οι δύο πολιτικές να μηνσυγκρούονται και να μην επιδιώκουν αντιφατικούς στόχους.
Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Τα διαρθρωτικά ταμεία υποστηρίζουν εκατοντάδεςοικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά προγράμματα σε όλες τις περιφέρειες της Ευρώπης, βάσειτων οποίων οι παρεμβάσεις γίνονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στους πολίτες. Ο ρόλος τουςστην επιτυχία της στρατηγικής «ΕΕ 2020» είναι κρίσιμος. Μαζί με τη συντριπτική πλειονότητατων συναδέλφων μου στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, θεωρώ επιβεβλημένο ναεγγυηθούμε στο μέλλον μια ισχυρή και επαρκώς χρηματοδοτούμενη πολιτική συνοχής για όλεςτις ευρωπαϊκές περιφέρειες. Πέρυσι, φημολογείτο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενδεχομένωςσχεδίαζε τη μερική επανεθνικοποίηση των διαρθρωτικών ταμείων. Αυτό είναι απαράδεκτο. Θααγωνιστώ υπέρ της διασφάλισης της ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας της πολιτικής συνοχήςσε περιφερειακό επίπεδο. Ορισμένοι επιθυμούν επίσης να επικεντρωθούν ακόμη περισσότερο ταδιαρθρωτικά ταμεία στις φτωχότερες περιφέρειες. Πρόκειται για παραλογισμό: η πολιτική συνοχήςδεν είναι πολιτική ελεημοσύνης· ακόμη και οι λεγόμενες πλούσιες περιφέρειες αντιμετωπίζουνπολλά κοινωνικά και οικονομικά διαρθρωτικά προβλήματα. Η συνοχή απαιτεί αλληλεγγύημεταξύ όλων των περιφερειών. Αξίζει τον κόπο να εξεταστεί η σκοπιμότητα των κριτηρίων πουχρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της επιλεξιμότητας για χρηματοδότηση από τα διαρθρωτικάταμεία. Αν και το ΑΕγχΠ πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί το βασικό κριτήριο, η Επιτροπή θαπρέπει να μελετήσει και άλλους δείκτες οι οποίοι ενδέχεται να αντικατοπτρίζουν καλύτερα ταπροβλήματα που παρουσιάζονται σε περιφερειακό επίπεδο.
Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Όλοι γνωρίζουμε ότι το ΕυρωπαϊκόΚοινωνικό Ταμείο είναι το βασικό χρηματοδοτικό μέσο που έχει στη διάθεσή της η ΕυρωπαϊκήΈνωση για την ενίσχυση των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών. Σήμερα αντιμετωπίζουμεένα σενάριο κρίσης σε επίπεδο ΕΕ, και τα κράτη μέλη έχουν διαφορετικές ικανότητες διαχείρισηςτων καταστάσεων που δημιουργεί η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Επικροτώ τιςπροθέσεις στις οποίες στηρίζεται η «πλατφόρμα για την καταπολέμηση της φτώχειας», για τηδιασφάλιση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, η οποία θα λάβει την κατάλληληχρηματοδοτική στήριξη. Ωστόσο, θεωρώ ότι η παρεχόμενη από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείοενίσχυση πρέπει να στηρίζεται στην αλληλεγγύη. Το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείοπρέπει να στηρίζει τις προσπάθειες των περιφερειών για την κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού,έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις αναπτυξιακές τους κατευθυντήριες γραμμές με τοελάχιστο δυνατό κόστος εργασίας.
Zita Gurmai (S&D) , γραπτώς. – (EN) Κατά την πολύχρονη ιστορία του, το ΕΚΤπροσαρμοζόταν πάντα στις τρέχουσες οικονομικές προτεραιότητες της ΕΕ. Είναι προφανές ότιτο ΕΚΤ πρέπει να προσαρμοστεί για μία ακόμη φορά, επειδή οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί.Πρέπει να προσαρμοστεί στη στρατηγική «ΕΕ 2020», η οποία έχει ως κεντρικό στόχο την αύξησητης απασχόλησης. Πρέπει να προσαρμοστεί στην κρίση. Το ΕΚΤ δεν είναι καθαυτό μέσοδιαχείρισης κρίσεων, όμως τώρα καλείται να λειτουργήσει υπό συνθήκες κρίσης. Δεν θα πρέπεινα λησμονούμε ότι, ακόμη και μετά τη λήξη των μακροοικονομικών κρίσεων, τα επίπεδααπασχόλησης ενδέχεται να παραμένουν χαμηλά. Η ανεργία στην Ευρώπη έχει αυξηθεί. Ορισμένεςευρωπαϊκές χώρες υποχρεώνονται να προβούν σε περικοπές των προϋπολογισμών τους, οι οποίεςαπειλούν θέσεις εργασίας, ιδίως στον δημόσιο τομέα. Η πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλωνείναι γυναίκες. Κατά συνέπεια, οι απολύσεις στον δημόσιο τομέα απειλούν πρωτίστως τις γυναίκες.Η ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι κρίσιμος στόχος για την«ΕΕ 2020» και για όλους τους λογικούς πολιτικούς ιθύνοντες – η συμμετοχή των γυναικών είναιιδιαίτερα σημαντική για την προστασία και την αναμόρφωση του κοινωνικού μας μοντέλου.Επομένως, θα πρέπει να στηρίζουμε όσους χάνουν τις θέσεις εργασίας τους λόγω δημοσιονομικών
περικοπών. Ορισμένες χώρες θα ευνοούσαν την εθνικοποίηση του ΕΚΤ σε κάποιο βαθμό στοπλαίσιο του επόμενου προϋπολογισμού. Όμως, πιστεύω ακράδαντα ότι το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των πολιτικών της ΕΕ.
Edit Herczog (S&D), γραπτώς. – (HU) Όταν μιλάμε για το μέλλον της πολιτικής συνοχής,και κυρίως για τους στόχους, τις προτεραιότητες και την αρχιτεκτονική της, οφείλουμε νααναφέρουμε την ολοκλήρωση σε επίπεδο ΕΕ της ευρωπαϊκής και των περιφερειακών ενεργειακώναγορών και του στρατηγικού δικτύου υποδομών για την προώθηση της χρήσης ανανεώσιμωνπηγών ενέργειας, δεδομένου ότι τα προγράμματα αστικής και αγροτικής ανάπτυξης πουχρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία αποτελούν πολύ σημαντικό μέρος των επενδύσεωντης ΕΕ στο πεδίο της ενέργειας. Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν επενδύσεις όσον αφορά τηντηλεθέρμανση, ορισμένα προγράμματα ενεργειακής απόδοσης και προγράμματα ανάπτυξηςτοπικών και περιφερειακών δικτύων ενέργειας. Πρέπει να βελτιώσουμε τη μελλοντική χρήση τωνυφιστάμενων πόρων της ΕΕ κατά τρόπο που να υποστηρίζει τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης,και να ενθαρρύνουμε προς τον σκοπό αυτόν την ευρύτερη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων καιτων κονδυλίων του Ταμείου Συνοχής. Όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική, οι πόροι πουδιατίθενται για δραστηριότητες έρευνας, ανάπτυξης και επίδειξης θα πρέπει να διπλασιαστούνέως το 2020 σε σύγκριση με τα τρέχοντα επίπεδα. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει τη σημαντικήαύξηση των πόρων που διατίθενται για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα ευφυή δίκτυα καιτην ενεργειακή απόδοση. Ένα μέσο που θα μπορούσε να συμβάλει στην επίτευξη αυτού τουστόχου είναι η πολιτική συνοχής και η περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το2013.
Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. – (EN) Είναι ζωτικής σημασίας να συνδυαστεί και ναπροσαρμοστεί η μελλοντική πολιτική συνοχής της ΕΕ στη στρατηγική «ΕΕ 2020», επειδή μόνομια τέτοια σύνδεση μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση,ανταγωνιστικότητα και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Συγχρόνως, δεν θα πρέπει ναεπιτρέψουμε τον κατακερματισμό της πολιτικής συνοχής. Η «ΕΕ 2020» θα είναι σημαντικήσυνιστώσα της μελλοντικής πολιτικής συνοχής· δεν μπορεί, όμως, να την υποκαταστήσει. Ηριζική απλούστευση των κανόνων που διέπουν τη χρηματοδότηση είναι απολύτως αναγκαία γιατη διευκόλυνση της διάθεσης των πόρων της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο ΜΚΟ.Τα επίπεδα αυτά προσφέρουν το βέλτιστο πλαίσιο για την ουσιαστική και στοχευμένη χρήσητων μέσων της ΕΕ. Στο σημείο αυτό, πρέπει να επισημανθεί ότι η συχνά υπερβολικήγραφειοκρατική λογοδοσία δαπανά πολύ περισσότερο χρόνο και ενέργεια από την ίδια τηνκατάρτιση των προγραμμάτων. Η ανισορροπία αυτή ορθώνει ολοένα και σοβαρότερα πρακτικάκαι ηθικά εμπόδια στην επίτευξη περαιτέρω προόδου. Κατά την προετοιμασία του πλαισίου τηςεπόμενης δημοσιονομικής περιόδου, είναι σημαντικό να επιδιωχθεί εγκαίρως η συμμετοχήεκπροσώπων των περιφερειών και του επιχειρηματικού κόσμου. Η πείρα και η πρακτική τουςπροσέγγιση είναι εύλογο να συμβάλει ουσιαστικά στην αποτελεσματική εφαρμογή τηςμελλοντικής περιφερειακής πολιτικής και στην εξασφάλιση πρόσθετων πόρων.
Ádám Kósa (PPE), γραπτώς. – (HU) Στο σχέδιο πρότασης ψηφίσματος της ΕπιτροπήςΑπασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων ορθώς υπογραμμίζεται ότι είναι σημαντικό ναυποστηριχθούν οι ΜΜΕ και η δημιουργία συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων, καθώς,ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο είναι επιτυχημένο, διαπράττονται ακόμη σφάλματα καισυνεχίζει να αντιμετωπίζει ορισμένα επίμονα προβλήματα, ιδίως κατά τη διάρκεια τηςχρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης. Επιπλέον, στο μέλλον θα αυξηθούν οι ευκαιρίεςπου προσφέρει και τα θετικά αποτελέσματα που επιτυγχάνει το ευρωπαϊκό σχέδιο για τηνανάκαμψη της οικονομίας. Βάσει του εν λόγω σχεδίου, οι διατάξεις του κανονισμού γενικήςαπαλλαγής κατά κατηγορία (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 800/2008) επέτρεπαν στο παρελθόν στα
κράτη μέλη να παρέχουν, σε προσωρινή βάση, συμπληρωματικές επιδοτήσεις και αποζημιώσειςγια την απασχόληση ατόμων με αναπηρίες, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Όσον αφορά την προτεινόμενη απλούστευση της λειτουργίας του ΕΚΤ, το θέμα που θα πρέπεικυρίως να μας απασχολεί δεν είναι η διαχείριση του ταμείου. Αντιθέτως, η κύρια προτεραιότητάμας θα πρέπει να είναι το πώς θα διασφαλίσουμε την επίτευξη συνεργειών (διεπιδοτήσεις καιεπιλεξιμότητα) κατά τον σχεδιασμό και την εκτέλεση από τα κράτη μέλη. Επιπλέον, η διαρκήςαύξηση του αριθμού των εμπειρογνωμόνων χωρίς χρήσιμα επαγγελματικά προσόντα θα πρέπεινα περιοριστεί, διότι θα πρέπει να μειωθεί η ανεργία των ατόμων που ανήκουν σε μειονεκτούσεςομάδες. Συγχρόνως, θα πρέπει να ενισχυθούν τα δίκτυα εμπειρογνωμόνων και η επαγγελματικήσυνεργασία. Ένα πλαίσιο για την επίτευξη αυτού του στόχου θα μπορούσε να είναι η προαγωγήτης διασυνοριακής συνεργασίας βάσει ενδοπεριφερειακών συνδέσεων.
Τέλος, επιτρέψτε μου να σχολιάσω τις παρεμβάσεις των Επιτρόπων Hahn και Andor: θα πρέπεινα δοθεί μεγαλύτερη προσοχή και σε θέματα αστικοποίησης και βιωσιμότητας. Η μείωση τωνοικογενειακών βαρών και της δυσανάλογης κατανομής των καθηκόντων στην κοινωνία, στοιχείαπου δυσχεραίνουν τη δημιουργία οικογένειας, αλλά και η βελτίωση της προσβασιμότητας, είναιαναγκαίες προϋποθέσεις για την επίτευξη και διασφάλιση πιο ενεργών και υγιών γηρατειών.
Marian-Jean Marinescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η πολιτική συνοχής έχει ζωτική σημασίαγια τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Χρειαζόμαστε μια ενιαία περιφερειακή πολιτικήσε επίπεδο ΕΕ η οποία θα προσφέρει βιώσιμη ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων εργασίας καιεκσυγχρονισμό στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα μπορέσουμε να επιτύχουμε τουςστόχους μας μόνο εάν διασφαλίσουμε βιώσιμες συνέργειες μεταξύ όλων των ευρωπαϊκώνπολιτικών καθώς και μέσω κατάλληλων δημοσιονομικών εργαλείων. Η περιφερειακή πτυχή πρέπεινα προσεγγιστεί με ολοκληρωμένο τρόπο κατά την προτεινόμενη αναθεώρηση τουπροϋπολογισμού της ΕΕ, αλλά και εντός του μελλοντικού δημοσιονομικού πλαισίου. Η πολιτικήσυνοχής μετά το 2013 θα πρέπει να διευκολύνει τη διαφανή μετάβαση, με βάση κατάλληλεςποσοτικοποιήσιμες αξιολογήσεις των εμπειριών του παρελθόντος και κατάλληλη αξιολόγησητων ιδιαίτερων οικονομικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών των υπό εξέταση περιφερειών,εξασφαλίζοντας έτσι και τη δική τους απτή πρόοδο. Το ΑΕγχΠ πρέπει να συνεχίσει να αποτελείτο βασικό κριτήριο για τον καθορισμό της επιλεξιμότητας ως προς την παροχή ενισχύσεων στοπλαίσιο της περιφερειακής πολιτικής. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν αποδεκτοί και άλλοι δείκτες,εφόσον προηγουμένως διενεργηθεί εκτεταμένη αξιολόγηση που να αποδεικνύει τη βιωσιμότητάτους. Η αρχή της επικουρικότητας, η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, ο στρατηγικός σχεδιασμόςκαι η απλουστευμένη εφαρμογή της περιφερειακής πολιτικής πρέπει να συνδυαστούναποτελεσματικά, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ιδανική ισορροπία μεταξύ ποιότητας, απόδοσης καιδημοσιονομικής εποπτείας.
Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Θα ήθελα να πω μερικά λόγια. Όσοι είναι καλάενημερωμένοι γνωρίζουν ότι οι συζητήσεις σχετικά με τη μελλοντική μορφή αυτής της πολιτικήςαρχίζουν τώρα να γίνονται πιο έντονες. Ορισμένες φορές τίθεται ακόμη και το ερώτημα αν πρέπεινα υπάρχει καν αυτή η πολιτική. Η πολιτική συνοχής έχει τους υποστηρικτές της, δεν λείπουνόμως και οι επικριτές. Θα ήθελα να αναφέρω τη θεμελιώδη ιδέα στην οποία στηρίχθηκε η θέσπισητης πολιτικής συνοχής το 1974 – στην αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των πιο προηγμένων καιτων πιο αδύναμων οικονομικά περιφερειών. Στην ΕΕ εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρέςανισότητες και, έως ότου εξομαλυνθούν αυτές οι ανισότητες, η χωρίς προβλήματα εφαρμογήτης ιδέας της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών ή των κεφαλαίων είναι αδιανόητη. Υπάρχουνπολλές μελέτες εμπειρογνωμόνων οι οποίες καταδεικνύουν ότι η πολιτική συνοχής καταρχήνλειτουργεί, και παράγει την επιδιωκόμενη προστιθέμενη αξία· επομένως, αντιμετωπίζω τις
επικριτικές φωνές περισσότερο ως προειδοποιήσεις έναντι πιθανών διαδικαστικών σφαλμάτωνκαι ως εκκλήσεις για μελλοντικές βελτιώσεις.
Γνωρίζουμε ότι η κατάσταση έχει μεταβληθεί από το 1974 και ότι η πολιτική συνοχής αποτελείσήμερα σημαντικό μέσο ανάπτυξης των ευρωπαϊκών περιφερειών και πόλεων. Αυτό είναι άλλωστεένα ισχυρό επιχείρημα υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας του και της κάλυψης ολόκληρης τηςεπικράτειας της ΕΕ. Είναι αναγκαίο να συζητηθεί το θέμα των επιπέδων ενίσχυσης στις διάφορεςπεριφέρειες, τα οποία θα προκύψουν κατόπιν διαπραγματεύσεων μεταξύ του Συμβουλίου καιτου Κοινοβουλίου. Ευελπιστώ ότι η Επιτροπή θα καταθέσει ικανοποιητικές προτάσεις. Θα ήθελανα εκφράσω την ακλόνητη πεποίθησή μου ότι, με την κατάλληλη συστηματοποίηση, οι επικριτικέςφωνές θα σωπάσουν και θα υπερασπιστούν την ύπαρξη της πολιτικής συνοχής χάριν όλων τωνπολιτών της ΕΕ.
Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (LV) Είμαι ευγνώμων προς την κ. Hübner για τηνυπεύθυνη εργασία της. Όλα τα θέματα που περιλαμβάνονται στο ψήφισμα παρουσιάζουν επίκαιροενδιαφέρον για τη Λετονία. Δυστυχώς, στο πρόγραμμα της πολιτικής συνοχής, η Λετονίαεκπροσωπείται από μία μόνο περιφέρεια. Από την άλλη πλευρά, η Πολωνία, παραδείγματοςχάριν, αποτελείται από 16 περιφέρειες. Σε αυτό το πλαίσιο, εκδηλώνονται κατάφωρες παραβιάσειςκατά την εκτέλεση των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ στη Λετονία. Μέχρι σήμερα έχω λάβειπολλές καταγγελίες σύμφωνα με τις οποίες, αντί να προάγουν την εκτέλεση των ταμείων της ΕΕ,οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης τηςΛετονίας θέτουν εμπόδια σε αυτήν τη διαδικασία απαιτώντας την παράνομη καταβολή χρηματικώνποσών από απλούς πολίτες της Λετονίας. Η εκτέλεση των ταμείων δεν ευνοείται, επιπλέον, απότο γεγονός ότι η Λετονία υπολογίζεται ως μία περιφέρεια. Αυτό παρέχει τη δυνατότητα σεκομματικά ενταγμένες δυνάμεις να «βάζουν φρένο» σε έργα τα οποία πρόκειται να υλοποιηθούναπό τοπικές αρχές στις οποίες δεν εκπροσωπούνται τα πολιτικά τους κόμματα. Στο ίδιο πνεύμα,δίνουν το πράσινο φως σε όσους ανήκουν στον στενό κύκλο διαφθοράς που έχουν δημιουργήσει.Όλα αυτά στερούν από μια περιοχή όπως η Latgale τη δυνατότητα να αξιοποιήσει πλήρως τουςπόρους που έχουν δεσμευτεί για την εφαρμογή της πολιτικής συνοχής. Πρέπει επειγόντως ναδιενεργηθεί γενική διερεύνηση της εκτέλεσης και της αποτελεσματικότητας των διαρθρωτικώνταμείων της ΕΕ στη Λετονία. Είμαι διατεθειμένος να συμμετάσχω ενεργά σε μια τέτοια διερεύνηση.
Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), γραπτώς. – (FR) Παρά τις διαβεβαιώσεις τηςΕπιτροπής και του Συμβουλίου, η πολιτική συνοχής κινδυνεύει, επειδή ο προϋπολογισμός τηςπροκαλεί τον φθόνο ορισμένων. Αυτή η πολιτική, η οποία προάγει την ισορροπημένη ανάπτυξητων περιφερειών της Ευρώπης, αντιστοιχεί στο ένα τρίτο των δαπανών της Κοινότητας μεταξύτου 2007 και του 2013. Έχει σημασία να θυμηθούμε ορισμένες από τις αρχές της: η πολιτικήσυνοχής θα πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί κοινοτική πολιτική, να συνεχίσει να χρηματοδοτείταιικανοποιητικά, να διασφαλιστούν η αποκεντρωμένη διαχείριση των πόρων και η πολυεπίπεδηδιακυβέρνηση, και να διατηρήσει μια συνολική και ολοκληρωμένη προσέγγιση ώστε ναανταποκρίνεται στις σύνθετες προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν όλες οι ευρωπαϊκέςπεριφέρειες. Αν και το ΑΕγχΠ θα πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί το βασικό κριτήριο καθορισμούτης επιλεξιμότητας των περιφερειών για ευρωπαϊκές ενισχύσεις, χρειάστηκε να καταβληθούνπολλές προσπάθειες ώστε να ξεκινήσει διαβούλευση για την εξέταση και άλλων κριτηρίων. Μεβάση την ανθρωπιστική της παράδοση, η Ευρώπη θα πρέπει να συνεχίσει να πρωτοπορεί στησυζήτηση για την αναζήτηση νέων τρόπων αξιολόγησης του πλούτου και της ευημερίας τωνσυμπολιτών μας. Τέλος, στην επόμενη πολιτική συνοχής αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στηνεδαφική συνεργασία. Ο στόχος αυτός αποτελεί την έκφραση της Ευρώπης στην καθημερινή ζωήτων συμπολιτών μας και καθιστά δυνατή την «ολοένα στενότερη ένωση των λαών της Ευρώπης».
Richard Seeber (PPE), γραπτώς. – (DE) Η ευρωπαϊκή περιφερειακή πολιτική μετά το 2013πρέπει να καλύπτει όλες τις περιφέρειες, και ταυτόχρονα να είναι αρκετά ευέλικτη ώστε ναλαμβάνει υπόψη τις περιφερειακές και εδαφικές διαφορές. Προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρωςοι δυνατότητες οικονομικής μεγέθυνσης των περιφερειών και να επιτευχθεί η οικονομική,κοινωνική και εδαφική συνοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιβάλλεται να εστιάσουμε την προσοχήμας στον στόχο της ανταγωνιστικότητας, καθώς και στη συνοχή. Ειδικότερα, πρέπει να λάβουμευπόψη τα προβλήματα μικρής κλίμακας στα πλούσια κράτη μέλη. Επίσης, κατά τον σχεδιασμόκαι την υλοποίηση των διαρθρωτικών μέτρων, πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκεςτων ορεινών περιοχών. Τα ιδιότυπα γεωγραφικά χαρακτηριστικά αυτών των περιοχών δημιουργούνιδιαίτερα προβλήματα, τα οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται με συντονισμένες στρατηγικές καιμέτρα. Παράλληλα με την αστική διάσταση, είναι ιδιαίτερα σημαντική και η ανάπτυξη τωναγροτικών περιφερειών στο πλαίσιο της περιφερειακής πολιτικής. Μέσω του συντονισμού τωντομεακών και εδαφικών μέτρων, μπορούμε να μεγιστοποιήσουμε τις συνέργειες και νααποφύγουμε ενδεχόμενες συγκρούσεις.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΑντιπροέδρου
6. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. ΣυνοπτικάΠρακτικά
7. Ώρα των ψηφοφοριών
Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο είναι οι ψηφοφορίες.
(Για τα αποτελέσματα και λοιπές πληροφορίες επί της ψηφοφορίας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)
7.1. Επέκταση των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και του κανονισμού(ΕΚ) αριθ. 987/2009 στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν διέπονται ήδη από τιςεν λόγω διατάξεις μόνον λόγω της ιθαγενείας τους (A7-0261/2010, Jean Lambert)(ψηφοφορία)
7.3. Διορισμός μέλους του Ελεγκτικού Συνεδρίου (κ. Gijs de Vries, NL) (A7-0255/2010,Inés Ayala Sender) (ψηφοφορία)
- Πριν από την ψηφοφορία:
Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Σήμερα το πρωί, ακτιβιστές κάποιας περιβαλλοντικήςοργάνωσης θεώρησαν σκόπιμο να βεβηλώσουν δεκαέξι από τις είκοσι επτά εθνικές σημαίες τωνκρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανεξαρτήτως του τι ήθελαν να δηλώσουν, ανεξαρτήτωςσκοπιμότητας, φρονώ, και είμαι βέβαιος ότι θα με υποστηρίξετε εν προκειμένω, ότι η βεβήλωσηεθνικών συμβόλων δεν θα πρέπει να γίνεται ανεκτή. Επιπλέον, η βεβήλωση της εθνικής σημαίαςτης Βουλγαρίας αποτελεί ποινικό αδίκημα βάσει του βουλγαρικού ποινικού κώδικα, και οι ένοχοιμιας τέτοιας πράξης πρέπει να παραδοθούν στις αρμόδιες αρχές. Είμαι βέβαιος ότι θασυμφωνήσετε μαζί μου ότι, ανεξαρτήτως σκοπιμότητας, η βεβήλωση των εθνικών συμβόλων τωνκρατών μελών πρέπει να θεωρείται ανεπίτρεπτη.
7.4. Κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση:Ισπανία/κλωστοϋφαντουργία της Γαλικίας (A7-0259/2010, Barbara Matera)(ψηφοφορία)
7.5. Κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση:Δανία/Όμιλος Danfoss (A7-0258/2010, Barbara Matera) (ψηφοφορία)
- Μετά από την ψηφοφορία:
Barbara Matera, εισηγήτρια. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή ψηφοφορία δεν παρουσιάζειιδιαίτερα προβλήματα και σέβεται την καθιερωμένη διαδικασία. Το πλέον πρόσφατο στατιστικόπλαίσιο καταδεικνύει μια σταθερή αύξηση των αιτήσεων που λαμβάνουμε από κράτη μέλη υπέρτης σύστασης ενός ταμείου το οποίο θα λειτουργεί με διαφορετικό βαθμό ευελιξίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη δείξει την εμπιστοσύνη που τρέφει για το Ταμείο, με τη χορήγησηνέων πόρων στο πλαίσιο της γραμμής του προϋπολογισμού που είναι αφιερωμένη στο ΕυρωπαϊκόΤαμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ). Πρόκειται για ένδειξη ρεαλισμού, πουεπιβεβαιώθηκε ξανά και από την Επιτροπή Προϋπολογισμών αυτήν την εβδομάδα. Συνεπώς, ηδέσμευση της Ευρώπης έναντι των πολιτών της επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά από τηναποφασιστικότητα του Κοινοβουλίου να εξεύρει χώρο στον προϋπολογισμό του 2011, παράτα εξαιρετικά στενά του περιθώρια, για την υλοποίηση του ταμείου αυτού.
7.6. Κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση:Δανία/Linak Α/S (A7-0257/2010, Barbara Matera) (ψηφοφορία)
8. Υποδοχή
Πρόεδρος. - Η κυρία Kheira Leila ETTAYEB, η οποία είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας,Κατάρτισης, Ανώτατης Εκπαίδευσης, Επιστημονικής Έρευνας και Θρησκευτικών Υποθέσεων τουΣυμβουλίου τους Έθνους της Αλγερίας, και ο κύριος Pier Antonio Panzeri, Πρόεδρος τηςΑντιπροσωπείας για τις σχέσεις με τις χώρες του Μαγκρέμπ, προήδρευσαν από κοινού στησυνεδρίαση για τη 10η Διακοινοβουλευτική Συνάντηση Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο/Κοινοβούλιοτης Αλγερίας.
Ελπίζω ότι οι συναντήσεις που είχατε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αγαπητοί συνάδελφοι, ήταναποδοτικές και ότι θα συμβάλλουν ενεργά στην προσέγγιση μεταξύ των δύο θεσμικών οργάνων.
Véronique Mathieu, εισηγήτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά την ομόφωνηψηφοφορία στην Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού, η απόφαση σχετικά με την άρνησηχορήγησης απαλλαγής που υποβλήθηκε σε εσάς σήμερα είναι ζωτικής σημασίας για το θεσμικόμας όργανο.
Καταρχάς, θέλω να σας υπενθυμίσω τον επαγγελματισμό που επέδειξαν και τις προσπάθειες πουκατέβαλαν οι λοιποί ρυθμιστικοί οργανισμοί για να ανταποκριθούν στα πρότυπα χρηστήςδιοίκησης. Οι προσπάθειες αυτές δεν θα πρέπει να αμαυρώνονται από το κακό παράδειγμα που
έδωσε η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία (CEPOL). Γι’ αυτό το Κοινοβούλιο, ως αρμόδια γιατην απαλλαγή αρχή, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να αρνηθεί τη χορήγηση απαλλαγήςστη CEPOL για το οικονομικό έτος 2008 υπό το πρίσμα των περιστατικών που γνωρίζουμε.
Συνεπώς, το Κοινοβούλιο δεν μπορεί να δεχτεί τα σοβαρά σφάλματα διαχείρισης του πρώηνδιευθυντή, και, επιπλέον, δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι το διοικητικό συμβούλιοδεν ανέλαβε τις ευθύνες του προβαίνοντας στη λήψη των αναγκαίων μέτρων.
Τέλος, δεδομένου ότι η Ακαδημία έχει αντιμετωπίσει σημαντικότατες δυσκολίες από το 2006και ότι δεν αναμένεται πρόοδος πριν από το 2014, δεν μπορούμε πλέον να δεχτούμε τονισχυρισμό ότι η Ακαδημία χρειάζεται τουλάχιστον εννέα χρόνια για να επιτύχει το αποδεκτόεπίπεδο χρηστής διοίκησης.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους σκιώδεις εισηγητές για την εργασία τους επίτου ζητήματος αυτού.
9.2. Τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τηδιέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών (A7-0256/2010, Tanja Fajon)(ψηφοφορία)
- Πριν από την ψηφοφορία:
Tanja Fajon, εισηγήτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχουμε μπροστά μας μια πολύ σημαντικήψηφοφορία και θα ήθελα να παρακαλέσω τους συναδέλφους να στηρίξουν σθεναρά τη χορήγησηκαθεστώτος άρσης της υποχρέωσης θεώρησης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στην Αλβανία. Τοαξίζουν οι χώρες αυτές.
Θα ήθελα να καλωσορίσω τον υπουργό Εξωτερικών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, κ. Sven Alkalaj,και την πρόεδρο του αλβανικού κοινοβουλίου, Jozefina Topalli. Αυτοί είναι που θα μεταφέρουντις θετικές ειδήσεις από το θεσμικό μας όργανο.
(Χειροκροτήματα)
9.3. Eλλείψεις όσον αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τηςδικαιοσύνης στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (B7-0524/2010) (ψηφοφορία)
9.4. Παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής (B7-0541/2010) (ψηφοφορία)
9.5. Δράση της ΕΕ στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης στην Ευρώπη(ψηφοφορία)
- Πριν από την ψηφοφορία επί της παραγράφου 7:
Corien Wortmann-Kool (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η παράγραφος 7 ζητεί ναεπανεξεταστεί η ικανότητα άμεσης αντίδρασης της ΕΕ σε ατυχήματα και να αναπτυχθεί έναευρωπαϊκό σχέδιο δράσης. Στο δεύτερο τμήμα της παραγράφου αυτής, γίνεται ειδική αναφοράστην Αρκτική. Η προφορική τροπολογία που προστίθεται στο δεύτερο αυτό τμήμα έχει ως εξής:«σημειώνει επίσης ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι περιοχές της Μεσογείου, της Βαλτικής καιτης Βόρειας Θάλασσας».
Vytautas Landsbergis (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προτείνω την εισαγωγή μιας ελάχιστηςπροϋπόθεσης όσον αφορά τις δραστηριότητες γεώτρησης, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόνπαρερμηνείες σε περιπτώσεις όπου εμπλέκονται και τρίτες χώρες. Όσον αφορά τις δραστηριότητεςγεώτρησης, θα ήθελα να προσθέσω τη διατύπωση «που διεξάγουν η ΕΕ και τρίτες χώρες». Σαςπαρακαλώ να στηρίξετε την πρόταση αυτή.
(Η προφορική τροπολογία κρατείται)
- Μετά από την ψηφοφορία:
Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Υπό την ιδιότητά μου ως εισηγητή, θα ήθελα να σαςευχαριστήσω που συμμετείχατε στην ψηφοφορία. Στόχος μας ήταν να ορίσουμε, σε συνεργασίαμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις υψηλότερες δυνατές προδιαγραφές για τις δραστηριότητεςγεώτρησης στα ευρωπαϊκά ύδατα.
Παράλληλα, θα ήθελα να εκφράσω τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μου στους ούγγρουςσυναδέλφους μου βουλευτές και στα όσα περνούν σήμερα με τη διαρροή τοξικών αποβλήτων.Θα πρέπει επίσης να θεσπίσουμε τις υψηλότερες δυνατές προδιαγραφές για τα επικίνδυνααπόβλητα στην Ευρώπη.
(Η συνεδρίαση διακόπτεται για λίγα λεπτά)
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. JERZY BUZEKΠροέδρου
10. Πανηγυρική συνεδρίαση - Εικοστή επέτειος της γερμανικής επανένωσης
Πρόεδρος. – Αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα, εξ ονόματός σας, νακαλωσορίσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όλους τους αξιότιμους προσκεκλημένους μας. Σαςευχαριστούμε που ήρθατε. Πολλοί εξ ημών θυμόμαστε –ορισμένοι εξ ημών που είμαστε νεότεροιθα το γνωρίζουμε από την ιστορία– ότι πριν από 20 χρόνια συντελέστηκε η επανένωση τηςΓερμανίας.
Τέσσερις μεγάλοι ηγέτες του κόσμου ήταν εκεί: ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, GeorgeBush ο πρεσβύτερος, ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, Mikhail Gorbachev, η πρωθυπουργόςτου Ηνωμένου Βασιλείου, Margaret Thatcher, και ο πρόεδρος της Γαλλίας, François Mitterrand,και φυσικά οι υπουργοί Εξωτερικών των τεσσάρων χωρών, που διαπραγματεύτηκαν τη συνθήκητης επανένωσης.
Ένας από τους υπουργούς Εξωτερικών βρίσκεται σήμερα μαζί μας. Έχω τη χαρά να καλωσορίσωστο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον κ. Roland Dumas. Χαιρόμαστε πολύ που σας βλέπουμε.
Καλωσορίζουμε επίσης και τους δύο γερμανούς ηγέτες της εποχής εκείνης: τον καγκελάριο τηςΔυτικής Γερμανίας, Helmut Kohl, και τον πρωθυπουργό της Ανατολικής Γερμανίας, Lothar deMaizière. Καλώς ήρθατε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 20 χρόνια μετά.
Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στην επανένωση τηςΓερμανίας. Θα ήθελα επίσης να πω εξ ονόματος όλων μας: καλώς ήρθατε, Enrique Barón Crespo,πρώην Πρόεδρε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Enrique, αυτό είναι το σπίτι σας! Σαςευχαριστούμε που ήρθατε.
Και τελευταίος, αλλά φυσικά εξίσου σημαντικός, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τηνεποχή εκείνη, ο Πρόεδρος Jacques Delors. Χαιρόμαστε που σας βλέπουμε. Είμαστε ιδιαίτεραευτυχείς και θυμόμαστε πολύ καλά τις ομιλίες σας επί των ημερών εκείνων. Υπήρξατε ένθερμος
υποστηρικτής της γερμανικής ενοποίησης και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για όλους μας. Δενθα είχε υπάρξει επανένωση της Ευρώπης χωρίς την επανένωση της Γερμανίας. Οι ημέρες εκείνεςήταν κοσμοϊστορικές για την ήπειρό μας και μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό και θαθυμόμαστε πάντα εκείνες τις ημέρες.
(Οι βουλευτές, όρθιοι, χειροκροτούν τον ομιλητή)
Σημαντική απόφαση την εποχή εκείνη ήταν, επίσης, ο καθορισμός των συνόρων της ενοποιημένηςΓερμανίας. Η απόφαση αυτή ήταν σημαντική για ολόκληρη την Ευρώπη, για την ειρήνη, τηνασφάλεια και την ισορροπία της ηπείρου μας. Αυτό ισχύει ειδικότερα για την απόφαση πουαφορούσε τα ανατολικά σύνορα της Γερμανίας, στη λουσατική γραμμή Oder-Neisse.
Επιτρέψτε μου επίσης να καλωσορίσω τους επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμικών μας οργάνων.Χαιρόμαστε πολύ που σας βλέπουμε. Καταρχάς, έχουμε μαζί μας τον Πρόεδρο του ΕυρωπαϊκούΣυμβουλίου, κ. Herman Van Rompuy, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José ManuelBarroso, και τον εκπρόσωπο της εκ περιτροπής Προεδρίας του Συμβουλίου, κ. Chastel. Σαςκαλωσορίζω όλους θερμά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Έχουμε δύο αξιότιμους ομιλητές στη σημερινή συνεδρίαση. Ο πρώτος είναι ο κ. Lothar deMaizière, μουσικός, νομικός, αλλά, πρωτίστως, πολιτικός ηγέτης, ο πρώτος και τελευταίοςδημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός της Ανατολικής Γερμανίας. Υπέγραψε τη συνθήκη 2+4και, μετά την επανένωση, διορίστηκε από τον καγκελάριο Kohl στη θέση του υπουργού ΕιδικώνΥποθέσεων.
Lothar de Maizière, πρώην πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. – (DE)Κύριε Πρόεδρε, κύριε Delors, κυρίες και κύριοι, κοιτώντας γύρω μου, διακρίνω πολλά γνωστάκαι οικεία πρόσωπα στην Αίθουσα αυτή, και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που σας βλέπω όλους σαςξανά.
Είναι μεγάλη μου τιμή που μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω σε εσάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιοσε μια περίσταση όπως η σημερινή. Με τον τρόπο αυτόν καθίσταται σαφές ότι η επανένωση τηςΓερμανίας δεν ήταν σε καμία περίπτωση απλώς εθνικό ζήτημα αλλά και θεμελιώδες ευρωπαϊκόζήτημα. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι με την ενοποίηση της Γερμανίας, θέσαμε τέλος στηνεθνικιστική πλάνη των λαών της Ευρώπης. Συνεπώς, θέλω να χρησιμοποιήσω την ευκαιρία πουμου δίνει η επέτειος αυτή και την ομιλία μου για να απευθύνω έκκληση σε όλους τους λαούςτης Ευρώπης να αγωνιστούν για να επιτύχουν όλα όσα μας ενώνουν. Η σημερινή ημέρα, η7η Οκτωβρίου, αρμόζει σε αυτήν την περίσταση, διότι σηματοδοτεί την ίδρυση της ΛαϊκήςΔημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ) πριν από 61 χρόνια. Επί 40 χρόνια, η Ημέρα της Δημοκρατίαςεορταζόταν με τρόπο μεγαλόπρεπο, ακόμη και πομπώδη, στις 7 Οκτωβρίου.
Εγώ, όμως, έγινα πρωθυπουργός για να καταργήσω τη ΛΔΓ και να οδηγήσω τουςΑνατολικογερμανούς στην ενοποίηση. Η μοναδική ευκαιρία που είχαμε για να επιλύσουμε τοανοικτό γερμανικό ζήτημα δεν ήταν παρά μόνο στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ενότητας. ΗΕυρωπαϊκή Ένωση, που βασίζεται στα θεμέλια της Συνθήκης της Ρώμης, απέδειξε ότι οι χώρεςτης Ευρώπης έχουν αντλήσει τα σωστά διδάγματα από τη φρίκη των δύο παγκοσμίων πολέμων.Το 1957, ο καγκελάριος Konrad Adenauer διασφάλισε ότι οι συνθήκες κατοχύρωναν την πλήρηένταξη των Ανατολικογερμανών σε περίπτωση επανένωσης. Έτσι, η πρόθεση του προοιμίου τουγερμανικού συντάγματος, που επικαλείται την ανάληψη δράσης εξ ονόματος εκείνων στουςοποίους δεν επετράπη η συμμετοχή, μετατράπηκε σε εφαρμόσιμη πολιτική. Ως εκ τούτου, τογερμανικό ζήτημα παρέμεινε πάντα στην ημερήσια διάταξη, διότι αποτελούσε επίσης ένα απότα κομβικά σημεία για να ξεπεραστεί η διαίρεση της Ευρώπης. Δύο πράγματα είναι άρρηκτα
συνδεδεμένα μεταξύ τους: ο πόλεμος τον οποίο ξεκίνησε και έχασε η Γερμανία και το σιδηρούνπαραπέτασμα που διχοτόμησε την Ευρώπη.
Μία ιδιαίτερα τραγική πτυχή της κατάστασης αυτής ήταν ότι εκείνοι οι λαοί που επλήγησανιδιαίτερα από το σιδηρούν παραπέτασμα ήταν οι ίδιοι λαοί που είχαν υποφέρει περισσότερο απότον εθνικοσοσιαλισμό. Ούτε οι εξεγέρσεις στο Ανατολικό Βερολίνο το 1953 και στην Πολωνίακαι την Ουγγαρία το 1956, ούτε η Άνοιξη της Πράγας το 1968, κατόρθωσαν να κλονίσουνσοβαρά τα θεμέλια της κομμουνιστικής κυριαρχίας. Εντούτοις, από εκείνη τη στιγμή και μετά,πολλοί σε όλες τις χώρες του ανατολικού μπλοκ ήξεραν ότι το σύστημα στο οποίο ζούσαμε δενμπορούσε να μεταρρυθμιστεί αλλά μόνο να ξεπεραστεί. Η αντίληψη αυτή αντιπροσώπευε μιαθλιβερή ελπίδα που συνεχίσαμε να τρέφουμε όντας αντιμέτωποι με δύσκολες συνθήκες και τηστάση όσων ήταν στην εξουσία, αλλά που ο περισσότερος κόσμος, μεταξύ των οποίων και εγώ,πίστευε ότι δεν θα την βίωνε ποτέ.
Η ελευθερία δεν είχε φωνή. Ήταν μια εποχή καταθλιπτικής σιωπής και παράλυσης. Όλα αυτά,όμως, άλλαξαν τον Οκτώβριο του 1978 με την εκλογή ενός πολωνού καρδιναλίου στο παπικόαξίωμα. Η πίστη του και τα λόγια του και μόνο δημιούργησαν αναστάτωση στα αυταρχικάκαθεστώτα. Αρχικά, ο πολωνικός λαός και στη συνέχεια ολόκληρος ο κόσμος συνειδητοποίησεότι ο άνθρωπος αυτός έλεγε ό,τι πίστευε και πίστευε ό,τι έλεγε. Ο Ιωάννης Παύλος Β’ ήταν τοπρώτο χαρακτηριστικό σημάδι των ανέμων της αλλαγής που θα φυσούσαν πάνω από την Ευρώπηαπό τότε και στο εξής και που, το 1989, έμελλαν να μετατραπούν σε καταιγίδα κοσμογονικώναλλαγών.
(Ζωηρά χειροκροτήματα)
Οι απεργίες στο Γκντανσκ το 1980 και η ίδρυση της πρώτης ελεύθερης συνδικαλιστικήςοργάνωσης στο ανατολικό μπλοκ κατέστησαν σαφές ότι είχε ξεκινήσει μια διαδικασία που δενήταν πλέον δυνατόν να ανακοπεί. Αποφασιστικός παράγοντας σε όλες αυτές τις εξελίξεις ήταντο γεγονός ότι κανένας λαός δεν αγωνιζόταν απλώς για τον εαυτό του. Όποιος αμφισβητούσετον κομμουνισμό το έπραττε στο όνομα όλων. Ίσως το γεγονός αυτό να αποτελεί ένα ειρωνικόαποτέλεσμα του διεθνισμού. Ο Tadeusz Mazowiecki και ο Lech Wałęsa άλλαξαν όχι μόνο τονδικό τους κόσμο, αλλά και τον δικό μας. Εμείς, οι Γερμανοί, χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώστον πολωνικό λαό.
(Ζωηρά χειροκροτήματα)
Σήμερα, θα πρέπει να φέρουμε στη μνήμη μας τα ονόματα και άλλων φυσιογνωμιών που υπήρξαναντιπροσωπευτικές για πολλούς λαούς. Θα αναφέρω μόνο τους Andrei Sakharov και VáclavHavel, που είχαν ήδη αρχίσει να αφαιρούν πέτρες από το τείχος στο Βερολίνο πολύ πριν αυτόπέσει το 1989.
(Χειροκροτήματα)
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω για άλλη μία φορά τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη πουτρέφουμε για την Ουγγαρία, την πρώτη χώρα που τόλμησε να ανοίξει τα σύνορά της.
(Χειροκροτήματα)
Ήταν μια εποχή όπου οι άνθρωποι ενεργούσαν για λογαριασμό ο ένας του άλλου, λόγω τηςδιακαούς επιθυμίας τους για ελευθερία. Οι κοσμογονικές αυτές αλλαγές στηρίζονταν σε μιαγνήσια κοινή προσπάθεια και το πιο σημαντικό τους αποτέλεσμα αξίζει και πρέπει να είναι μιαμόνιμη ευρωπαϊκή κοινότητα. Συνεπώς, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις εμπειρίες αυτές ωςπρόκληση για να αναζητήσουμε από τούδε και στο εξής όσα μας ενώνουν στην Ευρώπη.
Δεν θα ξεχάσω τον Ιωάννη Παύλο Β’ στην ομιλία του στην Πύλη του Βρανδεμβούργου το 1996που είπε, αναφερόμενος στο παρελθόν, ότι οι άνθρωποι χωρίστηκαν ο ένας από τον άλλον μετείχη και φονικά σύνορα. Στην προκειμένη περίπτωση, η Πύλη του Βρανδεμβούργου υπήρξε,τον Νοέμβριο του 1989, μάρτυρας της στιγμής εκείνης που ο κόσμος αποτίναξε και κατέλυσετον ζυγό της καταπίεσης. Η κλειστή Πύλη του Βρανδεμβούργου αποτέλεσε σύμβολο τηςδιαίρεσης. Όταν τελικά άνοιξε, κατέστη σύμβολο ενότητας και ένδειξη του ότι η απαίτηση τουγερμανικού συντάγματος για την ολοκλήρωση της ενοποίησης της Γερμανίας είχε εκπληρωθείσε καθεστώς ελευθερίας. Τώρα, ο κόσμος θα μπορούσε δικαίως να πει ότι η Πύλη τουΒρανδεμβούργου είχε καταστεί η πύλη της ελευθερίας. Θα ήθελα να προσθέσω στα όσα είπε,εάν μου επιτρέπεται κάτι τέτοιο ως προτεστάντης από το Βρανδεμβούργο και απόγονος τωνΟυγενότων, ότι με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η Πύλη του Βρανδεμβούργου κατέστησύμβολο της ευρωπαϊκής ενότητας. Εμείς, οι Γερμανοί, δεν θα εκτιμούσαμε δεόντως την εθνικήμας ενότητα εάν δεν την θεωρούσαμε συμβολή στην ενότητα της Ευρώπης, μετά τα κοσμοϊστορικάγεγονότα που περιέγραψα εδώ.
(Χειροκροτήματα)
Από τις πρώτες και μοναδικές ελεύθερες εκλογές για την ανάδειξη του Volkskammer τηςΑνατολικής Γερμανίας στις 18 Μαρτίου 1990 προέκυψε ένα κοινοβούλιο που αποτελούσεπραγματικά αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού και εξέφραζε τη ζωντάνια και τη δύναμητης πειθούς της δημοκρατίας ως μορφής διακυβέρνησης. Ποσοστό 93,4% του συνολικούεκλογικού σώματος προσήλθε στις κάλπες. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα ρεκόρ που δεν αναμένεταινα σπάσει στο εγγύς μέλλον. Κανείς δεν έμεινε αδιάφορος στις εκλογές αυτές. Η ιστορία θα τιςκρίνει ως τρανή απόδειξη του γεγονότος ότι εμείς, οι Ανατολικογερμανοί, μετά την απελευθέρωσήμας το φθινόπωρο του 1989, καταφέραμε να εγκαθιδρύσουμε τη δημοκρατία στη χώρα μας τηνάνοιξη του 1990. Ο λαός της ΛΔΓ ενέργησε με αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα και τίμησεδεόντως τη νεοαποκτηθείσα του ελευθερία. Η δημοκρατία και η ελευθερία δεν αποτελούν απλώςαφηρημένες έννοιες. Διαπνέουν και καθορίζουν όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Στην 20ή επέτειο από τις εκλογές αυτές για την ανάδειξη του Volkskammer, είπα στο Reichstag,και θα ήθελα να το τονίσω ξανά στο σημείο αυτό, πόσο ζωτικής σημασίας ήταν το γεγονός ότιτο Volkskammer κατέστησε σαφές σε όλους τους γείτονές μας πως οι αλλαγές στη ΛΔΓ και ηεπανένωση της Γερμανίας δεν συνιστούν λόγο ανησυχίας. Το κοινοβούλιο αμέσως, και με δικήτου πρωτοβουλία, ανέλαβε την ευθύνη για το σύνολο της γερμανικής ιστορίας. Έσκυψε τοκεφάλι μπροστά στα θύματα και εγγυήθηκε την ασφάλεια των συνόρων στους πολωνούς γείτονέςμας. Ζήτησε επίσης συγχώρεση για τη συμμετοχή της ΛΔΓ στην καταστολή της Άνοιξης τηςΠράγας. Τα έκανε όλα αυτά προτού επιλέξει νέα κυβέρνηση, διότι η νέα εποχή που χάραζε μετάτο τέλος του Ψυχρού Πολέμου έπρεπε να είναι μια εποχή συμφιλίωσης, ειρήνης και συμβίωσης.Η ομολογία της ευθύνης αυτής καθαυτήν σηματοδότησε την έναρξη των εργασιών του μοναδικούδημοκρατικά εκλεγμένου κοινοβουλίου της Ανατολικής Γερμανίας. Όσα επακολούθησανσυνδέονταν με την ομολογία αυτή και ήταν απόρροια αυτής, ούτως ειπείν. Η ομολογία αυτήεξακολουθεί να ισχύει ακόμη και τώρα που δεν υφίσταται η ΛΔΓ και αντιπροσωπεύει μιαυποχρέωση να αναζητούμε σε καθετί που πράττουμε όλα όσα μας ενώνουν στην Ευρώπη.
Το κοινοβούλιο της Ανατολικής Γερμανίας μού ανέθεσε την ευθύνη να σχεδιάσω τη διαδικασίαπου θα οδηγούσε στην ενοποίηση των δύο κρατών. Θα ήθελα να τονίσω ότι όλοι εμείς την εποχήεκείνη δεν μπορούσαμε παρά να υλοποιήσουμε όσα από καιρό ήταν πρόδηλα λόγω τουενθουσιασμού του κόσμου για ενότητα. Οι εκλογές της 18ης Μαρτίου 1990 αποτέλεσαν επίσηςένα δημοψήφισμα για το γερμανικό ζήτημα. Ωστόσο, έπρεπε να εργαστούμε για την κατάρτισησυνθηκών και τη θέσπιση κανονισμών που κάλυπταν έναν σχεδόν αναρίθμητο αριθμό
προβλημάτων. Σε όλους τους τομείς της κοινωνίας επήλθαν ριζικές αλλαγές. Υπήρξε η επαναφοράτων γερμανικών κρατιδίων, κατοχυρώθηκε εκ νέου η διάκριση των εξουσιών, αποκαταστήθηκετο κράτος δικαίου και υπήρξε εκδημοκρατισμός της εκπαίδευσης, της αστυνομίας και τωνδιοικητικών φορέων. Καθοριστικό παράγοντα αποτέλεσε η επαναφορά της τοπικής διακυβέρνησης,η οποία ήταν απόρροια της μεταρρύθμισης της Πρωσίας των Stein και Hardenberg και η οποίαεπέτρεψε στον λαό να λάβει μέρος στις ελεύθερες τοπικές εκλογές της 6ης Μαΐου 1990.Καταρτίσαμε επίσης τις κυριότερες εθνικές συνθήκες για την οικονομική, νομισματική καικοινωνική ένωση, τη συνθήκη της ενοποίησης και, τέλος, τη συνθήκη 2+4 με τις συμμαχικέςδυνάμεις –χαίρομαι που βλέπω εδώ τον Roland Dumas– που υπογράψαμε στη Μόσχα στις12 Δεκεμβρίου.
(Χειροκροτήματα)
Σε αυτούς τους έξι μήνες, καταφέραμε πάρα πολλά και έχουμε κάθε δικαίωμα να αναφερόμαστεσε αυτό ως το πιο παραγωγικό κοινοβούλιο στην ιστορία μας.
Εξακολουθώ έως σήμερα να είμαι ευγνώμων που βρήκαμε σε όλους τους εταίρους μας εξαιρετικάπροσηλωμένους συμπολεμιστές. Υπάρχουν τόσα πολλά ονόματα που θα μπορούσα να παραθέσωστο σημείο αυτό, αλλά θα ήθελα απλώς να αναφέρω τον Mikhail Sergeyevich Gorbachev καιτον George Bush τον πρεσβύτερο. Η ομιλία για ένα κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα αποτέλεσεένα από τα κύρια σημεία εκκίνησης της πολιτικής του Gorbachev για τη glasnost και τηνperestroika. Άνοιξε επιτέλους την πόρτα για την ενοποίηση των Γερμανών. Γι’ αυτό, δεν πρέπειποτέ να ξεχνάμε ότι η Ρωσία αποτελεί σημαντικό τμήμα αυτού του ευρωπαϊκού οικοδομήματοςκαι ότι η εταιρική μας σχέση με τη Ρωσία είναι σημαντική για την επιβίωσή μας.
(Χειροκροτήματα)
Βάσει της Ατλαντικής Συμμαχίας, ο George Bush προστάτευσε με ιδιαίτερο τρόπο το δικαίωμάμας για αυτοδιάθεση. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω το όνομα του Jacques Delors, ο οποίοςκατάφερε πολλά ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο οποίος μας παρείχε τη βοήθειαπου χρειαζόμασταν στη διαδικασία επίτευξης της γερμανικής ενοποίησης. Υπήρξε πραγματικόςφίλος για τον λαό της Γερμανίας. Σας ευχαριστούμε πολύ!
(Χειροκροτήματα)
Είμαι βέβαιος ότι η επανένωση της Γερμανίας δεν θα είχε καταστεί αποδέκτης τόσο ευρείαςαποδοχής και συνεργασίας χωρίς τη στήριξη της πρώην Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας επίHelmut Kohl, ο οποίος είναι αναμφίβολα ένας πολύ μεγάλος Ευρωπαίος.
(Χειροκροτήματα)
Δύο σημαντικά στοιχεία συναντήθηκαν εδώ. Σε μια απαράμιλλη πράξη αυτοαπελευθέρωσης μεειρηνικά μέσα, οι Ανατολικογερμανοί ανέτρεψαν ένα καταπιεστικό καθεστώς και γκρέμισαν τοτείχος. Μέσω δημοκρατικών εκλογών, κατόρθωσαν να επιφέρουν σημαντικότατες αλλαγές.Κρατώντας το κεφάλι ψηλά, οι Ανατολικογερμανοί είπαν «Εμείς είμαστε ο λαός» και αργότερα,λίγες εβδομάδες μετά, «Εμείς είμαστε ένας λαός». Εκείνοι που πέτυχαν τόσα πολλά σε τόσοσύντομο χρονικό διάστημα θα πρέπει να ξεχειλίζουν από αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια. Έχουνκάθε λόγο να πιστεύουν ότι μπορούν να αντισταθούν σε αυτό που εμείς τώρα αποκαλούμε κρίσηκαι ότι θα εξέλθουν ισχυρότεροι από κάθε κρίση. Έχουμε την εμπειρία του μετασχηματισμού.
(Χειροκροτήματα)
Από την άλλη, συνειδητοποιήσαμε επίσης ότι αποτελούμε μέρος αυτής της μεγάλης κοινότηταςευρωπαϊκών εθνών και μέρος της Ατλαντικής Συμμαχίας. Άλλα κράτη και έθνη έχουν επίσης
υπερασπιστεί την ελευθερία μας και έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να στηρίξουντον αγώνα μας για ενότητα. Είναι, συνεπώς, σημαντικό να θυμίζουμε στους εαυτούς μας και στιςμελλοντικές γενιές ότι εμείς, οι Γερμανοί, είμαστε υπεύθυνοι για την ήττα και τη διχοτόμηση τηςπατρίδας μας. Οφείλουμε ένα ευχαριστώ στους φίλους, στους γείτονες και στους εταίρους μαςγια την ενότητα και την ελευθερία μας.
(Χειροκροτήματα)
Ωστόσο, η επανένωση δεν δημιούργησε απλώς τη Γερμανία που ξέρουμε σήμερα. Επέφερε,φυσικά, και ριζικές αλλαγές στην πρώην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία και σε ολόκληρη τηνΕυρώπη. Αυτή η διαδικασία αλλαγής συνεχίζεται αμείωτη. Ο λαός μας και η χώρα μας κατόρθωσαννα σταματήσουν να περιστρέφονται γύρω από το γερμανικό ζήτημα. Αντ’ αυτού, μπόρεσανειλικρινά να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους για να επιτύχουν τον άλλο μεγάλο στόχο πουεμπεριέχεται στο γερμανικό σύνταγμα και που είναι η προαγωγή της ειρήνης σε ολόκληρο τονκόσμο ενεργώντας ως ισότιμο μέλος μιας ενωμένης Ευρώπης. Τώρα θέλουμε να γίνουμε, καιμπορούμε να γίνουμε, η κινητήριος δύναμη πίσω από την ευρωπαϊκή ενότητα και εγγυητής τηςειρήνης στον κόσμο, διότι εμείς επιτύχαμε την επανένωσή μας ειρηνικά, σε συνεργασία με τουςγείτονές μας, και σε μεγάλο βαθμό στους γείτονες αυτούς την οφείλουμε. Εντούτοις, θεωρούμετο καθήκον αυτό, πάνω απ’ όλα, σημαντική υπηρεσία που παρέχει η χώρα μας. Θα μας επιτρέψεινα εφαρμόσουμε στο εξωτερικό κάτι που στο εσωτερικό αποτελεί το καθοριστικό περιεχόμενοτης δημοκρατίας. Η δημοκρατία είναι πολύ λιγότερο μια μορφή διακυβέρνησης και πολύπερισσότερο μια γνήσια υπηρεσία που προσφέρεται από όλους στην κοινότητα και υπέρ τουκοινού καλού. Περισσότερο από κάθε άλλο καθεστώς, η δημοκρατία καλεί τον καθένα να αναλάβειδράση και να συμμετάσχει.
Το ίδιο ισχύει στην κοινωνική οικονομία της αγοράς, που είναι κάτι περισσότερο από ένα απλώςοικονομικό σύστημα. Απαιτεί και ενθαρρύνει το αίσθημα ευθύνης μεταξύ όλων των πολιτών.Τοποθετεί το κοινό καλό πάνω από το ατομικό συμφέρον και θέτει την ιδιοκτησία στην υπηρεσίατης κοινότητας, χωρίς την οποία δεν μπορεί να διασφαλιστεί. Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο,πρέπει να επαναλαμβάνουμε διαρκώς σε εμάς τους ίδιους ότι αυτό που έχει σημασία είναι νααντικαταστήσουμε τη διαίρεση με τη συμμετοχή στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Εντούτοις,συμμετοχή δεν σημαίνει ότι ο καθένας παίρνει και από κάτι. Αντιθέτως, σημαίνει ότι ο καθέναςμπορεί να συμβάλει από κάτι και οφείλει να συμμετέχει.
Με προβληματίζει ιδιαίτερα το ότι τα δικαιώματα που αποτελούν τη βάση της ελευθερίας μαςαντιμετωπίζονται με ολοένα και μεγαλύτερη περιφρόνηση. Η αυθεντικότητα και η δύναμη τηςδημοκρατίας πηγάζουν αποκλειστικά από τη στάση των πολιτών. Αυτή η έννοια της ιθαγένειαςείναι που μας επιτρέπει να συμβιώνουμε ως κοινότητα και που μας ενθαρρύνει να αναζητούμεκάθε φορά όλα όσα μας ενώνουν. Αποτελούμε μέρος μιας κοινότητας εθνών που διασφαλίζουντα δικαιώματα των πολιτών, αγωνίζονται για την ειρήνη και την ευημερία και θέλουν νασυμβιώνουν ειρηνικά. Κατά την άποψή μου, το μέλλον της ηπείρου στην οποία ζούμε θα είναιθετικό εάν μπορέσει να βρει το κέντρο βάρους σε αυτές τις αξίες της δικαιοσύνης, τηςδημοκρατίας, της ειρήνης και της ελευθερίας και εάν μπορέσει να βρει την ενότητα που χάσαμεμετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μιλήσαμε για τη δυτική συμμαχία, το ανατολικό μπλοκ και τησύγκρουση Ανατολής-Δύσης· είχαμε ανατολικό και δυτικό Βερολίνο· ο κόσμος μας χωρίστηκεσε Ανατολή και Δύση, αλλά δεν είχε πια κέντρο. Μια ειλικρινής αναζήτηση για τα όσα μας ενώνουνείναι, συνεπώς, μια αναζήτηση για το κέντρο μας.
Εκνευρίζομαι, μερικές φορές, διότι όλα αυτά που στερηθήκαμε στην Ανατολική Γερμανία καιπου λαχταρούσαμε επί τόσα χρόνια θεωρούνται τώρα δεδομένα και περνούν σχεδόν απαρατήρητα.Αναφέρομαι στην ελεύθερη πραγματοποίηση ταξιδιών, στην ελευθερία του λόγου, στο ελεύθεροεμπόριο, στην ελευθερία του Τύπου και στη θρησκευτική ελευθερία. Αναφέρομαι στο δικαίωμα
σε ελεύθερες και αδιάβλητες εκλογές με μυστική ψηφοφορία και στο δικαίωμα συνδιαχείρισης.Ο κόσμος σήμερα τα θεωρεί όλα αυτά τόσο δεδομένα που δεν τους δίνει πλέον σημασία. Ελλοχεύειπάντα ο κίνδυνος να θεωρηθούν όλα αυτά ασήμαντα και να υποτιμηθούν. Ταράζομαι μερικέςφορές όταν σκέφτομαι πόσο συχνά οι άνθρωποι τείνουν να διακυβεύουν όσα έχουν επιτύχει,διότι τα θεωρούν δεδομένα και δεν τα εκτιμούν πια. Επίσης καταβάλλουν ελάχιστες προσπάθειεςγια να διευρύνουν όσα έχουν καταφέρει.
(Χειροκροτήματα)
Συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολα προβλήματα. Τώρα που διευρύναμε την ΕυρωπαϊκήΈνωση, πρέπει να της προσδώσουμε και περισσότερο βάθος. Ωστόσο, τα προβλήματα αυτάεξακολουθούν να είναι ελκυστικότερα απ’ ό,τι μια επιστροφή στη σύγκρουση. Είναι σαφώςπροτιμότερο το να εργαζόμαστε από κοινού για την αντιμετώπιση κρίσεων και την επίλυσηπροβλημάτων από το να τα αντιμετωπίζουμε μόνοι μας.
(Χειροκροτήματα)
Το μεγαλύτερο δυστύχημα για τους λαούς της Ευρώπης θα ήταν να επιστρέψουμε σε μιακατάσταση όπου απουσιάζει η ενότητα. Για τον λόγο αυτόν, και ειδικότερα μια ημέρα όπως ησημερινή, ας αναζητήσουμε όλα όσα μας ενώνουν. Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες πουπροανέφερα αποτελούν τον πυρήνα και το επίκεντρο της κοινωνίας μας, καθώς και της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης και της κοινότητας αξιών μας. Αυτά είναι που μας ενώνουν. Από αυτό το επίκεντροπηγάζει το καθοριστικό και ίσως το μόνο σημαντικό καθήκον που επιβάλλεται σε εμάς ως πολίτεςτης Ευρώπης. Οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να προασπιστούμε αυτά τα δικαιώματα και τιςελευθερίες. Η προάσπιση της ελευθερίας βρίσκεται στο επίκεντρο της Ευρώπης.
(Χειροκροτήματα)
Έχουμε διδαχθεί ότι η ελευθερία είναι αδιαίρετη. Δεν είναι δυνατόν ένα τμήμα ενός λαού να είναιελεύθερο, ενώ το άλλο να ζει σε ένα καταπιεστικό σύστημα, όπως συνέβη στην περίπτωσή μαςστη Γερμανία. Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου και του σιδηρού παραπετάσματος στηνΕυρώπη δεν χαροποίησε μόνο τους Ανατολικογερμανούς και όλους σχεδόν τους λαούς τηςΑνατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Σφράγισε επίσης την ελευθερία ολόκληρης της Ευρώπης.Γι’ αυτό, οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να βρουν όσα τους ανήκουν υπό την πραγματική έννοιατου όρου μόνο εντός της κοινότητας. Πρέπει να διατηρήσουμε την ελευθερία εντός της κοινότητάςμας αν θέλουμε να διασφαλίσουμε για εμάς τους ίδιους ένα θετικό μέλλον.
Ο τελευταίος αιώνας, με τα ζενίθ και τα φοβερά ναδίρ του, μας δίδαξε ένα πράγμα. Η ιστορίαδεν είναι ένα μυστηριώδες πεπρωμένο που τιμωρεί τους λαούς. Η ιστορία δεν είναι τίποτε άλλοαπό τις πράξεις των ανθρώπων. Εντούτοις, είναι πιο δύσκολο να επηρεάσει κανείς τις πράξειςτων ανθρώπων ζητώντας τους να αλλάξουν παρά δίνοντάς τους το καλό παράδειγμα. Όσαισχύουν για τα άτομα ισχύουν και για τους βουλευτές του κοινοβουλίου, τις κυβερνήσεις καιολόκληρα τα έθνη. Δεν μπορούμε να ζητούμε από τους πολίτες μας να αποκτήσουν μιαφιλελεύθερη, δημοκρατική προσέγγιση απέναντι στη ζωή. Πρέπει να τους δώσουμε το παράδειγμα.Γι’ αυτό, ένα μόνο πράγμα σας ζητώ σήμερα και απευθύνω επείγουσα έκκληση στους λαούς τηςΕυρώπης: ας αναζητήσουμε, ας προωθήσουμε και ας υπερασπιστούμε όσα μας ενώνουν σε όλαόσα πράττουμε. Σας είμαι ευγνώμων που μου επιτρέψατε να αναλάβω την ευθύνη και που εγώ,ως πολίτης, εξακολουθώ να είμαι υπεύθυνος για το Βρανδεμβούργο, την ιδιαίτερη πατρίδα μου,για μια ενωμένη Γερμανία, την πατρίδα που αγαπώ, και για την Ευρώπη, η ενότητα της οποίαςθα καθορίσει τη μοίρα μας και το μέλλον μας.
Πρόεδρος. – Όπως επισημάνατε, κύριε de Maizière, η επανένωσή μας –η επανένωση τηςΓερμανίας– ξεκίνησε ακόμη νωρίτερα, διότι αλλάξαμε τη στάση μας, την προσέγγισή μας έναντιτης κοινής ευρωπαϊκής μας ιστορίας και του κοινού ευρωπαϊκού μας μέλλοντος. Αλλά η πιοσυναρπαστική στιγμή ήταν, φυσικά, στις 3 Οκτωβρίου 1990.
Όπως θα αντιληφθήκατε, δεν καλωσόρισα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον πρώην Πρόεδροτου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Hans-Gert Pöttering, διότι εσείς, Hans-Gert, είστε ένας απόεμάς. Κάθεστε εδώ κάθε μέρα και εργάζεστε μαζί μας, αλλά είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς πουβρίσκεστε ανάμεσά μας.
Τώρα θα ακούσουμε τον δεύτερο αξιότιμο ομιλητή μας, τον Jacques Delors. Αρχικά, είχεδιοριστεί σύμβουλος του πρωθυπουργού της Γαλλίας, Jacques Chaban-Delmas. Στη συνέχεια,για δυόμισι χρόνια, διατέλεσε βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ίσως να μην τοθυμόμαστε όλοι μας αυτό. Έπειτα, διατέλεσε και υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Εξελέγηγια δύο θητείες Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ηγήθηκε του εγχειρήματος της ενιαίαςαγοράς και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία και την εφαρμογή της Συνθήκηςτου Μάαστριχτ, που είναι πολύ σημαντική για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός ήταν οιδρυτής και ο πρόεδρος της ομάδας προβληματισμού Notre Europe, και ορισμένων άλλωνπρωτοβουλιών.
(Χειροκροτήματα)
Jacques L.J. Delors , πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε,κύριε de Maizière, κύριε Van Rompuy, κύριε Barroso, εξοχότητες, αξιότιμοι βουλευτές τουΕυρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κυρίες και κύριοι, μεσολάβησε μόλις ένας χρόνος μεταξύ της πτώσηςτου Τείχους του Βερολίνου και της επανένωσης της Γερμανίας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1989, οι λαοί της Ευρώπης εκφράστηκαν: στην Πολωνία, τα γεγονόταπου ξεκίνησαν από τις απεργίες του Γκντανσκ το καλοκαίρι του 1980 οδήγησαν στις συμφωνίεςτου Belvedere που υπεγράφησαν μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου του 1989, και ακολούθησανοι πρώτες ελεύθερες εκλογές στις 4 Ιουνίου 1989· στην Τσεχοσλοβακία, ο λαός απέτισε φόροτιμής στον Jan Palach που αυτοπυρπολήθηκε· η Ουγγαρία σφραγίστηκε από την επίσημη κηδείατου Imre Nagy, η μνήμη του οποίου επιτέλους αποκαταστάθηκε· στη Βουλγαρία, ο πρόεδροςZhivkov υποχρεώθηκε σε παραίτηση· και, φυσικά, στην Ανατολική Γερμανία, ολοένα καιπερισσότερος κόσμος συμμετείχε σε ειρηνικές διαδηλώσεις. Τα αιτήματα του λαού διαρκώςκέρδιζαν έδαφος και, στις 2 Μαΐου 1989, το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ Ουγγαρίας καιΑυστρίας επέτρεψε σε ορισμένους Ανατολικογερμανούς να περάσουν στη Δύση.
Ζήσαμε, συνεπώς, μια στιγμή επιτάχυνσης της ιστορίας, και πρέπει να παραδεχτούμε ότι μαςξάφνιασε όλους μας. Ορισμένοι από εμάς διαισθανόμασταν τις αυξανόμενες ανισορροπίες στιςκομμουνιστικές χώρες, αλλά κανείς δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει ότι το ποτήρι θα ξεχείλιζε τόσογρήγορα. Το 1989 ήταν μια χρονιά μεγάλων αλλαγών σε πολλές περιοχές του κόσμου, με τηνπτώση της δικτατορίας του Pinochet, όπως θυμάμαι, στη Χιλή και την εξέγερση στην πλατείαΤιενανμέν στην Κίνα.
Για να επιστρέψω στην Ευρώπη, τα γεγονότα του 1989 μπορούσαν, ανά πάσα στιγμή, ναπυροδοτήσουν τη βιαιότερη καταστολή ή αιματηρές συγκρούσεις και να οδηγήσουν σε μιαμακρά περίοδο αστάθειας και κινδύνου για την ειρήνη. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αυτό είναι τοδεύτερο δίδαγμα που αντλήσαμε μετά τα όσα μας δίδαξαν οι λαϊκές εξεγέρσεις. Εμείς, που ζήσαμετα γεγονότα αυτά, είμαστε υποχρεωμένοι να καταθέσουμε τις μαρτυρίες αυτές.
Πράγματι, οι νέες γενιές πρέπει να διδαχθούν από τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, μιας καιδεν τα έζησαν από πρώτο χέρι. Σήμερα, ζουν σε έναν κόσμο ευημερίας και ειρήνης, παρατηρώνταςεξ αποστάσεως τις εντάσεις και τις εξεγέρσεις που συγκλονίζουν τον κόσμο. Συνεπώς, οι μοναδικέςεικόνες βίας και μίσους που αντικρίζουν είναι μέσα από το πρίσμα των μέσων ενημέρωσης. Τοσημαντικότερο όμως που πρέπει να διαφυλάξουν στη μνήμη τους είναι ότι χάρη στη σοφίαορισμένων παγκόσμιων ηγετών μπόρεσαν οι Ευρωπαίοι, κατά τη διάρκεια του 1989 και 1990,να ζήσουν μια μετάβαση που ήταν αναμφίβολα συγκινητική, αλλά χωρίς να χυθεί πολύ αίμα καιχωρίς να υπάρξουν επικίνδυνες προεκτάσεις.
(Χειροκροτήματα)
Δεν θα κατονομάσω όλους εκείνους τους ηγέτες –το έκανε ήδη ο κ. de Maizière– τους οποίουςεπαίνεσα για την ψυχραιμία και τη σοφία τους, από φόβο μήπως ξεχάσω κάποιον, μήπως θίξωευαίσθητες χορδές ή μήπως παρεξηγηθώ. Ορισμένοι από αυτούς, θα πρόσθετα, δυστυχώς βίωσαντην αχαριστία των λαών τους και των διαδόχων τους. Η ιστορία, είμαι βέβαιος, θα διορθώσειαυτά τα λάθη και τις παραλείψεις και το φως της αλήθειας θα λάμψει για τα γεγονότα αυτά.
Ας επιστρέψουμε, όμως, για λίγο στο σοκ που προκάλεσε η πτώση του Τείχους του Βερολίνουστις 9 Νοεμβρίου 1989. Πριν ακόμη οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες ξαναβρούν την ανάσα τους,η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έπρεπε να αντιδράσει, έστω και μόνο βάσει των διατάξεων της Συνθήκηςτης Ρώμης στην οποία αναφέρθηκε ο κ. de Maizière. Στις 11 Νοεμβρίου, έχοντας συγκαλέσειέκτακτη συνεδρίαση των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε συνέντευξη που παρέθεσα στηγερμανική τηλεόραση επιβεβαίωσα ότι οι Ανατολικογερμανοί είναι ελεύθεροι να επιλέξουν καιότι υπήρχε χώρος γι’ αυτούς στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Πρόσθεσα, και παραθέτω: «Είμαστεμια μεγάλη κοινότητα εντός της οποίας οφείλουμε από κοινού να οικοδομήσουμε το μέλλονμας για να ελέγξουμε καλύτερα την ιστορία προς όφελος όλων».
Την εποχή εκείνη, κανείς δεν μπορούσε να πει περισσότερα. Ήταν καθήκον μου να αποστείλωένα μήνυμα υποδοχής και ελπίδας στους ανατολικογερμανούς φίλους μας. Παράλληλα,επιχείρησα να κατευνάσω τους φόβους και τις ανησυχίες που ένιωθε πολύς κόσμος. Από τηστιγμή εκείνη και μετά, διεξήχθησαν πολλές συνεδριάσεις μεταξύ των ηγετών σε ολόκληρο τονκόσμο, μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, μεταξύ της τελευταίας καιτων Ευρωπαίων, και μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας και των τεσσάρων συμμαχικώνδυνάμεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που έμεινε γνωστή ως διαδικασία «δύο συν τέσσερα».Εν τω μεταξύ, σημειωνόταν πρόοδος στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΟμοσπονδιακήςΔημοκρατίας της Γερμανίας και των εκπροσώπων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, καικυρίως μεταξύ του κ. de Maizière και του καγκελάριου Kohl.
Αυτό δημιούργησε πολλά ερωτήματα, οφείλουμε να πούμε, στο εσωτερικό της ΕυρωπαϊκήςΚοινότητας ενόψει αυτής της ριζικής αλλαγής πολιτικού σκηνικού. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα,όμως, δεν μπορούσε εν τέλει παρά να εγκρίνει και να στηρίξει την επανένωση των δύο Γερμανιών,πράγμα το οποίο και έπραξε στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που διεξήχθη στις24 Απριλίου 1990 στο Δουβλίνο. Ενεργώντας με τον τρόπο αυτόν και λαμβάνοντας υπόψη τιςδιαβεβαιώσεις που δόθηκαν όσον αφορά τον μόνιμο και δίκαιο χαρακτήρα των διευθετήσεωνπου συνήφθησαν στη διαδικασία «δύο συν τέσσερα», η Κοινότητα παρέμεινε πιστή στις αξίες τιςοποίες πρεσβεύει: ειρήνη, αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των λαών και αλληλεγγύη, ειδικότεραπρος όλους τους Γερμανούς σε Ανατολή και Δύση. Επιπλέον, θεωρώ ότι όλα αυτά τα ζοφεράχρόνια, η ίδια η ύπαρξη της Κοινότητας, και όχι απλώς η υλική της ευημερία, αποτέλεσε ανέκαθενσημείο αναφοράς και φάρο για όλους τους λαούς που ζούσαν υπό τον κομμουνιστικό ζυγό.
Ειδικότερα, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η Κοινότητα κινείτο συντονισμένα με τα γεγονότααυτά. Από τις αρχές Ιουλίου του 1989 –όπως θα θυμάται ο κ. Dumas, καθώς ήταν ένας από
τους εμπλεκόμενους– πριν ακόμη από την πτώση του Τείχους, η Επιτροπή είχε πείσει την ΟμάδαG7 να εγκρίνει ένα σχέδιο αρωγής για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Ηυιοθέτηση ανοιχτού πνεύματος και ευνοϊκής προδιάθεσης έναντι της διεύρυνσης είχε ήδηεπισήμως επιβεβαιωθεί. Ωστόσο, μετά την πτώση του Τείχους, το γερμανικό ζήτημα, οφείλουμενα πούμε, αποτελούσε κύριο μέλημα. Τι πορεία θα επέλεγε η ενοποιημένη Γερμανία;
Στις 19 Νοεμβρίου 1989, με πρωτοβουλία του κ. Mitterrand, συγκλήθηκε έκτακτο ΕυρωπαϊκόΣυμβούλιο για να προετοιμαστεί το έδαφος για την έναρξη τακτικών διαβουλεύσεων μεταξύτων δύο Γερμανιών και των εταίρων τους. Μια μακροσκελής παρουσίαση του καγκελάριου Kohlσυνόψισε την κατάσταση η οποία, φυσικά, εξακολουθούσε να είναι αναγκαστικά ρευστή. Ηιλιγγιώδη πορεία της ιστορίας είχε ήδη αρχίσει.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρξε επίσης πολύ δραστήριο και προσεχτικό την περίοδο εκείνη.Οι συζητήσεις του αντανακλούσαν τα ερωτήματα που τίθεντο για το μέλλον της Γερμανίας καιτον κίνδυνο, τον οποίο πολλοί βουλευτές συμμερίζονταν, να επιβραδυνθεί η διαδικασίαευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μετά την ώθηση που είχε δοθεί από την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξητου 1987. Στις 28 Νοεμβρίου 1989, το Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα πολύ σημαντικό ψήφισμαεπιβεβαιώνοντας, και παραθέτω αυτούσια, ότι «όλοι οι λαοί της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένουτου πολωνικού λαού, έχουν, σύμφωνα με την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, το δικαίωμα να ζουνεντός ασφαλών συνόρων, όπως έχουν επί του παρόντος καθοριστεί». Με τον τρόπο αυτόν, τοΕυρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικαλέστηκε μία από τις πλέον δύσκολες συζητήσεις, που κατέληξανστη διατήρηση της συνοριακής γραμμής Oder-Neisse.
Στις 17 Ιανουαρίου 1990, στάθηκα ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως Πρόεδρος τηςΕυρωπαϊκής Επιτροπής και δήλωσα ότι, και παραθέτω: «Η Ανατολική Γερμανία είναι ειδικήπερίπτωση. Η θέση της είναι εντός της Κοινότητας, εφόσον το επιθυμεί». Η ύπαρξη αυτής τηςπροοπτικής οδήγησε το Κοινοβούλιό σας να συστήσει μια προσωρινή επιτροπή, προκειμένουνα μελετήσει τις επιπτώσεις που θα είχε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα η διαδικασία επανένωσηςτης Γερμανίας. Η εν λόγω επιτροπή, που συγκροτείτο, οφείλω να επισημάνω, από εξαιρετικάέμπειρες προσωπικότητες μεταξύ των οποίων και αρκετοί υπουργοί Εξωτερικών, κατόρθωσε ναάρει τυχόν αμφιβολίες για την ένταξη των κρατιδίων της Ανατολικής Γερμανίας, και άνοιξε τονδρόμο γι’ αυτήν. Είναι χρήσιμο να υπενθυμίζουμε στους σκεπτικιστές όλων των πολιτικώναποχρώσεων το γεγονός ότι, χάρη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η έννοια μιας πλουραλιστικήςκαι ζωντανής δημοκρατίας δεν είναι φρούδη ελπίδα αλλά πραγματικότητα. Η επιτροπή τοαπέδειξε σε εκείνη την περίσταση.
(Χειροκροτήματα)
Συνολικά, δεν θα πρέπει να υποτιμούμε τα επιτεύγματα και την επιρροή της ευρωπαϊκήςολοκλήρωσης, παρά τα όποια εμπόδια εξακολουθούσαν να υπάρχουν. Φυσικά, δεν θα επιχειρήσωνα ξεχωρίσω τα σημαντικότερα γεγονότα και ιδέες που επηρέασαν αυτό το μεγαλειώδες κίνημααπελευθέρωσης.
Αναμφίβολα, το πρώτο είναι η ικανότητα των λαών να αντιστέκονται στην καταπίεση, ναεκφράζουν τη δίψα τους για ελευθερία και να εκδηλώνουν ειρηνικά το θάρρος τους. Εντούτοις,θα ήταν παράλειψη εκ μέρους μου να μην αναφερθώ στις εκκλήσεις του Ιωάννη Παύλου Β’, καιειδικότερα στην έκκλησή του προς τον πολωνικό λαό σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή: «Μηνφοβάστε!» Ούτε μπορώ να ξεχάσω τη σταθερή, πλην όμως ανοικτή και γενναιόδωρη πολιτικήτης Δυτικής Γερμανίας έναντι της ΛΔΓ τα χρόνια που προηγήθηκαν της πτώσης του Τείχους.
Η ελευθερία θριάμβευσε, αλλά η ελευθερία έχει και υποχρεώσεις. Η συνθήκη για την επανένωσητης Γερμανίας παρουσίασε δύο προκλήσεις. Η πρώτη αφορούσε την αλληλοκατανόηση μεταξύ
του λαού της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλη διορατικότητα,κατανόηση και γενναιοδωρία. Η δεύτερη ήταν οικονομική και κοινωνική, και εξίσου δύσκολονα επιτευχθεί. Απαιτούσε να καταβληθούν τεράστιες προσπάθειες υπό τη μορφή μαζικών ετήσιωνμεταφορών πόρων, από τη Δύση στην Ανατολή, που ανέρχονταν στο 4-5% του εθνικού προϊόντοςτης Δυτικής Γερμανίας, ή, κυρίες και κύριοι, σε ποσό ύψους 1.400 δισ. ευρώ σε διάστημαεικοσαετίας. Για να μην αναφέρω τις άλλες συνεισφορές υπό τη μορφή τεχνικής βοήθειας, πουαπαιτήθηκαν για την ανασυγκρότηση της οικονομίας της Ανατολικής Γερμανίας.
Το μέγεθος του επιτεύγματος αυτού απεικονίζεται από έναν μόνο αριθμό: σε διάστημα είκοσιετών, το κατά κεφαλήν εισόδημα της ΛΓΔ αυξήθηκε από το 40% στο 73% του εισοδήματος τωνΔυτικογερμανών. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια χάρη στη συνεχιζόμενηκαταβολή του φόρου αλληλεγγύης – εάν δεν απατώμαι, θα συνεχιστεί έως το 2019. Οι ίδιοι οιΓερμανοί συμφωνούν με αυτό. Εντούτοις, απαιτούνται επιπλέον προσπάθειες για να αλλάξουντόσο οι νοοτροπίες όσο και οι οικονομικές και κοινωνικές δομές.
Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα συνέβαλε με την επέκταση της πολιτικής για τηνοικονομική και κοινωνική συνοχή στα ανατολικά κρατίδια, κάτι που είναι γνωστό στους βουλευτέςτου ΕΚ. Παρότι τα ποσά που δεσμεύθηκαν δεν ήταν ανάλογα των προσπαθειών που κατέβαλανοι Γερμανοί, οι ευρωπαϊκές συνεισφορές σηματοδότησαν σαφώς την πλήρη ένταξη της ΑνατολικήςΓερμανίας στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, την αύξηση των ανταλλαγών σε επίπεδο ανθρώπινων καιτεχνικών πόρων και την έναρξη τακτικού διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τωνηγετών των νέων κρατιδίων. Προσωπικά ήθελα η Κοινότητα να πράξει περισσότερα, αλλά ηγερμανική ηγεσία, ανησυχώντας για τις αντιδράσεις των εταίρων τους, μου ζήτησε να μηνπροχωρήσω περαιτέρω την προσπάθεια των διαρθρωτικών ταμείων.
Κυρίες και κύριοι, 20 χρόνια αργότερα κι ενώ, πέρα από τη χρηματοπιστωτική κρίση, η ευρωπαϊκήολοκλήρωση προκαλεί πολλά ερωτηματικά, τα 27 κράτη μέλη βρίσκονται αντιμέτωπα με μιαιστορική ευθύνη: είτε να εμβαθύνουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είτε να επιβιώνουν, μέρα μετη μέρα, χάρη σε συμβιβασμούς που, αν και απαραίτητοι, δεν υπόσχονται πολλά για το μέλλον.
(Χειροκροτήματα)
Σήμερα που εορτάζουμε περιχαρείς τη γερμανική επανένωση, πώς είναι δυνατόν να μην ρωτήσουμετη Γερμανία πώς βλέπει το μέλλον της Ευρώπης; Η ενοποιημένη Γερμανία είναι η οικονομικήατμομηχανή των 27 χωρών που συγκροτούν την Ένωση. Για να αναφέρω μόνο ένα στοιχείο, ηΓερμανία παράγει το 25% του συνολικού ΑΕγχΠ της οικονομικής και νομισματικής ένωσης(ΟΝΕ). Αναφέρομαι στην ΟΝΕ διότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύτων ευρωπαϊκών χωρών που μοιράζονται το ίδιο νόμισμα, με τα δικαιώματα αλλά και τιςυποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται. Πολλοί στην Ευρώπη τείνουν ενδεχομένως να το ξεχνούν.
(Χειροκροτήματα)
Από γεωπολιτικής άποψης, η Γερμανία βρίσκεται σήμερα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης καιτης υπόλοιπης μεγάλης ευρωπαϊκής ηπείρου. Η θέση της είναι ισχυρή και, από πολλές απόψεις,ελκυστική, πράγμα που εγείρει πολλά ερωτήματα τόσο εντός όσο και εκτός της Γερμανίας. Οιίδιοι οι Γερμανοί συμφωνούν με την άποψη αυτή, όπως φαίνεται σαφώς από τη Λευκή Βίβλο γιατην ασφάλεια στη Γερμανία. Παραθέτω: «Σημαντικό ρόλο στη μελλοντική, και μετέπειτα,διαμόρφωση της Ευρώπης αναμένεται να διαδραματίσει η ενωμένη Γερμανία λόγω της έκτασήςτης, των δημογραφικών μεγεθών της, της οικονομικής της δύναμης και της γεωγραφικής τηςθέσης στο κέντρο της ηπείρου».
Συνεπώς, δεν είμαστε πλέον στην περίοδο πριν από το 1989, όταν η Γερμανία επεδείκνυεαυτοσυγκράτηση και διακριτικότητα, για λόγους που ο καθένας μπορούσε να κατανοήσει και
για τους οποίους μπορούσε να είναι ακόμη και ευγνώμων. Αυτή η συγκρατημένη στάση είχε ωςαποτέλεσμα να αναλάβουν τα ηνία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης διαδοχικές γερμανικέςκυβερνήσεις, ιδίως όταν επρόκειτο να εγκαταλειφθεί το πανίσχυρο γερμανικό μάρκο –και ομιλώγια το πανίσχυρο γερμανικό μάρκο, διότι τα 10 μάρκα είναι το σύμβολο της γερμανικήςαναγέννησης– υπέρ του ευρώ, του ενιαίου νομίσματος.
Οι παρατηρήσεις αυτές δεν είναι μια έκφραση νοσταλγίας, αλλά μια έκκληση από έναν από τουςακτιβιστές της Ευρώπης, και απευθύνονται όχι μόνο στη Γερμανία, την επανένωση της οποίαςεορτάζουμε, αλλά σε όλα τα κράτη μέλη. Άραγε εξακολουθούν να έχουν νόημα οι αξίες που μαςκληροδότησαν οι ιδρυτές της Ευρώπης; Εξακολουθούν να είναι κυρίαρχες; Η κληρονομιά πουμας άφησαν αφορά περισσότερο το γιατί θέλουμε να ζήσουμε μαζί παρά τις Συνθήκες, πουαποτελούν απλώς αναγκαίες θεσμικές συμφωνίες.
Ωστόσο, δεν θα ήθελα να ολοκληρώσω την ομιλία μου με αυτόν τον ελαφρώς απαισιόδοξο τόνο,με αυτό το ερωτηματικό να επικρέμεται. Όχι, σαφώς όχι. Αυτό που συγκρατώ στη μνήμη μουκαι στην καρδιά μου είναι εκείνη η νύχτα της 3ης Οκτωβρίου, όταν ο Πρόεδρος του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου, κ. Barón Crespo, και εγώ είχαμε τη χαρά και την τιμή να είμαστε προσκεκλημένοισε εκείνη την αξέχαστη βραδινή συνεδρίαση στο παλαιό Reichstag. Οι ηγέτες της Δυτικής καιΑνατολικής Γερμανίας συνεδρίασαν με ενθουσιασμό σε μια ατμόσφαιρα που σφραγίστηκε απόσοβαρότητα και ευφορία. Όλοι οι Ευρωπαίοι θα συμμερίζονταν αυτήν τη βαθιά συγκίνηση.
Μετά την τελετή, βγήκα στους δρόμους του Βερολίνου θέλοντας να αφουγκραστώ τασυναισθήματα του λαού. Και εκεί, το μόνο που αντίκρισα ήταν σοβαρότητα και ευφορία· χωρίςτυμπανοκρουσίες ή πομπώδεις εκδηλώσεις. Ήταν μια ήσυχη νύχτα που την απολάμβαναν όλοιαναλογιζόμενοι τις διαιρέσεις του παρελθόντος, την αγωνία των οικογενειών που είχαν διαλυθείαπό μια αυθαίρετη πράξη της ιστορίας· μια ήσυχη νύχτα κατά τη διάρκεια της οποίας έκανασκέψεις για την Ευρώπη μας, που είχε απαλλαγεί από το μίσος και τις συγκρούσεις, μια Ευρώπηπου ήθελα να είναι ενωμένη, ισχυρή και γενναιόδωρη την ίδια στιγμή.
Θα συμφωνήσετε σαφώς ότι απομένουν πάρα πολλά να γίνουν για να εδραιωθούν τα επιτεύγματάμας και να προχωρήσουμε στο μέλλον.
(Οι βουλευτές, όρθιοι, χειροκροτούν τον ομιλητή)
Πρόεδρος. – Θυμόμαστε, κύριε Delors, την ομιλία που δώσατε στο Κολέγιο της Ευρώπης στηBruges στις αρχές του 1990. Αφορούσε τη γερμανική επανένωση, και η γερμανική επανένωση,όπως είπατε, ήταν ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσουμε έναν καλύτερο συντονισμό στηνΕυρώπη και ένα καλύτερο μέλλον για την Ευρώπη. Ήταν μια σημαντική και διορατική ομιλία.
Σας ευχαριστούμε πολύ και για τη σημερινή σας ομιλία.
Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω τους αξιότιμους προσκεκλημένους από την Ισπανία, τη Γαλλία,τη Γερμανία, καθώς και τους προέδρους των θεσμικών μας οργάνων, της Επιτροπής και τουΣυμβουλίου, που ήταν μαζί μας. Θα ακούσουμε τώρα τον ευρωπαϊκό ύμνο.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΑντιπροέδρου
11. Ώρα των ψηφοφοριών (συνέχεια)
Πρόεδρος. – Συνεχίζουμε με τις ψηφοφορίες.
(Για τα αποτελέσματα και λοιπές πληροφορίες επί της ψηφοφορίας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά).
11.1. Διάσκεψη για τη βιοποικιλότητα - Nagoya 2010 (ψηφοφορία)
- Πριν από την ψηφοφορία:
Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι πολύ σύντομος. Θα ήθελα να εκφράσω,με αυτήν τη σύντομη παρέμβαση επί της διαδικασίας, τον θαυμασμό μου για τον μεγάλομουσικοσυνθέτη Beethoven αλλά και την αποδοκιμασία μου για το γεγονός ότι μας επέβαλανέναν ευρωπαϊκό ύμνο που έχει εξαφανιστεί …
(Διαμαρτυρίες)
(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)
Joseph Daul (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εξανίσταμαι με τις δηλώσεις αυτές.
(Χειροκροτήματα)
Από σεβασμό προς την ελευθερία, την ειρήνη και όλα όσα υπέστησαν οι πολίτες μας, ζητώ απλώς,εάν αυτοί οι κύριοι σέβονται τον εαυτό τους και θέλουν να τους σέβομαι και εγώ, να μην δέχονταιπλέον τη βουλευτική αποζημίωση που τους καταβάλλει η Ευρώπη.
(Χειροκροτήματα)
Πρόεδρος. – Κύριε Gollnisch, είμαι πολύ ευγενικός και ανεκτικός άνθρωπος. Δεν έχετε τονλόγο. Δεν μπορείτε να παρέμβετε επί της διαδικασίας. Εάν συνεχίσετε να φωνασκείτε, θα φροντίσωώστε να εξέλθετε με ευγενικό τρόπο από την Αίθουσα.
- Πριν από την ψηφοφορία:
Sandrine Bélier (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελανα σας ζητήσω να ελέγξετε ότι η ακριβής και αρχική διατύπωση της παραγράφου 35 τουψηφίσματος, που τίθεται σε ψηφοφορία και που τονίζει ότι είναι σημαντικό η εταιρική κοινωνικήευθύνη να λάβει υπόψη και τη βιοποικιλότητα, είναι αυτή της γαλλικής έκδοσης και ότι αυτή ηέκδοση θα χρησιμοποιηθεί. Επιπλέον, η λέξη «κοινωνική», η οποία εξαφανίστηκε από την αγγλικήέκδοση, θα πρέπει να προστεθεί ξανά και να διορθωθεί η έκδοση.
- Μετά από την ψηφοφορία επί της παραγράφου 16:
Sandrine Bélier (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μας καλέσατε να ψηφίσουμε υπέρ τηςαρχικής διατύπωσης της παραγράφου 16. Ωστόσο, υπήρξε ξεχωριστή ψηφοφορία προηγουμένως,και η παράγραφος 16 τροποποιήθηκε. Διεξήχθησαν δύο ξεχωριστές ψηφοφορίες. Για τον λόγοαυτόν, ψηφίσαμε υπέρ του αρχικού κειμένου αλλά κατά της τροπολογίας.
- Πριν από την ψηφοφορία επί της παραγράφου 4:
Esther de Lange (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προτού προχωρήσουμε στην τελική ψηφοφορία–παρόλο που είμαι πολύ ικανοποιημένη από το γεγονός ότι εγκρίναμε την τροπολογία 1– θεωρώότι η κ. Bélier από την Ομάδα των Πρασίνων έχει δίκιο. Στην ουσία, μας καλέσατε να ψηφίσουμεεπί της αρχικής παραγράφου.
Στις οθόνες, διαπιστώσαμε εν συνεχεία ότι ψηφίσαμε για την τροπολογία 1. Για να είμαστε δίκαιοιαπέναντι στην Ομάδα των Πρασίνων, θεωρώ ότι πρέπει να επαναλάβουμε την ψηφοφορία επίτης τροπολογίας 1.
Εάν εγκριθεί η τροπολογία 1, η αρχική παράγραφος καταπίπτει.
Πρόεδρος. – Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι ομιλώ ελληνικά, που δεν είναι μια ιδιαίτεραδιαδεδομένη γλώσσα, και την ομιλώ γρήγορα για να βοηθήσω το έργο όλων. Πιστεύω –ίσως νασφάλλω– ότι έθεσα πρώτα την τροπολογία 1 σε ονομαστική ψηφοφορία και ότι εν συνεχείαέθεσα σε ψηφοφορία …
(Αντιρρήσεις)
Εντάξει, εμπιστεύομαι την άποψη του Σώματος. Υποθέτω, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ότι ητροπολογία 1 θα απορριφθεί και εν συνεχεία το αρχικό κείμενο θα εγκριθεί, αλλά θα το πράξω.
Θα θέσω εκ νέου την τροπολογία 1 σε ονομαστική ψηφοφορία. Η ψηφοφορία είναι ανοικτή.
(Η τροπολογία 1 εγκρίνεται με ονομαστική ψηφοφορία)
11.2. Συμφωνία της Βασιλείας II και αναθεώρηση των οδηγιών για τις κεφαλαιακέςαπαιτήσεις (ΟΚΑ 4) (A7-0251/2010, Othmar Karas) (ψηφοφορία)
11.3. Συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και παγκόσμιαυγεία (A7-0245/2010, Véronique De Keyser) (ψηφοφορία)
11.4. Πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 (ψηφοφορία)
11.5. Mέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (B7-0535/2010) (ψηφοφορία)
Csaba Őry (PPE). – (HU) Θα θέλαμε να προσθέσουμε τη διατύπωση «αλλά με δικούς τουκανόνες» στην προτεινόμενη τροπολογία 1, που υποβλήθηκε από 40 βουλευτές. Συμφώνησαεπί της προφορικής τροπολογίας με τους υπολοίπους, συμπεριλαμβανομένων των βουλευτώνπου υπέβαλαν την προτεινόμενη τροπολογία.
(Η προφορική τροπολογία κρατείται)
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. LIBOR ROUČEKΑντιπροέδρου
12. Σύνθεση των επιτροπών και των αντιπροσωπειών: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
13. Αιτιολογήσεις ψήφου
Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου
- Έκθεση: Veronique Mathieu (A7-0253/2010)
Lucas Hartong (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η αγαπητή μου συνάδελφος, κ. Mathieu,εισηγήθηκε στην έκθεσή της να αρνηθούμε, προς το παρόν, να εγκρίνουμε την απαλλαγή όσοναφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας για τοοικονομικό έτος 2008. Φυσικά, η Ομάδα μου, που αντιπροσωπεύει το ολλανδικό Κόμμα γιατην Ελευθερία (PVV), θεώρησε πως η προσέγγιση αυτή ήταν πολύ σωστή. Για να είμαι ακριβής,ο φάκελος σχετικά με την Αστυνομική Ακαδημία θυμίζει από την αρχή μέχρι το τέλος αστυνομικόμυθιστόρημα με τον Ηρακλή Πουαρό. Κακοδιαχείριση, σύστημα λογιστικής ευάλωτο στηναπάτη, πλήθος οικονομικών παρατυπιών και, συγκεκριμένα, «δημιουργικές» δημοσιονομικέςδαπάνες, αυθαίρετη διαχείριση κονδυλίων, και ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ. Στην
πραγματικότητα, η κατάσταση ήταν τόσο άσχημη, ώστε στο τέλος αναγκάστηκε να επέμβει ηΕυρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης.
Συνιστά θετική εξέλιξη το ότι διεξάγεται έρευνα και λαμβάνονται μέτρα για την καταπολέμησητης απάτης. Όμως, δεν θα ήταν καλύτερα αν η απάτη είχε αποτραπεί ήδη από την πρώτη στιγμή;Πώς είναι δυνατόν να έφτασαν τα πράγματα ως εδώ; Γιατί οι μηχανισμοί ελέγχου αποδείχτηκαντόσο κατάφωρα ανεπαρκείς; Για μία ακόμα φορά, πρόκειται για μια κατάσταση που οι πολίτεςμας την βλέπουν και κουνάνε επικριτικά το κεφάλι. Ζητάμε ρητά, εκ μέρους των ολλανδώνπολιτών, να θέσετε τέρμα σε όλο αυτό το θέατρο σκιών της ευρωπαϊκής αστυνομίας τοσυντομότερο δυνατόν και απλώς να αφήσετε την επιτέλεση του πραγματικού αστυνομικού έργουστους διάφορους Πουαρό κάθε κράτους μέλους.
- Πρόταση ψηφίσματος: Ελλείψεις στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καιτης δικαιοσύνης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (RC-B7-0524/2010)
Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ενέκρινα αυτήν την πρωτοβουλίαγια να καταδικάσω τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη χρήση τουβιασμού ως όπλου πολέμου εναντίον γυναικών, αγοριών, κοριτσιών και βρεφών· για να ζητήσωνα αποδοθούν ευθύνες σε όσους εμπλέκονται· για να απαιτήσω μεγαλύτερη δέσμευση εκ μέρουςτων Ηνωμένων Εθνών μετά τις αποτυχημένες ενέργειες της Σταθεροποιητικής Αποστολής τουΟΗΕ στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό· για να ζητήσω να δοθεί πολιτική λύση στις ένοπλεςσυγκρούσεις, η οποία πρέπει να επιτευχθεί μέσω της συνέχισης του διαλόγου σχετικά με τηνειρηνευτική διαδικασία· και για να ζητήσω από τις χώρες της περιοχής των Μεγάλων Λιμνώνμεγαλύτερη δέσμευση, προκειμένου να προωθήσουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.
- Πρόταση ψηφίσματος: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής(RC-B7-0541/2010)
Seán Kelly (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με χαρά ενέκρινα αυτήν την πρόταση. Στην τελευταίασύνοδο της Ολομέλειας, αποφασίστηκε να ζητηθεί από την ιρανική κυβέρνηση να αναστείλειτην εκτέλεση με λιθοβολισμό της Sakineh Mohammadi-Ashtiani. Αυτό έγινε εν αναμονήεπανεξέτασης του ζητήματος, όμως η επανεξέταση αυτή παρουσιάζει κάτι ιδιαιτέρως παράδοξο.Η κατηγορουμένη υποτίθεται πως έχει κριθεί ένοχη για φόνο, παρά το γεγονός πως για τονσυγκεκριμένο φόνο έχει ήδη κριθεί ένοχος κάποιος άντρας. Τώρα έχει αφεθεί ελεύθερος με τηναιτιολογία πως τα παιδιά της Ashtiani συγχώρεσαν τον δολοφόνο του πατέρα τους.
Αυτός ο ισχυρισμός περί φόνου βασίζεται σε δικαστικά έγγραφα που δεν στέκουν. Πρέπει ναχρησιμοποιήσουμε την επιρροή μας και να ασκήσουμε μεγαλύτερη πίεση στην ιρανική κυβέρνηση,ώστε να αναστείλει μόνιμα την εκτέλεση, και ενδεχομένως να επιτρέψει στην Ashtiani να τηςχορηγηθεί το άσυλο στην Βραζιλία, το οποίο της έχει προσφερθεί από τον πρόεδρο της χώρας.
- Πρόταση ψηφίσματος: Ελλείψεις στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καιτης δικαιοσύνης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (RC-B7-0524/2010)
Lena Ek (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με εκθέσεις του ΟΗΕ, τουλάχιστον8.300 βιασμοί διαπράχθηκαν ως όπλο πολέμου στο ανατολικό Κονγκό το 2009. Στο πρώτοτρίμηνο του 2010, βιάστηκαν 1.244 γυναίκες. Σημειώνονται 14 κατά μέσο όρο βιασμοί σεημερήσια βάση, όμως πέρα από αυτά τα νούμερα, ο αριθμός των περιστατικών που δενκαταγγέλλονται είναι τεράστιος. Είναι απεχθές το γεγονός πως η κατάσταση αυτή συνεχίζεταιχωρίς έντονη καταδίκη εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας, ενώ η Ευρώπη φέρει και αυτή ιδιαίτερηευθύνη στην περίπτωση του Κονγκό.
Η σεξουαλική βία και η βία με βάση το φύλο πρέπει πάντοτε να αντιμετωπίζονται ως έγκλημαπολέμου και ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Είναι σκανδαλώδες το γεγονός πως η διεθνήςκοινότητα εθελοτυφλεί εδώ και πολύ καιρό απέναντι στις επιθέσεις που υφίστανται οι γυναίκεςκαι τα παιδιά του Κονγκό. Για τον λόγο αυτόν, βλέπω με μεγάλη ικανοποίηση τη δέσμευση πουεπιδεικνύει η Ειδική Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ, Margot Wallström. Το έργο της θα συμβάλει στονα στραφούν τα βλέμματα όλου του κόσμου στο Κονγκό και την ηγεσία του. Είναι πλέον καιρόςνα ανοίξουμε τα μάτια μας. Γι’ αυτόν τον λόγο στηρίζω ολόψυχα αυτό το ψήφισμα που εγκρίθηκεσήμερα από το παρόν Σώμα. Ας μην γυρίσουμε ποτέ ξανά την πλάτη στις γυναίκες και τα παιδιάτης Αφρικής.
- Πρόταση ψηφίσματος: Δράση της ΕΕ στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξηςστην Ευρώπη (RC-B7-0540/2010)
Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα αυτό το αναμφισβήτητασημαντικό ψήφισμα, επειδή αυξάνει το επίπεδο προστασίας και παρέχει εγγυήσεις όσον αφοράμελλοντικές γεωτρήσεις σε όλες τις θάλασσες, ιδιαίτερα όμως σε ευάλωτες θάλασσες και σε όσεςέχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που πρέπει να ληφθούν δεόντως υπόψη.
Εξίσου σημαντική είναι η προσπάθεια να στραφεί η προσοχή στην ευθύνη και τιςχρηματοπιστωτικές υποχρεώσεις των φορέων που επιδίδονται σε αυτήν την επικερδήδραστηριότητα, η οποία προϋποθέτει τη λήψη των αναγκαίων προφυλάξεων, ώστε να μην συμβείστις θάλασσές μας αυτό που συνέβη, για παράδειγμα, στον Κόλπο του Μεξικού.
Είναι φανερό πως η περιβαλλοντική προστασία δεν συνεπάγεται άρνηση του δικαιώματοςανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, απαιτεί όμως προληπτική προσέγγιση –όπως ανέφερεκαι ο Επίτροπος Oettinger– σε συνεργασία με άλλες τρίτες χώρες, για να διασφαλιστεί η ασφάλειαστις θάλασσές μας.
Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω πως το ζήτημα τηςπετρελαϊκής έρευνας στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά σημαντικό. Για τον λόγο αυτόν, υπέβαλασχετική γραπτή ερώτηση τον Ιούλιο. Το σοβαρό περιστατικό στον Κόλπο του Μεξικού τονΑπρίλιο αποτελεί προειδοποιητικό σήμα που μας δείχνει ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια ναυποτιμάμε τα γεγονότα. Μάλιστα, υπάρχει κίνδυνος να συμβούν παρόμοια περιστατικά και στηνΕυρώπη.
Στις 21 Μαΐου, μια εξέδρα στη Βόρεια Θάλασσα, από την οποία αντλούνται ετησίως200 εκατομμύρια τόνοι πετρελαίου, εκκενώθηκε εξαιτίας σοβαρού κινδύνου ατυχήματος. Δενπρέπει να ξεχνάμε, κυρίες και κύριοι, πως, αν μια τέτοια καταστροφή εκδηλωνόταν σε μια κλειστήθάλασσα όπως η Μεσόγειος, τότε ο ανεκτίμητος πλούτος της βιοποικιλότητας που τηνχαρακτηρίζει θα εκτίθετο σε πολύ μεγάλο κίνδυνο, όπως μόλις τόνισε ο κ. Iacolino.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι εξέδρες άντλησης πετρελαίου που βρίσκονταιστις θάλασσές μας παρήγαγαν περίπου 200 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου το 2008. Τανούμερα αυτά εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλά για μια οικονομία που πρέπει οπωσδήποτενα απελευθερωθεί από τα ορυκτά καύσιμα. Πρόσφατα αναφέρθηκε στις ειδήσεις η δέσμευση τηςδανέζικης κυβέρνησης να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από αυτά τα είδη ενεργειακών πόρων μέχριτο 2050. Η απόφαση αυτή συνεπάγεται πολλές ακόμα δύσκολες αποφάσεις, πρέπει όμως νααποτελέσει σημαντικό σημείο αναφοράς για όλες τις μελλοντικές περιβαλλοντικές πολιτικές τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης.
- Πρόταση ψηφίσματος: Διάσκεψη για τη βιοποικιλότητα - Nagoya 2010 (B7-0536/2010)
Tunne Kelam (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να τονίσω ιδιαιτέρως τη στήριξή μουγια την τροπολογία 11, η οποία υπαγορεύει πως οι μελλοντικές στρατηγικές της Επιτροπής θαπρέπει να περιλαμβάνουν μέτρα που θα αναγνωρίζουν επισήμως τα δικαιώματα των ντόπιωνπληθυσμών να διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους των εδαφών τους και να επωφελούνται απότη χρήση τους.
- Έκθεση: Veronique De Keyser (A7-0245/2010)
Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, απέρριψα αυτήν την έκθεση και είμαι έτοιμοςνα εξηγήσω τους λόγους. Η πρωτοβουλία αυτή έχει αναμφισβήτητα τα θετικά της σημεία, αφούδίνει ιδιαίτερη προσοχή σε έναν κόσμο, συγκεκριμένα στην υποσαχάρια Αφρική, στον οποίο δενέχει εδραιωθεί ακόμα, όπως θα έπρεπε, το δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη.
Ωστόσο, αντί να δοθεί προσοχή σε κάποια πολύ πιο σημαντικά ζητήματα, τα οποία, κατά τηγνώμη μου, αφορούν την προστασία μητέρων και παιδιών, ή καλύτερα την προστασία εγκύωνμητέρων και των αγέννητων παιδιών τους, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση σε ζητήματα αναπαραγωγικήςυγείας, σχετικά με τα οποία εκφράσαμε ορισμένες ανησυχίες.
Ωστόσο, είμαι πεπεισμένος πως, σε μελλοντικές δραστηριότητες του Κοινοβουλίου, μπορούμενα εντείνουμε την προσοχή που δίνουμε σε αυτές τις κοινότητες στις οποίες –επαναλαμβάνω–τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας παραμένουν ιδιαιτέρως υψηλά, πράγμα που δεν μπορεί ναγίνεται πλέον ανεκτό.
Anna Záborská (PPE). – (SK) Δεν μπόρεσα να υπερψηφίσω την έκθεση της κ. De Keyser,για τον απλούστατο λόγο πως δεν καταλαβαίνω ποιοι είναι οι στόχοι της ευρωπαϊκής πολιτικήςόσον αφορά την προγραμματισμένη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα παράδειγμα για το οποίο έχω προσωπική γνώση. Ένας σπουδαίοςκαθηγητής, γυναικολόγος, εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα και έκανε μια οικονομικήκαι επαγγελματική επένδυση με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών υγείας στην υποσαχάριαΑφρική. Έχτισε κλινικές, στις οποίες εκτελούσε χειρουργικές επεμβάσεις σε γυναίκες με κολπικάσυρίγγια που προκλήθηκαν έπειτα από δύσκολους τοκετούς. Έπειτα από αρκετά χρόνια, αφούείχε ήδη βοηθήσει πολλές γυναίκες, ζήτησε χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση,προκειμένου να διευρύνει το έργο του. Η απάντηση που έλαβε ήταν αρνητική και η αιτιολογίαπαράλογη. Προφανώς το έργο του δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για ενίσχυση της σεξουαλικήςκαι αναπαραγωγικής υγείας. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να ενισχύσει τη σεξουαλική καιαναπαραγωγική υγεία των γυναικών περισσότερο από τη θεραπεία των φυσιγγίων στα γεννητικάκαι απεκκριτικά όργανα. Γι’ αυτό καταλήγω στο λογικό συμπέρασμα πως, για τα ευρωπαϊκάόργανα, σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία σημαίνει απλώς μια πολιτική αμβλώσεων καιαντισύλληψης. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν μπόρεσα να υπερψηφίσω αυτήν τηνέκθεση.
- Πρόταση ψηφίσματος: Πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το2013 (B7-0539/2010)
Jan Březina (PPE). – (CS) Υπερψήφισα το ψήφισμα για το μέλλον της πολιτικής συνοχής.Θέλω να τονίσω ότι εργαζόμαστε εντατικά επί αυτού του ζητήματος, παρόλο που τα επίσημαέγγραφα του προγράμματος δεν είναι ακόμα διαθέσιμα. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε τηναποφασιστικότητά μας να διαδραματίσουμε κεντρικό, ουσιαστικό ρόλο στη λήψη αποφάσεωνόσον αφορά τους νέους κανόνες για τα διαρθρωτικά ταμεία μετά το 2013.
Ωστόσο, δεν υποστηρίζω την άποψη ότι πρέπει απαραιτήτως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείονα έχει δικούς του κανόνες. Θεωρώ πως εκεί ενυπάρχει ο κίνδυνος δημιουργίας της δυνατότηταςνα απομακρυνθεί το κοινωνικό ταμείο από την πολιτική συνοχής, προκειμένου να προσεγγίσειτις πιο πλούσιες χώρες και ταυτόχρονα να καταστεί απρόσιτο για τις πιο φτωχές. Δεν θα ήθελανα δω μια τέτοια εξέλιξη, την οποία δεν θα επιθυμούσε κανείς απ’ όσους στηρίζονται σε μιαισχυρή και αποτελεσματική πολιτική συνοχής. Συμφωνώ να έχει το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείοδικούς του κανόνες μόνο εφόσον ισχύουν για τα έργα και τον θεματικό προσδιορισμό τωνδραστηριοτήτων του. Από την άλλη, οι κανόνες για τους τομείς της γεωγραφικής επιλεξιμότητας,των στόχων, των κατευθύνσεων, του ελέγχου και των συγκεκριμένων μηχανισμών θα πρέπει ναπαραμείνουν κοινοί.
Tunne Kelam (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχοντας υπερψηφίσει αυτό το ψήφισμα, θαήθελα να προβώ σε τρεις παρατηρήσεις. Πρώτον, θα είναι ζωτικής σημασίας να συνδεθεί ημελλοντική πολιτική συνοχής με τη στρατηγική ΕΕ 2020 και να προσαρμοστεί σε αυτήν, επειδήμόνο αυτή η σύνδεση μπορεί να οδηγήσει σε αειφόρο οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία νέωνθέσεων εργασίας. Θα πρέπει επίσης να ενισχύσουμε τον ρόλο των κοινωνικών μέτρων στο πλαίσιοτης πολιτικής συνοχής, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε τις μεταβαλλόμενες δημοκρατικές συνθήκες.
Δεύτερον, χρειαζόμαστε επειγόντως ριζική απλοποίηση των κανόνων χρηματοδότησης, ώστε ναδιευκολυνθεί η καλύτερη διάθεση των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε τοπικό επίπεδο, καθώς και σεεπίπεδο ΜΚΟ. Συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με υπερβολική γραφειοκρατική λογοδοσία, η οποίααπαιτεί περισσότερο χρόνο και ενέργεια από εκείνη που διοχετεύεται στην υλοποίηση των έργων.
Τρίτον, κατά την προετοιμασία του πλαισίου για την επόμενη χρηματοδοτική περίοδο, θα είναισημαντικό να συμμετάσχουν, εγκαίρως και σε ισότιμη βάση, αντιπρόσωποι των περιφερειών καιτου επιχειρηματικού χώρου.
Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου
- Έκθεση: Jean Lambert (A7-0261/2010)
Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Το σχέδιο κανονισμού, που έχει ως στόχο ναδιασφαλίσει ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών θα υπόκεινται στους ίδιους κανόνες συντονισμού τωνσυστημάτων κοινωνικής ασφάλισης με αυτούς οι οποίοι εφαρμόζονται στους ευρωπαίους πολίτεςμετά την εφαρμογή των αναθεωρημένων κανόνων που περιλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΚ)αριθ. 883/2004 και στον σχετικό κανονισμό εφαρμογής, παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τηνευκαιρία να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο κοινωνικής προστασίας για όλους τους πολίτες.Οφείλουμε να επιβεβαιώσουμε εκ νέου πόσο σημαντικό είναι να διασφαλισθεί ότι όλοι οιευρωπαίοι πολίτες και οι υπήκοοι τρίτων χωρών θα τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης αναφορικά μετη διάταξη περί κοινωνικής ασφάλισης, επειδή η αρχή αυτή περιλαμβάνεται στον Χάρτη τωνΘεμελιωδών Δικαιωμάτων και αποτελεί ένα μέσο που συμβάλλει στην ολοκλήρωση τηςδιαδικασίας απλοποίησης των κανόνων που βρίσκονται σε ισχύ. Η συμμετοχή, η διατήρηση καιη ενίσχυση των αξιών στις οποίες στηρίζεται η ΕΕ, όπως ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύονται από κοινούς κανόνες που εφαρμόζονται με τον ίδιο ακριβώςτρόπο χωρίς κανενός είδους προϋποθέσεις ή περιορισμούς. Για τον λόγο αυτόν, στηρίζω μευπερηφάνεια και αποφασιστικότητα την ιταλική θέση, που συνεπάγεται την έγκριση τουκανονισμού, επειδή αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να επιτύχουμε τη δημιουργία ενός ενιαίουσυστήματος για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, και ελπίζω πως όλα ταάλλα κράτη μέλη θα αναθεωρήσουν και αυτά τις θέσεις τους και θα μεταφέρουν τους νέουςκανόνες στην εθνική τους νομοθεσία χωρίς καθυστέρηση.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτήν τη σύσταση που υποβλήθηκεαπό την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίουεπειδή, έπειτα από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας και τις αλλαγές στα νομικάθεμέλια, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι και πάλι υποχρεωμένη να αναθεωρήσει τους κανόνες πουεφαρμόζονται στους υπηκόους τρίτων χωρών. Αυτή η σύσταση του Κοινοβουλίου αφορά τοσχέδιο κανονισμού, το οποίο έχει στόχο να διασφαλίσει ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών πουδιαμένουν νόμιμα στην ΕΕ και βρίσκονται σε διασυνοριακή κατάσταση θα υπόκεινται στουςίδιους κανόνες συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Αυτή η σύσταση εκ μέρουςτου Κοινοβουλίου προτείνει την έγκριση του κανονισμού του Συμβουλίου χωρίς περαιτέρωκαθυστέρηση, επειδή ο νέος κανονισμός θα απλοποιήσει την εφαρμογή των διαδικασιών και θαεξασφαλίσει την ίση μεταχείριση των νόμιμα διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών όσον αφοράτην κοινωνική ασφάλιση. Επιπλέον, όσον αφορά την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσηςστην Ευρώπη, ο κανονισμός αυτός διασαφηνίζει τα δικαιώματα των κρατών μελών σχετικά μετην εξουσία τους να αποφασίζουν αν ένα άτομο βρίσκεται νόμιμα στο έδαφος της χώρας.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε χώρατης Ένωσης και διατηρούν κάποια σχέση με το νομικό σύστημα άλλου κράτους μέλους συχνάβιώνουν καταστάσεις στις οποίες είναι απροστάτευτοι ή έχουν αντικρουόμενα μεταξύ τουςδικαιώματα. Είναι επείγουσα ανάγκη να αποτραπούν τέτοιου είδους καταστάσεις. Προκειμένουοι άνθρωποι αυτοί να τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης, θα πρέπει να τους δοθούν δικαιώματακαι υποχρεώσεις ισοδύναμα με εκείνα των ευρωπαίων πολιτών. Αυτή η ισοδυναμία μπορεί ναδικαιολογηθεί επαρκώς, και ο συντονισμός των νομικών συστημάτων μπορεί να θεωρηθεί ζήτημαδικαιοσύνης, ιδίως μάλιστα όταν αφορά κοινωνικές παροχές.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Στόχος αυτού του ψηφίσματος είναι ναδιασφαλίσει ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών, που διαμένουν νόμιμα στην επικράτεια κράτους μέλουςκαι βρίσκονται σε διασυνοριακή κατάσταση σε σχέση με τουλάχιστον δύο κράτη μέλη, θαυπόκεινται στους ίδιους κανόνες συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης με αυτούςπου εφαρμόζονται στους ευρωπαίους πολίτες στο πλαίσιο των αναθεωρημένων κανόνων πουπεριλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και στον σχετικό κανονισμό εφαρμογής(κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 987/2009).
Όταν υποβλήθηκε αρχικά η πρόταση της Επιτροπής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γνωμοδότησεπροτείνοντας δύο τροπολογίες: σχετικά με την αντικατάσταση ορισμένων αναφορών στον Χάρτητων Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και σχετικά με την επισήμανση του στόχου της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης για υψηλού επιπέδου κοινωνική προστασία, όπως αναφέρεται στον ισχύοντα κανονισμό(ΕΚ) αριθ. 859/2003. Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα για να διασφαλιστεί η έγκριση του νέουκανονισμού που θα εξασφαλίσει ίση μεταχείριση όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση των νόμιμαδιαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών.
Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Όπως υποστήριξε η Jean Lambert στην έκθεσήτης, είναι πολύ σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, οι υπήκοοι τρίτων χωρών και οι οικογένειές τουςπου διαμένουν νόμιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες παροχέςμε εκείνες των ευρωπαίων πολιτών όσον αφορά την πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση. Μεαυτήν την ψηφοφορία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέτει τέρμα σε απαράδεκτες περιπτώσειςδιακρίσεων. Παρ’ όλα αυτά, απογοητεύτηκα επειδή ορισμένες χώρες όπως η Δανία και το ΗνωμένοΒασίλειο δεν συμμετέχουν σε αυτά τα συστήματα συντονισμού για τους υπηκόους τρίτων χωρών.Πώς είναι δυνατόν η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιτύχει τη δημιουργία απλοποιημένων καιεναρμονισμένων διαδικασιών για υπηκόους τρίτων χωρών όταν ορισμένα κράτη μέλη προτιμούννα μην ακολουθήσουν αυτήν την κοινή προσέγγιση; Είναι, ομολογουμένως, υπαρκτός ο κίνδυνος
μιας «Ευρώπης α λα καρτ», ωστόσο θα πρέπει να αναλαμβάνουμε δράση όταν ερχόμαστεαντιμέτωποι με την απροθυμία κάποιων που οχυρώνονται πίσω από την εθνική τους ταυτότητα.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Το σχέδιο κανονισμού έχει στόχο να διασφαλίσει ότι οιυπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ και βρίσκονται σε διασυνοριακή κατάστασησε σχέση με τουλάχιστον δύο κράτη μέλη, θα υπόκεινται στους ίδιους κανόνες συντονισμού τωνσυστημάτων κοινωνικής ασφάλισης με αυτούς που εφαρμόζονται στους ευρωπαίους πολίτεςστο πλαίσιο των προαναφερθέντων κανονισμών. Η έγκριση αυτής της νομοθεσίας συνιστάσημαντικό βήμα για την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης των νόμιμα διαμενόντων υπηκόων τρίτωνχωρών στην ΕΕ. Οι άνθρωποι αυτοί συχνά πέφτουν θύματα σοβαρών διακρίσεων εντός της ΕΕκαι με την εφαρμογή αυτής της νομοθεσίας θα μπορούν να μετακινούνται εντός της ΕΕ έχονταςτις ίδιες διασφαλίσεις με τους ευρωπαίους πολίτες όσον αφορά τα συστήματα της κοινωνικήςτους ασφάλισης.
Krzysztof Lisek (PPE), γραπτώς. – (PL) Κυρίες και κύριοι, είμαι περιχαρής λόγω του θετικούαποτελέσματος της σημερινής ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο σχετικά με την ελευθέρωση τουκαθεστώτος των θεωρήσεων για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Έπειτα από την κατάργησητης υποχρέωσης θεώρησης για τους υπηκόους της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της ΠρώηνΓιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας τον Δεκέμβριο του 2009, αντίστοιχες αποφάσειςαναμένονται με ανυπομονησία και για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία. Το άνοιγμα τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης και σε άλλα βαλκανικά έθνη θα επιφέρει πολλά θετικά αποτελέσματα γιαόλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Καταρχάς, πρόκειται για μια πρωτοφανή βελτίωση για τους απλούςπολίτες, που τώρα μπορούν να γνωρίσουν από κοντά την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ταξιδέψουνελεύθερα σε όλα τα κράτη μέλη. Δεύτερον, είναι ένα ακόμα εξαιρετικά σημαντικό βήμα προς τησταθεροποίηση της κατάστασης στην περιοχή και τη δημιουργία θετικού κλίματος για περαιτέρωμεταρρυθμίσεις και για τη μελλοντική ενσωμάτωση όλων των βαλκανικών χωρών στην ΕυρωπαϊκήΈνωση. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε ανάλογες αποφάσεις σχετικά με την υποχρέωση θεώρησηςκαι για τους υπηκόους του Κοσσυφοπεδίου. Οι κάτοικοι αυτής της χώρας δεν θα πρέπει νααποτελέσουν το μοναδικό εντελώς απομονωμένο έθνος των Βαλκανίων, και τα προνόμια πουσυνδέονται με την ελεύθερη μετακίνηση θα πρέπει να επεκταθούν ώστε να καλύψουν και αυτούς.Είμαι ιδιαιτέρως ευτυχής με την πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να καταργήσει τοκαθεστώς θεώρησης για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία. Πρόκειται για ένα ακόμα βήμαπρος την ενσωμάτωση των βαλκανικών χωρών στην Ευρώπη, και τυγχάνει της αμέριστης στήριξήςμου.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το κείμενο αυτό διασφαλίζει την παροχήκοινωνικής προστασίας σε υπηκόους τρίτων χωρών σε όλη την ΕΕ. Από αυτήν την άποψη, αποτελείένα βήμα προόδου. Είναι, ωστόσο, λυπηρό το γεγονός πως παραβλέπεται εντελώς η κατάστασητων λαθρομεταναστών. Οι άνθρωποι που ζουν παράνομα έχουν επίσης δικαίωμα ναπροστατεύονται. Στην Ευρώπη, όπως και αλλού, θα πρέπει να απαγορεύεται η δήλωση ότι κάποιοανθρώπινο ον, όποιο και αν είναι αυτό, δεν πρόκειται να τύχει προστασίας.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Κανένας υπήκοος τρίτης χώρας που διαμένει νόμιμαστην ΕΕ δεν θα πρέπει να υπόκειται σε κανενός είδους διακρίσεις. Επίσης, πρέπει να έχει, όποτεείναι απαραίτητο, πρόσβαση σε κοινωνική ασφάλιση χωρίς συγκρούσεις μεταξύ των διάφορωννομικών συστημάτων των κρατών μελών. Για τον λόγο αυτόν είναι εξαιρετικά σημαντικό ναεγκριθεί αυτή η οδηγία.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το σχέδιο κανονισμού έχει στόχο ναδιασφαλίσει ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών, που διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ και βρίσκονται σεδιασυνοριακή κατάσταση σε σχέση με τουλάχιστον δύο κράτη μέλη, θα υπόκεινται στους ίδιους
κανόνες συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης με αυτούς που εφαρμόζονταιστους ευρωπαίους πολίτες στο πλαίσιο των αναθεωρημένων κανόνων που περιλαμβάνονται στονκανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και στον σχετικό κανονισμό εφαρμογής (κανονισμός (ΕΚ)αριθ. 987/2009). Όταν υποβλήθηκε αρχικά η πρόταση της Επιτροπής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιογνωμοδότησε προτείνοντας δύο τροπολογίες: σχετικά με την αντικατάσταση ορισμένων αναφορώνστον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και σχετικά με την επισήμανση του στόχου τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης για υψηλού επιπέδου κοινωνική προστασία, όπως αναφέρεται στον ισχύοντακανονισμό αριθ. 859/2003. Και οι δύο τροπολογίες ενσωματώθηκαν στη θέση του Συμβουλίουσε πρώτη ανάγνωση στις 26 Ιουλίου 2010 ως αιτιολογικές σκέψεις 4και 7. Το Συμβούλιοπροτείνει περιορισμένο αριθμό τροπολογιών: συμπεριέλαβε ορισμένες αιτιολογικές σκέψειςσχετικά με τη συμμετοχή ορισμένων κρατών μελών σύμφωνα με τη νομική βάση της πρότασης,δηλαδή το άρθρο 79, παράγραφος 2, εδάφιο β. (αιτιολογική σκέψη 17, 18, 19). Δυστυχώς, ηΔανία δεν συμμετέχει στις διευθετήσεις συντονισμού για τους υπηκόους τρίτων χωρών. Η Ιρλανδίαεπέλεξε να συμμετέχει, αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο επέλεξε να μην συμμετέχει και, ως εκ τούτου,συνεχίζει να λειτουργεί σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς.
- Έκθεση: Inés Ayala Sender (A7-0254/2010)
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω τον διορισμό του ΛάζαρουΣταύρου Λαζάρου ως μέλους του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Οι ικανότητές του στους τομείς τηςδημόσιας διοίκησης, του Προγράμματος International Tax και των οικονομικών είναι εξαιρετικές,όπως άλλωστε και η τεράστια εμπειρία του στην εποπτεία, την παρακολούθηση και τον έλεγχοτων δημοσίων λογαριασμών καθώς και στην καταπολέμηση της απάτης στη χώρα του αλλά καισε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κρίνοντας από τη συνέντευξή του, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίοέχει ασκήσει τα καθήκοντά του, θα ήθελα να τονίσω ότι αναγνωρίζει και εκτιμά τη σημασία τηςεφαρμογής πληροφορικών συστημάτων και υπηρεσιών αυτοματοποίησης, καθώς και τηναποκέντρωση των διαδικασιών, ώστε η δημόσια πληροφόρηση και τα δημόσια θεσμικά όργανανα γίνουν πιο αποτελεσματικά, διαφανή και αξιόπιστα.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Παρόλο που η ψηφοφορία ήτανμυστική, δεν έχω πρόβλημα να αναγνωρίσω ότι, εφόσον ο Λάζαρος Σταύρου Λαζάρου πληροίτις προϋποθέσεις που ορίζει το άρθρο 286, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία τηςΕΕ, έχουμε εκδώσει ευνοϊκή γνωμοδότηση σχετικά με τον προτεινόμενο διορισμό του ως μέλουςτου Ελεγκτικού Συνεδρίου.
- Έκθεση: Inés Ayala Sender (A7-0255/2010)
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο προτεινόμενος διορισμός του Gijs M.De Vries ως μέλους του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα αποτελέσει οπωσδήποτε προστιθέμενη αξίαγια το εν λόγω θεσμικό όργανο, ιδιαιτέρως δε στο επίπεδο της διασφάλισης της θεσμικήςσυνεργασίας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αξιολόγησης των πόρων που διαθέτουνοι εποπτικοί φορείς των κρατών μελών. Από το σύνολο της εμπειρίας του στο Ελεγκτικό Συνέδριοτης Ολλανδίας, στην κυβέρνηση της χώρας του και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα ήθελα νατονίσω την προσήλωση του στον έλεγχο της νομιμότητας των διαδικασιών δημόσιων συμβάσεωνκαι την αποφασιστικότητά του όσον αφορά την καταπολέμηση της απάτης και της διαφθοράς,καθώς και τις εγγυήσεις υπευθυνότητας, ανεξαρτησίας και καταλληλότητας που προσδίδει στιςδιαδικασίες λήψης αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Παρόλο που η ψηφοφορία ήτανμυστική, δεν έχω πρόβλημα να αναγνωρίσω ότι, εφόσον ο Gijs M. De Vries πληροί τιςπροϋποθέσεις που ορίζει το άρθρο 286, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της
ΕΕ, έχουμε εκδώσει ευνοϊκή γνωμοδότηση σχετικά με τον προτεινόμενο διορισμό του ως μέλουςτου Ελεγκτικού Συνεδρίου.
- Εκθέσεις: Inés Ayala Sender (A7-0254/2010) και (A7-0255/2010)
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι ένα θεσμικό όργανο πουεπιβλέπει τα έσοδα και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επαληθεύει τη νομιμότητά τους,ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει χρηστή δημοσιονομική διαχείριση. Λειτουργεί με απόλυτηανεξαρτησία. Σύμφωνα με αυτό το πνεύμα, η πρόταση υποψηφιότητας των ατόμων που τοαπαρτίζουν πρέπει να διέπεται από κριτήρια που βασίζονται στην καταλληλότητα και τηνανεξαρτησία.
Έτσι, έπειτα από πρωτοβουλία του Συμβουλίου, άτομα από διάφορες χώρες της ΕΕ έθεσανυποψηφιότητα για το Ελεγκτικό Συνέδριο. Όλοι υπέβαλαν τα βιογραφικά τους, απάντησανγραπτώς σε ένα ερωτηματολόγιο και πέρασαν από συνέντευξη ενώπιον της Επιτροπής Ελέγχουτου Προϋπολογισμού. Η πλειονότητα των υποψηφίων υποστήριξαν την υποψηφιότητά τουςαρκετά καλά, ώστε να δικαιολογήσουν την πρόταση διορισμού τους στο Ελεγκτικό Συνέδριο,όπου θα ασκήσουν επάξια τα καθήκοντά τους με ανεξαρτησία.
- Έκθεση: Barbara Matera (A7-0259/2010)
George Becali (NI), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Πιστεύω κι εγώ, όπωςκαι η εισηγήτρια, ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση πρέπει ναπαρέχει στήριξη σε εργαζόμενους, η απόλυση των οποίων είναι άμεση συνέπεια διαρθρωτικώναλλαγών στο παγκόσμιο εμπόριο. Το γεγονός πως η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή έχειήδη εγκρίνει οκτώ προτάσεις για κινητοποίηση του Ταμείου το 2010 υπογραμμίζει την ευελιξίατων διαδικασιών, αποδεικνύοντας πως έχουμε προσδιορίσει επιτυχώς νέα μέσα τα οποίακατανέμουμε με γοργούς ρυθμούς στα κράτη μέλη. Επικροτώ επίσης το γεγονός ότι η Επιτροπήπροσδιόρισε εναλλακτική πηγή πιστώσεων πληρωμών, διαφορετική από τους μηχρησιμοποιηθέντες πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.
Izaskun Bilbao Barandica (ALDE), γραπτώς. – (ES) Υποστηρίζω την πρωτοβουλία ναδοθεί βοήθεια σε ανθρώπους που απολύθηκαν από τις 82 επιχειρήσεις στη Γαλικία, ώστε ναεπανενταχθούν στην αγορά εργασίας. Κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις ευθύνεςτων επιχειρήσεων σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και τις συλλογικές συμφωνίες.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι η Ισπανία ζήτησε βοήθειααναφορικά με περιπτώσεις που αφορούν 703 απολύσεις σε 82 επιχειρήσεις οι οποίεςδραστηριοποιούνται στον κλάδο 14 της NACE αναθ. 2 («κατασκευή ειδών ένδυσης»), στηνπεριφέρεια NUTS II της Γαλικίας, υπερψήφισα το ψήφισμα επειδή συμφωνώ με την πρότασητης Επιτροπής και με τις τροπολογίες που κατέθεσε το Κοινοβούλιο. Συμφωνώ ότι, με βάση τοάρθρο 6 του κανονισμού για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, θαπρέπει να εξασφαλίζεται ότι το ΕΤΠ στηρίζει την επανένταξη μεμονωμένων απολυμένων στηναγορά εργασίας. Επαναλαμβάνω επίσης ότι η παροχή βοήθειας από το ΕΤΠ δεν πρέπει ναυποκαθιστά ούτε τις δράσεις που αποτελούν ευθύνη των επιχειρήσεων δυνάμει της εθνικήςνομοθεσίας ή των συλλογικών συμφωνιών ούτε τα μέτρα αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων ήτων κλάδων.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Το σύνολο των 702 απολύσεων σε 82 επιχειρήσειςκλωστοϋφαντουργίας δικαιολογεί την αίτηση των ισπανικών αρχών για κινητοποίηση τουΕυρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Ο αυξανόμενος αριθμός απολύσεωνστην κλωστοϋφαντουργία και τη βιομηχανία ειδών ένδυσης στη Γαλικία επιτείνει την εξωτερική
εντύπωση πως όλοι οι ευρωπαίοι εταίροι βρίσκονται σε ανάλογη αδύναμη θέση (ιδιαιτέρως δεστη χώρα μου, όπου ο συγκεκριμένος τομέας έχει δεχτεί πολύ ισχυρό πλήγμα) εξαιτίας τουδιεθνούς ανταγωνισμού, ειδικά από αναπτυσσόμενες χώρες όπου το κόστος παραγωγής είναιχαμηλότερο. Η διεθνής κρίση που τώρα γίνεται αισθητή έχει συμβάλει στην επιδείνωση αυτήςτης κατάστασης. Ελπίζω οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν να καταφέρουν σύντομα ναορθοποδήσουν επαγγελματικά.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπό το πρίσμα του αντίκτυπου που έχειαυτή η παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση στην αγορά εργασίας, θα ήθελα νατονίσω τη σπουδαιότητα της σωστής αξιοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στηνΠαγκοσμιοποίηση. Δυστυχώς έχει γίνει πολύ περιορισμένη χρήση του ΕΤΠ: από το ποσόχρηματοδότησης των 500 εκατομμυρίων ευρώ που διατίθεται ετησίως, μόνο το 11% ζητήθηκεγια να χρηματοδοτήσει σχέδια βοήθειας σε εργαζόμενους που απολύθηκαν. Δεδομένου τουυψηλού ποσοστού ανεργίας, η κατάσταση αυτή είναι ανησυχητική και ακατανόητη.
Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι, έπειτα από διαδοχικές προειδοποιήσεις και εκθέσεις,δημιουργήθηκε μια εναλλακτική πηγή πιστώσεων πληρωμών διαφορετική από τους μηχρησιμοποιηθέντες πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Δεδομένων των επιπτώσεωναυτής της κρίσης, οι οποίες είναι ιδιαιτέρως αισθητές στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, θαήθελα να τονίσω τη σημασία αυτού του σχεδίου χορήγησης πόσου 1.844.700 ευρώ για τηστήριξη των 703 εργαζομένων που απολύθηκαν από 82 επιχειρήσεις στον τομέα τηςκλωστοϋφαντουργίας στη Γαλικία. Σε αντιδιαστολή με αυτήν την πρωτοβουλία της ισπανικήςκυβέρνησης, λυπάμαι που η πορτογαλική κυβέρνηση δεν παρενέβη με ανάλογο τρόπο στιςπεριοχές Braga και Viana do Castelo, οι οποίες συνορεύουν με τη Γαλικία και παρουσιάζουνυψηλά ποσοστά ανεργίας εξαιτίας επιχειρήσεων που διαδοχικά χρεοκοπούν.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τρεις επιπλέον αιτήσεις έχουν υποβληθεί γιατην κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης, καθεμιά από τις οποίες αντιστοιχεί στο κλείσιμοκάποιου εργοστασίου στην Ευρώπη, όπως του εργοστασίου κλωστοϋφαντουργίας στη Γαλικίατης Ισπανίας. Συνολικά, πολλές ακόμα εκατοντάδες εργαζόμενοι έχουν απολυθεί. Αξίζει ναθυμηθούμε για μία ακόμα φορά πως ο τομέας αυτός υφίσταται σοβαρή κρίση και στηνΠορτογαλία, όπου δοκιμάζεται πολύ σκληρά από τις επιπτώσεις της ελευθέρωσης του παγκόσμιουεμπορίου, ενώ δεν έχει ληφθεί κανένα από τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του. Αυτέςοι επιπτώσεις ενδεχομένως να γίνουν ακόμα πιο δριμείες έπειτα από την απόφαση ναεντατικοποιηθούν τα μέτρα ελευθέρωσης για τις ασιατικές κλωστοϋφαντουργίες. Το βήμα αυτόέγινε με το πρόσχημα της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στο Πακιστάν, ενώ στηνπραγματικότητα ικανοποιεί τις επιθυμίες των μεγάλων εισαγωγέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεκάθε νέα αίτηση για κινητοποίηση αυτού του Ταμείου, εντείνεται ο επείγων χαρακτήρας τωνμέτρων που υποστηρίζουμε, τα οποία στόχο έχουν την αποτελεσματική καταπολέμηση τηςανεργίας, την ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας, την εξάλειψη των επισφαλών θέσεωνεργασίας και τη μείωση του ωραρίου εργασίας χωρίς μείωση των μισθών. Αυτά τα μέτραστοχεύουν επίσης στην καταπολέμηση της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων και, συνολικά, απαιτούνπλήρη διαφοροποίηση από τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές που εμφανώς προκαλούν οικονομικήκαι κοινωνική καταστροφή στις χώρες της ΕΕ.
Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Matera σχετικά μετην κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) γιατους εργαζομένους στη βιομηχανία ειδών ένδυσης στην Ισπανία. Όπως είπα τον Σεπτέμβριοκατά τη διάρκεια της συζήτησης για το μέλλον του ΕΤΠ μετά το 2013, νιώθω απογοήτευσηεπειδή αυτό το Ταμείο, που δημιουργήθηκε για να στηρίξει εργαζόμενους που απολύονται «ωςαποτέλεσμα της ύφεσης και της παγκοσμιοποίησης», προς το παρόν δεν καλύπτεται οικονομικά
από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Όντως, δεν πιστεύω πως η άντληση οικονομικών πόρωναπό άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το ΕΤΠ αποτελείμακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση. Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν η Επιτροπή Προϋπολογισμών ενέκρινετην κινητοποίηση του ΕΤΠ για τους ισπανούς εργαζόμενους που αναφέρονται στην έκθεσηMatera, επεσήμανα, μαζί με τον βέλγο σοσιαλιστή ευρωβουλευτή κ. Daerden, την ανάγκη ναπροχωρήσουμε στον προσδιορισμό ενός ξεχωριστού κονδυλίου του προϋπολογισμού γι’ αυτήντη χρηματοδότηση. Εκείνο που διακυβεύεται στην περίπτωση αυτή είναι η αξιοπιστία τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη στήριξη πολιτών που έχουν πληγεί από την οικονομικήαστάθεια.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω θέλοντας να δείξω το ενδιαφέρονμου για τους εργαζομένους στην ισπανική βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας που θυσιάστηκανστο όνομα της αγίας και ιερή παγκοσμιοποίησης. Στην κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθειως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσε κανείςνα καταψηφίσει το πενιχρό ποσό που τους χορηγούν οι ευρωπαϊκές ελίτ. Ωστόσο, αυτά τα λίγαχρήματα ίσως να τους ανακουφίσουν. Αυτό όμως δεν κάνει λιγότερο απαράδεκτη τη λογική τουΕυρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Το Ταμείο αυτό προσυπογράφειτη μετεγκατάσταση της κλωστοϋφαντουργικής παραγωγής. Επικυρώνει τη δίψα για κέρδοςκάποιων κοινωνικά ανεύθυνων δισεκατομμυριούχων όπως ο Manuel Jove. Στο βασίλειο τωνγραφειοκρατών της ΕΕ, το μοναδικό τίμημα για μια καθαρή συνείδηση είναι η κοινωνία.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ αποτελεί έναν χώρο αλληλεγγύης, μέρος του οποίουείναι και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ). Αυτή η στήριξηείναι ζωτικής σημασίας για την παροχή βοήθειας στους ανέργους και σε όσους είναι θύματα τωνμετεγκαταστάσεων που προκύπτουν στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Ένας ολοένααυξανόμενος αριθμός εταιρειών μετεγκαθίστανται, εκμεταλλευόμενες το μειωμένο κόστοςεργασίας σε διάφορες χώρες, ειδικά στην Κίνα και την Ινδία, συχνά σε βάρος χωρών που σέβονταιτα δικαιώματα των εργαζομένων. Στόχος του ΕΤΠ είναι να βοηθήσει εργαζόμενους που είναιθύματα της μετεγκατάστασης εταιρειών, και είναι θεμελιώδους σημασίας για τη διευκόλυνσητης πρόσβασης σε νέα απασχόληση μελλοντικά. Το ΕΤΠ έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν απόάλλες χώρες της ΕΕ, επομένως θα πρέπει τώρα να χορηγήσουμε αυτήν τη βοήθεια στους703 εργαζομένους που απολύθηκαν από 82 επιχειρήσεις της βιομηχανίας ειδών ένδυσης στηΓαλικία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Miroslav Mikolášik (PPE), γραπτώς. – (SK) Με μεγάλη μου χαρά βλέπω πως το ΕυρωπαϊκόΤαμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση αξιοποιείται στις πληγείσες περιοχές πουαναφέρθηκαν παραπάνω, και συμφωνώ απολύτως με αυτό. Πιστεύω, συγκεκριμένα, πως η όληδιαδικασία, από τη σύνταξη των αιτήσεων μέχρι την επεξεργασία και τη λήψη της τελικήςαπόφασης από την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, υπήρξε μέχρι στιγμής μάλλονδυσκίνητη και περίπλοκη, όπως δείχνει η εμπειρία πολλών χωρών.
Για παράδειγμα, το 2009 το ποσό των συνεισφορών που ζητήθηκε από το Ταμείο ανήλθε, κατάμέσο όρο, περίπου στα 5.552.700 ευρώ, και 30 από τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν από 13 κράτημέλη αναφέρονταν σε 17 κλάδους. Ωστόσο, η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή ενέκρινεπέρυσι δέκα χρηματοδοτικές συνεισφορές από το ΕΤΠ, που ανήλθαν συνολικά σε52.349.000 ευρώ, ποσό το οποίο αντιπροσωπεύει μόλις το 10,5% του μέγιστου ετήσιου ποσούπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αυτό το Ταμείο.
Ένας από τους βασικούς λόγους είναι η έλλειψη εμπειρίας όσον αφορά τις διαδικασίες τουΤαμείου και η μακρά περίοδος οικονομικής αβεβαιότητας κατά την αναμονή της απόφασης απότην αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή.
Θεωρώ πως οι απλοποιημένες διαδικασίες αξιολόγησης και λήψης αποφάσεων που τέθηκαν σεισχύ στα τέλη του 2009 θα απλοποιήσουν και θα επιταχύνουν την υποβολή αιτήσεων για παροχήστήριξης από το Ταμείο και, συνεπώς, θα δώσουν αποτελεσματική βοήθεια σε εργαζομένουςπου έχουν χάσει τη δουλειά τους ως αποτέλεσμα των αλλαγών στη δομή του παγκόσμιουεμπορίου.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στην περίπτωση αυτή ισχύει ό,τι ίσχυε για τηνπαλαιότερη περίπτωση της Δανίας. Εργαζόμενοι που απολύονται χωρίς δική τους υπαιτιότητα,ή εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης που προκλήθηκε από κερδοσκόπουςστις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρειάζονται άμεση βοήθεια. Η Ισπανία υπέβαλε ήδη αίτησηοικονομικής βοήθειας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ)στις 5 Φεβρουαρίου 2010, ως αποτέλεσμα των απολύσεων σε 82 εταιρείες που λειτουργούνστον κλάδο 14 της NACE αναθ. 2 (κατασκευή ειδών ένδυσης) σε μια ενιαία περιφέρεια NUTSII, τη Γαλικία (ES11) στην Ισπανία, και τη συμπλήρωσε με πρόσθετες πληροφορίες έως τις11 Μαΐου 2010. Η αίτηση πληροί τις απαιτήσεις που ισχύουν για τον καθορισμό τωνχρηματοδοτικών συνεισφορών, σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1927/2006.Η Επιτροπή προτείνει την κινητοποίηση ποσού ύψους 1.844.700 ευρώ. Επομένως, πρέπει νακινητοποιηθεί το ΕΤΠ για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνεισφοράς σχετικά με την αίτησηπου υπέβαλε η Ισπανία, και γι’ αυτό υπερψήφισα την έκθεση της κ. Matera.
Vilja Savisaar-Toomast (ALDE), γραπτώς. – (ET) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση καθώςκαι τις δύο επόμενες σχετικά με την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στηνΠαγκοσμιοποίηση. Θεωρώ πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στηρίζει όσους έμειναν άνεργοιως αποτέλεσμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης. Οι παρούσεςεκθέσεις έδειξαν ότι βοήθεια χρειάζονται όχι μόνο χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικέςδυσκολίες, όπως η Ισπανία, αλλά και μία από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης, η Δανία.Ταυτόχρονα, οφείλω δυστυχώς με λύπη μου να πω ότι μέχρι τώρα δεν είχαμε την ευκαιρία ναεγκρίνουμε κάποια αντίστοιχη έκθεση για την Εσθονία. Ελπίζω η χώρα μας να πάρει ως παράδειγματις ενέργειες άλλων κρατών μελών και να συμμετάσχει και αυτή στη στήριξη των ανέργων μας.
Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Τον Φεβρουάριο του 2010, η Ισπανίαυπέβαλε αίτηση για βοήθεια, προκειμένου να αξιοποιήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογήςστην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) σχετικά με τις απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε82 επιχειρήσεις της Γαλικίας, οι οποίες ανήκαν στον κλάδο ειδών ένδυσης. Υπερψήφισα τοψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κινητοποίηση του ΕΤΠ για χορήγηση βοήθειαςσε όσους απολύθηκαν. Η απελευθέρωση του εμπορίου στην κλωστοϋφαντουργία και τηβιομηχανία ειδών ένδυσης έχει προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου,με αποτέλεσμα μια γενική στροφή προς τη μετεγκατάσταση της παραγωγής σε χώρες χαμηλούκόστους, έξω από την ΕΕ, όπως η Κίνα και το Μαρόκο. Επιπλέον, η οικονομική κρίση έχειπροκαλέσει πλήθος πτωχεύσεων στην κλωστοϋφαντουργία, οι οποίες οδηγούν σε ένα τεράστιοκύμα απολύσεων. Στη Γαλικία έγιναν 32.700 απολύσεις μεταξύ 2007 και 2009, εκ των οποίων4.414 στην κλωστοϋφαντουργία, με τις γυναίκες να αντιστοιχούν στο 80% αυτών. Πιστεύω ότιη διαδικασία κατανομής αυτών των πόρων πρέπει να απλοποιηθεί, ώστε το ΕΤΠ να καταστείεύκολα προσβάσιμο σε επιχειρήσεις που έχουν πληγεί από την χρηματοπιστωτική και οικονομικήκρίση και από τις αλλαγές στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου. Οφείλω να τονίσω τον σημαντικόρόλο που διαδραματίζει το ΕΤΠ στην επανένταξη των απολυμένων στην αγορά εργασίας.
Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, όπως συνέβη με την Ισπανίακαι τη Δανία, έτσι και η Λιθουανία γνωρίζει το δυνητικό καλό που μπορεί να κάνει το ΕυρωπαϊκόΤαμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ). Η Λιθουανία έλαβε συνολικό ποσό βοήθειαςύψους 2,9 εκατομμυρίων ευρώ από το ΕΤΠ, το οποίο διατέθηκε σε εργαζόμενους από τον
κατασκευαστικό τομέα και τη βιομηχανία οικιακών συσκευών, οι οποίοι είχαν πληγεί σοβαράαπό την κρίση. Ωστόσο, το Ταμείο δεν έχει ακόμα αποδείξει την αξία του. Ενώ αρχικά συστάθηκεως αντίμετρο ταχείας επέμβασης, τώρα οι διαδικασίες του έχουν επιβραδυνθεί και έχουν γίνειπιο περίπλοκες εξαιτίας της γραφειοκρατίας. Το βασικό μειονέκτημα είναι η αναγκαίακινητοποίηση του Ταμείου. Χρειάζονται κατά μέσο όρο 294 ημέρες για την έγκριση αιτήσεων.Όπως έγραψαν και οι Financial Times αυτήν την εβδομάδα, περισσότεροι από 37.000 εργαζόμενοισε ολόκληρη την Ευρώπη εξακολουθούν να αναμένουν τη χορήγηση βοήθειας από το Ταμείο.Μέχρι σήμερα, έχουν εκταμιευθεί μόνο 140 εκατομμύρια ευρώ από το συνολικό διαθέσιμο ποσότου ΕΤΠ (2 δισεκατομμύρια ευρώ). Επίσης, τα χρήματα του Ταμείου δεν διανέμονται με ομοιογενήτρόπο. Μόλις το 6% των πληρωμών διοχετεύεται σε προγράμματα χωρών με ΑΕΠ χαμηλότεροαπό το μέσο ΑΕΠ της ΕΕ. Το ΕΤΠ πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο αν δεν θέλουμε να βουλιάξουμεστην αβεβαιότητα. Πολλά κράτη μέλη, όπως η Λιθουανία, πληρούν τις προϋποθέσεις γιαχρηματοδότηση από άλλα ταμεία, τα οποία απαιτούν λιγότερη συγχρηματοδότηση καιγραφειοκρατία.
- Έκθεση: Barbara Matera (A7-0258/2010)
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι η Δανία ζήτησε υποστήριξηγια περιπτώσεις που αφορούν 1.443 απολύσεις σε 3 επιχειρήσεις του Ομίλου Danfoss πουδραστηριοποιούνται στους κλάδους 27 και 28 της NACE αναθ. 2 στην περιφέρεια NUTS II τηςΝότιας Δανίας, υπερψήφισα το ψήφισμα, διότι συμφωνώ με την πρόταση της Επιτροπής και μετις τροπολογίες που κατέθεσε το Κοινοβούλιο. Συμφωνώ ότι η λειτουργία και η προστιθέμενηαξία του ΕΤΠ θα πρέπει να αξιολογηθούν μέσα από το πρίσμα της γενικής αξιολόγησης τωνπρογραμμάτων και των λοιπών ποικίλων μέσων που δημιουργήθηκαν με τη διοργανική συμφωνίατης 17ης Μαΐου 2006 στο πλαίσιο της διαδικασίας ενδιάμεσης αναθεώρησης του πολυετούςδημοσιονομικού πλαισίου 2007 – 2013.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Πρόσθετη στήριξη σε απολυμένους εργαζομένουςαποδεικνύεται απαραίτητη σε μια χώρα όπου λίγοι θα φαντάζονταν πως μπορεί να πληγεί απότέτοιες δυσκολίες, καθώς γενικά θεωρείται πιο ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά από ταπερισσότερα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Ωστόσο, ακόμα και η Δανία βιώνει τώρα τα αποτελέσματατης παγκοσμιοποίησης, που την βάλλει σε τομείς που ίσως θα φανταζόταν κανείς ότι είναιλιγότερο ευάλωτοι στον ανταγωνισμό, όπως η κατασκευή ηλεκτρικών προϊόντων, μηχανημάτωνκαι εξοπλισμών. Αυτό το ανησυχητικό γεγονός είναι για μας μια προειδοποίηση για τησοβαρότητα της οικονομικής κρίσης στην οποία έχουμε βυθιστεί και για την ανάγκη να βρίσκουμεολοένα πιο αποτελεσματικούς και δημιουργικούς τρόπους για να αυξήσουμε τηνανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα θα βοηθάμε τους εργαζομένους πουαπολύθηκαν να επιστρέψουν στην εργασία. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στηνΠαγκοσμιοποίηση είναι ένας τέτοιος μηχανισμός.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Θα ήθελα να υπογραμμίσω την ενδεχόμενησυμβολή αυτού του σχεδίου υποστήριξης, που χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό ΤαμείοΠροσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) για την επανένταξη απολυμένων εργαζομένων καιτην κοινωνική τους αποκατάσταση, σε μια ιδιαίτερα τραγική περίπτωση όπως αυτή της παύσηςλειτουργίας των τριών επιχειρήσεων του ομίλου Danfoss. Και οι τρεις αυτές επιχειρήσειςβρίσκονταν στη Νότια Δανία, και χρεοκόπησαν και οι τρεις μέσα σε περίοδο τριών μηνών το2009, πράγμα που έπληξε 1.443 εργαζομένους σε έναν τομέα –την κατασκευή μηχανημάτωνκαι ηλεκτρονικού εξοπλισμού– που έχει πληγεί ιδιαιτέρως σοβαρά από αυτήν την κρίση.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω και πάλι ότι δυστυχώς το ΕΤΠ χρησιμοποιήθηκε πολύ φειδωλά,λαμβανομένων υπόψη των μεγάλων ποσοστών ανεργίας στην Ευρώπη. Από τα 500 εκατ. ευρώ
που διατέθηκαν εφέτος ως χρηματοδότηση από το ΕΤΠ, μόλις το 11% ζητήθηκε για τηχρηματοδότηση σχεδίων ενίσχυσης εργαζομένων των οποίων η απόλυση ήταν άμεση συνέπειατης παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης. Θα ήθελα, ωστόσο, να υπογραμμίσωότι, μετά από διαδοχικές προειδοποιήσεις και αναφορές, δημιουργήθηκε μια εναλλακτική πηγήπιστώσεων πληρωμών για τους αχρησιμοποίητους πόρους του ΕΤΠ.
Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Matera σχετικά μετην κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση υπέρ τωνεργαζομένων του ομίλου Danfoss στη Δανία. Όπως είπα τον Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια τηςσυζήτησης για το μέλλον του ΕΤΠ μετά το 2013, είμαι απογοητευμένη διότι σήμερα ηχρηματοδότηση αυτού του ταμείου, που συστάθηκε για τη στήριξη εργαζομένων που απολύθηκαν«εξαιτίας της ύφεσης ή της παγκοσμιοποίησης», δεν είναι εγγυημένη στον ευρωπαϊκόπροϋπολογισμό. Πραγματικά, δεν πιστεύω ότι η χρήση των οικονομικών πόρων άλλων ευρωπαϊκώνπρογραμμάτων για τη χρηματοδότηση του ΕΤΠ είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση. Ως εκτούτου, όταν η Επιτροπή Προϋπολογισμών υπερψήφισε την κινητοποίηση του ΕΤΠ για τουςδανούς εργαζομένους που αναφέρονται στην έκθεση Matera, υπογράμμισα μαζί με τον βέλγοσοσιαλιστή βουλευτή κ. Daerden ότι είναι αναγκαίο να εργαστούμε για τον ορισμό ενός χωριστούκονδυλίου του προϋπολογισμού για τη χρηματοδότηση αυτή. Εδώ διακυβεύεται η αξιοπιστίατης Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την υποστήριξη πολιτών που πλήττονται από την έλλειψηοικονομικής σταθερότητας.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω από την ψηφοφορία από σεβασμόγια τους δανούς εργαζομένους που δεινοπαθούν εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης. Καθώςβυθίστηκαν σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας των συνεπειών των νεοφιλελεύθερων πολιτικώνπου υποστηρίχθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότιδικαιολογείται να καταψηφίσει τα πενιχρά ποσά που τους δίνει απρόθυμα η ευρωκρατία.Εντούτοις, τα λίγα που τους δίνονται μπορεί να απαλύνουν τον πόνο τους. Αυτό δεν κάνειλιγότερο απαράδεκτη τη λογική του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση:στηρίζει τις μετεγκαταστάσεις στις οποίες προχώρησε ο όμιλος Danfoss προκειμένου να αυξήσειτα κέρδη του.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι ένας χώρος αλληλεγγύης και το ΕυρωπαϊκόΤαμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) είναι μέρος του χώρου αυτού. Αυτή ηστήριξη είναι καίρια για να βοηθήσουμε τους ανέργους και τα θύματα των μετεγκαταστάσεωνπου πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Όλο και πιο πολλές εταιρείεςπροβαίνουν σε μετεγκατάσταση, επωφελούμενες από το μειωμένο κόστος εργασίας σε διάφορεςχώρες, ιδίως στην Κίνα και την Ινδία, συχνά σε βάρος χωρών που σέβονται τα δικαιώματα τωνεργαζομένων.
Το ΕΤΠ έχει ως στόχο την παροχή συνδρομής σε εργαζομένους που είναι θύματαμετεγκαταστάσεων εταιρειών, και η διευκόλυνση της πρόσβασης σε νέα απασχόληση στο μέλλονπου προσφέρει είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Το ΕΤΠ έχει χρησιμοποιηθεί ήδη στο παρελθόναπό άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, συνεπώς θα πρέπει τώρα να παράσχουμε αυτήν την ενίσχυση στους1.443 εργαζομένους που απολύθηκαν από τρεις επιχειρήσεις του Ομίλου Danfoss πουδραστηριοποιούνται στους κλάδους 27 και 28 της NACE αναθ. 2 στην περιφέρεια NUTS II τηςΝότιας Δανίας. Αυτό αιτιολογεί την ψήφο μου.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνέστησε νομοθετικά καιδημοσιονομικά μέσα για να παράσχει πρόσθετη στήριξη σε αυτούς τους εργαζόμενους πουπλήττονται από τις συνέπειες μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών στη μορφή του παγκόσμιουεμπορίου και να τους βοηθήσει να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας. Επίσης, είναι δυνατή η
υποστήριξη εργαζομένων που απολύθηκαν εξαιτίας της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής καιοικονομικής κρίσης. Αυτό το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό.
Τώρα η Δανία υπέβαλε αίτηση για την κινητοποίηση συνολικού ποσού ύψους 8.893.336 ευρώ.Αφορά 1.443 απολύσεις (εκ των οποίων οι 1.010 είναι υποψήφιες για στήριξη) σε τρειςεπιχειρήσεις του ομίλου Danfoss που δραστηριοποιούνται στους κλάδους 27 και 28 της NACEαναθ. 2 (κατασκευή ηλεκτρικού εξοπλισμού, μηχανημάτων και εξοπλισμού κ.λπ.) στην περιφέρειαNUTS II της Νότιας Δανίας κατά την τετράμηνη περίοδο αναφοράς από την 1η Μαρτίου 2009μέχρι τις 30 Ιουνίου 2009. Υπερψήφισα τα σχεδιαζόμενα μέτρα για να εξασφαλιστεί ότι θαπαρασχεθεί γρήγορα η ενίσχυση στους πληττόμενους εργαζομένους και για λόγους ευρωπαϊκήςαλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών.
Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. – (DA) Υπερψήφισα την έκθεση, διότι οιπόροι από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση χορηγούνται σεεργαζομένους που επλήγησαν από μαζικές απολύσεις. Ωστόσο, πιστεύω ότι υπάρχει μια σειράπροβλημάτων με το συγκεκριμένο ταμείο. Για παράδειγμα, τα περισσότερα χρήματα –με διαφορά–που χορηγούνται από το ταμείο πηγαίνουν στις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ. Επίσης, η ψήφοςμου δεν θα πρέπει να ερμηνευτεί ως υποστήριξη της «παιδικής χαράς των επιδοτήσεων» της ΕΕ.Θεωρώ ότι για τη Δανία αποτελεί σπατάλη χρημάτων το να στέλνει χρήματα στην ΕΕ μόνο καιμόνο για να σταλούν και πάλι πίσω στη Δανία αφού έχουν κάνει τον γύρο του γραφειοκρατικούσυστήματος.
Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα το ψήφισμα του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στηνΠαγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) για τον όμιλο Danfoss της Δανίας, διότι πιστεύω ότι η κινητοποίησητου ΕΤΠ είναι απολύτως απαραίτητη κατά τη σημερινή οικονομική κρίση. Στις8 Σεπτεμβρίου 2009, η Δανία υπέβαλε αίτηση οικονομικής συνδρομής για την κινητοποίησητου ΕΤΠ για την περίπτωση του ομίλου Danfoss που απέλυσε 1.443 εργαζομένους. Η οικονομικήκαι χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε πτώση της ζήτησης μηχανολογικού και ηλεκτρονικούεξοπλισμού. Οι τάσεις στον τομέα της παραγωγής μηχανημάτων και εξοπλισμού άλλαξανδραματικά στην ΕΕ κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2008 τόσο στη Δανία όσο και στη Γερμανία,όπου σημειώθηκαν μειώσεις της παραγωγής που ξεπερνούν το 25%. Οι πωλήσεις μηχανολογικούκαι ηλεκτρονικού εξοπλισμού της Danfoss μεώθηκαν το 2008 έως και κατά 52% στην Ευρώπη,48% στις ΗΠΑ και 23% στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Εξαιτίας του ανταγωνισμού εταιρειώντης Ασίας στον τομέα αυτόν, όπου το μισθολογικό κόστος είναι σημαντικά χαμηλότερο απ’ ό,τιστην Ευρώπη, ο όμιλος Danfoss προέβη σε σταδιακή μετεγκατάσταση της παραγωγής του απότη Δανία σε τρίτες χώρες, πράγμα που είχε σοβαρό αντίκτυπο στην αγορά εργασίας. Καλώ τηνΕπιτροπή να αναπτύξει μια φιλόδοξη, πράσινη βιομηχανική πολιτική που θα μπορεί να εγγυηθείτην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της ΕΕ και να διαφυλάξει τις θέσεις εργασίας στην ΕΕ.
- Έκθεση: Barbara Matera (A7-0257/2010)
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. − (PT) Αναφορικά με το αίτημα της Δανίαςγια υποστήριξη σχετικά με τις 198 περιπτώσεις απόλυσης στην εταιρεία Linak που ανήκει στοντομέα του μηχανολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού στη περιφέρεια NUTS II της ΝότιαςΔανίας, υπερψήφισα το ψήφισμα, διότι συμφωνώ με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπήςκαι με τις αντίστοιχες τροπολογίες που κατέθεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συμφωνώ ότι,αφού εξήγησε τα κίνητρά της, η πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει σαφείς και αναλυτικέςπληροφορίες για την αίτηση, αναλύει τα κριτήρια επιλεξιμότητας και εξηγεί τους λόγους πουοδήγησαν στην έγκρισή της σύμφωνα με τα σαφή αιτήματα του Κοινοβουλίου.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Άλλη μία δανική επιχείρηση ηλεκτρολογικού καιμηχανολογικού εξοπλισμού, η Linak, επλήγη από τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης.Εκείνοι που επλήγησαν σοβαρότερα από αυτό είναι οι λιγότερο εξειδικευμένοι εργαζόμενοι, σεμια εξαιρετικά υποβαθμισμένη περιφέρεια που προκαλεί σοβαρές ανησυχίες στους αρμόδιουςγια τη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Σε αυτήν και σε άλλες περιπτώσεις, οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοιπροκαλούν πρόσθετες ανησυχίες και πρέπει να επωφεληθούν από μέτρα στήριξης που θα αφορούνειδικά αυτούς.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. − (PT) Λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπο τηςσημερινής οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης στην αγορά εργασίας, υπερψήφισα τηναποδέσμευση 1.213.508 ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση(ΕΤΠ) για ένα σχέδιο το οποίο θα ενισχύσει την επανένταξη στην αγορά εργασίας των 198 ατόμωνπου απολύθηκαν από την εταιρεία Linak, η οποία κατασκευάζει ηλεκτρονικό εξοπλισμό στηνπεριφέρεια της Νότιας Δανίας. Επαναλαμβάνω την προειδοποίησή μου ότι το ΕΤΠ χρησιμοποιείταιεξαιρετικά σπάνια παρά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη. Επαναλαμβάνω ότι είναιαπαραίτητο να έχει το ΕΤΠ τη δική του χρηματοδότηση που θα συνίσταται σε μια δική τουγραμμή στον προϋπολογισμό για τον σκοπό αυτόν.
Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Matera σχετικά μετην κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση υπέρ τωνεργαζομένων της επιχείρησης Linak στη Δανία. Όπως είπα τον Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια τηςσυζήτησης για το μέλλον του ΕΤΠ μετά το 2013, είμαι απογοητευμένη διότι σήμερα ηχρηματοδότηση αυτού του ταμείου, που συστάθηκε για τη στήριξη εργαζομένων που απολύθηκαν«εξαιτίας της ύφεσης ή της παγκοσμιοποίησης», δεν είναι εγγυημένη στον ευρωπαϊκόπροϋπολογισμό. Πραγματικά, δεν πιστεύω ότι η χρήση των οικονομικών πόρων άλλων ευρωπαϊκώνπρογραμμάτων για τη χρηματοδότηση του ΕΤΠ είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση. Ως εκτούτου, όταν η Επιτροπή Προϋπολογισμών υπερψήφισε την κινητοποίηση του ΕΤΠ για τουςδανούς εργαζομένους που αναφέρονται στην έκθεση Matera, υπογράμμισα μαζί με τον βέλγοσοσιαλιστή βουλευτή κ. Daerden ότι είναι αναγκαίο να εργαστούμε για τον ορισμό ενός χωριστούκονδυλίου του προϋπολογισμού για τη χρηματοδότηση αυτή. Εδώ διακυβεύεται η αξιοπιστίατης Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την υποστήριξη πολιτών που πλήττονται από την έλλειψηοικονομικής σταθερότητας.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω από την ψηφοφορία από σεβασμόστους δανούς εργαζομένους του ομίλου Linak που θυσιάστηκαν στον βωμό τηςπαγκοσμιοποίησης. Καθώς βυθίστηκαν σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας των συνεπειών τωννεοφιλελεύθερων πολιτικών που υποστηρίχθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε νανιώσει κανείς την ανάγκη να ψηφίσει αρνητικά, δεδομένου του αξιοθρήνητου ποσού αυτής τηςελεημοσύνης. Εντούτοις, τα λίγα που τους δίνονται μπορεί να βοηθήσουν να απαλυνθεί ο πόνοςτους.
Αυτό δεν κάνει λιγότερο απαράδεκτο το σκεπτικό του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στηνΠαγκοσμιοποίηση: υποστηρίζει το σκεπτικό που οδηγεί μια κορυφαία διεθνή επιχείρηση όπωςη Linak σε μετεγκατάσταση με στόχο την αύξηση των κερδών της, το ύψος των οποίων δεν έχεικαν την ευγένεια να αποκαλύψει.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. − (PT) Η ΕΕ είναι ένας χώρος αλληλεγγύης και το ΕυρωπαϊκόΤαμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) περιλαμβάνεται στον χώρο αυτόν. Αυτή ηστήριξη είναι θεμελιώδους σημασίας για να βοηθήσουμε τους ανέργους και τα θύματα τωνμετεγκαταστάσεων που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Ο αριθμός τωνεταιρειών που προβαίνουν σε μετεγκαταστάσεις επωφελούμενες του χαμηλότερου εργατικού
κόστους σε διάφορες χώρες, συγκεκριμένα στην Κίνα και την Ινδία, αυξάνεται διαρκώς, μεεπιζήμιες συνέπειες για τις χώρες που σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Στόχος του ΕΤΠ είναι η παροχή συνδρομής σε εργαζομένους που πέφτουν θύματαμετεγκαταστάσεων εταιρειών, και η διευκόλυνση της πρόσβασης σε νέα απασχόληση πουπροσφέρει είναι ζωτικής σημασίας. Το ΕΤΠ έχει χρησιμοποιηθεί ήδη στο παρελθόν από άλλακράτη μέλη της ΕΕ και θα πρέπει τώρα να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση των 198 περιπτώσεωναπολυμένων της εταιρείας Linak, που ανήκει στον τομέα του μηχανολογικού και ηλεκτρονικούεξοπλισμού στη περιφέρεια NUTS II της Νότιας Δανίας. Αυτός είναι ο λόγος για την ψήφο μου.
Miroslav Mikolášik (PPE), γραπτώς. – (SK) Χαίρομαι πολύ που βλέπω το Ευρωπαϊκό ΤαμείοΠροσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση να χρησιμοποιείται στις προαναφερθείσες πληγείσεςπεριοχές και συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Συγκεκριμένα, πιστεύω ότι η όλη διαδικασία, από τησύνταξη των αιτήσεων και την επεξεργασία τους μέχρι τη λήψη της τελικής απόφασης από τηναρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, ήταν ως τώρα μάλλον βραδυκίνητη και περίπλοκη, όπωςδείχνει η εμπειρία σε πολλές χώρες. Για παράδειγμα, το 2009 η συνεισφορά που ζητήθηκε απότο ταμείο ήταν κατά μέσο όρο περίπου 5.552.700 ευρώ, και 30 από τις αιτήσεις πουυποβλήθηκαν από 13 κράτη μέλη αφορούσαν 17 κλάδους. Ωστόσο, η αρμόδια για τονπροϋπολογισμό αρχή ενέκρινε πέρυσι δέκα χρηματοδοτικές συνεισφορές από το ΕΤΠ συνολικούύψους 52.349.000 ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει μόλις το 10,5% του μέγιστου ετήσιουποσού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το εν λόγω ταμείο. Ένας από τους λόγους γι’ αυτόείναι κυρίως η έλλειψη εμπειρίας σχετικά με τις διαδικασίες του ταμείου και η μακρά περίοδοςοικονομικής αβεβαιότητας εν αναμονή της απόφασης της αρμόδιας για τον προϋπολογισμόαρχής. Πιστεύω ότι οι απλουστευμένες διαδικασίες για την αξιολόγηση και τη λήψη απόφασηςπου θεσπίστηκαν στο τέλος του 2009 θα απλοποιήσουν και θα επισπεύσουν την υποβολήαιτήσεων στήριξης από το ταμείο και συνεπώς θα προσφέρουν αποτελεσματική συνδρομή σεεργαζομένους που έχασαν τις θέσεις εργασία τους συνεπεία αλλαγών στη δομή του παγκόσμιουεμπορίου.
Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. – (DA) Υπερψήφισα την έκθεση, διότι οιπόροι από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση χορηγούνται σεεργαζομένους που επλήγησαν από μαζικές απολύσεις. Ωστόσο, πιστεύω ότι υπάρχει μια σειράπροβλημάτων με το συγκεκριμένο ταμείο. Για παράδειγμα, τα περισσότερα χρήματα –με διαφορά–που χορηγούνται από το ταμείο πηγαίνουν στις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ. Επίσης, η ψήφοςμου δεν θα πρέπει να ερμηνευτεί ως υποστήριξη της «παιδικής χαράς των επιδοτήσεων» της ΕΕ.Θεωρώ ότι για τη Δανία αποτελεί σπατάλη χρημάτων το να στέλνει χρήματα στην ΕΕ μόνο καιμόνο για να σταλούν και πάλι πίσω στη Δανία αφού έχουν κάνει τον γύρο του γραφειοκρατικούσυστήματος.
Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά μετην πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κινητοποίησητου Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) για την ενίσχυση τωνπροσώπων που απολύθηκαν από την οικογενειακή επιχείρηση Linak που βρίσκεται στοSønderborg της Δανίας. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2009, η Δανία υπέβαλε αίτηση για χρηματοδοτικήσυνεισφορά ύψους 1.213.508 ευρώ (65% του συνόλου του απαιτούμενου προϋπολογισμού)για την υποστήριξη 139 εργαζομένων που απολύθηκαν από την εταιρεία Linak. Οι απολύσειςαυτές συνέπεσαν με ένα άλλο μεγάλο κύμα απολύσεων από τον όμιλο Danfoss στο Sønderborgτης νότιας Δανίας. Θεωρώ ότι τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την ενίσχυση της επανένταξηςκάθε απολυμένου εργαζομένου στην απασχόληση. Το ΕΤΠ προσφέρει στα κράτη μέλη τηνευκαιρία να υποστηρίξουν τους εργαζομένους που πλήττονται από την παγκόσμιαχρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση και τις μείζονες αλλαγές στη δομή του διεθνούς
εμπορίου. Στη Ρουμανία, 381.296 εργαζόμενοι έχασαν τις θέσεις εργασίας τους μεταξύ τουΜαρτίου του 2008 και του Μαρτίου του 2010, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται13.667 περιπτώσεις μόνο στην επαρχία Galaţi. Πιστεύω ότι και άλλα κράτη μέλη που δεν έχουνζητήσει μέχρι τώρα την κινητοποίηση του ΕΤΠ, όπως η Ρουμανία, πρέπει να εξετάσουν και ναακολουθήσουν το παράδειγμα των κρατών που χρησιμοποίησαν το ΕΤΠ για την ενίσχυσηαπολυμένων εργαζομένων εξαιτίας της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης.
- Εκθέσεις: Barbara Matera (A7-0259/2010) και (A7-0258/2010)
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ την ψηφοφορία στην Ολομέλειασχετικά με την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίησηυπέρ ισπανών και δανών πολιτών. Το ευρωπαϊκό αυτό ταμείο, που συστήθηκε το 2006, έχεισκοπό την παροχή συνδρομής σε εργαζομένους που απολύθηκαν έπειτα από διαδικασίααναδιάρθρωσης. Οι κανονισμοί άλλαξαν το 2009 προκειμένου να μπορεί να γίνει καλύτερηχρήση των πιστώσεων που διατίθενται στο ταμείο, οι οποίες μέχρι τότε δεν είχαν χρησιμοποιηθείκαθόλου. Ως εκ τούτου η δέσμευση για συνδρομή σε περισσότερους από 1.500 ισπανούς καιδανούς εργαζομένους από το ταμείο αυτό είναι μια πολύ καλή είδηση. Αξίζει να υπογραμμιστείη σημασία και η βαρύτητα του ταμείου αυτού στη σημερινή εποχή οικονομικής ύφεσης πουβιώνουμε. Παρότι δεν είναι μόνιμο, το ταμείο αυτό θα έπρεπε να διατηρηθεί τουλάχιστον γιαόσο διάστημα μπορεί να αποδείξει τη χρησιμότητά του.
- Εκθέσεις: Barbara Matera (A7-0259/2010), (A7-0258/2010) και (A7-0257/2010)
David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Το ΕΤΠ είναι ένα καίριας σημασίας ταμείο στην ΕΕ, τουοποίου το πεδίο εφαρμογής διευρύνθηκε για να προσφέρει στήριξη και σε εκείνους πουαπολύθηκαν συνεπεία της κρίσης. Οι πόροι αυτοί πρέπει οπωσδήποτε να διατεθούν με ανάλογοκαι αποτελεσματικό τρόπο σε εκείνους που τους χρειάζονται πραγματικά. Για τον λόγο αυτόνσυμφώνησα με την εισηγήτρια και υπερψήφισα αυτές τις εκθέσεις.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Με αυτήν τη σημαντική ψηφοφορία,το Κοινοβούλιο ζητεί από τα αρμόδια θεσμικά όργανα να καταβάλουν τις αναγκαίες προσπάθειεςγια να επισπευσθεί η κινητοποίηση του ΕΤΠ. Υπενθυμίζει τη δέσμευση των θεσμικών οργάνωνγια τη διασφάλιση ομαλής και ταχείας διαδικασίας έγκρισης των αποφάσεων σχετικά με τηνκινητοποίηση του ΕΤΠ, μέσω της παροχής εφάπαξ και χρονικά περιορισμένης ατομικής ενίσχυσηςπου αποσκοπεί στην υποστήριξη των εργαζομένων που απολύθηκαν ως αποτέλεσμα τηςπαγκοσμιοποίησης και της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης. Τονίζει με έμφαση τονρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το ΕΤΠ στην επανένταξη των εργαζομένων που απολύονταιστην αγορά εργασίας. Τονίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού του ΕΤΠ πρέπει ναεξασφαλίζεται ότι το ταμείο στηρίζει την επανένταξη των μεμονωμένων απολυθέντων εργαζομένωνστην αγορά εργασίας. Επαναλαμβάνει ότι η συνδρομή από το ΕΤΠ δεν πρέπει να αντικαθιστάενέργειες που αποτελούν ευθύνη των επιχειρήσεων δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας ή τωνσυλλογικών συμβάσεων ούτε μέτρα αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων ή των τομέων.
Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Οι τρεις εκθέσεις της κ. Matera, επί των οποίωνψηφίζουμε σήμερα, αφορούν την υποστήριξη 82 επιχειρήσεων του τομέα της κατασκευής ειδώνένδυσης στην περιφέρεια της Γαλικίας στην Ισπανία και δύο επιχειρήσεων του τομέαμηχανολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού στην περιφέρεια της Νότιας Δανίας. Η οικονομικήσυνδρομή που εγκρίθηκε θα προσφέρει στήριξη σε συνολικά 2.344 ανθρώπους και θα βοηθήσειστην επανένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της απόρριψης της χορήγησηςαπαλλαγής στον διευθυντή της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας όσον αφορά την εκτέλεσητου προϋπολογισμού της ακαδημίας για το οικονομικό έτος 2008 βάσει της εξαιρετικής έκθεσηςτης φίλης και συναδέλφου Véronique Mathieu η οποία είναι μέλος της Επιτροπής Ελέγχου τουΠροϋπολογισμού. Όλα τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται στην έκθεση δικαιολογούν αυτήντην απόφαση. Ωστόσο εκπλήσσομαι διότι δεν εγκρίθηκαν οι ετήσιοι λογαριασμοί, παρόλο πουτο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο δεν διατύπωσε σημαντικές παρατηρήσεις επ’ αυτών. Δεδομένουότι η έκθεση της συναδέλφου Véronique Mathieu η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή Ελέγχουτου Προϋπολογισμού προτείνει τρεις ψηφοφορίες (άρνηση χορήγησης απαλλαγής, κλείσιμοτων λογαριασμών και ψήφισμα), θεωρώ περίεργο το ότι τελικά μόνο δύο θέματα τέθηκαν σεψηφοφορία στην Ολομέλεια: η απαλλαγή και το ψήφισμα. Πολύ περίεργο… Κατά τη γνώμημου δεν υπήρχε κανένας λόγος να μην κλείσουν οι λογαριασμοί. Καταλήγουμε εδώ σε μιαπαράξενη λογιστική κατάσταση όπου τον Οκτώβριο του 2010 δεν κλείνουν οι λογαριασμοί του2008, το οικονομικό έτος 2009 έχει λήξει και απομένουν μόνο λίγες εβδομάδες από το 2010.Όποιος μπορεί, ας το καταλάβει!
Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η σύσταση της επιτροπήςεμπειρογνωμόνων για άρνηση χορήγησης απαλλαγής σε αυτό το ευρωπαϊκό όργανο έτυχε γενικήςυποστήριξης, πράγμα που σημαίνει ότι η φήμη αυτής της «Αστυνομικής Ακαδημίας» θα αμαυρωθείγια πάντα. Η κωμικοτραγική κατάσταση να μην χορηγείται απαλλαγή στην Ευρωπαϊκή ΑστυνομικήΑκαδημία λόγω απάτης σε ορισμένες οικονομικές δραστηριότητες μάς δείχνει ότι δεν υπάρχουνόρια όσον αφορά τη διαφθορά. Με άλλα λόγια, ο ίδιος ο οργανισμός που ιδρύθηκε για να μαςπροστατεύει από εγκληματίες (έμμεσα, προσφέροντας επαγγελματική κατάρτιση σε αξιωματικούςτης αστυνομίας) καταλήγει να γίνει κατηγορούμενος.
Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς . – Ψήφισα υπέρ στην Έκθεση, ώστε να μηναπαλλαγεί η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία από τον έλεγχο του Προϋπολογισμού της γιατο οικονομικό έτος 2008, διότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η έρευνα για την κατάχρησηχρημάτων. Επίσης, υπερψήφισα γιατί συμφωνώ με το ότι είναι απαράδεκτο έναςχρηματοδοτούμενος από την Ευρώπη Οργανισμός να μην έχει μετά από τόσα χρόνια, χρηστήκαι διάφανη διαχείριση των οικονομικών του. Παρά το γεγονός ότι ο νέος Διευθυντής τηςΑκαδημίας παρουσίασε σχέδιο δράσης, αυτό δεν είναι επαρκές, ούτε όσο λεπτομερές θα έπρεπε.Τέλος, η μη απαλλαγή της Ακαδημίας για το έτος 2008, δίνει ένα ηχηρό μήνυμα για τηνυποχρέωση βελτίωσης του τρόπου λειτουργίας της ώστε να σταματήσει η κακοδιαχείρισηχρημάτων.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπό το πρίσμα των παρατυπιών που ανακαλύφθηκαν καιτης ανικανότητας της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας να λογοδοτήσει στο Κοινοβούλιογια τη δημοσιονομική και οικονομική της κατάσταση, συμφωνώ με την απόφαση της εισηγήτριαςνα μην χορηγηθεί απαλλαγή στον διευθυντή της Ακαδημίας για την εκτέλεση τουπροϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2008.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. − (PT) Η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημίααντιμετώπισε δυσκολίες ως προς τη συμμόρφωση με τα πρότυπα χρηστής διοίκησης πουαναμένεται από κάθε κανονιστικό οργανισμό. Από το 2006, σε επανειλημμένους ελέγχουςδιαπιστώθηκαν προβλήματα όσον αφορά την τήρηση του δημοσιονομικού κανονισμού και τουκανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης, καθώς και το σύστημα λογιστικής, αλλά και αδυναμίεςσχετικά με τη δημοσιονομική διαχείριση, τους ανθρώπινους πόρους, τις διαδικασίες των δημόσιωνσυμβάσεων και τα πρότυπα για τις δαπάνες εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το ψήφισμα, δεν μπορούμε
να περιμένουμε βελτιώσεις στην Ακαδημία πριν από το 2014, όταν θα έχει υλοποιηθεί πλήρωςτο πολυετές πρόγραμμά της. Δεν συμφωνώ ότι η Ακαδημία χρειάζεται τουλάχιστον εννιά χρόνια(2006-2014) για να επιτύχει το αποδεκτό επίπεδο χρηστής διοίκησης που αναμένεται από ένανκανονιστικό οργανισμό.
Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Αφού εξέτασα τις πληροφορίες για τη δράση τηςΕυρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας και την κακή διαχείριση των λογαριασμών της, στηρίζωτην πρόταση της κ. Mathieu να μην χορηγηθεί απαλλαγή στον διευθυντή της Ακαδημίας γιατην εκτέλεση του προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2008. Κατακλυζόμαστε από τεράστιοαριθμό κοινοτικών οργανισμών, ορισμένοι εκ των οποίων δεν έχουν νόημα, όμως η CEPOL είναιένα σημαντικό όργανο για την καταπολέμηση του εγκλήματος και τη διατήρηση της ασφάλειαςκαι της δημόσιας τάξης. Από στατιστικές του 2007 ενημερωνόμαστε ότι η CEPOL είχε στηδιάθεσή της ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό ύψους 7,5 εκατ. ευρώ. Ιδίως δεδομένης τηςδύσκολης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης που αντιμετωπίζουμε σήμερα, είναιπρος το συμφέρον όλων των πολιτών να μπορούν να βασίζονται σε αποτελεσματικούςοργανισμούς της ΕΕ που να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τους προϋπολογισμούς που τουςέχουν διατεθεί με διαφανή και υπεύθυνο τρόπο. Είναι σημαντικός ο ελεγκτικός ρόλος τουΕυρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά την προβολή βέτο όπου δεν είναι σαφείς οι διαδικασίεςδιαχείρισης, όπως στην προκειμένη περίπτωση. Για τον λόγο αυτόν θα υπερψηφίσω την πρότασητης εισηγήτριας.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία, (CEPOL) πουέγινε οργανισμός το 2006, αντιμετώπισε από την ίδρυσή της σοβαρά προβλήματα ως προς τηντήρηση ελαχίστων προτύπων χρηστής διοίκησης, που πρέπει να τηρούνται από όλους τουςοργανισμούς της ΕΕ. Μολονότι υπερψήφισα την έκθεση και την απόφαση άρνησης χορήγησηςαπαλλαγής για τον προϋπολογισμό του 2008, αυτή είναι η πρώτη φορά που μια απαλλαγήχρησιμοποιήθηκε σε βάρος ενός μεμονωμένου οργανισμού. Παρ’ όλα αυτά, αμφισβητώ το νόηματης απαλλαγής και τη χρησιμότητά της ως μέσου δύο χρόνια μετά το συμβάν και όταν, όπωςστην προκειμένη περίπτωση, ενδέχεται να έχει αλλάξει η διοίκηση και το προσωπικό. Ως εκτούτου, είναι ζωτικής σημασίας να εξετάσουμε αν οι πολύ μικροί οργανισμοί μπορούν να είναιαποτελεσματικοί και να ικανοποιούν τις διοικητικές απαιτήσεις του δημοσιονομικού κανονισμούμε πολύ λίγο προσωπικό.
Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Την περασμένη εβδομάδα, η Επιτροπή ΔιεθνούςΕμπορίου ψήφισε ομόφωνα υπέρ της αναβολής χορήγησης απαλλαγής στην ΕυρωπαϊκήΑστυνομική Ακαδημία (CEPOL) για τον προϋπολογισμό του 2008 και κατά του κλεισίματοςτων λογαριασμών της. Λόγω διαφόρων ελλείψεων αναφορικά με την τήρηση του δημοσιονομικούκανονισμού και του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισεεπίσης με συντριπτική πλειοψηφία κατά της χορήγησης απαλλαγής στη CEPOL και, συνεπώς,κατά του θετικού κλεισίματος του προϋπολογισμού του 2008. Είναι ωραίο να βλέπει κανείς ότιτο Κοινοβούλιο εκπλήρωσε το καθήκον του στο πλαίσιο της διαδικασίας χορήγησης απαλλαγήςκαι έστειλε ένα σαφές μήνυμα κατά της αμελούς κακοδιαχείρισης. Θα ήθελα να συγχαρώ τηνκ. Mathieu για την έκθεση αυτή.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. − (PT) Όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που εξαρτώνταιαπό τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρό έλεγχο απότο Ελεγκτικό Συνέδριο και από όλες τις οντότητες με ελεγκτικό ρόλο. Ο έλεγχος πρέπει ναεξακριβώνει αν οι κοινοτικοί πόροι χρησιμοποιούνται ορθά, αν τα εν λόγω θεσμικά όργαναεπιτυγχάνουν τους στόχους που έχουν τεθεί γι’ αυτά και αν τυχόν γίνεται σπατάλη πόρων.
Γενικά, βάσει των αξιολογήσεων από τους γνωστούς ελέγχους μπορούμε να πούμε, με ελάχιστεςεξαιρέσεις, ότι τα εν λόγω θεσμικά όργανα χρησιμοποιούν ορθά τους διαθέσιμους πόρους καιεπιτυγχάνουν τους καθορισμένους στόχους. Ωστόσο, σύμφωνα με την εκτίμηση της εισηγήτριας,αυτό δεν ισχύει για την Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία, δεδομένων των διαφόρων παρατυπιώντης και της ανεπάρκειας των ελέγχων της. Αυτός είναι ο λόγος για την ψήφο μου.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Με αυτήν την ψηφοφορία, τοΚοινοβούλιο αρνείται να χορηγήσει απαλλαγή στον διευθυντή της Ευρωπαϊκής ΑστυνομικήςΑκαδημίας όσον αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ακαδημίας για το οικονομικόέτος 2008.
Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, η εισηγήτρια διατυπώνειδικαιολογημένα ανησυχίες για την έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες προμηθειών τηςΕυρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας. Ας ελπίσουμε ότι η έρευνα που διεξάγεται από τηνΕυρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) θα είναι διεξοδική και εκτενής και θαβοηθήσει να διασαφηνιστεί περισσότερο το ζήτημα. Ωστόσο, το θέμα αυτό σχετίζεται με έναπολύ μεγαλύτερο πρόβλημα – με τη συχνή έλλειψη ακεραιότητας και επαγγελματισμού στουςκόλπους των αστυνομικών δυνάμεων και των δυνάμεων ασφαλείας σε ολόκληρη την Ευρώπη.Η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφεραν ιδιαίτερα μεγάλοαριθμό υποθέσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη όπου η αστυνομία υπερέβη τις εξουσίες της καιχρησιμοποίησε παράνομες μεθόδους έρευνας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα όργανα δενδιεξήγαγαν έρευνες και δεν επέβαλαν ποινές στους παραβάτες του νόμου σύμφωνα με τα διεθνήπρότυπα, και αυτό αυξάνει το επίπεδο της ατιμωρησίας. Τα θύματα γίνονται συχνά εύκολοιστόχοι εξαιτίας του καθεστώτος μειονότητας είτε αυτό οφείλεται στην εθνοτική τους καταγωγήείτε στις πολιτικές τους απόψεις. Οι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις χρειάζονται ένα ισχυρό καιέντιμο κράτος δικαίου και δικαστική ανεξαρτησία. Η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία έχειευγενείς στόχους: την προώθηση κοινών ευρωπαϊκών προτύπων αστυνόμευσης, τη διασυνοριακήσυνεργασία στην καταπολέμηση του εγκλήματος και την προάσπιση του κράτους δικαίου καιτης νομοθεσίας Το σημαντικότερο είναι η επίτευξη αυτών των στόχων, είτε μέσω αυτού είτε μέσωκάποιου άλλου βήματος.
- Έκθεση: Tanja Fajon (A7-0256/2010)
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Το παρόν ψήφισμα του Κοινοβουλίου είναιιδιαίτερα σημαντικό για την κατάργηση του καθεστώτος θεώρησης για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνηκαι την Αλβανία. Η ισχύς ενός καθεστώτος άρσης της υποχρέωσης θεώρησης επιτυγχάνει τηνυλοποίηση ενός από τα κύρια θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρώπη – της ελεύθερης κυκλοφορίαςσε όλα τα κράτη μέλη. Είναι πολύ σημαντικό να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να προσφέρουμετο συντομότερο δυνατό ταξίδια χωρίς θεώρηση στους πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και τηςΑλβανίας. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο τουςτελευταίους μήνες και έχουν διεξαχθεί σημαντικές συνομιλίες με τις εν λόγω χώρες. Όταν θαέχει χορηγηθεί στις χώρες αυτές καθεστώς απαλλαγής από τη θεώρηση, οι νέοι θα μπορούν ναταξιδεύουν, να εκπαιδεύονται και να σπουδάζουν στο εξωτερικό. Επιπροσθέτως, έτσι θαπεριοριζόταν ο κίνδυνος ακόμα μεγαλύτερης εθνοτικής και πολιτικής αστάθειας, θα ενισχυότανη πολιτική και οικονομική συνεργασία στην περιοχή και θα αυξανόταν η υποστήριξη του λαούγια την ΕΕ και η προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Εικοσιένα χρόνια πέρασαν από την πτώσητου Τείχους του Βερολίνου, αλλά η Ευρώπη παραμένει χωρισμένη, και υπάρχουν ακόμα πολίτεςπου χρειάζονται θεώρηση για να ταξιδέψουν ελεύθερα στην ΕΕ. Κατάγομαι από μια χώρα πουέζησε για σχεδόν μισό αιώνα υπό το σκληρότερο κομμουνιστικό καθεστώς, χωρίς κανένα δικαίωμα
σε ελεύθερα ταξίδια. Στη συνέχεια, η Ρουμανία χρειάστηκε 15 χρόνια για να πείσει την Ευρώπηπως οι πολίτες της δεν είναι δεύτερης κατηγορίας και θα πρέπει να απολαύουν ενός βασικούανθρώπινου δικαιώματος. Η ΕΕ δεν συνηγορεί, και ουδέποτε συνηγορούσε, υπέρ της δημιουργίαςτεχνητών διαιρέσεων, αντίθετα, έφερε όλους τους Ευρωπαίους στο ίδιο τραπέζι καταργώνταςτα σύνορα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προωθούσε συνεχώς την ιδέα της κατάργησης τουκαθεστώτος που απαιτούσε θεώρηση, διότι γνωρίζει τον ψυχολογικό αντίκτυπο που έχει ησημερινή κατάσταση σε όσους υποχρεούνται ακόμα να αποκτούν θεωρήσεις για να επισκεφτούνμέλη της οικογένειάς τους που διαμένουν σε χώρες της ΕΕ, να σπουδάσουν ή απλώς ναταξιδέψουν. Εικοσιένα χρόνια μετά την επανένωση της Ευρώπης, είναι πια καιρός να τεθεί τέρμαστις θεωρήσεις για κατοίκους της Ευρώπης που θέλουν να ταξιδέψουν εντός ΕΕ.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. − (PT) Υπερψήφισα αυτό το νομοθετικόψήφισμα αναγνωρίζοντας τη σημασία που έχει η χορήγηση σε πολίτες της Αλβανίας και τηςΒοσνίας-Ερζεγοβίνης του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσωενός συστήματος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, το οποίο θα τεθεί σε ισχύ εφέτος.Πρόκειται για μια διαδικασία που αποτελεί συνέχεια των όσων συνέβησαν πρόσφατα με τη Σερβία,το Μαυροβούνιο και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κατά τη γνώμημου, αυτή η ψηφοφορία συνιστά ένα σημαντικό βήμα για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τηνπολιτική και οικονομική συνεργασία στην εν λόγω περιοχή. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναισημαντικό να κατευθύνουμε τις προσπάθειές μας στην πρόοδο της ελευθέρωσης του συστήματοςθεωρήσεων στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο αποτελεί τη μοναδική περιοχή των Δυτικών Βαλκανίωνόπου δεν προβλέπεται ακόμα έναρξη διαπραγματεύσεων.
Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς . – Ψήφισα υπέρ στην έκθεση γιατί πιστεύω στοαναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης όλων των πολιτών, στο δικαίωμα της ελεύθερηςκυκλοφορίας ανεξαρτήτως υπηκοότητας. Με την παρούσα έκθεση γίνεται, επιτέλους, ένα επιπλέονβήμα για την κατάργηση του καθεστώτος θεώρησης διαβατηρίου για τους πολίτες της Αλβανίαςκαι της Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Δυστυχώς, όμως, δεν γίνεται να παραγνωρισθεί ότι προκειμένουνα επιτευχθεί η απελευθέρωση της θεώρησης, επιβάλλεται στα κράτη η χρήση βιομετρικώνδιαβατηρίων με τα οποία είμαι αντίθετος εφ' όσον, κατά την άποψή μου, παραβιάζουν την αρχήπροστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης της πρότασης κανονισμού,διότι θα βοηθήσει να υλοποιηθούν ορισμένες από τις προηγούμενες δεσμεύσεις της ΕΕ αναφορικάμε την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων σε ολόκληρη την ήπειρο. Αυτό θα καταστήσει δυνατόνα αισθανθούν οι πολίτες ορισμένων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων ότι είναι και εκείνοι μέροςτης διαδικασίας επανένωσης της ευρωπαϊκής ηπείρου. Πιστεύω ότι δεν μπορούμε ναπροχωρήσουμε σε σχέση με την επιθυμία μας να δημιουργήσουμε μια ευρωπαϊκή ταυτότητα καιιθαγένεια αν δεν αφαιρέσουμε τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία στην Ευρώπη μεταξύκρατών μελών της ΕΕ και γειτονικών χωρών. Επικροτώ την ευαισθησία που επιδείχθηκε για τηνεπέκταση αυτής της δυνατότητας και στην Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Αν προστεθούνοι πολίτες αυτών των χωρών στους πολίτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τηςΜακεδονίας, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας όσον αφορά το δικαίωμα ελεύθερηςκυκλοφορίας στην ΕΕ, αυτό θα βοηθήσει επίσης να κλείσουν μερικές από τις πληγές τουπρόσφατου παρελθόντος. Αυτά είναι μερικά από τα επιχειρήματα που επεξηγούν την ψήφο μου.
George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Παρά την πρόοδο που σημειώθηκε τατελευταία χρόνια, τα Βαλκάνια, έχοντας τη φήμη της «πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης», παραμένουνπρωτίστως ενδεχόμενη πηγή διεθνοτικών εντάσεων, στις οποίες προστίθεται η πολιτική αστάθειακαι η οικονομική και κοινωνική κρίση. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα γι’ αυτό αποτελεί ηΒοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου δυστυχώς παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν, εξακολουθεί
να υπάρχει πνεύμα αντιπαράθεσης μεταξύ των κοινοτήτων, που τις χωρίζουν ακόμα οι πληγέςτου πολέμου.
Πιστεύω ότι η εξάλειψη των τειχών που χωρίζουν ακόμα την ήπειρο θα δώσει ώθηση στηδιαδικασία μεταρρύθμισης και συμφιλίωσης σε αυτό το τμήμα της Ευρώπης. Από την κατάργησητης υποχρέωσης θεώρησης για τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Πρώην ΓιουγκοσλαβικήΔημοκρατία της Μακεδονίας τον περασμένο Δεκέμβριο, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανίασημείωσαν ουσιαστική πρόοδο, όπως φαίνεται στην έκθεση, και έτσι δεν είναι πλέονδικαιολογημένη η απομόνωση και ο διαχωρισμός τους. Ωστόσο, ένα θέμα που δεν έχει ακόμαεπιλυθεί στην εν λόγω περιοχή είναι το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο δεν έχει καναναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ. Σε αυτήντην πτυχή πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στο εγγύς μέλλον, διότι μπορεί να αποτελέσειεπικίνδυνο προηγούμενο για αποσχιστικές ενέργειες για εθνοτικούς λόγους.
Mário David (PPE), γραπτώς. − (PT) Υπερψηφίζω με μεγάλη χαρά την αναγνώριση καιεπαλήθευση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις γιατην ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων για νέα κράτη της ηπείρου μας, εν προκειμένωγια τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία. Λυπάμαι, όμως, διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δενκαλωσορίζει με τον ίδιο τρόπο άλλες χώρες, συγκεκριμένα την Ουκρανία και την Κροατία, καιδιότι αυτές οι χώρες, που προέκυψαν και απέκτησαν την κυριαρχία και ανεξαρτησία τους απότην πρώην ΕΣΣΔ δεν κρίνονται άξιες της ίδιας αναγνώρισης απλώς και μόνο για τον λόγο αυτόν(ότι είναι πρώην χώρες της ΕΣΣΔ).
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Fajon, διότι τασυμπεράσματα των αποστολών και των εκθέσεων αξιολόγησης έδειξαν πως σημειώθηκε πρόοδοςαπό την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη όσον αφορά την εκπλήρωση των απαιτήσεων πουτους είχαν οριστεί, πράγμα που δίνει στις χώρες αυτές τη δυνατότητα να συμπεριληφθούν στονκατάλογο τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησηςγια την είσοδό τους στον χώρο Σένγκεν.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όσοι θυμούνται τις εντάσεις και τις συγκρούσεις πουκατέστρεψαν τα Δυτικά Βαλκάνια, ασφαλώς βλέπουν ότι τώρα έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδοςπρος την ειρήνευση και τη σταθεροποίηση της περιοχής. Είναι απόλυτα φυσικό ότι η Ένωση θαήθελε να βοηθήσει στην άρση των εμποδίων που την χωρίζουν από την πλειονότητα των κρατώντων Βαλκανίων και να επιτρέψει στους υπηκόους τους να μπαίνουν στην ΕΕ χωρίς να απαιτείταιθεώρηση. Είμαι καταρχήν υπέρ της κατάργησης των φραγμών στην κυκλοφορία των πολιτώνκαι για τον λόγο αυτόν υποστηρίζω την άρση των εν λόγω φραγμών. Ταυτόχρονα, θεωρώ ότι ηδιευκόλυνση των μετακινήσεων υπηκόων βαλκανικών χωρών στην ευρωπαϊκή επικράτεια θαπρέπει να συνοδευθεί από βελτίωση της διασυνοριακής συνεργασίας και πιο αποδοτική ανταλλαγήπληροφοριών με τις χώρες προέλευσής τους, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επέκτασηεγκληματικών δραστηριοτήτων συμμοριών από τις εν λόγω χώρες.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. − (PT) Υποστηρίζω σθεναρά τον στόχο τηςκατάργησης των θεωρήσεων για όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Η κατάργηση τωνθεωρήσεων για τους πολίτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τουΜαυροβουνίου και της Σερβίας τον Δεκέμβριο του 2009 ήταν ένα σημαντικό βήμα για τηνενσωμάτωσή τους στην Ευρώπη. Το σύστημα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης είναιπολύ σημαντικό για τη ζωή των ανθρώπων, καθώς ενισχύει τις σχέσεις μεταξύ των λαών καιεπιτρέπει την εδραίωση της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας, που είναι ένα από τα θεμελιώδηδικαιώματα στην Ευρώπη.
Η εγγύηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επεκτείνει πολύ σύντομα, στις αρχές του φθινοπώρουτου 2010, την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης στις δύο αυτές χώρες, και ιδίως στηΒοσνία-Ερζεγοβίνη, θα μειώσει τον κίνδυνο μεγαλύτερης πολιτικής και εθνοτικής αστάθειας, θαενισχύσει την πολιτική και οικονομική συνεργασία στην περιοχή, θα αυξήσει τη στήριξη της ΕΕαπό τους λαούς και τις προοπτικές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, θα διευρύνει τους ορίζοντεςτων λαών της και θα περιορίσει τον εξτρεμισμό και το αντιευρωπαϊκό αίσθημα. Υπερψήφισα τοπαρόν ψήφισμα για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης, προκειμένου ηΒοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία να μπορέσουν να επωφεληθούν το συντομότερο δυνατόν απόαυτό.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είμαστε υπέρ της κατάργησης του καθεστώτοςθεώρησης για υπηκόους της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Αλβανίας το συντομότερο δυνατό.Αυτήν τη δυνατότητα την είχαν στερηθεί οι δύο αυτές χώρες το 2009, όταν άρχισε η κατάργησητου καθεστώτος των θεωρήσεων για όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.
Η απόφαση αυτή «ανταμείβει» την ικανότητα των χωρών αυτών να «παρουσιάσουν τις αναγκαίεςμεταρρυθμίσεις». Με τον τρόπο αυτόν, λένε, ανοίγουμε την «πόρτα» σε χώρες που «κάνουν ό,τιμπορούν για να μας ευχαριστήσουν». Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: ποιο είναι τοτίμημα που πληρώνουν γι’ αυτό οι πολίτες των εν λόγω χωρών; Αυτοί που ισχυρίζονται σήμεραπως ανταμείβουν τις βαλκανικές χώρες είναι οι ίδιοι που χθες έκαναν ό,τι μπορούσαν για νακαταστρέψουν τη Γιουγκοσλαβία και να διαλύσουν όσα είχαν επιτύχει οι πολίτες της. Τα χέριατων μεγάλων δυνάμεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι λερωμένα από τα εγκλήματα που διέπραξανεκεί, σε μια επιχείρηση που κατάφερε να δημιουργήσει το μίσος και τον πόλεμο ανάμεσα σελαούς που είχαν αποφασίσει πολύ νωρίτερα να ενώσουν τις βουλήσεις τους για να δημιουργήσουντη χώρα τους. Επομένως δεν στηρίζουμε την καταστροφή όσων απομένουν από τη Γιουγκοσλαβία,την οποία προωθούν όσοι θέλουν να αποκτήσουν τον πλούτο της, να εκμεταλλευθούν τουςλαούς της και να κάνουν χρήση της γεωστρατηγικής της θέσης, κάτι που αποτελεί παλιό όνειροτου μεγάλου κεφαλαίου στην ΕΕ. Ήδη αναγγέλλεται ότι η επόμενη περιοχή που θα συμπεριληφθείστο καθεστώς θα είναι το Κοσσυφοπέδιο, το προτεκτοράτο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Εγώ και το κίνημα στο οποίο ανήκω διαφωνούμεριζικά με την πρόταση της κ. Fajon να εξαιρεθούν οι πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και τηςΑλβανίας από την υποχρέωση θεώρησης όταν περνούν τα εξωτερικά σύνορα της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης. Θεωρώ ένα τέτοιο μέτρο ανεύθυνο και επικίνδυνο για την ασφάλεια των ευρωπαίωνπολιτών, διότι υποτιμά τα πολιτικά προβλήματα και τις δυσκολίες που υπάρχουν σε αυτές τιςχώρες, ενώ υπερεκτιμά την αδιόρατη και καθόλου ικανοποιητική πρόοδο που επιτεύχθηκε τατελευταία χρόνια. Στην Αλβανία δεν έχει ακόμα θεσπιστεί νομικό σύστημα για την αντιμετώπισητου οργανωμένου εγκλήματος και των εξαιρετικά υψηλών επιπέδων διαφθοράς. Το σύστημαποινικής δικαιοσύνης αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου τοεπίπεδο συνεργασίας μεταξύ της αστυνομίας και των νόμιμων αρχών είναι πολύ χαμηλό. Ηπολιτική των θεωρήσεων επιτρέπει έναν κάποιο βαθμό ελέγχου και επιλογής όσον αφορά τοποιος επιτρέπεται να έρχεται στην ΕΕ από τρίτες χώρες. Χωρίς τον έλεγχο που προσφέρει τοσύστημα αυτό, διακινδυνεύουμε να προκύψουν καταστάσεις που θα είναι επικίνδυνες για τηνασφάλεια των πολιτών μας.
Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Αυτή η ψηφοφορία είναι ένα δυνατό μήνυμαπου στέλνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το οποίο αφοράτην προοπτική μελλοντικής ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγματι, η έγκριση της κατάργησηςτων θεωρήσεων για υπηκόους αυτών των δύο χωρών αναμφισβήτητα θα ενθαρρύνει τηνκινητικότητα νέων φοιτητών και θα ενισχύσει την οικονομική και πολιτική συνεργασία με τηνπεριοχή των Βαλκανίων, όπου ορισμένες χώρες όπως η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Πρώην
Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας επωφελούνται ήδη από ένα τέτοιο καθεστώς.Ωστόσο ας μην ξεγελάμε τον εαυτό μας: αυτή η ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο δεν σημαίνει σεκαμία περίπτωση την υποστήριξη των πολιτικών της σημερινής αλβανικής κυβέρνησης, απέναντιστην οποία διατηρούμε τις απαιτήσεις που διατυπώσαμε ήδη τον Ιούλιο. Αυτό το μέτρο έχεικυρίως τον στόχο να δημιουργήσει έναν δεσμό μεταξύ εθνών. Προφανώς είναι λυπηρό το ότι τοΚοσσυφοπέδιο δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν την εν εξελίξει διαδικασία μεταξύ της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης και χωρών των Βαλκανίων λόγω διαφωνιών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά τηναναγνώριση της ανεξαρτησίας του. Πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες γι’ αυτό.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έστειλε έναηχηρό μήνυμα σχετικά με την υποστήριξη της πολιτικής κατάργησης του καθεστώτος τωνθεωρήσεων για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, συνεχίζοντας την πορεία που είχε ακολουθήσειτον περασμένο χρόνο, όταν καταργήθηκε η υποχρέωση θεώρησης για τους υπηκόους της Σερβίας,του Μαυροβουνίου και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η απόφασηαυτή ήταν μια σημαντική πρόοδος προς την ένταξη αυτών των χωρών στην Ευρώπη, οι οποίεςέδειξαν πως είναι ικανές να ξεκινήσουν σοβαρές μεταρρυθμιστικές διαδικασίες. Με τη σημερινήψηφοφορία για την έκθεση Fajon δεχτήκαμε την πρόταση της Επιτροπής να καταργηθεί ηυποχρέωση θεώρησης και για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Πιστεύω πραγματικά ότιμια διαφορετική προσέγγιση θα ενείχε τον κίνδυνο όξυνσης των εθνοτικών και πολιτικών διχασμώνπου χαρακτηρίζουν την περιοχή. Η μόνη περιοχή που δεν περιλαμβάνεται στη διαδικασίαελευθέρωσης του καθεστώτος των θεωρήσεων είναι το Κοσσυφοπέδιο. Η εξαίρεση αυτήουσιαστικά οφείλεται στα υφιστάμενα ζητήματα σχετικά με την αναγνώριση της ανεξαρτησίαςτης εν λόγω χώρας, που ελπίζω να μπορέσουν να επιλυθούν σύντομα. Εν κατακλείδι, πρέπει ναυπογραμμίσω ότι η κατάργηση των θεωρήσεων, που αποτελεί τον σκοπό αυτής της έκθεσης,αφορά μια κρίσιμη πτυχή της ζωής των ανθρώπων, καθώς τους επιτρέπει να ασκήσουν πραγματικάτο δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία.
Marine Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Σύμφωνα με μια έκθεση της Europol, της Eurojustκαι του Frontex, εκτιμάται ότι κάθε χρόνο εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση900.000 παράνομοι μετανάστες. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, οι παράνομοι μετανάστες πουέρχονται από τα Βαλκάνια χαρακτηρίζονται από έντονο εγκληματικό στοιχείο όσον αφορά ταναρκωτικά, τα όπλα και το εμπόριο ανθρώπων.
Ενώ ορισμένες από αυτές τις χώρες παραμένουν εξαιρετικά ασταθείς για γεωπολιτικούς,θρησκευτικούς ή ακόμα και εθνοτικούς λόγους, η έκθεση της σοσιαλίστριας κ. Fajon συνιστάούτε λίγο ούτε πολύ την κατάργηση του καθεστώτος θεώρησης για όλες τις χώρες των ΔυτικώνΒαλκανίων. Πέραν του ότι το προνόμιο αυτό είναι αντίθετο με τις συμφωνίες Σένγκεν και τιςίδιες τις αρχές λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μηχανισμού προσχώρησης σε αυτήν,κατά τη γνώμη μου δεν τίθεται θέμα έγκρισης της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων από χώρεςόπως η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ή η Αλβανία.
Η επίκληση αυτού του «θεμελιώδους δικαιώματος» στην πραγματικότητα είναι μόνο η ουτοπίαενός συνονθυλεύματος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει ήδη μαζική και ανεξέλεγκτη εισροήμεταναστών που βλάπτει σοβαρά και την ταυτότητα και την οικονομία και την κοινωνία τωνεθνών που την αποτελούν. Αντίθετα, θα έπρεπε να υπερασπιζόμαστε το θεμελιώδες δικαίωματων λαών να διατηρούν τον έλεγχο των συνόρων τους και να αποφασίζουν ανεξάρτητα ποιοςμπορεί να μπει στις χώρες τους και ποιος όχι.
Mario Mauro (PPE), γραπτώς. – (IT) Η έκθεση Fajon σχετικά με την πρόταση κανονισμούπερί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησηςγια τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου τρίτων χωρών
οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή πρέπει να αξιολογηθεί θετικά,διότι συνιστά μια ενδεδειγμένη συνέπεια των συμφωνιών για τη χαλάρωση των απαιτήσεωνθεώρησης που συνήψε η ΕΕ με την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Πρώην ΓιουγκοσλαβικήΔημοκρατία της Μακεδονίας, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία το 2007. Δεδομένου ότι είναιανάγκη να συνεχιστούν οι συστηματικοί έλεγχοι ακόμα και μετά την ελευθέρωση, θα πρέπει ναυπογραμμιστεί ότι το μέτρο αυτό αναμφίβολα θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργίασταθερότητας. Επιπλέον, συμφωνώ με την εισηγήτρια ότι οι άμεσες συνέπειες αυτού τουφαινομένου στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων θα βοηθήσουν στην ενθάρρυνση τωνπροσπαθειών των κρατικών και κυβερνητικών θεσμών και των πολιτικών να υλοποιήσουν τιςαπαραίτητες μεταρρυθμίσεις για την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αν πρόκειται να εξετάσουμε τηνεπέκταση της κατάργησης της υποχρέωσης θεώρησης στους πολίτες από την Αλβανία και τηΒοσνία-Ερζεγοβίνη, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τη θεωρία σύμφωνα με την οποία η Αλβανίαέχει σημειώσει πρόοδο ως προς την εξάλειψη της επιρροής του οργανωμένου εγκλήματος. Αυτόδεν ισχύει. Εντούτοις, η αιτιολογική έκθεση της εισηγήτριας και η γνωμοδότηση της ΕπιτροπήςΕξωτερικών Υποθέσεων, που συνηγορούν και οι δύο στην ελευθέρωση των θεωρήσεων όσοναφορά το Κοσσυφοπέδιο, συνιστούν απαράδεκτη πρόκληση. Ως εκ τούτου, θα ψηφίσω κατά.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. − (PT) Μέλημα της ΕΕ ήταν ανέκαθεν να μπορούν οι εντός τωνγεωγραφικών της ορίων πολίτες να κυκλοφορούν ελεύθερα στα κράτη μέλη. Η διευκόλυνσηαυτή βαθμιαία επεκτάθηκε σε χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ και τώρα διάφοροι πολίτες τέτοιωνχωρών έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν εντός της ΕΕ χωρίς να χρειάζονται θεώρηση.
Σκοπός του παρόντος ψηφίσματος είναι η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για τουςπολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, σύμφωνα με το παράδειγμα άλλων χωρώντων Δυτικών Βαλκανίων, δηλαδή της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας,του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Η πρόοδος που σημείωσαν αυτές οι δύο χώρες τουςτελευταίους μήνες οδήγησε την ΕΕ στην κατάργηση της υποχρέωσης θεώρησης για τους πολίτεςτους, πράγμα που θα βοηθήσει ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος μεγαλύτερης πολιτικής και εθνοτικήςαστάθειας, θα ενισχύσει την πολιτική και οικονομική συνεργασία στην περιοχή, θα αυξήσει τηστήριξη της ΕΕ από τους λαούς και θα ενισχύσει τις προοπτικές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,θα διευρύνει τους ορίζοντες των λαών τους και θα περιορίσει τον εξτρεμισμό και το αντιευρωπαϊκόαίσθημα. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την έκθεση.
Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Στηρίζω την πρόταση της Επιτροπής για τηνκατάργηση του καθεστώτος θεώρησης για τους πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και τηςΑλβανίας. Το καθεστώς θεώρησης δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να απομονώσει τους πολίτεςτων Δυτικών Βαλκανίων ή να τους απομακρύνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον κοντινότερογείτονά τους. Η απόφαση ελευθέρωσης του καθεστώτος θεώρησης είναι αποτέλεσμα της προόδουπου σημείωσαν οι δύο αυτές χώρες, ιδίως όσον αφορά την ενίσχυση της καταπολέμησης τουοργανωμένου εγκλήματος. Είναι μια απόφαση που θα έχει μεγάλο ψυχολογικό αντίκτυπο στονπληθυσμό, για παράδειγμα στους φοιτητές που μέχρι τώρα υποχρεώνονταν να στέκονται στηνουρά στα προξενεία.
Alexander Mirsky (S&D) , γραπτώς. – (LV) Υπερψήφισα την τελική εκδοχή της έκθεσηςτης κ. Fajon. Εν προκειμένω θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι είμαι αντίθετος στην απαλλαγήαπό την υποχρέωση θεώρησης για τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου, επειδή πιστεύω ότι είναιαπαραίτητο να συμφωνηθεί το ζήτημα αυτό με τη σερβική πλευρά. Συμφωνώ απόλυτα με τηθέση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο δεν αναγνώρισε την ανεξαρτησία τουΚοσσυφοπεδίου. Επίσης, πιστεύω ότι μέχρι να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου
η Σερβία, δεν έχουμε το δικαίωμα να προβούμε σε οποιεσδήποτε ενέργειες ακόμα και για τηνέμμεση αναγνώριση αυτής της περιφέρειας. Όπως είναι γνωστό, πολλά κράτη μέλη της ΕΕ δενέχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει ναακολουθήσουμε μια πιο προσεκτική προσέγγιση στο ζήτημα αυτό.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων το2009 έδειξε κατά βάση ότι πολλοί άνθρωποι στα Βαλκάνια ταυτίζουν τα ταξίδια χωρίς θεώρησημε τη χορήγηση άδειας εν λευκώ. Αμέτρητοι άνθρωποι χρησιμοποίησαν τους πιο ελεύθερουςόρους για τις θεωρήσεις για να ταξιδέψουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κανείς δεν γνωρίζει πόσοιαπό αυτούς τους ανθρώπους επέστρεψαν πραγματικά στις πατρίδες τους μετά τη λήξη τηςπεριόδου παραμονής που τους είχε παραχωρηθεί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν φαίνεται νακαταλαβαίνουν ότι η ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων δεν έχει καμία σχέση με θέσειςαπασχόλησης ή με το δικαίωμα παραμονής. Η ιδέα ότι η παράνομη είσοδος στην ΕΕ θααναχαιτιστεί μέσω μιας συμφωνίας επανεισδοχής δεν πρόκειται να επαληθευτεί όσο συνεχίζεταιη κατάχρηση της ελευθέρωσης του καθεστώτος των θεωρήσεων. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτήντην ιδέα. Ειδικά το Κοσσυφοπέδιο συνιστά εν προκειμένω μείζον πρόβλημα για μας. Η ΕΕ δενκατάφερε ποτέ να αποφασίσει τι θεωρεί πιο σημαντικό ή τι θεωρεί σωστό και καλό –την εδαφικήακεραιότητα ή το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών– και επειδή αγνοήσαμε για υπερβολικάμεγάλο διάστημα το πρόβλημα των πολυεθνικών κρατών, τώρα έχουμε ένα διχασμένο βαλκανικόκράτος. Η χρησιμοποίηση μιας συμφωνίας για τις θεωρήσεις για να επιτευχθεί με τον τρόποαυτόν έμμεσα, σχεδόν εκβιαστικά, η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, ενώ ορισμένα κράτη μέληδεν το έχουν αναγνωρίσει, είναι αντίθετη με την αρχή της επικουρικότητας και συνιστά παραβίασηεθνικών δικαιωμάτων, πράγμα που πρέπει να απορριφθεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.Βάσει αυτών των προβληματισμών καταψήφισα την έκθεση Fajon.
Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή, διότιγνωρίζω πολύ καλά –ως ρουμάνος πολίτης– πόσο σημαντική είναι η ελεύθερη κυκλοφορία.Είναι η σημαντικότερη από τις ελευθερίες στις οποίες βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και τομεγαλύτερο δικαίωμα που έχει ένας ευρωπαίος πολίτης. Η επέκταση αυτής της αρχής στηνΑλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι ένα σημαντικό βήμα στην πορεία προς την ευρωπαϊκήολοκλήρωση.
Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστηρίζω πλήρως την πρότασητου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κατάργηση της υποχρέωσηςθεώρησης βραχείας διαμονής για τους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ότανδιασχίζουν εξωτερικά σύνορα. Οι προαναφερθείσες χώρες σημείωσαν μεγάλη πρόοδο ως προςτην εκπλήρωση των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής,αφού καταργηθεί η υποχρέωση θεώρησης, η Επιτροπή θα προβεί στην ανάλογη παρακολούθηση,σε αυτές τις δύο χώρες και σε όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που έχουν ήδη διαγραφείαπό τον αρνητικό κατάλογο και έχουν μεταφερθεί στον θετικό κατάλογο, της διαδικασίας τηςαποτελεσματικής και μόνιμης εφαρμογής των μέτρων που είχαν σχεδιάσει οι εν λόγω χώρες στοπλαίσιο της ελευθέρωσης των κανόνων σχετικά με τις θεωρήσεις. Η Επιτροπή υπογραμμίζειεπίσης ότι η βασική απαίτηση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της ελευθέρωσης τουκαθεστώτος των θεωρήσεων στις χώρες αυτές είναι η καθιέρωση βιομετρικών διαβατηρίων ταοποία θα εγγυώνται την ασφάλεια και θα εμποδίζουν την παράνομη μετανάστευση.
Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Καταψήφισα την ευνοϊκή ολοκλήρωση τηςδιαδικασίας ελευθέρωσης του καθεστώτος θεώρησης για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία.Υποστηρίζω την επικριτική θέση που έλαβαν οι Γάλλοι στη συνεδρίαση της COREPER στις29 Σεπτεμβρίου: αφού διαμαρτυρήθηκαν ότι η περίοδος μεταξύ της πρότασης της Επιτροπήςκαι της αξιολόγησης ήταν υπερβολικά σύντομη, παρέπεμψαν το θέμα στο Κοινοβούλιο και
ζήτησαν περισσότερο χρόνο για να αξιολογήσουν τα κριτήρια. Υπάρχουν ακόμα υπερβολικάπολλά ανεπίλυτα ζητήματα για να συμφωνήσει κανείς στην κατάργηση της υποχρέωσης ναδιαθέτουν οι αλβανοί και βόσνιοι υπήκοοι θεώρηση για να εισέλθουν στην ΕΕ. Τα ζητήματα αυτάαφορούν ειδικότερα την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, τηνανυπαρξία βιομετρικών διαβατηρίων, καθώς και τη μετανάστευση και τους συνοριακούς ελέγχους.Για το τελευταίο ζήτημα θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι τον περασμένο Μάρτιο το Βέλγιοπροέβη σε επαναπατρισμό αρκετών εκατοντάδων Σέρβων και Μακεδόνων αλβανικής καταγωγήςπου είχαν ζητήσει άσυλο στην Ευρώπη μετά την άρση των περιορισμών όσον αφορά τη θεώρησηγια τη Σερβία, την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και το Μαυροβούνιοτον Δεκέμβριο.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η σημερινή ψηφοφορία ανοίγει τονδρόμο για την καθυστερημένη, αλλά πολύ ευπρόσδεκτη συμπερίληψη της Βοσνίας και τηςΑλβανίας στο σύστημα ταξιδιών χωρίς θεώρηση της ΕΕ. Αυτό ασφαλώς θα δώσει ώθηση στουςπολίτες τους, καθώς θα τους παραχωρεί τα ίδια δικαιώματα και προνόμια με τους γείτονές τους.Τώρα το Συμβούλιο θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα για να εγκρίνει τη συμπερίληψή τους. Ωστόσο,ανησυχούμε για τον δισταγμό ορισμένων κρατών μελών να το κάνουν, και συγκεκριμένα τηςΓαλλίας. Η συμμόρφωση της Βοσνίας και της Αλβανίας με τα κριτήρια της ΕΕ για την κατάργησητης υποχρέωσης θεώρησης είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερη τώρα από εκείνη της Σερβίαςκαι της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας όταν τους επιτράπηκαν τα ταξίδιαχωρίς θεώρηση πριν από έναν χρόνο. Εάν το Συμβούλιο δεν υιοθετήσει τη θέση του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτό θα ήταν ένα εντελώς λανθασμένο μήνυμαπρος τους πολίτες της Βοσνίας και της Αλβανίας.
Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Είμαστε εντελώς αντίθετοι σε αυτήν την έκθεση, διότιείναι επικίνδυνο να οριστεί ότι οι υπήκοοι της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης θαεξαιρεθούν από την υποχρέωση να διαθέτουν θεωρήσεις όταν διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορακρατών μελών. Θεωρούμε ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της Αλβανίας, όπου τοοργανωμένο έγκλημα είναι βαθιά ριζωμένο και θα μπορούσε στη συνέχεια να διαδοθεί σεολόκληρη την υπόλοιπη ΕΕ. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Frattini τάχθηκε υπέρ της χαλάρωσης τουκαθεστώτος των θεωρήσεων, απόφαση που είναι ασύμβατη με εκείνη που έλαβαν ήδη η Γαλλία,οι Κάτω Χώρες και η Δανία.
Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι πρώην γιουγκοσλαβικές χώρες Μακεδονία,Μαυροβούνιο και Σερβία προστέθηκαν πρόσφατα στον θετικό κατάλογο του εν λόγω κανονισμού,πράγμα που σημαίνει πως οι πολίτες τους εξαιρούνται από την υποχρέωση κατοχής θεώρησηςγια την είσοδό τους στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνησημείωσαν επίσης πρόοδο, και έτσι μόλις εκπληρώσουν τα κριτήρια για την απαλλαγή, θαμπορέσουν να την λάβουν και να βγουν από τον αρνητικό κατάλογο. Είναι ουσιαστικό νααποφασιστεί ότι ένας μελλοντικός πολίτης της Ένωσης έχει θεμελιώδες δικαίωμα να ταξιδεύειστην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να υλοποιηθεί αυτή η ελευθέρωση, είναι ακόμα αναγκαίο να ενισχυθείη καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και στις δύο χώρες και η ανάπτυξη μιαςστρατηγικής που θα υποστηρίζει την ενσωμάτωση των επαναπατρισθέντων υπηκόων, στηνπερίπτωση της Αλβανίας, και την εναρμόνιση της ποινικής νομοθεσίας σύμφωνα με τονομοσπονδιακό ποινικό κώδικα στην περίπτωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Η δυνατότητα ταξιδιώνχωρίς θεώρηση στο εγγύς μέλλον θα συμβάλει στην ενίσχυση της πολιτικής και οικονομικήςσυνεργασίας και στη μείωση του κινδύνου εντάσεων στην περιοχή. Επιπλέον, η στήριξη της ΕΕασφαλώς θα βοηθήσει στη διεύρυνση του ορίζοντα των ανθρώπων. Για τους προαναφερθέντεςλόγους, υπερψήφισα το κείμενο.
- Πρόταση ψηφίσματος: Ελλείψεις στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καιτης δικαιοσύνης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (RC-B70524/2010)
Damien Abad (PPE), γραπτώς. – (FR) Δεδομένου ότι δεν υπήρξε βελτίωση στην κατάστασητων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η οποία στην πραγματικότηταεπιδεινώνεται, και δεδομένου ότι διαπράττονται συστηματικά παραβιάσεις των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων σε καθημερινή βάση, ειδικότερα δε παράνομες εκτελέσεις, απαγωγές, σεξουαλικέςεπιθέσεις και βασανισμοί, θεωρώ αναγκαίο να υπερψηφίσω αυτό το ψήφισμα του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου. Τα κέρδη, η οικονομία, οι ορυκτοί και χερσαίοι πόροι είναι υπό τον έλεγχοένοπλων ομάδων και οι συγκρούσεις συνεχίζονται εδώ και χρόνια παρά την παρουσία τηςαποστολής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Συνεπώςείναι απαραίτητο να κληθεί η κυβέρνηση της ΛΔΚ να επαναφέρει τη σταθερότητα και την ασφάλειαστη χώρα και να αρχίσει έτσι η ειρηνευτική διαδικασία.
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Σήμερα εγκρίναμε στην Ολομέλεια μεπολύ μεγάλη πλειοψηφία ένα ψήφισμα που καταδικάζει τις ελλείψεις στην προστασία τωνανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Έτσι, καταδικάσαμε τη βία καιιδίως τους μαζικούς βιασμούς που διαπράχθηκαν στη χώρα το καλοκαίρι. Πρέπει να ενισχύσουμεεπειγόντως τον αγώνα κατά της ατιμωρησίας και, πρωτίστως, να σταματήσουμε όλες τιςπαραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όποιες και αν είναι αυτές. Πρέπει να διεξαχθούνανεξάρτητες έρευνες για να οδηγηθούν οι ένοχοι στη δικαιοσύνη. Επίσης, λυπόμαστε διότι οιειρηνευτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών που βρίσκονται στην περιοχή δεν κατόρθωσαν νασταματήσουν αυτήν τη βία. Ωστόσο, η παρουσία τους είναι απαραίτητη και πρέπει να τουςεπιτρέψουμε να ολοκληρώσουν την εντολή τους στη ΛΔΚ.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό πρέπει νααναλάβει άμεσα δράση για να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της όσον αφορά τις παραβιάσεις τωνανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα, τα περισσότερα ένοπλα κινήματα χρησιμοποιούν τον βιασμόκαι τη βία ως μέσο για την επίτευξη στρατιωτικών και οικονομικών σκοπών. Συνεπεία αυτών τωνβίαιων πράξεων, γυναίκες χάνουν συχνά τη θέση τους στην κοινωνία, τη δυνατότητα να φροντίζουντα παιδιά τους ή ακόμα και τη ζωή τους. Οι άμαχοι εξακολουθούν να υποφέρουν φρικτά και ναζουν στη φτώχεια. Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό πρέπει να λάβει κάθε δυνατό μέτρο για ναεμποδίσει περαιτέρω επιθέσεις κατά αμάχων και να εξασφαλίσει την ενίσχυση της ευθύνης γιατις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να προαχθεί η ειρήνη και η σταθερότητα στην περιοχή με τη χρήσηυφιστάμενων στην περιοχή μέσων και την καταβολή μεγαλύτερων προσπαθειών για την ανάπτυξητης οικονομίας της περιοχής. Είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλιστεί με το σχέδιο δράσης πουενέκρινε το Συμβούλιο για την ισότητα των φύλων στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίαςότι η διάσταση της ισότητας των φύλων θα λαμβάνεται υπόψη σε όλους τους τομείς πολιτικής.
Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η Λαϊκή Δημοκρατία (;) του Κονγκόπαρέχει το σκηνικό για μια ανθρωπιστική τραγωδία που εκτυλίσσεται μακριά από το οπτικό μαςπεδίο, χωρίς αυτό να την κάνει λιγότερο σπαραξικάρδια. Ελπίζω ότι η πρωτοβουλία τουΕυρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εκδώσει δήλωση όπου καταδικάζει αυστηρά όλες τις εμπόλεμεςπλευρές της σύγκρουσης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και να την διανείμει σε έναν ευρύτεροκύκλο, συμπεριλαμβανομένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, θα επιφέρει βελτίωση τηςκατάστασης του άμαχου πληθυσμού, που είναι το πραγματικό θύμα αυτού του χωρίς νόημαπολέμου. Οι πληροφορίες για την κατάσταση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι ιδιαίτεραανησυχητικές, καθώς οι πράξεις εξαιρετικής βιαιότητας διαπράττονται κοντά στο στρατόπεδοτων ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ. Οι 1.244 γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμού μέσα σεμόνο τρεις μήνες αυτού του έτους από εκπροσώπους όλων των δυνάμεων που εμπλέκονται σε
αυτήν τη σύγκρουση δεν είναι σε καμία περίπτωση μόνο ένα στατιστικό στοιχείο. Η καθεμιά τουςβιώνει το δικό της δράμα. Αυτό που είναι ακόμα πιο συγκλονιστικό είναι ότι αυτή η κατάστασημπορεί να επαναληφθεί οποτεδήποτε χωρίς οι γυναίκες να αισθάνονται καθόλου προστατευμένες.Η κατάσταση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό παρέχει ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ τουεπίσημου χαρακτηρισμού κάθε μορφής βίας βάσει του φύλου ως εγκλήματος κατά τηςανθρωπότητας και εγκλήματος πολέμου.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. − (PT) Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονταιυπό την ηγεσία της αποστολής του ΟΗΕ στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ) και τοεξαιρετικά δύσκολο έργο που επιτελούν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, οι παραβιάσεις τωνανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίζονται. Η κατάσταση είναι ανησυχητική, καθώς οδηγεί σεμαζικούς βιασμούς αμάχων από μέλη ένοπλων παραστρατιωτικών ομάδων, απαράδεκτο πόνο,φτώχεια, εκτόπιση ανθρώπων και στην εξευτελιστική κατάσταση στα στρατόπεδα προσφύγων,καθώς και στην αναγκαστική στρατολόγηση αμάχων και παιδιών-στρατιωτών.
Ο στρατός του Κονγκό εξακολουθεί να μην διαθέτει τους ανθρώπινους, τεχνικούς καιοικονομικούς πόρους για να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Το ψήφισμα αυτό ενισχύει τιςπροτεραιότητες της κατάρτισης και των ανάλογων αμοιβών, προκειμένου να μεταρρυθμιστεί οκογκολέζικος στρατός και να βελτιωθεί η πειθαρχία του. Επιπροσθέτως, υπογραμμίζει την ανάγκηενίσχυσης των προσπαθειών για να τερματιστεί η δραστηριότητα των ένοπλων ομάδων και ναλογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης, τονίζει τηνανάγκη ανάπτυξης στενότερης συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης της ΛΔΚ και της διεθνούςκοινότητας λαμβάνοντας υπόψη τη συμμετοχή των γυναικών στην επίλυση της σύγκρουσης.Πρέπει να ξαναρχίσει άμεσα ο διάλογος χάριν της ειρηνευτικής διαδικασίας και για τον λόγοαυτόν υπερψήφισα το παρόν ψήφισμα.
Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι ζωτικής σημασίας να σταματήσει η κλιμάκωσητης βίας κατά τοπικών κοινοτήτων και οι πράξεις μαζικής καταστροφής όπως το κάψιμο σπιτιών,σχολείων, εκκλησιών ή ακόμα και ολόκληρων χωριών, όπως συνέβη στη Λαϊκή Δημοκρατία τουΚονγκό. Οι βιασμοί και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας κατά γυναικών και παιδιών (περίπου14 περιπτώσεις βιασμού κάθε μέρα, σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας των ΗνωμένωνΕθνών για τους Πρόσφυγες) χρησιμοποιήθηκαν ως όπλα πολέμου. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμετην ανάπτυξη ενός γενικευμένου αισθήματος ατιμωρησίας όσον αφορά εγκλήματα που συνιστούνστην πραγματικότητα εξαιρετικά σοβαρές παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων. Οι δράστεςπρέπει να προσαχθούν στη δικαιοσύνη και να καταδικαστούν για εγκλήματα πολέμου καιεγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επαναλαμβάνω την έκκληση προς τα Ηνωμένα Έθνη καιτην κυβέρνηση του Κονγκό να ξεκινήσουν έρευνες. Επίσης, ελπίζω ότι το Συμβούλιο Ασφαλείαςτου ΟΗΕ θα εγκρίνει επειγόντως μέτρα για την αποτελεσματική πρόληψη περαιτέρω επιθέσεωνσε βάρος του άμαχου πληθυσμού και την παροχή της απαιτούμενης συνδρομής στα θύματα.Επικροτώ την έγκριση του νόμου για τα «ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες» στις ΗΠΑ και ελπίζωότι η ΕΕ θα μπορέσει να δρομολογήσει παρόμοια νομοθεσία.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Παρακολούθησα με ανησυχία και φόβο την κατάστασηπου εκτυλίσσεται στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την κακομεταχείριση αμάχων και ιδίωςγυναικών και τη χρησιμοποίηση του βιασμού ως όπλου στις συρράξεις μεταξύ των διάφορωνστρατιωτικών ομάδων που εμπλέκονται σε έναν πραγματικό εμφύλιο πόλεμο. Συμμετείχα στηνεκπόνηση αυτού του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με ελλείψεις στηνπροστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό,επειδή επιθυμώ να βρεθεί ένας τρόπος να κάνουμε τους υπευθύνους γι’ αυτές τις πράξεις νασέβονται τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, καθώς και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια καιτις διεθνείς δεσμεύσεις στις οποίες μετέχει η χώρα.
Επικροτώ την πρωτοβουλία που δρομολόγησαν οι ΗΠΑ, όπου εγκρίθηκε πρόσφατα ο νόμοςγια τα «ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες», και το φυσικό αίτημα εκείνων που προτείνουν αυτό τοψήφισμα, οι οποίοι ζητούν από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εξετάσει μια παρόμοιανομοθετική πρωτοβουλία ως πρόσθετο μέσο για να επηρεαστούν οι αποφάσεις των υπευθύνωνγια τέτοιες κατακριτέες και βάρβαρες πράξεις. Για τον λόγο αυτόν ψήφισα υπέρ της έγκρισηςτου ψηφίσματος αυτού.
Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Πρέπει να βρούμε επειγόντως μια πολιτικήλύση για την ένοπλη σύρραξη στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), προκειμένου να καταστείδυνατό να έρθει επιτέλους η ασφάλεια και η σταθερότητα στον πληθυσμό του ανατολικούΚονγκό. Αυτός είναι ο σκοπός του ψηφίσματος που ενέκρινε σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιομετά τη δημοσίευση της έκθεσης του Ύπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα την 1ηΟκτωβρίου, στην οποία παρατίθενται 617 από τις σοβαρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού διεθνούς δικαίου που διαπράχθηκαν σε περίοδο δέκα ετώναπό κρατικούς και μη κρατικούς φορείς στη ΛΔΚ. Δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων δολοφονήθηκανκαι πολλοί άλλοι βιάσθηκαν, ακρωτηριάσθηκαν ή υπέστησαν άλλες μορφές βίας κατά την ενλόγω δεκαετία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πρόθυμη να στηρίξει όλες τις προσπάθειες τηςκυβέρνησης της ΛΔΚ και χωρών της περιοχής των Μεγάλων Λιμνών να προωθήσουν μαζί τηνειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή δίνοντας έμφαση στη συμφιλίωση, την προσωπικήασφάλεια, τη μεταρρύθμιση και ενίσχυση της δικαιοσύνης και την επιστροφή και ένταξη τωνπροσφύγων και των εκτοπισθέντων στο εσωτερικό της χώρας.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, διότι καταδικάζω τηβία κατά γυναικών και παιδιών στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Είναι επειγόντως αναγκαίονα ενταθεί ο αγώνας κατά της ατιμωρησίας και να σταματήσει άμεσα η βία και οι παραβιάσειςτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτήν τη χώρα.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό βίωσε έντονη αστάθειαεξαιτίας της τεχνητής φύσης των συνόρων της και των εσωτερικών εχθροτήτων. Η εξάπλωση τωνπολεμικών κινημάτων και οι αγριότητες που έχουν διαπράξει αποτελούν μερικές από τις πιοθλιβερές σελίδες της ιστορίας της Αφρικής. Ο κατάλογος των τραγωδιών και των παραβιάσεωντων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαίου μεγαλώνει τόσο γρήγορα ώστε ακόμα και οι πιοκαλά πληροφορημένοι παρατηρητές δεν μπορούν να τον παρακολουθήσουν σωστά. Η διεθνήςκοινότητα ενημερώθηκε πρόσφατα για ένα κύμα μαζικών βιασμών που δεν μπορούμε παρά ναχαρακτηρίσουμε αποκρουστικούς και που αξίζει να τους καταδικάσουμε και να τουςαποκηρύξουμε κατηγορηματικά. Η αντίδρασή μας στη χρήση αυτού του είδους βίας ως όπλουπολέμου –πράγμα που δυστυχώς δεν είναι κάτι καινούργιο– πρέπει, παρ’ όλα αυτά, να είναι ηανεπιφύλακτη καταδίκη και η αποτελεσματική δίωξη εκείνων που είναι υλικά και ηθικά υπεύθυνοιγι’ αυτήν. Το Κονγκό χρειάζεται ειρήνη και σταθερότητα, που ωστόσο δεν πρόκειται ναεπιτευχθούν όσο δεν έχουν ταυτοποιηθεί οριστικά και τιμωρηθεί για παραδειγματισμό άλλωνοι δράστες των πιο αισχρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι χαίρουνσκανδαλώδους ατιμωρησίας.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. − PT) Ο Atul Khare, Βοηθός του ΓενικούΓραμματέα Γραμματέα του ΟΗΕ για την Ειρηνευτική Διαδικασία, ενημέρωσε το ΣυμβούλιοΑσφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ότι από τις 30 Ιουλίου μέχρι τις 4 Αυγούστου, περισσότεροιαπό 500 άνθρωποι έπεσαν θύματα ομαδικών βιασμών που διαπράχθηκαν στην επαρχία τουβόρειου Κίβου από τις Δημοκρατικές Δυνάμεις για την Απελευθέρωση της Ρουάντα (FDLR), μιααντάρτικη ομάδα Χούτου, και από την πολιτοφυλακή Mai Mai.
Καταδικάζω σθεναρά αυτόν τον ομαδικό βιασμό, καθώς και άλλες παραβιάσεις των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων, και επικροτώ το αίτημα προς τα Ηνωμένα Έθνη και την κυβέρνηση της ΛΔΚ ναδιενεργήσουν αμερόληπτη και εις βάθος έρευνα όλων των συμβάντων και να εξασφαλίσουν ότιοι υπεύθυνοι για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικούδικαίου θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους και θα διωχθούν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Καταδικάζουμε κατηγορηματικά τουςβιασμούς γυναικών και παιδιών και όλες τις άλλες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πουδιαπράχθηκαν στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Η παύση τέτοιων πράξεων θα καταστεί δυνατήμόνο όταν τερματιστεί η ξένη στρατιωτική παρουσία και οι εξωτερικές επεμβάσεις στη χώρα,καθώς συνιστούν παράγοντες που τρέφουν τη σύγκρουση. Οι αποστολές του ΟΗΕ και της ΕΕαπέδειξαν ήδη ότι δεν αποτελούν τη λύση, αλλά είναι μέρος του προβλήματος. Η πολιτική μαςομάδα πρότεινε να ζητηθεί ο τερματισμός «των αποστολών EUPOL και EUSEC στη ΛΔΚ, οιοποίες, με την εκπαίδευση των δυνάμεων ασφαλείας που διαπράττουν εγκλήματα κατά τουαμάχου πληθυσμού της χώρας, συνέβαλαν ομολογουμένως αρνητικά στην κλιμάκωση της βίαςκαι στην κατάσταση της χώρας».
Η πλειοψηφία του Σώματος προτίμησε να απορρίψει αυτήν την πρόταση και τάχθηκε με εκείνουςπου θέλουν να διατηρηθεί η σύγκρουση και να επωφεληθούν από αυτήν. Η ειρήνη θα επιτευχθείμόνο με μια πολιτική συμφωνία μεταξύ των διάφορων παραγόντων τόσο εντός όσο και εκτόςτης χώρας. Η συμφωνία πρέπει, φυσικά, να συμπεριλαμβάνει τις χώρες της περιοχής και ιδίωςτη Ρουάντα και την Ουγκάντα, που παραβιάζουν την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της ΛΔΚκαι διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στη σύγκρουση. Πρώτα απ’ όλα, όμως, πρέπει νασυμπεριλαμβάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους κύριους παράγοντεςπου επωφελούνται από μια οικονομία πολέμου που συντηρείται με την πώληση σημαντικώνορυκτών, τα οποία χρησιμοποιούν εταιρείες των ΗΠΑ και της Ευρώπης για την παραγωγήτμημάτων υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Οι σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των συστηματικών και μαζικών βιασμών, που σημειώθηκανστη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι πραγματικά συγκλονιστικές. Μολονότι οι εξουσίες τουΣώματος στον τομέα αυτόν είναι περιορισμένες, είναι σημαντικό να καταδικάσουμε ομόφωνααυτές τις αγριότητες και, ως εκ τούτου, υποστήριξα το σημερινό ψήφισμα.
Sabine Lösing (GUE/NGL), γραπτώς. – (DE) Καταδικάζω με τον πλέον κατηγορηματικότρόπο τους μαζικούς βιασμούς και τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στηΛαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Επικροτώ ιδιαίτερα τη συμπερίληψη και την έγκριση αυτής τηςκαταδίκης στην κοινή πρόταση ψηφίσματος. Ωστόσο, καταψήφισα την κοινή πρότασηψηφίσματος, επειδή σε αυτά τα εγκλήματα εμπλέκονται, μέχρι και σήμερα, σε μεγάλο βαθμόστρατιωτικές και αστυνομικές μονάδες του Κονγκό που εκπαιδεύονται από το 2005 από τιςαποστολές EUPOL και EUSEC της ΕΕ. Η κοινή πρόταση ψηφίσματος στηρίζει και επιδοκιμάζειαπερίφραστα αυτές τις αποστολές εκπαίδευσης. Είμαι υπέρ της άμεσης παύσης αυτών τωναποστολών, καθώς είχαν αρνητική συμβολή στην κλιμάκωση της βίας και στην κατάσταση πουεπικρατεί στη χώρα, εκπαιδεύοντας δυνάμεις ασφαλείας που ενεπλάκησαν επανειλημμένα στιςσοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού του Κονγκό. Επιπροσθέτως, οστρατός και η αστυνομία που εκπαιδεύτηκαν από την ΕΕ υποστηρίζουν τον κατασταλτικόμηχανισμό του διεφθαρμένου καθεστώτος Kabila.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. − (PT) Η ΕΕ δεν μπορεί να παραμείνει απαθής ως προς τιςδιάφορες ένοπλες συρράξεις που σημειώνονται περιστασιακά σε ολόκληρο τον κόσμο. Η βία
στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό διαιωνίζεται εδώ και αρκετά χρόνια σκοτώνοντας ήεκτοπίζοντας ή καθιστώντας άστεγους εκατομμύρια ανθρώπους.
Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ενθαρρυνθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν τησύγκρουση να σταματήσουν τις εχθροπραξίες, προκειμένου ο πληθυσμός αυτών των περιοχώννα μπορέσει να ζήσει και πάλι ειρηνικά. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμετις επιτόπου αποστολές των Ηνωμένων Εθνών για να μετριαστούν τα βάσανα ολόκληρου τουπληθυσμού, με ιδιαίτερη έμφαση στους ηλικιωμένους, τις γυναίκες και τα παιδιά.
Alexander Mirsky (S&D) , γραπτώς. – (LV) Πολύ πρόσφατα, περισσότεροι από 500 άνθρωποιστη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έπεσαν θύματα μαζικού ομαδικού βιασμού. Ένοχοι γι’ αυτόντον μαζικό βιασμό είναι τα μέλη διάφορων ένοπλων συμμοριών στην ανατολική ΛΔΚ. Υποστηρίζωαπόλυτα αυτό το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ταυτόχρονα θα ήθελα να προσθέσωπως, λαμβάνοντας υπόψη ότι το στρατόπεδο των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ βρίσκεταιπολύ κοντά στην πόλη όπου σημειώθηκαν αυτές οι σεξουαλικής φύσεως επιθέσεις και παρ’ όλααυτά ο ΟΗΕ δεν απέτρεψε αυτό το συγκλονιστικό συμβάν, πρέπει να σχηματίσουμε μια εικόναγια τη δράση της βάσης του ΟΗΕ στην ανατολική ΛΔΚ. Πρέπει να βρούμε τα ονόματα τωνυπεύθυνων διοικητών του ΟΗΕ. Θα θέλαμε επίσης να μάθουμε αν οι αξιωματικοί και ταστρατεύματα της βάσης του ΟΗΕ γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο βρίσκονται εκεί. Μουφαίνεται ότι δεν τον γνωρίζουν, και ότι αυτό το μαζικό έγκλημα που αποτελεί εμπαιγμό τουδιεθνούς δικαίου διαπράχθηκε χάρη στη σιωπή τους. Το γεγονός ότι ο ΟΗΕ δεν εκτελεί τηνάμεση αποστολή του είναι εγκληματικό.
Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείςτις βίαιες αγριότητες που εξακολουθούν να σημειώνονται στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις περιγράψουμε μία προς μία. Ομαδικοί βιασμοί,ακρωτηριασμοί, απρόκλητη βία, λεηλασία, βρώμικοι φόνοι, για να μην μιλήσουμε για τονκαθημερινό εμπαιγμό των πλέον θεμελιωδών ελευθεριών σε ένα κράτος που βρίσκεται σε πλήρηπαρακμή. Μπορούμε να προσθέσουμε την ατιμωρησία στην απουσία οποιασδήποτε δράσης ήαντίδρασης, αποτέλεσμα της ανυπαρξίας συστήματος δικαιοσύνης, καθώς και τις κονγκολέζικεςαρχές που παραιτούνται αντί να ανταποκριθούν στο ουσιώδες καθήκον να προστατεύσουν τουςπολίτες τους. Το ψήφισμα αυτό, το τρίτο του είδους του, απευθύνεται στους επικεφαλής τωνκονγκολέζικων αρχών, αλλά και στις ευρωπαϊκές και διεθνείς αρχές που δεν μπορούν πλέον νααρνούνται να εμπλακούν. Έχουν καθήκον να ενεργήσουν και να προστατεύσουν τους ανθρώπους,συγκεκριμένα μέσω της Αποστολής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Λαϊκή Δημοκρατίατου Κονγκό (MONUSCO) που βρίσκεται στην περιοχή. Πρέπει να διευκολύνουν τηναποκατάσταση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή και να συνεισφέρουν στηνεγκαθίδρυση ενός κράτους που θα μπορεί να ασκεί πλήρως τις κύριες λειτουργίες του και θαείναι επιτέλους σε θέση να εξασφαλίσει τον σεβασμό του κράτους δικαίου.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ελπίζω ότι οι κύριοι παράγοντεςστην περιοχή θα λάβουν υπόψη αυτό που μόλις ψηφίσαμε. Καταδικάζουμε σθεναρά τον μαζικόβιασμό και άλλες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σημειώθηκαν μεταξύ της30ής Ιουλίου και της 4ης Αυγούστου σε βάρος τουλάχιστον 500 γυναικών και παιδιών στηνεπαρχία του βόρειου Κίβου από τις Δημοκρατικές Δυνάμεις για την Απελευθέρωση της Ρουάντα(FDLR), μια αντάρτικη ομάδα Χούτου, και από την πολιτοφυλακή Mai Mai, καθώς και αυτούςπου έλαβαν χώρα σε άλλες περιοχές του βόρειου και του νότιου Κίβου. Καλούμε όλους τουςπαράγοντες να εντείνουν τον αγώνα κατά της ατιμωρησίας και να σταματήσουν άμεσα τη βίακαι τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ΛΔΚ και ιδίως στο βόρειο Κίβου.Υπογραμμίζουμε την ανάγκη για περαιτέρω προσπάθειες, προκειμένου να τερματιστεί η δράσητοπικών και ξένων ενόπλων δυνάμεων στα ανατολικά της ΛΔΚ. Καλούμε επίσης τον ΟΗΕ και την
κυβέρνηση της ΛΔΚ να διενεργήσουν αμερόληπτη και εις βάθος έρευνα όλων των συμβάντωνκαι να εξασφαλίσουν ότι οι υπεύθυνοι για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τουδιεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους και θα διωχθούν σύμφωναμε το δίκαιο του Κονγκό και το διεθνές δίκαιο.
Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Δυστυχώς, πολλές χώρες του κόσμου δεν σέβονται ταθεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Απεναντίας, είναι ένοχες για εγκλήματα κατά τηςανθρωπότητας, πολέμους, σεξουαλική και κάθε άλλου είδους βία σε βάρος ανδρών, γυναικώνκαι παιδιών. Μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στην περιοχήτων ορυχείων του ανατολικού Κονγκό και μόνο, έπεσαν θύματα ομαδικών βιασμών περισσότεροιαπό 500 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων παιδιά, κορίτσια και γυναίκες, ακόμη και ηλικίας 75 ετών.Όλα αυτά συνέβησαν κοντά σε ένα στρατόπεδο του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ όχι μόνο δεν επενέβη, αλλάυποκρίθηκε μάλιστα ότι δεν γνώριζε τι συνέβαινε για εβδομάδες Σύμφωνα με εσωτερικέςεκτιμήσεις, μέχρι τώρα έχουν χάσει τη ζωή τους περίπου έξι εκατομμύρια άνθρωποι. Αισθάνομαιυποχρεωμένος να υποστηρίξω ολόψυχα αυτό το ψήφισμα με το οποίο το Κοινοβούλιο τάσσεταιστο πλευρό των πιο αδύναμων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων.
Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με τις ελλείψειςστον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης στη ΛαϊκήΔημοκρατία του Κονγκό. Θεωρώ ότι θα πρέπει να εγκριθεί επειγόντως και κατά προτεραιότητα.Στις αρχές Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης ΕκπροσώπησηςΑΚΕ-ΕΕ στην Κινσάσα. Αυτό το ψήφισμα θα μπορούσε να στείλει ένα σημαντικό μήνυμα στιςαρχές και τους κατοίκους του Κονγκό. Θα ήταν ένα μήνυμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προτίθεταινα εντείνει τις προσπάθειές της για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην περιοχή αυτή, ναεξετάσει τους υφιστάμενους μηχανισμούς βοήθειας, να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στημεταρρύθμιση της δικαιοσύνης και, πρώτα απ’ όλα, να σταθεί σταθερά αντιμέτωπη στη βία κατάτων γυναικών και των παιδιών και να δώσει τέλος στην ατιμωρησία των υπευθύνων.
Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Είμαι πολύ ικανοποιημένος με την έγκριση τουκανονισμού σχετικά με τις ελλείψεις στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτωνκαι της δικαιοσύνης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Το ψήφισμα ρίχνει φως στις διάφορεςπαραβιάσεις που διαπράττονται σε βάρος γυναικών του Κονγκό ως όπλο πολέμου και τιςκαταδικάζει. Αυτές οι αγριότητες καταστρέφουν εδώ και καιρό τη χώρα. Επαναλαμβάνω και πάλιτην ανάγκη να αγωνιστούμε κατά της ατιμωρησίας που κυριαρχεί στην περιοχή και ζητώ απότην Επιτροπή να εκπονήσει το συντομότερο δυνατό νομοθετική πρωτοβουλία βάσει τουπαραδείγματος του αμερικανικού νόμου για τα «ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες».
Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, ανησυχώ πολύ για τα γεγονόταστη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες γυναίκες και παιδιάβιάσθηκαν τους τελευταίους μήνες. Έμεινα αποσβολωμένος ως πολιτικός, ακόμα δε περισσότεροως πατέρας και ως άντρας. Είναι τρομερό. Οι ένοχοι πρέπει να βρεθούν, να διωχθούν και νατιμωρηθούν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Εμείς, η διεθνής κοινότητα, αποτύχαμε. Ωστόσο,αποτύχαμε επίσης πολύ πιο κοντά στις πατρίδες μας, στη δική μας επικράτεια. Πάντα σπεύδουμενα καταδικάσουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωσηκαι να ζητήσουμε να αναληφθεί επειγόντως δράση. Όταν όμως η προσοχή στρέφεται σεπαραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της ΕΕ, συνήθως η αντίδραση είναι περιορισμένη.Η ΕΕ θα πληγεί από μια τεράστια κρίση εμπιστοσύνης αν δεν μειώσει το χάσμα ανάμεσα στιςαξιέπαινες καταδίκες εγκλημάτων που διαπράττονται έξω από την ΕΕ και τις ενέργειες πουγίνονται εδώ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν θα πρέπει να συμβαίνει αυτό. ΗΣυνθήκη της Λισαβόνας προσφέρει νέες δυνατότητες ενίσχυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,ιδίως τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, που τώρα είναι δεσμευτικός όχι μόνο για
τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, αλλά και για τα κράτη μέλη. Έτσι, είναι μέσα στις δυνατότητές μαςνα καλύψουμε αυτό το κενό ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα εντός της ΕΕ, πρέπει όμως ναενεργήσουμε τώρα.
Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (SK) Κυρίες και κύριοι, μεταξύ της 30ής Ιουλίου και της4ης Αυγούστου 2010 σημειώθηκαν στο ανατολικό τμήμα του Κονγκό μαζικές παραβιάσειςανθρωπίνων δικαιωμάτων και σεξουαλική βία κατά παιδιών, γυναικών, αλλά και ανδρών. Ηπαραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου συνεχίζεται μέχρι σήμερακαι εξαπλώνεται με ανησυχητικό ρυθμό σε ολόκληρη την περιοχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωσηδεσμεύθηκε μακροπρόθεσμα απέναντι σε ολόκληρη την αφρικανική περιοχή των ΜεγάλωνΛιμνών, μέρος της οποίας ανήκει στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Εντούτοις, οι προσπάθειέςμας για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή δεν είχαν μέχρι τώρα απτά αποτελέσματα. Τοσημερινό μας ψήφισμα είναι άλλη μία έκκληση του Κοινοβουλίου να σταματήσουν οι επιθέσειςκατά του άμαχου πληθυσμού στις ανατολικές επαρχίες του Κονγκό και να παρασχεθεί στα θύματαη στοιχειώδης υγειονομική, κοινωνική, ανθρωπιστική και νομική συνδρομή. Για κάθε ένοπλησύρραξη υπάρχει μια πολιτική λύση, αλλά πρέπει να υπάρχει η βούληση να βρεθεί μια τέτοιαλύση. Η ασφάλεια και η σταθερότητα του ανατολικού Κονγκό παραμένει για τον λόγο αυτόνκυρίως ευθύνη της κυβέρνησης της χώρας. Η οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια είναισημαντική, όμως από μόνη της δεν αρκεί. Χαίρομαι διότι το Κοινοβούλιο επιβεβαίωσε και πάλισαφώς με την ψήφο των μελών του ότι στη δέσμευσή μας για το Κονγκό συμπεριλαμβάνεται μιασαφής δήλωση για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε φορά που παραβιάζονταιστην περιοχή. Για τον λόγο αυτόν υποστήριξα το υποβληθέν ψήφισμα και είμαι πεπεισμένη ότιη Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα βρει αποτελεσματικούς μηχανισμούς για να εφαρμοστούν στην πράξηοι συστάσεις του ψηφίσματος.
- Πρόταση ψηφίσματος: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής(RC-B7-0541/2010)
Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Τις τελευταίες εβδομάδες, το ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα κινητοποιήθηκαν για την υπεράσπιση τηςSakineh, αλλά και όλων των ανδρών και γυναικών που ζουν υπό τις ίδιες συνθήκες στο Ιράν καισε κάθε άλλο μέρος του κόσμου όπου συνεχίζονται οι παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων.Μέχρι σήμερα υπάρχουν 154 χώρες στον κόσμο που έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή.Ενενήντα έξι από αυτές την κατήργησαν για όλα τα αδικήματα, οκτώ τη διατήρησαν μόνο γιαεξαιρετικά εγκλήματα όπως τα εγκλήματα πολέμου, έξι κήρυξαν μορατόριουμ στις εκτελέσειςκαι σαράντα τέσσερις την κατήργησαν εκ των πραγμάτων, δηλαδή πρόκειται για χώρες όπου δενεκτελέστηκε καμία θανατική ποινή για τουλάχιστον δέκα χρόνια ή οι οποίες έχουν δεσμευτεί ναμην εφαρμόζουν τη θανατική ποινή. Σε πολλές χώρες δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των ανθρώπωνπου καταδικάζονται· μάλιστα σε έναν μικρό αριθμό χωρών εξακολουθούν να εκτελούνται παιδιάπαραβάτες. Όλα αυτά συνιστούν κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου όπως κατοχυρώνεταιστο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα. Συνεπώς, επαναλαμβάνω τηναντίθεσή μου στη θανατική ποινή σε κάθε περίπτωση και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, με τηνελπίδα ότι θα καταργηθεί το συντομότερο δυνατό.
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Τα τελευταία έτη σημειώθηκε πολλά υποσχόμενηπρόοδος προς την κατάργηση της θανατικής ποινής. Ο αριθμός των χωρών που σταμάτησανοριστικά να χρησιμοποιούν αυτήν τη μορφή ποινής ανήλθε στις 95. Στην πραγματικότητα, ητακτική χρήση της περιορίστηκε σε δύο περιοχές στον κόσμο: την Ασία και τη Βόρεια Αφρική.Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την εφαρμογή παγκόσμιου μορατόριουμ συνεισέφεραν σημαντικάστην επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων. Η ΕΕ συνεχίζει επίσης να αποτελεί τη μεγαλύτερηπηγή χρηματοδότησης οργανώσεων που αγωνίζονται κατά της θανατικής ποινής. Πιστεύω,
ωστόσο, ότι οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες αυτών των οργανώσεων πρέπει να αποκτήσουν τηναναγκαία πολιτική στήριξη. Επειδή η πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίουπαρέχει εν προκειμένω σημαντική στήριξη, την υπερψήφισα. Ωστόσο, παρά τη θετική πρόοδο,58 χώρες διατηρούν τη θανατική ποινή, ενώ οι στατιστικές για τον αριθμό των ανθρώπων πουκαταδικάζονται σε θάνατο είναι ανησυχητικές. Πέρυσι, περισσότεροι από 700 άνθρωποιεκτελέστηκαν, χωρίς να υπολογίζονται εδώ οι αρκετές χιλιάδες άνθρωποι που υποθέτουμε ότικαταδικάστηκαν σε θάνατο στην Κίνα. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να υπογραμμίσω την ανάγκη νααυξηθούν οι προσπάθειες επηρεασμού της διεθνούς κοινής γνώμης. Ακόμα και σε ορισμένακράτη μέλη της ΕΕ, μεγάλος αριθμός πολιτών θα συμφωνούσε με την καθιέρωση της θανατικήςποινής.
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Επ’ ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας κατάτης θανατικής ποινής που θα εορταστεί στις 10 Οκτωβρίου για όγδοη συνεχή χρονιά, εμείς ωςβουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα θέλαμε να εγκρίνουμε ένα ψήφισμα για να δώσουμεέμφαση στη δέσμευσή μας για την κατάργηση της θανατικής ποινής και στην επιθυμία μας ναδούμε να υιοθετείται σε ολόκληρο τον κόσμο αυτή η αρχή της αντίθεσης στη θανατική ποινή.Μολονότι 43 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη θανατικήποινή, το παρόν ψήφισμα καλεί τα κράτη μέλη που συνεχίζουν να την εφαρμόζουν να κηρύξουνμορατόριουμ στις εκτελέσεις. Στόχος είναι η επίτευξη της πλήρους κατάργησης σε παγκόσμιοεπίπεδο, πράγμα που αποτελεί μία από τις προτεραιότητες της πολιτικής της Ένωσης για ταανθρώπινα δικαιώματα.
Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Υπάρχουν πολλές χώρες στον κόσμο οι οποίεςεξακολουθούν να εφαρμόζουν τη θανατική ποινή, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και όλεςεκείνες που έχουν συνάψει εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες με την Ευρώπη όπουπεριλαμβάνονται οι επονομαζόμενες ρήτρες ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν σκεφτόμαστε τιςχώρες όπου γίνονται δημόσιες εκτελέσεις με απαγχονισμό, λιθοβολισμό ή με χρήση μεθόδωνπου ισοδυναμούν με βασανιστήρια, πρέπει να διαπνεόμαστε από την ελπίδα ότι κείμενα όπωςαυτό επί του οποίου ψηφίσαμε σήμερα θα λειτουργήσουν ως παρότρυνση σε ολόκληρη τηνΕυρώπη, η οποία ξεχνά υπερβολικά συχνά την οικονομική και πολιτική ισχύ της και δεν τηνεφαρμόζει στη διεθνή σκηνή προκειμένου να προωθήσει τον σεβασμό για την ανθρώπινηαξιοπρέπεια σε τρίτες χώρες.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Η θανατική ποινή είναι μία από τις αρχαιότερεςποινές που επιβάλλονται για πολύ σοβαρά εγκλήματα, η οποία δεν έχει ακόμα καταργηθεί σεορισμένες χώρες. Η θανατική ποινή αποτελεί την έσχατη μορφή σκληρής, απάνθρωπης καιταπεινωτικής τιμωρίας που παραβιάζει το δικαίωμα στη ζωή, όπως διακηρύσσεται στηνΟικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Επί του παρόντος, 43 χώρες σε ολόκληροτον κόσμο διατηρούν ακόμα τη θανατική ποινή. Ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλείάμεσα τις χώρες αυτές να αναλάβουν γρήγορα δράση για τον τερματισμό αυτής της πρακτικής.Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η επιβολή της θανατικής ποινής σε ανήλικους και σε άτομα μενοητική στέρηση. Η επιβολή της ποινής αυτής στους πιο ευάλωτους ανθρώπους θα πρέπει νακαταργηθεί το συντομότερο δυνατό. Είναι πολύ σημαντικό να δεσμευθούν οι κυβερνητικοίθεσμοί των χωρών να παρακολουθούν τα ζητήματα που σχετίζονται με τη θανατική ποινή, έτσιώστε να εφιστούν την προσοχή των εθνικών αρχών σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και ναεξεταστούν πιθανές πρωτοβουλίες για την κατάργηση της θανατικής ποινής.
Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι προσηλωμένησε έναν από τους στόχους της για τα ανθρώπινα δικαιώματα τον οποίο θεωρεί προτεραιότητα–την πλήρη κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο– πράγμα που θαεπιβεβαιωθεί με τη δήλωση η οποία εγκρίθηκε από τη νομοθετική ολομέλεια της Ευρωπαϊκής
Ένωσης κατά την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής. Το γεγονός ότι πολλά κράτηεξακολουθούν να εφαρμόζουν τη θανατική ποινή, την πιο σκληρή, απάνθρωπη και ταπεινωτικήμορφή τιμωρίας, ειδικά σε γυναίκες, ακόμα δε και σε ανηλίκους, είναι ακατανόητο. Αυτό πουτο κάνει ακόμα πιο ακατανόητο είναι ότι δεν υπάρχει κανενός είδους απόδειξη για το ότι ηθανατική ποινή αποθαρρύνει τα εγκλήματα περισσότερο από άλλες μορφές τιμωρίας. Είναισημαντικό να συνεχίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις δράσεις της για τη στήριξη της συνεργασίαςμεταξύ των χωρών, διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος –με τη συνεργασία, την εκπαίδευση και τηνευαισθητοποίηση– για να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε την επιθυμία της κατάργησης τηςθανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο. Το κλειδί για να επιτευχθεί ο πιο επιθυμητός στόχοςτης Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα έγκειται και στις δραστηριότητες του μηκυβερνητικού τομέα, ο οποίος δίνει έμφαση στις άδικες δίκες που επιβάλλουν σκανδαλωδώςσκληρές ποινές, όπως εκείνη που επιβλήθηκε στο Ιράν σε ένα αγόρι το οποίο ήταν μόλις 16 ετώνόταν διέπραξε το υποτιθέμενο έγκλημά του.
David Campbell Bannerman και Nigel Farage (EFD), γραπτώς. − (EN) To Κόμμα τηςΑνεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου δέχεται ότι υπάρχουν βάσιμα επιχειρήματα τόσο υπέρόσο και κατά της θανατικής ποινής. Ωστόσο, το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του ΗνωμένουΒασιλείου πιστεύει ότι η απόφαση για την εφαρμογή ή μη της θανατικής ποινής είναι μια απόφασηπου εναπόκειται μόνο στο εκάστοτε εθνικό κράτος και όχι στη μη δημοκρατική ΕΕ. Το Κόμματης Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου επισημαίνει τις απόπειρες της ΕΕ να παρέμβει στηνπολιτική άλλων χωρών στον τομέα αυτόν. Δεν είναι δουλειά της ΕΕ να εκβιάζει καμία χώραπροκειμένου να διατηρήσει ή να εφαρμόσει την κατάργηση της θανατικής ποινής. Επίσης, τοΚόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου σημειώνει τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕέκλεισε κάθε συζήτηση για το θέμα αυτό σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, αγνοώντας τη γνώμη του κοινούγι’ αυτό. Η διατήρηση ή μη της θανατικής ποινής είναι και πρέπει να παραμείνει απόφαση πουλαμβάνεται με δημοκρατικά μέσα αποκλειστικά σε επίπεδο εθνικού κράτους. Κάθε κράτος πουεφαρμόζει τη θανατική ποινή πρέπει να διασφαλίζει σωστές διαδικασίες συγκέντρωσης αποδείξεωνκαι ανάκρισης κρατουμένων και δίκαιες δίκες.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. − (PT) Σε έναν κόσμο όπου 43 χώρες διατηρούνακόμα τη θανατική ποινή και όπου παιδιά υποχρεώνονται να παρακολουθούν δημόσιες εκτελέσεις,η Ευρώπη πρέπει να εξακολουθήσει να ζητεί να σταματήσει η πρακτική αυτή που συνιστά σκληρήκαι απαράδεκτη παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή. Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, διότιπιστεύω ότι η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει διπλωματικά μέσα για να συμβάλει στην κατάργησητης θανατικής ποινής, ασκώντας πίεση σε κυβερνητικές αρχές να επιβάλουν μορατόριουμ στηθανατική ποινή με σκοπό την πλήρη κατάργησή της. Το ψήφισμα καλεί το Συμβούλιο και τηνΕπιτροπή να παρουσιάσουν κατευθυντήριες γραμμές για μια γενική ευρωπαϊκή πολιτική η οποίαθα εφαρμοστεί για τις δεκάδες ευρωπαίων πολιτών που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο σε τρίτεςχώρες και να παράσχει ενημέρωση και νομική συνδρομή, κάτι που εγώ θεωρώ εξίσου σημαντικό.Επίσης, αναγνωρίζω τη σημασία της θέσπισης της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής ημέρας κατάτης θανατικής ποινής.
Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αξία της ζωής και οι πολυάριθμες περιπτώσειςδικαστικής πλάνης που μας άφησε η ιστορία είναι υπεραρκετοί λόγοι για να καταπολεμήσουμετη θανατική ποινή. Η κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο είναι μία απότις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως ευρωπαϊκή ημέρα κατά της θανατικής ποινήςορίστηκε η 10η Οκτωβρίου κάθε έτους. Είμαστε απόλυτα δεσμευμένοι να εργαστούμε για τηνκατάργηση της θανατικής ποινής παντού στον κόσμο και επιδιώκουμε να επιτύχουμε καθολικήαποδοχή αυτής της αρχής. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, υπάρχουν ακόμα 58 χώρες στονκόσμο που δεν την έχουν καταργήσει, 28 εκ των οποίων προέβησαν σε εκτελέσεις το 2009. Η
Κίνα και μόνο έχει εκτελέσει περισσότερους ανθρώπους από όλες τις άλλες χώρες μαζί. ΣτηνΕυρώπη, η μόνη χώρα που εξακολουθεί να εφαρμόζει τη θανατική ποινή είναι η Λευκορωσία.Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο που άρχισε αυτήν τηνεκστρατεία στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και η ΕΕ είναι σήμερα ο κύριος θεσμικός παράγωνστον αγώνα κατά της θανατικής ποινής και η κύρια πηγή χρηματοδότησης τέτοιων προσπαθειών.Πρέπει να αγωνιστούμε για την έγκριση μορατόριουμ για τις εκτελέσεις μέχρι να εξαλειφθείοριστικά η θανατική ποινή.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ένα από τα πρώτα μέτρα που εγκρίθηκαν από τιςπροσωρινές αρχές του Βουκουρεστίου μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Ceauşescu, ύστερααπό τις λαϊκές εξεγέρσεις στην Timişoara και το Βουκουρέστι, ήταν η κατάργηση της θανατικήςποινής. Ήταν μια χειρονομία αποκατάστασης, πρωτίστως απέναντι στα θύματα των ολοκληρωτικώνκαθεστώτων που κυριαρχούσαν στη Ρουμανία από τη δεκαετία του 1930. Υπενθυμίζω το γεγονόςαυτό της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας, διότι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίουγια την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής είναι αντίδραση σε μια παρωχημένη πρακτικήτον 21ο αιώνα. Η θανατική ποινή περιλαμβάνεται ακόμα στη νομοθεσία πολλών χωρών,συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που προωθούν ενεργά τα πολιτικά δικαιώματα και τιςελευθερίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η θανατική ποινή όχι μόνο δεν ενεργεί αποτρεπτικά και δεν μειώνει τα επίπεδα του εγκλήματος,αλλά θέτει και το πραγματικό ζήτημα των πιθανών δικαστικών πλανών που θα έστελναν στονθάνατο αθώους ανθρώπους. Θεωρώ ότι η έκκληση των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσηςπρος τις χώρες που εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυτήν την ποινή να εγκρίνουν μορατόριουμστην εκτέλεση αυτών των ποινών αποτελεί ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα αυτού τουψηφίσματος. Για τον λόγο αυτόν αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της έγκρισής του.
George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Δώδεκα χώρες εφάρμοσαν εφέτος τη θανατικήποινή παρά την καταδίκη αυτής της απάνθρωπης ποινής από τις περισσότερες χώρες του κόσμουκαι τους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών. Θεωρώ ότι η πίεσηπου ασκείται για την κατάργηση της θανατικής ποινής στις 43 χώρες που την συμπεριλαμβάνουνακόμα στις εθνικές νομοθεσίες τους πρέπει να καταστεί προτεραιότητα στην πολιτική της ΕΕ γιατην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ειδικότερα, στο πλαίσιο του έργου της νέαςΕυρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης.
Mário David (PPE), γραπτώς. − (PT) Ως πολίτης της Πορτογαλίας, μίας από τις πρώτεςχώρες στον κόσμο που κατήργησαν τη θανατική ποινή το 1867, θεωρώ ότι η θανατική ποινήείναι απάνθρωπη και συνιστά την πιο ακραία άρνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου,ψηφίζω με ικανοποίηση υπέρ της παρούσας πρότασης ψηφίσματος. Η προαγωγή της ανθρώπινηςαξιοπρέπειας και ο συνακόλουθος αγώνας για την κατάργηση της θανατικής ποινής είναι καιπρέπει να παραμείνουν ένας από τους στόχους της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ταανθρώπινα δικαιώματα. Χάριν μιας σφαιρικής και αποτελεσματικής ευρωπαϊκής πολιτικής γιατη θανατική ποινή, η ΕΕ θα πρέπει να μιλά ομόφωνα μέσω των θεσμικών της οργάνων και ιδίωςμέσω της Ύπατης Εκπροσώπου. Η θέσπιση παγκόσμιου μορατόριουμ όσον αφορά τη χρήση καιτην επιβολή της θανατικής ποινής παντού στον κόσμο δεν είναι μόνο ένα ουσιαστικό βήμα στηνπορεία προς την κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι πάνω απ’ όλαένα ζωτικής σημασίας βήμα προς την επίτευξη μεγαλύτερου σεβασμού για την ανθρωπότητα.
Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η όγδοη ημέρα κατά της θανατικής ποινής,η 10η Οκτωβρίου 2010, είναι μια ευκαιρία για να επαναλάβει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότιη κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο παραμένει προτεραιότητα για τηνΕυρωπαϊκή Ένωση σε μια περίοδο όπου εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε 18 χώρες. Το 2009
εκτελέστηκαν περισσότεροι από 700 άνθρωποι, χωρίς να υπολογίζουμε τις χιλιάδες εκτελέσειςπου έγιναν στην Κίνα. Οι εκτελέσεις ή οι καταδίκες σε θάνατο ποτέ δεν οδήγησαν σε βελτίωσητων στοιχείων για την εγκληματικότητα, και για τον λόγο αυτόν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπεινα προωθήσει εναλλακτικές ποινές, τις οποίες θα έχουν στη διάθεσή τους τα συστήματα ποινικούδικαίου όταν αντιμετωπίζουν χώρες που εξακολουθούν να εφαρμόζουν την εν λόγω ποινή,πράγμα αντίθετο προς την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το Κοινοβούλιοεξέφρασε επίσης έντονη ανησυχία για την εφαρμογή της θανατικής ποινής σε ανηλίκους και σεάτομα με νοητική στέρηση και ζήτησε να σταματήσει γρήγορα και σε μόνιμη βάση.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, επειδή πρεσβεύει ότιη Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία διπλωματίας, συνεργασίαςκαι βοήθειας που διαθέτει ώστε να συμβάλει στην κατάργηση της θανατικής ποινής. Η Πορτογαλίαείναι παράδειγμα προς μίμηση από την άποψη αυτή, διότι ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα πουσυμπεριέλαβε στο σύνταγμά της την κατάργηση της θανατικής ποινής πριν από παραπάνω από140 χρόνια. Αυτό δυστυχώς δεν ισχύει σε περισσότερες από 40 χώρες του πλανήτη, όπουεξακολουθούν να σημειώνονται παραβιάσεις του δικαιώματος στη ζωή που κατοχυρώνεται στηνΟικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η θανατική ποινή συνιστά απαράδεκτη παραβίαση τηςεγγενούς αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπινου όντος και της αναφαίρετης και ανεπανάληπτης αξίαςκάθε ανθρώπινης ζωής. Ως εκ τούτου, αξίζει την έντονη καταδίκη μας και την ανεπιφύλακτηδέσμευση όλων για την εξάλειψή της. Ελπίζω ότι και άλλες χώρες θα προσχωρήσουν στην ομάδατων κρατών που εγκατέλειψαν οριστικά αυτήν την πρακτική. Ανεξάρτητα από τη σοβαρότητατων συγκεκριμένων ατομικών πράξεων που θεωρητικά θα μπορούσε να προσφέρει κίνητρο ή καιδικαιολογία για μια τέτοια ποινή, θεωρώ ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής αποτελεί ένατεράστιο βήμα προόδου για τον πολιτισμό και ένα διακεκριμένο χαρακτηριστικό των ποινικώνσυστημάτων όπως εκείνα των κρατών μελών της Ένωσης, τα οποία επιδιώκουν τον διαχωρισμότης δικαιοσύνης από την εκδίκηση. Είναι ουσιαστικό να διατηρηθεί αυτή η μη εκδικητική διάταξηκαι να εξασφαλιστεί ότι και ο χειρότερος εγκληματίας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια,ακόμα και αν δεν το αξίζει. Πράγματι, το να εφαρμόζουμε απλώς το «οφθαλμόν αντί οφθαλμούκαι οδόντα αντί οδόντος» δεν θα ήταν αντάξιο της κοινής μας κληρονομιάς του σεβασμού τηςανθρώπινης ζωής, η οποία παραβλέπεται τόσο συχνά από τους αρμόδιους για τη λήψη πολιτικώναποφάσεών μας. Αυτήν την ώρα οι σκέψεις μου είναι επίσης κοντά σε όλους εκείνους στουςοποίους δεν έχει εξασφαλιστεί ούτε καν μια φαινομενικά δίκαιη δίκη και οι οποίοι σκοτώνονταιτυχαία ή εμπρόθετα με τις πιο βάρβαρες μεθόδους και υπό τις πιο ανελέητες συνθήκες.
Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Η όγδοη παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικήςποινής θα εορταστεί την 10η Οκτωβρίου. Επικροτώ αυτό το ψήφισμα του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου, διότι θεωρώ ότι είναι το σωστό επόμενο βήμα μετά τα πρόσφατα ψηφίσματα γιατη θανατική ποινή στην Κίνα, τη Νιγηρία, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Η διάδοση της εφαρμογήςτης θανατικής ποινής στον κόσμο αποτελεί αιτία ανησυχίας και είναι δύσκολο να διαπιστωθούντα πραγματικά επίπεδα του φαινομένου αυτού, ιδίως στις προαναφερθείσες χώρες όπου ηδημοκρατία είτε δεν υπάρχει είτε είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Είναι σημαντικό να λάβει ηΕυρωπαϊκή Ένωση μια ισχυρή θέση για το ζήτημα αυτό και να χρησιμοποιήσει κάθε δυνατόνομικό και γενικότερα πολιτικό μέσο για να επιστήσει τη διεθνή προσοχή στο ζήτημα αυτό καινα καταγγείλει τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα τηνπρόταση ψηφίσματος.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ενώ η ΕΕ διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στηνεκστρατεία κατά της θανατικής ποινής, πάρα πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και πολλές μετις οποίες έχουμε ισχυρούς οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς δεσμούς, συνεχίζουν
να εκτελούν ανθρώπους. Δεν θεωρώ ότι η θανατική ποινή έχει θέση στον 21ο αιώνα καιυποστηρίζω τη σημερινή έκκληση για μορατόριουμ στις εκτελέσεις.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Η κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληροτον κόσμο αποτελεί προτεραιότητα του Κοινοβουλίου και ιδιαίτερη προτεραιότητα της Ομάδαςτων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Πρόκειται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καιείναι απαράδεκτη σε κάθε περίπτωση, χαίρομαι δε διότι το Κοινοβούλιο προσέφερε τόσο μεγάληστήριξη στο ψήφισμα αυτό. Η ΕΕ, ως ο πιο δραστήριος και εξέχων υποστηρικτής της κατάργησηςτης θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο, έχει ευθύνη να στηρίξει την κοινωνία των πολιτώνκαι τις οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο που είναι υπέρμαχοι ενός τέτοιου θεμελιώδουςανθρώπινου δικαιώματος. Πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη για τη στήριξη των κρατών, τα οποίαέχουν καταργήσει de facto τη θανατική ποινή, όσον αφορά την κωδικοποίηση αυτής της πρακτικήςστη νομοθεσία, για τη μείωση του αριθμού των περιπτώσεων που εκδίδεται και επιβάλλεταιαπόφαση θανατικής ποινής σε άλλες χώρες και για την ενίσχυση εκστρατειών για την ακύρωσητης θανατικής ποινής, ιδίως στις περιπτώσεις όπου η έκβαση της δίκης δεν αναγνωρίζεται ωςνομικά ορθή. Αυτή είναι μία θεμελιώδης αξία της Ένωσής μας που πρέπει να την υπερασπιζόμαστεδημόσια και συχνά, όποτε έχουμε τη δυνατότητα.
Mario Mauro (PPE), γραπτώς. – (IT) Η παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, πουέχει οριστεί να είναι η 10η Οκτωβρίου, είναι άλλη μία απόδειξη του ηγετικού ρόλου της Ευρώπηςστη μάχη για τον πολιτισμό. Το ψήφισμα αυτό αξίζει να εγκριθεί, καθώς δίνει έμφαση στα άπειραπροβλήματα και τις παρεκκλίσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα σε 43 χώρες τουκόσμου. Υπογραμμίζει δικαιολογημένα ότι οι μάχες που δώσαμε ως τώρα έφεραν απτάαποτελέσματα: οι διάφορες σχετικές διεθνείς συμβάσεις επικυρώνονται από ολοένα μεγαλύτεροαριθμό χωρών. Αυτό σημαίνει πως δίνεται ολοένα και μεγαλύτερη προσοχή στα ανθρώπιναδικαιώματα σε διεθνές επίπεδο. Τέλος, στηρίζω το αίτημα η Ύπατη Εκπρόσωπος βαρόνη Ashtonνα λάβει υπόψη ότι το κύριο πολιτικό περιεχόμενο του ψηφίσματος πρέπει να είναι η έγκρισηπαγκόσμιου μορατόριουμ που θα είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την κατάργηση της θανατικήςποινής.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. − (PT) Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ ήταν ο κύριος θεσμικόςφορέας στον αγώνα κατά της θανατικής ποινής. Ο αγώνας αυτός υπήρξε προτεραιότητα τηςεξωτερικής πολιτικής της για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν ακόμαπερισσότερες από 40 χώρες στον κόσμο που εφαρμόζουν τη θανατική ποινή. Καθώς μία απόαυτές τις χώρες, η Λευκορωσία, βρίσκεται στην Ευρώπη, θεωρούμε αναγκαίο να καταβάλουμεκάθε προσπάθεια για να επιτύχουμε την κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τονκόσμο, δεδομένου ότι είναι η πιο σκληρή, απάνθρωπη και ταπεινωτική τιμωρία και παραβιάζειτο δικαίωμα στη ζωή που κατοχυρώνεται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα ΑνθρώπιναΔικαιώματα. Αυτός είναι ο λόγος για την ψήφο μου.
Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα το παρόν ψήφισμα, διότι η συνείδησή μουως ανθρώπου με ωθεί να αγωνιστώ για την κατάργηση της θανατικής ποινής. Είναι μια μάχη πουδίνουν όλοι οι ουμανιστές. Καταργώντας τη θανατική ποινή θα ενισχύσουμε την ανθρώπινηαξιοπρέπεια και θα σημειώσουμε πρόοδο στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τίποτα δενδικαιολογεί τη σχετικοποίηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Για τον σκοπό αυτόν θα ήθελανα σας υπενθυμίσω ότι η Ευρώπη, ένας χώρος δημοκρατίας, υπήρξε ο πρωτοπόρος σε αυτόν τοναγώνα για την κατάργηση της θανατικής ποινής. Κατά συνέπεια, είναι καθήκον της Ευρώπης ναδώσει προτεραιότητα σε αυτόν το θεμιτό αγώνα.
Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (LV) Στήριξα το παρόν ψήφισμα, διότι θεωρώ τηθανατική ποινή μικρή τιμωρία για εκείνους που έχουν διαπράξει σοβαρά απάνθρωπα εγκλήματα.
Δεν είμαι βέβαιος ότι η Λετονία ως κράτος μέλος της ΕΕ θα εφαρμόσει αυτό το ψήφισμα, καθώςυπήρξε προηγούμενη αρνητική εμπειρία. Η Δημοκρατία της Λετονίας δεν έχει εφαρμόσει ακόματην παράγραφο 74 του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Μαρτίου 2004για την κατάσταση των απάτριδων στη Λετονία. Περισσότεροι από 330.000 άνθρωποι στηΛετονία παραμένουν χωρίς καθεστώς. Αυτό σημαίνει πως ένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ περιφρονείτη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τηνπλευρά τους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάνουν σαν να ήταν όλακαλά. Παράξενη στάση… Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζονταιδύο μέτρα και δύο σταθμά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκφράζει την ανησυχία της για την παραβίασητων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αλλά οι παραβιάσεις τωνανθρωπίνων δικαιωμάτων στην επικράτειά της φαίνεται να είναι κάτι το φυσιολογικό.
Gay Mitchell (PPE), γραπτώς. – (EN) Εξ ονόματος της ιρλανδικής αντιπροσωπείας τηςΟμάδας PPE, στηρίζουμε την κατάργηση της θανατικής ποινής και υπερψηφίσαμε το ψήφισμαγια την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής. Καταψηφίσαμε, όμως, τις τροπολογίεςστο κείμενο, διότι το θεωρούμε πρόχειρο έγγραφο, υπερβολικά ευρύ, που δεν θα είχε καμίαεπίδραση στη θανατική ποινή και θα μπορούσε να συμβάλει στο να χάσουν τη ζωή τους πολλοίάνθρωποι εξαιτίας της εμπορίας παράνομων ναρκωτικών.
Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η θανατική ποινή είναι η πιοαπάνθρωπη και σκληρή τιμωρία. Συνιστά παραβίαση ενός από τα βασικότερα ανθρώπιναδικαιώματα, του δικαιώματος στη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι ηκατάργηση της θανατικής ποινής πρέπει να είναι μία από τις προτεραιότητες της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, προκειμένου να προαχθούν σε παγκόσμιο επίπεδο η δημοκρατία και τα ανθρώπιναδικαιώματα. Στην Ευρώπη, η απαγόρευση της θανατικής ποινής έχει σταθερά θεμέλια, καθώςείναι εγγυημένη δυνάμει των Πρωτοκόλλων αριθ. 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τηνΠροστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιτίθεται εντελώς στηνεφαρμογή της θανατικής ποινής, ανεξαρτήτως περιστάσεων. Οι ενέργειες της ΕΕ στον τομέααυτόν συνιστούν την κύρια προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της για τα ανθρώπιναδικαιώματα. Η ΕΕ ανέκαθεν ζητούσε την κατάργηση της ποινής αυτής σε ολόκληρο τον κόσμοκαι αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προσφέρει στον μέγιστο δυνατό βαθμό οικονομικήστήριξη σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που αναλαμβάνουν δράση για την κατάργησητης θανατικής ποινής. Από το 1994 έχουν διατεθεί, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μέσου για τηδημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, περισσότερα από 15 εκατ. ευρώ για τη στήριξη τέτοιωνσχεδίων.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. − (PT) Ο χρόνος που αφιερώνουμε σεδιάφορες κοινωνικές υποθέσεις πάντα αποτελεί μια ευκαιρία προβληματισμού για τη συζήτησηγύρω από ένα σημαντικό ζήτημα και, κυρίως, για να εφιστούμε ξανά και ξανά την προσοχή σεεπικείμενες αλλαγές συμπεριφοράς υπό το πρίσμα της υιοθέτησης νέων αξιών ή μιας νέαςερμηνείας παλιών αξιών, οι οποίες είναι καθοριστικοί παράγοντες για τη δημιουργία της κοινωνίαςόπου θέλουμε να ζούμε.
Η θανατική ποινή είναι μία από τις φρικτότερες νομιμοποιημένες πράξεις και θεωρώ ότι καμίαπροηγούμενη πράξη δεν δικαιολογεί την επιβολή της. Ακόμα και ο φόνος δεν δικαιολογεί τηθανατική ποινή για ανθρωποκτονία, πράγμα που ισοδυναμεί με την τιμωρία μιας κατακριτέαςπράξης με μια ταυτόσημη πράξη που, καθώς εντέλλεται από ένα δικαστήριο, είναι νόμιμη απόδικαστική, όχι όμως και από ηθική άποψη.
Σε αυτό το πλαίσιο, επιδοκιμάζω ολόψυχα το ψήφισμα για την καθιέρωση μιας παγκόσμιαςημέρας κατά της θανατικής ποινής και ελπίζω ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμα βήμαπρος την οριστική της κατάργηση σε ολόκληρο τον κόσμο.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Το Κοινοβούλιο επαναλαμβάνει τηναπό καιρού αντίθεσή του στη θανατική ποινή σε όλες τις περιπτώσεις και υπό οποιεσδήποτεσυνθήκες και υπογραμμίζει για άλλη μία φορά ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής συμβάλλειστην ενίσχυση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην προοδευτική εξέλιξη των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων. Καταδικάζει όλες τις εκτελέσεις, όπου και αν συμβαίνουν, και απευθύνει σθεναρήέκκληση στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της να επιβάλουν την εφαρμογή του ψηφίσματος του ΟΗΕγια καθολικό μορατόριουμ στις εκτελέσεις με σκοπό την πλήρη κατάργηση της θανατικής ποινήςσε όλα τα κράτη που την εφαρμόζουν ακόμα. Καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναλάβουνδράση, προκειμένου να περιοριστεί σταδιακά η χρήση της, εμμένοντας ταυτόχρονα να εκτελείταισύμφωνα με τα ελάχιστα διεθνή πρότυπα. Εκφράζει την έντονη ανησυχία του σχετικά με τηνεπιβολή της θανατικής ποινής σε ανηλίκους και σε άτομα με νοητική στέρηση και ζητεί την άμεσηκαι οριστική κατάργησή της.
Charles Tannock (ECR), γραπτώς. – (EN) Η αντιπροσωπεία των βρετανών συντηρητικώναφήνει κατά παράδοση όλα τα μέλη της να ψηφίζουν κατά συνείδηση για το ζήτημα της θανατικήςποινής. Θεωρούμε ότι η χρήση της θανατικής ποινής θα πρέπει να είναι ζήτημα συνείδησης γιακάθε άτομο.
Ωστόσο, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι ακόμα και αν μεμονωμένοι βουλευτές είναι υπέρτης θανατικής ποινής, πιστεύουμε ότι η ποινή αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο για ταφρικτότερα εγκλήματα ή τις πράξεις που τιμωρούνται από τον νόμο με θανατική ποινή καικαταδικάζουμε κατηγορηματικά την επιβολή της σε ανηλίκους.
Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Η σημερινή έγκριση αυτού του ψηφίσματος, λίγοπριν από την όγδοη παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής την Κυριακή, μεταφέρει τηνέκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για πλήρες μορατόριουμ σε όλες τις εκτελέσεις σεεκείνες τις χώρες που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτήν τη βάρβαρη μορφή τιμωρίας.Επίσης, ενισχύει την άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι κανένας ευρωπαίος πολίτης δενθα πρέπει να αισθάνεται την απειλή της εκτέλεσης.
- Πρόταση ψηφίσματος: Δράση της ΕΕ στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξηςστην Ευρώπη (B7-0540/2010)
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η διαρροή πετρελαίου που προκλήθηκεαπό την εξέδρα πετρελαίου Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικού την περασμένη άνοιξηαποτέλεσε την αφορμή για το παρόν ψήφισμα της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείαςκαι Ασφάλειας των Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο έχει σκοπό να επιστήσειτην προσοχή στο επείγον ζήτημα της πρόληψης διαρροών πετρελαίου. Ως εκ τούτου, υπερψήφισααυτό το ψήφισμα, διότι είναι απαραίτητο να θεσπίσουμε αυστηρούς ευρωπαϊκούς κανόνες γιατην πρόληψη ατυχημάτων σε εξέδρες πετρελαίου και να ενισχύσει η Ένωση τη νομοθεσία σχετικάμε την περιβαλλοντική ευθύνη. Ωστόσο, εκφράζω τη λύπη μου διότι οι αναφορές σε έναμορατόριουμ σε όλες τις νέες γεωτρήσεις πετρελαίου και σε νέα πρότυπα δεν εφαρμόστηκαν σεολόκληρη την ΕΕ και απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών στη σημερινήψηφοφορία. Η θέσπιση ενός μορατόριουμ θα ήταν εκ των πραγμάτων σύμφωνη με την πολιτικήπρόληψης και την ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας για τις εξέδρες πετρελαίου, καθώς και με τηνπολιτική του Barack Obama για την εφαρμογή παρόμοιου μορατόριουμ στις Ηνωμένες Πολιτείεςμέχρι τον Δεκέμβριο του 2010.
Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόσφατη καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού,εξαιτίας της οποίας εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου διέρρευσαν στη θάλασσα, προσέλκυσετην παγκόσμια προσοχή σε ένα θέμα που είναι θεμελιώδους σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.Το συμβάν αυτό έδειξε ότι, κατά την άντληση πετρελαίου στην ανοιχτή θάλασσα, πρέπει νατηρούνται αυστηροί κανόνες περιβαλλοντικής προστασίας. Ωστόσο, η Ευρώπη πρέπει ναπαραμείνει ανταγωνιστική στον τομέα αυτόν και να συνεχίσει να ερευνά για φυσικό αέριο,προκειμένου να μπορέσει να διαφοροποιήσει τις πηγές ενέργειάς της. Ως εκ τούτου, στηρίζωτην έγκριση νέων αρχών για την ασφάλεια, την εφαρμογή αυστηρών και απαρέγκλιτων κοινώνπροτύπων και τη σύσταση ταμείων αλληλεγγύης για την αποζημίωση των θυμάτων για τιςπροκαλούμενες ζημίες. Η επείγουσα ανάγκη τέτοιων μέτρων είναι επίσης αποτέλεσμα τηςγεωμορφολογίας των θαλασσών μας, για παράδειγμα της Μεσογείου, και των γεωτρήσεων πουδιεξάγονται αυτό το διάστημα στις ακτές της Λιβύης και της Αιγύπτου. Σε περίπτωση πρόκλησηςπετρελαιοκηλίδας θα προκαλείτο μια περιβαλλοντική καταστροφή που θα απαιτούσε αγώνα γιανα ξεπεραστεί και θα είχε εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες για την οικονομία και το περιβάλλονπολλών ευρωπαϊκών χωρών. Συμπερασματικά, δεν στηρίζω την πρόταση για μορατόριουμ, επειδήπιστεύω ότι θα ήταν πιο αποτελεσματικές οι συμφωνίες με τρίτες χώρες και με τις πετρελαϊκέςεταιρείες τους. Αυτό θα έκανε πιο εύκολη την εξαγωγή προτύπων ασφαλείας και την επένδυσηστην πρόληψη και την τεχνολογική έρευνα.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. − (PT) Είναι σημαντικό να εξασφαλίσει η ΕΕτην προστασία των ακτών της μέσω της ικανότητάς της να προλαμβάνει τέτοια προβλήματα καινα αντιδρά σε αυτά. Η ισχύουσα νομοθεσία πρέπει επίσης να ενισχύσει το επίπεδο ασφαλείαςόσον αφορά την έρευνα και την εξόρυξη πετρελαίου. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλειαστη Θάλασσα που εδρεύει στη Λισαβόνα προσφέρει στήριξη και τεχνική συνδρομή στηνΕυρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη για την ανάπτυξη και εφαρμογή κοινοτικής νομοθεσίαςσχετικά με την ασφάλεια και την προστασία των θαλασσών, καθώς και όσον αφορά τη ρύπανσηπου προκαλείται από πλοία.
Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους παρουσίασα στους Επιτρόπους Oettinger, Kallas και Georgievaγραπτή πρόταση για τη διεύρυνση του πεδίου αρμοδιότητας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού γιατην Ασφάλεια στη Θάλασσα και την καθιέρωση μηχανισμών ελέγχου της ασφάλειας τωνευρωπαϊκών εξεδρών στη Βόρεια Θάλασσα, τον Εύξεινο Πόντο και τη Μεσόγειο, καθώς και τηνπρόταση να αναλάβει ο οργανισμός την ευθύνη για την πρόληψη περιβαλλοντικών καταστροφώνπου σχετίζονται με την άντληση πετρελαίου. Η πρόταση αυτή επιτρέπει μια οικονομία κλίμακαςόσον αφορά τους οικονομικούς, ανθρώπινους και τεχνικούς πόρους. Επικροτώ την αντίδρασητης Επιτροπής που επέδειξε προθυμία να επανεξετάσει τον κανονισμό του ΕυρωπαϊκούΟργανισμού για την Ασφάλεια στη Θάλασσα και καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλειτις απαιτούμενες προσπάθειες για να επιτύχει αυτόν τον στόχο.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Το πρόσφατο ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικούεξαιτίας έκρηξης σε θαλάσσια εξέδρα παραγωγής πετρελαίου θα αρκούσε από μόνο του ωςεπιχείρημα για όλους εκείνους που πρέπει να εξετάσουν και να ψηφίσουν το ψήφισμα τουΕυρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη δράση της ΕΕ στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας καιεξόρυξης στην Ευρώπη. Όπως υπογραμμίζεται στο κείμενο του ψηφίσματος, ούτε η Ευρώπηδεν είναι προστατευμένη από τέτοια περιστατικά με καταστροφικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις,καθώς οι περισσότερες δραστηριότητες άντλησης και εξόρυξης διεξάγονται στη Βόρεια Θάλασσα.Τώρα, τέτοιου είδους δραστηριότητες επεκτείνονται και στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου,μιας θάλασσας που έχει και εκείνη το δικό της μερίδιο προβλημάτων εξαιτίας της ανθρώπινηςδραστηριότητας. Όπως ορίζεται στο ψήφισμα, καθήκον της Επιτροπής είναι να εκπονεί αυστηρέςπολιτικές που μπορούν να εφαρμοστούν σε επίπεδο ΕΕ για την πρόληψη ατυχημάτων σε εξέδρεςπετρελαίου, πράγμα που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό βήμα προς την πρόληψη πιθανών
συμβάντων και ατυχημάτων. Αυτοί είναι μερικοί από τους προβληματισμούς που δικαιολογούντην ψήφο μου υπέρ του παρόντος ψηφίσματος.
Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η ΕΕ πρέπει να αντλήσει διδάγματα από τηνκαταστροφή στην εξέδρα Deepwater Horizon και να εξασφαλίσει ότι τηρούνται υψηλά πρότυπαασφαλείας παντού όπου γίνεται άντληση πετρελαίου στον βυθό της θάλασσας. Υπό το πρίσματων κινδύνων των θαλάσσιων γεωτρήσεων και των αμφιβολιών σχετικά με τον χειρισμό και τιςπιθανές συνέπειες ενός τέτοιου συμβάντος στην Ευρώπη, το ψήφισμα που στηρίξαμε ζητεί ναεπιβληθεί «μορατόριουμ σε όλες τις νέες γεωτρήσεις πετρελαίου που γίνονται στην ανοικτήθάλασσα στα ύδατα της ΕΕ». Ζητούμε επίσης από την Επιτροπή να διεξαγάγει ειδική αξιολόγησηκαι να επεξεργαστεί σχέδιο δράσης σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, προκειμένου να βελτιωθούντα πρότυπα ασφαλείας στις υφιστάμενες γεωτρήσεις. Τέλος, θέλουμε να έχουμε τη διαβεβαίωσηότι οι ρυπαίνοντες θα φέρουν τη νομική ευθύνη και ότι θα καταστεί δυνατό να λάβουν τα θύματα,όπως οι αλιείς, τη σωστή αποζημίωση.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα το ψήφισμα για τη δράση της ΕΕ στοντομέα της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης στην Ευρώπη, διότι θεωρώ αναγκαίο να βελτιωθούνη ασφάλεια και οι συνθήκες εργασίας στις θαλάσσιες εξέδρες πετρελαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση,προκειμένου να προληφθούν περιβαλλοντικές καταστροφές όπως εκείνη που συνέβη στον Κόλποτου Μεξικού.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της σημασίας της εξόρυξης πετρελαίου γιατις χώρες που ασχολούνται με αυτήν και των κινδύνων που ενέχει (όπως μπορούμε να δούμε απότις τρομακτικές συνέπειες των πετρελαιοκηλίδων που προκαλούνται από ατυχήματα) είναιαπαραίτητο να δημιουργήσει η Ένωση τις συνθήκες για να γίνει η πετρελαϊκή έρευνα όσο γίνεταιπιο ασφαλής. Πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη νομοθεσία γι’ αυτό, που θα θεσπίζει βασικά πρότυπαασφαλείας για τη θαλάσσια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, προκειμένου να είναιεγγυημένη η ασφάλεια της εξόρυξης και προμήθειας πετρελαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απότην άποψη αυτήν είμαι υποχρεωμένος ως Πορτογάλος να θυμηθώ την καταστροφή που προκάλεσετο Prestige, η οποία είχε σοβαρότατο αντίκτυπο στην ακτογραμμή της Γαλικίας με επιπτώσειςκατά μήκος των ακτών της Πορτογαλίας και της Γαλλίας. Για τον λόγο αυτόν ζητώ τα μέτραπου προτείνονται τώρα να μην περιοριστούν μόνο στην αναζήτηση και εξόρυξη πετρελαίου,αλλά να συμπεριλάβουν και τον εφοδιασμό και τη μεταφορά πετρελαίου. Δυστυχώς, τα ατυχήματατων δεξαμενόπλοιων είναι πιο συνηθισμένα απ’ ό,τι θα θέλαμε, και επομένως είναι σημαντικό ναεπανεξεταστούν και σε αυτόν τον τομέα τα πρότυπα ασφαλείας, ούτως ώστε να μειωθεί ηπιθανότητα τέτοιων καταστροφών.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πετρελαιοκηλίδα της εξέδρας DeepwaterHorizon στον Κόλπο του Μεξικού έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, προκειμένου η ΕυρωπαϊκήΈνωση και τα κράτη μέλη της να εξετάσουν όλες τις πτυχές της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξηςστην ΕΕ ως θέμα προτεραιότητας και να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουνότι δεν θα συμβεί ποτέ τέτοιου είδους περιβαλλοντική καταστροφή στα δικά μας ύδατα. Ως εκτούτου, είναι επιτακτική ανάγκη να υιοθετήσουμε ένα κοινό, διασυνοριακό ευρωπαϊκό σύστημαπρόληψης των πετρελαιοκηλίδων και αντίδρασης σε αυτές.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω το αίτημα να υποβάλει η Επιτροπή έκθεση αξιολόγησης του επιπέδουπεριβαλλοντικής ρύπανσης και της βιολογικής κατάστασης του Κόλπου του Μεξικού, που θαεξετάζει παράλληλα την ικανότητα της ΕΕ να αντιδρά άμεσα σε ατυχήματα που αφορούνθαλάσσιες εγκαταστάσεις, και να εκπονήσει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης σε συνεργασία με τακράτη μέλη. Επικροτώ το αίτημα εκπόνησης νομοθεσίας για την εξασφάλιση της εφαρμογήςυψηλότερων προτύπων ασφαλείας σε όλες τις εξέδρες πετρελαίου και εξορυκτικές δραστηριότητες
της ΕΕ. Ωστόσο, διαφωνώ με την επιβολή μορατόριουμ σε όλες τις νέες γεωτρήσεις πετρελαίουπου γίνονται στην ανοικτή θάλασσα στα ύδατα της ΕΕ, ακόμα και αν τα πρότυπα αυτά είναιεξασφαλισμένα σε ολόκληρη την ΕΕ, καθώς η φύση αυτού του μέτρου δεν είναι ανάλογη με τοναντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει στη βιομηχανία.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η γενική γραμμή του ψηφίσματος είναι θετική,καθώς εφιστά την προσοχή στην ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της αναγκαίας στήριξηςσε περίπτωση περιβαλλοντικών καταστροφών εξαιτίας πετρελαιοκηλίδων. Η εξασφάλιση τηςανεξαρτησίας και της ποιότητας των εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ο καθορισμόςτης ευθύνης είναι σημαντικοί παράγοντες για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας τηςανθρώπινης υγείας και ενός υγιούς περιβάλλοντος, την αποτροπή πρόκλησης ζημίας στο θαλάσσιοκαι παράκτιο περιβάλλον από δυνητικά επικίνδυνες δραστηριότητες οι οποίες διεξάγονται στονθαλάσσιο πυθμένα, την προστασία της βιοποικιλότητας και τη διασφάλιση της ευημερίας τωνπαράκτιων κοινοτήτων όσον αφορά τις τοπικές γεωργικές και αλιευτικές δραστηριότητες. Είμαστευποχρεωμένοι να επικρίνουμε, ωστόσο, το γεγονός ότι ένα ψήφισμα όπως αυτό αγνοεί εντελώςτα θέματα των φυσικών ορίων των αποθεμάτων πετρελαίου, την τεράστια και ανησυχητικήεξάρτηση της ανθρωπότητας από αυτήν την πρωτεύουσα πηγή ενέργειας, την ανάγκη για δίκαιηκαι προσεκτική διαχείριση των υφιστάμενων αποθεμάτων και την ανάγκη αναζήτησης άλλων,εναλλακτικών πηγών ενεργειακού εφοδιασμού.
Françoise Grossetête (PPE), γραπτώς. – (FR) Τα ανώτατα επίπεδα πρόληψης, προστασίαςτου περιβάλλοντος και ασφάλειας των πετρελαϊκών δραστηριοτήτων στην Ευρώπη είναι αρχέςυψίστης σημασίας, για τις οποίες δεν μπορούμε να δεχθούμε κανένα συμβιβασμό. Ειδικότερα,πρέπει να συναγάγουμε τα αναγκαία συμπεράσματα από την καταστροφή στον Κόλπο τουΜεξικού, προκειμένου να εμποδίσουμε να σημειωθούν παρόμοια περιστατικά στα θαλάσσια καιπαράκτια ευρωπαϊκά ύδατα.
Παρ’ όλα αυτά, το Κοινοβούλιο ακολούθησε σήμερα τη φωνή της λογικής απορρίπτοντας τημαξιμαλιστική θέση που ζητούσε μορατόριουμ σε όλες τις νέες γεωτρήσεις πετρελαίου πουγίνονται στην ανοικτή θάλασσα στα ύδατα της ΕΕ. Αυτό που διακυβεύεται είναι η επιβίωση καιτο μέλλον της ευρωπαϊκής πετρελαϊκής βιομηχανίας σε μια περίοδο κρίσης, αλλά και η ανάγκημας για ενεργειακή ανεξαρτησία.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Το παρόν σχέδιο ψηφίσματος ζητεί την ενίσχυση τωνπροτύπων ασφαλείας στις πετρελαϊκές εξέδρες της ΕΕ και τη δυνατότητα της ΕΕ να αντιδρά σεκαταστροφές σε περίπτωση πετρελαιοκηλίδας στα κοινοτικά ύδατα. Αυτό αποτελεί επείγονμέλημα δεδομένου του πρόσφατου ατυχήματος στον Κόλπο του Μεξικού εξαιτίας της έκρηξηςστην εξέδρα Deepwater Horizon και της πετρελαιοκηλίδας που προκλήθηκε. Το ψήφισμα ζητείμορατόριουμ στις νέες γεωτρήσεις πετρελαίου που γίνονται στην ανοικτή θάλασσα μέχρι ναβελτιωθούν και να εκπληρωθούν τα πρότυπα. Είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι οι εταιρείεςγεωτρήσεων πρέπει να βελτιώσουν τις συνθήκες λειτουργίας τους σε ολόκληρη την Ευρώπη καιένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να εξασφαλιστεί το ίδιο επίπεδο υψηλών προτύπων ασφαλείαςστις θαλάσσιες εξέδρες σε ολόκληρη την ΕΕ.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος, επειδήπιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εξεταστούν προσεκτικά όλες οι πτυχές που συνδέονται με τηνπετρελαϊκή εξόρυξη και έρευνα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θεωρώ πράγματι αναγκαίο να θεσπιστούνρυθμιστικά μέτρα που θα εμποδίσουν την επανάληψη στα ύδατά μας περιβαλλοντικώνκαταστροφών όπως εκείνες που έπληξαν πρόσφατα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πραγματικότητα,αν σημειώνονταν παρόμοια περιστατικά στη Μεσόγειο, της οποίας τα ύδατα είναι γνωστό ότιανανεώνονται εξαιρετικά αργά, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μια περιβαλλοντική καταστροφή
με σοβαρές συνέπειες. Ενόψει της επανεξέτασης της υφιστάμενης ευρωπαϊκής νομοθεσίας σεαυτόν τον τομέα, η οποία αποδεικνύεται ότι έχει ελλείψεις από πολλές απόψεις, είναι ζωτικήςσημασίας να αναλάβουμε δράση για να εξασφαλίσουμε τα μέγιστα δυνατά πρότυπα ασφαλείας.Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συμφωνώ με την έκκληση προς την Επιτροπή να παρακολουθείστενά τις έρευνες που διεξάγουν οι αρχές των ΗΠΑ, προκειμένου να προσδιοριστούν και ναεφαρμοστούν καλύτερα προληπτικά μέτρα υψηλού επιπέδου που θα εξασφαλίζουν επίσης τηνπροστασία της βιοποικιλότητας του παράκτιου και θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος,διότι πιστεύω ότι η Ευρώπη χρειάζεται επειγόντως ένα κοινό ευρωπαϊκό, διασυνοριακό σύστημαπρόληψης των πετρελαιοκηλίδων και αντίδρασης σε αυτές. Δεδομένου ότι τα ύδατα της ΕΕσυνορεύουν επίσης με χώρες που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τις οποίες ηνομοθεσία της ΕΕ δεν απαιτεί συμμόρφωση με τις σχετικές διατάξεις που διέπουν την ευθύνηκαι την αποκατάσταση των ζημιών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναπτύξει πολιτικέςπρόληψης των ατυχημάτων στις πετρελαϊκές εξέδρες και να διευρύνει το πεδίο εφαρμογής τηςοδηγίας SEVESO II ώστε να συμπεριλάβει τις πετρελαϊκές εξέδρες. Η ισχύουσα νομοθεσία περίπεριβαλλοντικής ευθύνης παρουσιάζει διάφορα σημαντικά κενά και για τον λόγο αυτόν πιστεύωότι πρέπει να θεσπιστούν ορισμένες νέες νομοθετικές διατάξεις, ώστε να ληφθούν υπόψη όλοιοι εγγενείς κίνδυνοι που συνδέονται με την εκμετάλλευση στη θάλασσα και ότι πρέπει να ρυθμιστείσωστά το θέμα της ευθύνης σε περίπτωση πετρελαϊκών ατυχημάτων. Επειδή δεν υπάρχειαντισταθμιστικό ταμείο για πετρελαϊκές καταστροφές, η Επιτροπή πρέπει να συμπεριλάβειδιατάξεις υποχρεωτικής χρηματοδοτικής ασφάλειας στην οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη.
David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω σθεναρά τα υψηλά πρότυπα ασφαλείαςστην άντληση πετρελαίου σε ολόκληρη την ΕΕ και ιδιαίτερα το αίτημα να τηρούν οι πετρελαϊκέςεταιρείες ενιαία υψηλά πρότυπα σε όλες τις χώρες όπου δραστηριοποιούνται – οι σημερινέςδιαφορές ανάμεσα στα κράτη μέλη είναι απαράδεκτες και άδικες. Μόλις δημοσιευθούν ταευρήματα των ερευνών σχετικά με την τραγωδία της εξέδρας Deepwater Horizon, πρέπει ναεξεταστούν προσεκτικά, και πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην εξέταση των προτύπωνασφαλείας κατά τη χορήγηση αδειών για νέες γεωτρήσεις. Δεδομένων των υψηλών προτύπωνως προς τις γεωτρήσεις πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα στη Σκοτία, δεν θεωρώ ότι ένα ενιαίομορατόριουμ στις νέες γεωτρήσεις είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος·απεναντίας, οι διεξοδικοί έλεγχοι ασφαλείας θα πρέπει να έχουν τεράστια σημασία για κάθεαπόφαση χορήγησης νέας άδειας.
Barbara Matera (PPE), γραπτώς. – (IT) Η στενή σχέση μεταξύ των δραστηριοτήτωνπετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης και παλαιότερων και μελλοντικών περιβαλλοντικών αλλαγώνείναι αποδεδειγμένη και αποτελεί αντικείμενο συνεχούς επιστημονικής έρευνας. Μια έγκαιρηπαρουσίαση αυτών που θα συμβούν το 2080 ως αποτέλεσμα αυτών των δραστηριοτήτων δενμπορεί παρά να αποτελέσει προειδοποίηση για να σταματήσουμε τον χρονοδιακόπτη τωνκαταστροφών που έχει ρυθμιστεί για ολόκληρο τον κόσμο – κανένας δεν εξαιρείται, ούτε κανεμείς οι ίδιοι. Αναμφίβολα υπάρχουν ευθύνες για τις γεωτρήσεις στην ανοιχτή θάλασσα πουμέχρι πρότινος δεν θα είχαν ληφθεί ποτέ υπόψη, αλλά η απειλή καταστροφών παρόμοιων μεεκείνη του Κόλπου του Μεξικού δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους. Σήμερα είναι ουσιαστικήςσημασίας η Ευρωπαϊκή Ένωση να εναρμονίσει και να ενισχύσει και στα 27 κράτη μέλη τα επίπεδαασφαλείας για τις δραστηριότητες πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης όχι μόνο για τις υπάρχουσεςεξέδρες, αλλά και για εκείνες που θα τεθούν εκτός λειτουργίας. Δεύτερον, πρέπει ναπροσδιορίσουμε και να ρυθμίσουμε την ευθύνη των φορέων εκμετάλλευσης αρχίζοντας με τοναποκλεισμό της δυνατότητας εκμίσθωσης εγκαταστάσεων σε τρίτους. Για τον λόγο αυτόνσυμφωνώ με όσα είπε ο εισηγητής και θέλω να επέμβουν άμεσα η Επιτροπή και το Συμβούλιο
για να επιτευχθεί σαφήνεια, διαφάνεια, ομοιομορφία και, ως εκ τούτου, ασφάλεια στην επικράτειάμας στο συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο, κυρίες και κύριοι, δεν πρέπει ποτέ να παραμελούμε.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω, διότι το έγγραφο αυτό δενκάνει ούτε μία αναφορά σε ένα μέλλον χωρίς πετρέλαιο.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα διάφορα ατυχήματα που σημειώθηκαν στον τομέατης πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης με την πάροδο των ετών λειτούργησαν ως προειδοποίησηγια τους κινδύνους αυτής της δραστηριότητας. Ωστόσο, το πρόσφατο, εξαιρετικά σοβαρόατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού υπογράμμισε πραγματικά την ανάγκη χρησιμοποίησης νέωνκαι διαφορετικών μεθόδων για να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον, καθώςμπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την περιβαλλοντική ισορροπία και τη βιοποικιλότητα ολόκληρωνπεριοχών, και η συνακόλουθη ζημία έχει αντίκτυπο σε όλους. Ως εκ τούτου, η ΕΕ πρέπει να λάβειτα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει ότι η πετρελαϊκή έρευνα και εξόρυξη στην Ευρώπηδιεξάγονται σύμφωνα με τους βέλτιστους κανόνες ασφαλείας, αποφεύγοντας έτσι μελλοντικέςπεριβαλλοντικές και ανθρώπινες καταστροφές.
Alexander Mirsky (S&D) , γραπτώς. – (LV) Υποστήριξα απόλυτα αυτήν την πρότασηψηφίσματος. Θεωρώ αναγκαίο να αυξηθεί η ευθύνη των εταιρειών εξόρυξης πετρελαίου, ούτωςώστε σε περίπτωση ατυχήματος το ταμείο ασφάλισης και αποθεματικού για την πρόληψηατυχημάτων να μπορεί άνετα να καλύψει όλες τις δαπάνες απορρύπανσης και τις πιθανές ζημίεςπου υπέστη το περιβάλλον. Επίσης, είναι σημαντική μια πλήρης τραπεζική εγγύηση καιαυστηρότεροι όροι αδειοδότησης εγκαταστάσεων στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας καιεξόρυξης.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η πετρελαϊκή καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικούδείχνει ξεκάθαρα ότι οι οικονομικοί συλλογισμοί καταλήγουν πάρα πολύ εύκολα στηνπεριφρόνηση των κανόνων ασφαλείας και στην αγνόηση της κοινής λογικής. Στονβορειοανατολικό Ατλαντικό, οι συνθήκες στα βαθέα ύδατα είναι παρόμοιες με εκείνες στονΚόλπο του Μεξικού και, ως εκ τούτου, είναι παρόμοιοι και οι κίνδυνοι. Η συζήτηση για τηνασφάλεια στην Ευρώπη είναι ακόμα πιο σημαντική, δεδομένου ότι στην πλειονότητά της ηπετρελαϊκή έρευνα και εξόρυξη γίνεται στα ύδατα της Βόρειας Θάλασσας και ότι εξαιτίας τωναυστηρότερων απαιτήσεων ασφαλείας στις Ηνωμένες Πολιτείες, και σε αντίθεση με τιςυποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση OSPAR, οι γείτονες χώρες δεν κατόρθωσαν νακαταλήξουν σε συμφωνία. Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό επειδή σε περιόδους όπου οι τιμέςτου πετρελαίου είναι υψηλές, γίνεται ακόμα πιο αποδοτική η εκμετάλλευση δύσκολα προσβάσιμωνκοιτασμάτων πετρελαίου και η εξόρυξη υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες, όπως σε ολοέναμεγαλύτερα βάθη. Ως εκ τούτου, επικροτώ το ότι τώρα θα αναζητηθούν σε επίπεδο ΕΕ τακατάλληλα πρότυπα ασφαλείας και υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος.
Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή, διότιασχολείται με ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα. Θα ήθελα, ωστόσο, να υπογραμμίσω ότι το θέμααυτό έπρεπε να τεθεί σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επανεξετάζει επί τουπαρόντος τη νομοθεσία της ΕΕ για την περιβαλλοντική ευθύνη και αναμένεται να προτείνει σεαυτό το πλαίσιο λύσεις για την αποφυγή οικολογικών καταστροφών όπως αυτή που συνέβηπρόσφατα στην Ουγγαρία ως αποτέλεσμα της διαρροής μεγάλης ποσότητας κόκκινης λάσπης.
Teresa Riera Madurell (S&D), γραπτώς. – (ES) Λαμβανομένων υπόψη των συνεπειών στονΚόλπο του Μεξικού, θεωρώ ότι το ψήφισμα που ενέκρινε σήμερα το Κοινοβούλιο σχετικά με τηδράση της ΕΕ στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης στην Ευρώπη είναι εξαιρετικάσημαντικό.
Ως μέλος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας οφείλω να υπογραμμίσω ότι ηπαραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ανοικτή θάλασσα είναι σημαντική για τηνασφάλεια του εφοδιασμού στην ΕΕ. Η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ανοικτήθάλασσα δεν γίνεται υπό ακραίες συνθήκες όπως στον Κόλπο του Μεξικού. Ωστόσο, πρέπει ναλαμβάνεται κάθε προφύλαξη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να εργαστούμε για τηνπρόληψη, ούτως ώστε να έχουμε επικαιροποιημένη νομοθεσία που θα εφαρμόζεταιαποτελεσματικά και δεν θα επιτρέπει να συμβαίνουν φυσικές καταστροφές. Δεν μπορούμε,ωστόσο, να παραβλέψουμε ότι αυτό το είδος εξόρυξης και παραγωγής ενέχει πάντα κινδύνους.Ως εκ τούτου, πρέπει επίσης να εξετάσουμε πώς θα δημιουργήσουμε μια πραγματική ικανότητααντίδρασης σε πιθανά ατυχήματα όπως εκείνο που σημειώθηκε στον Κόλπο του Μεξικού.
Το ψήφισμα αυτό είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι ενθαρρύνει την πρόοδο στηνΕΕ τόσο ως προς την πρόληψη όσο και ως προς την αντίδραση.
Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Είναι διατεθειμένο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιονα ψηφίσει υπέρ ενός μορατόριουμ σε όλες τις νέες θαλάσσιες γεωτρήσεις; Αυτός είναι ο τρόποςγια να αντλήσουμε διδάγματα από την ανθρώπινη και περιβαλλοντική τραγωδία εξαιτίας τηςπετρελαϊκής καταστροφής που σημειώθηκε στις 20 Απριλίου στον Κόλπο του Μεξικού: έντεκανεκροί, διαρροή 800 εκατ. λίτρων πετρελαίου, και η καταστροφή της βιοποικιλότητας. Αυτόείναι το μόνο πραγματικό πολιτικό ζήτημα στη σημερινή ψηφοφορία. Απορρίπτοντας τομορατόριουμ, η Ολομέλεια του Σώματος έστειλε ένα σαφές μήνυμα που δεν ανταποκρίνεταικαθόλου στις ανησυχίες των πολιτών. Παρ’ όλα αυτά, είναι απολύτως προφανές ότι οι θαλάσσιεςγεωτρήσεις είναι επικίνδυνο εγχείρημα και ότι πρέπει να λαμβάνεται κάθε δυνατό μέτρο πρόληψης:ενίσχυση της αρχής της περιβαλλοντικής ευθύνης, σύσταση ειδικού ευρωπαϊκού ταμείου πουθα συντηρείται από υποχρεωτικές εισφορές των φορέων εκμετάλλευσης θαλάσσιωνεγκαταστάσεων, ιδίως εάν η εξόρυξη γίνεται στην Αρκτική υπό συνθήκες ακραίου ψύχους καισε μεγάλα βάθη. Ένα πράγμα είναι σαφές: αρνούμενο να υπερψηφίσει την αναστολή νέωνδραστηριοτήτων γεώτρησης στην ανοικτή θάλασσα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπολείπεται σεσχέση με τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ένα de facto μορατόριουμ, όπως είχε ανακοινώσειο Επίτροπος Oettinger στην ομιλία του της 7ης Ιουλίου.
Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Διαρροή σχεδόν πέντε εκατομμυρίων βαρελιώνπετρελαίου σημειώθηκε στα ύδατα του Κόλπου του Μεξικού μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίουτου 2010 μετά από την έκρηξη στην εξέδρα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon,προκαλώντας σοβαρές ζημίες τόσο στην οικονομία όσο και στο οικοσύστημα στην περιοχή.Συνολικά διέτρεξαν κίνδυνο παραπάνω από 400 είδη – φάλαινες, δελφίνια, θαλάσσιες αγελάδες,ερωδιοί, τσικνιάδες κ.λπ. Δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πολλές πετρελαϊκές πλατφόρμες–υπάρχουν περισσότερες από 500 στη Βόρεια Θάλασσα– πρέπει να γίνει ό,τι είναι δυνατό σεευρωπαϊκό επίπεδο για να αποφύγουμε μια τέτοια καταστροφή στην επικράτειά μας.Υπερψηφίζοντας το παρόν ψήφισμα ζητώ να εκπονηθούν αυστηροί ευρωπαϊκοί κανόνες για τηνπρόληψη των ατυχημάτων σε πετρελαϊκές εξέδρες και να θεσπιστεί νομοθεσία για να διασφαλιστείότι θα εφαρμόζονται ενιαία υψηλά πρότυπα ασφαλείας στις πετρελαϊκές εξέδρες και στιςγεωτρήσεις σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, από τις ακτές του Ατλαντικού μέχρι τον ΕύξεινοΠόντο. Επίσης, επικροτώ την απόφαση της Επιτροπής να υποβάλει τις δραστηριότητες πετρελαϊκήςγεώτρησης στα ύδατα της ΕΕ σε τεστ αντοχής.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Ο κίνδυνος σοβαρών ατυχημάτωνστα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μεγάλος και η Ευρώπη πολύ απλά δεν είναι κατάλληλαεξοπλισμένη για να αντιμετωπίσει τις καταστροφικές συνέπειες ενός τέτοιου ατυχήματος. Αυτότο παραδέχθηκε η ίδια η Επιτροπή στη διάρκεια των διαβουλεύσεων. Η έρευνα των θαλάσσιωνκοιτασμάτων έχει παρουσιάσει εκθετική αύξηση και, ως εκ τούτου, αυξήθηκαν και οι κίνδυνοι,
από την άλλη όμως η ασφάλεια παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκής. Σε αυτό το πλαίσιο,μόνο ένα προσωρινό μορατόριουμ σε όλες τις νέες θαλάσσιες γεωτρήσεις στα ύδατα της ΕΕ θαμπορούσε να περιορίσει τους κινδύνους και να στείλει ένα σαφές μήνυμα σχετικά με την εξάρτησήμας από ορυκτά καύσιμα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει για άλλη μία φορά να βασιστούμε στηνπεριορισμένη αξιοπιστία και ειλικρίνεια που μπορούμε να περιμένουμε από την πετρελαϊκήβιομηχανία.
Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Μετά από αυτό που συνέβη στη διαβόητη εξέδρα στονΚόλπο του Μεξικού, όπου ένα ρήγμα σε αγωγό πετρελαιοπηγής προκάλεσε περιβαλλοντικήκαταστροφή, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καλείτην Επιτροπή να στρέψει την προσοχή της στις θαλάσσιες γεωτρήσεις και ειδικότερα στις εξέδρεςστα ύδατα της ΕΕ. Θα προτιμούσα να είχε προχωρήσει περισσότερο η Επιτροπή Περιβάλλοντοςκαι να είχε ζητήσει παρόμοια εχέγγυα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ,όπως η Νορβηγία, της οποίας το 90% του ΑΕγχΠ συνδέεται με την εξόρυξη πετρελαίου από τηθάλασσα. Η ΕΕ είναι μια παγκόσμια οικονομική δύναμη και πρέπει να είναι σε θέση να απαιτείνα τηρούν και οι χώρες που δεν είναι κράτη μέλη της, αλλά την θεωρούν κύριο εταίρο τους, τιςπροδιαγραφές ασφαλείας που ισχύουν για δραστηριότητες σε επικίνδυνα βαθέα ύδατα.
Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η φυσική καταστροφή στον Κόλπο τουΜεξικού, που προκλήθηκε από τη βύθιση της πετρελαϊκής εξέδρας Deepwater Horizon,προσφέρει μια ιδανική ευκαιρία για να εξεταστεί το σχέδιο δράσης της Ευρώπης για την πρόληψηπαρόμοιων περιστατικών. Η ανυπολόγιστη ζημία που υπέστη το οικοσύστημα στον Κόλπο τουΜεξικού και στη νότια ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών συνεπεία της πετρελαιοκηλίδας θα πρέπεινα αποτελέσει ισχυρό κίνητρο για να αναλάβουμε δράση. Πρώτον, η Ένωση πρέπει να αποκτήσειμεγαλύτερη ικανότητα να αντιδρά γρήγορα σε περίπτωση τέτοιας καταστροφής. Θα πρέπει ναδιασφαλίσουμε ότι θα υπάρχει το κατάλληλο σύστημα συντονισμού των εθνικών υπηρεσιών,προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητά τους αναφορικά με την αντιμετώπισηπετρελαιοκηλίδων ή τη διόρθωση της ζημιάς που προκαλείται. Δεύτερον, είναι ουσιαστικήςσημασίας να αυξηθούν οι έλεγχοι ασφαλείας των υφιστάμενων ή υπό κατασκευή εγκαταστάσεων.Θα πρέπει, για παράδειγμα, να βελτιώσουμε τον έλεγχο της διαδικασίας χορήγησης αδειών γιαγεωτρήσεις πετρελαίου ή για την εκμίσθωσή τους σε τρίτους. Τρίτον, πρέπει να δημιουργηθείτο κατάλληλο νομικό πλαίσιο για τη ρύθμιση των θεμάτων της ευθύνης και της αποκατάστασηςτων ζημιών, καθώς στις ισχύουσες διατάξεις υπάρχει πληθώρα σημαντικών νομικών κενών. Θαπρέπει επίσης να εξετάσουμε τη σύσταση ενός αντισταθμιστικού ταμείου που θα χρηματοδοτείμέτρα αντιμετώπισης κρίσεων σε παρόμοιες καταστάσεις.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα αυτό το ισορροπημένο ψήφισμα πουδεν απαγορεύει μελλοντικά την πετρελαϊκή έρευνα στην ανοικτή θάλασσα, αλλά την ρυθμίζει,προκειμένου να διασφαλιστεί η τήρηση των ευρωπαϊκών προτύπων ασφαλείας, τα οποίασυγκαταλέγονται στα αυστηρότερα στον κόσμο. Αυτά τα πρότυπα πρέπει, κατά τη γνώμη μου,να εξασφαλίζουν βιώσιμο ενεργειακό εφοδιασμό για την Ευρώπη, καθώς και την ασφάλεια καιτη βιωσιμότητα των παράκτιων δραστηριοτήτων. Όλοι θυμόμαστε τις φοβερές εικόνες τηςμαύρης θάλασσας στον Κόλπο του Μεξικού, την τρομακτική απώλεια ανθρώπινων ζωών, τηναγωνία των ανθρώπων που επλήγησαν από την καταστροφή και τη σημαντική ζημία εξαιτίας τηςέκρηξης στην εξέδρα Deepwater Horizon. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επαναλαμβάνωτην έκκλησή μου για τη δημιουργία μιας πραγματικά ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίαςπου θα είναι σε θέση να αναλαμβάνει δράση μετά από τόσο σοβαρές καταστροφές. Η έρευνα καιεξόρυξη στην ανοικτή θάλασσα είναι απαραίτητη εξαιτίας της ανεπάρκειας του πετρελαίου.Ωστόσο, πρέπει να ελέγχεται ο αντίκτυπός τους στο περιβάλλον και πρέπει να διασφαλίσουμεότι δεν συνιστούν μελλοντικό κίνδυνο για τις θαλάσσιες και παράκτιες περιοχές και τη
βιοποικιλότητα. Πρόκειται για μείζονα πρόκληση για το διεθνές και το οικολογικό προφίλ τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επιτυγχάνει πολύ θετικά αποτελέσματα στον εν λόγω τομέα.
- Πρόταση ψηφίσματος: Διάσκεψη για τη βιοποικιλότητα - Nagoya 2010 (B7-0536/2010)
Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, μετά τησυζήτηση με το Συμβούλιο και την Επιτροπή στην οποία συζητήσαμε τα σχέδια και τους βασικούςστρατηγικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάσχεση της απώλειας τηςβιοποικιλότητας, ενόψει της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τηΒιολογική Ποικιλότητα. Συνεπώς, ελπίζω ότι η ΕΕ θα λάβει μια σθεναρή, συνεπή θέση σε αυτήντη διάσκεψη, με ιδέες για τα συγκεκριμένα μέτρα που θα ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστείη συμβολή την οποία θα έχει η προστασία της βιοποικιλότητας στην αειφόρο ανάπτυξη. Θαήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι θεμελιώδους σημασίας γιατην ποιότητα του οικοσυστήματος, έχει άμεσες συνέπειες σε βασικές λειτουργίες, όπως ηπαραγωγή τροφίμων και η υδροδότηση, και εμποδίζει τις κατολισθήσεις και τις πλημμύρες.Ελπίζω επίσης ότι οι πολιτικές απαντήσεις που στοχεύουν στη διασφάλιση της ενσωμάτωσηςτης βιοποικιλότητας σε οικονομικές δραστηριότητες, όπως η γεωργία, η δασοκομία, η αλιείακαι ο τουρισμός, θα είναι αρκετά τολμηρές και φιλόδοξες ώστε να προστατέψουν αυτήν τηνανεκτίμητη, αλλά εξαιρετικά ευάλωτη, κληρονομιά –όπως στην περιφέρειά μου, τις Αζόρες–από άλλα στενόμυαλα εξωτερικά συμφέροντα που ενδέχεται να την απειλήσουν.
Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου σχετικά με τους στόχους της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα. Ερχόμενοι αντιμέτωποιμε την προοδευτική απώλεια των ειδών και, κατά συνέπεια, του βιολογικού πλούτου στη Γη,είναι σημαντικό να θέσουμε φιλόδοξους στόχους για την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας,διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι το ανθρώπινος είδος θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται τα πλούτητου. Ως εκ τούτου, το Κοινοβούλιο υποστήριξε στόχους που θα επιτρέψουν τη διατήρηση τωνπόρων μέσω ενός αυστηρού κανονιστικού συστήματος και με την προώθηση νέων τεχνολογιών.
Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης ψηφίσματοςενόψει της 10ης Συνόδου της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών (ΔΣΜ 10) στη Σύμβασηγια τη Βιοποικιλότητα που θα συνέλθει στη Nagoya της Ιαπωνίας τον τρέχοντα μήνα. Εκτιμάταιότι ο παγκόσμιος ρυθμός αφανισμού είναι από 100 έως 1.000 φορές υψηλότερος από τονσυνήθη φυσικό ρυθμό και υπεύθυνη γι’ αυτό είναι κυρίως η ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναιιδιαίτερα απογοητευτικό το γεγονός ότι οι στόχοι του 2010 για ανάσχεση της απώλειας τηςβιοποικιλότητας δεν επιτεύχθηκαν. Τα γεωργικά εδάφη καταλαμβάνουν το 45% της συνολικήςεπικράτειας της ΕΕ και αποτελούν πολύτιμο οικότοπο με πλούσια βιοποικιλότητα. Ο γεωργικόςτομέας συνέβαλε στη βιοποικιλότητα της ΕΕ και πολλά είδη ζώων και φυτών εξαρτώνται τώρααπό τον γεωργικό τομέα και τις γεωργικές πρακτικές. Για παράδειγμα, η βοσκή προβάτων καιβοοειδών είναι αυτή που διατηρεί την ποικιλότητα της χλωρίδας των ανοικτών χορτολιβαδικώνεκτάσεων. Τα θέματα της βιοποικιλότητας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εφαρμογήγεωργικών πρακτικών. Πρέπει να παρέχεται βοήθεια και υποστήριξη, προκειμένου ταγεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα να προάγουν την αειφόρο χρήση της βιοποικιλότητας. Η σημασίατου γεωργικού τομέα για το περιβάλλον πρέπει να συζητηθεί στη Nagoya, και αυτό το θέμα θαπρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο όταν συζητείται το μέλλον και ο προϋπολογισμός της ΚΓΠαπό τώρα και στο εξής.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με αυτό το ψήφισμα. Δεδομένωντης τρέχουσας κατάστασης, όπου η βιολογική ποικιλότητα μειώθηκε κατά 30% τα τελευταία40 χρόνια, και των μελλοντικών προβλέψεων ότι ο ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας θαεπιταχυνθεί στο δεκαπλάσιο, πρέπει να αναλάβουμε αποφασιστική δράση τώρα για τη διατήρηση
της βιοποικιλότητας και την προώθηση της αειφόρου χρήσης της βιοποικιλότητας. Η απώλειατης βιοποικιλότητας αποτελεί απειλή για την επισιτιστική ασφάλεια και επιδεινώνει τη μείωσητης ενέργειας και την αλλαγή του κλίματος. Προκειμένου να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσειςαυτής της διαδικασίας, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να συνεργαστούν χαράσσοντας μιαβιώσιμη στρατηγική της ΕΕ για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, η οποία θα συνάδει με τουςστόχους της καταπολέμησης της φτώχειας, της βιώσιμης διαχείρισης των αποβλήτων και τουπεριορισμού της αλλαγής του κλίματος. Αναπόφευκτα θα χρειαστεί επαρκής χρηματοδότησηπροκειμένου να εφαρμοστούν οι σχεδιασμένες δράσεις και στρατηγικές. Ενδέχεται η υποστήριξητου δημόσιου τομέα να είναι ανεπαρκής. Συνεπώς, πρέπει να προσελκύσουμε επενδύσεις απότον ιδιωτικό τομέα και να βρούμε νέους πόρους χρηματοδότησης. Επίσης, κατά την έγκριση τουνέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, πρέπει να εξετάσουμε τα εκπονηθέντα σχέδια και ναδιασφαλίσουμε ότι θα έχουν την απαιτούμενη χρηματοδότηση.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το ψήφισμα σχετικά με τους στρατηγικούςστόχους της ΕΕ για τη ΔΣΜ 10 για τη βιολογική ποικιλότητα που θα συνέλθει στη Nagoya έχειιδιαίτερη σημασία το 2010, το οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν Διεθνές ΈτοςΒιοποικιλότητας, και δεδομένου ότι ούτε ο παγκόσμιος στόχος για σημαντική μείωση του ρυθμούαπώλειας της βιοποικιλότητας μέχρι το 2010 ούτε ο στόχος της ΕΕ για ανάσχεση της απώλειαςτης βιοποικιλότητας έχουν εκπληρωθεί.
Η διατήρηση της βιοποικιλότητας, σε συνδυασμό με την αειφόρο χρήση και τη δίκαιη κατανομήτων οφελών που απορρέουν από την αξιοποίηση των γενετικών πόρων, θα πρέπει να συνεχίσουννα προστατεύονται, και πιστεύω ότι αυτό αντικατοπτρίζεται στο υπό συζήτηση ψήφισμα. ΗΕπιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να μιλήσουν με μία φωνή στη ΔΣΜ 10 και οι εσωτερικέςδιαδικασίες λήψης αποφάσεων που εφαρμόζουν πρέπει να επισπευσθούν. Είναι ιδιαίτερασημαντικό να ενισχυθούν οι διπλωματικές προσπάθειες με τις τρίτες χώρες.
Τέλος, πιστεύω ότι είναι σημαντικό η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν τοπεριβαλλοντικό στοιχείο στις σχέσεις τους με τρίτες χώρες, δίνοντας έμφαση στη σημασία τηςεφαρμογής μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης και μιας «πράσινης διπλωματίας».
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τουςστρατηγικούς στόχους της ΕΕ ενόψει της 10ης Συνόδου της Διάσκεψης των ΣυμβαλλομένωνΜερών στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα που θα συνέλθει στη Nagoya, διότι πιστεύωακράδαντα ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας συντελεί στη βιώσιμη ανάπτυξη τωναναπτυσσόμενων χωρών. Μάλιστα, το γεγονός ότι δεν επιτεύχθηκαν ούτε ο παγκόσμιος στόχοςγια την βιοποικιλότητα που ορίστηκε για το 2010, δηλαδή η ραγδαία μείωση του ρυθμούαπώλειας της βιοποικιλότητας, ούτε ο στόχος της ΕΕ για την ανάσχεση της απώλειας τηςβιοποικιλότητας καθιστά τις πρόσθετες δράσεις για την επίτευξη αυτών των στόχων ακόμη πιοεπιτακτικές.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η παράνομη χρήση των γενετικών πόρων, η οποία, στις περισσότερεςπεριπτώσεις, έχει αρνητικές συνέπειες στις χώρες όπου εφαρμόζονται αυτές οι πρακτικές. Συμφωνώότι τα θέματα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας εγείρονται μόνο περιοδικά στη δημόσιασυζήτηση. Γι’ αυτό υποστηρίζω την πρόταση που εκφράζεται στο κείμενο του ψηφίσματοςπροκειμένου να καταβληθεί μια πιο σταθερή και στοχοθετημένη προσπάθεια για την προώθησημέτρων διατήρησης της βιοποικιλότητας στους απλούς πολίτες. Πρέπει να κατανοήσουμε καινα υποστηρίξουμε αυτά τα θέματα. Πιστεύω ότι είναι εξίσου σημαντικό να καταβάλουμεπροσπάθεια να συμπεριλάβουμε τη συζήτηση για τη βιοποικιλότητα στην αγωγή του πολίτηστις χώρες μας.
Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Δεδομένου ότι η ανάσχεση της απώλειαςβιοποικιλότητας δεν αποτελεί επείγον ζήτημα στην ευρωπαϊκή και στη διεθνή πολιτική ατζέντα,επικροτώ την εφαρμογή και την έγκριση ενός συνόλου συγκεκριμένων δεικτών με βάσηεπιστημονικά δεδομένα για τη μέτρηση της προόδου που σημειώνεται στον τομέα τηςβιοποικιλότητας όσον αφορά την επίτευξη των στρατηγικών στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Σε ένα θέμα που είναι εξίσου ευαίσθητο και ουσιαστικό,όπως η διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας τόσο ως ευρωπαϊκής όσο και ως παγκόσμιαςφυσικής κληρονομιάς, είναι σημαντικό τα κράτη μέλη και η Επιτροπή να καταλήξουν σε συμφωνίασχετικά με τη θέση που πρέπει να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη ΔΣΜ 10. Ως εκ τούτου, επικροτώαυτήν την πρόταση ψηφίσματος. Η πολυπλοκότητα που ενέχει η διατήρηση της βιοποικιλότηταςδημιουργεί την ανάγκη για πολλούς μηχανισμούς, λύσεις και προσπάθειες.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι η προαγωγή των συνεργειών μεταξύ διαφόρων παγκόσμιων οργανισμών,κρατών μελών και ΜΚΟ θα επιτρέψει την ανάπτυξη μέσων για την προστασία της βιοποικιλότηταςβάσει πολιτικών περιβαλλοντικής διατήρησης που προάγουν αυτόν τον στόχο. Τέλος, θα ήθελανα επισημάνω την ανάγκη να τονιστούν τα οικονομικά οφέλη που απορρέουν από την παρέμβασηστην αγορά για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και από την ένταξη των περιβαλλοντικώνθεμάτων στην ατζέντα των κρατών μελών και της Επιτροπής όσον αφορά τις σχέσεις με τρίτεςχώρες, οι οποίες είναι επίσης γνωστές και ως «πράσινη διπλωματία».
Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Είναι λυπηρό το ότι, παρά τις δεσμεύσειςπου ανέλαβε η ΕΕ κατά τη διάρκεια της διάσκεψης κορυφής της ΕΕ στο Γκέτεμποργκ το 2001,η απώλεια της βιοποικιλότητας ακόμα δεν έχει ανασχεθεί. Αυτό το ψήφισμα μάς υπενθυμίζειότι η βιοποικιλότητα διαδραματίζει βασικό ρόλο στην προσπάθεια καταπολέμησης τηςπαγκόσμιας φτώχειας και στην επισιτιστική ασφάλεια, και αυτό αποτελεί προϋπόθεση για κάθεπροσπάθεια μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογής σε αυτή. Είναι καιρός όλατα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως τη νομοθεσία Natura 2000, καθώς και τις οδηγίες γιατους οικοτόπους και τα πτηνά, και να αναλάβουν πρωτοβουλίες για τη διατήρηση της θαλάσσιαςβιοποικιλότητας. Αυτή η πολιτική υπέρ της βιοποικιλότητας πρέπει να εφαρμοστεί τόσο σεευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο, προκειμένου να ενσωματωθούν αυτοί οι προβληματισμοίστην πολιτική για την αναπτυξιακή συνεργασία και τις εξωτερικές δραστηριότητες της Ένωσης,καθώς και σε όλες τις μελλοντικές συμφωνίες που θα συνάπτονται στο πλαίσιο του ΠΟΕ.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως είχα ήδη την ευκαιρία να αναφέρω, σε σχέση μετην έκθεση της κ. de Lange που τέθηκε σε ψηφοφορία κατά την προηγούμενη περίοδο συνόδου,«συμφωνώ με την ανάγκη ολόκληρη η ΕΕ, και ιδίως όλοι εκείνοι οι τομείς που καλύπτονται απόπολιτικές της Ένωσης, να βρουν μια βιώσιμη στρατηγική για την προστασία της βιοποικιλότηταςκαι τη διατήρηση των οικοσυστημάτων. Πιστεύω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στον τομέατης γεωργίας και της αλιείας, και για τον λόγο αυτόν παρακολουθώ ιδιαίτερα στενά τιςμεταρρυθμίσεις της κοινής αλιευτικής και της κοινής γεωργικής πολιτικής που εκπονούνται.Αυτό οφείλεται στο ότι η επαρκής και βιώσιμη διατήρηση της βιοποικιλότητας, μολονότισημαντική και επιθυμητή, δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στη βιωσιμότητα και την ανάπτυξητης γεωργίας και της αλιείας».
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα Ηνωμένα Έθνη κήρυξαν το 2010 ΔιεθνέςΈτος Βιοποικιλότητας. Δυστυχώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα επιτύχει τον στόχο της για τηβιοποικιλότητα για το 2010· η απώλεια της βιοποικιλότητας συνεχίζεται με ανησυχητικό ρυθμό.Ο ρυθμός απώλειας προβλέπεται να επιταχυνθεί στο δεκαπλάσιο μέχρι το 2015. Αυτή η απώλειαβιοποικιλότητας είναι απαράδεκτη, όχι μόνο από ηθική, αλλά και από οικολογική και οικονομικήάποψη, καθώς δεν επιτρέπει στις μελλοντικές γενιές να χαρούν τα οφέλη της υγιούς
βιοποικιλότητας. Είναι σημαντικό η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να μιλούν με μία φωνή και νααυξήσουν την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα των εσωτερικών τους διαδικασιών λήψηςαποφάσεων ώστε να μπορέσουν να επιτύχουν ταχεία συναίνεση επί της εσωτερικής θέσης της ΕΕστη ΔΣΜ 10, καθώς και να αφιερώσουν περισσότερους πόρους και περισσότερο χρόνο στιςδιπλωματικές τους προσπάθειες σε σχέση με τρίτες χώρες.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτό το ψήφισμα περιλαμβάνει ορισμένεςπαρατηρήσεις που είναι θετικές και σημαντικές, άλλες που είναι διφορούμενες και ασαφείς καιάλλες πάλι που είναι αρνητικές ή ακόμα και ανησυχητικές. Συμμεριζόμαστε την ανησυχία πουεκφράζεται για την αποτυχία εκπλήρωσης των ενωσιακών και των παγκόσμιων στόχων γιασημαντική μείωση του ρυθμού απώλειας της βιοποικιλότητας. Επικροτούμε πτυχές όπως οεπιμερισμός των ωφελειών που απορρέουν από τη χρήση των γενετικών πόρων, η απόρριψη τωνδιπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τις έμβιες μορφές και τις διεργασίες ζωής, η προστασία τωνπαραδοσιακών γνώσεων και των πρακτικών των αυτόχθονων λαών, η αναγνώριση της σύνδεσηςμεταξύ της γενετικής ποικιλότητας και της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας, η αξιολόγησητων επιπτώσεων των βιοκαυσίμων και η έμφαση που δίνεται στο πρόβλημα των εξωτικών ειδών.Ωστόσο, απορρίπτουμε και επικρίνουμε κατηγορηματικά την πρόθεση μετάβασης σε νέες μορφέςιδιωτικής ιδιοποίησης της φύσης και των φυσικών πόρων, όπως η εισαγωγή της «πληρωμής γιαυπηρεσίες στον τομέα του οικοσυστήματος», η οποία υποστηρίζεται περισσότερες από μία φορέςστο ψήφισμα. Πρέπει να αναφερθούν και οι ασαφείς και διφορούμενες πτυχές, όπως η άποψηότι «οι αξίες της βιολογικής ποικιλότητας και οι ευκαιρίες που απορρέουν από τη διατήρησηκαι την αειφόρο χρήση της θα ενσωματωθούν στους εθνικούς λογαριασμούς».
Mario Mauro (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ψηφοφορία υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικάμε τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ ενόψει της 10ης Συνόδου της Διάσκεψης τωνΣυμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα, που θα συνέλθει στηNagoya (Ιαπωνία) από τις 18 έως τις 29 Οκτωβρίου 2010, οφείλεται κυρίως στην ανάγκη ναμεταβούμε σε αυτήν τη σημαντική διάσκεψη με μια κοινή ευρωπαϊκή θέση που θα μπορεί ναυποστηριχθεί από όσο το δυνατόν περισσότερες από τις άλλες συμμετέχουσες χώρες. Μόνο ανέχουμε σαφείς ιδέες για στόχους και προτάσεις μπορούμε να διαδραματίσουμε πραγματικάαποφασιστικό ρόλο στις παγκόσμιες συμφωνίες που θα επιτευχθούν. Συγκεκριμένα, το ψήφισμαορθώς τονίζει την ανάγκη για επείγουσα παρέμβαση, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσηςτης απώλειας βιοποικιλότητας σε ευρύτερη κλίμακα μέσω της χρήσης ήδη διαθέσιμων πόρων.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο ξέφρενος ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας απόανθρώπινες δραστηριότητες είναι ανησυχητικός. Η βιοποικιλότητα θα πρέπει να αντιμετωπίζεταιως το πιο αξιόπιστο βαρόμετρο της κατάστασης του περιβάλλοντος. Συνεπώς, καθώς η ΕΕ είναιαντιμέτωπη με ανησυχητικά ποσοστά απώλειας βιοποικιλότητας βάσει των οποίων το 42% τωνθηλαστικών, το 43% των πτηνών, το 45% των πεταλούδων, το 30% των αμφίβιων, το 45% τωνερπετών και το 52% των ψαριών του γλυκού νερού απειλούνται με αφανισμό, πιστεύω ότι ηνομοθεσία που μόλις εφαρμόστηκε είναι ουσιαστική και καίρια για τη διατήρηση τηςβιοποικιλότητας, ακόμα και την επιβολή της. Ως εκ τούτου, πρέπει να είμαστε φιλόδοξοι όσοναφορά τη βιοποικιλότητα, προκειμένου να επιτύχουμε τους στρατηγικούς στόχους για το 2020.Γι’ αυτό ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η βιοποικιλότητα αποτελεί τη βάση για την ύπαρξηολόκληρης της ανθρωπότητας και αυτό σημαίνει ότι η βιοποικιλότητα και οι φυσικοί οικότοποιπρέπει να διατηρηθούν. Τα φτωχά στρώματα του πληθυσμού πλήττονται ιδιαίτερα από τη μείωσητης βιοποικιλότητας και την απώλεια των οικοσυστημάτων, καθώς συχνά βασίζονται στα φυσικάπροϊόντα για να επιβιώσουν. Θα έπρεπε να είναι προς το συμφέρον των δυτικών κυβερνήσεωννα διατηρήσουν αυτήν την ποικιλότητα και να αναλάβουν δράση για να αυξήσουν την
ευαισθητοποίηση ως προς αυτό το θέμα, διότι, μακροπρόθεσμα, η διατήρηση της βιοποικιλότηταςμπορεί να είναι επωφελής και από οικονομική άποψη. Απέχω από την ψηφοφορία, διότι οι στόχοιπου τέθηκαν είναι υπερβολικά φιλόδοξοι και ο ηγετικός ρόλος της ΕΕ εν προκειμένω θα επιτύχειτον σκοπό του μόνο αν τα μεγάλα κράτη όπως η Κίνα είναι επίσης διατεθειμένα να αλλάξουντον τρόπο σκέψης τους.
Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανησυχεί γιατον ραγδαίο ρυθμό απώλειας της βιοποικιλότητας και για γεγονός ότι ο παγκόσμιος στόχος του2010 για σημαντική μείωση του ρυθμού απώλειας της βιοποικιλότητας δεν έχει εκπληρωθεί.Προκειμένου να επιτύχουμε τους φιλόδοξους στόχους, πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, ναεγκρίνουμε συγκεκριμένους δείκτες βάσει επιστημονικών δεδομένων, ώστε να μετρήσουμε τηνπρόοδο προς την επίτευξη των στρατηγικών στόχων. Μελέτες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμεραεκτιμούν ότι η απώλεια ευημερίας που οφείλεται στην απώλεια βιολογικής ποικιλότηταςκυμαίνεται περί τα 50 δισ. ευρώ ετησίως (λίγο κάτω από το 1% του ΑΕγχΠ), και αναμένεται ναφθάσει τα 14 τρισ. ευρώ το 2050. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί αυτό το πρόβλημαεξαιρετικά επείγον. Υποστηρίζω την άποψη ότι υπάρχουν πολλοί δεσμοί μεταξύ της προστασίαςτου κλίματος, της επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και της ανάσχεσης τηςαπώλειας βιοποικιλότητας. Τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της βιοποικιλότηταςέχουν θετική επίδραση στην προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος και στις στρατηγικέςμετριασμού της. Συμφωνώ με την έκκληση του ψηφίσματος για υποστήριξη των προσπαθειώνγια την ενίσχυση των συνεργειών και των δεσμών μεταξύ βιολογικής ποικιλότητας και κλιματικώνπολιτικών. Ωστόσο, προκειμένου να συμβάλουμε στην αποτροπή αυτών των παγκόσμιωνπροβλημάτων, υπάρχει ανάγκη για δραστική αύξηση της παγκόσμιας χρηματοδότησης για τηβιολογική ποικιλότητα, ιδίως μέσω των υφιστάμενων πόρων χρηματοδότησης, καθώς και μέσωτης δημιουργίας νέων και καινοτόμων πόρων, όπου συμπεριλαμβάνονται και νέα και καινοτόμαμέσα που βασίζονται στην αγορά.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η βιολογική ποικιλότητα είναι μιαπλούσια κληρονομιά που παραλάβαμε από τις προηγούμενες γενιές και την οποία πρέπει νααφήσουμε στις μελλοντικές γενιές. Πέραν της ανθρωπολογικής πλευράς, είναι επίσης σημαντικόνα αναγνωριστεί η εγγενής αξία αυτής της βιολογικής ποικιλότητας.
Επί του παρόντος, ένα στα πέντε είδη κινδυνεύουν με αφανισμό. Πρόκειται για ένα τρομακτικόνούμερο που μας ωθεί να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα για να διαφυλάξουμε και ναπροστατέψουμε τη βιοποικιλότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, επικροτώ το υπό συζήτηση ψήφισμα, το οποίο τελικά αποσκοπεί στηνπροώθηση της αποτελεσματικής και αποφασιστικής εφαρμογής του στόχου που τέθηκε στοπαρελθόν για το 2010 και αφορά τη σημαντική μείωση του ρυθμού απώλειας βιοποικιλότηταςκαι το οποίο συστηματοποιεί τις διαφορετικές οδούς επείγουσας δράσης για την προστασία τηςβιοποικιλότητας, θέτοντας νέους στόχους για το 2020.
Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να έχει την ίδιαεπιθετική προσέγγιση στη διεθνή αρένα αναφορικά με την προστασία της βιοποικιλότητας όπωςκαι στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Το έργο της διατήρησης της βιοποικιλότηταςαναμένεται να είναι εξίσου δύσκολο στη Nagoya όπως και στο Κανκούν, προκειμένου νααναστραφεί η καταστροφική τάση της θέρμανσης του πλανήτη. Τα στοιχεία μάς υπενθυμίζουντην κλίμακα της πρόκλησης: το 30% των ειδών πανίδας και χλωρίδας έχουν εξαφανιστεί από το1970. Στην Ευρώπη, η απώλεια της βιοποικιλότητας συνεχίζεται μολονότι, ως αποτέλεσμα τηςαύξησης της ευαισθητοποίησης, καθορίστηκαν οικολογικές ζώνες με τον χαρακτηρισμό«Natura 2000» καλύπτοντας σχεδόν το 18% της ευρωπαϊκής επικράτειας. Τι θα πρέπει να
περιμένουμε στη Nagoya από τις 18 έως τις 29 Οκτωβρίου 2010; Στην καλύτερη περίπτωση,να μιλήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση με μία φωνή. Πρέπει επίσης να έχει το σθένος να μιλήσει γιαθέματα που μπορούν να προκαλέσουν θυμό, ακόμα και στην Ιαπωνία, τη χώρα υποδοχής, ηοποία δεν μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί ατιμώρητη μη βιώσιμες και ιδιαίτερα βάρβαρεςμεθόδους αλιείας για τις φάλαινες και τα δελφίνια. Πρέπει ακόμα να δώσει ένα θετικό μήνυμα:ο καλύτερος τρόπος προστασίας της ποικιλότητας των ειδών είναι να ενσωματωθεί αυτή ηανησυχία οριζοντίως σε οικονομικές δραστηριότητες, όπως το εμπόριο, ο τουρισμός και οιμεταφορές.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Αν και η πρώτη μας πρόθεση ήταννα υποστηρίξουμε το κείμενο, η τροπολογία 1 στην παράγραφο 16, η οποία κατατέθηκε απότην Ομάδα PPE και την Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, τελικάοδήγησε την Ομάδα μας στην αποχή.
Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η βιοποικιλότητα επηρεάζει τη ζωήόλων μας. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, η διαδικασία απώλειας τηςβιοποικιλότητας σε όλο τον κόσμο προχωρά με αυξανόμενη ταχύτητα. Συμπτώματα αυτού τουφαινομένου αποτελούν η μαζική αποψίλωση των δασών, η συρρίκνωση των ιχθυαποθεμάτωνκαι η εξαφάνιση ακόμα περισσότερων ειδών. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το 15-40% των ειδώνενδέχεται να εξαφανιστούν μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η απώλειαβιοποικιλότητας έχει αρνητικές επιπτώσεις στην επίδραση των οικοσυστημάτων και στις υπηρεσίεςπου προσφέρουν, όπως η παροχή τροφίμων, ο καθαρισμός των υδάτων, η λίπανση των εδαφών,η προστασία από τις πλημμύρες και η παραγωγή ενέργειας. Η βιοποικιλότητα κινδυνεύει απόπολλούς παράγοντες, όπως η αλλαγή του κλίματος, η ανεξέλεγκτη περιαστική ανάπτυξη και ταχωροκατακτητικά ξένα είδη. Ωστόσο, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα.Πρόκειται για τη γεωργία, η οποία συχνά αναφέρεται ως παράγοντας που αποτελεί απειλή γιατη βιοποικιλότητα. Ασφαλώς, θα μπορούσε να συμφωνήσει κανείς ότι η βιομηχανική γεωργίαδεν είναι φιλική προς το περιβάλλον. Πιστεύω, ωστόσο, ότι σημαντικά μεγαλύτερη απειλή γιατο περιβάλλον είναι η διακοπή της γεωργικής δραστηριότητας. Βλέπουμε μια εντατικοποίησηαυτής της διαδικασίας τον τελευταίο καιρό. Η χαμηλότερη παρά ποτέ κερδοφορία της γεωργικήςπαραγωγής, η οποία οφείλεται, μεταξύ άλλων παραγόντων, στις διακυμάνσεις των τιμών, οδηγείτους ανθρώπους μακριά από τη γεωργία και αυτό προκαλεί την εξαφάνιση της ζωής σε μεγάλεςπεριοχές.
Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Από τις 18 έως τις 29 Οκτωβρίου,η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (ΣΒΠ) θασυνέλθει στην Ιαπωνία. Τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο στόχος του 2010για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας δεν εκπληρώθηκε.
Όπως τονίζει το ψήφισμα του Κοινοβουλίου, αν δεν γίνει κάτι γρήγορα για να αναστραφεί, ηαπώλεια της βιοποικιλότητας θα γίνει σημαντική και ανεξέλεγκτη σε μεσοπρόθεσμο καιμακροπρόθεσμο επίπεδο.
Το Κοινοβούλιο απαιτεί οι έμβιες μορφές ζωής να μην αποτελούν αντικείμενο διπλώματοςευρεσιτεχνίας και η λεηλασία των γενετικών πόρων από τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία, ειδικάστις αναπτυσσόμενες χώρες, να σταματήσει.
Η προστασία της βιοποικιλότητας είναι σημαντική για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχωντης Χιλιετίας.
Ως εκ τούτου, υποστήριξα το ψήφισμα, το οποίο περιλαμβάνει τις τροπολογίες που πρότεινε ηΣυνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων τωνΒορείων Χωρών και η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία.
Σε λίγες εβδομάδες, λαμβάνει χώρα στο Κανκούν η διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος καιγι’ αυτό είναι καιρός η διεθνής κοινότητα και, πάνω απ’ όλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένηςτης δέσμευσής της για την προστασία του περιβάλλοντος, να λάβουν υπόψη τη μελέτη με τίτλο«Οικονομικά στοιχεία των οικοσυστημάτων και της βιολογικής ποικιλότητας» (ΟΣΟΒ) και τιςσυστάσεις της στη διάσκεψη της Nagoya.
Είναι εξαιρετικά επείγον να επαναλάβουμε ότι ο αγώνας για τη βιοποικιλότητα, ο αγώνας κατάτης αλλαγής του κλίματος και η καταπολέμηση της φτώχειας συνδέονται στενά, όπως και οιαπαντήσεις σε αυτά τα θέματα.
Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Μολονότι οι μελέτες εκτιμούν ότι το τρέχονοικονομικό κόστος της απώλειας βιολογικής ποικιλότητας κυμαίνεται περί τα 50 δισ. ευρώετησίως, αυτό το θέμα δεν περιλαμβάνεται στη διεθνή πολιτική ατζέντα. Υπάρχουν ήδη εξαιρετικάμέσα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πρέπει να τα ενισχύσουμε με στοχοθετημένο τρόπο και να τασυντονίσουμε με τη δράση της πολιτικής για το κλίμα, προκειμένου να επιτύχουμε τα μέγισταοφέλη από τις επενδύσεις. Η επένδυση στη διατήρηση της βιοποικιλότητα θα αποδώσει καρπούς.
- Έκθεση: Othmar Karas (A7-0251/2010)
Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Οι συμφωνίες της Βασιλείας ΙΙ ρυθμίζουν τηντραπεζική δραστηριότητα και, συγκεκριμένα, τα ίδια κεφάλαια που πρέπει να διατηρούν οιτράπεζες προκειμένου να εξασφαλίζουν τη ρευστότητά τους. Σε αυτό το ψήφισμα, το ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο υποστηρίζει τη μακροπρόθεσμη διαχείριση του κινδύνου και του κέρδους, καθώςκαι ορισμένους κανόνες προσαρμοσμένους στο μέγεθος των τραπεζών –ώστε οι πιο σημαντικέςνα μην αισθάνονται ότι την γλιτώνουν– και εκτιμά ότι δεν θα πρέπει να μετακυλίουν το κόστοςτης προσαρμογής στη νέα νομοθεσία στους ιδιώτες. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο εκφράζει τηνανησυχία του διότι η συμφωνία της Βασιλείας ΙΙ ενδέχεται να μην γίνει σεβαστή με ομοιόμορφοτρόπο σε όλο τον κόσμο. Ασκεί πίεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει μέτρα για μεγαλύτερηεναρμόνιση. Εκτιμώ ότι αυτές οι συστάσεις κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή τημείωση του κινδύνου μιας μελλοντικής κρίσης και την προστασία των ιδιωτών. Ως εκ τούτου,ψήφισα κατηγορηματικά υπέρ αυτού του ψηφίσματος.
Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Επικροτώ το εξαιρετικό έργο του εισηγητή, κ. Karas,για την εκπόνηση μιας ανεκτίμητης έκθεσης πρωτοβουλίας σχετικά με τη μεταρρύθμιση τουπλαισίου της Βασιλείας ΙΙ με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του τραπεζικού συστήματοςυπό το πρίσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Πράγματι, η Ευρώπη πρέπει να διαδραματίσειμεγαλύτερο ρόλο σε αυτήν τη φάση των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να μπορέσουμε νααποφύγουμε ενδεχόμενη επιβάρυνση του ευρωπαϊκού οικονομικού συστήματος και στρεβλώσειςτου ανταγωνισμού. Σε σύγκριση με το σύστημα των ΗΠΑ, το ευρωπαϊκό σύστημα χρηματοδοτείταικυρίως μέσω τραπεζικού δανεισμού, αλλά η χρηματοπιστωτική κρίση των τελευταίων ετών στηνΕυρώπη και η επακόλουθη έλλειψη ρευστότητας οδήγησαν σε δραστική μείωση των δανείωνπρος τις μικρές και μεσαίες επιχείρησεις, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίαςμας. Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, διότι είμαι πεπεισμένος ότι στις διαπραγματεύσεις γιατη μεταρρύθμιση του πλαισίου της Βασιλείας ΙΙ η ΕΕ πρέπει να προσπαθήσει να επιτύχει ίσουςόρους με τις Ηνωμένες Πολιτείες για τα λογιστικά πρότυπα, ισότητα των απαιτήσεων μεταξύτων εμπορικών και των επενδυτικών τραπεζών, έναν σαφή ορισμό της ρευστότητας και μεγαλύτερηδιαφάνεια όσον αφορά τον ρόλο των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε μελλοντικές περιόδους πίεσης, πρέπει στο εξής να διαθέτουμε
μεγαλύτερη ποσότητα και ποιότητα κεφαλαίου και μεγαλύτερη ρευστότητα. Ταυτόχρονα, θαήταν χρήσιμη η λήψη αντικυκλικών μέτρων και η δημιουργία οικονομικών πλεονασμάτων.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, καθώςσυμφωνώ ότι το ζήτημα των «υπερβολικά μεγάλων για να χρεοκοπήσουν» χρηματοπιστωτικώνιδρυμάτων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, μέσω κεφαλαιακών απαιτήσεων και αντικυκλικώναποθεματικών που θα πρέπει να είναι ανάλογα με το μέγεθος, το επίπεδο ανάληψης κινδύνωνκαι το επιχειρηματικό μοντέλο του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Θα ήθελα να απευθύνωέκκληση για μια διεξοδική μελέτη όσον αφορά τα κεφαλαιακά μέσα πριν και μετά την κρίση,προκειμένου να αξιολογηθεί η σπουδαιότητα των συγκεκριμένων κεφαλαιακών μέσων και ορόλος τους σε κατάσταση κρίσης. Η επικείμενη Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή πρέπει να παίξειηγετικό ρόλο για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τις κεφαλαιακέςαπαιτήσεις και τα πρότυπα αντικυκλικών κεφαλαιακών αποθεματικών σε επίπεδο ΕΕ.
Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς . – Ψήφισα αποχή στην Έκθεση, γιατί ενώαναγνωρίζει κατ' αρχήν το πρόβλημα και υποστηρίζει την ανάγκη μεταρρύθμισης των κανόνωντης Βασιλείας ΙΙ και την ενίσχυση της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τωνΤραπεζών, είναι άτολμη στο να υιοθετήσει πιο αυστηρούς κανόνες. Η Έκθεση, υποτιμά τοναρνητικό ρόλο που έπαιξαν οι Τράπεζες στην εκδήλωση της κρίσης λόγω της υπερτροφίας καιτου κερδοσκοπικού τους χαρακτήρα, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Απαιτείται άλλη αντίληψησχετικά με τον χαρακτήρα και τον ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, προκειμένου ναέχουμε ευρωπαϊκές οικονομικές πολιτικές για βιώσιμη ανάπτυξη και τελικά, αντιμετώπιση τωνκοινωνικών αναγκών.
Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ του συνόλου των μέτρων που προτείνονταισε αυτήν την έκθεση. Η αντικυκλική ρύθμιση προϋποθέτει εναρμονισμένα κριτήρια προκειμένουνα διασφαλιστεί η συνολική και προσεκτική εποπτεία των χρηματοπιστωτικών αγορών και τουπεριβάλλοντος της αγοράς εκ μέρους των εποπτικών αρχών. Συγκεκριμένα, σε αυτάπεριλαμβάνονται η πλήρης ανταλλαγή πληροφοριών, ο συγχρονισμός των ρυθμιστικών δράσεωνκαθώς και η σε πραγματικό χρόνο εποπτεία των ανοιγμάτων και των κινδύνων, ακόμη και μέσωαπαιτήσεων ελεγκτικού ίχνους για όλες τις συναλλαγές της χρηματοπιστωτικής αγοράς. Ως εκτούτου, η ανάπτυξη προτύπων ρευστότητας υψηλής ποιότητας αποτελεί βασικό στοιχείο τηςαπάντησης στην κρίση. Ωστόσο, αυτά τα πρότυπα πρέπει να διαφοροποιούνται επαρκώς ώστενα λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες του επιχειρηματικού μοντέλου και του προφίλ κινδύνουκάθε τράπεζας. Σε αυτό το πλαίσιο, η επικείμενη Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή πρέπει να παίξειηγετικό ρόλο για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τις κεφαλαιακέςαπαιτήσεις και τα πρότυπα αντικυκλικών κεφαλαιακών αποθεματικών σε επίπεδο ΕΕ.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος,καθώς πιστεύω ότι η εποπτεία και η ρύθμιση των συμμετεχόντων στη χρηματοπιστωτική αγοράείναι σημαντική για τη διασφάλιση των συμφερόντων της δημόσιας και της χρηματοπιστωτικήςκαι οικονομικής σταθερότητας που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη και την πρόοδο. Επιπλέον,η κρίση που βιώνουμε σήμερα κατέδειξε ότι το κεφάλαιο των τραπεζών ήταν σαφώς ανεπαρκέςαπό την άποψη της φερεγγυότητας. Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις και τα αντικυκλικά αποθεματικάπρέπει να είναι ανάλογα με το μέγεθος, το επίπεδο ανάληψης κινδύνων και το επιχειρηματικόμοντέλο του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Από την άλλη πλευρά, θα ήθελα να επισημάνω τηνέκκληση και την προειδοποίηση προς την επιτροπή της Βασιλείας σχετικά με τη σημασία τωναναγκαίων προσαρμογών στο ρυθμιστικό πλαίσιο προκειμένου η ευρωπαϊκή οικονομία και οτραπεζικός τομέας, τα οποία χαρακτηρίζονται από ισχυρή αλληλεξάρτηση, να μην ζημιωθούνκαι να μην βρεθούν σε μειονεκτική θέση στην παγκόσμια αγορά από άποψη ανταγωνιστικότητας.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Εκτιμώ ότι οι προσπάθειες βελτίωσης του διεθνούςχρηματοπιστωτικού συστήματος, σε επίπεδο επιτροπής της Βασιλείας, G20 και ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, είναι εντελώς ανώφελες.
Η συμφωνία του Σεπτεμβρίου για τον όγκο και την ποιότητα του κεφαλαίου που είναιυποχρεωμένες να διατηρούν οι τράπεζες επικροτήθηκε ως ένα μεγάλο βήμα και μια μεγάλη νίκηεπί ενός τομέα που τέθηκε κατά αυτών των μέτρων και με την απειλή διακοπής της παροχήςπίστωσης. Ήταν μια πύρρεια νίκη, καθώς, μετά τη συμφωνία, οι χρηματιστηριακές τιμές για τοντομέα δεν αυξήθηκαν σχεδόν καθόλου, κάτι που δεν ήταν καλό μήνυμα.
Οι τράπεζες έχουν περιθώριο μέχρι το 2019 να συμμορφωθούν με τις νέες διατάξεις και, στομεταξύ, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Η ανάλυση κινδύνου, η οποία ήδη γνωρίζουμε ότι είναιαπολύτως αναποτελεσματική, παραμένει κεντρικό στοιχείο αυτού του συστήματος. Το πρόβληματης ρευστότητας και των δεικτών μόχλευσης δεν έχει επιλυθεί, όπως δεν έχουν επιλυθεί και ταπροβλήματα των εκτός ισολογισμού στοιχείων και της τιτλοποίησης. Τα χρηματοπιστωτικάιδρύματα που δεν λαμβάνουν χρηματοδότηση από τον δημόσιο τομέα, όπως τα αμοιβαία κεφάλαιαυψηλού επιχειρηματικού κινδύνου, δεν επηρεάζονται παρά την επικινδυνότητά τους και τονπαράλογο τρόπο λειτουργίας τους.
Εν συντομία, τίποτα δεν έχει επιλυθεί, ούτε θα επιλυθεί αν δεν αλλάξουμε εκ θεμελίων το σύστημααντί να προσπαθούμε να το μπαλώσουμε.
Anne E. Jensen (ALDE), γραπτώς. – (DA) Οι βουλευτές του δανικού ΦιλελεύθερουΚόμματος ψήφισαν υπέρ της έκθεσης Karas (A7-0251/2010). Η έκθεση ασχολείται με ορισμέναβασικά σημεία και απευθύνει έκκληση για εφαρμογή της Βασιλείας ΙΙΙ με τον καταλληλότεροτρόπο και με σεβασμό στις διαφορές των χρηματοπιστωτικών συστημάτων. Ωστόσο, οι βουλευτέςτου δανικού Φιλελεύθερου Κόμματος εκφράζουν την απογοήτευσή τους διότι δεν λήφθηκανπερισσότερο υπόψη οι δανικές συστάσεις για την προστασία του δανικού μοντέλου ενυπόθηκηςπίστης. Ορισμένες από τις προτάσεις της Βασιλείας ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντική ζημίαστα αποτελεσματικά μοντέλα ενυπόθηκης πίστης στην Ευρώπη, περιλαμβανομένου του δανικού.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Η επιτροπή της Βασιλείας επιδιώκει τη μεταρρύθμισητου πλαισίου της Βασιλείας ΙΙ με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του τραπεζικούσυστήματος. Η πρόταση της επιτροπής στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας της κεφαλαιακήςβάσης και στην ενίσχυση της κάλυψης του κεφαλαιακού πλαισίου. Η επιτροπή σκοπεύει επίσηςνα καθιερώσει έναν δείκτη μόχλευσης που θα βοηθήσει στον περιορισμό της υπερβολικήςμόχλευσης εντός του συστήματος και άλλα συμπληρωματικά αντικυκλικά μέτρα, όπως ηδημιουργία κεφαλαιακών αποθεμάτων σε καιρούς ευημερίας. Επιπλέον, προτείνονται παγκόσμιαπρότυπα διαχείρισης της ρευστότητας.
Ωστόσο, μολονότι υπάρχει ισχυρή διεθνής δέσμευση για την αναθεώρηση του πλαισίου τηςΒασιλείας, είναι σημαντικό μια τέτοια αναθεώρηση να επιτύχει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύτων διαφόρων επιχειρηματικών μοντέλων, των επενδυτικών και των παραδοσιακών λιανικώντραπεζικών υπηρεσιών, των διαφόρων νομικών μορφών και της κύριας χρηματοδότησης τουεπιχειρηματικού κλάδου μέσω τραπεζικού δανεισμού στην Ευρώπη.
Επίσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο και να επηρεάσει σεμεγάλο βαθμό την αναθεώρηση των κανόνων που έχουν ενταχθεί ήδη στη διαδικασία τωνδιαπραγματεύσεων με την επιτροπή της Βασιλείας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως δημοκρατικάεκλεγμένο ευρωπαϊκό όργανο που θα κληθεί στη συνέχεια να συννομοθετήσει επί της πρότασηςτης Επιτροπής σχετικά με την οδηγία για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (οδηγία ΟΚΑ 4), θα πρέπεινα συμμετέχει στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων από πρώιμο στάδιο.
Mario Mauro (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ψήφος υπέρ της έκθεσης Karas οφείλεται στηνακρίβεια με την οποία ο συνάδελφός μου κατέγραψε την πρόοδο που σημειώθηκε με την οδηγίαγια τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, αλλά και στα κρίσιμα ζητήματα που μας υποχρεώνουν ναπραγματοποιήσουμε επειγόντως αυτήν την μεταρρύθμιση. Πρώτον, συμφωνώ με την ανάγκηδιασφάλισης ενός ενεργού και, πάνω απ’ όλα, «πρώιμου» ρόλου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιοστις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να υπάρχει ένα είδος «δημοκρατικού ελέγχου», που θαεπιτρέπει τη λήψη μέτρων τα οποία θα ανταποκρίνονται όσο το δυνατόν περισσότερο στιςαπαιτήσεις όλων των επιχειρήσεων. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προστατεύσουμετους τελικούς χρήστες των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και γι’ αυτό η νέα συμφωνία πρέπεινα προβλέπει ένα σύστημα που δεν θα υποχρεώνει τις τράπεζες να μετακυλίσουν το λειτουργικότους κόστος σε αυτούς.
Arlene McCarthy (S&D), γραπτώς. – (EN) Στο επίκεντρο της χρηματοπιστωτικής κρίσηςήταν οι τράπεζες και η υπερβολική ανάληψη κινδύνων από την πλευρά τους, αλλά και η αδυναμίατους να διατηρήσουν επαρκές κεφάλαιο για να καλύπτουν αυτούς τους κινδύνους. Οι αδυναμίεςαυτών των τραπεζών προκάλεσαν μια κρίση που εξακολουθεί να πλήττει τους πολίτες σε όλοτον κόσμο. Οι πολίτες πλήρωσαν δύο φορές, καθώς το κόστος της διάσωσης των τραπεζών απότους φορολογουμένους ακολούθησε ο πόνος της ύφεσης και των περικοπών δαπανών. Για νααποτραπεί μια επανάληψη αυτής της κρίσης απαιτείται θεμελιώδης αναθεώρηση τουχρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού πλαισίου και αυτό πρέπει να περιλαμβάνει ένα ισχυρότεροκεφαλαιακό πλαίσιο για τις τράπεζες. Ως εκ τούτου, οι προτάσεις για τη βελτίωση της οδηγίαςγια τις κεφαλαιακές απαιτήσεις είναι κεντρικής σημασίας για τη δημιουργία σταθερών καιυπεύθυνων τραπεζών. Αυτή η έκθεση υποστηρίζει τους στόχους και τις προτάσεις πουκαθορίστηκαν από την Ομάδα G20 και την επιτροπή της Βασιλείας, προκειμένου να διασφαλιστείότι οι τράπεζες διατηρούν επαρκείς ποσότητες κεφαλαίου κατάλληλης ποιότητας και ότι έχουντην αναγκαία ρευστότητα και σταθερή χρηματοδότηση για να αντέξουν τις σκληρές συνθήκεςτης αγοράς. Οι βουλευτές του κόμματος των Εργατικών ψηφίζουν υπέρ αυτής της έκθεσης διότιυποστηρίζει τη μεταρρυθμιστική διαδικασία, αλλά δεν υποστηρίζουμε τις εκκλήσεις γιααποδυνάμωση των προτάσεων που εγκρίθηκαν από τη Βασιλεία. Ενθαρρύνουμε την περαιτέρωμελέτη του αντικτύπου των μέτρων όπου είναι δυνατόν, αλλά με σκοπό τη διασφάλιση πλήρους,αυστηρής και έγκαιρης διεθνούς εφαρμογής.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αυτό το κείμενο δεν ανταποκρίνεταιστην πρόκληση που συνιστά η τρέχουσα κρίση και οι οικονομικές και κοινωνικές της συνέπειες.Η επιτακτικότητα της κατάστασης έγκειται στη ριζική αλλαγή των κανόνων του τραπεζικούσυστήματος, όχι στη λήψη ημίμετρων για τη διατήρησή τους. Η συμφωνία της Βασιλείας ορίζειένα εξωφρενικά χαμηλό επίπεδο κεφαλαιακών απαιτήσεων και δεν απαγορεύει κανένα από ταμέσα κερδοσκοπίας. Καταψήφισα αυτήν τη συγκάλυψη της κερδοσκοπίας.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που εξακολουθείνα προκαλεί προβλήματα στην οικονομία σε όλες τις χώρες επιβεβαίωσε ότι ένας ισχυρόςτραπεζικός τομέας είναι ύψιστης σημασίας προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσειςστο μέλλον. Η Βασιλεία II και η αναθεώρηση της οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις πρόκειταινα συμβάλουν σε μια ισχυρή τραπεζική βιομηχανία, υπό συνθήκες που, στο μέλλον, θα μαςεπιτρέψουν να αντέξουμε παρόμοιες κρίσεις με αυτές που βιώσαμε στο πρόσφατο παρελθόν.
Ο στόχος αυτής της έκθεσης είναι η βελτίωση της ποιότητας της κεφαλαιακής βάσης, η επέκτασηκαι η ενίσχυση της κάλυψης του κεφαλαιακού πλαισίου (όπως ο πιστωτικός κίνδυνοςαντισυμβαλλόμενου που προκύπτει από παράγωγα, συμφωνίες επαναφοράς, κ.λπ.). Αποσκοπείεπίσης στην καθιέρωση ενός δείκτη μόχλευσης για τον περιορισμό της υπερβολικής μόχλευσηςεντός του τραπεζικού συστήματος και άλλων συμπληρωματικών αντικυκλικών μέτρων, όπως η
δημιουργία κεφαλαιακών αποθεμάτων σε καιρούς ευημερίας. Τέλος, προτείνει παγκόσμιαπρότυπα διαχείρισης της ρευστότητας. Γι’ αυτό ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.
Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος,διότι πιστεύω ότι:
– τα «υπερβολικά μεγάλα για να χρεοκοπήσουν» χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να είναισε θέση να αντλήσουν αντικυκλικό κεφάλαιο ανάλογα με το μέγεθος και το επίπεδο ανάληψηςεπιχειρηματικού κινδύνου·
– η επιτροπή της Βασιλείας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να αποσαφηνίσουν τη μεταχείρισητων συμφωνιών αμοιβαίων χρηματοοικονομικών συμμετοχών·
– θα πρέπει να διεξαχθεί μια διεξοδική μελέτη όσον αφορά τα κεφαλαιακά μέσα πριν και μετάτην κρίση, προκειμένου να αξιολογηθεί η σπουδαιότητα των συγκεκριμένων κεφαλαιακών μέσωνκαι ο ρόλος τους σε κατάσταση κρίσης·
– τα πρότυπα ρευστότητας υψηλής ποιότητας αποτελούν βασικό στοιχείο της απάντησης στηνκρίση·
– πρέπει να καθοριστούν τα κριτήρια για υψηλής ποιότητας ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού·
– η Επιτροπή θα πρέπει να περιλάβει το σύνολο των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης σταυψηλής ποιότητας ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού, ανεξαρτήτως της συγκεκριμένηςπιστωτικής διαβάθμισής τους·
– η επικείμενη Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή πρέπει να παίξει ηγετικό ρόλο για τον σχεδιασμό καιτην εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις και τα πρότυπα αντικυκλικώνκεφαλαιακών αποθεματικών·
– η αντικυκλική ρύθμιση προϋποθέτει εναρμονισμένα κριτήρια προκειμένου να διασφαλιστεί ησυνολική και προσεκτική εποπτεία των χρηματοπιστωτικών αγορών και του περιβάλλοντος τηςαγοράς εκ μέρους των εποπτικών αρχών.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση εκφράζει τη θέση τουΕυρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την επικείμενη αναθεώρηση των διεθνών προτύπων καιτων κατευθυντήριων γραμμών για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις και τις απαιτήσεις ρευστότηταςγια το τραπεζικό σύστημα που εγκρίνονται από την επιτροπή της Βασιλείας (το διεθνές φόρουμπου δημιουργήθηκε από τις κεντρικές τράπεζες και τους επόπτες του τραπεζικού τομέα), καθώςκαι τις δεσμεύσεις της Ομάδας G20 επί αυτού του θέματος. Αυτά τα πρότυπα θα πρέπει ναμεταφερθούν και να προσαρμοστούν στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ μέσω μιας αναθεώρησης τηςοδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (ΟΚΑ). Μια νομοθετική πρόταση της Επιτροπής έχειπρογραμματιστεί κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του 2011.
Peter Skinner (S&D), γραπτώς. – (EN) Θέλω να επιβεβαιώσω την υποστήριξή μου για τηνυπό συζήτηση έκθεση. Όπως γνωρίζει η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο πάντα πίστευε ότι οιδιευθετήσεις για τη συμφωνία της Βασιλείας ΙΙ εκφράζουν ανεπαρκώς την κοινοβουλευτικήδιαδικασία. Δεδομένου ότι διακυβεύονται τόσα πολλά μεταξύ των ισχυρότερων οικονομικάκρατών, η επανεξέταση ζητημάτων όπως οι κεφαλαιακοί δείκτες και η μόχλευση απαιτούνστενότερη επίβλεψη από το Κοινοβούλιο. Αυτή η έκθεση βοήθησε να διορθωθεί η ανισορροπίατης θεσμικής συμμετοχής του ΕΚ και η Επιτροπή πρέπει να το αναγνωρίσει αυτό.
Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. – (DA) Υποστηρίζω απόλυτα το σημείοόπου αναγνωρίζεται στην έκθεση ότι υπάρχουν ενυπόθηκες υποχρεώσεις και άλλα είδη τίτλων
που είναι, στην πραγματικότητα, εξίσου ρευστά και ασφαλή όσο τα κυβερνητικά ομόλογα. Ωςεκ τούτου, υποστηρίζω επίσης απόλυτα την έμμεση στήριξη της έκθεσης στο δανικό μοντέλοενυπόθηκης πίστης, αν και πιστεύω ότι η Δανία θα έπρεπε να αναφέρεται ρητά στο κείμενο. Ολόγος για τον οποίο απέχω από την ψηφοφορία είναι ότι, προς όφελος της ανταγωνιστικότηταςστην ΕΕ, η έκθεση δεν απευθύνει έκκληση για την εισαγωγή ενός αυστηρότερου δημοσιονομικούκανονισμού από αυτόν που εφαρμόζεται στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο, περιλαμβανομένων τωνΗνωμένων Πολιτειών.
Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση της δέσμης μέτρων χρηματοπιστωτικήςεποπτείας της ΕΕ τον Σεπτέμβριο περιελάμβανε, συγκεκριμένα, τη δημιουργία οργάνων καιμηχανισμών για μικροπροληπτική εποπτεία στον τραπεζικό τομέα, σε συντονισμό με το δίκτυοεθνικών εποπτών. Η έκθεση πρωτοβουλίας επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα εστιάζεται σε έναθέμα που πιστεύω ότι εμπίπτει κατά κάποιον τρόπο σε αυτήν τη νέα διάρθρωση και το οποίοθεωρώ αποφασιστικό για κάθε οικονομία. Ο καθορισμός της ποσότητας και της ποιότητας τωνιδίων κεφαλαίων αποτελεί ασφαλώς ένα θέμα μεγάλης ευαισθησίας που πρέπει να αναλυθεί ωςπρος τις επιπτώσεις του –ειδικά στην οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης– και το γενικό τουπλαίσιο. Καθώς οι επιχειρήσεις μας χρηματοδοτούνται κυρίως από τον τραπεζικό τομέα, ο οποίοςείναι ένας από τους πυλώνες της οικονομίας, είναι σημαντικό κατά τη γνώμη μου να διαχειρίζονταιοι τράπεζες τους κινδύνους και τα κέρδη τους με μακροπρόθεσμη συνετή προοπτική. Επιπλέον,πιστεύω ότι αυτές οι ανησυχίες θα πρέπει να συζητούνται προορατικά και σε σχέση με τηδιατλαντική συνεργασία. Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης καθώς συμφωνώ με το συνολικόπεριεχόμενό της, το οποίο αντιμετωπίζω ως ένα ακόμη βήμα προς την καθιέρωση νέων μηχανισμώντης Ένωσης για τον σχεδιασμό, τον συντονισμό και την εποπτεία στην οικονομική, τηδημοσιονομική και την κοινωνική σφαίρα της ΕΕ.
Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Η σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξετους κινδύνους που ανελήφθησαν, και την έλλειψη κεφαλαίου για την κάλυψη αυτών τωνκινδύνων, από πολλές τράπεζες. Αυτή η ανευθυνότητα εξακολουθεί να στοιχίζει στους ευρωπαίουςπολίτες, τόσο ως προς τις τραπεζικές διασώσεις όσο και ως προς τις περικοπές δαπανών λόγωτης επακόλουθης ύφεσης. Οποιαδήποτε αναθεώρηση του χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικούπλαισίου πρέπει να περιλαμβάνει προτάσεις για τη βελτίωση της οδηγίας για τις κεφαλαιακέςαπαιτήσεις και, ως εκ τούτου, είναι κεντρικής σημασίας για τη δημιουργία σταθερών καιυπεύθυνων τραπεζών. Αυτή η έκθεση υποστηρίζει τους στόχους και τις προτάσεις πουκαθορίστηκαν από την Ομάδα G20 και την επιτροπή της Βασιλείας, προκειμένου να διασφαλιστείότι οι τράπεζες διατηρούν επαρκείς ποσότητες κεφαλαίου κατάλληλης ποιότητας και ότι έχουντην αναγκαία ρευστότητα και σταθερή χρηματοδότηση για να αντέξουν τις σκληρές συνθήκεςτης αγοράς. Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι υποστηρίζει τη μεταρρυθμιστική διαδικασία,αλλά δεν θα υποστηρίξω τις εκκλήσεις για αποδυνάμωση των προτάσεων που εγκρίθηκαν απότη Βασιλεία. Θα ήθελα να ενθαρρύνω επίσης την περαιτέρω μελέτη του αντικτύπου των μέτρωνόπου είναι δυνατόν, αλλά με σκοπό τη διασφάλιση πλήρους, αυστηρής και έγκαιρης διεθνούςεφαρμογής.
- Έκθεση: Veronique De Keyser (A7-0245/2010)
Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Μέχρι τώρα, η διεθνής κοινότητα δεν έχειτηρήσει αδιάφορη στάση, αλλά έχει πραγματοποιήσει πολλές δράσεις αλληλεγγύης για τηνυποστήριξη των πληθυσμών που ζουν στην Αφρική. Ωστόσο, το επίπεδο ανάπτυξης αυτού τουτομέα εξακολουθεί να είναι πολύ κατώτερο απ’ ό,τι στη Δύση. Αν λάβουμε υπόψη ότι τοπροσδόκιμο ζωής ενός Αφρικανού μπορεί να είναι έως και 30 ή 40 έτη χαμηλότερο από αυτόενός Ευρωπαίου, μπορούμε να πούμε ότι αυτό εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα,ακόμη και τώρα. Αγαπητοί συνάδελφοι, υποστηρίζω τις λύσεις που προτείνονται στην έκθεση
της κ. De Keyser και θέλω να επισημάνω ότι η πραγματική λύση στο πρόβλημα της Αφρικήςέγκειται εξίσου στην οικοδόμηση θεμελίων για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και στηνπαροχή άμεσης βοήθειας. Για να παραφράσω ένα γνωστό γνωμικό, πιστεύω ότι «αν δώσεις στονασθενή ένα φάρμακο, τον βοηθάς για μία ημέρα. Αν του παράσχεις τα θεμέλια για ένα σύστημαυγειονομικής περίθαλψης, δεν βοηθάς μόνο τον ίδιο για όλη του τη ζωή, αλλά και τα παιδιάτου». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο υποστήριξα μια ισορροπημένη πολιτική για τη χορήγησηπόρων.
John Attard-Montalto, Louis Grech και Edward Scicluna (S&D), γραπτώς. − (EN)Η αντιπροσωπεία των Εργατικών της Μάλτας υπερψήφισε την έκθεση σχετικά με τα συστήματαυγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία, η οποία προάγειθεμελιώδη ζητήματα και προτεραιότητες για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίαςκαι τον περιορισμό της έσχατης φτώχειας κατά το ήμισυ μέχρι το 2015. Καταδικάζουμε επίσηςτο γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται ακρωτηριασμότων γεννητικών οργάνων, βία και βιασμούς. Επίσης συμφωνούμε απόλυτα με τα θέματα πουκαλύπτει αυτή η έκθεση, ειδικά τα πιο επιτακτικά προβλήματα του τομέα της υγείας στηνυποσαχάρια Αφρική και το γενικότερο ερώτημα σχετικά με το πώς θα βελτιωθούν οι παροχέςυπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης εκεί. Ωστόσο, ηαντιπροσωπεία μου δεν συμφωνεί με την αναφορά στην προώθηση της άμβλωσης στηνπαράγραφο 6 της έκθεσης.
David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Αυτή η έκθεση ασχολείται με πολλά θέματα. Εντούτοις,ιδιαίτερη ανησυχία εγείρει η παράγραφος 6 που αναφέρεται στην άμβλωση. Είμαι κατά τηςάμβλωσης και δεν μπορώ να υποστηρίξω έναν φάκελο που προωθεί αυτές τις πρακτικές. Γι’ αυτόαποφάσισα να καταψηφίσω την έκθεση όπως τροποποιήθηκε.
Anna Maria Corazza Bildt, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic(PPE), γραπτώς. – (SV) Οι σουηδοί Συντηρητικοί σήμερα, 7 Οκτωβρίου 2010, καταψήφισαντην έκθεση (A7-0245/2010) σχετικά με τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στηνυποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία. Ωστόσο, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι πιστεύουμεπως η έκθεση ασχολείται με ένα θέμα ζωτικής σημασίας – η πρόσβαση στην υγειονομικήπερίθαλψη αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στηνυποσαχάρια Αφρική πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που δεν είναι θανατηφόρες γιαοποιονδήποτε έχει πρόσβαση σε βασική υγειονομική περίθαλψη. Κατά την άποψή μας, ωστόσο,αυτή η έκθεση δεν έχει την απάντηση στην ερώτηση σχετικά με το πώς αυτή θα μπορούσε ναπαρασχεθεί. Είναι δεδομένο ότι η κοινωνία των πολιτών διαδραμάτισε, και σε πολλές χώρεςσυνεχίζει να διαδραματίζει, πολύ σημαντικό ρόλο ως πάροχος υπηρεσιών υγείας. Ηκατηγορηματική απόρριψη του έργου που επιτελείται από τους ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιώνυγείας και από μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης τηςκατάστασης για κάποιον που έχει μέλημα την ευημερία των φτωχών. Ταυτόχρονα, θα θέλαμε νατονίσουμε ότι υποστηρίζουμε, φυσικά, τη διατύπωση στην έκθεση σχετικά με την αναπαραγωγικήυγεία των γυναικών και την καταδίκη του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων και τιςτρομερές πράξεις βίας που εξακολουθούν να υφίστανται οι γυναίκες.
Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Κατά τη γνώμη μου, το κύριο πλεονέκτημα τουψηφίσματος σχετικά με τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική καιτην παγκόσμια υγεία είναι ότι αντιμετωπίζει το θέμα βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τηςυπό συζήτηση περιοχής. Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα όταν ένα μοντέλο οργάνωσηςσυστημάτων υγειονομικής περίθαλψης που αφορά ειδικά τον δυτικό πολιτισμό εμφυτεύεται σεένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο. Πολλά σχέδια για τον αναπτυσσόμενο κόσμο απέτυχαν λόγωτης υιοθέτησης μιας απόλυτης, δυτικοκεντρικής προσέγγισης, είτε από την Ευρώπη είτε από τις
Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό οδήγησε σε σπατάλη πόρων και στη δημιουργία επιπρόσθετωνπροβλημάτων για τις ενδιαφέρομενες χώρες. Η συγκεκριμένη κατάσταση αυτής της περιοχήςκαθιστά ακόμα πιο προφανή την παρατήρηση ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε την υγεία ωςεμπόρευμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να προσδιοριστούν μορφές υγειονομικής περίθαλψης πουθα μπορούν να παρασχεθούν σε μη κερδοσκοπική βάση, βασισμένες στις αξίες της αλληλεγγύηςκαι της δημοκρατίας. Η πρόοδος που έχει επιτευχθεί συν τω χρόνω, όπως μέσω των συνεισφορώντων κρατών μελών της ΕΕ, μπορεί να ακυρωθεί με την υιοθέτηση μιας βιαστικής προσέγγισηςβασισμένης σε εμπορικούς παράγοντες. Πιστεύω ότι το ψήφισμα αντιμετωπίζει το θέμα με δίκαιο,συνεκτικό τρόπο και γι’ αυτό το υπερψήφισα.
Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση που αποσκοπεί,στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της ΕΕ για επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας καιμείωση κατά το ήμισυ της ακραίας φτώχειας έως το 2015, να αντιμετωπίσει τα πιο επιτακτικάπροβλήματα υγείας στην υποσαχάρια Αφρική και το ερώτημα σχετικά με το ποια συστήματαμπορούν να εφαρμοστούν για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός.
Η έκθεση εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να δημιουργηθούν καθολικά, προσβάσιμακαι προσιτά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε ναανταλλάξουμε βέλτιστες πρακτικές από την ευρωπαϊκή εμπειρία. Συγκεκριμένα, η έκθεση εξετάζειτα ταμεία αλληλασφάλισης που έχουν ήδη δημιουργηθεί και που αποδεδειγμένα λειτουργούναποτελεσματικά σε πολλά αφρικανικά κράτη.
Τα ταμεία αλληλασφάλισης δεν έχουν ως πρωταρχικό στόχο την υποκατάσταση των κρατών,αλλά συνιστούν μια εναλλακτική λύση για την υπέρβαση των εμποδίων στην πρόσβαση στηνυγειονομική περίθαλψη και τη διευκόλυνση της καλύτερης πρόσβασης σε ποιοτική περίθαλψηγια όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως εισοδήματος. Πράγματι, κατάφεραν να προσαρμόσουν ταεπαγγέλματα του κλάδου της ασφάλισης στα κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά τωνπληθυσμών της άτυπης οικονομίας που εξακολουθούν να αποκλείονται από τα επίσημασυστήματα και τις εμπορικές ασφάλειες και, ως εκ τούτου, συνιστούν μια επαρκή λύση για τηνεπίτευξη του στόχου για καθολική κάλυψη στις χώρες χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων.
Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η Αφρική είναι εξαντλημένη από τις συνέπειεςτης κρίσης, από φυσικές καταστροφές, έσχατη φτώχεια, πολέμους και επιδημίες και, ως εκ τούτου,καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να βοηθήσουμε στην καθιέρωση μιας βιώσιμης πολιτικής υγείας.Γι’ αυτό υποστήριξα την υπό συζήτηση έκθεση, η οποία προβλέπει τη χρηματοδότηση τωνσυστημάτων υγειονομικής περίθαλψης με μεικτό τρόπο από κρατικούς πόρους, μέσω της διεθνούςαλληλεγγύης και μέσω της συμμετοχής των πολιτών. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, οιευρωπαϊκές χώρες πρέπει να τηρήσουν τη δέσμευσή τους να διαθέσουν τουλάχιστον το 0,7%του ΑΕγχΠ για τη συνεργασία το 2010. Η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τις υφιστάμενες ήδη πολυάριθμεςπρωτοβουλίες αλληλασφάλισης που έχουν ως στόχο τη διευκόλυνση της πρόσβασης στηνυγειονομική περίθαλψη. Τα κράτη μέλη καλούνται να προσφέρουν την εμπειρογνωμοσύνη τουςκαι μεγαλύτερη τεχνική και χρηματοδοτική στήριξη στις κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενωνχωρών, προκειμένου να δημιουργήσουν και να επεκτείνουν τα συστήματα κοινωνικής προστασίας.Τέλος, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων πρέπει επίσης να διαδραματίσει ρόλο μέσωδανειοδοτικών εγγυήσεων, συγχρηματοδότησης των επενδύσεων σε κλινικές και επωμιζόμενημέρος των μισθών των εργαζομένων στον κλάδο της υγείας. Μόνο μέσω αυτών των κοινώνπροσπαθειών θα καταφέρει η Αφρική να ωφεληθεί από ένα μόνιμο σύστημα υγειονομικήςπερίθαλψης που θα είναι προσβάσιμο σε όλους.
Harlem Désir (S&D), γραπτώς. – (FR) Η ενίσχυση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψηςστην υποσαχάρια Αφρική αποτελεί σημαντική πτυχή των πολιτικών ανάπτυξης. Η αντιστάθμιση
των ελλείψεων των συστημάτων υγείας θα έχει επίσης θετικό αντίκτυπο στη δημόσια υγείαπαγκοσμίως, μέσω της βελτιωμένης εκπαίδευσης του ιατρικού προσωπικού, των κατάλληλωνεκστρατειών ενημέρωσης και του μειωμένου κόστους θεραπείας. Αυτό θα συμβάλει στη μείωσησοβαρών επιδημιών, όπως ο ιός HIV, η φυματίωση και η δυσεντερία. Είναι απαράδεκτο οι ιδιωτικέςεταιρείες να εμποδίζουν την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη υπέρ του κέρδους και είναιακόμα πιο απαράδεκτο τα συντηρητικά θρησκευτικά ρεύματα να απορρίπτουν τις πολιτικές γιατη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και να αμφισβητούν το δικαίωμα στην άμβλωση,θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την υγεία εκατομμυρίων γυναικών. Προκειμένου να βελτιωθούν τασυστήματα υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και σε όλο τον κόσμο, είναισημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι πιο εναρμονισμένη με τη διεθνή κοινότητα. Συγκεκριμένα,πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη μη κερδοσκοπικών δομώναλληλασφάλισης υγείας, βασισμένες στις αξίες της αλληλεγγύης, και επιτρέποντας την προώθησητης πρόσβασης σε ισότιμη υγειονομική περίθαλψη. Γι’ αυτό υποστηρίζω την έγκριση της έκθεσηςτης κ. De Keyser.
Lena Ek, Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV)Είναι σημαντικό οι πολίτες στις χώρες της αφρικανικής ηπείρου να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίεςυγειονομικής περίθαλψης. Συνεπώς, είναι θετικό το ότι διεξάγουμε μια συζήτηση για τασυστήματα ασφάλισης υγείας και για το πώς η υγειονομική περίθαλψη μπορεί να οργανωθεί σεχώρες χαμηλών εισοδημάτων.
Δυστυχώς, ο τόνος και η προσέγγιση της έκθεσης θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα. Γιαπαράδειγμα, είναι λυπηρό το ότι εξακολουθούν να επικρατούν στην Ευρώπη ιδέες που επιτρέπουννα γράφονται ακόμα φράσεις όπως «λαμβάνοντας υπόψη ότι λόγω των κοινωνικών καιανθρωπιστικών συνθηκών στις οποίες ζουν ορισμένοι πληθυσμοί, οι πολίτες δεν κατανοούνπάντοτε την έννοια της πρόνοιας».
Πιστεύουμε επίσης ότι, από ορισμένες απόψεις, η έκθεση τηρεί απαρχαιωμένη στάση απέναντιστην ιδιωτική ασφάλιση υγείας και στους ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών υγείας. Σε ορισμέναμέρη της Αφρικής σήμερα, είναι ζωτικής σημασίας να μπορούν αυτοί οι ανεξάρτητοι πάροχοινα συνεχίζουν να λειτουργούν, προκειμένου να υπάρχει έστω και η ελάχιστη υγειονομικήπερίθαλψη.
Παρά αυτές τις ελλείψεις, πιστεύουμε ότι ο στόχος της έκθεσης είναι καλός και ότι προτείνειαρκετές σωστές πρωτοβουλίες. Θα θέλαμε επίσης να υποστηρίξουμε τις προοδευτικές δυνάμειςπου εργάζονται στο πλαίσιο των οργανισμών ανθρωπιστικής βοήθειας για το δικαίωμα τωνγυναικών στην αναπαραγωγική υγεία. Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ της έκθεσης.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τα συστήματαυγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία, διότι επιβεβαιώνειότι είναι αναγκαίο να εκπληρώσει η διεθνής κοινότητα τις δεσμεύσεις της υπέρ των αναπτυξιακώνστόχων της Χιλιετίας και η Ευρωπαϊκή Ένωση τη δέσμευσή της για τη βελτίωση της βοήθειαςπου προσφέρει στις υπηρεσίες υγείας της υποσαχάριας Αφρικής. Οφείλω να τονίσω ότι είναισημαντική η στήριξη της ανάπτυξης μόνιμων μοντέλων αλληλασφάλισης, τα οποία θα πρέπεινα βασίζονται στην αλληλεγγύη –μεταξύ Βορρά και Νότου και μεταξύ των μελών τους– αλλάτα οποία, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, θα πρέπει να στοχεύουν στην αυτονομία και στηναυτοχρηματοδότησή τους.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η υποσαχάρια Αφρική εξακολουθεί να είναι η περιοχήμε τη χαμηλότερη μέση προσδοκώμενη διάρκεια ζωής (από τις 20 χώρες με το χαμηλότεροπροσδόκιμο ζωής, οι 19 βρίσκονται στην Αφρική) και με το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότηταςκαι ποσοστό παιδικής και μητρικής θνησιμότητας. Είναι επίσης η περιοχή με τον υψηλότερο
αριθμό θανάτων από μόλυνση από τον ιό HIV, καθώς το ποσοστό επιπολασμού στους ενήλικεςυπερβαίνει το 15% σε πολλές χώρες. Αυτά τα στοιχεία μόνο συγκλονιστικά μπορούν ναχαρακτηριστούν, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη να διανεμηθεί η ανθρωπιστική βοήθεια προςαυτές τις χώρες στον τομέα της υγείας και της παροχής βασικής ιατρικής περίθαλψης σε πολύφτωχές κοινότητες. Σε αυτήν την προσπάθεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα επιμέρους κράτη μέληπρέπει να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο, όχι διότι αυτή η κατάσταση επιτακτικής ανάγκης μπορείνα οφείλεται στο αποικιακό παρελθόν της αφρικανικής ηπείρου, όπως αναφέρει η έκθεση, αλλάδιότι εμείς οι Ευρωπαίοι διατηρούμε ιδιαίτερους δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης με την Αφρικήπου δεν πρέπει να ξεχαστούν.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα σοβαρά προβλήματα και οι ακραίεςανάγκες υγείας του αφρικανικού πληθυσμού είναι αδιαμφισβήτητα, όπως και η σημασία τηςαποτελεσματικής παρέμβασης από τον αναπτυγμένο κόσμο, προκειμένου να διασφαλιστούνκαλύτερες συνθήκες διαβίωσης σε μια ήπειρο που έχει υποστεί πολυάριθμα δεινά, από φυσικέςκαταστροφές μέχρι πολέμους, συγκρούσεις και καταπιεστικές δικτατορίες. Ωστόσο, είναιαπαράδεκτο να χρησιμοποιείται αυτός ο σκοπός προκειμένου να επιβληθεί η εισαγωγή θεμελιωδώνκαι αδιαπραγμάτευτων ανθρώπινων αξιών, όπως είναι η περίπτωση του δικαιώματος στη ζωή. Ηεπιβολή νέων, διχαστικών εννοιών δεν θα συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων τηςυπανάπτυκτης Αφρικής. Γι’ αυτό ψήφισα κατά.
João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση περιλαμβάνει πτυχές που θεωρούμεσημαντικές, όπως η πεποίθηση ότι η υγεία δεν είναι εμπόρευμα και η ανησυχία που εκφράζει γιατην ολοένα και μεγαλύτερη «εμπορευματοποίηση της υγείας». Επικροτούμε την προστασία τουδικαιώματος των γυναικών να έχουν πλήρη έλεγχο των ζητημάτων που αφορούν τηναναπαραγωγική τους υγεία, είτε πρόκειται για τεκνοποίηση, αντισύλληψη, άμβλωση ή σεξουαλικάμεταδιδόμενα νοσήματα. Εξίσου σημαντικό είναι το ότι επισημαίνει το πρόβλημα της έλλειψηςκαταρτισμένου προσωπικού υγείας σε πολλές αφρικανικές χώρες. Αντί να προσπαθούν ναβοηθήσουν τη διατήρηση αυτών των πόρων στις χώρες καταγωγής τους, πολλές ευρωπαϊκέςχώρες συνέβαλαν στην επιδείνωση της διαρροής εγκεφάλων προσελκύοντας πολλούςεπαγγελματίες υγείας. Εκεί όπου η έκθεση θα μπορούσε και έπρεπε να είχε προχωρήσει περαιτέρωείναι στο θέμα των «εξωτερικών παραγόντων», οι οποίοι «μπορούν να μειώσουν δραστικά ταπεριθώρια ελιγμών των κρατών (…) και αυτό μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την υγεία τωνπληθυσμών». Ασφαλώς δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα προγράμματα διαρθρωτικήςπροσαρμογής, το εξωτερικό χρέος ή τις περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις με σκοπό την επίτευξηβιωσιμότητας, και στον τομέα της υγείας, όπου υπάρχουν ήδη τεράστιες ελλείψεις. Ούτεμπορούμε να αγνοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ προσπαθεί με κάθε κόστος να επιβάλειΣυμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης, οι οποίες θα αποδυναμώσουν ακόμα περισσότεροτις οικονομίες αυτών των χωρών.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Η ανταλλαγή πληροφοριών είναι σημαντική ανεξαρτήτωςτου τομέα πολιτικής. Ωστόσο, στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, η ανταλλαγήπληροφοριών μεταξύ χωρών και περιφερειών είναι ζωτικής σημασίας και, με αυτόν τον τρόπο,θα είναι ευκολότερο να εξετάσουμε ποιες πτυχές είναι καθολικές, προσβάσιμες και οικονομικάπροσιτές σε περιφέρειες πέρα από την αρχική. Έχοντας αυτό υπόψη, επικροτώ την υπό συζήτησηέκθεση, καθώς καταδεικνύει τις βέλτιστες πρακτικές από την ευρωπαϊκή εμπειρία και μπορούμενα δούμε πώς αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στην υποσαχάρια Αφρική.
Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Υποστήριξα την έκθεση σχετικά με τα συστήματαυγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία, διότι θεωρώσημαντική την προστασία του δικαιώματος στην υγεία ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.Δυστυχώς, είναι ευρέως γνωστό ότι το προσδόκιμο ζωής ενός Αφρικανού είναι τουλάχιστον
κατά 30 έτη μικρότερο από αυτό ενός Ευρωπαίου και από μόνη της αυτή η διαφορά θέτει σεσοβαρή δοκιμασία το μοντέλο αλληλεγγύης Βορρά-Νότου. Είναι επίσης ευρέως γνωστό ότιμεγάλο μέρος του πληθυσμού της υποσαχάριας Αφρικής, κυρίως στις αγροτικές περιοχές, δενμπορεί να αντεπεξέλθει στο κόστος των φαρμάκων. Η έκθεση επί της οποίας ψηφίσαμε σήμεραστο Κοινοβούλιο εκφράζει μια προτίμηση για τη χρηματοδότηση των μόνιμων υπηρεσιών υγείαςείτε από δημόσιους πόρους είτε από τη διεθνή αλληλεγγύη. Μάλιστα, σε αυτό το πλαίσιο, ηΕυρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο αναλαμβάνοντας δράση, προκειμένουνα θέσει τα θεμέλια ενός διαφανούς συστήματος χρηματοδότησης βασισμένου σε δείκτες υγείαςπου προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού. Επιπλέον, πιστεύω ότι πρέπει ναπροχωρήσουμε στην εφαρμογή προγραμμάτων για την εκπαίδευση του πληθυσμού όσον αφοράτην πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση των ασθενειών και, τέλος, θα ήθελα να τονίσω τονπρωταρχικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν οι τοπικές αρχές για την επίτευξη αυτού τουσκοπού.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι επιτακτική ανάγκη να συνεχίσουμε να επικεντρώνουμετις προσπάθειές μας στην επένδυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αποτελεσματική εφαρμογήτων συστημάτων υγείας στην υποσαχάρια Αφρική, προκειμένου να μειωθεί μόνιμα η μεγάληανισορροπία που υπάρχει σήμερα μεταξύ αυτής της ηπείρου και των υπολοίπων, ειδικά όσοναφορά τις γεννήσεις, το προσδόκιμο ζωής και τα κρούσματα HIV.
Είναι, ωστόσο, σημαντικό να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου στους ηγέτες αυτών τωνχωρών, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τους διαθέσιμους πόρους για τους σκοπούς πουδιατέθηκαν και να διασφαλίσουν ότι δεν εκτρέπονται προς άλλες μορφές δραστηριοτήτων, διότιη κακή διαχείριση σε ορισμένες χώρες συχνά οδηγεί στην επιδείνωση των προβλημάτων στασυστήματα υγείας. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι το ποσοστό γεννήσεων πρέπει να συνεχίσεινα διατηρείται και να προωθείται σε αυτές τις χώρες και η εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνηςδεν θα πρέπει να είναι εύκολη. Αν και πρέπει ασφαλώς να σεβόμαστε τα δικαιώματα των γυναικών,η επαναλαμβανόμενη πρακτική της διακοπής εγκυμοσύνης δεν πρέπει να αποτελεί βασικόπαράγοντα του ποσοστού γεννήσεων. Γι’ αυτό ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.
Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υποστηρίζω την έκθεση σχετικά με τα συστήματαυγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία. Η υγεία δεν είναιεμπόρευμα. Μετά την έκθεση του 2010 σχετικά με τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας,και με πέντε ακόμη χρόνια μέχρι τη λήξη της προθεσμίας, αποτελεί ευθύνη όλων μας ναστηρίξουμε τις χώρες εταίρους μας στην εφαρμογή των εθνικών τους πολιτικών για την υγεία.Οι δαπάνες για την υγεία δεν αποτελούν κόστος, αλλά σημαντική επένδυση για την αειφόροκοινωνικοοικονομική ανάπτυξη αυτών των χωρών.
Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Πώς μπορούμε να δεχόμαστε ότι το προσδόκιμοζωής ενός Αφρικανού και ενός Ευρωπαίου διαφέρει κατά 30 ή 40 χρόνια; Υπάρχουν πολλοίπαράγοντες, όπως η κακή διακυβέρνηση, οι φυσικές καταστροφές και η έσχατη φτώχεια, πουσυμβάλλουν στη δημιουργία μιας ανησυχητικής κατάστασης, μιας κατάστασης στην οποία οιδείκτες υγείας στην Αφρική είναι από τους πιο ανησυχητικούς στον κόσμο. Όπως αναφέρεταιστην έκθεση, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, είναι μάλλον απίθανο οι αναπτυσσόμενεςχώρες να είναι σε θέση σύντομα να χρηματοδοτούν τα ίδια τα εθνικά τους συστήματα με βάσητα φορολογικά τους έσοδα. Σε αυτό το πλαίσιο, τα συστήματα μη κερδοσκοπικού χαρακτήραμεικτής χρηματοδότησης, τόσο από κρατικούς πόρους όσο και από τη διεθνή αλληλεγγύη καιαπό τη συμμετοχή των πολιτών, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της τεράστιαςπρόκλησης που συνιστά ο τομέας της υγείας στην υποσαχάρια Αφρική. Ομολογουμένως,διάφορες αφρικανικές χώρες έχουν ήδη ξεκινήσει ελπιδοφόρες πρωτοβουλίες με τη βοήθεια τηςδιεθνούς κοινότητας. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο να διαδραματίσει
στην εφαρμογή αλληλέγγυων δομών υγείας, παρέχοντας καθοδήγηση και χρηματοδότηση τωνσυστημάτων βασικής υγειονομικής περίθαλψης και πρόσβασης σε φάρμακα. Πρέπει επίσης ναυποστηρίξει προγράμματα ευαισθητοποίησης του πληθυσμού για την πρόληψη και την έγκαιρηδιάγνωση των ασθενειών.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση ασχολείται με την απουσίαασφάλισης υγείας στην υποσαχάρια Αφρική, η οποία δεν επιτρέπει στην πλειονότητα τουπληθυσμού την απόκτηση πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη. Υγειονομική περίθαλψη έχουνμόνο όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να την καλύψουν. Η μεγάλη πλειοψηφία τουπληθυσμού της υποσαχάριας Αφρικής, κυρίως στις αγροτικές περιοχές, δεν μπορεί νααντιμετωπίσει τις δαπάνες υγείας και φαρμάκων, ακόμη και γενόσημων, παρά τις παρεχόμενεςυπηρεσίες από ΜΚΟ και άλλα κυβερνητική προγράμματα. Συνεπώς, το κεντρικό μήνυμα τηςέκθεσης είναι η εφαρμογή ενός συστήματος ασφάλισης υγείας, βασισμένο στις αρχές τηςαλληλεγγύης, που θα επιτρέπει την πρόσβαση του πληθυσμού σε υγειονομική περίθαλψη. Σεαυτό το πλαίσιο, η έκθεση απευθύνει έκκληση στην Επιτροπή να στηρίξει και να ενθαρρύνει ένασύστημα ασφάλισης υγείας, με τη συμμετοχή των δημόσιων αρχών, όλων των ενδιαφερόμενωνμερών και δωρητών.
Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Σχεδόν 10 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετώνπεθαίνουν κάθε χρόνο, εκ των οποίων τα 4 εκατομμύρια είναι νεογνά που δεν έχουν συμπληρώσειτον πρώτο μήνα ζωής. Η παιδική θνησιμότητα επικεντρώνεται σχεδόν ολοκληρωτικά στις φτωχέςχώρες, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική. Ακόμη και σήμερα, μία γυναίκα πεθαίνει κάθε λεπτόστον κόσμο από επιπλοκές που συνδέονται με την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό. Οι συχνότερεςαιτίες είναι η αιμορραγία, οι μολύνσεις και οι υπερτασικές κρίσεις. Τα στατιστικά στοιχεία τουΠαγκόσμιου Οργανισμού Υγείας καταδεικνύουν ότι ο κίνδυνος θανάτου από εγκυμοσύνη είναι36 φορές υψηλότερος για μια γυναίκα σε μια αναπτυσσόμενη χώρα σε σύγκριση με μια γυναίκαπου ζει σε μια αναπτυγμένη χώρα. Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των απωλειών μειώθηκε κατά34% αλλά αυτό το ποσοστό δεν προσεγγίζει ούτε κατά το ήμισυ το απαιτούμενο ποσοστό γιατην επίτευξη του αναπτυξιακού στόχου 5 της Χιλιετίας. Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχήστην παροχή βοήθειας προς τις ομάδες που κινδυνεύουν περισσότερο, δηλαδή τις γυναίκες πουζουν σε αγροτικές περιοχές και τις φτωχότερες οικογένειες, τις εθνοτικές μειονότητες και τιςαυτόχθονες ομάδες, καθώς και τα άτομα που ζουν σε περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις,και πρέπει να γίνουν περισσότερες επενδύσεις στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης,προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλοι θα διαθέτουν επιτέλους καλύτερη ποιότητα περίθαλψης.
Alf Svensson (PPE) , γραπτώς. – (SV) Στη σημερινή ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,καταψήφισα την έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στηνυποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία. Η έκθεση ασχολείται με ένα θέμα ζωτικής σημασίας– είναι προφανές ότι η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη συνιστά βασική προϋπόθεση γιατην ανάπτυξη. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στην υποσαχάρια Αφρική πεθαίνουν κάθε χρόνοαπό ασθένειες που δεν είναι θανατηφόρες για οποιονδήποτε έχει πρόσβαση σε βασική υγειονομικήπερίθαλψη. Είναι ντροπή για εμάς στον αναπτυγμένο κόσμο. Απαιτείται βοήθεια που θα στοχεύειστη βελτίωση της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη. Κατά τη γνώμη μου, ωστόσο, αυτήη έκθεση δεν παρέχει αποδεκτές απαντήσεις στο ερώτημα σχετικά με το πώς θα μπορούσε αυτόνα επιτευχθεί. Είναι δεδομένο ότι η κοινωνία των πολιτών, ειδικά οι οργανώσεις θρησκευτικούχαρακτήρα, ιστορικά έχει διαδραματίσει, και σε πολλές χώρες νότια της Σαχάρας εξακολουθείνα διαδραματίζει, πολύ σημαντικό ρόλο ως πάροχος υπηρεσιών υγείας. Το να απορρίπτουμεκατηγορηματικά, όπως κάνει η υπό συζήτηση έκθεση, το έργο που επιτελείται από τους ιδιωτικούςπαρόχους υπηρεσιών υγείας και από μη κυβερνητικές οργανώσεις σίγουρα δεν είναι ο σωστός
τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης για κάποιον που πραγματικά έχει μέλημα την ευημερίατων φτωχών. Ως εκ τούτου, καταψήφισα την έκθεση.
Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Μέσω του ψηφίσματος σχετικά με τα συστήματαυγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία, το ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο «υπενθύμισε το δικαίωμα των γυναικών να έχουν τον πλήρη έλεγχο των ζητημάτωνπου αφορούν την αναπαραγωγική τους υγείας, είτε πρόκειται για τεκνοποίηση, αντισύλληψη,άμβλωση ή σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα». Ωστόσο, με λυπεί το γεγονός ότι αυτό τομέτρο εγκρίθηκε με μικρή πλειοψηφία – 313 έναντι 229. Πρόκειται για ένα θεμελιώδες δικαίωμαγια το οποίο χιλιάδες γυναίκες αγωνίστηκαν και εξακολουθούν να αγωνίζονται στην Ευρώπηκαι σε όλο τον κόσμο, συχνά θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο. Αν και λυπάμαι πραγματικά γιατη θέση που υιοθέτησε μια μειοψηφία των συναδέλφων μου, είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος απότη σημερινή ψηφοφορία.
- Πρόταση ψηφίσματος: Πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το2013 (B7-0539/2010)
Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Οι συνάδελφοί μου κι εγώ πιστεύουμε ότι πρέπεινα αξιοποιήσουμε τις επιτυχίες της περιφερειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτόσημαίνει ότι θα πρέπει να υποστούμε μια εξέλιξη και όχι μια επανάσταση. Πρέπει να παραμείνειμια ισχυρή, καλά χρηματοδοτούμενη πολιτική, η οποία θα αποτελεί πραγματικό μοχλόοικονομικής ανάπτυξης για όλες τις περιφέρειες. Θέλουμε απλοποιημένους κανόνες, όχι μόνοστα λόγια, αλλά και στις πράξεις. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι πλέον απομακρυσμένες πόλειςκαι περιφέρειες θα πρέπει να τυγχάνουν ιδιαίτερης προσοχής. Έχοντας εργαστεί γι’ αυτό τοψήφισμα, τόσο στο στάδιο της ομάδας εργασίας όσο και στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξηςτου Κοινοβουλίου, διασφάλισα σημαντική πρόοδο σε δύο μέτωπα: όσον αφορά τη μεγαλύτερημέριμνα για τις ανάγκες των πιθανών δικαιούχων και την ιδέα ότι το ΑΕγχΠ δεν πρέπει να θεωρείταιασκόπως ιερό. Πιστεύω ότι το ΑΕγχΠ θα πρέπει να παραμείνει το βασικό κριτήριο για τηνκατανομή πόρων, αλλά θα πρέπει επίσης να λαμβάνουμε υπόψη και άλλα κριτήρια. Είμαιικανοποιημένη με τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε, γι’ αυτό ψήφισα υπέρ αυτού του κειμένου.Εγκρίνοντας αυτό το ψήφισμα με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, ενώσαμε τις δυνάμεις μας καιστείλαμε ένα πολύ σαφές μήνυμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στους ευρωπαίους υπουργούς.
Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τηνπολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013. Αυτό το κείμενο περιλαμβάνεισημαντικές δηλώσεις όπως η ανάγκη, μετά το 2013, να διατηρηθεί μια πολιτική συνοχής, ηοποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ένωση των κρατών μελών. Πιστεύω ότι πρέπεινα είμαστε πολύ προσεκτικοί ως προς την ιδέα να ζητήσουμε η ανάπτυξη της υπαίθρου, στοπλαίσιο του δεύτερου πυλώνα της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), να συντονίζεται με τουςστόχους που αφορούν την ανάπτυξη συνοχής και να διευθύνεται σε περιφερειακό επίπεδο, γιανα διασφαλιστεί ότι προσαρμόζεται στις ανάγκες. Είναι απολύτως εφικτό να επιτευχθείπεριφερειακή επάρκεια μέσω συμβατικοποίησης χωρίς ένα υποχρεωτικό μέσο. Συμφωνώ απόλυταότι η πολιτική συνοχής δεν θα πρέπει να επανεθνικοποιηθεί. Η πολιτική συνοχής δεν θα πρέπεινα είναι ούτε εθνική ούτε περιφερειακή. Θα πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Θα πρέπει ναπροχωρήσουμε πέρα από μια πολιτική συνοχής βασισμένη στην επανένωση της Ευρώπης σε μιαπολιτική συνοχής που θα βασίζεται στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό και στην ανάπτυξη. Να καταστείη Ένωση η πλέον ανταγωνιστική περιφέρεια στον κόσμο, τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικόεπίπεδο, και η πλέον αειφόρος σε περιβαλλοντικό επίπεδο: αυτή είναι η φιλοδοξία της Ευρώπηςτων αποτελεσμάτων που αναμένουν οι πολίτες.
Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Η πολιτική συνοχής της ΕΕ αποσκοπεί στη μείωσητων ανισοτήτων ως προς το επίπεδο ανάπτυξης μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών και στηνεπίτευξη οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, η οποία είναι πολύ σημαντική για τη ζωή και τηνανάπτυξη των κοινοτήτων της υπαίθρου. Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος και είναι σημαντικόη ΕΕ να συνεχίσει να στηρίζει την αειφόρο ανάπτυξη στις αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές.Η Ιρλανδία έχει λάβει περίπου 10 δισ. ευρώ από το 1973 μέσω του Ταμείου ΠεριφερειακήςΑνάπτυξης και της Επιτροπής Συνοχής. Υποστηρίζω αυτό που αναφέρει το ψήφισμα σχετικά μετην προσοχή που πρέπει να δοθεί στη σημασία της περιφερειακής ανάπτυξης, η οποία πρέπει ναληφθεί υπόψη στον προϋπολογισμό της ΕΕ, και σχετικά με την προώθηση μιας ισχυρήςευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής με κατάλληλη χρηματοδότηση για την επίτευξη κοινωνικής,οικονομικής και εδαφικής συνοχής. Η πολιτική συνοχής μετά το 2013 πρέπει να ανταποκρίνεταιστις ανάγκες των ευρωπαϊκών περιφερειών, προκειμένου να βοηθήσει την κοινότητα της ΕΕ νααναπτυχθεί και να ακμάσει. Πρέπει να είναι μια απλοποιημένη και διαφανής πολιτική. Πρέπει ναυπάρχει συνέργεια με την πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης και μια συντονισμένη προσέγγιση,διαχειριζόμενη σε περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοιπολιτικής και τα χρήματα να διανέμονται δίκαια.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστήριξα αυτό το ψήφισμα. Η πολιτικήσυνοχής αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό τμήμα της πολιτικής της ΕΕ, η οποία αποσκοπεί στημείωση των ανισοτήτων ως προς το επίπεδο ανάπτυξης μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών καιστην επίτευξη οικονομική, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής. Μια αποτελεσματικά εφαρμοσμένηπεριφερειακή πολιτική έχει μεγάλη προστιθέμενη αξία για ολόκληρη την ΕΕ και την οικονομικήτης ανάπτυξη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εκφράσει πολλές φορές τη θέση του ότι η πολιτικήσυνοχής αναπτύσσεται επί του παρόντος στο πλαίσιο παγκόσμιων προκλήσεων, οι οποίες έχουνδιαφορετικές επιπτώσεις στις περιφέρειες της ΕΕ. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η θεμελιώδηςβελτίωση του γενικού συντονισμού της πολιτικής συνοχής σε επίπεδο ΕΕ. Στην πραγματικότητα,η πολυπλοκότητα και η αυστηρότητα των απαιτήσεων και των κανόνων που εφαρμόζονται στηνπολιτική συνοχής είναι ένα από τα κύρια εμπόδια που αποτρέπουν την εκμετάλλευση τωνδυνατοτήτων αυτών των μέσων. Προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη των στόχων τηςπολιτικής συνοχής κατά την εφαρμογή της πολιτικής, πρέπει να υπάρχει επαρκής ευελιξία ώστενα προσαρμόζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρους περιφερειών για να μπορέσουννα ξεπεράσουν συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες.
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η πολιτική συνοχής είναι το πιο αποτελεσματικόμέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για την εφαρμογή των ευρωπαϊκών πολιτικών σε περιφερειακόεπίπεδο. Η πρόταση ψηφίσματος που εγκρίθηκε σήμερα περιλαμβάνει σημαντικές πτυχές πουδημιουργούν μια στενή σύνδεση με τους στόχους της στρατηγικής ΕΕ 2020. Το δημοσιονομικόπλαίσιο για την περίοδο 2014-2021 πρέπει να στηρίξει μια φιλόδοξη πολιτική συνοχής ως προςτους κατανεμημένους πόρους. Επιπλέον, υπό το πρίσμα των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσηςστις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, ο στόχος της σύγκλισης πρέπει να συνεχίσει να έχεικυρίαρχη βαρύτητα και στο μέλλον. Στην περίπτωση της Ρουμανίας, η εφαρμογή αυτής τηςπολιτικής επιτρέπει την επίτευξη της απαραίτητης σύγκλισης με τα άλλα κράτη της ΕΕ, ειδικάκαθώς και οι οκτώ περιφέρειες ανάπτυξης στη χώρα μου μπορούν να επωφεληθούν από ταδιαρθρωτικά ταμεία. Η προσέλκυση και η βέλτιστη αξιοποίηση αυτών των κονδυλίων θα οδηγούσεσε αύξηση του ΑΕγχΠ κατά 15% τα προσεχή πέντε έτη. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα της χαμηλήςδιαχειριστικής ικανότητας των διοικητικών τμημάτων των υπουργείων, το ποσοστό απορρόφησηςπαραμένει ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι θα ήταν χρήσιμονα αναδιοργανώσουμε αυτές τις υπάρχουσες διοικητικές δομές σε επίπεδο υπουργείων και ναεφαρμόσουμε αυστηρά κριτήρια ικανοτήτων για την επιλογή προσωπικού. Επίσης, εκτιμώ ότι
οι μακροπεριφερειακές στρατηγικές, όπως η στρατηγική του Δούναβη, πρέπει να διατηρηθούνως πτυχές προτεραιότητας αυτής της πολιτικής.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι ηΕυρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αρχίσει τώρα να σχεδιάζει τον τρόπο χρηματοδότησης καισυντονισμού της πολιτικής συνοχής και της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ μετά το 2013.Συμφωνώ με την άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι τώρα πρέπει να σχεδιαστούν και ναδιανεμηθούν τα χρήματα της ΕΕ που προορίζονται για τα διαρθρωτικά ταμεία, ώστε στη νέαμακροχρόνια δημοσιονομική περίοδο να έχουν κατανεμηθεί αρκετά χρήματα για να διασφαλιστείη αρμονική ανάπτυξη όλων των περιφερειών της ΕΕ. Η Ευρώπη είναι ενωμένη και γι’ αυτό είναιπολύ σημαντικό να επιτύχουμε τον στόχο της πολιτικής συνοχής – να μειωθούν οι ανισότητεςως προς το επίπεδο ανάπτυξης των ευρωπαϊκών περιφερειών και να επιτευχθεί οικονομική,κοινωνική και εδαφική συνοχή. Συμφωνώ με την άποψη του Κοινοβουλίου ότι η πολιτική συνοχήςθα πρέπει να προσανατολιστεί περισσότερο στα αποτελέσματα και ότι θα πρέπει να αποσκοπούμεστην αύξηση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας, διότι μόνο τότε θα καταστείαυτή η πολιτική πιο πλεονεκτική και επωφελής για τους καταναλωτές. Για να επιτευχθεί αυτό,πρέπει να βελτιώσουμε θεμελιωδώς τις διοικητικές διαδικασίες, να αυξήσουμε τον δημοσιονομικόέλεγχο, να συντονίσουμε τις εθνικές και τις περιφερειακές διαδικασίες και να τις καταστήσουμεπιο ευέλικτες και απλές. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής Ευρώπη 2020,πρέπει να εφαρμόσουμε την πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική και να διασφαλίσουμεότι αυτή η πολιτική είναι ανεξάρτητη και καλύπτει όλες τις ευρωπαϊκές περιφέρειες.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι σημαντικό να αυξηθεί οπροϋπολογισμός της ΕΕ, αλλά είναι επίσης σημαντικό να βελτιωθεί η ευελιξία και η απλοποίησητων κανόνων χρήσης, προκειμένου να γίνεται καλύτερη εκτέλεση του προϋπολογισμού. Η ΕΕθα πρέπει να έχει πολιτικές προτεραιότητες που θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη καιστη δημιουργία περισσότερης και καλύτερης απασχόλησης, καθώς και πολιτικές που συμβάλλουνστην ανταγωνιστικότητα, όπως η επιστημονική έρευνα και η καινοτομία.
Θα ήθελα να ζητήσω η διάρθρωση της πολιτικής για τη συνοχή μετά το 2013 να παρέχει ένααπλό, δίκαιο και διαφανές μεταβατικό καθεστώς, το οποίο θα λαμβάνει υπόψη εμπειρίες τουπαρελθόντος καθώς και τις τελευταίες τάσεις στην κοινωνική και οικονομική κατάσταση τωνενδιαφερόμενων περιφερειών, ενώ παράλληλα θα τις διευκολύνει να συνεχίσουν την πορεία τουςπρος τη μεγέθυνση και την ανάπτυξη. Ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει να καταρτιστεί σεσυνάρτηση με την ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα. Για παράδειγμα, η ενέργεια βρίσκεται στηνατζέντα όλων των ευρωπαϊκών ηγετών, αλλά εμείς επενδύουμε τέσσερις φορές λιγότερα χρήματαστην επιστημονική έρευνα από όσα επενδύαμε τη δεκαετία του 1980. Πιστεύω ότι η στρατηγικήτης Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2020 αποτελεί καλή αφετηρία και καλή βάση εργασίας.
Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο πρέπει να παραμείνει στο πλαίσιο της ρύθμισης που αφορά τις γενικές διατάξεις σχετικάμε τα ταμεία σύμφωνα με την πολιτική για τη συνοχή. Ωστόσο, εκτιμώ ότι πρέπει να λειτουργείσύμφωνα με τους δικούς του κανόνες.
Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Από την ίδρυσή της, η Ευρωπαϊκή Ένωση προάγει τηνειρήνη και την ευημερία, έναν χώρο ελευθερίας και ασφάλειας και μια ενιαία αγορά ως βασικέςαξίες και προωθεί την κοινωνική, την οικονομική και την εδαφική συνοχή μέσω της αειφόρουανάπτυξης. Σήμερα, αυτές οι αξίες, για τις οποίες είμαστε υπερήφανοι, θα πρέπει να συνεχίσουννα διέπουν την ευρωπαϊκή διαδικασία ολοκλήρωσης στο μέλλον, ασφαλώς σε συνδυασμό με τηνπολιτική της για την περιφερειακή ανάπτυξη. Το 2013 πλησιάζει.
Ως εκ τούτου, οι προσπάθειες όλων είναι σημαντικές για την επίτευξη αυτού του στόχου, καθώςη σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη είναι αρκετά πολύπλοκη και υφίσταται ριζικές αλλαγέςμετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Το αρνητικό παγκόσμιο κλίμα άλλαξε και τηνκατεύθυνση των προτεραιοτήτων της ΕΕ, με σκοπό τη διευθέτηση ειδικών ή οικονομικώνπροβλημάτων που πρέπει να επιλυθούν, αλλά που δεν πρέπει να αποσπάσουν την προσοχή απότις αρχές οι οποίες διέπουν την περιφερειακή πολιτική της ΕΕ. Η διάρθρωση της πολιτικήςσυνοχής μετά το 2013 θα πρέπει να αντικατοπτρίζει με σαφήνεια το ότι η πολιτική συνοχής δενείναι μια πολιτική αναδιανομής των χρηματοδοτικών πόρων μεταξύ των κρατών μελών και τωνπεριφερειών. Στην πραγματικότητα είναι, ή θα έπρεπε να είναι, μια πολιτική που αποσκοπεί στηνκοινωνική, οικονομική και εδαφική ανάπτυξη της ΕΕ.
Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Με την έγκριση του ψηφίσματος σχετικά μετην πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιομόλις προσέφερε την υποστήριξή του στα αιτήματα των περιφερειών που έχουν συγκεντρωθείαυτήν τη στιγμή στις Βρυξέλλες για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα των Περιφερειών και των Πόλεων(Open Days). Το Κοινοβούλιο θέλει να δώσει ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα πριν από την πέμπτηέκθεση για τη συνοχή, που θα υποβληθεί τον Νοέμβριο, η οποία θα καθορίζει τους βασικούςστόχους της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ μετά το 2013. Η κοινωνική κρίση που βιώνουμεπροσδίδει μια ειδική διάσταση στην πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης. Προκειμένου οιπεριφέρειες να συνεχίσουν να αντεπεξέρχονται σε αυτήν την περίοδο οικονομικής αναδιάρθρωσης,χρειάζονται τον κατάλληλο προϋπολογισμό. Για να διασφαλίσουν την επιτυχία της στρατηγικήςΕΕ 2020, οι περιφέρειες πρέπει επίσης να έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή και η Ευρωπαϊκή Επιτροπήπρέπει να συνεχίσει να απλοποιεί τις διαδικασίες για την πρόσβαση σε πόρους. Τέλος, η πολιτικήσυνοχής πρέπει επίσης να κοινοποιείται με αποτελεσματικότερο τρόπο, ώστε οι ευρωπαίοι πολίτεςνα μπορούν να κατανοήσουν τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν τα διαρθρωτικά ταμείαστα μεγάλα έργα περιφερειακής και κοινωνικής συνοχής. Πρόκειται για μία από τις πρωτοβουλίεςτοπικού επιπέδου που η Ευρώπη πρέπει να προωθήσει.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την πολιτικήσυνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013. Η εφαρμογή της πολιτικής συνοχής,η οποία συμβάλλει στη σταθερή, διατηρήσιμη οικονομική μεγέθυνση και στη δημιουργίααπασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι απαραίτητη για την επιτυχία της στρατηγικήςΕυρώπη 2020. Αν και είναι σημαντική για την επίτευξη των στόχων αυτής της στρατηγικής, ηπολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη και να παρέχει έναπλαίσιο για τη συγκρότηση ισχυρών συνεργιών μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών πολιτικών.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως είχα την ευκαιρία να πω άλλες φορές, η πολιτικήσυνοχής της ΕΕ είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση των ανισορροπιών μεταξύ των περιφερειώντης ΕΕ των 27, για τη συμβολή στην άμβλυνση των ανισορροπιών και για την προώθηση τηςευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας. Είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τις πλέον μειονεκτούσεςπεριοχές να αναπτυχθούν· να ενισχύσουμε την αποτελεσματική κατανομή πόρων για τηνκαινοτομία, την τεχνολογία και την εκπαίδευση· και να εφαρμόσουμε μέτρα για την τόνωσηκυρίως της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας. Οι στόχοι της στρατηγικής Ευρώπη 2020θα πρέπει να είναι η κινητήριος δύναμη και σε αυτόν τον τομέα, και γι’ αυτόν τον λόγο επικροτώτη σύσταση για ενθάρρυνση της μεγαλύτερης χρήσης των διαθέσιμων πόρων τεχνικής βοήθειαςγια να ενισχυθούν οι δυνατότητες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των μη κυβερνητικώνοργανώσεων.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος της πολιτικής συνοχής είναι ημείωση των ανισοτήτων ως προς το επίπεδο ανάπτυξης μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειώναξιοποιώντας το δυναμικό μεγέθυνσης για την επίτευξη οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής
συνοχής. Αυτή η πολιτική έχει αποδειχθεί ουσιώδης στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,στην επιδίωξη του εκσυγχρονισμού και της διατηρήσιμης μεγέθυνσης. Σύμφωνα με το πνεύματων Συνθηκών, αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν ανάγκη από μια πανενωσιακή περιφερειακήπολιτική, που θα εφαρμόζεται σε ολόκληρη την επικράτεια της Ένωσης και θα αγκαλιάζει όλεςτις ευρωπαϊκές περιφέρειες.
Οι πλέον απομακρυσμένες περιφέρειες, οι μεθοριακές περιφέρειες, οι περιφέρειες με ιδιαίτεραγεωγραφικά χαρακτηριστικά, καθώς και άλλες περιφέρειες που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένεςαναπτυξιακές προκλήσεις πρέπει να συνεχίσουν να αντλούν οφέλη από ειδικές διατάξεις. Ηπαρούσα συγκέντρωση μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων προκλήσεων που αντιμετωπίζειη Ευρωπαϊκή Ένωση περιλαμβάνουν την έγκριση προσαρμοσμένης στρατηγικής της ΕΕ για το2020, ικανής να δημιουργήσει πλαίσιο ευνοϊκό για τη σταθερή και διατηρήσιμη οικονομικήμεγέθυνση και δημιουργία απασχόλησης στην Ευρώπη. Η εφαρμογή της πολιτικής για τη συνοχήείναι τώρα απαραίτητη για την επιτυχία αυτής της στρατηγικής. Θα ήθελα να επισημάνω ότι ηεδαφική συνοχή προϋποθέτει στοχοθετημένη προσέγγιση της εδαφικής ανάπτυξης, προκειμένουνα υπάρξει επαρκής ευελιξία για να καλυφθούν οι περιφερειακές ιδιαιτερότητες και να στηριχθούνοι υστερούσες περιφέρειες στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν τις κοινωνικο-οικονομικέςδυσκολίες.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Υπάρχουν πολλές θετικές πτυχές σε αυτό τοψήφισμα, ειδικά όσον αφορά την επιμονή σχετικά με τους στόχους της πολιτικής συνοχής, ηοποία αποσκοπεί στη μείωση των ανισοτήτων ως προς το επίπεδο ανάπτυξης μεταξύ τωνευρωπαϊκών περιφερειών αξιοποιώντας το δυναμικό μεγέθυνσης για την επίτευξη οικονομικής,κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.
Πρόκειται για έναν τομέα που διευκολύνει την επιδίωξη του εκσυγχρονισμού και της διατηρήσιμηςμεγέθυνσης αλλά επιδεικνύει και έναν βαθμό αλληλεγγύης. Ως εκ τούτου, θα έπρεπε να είχελάβει μεγαλύτερη έμφαση. Είναι αναγκαίο να θεωρηθεί η περιφερειακή διάσταση πλήρως στοπλαίσιο της προτεινόμενης αναθεώρησης του προϋπολογισμού της ΕΕ και του μελλοντικούχρηματοδοτικού πλαισίου, καθώς διαφορετικά θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί κοινωνική,οικονομική και εδαφική συνοχή.
Η πολιτική συνοχής πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις πλέον απομακρυσμένες περιφέρειεςπου αναφέρονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσωτης έγκρισης ειδικών μέτρων. Η Επιτροπή πρέπει να προτείνει μόνιμα μέτρα στηριζόμενα απόεπαρκή χρηματοδότηση που θα μπορούν να προσαρμοστούν στις ανάγκες καθεμιάς από τιςπλέον απομακρυσμένες περιφέρειες προκειμένου να τις βοηθήσουν να ξεπεράσουν τα μόνιμαμειονεκτήματά τους. Οι μεθοριακές περιφέρειες, οι περιφέρειες με ιδιαίτερα γεωγραφικάχαρακτηριστικά, καθώς και άλλες περιφέρειες που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες αναπτυξιακέςπροκλήσεις πρέπει να συνεχίσουν να αντλούν οφέλη από ειδικές διατάξεις. Ωστόσο, δεν θέλουμεη πολιτική συνοχής να υπάγεται στις προτεραιότητες της στρατηγικής ΕΕ 2020, η οποία τονίζειτην «ανταγωνιστικότητα», την «κατάργηση των ρυθμίσεων», την «προσαρμοστικότητα» και την«επιχειρηματικότητα», πάντα εις βάρος της συνοχής και της σύγκλισης.
Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Αυτήν τη στιγμή αποφασίζεται ημελλοντική πολιτική συνοχής, ενώ η ανεργία αυξάνεται και τα δημόσια οικονομικάσυρρικνώνονται σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα, το ΑΕγχΠ στην περιφέρεια Border, Midland& Western (BMW) ενδέχεται να μειωθεί ξανά στο 75-100% του ευρωπαϊκού ΑΕγχΠ. Πρέπεινα εφαρμοστούν μέτρα για την περίοδο μετά το 2013 που θα λαμβάνουν υπόψη την αλλαγήτης οικονομικής κατάστασης στην Ιρλανδία και ειδικά στην περιφέρεια BMW. Τα προγράμματατου στόχου 2 πρέπει στο μέλλον να εστιάζονται στην ενίσχυση της ικανότητας των περιφερειών
να συμβάλουν αποτελεσματικά στη διατηρήσιμη οικονομική ανάπτυξη στην Ιρλανδία και τηνΕυρώπη που θα είναι πιο πράσινη και ευφυής. Οι περιφερειακές πτήσεις στην περιφέρεια BMWαποτελούν οικονομική και κοινωνική αναγκαιότητα. Συνεπώς, η χρηματοδότηση της υποχρέωσηςπαροχής δημόσιας υπηρεσίας πρέπει να διατηρηθεί, διότι αυτές οι εσωτερικές πτήσεις δεν θαμπορούσαν να πραγματοποιηθούν χωρίς αυτά τα χρήματα. Η στήριξη για τη διασυνοριακήσυνεργασία πρέπει να συνεχιστεί. Η διασυνοριακή συνεργασία έχει τη δυνατότητα νακαταπολεμήσει τον κατακερματισμό της αγοράς εργασίας, των εμπορικών δικτύων και τωνυποδομών στις μεθοριακές περιφέρειες.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Η πολιτική συνοχής αποτελεί βασική αρχή τηςευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, καθώς διασφαλίζει ισότιμη ανάπτυξη και τη μείωση των ανισοτήτωνστην ΕΕ, προστατεύοντας ταυτόχρονα την κοινωνική και εδαφική συνοχή. Η Συνθήκη τηςΛισαβόνας ενίσχυσε την πολιτική συνοχής και, συνεπώς, είναι προς το συμφέρον όλων μας ημελλοντική πολιτική συνοχής να τονώσει το αναπτυξιακό δυναμικό ολόκληρης της ΕΕ, ναενθαρρύνει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας και να βελτιώσει την ποιότητατης ζωής μας.
Mario Mauro (PPE), γραπτώς. – (IT) Ως συνέπεια της δημιουργίας της στρατηγικήςΕυρώπη 2020 στο Συμβούλιο και μετά την έγκριση στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξηςτου Κοινοβουλίου ενός εγγράφου για τη μελλοντική πολιτική συνοχής, έχουμε μια κατάλληληκαι επίκαιρη έκθεση που αποσκοπεί στην αποκατάσταση του κεντρικού ρόλου της πολιτικήςσυνοχής. Η έκθεση ορθώς τονίζει τη σημασία της περιφερειακής διάστασης μετά την εισαγωγή,στο πλαίσιο της νέας Συνθήκης, ενός πρόσθετου εδαφικού καθεστώτος για την οικονομική καικοινωνική συνοχή και αναφέρεται δεόντως στις βασικές αρχές της συνοχής – την πολυεπίπεδηδιακυβέρνηση, την εταιρική σχέση και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Για όλους αυτούς τουςλόγους, θα ψηφίσω υπέρ της έκθεσης.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Χωρίς μια δυναμική πολιτική συνοχής όπως αυτή πουπάντα εφάρμοζε, η ΕΕ δεν θα είχε επιτύχει τη μείωση των υφιστάμενων ανισορροπιών μεταξύ τωνγεωγραφικά μειονεκτουσών περιφερειών και όλων των υπόλοιπων περιφερειών. Η ενίσχυσηαυτών των πολιτικών σε αυτό το στάδιο, όπου η κρίση προκαλεί καθυστερήσεις στο δύσκολοέργο της μείωσης των ανισορροπιών, είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των στόχων πουκαθορίζονται στη στρατηγική ΕΕ 2020 και προκειμένου να επιτύχει η ΕΕ έναν από τους κύριουςπυλώνες της, αυτόν της αλληλεγγύης, που έχει ήδη επιτρέψει την ανάπτυξη και την πρόοδο στιςπερισσότερες ευρωπαϊκές περιφέρειες.
Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (LV) Θα ήθελα να εκφράσω τον ειλικρινή μου σεβασμόπρος την κ. Hübner και να την ευχαριστήσω γι’ αυτό το ψήφισμα, το οποίο εκπόνησε εξ ονόματοςτης Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης. Το ψήφισμα εγείρει σε πολύ επίκαιρη στιγμή το θέματης χρησιμοποίησης των πόρων της ΕΕ που διατίθενται για την περιφερειακή ανάπτυξη και τουτρόπου διασφάλισης ενός περιβάλλοντος στο οποίο αυτοί οι πόροι θα μπορούν ναχρησιμοποιούνται με περισσότερη ευελιξία, λαμβάνοντας υπόψη τη γεωγραφική θέση των χωρώνκαι τους βασικούς δείκτες της οικονομικής τους επίδοσης. Δυστυχώς, στη χώρα μου, τη Λετονία,οι πόροι που διατίθενται για την εφαρμογή της πολιτικής συνοχής εφαρμόζονται με πολύαναποτελεσματικό τρόπο. Η διαφθορά που ενδημεί μεταξύ των υπαλλήλων στο ΥπουργείοΟικονομικών και στο Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης τηςΛετονίας κυριολεκτικά «φρενάρει» και τις δύο πρωτοβουλίες και κάθε βήμα που γίνεται με σκοπότην αποδοτική χρήση των χρηματοδοτικών πόρων της ΕΕ. Λόγω της έλλειψης μιας εκστρατείαςενημέρωσης στη Λετονία σχετικά με τα ταμεία συνοχής, οι πολίτες της κυριολεκτικά αγνοούντις ευκαιρίες που προσφέρονται από την ΕΕ. Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος για να μπορέσωνα το χρησιμοποιήσω στην προσπάθεια να εξηγήσω σε ορισμένους λετονούς υπουργούς και
δημόσιους υπαλλήλους ότι είναι καιρός να αρχίσουν να εργάζονται στην ΕΕ και, φυσικά, προςόφελος της Λετονίας. Οι ευκαιρίες ανανέωσης της Λετονίας που έχουν απορριφθεί αποτελούνέγκλημα σε βάρος των μελλοντικών γενεών.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Το σύστημα πολιτικής συνοχής στο πλαίσιο της ΕΕπαρέχει υποστήριξη προκειμένου οι φτωχότερες περιφέρειες να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο με τιςπλουσιότερες περιφέρειες. Σκοπός του είναι να χρησιμοποιηθεί για να εξισορροπηθούν οισυνέπειες της άνισης οικονομικής ανάπτυξης. Ωστόσο, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οιχρηματοδοτικοί πόροι κατανέμονται σε κάθε περιφέρεια με δίκαιο και διαφανή τρόπο. Τα κριτήριαπου χρησιμοποιούνται για την καταβολή των επιδοτήσεων πρέπει επίσης να είναι καθορισμέναμε σαφήνεια. Πρέπει να δώσουμε περισσότερη προσοχή στις απομακρυσμένες αγροτικέςπεριφέρειες. Καταψηφίζω το ψήφισμα, διότι δεν καθιστά αρκετά σαφή το κατά πόσον θαπαρακολουθούνται οι επιδοτήσεις και τη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί για να προσδιοριστείο τρόπος κατανομής τους.
Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η πρόταση ψηφίσματος σχετικά μετην πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 αποτελεί σαφές μήνυμααπό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσον αφορά τις ελάχιστεςαπαιτήσεις για τον σχεδιασμό αυτής της πολιτικής κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού.Ο στόχος της πολιτικής συνοχής είναι η μείωση των διαφορών ως προς το επίπεδο ανάπτυξηςμεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών και η αύξηση του δυναμικού μεγέθυνσης για την επίτευξηοικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής. Η πολιτική συνοχής, η οποία αποτελεί έκφρασηευρωπαϊκής αλληλεγγύης, διαδραματίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο πρόγραμμαΕυρώπη 2020. Η αποτελεσματική εφαρμογή της είναι απαραίτητη για τον περαιτέρωεκσυγχρονισμό και για τη διασφάλιση σταθερής οικονομικής μεγέθυνσης και δημιουργίαςαπασχόλησης στην Ευρώπη. Επίσης αποσκοπεί στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και στηβελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών της ΕΕ. Είμαι κατηγορηματικά υπέρ της απόρριψηςοποιασδήποτε προσπάθειας να επανεθνικοποιηθεί η πολιτική συνοχής ή να χωριστεί σε τομείςκαι να ξεκινήσει ο διασκορπισμός κατά τομείς των πιστώσεων αυτής της πολιτικής. Θα πρέπεινα δοθεί προσοχή στην αναγκαιότητα της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης και στη σημασία τηςσυνεργασίας με τις περιφέρειες, προκειμένου η πολιτική συνοχής να καταστεί όσο το δυνατόνπιο φιλική προς τον χρήστη, καθώς και στην αναγκαιότητα καλύτερου συντονισμού της ανάπτυξηςτης υπαίθρου με τους στόχους που αφορούν την ανάπτυξη της συνοχής.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Ο στόχος των πολιτικών περιφερειακήςσυνοχής είναι να διασφαλιστούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες ευημερίας για τους πολίτες.Για να αξιολογηθούν με χρήσιμο τρόπο αυτές οι πολιτικές και να βελτιωθεί η λήψη αποφάσεωνως προς την κατανομή ευρωπαϊκών πόρων, η ΕΕ πρέπει να έχει κοινωνικούς και περιβαλλοντικούςδείκτες πέρα από το ΑΕγχΠ. Δεν είναι πλέον αρκετό να χρησιμοποιούμε την οικονομική μεγέθυνσηως το μοναδικό κριτήριο για τη λήψη αποφάσεων. Η πολιτική συνοχής αποτελεί έκφραση τηςαλληλεγγύης μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών. Η αποκεντρωμένη διαχείρισή της είναι οπλέον αποδοτικός τρόπος ανταπόκρισης στις ιδιαίτερες συνθήκες και απαιτήσεις των περιφερειώνκαι, ως εκ τούτου, προσθέτει σημαντική αξία στις εθνικές πολιτικές απασχόλησης. Γι’ αυτό,εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε σχέδια επανεθνικοποίησης της διαχείρισηςτου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Η επανεθνικοποίηση δεν πρέπει να είναι η μόνη λύση γιανα παρασχεθεί σε αυτό το ταμείο περισσότερη βαρύτητα και προβολή.
Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Ο στόχος της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικήςσυνοχής ως προς το επίπεδο ανάπτυξης των περιφερειών της Ένωσης είναι σημαντικός. Με τηνέγκριση μιας στρατηγικής για το 2020, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ευνοϊκό πλαίσιο για τησταθερή οικονομική μεγέθυνση και τη δημιουργία απασχόλησης. Το ψήφισμα ζητεί επίσης η
ανάπτυξη της υπαίθρου να συντονίζεται με τους στόχους που αφορούν την ανάπτυξη της συνοχήςκαι να διευθύνεται σε περιφερειακό επίπεδο, για να διασφαλιστεί ότι προσαρμόζεται στις ανάγκες.Δυστυχώς, ως επακόλουθο της κρίσης, υπάρχουν πολλές αγροτικές περιοχές στην Ευρώπη πουέχουν περιθωριοποιηθεί ακόμη περισσότερο και, κατά συνέπεια, έχουν υποστεί μείωση τουπληθυσμού τους. Αυτή η κατάσταση προκαλεί υποβάθμιση του εδάφους, η οποία εντείνει τηνυδρογεωλογική αστάθεια. Η ΕΕ πρέπει να δώσει στις περιφέρειες την ευκαιρία να παρεμβαίνουνμε στοχοθετημένες επιδοτήσεις με σκοπό την αποκατάσταση του πληθυσμού σε περιοχές πουαντιμετωπίζουν δημογραφική μείωση. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε ναδιασφαλίσουμε νέες θέσεις εργασίας και μεγαλύτερη περιφερειακή ανάπτυξη.
Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική συνοχής είναι ο μεγάλος πυλώνας τηςευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Μέσω αυτής της πολιτικής επιτυγχάνουμε τον στόχο της μείωσηςτων περιφερειακών ανισοτήτων και τονώνουμε την αρμονική ανάπτυξη σε ολόκληρη την επικράτειατης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να αναπτυχθεί ένα πλαίσιο για την προσεχή περίοδο 2014-2020που να μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της περιφερειακής πολιτικής. Η πολυεπίπεδηδιακυβέρνηση πρέπει να ενθαρρυνθεί, με μεγαλύτερη συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικώναρχών στη νομοθετική διαδικασία, όπως ορίζεται στη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, και σεσυμμόρφωση με την αρχή της επικουρικότητας, καθώς οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται στοπλησιέστερο δυνατό επίπεδο προς τους πολίτες. Οι ιδιαίτερες συνθήκες των πλέοναπομακρυσμένων περιφερειών, όπως η Μαδέρα, από όπου κατάγομαι, δεν πρέπει να λησμονούνται.Αυτή η ομάδα ευρωπαϊκών περιφερειών αντιμετωπίζει πολύ ιδιαίτερες αναπτυξιακές προκλήσειςκαι πρέπει να συνεχίσουν να αντλούν οφέλη από ειδικές διατάξεις σχετικά με την εφαρμογή τωνευρωπαϊκών πολιτικών. Θα ήταν επίσης επιθυμητή η εφαρμογή και άλλων δεικτών πέρα από τοακαθάριστο εγχώριο προϊόν, το οποίο πρέπει να παραμείνει το βασικό κριτήριο επιλεξιμότηταςγια τη χορήγηση βοήθειας περιφερειακής πολιτικής. Αυτοί οι δείκτες πρέπει να λαμβάνουνυπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιφερειών, ώστε να παρέχουν μια πληρέστερη εικόνατης πραγματικότητας κάθε περιφέρειας.
Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ την έγκριση αυτού του ψηφίσματοςπου καθορίζει της κατευθυντήριες γραμμές του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης(ΕΤΠΑ) για την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020. Πιστεύω ότι εφιστώντας την προσοχήστον περιφερειακό χαρακτήρα του ΕΤΠΑ επιβεβαιώνουμε την ανάγκη να ληφθούν υπόψη ταιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιφερειών κατά την εφαρμογή της περιφερειακής πολιτικής.Εντούτοις, είναι σημαντικό να λάβουν υπόψη οι διαχειριστικές αρχές την πραγματική κατάστασηστις περιφέρειες και να αναπτύξουν τομείς πολιτικής για το ΕΤΠΑ που θα ανταποκρίνονταιπραγματικά στις ανάγκες των κοινοτήτων και των τοπικών οικονομικών φορέων. Πρέπει νααναγνωριστεί ότι η διαχείριση του ΕΤΠΑ στις περιφέρειές μας χαρακτηρίζεται από σοβαρέςανισότητες, και γι’ αυτό ζητώ να εναρμονιστούν τα πρότυπα αυτού του τομέα σε ευρωπαϊκόεπίπεδο. Είναι εξίσου σημαντικό να υπάρχει μεγαλύτερο πεδίο εφαρμογής προκειμένου ναμεταβάλλονται, μεσοπρόθεσμα, οι τομείς πολιτικής σύμφωνα με τις οικονομικές και κοινωνικέςσυνθήκες και εξελίξεις στις περιφέρειες, έτσι ώστε το ΕΤΠΑ να μπορεί να δώσει πραγματικήπροστιθέμενη αξία καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού. Το ΕΤΠΑ αποτελεί,κατά τη γνώμη μου, έναν υπέροχο καταλύτη για την ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνικήσυνοχή και πρέπει να καταστεί σημαντικό μέσο για την αποτελεσματική στήριξη των έργωνδιαρθρωτικής ανάπτυξης προς όφελος των πολιτών και των περιφερειών μας.
Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Αυτή η έκθεση ζητεί ένα απλό, δίκαιο καιδιαφανές μεταβατικό καθεστώς μετά το 2013. Μία από τις βασικές προκλήσεις για την πολιτικήσυνοχής και περιφερειακή πολιτική ήταν η αλλαγή του κλίματος, η οποία επίσης επηρεάζεισημαντικά –σε διαφορετικό βαθμό– τις περιφέρειες της Αυστρίας, διότι οι τομείς που θα
επηρεαστούν περισσότερο θα περιλαμβάνουν τον τουρισμό, καθώς και τη γεωργία και τηδασοκομία. Όπως επισημαίνεται στην πρόταση ψηφίσματος, οι περιορισμένοι πόροι πρέπει ναεπικεντρωθούν στις βασικές προτεραιότητες και πρέπει να βρεθούν κοινές λύσεις σε κοινάπροβλήματα.
- Πρόταση ψηφίσματος: Μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (B7-0535/2010)
Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Το άρθρο 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης ορίζει ότι: «Κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και τωνδράσεών της, η Ένωση συνεκτιμά τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή υψηλούεπιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας, με τηνκαταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης,κατάρτισης και προστασίας της ανθρώπινης υγείας». Ως εκ τούτου, θεωρώ απαραίτητη τηναύξηση της αποτελεσματικότητας και της διαφάνειας του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου(ΕΚΤ), δηλαδή της κοινωνικής διάστασης της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ. Τα 10 δισ. ευρώπου επενδύονται ετησίως στην κοινωνική Ευρώπη (διά βίου μάθηση, κοινωνική ένταξη,προσαρμογή των προσόντων των εργαζομένων στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και ούτωκαθεξής) πρέπει να χρησιμοποιούνται με τρόπο συνεπή προς τους στόχους της στρατηγικήςΕΕ 2020 και πρέπει να σημειώνουν πραγματική πρόοδο. Ωστόσο, το ΕΚΤ πρέπει να παραμείνειαναπόσπαστο τμήμα της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ, ώστε να διασφαλιστεί ότι τυχόναυξημένη διαφοροποίηση μεταξύ των ταμείων δεν θα δημιουργεί μεγαλύτερη πολυπλοκότητα.Ψήφισα υπέρ του εν λόγω κειμένου, διότι εκθέτει αυτά τα θέματα με σαφή τρόπο και απευθύνειμια δυναμική έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: το ΕΚΤ πρέπει να καταστεί βασικό μέσοτων πολιτικών της ΕΕ.
Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με αυτό το ψήφισμα. Η διατηρήσιμηοικονομική ανάπτυξη και δημιουργία απασχόλησης στην Ευρώπη είναι απαραίτητη. Η εφαρμογήαυτής της πολιτικής θα πρέπει να υποστηριχθεί από μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, στηνεπαγγελματική επιμόρφωση και κατάρτιση και στα προγράμματα επανειδίκευσης, προκειμένουνα προσαρμοστούν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, και θα πρέπει να λάβει τη στήριξη τωνμικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Είναι πολύ σημαντικό οι σχεδιαζόμενοι μηχανισμοί ναλειτουργούν με συντονισμένο τρόπο και σε πλαίσιο αμοιβαίας υποστήριξης, ώστε να επιτευχθούντα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα. Σε επίπεδο ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ)διαδραματίζει βασικό ρόλο όσον αφορά τη βελτίωση της απασχόλησης και των συνθηκώνεργασίας, καθώς και την ενσωμάτωση των εργαζομένων στην αγορά εργασίας. Ωστόσο, ηυποστήριξη μόνο από τα διαρθρωτικά ταμεία δεν αρκεί. Προκειμένου να καθιερωθεί ένααποτελεσματικό και αποδοτικό σύστημα για τη χρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων, ηβοήθεια από τα διαρθρωτικά ταμεία πρέπει να συνδυάζεται με άλλα υφιστάμενα προγράμματα,όπως ο ευρωπαϊκός μηχανισμός μικροχρηματοδότησης Progress, μέσω του οποίου παρέχονταιμικροπιστώσεις στις μικρές επιχειρήσεις και υποστήριξη στα άτομα που συστήνουν νέεςεπιχειρήσεις, και άλλα μέσα.
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο αποτελεί βασικόμέσο για την τόνωση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής στα κράτη της ΕΕ. Η μέγιστηχρηματοδοτική υποστήριξη από το ταμείο θα συμβάλει στην ενίσχυση του αισθήματοςαλληλεγγύης μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών, ειδικά στα νέα κράτη μέλη. Κατά τη διάρκεια τηςπεριόδου 2007-2013, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατένειμε περίπου 3,5 εκατ. ευρώ στη Ρουμανίααπό το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Τα επιχειρησιακά προγράμματα εστιάζονται σε δύο τομείς.Ο πρώτος αποσκοπεί στην ανάπτυξη ανθρωπίνων πόρων, ενώ ο δεύτερος αποσκοπεί στη βελτίωσητων δημόσιων υπηρεσιών και της διάρθρωσης των πολιτικών μέσω του προγράμματος «Ανάπτυξηδιοικητικών ικανοτήτων». Σε αυτό το πλαίσιο, οι δυνατότητες των διαρθρωτικών ταμείων πρέπει
να ενισχυθούν μέσω της απλούστευσης και της βελτίωσης των συναφών διαδικασιών. Ο κύριοςστόχος είναι να βοηθηθούν τα κράτη μέλη να επιτύχουν τις καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησηςκαι την πιο ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην κοινωνία. Στο μέλλον, το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της στρατηγικήςΕυρώπη 2020. Αυτό σίγουρα προϋποθέτει την ανάληψη δράσης τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σεεθνικό επίπεδο.
Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου θαεξαρτηθεί σαφώς όχι μόνο από την προσέγγιση που ακολουθούν οι ευρωπαίοι αρμόδιοι για τηλήψη αποφάσεων ως προς το μέλλον της ηπείρου, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίοκατάφεραν να αντλήσουν θετικά διδάγματα από την εμπειρία του παρελθόντος, ένα παρελθόνπου μας λέει σήμερα πιο καθαρά από ποτέ ότι το μοντέλο που εφαρμοζόταν μέχρι τώρα από ταευρωπαϊκά θεσμικά όργανα στον τομέα της απασχόλησης, της κατάρτισης και της εργασίας είναιένα μοντέλο που δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες της σημερινής οικονομίας. Η ίδια ηστρατηγική ΕΕ 2020, καθώς και το βασικό μέσο της, το Κοινωνικό Ταμείο, θα πρέπει να λάβουνυπόψη ότι οι μόνες πολιτικές απασχόλησης και κατάρτισης που μπορούν να καταστήσουν τηδαπάνη των ευρωπαϊκών πόρων βιώσιμη είναι εκείνες που αποσκοπούν υποχρεωτικά στην κάλυψητων τοπικών αναγκών και στην ενίσχυση και διατήρηση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεωνως του ακρογωνιαίου λίθου της ευρωπαϊκής οικονομίας. Στο μέλλον, θα πρέπει να δίνουμε πολύπερισσότερη προσοχή απ’ ό,τι μέχρι τώρα, στο πλαίσιο του Κοινωνικού Ταμείου και ολόκληρηςτης στρατηγικής ΕΕ 2020, στην τοπική διάσταση και τις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες συνιστούντο 99% του οικονομικού ιστού της Ευρώπης. Προσδοκώντας ότι η προσέγγιση της Ένωσης σεαυτά τα ζωτικώς σημαντικά θέματα θα αλλάξει, ψηφίζω υπέρ του ψηφίσματος.
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος πουυπέβαλε η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,διότι είναι αναγκαία η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) και η αύξηση τηςαποτελεσματικότητάς του, ειδικά κατά τη διάρκεια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης,καθώς αυτό το ταμείο είναι ένα από τα κύρια χρηματοδοτικά μέσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατην καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Επίσης, είναι πολύ σημαντικόνα βελτιωθούν οι χρηματοδοτικές διαδικασίες του ΕΚΤ, διότι αυτό θα επέτρεπε στα κράτη μέληνα χρησιμοποιούν το ΕΚΤ πιο εύκολα και αποτελεσματικά για να επενδύσουν στις εργασιακέςδεξιότητες, στην απασχόληση και στις δραστηριότητες επαγγελματικής κατάρτισης καιεπανειδίκευσης, με στόχο τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας. Θαήθελα επίσης να επιστήσω προσοχή στο ότι είναι πολύ σημαντικό να κατανείμει η Επιτροπή ταχρήματα της ΕΕ που προορίζονται για το ΕΚΤ με στοχοθετημένο τρόπο, διότι μόνο τότε θαμπορέσει αυτό το μέσο να βοηθήσει άμεσα τους πολίτες να αποκτήσουν θέσεις απασχόλησης,να βρουν καλύτερες θέσεις εργασίας, να ξεπεράσουν τη φτώχεια, να αποφύγουν τον κοινωνικόαποκλεισμό και να ζήσουν τη ζωή τους με πληρότητα. Επιπλέον, μόνο ένα αποτελεσματικότεροκαι ισχυρότερο ΕΚΤ μπορεί να οδηγήσει στην εφαρμογή των στόχων της στρατηγικήςΕυρώπης 2020 στους τομείς της απασχόλησης και των κοινωνικών υποθέσεων και να συμβάλειστη μείωση της ανεργίας και της φτώχειας στην Ευρώπη.
Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με το μέλλοντου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για πολλούς λόγους. Πρώτον, εκτιμώ το ότι το ψήφισματου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναγνωρίζει ότι τα διαρθρωτικά ταμεία εξακολουθούν κατάβάση να είναι οι κυριότεροι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για τη χρηματοδότηση στόχων στοντομέα της κοινωνικής πολιτικής. Ταυτόχρονα, υποστηρίζω την έκκληση που απευθύνεται στηνΕπιτροπή, η οποία τονίζει την ανάγκη για αλληλεξάρτηση με άλλα προγράμματα και υποστήριξητης συνοχής μεταξύ όλων των πολυετών προγραμμάτων-πλαισίων, όπως είναι το Daphne, το
Progress, το πρόγραμμα για τη δημόσια υγεία και το πρόγραμμα «Ευρώπη για τους πολίτες».Εξίσου σημαντική είναι η έκκληση προς την Επιτροπή να ενισχύσει τις δυνατότητες τωνδιαρθρωτικών ταμείων μέσω της απλούστευσης, ευελιξίας και βελτίωσης των διαδικασιών, μεέμφαση στη διάσταση της κοινωνικής ένταξης, προκειμένου να βοηθηθούν τα κράτη μέλη ναβελτιστοποιήσουν τα αποτελέσματα των κοινωνικών πολιτικών και των πολιτικών απασχόλησηςκαι να δημιουργήσουν βιώσιμη ανάπτυξη. Τέλος, υποστήριξα αυτό το ψήφισμα του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου, διότι τονίζει ότι η περιφερειακή πολιτική και η κοινωνική πολιτική της ΕΕ είναιαλληλένδετες και ότι, για να επιτύχει η στρατηγική Ευρώπη 2020, πρέπει να διαμορφωθεί ένασαφές πλαίσιο για την επίτευξη της συνοχής ανάμεσα σε όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές και ταδιαρθρωτικά ταμεία, ένας στόχος που τίθεται στο ψήφισμα ως πρόκληση για την Επιτροπή.
Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο διαδραματίζει ζωτικόρόλο στην κοινωνική συνοχή συμβάλλοντας στην ενσωμάτωση των εργαζομένων στις περιφέρειεςτης Ευρώπης. Η δράση του προς όφελος των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, της εκπαίδευσηςκαι της επαγγελματικής κατάρτισης είναι ουσιαστική για την επιτυχία της στρατηγικής ΕΕ 2020.Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου θα μπορούσε, ωστόσο, να ενισχυθεί περαιτέρω.Η μελλοντική αρχιτεκτονική των διαρθρωτικών ταμείων για την περίοδο 2014-2020 θα πρέπεινα λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού του ταμείου. Θα μπορούσαν ναπροβλεφθούν ορισμένες προσαρμογές. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διατηρηθεί το ΕυρωπαϊκόΚοινωνικό Ταμείο στο πλαίσιο των γενικών κανονισμών για τα διαρθρωτικά ταμεία, όπως ισχύεισήμερα. Αν αποκτήσει δικό του νομοθετικό πλαίσιο αναπόφευκτα αυτό θα έχει ως συνέπεια τονκατακερματισμό των ευρωπαϊκών πολιτικών και τη δημιουργία περιττών επιπλοκών για τουςδικαιούχους. Η συνεκτικότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής πρέπει να συμβαδίζει με έναολοκληρωμένο όραμα στόχων και πόρων, το οποίο απαιτεί μεγαλύτερη συνέργεια μεταξύ τωνμηχανισμών. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει συνεπώς να συνεχίσει να υπάγεται στονβασικό κανονισμό με τις γενικές διατάξεις για τα ταμεία, με δικούς του κανόνες, ασφαλώς, αλλάσε καμία περίπτωση με δικό του προϋπολογισμό.
Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείοδιαδραματίζει ζωτικό ρόλο στη βελτίωση των ευκαιριών σταδιοδρομίας και απασχόλησης, μετην προώθηση της προσαρμογής των προσόντων των εργαζομένων στις απαιτήσεις της αγοράςεργασίας και με την ενσωμάτωση των εργαζομένων στην αγορά εργασίας, καθώς και την ενίσχυσητης κοινωνικής ένταξης. Είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν το ΕυρωπαϊκόΚοινωνικό Ταμείο για να επενδύσουν στις εργασιακές δεξιότητες, στην απασχόληση, στηνκατάρτιση και την επανειδίκευση, με στόχο τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεωνεργασίας.
Οι στόχοι και οι επιδιώξεις της στρατηγικής EU 2020 μπορούν να επιτευχθούν με τηχρησιμοποίηση του μηχανισμού αυτού για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ)και για την προσαρμογή των εκπαιδευτικών συστημάτων και της επαγγελματικής εκπαίδευσηςκαι κατάρτισης (ΕΕΚ) στις ανάγκες των ΜΜΕ. Πρέπει να δοθεί σημαντική έμφαση στονεκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών συστημάτων και της ΕΕΚ, στην αξιοπρεπή εργασία,συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της επισφαλούς και αδήλωτης εργασίας, στην ισότητατων φύλων και τη δημιουργία προϋποθέσεων για τη συμφιλίωση εργασίας και ιδιωτικής ζωής,καθώς και στην εξασφάλιση ότι όσοι είναι σήμερα αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας θαμπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτήν.
Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς . – Ψήφισα αποχή στην Έκθεση γιατί ενώ απαιτείτην αναπροσαρμογή και την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, θέτει το Ταμείοστην υπηρεσία των στόχων της στρατηγικής 'Ευρώπη 2020'. Γνωρίζουμε όλοι μας ότι τοΕυρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο “ιδρύθηκε με σκοπό τη μείωση των διαφορών ευημερίας και
επιπέδου ζωής στα κράτη μέλη και τις περιφέρειες της Ε.Ε., προωθώντας έτσι την οικονομική καικοινωνική συνοχή”. Ωστόσο, σήμερα που η οικονομική κρίση βυθίζει, ακόμα πιο πολύ, την ΕΕστην ύφεση και την ανεργία, στο κλείσιμο επιχειρήσεων και βιομηχανιών, στη φτώχεια και τονκοινωνικό αποκλεισμό – παρά την επικοινωνιακού χαρακτήρα κήρυξη από την ΕΕ του 2010 ωςέτους καταπολέμησης της φτώχειας – αυτός ο σκοπός αμφισβητείται. Είναι απαραίτητο επομένωςνα προχωρήσει άμεσα η αναπροσαρμογή των προτεραιοτήτων, όλων των Ευρωπαϊκών Ταμείων,καθώς και του ΕΚΤ προς όφελος των πολιτών και των κοινωνιών της Ευρώπης και όχι να εξυπηρετείτη στρατηγική 'Ευρώπη 2020' η οποία είναι συνέχεια της αποδεδειγμένα αποτυχημένηςστρατηγικής της Λισσαβόνας. Ορισμένα σημεία της Έκθεσης, όπως για παράδειγμα η προσαρμογήτων εκπαιδευτικών συστημάτων και της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) στιςανάγκες των επιχειρήσεων, υπηρετούν ξεκάθαρα τις ανάγκες της αγοράς και όχι των ευρωπαίωνπολιτών.
Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα διαρθρωτικάταμεία εξακολουθούν κατά βάση να είναι οι κυριότεροι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για τηνεπιδίωξη κοινωνικών στόχων, πιστεύω ότι η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή πρέπεινα ενισχυθεί βελτιώνοντας την απασχολησιμότητα και τις ευκαιρίες απασχόλησης μέσω τηςενθάρρυνσης υψηλού επιπέδου απασχόλησης και της παροχής μεγαλύτερου αριθμού θέσεωνεργασίας καλύτερης ποιότητας.
Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι πιστεύωότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει να αποτελεί το κυριότερο χρηματοδοτικό μέσογια την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Είναι σημαντικό τα κράτη μέλη ναχρησιμοποιήσουν αυτό το ταμείο για να επενδύσουν στις δραστηριότητες επαγγελματικήςκατάρτισης και επανειδίκευσης με στόχο τη βελτίωση των προσόντων των εργαζομένων και τηδημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας.
Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή κατάσταση τηςαπασχόλησης στην Ευρώπη, με τα ποσοστά ανεργίας να ανέρχονται σε επίπεδα ρεκόρ στα διάφορακράτη μέλη, πιστεύω ότι οι στόχοι της στρατηγικής Ευρώπη 2020 μπορούν να επιτευχθούνχρησιμοποιώντας το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) για τη στήριξη των μικρομεσαίωνεπιχειρήσεων (ΜΜΕ) και για την προσαρμογή του συστήματος επαγγελματικής εκπαίδευσης καικατάρτισης στις ανάγκες των επιχειρήσεων προκειμένου να βελτιωθεί η απασχολησιμότητα τωνεργαζομένων. Η επιτυχία της στρατηγικής Ευρώπη 2020 εξαρτάται από την ανταγωνιστικότητατων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και βιομηχανιών, καθώς και από την οικονομική δυναμική στονκόσμο μετά την κρίση. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μαςστη ζωτικότητα και τον δυναμισμό των επιχειρήσεων (ειδικά των ΜΜΕ και των τεχνολογικών καιεπιστημονικών βιομηχανιών) και στην κατάλληλη κατάρτιση των εργαζομένων μας. Άποψή μουείναι ότι το ΕΚΤ θα πρέπει να υπηρετεί αυτούς τους στόχους και γι’ αυτό υποστηρίζω απόλυτατην έμφαση που δίνει αυτό το ψήφισμα στη σημασία της κατάρτισης και της εκπαίδευσης ωςμέσων για την καταπολέμηση της φτώχειας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, μετη δημιουργία πλούτου και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Λόγω των συνεπειών της τρέχουσαςοικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η καταπολέμηση της ανεργίας και του κοινωνικούαποκλεισμού προσέλκυσε την ιδιαίτερη προσοχή των ευρωπαίων πολιτών και των ευρωπαϊκώνθεσμικών οργάνων. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) είναι διπλάσημαντικό για τη δυνατότητα επίτευξης των στόχων της στρατηγικής ΕΕ 2020. Σήμερα, δίνεταιιδιαίτερη έμφαση στην κατάρτιση και στις επαγγελματικές δεξιότητες προκειμένου να επιτευχθείέξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, σε συνδυασμό με την καινοτομία καιτον δυναμισμό μεταξύ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ). Ο στόχος είναι η προώθηση
περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας, με στόχο την εξάλειψη των καταστάσεων φτώχειαςκαι κοινωνικού αποκλεισμού. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να επαναλάβω ότι είναι σημαντικό καιεπιτακτικό να καταστεί το ΕΚΤ πιο ευέλικτο, απλό και προσαρμόσιμο, όπως τα άλλα διαρθρωτικάταμεία, ώστε να προωθηθεί μια πιο αποτελεσματική απάντηση στη νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητακαι στα νέα κοινωνικά προβλήματα.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πιστεύουμε ότι το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο (ΕΚΤ) θα πρέπει να υποστηρίζει τα μέτρα που εγκρίνονται από τα κράτη μέλη για ναενθαρρύνει την απασχόληση, να προωθήσει την ποιότητα της εργασίας σε όλες τις πτυχές της(κατάρτιση, εργασιακές συνθήκες, συμβατικές σχέσεις, εργασιακές ώρες και οργάνωση εργασίας)και να συμβάλει στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και διαφορών στην κατανομή τουεισοδήματος.
Μια αύξηση των πόρων του ΕΚΤ θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίτευξη των στόχων τηςκοινωνικής ένταξης, της καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, καθώςκαι της εκπαίδευσης και κατάρτισης, συμβάλλοντας επίσης στην οικονομική και κοινωνικήσυνοχή.
Το ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα από το Κοινοβούλιο επισημαίνει ορισμένα από αυτά ταμέτρα. Δίνει έμφαση στα βασικά ζητήματα στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί το ΕΚΤ και εφιστάτην προσοχή στην ανάγκη συνέχισης των «προσπαθειών για την επίτευξη της κοινωνικής συνοχής».Ωστόσο, χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα από τους πόρους του ΕΚΤ. Πρέπει να αλλάξουμεπολιτικές. Πρέπει να απαλλαγούμε από το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης και να τοαντικαταστήσουμε με ένα πρόγραμμα πραγματικής προόδου και κοινωνικής ανάπτυξης.
Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Η Ιρλανδία έλαβε χρηματοδοτική στήριξηύψους άνω των 7 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο από το έτος ένταξής της στηνΕυρωπαϊκή Ένωση το 1973. Αυτά τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για την αντιμετώπισητης μακροχρόνιας και της νεανικής ανεργίας. Στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματοςτης ΕΕ «ανάπτυξη ανθρωπίνων πόρων» για την Ιρλανδία την περίοδο 2007-2013, η ΕυρωπαϊκήΈνωση χορηγεί 375 εκατ. ευρώ στην Ιρλανδία μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Αυτότο πρόγραμμα έχει συνολικό προϋπολογισμό 1,36 δισ. ευρώ. Αυτά τα χρήματα χρησιμοποιούνταιγια την παροχή μαθημάτων κατάρτισης για τους ανέργους, τα άτομα με αναπηρία, τα άτομα πουεγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο και όσους βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας. Ζούμεσε μια εποχή παγκοσμιοποίησης. Για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες πουδημιουργεί η παγκοσμιοποίηση για το ιρλανδικό εργατικό δυναμικό, το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο στην Ιρλανδία υποστηρίζει επίσης προγράμματα κατάρτισης για διά βίου μάθηση, ταοποία μπορούν να προσαρμόζονται ανάλογα με τα δεδομένα μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράςεργασίας.
Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τομέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ). Το ΕΚΤ αποτελεί βασικό παράγοντα στηνευρωπαϊκή κοινωνική συνοχή, στηρίζοντας την απασχόληση, την ενσωμάτωση των εργαζομένωνστην αγορά εργασίας και την επαγγελματική κατάρτιση. Σε αυτό το κείμενο, εκφράσαμε ρητάτην αντίθεσή μας στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διαχωριστεί το ΕΚΤ από τα άλλαταμεία. Μάλιστα, θα έπρεπε να ακολουθήσουμε την αντίθετη πρακτική: αυτό το ταμείο πρέπεινα είναι στενά συνδεδεμένο με τα υπόλοιπα, ειδικά με τα μέσα περιφερειακής πολιτικής,προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητά του. Εκφράσαμε την υποστήριξή μας στηνπροσπάθεια να καταστεί το ΕΚΤ ένα αποτελεσματικότερο, απλουστευμένο και διαφανές μέσο,το οποίο πρέπει να συνεχίσει να ενεργεί ως ισχυρός καταλύτης για την οικοδόμηση μιαςκοινωνικής Ευρώπης. Το ΕΚΤ πρέπει είναι να ικανό να συμβάλει στην καταπολέμηση της φτώχειας
και του κοινωνικού αποκλεισμού συνολικά και πρέπει να μπορεί να επιτύχει τους στόχους τηςΕΕ σε αυτόν τον τομέα.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) αποτελεί τοκυριότερο χρηματοδοτικό μέσο για τη συμβολή στην κοινωνική ένταξη και στην ενσωμάτωσηστην αγορά εργασίας. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αυτό το ψήφισμα επικεντρώνεται υπερβολικάστον ρόλο του ΕΚΤ για την ενίσχυση της απασχόλησης και όχι αρκετά στον βασικό του ρόλοπου συνίσταται στην υποστήριξη της ενσωμάτωσης των ευάλωτων ομάδων, την οποία η ομάδαμου, οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, ανέκαθεν υποστήριζαν σθεναρά. Αντ’ αυτού, είναι πολύσημαντικό να εστιάσουμε τη στήριξη του ΕΚΤ στις ευάλωτες ομάδες που υποφέρουν τα μέγισταλόγω της οικονομικής ύφεσης.
Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση ισχυρίζεται ότιπροστατεύει την αξιοπρεπή εργασία και αγωνίζεται κατά της επισφαλούς εργασίας. Μπορεί νατο ισχυρίζεται, αλλά πρέπει να έχουμε στη διάθεσή μας και τους πόρους για να το επιτύχουμε.Η στρατηγική Ευρώπη 2020 βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτόν τον ισχυρισμό.Ποιο αποτέλεσμα μπορούν να έχουν πραγματικά όλες αυτές οι συζητήσεις; Κανένα. Γιατίπαραθέτουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φτωχοί και δεν λέμε τίποτα για εκείνα πουπροκαλούν οι πλούσιοι; Αυτό το κείμενο κηρύττει την υποκρισία.
Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) είναι το κατ’ εξοχήνμέσο που επιτρέπει τη δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης, την προώθηση της προσαρμογήςτων προσόντων των εργαζομένων στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και την ενσωμάτωση τωνεργαζομένων στην αγορά εργασίας, καθώς και την ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης. Ως εκτούτου, είναι ζωτικής σημασίας να επιτύχει η Ευρωπαϊκή Ένωση τους στόχους που τέθηκαν στηστρατηγική Ευρώπη 2020 για τον τομέα της απασχόλησης και των κοινωνικών υποθέσεων.Συνεπώς, η ενδυνάμωση αυτού του σημαντικού μέσου είναι απαραίτητη για να υλοποιήσουμεσωστά την καθορισμένη στρατηγική, ενισχυμένη με τη στήριξη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις(ΜΜΕ), οι οποίες είναι η κινητήριος δύναμη ολόκληρης της οικονομίας και οι κύριες υπεύθυνεςγια την οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη, καθώς και για τη δημιουργία απασχόλησης.
Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (LV) Στη Λετονία, η χρηματοδότηση του ΕυρωπαϊκούΚοινωνικού Ταμείου έχει γίνει αντικείμενο πολιτικής και οικονομικής κερδοσκοπίας. Ορισμένοιανέντιμοι δημόσιοι υπάλληλοι πλουτίζουν από τους πόρους που προορίζονται για την κατάρτισηκαι την επανειδίκευση. Τα νεοϊδρυθέντα κέντρα κατάρτισης και άλλα μη εξουσιοδοτημέναιδρύματα απλώς «ξεπλένουν» τα χρήματα που προορίζονται για την κατάρτιση των ανέργων καιάλλων ομάδων με χαμηλά εισοδήματα, ενώ τα προσόντα των εκπαιδευτών συχνά δενανταποκρίνονται στα αναγκαία πρότυπα. Τα δίδακτρα που χρεώνονται από ορισμένα «κέντρακατάρτισης» είναι υψηλότερα και από αυτά του Πανεπιστημίου της Λετονίας. Το ΕυρωπαϊκόΚοινωνικό Ταμείο καλείται να πληρώσει γι’ αυτήν την κατάσταση αδιαφορίας. Υποστήριξα αυτότο ψήφισμα. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η παράγραφος 15, στην οποία το ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο «καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τις δυνατότητες των διαρθρωτικών ταμείων μέσωτης απλούστευσης, ευελιξίας και βελτίωσης των διαδικασιών … προκειμένου να βοηθηθούν τακράτη μέλη να βελτιστοποιήσουν τα αποτελέσματα των κοινωνικών πολιτικών και των πολιτικώναπασχόλησης και να δημιουργήσουν βιώσιμη ανάπτυξη». Ψήφισα «υπέρ» με την ελπίδα ότι θαδημιουργηθεί ένας μηχανισμός εποπτείας που θα τιμωρεί τους ανέντιμους πολιτικούς φορείς.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Γίνονται προσπάθειες να μειωθούν οι οικονομικέςκαι κοινωνικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών που χρησιμοποιούν το Ευρωπαϊκό ΚοινωνικόΤαμείο. Σε αυτό το πλαίσιο, η έναρξη με μέτρα σχετικά με τα προσόντα είναι πολύ πιο προορατικήως προς την εργασιακή ασφάλεια και την εύρεση εργασίας για τους ευρωπαίους εργαζόμενους.
Πρέπει να αξιοποιήσουμε πλήρως το δυναμικό που ήδη έχουμε, έτσι ώστε οι κλάδοι του εμπορίουκαι της βιομηχανίας να μην μπορούν να εισάγουν τεράστιους αριθμούς φθηνών ξένων ειδικώνμε πρόφαση την έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων. Σχετικά με αυτό το θέμα, οι διάφορες«κάρτες» που εξετάζονται θα πρέπει επίσης να απορριφθούν. Ωστόσο, αν η μελέτη και εκτέλεσησχεδίων οδηγεί σε προβλήματα σε πολλές περιφέρειες, και αν το γαλλικό πρόγραμμα κατάρτισηςΣΔΙΤ, επί παραδείγματι, τελεί εν αναμονή πληρωμών εδώ και τρία χρόνια λόγω μιας αλλαγήςαρμοδιοτήτων στις υπηρεσίες των Βρυξελλών, το ταμείο δεν εκπληρώνει την αποστολή του. Ενπάση περιπτώσει, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι χρειάζεται να δοθεί μεγαλύτερη προσοχήστις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ως τους «πραγματικούς» εργοδότες. Καθώς αυτό το ψήφισμαουσιαστικά συμφωνεί με αυτές τις παρατηρήσεις αλλά έχει ορισμένες ελλείψεις, απείχα από τηνψηφοφορία.
Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψηφίσαμε σήμερα, στην Ολομέλεια, επί μιαςπρότασης ψηφίσματος σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Όπως είναιγνωστό, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο διαδραματίζει βασικό ρόλο στη στήριξη της στρατηγικήςΕυρώπη 2020, κύριος στόχος της οποίας είναι να επιτύχει ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, μείωσητης φτώχειας, αύξηση της απασχόλησης και του επιπέδου κατάρτισης με τελικό στόχο τηδημιουργία νέων και καλύτερων θέσεων εργασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, η πρωταρχική σημασίατου ταμείου ως μέσου πολιτικής και η διπλή αξία του, όσον αφορά τη στήριξη της πολιτικήςαπασχόλησης και της πολιτικής συνοχής, αφενός, και την πραγματική και αρμονική περιφερειακήανάπτυξη, αφετέρου, είναι κατανοητή. Αυτή η τελευταία πτυχή –και ολοκληρώνω– είναι ιδιαίτερηςσημασίας, διότι δεν μπορούμε να πούμε ότι η Ευρώπη είναι πραγματικά ολοκληρωμένη, συνεκτικήκαι ενωμένη αν όλες οι κοινότητες από τις οποίες απαρτίζεται δεν είναι πραγματικά αναπτυγμένεςκαι δεν έχουν επιτύχει ένα επίπεδο ανάπτυξης όσο το δυνατόν πιο σταθερό και ομοιόμορφο.Συγκεκριμένα, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις περιφέρειες της Νότιας Ευρώπης – η κινητοποίηση τωνπόρων για τις περιφέρειες της Ανατολικής Ευρώπης, όσο ορθή και δέουσα και αν είναι, δεν πρέπεινα γίνεται εις βάρος εκείνων των περιφερειών που αποτελούν την καρδιά και την ψυχή τηςΕυρώπης.
Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίξαμε το κείμενο που, μεταξύάλλων, επισημαίνει τον βασικό ρόλο που έπαιξε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) όσοναφορά τη βελτίωση της απασχόλησης και των ευκαιριών απασχόλησης, την προώθηση τηςπροσαρμογής των προσόντων των εργαζομένων στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και τηνενσωμάτωση των εργαζομένων στην αγορά εργασίας, καθώς και την ενίσχυση της κοινωνικήςένταξης. Εφιστά προσοχή στις τέσσερις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση πουεγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και επικροτεί το γεγονός ότι οι στόχοι περιλαμβάνουντην προώθηση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της φτώχειας σε πλαίσιοένταξης/επανένταξης στην επαγγελματική ζωή μέσω της κατάρτισης. Επίσης τονίζει ότι, για ναείναι αξιόπιστη η στρατηγική, χρειάζεται να συντελεστεί σημαντική πρόοδος στην κατεύθυνσητης επίτευξης των στόχων και επιδιώξεων της Ευρώπης 2020, ιδίως στον τομέα της απασχόλησηςκαι των κοινωνικών υποθέσεων.
Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Το ψήφισμα είναι εξαιρετικά σημαντικό, διότι εφιστάτην προσοχή στον βασικό ρόλο που διαδραματίζει το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο όσον αφοράτη βελτίωση της απασχόλησης και την ποιότητα της εργασίας. Αποδίδει μεγάλη σημασία σταεκπαιδευτικά συστήματα και στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση (ΕΕΚ), στην αξιοπρεπήεργασία, στην ισότητα των φύλων και στην εξασφάλιση ότι όσοι είναι σήμερα αποκλεισμένοιαπό την αγορά εργασίας θα μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτήν. Δυστυχώς, η κρίσηκατέστησε ακόμη δυσκολότερη την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας και αποτέλεσε τηναιτία για την οποία οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας έχασαν τις θέσεις εργασίας τους. Είναι
σημαντικό να ενισχυθούν οι δυνατότητες των διαρθρωτικών ταμείων, προκειμένου ναυποστηριχθούν όσοι είναι σήμερα αποκλεισμένοι, βελτιστοποιώντας έτσι τα αποτελέσματα τωνκοινωνικών πολιτικών και δημιουργώντας βιώσιμη ανάπτυξη προς όφελος όλων.
Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ)είναι η προώθηση των ευκαιριών απασχόλησης και της γεωγραφικής και επαγγελματικήςκινητικότητας των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και η διευκόλυνση τηςβιομηχανικής αλλαγής και των αλλαγών στα συστήματα παραγωγής. Για τον σκοπό αυτόν, ηεπαγγελματική κατάρτιση και επανειδίκευση είναι ύψιστης σημασίας, ειδικά σε μια περίοδοοικονομικής κρίσης και αυξανόμενης ανεργίας όπως αυτή που διανύουμε σήμερα. Ο στόχος τουΕΚΤ είναι η βελτίωση των ευκαιριών απασχόλησης των εργαζομένων και η βελτίωση του επιπέδουδιαβίωσής τους. Ως εκ τούτου, πρόκειται για έναν απαραίτητο μηχανισμό. Η δημιουργίααπασχόλησης και η προώθηση της απασχολησιμότητας αποτελούν μέσα για την επίτευξη τουστόχου της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στην Ένωση. Οι συνέργειες ανάμεσαστις διάφορες πολιτικές της ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρυνθούν, προκειμένου να επιτευχθούν οιστόχοι ανάπτυξης και απασχόλησης της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Ωστόσο, δεν είμαι υπέρτου διαχωρισμού του χρηματοδοτικού συστήματος του ΕΚΤ από τα άλλα διαρθρωτικά ταμεία,με δικούς του κανόνες και προϋπολογισμό. Είμαι της γνώμης ότι θα είναι ευκολότερη η επίτευξησυνεργειών αν δεν προχωρήσουμε σε αυτόν τον διαχωρισμό των ευρωπαϊκών ταμείων, αλλάεπικεντρωθούμε αντ’ αυτού στη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των διάφορων μέσων καιστην πιο αποδοτική χρησιμοποίησή τους.
Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Στο πλαίσιο της σημερινής συζήτησης για τομέλλον της πολιτικής συνοχής μετά το 2013, αυτό το ψήφισμα εκφράζει τη δέσμευση τουΚοινοβουλίου να διασφαλίσει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα παραμείνει μέρος τηςγενικής στρατηγικής για τη χρηματοδότηση της συνοχής. Υπάρχει, ωστόσο, ανάγκη για αυξημένηευελιξία και απλούστευση των κανόνων που διέπουν το ταμείο. Το ΕΚΤ μπορεί να λειτουργήσειως το βασικό μέσο για την επίτευξη της στρατηγικής Ευρώπη 2020 εστιάζοντας την προσοχήστα προσόντα και στις θέσεις εργασίας στην ΕΕ. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να διασφαλίσουμεότι το ΕΚΤ θα παραμείνει μέρος της πολιτικής συνοχής.
Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιουπερψήφισε το ψήφισμα σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ).
Σε μια εποχή όπου το ΕΚΤ τίθεται υπό αμφισβήτηση, ιδίως από τον Πρόεδρο της Επιτροπής, οοποίος θέλει να το ενσωματώσει σε ένα πολύ μεγαλύτερο ταμείο με αποδυναμωμένους στόχους,η υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το ΕΚΤ είναι σημαντική.
Το ψήφισμα υποστηρίζει τον ρόλο του ΕΚΤ στην περιφερειακή και κοινωνική πολιτική της ΕΕκαι ζητά την απλούστευση των διαδικασιών κατανομής πόρων. Πράγματι, αυτές οι άκρωςπεριοριστικές διαδικασίες δεν διευκολύνουν την κατανομή πόρων με τρόπο πραγματικάπροσαρμοσμένο στις ανάγκες των πολιτών και επίσης οδηγούν σε μη κατανάλωση των πιστώσεων,ιδίως στη Γαλλία, πράγμα που από μόνο του αποτελεί σκάνδαλο.
Εκφράζω την απογοήτευσή μου, ωστόσο, διότι το ψήφισμα αναβιώνει, μεταξύ άλλων, το δόγματου «εκσυγχρονισμού των εκπαιδευτικών συστημάτων» και ζητά την προσαρμογή τουςαποκλειστικά στις ανάγκες των εταιρειών, προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσβαση στην αγοράεργασίας.
Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο διαδραματίζειβασικό ρόλο στη βελτίωση της απασχόλησης και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Υποστηρίζωτις προτεραιότητες που επισημαίνονται στην πρόταση ψηφίσματος για τον εκσυγχρονισμό των
εκπαιδευτικών συστημάτων (συμπεριλαμβανομένης της επέκτασής τους ώστε να περιλαμβάνουντην κατάρτιση που είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες των ΜΜΕ), την προώθηση της αξιοπρεπούςεργασίας και, φυσικά, την ισότητα των φύλων μέσω της δημιουργίας προϋποθέσεων για τονσυνδυασμό επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής. Πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθειαγια να εξασφαλιστεί ότι οι πολιτικές και οι μηχανισμοί της ΕΕ θα λειτουργούν με συντονισμένοτρόπο και σε πλαίσιο αμοιβαίας υποστήριξης (παράγραφος 13 της έκθεσης).
Πρόεδρος. – Τα πρακτικά της ημερήσιας συνόδου θα υποβληθούν προς έγκριση στο ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο κατά την έναρξη της προσεχούς περιόδου συνόδου.
Αν δεν υπάρχουν αντιρρήσεις, τα ψηφίσματα που εγκρίθηκαν στη σημερινή συνεδρίαση θαδιαβιβασθούν άμεσα στους αποδέκτες και τα όργανα που ορίζονται σε αυτά.
14. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
15. Διαβίβαση των κειμένων που εγκρίθηκαν κατά τη σημερινή συνεδρίαση: βλ. ΣυνοπτικάΠρακτικά
16. Χρονοδιάγραμμα των προσεχών συνεδριάσεων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
17. Διακοπή της συνόδου
Πρόεδρος. – Κηρύσσω τη λήξη της συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
