2004 - 2010 National Film, Television&Theatre School in Łdź photography, master’s diploma1998 - 2004 Academy of Fine Arts in Warsaw, interior design, master’s diploma01.03.2002 – 13.06.2002 Accademia di Belle Arti Pietro Vanucci Perugia, Itally, Program Sokrates Erasmusfrom 2008 - member of Videpunkt www.videopunkt.org

CV

2010:

* Po prostu patrz, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warsaw.

* Martha, Galeria Studio, PKiN, Warsaw.

* Manufaktura Fotografii, Przegląd Szkół Fotograficznych, Photo Festival in Łódź.

2009:

* From Collection of Dariusza Bieńkowski, Atlas Sztuki, Lodz.

* Art in Cinema in Tour, Galeria Arsenał, Białystok; Centre for Contemporary Art,

Ujazdowski Castle, Warsaw; Kino Passage, Lipsk; Galeria Stary Browar, Poznań;

Centre for Contemporary Art , Toruń; Kino Charlie, Lodz; Galeria Scena + Kino

Kryterium, Koszalin; BWA Galeria Sanocka, Sanok; Bałtycka Galeria Sztuki, Ustka;

Galeria Szara, Cieszyn; Kronika, Bytom; Galeria Biała, Lublin; BWA, Zielona Góra.

2008:

* Betrekkelijk, Relatieve vochtigheid, Stadsmuseum Leidschendam-Voorburg

(Swaensteyn), Voorburg.

* Venus, Photomonth in Cracow.

* Efekt czerwonych oczu/Red-eye effect. Polish photography XXI century,

Centre for Contemporary Art, Ujazdowski Castle, Warsaw.

* Art in cinema, video-art projections in Pod Baranami Cinema, Cracow.

* Mężatki/The Married Women (with Karolina Breguła),

In focus – International Art Photography Festival in Vilnius.

* Tribute to the Themersons, Galeria Luksfera, Warsaw.

* Moja matka nie jest boska/My mother is not blessed, Bunkier Sztuki,

Gallery of Contemporary Art, Cracow.

* 6e Rencontres Internationales de photographie de Ghar El Melh, Tunis.

* Kobieta betyder kvinna, Uppsala Konsert & Kongress, Vaksala torg 1, Uppsala.

* Photographers of tomorrow, Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, Ośrodek Propagandy

Sztuki, Park im. H.Sienkiewicza.

* Self-portrait of young generation, Warsaw Photo Art Festival, Migawka, Warsaw.

* Off-off stream, Photomonth in Cracow.

selected exhibitions:

2007:

* Basen/The Swimming-pool, Museum of Cinematography, Photo Festival in Łódź.

* Czerwony namiot/The red tent, curators: Magdalena Przeździak, Katarzyna Żebrowska

(GALERIA LUKSFERA) The Photomonth in Cracow.

* Mężatki/The Married Women (with Karolina Breguła), Galeria Nowych Mediów,

Gorzów Wielkopolski

* Venus, Galeria Nowych Mediów, Gorzów Wielkopolski.

* Versus, FotoSpace, Festival WroclawNonStop.

* Mach dir ein Bild: Porträts aus Polen und Deutschland! WhiteBOX - Kultfabrik,

Monachium.

2006:

* Mężatki/The Married Women (with Karolina Breguła), Galeria Program, Warsaw.

* Love&Democracy, Centre for Contemporary Art Łaźnia, Gdańsk.

* Miniluksy, Galeria Luksfera, Warsaw.

* Manufaktura Fotografii, Photo Festival in Łódź.

* Warsaw Photo Art Festival, Galeria 65 Photography Gallery.

* Mach dir ein Bild: Porträts aus Polen und Deutschland! Traffic Gallery, Warsaw.

* Mężatki/The Married Women (with Karolina Breguła), Galeria FF, Łódź.

2005:

* Global attraction, The Supermarket of Art IV, Warsaw.

* Wroclawnonstop, II Festival of Young Art, Wrocław.

* Rudimentum imagines, Gallery FF in Łódź.

* Love&Democracy, Art. Poznań, National Art Faire, Poznań.

2001:

* Painting, Between us Gallery, Warsaw.

* Photography, Small Black Gallery, Warsaw.

in progress:

* Od-ciążone

p r o j e k t y

czerwony namiot

Projekt składa się z 28 fotografii, prezentowanych wewnątrz tytułowego Czer-

wonego Namiotu. Instalacja poświęcona jest przemianie zachodzącej w kobie-

cie w ciągu 28 dniowego cyklu menstruacyjnego. Na podstawie własnych do-

świadczeń i informacji dotyczących wybranych przeze mnie bogiń pogańskich

stworzyłam 28 autoportretów symbolicznych, będących podwójnymi portreta-

mi. Występuję z modelką będącą personifikacją wybranej bogini słowiańskiej.

Przeglądając się w ich 28 wizerunkach jak w zwierciadle próbuję odnaleźć w

sobie zapomniane aspekty kobiecości. Każdy z boginnicznych wizerunków re-

prezentuje inny fragment kobiecej tożsamości, związany z płodnością bądź to

z przemijaniem. Dodatkowo, chciałam pokazać jak duży wpływ mają na siebie

ludzie, zbliżając się do siebie. Jak człowiek zmienia się pod wpływem drugiej

osoby.

Jak silny wpływ ma relacja pomiędzy dwoma osobami nawet na ich wizerunek

zewnętrzny.

Każdy portret przypisany został jednemu z 28 dni w kalendarzu księżycowo-

menstruacyjnym.

Namiot w kształcie połówki koła symbolizuje swym kształtem kobiecość.

Nawiązuje też do kształtu Księżyca widzianego z perspektywy Ziemi. Metalo-

wa konstrukcja z zewnątrz przykryta jest płótnem w kolorze czerwonym. We-

wnątrz wyściełany jest czerwonym lnem. Kolor czerwony symbolizujący mi-

łość, żywotność, energię pobudza odczuwanie.

The project is composed of 28 pictures presented inside

the title Red Tent. The installation is dedicated to the chan-

ge which occurs in women within her 28 day menstrual cyc-

le. Based on my own experience and information related

to pagan goddess chosen by me I created 28 symbolic sel-

f-portraits which are double portraits.

I appear together with a model who is the personification of

the chosen pagan goddess. Looking at their 28 images as if

in the mirror, I was trying to find forgotten aspects of femini-

nity in myself. Each of pictures represents different fragment

of women’s identity related to fertility or passing.

Additionally, I wanted to show how big influence people

have on each other when they start becoming close; how hu-

man being changes under the influence of another person.

How strong impact has a relationship between two people

even for their external image appearance. Each of portraits

is ascribed to one day of the 28 days from the lunar–men-

strual calendar.

The shape of the tent: half circle symbolizes femininity. It

nity in myself. Each of pictures represents different fragment

of women’s identity related to fertility or passing.

Additionally, I wanted to show how big influence people

have on each other when they start becoming close; how hu-

man being changes under the influence of another person.

How strong impact has a relationship between two people

even for their external image appearance. Each of portraits

is ascribed to one day of the 28 days from the lunar–men-

strual calendar.

The shape of the tent: half circle symbolizes femininity. It

also refers to the shape of the Moon seen from perspective

of the Earth. Metal construction from the outside is covered

by red canvas. Inside it is upholstered by red linen. The red

colour symbolizes love, vitality, energy and stimulates sen-

sation.

ArtOF

WAR

Art

ArtArt of War – co nam dała wojna

Wojna zawsze jest traumą dla wszystkich narodów, które jej doświadczą.

Jednak Polska ma na tym polu i szczególne doświadczenia, i szczególne do

nich podejście. Poświęcenie, męczeństwo, bohaterstwo, cierpnie w imię

ważniejszej sprawy – to wszystko jest elementem naszej kultury i nieod-

łączną częścią naszego myślenia o historii. Opowieści o męczeństwie Pola-

ków i bezinteresownym bohaterstwie żołnierzy pojawiają się w podręczni-

kach, wypowiedziach polityków, filmach i rozmowach prywatnych. Gdy się

w nie wsłuchać, okazuje się jednak, że są patetyczne i złożone prawie wy-

łącznie z pustych sloganów. A w tym samym czasie, gdy jedni wielkimi sło-

wami mówią o polskich heroizmie, dla innych pamiątki i wspomnienia wo-

jenne to nic innego jak towar na sprzedaż.

Na całym świecie trwa zjawisko „wsysania” przez komercję tematów, do-

tąd uważanych za ważne i poważne. Jednak w Polsce rozdźwięk pomię-

dzy „oficjalnym” a „praktycznym” traktowaniem historii jest szczególnie

widoczny. I tego właśnie dotyczy projekt Oli Buczkowskiej pt. „Art of War”

– artystka w autorski sposób postanowiła zbadać, skomentować tę dziwną,

historyczno - komercyjną rzeczywistość.

A dokonuje tego na kilku poziomach i na w różnej formie, projekt skła-

da się bowiem z kilku współistniejących i dopełniających się części. Moty-

wem przewodnim projektu są małe „żołnierzyki” – doskonale chyba każ-

demu znane figurki żołnierzy, służące do zabawy. Buczkowska zrobiła z

nich biżuterię – kolczyki, naszyjniki, bransoletki. Przewrotność tego pomy-

słu polega na tym, że każdy żołnierzyk pomalowany jest na biało i każdego

„ozdabia” koralik, kamyk, drucik, kropla farby – wszystkie w kolorze czer-

wonym. Ewidentnie biżuteryjne dodatki w tym kontekście mogą być ro-

zumiane także jako rany, zadane żołnierzom. Ponadto taki dobór kolorów

nasuwa skojarzenie z bielą i czerwienią polskiej flagi. Taką biżuterię nosi

sama artystka, można ją też obejrzeć w gablocie – jak w sklepie jubiler-

skim.

Ta „żołnierska”, dość szokująca, gdy się jej przyjrzeć bliżej biżuteria w pro-

jekcie „Art of War” staje się cackiem, modnym gadżetem na prezentowa-

nych na wystawie zdjęciach, utrzymanych w stylistyce fotografii mody z

kolorowych magazynów. Współautorem zdjęć jest Przemek Dzienis. W

tych wysmakowanych, wystylizowanych obrazach zatraca się wieloznacz-

ność tej biżuterii – staje się ona po prostu elementem modowej kreacji.

W kraju, w którym z zadęciem i nabożną powagą obchodzi się rocznice

powstań i zakończonych zazwyczaj klęską zrywów narodowych odarcie z

ogólnie przyjętej „świętości” tematu wojennego jest szczególnie potrzeb-

ne. Ale i w innych krajach, nawet tych, w których historyczne i kulturowe

doświadczenia są odmienne, kontekst „przerabiania” traumy na komercyj-

ny gadżet jest dziś przecież tak samo aktualny. Tak samo wart zastanowie-

nia...

Anna Cymer

współutor zdjęu263 : Przemek Dzienis

http://www.sklep.delikatesy.org.pl/produkty/9

Art of War – what do we get out of wars.

War is a traumatic experience at all times, everywhere and to all the

nations that are ridden by its demons, yet Poland, by some unfavourable

dispensation, has had far more than a fair share of war-time atrocities

held in stock for mankind by Clio. Hence idiosyncratic attitudes and

allergic sensitivity whenever it comes to the war-related subjects; sacrifice,

martyrdom, heroism, and that inner strength stemming from belief that there

are things bigger that yourself that helped so many endure unendurable,

these are the cornerstones of Polish historical identity and culture. Tales of

the nation’s heroic sacrifice and audacity of its soldiers are - as they always

have been - ubiquitous and come out of politicians’ lips, pages of the history

textbooks, pop up every now and then amidst private conversations. But if

you actually lent an ear to get details, out of sheer curiosity, you would come

up with nothing but a worn out, empty slogans uttered with pompous pathos

which seems to have ousted true patriotic sentiment

Still, at the same time, when big voices indulge in their grandiose wording,

for others, war-time memories and memorabilia are nothing more than a

merchandise. The tendency is worldwide, to be sure, and many nations have

witnessed corrosion at the high-ends of their national discourses and saw

it spread further and penetrate deeper riding on the backs of insatiable

vendors whose greed-fueled entrepreneurial engines propels them further

and deeper still and has them biting ceaselessly at the national shrines,

devouring res sacra bit by bit. Nowhere, however, is the chasm between

the ‚official’ and ‚pragmatic’ handling of history as gaping as in Poland. The

above formulated observation constitutes the pivot of Ola Buczkowska’s

project „Art of War”, as she has chosen this authorial artistic means to

examine this strange ‚history-for-sale’ version of reality and comment upon

it.

The leading motive are miniature toy-soldiers - the very same known so

well to all boys and girls - only instead of fighting toy battles, they had

been enrolled by the artist as elements to a different kind of duties: they

were transformed into pieces of jewelry: thus, Buczkowska came up with

self-produced earrings, bracelets, necklaces - all composed of eddy-biddy

soldiers. Intriguing as it is, the plot has a twist…it resides in the fact that each

and every soldier of this uncanny army has been meticulously painted white

and each adorned with a single element; a bead, a drop of paint, a pebble -

all in vivid red.

One obvious reading is that they symbolize combat wounds, next comes an

immediate association with the white and the red of Polish national colours.

The pieces are actually worn by the artist herself but the proper exhibits are

displayed for window-licking in a glass show-case – just like those you might

find at the real Jeweler’s.

Upon closer examination, this perversely ‚military’ pieces of jewelry are

puzzling to say the least, but at the same time, with every second of

intimate eye-contact, the elements of the „Art of War” project become

cute gadgetry, nothing more than gems to please the eye - better yet, they

betray potential of becoming en vogue….In the country which pompously

celebrates each anniversary of yet another (self-inflicted )national disaster,

there certainly is room for little debunking in the war-related discourse. But

even the audiences from countries of altogether different historical and

cultural experiences, could easily relate to the issue of an on-going process

of producing sellable gadgets out of national traumas and might find it

accurate and maybe also beneficial to spare a thought or two contemplating

this phenomenon.

Anna Cymer

translation: Kuba Chmielewski

i n -tym-ny

i n -tym-ny

pamiętnik publiczny

Intymny pamięnik publiczny

2009

W społczny dialog mięzy tym, co intymne a tym, co publiczne, wprowa-

dzająnas  instalacje Oli Buczkowskiej - Intymny pamięnik publiczny, któ-

ra w autokomentarzu do swojej pracy stawia m.in. pytanie o współzesną-

skomercjalizowanąpotrzebę„buntu”, który moża seryjnie sprzedać– jak

łzienkowe płtki z napisami z publicznych toalet. Wkomponowane w eks-

kluzywne łzienki – spełione marzenia tak wielu Polaków – płtki z napisa-

mi: wulgaryzmami, wyznaniami miłśi, nagłmi przemyśeniami codzienno-

śi z napotkanych publicznych toalet. To takż z jednej strony obrazy bu-

rząe załżny porząek śiata superego, z drugiej obrazy ujawniająodwiecz-

nąpotrzebętworzenia znaków myśi, wyznań pragnień które stają siętek-

stem, stająsię„ciałm” – nadająmocy istnienia temu co intymne i skryte,

bliżze id i ego.

Anna Zarychta

http://fotofestiwal.com/2010/ola-buczkowska-2/

An Intimate Public Diary,

2009

The social dialogue between what is intimate and what is public is introdu-

ced to us by the installations made by Ola Buczkowska An Intimate Public

Diary who in her own comment to the work raises among others a question

concerning the contemporary commercialized need for ‘rebellion’ that can

be sold in bulks — like bathroom tiles from public toilets with some slo-

gans on them. Put into luxurious bathrooms — a dream of many Poles

which has come true — tiles with captions: vulgarisms, confessions of love,

sudden considerations of everyday reality encountered in public toilets.

What is also signifiant here is, on the one hand the fact that the images di-

sturb the assumed order of the superego world, and on the other hand, they

reveal the everlasting need to create signs of thoughts, confessions, desires

which, being transferred into a text, become ‘the body’ — give power of exi-

stence to what is intimate and secret, and by that association closer to id

and ego.

Anna Zarychta

mężatkiMężatki/ The married women

2006

Ola Buczkowska/Karolina Breguła

mężatki

Paweł  Leszkowicz

 tekst  z  katalogu  do  wystawy

Fotografie przedstawiają cielesne i emocjonalne relacje pomiędzy dwiema

kobietami. Film wideo umieszcza je w kontekście związków z mężczyznami.

Fotografie emanują kobiecością, sugerują intymne więzy pomiędzy autorkami.

W tych podwójnych autoportretach domowego życia zapisane są ślady doty-

ku, kontaktu cielesnego, snu, smutku, radości, pieszczoty i wzajemnego poro-

zumienia. Fotografie intensyfikują przestrzenie kobiecości. Przeważają sceny

związane z przyjemnością i relaksem. Film wideo zaskakuje, gdyż rozbija za-

mknięty kobiecy świat: okazuje się, że mężatki mają swoich mężczyzn, obec-

nych głównie poprzez głosy. Są zatem „poślubione” sobie nawzajem i swym

partnerom. W tym właśnie sensie jest to autobiograficzna praca o miłości i

przyjaźni, pomiędzy którymi zanikają granice. Jest to również obraz bezpie-

czeństwa i komfortu domowego życia w różnego rodzaju związkach. Fotogra-

fie koncentrują się na fragmentach kobiecych ciał i twarzy, w oddzieleniu lub

we wzajemnej relacji. Subtelna cielesność koloru powoduje, że zdjęcia są ni-

czym powierzchnia skóry, są niezwykle zmysłowe. Oglądając, prawie dotyka-

my, wchodząc do prywatnego kobiecego świata. Sposób kadrowania odsłania

jedynie fragmenty z życia bohaterek. Na wideo także nie pokazują nam swo-

ich mężczyzn, zaledwie sugerują ich obecność, filmując tylko połowę wnętrza.

Strategia obrazowania, podobnie jak tematyka, przesycona jest delikatno-

ścią. Kompozycje ujęte z zaskakujących punktów widzenia i z dużą ilością pu-

stej przestrzeni zostawiają wiele miejsca dla wyobraźni widzów. Artystki jed-

nocześnie odsłaniają i zasłaniają, całość jest niczym porozrzucane klatki fil-

mowe, z których można tworzyć różne narracje związków bliskości i erotyki.

Na filmie bohaterka troskliwie żegna się ze swoim wychodzącym z domu part-

nerem. One zostają same. Na jednej z fotografii obydwie siedzą za stołem, po-

grążone w rozmowie i zapatrzone w siebie. Ostatecznie w całej pracy dominu-

je wzajemna bliskość pomiędzy kobietami. W tych podwójnych związkach ar-

tystki odnalazły nie tylko swoją estetykę, ale i ciepło cielesnej, domowej prze-

strzeni, przede wszystkim zaś ochronę przed samotnością i afirmację własnej

intymności

„The photographs present both the fleshy physical and the sensitive emotion

between the two artists.  The video places them into a framework that illumi-

nates their relationships with men. The photographs both radiate femininity

and suggest intimate constraints between its creators.  When studying the

double self-portraits of a life at home, one can see the inscriptions of daily life

- everything from touch to connection, sadness to happiness, and mutual un-

derstanding to dreams. The photographs intensify spaces of femininity. Scenes

connected with pleasure and relaxation, outweigh any remaining scenes.  The

video displays a rare chance at voyeurism with its ability to tap into the

always- concealed world women.  In a sense, the piece is an autobiographi-

cal work about love and friendship and a piece in which limits disappear. The

photographs concentrate on mere fragments of the women’s bodies and faces,

in separate or communal relation to one another.  The subtle nude colors make

the pictures simulate the surface of one’s skin and therefore prove to be unusu-

ally sensual.  The style of composition shows only fragments of its character’s

lives, leaving the viewer with a longing and understanding with that of the

artist’s sentiment.   In the video, the women are able to eliminate their respec-

tive men and therefore only suggest their presence in the film. Their strategy,

similarly to their subject matter, is saturated with sensitivity.  Compositions are

taken from unusual points of view and include ample space.  Artists reveal and

hide simultaneously. Although the pieces are scattered frames of film, one can

create various narrations of both closeness and eroticism in its space but is

ultimately reminded of this shared closeness between two women.  In the dual-

ity of their relationship, the artists were not only able to uncover an array of

aesthetics but also a warmth of the body, a space in the home and most of all,

a protection from the loneliness and affirmation of intimacy.”

Text by Paweł Leszkiewicz and taken from the catalogue in conjunction with the

exhibition „Married Women.”

http://www.artprogram.art.pl/ARTISTS/BREGBUCZ/0’obrazy.htm