+ All Categories
Home > Documents > PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA...

PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA...

Date post: 28-Sep-2020
Category:
Upload: others
View: 6 times
Download: 0 times
Share this document with a friend
20
Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM MlSERET, PAENITET, PIGET, PUDET, TAEDET. (E. JoVé). MYSTEHIUM FiDEi. (J. Llobera). SCHOLASTICI ANGUSTIAE. (PhUoponus). COMMERCIUM EPISTULARE. DoMUS. (I. González). PALAESTRICUS EPHEBIS SUIS. SOMNIUM SCIPIONIS. ((J. M.* Mif). ScoPAS. (Phidiacus). INDEX RERUM. BiBLiOGRAPHiA. (Catalán.Mir). TESTIMONIOS AUTORIZADOS. Ordinarii atque Superiorum permissu AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 1 www.culturaclasica.com
Transcript
Page 1: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

Annus Sdiolaris II. Num. 18 1 9 3 1 - 1 9 3 2 Mense Junio a.NCMXXXU

PALAESTRA

LATINA

S U M M A R I U M

MlSERET, PAENITET, PIGET, PUDET, TAEDET. (E.

Jo Vé).

MYSTEHIUM FiDEi. (J. Llobera).

SCHOLASTICI ANGUSTIAE. (PhUoponus).

COMMERCIUM EPISTULARE.

DoMUS. (I. González).

PALAESTRICUS EPHEBIS SUIS.

SOMNIUM SCIPIONIS. ((J. M.* Mif).

ScoPAS. (Phidiacus).

INDEX RERUM.

BiBLiOGRAPHiA. (Catalán.Mir).

TESTIMONIOS AUTORIZADOS.

Ordinarii atque Superiorum permissu

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 1

www.culturaclasica.com

Page 2: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

Bibliographia Les Etu des Classiques. Tome I, n.

1, Janvier—1932. Namur, rae de Bruxelles, 50. Bélgica. Ita appellatur commentarius qui

nuper in Belgio adparuit, fertío que­que mense edendus ad eum finem ut studía epheborum mediae institutiunis in linguis ct scripioribus quos class.i-coa vocanf, copióse alat multumque foveat. Piiml fasciculi sumtrarium hac se habet ratione: De caussa nu-meri in oratione Pindari (A, Rome); Adnotationes in Vergilium (P. Féche-rolle); Clarissimi Bossuetü fabuiaeeí historiae (Ch. Trooz); De triangulo Isoscelis (F. Goreux); Nonnuila de patria historia (L. Wiliaerl); Ue re geographica Bélgica (I. Haikin); Pars Bibiiographíca.

Oariel, A. Dietionnaire Latin-Fran-gais. A. Hatier, 8 rué d'Assas, Pa-ris VI. p. 590. 1930. Semper optimam diximus saiutem

iis Latinitatis voluminibus quae opus inaJumnorum eraditione praeceptori-bus expedirent, et laborem aiomnis redderent simpliciorem. En habes cur hujus tDictionaire Latin - Franjáis» ortum salutemus, accorata diiigentia dispositum ef simplicitate. Paucisfor-mam iexici hujusmodi dabo. Quln-gentarum ferme et nonaginta pagella-rum est, lypis parvis sed nitidis om-nino; Id auiem quod in admirationcm facile vertel est profecfo, ni fallor, vocabulorum numerus in tam exiguis pagellis lantus. Hoc solum in dictio-nario Dr. Qariel invenics quo adules-centesclassica instituiione imbuenlur; illius sane scopus alius nonfuitquam ciassicorum scripiorum expedílam versionem audiioribus praebere. Pas-sim et quasi obiler pageiias percur-renti perplura de verborum rectione atque nominum ostendlt. O utlnam tale, aot simile lexicón HispanorQm

usul accomodafum omniom sit in ma-nibusl Quando felicein cjus orlum eodein quo istlus «Dicfionaire Latin-Fran9ais> saiutabimus animo?

R. CATALÁN, C . M. F .

Ragnar Ullmann, Elude sur Je style des discours de Ti/e Uve. Oslo, I Kommisjon hos iacob Dybwad, Pga. 1930. 1929. Clarus hujus operís auctor «lac-

team Livii ubcrtatem>. quae ex con-fionibus In libris ab Urbe Condira in-terposiiis, sugere lleca, ómnibus patefacere et coniuslrare conatus est. Apud Romanos historiam opus máxi­me oratorium esse, atque sub hoc adspcctu prae prlmis Livii opus Ins-piclendum animadvertit Dnus. Ull­mann. Signifícat quoque Patavinum praeceptis Tullii de historia ct arte obtemperasse, ñeque silct de modo diverso quo apud rccenllores acsli-matur. Quibus praemissis, subtllius de Livii stilo in contionibus scrmo est et primo quidem de quibusdam dlcen-di generlbus ab auctorc treliefs sty-" listiques» appcllatis. Deinde venir auctor at dropos figurasque sive sen-tenliarum sive verborum quas enume­rare opus non est, quacque maximam operis partem complectunlur. Poefea de verbis in orationis elocutione, de numero oratorio quem tanii feccrunt Romani, de discrimine Ínter Tullii et Livii clausulas numeróse cadentes, et • tándem de dicendi generlbus.

In unoquoque articulo, primo praecepia rei et dcfinltiones sive ex veteribus sive ex recentioribus ex-cerpta tradif, deinde summaexemplo rum copia rem el deciarat ei confir-mal. Opus veré exlmium confecir Dnus. Ragnar Ullmann in honorem perfecti oratoris Romani et sibimetípsi pariter celcbritatem eximii excuiioris Titi LIvíi et rhetoricae artls compara vil.=JosEPHUs M. MiR, C. M. F.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 2

www.culturaclasica.com

Page 3: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

A n n u s Scfaolarís II. Num. 18 1 9 3 1 - 1 9 3 2 Mense Junio a. NCMXXXIl\ < ^ ' = , . . . ,

MENSTRUUS DE LATINITATE COMMENTARIUS Prettum subnotatlonU annuae, aolutlone antelata, est 6 peasetarum lo Hiapania, 7 in Ame­

rica c< Lualtania, 8 In reliquia civitatlbua. Pretium mittatur oportet ad Adminiatra-torcmi CBRVBRA (Lérida) - Univeraidad • Eapafia.

Miseret, paenitet, píget, pudet, taedet Singularem horum verborum constructionem nemo est quin

noverit. In comuni et classico dicendi genere cum accusativo perso-nae et genitivo rei solent inveniri nuUo explicito nominativo, quod non fit nisi cum magna admiratione eorum qui regulares locutionum Latinarum formas in grammaticis persequuntur. Liceat hic lectoribus horum verborum aliquot exempla tradere, ut postea melius inde ora-tionis nostrae videant evoluiionem.

Exempla: Cave te fratrum pro fratrls salute obsecrantium misereat. Saplentia eo contenta est quod adest, ñeque eam umquatn sui paenitet. Si esses ab illis ortus, nonnullos jam tuae turpitudinis pigeret. Non te hujuscemodi crimine máxime ejus pudet? Quid quaeris? taedet omnium vos vitae. Eorum nos magis miseret qui nos-tram misericordiam non requirunt, quam qui illam efflagitant. Me mei paenitet, Pro-fecto vos hujus omnis injuriae pigeret. Pudet me non tui, sed Chrysippi. Quod si vos, judices, talium civium taedet, ostendite. Miseret te aliorum, tui te nec miseret, nec pudet. Mutationis spes nulla, sed, quod facile sentías, taedet ipsum Pompejum vehementerque paenitet. Me civitatis morum piget taedetque. Sunt homines quos infamiae suae ñeque pudeat. ñeque taedeat.

Suntne impersona l ia i l la verba? Jam primum videamus quaenam veniant impersonalium nomine verba. Impersonalia dicun-tur, non quae nullius sint personae verbalis, ut quidam ajunt, sed quae videantur sine nominativo consistere, in quo ipsa inest persona.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 3

www.culturaclasica.com

Page 4: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

140

Posteriore certe modo ínter impersonalia miseret, paenitet, pigeí, pudet, taedeí numeramus. Quamvis enim non semel eorum usus re-ceperit primae et secundae personae terminationes verbales, taiis non est regularis vel potius communis eorum constructio, quae ideo alumnis e^t disuadenda, utpote minus Latínae respondens loquendi consuetudini.

Cum autem, ex praedicta superius vera impersonalium verbo-rum definitione, adparenter tantum careant nominativo seu subjecto, exquirendum restat, quaenam sint illa subjecta quae regularitatem constructionis patefaciant. Quam quidem ad rem explicandam sunt qui verba, de quibus agitur, contractionem esse putent, nominis et verbi in unum vocabulum; ita ut paenitet non sit nisi paenitentia tenet, pudet, pudor tenet, miseret miseratio ttnet, taedet taedium tenet, piget pigror tenet, quae sic in alus temporibus indicativi et subjuntivi per tertias tantum singulares personas flectantur. Tune in adlatis an­tea exemplis plenae essent hujusmodi sentententiae: tui me miseratio tenet, mei pigror tenet. Me mei paenitentia tenet. Ut me non solum pi­gror teneat stultitiae meae, sed etiam pudor teneat. Taedium nos tenet vitae, quemadmodum dixerat Cicero: memoria mei tenet vos; odium vestri ordinis tenet eos; summum me eorum studium tenet, sicut odium j'am ceterarum rerum. Quam explicationem admittimus liben tissime, etsi non ut veram, saltem ut bene repertam et satis facientem. Verita-ti ejus refragari videtur personalis omnium verborum positio quae non fuit infrequens. Sic apud probatos scriptores: me quidem haec condicio nunc non paenitet (non, paenitentia tenet); ita nunc pudeo (non, pudor tenet). Ipse sui miseret (non, miseratio tenet). Bxterrita est quae taeduit animam (non taedium tenuit). Id quod pudet (non, pudor tenet) facilius fertur, quam illud quod piget (non, pigror tenet).

Ex abusu tamen raras illas formas personales promanasse in sermonem Latinum, non est difficile suspicari ut explicationem supe­rius propositam nobis integrum sit amplexari. Legitimitatem autem utriusque constructionis servare malimus altera explicatione quam adfert Perizonius cujus ego huc sensum transfero. Ubi absolute —in-quit ille —sine addita uUa nominativi especie occurrit forma ut mise­ret me tui, pudet me filii, tum vero intellegi videtur negotium, respec-tus, atque ita tum genitivo significatur, ut ait Priscianus, persona ex qua fit actus. Sic ergo Terentius: nostri nosmetpaenitet h. e. negotium nostri, mei, tui, cet., fraíris me quidem pudetpigetque h. e. respectus fratris male rem gerentis me pudet pigetque. At quando filius ad pa-trem dicit et me tui pudet sensus est: respectus tui tam boni patris. At quando in genitivo non persona sed res exprimitur, tum manifesté intellegitur negotium vel etiam, si quis malit, respectus. Certe nihil

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 4

www.culturaclasica.com

Page 5: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

141

discnminis est, quod ad sensum et ad constructionem ellipsi mani-festa adjutam ínter illa: non te haec pudent? et: non te horum pudet scil. negotium, quae ambae sunt Terentianae locutiones.

Conclusío. Ea, de quibus egimus verba, veré sunt Impersona-lia cujus implicitum subjectum aut conflatum est in unum idemque vocabulum cum verbo, ita ut &intpaenitet, miseret, piget, pudet, íaedet ex paenitentia, miseratio, pigror, pudor, taedium tenet, tenebat, tenuit cet. I aut potius ellipsi detrahitur in oratione negotium vel respectus quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones concomitantium.

EMMANUEL J O V É . C. M. F .

MYSTERIUM FIDEI Forte per umbrosutn spatiabar litus Hiberi

Frigus amabüius, solé cadente, petens. Dumque sinus intrat repletque levissima nostros

Flans áb hyperboreis montibits aura vc^a, Visa adstare mihi delapsa ex aethere viréo,

Cui vox, caesaries, os habitusque deae. Induit ostrum umeros et velat lumina vitta,

Funditur ad teneros áurea palla pedes. Illa mihi adridens verbis sic fatur amicis,

Tntendo qui aures ad sua dicta meas: *En ego certarum venio tibi nuntia rerum,

Una e caelicolis, aere lapsa Fides, Alma Fides, sacri custos sanctissima veri.

Mentibus humanis hospita, fida comes. Accipe jam paucis—adverte docebere paucis—

Diins de dapibus quae documenta fero. Primum caelestes epulae sunt sensile signum,

Gratia quo augetur, concipiturque Deus. Triticeus pañis consecranturque liquores,

Quos pedibus pressos dulcior uva dedit. Et simulac dixit sollemnia verba Sacerdos,

Intus Numen adest, insidet intus, inest: In vobis Deus, ecce Deus, sub imagine certa,

Sub specie pañis sub specieque meri. Hae sunt caelestes epulae, caelestia mensae

Pocula divinae, muñera, Christe, tua. Nec posthac remanet pañis natura merique,

Sed Christi verus fit crúor atque caro. At remanent species, quarum sub qualibet intus

Et quovis totus fragmine Christus adest. Non igitur panem, non vinum suscipis ore.

Pañis at et vini sola figura manet. Pocula dia dapesque simul libare beatas

Qui non sacrificat regula nulla jubet. Denique sací atus tantummodo rite Sacerdos

Mystica magna Dei sacrificare potest* Dixit: et ut grata pectus dulcedine movit,

Aetheris alma Fides limina ad alta redit.

Josephus LLOBERA, S. J.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 5

www.culturaclasica.com

Page 6: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

142

Scholastíci angustíae ANTONIOS, MICHAEL, FÉLIX

A.—(Voce elata). Gibraltaria el Malta in Europa; Syria, Palaestina, Mesopoía-mia; Aden, Perin, Cameran...

M. — Quorsum vero istaec, Antoni?Facisne exercitium declamalionis?

A. — Pol, si os reserem modo, fors id queam mox obturare; quod si nunc vocito, eras sileam ac mitigabo...

M.— Verum tu semper ipse focator! Quid nunc sermonis opus est anfractu?

A. — Rem tibi explicaba, Micha'él. Numne ejus modi recordaris pagellam Geogra-phiae, quae de Anglicis est coíoniis?

M. —Immo pagellas dicito! Merendas mihi unius fere hebdomadae ademerunt; at-que id, hercule, ex mente labitur nun-quam.

A. —Rem plañe antevertisti meam, sodalis, Nunc vero fac credas, integram hanc lectionem in crastinum exigendam in mentem praeceptoris venisse?

M. —Satis id nimium estt A.—Immo, mala tergo merx, omnem quae

transgreditur moduml M. — Quid vero condiscipuli ceteri? A.—Ad unum, Micha'él, exercemuromnes.

Quid pero agas? De nobis magister si fuerit vel mininum suspicatus, actum est de pelle nostral

M.—Quamobrem, amice, patientia opus est.

A. —Ideo dictata repeto memoria, ut quid-quam ea retineam possimque os claude-re in merenda craslina atque stomachi mitigare clamores...

M. —Clamores quippe desperationis isti siint! Fames omnium certe terribilium terribilissima estt

A.—Ast omnes, conjecto, erunt inútiles co-natus; hoc enim cucurbitae caput...! .'\h, mea merenda! Hei mihi misero! (ingreditur Félix).

ANTONIO, MIGUEL y FÉLIX

A.—(En vo^ altaj. Glbialtar y Malta en Europa; Siria, Palestina y Mesopo-tamia; Aden, Perín, Camerán...

M.—¿A qué viene todo esto, Antonio? ¿Por ventura haces ejercicio de de­clamación?

A. —A fe, si ahora abro la boca, quizá luego la podré cerrar; y si ahera vo­ceo, mañana callaré y podré miti­gar...

M. — Pero ¡siempre eres el mismo! ¿Qué necesidad hay ahora de rodeos?

A-—Te lo voy a explicar, Miguel. -Te acuerdas acaso de aquella página de la Geografía, que trata de las colo­nias inglesas?

M. —¡Páginas, dirías mejor! Ellas me costaron la merienda de casi una se­mana; y esto, por mi vida, que no se olvida jamás.

A.—Pues has dado con mi caso, amigo. Y ¿creerás tú que le haya ocurrido al maestro, señalarnos toda esta lec­ción para mañana?

M. — ¡Esto es demasiado! A.—Sí, ¡es una carga que pasa de raya!

M. —Y ¿qué tal los demás condiscípulos? A.—Todos, Miguel, estamos fastidiados.

Pero, ¿qué hacer? ¡Si el maestro sospecha lo más mínimo de nos­otros, estamos todos perdidos!

M.—Por esto no hay más remedio, ami­go, que la paciencia.

A.—Y por esto mismo voy repitiendo la lección, por ver si retengo algo y mañana puedo cerrar la boca en la merienda, y acallar los clamores de mi estómago...

M.—¡En verdad que estos son clamores de desesperación! ¡El hambre es el peor de todos los males!

A.—Mas, sospecho que todos los esfuer­zos serán inútiles; esta mi mollera... ¡Pobre merienda! ¡Ay de mi! (entra Félix).

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 6

www.culturaclasica.com

Page 7: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

143

F. — Quid nunc rei est, Aníoni, numquid-nam novi? Vocem tuam ex platea qua-siquempiam vocantem audivi...

A. — Equidem nullum vocabam, quirita' bam... Ast, commode venisíi, mi Félix!

F.—Quid íuus ila vultus inmutaíus est? -U-binam illi tiii usque ludibundi oculir'

A. — Heu, certis cum de rebus agititr, inten­tos qitis, velis nolis, cogiíur habere ñervos!

Y.— Quid vero caussae, quod adeo stoma-cheris?

A. — Rogas et tu..? Craslinam jam jam me-rendam meam video volantem.

F.—Estne Jortasse aliquis columbus? A.—Ne mulla, Félix; in crastinum lectio

omnium dificillima Geographiae ad-discenda est, et...

F. — Quota illa est, qua vexaris oade?

A. — Quinquagesima; nempe quae est de A nglicis coloniis.

F. — Vah, cinerem, amice, quaeritas! E va­do facile emerges!

A. — Qui, rogo, eam memoriae mandabo meae?

F. — Praeceptor si interroget, hocfere mo­do dicito. Colonias numero esse multas: Angliam potissimam colonialem mun-dt potentiam. Ejusdem possessiones per omites continentes atque maria in superficiem África fere majorem sese extendere... Quod si Ule amplius ur-geat, imperium Indiae conmemora, Foederationem Australianam, Unio-nem Surafricanam, Dominium Cana-dense... lis antem ejusque generis, quae omnisfilius terrae novit, paucis in ex­tremo fam versaris calle! Quibus si di-visionem addes coloniarum in Protec-toratus. Mandatus, mullo quidem melius...

A. —¡la quidem est! Usque taxilli mihi Jo-vis feliciler cadunl! Vivat Félix, alque, ul mínimum, e doctorum xinus Grae-ciae evadal..!

F.—His igitur rebus supersedeamus; et quo-niam lectionem jam aucupasti, Anloni, lusum in agro adeamus; craslinus alius erii dies.

A. et }A.. — Optime omnium; lusum igitur eamus.

F.—¿Qué es esto, Antonio, ocurre algo nuevo? He oído tu voz desde la pla­za, como si llamases a alguien...

A.—A nadie llamaba, rabiaba... ¡Pero has venido a tiempo, Félix!

F. — Y¿por qué está tan demudado tu semblante? ¿Dónde están aquellos tus ojos siempre tan alegres?

A. —¡Ay, cuando se trata de ciertos enre­dos, uno, quiera o no quiera, se ve precisado a tener los nervios en tensión I

F. — Y ¿cuál es la causa de tu desazón?

A.—¿También tú lo preguntas.. ?Ya estoy viendo volar la merienda de mañana.

F. —¿Es por ventura alguna paloma? A.—No más palabras, Félix; mañana he

de aprender la lección más difícil de todas las de la Geografía, y...

F.—Y ¿qué lección es la que tanto te atormenta?

A.—La cincuenta, que trata de laá colo­nias de Inglaterra.

F. — ¡Vah te apuras, amigo por muy poca cosal ¡Pronto se despacha uno!

A.—Y ¿cómo voy yo a aprendérmela de memoria?

F.—Si te pregunta el maestro, di poco más o menos: Las colonias son mu­chas; pues Inglaterra es la primera potencia colonial del mundo. Sus posesiones se extienden por todos los mares y continentes, en una ex­tensión casi mayor que África... Y si él te urgiese más, trae a cuento el Imperio de la India, la Federación Australiana, la Unión surafricana, el Dominio canadense... Con esto y otros pocos datos, que se sabe todo el mundo, estás ya fuera de peligro. Y si a esto añades la división de las colonias en Protectorados y Manda­dos, mejor que mejor...

A. —¡Esto esl ¡Cuan a punto está siem­pre la mano de la fortuna! ¡Viva Fé­lix, y que por lo menos iguale a uno de los sabios de Grecia!

F.—Dejemos, pues, ya esto; y como que ya sabes la lección, Antonio, vamos al campo a jugar; mañana será otro día.

A. y F. - ¡Muy bien! ¡Vamos, pues, a jugar!

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 7

www.culturaclasica.com

Page 8: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

owM; Exf.'¿í^'¿ífesftfl&^%W+ij'é"¥uáe hltrificé'áYiíilf,um''b«H2ctaíunr'rticmííi'eí•érniK' hoc mihi pVeíiosiares/áuodfcfufáduid, liit'e¥áVt>it^"e'X'lTii^-VfSdir'mWnibüy-,' ab

cogitet, j [ m ^ 4 ^ i ¿ , P | ^ ^ jije^m í,g,ijS diurnis, et haud scio árf etláhi nóctürnis

alquSíPQtiiew, caliQi»5t«jlíiijir«x,ínftO victus^§,Mn1n^iois/f•abo..oSed;mihiJ quqtjens otói sttbiduxi PBíiQBem piaaeSiKideQr, in «novam commorationem» Iransiens, ex Scylaeis angustiis in voraclral&ni'incidisse Charybdis, aut potius ex voraciía-fe Clíih^^is'ifl'Stfey1*cab-'fdtices.i'Veíumtafnen ulHusque nostrunr esse reor! manere in vice epistularum tot annos obsérvala. Urinam vero aliqüando ex^iis, q'üléuVKímlfÉiFáFíHi'^'áálWtó'ifffei^ p^bapéctunlí ítoéietatcm si1níicm"sí[b¡'verni^^^ sese ineundam a1Íf decérnanf. '

. °ÍMüs'¿ifáB'müm>"'ignúr t i ldm optime invenbm dicó'. Óaáni •^zrxxtti esf.' c{}ip^,A^pT^£ÍQffji,ai}^ |bu|ijCJ3i:uiun5,praefaíur: qptiitpjum f Jydigrn^ lingüae voca larii Icctipi\gra,es3e5 ]njaUa,.;qü4 feíciaf, percepturum esse nostris ,^dhuc rebus eí.<inflHtí)tÍ8.cc*pQodftntiiílePerf«querep ubi id ipsa saepe essem expertus, íiisü horologl i ad horaram qúfidsaflte&iinclemens et inexorabilis tinnitus commen-da^et bwévJtatem} S^jrJdevJüjOamlsitiüfilej si quid scirevel is, interrogare, Ttt. mihi obtuleras csffSClfábkllUitíiíaQui germanice callenf, infeHegent vix aliam \Wtííím"iWélrtirtfjjbfuií^'.^í4ifá Aé^c «Vi^eckíer.' réadercíür sí^fniflcantios. -Nund antem \SWeftl1íé:'^afthSdürif'^^rcítfíffel¡, in continenti quidem séWibnc-stme rem su'bf¿ciaM^(;faVfe''sÍrtá étíátíaTk-báóloíe, parí im.'S\ibit ígitür'adhoc' gáü^énff-«,s iil scilgbul| m» tuamquc ijion mfri¿s in rcspondepdo humanitatem: sic dispergi^ giT7^1gHi;4|, t oRft Í)feft®lí, íftP^^^ í í " ' ^"ipJi^n^^JÍHM''istrpme^^^ yult inteilegí"

*.«!*Pi?r^'8PW iwfáflgiufflftqV^^^^suscilabulwm hprolfjgiariurá»'nptpiñet ¿icur Qetm9,5Qc«ín!^B''ifeti8,)n^piijpJijigi,^amus dutnom iijferentea «WccJíerrÜhr», Et hobviquidpmjitieat.íej't Qpioio.f.'j-' ) ; > . ^ - .

X.3 BnNonc^tMmiámloqHiieoepiiiest aliad, inquo mihi haereataqua. Animad-'íffeKtisfiwirtíhl»«Btl8':procc<lere>!Tfale in Roberfl" Scoitr- facinore antartico? His f#irür^i^^is^dftffilis'tftífdéffl'9éteit»' ¿OnscdemüS M menáatti, meítfiOnem fe^sit cu-fü^'dáW-'éári4tQrf|-^éWis'feélll¿dPtim, quibiis'oti cóéperútit Angll córttrá der -nknÓs'í | l ¡^á1lfáfí^^yifVy; '^^ ilii sDo VÓCQhvÁótanhks voéitabáñí. Septena tl ^Tj j l l ^ rpbnst fa 'pe/ i j ic icm'v^ singdlis horis percurrlsse chilómefra, i\^q(:; por^s/r^cffl §9s_,e,.fl,oa,e, $odém tempore legerejif iepti iaginta chilpmetra. Efl,,jpqt\agiTrpc^t,no5n¿i(loA ^npps, vehicuJa, quibus,non tribus mensibus, sed dJehH», ad_9níflrticun*P9lui|i:|^¥;Ue labar egointra machlnamenti viscera tutus ab injuria f r igor is tBtquoniaf f l ' in sexta parte mundi sermone Latino ulemur, scire jám^'nuficcüpio; qüó-nomirte víhicolum appeltem meum. Nam Tanksn\it bcjiííiti twántUSídámeminireeséptaculum aquae ?x ferfeis láminis simiie cistae éff^cfuW'NbSfi^s aüdib ferciísse'Aramp/H'ág'e/7, h. e. currum pugnae, nomine, ut mihi videtü^r, í)la'rúm'pi'bt>rfó^ Itaqoe si quid tibi occurrerit, te oro, uí me fa-ciáycertio'rcrh,; h W factes'nTÍhl^ratiásimum. Vale. ^

., Éx pjjRidp Tirschenrcut^^

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 8

www.culturaclasica.com

Page 9: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

14^.

1 Emmanuel ¡ové, C. M. F. Andreae Avznarío, S. V. D. s. p. d.'

Tu vero lilteras, cum volueris, nescio qaa facilítate et jucunditate com-pleas. Stylographum solvis et flait linimentam super cartam continenti ñlo, doñee ex volúntate capulo iterom pennam obtegis. Quid interest te plaribQs esse distentum occupationibus? Hanc non minlmam reputas, quae amicls sa-tisfaciendis consulit; vel si faucibus Scyllae comprimaris, tu tuis non deeris. Quod ad me attinet quid unquam Pornario dignissimo atqoe humanissimo viro denegem cui adeo sum devinctos et benivolentia et beneficio?

Nunc his dictis ilerum ad suscitabulum. Laetor tibí placeré nomen, com fortassis tinnitus ejus displiceat et quia stridulus et quia non semel etiam im-portunus. Vos, Germani homnes, qui conglutinatis non solum syllabis.sed etiam vocabulis species mentis complexas exprimere soletis, non faciie ad-quiescitis nobis, Latinae suboli, qui a matre Latina rei nota qoadam praecipDa rem declarare lotam didicimüs et ex usuaii nominis adplicatione totam rem com-preliendere. <Expergificum horologium* est óptima csuscilabulí» defínitio com genere et diffcrentia specifica, ut loqountur philosophi. Si quaerat discipulus tüus cum ad aures ejus primum veniaf suscitabulum: quid zs\ suscitabulum, praeceptor? Nonne rcspondeas: horologiom expergificum?

Te equidem sequor in ítineribus antarticis quae lingua Latina primum decussare non hcrcle minus pectoris postulat quam térras illas giaciatas cani-bus et mannulis comperire. Credo autem parum audere te cum crustam niveam gelu adstrictam limes uno vocabulo nominare; vclim te etiam montes isfos su­perare docere. Olacier nos g'/ac/a/'vocamüs Hispana gens quod nomen sicut infinita alia e Latino fontc repctivimus. Unde? qüaeris.—Ex adjectivo Olacia' lis in quo euphonica ratione mutavimus / in r propter antecedentis / proximita-tem, ut fit communiter apud Latinos. Sic adjectiva quae in alis regulariter fl-niunlur; morlalis, navalis, venalis, regalis, desinont in aris, si praecedat I: auxiliaris, consularís, lunatis, militaris. Cur—inqoies—id non factum est in glacialis ¡am in lingua Lalina?—Quia ex una parte neqoe adjectivum nimis erat in usu et ex alia ejus / non sonat plene sed liquide, atque ideo psrom obest /finali in pronuntiaiione. Seis etiam ex laudatis adjectivis faciie substan­tiva derivare ut tibíale, cubital, exemplar, ex adjectivis tibialia, cubitalis, exemplaris. Quae quidem substantiva quidquam innuunt ad tibiam, cubitum, exemplum máxime pertinens. Numquid est quod ad glaciem máxime pertineat quam ccrusta illa nivea gelu adstricta»? Hanc ideo glaciar-aris latine etiam adpellabo. Crcde mihi, si vocabulum hoc exceperis, quasi aerlvola (navi) montes istos melius exploraveris.

Sed tu id non quaerebas. Quod Fornarius exposuit olim in Alma Roma de TanA-id ego acciplo, quamvis mihi quidquam in mentem venit, qood alio die fortassis tibi aperiam. Cogita tu interim de essedo.

Loquacitati meae parces et valebis. Cervaria, XII Kal. Majas.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 9

www.culturaclasica.com

Page 10: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

146

D O M U S

4Z i ^ ^ t w » ^

Multum ac saepe cunte tcmpore discepíaftim esf inter peritos, sitne lingua Latina idónea non modo ad scientiarum commodum atque usum, sed ctiam ad vulgaris viíae conversalionem utilis et opporiuna.Quoe scilicet disccptatio erit, dum ii quoque erunt, qoi in re agitanda sensui suo, aut utililati propriae com-muniveinduigeant, aut legi tándem minimi conatus. Hi enim quasi loci esse solent, ad quos scientiarum cultores artiumquc se recipiant. At nos nuUam instituentes controversiam, Lotinam iinguam ad omnes vulgaris, atque ho-diernae vitae usus et aptam ct ulilem aestimamus scmperque aestimabimus. Cui ccrte rei tantulum commonstrandae in hac sectione Palaeslrae nostrum infendit studium de iis potissimum argumentis agendoquae máxime ad id con-silii videbanlur pertinere.

Tantum modo, inquam. incoepto opüs est. Sed hace meliüs ex re et ex tempere ii, quorum intersit, conslitaent.

Nunc vero extremam jam hujus schoiaris curriculi plcturam Iccforibus ex-pono. Haec autem nobis locum dat ut aliqua dicamus de ea, quae vocatur mefhodus directa. Ante vero incoeptum, ut soleo, submiftam tibi, lector, latine et vernacule rerum inibi notatarum nomina. Ba nempe sunl:

1 2 3 4 5 6 7 8

Chimenea Glraldilla Tejado Pizarra Buharda Andamio Fachada Balcón

caminus verlicillus tectum scindula, ardusia spiraculum vara, cuplae frons moenianum

9 10 11 12 13 14 15 16

Columna Puerta (externa) Sótano Fundamento Escalinata Ventana Galería Escalera

columna fores cavea fundamentum scalaria, ium fenesíra pérgula scalae, arum

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 10

www.culturaclasica.com

Page 11: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

147 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

Peldaño Suelo Mortero Paleta Albañil Carpintero Tornillo Banco Yunque Cepillo Corretón Peón Bomba

gradus solum mortarium rutrum caementarius hffnarÍHS torculum scamnum incus, udis grosphus plostellum pedes anllia

30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Paralelas Arboleda Anillo Trapecio Cuerda Zancos Columpio Cometa Globo Tejo Zumbel Peonza Bolos

parallelae arborelum anellus trape\iutn catodromus grallae oscillum cometa (m.j globus discus scutale Irochus globuli •

In mullis iisque variis disciplinae hodíernae língQarum methodis ea quidem eminet, quae apud auctores solet dici Methcdus directa. In eo nimirum hujas sfatsumma methodi, quod scientiae lingoae nullo fcre sermonis auxilio verna-culi a magistro alumno proponatur. Quem ad modam in gremio matris poe-rulus auditus ope materna eroditur lingua, sic etiam in schola gymnasioque magistri adoiescentulos educandos corant eo solido principio innixi: loquendo loqui addiscit homo. Ex qua quidem ralione agendi magis emergit et faciiios üsüs proprietasque sermonis. Praccipüa autem'metliodi hujüs ratio, quod faci-le consldcranti liqact, cst usas atque exercilium visas, sensos intcr omnes principis maximique momenti in rebos animo infígendis. Quam ob rem assi-dua in ea et continua muralium tabularom adhibitio, quorum est specimen pictura adjuncta. Eae scilicet tabuiae non modo ad nomina rerum memoriae mandanda juvant máxime, verum etiam ad mutua inde statuenda alumnum ín­ter et magistrom conloquia atque sermocinationes, Nemo autem non viderit commodum hujus visuaJis, praesertim in puerls instituendis, methodi. Haec vero hactenus de tradendarum in schola hodiernarum linguarQm melhodo. Quid autem de avitae Latinae linguae sludio atque melhodo?

In institutione hodierna linguae Latinae vix aut ne vix quidem, quod ego sciam, directa methodus uso adhuc venit. Sententiarum disparitas in causa fuit ne ratio antiqua docendi inmutaretur. immo vero etiam, immotataest non-nulis exteris in nationibus, sed tamen malo, quod videtur, omine. Lingua ante Latina, de pristinis loquor saeculis, quasi colebatur viva. Hodie aotem a ple-risque habetor mortDa. Quid enim tantum in disciplina hodierna stadiom ad etymologiam pertinens, ad phonetícam et morphologiam et semanticam, et tantilla de eadem in sermone et scriptíone adhibenda cura, quam ubivis gen-tium vides? Nonne id est corporis mortui desectionem faceré?

«At minime—inqüis—ad conloqoendum disserendumve ego, verum ad in-tellegendum Latinum sermonem coló, ad partes aliquas antiquitatis classicae gustandas, ad mei ipsius sensum aestheticum amplificandum...» Eae, fatemur, sunt studii Latinitatis partes, at neuticam omnes. Quod si illod valet qaibas-dam humaniorum Litterarum stodiosis Linguae mortuae resurguntnullae, non ita tamen valet plerisque lectoribus nostris, quibus Latina in mortuis non est habenda, sed vivis iisque omnino usu et intellectu necessariis lingois. Suffi-cit enim cam unlversalis Ecclesiae linguam esse. Non ideo tamen consequor

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 11

www.culturaclasica.com

Page 12: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

148

hoc loco, ut omnes scientiae lingüae hodiernas methodos Lafinae ad unguem adplicemus.Suutn enitn esl cuique reddcndum. Id autem mihi certo ccrtius erit, has nisl insuaves methodos fradendi Latiniíatem quaegrassantur passim facia-müs missas, nec vividius juvenum menlibus Latinam lingoam exprimamus, id, inquam, studiam ct injucundum usque alumno et infecundum erit. Quid igitur mirum, si tot in arripiendo id studii adulescentes animum dcspondeanl?

Hanc igitur methodum direcfam adjumento fore máximo in sfudlo Latinae linguae naiia prorsus subest dubitatio. Incoepto tantum, repelo, opus est. Quidquam cerfc hac in re Palaestra adhuc nostra molita esf muHumque in posterum conabitur quod ut bene vertat, et operam lectorum et officium cx-spectamup vehementer. I. GONZÁLEZ, C . M . F .

Palaestricus Ephebis Suis Ad curriculi flnem jam adpefentes, seiecli pueri, qui in Palaestra Latina lu-

dere gaudetis, quidquam vos monitos voló. Sunt quí, neglectis, quaeproponi-mus, exerciliis, alia ad actuariam mitiant pétenles ut edantur. Vcrum cum ex una parte brevis sit locus qui scholaribus iribuitur ejusmodi cxercitiis, et ex alia solum in communitcr propositis vires concertantium metiri possimus, eas dumtaxat lectoribus exhibiré constituimus, alus omnino exclusis. Igitur, quae hucusque propositae sunt composiliones, ñeque perfcclae, eas omnes, inquam, a primo Paiaestrae Latinae numero editas, ad nos miltere potestis. Gaudetc multum et requiescite aestivis vacationibus sed memcntote ciiam ñeque in illis licere penitus et perpetuo vacare.

El P e r r o y el Gato (p. 103)

Un perro sostenía feroz contienda con un gato y en idas y venidas habían llega­do a un estrecho callejón (R. Hernández) por donde quedaba una sola salida al campo abierto cerrada por el cuerpo del perro (P. Pagés). El gato horriblemente herido se estremece al ver que se le aca­ba la vida (N. Sánchez); así, reducido al último extremo, desesperando de la fuga en el trance más crítico, toma una audaz resolución y salta con ímpetu violento sobre el lomo del adversario (C. Larena), le clava sus uñas, le rasga cruelmente el pellejo hasta que satisface su rabia y su furor (E. G. Tejero). El perro se extre-niece, brinca ferozmente y escapa medio loco; pero no podía librarse del terrible jinete que continuaba clavándole el peine de sus uñas (R. Hernández). Finalmente postrándose en tierra el perro se arroja valiente con la boca abierta contra el cuello del gato (P. Pagés), pero éste co­rriendo enseguida, veloz como el viento. se sube a un elevado árbol y desde lo al­

to de una rama cubre de denuestos al perro que seguía ladrando y estaba cu­bierto de sangre (N. Sánchez). Superán­dome en fuerzas—le dice—te he vencido por mi valentía y agilidad (C. Larena).

Descr ip t io Alexandr i N a g n i Alexander nativa corporis forma

cónspicuus externum despiciebat cultum (R. González). Ab adulescentia propor-tione perfecta membrorum vigoreque ar-tuum insignia fuit (C. Alloza). Statura ejus intra proceritatem stetit; pelle alba, coma rubicunda caiamistro intorta, a-quílino naso, oculis colore disparibus, (F. G. Tejero) namque dicitur laevus glauGus fuisse, et admodum niger dexter (P. Pagés), in qujbus vis quaedam occulta erat ut aliorum oculi in eos conjici sine veneratione pariter et timore non pos-sent (C. Alloza). Mirabili pedum perni-citate quam rex exercitare non destitit. Itaque cum celerrimis militibus cursu certare persaepe visus est. Denique in laboribus constantia mirum in modum magna (J. Sidéra).

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 12

www.culturaclasica.com

Page 13: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

m J a n mtiJlJB [ji : 1 Í J 3 ^ 0 " Í

anmo labnnoo Uv /norn jsn i?3joq ÍJÍBII

pítíiPeí'-•¿éÜ^trlíJ 'iF'aiklo'goé, '• quds 'ifttéf

pÍRénñW}i^áíiJñ¥Árimo'oi>éTisíayit¿il^'P qfiíMe-é'if-Bktuía aiftini átifü^'-vls ^Síghífí-' cátV tfááécjtíé^sé^feá' íArao'rtyilbn^' 'áiifítíft^ p'tó'l'áe .'WáWi ¿'tim'fíre e'Xffetríü ití étiíñ'íír-P ri'míithkii c'óttíínítítí'ciay''fei^pÜBÍÍc'áS' aftic-tof " dívlfrütiii Píatoriem' latíác)? - fri-mbrtalitktéríi áriMtfrum pátiéfáéiérifH 'cií-^ ^Íaus!-É¡ém ¡nílñ'éñi'tt&iibtíé Párripílif'' lÜMr^iíVvulá'á^Bas^ íil'''pfóeH«-kt^ce'p ^'^tarri éfftídlssé'visiis átqüe rogo jáíri íri-f-pft'sitós^tíltteo' essét 'honófaiKÍés' Igtíé'/^ s\ibito indutüt íédivlvüm ut quáé fn^alte^' rá yiíá intüitrifs essét sociis én&rrtoeí.Ef' iHhócmirábilern cettePlátdheih álicJuO'' lirbdo séqiíitur Tülíiiis, sed p í o tótfitrieri-' ticiaé'*réáurf^ttíbriís • fáb^á/"th'-'<A^''P. Cornelii Scipionis Aemiliani (qui et AM^ ¿áfltrí Miníóf'iéü'Ntfiftántíiitií aud íCra -tí6ti¿l5'flérii sbrfrnlí^OleA!Si¿piíéni, íiatfáii tióiígftí póñit? iii qütí ti Afíícafluá 'ScfpiW se osten'dtíperp'óstquám ipiíaWfiraóíéi^Vi-fáé ^faríffekiüe fiiturae tvéritus' ttiánííes-tavit; totúm s e u t r e i puMtoae saíuft- dé"-^óT^feVét' cbílórtatus est, Si fflátn';' qtrái 4n cieio'ii-ií'iiriíur'cfvés/iíüi beiié'idÍEf p'átífá* á ¿ ' ^ é t í s írtei-ueririt, íéHcltáffenf •^t íSí- ' q'üííéxÓfirtarét'.-' -'• ' " '••,•••••'•'• •••• -in^ii;

VpTurn^én ígífur «De fe publicaí^ín séx libros divisuihre quibüs ffaérnenfa tantum "supersuñt Túlliuslucübfatu^esT. Spípníüm 3cípioniSj quód sexfümt eiíe-* bat libium, sérvatum et^ interpretátiiiri est a.^Mácrpbio grammaticb / Añino' "sex-centgsiííioyícesinio quintó ah p rbe cdh". dita, hunc nocturnum conventüm (Som-nium scilicet Scipionis) accidisse TuUius finjtit, hmiH miilfr. antp .SHpinnis ,,i}i-

Hiora J3 luJaMbom ía jigsi m63 iup ,lsb

torflgereí pog^ufl} « i J I ^ jÉip.((<? urn tlí¿St5í.4f fn gii*^»n4Hín?píft*b§fft;ipl^gftl(H&pSiiííi jui ít, de;Wl¡W«(WittpiTÍn9lf^rfy^e;^ííiíí9$>j8SÍ|jSti in primis illam ScipioiJi^^ft^ <4lfíSW 'Wíi-intóM«gatiOBti9e9>=RQ«ft?§lr4xVM6^tne

¡Bsé^ <A^iicffta«s<i*biticmBTütesi*it^fÍjifí j R*BluSípftrer,¡^(SÍtt-(iirt<)^ iAO^;:«»?AÍ9f5ÍW. aíWttftífiínur.-ImBíP y^%<ñ itiití^^M ¥iv^

e,e%?e)^Sie¥(l)la5feníjiíjtj yg^ty^ Y§8«:;fl4^i áiaitvs yi(t!*¡ «Bftfftj^j Qiyn^t-rtiAásB??}* . adi(eiyeíviéíiteBS'iR?(^¥?n.p#f§i?Vii5> muí

ríF(iínKiMmi iSnfQrser^ .PÍi^UtHemnfm Hat?r«íJifeplBB^'S^<|saíi<?s^^S}# .OI4yi%-n

rlíusfípís Sofifftt^lH.Í'b^iBdwe-PMPfflfe biWt»msi5icsitflíií iítt^T sl^^A^f^4».^»i'j madisputavit, illudadduxit, corpu^^flt^jiíi essse careemifi; M^f!^sin: ee :ftft«ntt>p íHxit nDB/>ponteiaedrVÍ/quia4ft}if»íj?Wí;eSse(Jep qwm ilittniRnv»ii»a4«iíatepi,^^p>jiriQr^ijj,

eaieo&rfiorpoíííj «t itedJí^íHif^ |?ftfil<^ptj8,)

Vita;i9.es»6<niprtewgí>l¡«MáíoS <PiS€íft:A4n sefutó, sicque Jtobet;í^í íífti»,. bf?ec; ífltyfr, dñtntdta mofí/qsíy f^uam lai»eirt%íi(I>ft?a serii slltbei!efcíT«a.pr(iíí§t9«WB?«t ft^op t«ntti, ü T«lUrsu«vá3«l»fi «Ul^iwte <ÍÍ5(l-i nisdnlustrata foJgoribassadpaíteíjLÍíiIgfto rtb-us^ inquam» saptentiae-ietMetíit.atiíiii^R, at ituaj^ntentia ^ b ote: B&triS; TE)?gl«íH8« miiBtmeiAbhQiareat. Qtttussoidfto á^giiitu^ vitam^lUa morspciiti vkat.au|teni jíut»»;» vera iBSt vita;«ccMa«uescanaíttSflgitiui5rtJcjeií hoo, dura «rimiis in tcrris.. «rtt ¿ÜU *Aet; lestt Titae simileK,; ñostraque mtmet^aik<^. in: caslis •[ «lit j ' : r -.-': T C Ü * ¿; 3.; -_• -j j r r; rn v b ; -Et alibi (3) quidYecom^coiwtjtuat IwJi

minem sic aperit Africanusí-«Ttt"Vero enitere et sic'lrabétó óoneSsfc té morta-

lem, se3 Corpus htíc; iieC-éTrtnr tTI-lT~CT , , , , . , . , , - • iíueín íorma ista declarat, sed mens cu-j y ere pronuntiandum est, nihil hoc opere 7 • ^^ • u. r,»». „ „ „J b e r f ¿ % S , '5á^Siñfv\r la^ ¿hffo^c^fliW" ^ T ^ Í * " " ' ^ . í ^ r ' ^ ' ^ t ^ V ^ ^ f i r r.'-iJ-O. y o J.-Z í- . : - T ; A; ; - • ! - . dígi|;trd«tHonsitfflBi:iipotiesti.c4>^r(Vilínigij ^ontiij^tur ijit^^rit,^s^j. .,,. , , . „, . ^; ^ ^ ^ 4^* iátCtó éis¡é,tíí *i^oid6rttüteas nestnquj

^liquatenus redolet.

lum. De que ait laudatus Maij^ob^u»;

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 13

www.culturaclasica.com

Page 14: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

150

vlget, qul sentit, qui meminit, qui provi-det, qui tam regit et moderatur et movet Id Corpus cui praeposltus est, quam hunc mundutn Ule princeps Deus; et ut mun-dum ex quadam parte mortalem Ipse Deus aeternus, slc fragüe corpus ar imus sempíternus movet.»

Quid explicitlus de natura et inmor-talitate animorum deslderamus? «Non omnis moriar» ut Horatio sic Tulllo fas erat repeleré, Deus namque imaginis suae in nobis «monumentum exegit, quod non imber edax, non aquilo inpotens possit diruere, aut innumerabilis anno-rum series et fuga temporum. Non omnis moriar multaque pars mel vltabit Libiti' nam»... Ceterum, uti patet, quaedamhic tantum instituitur Ínter Deum et animum comparatio et latlore sensu Del notio traditur.

Ac veniamus iterum ad Somnium In quo slc prosequitur Afrlcanus: (i) «Nam quod semper movetur aeternum est; quod autem motum adfert allcui quod-que ipsuro agltatur allunde, quando fi-nem habet motus, vivendl finem habeat necesse est. Solum igltur quod se ipsum movet, qula nunquam deseritur a se, nunquam ne moveri quldem desinit; quin etiam ceterls quae moventur hic fons, hoc prlnciplum est movendl. Prin-cipil autem nulla est origo, nam e prin­cipio orluntur omnia, ipsum autem nalla ex re alia nasci potest; nec enim esset id prlnciplum quod glgneretur allunde; quod si nunquam orltur, ne occidlt quldem unquam; nam princl-' pium exstinctutn nec ipsum ab alio re nascetur nec ex se allud creabit, siqui-dem necesse est a principio oriri omnia. Ita fit ut motus prlnciplum ex eo ^it,

quod ipsum a se movetur; id autem nec nasci potest nec morí, vel concidat omne caelum omnlsque natura et consistat ne­cesse est, nec vlm uUam nanciscatur, qua a primo inpulsa moveatur. Cum pateat Igltur aeternum id esse, quod selpsum moveat, quls est, qul hanc naturam anl-mis esse trlbutam neget? Inanimum est enim omne quod pulsu agltatur externo; quod autem animal est. Id motu cietur Interiore et suo. Nam haec est proprla natura animl atque vis; quae si est una ex ómnibus quae se Ipsa moveat, ñeque nata certe est et aeterna est.» Haec, uti patet, Ciceronls argumentatio sub inanl quldem fundamento, animorum sclllcet aeternltate, stabilltur, et quae prlml at­que unius veri princlpil unt, animis haud recte trlbuit, Hoc tamen scltum tolle memor, omnia haec ex Phaedro Platonls excerpta versaque esse verba et in Tusculanis dlsputationibus poslta. (1-49).

Somnio autem finem Inponlt, ut animl naturam optlmls in rebus exerceat co-hortatus, ac pariter slgnifícat poenam ab lis qui allter fecerunt subeundam.

Scopum denique attigi, qul allus cer­te non erat quam, quae in hoc pulcro Scipionls Somnio hinc inde de natura et inmortalitate a n i m o r u m reperiuntur, conllgere, animum in prlmls recreandl gratla, lectoresque ad Tullium legendum magis magisque movendl atque adliclen' di; ac non solum ad Latlnltatem excolen-dam ex ipsius amore, verum etlam qula pulcherrlmas sane veteres rellquerunt sententias quorum et nitore et venustate et jucundltate maxlmoque in significan­do pondere, animum oblectare licet.

JosEPHUS M. ' MIR, C. M. F.

(1) Rep. VI-25, 26 | S. Sclp. (8 9) ]

M O N I T U M Sociis et lectoribus nostris humanissimis vix recordari volui-

mus, quod ipsi satis sciunt, PALABSTRAM LATINAN scilicet octobrl mense ord i r i , novemque editis fasciculis per totidem menses c u r r i -culi scholaris, concludi mense Junio. Per aestatem igitur nimios vitabitis aestus atque valebitis.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 14

www.culturaclasica.com

Page 15: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

S C o P A S 151

SCOPAS

Scopas. cujusdam Aristran-di filius et éx Paro Ínsula oriun-dus, non ignarus, sed plañe singóla ris exsMtit in arte fícto-rum. Animo operibQsque a ves-Mgiis Praxitelis, aeqúalis sui, plañe discessit. Namque Pra-xiteli argamenta venostatis ac suavitatis plena cordi máxime eran); Scopas outem tragicis rebus et virtutc in periculis ex­perla delectabator. Ule amoris perfusa atqoe circomdata fingit artifícia, dum hic reí suavitate pariter ac maestitia ánimos obuinbrat, et exhibere amat imagines philosophi-cas quae eom non ignarum sui temporis specieram ostendünt. dum e contra Praxiteles requei situs mavult et placidi somnii. Scopas figuras agitat in dis-crimene et dolore, et marmor viviñcat modo adeo trágico quod vix poSsis aut música valeat vlvidius exprimere. Uno verbo sicut veterem Raphaglem Praxi-telem vocabamus, sic Scopam veterem Michaglem Angelum appellare oude-mas. Pauciora opera auctoris hodieque supersunt, nonnalla sont tamen ex fa­milia quam ipse duxit in arte. Plus a veteribus poStis celebratus est imaginam globus quo Maenas rapta effíngebatur ac furioso quodam adspecto haedum Deo Pañi sustentabat in sacrifíclum oblatum. Cujus miraculi in arte fictorlo ñeque typüs ñeque translatio aliqua in posteros propágala est.

Novam pulcritudinis formam Scopas invenit, Maleagrum, scillcet juvenem venatorem sese accingentem ad venationem eamque síbi máxime funestem. Haeret animo et adspectu futuram quasi praevidens exitium, periculo denique hcroum virfute se commiltit.

Aliud opus et maximae quidem aestimationis apud artífices sunt fastigia caelata, decorati frontes templi Minervae Aleae cujas dúo tantüm supersunt capita, quae diuturnitate temporis aliquando sunt deleta, ñeque integra adnos usqúe pervenerunt. Adolescentes animo fluctuant longinquum suspicientes caelum. Perspicua est ac manifesta simllitado idemque scalpendi genos atque in Meleagro. Scopas enim, et in hoc diffcrt a divino Phidia, heroas usque fin­git; hic mifes placidosqoe eos simulat sine perturbatíonibos, dum Scopas sen-sa in eis aperif, hominis, magna vehementia eos reddit humanos, eisque iribuit profundos tragicorum motus.

Scopas pariter ac Leochares, Bryaxis, Timotheus caelaverunt nobil lssi-mum Holicarnasi Mausoleüm, sepulcrum se. Mausolo, Cariae regulo ab oxo-re Artemisia factum. Ex tanto celebérrimo opere, quod sümme laudat Plinius (N . H. XXXVI, 5) quodque ínter septem miracula fuit recensitum, ipsíus Mau-soli simulacrum procera proportione hodieque exstat.

Fortassis aliúd quoque scalpendi eximiüm genus ab eodem Scopa inven-tum, sunt miser&e Niobae morientes liberi ab Apolline et Diana sagittati; ex his filia sub matris praesidloconfugit dum genetrix vultu desperato suspicitin caelum.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 15

www.culturaclasica.com

Page 16: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

Index rerum (Vol. I)

Ann. Schol. I et II. 1930-1932. Numeri , 1-18

A d i o q u i a soc i i s et l ec tor íbus JovÉ. E. Lectores humanissimi! 2;

Gratulatio, 49; Iterum ad Palaestram II, 1. Sociis atque lectoríbus n. 10 i. o. (in operculis)

A d n o t a t i o n e s Rhetor i cae MARTIJA, H . Tityrus seu 1. Vergilii

écloga, 55, 76, 91. Ruiz, D. De classica imitatione, de­

que ejus in conformando stylo praesten-tia, 120.

A e n i g m a t a II 14, 31, 64, 90. Arc l i eo log ica

PHIDIACUS (PAYAS, J.) Juppiter Otrico-li, II 9, Juno Ludovisi, 23: Apolo in Belvedere, 39; Discobolus Myronis, 55; Polycletus, 84, Venus Mili, 102; Lao-coon, 115; Praxiteles, 135; Scopas, 151.

Bib l iographica in ómnibus fascicuUs CALVO, P H . Histoire illustrée de la

Literatura Latine, 127. CATALÁN, R . Diccionaire Latin-Fran-

fais, n. 18, i. o. GlRAL, J. Marziale Epigrammi, Lu­

cio Anneo Séneca, Virgilio n. 12 i. o.; Lucrezio Augusto, n. 16 1. o.

GONZÁLEZ, I. El latín clásico ense­ñado como lengua viva, 47; Rebelo Gon-(palves, Scribisne litterulasLatinas?, Spre-chen Sie lateinisdi, n. 15 i. o.

JIMÉNEZ, D . Esegesi Vergiliana; Le Messianisme de Virgile: El nacimiento de Roma, n. 11 i. o.; Florilegium Patris-ticum n. 13 et 17; Anuario eclesiástico, n. 11 i. o.

JovÉ E. Stilistica Latina, 95; Octa-vius M. Min Felicis, Cornelío Nepote; La primera catilinaria. Le latin par le joie, Ostie, 112; De l'humanisme a l'En-ciclopedisme, En pais romain. n. 8 i. o.; Cato major et Laelius, Colection Del-más T. A. D.; SS. Jeronimi et Augustini epistulae mutuae. Orígenes del español, Cicerone, La Granimaire des fautes, i43; Lateinische grammatik, Le latin en po-che, Conversations latines, La pronon-tiation du latin, n 12 i. o.; Poetae minores, Da influencia lexical do grego no latim litterário. Sátira contra as mulheres. Dos conceitos de Horacio na poesia por­tuguesa do século XVIII, NumeraQao in­determinada em latim, n. 14 i. o.; Lucre-ce, n. 15 i. o.; De amore libri tres. Méto­do de francés, H. Thierry, n. 16 i. o.

MARTIJA, H . Bibliotheca philologica classica, Commentationes Vergilianae,

Clementis Janicii carmina, n. 9 i. o.;Mé-langes Paul Thomas, Studi Vergiliani, n. 15 i. o..

MiR, JACOBUS. De Jerusalem a Jericó. El mont Nebó, Tebes, Getsemaní, 128

MiR, Jos. Versions Latines, Le thé-mes latines á la Licence és-lettres, n. 15 i. o.; Etude sur le style des discours de Tite Live, n. 18 i. o.

MusoLL, A. Les masques et les visa-ges dans les Bucoliques de Virgile, 63; Le mystére de la IV. Eclogue, 79.

OTAZU, J. Sófocles, V. II, trad. P . Errandonea, n. 14 i. o.; Grammaire Grécque, Dictionaire Grec-Fran(;ais n. 16 i. o.

PANADÉS, M . Vicus Andicus, n. 11 i. o.

PASTÓ, R . L'affetti e sentimenti ne-11a poessia di Virgilio, Repertoire des éditions d'auteurs latins, n. 16 i. o.; Let-teratura Greca, Introducción al latín vulgar, n. 17 i. o.

PAYAS, J. Manuel d'Arqueologie R O -maine, 127.

PLANAS, T H . Historia de Montse­rrat, n, 13 i. o-

ROJAS, P . Institutiones Theologiae Fundamentalis, n. 17 i. o.

RuiZ, D. Sófocles, V. I, trad. por P . Errandonea, 96; Manuel des Etudes Grecques et Latines, Flavius Vegetius Renatus, Motiv und Typengeschicht« des Griechischen spottepigramms, n. 8 i. o.

ScHWiENTEK, A. Der Untergang Roms in abendlandischen Deken, 128; Die Zeit Konstantins des Grossen, Die Kultur der Renaissance in Italien n. 11 i. o.

SURRIBAS, X. Petite antología de Vir­gile, La pronunciación del latín. La pro-nontiation du latin, Temas estilísticos, 16; Obras completas de Homero, Iliada, La teogonia de Hesiodo,n. 10 i. o,; Viata si opera Poetului Vergilius Maro, n. 11 i. o.

B i o g r a p h i c a LÓPEZ, M. AdolphusGandiglius, II, 60. MiR, í. Publilius Lochius Syrus, II,

32; Rapliael Landívar, 88; Aegidius For-cellinius, II, 132.

MussoLL. A. Publii Vergilii Maronis vita, 18.

Rozo, G. Michaél Caro, II, 87.

Commercium Epistulaie EMMANUELIS JOVE et A. AVENABII

epistulae mutuae, 21, 58; IL 94,144.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 16

www.culturaclasica.com

Page 17: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

EMMANUEUS JOVE et A. REIXACH epist. mutuae, 73, 138.

EMM. JÜVE et R. SANTARELLI, epist-mutuae II, 3,114.

CAÑIZARES. P . Palaestrae Moderatori s. d. 59.

SADOLETUS DES EKASMO, S. p. d. II, 39

A- REIXACH, \JUÍ BORRAS S. p. d. II, 54

Conloquia in scfaola Ai.ONSü, M. Dissentio scholaris. 8. GONZÁLEZ I. (PHII.OPONUS) DÚO pro­

ceres, 90; Institutio primaria, II. 11; Do-mus paternae desertor: 1) profectio, 24; 2) Quaerendo laborem, 40; 3) Quam ma-le babeo, 69; 4) Regressus 100; Occursus necopinatus, 166; Conloquium ínter scholares, 136; Scholastlci angustiae, 142.

LLOBET, R , Placuitne Palaestra? 23. MARTIJA, H . Lectionis probatio. 166. MussoLL, A. Lectio serótina, 70. PLANAS, T H . De instrumentis musicis

disputatio, 38. RAMOS, C . Dies scholae postremas.

134. TAMARIX, A. Corpus humanum, 117.

Cursus Qyinnast lcus LÓPEZ. M Prologus, 11. P, VergiUi

Maronis Écloga I, Tityrus, 24, 39; Écloga II, Corydon, 69, 119,140.

Disc ip l inae CATA, C . Electris fons motas . 139. GARCÍA, D . Claretianae disputationes

1. III, 72.163.

Exerc i ta t ivnes Scho lares in ómni­bus fasciculis.

1) El alcalde y los panaderos. Los Santos Angeles. Flechier. El río, La vol-pe, II mulo e il lupo. La bu^na letra. La religión cristiana, n. i i. o.; El pobre y su perro. Un español en Rusia, Luis XIV y el cortesano, La elocuencia, n. 2 i. o,; Federico II y el desertor. El barbero y el emperador José. La Atención, El na­cimiento, Carlos V, n. 3 i. o.; Llena de gracia. Libros del Nuevo Testamento. On style. La fama, n. 4 i. o.; Mí casa paterna. La mentira no tiene pies, Ul­times años de S. Pedro, No puede ir al infierno, n. 5 i. o.; La comedia del mundo, Díe Lehre Senekas, Todos, n. 6 i o.; Montserrat. El tesoro escondido. La lengua española, n. 7 i, o; La muerte de Cicerón, II. 15; Proezas de Hércules, 31; Una carta. 46; La invasión de los bár­baros, 64; El enfermo y el médico. 86; Retrato de Alejandro Magno, 103; La ra­posa y la zorra, 119; Un ladrón y su ma­dre. 131.

\l) Italiae descriptio Vergiliana, De Aeneide; De IV Vergilii Écloga, 13; Dei-parae Virgini. Descriptio Missionarii. A-mor postulantium erga Virginem Mari-am. 27: Poésis Vergiliana. Vitae Vergilii incantamenta. Pater, iterum sibila!. 44; Fábula orientalis, Exemplum fidelítatis. Anima, quanti vales! Hospitium hones-tatis. De felis fallacia, 78, Amnis «Te-quendama» Praeceps aquarum lapsas, 108; Ad ignarum poetam. Jesús et mater, 125; Ab alio spectes alteri quod feceris. II, 63; Alias plurimae hispanicae exer-cítationes antea propositae in Latinum translntae.

Fabulae Rocci, S. I. Autocinetum et curras

nobilís, II, 14; Autocinetum et asellus. 31; Marmor Parium et vile saxum46;Duo autocineta, 64; Mas et feles, 86; Canis et feles, 103; Aeroplanum et autocinetum, 119; Vulpes et angues, 131.

Grammat i ca FANLO, L. «Prímus» et derivata, II, 12

22, 38, De hendíadí, 53; Deminutiva, 89, 117.

JovÉ, E. Vergilíus non Vergilíus, 5; Quomodo in Latinum vertantur indeter-minata verborum subjecta, 42; locas u-bi(nam)?, 53, «Cornu, cornus, cornui», 65; De falso potentiall modo per indíca-tivum latine exprimendo, 101; De vocati­vo quorumdam nominum propriorum in ius, (Grégori et Arnbrosi), II, 17; Alterías non altérius, 49; Quid «tua» interest, «mea» níhil refert, 91, 107; Partículae «quin» varius usus, 126; Míseret, paení-tet, piget, pudet, 139.

LLOBERA, S . J. Utrum ín hoc dicto TuUiano *quod (ingenium meum) sen' tio quam sit exiguum» pronomen rela-tívum in nomínandi casu sít an in acca-sandí; 84.

Histór ica JIMÉNEZ D . Memoria Vergili apud gen­

tes concelebrata, 126; Parisiensis studío rum Latinoram societas, II, 87, Nemausi comitia frequentissíma, 137.

LÓPEZ. M . Nemausum civitas, II134. MiR, J. Somnum Scipionis, II. PLANAS, T H . Annus Vergilianus. 34;

De Reipublicae Romanae statu generall; 50; Pompejus et Crassus, anno LXXX cónsules, 81; Cicero et Verres, hujus causa et exilium, 129; Populi Romani ín­doles, II, 123.

í n t e r s d i o l a r e s JovÉ. E , Quomodo desinant vocati-

vi, II, 13; De translatione scholari, 51¡ De verborum «nemo» et «nihil» flexione, 110: De supplendls supinis. 128.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 17

www.culturaclasica.com

Page 18: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

Libri in Acctuar ia accept l n. 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, i. o. Litterae

JovÉ, E. Orator simul et philoso-phus, II, 65.

LEACHE, J. De poesi Vergiliana. 97.113. MARTIJA, H . «Hortensias» Ciceronis

et S. Augustinus, II, 4; Numerus orato-rius apud Ciceronem, 33. N e c r o l o g í a

Dr, Josephus Fonts, 31; Adm. Rdus. P. Franciscas Naval, 41, Vita functi viri clariores; Stanipini, Giani, (iandiglio, Clédat, II, 29 V. Bérard, Guodolf Wila-mowitz, Zuretti, Barriera, Fossataro,122.

Nova et Vetera GONZÁLEZ. I, Italia 10; Microscopium

27; Grammophonum, 40; Altare, 56; Ho-rologium, 74; Latrunculorum ludus, 88; Navigium. 104; Vultus, 122; Hispaniaec-clesiastica, 126; Schola, II, 6; Instrumen­ta música, 26; De re rustica, 42; Radio-phonum, 56; Graecia ulterior, 81; Arma-tura, 96; Triclinium, 112; Domus, 146.

Nuntia Palaestra Latina, n. 1, i. o,; Index

critico-litterarius, n. 2, i. o,; Candidatus Latinus, n. 4. i. o.; Commentarium pro Religiosis, n. 4 i. o.; Cours de latín, Lá­piz Termosán, Nummaria Arnús, La fies­ta Santificada, n. 5, i. o.

Palaes tr i cus s e n Censor inus ephe-bts su is 13, 27, 44, 61, 7S, 93, 108, 125 141; n, 14 62 90, 104. 120, 130, 148.

P e r o r b e m nuntia et notitiae ad Lati­nas litteras spectantia in hac sectío-ne vulgantur. Blsmilennriui VcrglUanus, Urbs quaedam Aeaci-

dos resuscitata. Locus uatalis Vergilil. Códices Vergl-llanl, 15; XV Centenarlus Dlvi Augustini. Certamen pocticum Hoeuftlanum. Poética per mare nostrum pe-regrinatio, 31; Conventus alter ad Romana studia pro-vehencla, Fuadatio Bemat Metije, 46, 62; Studia Latina ab Hungarlca gente peracta, Annus VerglUaiius, Altera Budeana excursio, 63; Bibliotheca Classicorum "Vo­luntad", Templum in Colonia Tairacanensl Augusto dicatum, 79; Romalocutaest, 94; Pilma R. Pontificls oratio radiophonlca, 109; Certamen poetlcum Hoeuf­tlanum, Internatlonalls homlnum linguls perltorum conventus. Italus Balbo. Bibliotheca "S. Paclá", 142; Certamlna poética, Homlnum coetus II, 29; Lectlones «estirae In Italia, Cervaria, Societas O Budé 30; Phl-lologorum subsidia, L'Instituto di Studi Romanl, lll-miis. Dr. O. Trltschler, Latinorum Graecorumque scrlptorum conlectlones 47; L'Inslltut d'estudls cata­lana, Ad ripas Nemorenses, 61; R. l.andívar. L'Officl na Románica, 62; Coaslnia Virgo Vestatis. Caput Har-tis, Sollemnla Vergiliana. Commentarll de bonls lltte-rls, Instituto de selección escolar obrera, Classicorum nova edltlo. Lexicón etymologlcum Lfttlnum. Lexicón Plautinum, Nemausl comitla, 106; Socletas Latina Varsaviae constituta, Domus "Loffredo", Testi ciistla-ni, Musea In Graecia. Greec und Rome, Revista histó­rica Romana. 122: "Les études classlques" n. 18 1. o.

Pic turae Italia, 10; Situs Mantuae, 11; Micros­

copium, 27; Altare, 56; Horologium, 74; Latrunculorum ludus, 88; Navigium, 104: Vultus, 122; Hispania, 136; Schola, II, 6; Juppiter Otriculi, 9; Instrumenta

música, 26; Juno Ludovisi, 23; Apollo in Belvedere, 3^; Arbor, 42; Discobolus My-ronis, 55: Radiophonum, 56; Graecia ul­terior, 81; Polycletus, 84; Armatura, 96; Venus Mili, 102; Iriclinium, 112; Laoo-coon, 115; V. P, Claret, 129; Praxiteles, lá5; Scopas, 151; Domus exstructio, 156.

Poética BORRAS. R Elegia in memoriamDris,

Fonts, II, 11; Non praevalebunt!. 83. BoiA, I, Gaudia et tristia Sti. Joseph

II, 101. FANLO, L . Nunc dimittis, 68. GARCIA, N . Concertatio amoris, 124. GlUAi., J, Sub vesperum, 20,; Diesoc-

cidius, 92. HABERL, A. Stille Nacht und Morgen-

rot in Latinum translata, n. 12 i o. LÓPEZ, M. In diemVergilüNatalem II

4. LLORERA, J . Ad virginem de Monte

Serrato, 132; Societati Jesu meae II, 36; In Puerum Jesum, 52; Horatii oda 1. quarta hispanice translata n 14 i. o.; Puer Jesús et S. Stanislaus, 95: Myste-riuro fidei, 141.

MARTIJA, H . Hymus Vergilianus, 4; In Memoriam Dris. Fonts, 34; Carmen gra-tulatorlum, 83; In adventum veris, II, 111.

MATEOCCI, J. Martyrium P Francisci Crusats, 100.

RIBERA, R . Ante Praesepem Domlni, 54; Cordlum contentus, II, 129.

VALERIA, F . Proba, Servatoris Nativi-tas, 33.

R e s p o n s o r i u m SENEX. De nomine «penuario», id. de

«pesseta», 16; de u pos to sequente voca-li; Vocabularium manuale Lat. —Hisp., 32; de verbo «genetrici» et «genitore»; de pronuntiatione Latina, 47; De orthogra-phica scriptione; De ratione fingendi no­va nomina; De ratione tradendi linguam Latinam, 45; De Latina pronuntiatione quae classica vocatur, 111; De subscriptio-ne epistularum, II, 16; De litteris iiiitia-l ibusN. N., 48r Setent iae

PlI PP. XI, 3, 38, 35, 54, 71, 89, 107. 116, 139.

PuBLli SYRI, II, 14, 31, 64,119, 120, Utile dulc i

Mortuorum inscriptiones, II, 32; Sa-lutationes peraenigmaticae, 131. Varia

PÍO Papae XI, 1; Ordinaril adproba-tlo, 17.

BRENGARET, J. Mater Christi, 42. CODiNA, J, Eximia ajuvene Claret re-

portata victoria, II, 45. GONZÁLEZ, A. AdagiaLatína, II, 85. LEACHE, J. Redemptoris apud pópa­

los spectatio, 36. LLOBERA, J. Lepida pro pueris narra-

ticula, II, 99. PLANA*, T Mons serratus, II, 121.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 18

www.culturaclasica.com

Page 19: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

PALAESTRA LATINA Revista mensual de Estudios Latinos redactada en latín por Profesores de

España y del Extranjero

Direc. y Adm. CERVCRA (Lérida).-Universidad.-ESPAÑA SUSCRIPCIÓN ANUAL: Espaüa. 6 ptai.; Aprícay Portagal. 7 ptas.; otras DatlOQ». B ptas.

Testimonios autorizados RAPHAEL SANTARELLI, civis Romanus,

Moderatori Commentarii cui nomen P A -LAESTRA LATINA S . D . : Accepi animo per-libeiiíi Commentarii exemplar qiiod mihi remitiere voluisti: ideoque grates Tibi de­bitas persoívcns et Tibi gratular et mihi gaudeo cum animadvertere queam quantum operis ad Latini nominis incrementum per te conferatur. — Romae, nonis funiis a. MCMXXXI.

A. HABERL, ilustre profesor de latín y colaborador asiduo de «Vox Urbis» y de «Alma Roma» escribía al Director de PALAESTRA: Opus magnum suscepisti et ple-num laboris, sed dignum immortalitate.— Bad Driburg f Alemania), i Dic. 1930.

A. REIXACH, profesor de Latín y au­tor de una gramática latina: Nihil tibi di-ccim de tua aPalaestraii quamjam omnes norunt et laudant peritia, concinnitaie, doc­trina, amoenitate, adulesccntulorum iitilita-te. — Vici, 16 Dec. 1930.

DR. D . LUIS SEGALÁ, profesor de la

Facultad de Letras en la Universidad de Barcelona y escritor prestigiosísimo de numerosas obras: Rebi tant posté com eU seus dignes companys la meva enhorabona per la publicado de PALAESTRA LATINA que

es pot posar al costat d'uAlma Román i que cns farh fer ais catalans un bon paper dins el món deis esludis clcissics. —Barcelona, g maigi93i.

CHARLES PAGOT, profesor de Latín y autor de los cuadernos «Le latín par la joie», dice: / / existe revues écrites en Latín. En voici une: La PALAESTRA LATINA, publié

á Cervera (Lérida) Espagne. Elle contient des dialogues, des observations sur des jeux, des remarques grammaticals, des poésies. Des semblables puhlications devraient se mulíiplier. Elles pourraint se répendre dans le monde entier. — Paris, (¡Le Latin par le joien, p. J38, 1931.

DR. D . ANTONIO GRIERA, Doctor en

filología por la Universidad de Würs -burgo, fundador de l'Oficina Románica de Barcelona y notable por sus estudios filológicos: Rebo amb regularitat PALAES­TRA LATINA i el felicito perl'encert amb qué publica aquesta revista destinada-no endub-to-a ésser elportantveu de la Filología CliiS' sica d'Espanya. — Barcelona, 31 de gener de 1931.

P. JOSÉ LLOBERA, profesor de Huma­nidades enZaragoza y autor de la«Gram-matica Classicae Latinitatis» y de otras obras latinas, escribía al P . Jové con fe­cha 31 de Enero de 1931: Deseos de ayudar a Vdes. en su merítísima labor ciertamente no me faltan, pues años ha lamentaba yo la falta en España de una revista, que como PALAESTRA LATINA, avivase entre nosotros el fuego sagrado del estudio del latin... Y asi como se escribe del B. M. Avila, que, al conocer la Compañía recién nacida se ale­gró grandemente de la obra de S. Ignacio... asi yo si licet exemplis, in parvis grandi-bus uti bien que la empresa de Vds. nada tiene de pequeña, heme holgado infínito de la aparición de la benemérita revista.

D R . JOSEPH FORNARI, Director die «Al­ma Roma».' Dubium non est quin ambabus

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 19

www.culturaclasica.com

Page 20: PALAESTRA LATINA · Annus Sdiolaris II. Num. 18 1931-1932 Mense Junio a.NCMXXXU PALAESTRA LATINA SUMMARIUM ... quae nomina sunt et orationis subjectum et ratio genitivorum eas locutiones

manibuí inceptui nos plaudamus, qui ad ea ipsa proposita toi jam anuos intendimus, sudavimus, el alsimus; qiiique laboris so-cium-eí cur non?-signiferum, novum corrí' mentarium invenerimus. Romae, «Alma Roma» Dec. 1930.

' DR. F. REBELO GONCALES, Prof de la Facultad de Letras en la Universidad de Lisboa y autor de varias obras: Fenko apreciado meutíssimo os últimos números da PALAESTRA: e como en algwts colegas da Universidade, a quem os tenho mostrado, e que surpreendem com a méstria do emprégo do latim para finalidades tao ulais como tnteressantes. — Lisboa, 16- VII-1 ggi.

Admireia obra r.otável de cultura que K." Excia. e os seus ilustres colegas íém realizado com a pubticagao dum jornal, tao erudito, e sinceramente lamentei que nao tivesse tido a felicidade de a conhocer há mais lempo. Todavía, em compensagao, te-» rei no próximo ano escolar a satisfagao de faxfir ñas minhas aulas da Facultade de Letras a propaganda que ela merece, insti­gando Oí meus alunas a juntarse ao núrée-ro dos assinantes. — Lisboa, S-IX-S'-

D. VIRGINIO NAVARRO, escribía en llusti-ación del Clpro, Enero 1931: Ha vis-to la lu^ pública con el titulo de PALAESTRA LATINA una nueva revista cuyo _/in es pro­mover por todos los ntedios posibles, el es­tudio de ¡a lengua del Lacio, ti aconteci­miento no es para quedar encerrado en una

.sencillamta bibliográfica..: la aparición de la sinqkUica revista no puede ser más apor-tuna.., el momento escogido nos parece también^muy oportuno... Aplaudimos con ambas rñanos su publicación, sus orienta­ciones y sus planes m^ecen toda nuestra simpatía. Desde este momento tanto los Profesores como los alumnos de latín tienen su órgano, tienen su palaestra puev para ellos se ha publicado PALAESTRA LATINA.

D. jERóNiHO OE CÓRDOBA, SCH. P . . latinista insigne, escribía: He recibido la colección de s« magnifica PALAESTRA LATI­NA; por lo que ya he leído veo que es de un ^ran mérito, y ya con ella tengo donde es­tudiar mucho y aprender no poco, y por ello me alegro v se lo agradc^ico muy mu­cho.—Sevilla, I 2-II-ig¡2.

P. ELÍSEO MARTÍNEZ, nos decía: Le «a* ludo y le felicito por el éxito de P A L A ^ T R A . Además de las cinco suscripciones que man­da le ruego remita otras cinco más. — Me-dellin', (Colomlria) i-l¡rig32.

Y pocos días después escribía: Le rué go que me mande otras cinco suscripciones de PALESTRA completando asi quince sus­cripciones entre todas las de este Seminario de Medellin. — f 6-1II-1931.

FR. ISIDORO RODRÍGUEZ, Profesor de

latín, se expresabaasí: Le envío la canti­dad de doce pesetas correspondiente a tos dos años de la grafi revista PALAESTRA. A la verdad conozco aAlma Roma», y P A ­LAESTRA me parece superior a aquélla. — Cc-hegin (Murcia) 9-1-1932.

CORREO JOSEFINO. (Tortosa). Enero

1931: Sale desde octubre la revista PALAES-. TRA LATINA, que verdaderamente viene-y

esta ve^ resulta exacta la manida frase-a llenar un vacio...

JESÚS PINILLA, varios años profesor de latín y de literatura: Mirificam tuam in-desineníer, statutis temporibus, PALAESTRAM LATINAM recipio. Pergratum miht est. exi­guo quo liceí tempore uti ad hujus generis oblectamenta illius folia volvere, perlustra-re; oculique animusque quidquam ibi sem-per, quo summe delectentur, inveniunt. Certe, nullo tibi nec sodalibus incitamento opus est ad gratos labores prosequendos; liceal tamen admiratorem me iterum atque iterum faceré ut audiatis quod in froite Palaestrae ipsi vosjcripsistis Paiilinum ver-bum: Sic currite ut comprehendatis.— Dabam Bilbagii, IX Kal. Maj. 1932.

Centros de Su8cri|ición: MAMUD. - ApMtado <M«S. - Cali* Ousnién el

. Bneao, 18. ^ «-BARCBLONA.'- BacoaTtota.!«. MARSELLA. • Rúa de la BibUothiqne,!«. ROMA (XVI). - Vte Oiidia, «M. BOOOT4 (CoiaiiibU).Apart. SlS.4:alle M, mA-

awre SS*. W0RZBURO(DcuMlltUail«ayeni).-a Rcchter

FMtaL CBRVBRA (Bapafta-Lérida). • Univcraldad.

ProL Emmanuel | o v i , C. M' F. Moderaior

T]r|Mi«ra|>hla F. Campa Calmat, - Tarrada*

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/06/1932 - Pàgina 20

www.culturaclasica.com


Recommended