Parallaks november 2010

De AfstuDeerDerJarich spliethoff vertelt

over zijn stages

scheDeltrepAnAtie:De eerste chirurgische ingreepvan de mens

Paradoks Insideeen nieuw bestuur!

hallucineren kun je leren

GeestverruimenD

Medtronic Bakken Research Center | Endepolsdomein 5, 6229 GW Maastricht | www.medtronic.nl

UC200704322 EE

Medtronic is a world leader in medical technology, restoring people to full and productive lives using the most advanced medical device therapies. The company has over 36,000 employees worldwide, with headquarters in Minneapolis, USA.

The Bakken Research Center in Maastricht contributes to Medtronic’s mission by conducting clinical and technical R&D programs in Europe, the Middle East and Africa, cooperating with medical specialists and scientists in hospitals and universities.

Excerpts from the Medtronic Mission:- Tocontributetohumanwelfarebyapplicationofbiomedicalengineeringintheresearch,design,manufacture,andsaleofinstrumentsorappliancesthatalleviatepain,restorehealthandextendlife.

- Todirectourgrowthintheareasofbiomedicalengineeringwherewedisplaymaximumstrengthandability...

- Tostrivewithoutreserveforthegreatestpossiblereliabilityandqualityinourproducts...

MEDTRONIC BAKKEN RESEARCH CENTER

INHOUD

3

4681014161920222426

In deze Parallaks

30333334

Paradoks Inside

voorzitter en reDActioneelBestuur en redactie nieuws

Kort nieuWsde nieuwste ontwikkelingen op med-tech gebied

DruGs en hun WerKinGDe werking van de meest gebruikelijke drugs

hAllucineren Kun Je lerenOok zonder slikken, roken, spuiten of drinken.

zieKte uitGelichtCyberziekte, 3D-TV is niet voor iedereen weggelegd

De AfstuDeerDerJarich Spliethoff vertelt over zijn stages

oprichtinGsconGres nvvtGDe eerste activiteit van deze beroepsvereniging

evenWichtEen belangrijk mechanisme in het menselijk lichaam

De excursieLees alles over de excursie naar de Marine

het nieuWe ectmEen korte impressie

GeneesKunDe in De GeschieDenisTrepanatie: de eerste chirurgische ingreep

even voorstellen: een nieuw bestuur!

het kartavontuur met paradoks

column: Geestverruimend

De 32 Dies van s.v. paradoks

INHOUD

3

8

30

26

Parallaks Jaargang 9, november2010

VOORZITTER


4

Beste lezers,

Nu ik hier buiten in het zonnetje aan het typen ben, kan ik me bijna niet voorstellen dat het herfst is, dat de zomer voorbij is en dat zelfs de winter er alweer aan komt. De afgelopen zomer was er weer een die voor mijn gevoel maar een paar weken geduurd heeft. Vlak voor de zomer werd ik gevraagd of ik misschien interesse had om een jaartje het bestuur van Paradoks in te gaan. Na wat wikken en wegen, een gesprekje met oud-bestuurders hier en daar en een uitlegsessie met mijn ouders besloot ik dat dit een unieke kans was. Vervolgens brak de vakantie aan en moesten er dingen geregeld worden. Functies moesten verdeeld, waarna commissies zo verdeeld moesten worden dat iedereen genoeg tijd had voor de begeleiding hiervan en ook nog zijn eigen taak kon uitvoeren, er moest nagedacht worden over het beleid dat het komende jaar gevoerd moest worden en bovendien moest er ook nog een passende naam en een passend pak voor ons bestuur gezocht worden.

Vooral de laatste twee dingen hadden opvallend veel gemeen. Zowel het eerste pak als de eerste naam die werd gevonden was te kort, de tweede ‘paste niet bij ons’ en zo duurde het wel even voordat we klaar waren. De echt grote ideeën met betrekking tot ons beleid kwamen tot stand tijdens ons beleidsweekend. In een huisje ergens ver weg kwam ons conceptbeleid tot stand en hebben we bovendien geleerd dat de achterkant van een pan in combinatie met bruine bonen vreemde vlekken op moeilijk te bereiken plekken kan opleveren, een geestverruimende ervaring.

Nadat we na het beleidsweekend nog wat kleine aanpassingen in ons beleid hadden aangebracht, was het op 27 september zo ver. Nadat wij gechargeerd waren hebben we meteen een nieuw record gezet. Het was namelijk uitzonderlijk vroeg

(1:12 AM) dat er over gegaan kon worden tot het zingen van het Paradokslied en de daarbij behorende proost op de vereniging.

Op het moment zijn wij druk bezig met het opzetten van commissies, om ook dit jaar weer een goed gevulde agenda te krijgen met feesten, excursies, symposia en andere activiteiten. Mochten er nog mensen zijn met interesse voor een commissie, loop even de Paradokskamer in, bewonder de gewijzigde inrichting en zet je naam op de interesselijst.

Hoewel de commissiemarkt een succes was en vele commissies zich mogen verheugen op nieuwe leden, is er toch ook al een kleine tegenslag. De MepCie zal dit jaar geen oefening met de ME kunnen plannen vanwege het drukbezette schema van de ME. Maar niet getreurd voor de mensen die zich hier op hadden verheugd, er zijn dit jaar nog genoeg andere activiteiten. Ik hoop jullie dan ook allemaal tegen te komen bij een van deze vele activiteiten die dit jaar ongetwijfeld wél door zullen gaan.

Frank van RosmalenVoorzitter van het 32e bestuur der S.V. Paradoks,‘Circumfleks’

REDACTIONEEL

5

colofon

reDActieMiranda SchraaDirk-Jan CornelissenBart SteensmaVincent Hommersen

met DAnK AAnJan verhoeffJarich SpliethoffRichte SchuurmannPaul de JongeExComNVvTGECTMA.C.T.I.E.Dies

ADverteerDersRabobank Omslag AchterkantMIRA AchterkantMedtronic Omslag VoorkantDePuy Binnenwerk (Blz 13)Biomet Binnenwerk (Blz 29)

contActADresS.V. ParadoksUniversiteit TwenteHorst C004Postbus 2177500 AE Enschedeo.v.v. [email protected]

DruKKeriJPRINTEC OFFSETOchshäuser Straße 4534123 Kassel+49 561/[email protected]

DesiGn lAYoutOmar HertgersVincent KickertDirk-Jan Cornelissen

VerruimendDe zomervakantie is alweer bijna uit je geheugen verbannen en wanneer je dit leest zijn net de eerste tentamenweken achter de rug. Achter de schermen is er de afgelopen twee maanden weer hard gewerkt aan een nieuwe Parallaks, met het thema ‘Geestverruimend’ als resultaat. Waar wij de afgelopen maanden onze gedachten even konden afwenden van het studeren met het maken van deze Parallaks, zo kunnen jullie nu met het lezen even ontspannen.

De afgelopen weken leek het alsof er in de Paradokskamer ook veel mensen aan het ontspannen waren: achterover liggend in een stoel, muziekje aan en een slaapbril op hun hoofd. Niets bleek minder waar; het waren mensen die een hallucinatietest aan het doen waren voor de Parallaks. Nieuwsgierig geworden? Lees hierover meer in het artikel ‘Hallucineren kun je leren’.

De redactie van de Parallaks is nu vrij stabiel, met een aantal vaste leden en een aantal vaste schrijvers konden we deze keer dan ook vrij gemakkelijk een mooi nummer maken. Het thema van deze Parallaks ‘Geestverruimend’ is dan ook goed uitgewerkt, wat terug te zien is in de vele, verschillende artikelen. In d e rubriek ‘Geschiedenis van de Geneeskunde’ (een nieuwe rubriek die vanaf nu iedere keer terug zal komen!) wordt verteld over schedel trepanaties, er is een artikel over 3D TV’s en een artikel over evenwicht en daarbij behorende stoornissen.

De Parallaks van juni 2010 had voor het eerst in de geschiedenis van de Parallaks 36 pagina’s; dit werd zo goed bevallen dat de redactie en het Paradoksbestuur samen besloten hebben alle Parallaksen vanaf nu uit te breiden naar 36 pagina’s! Dat betekent meer vaste rubrieken, meer artikelen, meer verslagen en meer onderzoeken.

Behalve de Parallaks zelf uitbreiden, zouden we ook graag de groep mensen die af en toe een stukje schrijft uit willen breiden. Vind jij het leuk om eenmalig of af en toe een stukje te schrijven voor de Parallaks? Mail dan naar [email protected].

Veel leesplezier!Dé redactie,

Vincent HommersenBart SteensmaDirk-Jan Cornelissen (Eindredacteur)Miranda Schraa (Hoofdredacteur)

REDACTIONEEL

5


KORT NIEUWS

6

Bij verwijdering van een tumor is de grote vraag vaak of alle tumorcellen wel verwijderd zijn. Voor chirurgen is het vaak lastig om hier zekerheid over te bieden. De spectro-pen, ontwikkelt op de universiteit van Georgia, kanhier verandering in brengen. De pen wordt gebruikt om met behulp van een near-infrared laser en een fluorescentie detector partikels te detecteren die zich vooral in tumorcellen ophopen. De partikels bestaan uit goud met daaromheen een polymeer, deze stof is gekoppeld aan een reporter dye dat automatisch bindt aan een antilichaam dat zich in

DARmONTSTEKINg TEgENgAAN mET NANOKORRELS

SpECTRO-pEN WORDT gROTE HULpbRON VOOR CHIRURgEN

Tekst bart Steensma

Onderzoekers van de universiteit van Georgia hebben een manier gevonden waarop ze chroni-sche darmonstekingen, zoals veroorzaakt door de ziekte van Chron goed kunnen behandelen. Door middel van eetbare nanokorrels (grootte: 600 nanometer in doorsnee) kan RNA, dat ontstekingen remt, bij het darmweefsel terecht komen. De afweerstof TNF-alpha is teveel aanwezig in een ont-stoken darm, het RNA dat in de nanokorrels naar binnen komt inhibiteert de productie van TNF-alpha. Op zich is het toedienen van medicijnen via dit soort korrels niet nieuws, er waren alleen nog wat problemen mee. Vaak werd het hele lichaam blootgesteld aan de stof die in de korrels zat, wat nadelige effecten kon hebben op de ontstekingshuishouding in het lichaam. Deze nanokorrels zijn echter omsloten met een polymeer (thioketal-polymeer) dat alleen afgebroken wordt op plek-ken waar een zeer hoge concentratie zuurstofhoudende stoffen aanwezig is, dit is zo op bepaalde plekken in de darmen. De thioketal-laag zorgt er dus voor dat alleen op de goede plek ontstekingsremmer vrijkomt. De na-nokorrels zijn al uitgetest op muizen en hadden een positieve uitwerking. Het gaat waarschijnlijk nog wel even duren voordat het medicijn op de markt wordt gebracht vanwege vei-ligheidseisen.

Bron: Nature Materials, gatech.edu

ontstoken darmweefsel, de grote partikels zijn ontstoken cellen waar pus bij zit.

De spectro-pen


Onderzoekers van de universiteit van Harvard hebben een hele aparte manier gevonden om onderzoek te doen naar de neurale processen die bij reuk komen kijken: ze hebben muizen licht laten ruiken. Door lichtgevoelige proteïnen genaamd kanaalrodopsinen in de neus in te brengen hebben ze als het ware een retina in de neus van de muizen aangebracht. Vervolgens hebben ze gekeken hoe de olfactorische kwab (het deel van de hersenen waar het reukvermogen tot stand komt) reageerde op verschillende belichtingen. Het lijkt meer voor de hand liggend om gewoon te kijken wat de invloed is van normale reukdeeltjes, maar dit is in de praktijk heel complex. De reukdeeltjes hebben een structuur die chemisch gezien heel complex is waardoor het ook moeilijk is om goed te bekijken welke delen van de olfactori-sche kwab op welke reukinput reageren. Met licht gaat dit veel simpeler omdat lichtintensiteit en golf-

lengte gemakkelijk regelbaar is. Hoewel er uit het onder-zoek een hoop duidelijker is geworden over de indeling van de olfactorische kwab blijkt ook dat timing heel be-langrijk is bij reuk, hierover is helaas nog niet veel duidelijk geworden.

Bron:news.harvard.edu

7

LICHT RUIKEN

kankercellen bevindt . Normaal gesproken wordt al gebruik gemaakt van reporter dye’s (cellen die door bijvoorbeeld fluorescentie opvallend gekleurd zijn) om tumoren te detecteren, de gouden partikels zorgen er echter voor dat de detectie veel nauwkeuriger kan plaatsvinden. Dit wordt veroorzaakt door Raman-scattering: het laserlicht dat op de gouden partikels valt, wordt verstrooid gereflecteerd, maar wel met een frequentie en golflengte die verschilt van het invallende licht. Het verstrooide laserlicht wordt weer opgevangen en er kan bepaald worden of er nog tumorcellen aanwezig zijn. De spectro-pen is al uitgetest op muizen en wordt ook gebruikt op honden, er worden zelfs al klinische trials opgestart op menselijke patiënten met longkanker.

Bron:Gatech.edu

De olfactorische kwab


KORT NIEUWS

in vitro levert de pen al goede resultaten

AlcoholWe kennen natuurlijk allemaal ethanol: deze vorm van alcohol zit in bieren, wijnen en sterke dranken die door de mens gedronken wordt. De meeste effecten van het nuttigen van alcohol zijn uiteraard wel bekend. Normale symptomen van overmatig drankgebruik zijn duizeligheid, overmoedigheid, onvermogen tot spraak en een rood gezicht. De oorzaak is het onder andere het effect van ethanol (CH3CH2OH) op de hersenschors. In de hersenschors vinden verstandelijke overwegingen plaats, onder invloed van ethanol wordt de hersenschors verdoofd. Remmingen vallen hierdoor weg waardoor je vreemd gedrag gaat vertonen. Bloedvaten kunnen zich onder invloed van de alcohol verwijden, hierdoor krijgt men een rood hoofd. Als de bloedvaten zich na consumptie weer dichtknijpen heeft dit vermoeidheid en hoofdpijn tot gevolg. Uiteraard heeft alcohol een dehydraterende werking: de aanmaak van antidiuretisch hormoon wordt tegengewerkt waardoor de productie van urine toeneemt. Het lichaam raakt hierdoor uitgedroogd. Later kan de uitdroging bijdragen aan een zogenaamde kater. Bij de afbraak van ethanol wordt de alcohol eerst omgezet in aceetaldehyde, een stof die giftiger is dan ethanol. Deze stof wordt uiteindelijk omgezet in azijnzuur en vervolgens afgebroken tot koolstofdioxide en water. Als men snel veel alcohol drinkt komt er relatief veel aceetaldehyde in het bloed terecht, dit is erg slecht voor de gezondheid en kan een oorzaak zijn voor misselijkheid en overgeven. Bij de afbraak van alcohol wordt veel NADH geproduceerd, dit wordt weer opgevangen door omzetting van pyruvaat tot melkzuur. Doordat

het pyruvaat gebruikt wordt om de NADH om te zetten, kan het niet gebruikt worden om glucose te produceren. Dit zorgt ervoor dat er minder glucose beschikbaar aanwezig is, men wordt moe en chagrijnig.

mDmAMDMA is een drug die in verschillende vormen voorkomt. Meestal wordt het als tablet gebruikt in combinatie met een andere stof zoals amfetamine, zo’n tablet wordt een ecstasypil genoemd. MDMA betekent 3,4-methyleendioxymethamfetamine en is een semisynthetische drug. Als men MDMA gebruikt wordt de neurotransmitter serotonine tijdelijk verhoogd afgegeven in de hersenen. Nadat serotonine is afgegeven vindt heropname plaats en wordt het weer opnieuw afgegeven: na MDMA gebruik is de voorraad in ieder geval behoorlijk geslonken. Serotonine is een neurotransmitter die (positieve) invloed heeft op dingen als stemming, emotie en pijnprikkels. Na MDMA gebruik kan dan ook een depressie optreden. Tijdens het gebruik blokkeert de MDMA de heropname van de neurotransmitters noradrenalinde en dopamine: dit zorgt ervoor dat de gebruiker heel erg vrolijk, actief en emotioneel betrokken is. Tijdens het gebruik voelt men nauwelijks dorst en kan de lichaamstemperatuur behoorlijk stijgen. Deze effecten zorgen ervoor dat een overdosis MDMA lethaal kan zijn.

Iedereen is ergens in zijn leven wel in aanraking gekomen met drugs. Of je het nu zelf geprobeerd hebt, of een vriend van een vriend van je broer kent iemand die het ooit

geprobeerd heeft, je hebt er vast wel van gehoord. maar hoe werken drugs eigenlijk?

Drugs en hun werking

8

Tekst bart Steensma

Alcohol komt o.a. voor in bier.

mDmA komt voor in verschillende vormen


LSDLyserginezuurdiëthylamide oftewel LSD is een synthetische drug die een sterk hallucinogene werking heeft. De drug werd per ongeluk ontdekt tijdens een onderzoek naar het medisch gebruik van lyserginezuur en wordt nu vaak als psychedelische drug gebruikt. Het wordt gezegd dat MI6 LSD ooit als waarheidsserum gebruikt heeft. LSD is niet heel giftig maar men hoeft maar een kleine hoeveelheid in te nemen om de effecten te merken. Als men meer inneemt wordt het effect niet heftiger maar duurt de ‘trip’ langer. LSD tast een groot deel van de ‘G-proteïne gekoppelde receptoren’ aan, dit type receptoren controleert onder andere de dopamine, adrenaline en serotonine circulatie. LSD zorgt ervoor dat mensen waakzaam zijn en weinig eetlust hebben. Er zijn nog veel meer fysiologische effecten waaronder hoge temperatuur, misselijkheid, kippenvel op een hoge hartslag. LSD kan een sterk hallulinerende werking hebben en zorgt ervoor dat emoties, gevoelens, tijd en herinneringen anders geïnterpreteerd kunnen worden. LSD kan bijvoorbeeld leiden tot synesthesie: bepaalde waarnemingen worden overmatig met elkaar geassocieerd waardoor bijvoorbeeld woorden een kleur lijken te krijgen. Alhoewel LSD niet verslavend lijkt heeft het zo’n sterk effect dat het als gevaarlijk gezien wordt. Een vervelende gebeurtenis kan tijdens een LSD trip een traumatische ervaring zijn.

CocaïneCocaïne oftewel benzoylmethylecgonine isis een stof die uit de bladeren van de cocaplant wordt gehaald door middel van extractie. Het zit vaak in poedervorm verwerkt in bijvoorbeeld suiker of bakpoeder en wordt gesnoven. Cocaïne inhibiteert de werking van verschillende neurotransmitters waaronder dopamine en norepinefrine. Het effect op de dopamindedistributie is erg goed bestudeerd: het komt er op neer dat cocaïne het dopamine transport proteïne blokkeert waardoor dopamine zich in de synapsspleet ophoopt. Dit heeft effect op het humeur en op het hormonale

beloningssysteem, vooral bij langdurig gebruik. Acute effecten zijn: verhoogde alertheid, een gevoel van euforie, verhoogde energie en een groot competentiegevoel. Cocaïne kan sportprestaties bevorderen als er verhoogde aandacht en uithoudingsvermogen nodig is. is. Chronische effecten kunnen slapeloosheid, overmatige honger, lethargie en een loopneus zijn. Ook kan depressie optreden bij grootgebruikers. Cocaïne is een drug die psychologisch verslavend kan zijn bij regelmatig gebruik.

marihuanaDe effecten van marihuana zijn te wijten aan de stof THC. THC, oftewel tetrahydrocannabinol is een psychoactieve stof die inwerkt op de zogenaamde cannabinoïde receptoren in de hersenen. Deze receptoren bevinden zich in de basale ganglia, de hippocampus, het cerebellum en in lage concentraties in de hersenstam. De THC bindt aan de receptoren en zorgt ervoor dat in het centrale zenuwstelsel minder prikkelgeleiding plaats kan vinden en er langzame neurotransmitterafgifte is. THC vervangt de neurotransmitter anandamide, die een rol speelt bij pijn, depressie, geheugen en hongergevoel. THC kan een hoop verschillende effecten hebben op het lichaam: onder andere het zien van waanbeelden en illusies, het krijgen van een hongergevoel, vertraagde reactietijd, vermindering van waakzaamheid, een euforisch gevoel en ontspanning van spieren en geest. THC kan ook zorgen voor extreem vervelende dingen zoals een paniekaanval. Er zitten niet heel veel receptoren in de hersenen die gevoelig zijn voor THC, hierdoor is het niet waarschijnlijk dat iemand een overdosis neemt. THC zou volgens sommigen een oorzaak zijn voor geheugenverlies, dit is echter zowel ontkracht als aangetoond. Wel zorgt THC ervoor dat, als men het veel binnenkrijgt, het risico op schizofrenie groter wordt. Marihuana wordt in sommige gevallen ook als medicijn gebruikt bij bijvoorbeeld MS-patiënten met ernstige spierspasmen (de spieren ontspannen zich) of bij kankerpatiënten als pijnstiller.

9

cocaïne speelt een grote rol in de film scarface

De marihuana plant staat bekend om de specifieke vorm van zijn bladeren


bijna alle studenten zullen het wel herkennen, dat moment dat je blut bent. Je staat in de winkel en de pIN-automaat is het niet met je eens; en net nu is

er een parallaks op je deurmat gevallen waarin allerlei toffe geestverruimende middelen in beschreven staan, die jij ook wil proberen. maar daar heb je dus geen geld voor. Jammer, zou je denken, ware het niet dat er genoeg manieren zijn om vage dingen te zien zonder een slok, snuif of shot.

Halluncineren kun je leren

10

Tekst Jan Verhoeff

geestverruimendHet themawoord van deze editie verraadt het eigenlijk al, de geest is hetgene wat verruimd wordt. De geest is niets meer dan het product van de hersenen, een grote bal hyperactieve neuronen. Die kluwen draden is voor te gek te houden, het kan zelfs helemaal gratis.

Een veelvoorkomende misvatting is het idee dat de hersenen netjes alle beelden van je ogen vertaalt in beelden die je snapt. Maar hoe kan het dan dat een reeks (stilstaande) plaatjes, als je ze snel achter elkaar laat zien, op magische wijze bewegende beelden wordt. Of nog vreemder, het plaatje hieronder. Je ziet 2 vlakken, gescheiden door een lijn. Op het eerste gezicht zijn de twee vlakken een net andere kleur, maar als je de scheiding in het midden afdekt, dan zijn de twee vlakken dezelfde kleur.

Deze afbeelding hiernaast probeert het te verklaren. De clou zit hem in de scheidlijn en de manier waarop je hersenen kleuren invullen. De scheidslijn is wittig (in afbeelding 2 zie je de lijn omhoog gaan) en vanaf daar ‘zien’ je hersenen het vlak een beetje donkerder worden. Dit intepreteren de hersenen als een andere tint grijs dan voor de witte lijn en als een soort reflex wordt de rest van het rechtervlak automatisch dezelfde tint grijs die je hersenen ‘zagen’ vlak bij de rand. Je hersenen gaan pas weer kleur bepalen als ze een verandering in de tint zien.

Nu weet je dus dat je hersenen maar een beetje de boel bij elkaar verzinnen en dat de ogen helemaal niet de baas zijn over wat jij ziet. Maar dit kun je nog niet echt hallucineren noemen. Het wordt pas echt hallucineren als je een andere eigenschap van de hersenen uitbuit, de behoefte aan informatie. Je

Dit plaatje houdt je hersens voor de gek. leg maar eens je hand over de lijn in het midden.


hersenen zijn gewend dat als je ogen (en oren) open zijn, die zintuigen informatie doorspelen waar ze wat mee kunnen. Echter, die koppeling is te verstoren door of hele rare informatie door te geven vanuit de zintuigen, of helemaal geen informatie aan te leveren. Om chocola te maken van de schijnbaar onmogelijke informatie zullen de hersenen zelf maar dingen gaan toevoegen, zoals ze zo vaak doen.

Een goede manier om je hersenen te overloaden is ook heel simpel. Het enige wat nodig je nodig hebt iseen beetje zonnig weer. Het werkt door met je ogen dicht richting de zon te kijken. Daarna zwaai je met je hand (vingers gespreiden) voor je gesloten ogen. De signalen die je hersenen doorkrijgen zullen dus snel afwisselend helder rood (de kleur van je oogleden als je richting de zon ‘kijkt’) en iets donkerder als er een vinger voor je ogen langs gaat. Dit is zoveel conflicterende informatie dat je hersenen als het ware kortsluiten, wat resulteert in de vage figuren die je al na enkele ogenblikken zal kunnen zien. Dit fenomeen werd rond 1795 ontdekt door Jan Purkyně, de grondlegger van moderne neurologie. Hij werd het meest bekend met de ontdekking van de Purkinje-vezels in het hart.

In plaats van een overvloed aan informatie kun je je hersenen ook alle input ontzeggen. Dit vereist iets meer voorbereiding maar is het zeker waard om een keer te proberen. De benodigdheden zijn een radio met ruis, een koptelefoon, een pingpongbal, wat tape en een plek om rustig te liggen. Het eerste wat je doet is de radio (of tv) op een zender zetten met ruis, dus tussen de zenders in. Dan knip of snij je de pingpongbal in tweeën en plak

je met tape de holle kanten over je ogen. Hopelijk lig je nu al en heb je de koptelefoon binnen handbereik, want de bedoeling na het plakken is dat je niets meer kan zien. De effecten lopen ver uiteen, sommige mensen gaan dansende paarden zien, anderen horen de stem van een overleden familielid. Het effect is bij iedereen verschillend omdat het erg veel lijkt op dromen. De oorzaak achter de hallucinaties is neuraal geluid. Neuronen zullen niet alleen af gaan als ze de opdracht krijgen om af te gaan, ze zullen ook op willekeurige tijdstippen vuren. Normaliter worden deze ongeplande ontladingen genegeerd en overschreven door de legitieme signalen die door de hersenen gieren, maar door de ruis en de pingpongballetjes zijn er simpelweg geen legitieme signalen, dus wordt het neuraal geluid maar verwerkt. De reden dat dit niet werkt als je je ogen simpelweg sluit is dat dan de hersenen geen input vragen van de ogen. Het is te vergelijken met een sluis: als de sluisdeuren open staan maar er komt geen water doorheen, dan zal het kleine stroompje uit het riool dat net achter de sluis instroomt geïnterpreteerd worden als echte informatie.

Waarschijnlijk wil iedereen die dit leest wil het nu ook proberen. Maar ook al is dit zeer goedkoop (zelfs geen kater), het is niet de bedoeling dat collegezalen zullen leegstromen omdat iedereen thuis voor de radio aan het trippen is of een beetje naar de zon aan het staren bent en als een debiel met je hand voor je ogen zwaait. Dus ik wil hier meegeven dat als je het doet, doe het verantwoord en veilig, maar probeer het zeker een keertje.

11


Eigen ervaringen:

Jan: "Ikzelf heb het ook geprobeerd, in totaal drie sessies van telkens enkele minuten. De eerste keer was het even wennen met die pingpongballen op je ogen, maar ik merkte wel dat ik niet hoefde te knipperen. Misschien kwam dat omdat een deel van mijn brein dacht dat mijn ogen al dicht waren. Mijn tripsitters (zeer belangrijk, niet vergeten) meldde dat ik onregelmatig begon te ademen, wat goed kan kloppen, maar ik was meer bezig met het gevoel dat mijn ogen aan het uitpuilen waren. Bij poging twee zat ik een goede 10 minuten denk ik (je raakt je gevoel voor tijd een beetje kwijt als je niets ziet of hoort) en dit keer zag ik ook dingen. Hoewel niemand in de buurt liep, zag ik schaduwen voor mijn ogen wat op gegeven moment op een lavalamp begon te lijken. En de ruis (white noise van www.simplynoise.com) was in mijn beleving geen ruis meer, ik hoorde een scala aan science fiction geluiden van Star Trek tot de Matrix. De derde keer was het lastiger om al het andere geluid te overstemmen, maar bij vlagen lukte dat. Het meest opvallende was het draaiorgel wat ik hoorde, vergezeld door de kleur geel. Anderen na mij hebben het langer gedaan en ook in een verdonkerde kamer, dit levert betere resultaten. Al met al vond ik het zeker tof om een keer te proberen."

Enthousiaste gebruiker quotes: “Je bent je steeds minder bewust van de ruis en de oranje kleur” “Ik hoorde echt mensen praten! In die ruis!” “Ja had ik ook! Mijn linkeroog deed het opeens niet meer” “Allemaal gezichten die op je af kwamen” “Ik hoorde zo’n trein met ‘dukkedukkedukkeduk’ “

De proefopstelling

12


DPS-4842 Viper2 ad 150x210.indd 1 26-11-09 13:40

1414

Dat te lang televisie kijken kan zorgen voor hart- en vaatziekten, met als gevolg een snellere dood was reeds bekend. Zelfs het televisieprogramma pokémon kan gevaarlijk zijn. Dat

bleek in 1997, toen zorgde een aflevering van de populaire kinderserie voor ongemakken bij ongeveer 12000 kinderen in Japan, de klachten liepen uiteen van misselijkheid tot zelfs epileptische aanvallen. De epileptische aanvallen kwamen voort uit een overgevoeligheid voor de snel verkleurende flitsen op het televisie scherm.

Ziekte uitgelicht: Cyberziekte

Tekst: Vincent Hommersen

De modernste en duurste televisies maken gebruik van een nieuwe bril, de zogenoemde sluiterbril. Een zeer verfijnde bril met sluiters van vloeibaar kristal in de glazen, die door een elektronische bediening om de beurt ondoorzichtig worden. De elektronica in de televisie, die via infrarood met de bril com-municeert, zorgt er voor dat het linker- en rechterbeeld in hetzelfde tempo afwisselend getoond worden. Het systeem vereist overi-gens wel een beeldscherm met een hoge ras-terfrequentie.

Op dit moment zijn er al 3D televisies die bekeken kunnen worden zonder bril. Deze televisies maken gebruik van autostereos-copie en dat kennen we van de aloude ansi-chtkaarten met daaroverheen het doorzich-tige ribbelige plastic. Dit ribbelige plastic is eigenlijk een lenticulaire lens. Deze maakt de diepte zichtbaar zonder hulpmiddelen. Er waren voorheen al monitoren verkrijgbaar, die gebruik maakten van het lenticulaire sys-teem, om stereobeelden te weergeven. Al-leen zijn deze monitoren zeer beperkt in hun kijkhoek. Philips kwam in augustus 2006 met een verbeterd scherm die de beelden door middel van lenticulaire lenzen in negen rich-tingen verstuurd in plaats van de gebruikeli-jke twee richtingen. Hiermee werd de kijk-hoekonafhankelijkheid flink vergroot.

Het Japanse conglomeraat Toshiba lost het probleem op door een parallax laagje over het beeldscherm te leggen. De parallaxlaag projecteert in negen verschillende kijkhoek-en. Zo ontstaat voor de kijker een driedimen-sionaal plaatje.

Naast het televisie kijken in 3D komt Nin-tendo in maart 2011 met de Nintendo 3ds, de opvolger van de Nintendo ds. Deze werkt met dezelfde parallax techniek als de tele-visie van Toshiba.

Waarom 3D-televisies niet voor iedereen zijn weggelegd

WerkingNa films als Avatar, Alice in Wonderland en Piranha 3D heeft bijna iedereen wel een keer 3D televisie kijken ervaren door een 3D bril. Maar hoe werkt een 3D televisie met bril? De 3D televisie maakt gebruik van het be-grip stereoscopie. Het verwerkt twee aparte afbeeldingen, (een voor het rechter oog en een afbeelding, een klein beetje verschillend, voor het linker oog,) meerdere keren per sec-onden om het natuurlijke verschil tussen onze twee ogen na te bootsen. De bekend-ste 3d bril heeft rechts een cyaan gekleurd en links een rood gekleurd oppervlak(vroeger rood/groen of soms geel/blauw) en wordt een anaglyph bril genoemd. Een verbeterde variant van de anaglyph bril werkt met zoge-heten kamfilters. Deze filters laten links de golflengtes 629, 532, 446 nm en rechts de golflengtes 615, 518, 432 nm door. Deze fil-ters zorgen ervoor dat de kleuren behouden blijven in plaats van alleen cyaan en rood te zien. Echter zijn deze filters vrij duur en alleen geschikt voor projectie.

Door groene en rode kleuren te gebruiken in een plaatje, kun je deze schedel met een speciale bril in 3D zien

een welbekende versie van de 3D-bril


beelden waar te nemen. Dit is in de meeste geval-len geen ziekte maar slechts een gebrek aan goede coördinatie voor 3D beelden. De meerderheid van deze zogenoemde stereoblinde mensen kunnen gewoon geholpen worden door training bij een optometrist. Een optometrist kan je helpen met speciale methodes en eventueel fysieke lenzen om je ogen op dezelfde plaats te concentreren. Je zou het kunnen vergelijken als een kind dat voor het eerst leert fietsen.

Kortom de nieuwste 3D televisies en 3D toepass-ingen zullen voor veel mensen een verbetering van de kwaliteit van amusement zijn. Er dient wel rekening gehouden te worden met het feit dat er een kans is op desoriëntatie, bewegingsziekte en epileptische aanvallen. Voor de mensen die klachten ervaren bij 3D kijken is het te hopen dat verbeterde 3D opname technieken zorgen voor minder kijk ongemak.

KlachtenNu de techniek uitgetest is op het grote publiek komen ook de eerste klachten bin-nen. Klachten die voor kunnen komen, zijn onder andere duizeligheid, bewegingsziekte ook wel reisziekte genoemd, perceptische na-effecten, desoriëntatie, vermoeide ogen, kramp en in een enkel geval verlies van be-wustzijn. De meeste klachten voorkomend bij deze “cybersickness” komen overeen met bewegingsziekte.

Bewegingsziekte treedt vooral op als je be-weging waarneemt die niet overheen komen met je eigen kijkgevoel. De hersenen kunnen in een dergelijk geval reageren alsof ze zijn vergiftigd, wat zorgt voor een misselijk of duizelig gevoel. Er zijn geen duidelijk weten-schappelijke bewijzen waarom sommige personen hier meer gevoelig voor zijn dan anderen. Sommige onderzoeken stellen wel vast dat het vaker voorkomt bij vrouwen en bepaalde etniciteiten.

De oorzaak van het merendeel van de klachten is dat de camera om de actie heen draait en deze bewegingen nogal heftig over kunnen komen bij sommige mensen. Regis-seurs houden hier in de toekomst rekening mee en zorgen dat de actie om de camera heen gaat draaien in plaats van andersom.

Ondanks de klachten en waarschuwingen van artsen, trekken de grote fabrikanten de klachten vaak in twijfel om zichzelf te bes-chermen tegen schade claims. Overigens waarschuwen de fabrikanten wel dat de technologie een verhoogd risico op epilep-tische aanvallen en desoriëntatie veroorza-ken bij sommige kijkers.

Naast deze klachten zijn er ook mensen die helemaal geen 3D kunnen zien. Ongeveer 4 tot 10% van de mensen is niet in staat om 3D

15

medische toepassingenZodra 3d technologie beter en vooral goedkoper wordt zal het medisch vooral gebruikt worden op het gebied van medical imaging. Diagnoses zullen dankzij het diepte effect veel beter vastgesteld kunnen worden dan voorheen. Iets waar ook rekening mee gehouden moet worden zijn operaties uitgevoerd met een robot waarbij de chirurg de robot via een 3d monitor bestuurt.

Enkele video’s die je een beter beeld geven van 3d imaging:Een 3d skelethttp://www.youtube.com/watch?v=cb2vlZPKiCc& Een 3d schedelhttp://www.youtube.com/watch?v=uBPPxLrt2jk Een 3d mri scanhttp://www.youtube.com/watch?v=zOPE_q6BGXs&p=A7FED25C500D3C48&index=36&playnext=2

er zijn ook medische toepassingen voor 3D-technologie


16

mijn masterkeuzeZelf heb ik destijds ook getwijfeld over de mo-gelijkheden van onze studie. Na mijn bachelor te hebben gehaald, heb ik daarom een “sab-batical year" ingelast om het eens vanaf een afstand te kijken. Ik heb een enorm mooi jaar gehad met o.a. een aantal maanden in India, deelname aan de zeil regatta “The Race of the Classics". Uiteraard heb ik me in dat jaar wat betreft bier drinken niet van mijn laffe kant laten zien. Ik heb nog even overwogen over te stappen naar BMT, maar ben toch met frisse moed aan de Master R&I begonnen. Het eerste masterjaar vond ik veel relaxter dan verwacht, maar aan het eind van het jaar had ik nog steeds niet echt een idee welke rol voor mij was weggelegd in de kliniek. Ja, Robotics & Imaging, dus iets met beeldvorming of ro-botica.

Klinische stagesGelukkig zijn de klinische stages van het vijfde jaar bij uitstek geschikt om er achter te komen wat je leuk vindt en waar je goed in bent. Je wordt in ieder geval gedwongen er over na te denken. Niet alleen door de plannen van aan-pak, tussenevaluaties, procesbeoordelingen, enzovoort die je iedere stage weer moet schri-jven, maar ook vooral door jezelf. Je loopt drie maanden mee op een afdeling en al snel merk je waar je nog aan moet werken om het voor jezelf prettig te houden. Misschien heb je aan het begin van de stages het gevoel dat je con-stant in de gaten wordt gehouden en ieder-een argwanend is. Na een tijd kom je er achter dat in het ziekenhuis iedereen zijn eigen ding doet en jij er prima tussen past, als je maar re-aliseert wat er van je verwacht wordt.

De afstudeerderTekst: Jarich Spliethoff

Wie: Jarich SpliethoffStudie: Zesdejaars TGRichting: Robotics & Imaging

"De klinische stages van het vijfde jaar zijn bij uitstek geschikt om er achter te komen wat je leuk vindt"

De meeste Tg'ers hebben gedurende de studie af en toe momenten van grote twijfel. Wat kan ik nu precies met de studie? Zit men in het ziekenhuis wel op ons te wachten? Is dit eigenlijk

wel iets voor mij? Sommigen stoppen met de opleiding, anderen combineren de master met de reguliere opleiding geneeskunde. Tijdens de bachelor loop je enkele stages van twee weken in het ziekenhuis, maar het echte werk begint natuurlijk pas bij de klinische stages van het vijfde jaar. Wat moet je jezelf daar bij voorstellen en is het eigenlijk nuttig, vier stages van drie maanden? Inmiddels bevind ik mij in de laatste week van mijn laatste stage, reden voor mij om anderen die nog niet zo ver zijn een hart onder de riem te steken.

Jarich spliethoff tijdens zijn stage in het nederlands Kanker instituut-Antoni van leeuwenhoek, waar hij door middel van fluorescentie en een speciale camera lymfeklieren opspoorde rondom een coloncarcinoom


En je blijkt niet uitzonderlijk hard te hoeven werken om jezelf te bewijzen. Als jij gewoon je onderzoek uitvoert, je geïnteresseert op-stelt en zelf doet alsof het vanzelfsprekend is (wat ook zo is!) dat jij daar bent, ziet nie-mand een probleem. Voor het omgekeerde geval geldt overigens hetzelfde self-fulfilling prophesy. Verder hoef je niet zoveel parate kennis te hebben als een coassistent, je wordt namelijk geen arts. Probeer er wel achter te komen waarom mensen dingen doen zoals ze die doen. Heel vaak is “waarom doet u dat zo?” al een hele intelligente vraag. Achter de ogenschijnlijke complexiteit schuilt vaak sim-pele logica, zo zul je ontdekken. Maak jezelf ook zichtbaar. Afhankelijk van de stage zul je jouw medisch begeleider dagelijks tot een keer per week zien. Bedenk wat je begeleider van het onderzoek en van jou verwacht en probeer dat te overtreffen. Dit is meestal niet lastig. Met een paar mooie kleurenplaatjes of wat mooie grafieken in Excell krijg je de meest humeurige chirurg nog enthousiast.

TipsNatuurlijk is het ziekenhuis eerst nog een vreemde omgeving en zul je af en toe in vervelende situaties terecht komen. Maar ja, daarom ben je op stage en daar leer je van. Het is overigens wel een enorm inten-sief jaar. Je gaat vier stages lopen op vier verschillende afdelingen en in het meest on-praktische geval in vier verschillende steden. Het is daarom wel handig om van tevoren over wat praktische zaken na te denken:

- Kies strategisch. Van vier keer verhuizen wordt niemand blij, dus zorg dat je van tevoren nadenkt over wat voor jou het handigst is. Regel bijvoorbeeld een kamer in Utrecht, dan kun je daarna stages doen in het Amsterdam (NKI/AVL, AMC, VU medisch centrum), Utrecht (UMCU,

WKZ) en Amersfoort (Meander Medisch Cen-trum). Ook in Nijmegen kun je prima meer dan één stage doen.

- Regel zelf. Op dit moment worden de stages geregeld aan de hand van de voorkeur die men bij de opleiding aangeeft. Voor Paul van Katwijk is het een enorm gepuzzel om iedereen op de juiste plek te krijgen. Juist omdat de stages maar zo kort zijn, hoor je meestal pas een maand van tevoren waar je naartoe gaat. Niet echt handig als je nog een kamer moet regelen en verhuizen. Je bewijst jezelf een enorme dienst als je al een stageplek voor de volgende periode hebt gevonden. Je weet waar je aan toe bent en kunt alvast alles re-gelen. Dit is echt niet moeilijk. Soms heb je met één mail al een stageplek geregeld. Uit-eraard wel alles in goed overleg met Paul van Katwijk, aangezien hij uiteindelijk de stages indeelt en de opleiding niet gebaat is bij mis-communicatie.

17

"Met een paar mooie kleurenplaatjes of wat mooie grafieken in Excell krijg je de meest hu-meurige chirurg nog enthousiast."

lymfeklieren aangekleurd in groen ten opzichte van de anatomische context om deze intraoperatief op te kunnen sporen en te kunnen verwijderen. Deze foto is door Jarich gemaakt tijdens zijn stage.


18

de studie kunt”, daar kom je vanzelf achter. Ook als de technische of juist de klinische kant van de studie je minder ligt, dan is dat alsnog geen onoverkomelijk probleem. Ik wil afs-luiten door te beweren dat de stages juist de mogelijkheid om je te focussen op wat je wél leuk vind of dat in ieder geval te leren. Succes aan degenen die komend jaar gaan beginnen met de stages. Het komt wel goed!

- Denk niet te moeilijk. Het ligt natuurlijk aan de persoon die je bent, maar over het algemeen liggen kansen redelijk voor het oprapen en komt alles goed als je er maar een beetje op aanstuurt. Lijkt het je leuk om een stage bij Siemens te doen? Vraag bij de opleiding wat de mogelijkheden zijn. Kom je tijdens een stage iemand van MedTronic tegen en lijkt het je leuk om iets bij hun te gaan doen? Regel een telefoonnummer en bel gewoon.

Het afgelopen jaar heeft in ieder geval voor mij bewezen dat er wel degelijk enorme vraag is naar mensen met onze opleiding. De manier waarop wij onderwijs krijgen, zorgt ervoor dat je bin-nen no-time ingelezen bent in een onderwerp en door de manier van denken die ons is bijge-bracht tijdens de opleiding, kunnen wij al snel creatieve oplossingen voor specifieke problemen aandragen. Verder zijn de mogelijheden niet al-leen beperkt tot promoveren. Ik ken mensen die inmiddels stage lopen bij de grotere consultancy bureaus en voor mijn eigen afstudeeropdracht werk ik nauw samen met Philips Healtcare, waar ik na die tijd misschien wel aan de slag ga. Als je een goed idee hebt en ondernemend bent, kun je natuurlijk ook een eigen bedrijf beginnen. Maak je daarom vooral niet te druk om “wat je precies met

"Het afgelopen jaar heeft voor mij bewezen dat er wel degelijk enorme vraag is naar mensen met onze opleiding"

tijdens zijn stage in het medisch spectrum twente heeft Jarich een matlab algo-ritme geschreven, waarmee het buikvet van orgaanvet gescheiden kan worden in een ct-scan. op basis van de verhouding hiertussen kan preoperatief worden ingeschat of coloncarcinoom patienten al dan niet een stoma krijgen.


19

Afgaande op de vele positieve reacties was het congres een succes. Samen met het grote bezoekersaantal biedt dit goede vooruitzichten voor het NVvTG congres dat vanaf nu jaarlijks in het najaar zal gaan plaatsvinden.De presentaties tijdens het congres hebben laten zien dat TG’ers op vele gebieden hun bijdrage kunnen leveren aan de gezondheidszorg. Dit wordt ondersteund door het feit dat vrijwel alle NVvTG leden inmiddels een baan hebben gevonden op het snijvlak van technologie en geneeskunde. Het is daarbij ook goed op te zien dat de meeste alumni werkzaam zijn op een klinische afdeling in verschillende ziekenhuizen in Nederland. Van de 22 afgestudeerde TG’ers is de meerderheid bezig met wetenschappelijk onderzoek, veelal in het kader van een promotietraject. Voor en door deze leden zal volgend jaar wederom een NVvTG congres worden georganiseerd.

Dit oprichtingscongres vond plaats op vrijdag 1 oktober in de Horst op de campus van de UT. Met ruim 200 bezoekers was het congres volledig vol. Naast NVvTG leden waren er ook masterstudenten Technische Geneeskunde en externen uit het werkveld van de TG’er.In het ochtendprogramma werd de behandeling van kanker belicht vanuit zowel medisch als technisch perspectief en kwam de hoofdinspecteur Geneesmiddelen en Medische Hulpmiddelen van de Inspectie voor de Gezondheidszorg aan het woord. Het middagprogramma bestond uit parallelsessies verdeeld over de drie mastertracks van TG: Medical Signaling, Robotics & Imaging en Reconstructive Medicine. Tijdens deze sessies spraken artsen over hun visie op de rol van de Technisch Geneeskundige in de gezondheidszorg en gaven junior onderzoekers inzicht in hun onderzoeksgebied. Daarnaast was er de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan de poster- en bedrijvenmarkt of een rondleiding door het Experimental Centre for Technical Medicine te volgen.

Oprichtingscongres NVvTgTekst: NVvTg

In het voorjaar van 2009 is door zes alumni Tg de Nederlandse Vereniging voor Technische geneeskunde (NVvTg) opgericht. De beroepsvereniging heeft

zich diverse doelen gesteld waaronder het behartigen van beroepsbelangen van leden, waarborging van kwaliteitsaspecten van de beroepsgroep en het faciliteren van de registratie in de wet bIg. maar de vereniging hecht ook veel belang aan het onderhouden en stimuleren van de wetenschappelijke vorming van haar leden. In dit kader is er in 2009 een congrescommissie ingesteld, belast met de organisatie van het eerste NVvTg congres.

Voor meer informatie over de NVvTG of de foto’s van het eerste NVvTG congres, verwijzen wij naar onze website: www.nvvtg.nl


We hebben allemaal zo ontzettend met hem meegeleefd. André Rieu. Tijdenlang was deze melancholieke man, een van ’s werelds bekendste Nederlanders van deze tijd,

uit de running. Er zijn serenades gevoerd om hem bij te staan en het scheelde niet veel, of twee minuten stilte zouden in acht genomen zijn voor onze André, om hem maar weer aan het spelen te krijgen. Zo blijkt maar weer hoe belangrijk het evenwichtsorgaan is. Tijdens het ziekteproces van de beste man werden bij mij thuis gruwelijk goede grappen gemaakt. Zo zou Rieu bij tijden van beterschap zonder problemen in reclames kunnen verschijnen van bekende ‘wellness producten’ met leuzen als: Het mooiste gewicht is evenwicht. Hij zou het waarschijnlijk nog doen ook.

Evenwicht

20

werkt, zonder hier actieve aansturing voor te geven, met andere woorden: Een mens is in evenwicht, als hij of zij kan blijven staan zonder om te vallen. Aangezien wij een van de weinige zoogdieren zijn, die op twee benen kunnen blijven staan en dan ook nog eens op twee benen kunnen lopen (met een beetje moeite zelfs op één been), lijkt me dat mensen een redelijk goed gevoel voor even-wicht hebben. Nu is het echter zo, dat het, om de situatie van het evenwicht tot stand te laten komen, nodig is om continu kleine aan-passingen te maken in de spierspanning in het bewegingsstelsel. Je zou dus zelfs kunnen zeggen, dat een mens nooit in evenwicht is, omdat er zonder de verstoring van wikipedia juist verandering op zou treden. De persoon die dit namelijk probeert, zou moedeloos ter aarde storten. De term ‘stabiele toestand’ van Van Dale, komt al iets meer in de richting, om-dat het hier inderdaad om een stabiele toes-tand gaat.

20

Tekst: Richte Schuurmann

DefinitieDit brengt mij toevallig ook bij de tweede betekenis van het woord evenwicht voor de mens, die door een melkproducent nogal eens anders de wereld in gebracht wil wor-den. Het ‘interne evenwicht’, wat ons onmid-dellijk leidt tot de vraag: wat is evenwicht? Gelukkig kan de Van Dale hier prima ant-woord op geven: "even•wicht het; o 1 toestand dat het ge-wicht aan beide zijden van een balans gelijk is 2 stabiele toestand." Onze grote vriend Wikipedia houdt er echter een andere definitie op na: "Evenwicht beschrijft een situatie waa-rin zonder verstoring geen verandering zal plaatsvinden."

Een mens is in evenwicht, wanneer hij of zij zichzelf niet onmiddellijk tegen de grond

André rieu is twee maan-den geveld geweest door een virus dat zijn even-wichtsorgaan aantaste


21

Ook gaat deze aandoening vaak gepaard met pathologische nystagmus; het langzaam bewegen van het oog naar de ene kant en vervolgens snel terugbewegen naar de uit-gangspositie. Dit verschijnsel ziet met ook bij mensen die in een snel bewegend voertuig zitten en naar buiten kijken, waarbij zij focus-sen op objecten die dichtbij voorbij razen. Dit is echter niet pathologisch.

Benigne paroxismale positieduizeligheid (het is een hele mond vol) houdt in dat er een afzetting van anorganisch materiaal is in het evenwichtsorgaan, welke de draaisensoren (halfmaanvormige kanalen) prikkelt bij een snelle verticale beweging. Hierdoor ervaart de persoon in kwestie een roterende duize-ligheid als hij bijvoorbeeld opstaat.

Bij de ziekte van Menière ontstaat er een lek-kage tussen het endo- en perilymfe in het evenwichtsorgaan (endolymfe bevindt zich binnen in het evenwichtsorgaan en perilym-fe ‘er omheen’), wat resulteert in een soort ‘kortsluiting’. Dit geeft onjuiste prikkels aan het evenwichtsorgaan, wat resulteert in dui-zeligheid.

Zo blijkt maar weer hoe belangrijk het even-wicht is. André is overigens op 3 november weer gaan repeteren en zal 18 november te horen zijn tijdens een concert in Antwerpen, een pak Optimel kost op het moment van schrijven €1,17 en Grolsch is nog altijd het lekkerste bier.

Wanneer we echter het evenwichtsorgaan zelf bekijken, blijkt dat Van Dale toch du-idelijk wint van Wikipedia, al hangt dit wel af van de definitie van ‘stabiel’, maar dat terzijde. Het evenwichtsorgaan registreert namelijk de kleinste bewegingen van het hoofd in horizontale en verticale richting en neemt daarbij ook de rotatie van het hoofd in acht. Wanneer het hoofd dus langzaam naar voren ‘valt’, zullen reflexmatig de juiste spie-ren aangespannen worden om deze beweg-ing tegen te gaan en zal het hoofd in min of meer dezelfde positie blijven. Het lichaam is als het ware continu op zoek naar evenwicht, maar zal dit nooit vinden. Omdat het lichaam hier redelijk goed in is, ervaren wij dat zelf als evenwicht. Dit is toch een mooie paradox of niet?

Defecten aan het evenwichtsorgaanNu is het zo dat het evenwichtsorgaan niet altijd even goed werkt, zoals het bedoeld is. Enkele voorbeelden hiervan zijn: Vestibulaire neuronitis, paroxismale positieduizeligheid, de ziekte van Manière en de bekendste vero-orzaker van evenwichtsstoornissen: Bier! Al deze aandoeningen resulteren uiteindelijk in duizeligheid en een verslechterde coördina-tie.

Vestibulaire neuronitis is een ontsteking van de nervus vestibularis, de tak van de nervus vestibulocochlearis die verantwoordelijk is voor het evenwicht. Deze ontsteking result-eert uiteraard in een slecht werkende zenuw-geleiding van het evenwichtsorgaan naar de hersenen, waardoor duizeligheid ontstaat.

Gezonde situatie van het evenwichtsorgaan

Bij de ziekte van menière is er een vergroeing van de endo- en perilymfe


Eenmaal aangekomen werden we opgevangen door het hoofd van het Duikmedisch Centrum, met koffie, thee en cake om eerst een algemene indruk van de Koninklijke Marine te krijgen. We kregen een presentatie over de marine in het algemeen en waar het duikmedisch centrum zich mee bezighoudt. Op een paar echt geheime gegevens na, werden alle vragen van de enthousiastelingen beantwoord. Hoewel de theorie erg interessant was, werd het om 11.15 uur langzaam aan toch tijd voor de praktijk.

Eerst kregen we de een rondleiding waar de keuringen werden verricht. Er werd uitvoerig gesproken over de specifieke parameters waarop wordt gelet bij de duikkeuringen en er werd apparatuur getoond waarmee deze metingen werden gedaan.

Om 12.00 uur begonnen de maagjes van de deelnemers te rammelen, aangezien de meesten al vanaf 05.30 bezig waren. Het was dus tijd voor een uitgebreide lunch tussen alle marinemannen en –vrouwen, want niet iedereen die bij de marine werkt heet een marinier werd ons tussendoor uitgelegd. Nadat de energievoorraad weer was bijgevuld werd het tijd voor een rondleiding in de decompressiekamer, waar ze duikongevallen behandelen en medisch onderzoek doen. In het midden van de kamer stonden twee recompressietanken, een horizontale met een kleine IC erin en een verticale waar mensen nog onderwater konden werken. Na wat algemene uitleg mochten we zelf een kijkje nemen in de toch wel erg kleine horizontale cabine. Het was erg verwonderlijk hoe zelfs de simpelste dingen als een infuus,

Op dinsdag 28 september 2010 vertrok een delegatie van S.V. paradoks naar Den Helder om daar de machtigste zeekrachten en het duikmedisch centrum van Nederland

te aanschouwen. Ondanks dat op deze memorabele dag ook de wissel van het bestuur plaatsvond, stonden we met 17 mannen en vrouwen om 06.00 uur ’s ochtends bij de Horst om met twee busjes de lange tocht over de afsluitdijk naar Den Helder te maken. Toen de laatste gearriveerd was gingen we om 06:30 uur, nog in het pikkedonker, op pad. Na een lange reis, dragelijk gemaakt door wat koffie, elkaar en vrolijke muziek, kwamen we om 09.45 uur dan toch aan bij de poort.

Excursie

22

Tekst: michiel Klitsie

Decompressiekamer

De marine en het Duikmedisch Centrum


moeten worden aangepast om maar geen vonken te creëren bij de hoge drukken in een recompressiekamer. Het toeval mocht zo zijn dat er in de verticale cabine ernaast net een aantal duikpakken werden getest en wij dit met zijn allen op een beeldscherm dit konden volgen.

Vervolgens was het tijd voor de algemene rondleiding over het grootste schip van de Koninklijke Marine, een amfibisch transportschip genaamd Hr. Ms. Johan de Witt. Deze rondleiding werd verzorgd door een majoor die de Chef Ziekenverpleger was van het schip. Tijdens de rondleiding werd duidelijk hoe tweezijdig het leven op het schip is. Aan de ene kant kent het schip enorme afmetingen: vanaf het hoogste punt kon je wel 25 meter naar beneden, konden er twee helikopters aan boord landen en waren de dekken voorzien van een sportruimte. Aan de andere kant was het bijzonder om te zien hoe alles aan boord toch relatief klein was en alles vast moest zitten. De gangen waren niet voor de claustrofoob en in de eetruimtes moest in shifts worden gegeten, maar dat is ook logisch als je bedenkt dat er in het uiterste geval 739 mensen aan boord kunnen. We begonnen met een algemene rondleiding waarbij onder andere de dekken, de brug, een mitrailleur ter verdediging,

de kajuiten en zelfs de keukens de revue passeerden. Alle vragen werden beantwoord, van het aantal broden dat per dag verorberd werden tot hoe er met relaties aan boord wordt omgegaan.

Zoals het medisch geschoolde mensen betaamd kwamen we op het eind van de dag op het medische gedeelte van het schip. We zagen onder andere een operatiekamer, de recovery, de afdeling, een voorbereidingsruimte en een wasruimte waar alles steriel werd gemaakt. Het grootste verschil tussen een ‘normaal’ ziekenhuis en het ‘miniatuur’ ziekenhuis op het schip is dat op een schip de behandeling vooral bestaat uit de eerste 72 uur overleven.

Na alle uitgebreide rondleidingen, de vele interessante informatie die verteld werd, mogelijke stageplekken voor onze studenten en nadat de laatste vragen nog werden beantwoord werd het toch tijd om weer op huis aan te gaan. Vermoeid van een lange maar interessante dag werd er nog één tussenstop gemaakt bij onze grote vriend Ronald MacDonald. Uiteindelijk kwamen we om 19.00 uur weer aan bij de Horst, waar we de dag met grootste verwachtingen begonnen en met een ervaring rijker weer terugkeerden naar huis.

23

hr. ms. Johan de Witt


24

en digital lightbox (Brainlab), chirurgisch endoscopie systeem (Storz) en een OK tafel, maar bevat bijvoorbeeld geen laminaire flow. Op deze OK kunnen simulaties worden uitge-voerd met de nieuwe mobiele patiënt simu-lator (METIMan) en kunnen specialistische cursussen zoals het implanteren van een kniegewricht worden gegeven. Daarnaast kan de OK ingezet worden bij diverse onder-zoeksprojecten of evaluatiestudies van nieu-we prototypes in een realistische klinische, maar veilige testomgeving.

De Human Patient Simulator ligt comfortabel op de nieuwe intensive care, die voorzien is van de meest recente patiëntbewaking en beademingsapparatuur (Draeger). Alle ran-dapparatuur is weggewerkt, waardoor het een zeer realistische leeromgeving biedt. Deze wordt inmiddels ook ingezet voor het trainen en certificeren van arts-assistenten vanuit heel Overijssel (en deels daarbuiten)

Het nieuwe ECTmTekst: ECTm

Vanaf september dit jaar is het Experimental Centre for Technical medicine (ECTm) volledig gehuisvest in de Carré, een van de meest in het oog springende nieuwe gebouwen van de

UT. Velen van u zullen een beeld hebben bij enkele activiteiten van het ECTm, maar heeft u enig idee of u het volledige scala van mogelijkheden kent? Lees snel verder, dan weet u weldra het antwoord.

Het ECTM is gestart in 2006 in diverse leeg-staande ruimtes van het gebouw de Noord-horst. Destijds was de focus geheel op het faciliteren van onderwijs ten behoeve van de opleiding TG. Met het toenemende studen-tenaantal, diverse nieuwe mogelijkheden, en bewezen kracht van o.a. simulatie in het onderwijs, groeide het ECTM de laatste jaren snel, tot het moment daar was dat de ruimtes niet langer voldeden en nieuwbouw noodza-kelijk was. Gelukkig was er in de Carré maar liefst 1300m2 beschikbaar.

Meest in het oog springende ruimtes zijn waarschijnlijk de gesimuleerde operatieka-mer, intensive care unit en het experimenteel diagnostisch lab.

De gesimuleerde operatiekamer bevat een breed scala aan medische apparatuur, mees-tal opgehangen aan pendelsystemen (Drae-ger), zoals een chirurgisch navigatiesysteem

De nieuwe intensive care met de hps


die hier een geavanceerde cursus volgen ter voorbereiding op hun werkzaamheden op de eerstehulp. Deze cursus zal naar verwa-chting binnenkort tevens uitgebreid worden naar een variant voor specialisten en sluit uitstekend aan bij de ambitie van TG en het ECTM om een actieve rol te gaan spelen op het gebied van postgraduate onderwijs voor TG alumni en diverse andere medische disci-plines.

Het experimenteel diagnostisch lab is, naast een beperkte onderwijsinzet, volledig ingeri-cht op het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek waarvoor experimenten worden uitgevoerd met proefpersonen. Binnen het onderzoeksinstituut MIRA is er voor gekozen om vrijwel alle dergelijke experimenten uit te voeren in één gezamenlijk lab, waarbinnen de begeleiding en het toezicht goed gere-geld zijn. Hierdoor verloopt de aanvraag van o.a. een goedkeuring van de Medisch Ethis-che Toetsingscommissie efficiënt, maar stelt MIRA ook de veiligheid van de proefpersonen en betrokken medewerkers voorop.

Naast deze ruimtes is er een grote uitbreiding

van overige onderwijs- en onderzoeksrui-mtes ten opzichte van de situatie een jaar geleden. Zo zijn er nu 9 themakamers voor lichamelijk onderzoek en het oefenen van gesprekstechnieken met simulatiepatiënten, 5 technologische themakamers, 4 ruimtes voor het trainen van voorbehouden han-delingen, een reinigingsruimte voor materi-alen die gebruikt zijn bij experimenten met proefpersonen en een dergelijke reiniging- en sterilisatieruimte voor alles wat in aanrak-ing is geweest met dierlijk materiaal.

Een inmiddels erg populaire zaal voor pre-sentaties is het nieuwe auditorium, dat plaats biedt voor 50 personen. Door de doorkijk via one-way-screens naar OK en IC is een uitda-gende medische ambiance gecreëerd, waar tevens diverse bedrijven op af komen die hier bijeenkomsten en cursussen willen verzor-gen.

Al met al een faciliteit om met ons allen trots op te zijn. Hebt u vragen, ideeën, of proble-men waarvoor de oplossing mogelijk in het ECTM te vinden is, dan bent u te allen tijde van harte welkom bij ons!

25

De gesimuleerde operatiekamer


geneeskunde in de geschiedenis

26

Al zeer vroeg in de prehistorie ontdekte de oermens dat wonden aan het hoofd en open schedels niet per se een dodelijke afloop hebben. Dit was

natuurlijk genoeg reden om op elkaar te experimenteren en ook gaten te maken in elkaars hoofd. Al vanaf het late paleothilicum (35.000 tot 12.500 jaar geleden) is de mens geobsedeerd geweest door het openen van schedels en het laten doorleven van de patiënt. De reden dat archeologen geloven dat deze mensen nog in leven waren na het open maken van hun schedel is door de littekenweefsels die gevonden zijn rond de gaten in het hoofd.

Schedeltrepanatie wordt tegenwoordig gezien als een van de eerste chirurgische ingrepen. Het woord trepanatie zelf komt van het Griekse woord Trypanon, wat boor betekend. Dit betekent echter niet dat een trepanatiegat altijd door een boor wordt ge-maakt. Het gat kon op veel verschillende ma-nier gemaakt worden, bijvoorbeeld door het wegschrapen van de schedel met een steen, het maken van meerdere boorgaatjes die daarna uitgezaagd werden of het maken van meerdere incisies om een vierkant stuk sche-del uit te kunnen lichten. Hoewel er schedels terug zijn gevonden met meerdere trepana-tiegaten, hebben de meeste “chirurgen” het bij een enkel gat gehouden. Ook de grootte van de gaten is niet bij elke schedel gelijk. Van minieme gaatjes tot gapende gaten, alles is in de loop van de jaren uitgeprobeerd. De

Tekst: Dirk-Jan Cornelissen

meest succesvolle trepanaties (die waar de patiënt het langst bleef leven) zijn gedaan aan de linkerkant van het hoofd, ter hoogte van de temporale kwab. Ook dit weten we dankzij de littekenvorming aan de rand van het trepanatiegat. Gaten die op die plek zijn gemaakt hebben vaak meer littekenvorming, wat duidt op een langer levende patiënt.

We weten dat los van elkaar de mens op meerde locaties op de wereld het trepaneren onder de knie heeft gekregen. Zo zijn er bij de Inca’s schedels gevonden met vierkante gaten erin. De chirurgen van de Inca’s zijn in de loop van de jaren zeer bedreven gewor-den in het maken van de trepanatiegaten. Deze werden puur therapeutisch uitgevo-erd, om de druk van het hoofd af te halen. De trepanatie werd op meerdere plekken op

Schedel trepanatie

Deze incaschedel heeft behalve een vervormd hoofd ook een bijzonder groot trepanatiegat


27

ToepassingTrepanatie heeft meerdere toepassingen ge-had in de loop van de jaren. Al snel had de mensheid door dat sommige soorten van hoofdpijn verholpen konden worden door trepanatie. Denk hierbij vooral aan hoofdaan-doeningen waarbij er een vochtophoping plaatsvindt in het hoofd. Door de verhoogde druk worden de hersens samen gedrukt in de schedel, wat leidt tot hoofdpijn. Door de schedel te trepaneren verlicht je de druk en dus de hoofdpijn. Ook in het geval van epi-lepsie en mentale stoornissen. Het idee was dat als er meer zuurstof bij de hersens kwam de patiënt ook helderder zou kunnen naden-ken, wat de stoornissen zou doen afnemen.

Rond de middeleeuwen werd de ge-neeskunde echter ernstig verweven met religie. In deze periode werd trepanatie niet meer enkel en alleen toegepast vanwege haar therapeutische doeleinden, maar ook om demonen en geesten te “verwijderen” uit mensen. Elke gek werd bestempeld als zijnde een omhulsel voor de duivel, en de enige ma-nier om die duivel eruit te krijgen was door een gaatje te boren in het hoofd, waar deze door naar buiten zou kunnen treden. Ook werd er lange tijd gedacht dat gekken een insect in hun hoofd hadden zitten die er niet uit kon, welke in het hoofd in een steen te veranderen. Paarden werden immers ook

de schedel uitgevoerd, maar de chirurgen wisten na jaren van ervaring wel op welke plekken er grote kansen waren op bloedin-gen, hersenbeschadiging of infecties. Rond 1400 bleef 90% van de mensen die sche-deltrepanatie hadden ondergaan in leven. Hoewel ze geen antibiotica of anesthesie hadden, was de kennis van geneeskundige planten en kruiden zo hoog dat de infecties tot een minimum beperkt bleven.

De eerste schriftelijke bewijzen voor trep-anatie stammen uit de tijd van de Grieken en de Romeinen. Hippocrates, Celsius en Gali-enus laten ons weten dat schedeltrepanatie in die tijd ook puur therapeutisch gebruikt werd. Hippocrates beschrijft in zijn werk De capitis vulneribus verschillende instructies en waarschuwingen over het gebruik en de gevaren van trepanatie. Gallienus heeft de leringen van Hippocrates verder uitgebreid met zijn kennis over de anatomie, verkregen via experimenten en dissecties. De beschri-jvingen van Hippocrates en Gallienus over de technieken en toepassingen van trepanatie werden niet alleen gebruikt in de klassieke periode, maar ook gedurende de middeleeu-wen en de renaissance.

op dit schilderij van Jan sanders van he-messen (1500) verwijdert de chirurgijn de krankzinnigheid van zijn patiënt door een kei uit het hoofd te verwijderen.

een schedel met een vierkant trepanatiegat


28

dol wanneer ze een horzel in hun oor hadden zitten. Door een gat te maken in het hoofd kon de steen er weer uit, dit werd ook wel kei-snijden genoemd.Deze methode om de mentale gesteldheid van mensen aan te passen werd nog lange tijd gebruikt, tot laat in de renaissance. De chirurgijnen werden echter steeds beter in het uitvoeren van de operatie. Uit opgravingen die in Duitsland zijn gedaan is gebleken dat uiteindelijk 7 van de 8 patiënten deze ingreep overleefden.

MethodologieHet uitvoeren van trepanatie kan op verschillende ma-nier gebeuren. De meest voorkomende methode tot de klassieke tijd was het gebruik van scherpe stenen. Vooral vuurstenen werden gebruikt om gaten te “zagen” in het hoofd. Naarmate we meer naar het heden kijken zien we dat de trepanatiestenen vervangen werden door ijzeren exemplaren, maar er nog steeds gebruik werd gemaakt van een zaag/snijmethode om de gaten te maken. Uit de boeken van Hippocrates kunnen we opmaken dat in de klassieke tijd gebruik gemaakt werd van handboren. Hier werd zelfs gebruik gemaakt van verschillende boren, die werden afgewisseld op basis van de plek waar werd geboord en de grote van het gat. In sommige gevallen werd er tijdens dezelfde trep-anatie zelfs meerdere boren gebruikt. Eerst een lompe boor, om snel door het grootste deel van de schedel heen te komen en vervolgens een iets fijnere boor, om het laatste deel voorzichtig weg te boren. De handboor werd ook doorgezet in de middeleeuwen. Er kwamen volledige koffers op de markt met meerdere handboren, priemen en schapers om zeer precies gaten te kunnen boren in de schedel. Dit was het begin van de huidige neurochirurgie.

in de Armamentarium chirurgicum (1655) wordt met plaatjes beschreven hoe de opera-tie tot een goed einde wordt volbracht

Deze koffer bevat alle benodigdheden om trepanatie toe te kunnen passen


www.biomet.nl • (078) 629 29 29

Biologics • Bracing • Microfixation • Orthopaedics • Osteobiologics • Spine • Sports Medicine • Trauma • 3i

PTN NailBiomet, uw partner in trauma

Indicatie:• Pertrochantaire femur fractuur

Kenmerken:• 4 soorten schroeven waaronder

telescopische trekschroeven• proximaal diameter van 15,9 mm

(minder botverlies bij implanteren)• röntgendoorlaatbare richtarm• geïntegreerde set screw• kleurgecodeerd instrumentarium

Kijk op www.biomet.nl voor meer informatie,of bel (078) 629 29 29 voor een demonstratie.

T

Para

doks

Ins

ideBeste Paradoksleden,

Mijn naam is Frank van Rosmalen en ik ben 21 jaar oud. Ik ben geboren in Beilen, heb mijn NT+NG diploma gehaald in Assen en ben vervolgens een half jaar technische nat-uurkunde gaan studeren in Groningen. Omdat ik daar al gauw het idee kreeg dat er leu-kere studies dan natuurkunde moesten zijn, ben ik eens rond gaan kijken op verschil-lende universiteiten. Ik ben uiteindelijk bij toeval bij technische geneeskunde terecht gekomen. Tijdens een open dag van werktuigbouwkunde zag ik iemand rondlopen met een papiertje boven haar hoofd waar ‘Technische Geneeskunde’ op stond. Ik ben meteen afgeslagen en achter haar aan gelopen en sinds die middag wist ik wat ik wilde gaan studeren. Toen ik eenmaal in Enschede woonde kwam ik er achter dat de verhalen dat Enschede saai zou zijn volledig onzin waren en ik heb me dan ook altijd goed vermaakt in de stad, bij de D.R.V. Eu-ros en sporadisch bij andere sportverenigingen. Ook werk ik sinds het begin van mijn tweede jaar bij het Experimental Centre for Technical Medicine, waardoor mijn interesse voor technische geneeskunde alleen maar groter is geworden.

Het komende jaar zal ik mijn uiterste best doen om mij in te zetten voor alle studenten van Paradoks, via het organiseren van activiteiten, een goed gesprek of gewoon een fijne bak koffie.

Tot snel,

Frank van Rosmalen

30

Even voorstellen: Nieuw bestuur!

Hallo lezer,

Als nieuw bestuur moeten wij zo snel mogelijk bekend raken bij iedereen van de vereniging en een goede manier om dat voor elkaar te krijgen is een stukje te plaatsen over onszelf in de Paral-laks. Vandaar dat ook ik iets schrijf.

Voluit heet ik Jan Verhoeff en ik ben geboren in Nieuwegein. Nieuwegein ligt zoals sommigen wel weten tegen de zuidkant van Utrecht aan, wat betekent dat 70% van de Nieuwegeiners forens is. En dit is denk één van de redenen dat er ook geen drol te doen was in Nieuwegein. De kroegjes zaten in het dorp ernaast. Balen.

Na mijn VWO-papiertje te halen ben ik naar Enschede gekomen om TG te doen, waar ik aan het derde jaar begon afgelopen september. Alleen CODA maar, dus het telt niet echt. Ik vond Paradoks meteen al tof, ook vooral door de ME oefening die ik mede or-ganiseerde in mijn eerstejaar en door de activiteiten van de A.C.T.I.E. in het tweede jaar, waar ik ook bij zat.

Verder ben ik derdejaars lid bij A.S.V. Taste en was ik vol goede moed begonnen aan schermen in mijn eerste jaar hier. Dat hield ik een jaar en een beetje vol, toen was het elke keer net iets te ver fietsen. Dus om niet vast te roesten ben ik dit jaar begonnen met volleyballen bij de enige echte Harambee.

Tot snel in de PK!

Secretaris

Voorzitter

T

Paradoks Inside31

Even voorstellen: Nieuw bestuur!Goedendag,

Ik ben Johannes van Wijngaarden. Ik kom uit het onmeunig gezellige kleine dorp Metslawier en ben dus dientengevolge een geboren en getogen Fries. Het ligt in het noorden van Friesland, dus het is gewel-dig om er met het openbaar vervoer naar toe te gaan. Metslawier kent een bruisend nachtleven en als je achttien jaar lang nacht in en nacht uit elke club bezoekt, dan be-gint dat te vervelen. Vandaar dat ik maar ben gaan studeren in het rustige Twente. Twee weken voor de sluiting van de inschrijving heb ik besloten om TG te gaan studeren, het was dus voornamelijk een gok. Gelukkig was het een goede gok, maar na twee jaar TG studeren heb ik toch besloten om een jaar bestuur te gaan doen bij Paradoks. Zo kan ik nog wat dingen leren en connecties opdoen.

Ik heb de taak van penningmeester op mij genomen. Ik zal dus alle financiën gaan beheren van de vereni-ging. Voor de rest ben ik in mijn vrije tijd wat aan het hardlopen en waterpoloën. Ik ben verder actief gewe-est bij Paradoks bij de A.C.T.I.E en heb ik de sportdag georganiseerd. Op deze manier ben ik ook een beetje in het bestuur gerold.

Ik hoop jullie allemaal snel tegen te komen bij weer een mooie activiteit!

Hallo allemaal,

Mijn naam is Lisette Alfring en ik ben opgegroeid in Ber-gentheim, een klein dorpje in Overijssel, ook wel Ban-thum genoemd. Daar heb ik gewoond vanaf 12 decem-ber 1989. Ik ben in Hardenberg naar het VWO gegaan en heb gekozen voor het profiel N&G. Vervolgens heb ik na lang wikken en wegen (ik sta er om bekend dat ik er lang over doe om keuzes te maken) gekozen om BMT te gaan studeren in Enschede. Twee jaar geleden ben ik daarom hier in de stad komen wonen met 3 gezellige huisgenoten.

Ik heb voor de studie BMT gekozen, omdat het een leuke combinatie is van medisch en technisch, waarbij de nadruk op techniek me erg aanspreekt. De afgelo-pen twee jaar heb ik bijna volledig afgesloten en mij werd gevraagd of ik in het bestuur van S.V. Paradoks zou willen. Eerlijk gezegd had ik hier nooit echt over nagedacht, maar na een aantal goede gesprekken kwam ik er achter dat ik dit wel erg leuk zou vinden. Ik heb besloten om de grote stap te nemen. Ik hoop als commissaris intern en onderwijs BMT in het komende jaar veel te leren over het besturen van de vereniging, maar ook over mezelf.

Naast alle dagelijkse bezigheden van het bestuur kan ik nog energie vinden om te voet-ballen bij vv Drienderlo, te zeilen bij D.Z. Euros en zwem ik elke week.Ik hoop jullie allemaal terug te zien in de PK of door activisme bij één van onze vele commissies!

Lisette Alfring

Intern & onderwijs BMT

Penningmeester

T

Para

doks

Ins

ide

32

Even voorstellen: Nieuw bestuur!Goedendag mooie leden der S.V Paradoks.,

Na 23 april 1990 hebben mijn ouders me bij de gemeente ingeschreven als Rob van Doremalen. Om specifiek te zijn bij de gemeente Schijndel, wat voor de leken ergens tussen Den Bosch en Eindhoven ligt in het gezellige Brabant. Tegelijk met mijn puber-teit heb ik daar gymnasium afgerond en ben ik op zoek gegaan naar de volgende stap in mijn (nog te schrijven) autobiografie. Een stap waar ik mezelf kon ontwikkelen tot de persoon die ik nog steeds wil en zal worden. Dit heeft me hier gebracht.

Dit jaar bekleed ik de functie commissaris interne be-trekkingen en commissaris onderwijs technische ge-neeskunde in het bestuur Circumfleks der S.V. Paradoks. Dit betekent dat ik gedurende het jaar daar waar mogeli-jk paraat zal staan (of meestal zitten) in de PK voor alle leden en hopelijk ook iets voor hen betekenen.

Over mezelf: na veel sporten leuk gevonden te hebben val ik toch altijd weer terug op het voetbalspel. Ik houd van het goudgele gerstenat, dat is dan ook de voornaam-ste reden dat ik bij A.S.V. Taste lid ben. In mijn eerste jaar als TG studentje heb ik de pokercommissie en de sport-dagcommissie aangevuld en het jaar daarna was ik een trots deel van de Excom en de A.C.T.I.E..

Ik hoop jullie allemaal in de PK tegen te komen,Rob van Doremalen

Hallo allemaal, Ik ben Mirjam Visscher. Op 5 juli 1990 ben ik geboren in Zuidlaren, u allen wel bekend van Berend Botje. Het grootste deel van mijn leven met heb ik daar ook gewoond. Tussendoor heb ik met mijn ouders nog 3 jaar in Zimbabwe, Afrika ge-woond. Inmiddels woon ik alweer 2 jaar in Enschede in een gezellig studentenhuis op de Witbreuksweg.

Na 6 jaar VWO, waarvan 4 jaar tweetalig, met een NT met biologie 1,2 profiel ben ik BMT gaan studeren. Ik heb voor BMT gekozen vanwege de combinatie tussen het me-dische en het technische, waarbij de nadruk op het technische ligt. Na twee jaar hard studeren ben ik wel toe aan iets anders. Een nieuwe uitdaging om mezelf beter te leren kennen en om te leren hoe het is om een grote vereniging te besturen. Komend jaar zal ik daarom voor S.V. Paradoks de functie van commissaris externe betrekkingen gaan bekleden. Daarmee hoop ik veel geld binnen te halen voor de vereniging!

Naast studeren hou ik erg van sport, na 13 jaar te hebben gezwommen ben ik sinds een jaar aan het wielrennen bij Klein Verzet. Verder ben ik lid van D.Z. Euros, de gezellige zeilvereniging van Enschede en ik werk bij Twente Academy bij het project béta 1 op 1.

Maar komend jaar ga ik vooral Paradoks besturen. Hopelijk zie ik jullie dan allemaal bij Paradoks, in de PK voor een kop koffie, bij een van de vele commissie of een van de su-per gave activiteiten die we voor jullie neer willen gaan zetten!

Extern

Intern &Onderwijs TG

33

Paradoks InsideKarten met Paradoks

Allemaal leuk en aardig, zo’n Parallaks met als thema geestverruimend, maar wat is nu eigenlijk de definitie?

geest - ver - rui – mend; bijvoeglijk naamwoord 1. ruimere, diepere inzichten gevend; 2. bewustzijnsverruimend: onder invloed van geestverruimende middelen onder invloed van bepaal-de drugs

Het tweede aspect is al uitgebreid aan bod gekomen in een van de artikelen. Lekker een shotje ne-men en weg trippen in je ruimere geest, heerlijk! Of een avondje goed stappen, waarbij je de nodige drankjes nuttigt en je de meest wilde ideeen krijgt.. of uitvoert.

Genoeg over drank en drugs, hoe leuk ik dit onderwerp ook vind, ik mocht er niet meer over schrijven . Laten we het hebben over de eerste definitie: ruimere, diepere inzichten gevend. Naar mening is dit een erg ruime definitie. Een goed potje studeren in de tentamenweek zou al geestverruimend zijn. Je weet ineens erg veel over een onderwerp, maar vaakben je de helft ervan een week later weer kwijt…Helaas voelt dit ook niet altijd als een geestverruiming, anders zou ik er wel wat fanatieker in zijn. Ook nu ben ik bezig om niet fanatiek te zijn in deze vorm van geestverruiming.

Iets dat meteen in mij op kwam toen ik ging nadenken over geestverruiming was verder kijken dan je neus lang is. Iets dat veel mensen helaas niet doen en wat naar mijn mening veel frustraties en problemen kan voorkomen. Accepteer eens dat sommige dingen anders kunnen dan je altijd gedaan hebt! Sta open voor nieuwe dingen en probeer iets voor dat je het aan de kant schuift. Misschien is het wel een goed idee om voor de Parallaks te gaan schrijven! Ik zou zeggen, doen! Probeer het, het is hartstikke leuk!

Kijk jij verder dan je neus lang is? Hou jij je bezig met geestverruimende activiteiten (met uitzonder-ing van drank en drugs!)? Wacht er niet te lang mee, start vandaag nog!

COLU

MN

Geestverruimend

22 september 2010 gingen de gedurfde mannen en vrouwen van Paradoks een aantal heats tegen elkaar scheuren, racen, rijden en uuh karten. Dit beloofde natuurlijk wat! De avond begon al goed, iedereen was op tijd! Behalve het (oud)bestuur natuurlijk, die kwamen weer later aan kakken. Toen zijn er 15 groepen gemaakt bestaande uit 2 fanatieke racers. Iedereen kregen een uur de tijd om zijn skills op de kartbaan te laten zien en de rest er uit te racen. Dit bleek echter niet zo gemakkelijk als in eerste instantie werd gedacht. Er werd fanatiek gekart! De één vloog uit de bocht en dacht dat een botsing met een andere kart grappig zou zijn. De andere werd weer misselijk van zijn eigen rijgedrag. En wie de titel “het beste kartteam van Paradoks” zou gaan halen was ook nog de vraag. Het was namelijk een nek-aan-nek race tussen de twee snelste teams. Maar er kan maar één de winnaar zijn (he-laas). Wie oh wie heeft er nu gewonnen?! Geert en Feiko werden tweede, maar Simon en Ruben konden de beker in ontvangst nemen! Jep, de echte winnaars! Hoewel de tijden helaas onbekend zijn kan ik in ieder geval wel zeg-gen dat er hard gescheurd is!Daarna is er nog een biertje gedronken met z’n allen en zijn er een paar naar de ‘afterparty’ geweest. Het was weer een geslaagde Paradoks activiteit en hopelijk mogen er nog veel volgen!

De geliefde ACTIE commissie van Paradoks!

Para

doks

Ins

ide

34

Geachte lezer,

Laat ik maar eens beginnen met een citaat: “Op 26 september van het jaar 1978 werd Studie-vereniging Paradoks opgericht. Paradoks was van oudsher een vereniging voor afstudeerrichtingen in de biomedische richting van werktuigbouwkunde, chemische technologie, elektrotechniek en technische natuurkunde. De vereniging bleek zich in zijn prille begin terdege bewust te zijn van zijn Paradoxale identiteit van enerzijds een medische en anderzijds technische stroming.”

En daarom werd dan ook op woensdag 22 september 2010 de 32e Dies van S.V. Paradoks gevierd.

Het begon allemaal aan het begin van het collegejaar 2009-2010, toen werd er een enthousiaste galacommissie gevormd die na het organi-seren van het kerst-gala nog een feest neer wilde zetten. Een echte aanleiding was echter nog niet gevonden dus er zat niets op dan te decharcheren en zo geen geld van Paradoks zonder reden uit te geven. Tot Dirk-Jan Cornelissen met het idee kwam om de Dies van Paradoks te vieren; dan hadden wij een reden om nog een feest neer te zetten en het (inmiddels oud) bestuur kon op deze manier hun bestuursperiode een beetje afsluiten.

Als commissie van vijf (Thijs Wezendonk, Nicole Rommens, Seline Goudeketting, Stan Peters en Ingrid Koopmans) zijn we onder leiding van Miranda meteen aan de slag gegaan. De ideeën rolden over tafel en al snel was er een thema. Iedereen heeft wel eens een dag waarop niets lukt, een dag waarop je gewoon niet gemotiveerd bent voor je studie, een dag waarop je haar niet goed zit, oftewel een ‘Bad day at the University.’ . Iedere donderdag werd er door de commissie tijdens een heerlijke lunch overlegd. De taken werden verdeeld en actie werd ondernomen om activiteiten te bedenken. Toen het uiteindelijke pro-gramma vast stond gingen alle leden enthousiast aan de slag met het verzorgen van een abseil, een heerlijke lunch, een soepje tussendoor en een feest om de dag af te sluiten.

De dapperste leden van de vereniging konden hun moed tonen door van de Horst-toren te abseilen. In een van de collegezalen was in de mid-dag een heerlijke lunch klaar gezet waar twee keer zoveel mensen op af kwamen dan verwacht. De soep tussendoor heeft veel mensen nog net de motivatie gegeven om de dag goed af te sluiten waarna er door ge-stoomd werd naar het slotfeest.

Foto’s van de Dies-dag staan ook in deze Parallaks en ik kan namens de hele commissie spreken als ik zeg dat wij het in ieder geval een super geslaagde dag vonden en ons prima hebben vermaakt ondanks onze practica. Hier-voor moeten we ook onze docenten bedanken die ons de ruimte hebben gegeven om weg te glippen bij het practi-cum en met gevaar voor ons eigen leven de Horst-toren te bedwingen. Het was ons een waar genoegen de 32e Dies van SV Paradoks te verzorgen en we hopen dat er een ge-volg zal worden gegeven aan het vieren van de verjaardag van onze mooie vereniging.

Namens de Dies-commissie 2010,Ingrid

De 32e DIEs der s.v. Paradoks

Meer weten? Kijk op www.rabobank.nl/enschede-haaksbergen

Rabobank. Een bank met ideeën.

Extra voordeel voor studenten omdat het studentenleven al duur genoeg is. Dat is het idee.Verhuis nu je Rabo StudentenPakket naar Rabobank Enschede-Haaksbergen of open eennieuw Rabo StudentenPakket en kies één van onderstaande aanbiedingen:

- 50% korting op de Xtra-card- één jaar gratis inboedelverzekering- Iris Cheques ter waarde van € 30,-

Rabobank.Thuis in Enschede.

MIRA is het Instituut voor Biomedische Technologie en Technische Geneeskunde van de Universiteit Twente. Wij doen innovatief onderzoek op het gebied van Tissue Regeneration, Targeted Therapeutics, Imaging and Diagnostics en Neural and Motor Systems. MIRA is de enige wetenschappelijke instelling in Europa die fundamenteel, toegepast én klinisch onderzoek combineert. Het is onze ambitie om ons excellente onderzoek en de technologie die we ontwikkelen om te zetten in producten voor de gezondheidszorg. Tevens stimuleren we onderzoekers om de ontwikkelde technologie onder licentie of via een eigen bedrijf op de markt te brengen.

Potentiële werkgever De komende jaren groeien wij snel: van de huidige 250 naar 400 medewerkers in 2014. Heb jij het talent en de ambitie om bij MIRA te werken? Houd ons dan in de gaten!

Kijk voor meer informatie over ons onderzoek alvast op www.utwente.nl/mira.

TOP TECHNOLOGY FOR PATIENTS

Date post:	29-Mar-2016
Category:	Documents
Upload:	miranda-schraa
View:	219 times
Download:	3 times

Parallaks november 2010

Documents