Date post: | 27-Nov-2014 |
Category: |
Documents |
Upload: | patriciusoenus |
View: | 1,633 times |
Download: | 71 times |
If you can't read please download the document
A C T ASS. D. N.
P
I I
P
P.
IX.
A C T ASS. D. N.
.
^"'''
Ei)ist.
ad Eullch.
Concil. Triii. Sess. Yll. dc Baplis.S. Cy|)rian. Episl. 55. ad Corncl. Ponlil".
()
7 Liller. Synod. loan. Couslaiilinop. ad Ilorniisd. Pontif. et Sozoni.llislor. Lib. 3. cap. 8.
SS.August.f>
Epist. 1()2.
S. Irenaeus Lib. 3. contra liaerescs cap. 3.
10 S. Ilieronym. Epist. ad Damas. Ponlif.
9 NONEMBRIS 1846,
9,
lam \ero probemonslracl
noscitls,
,
Yencrabilcs Fralrcsfilii
alia
errorum
fraudes
quibiis buius sacculi,
calholicam religlo-
ncm
,
et
divinam Ecclesiae auctorilalem,
ciusque lcges acerrime
oppiignarc
cl tiim
sacrae
,
liim ciMlis polestatis iura conculcare
conanlur. Iluc speclanl nefariae molilioncs conlra banc
Romanam
Beatissimi Petri Cathedram, in qua Chrislus posull Inc\pugnabi!e
Ecclesiac suac fundamenlum. nebris ad rei lum sacrae,
Huc
clandestinae
illae
sectae e tc-
tum pubiicae
ci^ilium et \aslitalem e-
mersae, alque a Romanis Pontificibus Deccssoribus Noslris iteralo
analhcmate daranatae suis Aposlolicis
Lilteris
1
,
quas Nos A-
postolicae Nostrae potestalis plenitudine confirmamus, et diligen-
llssime servarilatcs,
mandamus, Hoc volunt vaferrimae
Bil)licae Socie-
qiiae
velerem haerelicorum artcm renovantes, divinarum
Scripturarum libros contra sanctissimacEcclesiae regulas vulgari-
bus quibusque linguis
translatos, ac pcrversis sacpe explicalioni,
bus inlerpretatos
,
maximo exemplarium numcro
ingentique ex-
pensa onmibus cuiusquc generls hominibus eliam rudiorlbus graluito Imperliri,
oblrudere non ccssantel catholicae
,
ut dlvina tradillone
,
Pa-
Irum doctrina,
Ecclcsiae auctorilate relecta,
omnes
eloquia Domini privato suo iudiclo inlerpretcntur, eorumque sen-
sum
pervcrtant, alque Ita in
maximos elabantur
errores.rccol.
Quas So-
cielates
suorum Decessorum cxempla aemulansin cuius
mem. Gresumus,
goriusXVI,
locum merills
licet
imparibus
suffecti
suis Apostolicis Litleris reprobavil 2, et
Nos
pariter daranalas es-
se volumus. lumini
Huc
spcctat horrcndum, ac vel ipsi naturali ratlonlscuiusllbet rellglonisindifferenlia,
maxlme repugnans de,
syslema
quo
isli
veteratores
,
omni
virtutis et vilii
verilalis et
erroris, honeslatls et turpltudinls sublato discrimine,
homines io
cuiusvis religionis cultu aeternam salutem assequi posse
commiconven-
niscuntur, perinde aciusllllac
si ulla
umquam
cssc posset parliclpatio
cum
iniquitate, autsocietas lucls
ad tenebras,
et
1
Clemens XII Const. la eminenti, Bened. XIY Const. Providas, Pius Vll
Const. Ecclesiam a lesu Christo, Leo Xll Const.
2 Gregor.
XYI
in Litteris Encyclicis ad
Quo graviora. omnes Episcopos, quarum
ini-
tlum: Jnter praecipuas machinationes.
;
10lio Clirisli
EPISTOLA ENCYCLICA Qil PLVRIBVS
ad
Belial. IIuc speclai foedissima coiilra
sacrum,
cleri-
corum cacliljalumlorii!i,!
conspiralio
,
quae a nonnullis eliam
proli
do-
ccciesiaslicis viris fovelur, qui propriae digniialis misere ob-
sc voluplalum blaudiliis el illecebris vinci el deliniri paliua-
lur; buc pcrversa iu piiilosopliicis praeserlim disciplinisralio,pit,
docendideci-
quae improvidam iuvenlulem miscrandum,
in
modum
corrumpit
cique
fcl
draconis in calice Babylonis propinai
buc inlanda, acnismo,
vcl ipsi naluraii iuii,
maxime adversa de Commu-
uli
vocanl, doclrina
qua semel admissa, omnium iura,liumana societas fundilus cvcrlereninsidiae, qui in vcslilu o^ium,
res, propriclales, ac vel ipsa
lur; liuc [cnebricosissimae
eorum
cuni inius sinl iupi rapaces, mcnlita ac fraudulenla piirioris pie[alls, ct severioris viriulis,
ac discipiinae specie huraililcr irre-
puut, blaude capiunt, molliter ligant, latenler occidunt, bomines-
que ab omni
religionis cuitu
absterrenl
,
et
dominicas ovcs
ma-
ctant alque discerpunt. IIuc denique, ul cetera,
quae Yobis apprilot
me
nola ac pcrspccta sunl
,
omittamus
,
tetcrrima
undiquc
volanlium, ct peccare docontlum voluminum ac libcllorum contagio, qui apte compositi, ac fallaciae et aititicii plcni,
immanibus-
que sumptibus per omnia locasipuli, pcsliferas doctrinas
iu christianae plebis interitum dis-
ubique dissemiuant, incaulorum potiset
simum mcntcs, aniraosque depravanl,fcrunt dctrimenta.
raaxima rcligioni in-
Ex
iiac,
undique serpcnlium errorura colluvie,loquendi,
alque cirrenata cogitandi
sci'ibcndique
liccntia
mores
in dctciius prolapsi, sauclissima Christi spreta religio, divini cul-
lus iraprobala maiestasslas, Ecclcsiae
,
huius Aposlolicac Sedis divcxala polein
oppuguata atquc
lurpcm scrvilulem rcdacta au,
ctoritas,lata,
Epi^coporum iura conculcata
matrimonii sancliias vio,
cuiusquc potestatis rcgimen iabefaclatum
ac
lol alia
lumla-
ciirislianac, luni civilis reipublicac
damna, quae coraraunibus
crimis uua Vobi.scum llcre cogiraur, Vcncrabilcs Fralrcs.In tanta igilur rcligionis, reruni ac lcraporum vicissitudinc dounivei'si Doniinici grcgis salutc iSobis divinitus coraraissa
vche-
mciitcr soUiciii, pro Aposlolici Noslri ministerii oflicio nihil ccrle
inausum, nihilquc inlcntalum rclinqucmus, quo cunclac chrislia-
,
9 xNOVEMBRIS 184G.iiae familiac
II
bono
lolis
viribus,
consulamus.,
Vcrum
pracclaiaiuiii
quoquc veslram piclalem
virlulcm
prudentlam summopereut caelesli ope freliloco,
Domino cxcitamus, Venerabiles Fratres,pro dignilale
una
Nobiscum Dei, Eiusque Sanciae Ecclcsiac causam protenelis,
quem
,
qua
insignili cslisinteliigitls,
,
impavidc dcfcndatis.
Vobis acriter
pugnandum
csse
cum minime
ignorelisaffi-
quibus quanlisque inlemerata Cbrisii Icsu Sponsa vulneribuscialur,
quantoque acerrlmorum hoslium impelu divexetur. Atque,
io primis oplime noscitis
vestri
muneris csse calliolicam fideni,
episcopali robore tucri
,
defendere
ac sumraa cura vigiiarc
,
ut
grex Vobis commissus in canisi
stabilis el
immotus
persistal
,
quam
quisque integram, inviolatamque servaveril, absque dubio inperibit 1. In
aeternum
hanc igiturfidem lucndam, atque servan-
dam
pro pastorali veslra solllcitudino diligenler incumbite, nequedesinite
umquara
omnes,
in ea instruere
,
confirmare nutantcs,
,
contradicentes arguere
infirraos in fidc corroborare
nihilfidci
umpurl-
quam omnino dissimulanles tatera vel minlmum violarefirmitate in tra
ac ferentcs, quod eiusdem
posse vidcatur.
Ncque mlnori animi
omnibus
fovete,
unionem cum Calhollca Ecclcsia, exobedientiam crga hanc Petri Cathetota
quam
nulia csl salus
et
dram, cui tamquam firmlssimo fundaracnto
sanctlssimae no-
straerellglonis moles Innilitur. Pari vero constantia sanclissimas
Ecclesiae legcs custodiendas curate, quibus profecto virlusgio, pietastas
,
reli-
summopere
vigent et florent.et
Cum autem magnacis, cui
silpie-
prodere latebras impiorum^2, ijlud
ipsum in
serviunt, dia-
bolum debellare
obsecrantes monemus, ut omni ope et o-
pera multifbrraes inimicorum
hominum
insidias
,
fallacias
,
erroa pe-
res, fraudes, machinalioncs fideli populo detegere,sfiferis libris diligenter
eumque
avertcre, atque assidue exhorlari velitis,fuglens,
ut
impiorum sectas,
,
et societatcs
tamquamfidei,
a facie colu,
bri
ea omnia studiosissime devitet
quaere
religionis
mosil
ruraque integrilali adversanlur.
Qua de
numquam
oranino
1
Ex
SymV.olo Quicumriue.
2 S.
LeoSerm. Vni.
cap. 4.
12
EPISTOLA ENCYCLICA QUI PLURIBVS
ut cesselis praedlcarc Evangelium, quo cbrisliana plebs magis in
dies sanctissimis christianae legis praecep!ioni!3us erudita crescalIn scienlia Dei, declinel a
malo
,
el faciat
bonum
,
atque ambulel
in \iisgi,
Domini. Et quoniam noslis Vos pro Cbristo legalione fun-
qui sc
mifem
ct
bumilem corde
esl professus, quique
non veul
nit
vocare
iuslos, sed peceatores, relinquens nobis;
exemphim,
sequaniur vesligia eius
quos
in
mandalis Domini deHnqaentes,,
alque a veritatis et iusliliae semita aberrantes invenerilis
baud
omillite eos in spirilu lenitalis et mansuetudinis paternis monitis,el consiliis corripcrc
alque arguere, obsecrare
,
incrcpare in
om-
ni bonilale, palienlia et doctrina,
dos agat benevolenlia,
comminalio, plus
cum saepe plus erga corrigenquam auslerilas plus exJiorlalio, quam caritas qunm potestas 1. lllud etiam tolis vi,
,
ribus praeslare contendile, Venerabiles Fratres, ut jldcles carita-
tem seclentur, pacem inquirant,
et
quae
caritalis et pacis sunt,
sedulo exequanlur, quo cunctis dissensionibus, inimicitiis, aemulationibus, siraultatibus penitus exlinclis,le diiigant,
omnes
se
mutua
caritaperfecli
atque in eodem sensu,
,
in
eadem,
sentenlia
sint
,
et
idem unanimes senliant
idem dicanl
idem sapiant,
ia
Cbristo lesules
Domino
Nostro. Debilam erga Principes
et polesta-
obedientiam ac subiectionem cbristiano populo inculcare salaedocenles iuxta Aposloli raonilum 2 non esse poteslalcm ni-
gite,si
a Deo, eosque Dei ordinalioni resistere,
adeoque
sibi
darana-
lionera acquirere, qui poleslati resislunl, atque idcircopotestati ipsi obediendi a
praeceplum
ncmine uraquara
cilra
piaculum posse
violari, nisi forle aliquia imperclur,
quod Dei
et Ecclesiae legi-
bus adverselur.
Verum cum
nikil
sit,
quod aliosmagis ad pietafem, elDeiculvita et
ium assidue inslruai^
quam eorumct
exemplum, qui se divino
ministerio dedicarunt 3,
cuiusraodi sunt Sacerdotes, ciusmodi
plerumque essc
solcal et populus,
pro vcslra singulari sapienlia
1 Concil. Trldenl. Sess.
XIU. cap.
1.
do Reforniat.
2Ad Roman.:?
XII. 1.2.1.
Concil. Trid. Sess. XXII. Cap.
de Reform.
9 NOVEMBUIS 1816.perspicilis, Ycucrabiles Fralrcs,
13
summa
cura cl sUidio Vobis esscvitaeinlegiilas, san-
elaborandum, ulctitas,
in Clero
morum
gra^ilas,
alque doctrina eluceat, et ecclesiastica disciplina c\ Sacropracscriplo diligcnlissimc scrvelur, el ubi cullapsa
rum Canonumpracclare
fuerit, in prislinum splcndorcm reslilualur.scilis,
Quaproplcr, vcluli
Vobis summopere cavendum, ne cuipiam, iuxla
Apostoli praeceptum, ciloinitietis
manus imponatis, scd eostantum
sacris
ordinibus, ac sanclis tractandis admovealis mysleriis, qul
accuralc cxquisilcquc cxplorati, ac virlulum
omnium
ornalu, et
sapienliac iaude speclali, vestris diocccsibus usui et ornamento
esse possint, atque ab
iis
omnibus declinantes, quae
Clcricis vesint
tita, el attendcntcs lectioni, exbortalioni, doclrinae,
exemplum
fidelium in vcrbo, in conversatione, in carilale, in fide, in caslitale 1, cunclisque afTeranl
vcnerationem,
et
populum ad
christia-
nae religionis instilulionem lingant, excilent, atque inflamment.Melius enim profectoraoriae Bencdiclusstros,est, ut
sapienlissime monet immorlalis
me-
XIV Dccessor
Nosler, pauciores habere miniuliles^
sed probos, sed idoneos, atque
quam
plures qui in
aedifcationem Corporis Christi, quodsint valituri 2.
est
Ecclesia, neqitidqiiam
Neque vero
ignoi-atis,
maiori diligentia Vobis ia
illorum praccipue mores, et scienliam esse inquirendum, quibus
animarum cura
ct
regimcn commillilur, ut
ipsi
tamquam
fideles
muUiformis graliae Dei dispcnsalores plebem
sibi
concreditam sa-
cramenlorum administraUone,
divini verbi praedicaUone ac bono-
rum operum exemploomnialutis
conlinenler pascere, iuvare,
eamque ad
religionis instituta, ac
documenla informare, atque ad saInlelligilis
semitam perducere studeant.
nimirum
Parocliis
olTicii
sui ignaris, vel negligentibiis, continuo el
populorum moresreligionis
prolabi, et chrislianam iaxariexsolvi, atque convelli, ac viUafacile invehi.
disciplinam
,
et
cuUumpene-
omnia
el corruptelas in
Ecclesiam
Ne autem Dei sermo, qui
vivus, et e/ficax, el
1 A(l
TimoUi.
4. 12.
2 Beoed.
XIV
in Epist. Encycl.
ad omnes Episcopos culus iuitium
:
VM
primum.
11
EPISTOLA ENCYCLICA QVI PLURIBUS1
IrahUior omni gladio ancipili
ad aniniariim salulem csl insliludivini vcrbi
lus, miiiislrorum vitio infrucluosus cvaUal, ciusdcni
pracconiljus inculcarc, praecipcre
numquam
desinitc, Ycnerabiics
Fralres, ut gravissimum sui muncris oflicium
animo repulanles,
cvangclicum minislerium nonliae verbis,
in persuasibilibus
bumanae sapien-
non
in profono inanis et
ambitiosac cloquenliac appa-
ralu
cl lcnocinio,
scd in ostcnsione spiritus el virtulis rcligiosisverilaiis,,
sime exerceant, ut reclc Iractanles verbummetipsos,
el
non se-
sed Chrislum Crucifixum praedicanles
sanctissimae
Lostrac religionisel
dogmata
,
praecepta iuxta calholicac Ecclcsiaeorationis
Palrum doctrinam gravi ac splcndido
genere populisoflicia
ciare apcrtequc annuncient, peculiaria singulorum
accuratc
explicent,
omnesque afidclcs Dei
llagiliis
dcterreant,
ad pietatem inflamrefecti vilia
mcnl, quo
vcrbo sababrilcr imbnli alquescclcntur,
omnia
declinent,
virliUcs
alque
ila
aeternas poenas
cvadere,
et caelesteni
gloriam consequi valcanl. Universos eccle-
siasticos viros pro pastorali veslra solliciludinc ct prudenlia assi-
due monele,pcrunt inimpleant,
excitale, ut serio cogitantcs minislerium.
quod acce-
Domino, omncs proprii muneris parfcs diiigcntissime
domus Dei dccorcm summopere
diliganl, alque intimoet
pielalis sensu sine inlermissione instenl obsecralionibus
pre-
cibus, cl Canonicas horas ex Ecclesiac praeceplo persolvant,cl divina sibi auxilia
quo
ad gravissima
oflicii
sui
munera obeunda
impeli-arc, ct
Deum
christiano populo placalum ac propitium red-
derc possini.
Cum
autera, Vcnerabilcs Fralres, veslram sapientiam
minime
fudal, idoncos Ecclcsiae ministros nonnisi ex oplimc inslilutisclericis lieri possc,
magnamquc vimincsse,
in rccla
liorum inslitutioneepiscopalis ve-
ad reliquumstri zeli
vilae
cursum
pergilc
omncs
nervos in id potissimum intendere, ut adolcsccnles clerici
\el a lcneris annislitlcras
lum ad pielalem solidamque virtulcm, lum ad,
severiorcsque disciplinas
pracscrtim sacras,
ritc
infor-
menlur. Quaro Vobis
nihil antiquius, niliil
potius esse debet,
quam
1
A(l Ilcbr.
L
V. 12.
KOVEMBRIS 1846.
15
omni opora,
soller!ia, iiuliistria1
olcricorum Seminaria cx Tridenli-
iiorum Palrum pracseriptoinslilula, si
inslilucre, si,
nondum
cxislunl, alquc
opus
fuei"it,
amplificarc
eaquc oplimis n^oderalori-
bus, el magislris inslruerc, ac inlenlissimo skidio continenler advigilare, ut inibi iuniores clerici in timore
Domini,
et ccclcsiasti-
ca discipiina sanclc, rellgioseque educenlur, cl sacrisscienliis iuxta
potissimum
calbolicam doclrinam ab omni prorsus cuiiisqueet
erroris periculo alienis,
Ecclesiae tradilionibus,
cl
sanclorum,
Palrum
scripfls, sacrlsque
caeremoniis, rilibus sedulo
ac peni-
tus excolautur, quo babere possilis navos atque industrios operarios, qui ecclcsiastico spiritu
praedili
,
ac studiis rectc instituti
Taleant iu tempore dorainicumiiue proeliaii proelia
agrum
diligenler excolere, ac strcsit
Domini. Porro,
cum Yobis comperfum
adct
ecclesiastici ordinis dignilalem
et
sanclimoniam relinendam
conservandam pium spirilualium exercitiorum instifutum vel ma-
lime conduccre, pro episcopaligere,
vesli'0 zelo
tam salutare opus ur-
omnesque
in
sortem Domini vocatos monerc, bortari ne inin
termitlaiis, ut saepe
opportunum aliquem locum iisdcm pera-
gendis exercitis secedant, quo, exterioribus curis seposilis, acvebementiori sfudio aeternarum divinarumque rcrum medialionivacantes, el conlractas de
mundano pulvcre sordes
detcrgere, et
ecclesiaslicum spiritum renovare possint, atque expoliantes vete-
rem bominem cum
acfibus suis,
novum
induant,si in
qui creafus estCleri institulione
in iustitia, et sancfifafe.
Neque Vos pigeat
et disciplina paulo diutius
immorati sumus. Etenim minime igno,
ratis raultos
existere,
qui errorum varietatem
inconstantiam,
mulabilitalemque pertaesi, ac sanctissimam nosfram rcligioncmprofilendi necessitatem sentienles, ad ipsius religionis doctrinam,
praecepta, instituta eo facilius
,
Deo bene
iuvante, amplectenda,,
colenda adducentur, quo maiori Clerura pietalis, inlegritatispienliae laude, ac virtulumanlecellere conspexerint.
sa-
omnium exemplo,
et
splendore ceferis
1 Coiicil. Trid. Sess. XXIll. Cap. 18. de
Reform.
16
EPISTOLA ENCYCLICi QUI PLLRTBLS
Cclcrum, Fralres Carissirni, nou dubilamus, quin Yos omnesardenli crga
Dcum
el liomines carilalc incensi,
summo
in
Eccle-
siam amore iullammali, angclicis pcne \irlutibusscopali forliludine, prudcutia munili, unoluntalis
inslrucli, epi-
eodemque sanctae \o,
desidcrio animati
,
Aposlolorum vestigia seclantes
et
Cliiislum lesum Paslorum
omnium exemplar, pro quo
lcgatione
fungimini, imilantcs, simis sludiislacti
qucmndmodiim decet Episcopos, coneordis-
forma gregis ex animo, sanclitalis vcstrae spleu-
doreclerum populumque Odelem illuminaDles, atque induli viscerainisericordiae, et condolenlesiis,
qui ignoranl
et
errant, devias
ac pereuntes oves evangelici Pasloris excmplo amanter quaerere,persequi, ac patcrno aflectu vestris liumeris imponere, ad ovile
reducere, ac nullis neque curis, neque consiliis, nequc laboribus
parcere
umquam
velitis,
quo omuia pastoralis munerisdilcctiis
officia re-
b'giosissime oblre,
ac omncs
^obis ovcs preliosissimo
Cbrisli Sanguine redemplas, el curae veslrae
commissas a rapaab vene-
cium iuporum
rabie, impetu, insidiis defendere, easque
natis pascuis arcei-e,
ad salularia propellere,
et
qua opere, qua
veibo, qua exemplo ad aelernae salulis porlum deducere valeatis.in maioii igilur Dei et Ecclcsiae gloria piocuranda Nirililer agite,
Venerabilcs Fralres, ct omni alacrilale, sollicitudine, vigilanliain
boc simul elaborale, ut omnibus erroribus penilus depulsis,
viliisque radicitus evulsis, fides, religio, pielas, virlus
maiora in
dies ubique incremenla suscipiant,
cunclique fidelcs abiicicntes
opera lenebrarum, sicutplacentes, el in
filii
lucis
ambulent digne Dco pcr omniafructificantes.
omni opere bono
Atque
inler
maxi-
maspali
anguslias, difiicultates, pericula, quae a gravissimo episcovcslro ministcrio biscc praeserlim
lcmporibus a])csse nonin
possunt, nolile
umquam
lerrcri,
sed confortamini
Domino,
efc
in potentia virlutis Eius, qui nos in congressione nominis sui constilutos
desuper spectans, volentes couiprobat, adiuvat dimican1.
tes, vincentes coronat
Cum autem
Nobis,
nihil
gralius,
nihil
iucuudius,
uiiiil
oplabilius
quam Vos omnes
quos diligimus
m
1 S. Cyprian. Episl. 77.
ad Nemeslanuin el celoros Martyrcs.
9 NOVEMBRIS 1810,visceribiis Chrisli lesii,
17opcraiuvarc, alquc
omni
aficclu, consillo,et caliiolicani
una Vobiscuni in Dei gloriani
fidem luendara, pro-
pagandam
lolo
peclore incumbere, et animas salvas facere, prosi
quibus vitani ipsam,
opus
fueril,
profundere parali sumus, ve-
mtc, Fratres, obtestamur,
et
obsecramus, vcnite magno animo,
magnaque
fiducia
ad hanc Bcatissimi Apostolorum Principis Seapicem, unde
dem, Catholicae
unitalis centrum, atquc Episcopalus,
ipse Episcopatus
ac lota eiusdem nominis auctorilas emersit,et
venite ad Nos quotiescumque >'ostrae,talis opc, auxilio, praesidio
eiusdem Sedis auclori-
Vos indigere noveritis.fore, ul
In
cam porro spem erigimur
Carissimi in Christo,
Filii
Nostri Viri Principes pro
eorum
pielalesibi
et
religione in
memo1,
riam revocanles refjiam potestalem
non soliim ad mundi reet
gimcn, sed maxime ad Ecclesiae praesidium esse collatam
Nos cnm Ecclesiae causam, tum eorum regni agere,ut provinciarumTiostris
et salutis,
suarum
(juieto
iure potianlur
'i
,
communibusfaveant,
volis,
consiliis,
studiis sua
ope
et
aucloritate
alque ipsius Ecclesiae liberlalem incolumitatcmque defendat, utel Christi
dexlera eorum defendalur imperiumut prospere, feiicilerque
3.
Quae omniaadeamus cum
ex sentenlia
succedant,
fiducia, Venerabiles Fratres,
ad thronum graliae,
alque unanimes in liumilitate cordis nostri Patrem misericordia-
rum
el
Deum
totius consolalionisiit
enixis precibus sine iotermisFilii
sione obsecremus,
per merita Unigeniti
sui infirmitatem
nostram omnium caelestium Charismatum copia cumulare dignetur, atquc
omnipotenti sua virtute expugnet impugnanles nos, et
ubique augeal fidem, pielatem, devolionem, pacem, pro Ecclesiasua sancta, omnibus adversitatibuset erroribus penilusfiat
sublatis,
optalissima trauquillilale fruatur, acstor.
unum
ovile et
unus pa-
Ut autem clemenlissimus Dominus facilius inclinet aurem
suara in preces nostras et noslris annuat votis, deprecatricem
1 S.
Leo Epist. 136.
allas 123.
ad Leonem Augustum.
23
S.
Leo
Episl. 43. aiias 34,
ad Ttieodosium Augustum.
Idem
ibid,
2
18
EriSTOL.v EXCYCLICA Qri PLrRiJirs
xov. 1816.
apud Ipsum semper adhibcamus sancUssimam Dei Genitricem
Immaculalam Yirgincm Mariam, quac nosUum omnium
dulcissifi-
ma
maler, mcdialrix, advocata el spes fideUssima accst,
maximauiliil
ducia
cuius patrocinio
uiliil
apud
Deum
vaUdius,
prae-
sentius.
Invocemus quoque Aposloiorum Principem,
cui Cbrlstus
ipsc tradidil clavcs regni caelorum,tram. consliluit, adversus
qucmquc Ecclcsiae suae pc-
quam
porlae infcri praevalere
numquamcaeli-
poterunt ettes,
Coapostolum eius Paulum, alque omnes Sanctos
qui iam coronati possident palmam,
ut desideratam divinao
propilialionis abundanliam universo cbrisliano populo impelrenl.
Denique caeleslium omnium munerum auspicem,
et
poUssimac
Nostrae in Vos carilaUs testem, accipite Aposlolicam BeneuicUo-
nem, quam ex inUmocorde depromplam YobisFratrcs, et omnibus Clericis,concredilis
ipsis,
Yenerabiles
Laicisque FideUbus curae veslrao
amanUssimc iraperlimur.
Datum Romae apud Sanctam Mariam Maiorem,bris anno
die
IX Novcm
MDCGCXLYI,
PontiUcalus Xostri anno primo,
19
ALLOCUTIOHABITA IN COXSISTORIO SECRETO DIEIV
OCTOBRIS
ANM
MDCCGXLVII.
Ye-Nerabiles Fratres
Quisqiie \eslruni
1,
Venerabiles Fralres, oplime noscit quibus
quanlisque divinae nostrae religionis documenlis, monumentis-
que Hierosolyma urbs,
el
universa Paiestinae regio mirandum iaiibi el
modum
undique refulgeant,
visui et tactui se tota infjeruntibi
humanae sacramentallus Ctirislus lesuslexit,
scdutis 2.
Siquidem
Unigenitus Dei Fidi-
Dominus Noster propler nimiam, qua nos
carilatem obumbrala Divinilatis suae maiestate servilemet in
formam indutus
similitudinem
hominum
factus
ex intacta
Davidica Virgine nasci, vitamque suam agere, ac magna miracula operari est dignatus, tribuens peccatoribus misericordiam, ae-
gris saiutem, errantibus veritatem, caecis iucem, mortuis vilam.Ibi
ad universum
humanum genussuslinuit
a peccati iugo et daemonis
captivilate
vindicandum saevissimam passionem, acerbissimamconfusione contempta, ac posttrj-
que crucis morlem
duum
devictae mortis spoliis onustus 3,
diviua sua polentia re-
surrexit; ibi quadragintapulis suis,
dierum spatio saepius apparens disci-
ac loquens de regno Dei,
postquam
illos
in fide et
carilale roboravit, eisque praecepit, ut euntes in
mundum
univer-
sum
praedicarent evangelium omni creaturae, ac docerent serva-
1
Huc
refertur Propositio 63.Epist,
2 S. Leo
ad luvenal. Episc. Hierosolymit.
3 S. Ansel. Serm. 52. de Paschat
20
ALLOCUTIO QUISQUE VESTRVM
re omnia quaeciimque ipsis mandaveral, magnis revelatis mysteriis,
magnisque confirmalis sacramenlis,el caplivara
in
conspeclu sanctae
mulliluclinis Iriumpiians,
ducens caplivilatem supcr
omnes
caelos ad dexleram Dei Pati-is consessurus adscendil. Ibialqiie
adApostolos suos, illuminandos corroborandos
ad renovanmisso sancto
dam
terrae faciem, veteresque tenebras abigendas,
Paraclilo Spirilu, voluit, ut Aposloii
ab Hierosolyma ipsa urbein
evangellcae praedicationis opus ordirentur, anlequara
omneni
dispergerentur orbem.
Quae cum
ita sint,
merilo alque optimo
iure chrisliani populi saneta illius regionis loca orani pietalis, religionis et venerationis affectu
semper sunt prosequuli. Postquamillae e
Yero
Iristissimis rerura ac
tomporum vicibus regiones
chri-
stianorum Imperatorum dominalione abreplae fuere, Rnmani Ponlificcs
Decessores Noslri,
et calhoiici Principes
vehcmenler optanab iniu-
tes gravissirais fidelium necessilatibus occurrere, eosquc
stissima el crudelissima, qua premebanlur,variis
servilule vindicare,ul loca
temporibus
nihil
iutentalum reliquerunt,
ipsa ab
infideliura eriperent poteslale.
Hinc Hierosolyrailana Ecclesia, cuiin
ab Innocenlio HI Praedecessore Noslroquarto Palriarchalis diguitasfuit
Concilio Lalcranensi
confirraala,
surarao
seinper iuel solli-
honore habita peculiarem Romanorura Pontificum curamcitudincra sibi comparavit.
Oui quidera Romani
Ponlifices eliam
postquara sacra eadera loca ab infidelibus iterum occupala fuere,
immo
et
cum
vix ulia de
illis
recuperaudis spes affulgcrel, Laliet consliluere
nos Patriarchas Hierosolymitanos renuntiare
haud-
quaquam
intermiserunt, licel eos a residendi obligiitione solvere,illo-
quiimdiu loca ipsa ab infidclibus delinerenlur, ac spiriluali
rum
fidclimn bono alia ralioue pro viiibus consulere debuerinl.
JNos certe
de
illa
Dorainici giegis parle vel
maxime
solliciti,
ac
sumraa erga ipsas regionestifii-atus
pietate alTecti, vel ab ipso Noslri
PonRitus
exordio nihil antiquius habuimus,
quiim ul
Liilini
Patriarcha Hicrosolymae iterura in sua sede posset consislere.
Cumnunc
autem, Deo
ijcne iuvante,
difiicultales omiies,
proul
summopere
oplabamus, penilus sublatas esse conspexerimus,temporis obstet,
nihihpie
quominus
ipse Patriarcha Ecclcsiac suae
curam
i ocTOBRis
1817.
21iit
pracscus agcrc valcat,
iiullaQi
moram inlcrponcndam duximus,Ouamobremlanli
Iiuiusmodi res pro maiore Dei gloria ahiuc iilorum fidcliunilate
ulili-
ad oplalum exiluni adduccrclur.
momcnti
negolium iuxla prudcntem Noslrae Congrcgalionis de Propagan-
da Fide scntcnliam absolvcndum curavimus, alque ApostolicasLitteras die
dccimo kalcndas proximl mcnsis Augusti huius annilotius rei ralioneni
annulo Piscaloris obsignatas dedimus, cjuibusexplicavimus.
El quoniaui Vcncrabiiis Frater Daulus Augustus
Foscolo, qui Latino Ilierosolymitano Palriarchatu poticbatur, seillo
abdicavil, et
Nos ciusinodi abdicalione acccpla atquc approba-
la,
ipsum Yencrabilem Fralrem a vinculo, quo Hicrosolymitanae
Ecclesiae obstringebatur, solvimus, idcirco ad novi Patriarchaeeleclionem procedere existimavimus. Itaque commemoratae Congregationis suffiagio in Latinum
Patriarcham Hierosolymilanum
cligerc constituimus dilcctum Filium
Presbylcrum losephum Vadoctrina,
lerga, qui singulari jntcgritate, pietatc,
prudentia, ac
reruni gercndarum dcxtcritalc spcctalus, et huicPctri Cathedrae
cx animo addictus, ac Missionarii muncrcet
in Syria,
Mcsopolamia
Pcrside egrcgic pcrfunctus, gravia rei calholicae ncgolia sibicuravit. Quapropter ia
commissa sedulo scicnterque conficicndaeanitus,
spcm erigimureasdcmcaclcsti
fore, ut ipse praccUiris hiscc dolibus praedi-
ope frctus ad Patriarchatus locum defcrat,et
alque ad calholicae praesertim rcligionis incrementumditi sibi populi utilitatem
concrc-
maiori alacrilatcsunt,,
ct studio
exhibere, at-
que exercerc contcndal. HaecVobis communicanda ccnsuimus
Venerabiles Fralres, quae
dum
pro certo habcmus
,
Vos
una nobiscmn assiduas fcrvidasquc Deo Optimo Maximo preccs
cumiUis
gratiarum aclione esse obhiluros, quo communibus nostris
votis clementissime annuens, divina sua gratia cfficere veUt, ut ia
reglonibus
,
ubi quilibet chrisiiamis habitans
ad Evangelii
cognoscendam virlutem non solum imginarum
eloquiis, sed ipso-
rum locorum
testimoniis eruditur l, catholica fidcs maiora in dieset florcat.
Incremcnta suscipiat, ac prosperc fcUcilerque vigeat
1 S. Leo,
11/1(16111.
22Alque
ALLOCITIO QriSQUE VESTIiU^I i OCT. 1817.bic, Yenerabilcs
Fratres,
clare
aperleqiie declaramus,
lum
\\\
liac re,
lum
in aliis
quibusque Noslras oranes curas,
co-
gitaliones, studia
ab omni prorsus cuiuslibel bumanac polilicesaliena eo spectare, ul sanctissima Cbristi re-
ralione vel
maxime
ligio, el doclrina
ubique terraruni cunctis populis mngis magis-
que
affulgeat. Etsi
enim exoptemus, ut
Yiri
Pincincs.
quibus a
Domino
data est polestas, averlentes aures suas a fraudulenlis et
perniciosis consiliis, et custodienles iustitiae legem,
acsecundumet
Dei voluntatem ambulantes, Eiusque sanclae Ecclesiae iura,libertalem tuenles, pro
eorum
religione,
ac benignitale
suorum
populorum
felicilalem prosperitalemque procurarein diversis locis
non desislant,e populo
tamen vebementer dolemusexistere, qui Nostro
iionnulloset
nomine temere abutentes,
gravissimam
Personae Nostrae, ac Supremae Digniiali iniuriam inferenles, de-
bitam erga Principes subiectionem denegare,bas,
et
conlra
illos
tur-
pravosque moius concitare audent. Quod cerlc a Kostrisadeo abhorrere conslat, utin Nostris
consiliis
Encyclicis Litteris
ad omnes Venerabiles Fratres Episcopos, die nona mensis No-
vembris superiori annoerga Principes,
datis,
baud oraiserimus inculcare debitamobedientiam, a qua iuxla cbrislianae
et Potestates
legis praeceptum,
nemo
cilra
piaculum deflectere unquam potest,
praeterquam
scilicet
ubi forle aliquid iubealur, quod Dei, el Ec-
clesiae legibus adverselur.
Quid Yobis videtur ?
Auctoritale Omnipotentis Dci, Sanclorum Aposlolorum Pelri etPauli, ac Noslra, Dilcclum Filium Pi'esb\ierum
loscpbum Yaler-
ga ad Patriarcbalum Lalinum Ilierosolymitanum evebimus, eum-
que
in iilius Ecclesiae Patriarcbam et
Pastorem praeficimus, pro-
ut in decreto et scbedula consislorialibus exprimetu!-. In noraine Patris
^,
ct Filii
^,
el Spiritus
Sancli
^,
Amen.
23
ALLOCUTIOHABITAI>'
CO>SISTORO SECRETO DIE XVII DECEMBRIS
ANM
MDCCCXLVII.
Venerabiles Fratres
Ubi prlmiim
i niiUis
certe Noslrismerilis, sed inscrutabiii Dei
iudicio in hac Principis
Apostolorum Calhedra
collocati catholicae
Ecclesiac gubernacula tractanda suscepimus, Apostolicae Nostraesoliicitudinis
curas
in
Hispaniam converlimus, quemadmodumPsostri
oplimo noscilis, Venerabiles Fratres. Ilinc inlimo
cordis
dolorc considerantes gravissima damna, quibus ob Iristes rerumvicissitudines
magna
illa et
inclyta Dominici gregis portio
preme-
balur, divitem in misericordia
Deum
assiduis enixisque precibusillis
humiliter obsecrare
numquam
deslilimus, ut aniictis
Ecclesiis
opem
afferre,
easque a misero, in quo versabantur, statu revocare
dignarelur. Atque pro Aposlolici Nostri ministerii debito, et singulari paternaecaritatisaffeclu,
quo illustrem illam nationemfuit,
prosequimur,
nibil certe
Nobis potius
quam
ut
sanctissi-
mae
nostrae Religionis negotia ibi componere studeremus.felicis
Cum
aulem
recordationis Gregorius
XVI
Praedecessor Noster
incepissel suis instruere Pastoralibus nonnullas illius Regni Dioce-
ses in dissilis transmarinis regionibus sitas, in id peculiares Nostras
curas
intendimus
,
ut
aliis
pluribus
ipsius
Regni vacan-
tibus Ecclesiis in conlinenti eliam posilisAntistites eo
novos valeremus dare
munere dignos, atque
ita perficere
quod idem Deces-
1 Huc refertur Proposllio IG.
2i
ALLOCUTIO IBI
PRnilM
sorNoslermoile pracvcnlusabsolverc mininic poluerat. Quamob-
rem Venerabilem Fralrem loanncmcensem \irum
Arcljicpiscopuni Tlicssaloni-
inlegrilalc, docliina, prudcnlia, ac
rerum geren-
darum
perilia praestanlcm
cum
Xostris ad Caiissimamin Clirislo
Filiam Noslram Mariam Elisabctli Ucginam Calbolicam Lillcris,
alquc opporlunis facultalibus
cl instruclionibus in
Ilispaniam
rai-
simus, ul quidquid ad snnandas inibi conlriliones Israel,
alque
ad catbolicae rcHgionis bonum promovendum conducerel, omuisludio curaret, alque inlcr alid ciriccrel ut viduatasillic
Ecclesias
idoncis Pastoribus concredcrcmus.
Itaquc, clemcntissimo miseut
ricordiaruni Palre volis studiisque Noslris opilulantc, evcnit,
summa
animi nostri consolatione nonnullos, veluti nostis,
in illis
regionibus Anlislites iam constitucre poluerimus, alquc in praesenlia multasalias
Ilispaniarum Cattiedrales et Mclropolitanas
Ecclcsias diu vacanlcs
canonico suorum Paslorum reginiiniita divini
ei
procuralioni tradere, alque
Nomlnis gloriae, catbolicac
Religionis bono, ac spirituali illarura dileclarumiiulere
ovium
saluli
con-
valeamus. Quod quidcm futurum confidimus,
cum
e\ re-
lalione
commcmorati Yeneiabilis
Fratris
Delegati Nostri, atque
ex
actis
maturo examine ab ipso confcclis aguoverimus, virosmoderandis destinatos eas babererile ulililcrquc
ipsis Dioecesibus regendis ac
dotcs, quae ad paslorale
munus
obcundum
rcqulalia-
runlur. In
eam aulem spcm ciigimurRcgni Ecclcsiarumin
forc, ut
quamprimum
rum
illius
viduitati
prospiccre possimus, utct
que rcbus iam nunc
meliorem conditionem vergentibus,aliis
fa-
Ycnte etiam Caliiolica Maiestate Sua ingionis ncgotii.s, in quae
porro atque
aliis reli-
idcm Venerabilis Fratcr Delcgatus No-
stcr sludiosissimc incumbit, vota ct consilia Noslra fcliccm danlc
Domino exitum asscquantur.Alia etiam longc amplissiraacst, in
sub
alio
magno
Principc regio
qua catbolicae Rcligionis
rcs diutuiiiis gravioribusque ca-
lamitatibus aillictac ipsura rccolcndae nieraoriae Deccssorera Noslrura inuUos pcr annos solliciluni babucrant,stras curas sibi pariler vindicarunt.cl
praecipuas Nolioc
Equidcra optavissemus
ipso die Vos certiores facerc dc bono exitu, qucra aliqua cx par-
,
nle
DECEMBRIS 1847.
2o
Noslras ipsas curas habuissc confidcbamus.scriptorcs, qui idniliil
Non defucrcfclicilcr
aii-
tem quidam cpliemeridum
ipsum
cve-
nisse aflirmarinl. Nos lamcn
adliuc annunliare Yobis possufore,
muslis
nisi
firmam spem, qua sustentamur
ut omnipotcns ctfilios
misericors Deus propilius rcspiciat supcr Ecclesiac suacinibi
lan-
tribulationibus
conniclatos,in
ct
solliciludiniillic
benedical,
qua stalum calbolicae Religionisadduccre connitimur.
meliorcm
conditioncm
Nunc porro Yobiscum communicamus
,
Yenerabilcs Fratres
.summam admiralionem, qua
intimc alTccli fuimus, ubi scriptum,ti-
a quodam viro ecclesiaslica Dignitate insignilo clucubratum,
pisque editum, ad Nos pcrvcnit. Naraque idem vir in buiusmodiscripto de
quibusdam loqucns
doclrinis,et quil)us
quas Ecclcslarum rcgiobuius Aposlolicae Sedis
nis suae Iraditiones appeliat,
iura coarctare inlenditur, haud erubuil asserere, traditioncs ipsas
a Nobte in pretio haberi. Absil cnimvero, Yencrabiles Fratres,ul
mcns
aut cogitatio Nobisinstilulis,
unquam
fucrit vcl
minimum
declina-
re a
Maiorum
aut
abslinere ab
huius
Sanctae Sedis
aucloritale sarla tccta conscrvanda, alquc tuenda.
Habcmus
cqui-
dem
in pretio peculiares traditlones; sed eas tantum,
quae a Caillas re-
tholicae Ecclesiae seusu
non discrepent, praeserlim vero
veremur ac firmissime tucmur, quae cumditione, alque in primis
aliarum Ecclesiarum Ira-
cum hacesl
sancta
Romana
Ecclesia plane
congruant, ad quam,
ut S. Irenaei verbis ulamur, propler polio-
rem principalitalem necesseest eos,
omnemcst
convenire Ecclesiam, hochis,
qui sunt iindique fideles, in qua semper abest ea,,
qui sunt1.
imdique, conservata
quae
ab Apostolis traditio
At aiiud insuperet urget.
est
quod animuni Nostrum vehementer angitest,
Ignotum certe Yobis non
Yenerabiles Fratres, mul-
tos
hostium Catholicae veritalis;
in id
pracscrtim nostris tempori-
bus conatus suos intendere
ul
monslruosa quaeque opinionum,
portenta aequiparare doclrinae Christivellent, atque ita
aut cura ea
commiscereindifferen-
impium
illud
de
cuiuslibet religionis
1 S. Iren.
contra haereses. Lib. 3. cap. 3.
20lia
ALLOCUTIO ini PJUMILV
syslcma magis magisqiic propagarc commoliunlur. Novissiaulcm, liorrcndum diclu! invcnli aliqui sunt qui cam nomini,
mc
cl Aposlolicae dignilali noslrae conlumeliani imposucrunl, ul iNos
veluli parlicipcs slulliliae suae, ellis f.iulorcs
mcmorali ncquissimi syslcmaIli
Iraduccre non dubilarinl.
nimirum c\alicnis,
consiliisin
,
a
Religioni Calliolicae sanclilaleliis
haud cerlc
quae
nego-
quihusdam ad civilem
pontificiae Dilionis
procuralioncm spcet
clanlibiis
bcnignc incunda duxinuis publicac comrnodilali
pro-
speiilali
ampliandae
,
atquc ex vcnia nonnullis ciusdem DitionisPonlificalusita
bominibus
initio ipso
Noslri
clementcr impcrtila,
coniicerc volucrunl,
Nos
bcnevolc senlire dc quocumque hofilios,
niinuni goncrc, ul
ncdum
Ecclcsiae
sed cctci'OS ctiam utul
a Calholica unilate alicni ^crmancant, esse paritcr in salutis via,alquc ad aeternam vitam pervcnire possc arbitremur. Dcsunl Nobis prae liorrore verba ad
novam hanc
contia Nos
,
ct
tam
alro-
ccm
iniuriam dclcslandam.
Amamus cquidcmquamest
inlimo cordis aflein caiilale Dci, cl
ctu homiiics univcrsos, non alilcr tamcn
Dominiquod
noslri fcsu Chrisli
,
qui vcnlt quacrerc ct salvum,
facere
pericrat, qui prolicri,
omnibus mortuusagnilioncni
qui omncs homines
vult salvos
et
ad
vcrilalis
vcnire
;
qui misil
proindc discipulos suos ingeliuni
munduni univcrsuin pracdicaie evan,
omni crcaturac, dcnunlians cos
qui crcdidcrinl ct bapli-
zali fucrint, salvos forc, quiiri.
Ycro non crediderinl, condcmnatumficri
Ycniant igilur qui salvivcritalis,
vokintesl,
ad columnam
ct
lirma-
mcntumpitclis
quod Ecclcsiaquac
veniant scilicct ad vcram
Chrisli Ecclcsiam,
in suis Episcopis
summoquo omniumcaunquampolius liabuil
Romano
Ponlifice succcssionem habct Apostolicae auctorita,
nullo tcmporc inlcrruptamut pracdicarcl, alfpie
quac
niliil
quam
omni opc cuslodircl ac lucrctur doc;
trinani cx Chrisli
mandato ab Aposlolis annunciatam
quac inde
ab Aposlolorum\il, ct
actalc in mcdiis
oinnc genus diflicuUalibus cre,
per lolum orbcm miraculorum splcndore inclylaamplificata,
Marly-
rum sanguinevirlulibus,
Confcssorum
ct
Yirginum
nobiiitala
Palrum lcslimoniis
scriptisfiuc sapicnlissimis corrobo-
rala viguil, vigctquc in cunclis lcrrac plagis, el perfecla fidci, sa-
,
17 DECEMBRIS 1847.cramenloriim, sacriqiic rcgiminis imilalc rcfulgcl. Nos qui,intligni,
27liccl,
pracsidcmus
in
siqncma
liac Pclri Aposloli
Calhcdra
in
quasuil
Clirislus,
Dominus ciusdcm Ecclcsiac suae fundamcnlum poun^iuam tcmporecui'is
nullis ullo
laboribusquc abstincbi,
mus,
ul per ipsius Cbrisli graliam cos qui ignorant lianc vcrilatis ct salulis
cl crrant
ad
unlcam
viam adducamus. Mcminerinl au,
lcm quicumque exque
advci'so sunl
transituium quidcm coclum clcx vcrbis Cbrisli,
terram, sed nibil praeterircin doctrina
unquam posse,
ne-
commularicl
quam
a Christo Ecclesia Calholica
cuslodicndam, tuendam,Post haec haud
pracdicandam accepit.,
possumus
quin Vobis,
,
Vencrabilcs Fralrcs,
loquamur de doloris acerbilale
qua
confecti fuimus
proplcrea-
quod paucis ante diebusligionis
in
hac alma Urbe Noslra catholicae Reilli
arcc ct ccnlro
nonnulli paucissimi
quidcm homincs
prope dcliranlcs rcpcriri potueiinl, qui vel ipsum humanitatis sen-
sum
abiicienlcs
cum maximo aliorum
ipsius Urbis civium frcmi-
tu el indignalionc
minimc exhorruerunt palam publiccque trium-
pharc in iucluosissimo inlcslino bello nupcr inter Ilelvelios cxcilalo.
Ouod
fatale
sanc bcllum Nos intimo corde ingemiscimusnalionis
lum ob cffusum
illius
sanguincm
,
fralernamque cacdcm
,
et atroccs, diulurnas,
funcstasque discordias, odia, dissidia, quaebcllis in
ex civilibus polissimum
populos rcdundare solenlrci
,
lum,
ob delrimenta, qnae indc calholicac
obvcnisse acccpimus
cl
obventura adhuc limcmus, tum dcnique ob dcploranda sacriicgiain
primo
conflictu
commissa, quae commcmorarc animus,
refugit.
Ceterum dum haec lamentamurlalionis
humillimas Deo
lotius
conso-
agimus gralias,qui Nos consolarinonin
in mullitudine miscricordiae
suae nonintcr
desinit
omni
Iribulalionc Noslra.
Elcnim
tantas anguslias
leve certe Nobis solatium afferunl el prosperict slrcnui
sacrarum Missionum cvcntus,
evangclicorum Minislro-
rum
labores, qui apostoiico zclo inccnsi, gravissima quacqucpcri-
cula alquc discrimina invicle dcspiclcntcs, in rcmolissimis rcgioni-
bus populos ab errorura tencbris, mnrumqucferitateadcalholicacveritalis
lumen
,
omnemquc
virlulis el huraanitalis
cullum Iradu-
cere, ac pro Dci gloria el
animarum
salute foititer
pugnarc non
,
28
ALLOCLTIO IBI PRIMU.U 17 DEC. 1847.
dosinunt, et pienlissima ac plane eximia catliolicoram populorumsludia, qui Noslris desideriis mirificc obsecundanles
non
levia allli-
clae
pauperum Hibernorum
genli subsidia
pracbere haud inler,
miserunt, quique lum largitionibus ad Nos eliam mississiduis ad
lum as,
Deum
precibusfidcs
omnem opemfelici
cunferrc non ccssanl
ut
sanclissima Cbrisli
alquc doctrina longc lalequc ubiquefausloquo progressu magis
gentium
,
ubique lcrrarum
ma-
gisque propagetur. Quae praeclara opera, omni certc laudunipraeconio digna,
dum,
peculiari gratissimi animi Nostri lcstifica-
tione proscquimur
a clemcntissimo,
bonorum omniumubercm pro
largitoreillis
Deo
humiiiter poscimus
ul fidelibus suis
retri-
buat in acternitate mercedem.liabetis, Venerabiles Fratres,
quae Yobis hodierno die
signifi-
canda iudicavirnus.
Cum aulem,
hanc Xostram Allocutionem inhac occasione scrmonem Nocatholici
publicum emillere censuerimusslrum adalios
quoque Yencrabilcs Fratres, uuivcrsi,
Or-
bis Patriarchas
Archiepiscoposet
,
Episcopos
,
loto
cordis afTeclu
converlimus, eosque omnes
singulos obsecramus, atque horla-
mur
in
Domino
ut stabili inlcr se concordia el carilate coniunclifidei ct
atquc arctlsslmo
obscrvantiac vinculo .Xobls
et
hulc PcUi
Cathedraetentia,
obstricti, perfccti sinl in
codem scnsu
ct iu
eadem scn,
atque humanis quibusque scposills
ralionibus,
et
soluni
Deum
ob oculos habentcs,
,
Elusque auxlllum lugls,
fervldlsque
preclbus imploranlcspraetermitlanl,
nlhil vigllanliae
nlhil,
laborlbus,
unquamprudcnlia
ut episcopali
fortlludlne
conslanlia
praelientur praeliaDomini, cl maiori usquc alacrilate dlleclas o-
ves eoruia curac commlssas ab vcncnatls pascuis avertantsalutaria propellant,riis cl
,
ad
casqucnunquam palianlurdccipi doctrinlsva,
peregrinls
,
sed slrenue a rapacium luporum insidlisin
cl
impelu defendant, ilemque errantes
omni
bonilale, palienlia, el
doclrina ad Yciilatis et iuslitiac scmitam leducere contendant, ulclilli
divina auxilianle gratia occurrant in unitatcmFilii
lidei
,
ct a-
^nitioncmpaslor.
Dci
,
alquc
Ila iianl
iiubiscum
unum
ovile ct
unus
29
ALLOCITIODABITA CAIETAE IN CONSISTORIO SECRETO DIE XX APRILIS
ANM
MDCCCXLIX.
Venerabiles Fratres
Qulbiis, quanlisqueslri
1
malorum
procellis
summo cum
animi No-
dolore Ponlificia Nostra dilio, omnisquc ferc Italia raiserandumiaclclur ac pcrlurbctur,
in
modum
nemo
certe ignorat, Yeneral)iles
Fratres. Atque ulinam homines tristissimis liisccedocti aliquando intelligant,niliil
rerum \icibus
ipsis
perniciosius esse posse,
quam
a veritatis, iustitiae, honeslatis
et religionis
semitis defle-
ctere, ac nequissimis
impiorum
consiliis
acquiescere,!
eorumqueuni-
insidiis, fraudibus et erroribus dccipi alque irretiri
Equidem
versus terrarum orbis probe noscit, atque teslatur, quae quantaquefuerit paterni
atque amantissimi animi Nostri
cura
et
solliciludo
in vera solidaque Pontificiae Noslrae dilionis populorum utililaletranquillilatc, prosperitate
procurandaextiterit.
et
quis
tantae Nostrae inverl)is calli-
dulgcntiae
et
amoris fructus
Quibus quidem
dissimos tantorum malorum arlificcs dumtaxat damnamus, quic
uUam maximae
populorura particulpara Iribuere velimus.
Verum-
tamen deplorare cogimur, multos etiam
e populo ita misere fuisse
deceptos, ul aures suas a Nostris vocibus ac monitis avertentes,illas
fallacibus
quorumdam magislrorumiter
doclrinis praebuerint,
qui relinquentes
rectum, etper vias tenebrosas ambulantes 2^
1 Bttc referunlur Propositiones 40
6i 76.
2 Prov.
c. 2. v. 13.
30
ALLCCrilO QCIBUS
QiAynsQrE
eo unlce spcctabant, u! imperiluium praesertim animos menlesquc
magnilicis falsisque promissis in fraudem ct in errorcmrent, ac plane compellercnt.
inducc-
Omnes
profccto norunt,
quiijus lauilla el
dam
praeconiis fuerit ubique concelebrata
memoranda
amfeli-
plissima venia a Nobis adfamiiiarum pacem, Iranquillilatem,
citalemquc procurandam concessa.
Ac neminemvel
latet,
plures ea
venia donatos uon solumtasse,
suam mentem
minimumniliil
Iiaud
immu-
quemadmodum sperabamus,in
verura etiam eorum consilils
et molilionibus acrius
dics insistcntes
unquam inausumPonlificis Prin-
iiihilquo inlentalum reliqulssc, ut civiiem
Romani
cipiitum, eiusquc regimen, uti iamdiu machinabantur,
labefacla-
rent el fundilus everterent, ac simulstrae roiigioni bcllum infcrrenl. Utsent, nihil anliqulus habuerc,
acerrimum sanclissimac noid faciHus consequi pos-
aulem
quam
mullifudines In prlmis con\o-
care, Inllammare,
casque asslduls magnisquc motibus agitare,
quos
\el iSostrarum
concessionum praetextu continenter fovere
el
in dies
augere summoperc studebant. Hinc concessiones in ipso
Nostri PontUicatus inlllo a Nobis uilro ac libenler datae non solumoptatos fructus liaud emiltcre, sed ne radlces
quldem agere um-
quam
potuere,
cum
perltlsslmi fi'audum architccti Ilsdem conces-
sionlbus ad novas concitandas agltationesIioc vestro
abuterentur.
Atque in
conscssu, Venerabiles Fratres, facta ipsa vel leviter
attlngere, ac rapllm
commemorare ea sane meute censulmus,
ut
omnes bonaeDeiet
voluntatis homlnes
dare aperteque cognoscant, quidquld optent, quidque ipsis inslt.
humani generis hostes
velint,
anlmo semper iixum dcstinatumquePro singulari Nostroin
subdilos affectu dolebamus, ac veheillos
menter angebamur, Venerabiles Fratres, cum asslduospularcs raolus lum publicae tranquillitali et ordini,
po-
lum privatae
familiarum quieti ac paci tantoperc adversos videremus, nec perferre poteraraus crebras Illas pecuniarias collectas,
quac
variis no-
minibus non sinelur. Ita(pic
levi
clvlum incommodo
el
dlspcndlo poslulaban-
mensc
Aprlli
anno 1847 perpublicum Edictum Nostri
Cardinalis a publicis negolils ouines
moncrc haud omisimus, utel largilionibus
ab ciusmodi popularibus conventibus
sese absli-
20APR1LI.S 18i9.uercnl, alqiie ad propiia pertraclanda nogotia
31animuni mcnlcuicoiiocarenl,
quc denuo converlcrcnl,
omnemquein Nobis liduciamunice esse convcrsas,
ac pro cerlo Iiabcrent, paternas Nostras curas cogilalionesque adpublica
commoda coraparandapluribusliacc
quemadmomo-
dum
iara
ac hiculeniissirais argumenlis ostendcramus.Noslra raonita, quibus lantos populares
Verura salularia
lus conipescere el populos ipsos
ad quietis
el Iranquiiiitatis studia
revocare nitebamur,
pravis quoruradara liominum desideriis et
raacbinalionibus vchcmentcr advcrsabantur. Ilaque indefessi agi-
lalionum auctores, qui iam aiteri ordinalioni iussu iVoslro ab eo-
dem dam
Cardinali ad rectam ulilemque populieducationcm promovenedilae obstiterant, vix
dum
monita
illa
Nostranoverunt, iiaud
destifere confra ipsa ubique inclamare el acriori usque studio in-
cautas mullitudines commovere, eisquc callidissime insinuare ac
persuadere, ne
illi
tranquillilati
a Nobis tantopere exoptatae se
umquampopuii
dare velient,
cum
insidiosum in ea lateret consilium, ut
quodamraodo
indorrairent, alque ila in posferum dur-o ser-
vilulis iugo facilius
opprimi possent. Alque cx eo tempore plurimaedita,
scripla
t\
pis
quoque
alque acerbissirais quibusque contu-
meliis, conviciis, minisque plenissima ad nos missa fuere,
quae
oblivione sempilerna obruiraus, flararaisquc Iradidimus.inimici bomincs fidera aliquamfacerenl falsis periculis,
Ulautemquaeiii
popuium impendere ciamitabant, haud reformidarunt mentitae cuiusdam coniuralionis, ab ipsis apposite excogitatae, ruraorem ae
metum
in
vuigus spargere, ac turpissimo mendacio vociferari,
eiusmodi coniurationem initam esse ad urbem
Romam civili
bcilo,
caedibus ac funeribus funestandam, ut novis institutionibus peniius sublatis atquevivisceret.deletis,
pristina gubernandi
forma ilerum re-
Sed huius falsissimae coniurationis praetextu inimici
horaineseo speclabant, ut populi contemptum, invidiam, furoremconlra
quosdam
iectissimos
quoque viros
virtute, religione prae-
stantes el ecclesiaslica etiam dignitate insignes nefarie
commove-
rent alque excilarent. Probe noslis, in hoc
rerum aestu civicam
militiam fuisse proposilara, ac tanta celerilate coileclam, ut reclaelllius instilutioni et discipiinae
consuii
minime
potuerit.
32
ALLOCITIO QUIBUS QUANTISQUE
Ubi primiim ad publicae adminislralionis prosperitatem magismagisfiiic
procurandam opporlunum
fore
consuimus Stalus Con-
sullalionem instiluere, inimici liomincs occasionem exinde statimarripuere, ul nova Gubernio \ulnera imponerenl ac simul etTicerent, ut luiiusniodi inslitulio,
quae publicis populorum ralionibus
magnac
ulilitali
esse poterat, in
damnum
ac perniciem
cederet.
Et quoniam eorum opinio impune iam invaluerat,et
ea inslilulione
Pontificii
regiminis indolem ac naturam immutari, el Nostram
auctoritatem Consultorum iudicio subiici, idcirco eo ipso die, quoilla
Slalus Consultalio inaugurata
fuit,
liaud
omisimus turlmlentos
quosdam
liomines, qui Consullores comilabantur, gravibus seve-
risque verbis serio monere, eisqueclare
verum
liuius institutionis
flnemde-
aperteque manifestare.
Verum
perlurbatores
numquamet
sinebant deceplam populi partemiare, et
maiore usque impetu
soliici-
quo
facilius
asseclarum
numerum habere
augcre pos-
sent,
tum
in Pontificia
Nostra ditione, tum apud exteras quoque
gentes insigni prorsus impudenlia atque audacia evulgabant, eo-
rum
opinionibus et consiiiis Nos plane assenlire. Meminerilis, Ve-
iierabiles Fratres,
quibus verbis
in
Noslra Consisloriali Ailoculiobabita, universos po-
ne, die 4 mensis Octobris anno
1847 ad Vos
pulos serio
commonere
et exhortari
haud omiserimus, ut ab eius-
modi veteratorum fraude sludiosissime caverent. Interim veropervicaces insidiarumet
agitalionum auctores, ut turbas motusquc,
continenter aleront et excitarent
mense lanuariobelli
superioris anni
incautorum animos inani externiin vulgus spargebant, bellum
rumore
lerritabant, atque
idem
internis conspirationibus eliri.
ma-
litiosaCiubcrnanlium inertia fovcri ac suslcntatum
Nos ad tran-
quillandos animos, et insidiantium fallacias refellendas nulla qui-
dem
interpositafalsas el
mora
die
10 Fcbruarii
ipsius anni voces eiusmodiillis
omnino
absurdas esse declaravimus
Nostris verbis,
quae omnes probe cognoscunt.Noslris subdilis, quod nunc
Atquc
in eo
tcmpore carissimiseveniet, pracnunfilii
Deo bcne
iuvante
tiavimus,
futurum
scilicel, ul
innumorabiles
ad communispro,
omnium
fidelium Palris
domum, ad Ecdesiae nempe Statumsi
pugnandum
convolarent,
arctissima
illa
grati animi vincula
20 APWLis 1810.
33
quibus Ualiac Principcs, poiiuliciuc iiilimc inler sc obslringi debcbanl, dissolula fuissent,ac populi ipsi suorum Principum salolis
pienliam, corumquc iurium sanclitalem vcrcri, aclucri ct dcfcnderc ncglexisscnt,
viribus
Etsi vcro -\oslra
illa
vcrba nupcr commcmorata Iranquillitatem.iis
brcvi quidem lemporis spaliolas eontinuae
omnibus
altulcre,niliil
quorum volun-
adversabatur perturbalioni,
lamen valuerc apudhostes, qui novas
infensissimos Ecclcsiae el Inimanac societalisiani turbas,
nuvos tumuUus concilaverant. Siquidem calumuiis
insistcnlcs,
quae ab
ipsis,
corumvc similibus C(mtra Religiosos
Viros divino minislcrio addictos, el bene de Ecclesia merilos dis-
scminatae fucrant, popularcs iras omni impctu adversuscitarunt atque inllammarunt. .Xeque(res, nihil valuissc
illos
ex-
ignoratis, Ycnerabilcs
Fra-
Nostra vcrba ad populum die 10 Martii supe-
vioris anni habita,
quibus Rellgiosam illam familiam ab
exilio et
dispersionc eripere
magnoperc studebamus.illac
Cum
inlcr
haec nollssimac
rcrum publicarum convcrsiones
in Ualla ctattollentes
Europa cvcnirent, Nos iterum Aposlolicam Nostram
voccm
die
30 Martii eiusdem anni haud omisimus unliiortari, ut et calholi-
versos populos cliam atquc ctiam monere,
cac Ecclcslae libertatem vcrcri,et
ct ci\ ilis socictatls
ordinem tegere,praece-
omnium
iura tucri, ct sanctissimae uostrae Rcligionis
pta exequi, et in primis christianam in
omnes caritatem excrcereipsi
omnino studerent, quandoquidem
si
haec
agere neglexisscnt,
pro ccrlo habcrent, quod Deus ostenderel,
se populorum
domi-
natorcm
csse.
lam vcro quisquc veslrum plaueConslitulionarii regiminis
noscit
quomodo
in Italiani
forma
fuerit invecla, ct
quomodo Stalu-
lum a Nobis
die
li Marlii superioris anni Noslris Subditis conprodierit.
cessum inlucem
Cumautemimplacabiles publicae Iranhaberent,
quiilitatls cl ordinls hostes nihil antiquius
quam omnialucemeditis,
contra I^ontiiicium Gubernium conari, ct populum assiduis moiibus,suspicionibus exagilare,
lum qua
scriptis in
qua
Circulis, quaSocictatibus, et alils
quibusque artibus nunquam
intermiitcbanl
Gubernium
atrociter calumniari, eiquc iuertiae, doli
3
34ct IVaudis
ALLOCITIO QVIBCS QLANTISQCEnohVia inurere, llcel Guberniuni ipsum omni cura cl
sluclio in id
incumbcrel, ul Slalulum lanlopere exoplalum maiore,
qua
fieri
possct, vulgarelur celcriiale.
Alque bic universo terra(emporc bominesillos in
rum
orbi
manifcslarc volumus eo ipso
suo constantes proposito subverlendi Pontillciam dilionera totani-
que Iialiam, Nobis proposuisse non iampublicae proclamalionem, vehiliunicum
r.onstitutionis,
scd Rei-
tum Kosh'ac, tum EccleSubit ad-
siac Slatus incoUimitatis perfugium atque praesidium.
buc noclurna
illa
bora, ct versantur Nobis ante oculos fjuidamiihrsi
bomincs, qui afraudum arcbitectismiserc ea in re causam agere, alquc
ac decepli illorum
camdem reipublicaeproclamalionem
Kobis proponerc non dubitabant. Quod quidem, praetcr innumeraalia cl
gravissima argumenta, magis magisque demonstrat, nova-
rum
inslilutionum pctitioncs et progrcssum, ab buiusraodi homi-
Llbus lantopcre pracdicalum, co uuice spectarc, ut assiduae foTcanhu" agitaliones, ut omniaiustiliae, virtutis, boneslalis, reli-
gionis principia usquequaquc penilus lollantur, atque bori-endumet Kictuosissimura,
ac vel ipsi naturali rationivel
et iuri
maxirae ad-
Ycrsum Socialismi,
cham Communismi,
uti appcllant,
syslemaqua-
cum maximo
lolius
bumanae
socictalis dclrimento
et exitio
quaversus inducalur, propagetur, ac longe latcque dominehir.
Sedquamvis baec tetcrrimaconspiralio,na conspirationum
vel potius bacc diulur-
series clara cssel et manifesta, tamen,
Dcosic
permitlcnte, nrallis illorumfuit ignota, quibuslitas tot
communis
tranqui!ctsi
sane de causis cordi summoperc esse debebat. Alquc
indefessi
turbarum moderatores gravissimam dc se suspicionem
darcnt, tamen non dcfucre
quidam bonac
voluntatis homincs, quifreti
amicam
illis
manum
pracbucre, ea forsilan spe
forc,
ut eos
ad moderationisInterimbelli
el iustitiac
semitam reducere possent.
clamor pcr universam Italiam cxtcmplo pervasit,dilionis
quo Pontihclae Nostrae
subdilorum pars commola alque
abrepta ad arma convolavit, ac Noslrac volunlati obsistcns cius-
dcmmi
Pontibciae dilionis fines praetcrgredi voluit. Noslis, Vcnera-
bilcs Fralres,
quomodo
debitas
lum Summi
Pontificis,
tum Supre-
Principis partes obeunles iniustis illoruni desidcriis obstileri-
!
20 APiuLis 1819.mus, qui Nos ad que postulabant,illud
35
bcllnm gei-endum pcrlralicreToicbanl, qui-
ut
inexpertam iuvenlutcm subitado modo col-
leclam, ac militaris artis peritiaet disciplina
numquam
exeullam,
el idoneis ducloribus bcllicisque subsidiis dcslitufam ad
pugnam,
id cst ad
ccrtam caedcni compeHcrcmus. Atqu.e id a Nobis cxlicet
petebatur quiconsilio
immercntcs inscrutabili Divinae providentiac
ad Apostolicae Dignilatis fasligium evccti, ac vicariam
Chrisli lesu bic in lerris
operam gerentes a Deo, quiut
est auctor
pacis ct amator caritatis, missionem acccpimus,los, gentes,
omncs popuprosequcntes,
nationcs
pari paterni amoris
studio
omniumclades
saluii tolis viribus
consulamus,si
et
non iam
iit
bomines ad
mortemque impellaraus. Quodde causis bellum aggrediexpers
quiciimque Princeps nonpotesl, ecquis
nisi iustis
numquamerit,
lam
consilii et raticnis
umquam
qui plane
non yideat,
calbolicum orbem merilo atque optimo iure longe maiorem iusliliam, gi-avioresque causas aiificem
Romano
Ponlifice requirere,
si
Pon-
ipsum
alicui
bellum indicere
el inferre conspiciat?
Quamomnino
obrem Noslra Allocutione,
dle 29 Aprilis
supcriori anno ad Vosillo
habita, palam publiccque declaraYimus, Nos ab
bello
esse alicnos. Atque
eodem tempore insidiosissimum
profecto
mu-
nus tura Yoce, lum scriplo Nobis oblatum, ac non solum PcrsonaeNostrac ycI maxime iniuriosura, verum etiam Italiae perniciosis-
simum repudiaYimus,
reiecimus, ut scilicctllalicac cuiusdam Rei-
publicae regiraini praesidere Ycllemus.
Equidem
singulari Dei
miseratione gravissimura loqueudi, monendi, bortandique
munus
a Deo inso Nobis imposilum implendum curavimus,
atque adeo
confidlmus, Nobis iilud Isaiae improperari non posse: Vae mihi
quia tacui. Utinam vero palernis Nostris vocibus, monitis, hortalionibus suas Noslri
omnes
filii
praebuissent aures
Mcmincritis, Venerabiles Frafres, qui claraores, quique tumultus a lurbulentissimae factionis bominibus excitati fuere posl Allo-
culionem a Nobis nunc comraemoratam,steriura Nobis fueritcipiis,
et
quomodo
civile Mini-
impositum Nostris quidem
consiliis,
ac prin-
el Aposlolicae Sedis iuribus sumraopere adversura. NosItalici belli
quidem iam inde infelicem
exitum futurum anirao pro-
36
ALLOCLTIO QIIBUSillis
QlAMISQiEnon dubitabat,absque Ponti-
speximus, tlum unus e\bellum idem, Xobisficia
Ministris asserere
licet invitisac reluctanlibus, cl
benedictione, esse duraturum. Qui
quidem Ministcr gra\is-
simam
Apostolicae Sedi inferens iuiuriam haud exlimuil propone-
re,civilemlestate
Romani
Ponlificis Principalum a spirituali
eiusdcm po-
omnino esse separandum. Alque idem ipse baud multopalam asserere nondubitavit, quibus
posl ea de Xobis
Summumet
Ponlificem ab humani gcneris consortio eiiceretdissociaret. lusluset
quodammodo
miscricors
Dominus
voluit
Xos humiliare menses
sub polenliveritas ex
manu
Eius,
cum
permiserit,
ut plures per
una parte, mendacium
ex allcra acerrimo inler se di-
iiiicareni certamine, cui attulit
fincm novi Ministcrii eleclio, quod
postea alteri locum cessit, in quo iugenii lauspublici ordiiiis lutandi,
cum
peculiari lunierat
lum legum observandarum sludiopravarum cupidilalum
coniuncla.
Verumhostessili
elTraenala
licentia et au-
dacia in dics capul allius exlollens longe grassabatur, ac Dei ho-
minumquedestruendi
diuturna ac saeva dominandi, diriplcndi, ac
incensinihil iamaliudoptabant,
quamiura quaequecxplere.
divina et humanasubvcrterc,ut
coium desidcriapossent
Hiuc machinationes iamdiu comparatac palam publicequc emicuere, et \iae
humano sanguinecommissa,
respersae, el sacrilegia
numquamQuocirca
satis deploranda
el inaudita
prorsus violentia in Aoillata.
stris ipsis Ouiiinalis
Aedibus infando ausu Nobis
lantis oppressi angusliis
cum
ne
dum
Principis, sed ne Ponlificis
quidem parlcsstrl
libere obire possemus,
non sine maxima animi Xo-
amaritudjne a Sedc Noslra discedere debuimus. Quae luctuo-
sissima facla in publicis Nostris proteslationibus enarrata hoc loco
ilerum recenserc praelerimus,
nc funesla illorum recordalione
communisKoslras
nosler
recrudescat dolor. Ubi vcro sediliosi homineset
illas
noverunl proteslaliones, maiore furentes audacia,nulli
omnia omnibus minitantes
neque fraudis, neque
doli,
neque
\iolentiae gencri pepercerunl, ut bonis
omnibus iam pavore pro-
straUs
maiorcm usquc tcrrorcm inncerenl. Ac postquam novaniformam,
illam Gubcrnii
ab
ipsis
Giunta di Slato appellatam
,
in-
vexere, ac penitus sustulerunl duo Cousilia a Nobis iuslilula,
lolls
20 APRiLis 18i9.\inbiis allaboranint,iit
37
novum
cogoretiir Consiliiim, qiiod ConsliRcfiigit
luends Jiomanae nomine niinciipare volnerunl.
qiiidemipsi
animus, ac dicere reformidat quibus quantisquc fraudibususi fuerint, ut eiusmodi
rem ad e\itum perducerent. Hic vero
Laiid possumus, quln mcritas maiori Pontificiae dilionis Magistra-
tuumres
parti laudes tribuamus, qui proprii honoris et otTicii
memo-
munere sc abdicare maluerunt, quamullomodo manumoperict
admovere, quo eorum Princepssiio civili
amantissimus Pater legitimofuit
Principatu spoliabalur. lllud tandem consilium
co-
actum,
et
quidam Romanus Advocatus
vel
in ipso
suae primae
orationis exordio ad congregatos liabitae,
omnibus clare apcrtehorribilis agita-
que declaravit, quid ipse cunctiquetionis auctores sentirent,ille
alii
sui socii
quid vellent,
et
quo spectarent. Lex, utet inexorahilis,
inquiebat,
moralis profjressus est imperiosasibi,
ac simul addebat,
ceterisque iamdiu in animo fixum esse,
temporale Apostolicae Sedis dominium ac regimen fundilus evertere, licet
modis omnibus eorum desideriis a Nobis
fuisset obse-
cundatum.
Quam declaratlonemomnes
inlioc vestro conscssu
commemo-
rare voluimus, ut
intclligant
pravam huiusmodi voluntatem
non coniectura, aut suspicione aliqua a Nobis turbarum auctoribusfuisse altributam, sed
eam universo lerrarumorbi palamrevocaredebuissct.
publice-
que ab
illis
ipsis manifestatam,
quos vel ipse pudor ab eadem
proferenda
declaratione
Non
liberiores
igilur inslitutiones,
non utiliorem publicae administrationis pro-
curationem, non providas cuiusque generis ordinationes huiusmodi
homines cupiebanl, sed civilem Apostolicae Sedis principatum,convellere, ac
potestalemque impetere,bant.
destruerein
omnino volead exitum9
Ac eiusmodiillo
consiliura,
quantum
ipsis
fuit,
deduxerunl
Romanae,
uti vocant, Consliluenlis decrelo die
Februarii huius anni edito,contra iura
quo nescimus, an maioriillis
iniustitia
Romanae
Ecclesiae, adiunctamque
Apostolici ob-
eundi muneris libertatcm, vel maiori subditorum Pontificiae ditionis
damno
et calamitate,
Romanos
Pontifices a teraporali Gii-
bernio tura iure tum facto decidisse declararunt. Non levi quidem
moerore ob tam
trislia facta confecti
fuimus, Yenerabiles Fratres,
38atqueilliicl
ALLOCLTIO QUIBrSin primis vcl
OVAMISQUEUrbs Roma Ca-
maximc
dolemiis, quotl
tliollcae Yeritatis et unilalis
ccntrum, viiiiUis ac sanctilatis magi-
slra per
impiorum ad eam quotidic conduenlium hominura opc-
ram, omniljus gentibus, populis, nalionibus tantorum malorumauclrix appareat.
Verumtamcn
in lanlo
animi Noslri dolore per-
gratum NobisPopuli,
est
posse affirmare,
longe m;)ximam tum Romani
tum aliorumet
Pontificiae iSostrae dilionis
populorum par-
lera iSobis,illis
Apostolicae Sedi
conslanter addictam a ncfariis,
machinalionibus abhorruisse
licel
tot
tristium
evcnluum
spectatrix exliterit.
Summae quoqueomne genus
consolationi Nobis luit Epl-
scoporum,
et
Cleriet
Ponlificiae Noslrae ditionis sollicitudo, qui indifiicullalibus ministerii ct ofiicii
mediis pcriculis,sui parles obiro
non dcstiterunt,illis,
ut
populos ipsos qua voce, (lua
exemplo a molibus
nefariisque factionis consiliis averterent.nihil in-
Nos cerle
in lanto
rerum cerlamine alque discriminc
tentalum reliquinuis, ul publicaerenuis.
tranquiililali et ordini consuleilla
Multo enim tempore antequara tristissima
Novembris
facta evenirent,
omni sludio curavimus, ul Helvetiorum copiae,
Aposlolicae Scdis serviiio addiclae, atque in Noslris Provinciis
degentes, in
urbem deducerentur, quae lamenfuit
res contra
Noslram,
voluntalem ad exitum minime
pcrducta eorum opcraid
qui
mense Maio Ministrorum munere fungebanlur. Neque verum etiam antepracserlim(laciaeillud
soium,puljlico
tempus
,
nec non
et
poslea
tum
Romae
ordini tuendo,
tum inimicorum hominum auaiia
comprimcndae curas Nostras converlimus ad
mllilum
praesidia coraparanda, quae,
Deo
ila perraittente,
ob rerum ac
temporum
vicissitudines
Nobis defuere. Tandem post ipsa Uilitlcris,
ctuosissima Novembris facla haud omisimus Nostris
die
quinta lanuarii datis, omnibus indigenis Noslris mililibus ctiani
atque ctiam inculcarc, ut religionis et miiitaris honoris memores
iuralam suo Principi fidera cuslodirent
,
ac sedulam impenderent
opcram, quo ubiquc
luni i)ublica iran([uillilas,
tum debita erga
legilimum (Jubcrnium obedienlia ac devotio servarelur.id lantum,
Ncque
vcrum eliam llelvetiorum
copias
Romam
petcre ius-
simus
,
quae huic Nostrac volunlati haudquaquam obsc(puitae
20 APiuLis 1819..siint,
39Buciorin liac rcliaucl
cum
praosciilni
supremus
illaruni
recle aUpic
lionorilice se gcsscrit.(lies
Alcpie interim faclionis moderalorcs malorc in
audacla ctalioscpii
impclu opus urgcntes tum Nostram PcrsonamNoslro adliaercntlatcri
,
tum
horrendi cuiuscpie gcncris calummis ct;
conlumeliis lacerare non intcrmitlebant
ac vel ipsis Saciosancli
Evangelii vcrbisYe.siimenlls
et sentenliis ncfarie abuti
non dubitabant, ut
in
ovlum, cum intrinsecus
sint lupi rapaccs,et
imperitam
mulliUidinem ad prava quaequc corum consiliatralici'cnt,
molimina periml)ucrent.
alcpic incautoriuii raenlcs falsis docliinis
Siibdili vcro temporali Apostolicae Scdis dilioui, etbili fide
Nchis im.mo-
addicti meritolot
atqiic
oplimo iure a Nobls exposcebant,
ul eos astiis,
gravissimis, quibus undicpie premebanlur, angucalamilatibus ct iacluris criperemus.ipsis rcperiunlur- qui
periculis,
Et
cpio(
niam nonnulli exiiocuara licct)
nos veluli causiuii
inisti
tanlarura perturbationum suspiciunt, iccirco
aniniadverlant velimus, Nos (juidem ut
primum ad supremamet
Aposlolicam Sedem evecli fuimiisconsilia,
,
paternas Nostras curas,
cjuemadmodum supra declaravimus
eo certe intcndisin melio-
se
,
ut Pontificiae Nostrae dilionis populos,
omni sludio
rem condilionem adduceremus sed inimicorum ac turbulentorum hominum opcra faclum csse, ut consilia illa Noslra inirritum cederent, conlra vero factiosis ipsis,
Deo permillente,
conligisse, ut ad exitum pcrducere posscnt quac a longo ante
tempore moliii ac tentare omnibus quibuscpie malitiae arlibus
numquamiBus-,
dcsliterant.
Itaque idin
ipsum
,
quod iamscilicet
alias
edixi-
hic itcrum rcpelimus,cpia univcrsus
tam gravi
ac lucluosa
terapeslale, tur, Dei
fcre lcrrarum orbis
tantopcre iacta-
manura esse agnoscendam, Eiusque vocem audiendam,flagcllis
qui eiusmodilet,
hominum
pcccafa ct iniquitatcs punire soIlanc igilur vo-
ut ipsi ad iusliliae semilas redire festinent.
cemfeuas
audiant qid erravcrunt a veritate,convertanlur ad
et derelincpientesiiii,
vias
Dominumet
;
audiant eliam
qul in hoc
tristissimo
rerum
statu
magis de privatis proprils commodis,rei catbolicae prosperitate soliicili
quam
de Ecclesiae bono,
, ,
iO
ALLOCi Tio Qurnrs qua^tisquesi
simt, ac mominerint nihil prodesse homini
rimndum;
iiniver-
sumet el
lucrelur,
animae vero suae (lelrimenlum palialurfilii,
andianl
pii
Ecclesiae
ac praeslolanles in palienlia salulare Deisiias
maiorc usqiic shidio emiindanles conscicnlias,
ab omni,
inquinamento peccati
miseraliones
Domini imptorare
Eiqiie
magis magisque placere, acAlqucinter
iugiler famulari conlendanl.
hacc Noslra ardenlissima desideria haud possii-
mus
eos non
moncre spccialim
ct
rcdarguere, qui decretosui
illi
quo Romanus Ponlifex omnilale est spoliaUis,
civilis
imperii honore ac digni-
plaudunt, ac decrclum idcm ad ipsius Eccle-
siae liberlalcm felicilalemque
procurandam
vel
maxime condu-
cere asscrunt.IVos
Hic aulem palam publiceque profitemur, nulla
dominandi cupidilato, nullo temporalis Principalus desiderioet
Laecloqui, quandoqiiidem Noslra indoles
ingenium a quaYisofficii
dominalione profecto est alienum. Vcrumlamcnposlulat,
nostri ralio
ut in civili Aposlolicae
Sedis Principalu lucndo iura,
possessionesque Sanctae Romanae Ecclesiaedis liberlatem est coniuncla,
alque eiusdem Sect
,
quae cumtotis
tolius
Ecclcsiae liberlate
ulilitale
\iribus defcndamus.
Et quidem homines,falsa el
qui
commemorato plaudcnles decrclo lamvel ignoranl, vel
absurda
aflir-
mant,
ignorare simulant,
singulari prorsus
Divinae providentiae consilio faclum esse, ut Romano Impcrio inplura regna, variasqu* dilioncs diviso,
Romanuset
Ponlifexfuit
,
cui
a Chrislo Domino
lolius Ecclesiae
regimcn
cura
commis-
sa, civilem Principalum hac sane dc causa habcrel, ut ad ipsam
Ecclesiam regendamretur liberlatc,
,
ciusque unilatem luendam plena
illa
poli-
quae ad supremi Apostollci minislcrii munus
obcundumpopulos,
requirilur.,
Namquc omnibus compertumPonlifici
cslel
,
fideles
gentcs
rcgna niimquam plenam fiduclam,
obscrvan-
tiam esse praestitura Romanopis,
si
illum alicuius Princi-
vel (iubcrnii dominio subieclum
,
ac minime libcrum essecl,
conspiccrenl.spicari,
Siquidem
fidelcs populi
,
rcgna vchemcnler su-
ac vereriillius
numquam,
desincrcnt,
nc Ponlifev idem sua
acta adiur,
Principis
vel Gubernii
in culus dilione versareillls
voluntatcm conformarcl, alquc iccirco aclis
hoc prae-
,
20 APRILIS 1819.texlii
II
saepliis
refragaii non dubilaiunt.
Et qiiidcm dicanl,
\'el
ipsi
hosles civilis PrincipaUis Aposlolicac Scdis
qui nunc Ro-
raae dominantur,
quanam,
fiducia el obscrvantia ipsi esscnt ex,
cepluri hortationesPontificis,
monita
mandata
,
conslilutiones
Summisubcssel
cuni illum cuiusvis Principis,,
aut Gubernii imperiosi
subditum esse cognoscerenlPrincipi,
pracscrtim vero
cui
inler
quem
el
Romanam
ditioncm diuturnum aliquod
agcrelur bellum?Interea
nemo non
videt quibus
quantisque vulneribus in ipsisaf-
Pontificiae ditionis regionibusficiatur,
Immaculata Christi sponsa nunc
quibus vinculis,
qua turpissima servilute magis magisvisibile illlusCaputobruatur.
queopprlmatur, quantisque angustiis
Ecquis enim ignorat, Nobis communicallonem cum Urbeilliusquc
Roma
Nobis carissimo Clero,
elita
universo Pontificiac dilionisessc praepeditam, ut ne epi-
Episcopalu, ceterisque fidelibusstolas
quidem, de ecclesiasticis
licel
ac spiritualibus negotiis agen-
tes, vel mittere, vel
accipereliberc possimus? Quis nescit,
Urbempro
Romam
principcm catholicae Ecclcsiae Sedem
in praesenlia,
dolor! silvam freraentium bcstiarum essc factam,cum ea
omniumcon-
nationum horainibus redundel, qui vel apostatae, vel haerctlci, vcl
Commxmismi,
ufi dicunt, aut
Socialismi maglstri, ac
summoscrlptis,
tra catholicam veritatem odio animatialiis
tum voce, tum
tum
quibusque modis omnigcnos peslifcros crrorcs docere, disseet aninios pcrvcrlere
minare, oranlumque raenles
conantur
,
ul io
Urbe
ipsa, si fieri uniquara posset, calhollcae religionis sanclitas,
el irreformabilis fidei
regula depravetur? Cui iam notum, audilumEcclesiae bona, redltus, posses-
que non
est, in Ponlificia ditione
siones ausu temerario el sacrllcgo occupatas, auguslissima tcmplasuis ornaraentis nudata,religiosa Coenobia in profanos usus con-
versa, Virgines
Deo sacras
vexatas, leclissiraos,
atque integerriinscctalos, in
mos
Ecclesiasticos,
Religiososque viros crudeliter
vincula coniectos,
et occlsos,
sacros clarissiraos Antistites vel ipsa
Cardinalitia dignitate insignes a propriis gregibus dire avulsos, etin carcerem abreptos ? Atque haec tanta facinora contra Eccle.siam, eiusque iura, et liberlalem admitluntur
tum
in Pontificiae di-
i2tionls locis,
ALLOCLTIO QUIBUS QUA.yTISQUE
lum
alibi,
ubi bomines
illi,
vel
eoriira similes
domi-
iianlur, eo scilicet
tempore, quo iidem
ipsi libertatem
ubique pro-
clamant, ac sibi in volls essc coniingunl, ut suprema[iiicis
SummiPoniibertale
poteslas, a quo^is prorsus viuculo expcdila,
omni
fruatur.
lam porro neminem
lalel in
qua Iristissima ac deploranda con-
dilione carissimi Noslri versentur Subditi
eorumdem liominum
opera, qui tantaadversus Ecclesiam flagiliacomrailtunl. Publicuni
enim aerarium dissipatum, exhaustum, commercium intermissumac pene exslinctum, ingeutes pecuniaealiisque imposilae, privatorum
summaeillis,
optimatibus viris
bona ab
qui se populorum re-
clores et eirraenatarum cohorlium ductores appellaut, direpla, bo-
noium omnium
Iremefacta libertas
,
eorumque
tranquillitas
in
summumet alia
discrimen adducla, ac vita ipsa sicarii pugioni subiecta,et
maxima
gravissima mala ac damna
,
qulbus conilnenlerscilicet
cives tantopcre ailliguntur aSque terrentur.prosperilatis inilia, quaradilionis populis
Haec
sunt
illius
Summi
Pontliicatus
osores Ponliiiciae
annunciant atque promittunt.
Insiae,
magnotum
igitur el incredibili dolore,
quo ob tantas tum Eccleinti-
Pontiiieiae Nostrae dilionis
populorum calamitatesollicii iNostri
me
excruciabamur, probe noscentes
rationem omni-
no postulare, ut ad calamilates ipsas amovendas ac propulsandas
omnia conaremur, iam inde aperlorls anni
die quarta Decerabrlset
proxlmi su-
omnium Princlpum,
Nationum opem, auxlllumquexNobls
iraplorare, et exposcere
haud omisimus. Ac
temperare non
possumus, quin Vobiscum, Venerabiles Fratres, nunc communi-
cemus singulareraildem Principes,culo Nobis
illam consolationem,
qua anccli fuimus, cum
et populi,
etiam
illi
qui calhollcac unitalls vin-
rainimc sunt coniuncti,iuculentis sane
propensissimam eorura ergalestari ac declarare
Nos volunlalemrlnt.iice
modis
studue-
Quod quidem dura acerbissiraum animileuit
Noslrl dolorem miri-
atque solatur,
magis magisque deraonstrat quomodopropilius adsislat.
Deus Ecclcsiae suae Sanctae seraper
Alquc
in
eam spcmniala,
erigiraur fore,
ut oranes inlclligant,
gravisslraa
iila
quibus in hac tanta teraporum asperilalc populi, ac regna
,
20 APRiLis 1849.vexanliir, cx sancilssiiaae nostrae roligionis conlemplu
43snamclii-
xisse origincm, ncc aliiinde solaliuin ac remediimi Iiabcre posse,
quamriim,
ex divina Chrisli doclrina, Eiusque Sancta Ecclcsia, quae
virlutum
omnium foecunda parens
el altrix,
atque expultrix vitioinsliluit,
dum homines ad omuemmirandumin
veritalem ac iustitiam
eos-
que mutuaordini
caritale conslringit, publico
civilis socicialis
bono, et
modum
consulit ac prospicif.
Poslquam vero omnium Principum opem imploravimus, ab Austria,est,
quae Ponlificiae Xostrae
ditioni
ad Septentrionem finilima,
auxilium eo sane libcnlius efllagila\imus
quod ipsa uon sosuaiii
lum lemporali Aposlolicae Sedis dominio tuendo egrcgiaraspes affulgeat fore, ut ab
semper operam navaverit, verum eliam quod nunc ea profectoillo
Imperio iuxta ardenlissima Noslra
desideria, iuslissimasqueXostras pnslulationes nolissima
quaedam
eliminentur principia ab Apostolica Sede perpetuo improbata, ac
propterea inibi Ecclesia inxiffio
suam
resliluatur
libertatem
cum ma-
illorum