Trito Mati Entheto 71 - H Epafi Me Enan Kosmo Dinamis Kai Oi Kanones Pou Tin Diepoun

8/18/2019 Trito Mati Entheto 71 - H Epafi Me Enan Kosmo Dinamis Kai Oi Kanones Pou Tin Diepoun

1/16

Η επαφή µε ένανκόσµο ∆ύναµηςκαι οι κανόνες

που την διέπουν

από το βιβλίο του ∆ρα Φάουστ

(Βιττεµβέργη 1524)


2/16

Είναι φανερό ότι ο κόσµος των Πνευµάτων,

όπως περιγράφεται από όσους τον µελέ

τησαν, είναι για τους επίδοξους χειριστές

του ένας κόσµος ∆ύναµης και η προσέγγι

ση του διέπεται από ορισµένες νοµοτέλειες που

πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν.

Προτού όµως µιλήσουµε για αυτές τις νοµοτέλει

ες, πρέπει να τονίσουµε ότι όλες οι σηµαντικές Πα

ραδόσεις και Θρησκείες πολυθεϊστικές και µονο

θεϊστικές δηλώνουν κατηγορηµατικά την απέχθεια

τους σε κάθε µορφή επαφής και επικοινωνίας µε

τον κόσµο των Πνευµάτων. Οι προειδοποιήσεις είναι

πολλές, σαφείς και σοβαρές: Όποιος αποπειραθεί

κάτι τέτοιο, κινδυνεύει θανάσιµα τόσο στην πα

ρούσα ζωή του, όσο και σε ό,τι την ακολουθεί...

Αυτή η απαγόρευση βέβαια δεν εµπόδισε πολλούς

εντασσόµενους σ' αυτές τις Παραδόσεις να επιδιώ

ξουν την επαφή µε τον κόσµο των Πνευµάτων.

Μάλιστα, όπως τονίσαµε και αλλού, η αποδεδειγµέ

νη σχετική ενασχόληση ανά τους αιώνες, κορυφαίων

στελεχών τόσο της χριστιανικής Εκκλησίας όσο και

του Ισλάµ ακόµη δε περισσότερο µεγάλων Ραβίνων

έκανε πολλούς να σκέπτονται ότι τέτοιες απαγο

ρεύσεις εξυπηρετούν περισσότερο την προστασία

των "µυστικών της δύναµης" και την αποτροπή των

πολλών από απόπειρες προσαπόκτησής της... Εν

τούτοις δεν παύει να είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι αξιόλογοι εκπρόσωποι των µεγάλων θρη

σκειών συνιστούν τη µη εµπλοκή µε τον κόσµο

των Πνευµάτων.

Αν όµως ξεφύγουµε από το δογµατικό επίπεδο και

περιοριστούµε στο καθαρά εµπειρικό, πώς θα αξιο

λογούσαµε τη συνεργασία µε τέτοιες οντότητες; Και

αν ακόµη δεχτούµε ότι το Πνεύµα θα διεκπεραιώσει

ό,τι του ζητήθηκε, είναι γεγονός ότι αυτό συνεπάγε

ται τέτοιες υποχρεώσεις και συνθήκες ζωής για τον


3/16

άνθρωπο, ώστε τελικά να αποβαίνει ασύµφορο.

Ακόµη κι αν ζητηθεί κάτι φαινοµενικά ανώδυνο, και

µόνον η επαφή και η συνεργασία συνεπάγονται µια

διαρκή "σκοτούρα" στο νου και τουλάχιστον την α

πώλεια της απλής καθηµερινής αλλά τόσο σηµαντι

κής νοητικής γαλήνης και ισορροπίας του ανθρώ

που.Συµπερασµατικά ισχύει και εδώ ό,τι σε οποιαδή

ποτε άλλη περίπτωση επαφής µε τη «∆ύναµη».

Μόνον ο ισχυρός µπορεί να καβαλήσει µια τί

γρη...

Μια απόπειρα ταξινόµησης Αν και παραδόσεις περί του κόσµου των Πνευµάτων

συναντούµε σε όλο τον κόσµο και µάλιστα µε αξιο

σηµείωτες οµοιότητες θα παρουσιάσουµε µια κα

τηγοριοποίηση των Πνευµάτων βασισµένη σε δυτι

κές σχετικές θεωρίες, επειδή συνοψίζει τις περισ

σότερες από αυτές. Τα Πνεύµατα λοιπόν κατατάσ

σονται ανάλογα µε τις δυνάµεις τους, ως εξής:

1ο Επίπεδο: Κατώτεροι Υπηρέτες, 2ο Επίπεδο:

Βοηθοί, 3ο Επίπεδο: Κατώτεροι ∆ιδάσκαλοι, 4ο

Επίπεδο: ∆ιδάσκαλοι και 5ο Επίπεδο: Κύριοι. Πε

ριστασιακά, συναντάµε και Πνεύµατα ανωτέρων ε

πιπέδων, αλλά συνήθως αυτά δεν µπορεί να τα επι

καλεστεί κανείς στα πλαίσια της επιτέλεσης κάποι

ου κοσµικού έργου.

Έχει ιδιαίτερη σηµασία να αναφέρουµε πως µε

ρικές Παραδόσεις ισχυρίζονται ότι για να εκµεταλ

λευτεί τις δυνάµεις του και να δράσει στον κόσµο

της ύλης, το Πνεύµα πρέπει να διαγράψει µια ο

ξεία περιστρεφόµενη "κορυφογραµµή". Αν κάτι

δεν πάει καλά κατά τη διάρκεια της περιστρο

φής, το Πνεύµα "τραυµατίζεται" ανάλογα µε το

επίπεδο της έντασης της στροφής!

Αν ένα Πνεύµα καταβληθεί από τα τραύµατα του,αφυλοποιείται σε κατάσταση υπνηλίας µέχρι να θε

ραπευτεί εντελώς, περίπου οκτώ ώρες αργότερα.

Εποµένως χρειάζεται φοβερή δεξιοτεχνία για να

καταστρέψει κανείς κάποιο Πνεύµα. Τα Πνεύµα

τα τραυµατίζονται από υλικά όπλα(!), από άλλα µη υ

λικά όντα, καθώς επίσης και από ισχυρές τελετουρ

γίες κατά τις οποίες εκπέµπονται ισχυρές σκεπτο

µορφές. Τα πλέον αδύναµα Πνεύµατα πολλές φο

ρές καταστρέφονται, αλλά τα πιο ισχυρά ανανή

πτουν, αν και γι' αυτό χρειάζονται πολλές φορές µή

νες ή και χρόνια.

Η επίκληση των ΠνευµάτωνΤα Πνεύµατα από το 3ο Επίπεδο και πάνω έχουν α

πό µόνα τους την ικανότητα να υλοποιηθούν και να

περάσουν στη σφαίρα του υλικού κόσµου. Μετά από

την απαραίτητη «περιστροφική κίνηση», τα Πνεύµατα εµφανίζονται µε κάποιο σώµα το οποίο αλληλεπι

δρά µε τον υλικό κόσµο. Αν "σκοτωθούν" κατά τη

διάρκεια της υλοποίησης τους, επιστρέφουν στη µη

υλική διάσταση ύπαρξης τους και περιπίπτουν αµέ

σως στην κατάσταση «υπνηλίας» που προαναφέρα

µε.

Τα Πνεύµατα, ύστερα από επίκληση, απλώς προ

σεγγίζουν τον υλικό κόσµο. Για να εµφανιστούν σε

κάποιον, ουσιαστικά εκείνος θα πρέπει να τα έχει

πειθαναγκάσει.

Είναι πιθανόν, το ζητούµενο Πνεύµα να µην εµφα

νιστεί ύστερα από επίκληση, αν αυτή θεωρηθεί απο

τυχηµένη. Αν η επίκληση συνοδεύεται από κάποιο

ποσοστό επιτυχίας, τότε ο τελετουργός προσελκύει

τουλάχιστον την προσοχή του Πνεύµατος κι εκεί

νο µπορεί να στείλει κάποιο µήνυµα.

Τα ισχυρότερα Πνεύµατα εµφανίζονται, µόνον αν

η επίκληση περιέχει συγκεκριµένα τελετουργικά µέ

ρη και αντικείµενα που εκείνα θεωρούν ότι τους αρµόζουν. Όσο ισχυρότερο είναι το Πνεύµα, τόσο αυ

ξάνονται και οι απαιτήσεις του. Υπάρχει µία επιπλέ

ον απαίτηση για κάθε επίπεδο Πνεύµατος µετά το

πρώτο.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαπραγµατευτεί κα

νείς µε τους «κατώτερους Υπηρέτες». ∆εν είναι ιδι

αίτερα έξυπνοι και οι απαιτήσεις τους είναι συχνά

υπερβολικά αλλοπρόσαλλες για να τις καταλάβει ο

µέσος άνθρωπος. Οι περισσότεροι πάντως δεν χά

νουν την ώρα τους παζαρεύοντας µε αυτά τα αδύναµα Πνεύµατα. Απλώς τα επικαλούνται και τα πείθουν

να συνεργαστούν. Πολύ σπάνια υπάρχει άλλος κίν

δυνος στη συνεργασία µε τους «κατώτερους

Υπηρέτες» και τους «Βοηθούς», εκτός από τον ίδιο

κρίσιµο κίνδυνο της πιθανότητας πνευµατικής

και νοητικής αλλοτρίωσης που ενέχει γενικά η ε

νασχόληση µε τα Πνεύµατα.

Η υπερβολικά συχνή συνεργασία κάποιου µε τα κα

τώτερα αυτά Πνεύµατα µπορεί να επηρεάσει αρνητι

κά τη φήµη του ανάµεσα στα ισχυρότερα Πνεύµατα!


4/16

Έτσι, συνηθίζεται η επίκληση µόνο κάποιων ιδιαίτε

ρων "ειδών" κατωτέρων Πνευµάτων. Με το πέρασµα

του χρόνου και κάνοντας τους µικρά δώρα και διάφο

ρες χάρες, ο τελετουργός "κερδίζει πόντους" και τέ

λος καταφέρνει να κάνει τα αδύναµα Πνεύµατα να

συνεργαστούν πρόθυµα. Με αυτό τον τρόπο τα ισχυρότερα Πνεύµατα επίσης σχηµατίζουν θετική γνώµη

γι' αυτόν. Απαιτείται όµως συνεχής εργασία για να

διατηρηθούν τα πλεονεκτήµατα αυτής της

διαδικασίας τα Πνεύµατα ξεχνούν µε τροµακτική ευ

κολία!

Οι νόµοι της επαφήςΚατ' αρχήν θα έπρεπε να γίνει µια διευκρίνιση: αντί

θετα µε το τι ισχύει πραγµατικά, πολλοί πιστεύουν ό

τι µπορεί οποιοσδήποτε να καλέσει ένα Πνεύµα χρησιµοποιώντας κάποιο όνοµα, µια «σφραγίδα» ή ένα

σύµβολο και αυτό θα ανταποκριθεί µηχανικά, όπως

ανταποκρίνεται ο ηλεκτρισµός στο άνοιγµα του δια

κόπτη από οποιονδήποτε. Όµως η αρχή της όποιας

επικοινωνίας ανθρώπων και Πνευµάτων εναπόκει

ται µόνον στα δεύτερα. Ποτέ ένας άνθρωπος δεν

µπορεί να αποκτήσει µόνος του δυνατότητα επικοι

νωνίας µε ένα τέτοιο ον. Ο λόγος είναι απλός. Για

να κάνει κάτι τέτοιο ένας άνθρωπος, πρέπει να

γνωρίζει το όνοµα του Πνεύµατος. Αυτό όµως δενείναι δυνατόν, παρά µόνο αν το ίδιο το Πνεύµα τού

το έχει ήδη κοινοποιήσει.

Αυτή η κοινοποίηση µπορεί να συντελεστεί µε

πολλούς τρόπους: αρκετοί άνθρωποι σε µία κάποια

στιγµή στη ζωή τους, ακούνε µία συγκεκριµένη φωνή

να τους καλεί µία πρώτη φορά. Το γεγονός τους

φαίνεται παράξενο ή ανησυχητικό, όµως συνήθως έ

χουν µία ιδιαίτερη προδιάθεση και γι' αυτό γρήγορα

ξεπερνούν την πρώτη εντύπωση αιφνιδιασµού και α

νταποκρίνονται. Η φωνή µπορεί να µοιάζει να προέρχεται από οπουδήποτε, από ένα ζώο, ένα φυτό, έ

να αντικείµενο, έναν κοιµισµένο άνθρωπο δίπλα

τους, από κάποιο αδιευκρίνιστο και µη συγκεκριµε

νοποιηµένο σηµείο. Το γεγονός αυτό µπορεί να συµ

βεί και στον ύπνο τους.

Κάποιες φορές, ήδη από την πρώτη φορά εµφανί

ζεται το ίδιο το τζιν, το Πνεύµα, άλλοτε ανθρωπό

µορφο (υλικό ή άϋλο), άλλοτε στην πραγµατική του

µορφή. Αυτή µπορεί ενδεχοµένως να συγκλονίσει έ

ναν κοινό απροετοίµαστο άνθρωπο, όµως όσοι έχουν

µία προδιάθεση και όσοι είναι φτιαγµένοι για κάτι

τέτοιο, ξεπερνούν σχετικά γρήγορα τον όποιο αιφνι

διασµό.

Βεβαίως κάποιοι µπορεί να αποπειραθούν να µά

θουν το όνοµα ενός Πνεύµατος από έναν άλλο άν

θρωπο, αν γνωρίζουν ότι ο συγκεκριµένος επικοινωνεί µε ένα Πνεύµα. Αυτό όµως είναι τουλάχιστον ε

πικίνδυνο, όταν δεν είναι αδύνατο. Τα πράγµατα εί

ναι πολύ πιο σοβαρά και το "δέσιµο" ενός ανθρώπου

µε ένα Πνεύµα είναι γεγονός τόσο έντονο, ώστε να

έχουν καταγραφεί ακόµη και βασανισµοί, ιδιαίτερα

τον Μεσαίωνα, για να αποκαλύψει κάποιος το όνοµα

του Πνεύµατοςσυνεργάτη του, χωρίς επιτυχία.

Αλλά και αν µε τέχνασµα ένας άνθρωπος υφαρπά

σει από κάποιον άλλο το όνοµα του συνεργάτη

Πνεύµατος, τότε µπορεί να εκθέσει σε θανάσιµο κίνδυνο και τον άλλον και τον εαυτό του. ∆εν είναι κα

θόλου βέβαιο ότι το άτοµο, το οποίο θα µάθει έτσι

το όνοµα ενός Πνεύµατος, δεν θα δει, σε αρχική φά

ση, αντικείµενα στο σπίτι του να πέφτουν και να

σπάνε, εφιάλτες στα όνειρα του (αν δεν καµφθεί α

πό αϋπνία), ή, πολύ χειρότερα, το ίδιο το Πνεύµα αυ

τοπροσώπως, οπότε θα πάθει ο ίδιος συγκοπή, χωρίς

κανένας να µάθει το λόγο! Τέτοια φαινόµενα είναι

συχνά, χωρίς όµως ο µέσος σηµερινός άνθρωπος

θύµα να µπορεί έστω να υποψιασθεί την αιτία. Στην Αρχαιότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο και το γνωρί

ζουµε πολύ καλά. Ένας ξαφνικός, απρόσµενος θά

νατος δεν εκλαµβανόταν ποτέ ως τυχαίο φαινόµενο,

αλλά ως απόδειξη υπαιτιότητας του θανόντος, ακρι

βώς επειδή αυτό σήµαινε ότι κάτι το κακό (σε τέτοια

κατεύθυνση) ο ίδιος είχε κάνει.

Βεβαίως υπάρχουν ιστορικά ή άλλα κείµενα (απο

σπάσµατα Μαγικών Παπύρων, οι διάφορες λεγόµε

νες «Σολοµωνικές», το αινιγµατικό Νεκρονοµικόν,

το περίφηµο Γκαέτικα, κλπ.) που αποκαλύπτουν ταονόµατα διαφόρων Πνευµάτων. Όµως το τι διατείνε

ται ένα µέχρι τις µέρες µας σωσµένο κείµενο, είναι

το τελευταίο στοιχείο που πρέπει να πάρουµε τοις

µετρητοίς, αφού η έρευνα έχει δείξει ότι συνήθως

τέτοια κείµενα είναι επί τούτω αλλοιωµένα.

Το πιο συνηθισµένο γεγονός είναι διάφοροι επί

δοξοι διεκδικητές της δύναµης να επικαλούνται

Πνεύµατα ή άλλες οντότητες, επί µαταίω. ∆ηλαδή

να µη λαµβάνουν ούτε φωνή, ούτε ακρόαση!

Μπορεί να νοµίζουν επιπλέον ότι έστω και αυτό, το


5/16

τόσο αναποτελεσµατικό, είναι ανώδυνο. Αλλά τίπο

τα το ανώδυνο δεν υπάρχει, όταν κάποιος παίζει

εν ου παικτοίς! Ξαφνικά θα τους συµβούν κάποια

ατυχήµατα, επαγγελµατικές αντιξοότητες, αρρώ

στιες, ή, ακόµη χειρότερα, θα τους "πάρει από κά

τω" ένα προσωπικό, ή επαγγελµατικό γρανάζι και

το τούνελ δεν θα έχει... άκρη.Ωστόσο, από αµνηµονεύτων χρόνων οι άνθρωποι

κυρίως µέσω ιερέων διαφόρων θρησκειών και µελών

ποικίλων ιερατείων επιδίωκαν να επικοινωνούν µε

τα Πνεύµατα ώστε να εκµεταλλεύονται την ισχύ

τους. Έτσι, είναι γνωστό ότι αυτή η επαφή και επι

κοινωνία διεξάγεται µέχρι και σήµερα και όντως

παρά τις αλλοιώσεις και τις καταστροφές διασώζο

νται αρκετά σχετικά τυπικά. Οπωσδήποτε δεν είναι

αυτά που θα βρούµε στα διάφορα βιβλία που κυκλο

φορούν, αλλά φυλάσσονται στα διάφορα µυστικά

Τάγµατα για τα πραγµατικά υψηλόβαθµα µέλη

τους...

Επιπλέον υπάρχουν ακόµη και σήµερα ανά τον κό

σµο αυθεντικές λαϊκές παραδόσεις (που χάνονται ή

εκφυλίζονται ολοταχώς), οι οποίες επιτυγχάνουν ό

ντως εκπληκτικά πράγµατα σε τέτοια πλαίσια.

Κατάληψη ανθρώπου από Πνεύµα

Αυτό το φαινόµενο δεν είναι τόσο οπάνιο όσο πολλοίνοµίζουν. Αντίθετα, σπάνιο φαινόµενο είναι η κατά

ληψη ανθρώπου από ∆αίµονα, κάτι το πολύ πιο περί

πλοκο και, σαφώς, λιγότερο γνωστό σε µας αναφορι

κά µε τους νόµους, τους κανόνες και τη λειτουργία

του. Η κατάληψη ενός ανθρώπου από Πνεύµα είναι

κάτι το οποίο µπορεί να έχει τελεσίδικα καταδικα

στικό αποτέλεσµα για την παραµονή του ανθρώπου

στη γη µέσα σε πλαίσιο θετικών πράξεων. Λίγοι θα

είναι οι τολµηροί που θα θελήσουν να απαλλαγούν α

πό κάτι τέτοιο και βεβαίως αυτό είναι κάτι που µπορεί να το επιτύχει ένας τύπος εξορκισµού.

Υπάρχουν λίγοι ικανοί να επιτύχουν κάτι τέτοιο, ε

φόσον ο εξορκισµός Πνεύµατος είναι διαφορετικός

από εξορκισµό ∆αίµονος. Ίσως ασφαλώς πιο εύκο

λος, ωστόσο περίπλοκος, εφόσον το Πνεύµα δίνει

συχνά την εντύπωση ότι έφυγε και όντως φεύγει

προσωρινά, για να επιστρέψει και πάλι µετά τον ε

ξορκισµό πίσω και να εισέλθει στο άτοµο. Γίνεται

λοιπόν σαφές πως, ό,τι µετράει στην περίπτωση αυ

τή, είναι η προφύλαξη εναντίον νέας κατάληψης,

όχι αυτή η ίδια η εκδίωξη.

Πριν από ό,τι άλλο, πρέπει να γίνει σαφές ότι αυτό

το φαινόµενο ισοδυναµεί απολύτως µε κατοικία του

τζιν. Το Πνεύµα στην περίπτωση αυτή κατοικεί στο

σώµα του κατειληµµένου ανθρώπου, ακριβώς όπως

ένα άλλο Πνεύµα επιλέγει να κατοικήσει σε έναν

αρχαίο ναό, ή ένα άλλο Πνεύµα κατοικεί σε µία...µικρή πέτρα.

Να βιντεοσκοπήσεις σε κάποια σηµεία του Ναού

της Ίσιδας στις Φίλες της Αιγύπτου, να κλείσεις µία

πέτρα όπου κατοικεί ένα Πνεύµα, µέσα σε ένα χάλ

κινο κουτί και να εξορκίσεις κάποιον κατειληµµένο

από ένα Πνεύµα, είναι τρεις απολύτως όµοιες πρά

ξεις και, όποιος συνειδητά αποπειράται κάτι τέτοιο,

κινδυνεύει και µάλιστα σοβαρά και κρίσιµα!

Στην περίπτωση εξορκισµού το Πνεύµα θα επι

στρέψει, αν εκδιωχθεί, όµως ο εξορκιστής θα πρέ

πει να έχει κερδίσει την απόλυτη εµπιστοσύνη του

κατειληµµένου, κάτι το πολύ δύσκολο και σπάνιο.

Μόνον έτσι θα µπορέσει να τον καθοδηγήσει στη συ

νέχεια και να τον προετοιµάσει, ώστε, όταν το Πνεύ

µα επανεµφανιστεί ξανά για να µπει στο συγκεκρι

µένο άνθρωπο, αυτός να το κάψει τελεσιδίκως και

αµετακλήτως, προφέροντας µία κορυφαίας σηµα

σίας πρόταση τη στιγµή ακριβώς της απόπειρας του

Πνεύµατος. Πρέπει να λαµβάνουµε πάντοτε υπόψηότι και για το Πνεύµα το ίδιο αυτή η στιγµή είναι ολό

τελα κρίσιµη, διότι εκτίθεται και το γνωρίζει σε

τροµερό κίνδυνο να καταστραφεί, αν το αποπειραθεί

είτε σε καθοδηγηµένο (όπως εν προκειµένω), είτε

σε εντελώς συνειδητό άνθρωπο. Όσο να ναι, το

τελευταίο είδος είναι σπάνιο στη σύγχρονη εποχή,

ενώ ήταν πλειοψηφία στους µεγάλους λαούς της

Αρχαιότητας.

Οι κίνδυνοι τους οποίους αντιµετωπίζει ένας ε

ξορκιστής είναι τροµεροί και διαρκείς. Ωστόσο, συχνά µία τόσο ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου έχει

πολύ ισχυρό δίκτυο αυτοπροστασίας, ώστε και το

Πνεύµα να φοβηθεί να επιτεθεί υστερογενώς (ενώ

στη διαδικασία του εξορκισµού το αποπειράται και

σε φυσικό επίπεδο) και ο ίδιος να εµφανίζεται ως

φίλος στους πιο τροµερούς εχθρούς του. ∆εν κά

νουµε εδώ λόγο για δίκτυα ανωτέρας προστασίας,

διότι αυτές οι περιπτώσεις είναι αριθµητικώς µεµο

νωµένες.

Πολλοί λίγοι σε µία τέτοια διαδικασία εκτίθενται


6/16

σε διάλογο αντιµαχίας µε το Πνεύµα, εκεί όµως δεν

κερδίζει ο ισχυρός αλλά ο µετανοών και ο µετριό

φρων (αλλά εκεί δεν µετράει το "θέατρο"). Μεγάλη

σηµασία έχει εν προκειµένω, και είναι βεβαίως κάτι

το δύσκολο, η συνολική και διαρρήδην απόρριψη της

συλλογιστικής του αντιλέγοντος Πνεύµατος, ιδιαίτερα ως προς τις θεωρητικές αρχές (principes).

Κρίσιµο ρόλο παίζει η γρήγορη, αλλά όχι βιαστική,

αντίδραση σε τυχόν επιθέσεις φυσικού χαρακτήρα.

Η δύναµη του Πνεύµατος σε µία τέτοια πάλη αυξά

νεται µε γεωµετρική πρόοδο. Αν όµως προταθεί α

νταγωνισµός, έχει σηµασία να απορριφθεί, επειδή

ενδεχοµένως να συνεπάγεται ότι ο εξορκιστής απο

δέχεται το principe (τη θεωρητική αρχή) του αντιπά

λου του, οπότε παίζει... εκτός έδρας.

Εδώ θα πρέπει να αναφερθούµε και σε εκείνεςτις ιδιάζουσες περιπτώσεις που επιδιώκεται όχι η

συνεργασία αλλά αυτή η ίδια η κατάληψη ανθρώ

που από Πνεύµα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτω

ση των Λόας (Πνεύµατα του Βουντού) που βρί

σκουν έτσι ολιγόωρη διέξοδο στον ανθρώπινο κό

σµο, αλλά και µια πολεµική τέχνη (το λεγόµενο

«κουγκ φου των θεών»). Ο ασκούµενος σ' αυτήν το

µόνο που έχει να µάθει είναι να αφήνεται στην πα

ρουσία του Πνεύµατος µέσα του και να πολεµάει

κάτω από την "µανία" του. Λέγεται ότι ο άνθρωποςαποκτά έτσι υπεράνθρωπες δυνάµεις και υπερφυ

σική αντοχή στον πόνο. Εν τούτοις µετά τη µάχη ε

λάχιστα παραµένουν στη µνήµη του από ό,τι συνέβη

κατά την διάρκεια της.

Οι διαπραγµατεύσεις µε τα ΠνεύµαταΕίναι εφικτό να µιλήσει κανείς µε ένα Πνεύµα του

πρώτου επιπέδου, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα

συνεννοηθεί µαζί του. Όσον αφορά τα κατώτερα

Πνεύµατα, αυτό συµβαίνει επειδή δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνα. Χρειάζεται πολύς χρόνος µέχρι να κατα

λάβει το Πνεύµα την ερώτηση του ανθρώπου και α

κόµα περισσότερος µέχρι να καταφέρει να διατυπώ

σει µια κατανοητή απάντηση. Οι άνθρωποι συχνά

πρέπει να διεισδύουν στη λογική του Πνεύµατος

και στον τρόπο µε τον οποίο αντιλαµβάνεται την ύ

παρξη του. Και τα αδύναµα Πνεύµατα λίγα πράγµατα

καταλαβαίνουν σχετικά µε τον ειρµό και τη διαδοχή

των σκέψεων στον ανθρώπινο νου.

Τα ισχυρότερα Πνεύµατα γίνονται πιο κατανοητά,

αλλά σε αυτή την περίπτωση υπάρχει µεγαλύτερη πι

θανότητα να δώσουν υστερόβουλες απαντήσεις.

Άλλα Πνεύµατα αρνούνται να απαντήσουν σε συγκε

κριµένα ερωτήµατα, επειδή τους το απαγορεύουν υ

ψηλότερες δυνάµεις. Υπάρχουν και Πνεύµατα που

λένε ψέµατα, απλώς και µόνο επειδή τα χαροποιεί ηενδεχόµενη σύγχυση που θα προκαλέσουν! Τα ψέ

µατα των υποχθονίων Πνευµάτων είναι ιδιαίτερα κα

κοήθη. Ακόµη όµως και τα εκ πρώτης όψης αγαθά

Πνεύµατα δεν απέχουν πολύ από το να παραποιούν

την αλήθεια για το... καλό του ανθρώπου!

Οι αντιστάσεις των Πνευµάτων είναι πολύ ισχυ

ρές, όταν κάποιος προσπαθεί να τους αποσπάσει

πληροφορίες. Μερικά πιστεύουν απόλυτα αυτά που

λένε εκείνη τη στιγµή. Έτσι δεν υπάρχει τρόπος να

καταλάβει κανείς αν λένε ψέµατα, ακόµα κι αν µερικά λεπτά αργότερα πέσουν σε αντιφάσεις! Τα Πνεύ

µατα που έχουν την υψηλότερη νοηµοσύνη είναι από

τα πιο επικίνδυνα. Ο νους των Πνευµάτων είναι ένας

εξωανθρώπινος λαβύρινθος από τον οποίο, αν ο άν

θρωπος είναι τυχερός, θα επιστρέψει τουλάχιστον

χωρίς να έχει τρελαθεί, οπότε η απόκτηση γνώσεων

αποκτά δευτερεύουσα σηµασία.

Ακόµα και τα πιο καλοπροαίρετα Πνεύµατα έχουν

την τάση να δίνουν αινιγµατικές απαντήσεις και να

µιλούν µε ακατανόητες µεταφορές. Υπάρχουν όµωςενδείξεις ότι ο τρόπος που απαντούν δεν οφείλεται

σε κακή τους πρόθεση. Τα Πνεύµατα είναι πλάσµα

τα που κινούνται στο συναισθηµατικό επίπεδο. Μια

µεταφορική απάντηση εκφράζει γι' αυτά µια πιo ου

σιώδη αλήθεια από ό,τι µία ευθεία απάντηση. Τα

Πνεύµατα θεωρούν ότι η εγγενής σηµασία βρίσκε

ται στο συναισθηµατικό και µεταφορικό πλαίσιο

της ερώτησης. Έτσι, η απαίτηση να απαντήσουν

ευθέως, τους προκαλεί σύγχυση, από τη στιγµή

που έχουν δώσει την καλύτερη απάντηση που θα

µπορούσαν να δώσουν!

Α) Η επιβολή

Η επίκληση κάποιου Πνεύµατος δεν σηµαίνει απα

ραίτητα και τον έλεγχο του από τον τελετουργό. Ο

άνθρωπος πρέπει να το πείσει µε κάποιον τρόπο να

κάνει αυτό που του ζητάει. Οι µέθοδοι των διαπραγ

µατεύσεων µε τα Πνεύµατα είναι πολλές, ανάλογα

µε τη δύναµη του κληθέντος Πνεύµατος.

Οι «∆ιδάσκαλοι» διαθέτουν αρκετή δύναµη ώστε


7/16

να προσφέρουν βοήθεια στον άνθρωπο. Πείθονται ό

µως δύσκολα και η συνεργασία µαζί τους είναι επι

κίνδυνη, γι' αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

Όλες οι σχετικές παραδόσεις συµφωνούν ότι ο

«προστατευτικός κύκλος» είναι απαραίτητος και ό

σοι αποπειρώνται κάτι τέτοιο πρέπει να διαθέτουν

αρκετή ισχύ και επιδεξιότητα ώστε να περιορίζουντα Πνεύµατα µέσα σε αντικείµενα! Υπάρχουν πολλά

αρχαία κείµενα που περιγράφουν τους απαραίτη

τους κανόνες και την τελετουργία για να δεσµεύσει

κανείς τους διάφορους τύπους Πνευµάτων.

Μια τέτοια «δέσµευση» όµως, επηρεάζει αρνητικά

τη φήµη του τελετουργού ανάµεσα στα Πνεύµατα

αν και όχι τόσο πολύ όσο η ενασχόληση µε τους

Βοηθούς γιατί τα ισχυρά Πνεύµατα θέλουν και πρέ

πει να είναι ικανά να προστατεύουν τον εαυτό τους

και απεχθάνονται την υποταγή στον άνθρωπο. Αναφέρονται εν τούτοις περιπτώσεις «υποταγής»

πανίσχυρων Πνευµάτων ακόµη και πολύ ανωτέρων

από τις ιεραρχίες που αναφέραµε σε µοναδικούς

ανθρώπους. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί η

περίπτωση της υποταγής του πανίσχυρου «Πνεύµατος

του όρους Καϊλάς» εκ µέρους του µεγάλου βουδιστή,

άγιου και µάγου Πάντµα Σαµπάβα. Το Πνεύµα υπο

σχέθηκε και έκτοτε είναι ένας από τους µεγάλους

Προστάτες του Βουδισµού! Η ίδια η σχολή των

Νίιµαπα αρχηγός της οποίας θεωρείται ο Πάντµα

Σαµπάβα είναι οι κατ' εξοχήν «µάγοι» µέσα στον θι

βετανικό Βουδισµό και πλησιέστεροι στην παλιά τοπι

κή παράδοση των Μπον, οι οποίοι επίσης θεωρούται

µάγοι ολκής.

Β) Η διαπραγµάτευση

Μέχρι τώρα µιλήσαµε για επιβολή στα Πνεύµατα,

πράγµα που είναι δυνατό να γίνει µόνο από πολύ ι

σχυρούς ανθρώπους, που δεν θα είχαν τίποτε να ζη

λέψουν από µεγάλους γιόγια και αγίους, από πλευ

ράς αυτοκυριαρχίας και δύναµης θέλησης. Οι υπό

λοιποι που δεν επιθυµούν να διακινδυνεύσουν προ

σπαθώντας να επιβληθούν στα Πνεύµατα, κάνουν

µαζί τους διάφορες διαπραγµατεύσεις. Κάτι τέ

τοιο είναι δυνατό γιατί οι "∆ιδάσκαλοι" έχουν µεγα

λύτερη επίγνωση για τις δυνατότητες τους και είναι

πολύ πιo έξυπνοι από τα κατώτερα Πνεύµατα. Εδώ ο

άνθρωπος αντιµετωπίζει το Πνεύµα ως ίσος µ' εκεί

νο, επιτυγχάνοντας διαπραγµατεύσεις "ωφέλιµες"

και για τις δύο πλευρές. Έτσι, ο άνθρωπος κάνει κά

ποια πράγµατα για το Πνεύµα και το Πνεύµα για τον

άνθρωπο.

Στα υψηλότερα επίπεδα δύναµης, η επίκληση και

του πιο αδύναµου «Κυρίου» αποτελεί κατόρθωµα, α

κόµα και για τους κορυφαίους Μάγους ανάµεσα

στους ανθρώπους! Τα οφέλη από την απόπειρα δέσµευσης ενός τέτοιου Πνεύµατος είναι τόσο δελεα

στικά που πολλοί έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή τους

και την ψυχική τους ισορροπία για να καταφέρουν

κάτι τέτοιο.

Οι Κύριοι έχουν αισθήσεις και πνευµατικές ικανό

τητες και ιδιότητες άγνωστες στους κοινούς ανθρώ

πους. Πολλοί από αυτούς γνωρίζουν εκ των προτέ

ρων τους τρόπους που χρησιµοποιούν οι άνθρωποι

για να τους παγιδεύσουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις,

τα πράγµατα γίνονται πιο δύσκολα απ' ό,τι συνήθως. Ακόµα κι αν εξαναγκαστούν να εµφανιστούν, συνή

θως φέρνουν µαζί τους Βοηθούς τους για να τους

βοηθήσουν να προστατευθούν. Οι Μάγοι σπάνια ε

πιβιώνουν από τις µάχες που προκύπτουν.

Οι «Κύριοι» όµως είναι που ενδιαφέρονται για τον

υλικό κόσµο περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα

Πνεύµατα. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται

εν µέσω περίπλοκων καταστάσεων που εκτείνονται

στις χιλιετίες της µακρόχρονης ύπαρξης τους. Λέγε

ται ότι τέτοια Πνεύµατα έχουν πολλές φορές εµπλα

κεί σε κρίσιµα γεγονότα της ανθρωπότητας (µεγά

λες µάχες, επιβολές καθεστώτων, βοήθεια σηµαντι

κών ανθρώπων, δυναστειών, θρησκειών κ.λπ.). Συνή

θως ψάχνουν για πρόθυµους υπηρέτες µεταξύ των

ανθρώπων. Πολλές φορές προσφέρουν προστασία

στους συνεργάσιµους ανθρώπους, παρέχοντας τους

δύναµη µε τη µορφή υπηρεσιών. Αυτή την προστασία

είναι που ύστερα θα εκµεταλλευτεί ο Μάγος, για να

εξυπηρετήσει όποιον θα προσφύγει σ' αυτόν πλέον...

Φυσικά εδώ δεν πρόκειται για συνεργασία µετα

ξύ ίσων και θεωρείται έξυπνη κίνηση, αν ο άνθρω

πος υπενθυµίσει και προβάλει αυτήν τη διαφορά µε

ταξύ τους.

Όλες οι παραδόσεις (από τους Τολτέκους του

Μεξικού, µέχρι τους Μπον στο Θιβέτ και τους

Μάγους της Αφρικής) συγκλίνουν στο γεγονός ότι

στο παρελθόν υπήρξαν πανίσχυροι άνθρωποι που

συνδιαλέγονταν µε τα ισχυρότερα Πνεύµατα ως ίσοι

ή και ανώτεροι! Αν και σήµερα υπάρχουν τέτοιοι άν


8/16

Αναπαράσταση προστατευτικού κύκλου, όπως σχεδιάστηκε από

τελετουργούς του Μεσαίωνα, για επίκληση Πνευµάτων. Ο

τελετουργός και ο βοηθός του στέκονται στο κέντρο που σχηµατίζει ο

σταυρός, όπου φαίνεται η λέξη «Magister». Οι λέξεις γύρω από τον

κύκλο είναι ονόµατα αόρατων, ευφυών Πνευµάτων και οι µικροί

σταυροί υποδεικνύουν τα σηµεία όπου απαγνέλονται κάποιες

συγκεκριµένες προσευχές και επικλήσεις. Ο µικρός κύκλος έξω από

τον κύκλο του τελετουργού, προορίζεται για το επικληθέν Πνεύµα

και στο εσωτερικό τρίγωνο έχει αναγραφεί η υπογραφή τουεπιθυµητού αυτού Πνεύµατος.

Το σχεδιάγραµµα αποτελεί ταυτόχρονα και χαρακτηριστικό

ψυχόγραµµα της νοοτροπίας της εποχής. Από σύγχρονη, καθαρά

ψυχολογική σκοπιά, ο "τελετουργός" οφείλει να οργανώσει το

νοητικό και συναισθηµατικό του υλικό µε ένα συµπαγή και

αδιαφιλονίκητο τρόπο. Πρώτα θα πρέπει να τοποθετήσει τον εαυτό

του στο κέντρο του κόσµου του προκειµένου να είναι αυτός που θα

κινεί τις εξελίξεις. Η οριοθέτηση του κόσµου του γίνεται µέσω του

τελετουργικού κύκλου κλασικό σχήµα οριοθέτησης για όλους τους

λαούς από την αρχαιότητα. Το εξωτερικό τετράγωνο σηµατοδοτεί τα

όρια του φυσικού κόσµου τον οποίο αντιλαµβάνεται ο τελετουργός,

ο οποίος έτσι γίνεται απρόσβλητος από οποιαδήποτε εξωτερική

επιρροή. Η ίδια ψυχολογική τακτική ακολουθείται για τον χώρο που

προορίζεται για το Πνεύµα. Παρατηρείστε ότι εδώ δεν υπάρχει

εξωτερικό τετράγωνο, ακριβώς για να αποκλειστεί η παραµικρή

πιθανότητα επίδρασης του Πνεύµατος στο φυσικό πεδίο

εκείνη τη στιγµή.

θρωποι, είναι άγνωστο. ∆εν θα πρέπει ωστόσο να

τους αναζητήσουµε µε αυτή τους την ιδιότητα, ως το

πρώτο και εµφανέστερο χαρακτηριστικό τους...

Γ) Συµβόλαια µε τα Πνεύµατα

Συχνά επιδιώκεται κάποια µορφή µόνιµης συµφω

νίας µε κάποιο Πνεύµα, προκειµένου να επιτευχθεί

µια τακτική ανταλλαγή υπηρεσιών. Τέτοιες συµφω

νίες ονοµάζονται Συµβόλαια.

Οι ΣαµάνοιΟνειρευτές κάνουν τέτοιες συµφω

νίες µε ειδικές πρακτικές που τους επιτρέπουν να

συναντούν τα Πνεύµατα στο ονείρεµά τους.

Μερικές φορές το Συµβόλαιο είναι κάτι παραπάνω

από προφορική ή γραπτή συµφωνία ανταλλαγής υπη

ρεσιών. Ένα κανονικό συµβόλαιο αποτελεί πνευµα

τικό δέσιµο ανάµεσα στον άνθρωπο και το Πνεύµα.

Πάντα η ανθρώπινη πλευρά υποχρεώνεται να κά

νει κάτι που θα παρέχει δύναµη στο Πνεύµα, από κα

θηµερινές προσευχές µέχρι και προσφορές αίµα

τος, αν πρόκειται για συνεργασία µε ∆αίµονες. Τα

Τοτέµ της Φύσης π.χ. ευχαριστιούνται όταν ο Σαµά

νοςΟνειρευτής µιµείται µε κάποια τελετουργικά

την συµπεριφορά κάποιου ζώου.

Τα Συµβόλαια αποτελούνται από δύο µέρη: τις

Απαιτήσεις, δηλαδή ό,τι κάνει το Πνεύµα για λογα

ριασµό του ανθρώπου και τις Υποχρεώσεις., δηλαδή

αυτά που ζητά το Πνεύµα. Οι Απαιτήσεις συχνά περι

λαµβάνουν κάποιες δυνάµεις που παρέχει το Πνεύµα

στον άνθρωπο, όπως µεγαλύτερες ικανότητες σε κά

ποιους τοµείς. Οι Υποχρεώσεις τις περισσότερες φο

ρές περιλαµβάνουν και κάτι µπορεί να ξεκινά από

µια απλή προσφορά µελιού, µέχρι πράξεις ηθικά

και φυσικά απαράδεκτες, ανάλογα µε τη φύση και

το επίπεδο του Πνεύµατος. Ένας σχεδόν απαράβα

τος κανόνας των Συµβολαίων είναι ότι ο ίδιος άνθρω

πος δεν πρέπει να συνάψει Συµβόλαιο µε κανένα άλ

λο Πνεύµα. Αν δεν φανεί συνεπής στις υποχρεώσεις

του ή προβεί σε κάποια ενέργεια οτην οποία δεν θα

έπρεπε να προβεί, το Συµβόλαιο σπάει και χάνει όλα

του τα προνόµια µέχρι να εξιλεωθεί στο Συµµαχο

Πνεύµα.

Γενικά, όσο πιo ισχυρό είναι το Πνεύµα, τόσο µε

γαλύτερα είναι τα προνόµια αλλά και οι υποχρεώ

σεις του ανθρώπου. Επίσης, αν το Πνεύµα έχει πολ

λούς συνεργάτες, ο άνθρωπος πρέπει να αφιερώνει

µικρότερη προσοχή στον καθένα απ' αυτούς.


9/16

Ο Τζον Ντη, ο Άγγλος κορυφαίος σοφός της επο

χής του, µαθηµατικός, αλχηµιστής, καβαλιστής και

αστρολόγος του 16ου αιώνα, οµολογεί ο ίδιος ότι

πολλές από τις πραγµατώσεις του τις οφείλει

στην επαφή µε τον κόσµο των Πνευµάτων. Θεω

ρείται χαρακτηριστικό παράδειγµα ανθρώπου που

συνεργάστηκε µε τα ανώτερα είδη Πνευµάτων.

Προϊόν της συνεργασίας αυτής είναι και το γνω

στό "Ενωχικό αλφάβητο". Είναι όµως γενικά άγνωστο ότι αυτό το σύστηµα δόθηκε στον Ντη από

Πνεύµατα ανωτέρων ιεραρχιών.

Γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 13 Ιουλίου του 1527

και µπήκε στο Πανεπιστήµιο του Κέιµπριτζ σε ηλι

κία δεκαπέντε ετών. Μετά την αποφοίτηση του συ

νέχισε τις σπουδές του σε διάφορα µέρη της

Ευρώπης κι έγινε διάσηµος σε ηλικία 23 ετών, ό

ταν έδωσε στο Παρίσι µια σειρά διαλέξεων πάνω

στα πρόσφατα, τότε, ανακαλυφθέντα έργα του

Έλληνα µαθηµατικού Ευκλείδη.Το 1551, ο Ντη έγινε αστρολόγος της Βασίλισσας

Μαρίας Τυδώρ, αν και σύντοµα φυλακίστηκε, κα

τηγορούµενος για µαγεία. Τελικά αποφυλακίστη

κε το 1555. Συνάντησε τη µελλοντική Βασίλισσα

Ελισάβετ, η οποία τελικά του έδωσε τον τίτλο του

Βασιλικού Αστρολόγου. Το σπίτι του στο

Μορτλέικ, κοντά στο Λονδίνο, ήταν για πολλά

χρόνια ένα σηµαντικό επιστηµονικό κέντρο στην

Αγγλία. Ο Ντη διέσωσε πολλά αρχαία επιστηµονι

κά βιβλία που είχαν διασκορπιστεί στη διάρκεια

της Θρησκευτικής Μεταρρύθµισης. Η Βιβλιοθήκη

του η µεγαλύτερη του είδους της τότε στην

Ευρώπη απαριθµούσε περισσότερα από 4.000 βι

βλία.

Το 1564 εξέδωσε την Ιερογλυφική Μονάδα

(Monas Hieroglyphica), το πιο ερµητικό έργο του,

δείχνοντας έτσι ότι είχε ασχοληθεί από από νωρίς

µε τον Ερµητισµό, την Καβάλα και την Αλχηµεία.

Το 1550 άλλωστε, ανέπτυσσε στο Παρίσι τη µαθη

µατικοµαγική θεωρία του Ficino.

Μαθηµατικά και ΑλχηµείαΤο 1570 εµφανίστηκε η πρώτη Αγγλική µετάφραση

του έργου του Ευκλείδη και παρ' όλο που αποδί

δεται συνήθως στον Sir Henry Billingsley ανώτε

ρο διοικητικό υπάλληλο και αργότερα δήµαρχο

του Λονδίνου · είναι πιθανό να την έγραψε ο ίδιος

ο Ντη, ή τουλάχιστον ένα µέρος της. Επιπλέον, ο

πρόλογος του σ' αυτό το βιβλίο, είναι γνωστός. Το

1573 εξέδωσε την Parallacticae commentationis

praxosque τριγωνοµετρικά θεωρήµατα για τον

προσδιορισµό του καινοφανούς άστρου (σούπερ

νόβα του Τυχώρ) του 1572.

Υπήρξε µια σηµαντική µορφή για τις γεωγραφι

κές µελέτες της εποχής του και από το 1551 µέχρι

το 1583, ήταν σύµβουλος για τα ταξίδια των αγγλι

κών ανακαλύψεων. Βασικά όµως, πάντα ενδιαφε

ρόταν για τον αποκρυφισµό (και τα µαθηµατικά

του συνδέονταν µε αυτόν). Τελικά εγκατέλειψε

τις άλλες του εργασίες για να επιδωθεί απερίσκε

πτος στην Αλχηµεία.

Η «Αποκάλυψη»Το 1581, όπως έγραψε ο ίδιος, καθώς προσευχό

ταν γονατιστός κάποιο βράδυ του φθινοπώρου, «έ

λαµψε ξαφνικά µπροστά του ένα εκτυφλωτικό

φως και στη µέση του εµφανίστηκε, σε όλη του τη

δόξα, ο Αρχάγγελος Ουριήλ». Ο Ουριήλ του έδω

σε τότε «τον πιo φωτεινό και καθαρό κρύσταλλο,

στο µέγεθος ενός αυγού» και τον πληροφόρησε ό

τι, αν εστιαζόταν µέσα του, θα µπορούσε να επι

κοινωνήσει µε πολύ ισχυρά αγαθά Πνεύµατα.

Αυτή η κρυστάλλινη σφαίρα από οψιανό, που ό

σοι αµφισβητούν την πνευµατική προέλευση της

υποστηρίζουν ότι προέρχεται από τους Ατζέκους


10/16

Το ενωχικό αλφάβητο και οι αντιστοιχίες του µε το λατινικό. Οι ερευνητές που µελέτησαν την ενωχι

κή γλώσσα, θεωρούν µεν απίθανο να συνδεθεί από έναν άνθρωπο, ακόµη κι αν αυτός έχει το επίπεδο

ευφυίας του Ντη, εν τούτοις βρήκαν πολλές οµοιότητες µε την αγγλική...

ή τους Μάγια, βρίσκεται σήµερα στο Βρετανικό

Μουσείο µαζί µε το τραπέζι των επικλήσεων, το ο

ποίο περιέχει το Ενωχικό αλφάβητο που χρησιµο

ποιούσε ο Ντη σαν "πνευµατική γλώσσα".

Ο Ντη δεν κατάφερε, παρά την υπόσχεση του

Αγγέλου, να δει µέσα στον κρύσταλλο. Κατέφυγε

τότε σε άλλους και τους ζήτησε να κάνουν το έρ

γο της άµεσης επικοινωνίας µε τα Πνεύµατα, ενώ

ο ίδιος κρατούσε σχολαστικά σηµειώσεις. Συνερ

γάστηκε περισσότερο µε τον Έντγουρντ Κέλλυ

µια αµφιλεγόµενη προσωπικότητα.

Κοιτώντας µέσα στον κρύσταλλο, ο Κέλλυ ανέ

φερε στον Ντη ότι έβλεπε στο κέντρο µια λάµπου

σα κεντρική σφαίρα σαν σπίθα φωτιάς που µεγά

λωνε. Σε αυτή, ο Κέλλυ είδε να εµφανίζεται µια

στρατιά πνευµατικών όντων, τα οποία προσπάθη

σαν µεταξύ άλλων, να διδάξουν στον Ντη την

Ενωχική γλώσσα και γραφή, τη «γλώσσα που µι

λούν οι άγγελοι και οι κάτοικοι του Κήπου της

Εδέµ»!

Ο Ντη και ο Κέλλυ κατέγραψαν εκατοντάδες

συζητήσεις µε τα Πνεύµατα, στην αγγελική γλώσ

σα, σε µια γραφή που αποτελείται από άγνωστα

µέχρι τότε σηµεία και διαβάζεται ανάποδα όπως

οι Σηµιτικές γλώσσες. Έρευνες εξάλλου µε σύγ

χρονους υπολογιστές αποδεικνύουν µια περίεργη

γραµµατική σχέση, ιδιαίτερα µε τα Αγγλικά.

Ειδικοί, µετά από µελέτες των στοιχείων της,

βεβαιώνουν ότι η Ενωχική γλώσσα µπορεί να είναι

προγενέστερη από κάθε ανθρώπινη γλώσσα!

Ένα άδοξο τέλοςΠαρόλο που διατήρησε την εύνοια της Βασίλισσας

Ελισάβετ, ο Ντη αναγκάστηκε να φύγει µε τον

Κέλλυ και τις οικογένειες τους από την Αγγλία, ό

ταν άρχισαν οι διώξεις εναντίον της µαγείας. Τότε

καταστράφηκε το µεγαλύτερο µέρος της βιβλιο

θήκης του Ντη.

Ο Ντη επέστρεψε στην Αγγλία, προστατευόµε

νος από τη Βασίλισσα που του χορήγησε µία σύ

νταξη 200 λιρών το χρόνο. Συνέχιζε να φτιάχνει ω

ροσκόπια, ενώ παρέδιδε και µαθήµατα απόκρυ

φων επιστηµών. Αναγκάστηκε να πουλήσει πολλά

από τα αγαπηµένα βιβλία του. Πούλησε ακόµα και

το Voynich Manuscript, το πιo µυστηριώδες χειρό

γραφο, που δεν έχει ακόµα αποκρυπτογραφηθεί,

«το Έβερεστ των κρυπτογραφικών σπουδών», ό

πως λέγεται, στον Αγιο Ρωµαίο Αυτοκράτορα

Ροδόλφο. Σήµερα το κείµενο αυτό βρίσκεται στο

Γέιλ, στη Βιβλιοθήκη του Beineke.

Ο Ντη πέθανε στο Μορτλέικ του Σάρρεϋ τον

Αύγουστο του 1608 σε ηλικία 81 χρονών. Λέγεται

ότι ο Σαίξπηρ τον αποθανάτισε στα έργα του σαν

τον Προσπέρο και το Βασιλιά Λήρ.


11/16

Το κλασικό "παράδειγµα"...

Απεικόνιση του Φάουστ

σε χαλκογραφία του

Rembrand. Η µορφή του

Φάουστ αποτυπώνει όλη

την τραγικότητα του

ανθρώπινου όντος, που

αναζητά την ∆ύναµη

βλέποντας τις µικρές του

δυνάµεις να

εξανεµίζονται κάτω από

τις αµείλικτες συνθήκες

και µε το πέρασµα του

αδυσώπητου χρόνου.

Μέσα στα παραπάνω

πλαίσια, είναι άραγε ο

τρόπος που θέλησε να επιβληθεί στη µοίρα του, περισσότερο "ανορθόδοξος" και

αφύσικος από αυτόν του επιστήµονα που κατασκευάζει τις πυρηνικές βόµβες;

Όµως, ο ∆ρ Φάουστ έγινε το σύµβολο της κατακραυγής θρησκειών και

φιλοσοφιών, δεν συνέβη το ίδιο µε τον ∆ρα... Φέρµι!

Π

αρά το γεγονός ότι ο περίφηµος Dr. Faust θεω

ρείται συνήθως ένας φανταστικός ήρωας του

Γκαίτε, στην πραγµατικότητα ήταν πρόσωπο υπαρ

κτό, η ζωή του οποίου ενέπνευσε το διάσηµο πλέον

έργο του Γιόχαν Γκαίτε, όπως άλλωστε και πολλούς

άλλους συγγραφείς πριν από αυτόν (η πρώτη γνωστή

προσπάθεια δραµατοποίησης της ζωής του ανάγεται

στο 1588, διακόσια περίπου χρόνια πριν τον Γκαίτε).

Ο Γιόχαν Γκεργκ Φάουστ γεννήθηκε στις 23

Απριλίου 1480 στο Κνίτλιγκεν της Γερµανίας και πέ

θανε κάτω από περίεργες συνθήκες το 1540. Σπού

δασε πράγµατι Ιατρική, Αστρολογία, Αλχηµεία και

Φιλοσοφία. Αν και πρόκειται για µυστηριώδη και αι

νιγµατική προσωπικότητα, εν τούτοις διασώζονται

αρκετές µαρτυρίες συγχρόνων του για τον ίδιο και

τη φοίτηση του στο Πανεπιστήµιο της

Χαϊδελβέργης. Εν τούτοις ξέρουµε ελάχιστα πράγ

µατα για την κοσµοθεωρία του και τη στάση του α

πέναντι στα µεγάλα γεγονότα της εποχής του

(Μεταρρύθµιση). Αν και σε όλα τα προ του Γκαίτε

έργα ο Φάουστ δέχεται στο τέλος την τιµωρία «που

του ταιριάζει» για ό,τι τροµερό επιχείρησε, ο ίδιος

ο Γκαίτε στον «∆εύτερο Φάουστ» τον δικαιώνει πα

ράξενα, αφού ο µεν Μεφιστοφελής έχει όντως


12/16

κερδίσει το στοίχηµα του, αλλά ο Φάουστ έχει ξε

περάσει πια ακόµη και την προσκόλληση στον εαυ

τό του, οπότε οδηγείται στο φως...

Παρακάτω θα παρουσιάσουµε ένα απόσπασµα α

πό το αυθεντικό βιβλίο του Dr. Faust (Wittenberg,

1524). ∆εν είναι καν γνωστό αν διασώζεται ολόκλη

ρο το πρωτότυπο, εφόσον µόνο τµήµατα του έργουέχουν διασωθεί µέσα σε µεταγενέστερα βιβλία, γε

γονός πάντως που είναι αρκετό για να υπάρξει έστω

µια µερική ανασύσταση του. Πρόθεση µας εδώ δεν

είναι να παραδώσουµε στον αναγνώστη ένα τυπικό

επίκλησης Πνευµάτων άλλωστε έχουµε ήδη ανα

φερθεί ρητά στους σοβαρούς κινδύνους που ενέχει

µια απόπειρα ενεργοποίησης του αλλά απλά να πα

ρουσιάσουµε µέσα από ένα αντιπροσωπευτικό κλα

σικό κείµενο, την όλη διαδικασία. Γι' αυτόν ακριβώς

το λόγο, τα ονόµατα των Πνευµάτων έχουν απαλει

φθεί από το κείµενο που ακολουθεί.

Ασχολήθηκα µε τις τέχνες και τις επιστήµες α

π ό τη νεότητα µου και διάβαζα βιβλία χωρίς

να κουράζοµαι. Ανάµεσα σ' εκείνα που έπεσαν στα

χέρια µου υπήρχε ένας τόµος που περιείχε όλα τα

είδη των επικλήσεων και όλες τις µαγικές φόρµου

λες. Ανακάλυψα σε αυτό το βιβλίο πληροφορίες

σχετικά µε το πώς ένα Πνεύµα, είτε είναι της φω

τιάς, του νερού, της γης ή του αέρα, µπορεί να εξα

ναγκαστεί να υποταχθεί στη θέληση κάποιου τελε

τουργού ικανού να το θέσει υπό έλεγχο. Ανακάλυψα

επίσης ότι, όπως ένα Πνεύµα έχει µεγαλύτερη δύνα

µη από κάποιο άλλο, το καθένα από αυτά είναι

φτιαγµένο για να ασχολείται µε διαφορετικά έργα

και το καθένα είναι ικανό να παράγει κάποια συγκε

κριµένα υπερφυσικά φαινόµενα.

Αφού µελέτησα αυτό το σηµαντικό βιβλίο, έκανα

διάφορα πειράµατα, θέλοντας να διαπιστώσω την ακρίβεια των όσων αναφέρονταν µέσα. Στην αρχή

δεν πίστευα πολύ ότι θα συνέβαινε ό,τι υποσχόταν

το βιβλίο. Όµως, από την πρώτη κιόλας επίκληση

που επιχείρησα, εµφανίστηκε ένα ισχυρό Πνεύµα ε

πιθυµώντας να µάθει το λόγο για τον οποίο το είχα

καλέσει. Η εµφάνιση του µε κατέπληξε τόσο που

σχεδόν δεν ήξερα τι να του απαντήσω, αλλά τελικά

το ρώτησα αν θα µε υπηρετούσε στις έρευνες µου.

Μου απάντησε πως θα το έκανε, αν κάναµε κάποια

συµφωνία µε συγκεκριµένους όρους. Η συµφωνία ή

ταν ότι έπρεπε να κάνουµε ένα συµβόλαιο. Εγώ δεν

ήθελα κάτι τέτοιο, αλλά µέσα στην άγνοια µου δεν

είχα φροντίσει να φτιάξω έναν προστατευτικό κύκλο

κι έτσι ήµουν στο έλεος του Πνεύµατος. ∆εν τόλµη

σα λοιπόν να φέρω αντίρρηση στην επιθυµία του και

υποτάχθηκα στο αναπόφευκτο, θεωρώντας ότι η ε

ξυπνότερη κίνηση θα ήταν να πάω όπου φυσάει ο άνεµος.

Ύστερα του είπα ότι αν θα µε υπηρετούσε σύµφω

να µε τις επιθυµίες και τις ανάγκες µου για ένα συ

γκεκριµένο χρονικό διάστηµα, θα υπέγραφα το συµ

βόλαιο, δίνοντας του εξουσία επάνω µου.

Όταν ρυθµίστηκαν οι όροι του συµβολαίου, αυτό

το Πνεύµα, το όνοµα του οποίου ήταν ΧΧΧΧΧ, µε σύ

στησε σε ένα άλλο Πνεύµα µε το όνοµα ΧΧΧΧΧ, που

διορίστηκε υπηρέτης µου. Ρώτησα τον ΧΧΧΧΧ πόσο

γρήγορος ήταν, για να µάθω κατά πόσο θα µπορούσε

να ανταποκριθεί στις ανάγκες µου κι εκείνος απά

ντησε, "Τόσο γρήγορος όσο και ο άνεµος". Αυτό δεν

µε ικανοποίησε. Έτσι του απάντησα, "∆εν µπορείς

να γίνεις υπηρέτης µου. Πήγαινε πάλι πίσω εκεί από

όπου ήρθες". Γρήγορα, εµφανίστηκε κάποιο άλλο

Πνεύµα, το όνοµα του οποίου είναι ΧΧΧΧΧ Αφού του

έκανα την ίδια ερώτηση, µου απάντησε ότι ήταν τόσο

γρήγορος, όσο κι ένα πουλί που πετά στον αέρα.

Του είπα, "Κι εσύ ακόµα, είσαι πολύ αργός για µένα.

Πήγαινε εκεί από όπου ήρθες." Την ίδια στιγµή εµ

φανίστηκε ένα άλλο Πνεύµα µε το όνοµα ΧΧΧΧΧ Για

τρίτη φορά έκανα την ίδια ερώτηση κι εκείνο απά

ντησε, "Είµαι τόσο γρήγορος, όσο και η ανθρώπινη

σκέψη"! "Εσύ θα γίνεις υπηρέτης µου," του απάντη

σα. Το Πνεύµα έµεινε πιστό σ' εµένα για µεγάλο

χρονικό διάστηµα, αλλά δεν είναι δυνατό να σας πω

τον τρόπο µε τον οποίο µε υπηρετούσε, σε ένα κεί

µενο τέτοιου µεγέθους. Θα αναφέρω εδώ µόνο εν

δεικτικά πώς πρέπει να επικαλείται κανείς τα Πνεύ µατα και πώς πρέπει να φτιάχνονται οι προστατευτι

κοί κύκλοι. Υπάρχουν πολλά είδη Πνευµάτων που ε

πιτρέπουν στον εαυτό τους να ανταποκρίνονται στις

ανθρώπινες επικλήσεις και να γίνονται υπηρέτες

των ανθρώπων. Θα απαριθµήσω µερικά από αυτά:

ΧΧΧΧΧ: Το ισχυρότερο ανάµεσα στα Πνεύµατα

που υπηρετούν τους ανθρώπους. Εµφανίζεται µε ευ

χάριστη ανθρώπινη µορφή, ύψους περίπου 90 εκατο

στών. Χρειάζονται τρεις επικλήσεις προκειµένου να

εµφανιστεί µέσα στον κύκλο που έχει ετοιµαστεί για


13/16

εκείνον. Προµηθεύει πλούτη και φέρνει αντικείµενα

που βρίσκονται σε µακρινή απόσταση. Είναι τόσο

γρήγορος όσο και η ανθρώπινη σκέψη.

ΧΧΧΧΧ: Εξυπηρετικός και πάρα πολύ χρήσιµος,

έρχεται µε τη µορφή ενός δεκάχρονου αγοριού. Για

να εµφανιστεί, χρειάζονται τρεις επικλήσεις. Η ιδι

αίτερη ικανότητα του είναι να ανακαλύπτει θησαυ ρούς και µεταλλεύµατα που βρίσκονται κρυµµένα

στο έδαφος.

ΧΧΧΧΧ: Ένας αληθινός κύριος των βουνών και

γρήγορος όσο ένα πουλί που πετάει. Είναι ένα αντι

δραστικό και ταραχοποιό Πνεύµα, δύσκολο να το ε

λέγξει κανείς. Πρέπει να κληθεί τέσσερις φορές.

Εµφανίζεται µε τη µορφή του Άρη (ως πολεµιστής

µε πανοπλία). Προµηθεύει ό,τι αναπτύσσεται επάνω

και κάτω από τη γη. Είναι συγκεκριµένα ο θεός της

"ανοιξιάτικης ρίζας" (ένα περίεργο βότανο µε κοκκινωπό χρώµα)

ΧΧΧΧΧ: Ένας ισχυρός κυρίαρχος της θάλασσας

που ελέγχει τα πράγµατα τόσο επάνω όσο και κάτω

από το νερό. Φέρνει πράγµατα που έχουν χαθεί ή

βυθιστεί σε ποτάµια, όπως βυθισµένα πλοία και θη

σαυρούς. Όσο πιο έντονη είναι η επίκληση, τόσο πιο

γρήγορα φέρνει σε πέρας τις αποστολές του.

ΧΧΧΧΧ: Εµφανίζεται ως όµορφη νέα γυναίκα και

µε τη βοήθεια της κερδίζονται τίτλοι και τιµές.

Εκείνος που υπηρετεί, αποκτά πλούτη και µεγαλο

πρέπεια, φιλευσπλαχνία και ευγένεια. Προσφέρει

βοήθεια σε όλα τα θέµατα που έχουν σχέση µε δικα

στικούς αγώνες και δικαιοσύνη. ∆εν εµφανίζεται, αν

η επίκληση δεν γίνει δύο φορές.

ΧΧΧΧΧ: Ο κύριος όλων των τεχνών. Εµφανίζεται

ως πρωτοµάστορας φορώντας φόρµα εργασίας.

Μέσα σε ένα λεπτό µπορεί να διδάξει στον µάγο πε

ρισσότερα απ' ό,τι θα του µάθαιναν όλοι οι τεχνίτες

του κόσµου σε είκοσι χρόνια! Πρέπει να κληθεί

τρεις φορές.

Αυτά είναι τα Πνεύµατα που υπηρετούν καλύτερα

τους ανθρώπους, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα τα

οποία, λόγω έλλειψης χώρου, δεν µπορώ να περι

γράψω. Αν τώρα χρειάζεστε τη βοήθεια κάποιου

Πνεύµατος για οποιονδήποτε λόγο, πρέπει πρώτα να

σχεδιάσετε το σύµβολο του Πνεύµατος που θέλετε

να επικαλεστείτε. Το σχέδιο πρέπει να γίνει ακρι

βώς µπροστά από έναν κύκλο που έχει σχεδιαστεί

πριν από την ανατολή του ήλιου, µέσα στον οποίο θα

στέκεστε εσείς και οι βοηθοί σας.

Αν χρειάζεστε οικονοµική βοήθεια, πρέπει να κα

λέσετε το Πνεύµα ΧΧΧΧΧ. Σχεδιάστε το σύµβολο

του µπροστά από τον κύκλο. Αν χρειάζεστε άλλα

πράγµατα, τότε σχεδιάστε το σύµβολο του Πνεύµα

τος που µπορεί να σας βοηθήσει. Στο µέρος που

σκοπεύετε να φτιάξετε τον κύκλο, πρέπει πρώτα να σχεδιάσετε έναν µεγάλο σταυρό χρησιµοποιώντας

ένα µεγάλο σπαθί, µε το οποίο δεν έχει πληγωθεί

κανείς.

Έπειτα, πρέπει να φτιάξετε τρεις οµόκεντρους

κύκλους. Ο εσώτατος φτιάχνεται από µια µακρυά,

στενή λωρίδα από αχρησιµοποίητη περγαµηνή και

πρέπει να στηρίζεται επάνω σε δώδεκα σταυρούς

φτιαγµένους από σταυροκέρατο αγκάθι. Πάνω στην

περγαµηνή, πρέπει να γράψετε τα ονόµατα και να

σχεδιάσετε τα σύµβολα µε τον τρόπο που ακολουθεί. Έξω από τον πρώτο κύκλο, φτιάξτε τον δεύτερο

κύκλο, πάλι µε τον τρόπο που ακολουθεί: πρώτα εξα

σφαλίστε µία κλωστή από κόκκινο µετάξι που είναι

γνεσµένο προς τ' αριστερά αντί δεξιά. Έπειτα, τοπο

θετήστε στο έδαφος δώδεκα σταυρούς από φύλλα

δάφνης και ετοιµάστε µια µεγάλη λωρίδα από και

νούργιο λευκό χαρτί. Σχεδιάστε µε µια πένα που δεν

έχει χρησιµοποποιηθεί ποτέ πριν, τους χαρακτήρες και

τα σύµβολα, όπως φαίνονται στο δεύτερο κύκλο.

Τυλίξτε τη χάρτινη λωρίδα µαζί µε την κόκκινη µεταξωτή κλωστή και καρφιτσώστε τα επάνω στα φύλλα

της δάφνης. Έξω απ' αυτόν τον δεύτερο κύκλο,

φτιάξτε έναν τρίτο επίσης από αχρησιµοποίητη περ

γαµηνή και καρφιτσώστε τον επάνω σε δώδεκα

σταυρούς από αγιασµένα κλαδιά φοίνικα. Αφού τε

λειώσετε µε τους τρεις κύκλους, µπείτε στο χώρο

τους...

Τώρα, για να εξασφαλίσετε επιτυχία, κάντε τα

πάντα σύµφωνα µε την περιγραφή και, αφού διαβά

σετε την ιερή επίκληση, προφέρετε το όνοµα του

Πνεύµατος που επιθυµείτε να εµφανιστεί. Είναι α

παραίτητο να προφέρετε το όνοµα πολύ καθαρά.

Πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη σας την ηµέρα και

την ώρα, γιατί η επίκληση κάθε Πνεύµατος µπορεί

να γίνει µόνο σε συγκεκριµένο χρόνο.»

Modus Operandi για την επίκληση Πνευµάτων

Το κείµενο που ακολουθεί είναι απόσπασµα από το

βιβλίο The Book of Magic Science, χειρόγραφο το ο


14/16


15/16

Είδος Συµβολαίου µε Πνεύµα

τεθέντος εν ισχύϊ το 1873

Εγώ, ο ΧΧΧΧΧ, ιεραρχικό Πνεύ

µα και Απεσταλµένος του ηγε

µονεύοντος και εξουσιάζοντος Πνεύµατος του Γιούπιτερ(1), επί

τούτω διαπιστευµένος από τον ∆ηµι

ουργό όλων των ορατών και αοράτων

όντων, ορκίζοµαι και υπόσχοµαι και

προσφέρω την πίστη και την αλήθεια

µου σε σένα, ενώπιον και παρόντος

του Μεγάλου Ιεχωβά(2), καθώς και ε

νώπιον όλης της Ιεραρχίας και των

κατοίκων των Ουρανών, και ορκίζοµαι

σε όλα τα Ιερά Ονόµατα του Θεού και

επί τούτω συνδέοµαι µετά σου διά των

περιεχοµένων του Ιερού Πνεύµατος

του Θεού, δια της Ενσαρκώσεως, του

Θανάτου και του Πάθους και δια της

αναστάσεως και δια της ενδόξου

Αναλήψεως του Ιησού Χριστού(3), δι'

όλων των ιερών καθοσιώσεων, δια της

Φιλευσπλαχνίας του Θεού, δια της

∆όξης των Ευδαιµονιών του Ουρανού,

δια της Αφέσεως Αµαρτιών και δια

της Ελπίδος της Αιωνίου Σωτηρίας,

δια της Μεγάλης Ηµέρας της

Κρίσεως, δια πάντων των Αγγέλων,

των Αρχαγγέλων, των Σεραφείµ, των

Χερουβείµ, των Εξουσιών, των Θρό

νων, των Κυριοτήτων, των ∆υνάµεων και των Αρετών, καθώς και δια πάσης της υπολοίπου πάσης ευ

λογηµένης και ενδόξου Ιεραρχίας των Ουρανών(4), δια πάντων των Αστερισµών του Ουρανού και

δι' όλων ∆υνάµεων και Αρετών, ας επεκλήθην πρότερον, και δι' οιουδήποτε ιερού και προσδετικού,

(χαρακτήρος) και υπόσχοµαι και συνοµολογώ σε σένα ότι θα εµφανίζοµαι, έρχοµαι και προστρέχω

σε σένα εν παντί τόπω και καιρώ, καθ' όλας τας ώρας τας ηµέρας και στιγµάς, από του νυν και άχρι

του της ζωής σου πέρατος, οπουδήποτε και αν µε καλείς µε το όνοµα µου µε την αρχή υπηρεσία

µου, και ότι θα έλθω σε εσέ εις όποιον µορφήν συ επιθυµείς, είτε ορατής, είτε όχι, καθώς και ότι θα

ανταποκριθώ εις όλας σου τας επιθυµίας και θα δώσω µαρτυρίαν επ' αυτού, επικαλούµενος όλας τα

δυνάµεις των Ουρανών να µαρτυρήσουν περί τούτου.

Έχω επί τούτω προσυπογράψει και επικυρώνω την σφραγίδα και χαρακτήρα µου προς σε.

Αµήν. (5)

ΣΧΟΛΙΑ

1. ∆ιατηρούµε στα ελληνικά τη λατινική προφορά του

ονόµατος του βασικού ρωµαϊκού θεού, διότι, όσο και

αν αυτός ήταν αντίστοιχος του ελληνικού ∆ία, ο τε

λευταίος ήταν άλλη θρησκευτική οντότητα, η οποία

απέληξε να γίνει και διαφορετική πνευµατική οντό

τητα. Αν το Πνεύµα ήθελε να αναφερθεί στην πνευ

µατική οντότητα του ∆ία, θα έγραφε στα λατινικά

Zeus, πράγµα το οποίο βεβαίως δεν συµβαίνει.

2. ∆ιατηρείται στο κείµενο η εβραϊκή γραφή του


16/16

Τετραγράµµατου, δηλαδή των τεσσάρων συµφώνων,

τα οποία στοιχειοθετούν τη γραφή του ονόµατος του

Γιαχβέ. Είναι εµφανής η διάκριση ισχύος µεταξύ του

εβραϊκού και του ρωµαϊκού θεού, καθώς ο ρωµαϊκός

Γιούπιτερ κατατάσσεται από το Πνεύµα στην κατη

γορία των Πνευµάτων, ενώ ο Γιαχβέ περιγράφεται

ως ο Υπέρτατος Θεός µε το όνοµά του ως αναγκαστικώς αναλλοίωτο.

3. Αναφορά στον Ιησού ως ΧριστόΜεσσία και θεό

του Χριστιανισµού. Αποδεκτός ως θεός (αφ' ης στιγ

µής χρησιµοποιείται ο όρος "ενσάρκωση" στο κείµε

νο), ο Ιησούς Χριστός όµως αναφέρεται ως τρίτο και

όχι δεύτερο πρόσωπο της Τριάδας του

Χριστιανισµού, πράγµα το οποίο είναι µία ιδιαιτερό

τητα µέσα στο ευρύτερο πλαίσιο αποδοχής της υπό

στασης του Χριστιανισµού.

4. Σαφής ένδειξη επιβίωσης και αποδοχής θεωριώνεντασσοµένων σε ύστερους Γνωστικισµούς (µετά

τον 4ο αιώνα). Για το αυθεντικό χριστιανικό δόγµα

αυτή η αναφορά είναι αιρετική ως πανθεϊστική και

νεοπλατωνική νεοπυθαγόρεια.

5. Μένει να δούµε τι θέλει να κάνει και ποιος όντως

είναι ο ΧΧΧΧΧ δηλαδή «το πνεύµα (ο "θεός") της

Πύλης», όπως σηµαίνει το όνοµα του. Από το ίδιο το

κείµενο συνάγεται πως το Πνεύµα αυτό ορκίζεται ό

τι θα βοηθήσει τον άνθρωπο συνεργάτη του, µε όρ

κους επίκλησης ανωτ

Date post:	06-Jul-2018
Category:	Documents
Upload:	athena
View:	228 times
Download:	0 times

Trito Mati Entheto 71 - H Epafi Me Enan Kosmo Dinamis Kai Oi Kanones Pou Tin Diepoun

Documents