The Golden Record Both Voyager spacecrafts carry a greeting to any form of life, should that be encountered. The message is carried by a phonograph record - a 12-inch gold-plated copper disk containing sounds and images selected to portray the diversity of life and culture on Earth. A committee chaired by Carl Sagan of Cornell University selected the contents of the record for NASA. Dr. Sagan and his associates assembled 115 images and a variety of natural To this they added musical selections from different cultures and eras, and spoken greetings from Earth-people in fifty-five languages. sounds.

Η Χρυσή Εγγραφή Και τα δύο διαστημόπλοια Voyager μεταφέρουν ένα χαιρετισμό για την κάθε μορφή ζωής, που τυχόν συναντηθεί. Το μήνυμα είναι καταγραμμένο σε ένα δίσκο φωνογράφου - ένα δίσκο επιχρυσωμένου χαλκού 12 ιντσών που περιέχει ήχους και εικόνες που έχουν επιλεχθεί για να απεικονίσουν την ποικιλομορφία της ζωής και του πολιτισμού στη Γη. Τα περιεχόμενα του δίσκου επιλέχθηκαν για τη NASA από μια επιτροπή υπό την προεδρία του Καρλ Σαγκάν του Πανεπιστημίου Cornell. Ο Δρ Σαγκάν και οι συνεργάτες του συναρμολογούνται 115 εικόνες και μια ποικιλία από φυσικούς ήχους. Σε αυτό πρόσθεσαν μουσικές επιλογές από διαφορετικούς πολιτισμούς και εποχές, και προφορικούς χαιρετισμούς από τους ανθρώπους της Γης σε πενήντα πέντε γλώσσες.

Επισκόπησις αποστολής- Ταξίδι Διαστρικής Αποστολής (VIM) Τα δίδυμα διαστημόπλοια Voyager 1 και 2 εξερευνούν εκεί όπου τίποτα από την Γη έχει πετάξει πριν. Συνεχίζοντας το περισσότερο από -37- χρόνια ταξίδι τους από την ημέρα της εκτοξεύσεώς των το 1977, το καθένα είναι τόσο πολύ πιο μακριά από τη Γη και τον ήλιο από ότι ο Πλούτων. Τον Αύγουστο του 2012, ο Voyager 1 έκανε την ιστορική είσοδο στο διαστρικό διάστημα, η περιοχή μεταξύ των άστρων, που γεμίζουν με υλικό που εκτινάσσεται από το θάνατο των κοντινών αστεριών πριν από εκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες ελπίζουν να μάθουν περισσότερα για την περιοχή αυτή, όταν το Voyager 2, στο 'heliosheath» - το εξωτερικό στρώμα της ηλιόσφαιρας, όπου ο ηλιακός άνεμος επιβραδύνεται από την πίεση του διαστρικού μέσου - φτάσει επίσης στο διαστρικό διάστημα. Και τα δύο διαστημικά σκάφη εξακολουθούν να στέλνουν επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με το περιβάλλον τους μέσω του Deep Space Network, ή DSN.

Mission Overview-Voyage Interstellar Mission (VIM) The twin Voyager 1 and 2 spacecraft are exploring where nothing from Earth has flown before. Continuing on their more-than-37-year journey since their 1977 launches, they each are much farther away from Earth and the sun than Pluto. In August 2012, Voyager 1 made the historic entry into interstellar space; the region between stars, filled with material ejected by the death of nearby stars millions of years ago. Scientists hope to learn more about this region when Voyager 2, in the “heliosheath" -- the outermost layer of the heliosphere where the solar wind is slowed by the pressure of interstellar medium -- also reaches interstellar space. Both spacecraft are still sending scientific information about their surroundings through the Deep Space Network, or DSN.

Στόχος ΑποστολήςΟ στόχος της αποστολής Voyager Interstellar (VIM) είναι η επέκταση της εξερεύνησης από την NASA του ηλιακού συστήματος πέρα από τη γειτονιά των εξωτερικών πλανητών στα εξωτερικά όρια της σφαίρας επιρροής του Ήλιου, και ενδεχομένως και πέρα από αυτή. Αυτή η εκτεταμένη αποστολή συνεχίζει να χαρακτηρίζει το περιβάλλον του εξωτερικού ηλιακού συστήματος και την αναζήτηση για το όριο της ηλιοπαύσης, τα εξωτερικά όρια του ηλιακού μαγνητικού πεδίου και προς τα έξω ροή του ηλιακού ανέμου. Η διείσδυση του ορίου της ηλιοπαύσης μεταξύ του ηλιακού ανέμου και του διαστρικού μέσου θα επιτρέψει να γίνονται μετρήσεις των διαστρικών πεδίων, των σωματιδίων και των κυμάτων χωρίς τον επηρεασμό τους από τον ηλιακό άνεμο.   Εκτόξευση Voyager-2 εκτοξεύθηκε στις 20 Αυγούστου 1977, από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, Φλόριντα πάνω σε ένα πύραυλο Τιτάν-Κενταύρου. Στις 5 Σεπτεμβρίου, εκτοξεύθηκε ο Voyager 1, επίσης, από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ και επί ενός πυραύλου Τιτάν-Κενταύρου.

Mission ObjectiveThe mission objective of the Voyager Interstellar Mission (VIM) is to extend the NASA exploration of the solar system beyond the neighborhood of the outer planets to the outer limits of the Sun's sphere of influence, and possibly beyond. This extended mission is continuing to characterize the outer solar system environment and search for the heliopause boundary, the outer limits of the Sun's magnetic field and outward flow of the solar wind. Penetration of the heliopause boundary between the solar wind and the interstellar medium will allow measurements to be made of the interstellar fields, particles and waves unaffected by the solar wind.   LaunchVoyager 2 launched on August 20, 1977, from Cape Canaveral, Florida aboard a Titan-Centaur rocket. On September 5, Voyager 1 launched, also from Cape Canaveral aboard a Titan-Centaur rocket.

Το δίκτυο εξωδιαστήματος (DSN) υποστηρίζει αποστολές της NASA καθώς και αποστολές έξω από αυτήν που διερευνούν τα πλέον απομακρυσμένα σημεία του ηλιακού μας συστήματος. Το DSN έχει τρεις επίγειους σταθμούς που εντοπίζονται με περίπου 120 μοίρες διαφορά μεταξύ των στην υδρόγειο (120 + 120 + 120 = 360). Έτσι εξασφαλίζεται η επικοινωνία κάθε δορυφόρου στο εξωδιάστημα τουλάχιστον με έναν επίγειο σταθμό ανά πάσα στιγμή. Οι επίγειοι σταθμοί επίσης επικοινωνούν με τους δορυφόρους προκειμένου να εισαγάγουν διορθώσεις στην πορεία τους, για την ενημέρωση του λογισμικού των και της αλλαγής στον τρόπο των διεξαγόμενων επιστημονικών παρατηρήσεων.

The Deep Space Network (DSN) supports NASA and non-NASA missions that explore the furthest points of our solar system. The DSN has three ground stations located approximately 120 degrees apart on Earth (120 + 120 + 120 = 360). This is to ensure that any satellite in deep space is able to communicate with at least one station at all times. The ground stations also communicate with satellites in order to initiate course corrections, provide software updates, and alter the way scientific observations are made

Planetary TourBetween them, Voyager 1 and 2 explored all the giant planets of our outer solar system, Jupiter, Saturn, Uranus and Neptune; 48 of their moons; and the unique system of rings and magnetic fields those planets possess. Closest approach to Jupiter occurred on March 5, 1979 for Voyager 1; July 9, 1979 for Voyager 2.Closest approach to Saturn occurred on November 12, 1980 for Voyager 1; August 25, 1981 for Voyager 2.Closest approach to Uranus occurred on January 24, 1986 by Voyager 2.Closest approach to Neptune occurred on August 25, 1989 by Voyager 2.

Πλανητική Περιήγησις Μεταξύ των, ο Voyager 1 και 2 εξερευνούν όλους τους γιγάντιους πλανήτες του ηλιακού μας εξωτερικού συστήματος, Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα’ 48 από τα φεγγάρια τους’ και το μοναδικό σύστημα των δακτυλίων και μαγνητικών πεδίων που εκείνοι οι πλανήτες διαθέτουν. Πλησιέστερη προσέγγιση του Δία έλαβε χώρα στις 5 Μαρτίου 1979 από το Voyager 1, και στις 9 Ιουλίου του 1979 για το Voyager 2. Πλησιέστερη προσέγγιση με τον Κρόνο συνέβη στις 12 του Νοέμβρη του 1980 για τον Voyager 1, και 25 Αυγούστου 1981 για τον Voyager 2. Πλησιέστερη προσέγγιση με τον Ουρανό συνέβη στις 24 Ιανουαρίου του 1986 από τον Voyager 2. Πλησιέστερη προσέγγιση στον Ποσειδώνα συνέβη στις 25 Αυγούστου 1989 από τον Voyager 2.

Termination ShockVoyager 1 crossed the termination shock in December 2004 at about 94 AU from the Sun while Voyager 2 crossed it in August 2007 at about 84 AU. Both spacecraft are now exploring the Heliosheath.The termination shock is the boundary marking one of the outer limits of the Sun's influence, and is one boundary of the Solar System. heliosheath (plural heliosheaths) (astronomy) A zone between the termination shock and the heliopause, in the heliosphere, at the outer border of the Solar System, where the solar wind is dramatically slower than within the termination shock.

Τερματικός ΚραδασμόςVoyager 1 διέσχισε το όριο του τερματικού κραδασμού τον Δεκέμβριο του 2004 σε περίπου 94 AU από τον ήλιο ενώ το Voyager 2 τον διέσχισε τον Αύγουστο του 2007, σε περίπου 84 AU. Τα δύο διαστημόπλοιο εξερευνούν τώρα το Heliosheath. Το σοκ τερματισμού είναι το όριο σήμανσης ενός από τα εξωτερικά όρια της ηλιακής επιρροής, και είναι ένα σύνορο του ηλιακού συστήματος. heliosheath (πληθυντικός heliosheaths) (αστρονομία) A ζώνη μεταξύ του τερματικού κραδασμού και της ηλιόπαυσης, στην ηλιόσφαιρα, στα εξωτερικά σύνορα του ηλιακού συστήματος, όπου ο ηλιακός άνεμος είναι δραματικά πιο αργός από ότι μέσα από τον τερματικό κραδασμό.

Η θέσις των Voyagers τον Νοέμβριο 2015

– Voyager’s position at November 2015