T.C
SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ
FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
ATMOSFERİK BASINÇ MİKRODALGA PLAZMASININ
KARAKTERİSTİĞİ
Ferhat BOZDUMAN
Danışman: Doç. Dr. Lütfi ÖKSÜZ
YÜKSEK LİSANS TEZİ
FİZİK ANABİLİM DALI
ISPARTA – 2012
TEZ ONAYI
Ferhat BOZDUMAN taralından hazırlanan “Atmosferik Basınç Mikrodalga
Plazmasının Karakteristiği” adlı tez çalışması aşağıdaki jüri tarafından oy birliği /
oy çokluğu ile Süleyman Demirci Üniversitesi Fizik Anabilim Dalı’nda YÜKSEK
LİSANS TEZİ olarak kabul edilmiştir.
Danışman : Doç. Dr. Lütfi ÖKSÜZ Süleyman Demirel Üniversitesi Fizik Anabilim Dalı
Jüri Üyeleri :
Prof. Dr. Ayşegül UYGUNSüleyman Demirel Üniversitesi Kimya Anabilim Dalı
Prof. Dr. Nazım UÇAR
Süleyman Demirel Üniversitesi Fizik Anabilim Dalı
Prof. Dr. Mehmet Cengiz KAYACAN Enstitü Müdürü
Not: Bu tezde kullanılan özgün ve başka kaynaktan yapılan bildirişlerin, çizelge, şekil ve fotoğrafların kaynak gösterilmeden kullanımı, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunundaki hükümlere tabidir.
ĠÇĠNDEKĠLER
ĠÇĠNDEKĠLER ........................................................................................................... i
ÖZET ........................................................................................................................... ii
ABSTRACT ............................................................................................................... iii
TEġEKKÜR .............................................................................................................. iv
ġEKĠLLER DĠZĠNĠ ................................................................................................... v
ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ .......................................................................................... viii
SĠMGELER DĠZĠNĠ ................................................................................................. ix
1. GĠRĠġ ...................................................................................................................... 1
2. KAYNAK ÖZETLERĠ .......................................................................................... 3
2.1. Plazmanın Tanımı ................................................................................................. 3
2.2. Plazmanın Sınıflandırılması .................................................................................. 3
2.3. Mikrodalgalar ........................................................................................................ 6
2.4. Mikrodalgaların Üretilmesi ................................................................................... 8
2.5. Mikrodalgaların İletilmesi ve Dalga Kılavuzları .................................................. 9
2.6. Dikdörtgen Dalga Kılavuzlarında Modlar .......................................................... 12
2.7. Atmosferik Basınçta Mikrodalga Plazmasının Oluşturulması ............................ 14
2.8. Plazmanın Optik Metotla Karakteristiğinin Yapılması ....................................... 22
2.9. Atmosferik Basınçta Mikrodalga Plazmasının Uygulamaları............................. 27
3. MATERYAL VE YÖNTEM ............................................................................... 29
3.1. Materyal .............................................................................................................. 29
3.2. Yöntem ................................................................................................................ 40
4. ARAġTIRMA BULGULARI .............................................................................. 50
4.1. Atmosferik Basınç Mikrodalga Plazmasının Deneysel Bulguları ...................... 50
5. TARTIġMA VE SONUÇ ..................................................................................... 59
6. KAYNAKLAR ..................................................................................................... 62
ÖZGEÇMĠġ .............................................................................................................. 65
ii
ÖZET
Yüksek Lisans Tezi
ATMOSFERĠK BASINÇ MĠKRODALGA PLAZMASININ
KARAKTERĠSTĠĞĠ
Ferhat BOZDUMAN
Süleyman Demirel Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü
Fizik Anabilim Dalı
DanıĢman: Doç. Dr. Lütfi ÖKSÜZ
Günümüzde atmosferik basınçta üretilen plazmaların uygulamalarda etkin sonuçlar
vermesi ve kurulumunun vakum plazması sistemlerinden kolay ve ekonomik olması
bu sistemlere olan ilgiyi büyük bir hızla çekmektedir. Bu tez çalışmasında plazmanın
karakteristiğini belirlemek için soğuk bir plazma olan atmosferik basınçta
mikrodalga plazması kullanılmıştır.
Mikrodalga olarak 2,45GHz frekansında ve 850W gücünde sürekli modlu
mikrodalgalar kullanılmıştır. Üretilen mikrodalgalar sabit güç ve sabit frekanstadır.
Oluşturulan mikrodalgaları kontrol etmek ve kullanmak için dikdörtgen tipli dalga
kılavuzu kullanılmıştır. Atmosferik basınçta plazmayı oluşturmak için yüksek
sıcaklıklara dayanıklı ve yalıtkan olan farklı çaplardaki kuvars tüpler ayrı ayrı
dikdörtgen dalga kılavuzunda elektrik alanın maksimum olduğu noktaya
yerleştirilerek ve içinden değişik tiplerde gazlar geçirilerek elde edilmiştir.
Oluşturulan farklı plazmaların karakteristiklerini belirlemek için optik salınım
spektrometresi (OES), ICCD kamera, termokupl kullanılmıştır. Bu cihazlar
yardımıyla oluşturulan plazmaların gaz sıcaklığı, elektron sıcaklığı, elektron
yoğunluğu, plazmanın zamana ve konuma bağlı fiziksel hareketleri ve uzunluğu
incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Atmosferik basınç, jet, mikrodalga, plazma, dalga kılavuzu,
karakteristik.
2012, 75 sayfa
iii
ABSTRACT
M.Sc. Thesis
CHARACTERISTIC OF ATMOSPHERIC PRESSURE MICROWAVE
PLASMAS
Ferhat BOZDUMAN
Suleyman Demirel University
Graduate School of Applied and Natural Sciences
Physics Department
Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Lütfi ÖKSÜZ
Nowadays atmospheric pressure plasmas, produced without vacuum systems for
effective, easy and economical applications, rapidly attracted a large interest. This
thesis characterizes cold microwave plasmas at atmospheric pressure.
Microwaves in continuous modewere generated by a magnetron at constant power of
850W and constant frequency of 2.45 GHz.The generated microwaves channeled
through a rectangular waveguide are used to ignite and maintain plasma. Due to high
temperature of microwave plasma at atmospheric pressure, resistant and insulating
quartz tubes of different diameters were used to confine plasma. The quartz tube was
placed atthe pointof maximum electric field in a separate end-section of rectangular
waveguide. Plasmas were obtained inside of tubes where various types of gases were
flowing. Plasmas’ characteristics were investigated by optical emission spectrometry
(OES), Intensified Charge Coupled Device(ICCD) camera and thermocouples.Gas
temperature of plasmas generated using these devices, the electron temperature, the
electron density of plasma,space and time distribution of plasmas were analyzed.
Key Words: Atmospheric pressure, jet, microwave, plasma, waveguide,
characteristic.
2012, 75 pages
iv
TEġEKKÜR
Bu tez çalışmamda her zaman yanımda olan her türlü konuda yardımını esirgemeyen,
maddi ve manevi desteğiyle çalışmamın aksatılmadan yürümesine yardımcı olan
teşekkürlerimin yetersiz kalacağı saygıya laik değerli danışman Hocam Doç. Dr.
Lütfi ÖKSÜZ’ e en içten şükranlarımı sunarım.
Tez çalışmamda sürekli yanımda olan ve çalışmalarımın yürümesinde büyük katkısı
olan, gerek bilimsel konularda gerek sosyal konularda her türlü bilgisini esirgemeden
ortaya sunan ayrıca beyin fırtınası ortamını sağlayan değerli Hocam Arş. Gör. Dr. Ali
GÜLEÇ’ e teşekkür ederim. Tez aşamasından önce ve sonra yardımlarını
esirgemeyen ve beni motive eden değerli arkadaşlarım Erdoğan TEKE ve Taner
AKTAN’ a teşekkür ederim.
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Kimya Bölümü öğretim
üyesi Hocam Prof. Dr. Ayşegül UYGUN’a ortak çalışmalardaki destekleri ve
motivasyonları için minnetlerimi sunarım. Amerika’da Wisconsin Üniversitesi Fizik
Mühendisliği bölümünde görevli olan Sorin Manolache’ye tez çalışmam ile ilgili
fikirlerinden ve yol göstericiliğinden dolayı teşekkürlerimi sunarım.
3081-YL-12 numaralı proje ile tezimi finansal olarak destekleyen Süleyman Demirel
Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi’ ne teşekkür ederim.
Üzerimde hiçbir emeğini ve dualarını esirgemeyen, her zaman beni yalnız
bırakmayan, tez çalışmamın bütün safhasında bana uğur veren annem Kudret
BOZDUMAN’ a, her zaman ilgisini üzerimden çekmeyen, beni anlayışlı karşılayan,
üzerimdeki hakkını hiç zaman ödeyemeyeceğim babam Murat BOZDUMAN’ a
teşekkür ederim. Ayrıca her türlü konuda maddi ve manevi desteklerini esirgemeyen
abim Ferdi BOZDUMAN’ a teşekkür ederim.
Ferhat BOZDUMAN
ISPARTA, 2012
v
ġEKĠLLER DĠZĠNĠ
Şekil 2. 1. Sıcaklıklara ve Parçacık enerjilerine göre maddenin dört hali ................... 3
Şekil 2. 2. Doğal ve laboratuvar plazmalarının elektron yoğunluğuna ve elektron
sıcaklığına göre sınıflandırılması ................................................................ 4
Şekil 2. 3.Kullanım alanlarına ve elektron parametrelerine göre plazmaların
sınıflandırılması. ......................................................................................... 6
Şekil 2. 4.Elektromanyetik Spektrum .......................................................................... 7
Şekil 2. 5. Standart bir magnetronun bileşenleri .......................................................... 9
Şekil 2. 6. Dikdörtgen, silindirik ve eliptik dalga kılavuzları .................................... 10
Şekil 2. 7. Dikdörtgen dalga kılavuzunda TE ve TM modlarının görünüşü .............. 13
Şekil 2. 8.Dikdörtgen dalga kılavuzlarında görülen dalga modları ........................... 14
Şekil 2. 9.Mikrodalga deşarjlarını oluşturmak için kullanılan reaktörler. a) Klasik
dikdörtgen dalga kılavuzu metodu, b) Yavaş dalga metodu ..................... 16
Şekil 2. 10.Dikdörtgen dalga kılavuzuyla deşarj oluşturma sisteminin bileşenleri; 1)
Dalga kılavuzu, 2) Yalıtkan tüp, 3) Plazma .............................................. 16
Şekil 2. 11.Dalga kılavuzunda TE10 modu tarafından sürdürülen deşarj; a) Deşarj
tüpünün kesit alanı ve plazma bölgesi, b) Geniş duvar boyunca elektrik
alan çizgilerinin dağılımı .......................................................................... 17
Şekil 2. 12. Ateşleme sistemli mikrodalga plazması üreteci ...................................... 18
Şekil 2. 13. Dalga kılavuzunda çeyrek dalga kısmının üstten görünüşü;
a) Manyetik alan çizgileri, b) Elektrik alan yoğunluğu .......................... 19
Şekil 2. 14. Argon gazı kullanılarak filamenter deşarjın oluşum aşamaları; a)
Deney düzeneği, b) 5lt/dk argon kullanılarak oluşturulan filamenter
deşarj ......................................................................................................... 20
Şekil 2. 15. Argon plazmasının farklı akış miktarlarında moleküler gazlarla
karıştırılması; a) 5lt/dk Ar+N2, b) 5lt/dk Ar+O2, c) 5lt/dk Ar+CO2,
d) 5lt/dk Ar+CH4 ...................................................................................... 21
Şekil 2. 16. Elektrot sistemli mikrodalga plazması üreteci (Patel at al., 1987) ......... 22
Şekil 2. 17. Ocean Optics HR4000 yüksek çözünürlüklü spektrometre bileşenleri;
1) SMA bağlantısı, 2) kesit, 3) filtre, 4) yön verici ayna, 5) ızgara, 6)
odaklayıcı ayna, 7) L2 detektör toplama lensleri, 8) CCD detektör ......... 23
Şekil 2. 18.Argon plazmasına ait Boltzmann dağılımı grafiği ................................... 24
Şekil 2. 19. Argon plazmasının elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan
spektrum çizgileri ...................................................................................... 24
Şekil 2. 20.FWHM değerinin spektral çizgi üzerindeki konumu............................... 25
Şekil 2. 21. Atmosferik basınçta hava+su buharı plazması ....................................... 26
vi
Şekil 2. 22. 0,8mm kalınlığındaki yumuşak çeliğin mikrodalga plazması ile
kesilmiş hali .............................................................................................. 27
Şekil 3. 1. Mikrodalga plazmasının karakteristiğinin yapılması için kurulan deney
düzeneğinin şematik gösterimi .................................................................. 29
Şekil 3. 2.Kuvars tüpün dalga kılavuzundaki pozisyonu ........................................... 30
Şekil 3. 3. Panasonic 2M210-M1 model 2,45GHz 850W sürekli modlu hava
soğutmalı magnetronun izolasyon kutusu ................................................. 30
Şekil 3.6. Astex LS model su soğutmalı mikrodalga soğurucu ................................. 32
Şekil 3.7. Astex CS2 model 3 portlu sirkülatör ......................................................... 32
Şekil 3.8. Astex model L bentler ................................................................................ 33
Şekil 3.9. Astex TS model 3 kontrollü empedans uyumlayıcı ................................... 33
Şekil 3. 10.El yapımı duran dalga oluşturucu pirinç dalga kılavuzu ......................... 34
Şekil 3. 11. Aynı uzunluktaki ve farklı çaplardaki şeffaf kuvars tüpler .................... 34
Şekil 3. 12.Alan 50D-1 model radyo frekans dedektörü ............................................ 35
Şekil 3. 13. Plasma-Therm model mikrodalga yansımaölçer galvanometre ve
dijital multimetre ....................................................................................... 35
Şekil 3. 14.Dwyer RMA 22 SSV model akışkan metre ............................................. 36
Şekil 3. 15.Plazma oluşturmak için kullanılan yüksek saflıktaki gazlar .................... 36
Şekil 3. 16.Andor DH5H7 model 18mm ICCD kamera ............................................ 37
Şekil 3. 17. Stanford DG535 model 4 kanallı dijital geciktirme jeneratörü .............. 37
Şekil 3. 18. Tektronix TDS 7104 model 4 kanallı dijital dokunmatik fosfor
osiloskop ................................................................................................... 38
Şekil 3. 19. Philip Harris model 0-25V ayarlanabilir AC-DC seçenekli güç
kaynağı ...................................................................................................... 38
Şekil 3. 20.ICCD kameranın çalıştırılması için kurulan deney düzeneği .................. 39
Şekil 3. 21.Ocean Optics HR4000 model 3 girişli yüksek çözünürlüklü
(200-1100) nm aralıklı spektrometre ........................................................ 39
Şekil 3. 22. Çift kanallı K tipi termokupl metre ve probu.......................................... 40
Şekil 3. 23.Kuvars tüpün yerleştirildiği dikdörtgen dalga kılavuzunun üstten
görünüşü .................................................................................................... 41
Şekil 3. 24.Yarım dalga doğrultuculu gerilim katlayıcı devresi ................................ 41
Şekil 3. 25.Dikdörtgen tipli dalga kılavuzunun önden görünüşü ............................... 43
Şekil 3. 26.WR-284 tipi dikdörtgen dalga kılavuzunda TE10 modundaki elektrik
alanın bilgisayar ortamında yapılan modellemesi ..................................... 45
Şekil 3. 27.Dikdörtgen dalga kılavuzunda TE10 modunun şematik görüntüsü .......... 45
Şekil 3. 28. Yansımanın maksimum ve minimum olduğu değerlerin ekran
görüntüsü ................................................................................................... 46
vii
Şekil 3. 29. Termokupl yardımıyla plazma gazının sıcaklığının iki farklı noktadan
ölçülmesi ................................................................................................... 47
Şekil 3. 30. Atmosferik basınçtaki argon plazmasında filamenter deşarjın oluşumu 49
Şekil 3. 31.Atmosferik basınçtaki helyum plazmasında parlak deşarjın oluşumu ..... 49
Şekil 4. 1.Dış çapı 12,7 mm ve 7 mm olan kuvars tüpler kullanılarak farklı gaz
akışı miktarlarında elde edilen argon plazmasının resimleri .................... 51
Şekil 4. 2.Dış çapı 12,7 mm ve 7 mm olan kuvars tüp kullanılarak farklı gaz akışı
miktarlarında elde edilen helyum plazmasının resimleri .......................... 51
Şekil 4. 3.10 lt/dk helyum gazı kullanılarak elde edilen plazmanın oluşumunu ve
zaman içerisindeki gelişimini gösteren ICCD kamera resimleri .............. 52
Şekil 4. 4.ICCD kameranın fotoğraf çekimi esnasındaki osiloskop görüntüsü ......... 53
Şekil 4. 5. Helyum plazması için alınan optik salınım spektrumu ............................. 53
Şekil 4. 6.Argon plazması için alınan optik salınım spektrumu ................................ 55
Şekil 4. 7. Helyum plazması için Boltzmann dağılımı grafiği ................................... 57
Şekil 4. 8. Argon plazması için Boltzmann dağılımı grafiği...................................... 58
Şekil 5. 1. Argon plazmasının farklı gaz akışı miktarlarındaki uzunluklarının
karşılaştırılması ......................................................................................... 60
Şekil 5. 2. Helyum plazmasının farklı gaz akışı miktarlarındaki uzunluklarının
karşılaştırılması ......................................................................................... 61
viii
ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ
Çizelge 2. 1. Frekans aralıklarına göre plazma tipleri ................................................. 5
Çizelge 2. 2.Plazma oluşumda kullanılan ve standart kabul edilen radyo dalgaları .... 7
Çizelge 2. 3.Frekanslarına göre mikrodalgaların tanımlandırılması ve kullanıldığı
yerler ....................................................................................................... 8
Çizelge 2. 4. Frekans aralıklarına göre dalga kılavuzlarının ölçüleri ve tipleri ......... 11
Çizelge 3.1. Uluslararası standartlarda kullanılan dikdörtgen dalga kılavuzları ve
ölçüleri .................................................................................................. 42
Çizelge 4. 1. Farklı akış ve farklı çaplardaki deşarj tüpleri kullanılarak oluşturulan
helyum plazmalarının uzunlukları ........................................................ 50
Çizelge 4. 2. Farklı akış ve farklı çaplardaki deşarj tüpleri kullanılarak oluşturulan
argon plazmalarının uzunlukları ........................................................... 50
Çizelge 4. 3.Helyum plazmasının elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan
NIST verileri ......................................................................................... 56
Çizelge 4. 4.Argon plazmasının elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan
NIST verileri ......................................................................................... 57
Çizelge 4. 5. Helyum ve Argon plazmalarının gaz sıcaklıkları, elektron
sıcaklıkları ve elektron yoğunluklarının gösterilmesi ........................... 58
Çizelge 5. 1. Helyum ve argon plazmasının elektron sıcaklığı, elektron yoğunluğu ve
gaz sıcaklığının karşılaştırılması ........................................................... 59
ix
SĠMGELER DĠZĠNĠ
ε Boş uzayın elektriksel geçirgenliği
λ Havadaki dalga boyu
µ Boş uzayın manyetik geçirgenliği
λg Kılavuz dalga boyu
λc Kesme dalga boyu
fc Kesme frekansı
In Emisyon çizgisi şiddeti
gk İstatiksel genişlik
Ak Taban durumuna geçiş olasılığı
Ek Uyarılmış enerji seviyesi
c Işık hızı
h Planck sabiti
Te Elektron sıcaklığı
Tg Gaz sıcaklığı
kB Boltzmann sabiti
f Frekans
GHz Gigahertz
MHz Megahertz
ms Milisaniye
AC Alternatif akım
DC Doğru akım
K Kelvin
w Elektron etki parametresi
ne Elektron yoğunluğu
me Elektronun kütlesi
V Gaz hacmi
ω Açısal frekans
e Elektronun yükü
1
1. GĠRĠġ
Maddenin katı, sıvı, gaz ve plazma olmak üzere 4 hali vardır. Bunlar arasındaki en
belirgin fark sahip oldukları enerjidir. Maddeye enerji verilerek sırasıyla katı sıvı gaz
ve plazma hali elde edilebilir ya da tersi yapılarak plazma halinden gaz sıvı ve katı
hale geçiş yapılabilir. Enerji kaynağı elektrik olabileceği gibi, ısıl veya ışın kökenli
de olabilir (Kutlu vd., 2003; Wintenberg at al.,2006). Genellikle ‘iyonize olmuş gaz’
olarak tanımlanan plazma; elektronlar, iyonlar, nötr parçacıklar, fotonlar ve uyarılmış
parçacıklar içerir. Plazma fiziği bu parçacıkların ortak davranışını açıklamaya çalışır.
Her iyonize gaz plazma olarak tanımlanamaz. Tabiiki her gazda bazı küçük
iyonizasyon derecesi daima vardır (Chen, 1984). Her yüklü parçacığın bulunduğu
iyonize olmuş sistemlere plazma denilmez. Plazmanın en önemli özelliklerinden biri;
sanki yüksüz olmasıdır. Yani, artı ve eksi elektrik yüklü parçacıklar birbirinden
bağımsız hareket ederken, sistemin bütünüyle sanki yüksüz olmasıdır. Bunun yanı
sıra, bir sistemin plazma olabilmesi için birim hacim içinde yeteri kadar plazma
yoğunluğu bulunması gerekir. Sistem yüzsüzlükten uzaklaştıkça plazma tanımından
da uzaklaşır (Öksüz, 2001).
‘Plazma’ terimi biyolojideki plazma teriminden esinlenilerek ilk olarak 1928’de
Irving Langmuir tarafından kullanılmıştır (Roth, 1995). Plazma, kısmen uyarılmış
gaz, elektronlar, pozitif-negatif iyonlar, radikaller ve çeşitli uyarılmış atom
moleküllerdir (Kieft vd., 2004). Tüm yıldızlar plazmadan oluşur ve yıldızlar arası
uzay plazmayla doludur yani evrenin % 99’u plazma halindedir (Chen, 1984).
Plazmalar oluşturuldukları ortamın basınç değerine, sahip oldukları sıcaklığa,
kullanılan enerji kaynaklarına ve farklı yöntemler ile modifiye edilmelerine göre
sınıflandırılırlar. Plazma günlük hayatımızın her köşesinde mevcuttur. Örnekler
verecek olursak; güneş, yıldızlar, plazma TV’ler, plazma lambaları, kuzey ışıkları
gibi. Plazma endüstride yaygın olarak kullanılmaktadır. Metallerin kesiminde, yüzey
modifikasyonlarında, metalik ve metalik olmayan ince film kaplamalarda, tekstil
sanayisinde kumaşların boyanmasında, malzeme ayrıştırmada ve zenginleştirmede
plazmanın kullanım önemi çok büyüktür. Özellikle termal plazmaların katı ve sıvı
malzemelerin sterilizasyonunda ve yüzey aktivasyonunda kullanılması büyük bir
önem kazanmaktadır. Tabii ki plazma üretimi için kullanılan gazlarında hangi işlemi
2
yapmaya karar vermemizde büyük bir etkisi vardır. Sterilizasyon için genel olarak
oksijen gazı ya da farklı gazlarla karışımı kullanılmaktadır. Atmosferik basınçta
plazma üretilmesi daha kolay ve daha ekonomiktir. Özellikle yüksek frekanslarda
plazma elde edilmesi düşük frekanslı sistemlerden daha kolaydır. Mikrodalgalar
yardımı ile plazma elde edilmesi klasik elektrik deşarjına dayanmaktadır.
Mikrodalgalar oldukça yüksek frekans mertebesine sahiptirler. Mikrodalgaları bir
yere odaklamak yani kontrol altında tutup kullanmak için dalga kılavuzları
kullanılmaktadır. Dalga kılavuzları aynı zamanda mikrodalgaların dışarıya sızmasını
engeller.
Son zamanlarda mikrodalga plazması ile yapılan çalışmalar büyük bir titizlikle
sürmektedir. Süleyman Demirel Üniversitesi Plazma Araştırma Laboratuvarında
yapılan bu çalışma ile atmosferik basınçta mikrodalga plazmasının karakteristiği
incelenmiştir. Plazmanın optik, termal ve fiziksel özellikleri tanımlanmıştır.
3
2. KAYNAK ÖZETLERĠ
2.1. Plazmanın Tanımı
Fizik ve kimya biliminde plazma parçacıklarının bir kısmı veya tamamı iyonize
olmuş gaza denir (Luo at al., 1998). Maddenin 4 halinin parçacık enerjilerine ve
elektron sıcaklıklarına göre geçiş aralıkları Şekil 2.1.’de belirtilmiştir. Plazma hali en
genel şekilde, elektronlar, negatif ve pozitif yüklü iyonize olmuş küçük parçacıklar
ile nötr atom ve moleküllerinin oluşturduğu gaz ortamı olarak tanımlanabilir. Bu
tanım şekliyle, bildiğimiz madde hallerinden (katı, sıvı ve gaz) farklıdır (Inagaki,
1996).Son yıllarda bazı bilim adamları tarafından plazma, maddenin 4. hali olarak
tanımlanmaya başlanmıştır. Zira plazma ortamında maddenin diğer hallerinden farklı
olarak yüksek enerji seviyesinde ve aktif halde çok fazla elektron ve moleküller
bulunmaktadır (Grill, 1993).
Şekil 2. 1. Sıcaklıklara ve Parçacık enerjilerine göre maddenin dört hali (Grill, 1993)
2.2. Plazmanın Sınıflandırılması
Plazmalar bulundukları basınç değerlerine göre düşük basınç plazması (vakum) ve
yüksek basınç plazması (atmosferik), elektron sıcaklıklarına ve elektron
yoğunluklarına göre termodinamik dengede olan, yerel termodinamik dengede
olan(termal plazmalar) ve termodinamik dengede olmayan (termal olmayan)
plazmalar olarak sınıflandırılırlar (Souheng, 1982).
4
Şekil 2. 2. Doğal ve laboratuvar plazmalarının elektron yoğunluğuna ve elektron sıcaklığına
göre sınıflandırılması (Math, 2011)
Plazmaların elektron sıcaklığı ve elektron yoğunluklarına bakılarak termodinamik
durumları hakkında bilgiler bilinir. Plazmaların elektron parametrelerine göre sıcak
ve olarak sınıflandırılması aşağıdaki gibidir.
Te = Tg = Ti ise Termodinamik dengede olan plazmadır ve sıcak plazma olarak
isimlendirilir.
Te> Ti > Tg ise Termodinamik dengede olmayan plazmadır ve soğuk plazma olarak
isimlendirilir (Plasma-Universe, 2011).
Atmosferik basınçtaki plazmalar kullanılan güç kaynaklarına göre; DC plazma,
düşük frekans plazması, RF plazması ve mikrodalga plazması olarak sınıflandırılır.
Atmosferik basınçtaki plazmalar yüksek basınç plazmaları olarak bilinirler.
Oluşturulan plazmalar genellikle 1 atm’lik basınç ortamında bulunmaktadır
5
Çizelge 2. 1. Frekans aralıklarına göre plazma tipleri (Chabert and Braithwaite, 2011)
Plazma Tipi Frekans Aralığı
DC Plazma 0 Hz
Düşük Frekans Plazması f <1 MHz
RF Plazması 1<f<500MHz Genellikle 13,56MHz
Mikrodalga Plazması 0,5<f<10GHz Genellikle 2,45GHz
Plazmaların oluşturulmasında kullanılan en yaygın yöntem elektriksel deşarj
metodudur. Elektrik alan sayesinde yük taşıyan parçacıklar ivmelendirilerek diğer
yük taşımayan (nötr) parçacıklar ile hızlı bir şekilde çarpıştırılması sağlanır (Conrads
and Schmidt, 2000).
Plazmayı oluşturmak için kullanılan deşarjlar AC ve DC deşarjdır (Conrads and
Schmidt, 2000). Plazmalar elektron parametrelerine, basınçlarına göre Şekil 2.3.’deki
gibi birçok alanda kullanılmaktadır.
6
Şekil 2. 3. Kullanım alanlarına ve elektron parametrelerine göre plazmaların sınıflandırılması
(Conrads and Schmidt, 2000).
2.3. Mikrodalgalar
Elektromanyetik spektrumda 300 Mhz ile 30 Ghz aralığındaki frekanslara sahip olan
dalgalar mikrodalga olarak isimlendirilir. Bu dalgalar nükleer ve iyonize olmayan
ışın şeklinde yayılırlar. Mikrodalgalar radyo dalgaları (RF) sınıfına girip bu sınıfın en
kısa dalga boyuna sahip olanlarıdır (Ammons, 2011). Mikrodalga ismi bu dalgaların
dalga boylarının 1m’den kısa olmasından dolayı verilmiştir. Mikro dalgaların dalga
boyları 0,01 mm ye kadar inmektedir. Mikrodalgaların oldukça geniş kullanım
alanları vardır. Bunlardan örnekler verecek olursak GSM operatörleri, fırınlar, radar
sistemleri, tıp, gıdaların kurutulması vb. Mikrodalgalar elektromanyetik spektrumda
kızılötesi ışınlar ile genel radyo dalgaları arasındaki bölgede bulunurlar.
Mikrodalgalar çıkış sinyallerine göre iki türe ayrılır. Birincisi sürekli mikrodalgalar
ikincisi ise darbeli mikrodalgalardır.
7
Şekil 2. 4. Elektromanyetik Spektrum (Geo, 2011)
Şekil 2.4.’de elektromanyetik spektrumda mikrodalgaların konumu gösterilmiştir.
Laboratuvar ortamlarında kullanılan radyo dalgalarının frekansları ve dalga boyları
Çizelge 2.2.’de verilmiştir.
Çizelge 2. 2. Plazma oluşumda kullanılan ve standart kabul edilen radyo dalgaları
Freakans (MHz) Dalga Boyu (m)
13,56 22,12
27 11,1
915 0,327
2450 0,122
8
Çizelge 2. 3. Frekanslarına göre mikrodalgaların tanımlandırılması ve kullanıldığı yerler
(Ammons, 2011)
2.4. Mikrodalgaların Üretilmesi
Mikrodalgalar özel dizayn edilmiş çeşitli vakum tüplerine gerekli sinyallerin
uygulanması ile üretilmektedir. Düşük mikrodalga frekansları elektron tüpleri ve
transistörler kullanılarak üretilebilir. Yüksek ve daha yüksek frekanslar ise (> 100
MHz) klistronlar ve magnetronlar kullanılarak üretilir (Ammons, 2011). Laboratuvar
ortamlarında plazma oluşturma amacıyla kullanılan mikrodalgalar Şekil 2.5.’deki
magnetron adı verilen vakum tüpleri aracılığıyla oluşturulmaktadır. Magnetron katot
ve anottan oluşan bir metalik vakum tüpüdür. Anod çeşitli sayıda kavitilere yani
boşluklara sahiptir. Anodun etrafı kalıcı bir manyetik çerçeve ile sarılmıştır. Yüksek
voltaj, ısıtılmış çubuğa (katot) elektron yayması için uygulanır. Katottan anoda doğru
hareket etmek isteyen elektronlar manyetik alanın etkisiyle direkt olarak değilde
dairesel yörüngeler izleyerek hareket ederler. Böylece herbir kavitinin iki yanında
bulunan anod vanaları arasında bir rf alanı oluşmaya başlar. Oluşan bu rf alanı bizim
istediğimiz mikrodalgalardır. Oluşan bu mikrodalgaları dışarıya transfer etmek için
kavitilerden herhangi birisinin içinde bulunan toplayıcı elektrot kullanılır
(Radartutorial, 2011). Magnetronlar anod ve katot dizaynlarına göre farklı güçlere ve
frekanslara sahip olabilirler. Bundan dolayı anot ve katot için gerekli olan beslenme
voltajları ve akımlarıda değişebilmektedir.
9
Şekil 2. 5. Standart bir magnetronun bileşenleri (Hakuto, 2011)
2.5. Mikrodalgaların Ġletilmesi ve Dalga Kılavuzları
Mikrodalgaların frekansları oldukça yüksek olduğundan dolayı bir yerden başka bir
yere taşınmasında özel izolasyonlu koaksiyel kablolar ve dalga kılavuzları
kullanılmaktadır. Koaksiyel kablolar düşük güçteki mikrodalgalar için idealdir. Fakat
yüksek güçlü mikrodalgaların transferinde mikrodalga kaçağına ve ısınmaya sebep
olmaktadır. Bunun için yüksek güçlü mikrodalgaların taşınmasında dalga kılavuzları
kullanılmaktadır. Dalga kılavuzları yüksek güçlü mikrodalgalar için idealdir. Dalga
kılavuzların tasarlanmasında yüksek iletkenlik ve düşük direnç değeri tercih
edilmektedir. Bu tercihin sebebi enerji kayıplarını azaltmaktır. Ayrıca kılavuzun
içinin düzgün ve pürüzsüz olması önemlidir. Çünkü en küçük bir yüzey bozukluğu
direnç oluşmasına ve dalga kılavuzunun ısınmasına sebep olmaktadır. Dalga
kılavuzları geometrik yapılarına göre 3 tipe ayrılmaktadır.
• Dikdörtgen Dalga kılavuzları
• Silindirik Dalga kılavuzları
• Eliptik Dalga kılavuzları
10
Şekil 2. 6. Dikdörtgen, silindirik ve eliptik dalga kılavuzları (Quinstar, 2011)
Pratikte en çok dikdörtgen tipli dalga kılavuzları kullanılmaktadır. Bunun sebebi
dikdörtgen dalga kılavuzların kolay imalatı ve uygun şekiller alabilmesidir. Dalga
kılavuzları genel olarak metalden yapılırlar. Malzemenin seçiminde küçük direnç
değeri, imalat kolaylığı, ağırlık ve paslanmaya karşı dayanıklılık gibi faktörler rol
oynar. Laboratuvarlarda genellikle lehimlenebilen ve kolaylıkla işlenebilen
malzemelerin kullanılması istenir. Bu yönden pirinç alaşımı tercih edilir. Havadan
etkilenmemesi, taşıma uygulamalarında malzemenin hafif olması bakımından da
alüminyum veya magnezyum tercih edilir. Bir desibelin kesirlerinin her birinin
önemli olduğu sistemlerde pirinç ve alüminyumdaki iletken kayıpları çok büyüktür.
Bu yüzden bu metallerden yapılan dalga kılavuzu elemanları genellikle gümüşle
kaplanır (Özkan, 1987).
Herhangi bir frekanstaki elektromanyetik dalganın dalga kılavuzdan iletim
yapabilmesi için kılavuz ölçülerinin dalga boyuyla uyuşması gerekir. Gönderilen
frekans aralıklarına göre kullanılacak dikdörtgen dalga kılavuzlarının ölçüleri
Çizelge 2.4.’de verilmiştir. Bu ölçüler sayesinde elimizde bulunan bir frekansın
transfer edilmesi için kullanacağımız ölçüleri bilebiliriz.
11
Çizelge 2. 4. Frekans aralıklarına göre dalga kılavuzlarının ölçüleri ve tipleri ( Radio
Electronics, 2011)
Dikdörtgen dalga kılavuzlarında belirli belirli baskın frekanslar vardır. Bu baskın
frekanslar dalga kılavuzun çalıştırabileceği en küçük frekanslardır. Denklem
(2.1)’deki bağıntı yardımı ile kesme frekansı veya en küçük frekans hesaplanır.
2 2
c
c mπ nπf = +
2π a b (2.1)
Denklem (2.1)’deki fc kesim frekansını, c ışık hızını, m ve n x ekseni ve y
eksenindeki yarım dalga değişimlerinin sayısını, a ve b sırasıyla dikdörtgen dalga
kılavuzunun geniş ve dar kenarlarını temsil etmektedir. Aynı şekilde dikdörtgen
dalga kılavuzlarında dalganın ilerlemesine karar veren kesme dalga boyu kavramı
vardır. Gönderilen frekansın kılavuz içerisinde hareket edebilmesi için kesme dalga
boyunun havadaki dalga boyundan büyük olması gerekmektedir. Kesme dalga boyu
Denklem (2.2) ile hesaplanır.
12
c2 2
2λ =
m n+
a b
(2.2)
Denklem (2.2)’deki λc kesme dalga boyunu vermektedir. Kılavuz ortamındaki bir
dalganın hava ortamındaki dalga boyuyla aynı olduğu söylenemez. Çünkü kılavuz
ortamı sınırlı bir ortam olduğu için belirli durumlara izin vermektedir. Herhangi bir
dalganın kılavuz ortamındaki dalga boyunu hesaplamak için Denklem (2.3)
kullanılır.
g2
c
λλ =
λ1-
λ
(2.3)
Denklem (2.3)’deki λg kılavuz dalga boyunu, λ havadaki dalga boyunu
belirtmektedir. Kılavuz dalga aynı zamanda kılavuzun uzunluğunun ne kadar
olacağını da belirtmektedir.
2.6. Dikdörtgen Dalga Kılavuzlarında Modlar
Dikdörtgen dalga kılavuzlarında elektrik ve manyetik alan her zaman birbirlerine dik
bir biçimde hareket ederler. Elektromanyetik dalgalar dalga kılavuzlarında hareket
ederken çok farklı şekiller gösterirler. Bu şekillere dalga biçimi denir. Dikdörtgen
dalga kılavuzlarında dalga biçimleri enine elektrik modu (TEmn) ve enine manyetik
modudur (TMmn). Kısaltmalardaki m ve n alt indisleri sırasıyla x ve y
doğrultusundaki yarım dalga değişimlerinin sayısını vermektedir (Özkan, 1987).
13
Şekil 2. 7. Dikdörtgen dalga kılavuzunda TE ve TM modlarının görünüşü (Allaboutcircuits,
2011)
Dikdörtgen dalga kılavuzlarında Şekil 2.8.’deki gibi birçok modda dalga oluşabilir.
Şekil 2.8.’deki kesikli çizgiler manyetik alan çizgilerini, düz çizgiler elektrik alan
çizgilerini göstermektedir. Fakat en baskın mod TE10 modudur. TE10 modunda
elektrik alan çizgileri Şekil 2.7.’de görüldüğü gibi dalganın hareket yönüne dik
olarak ilerlemektedir. Mikrodalgalar yardımıyla plazmayı oluşturmak için TE10 modu
kullanılmaktadır. Çünkü plazmanın oluşumunda elektriksel deşarjlar temel
alınmaktadır.
14
Şekil 2. 8. Dikdörtgen dalga kılavuzlarında görülen dalga modları (Morpheustechnology,
2011)
2.7. Atmosferik Basınçta Mikrodalga Plazmasının OluĢturulması
Atmosferik basınçtaki mikrodalga deşarjları elektrik alanları sayesinde olmaktadır.
Mikrodalga plazmalarında kullanılan frekans genellikle 2,45GHz’dir. Mikrodalga
alanında elektronların salınımlarının genlikleri çok küçüktür. 2,45GHz frekansında
bir genliğin yüksekliği 3,5x10-3
cm ve genliğin değeri 500V/cm’dir (Conrads and
15
Schmidt, 2000). Plazmayı oluşturmak için kullanılan gazlara gönderilen elektrik
alanın gücü yani gaz tarafından emilen güç Denklem (2.4) ile hesaplanır.
2 22abs
e 02 2
e
P 1 e υ= n E
V 2 m υ υ +ω
(2.4)
Denklem (2.4)’deki Pabs gaza aktarılan gücü, V gazın hacmini, ne elektron
yoğunluğunu, e elektronun yükünü, me elektronun kütlesini, υ elektron-nötr çarpışma
frekansını, ω açısal frekansı, E0 elektrik alanın genliğini temsil etmektedir. Bununla
birlikte 2,45GHz frekansında elektronların kesme yoğunluğu yaklaşık olarak 1011
cm-
3’dür. Bu frekanslarda oluşturulan plazmalar yüksek yoğunluğa sahip plazmalardır
(Conrads and Schmidt, 2000). Mikrodalga plazmalarının oluşabilmesi için
gönderilen gücün maksimum, yansıyan gücün minimum olması gerekmektedir.
Yüksek yansıma oranlarında mikrodalga kaynağının zarar görmemesi için sirkülatör
adı verilen dalga çeviriciler kullanılmaktadır. Mikrodalgalar kullanılarak oluşturulan
plazma sistemlerine mikrodalga reaktörleri denilmektedir (Marec and Leprince,
1993). Marec ve Leprince tarafından dizayn edilen atmosferik basınç mikrodalga
reaktörleri Şekil 2.9.’da verilmiştir. Rezonans reaktörleri yüksek elektrik alanların
yardımıyla mikrodalga deşarjlarının oluşmasını sağlarlar. Bu rezonans reaktörlerinin
en çok kullanılanları surfatronlar, yavaş dalga yapıları ve dikdörtgen dalga kılavuzlu
mikrodalga torçlarıdır.
16
Şekil 2.9. Mikrodalga deşarjlarını oluşturmak için kullanılan reaktörler. a) Klasik dikdörtgen
dalga kılavuzu metodu, b) Yavaş dalga metodu (Konuma, 1992)
Tipik olarak en yaygın yöntem dikdörtgen dalga kılavuzunda elektrik alanın
maksimum olduğu noktaya yalıtkan yapıya sahip deşarj tüpünü yerleştirmektir.
Yerleştirilen deşarj tüpü mikrodalga enerjisini emer. Oluşturulan plazma Şekil
2.10.’deki gibi deşarj tüpünün içerisinde korunur (Raizer, 1987).
Şekil 2.10. Dikdörtgen dalga kılavuzuyla deşarj oluşturma sisteminin bileşenleri; 1) Dalga
kılavuzu, 2) Yalıtkan tüp, 3) Plazma (Raizer, 1987),
17
Elektrik alanın maksimum olduğu yer kılavuzun geniş kenarındaki merkez noktadır.
Dalga boyları kullanılan frekansa bağlı olarak genellikle 2,45 GHz frekansında
mikrodalgalar kullanılmaktadır. Bu frekansın dalga boyu 12,2 cm kadardır.
Bu frekanslarda çalışan kılavuz olarak 7,2cm uzunluğunda geniş kenara, 3,4 cm
uzunluğunda dar kenara sahip WR-284 tipi dikdörtgen dalga kılavuzları
kullanılmaktadır. Yaklaşık olarak 2 cm çapında yalıtkan deşarj tüpü kullanılmaktadır
(Raizer, 1987).
Şekil 2.11. Dalga kılavuzunda TE10 modu tarafından sürdürülen deşarj; a) Deşarj tüpünün
kesit alanı ve plazma bölgesi, b) Geniş duvar boyunca elektrik alan çizgilerinin dağılımı
(Raizer, 1987)
Atmosferik basınçta hava, azot, oksijen gibi gazların deşarjı zor olduğundan dolayı
ateşleme sistemi kullanılmaktadır. Ateşleme sistemini çalıştırmak için yüksek
voltajlar kullanılmaktadır. Temel mekanizma ateşleme sistemi yardımıyla gaz
deşarjını başlattıktan sonra mikrodalgalar yardımıyla deşarjın sürdürülmesidir. Bu
sistemlerde plazmayı oluşturmak daha kolaydır. Çünkü yüksek voltajlarla başlatılan
deşarjlar voltaj genlikleri bakımından mikrodalgalardaki elektrik alan genliklerinden
yüksek olduklarından dolayı deşarj daha kolay başlayacaktır. Dolayısıyla ateşleme
sistemleri sayesinde mikrodalgaların deşarj yetenekleri artmaktadır(Kim, 2003).
Atmosferik basınçta ateşleme sistemine sahip mikrodalga plazması üreteci Şekil
2.12.’de gösterilmiştir. Mikrodalga olarak 1kW gücünde ve 2,45GHz frekansında
18
sürekli modlu dalgalar kullanılmıştır. Deşarj tüpünün kılavuz üzerindeki
elektromanyetik simülasyon programı sayesinde tespit edilmiştir. Kılavuzun iki tarafı
da kapatılarak duran dalgaların oluşturulması sağlanmıştır. Dalgaların simülasyon
görüntüleri Şekil 2.13.’deki gibidir. Oluşturulan plazmanın gaz sıcaklığı adımlı
motora bağlı bir termokupl aracılığıyla ölçülmüştür.
Şekil 2.12. Ateşleme sistemli mikrodalga plazması üreteci (Kim, 2003)
19
Şekil 2.13. Dalga kılavuzunda çeyrek dalga kısmının üstten görünüşü; a) Manyetik alan
çizgileri, b) Elektrik alan yoğunluğu (Kim, 2003)
Atmosferik basınçta mikrodalga plazmalarında görülen deşarj tipleri parlak deşarj ve
filamenter deşarjdır. Genellikle helyum gazı kullanılarak oluşturulan plazmalar
parlak deşarj sergilemektedir. Argon gazı kullanılarak oluşturulan plazmalar
filamenter deşarj görüntüsüne sahiptirler. Argon gazına azot, oksijen, metan ve
karbondioksit gibi değişik gazlar eklenerek filamenter deşarjdan parlak deşarja geçiş
yapması mümkündür. Bu sistemde elektrik alan uygulayıcısı olarak basamaklı dalga
kılavuzu kullanılmıştır. Basamaklı dalga kılavuzlarında elektrik alan diğer düz tip
dalga kılavuzlarına nazaran daha yüksek şiddete sahiptir (Hong and Cho, 2008). Bu
durum elektrik alan genliğini arttırmaktadır. Kılavuz sistemi olarak 86mm
uzunluğunda uzun kenara, 43mm uzunluğunda dar kenara sahip olan WR-340 tipi
dalga kılavuzu sistemleri kullanılmıştır. Mikrodalga parametreleri olarak 2,45GHz
20
frekansında ve 1kW gücünde sürekli modlu dalgalar kullanılmıştır. Deşarj tüpü
olarak 20mm çapında ve 1,5mm et kalınlığında şeffaf kuvars tüp kullanılmıştır.
Deşarj tüpü dalga kılavuzunda duran dalga olarak kabul ettiğimiz ortamda bir çeyrek
dalgayı görecek şekilde yerleştirilmiştir. Deney düzeneğinin şematik gösterimi ve
plazma oluşumu anındaki görüntüler Şekil 2.14.’de verilmiştir.
Şekil 2.14. Argon gazı kullanılarak filamenter deşarjın oluşum aşamaları; a) Deney
düzeneği, b) 5lt/dk argon kullanılarak oluşturulan filamenter deşarj (Cheol at al., 2008)
Argon plazmasında filamenter deşarjdan parlak deşarja geçişler Şekil 2.15.’deki
moleküler gazlar eklenerek sağlanmıştır. Mikrodalga plazması oluşturulurken deşarj
tüpüne koruyucu gaz bağlamak iyi bir yöntemdir. Koruyucu gazın amacı plazma
oluşumu sırasında yüksek sıcaklıklara ulaşan deşarj tüpünün çatlamasını
engellemektir. Koruyucu gaz olarak genellikle hava ve azot kullanılmaktadır (Cheol
at al., 2008).
21
Şekil 2.15. Argon plazmasının farklı akış miktarlarında moleküler gazlarla karıştırılması; a)
5lt/dk Ar+N2, b) 5lt/dk Ar+O2, c) 5lt/dk Ar+CO2, d) 5lt/dk Ar+CH4 (Cheol at al., 2008)
Mikrodalga deşarjlarının oluşmasında kullanılan ve ateşleme görevi üstlenen diğer
bir yöntem deşarj tüpünün içerisine elektrot yerleştirmektir. Yerleştirilen bu elektrota
gerilim uygulanmaz. Elektrot kılavuz içerisindeki mikrodalgaları yakalayarak
deşarjın başlatılmasını sağlar (Patel at al., 1987). Elektrot hiçbir zaman kılavuzun
yüzeyleriyle temas etmemelidir. Ayrıca elektrotun yüksek sıcaklıklara dayanabilmesi
önemlidir. Çünkü plazma oluşumu sırasında mikrodalgaları üzerinde tutan elektrot
ısınmaya başlayacaktır. Böylece ömrü kısalacaktır. Bu durum kısa devre görevi
üstlendiğinden dolayı deşarjın kesilmesine sebep olmaktadır. Elektrot olarak
genellikle boru tipi elektrot kullanılmaktadır. Bu sayede gaz elektrotun içinden
geçerek mikrodalgalarla direkt olarak temas edecektir. Böylece deşarj başlamış
olacaktır. Şekil 2.16.’de elektrot sistemli mikrodalga plazmasının deney düzeneği
gösterilmiştir. Mikrodalga kaynağı olarak 2,45GHz frekansında ve 850W gücünde
sürekli modlu mikrodalgalar kullanılmıştır. Plazma gazı olarak helyum
kullanılmıştır.
22
Şekil 2.16. Elektrot sistemli mikrodalga plazması üreteci (Patel at al., 1987)
2.8. Plazmanın Optik Metotla Karakteristiğinin Yapılması
Atmosferik basınçtaki plazmaların elektron yoğunluğunu ve elektron sıcaklığını
hesaplamak için plazmanın optik salınım spektrumunu kullanmak daha elverişlidir.
Plazmanın optik salınımlarını tespit etmek için optik salınım spektrometre cihazı
kullanılır. Fiber optik kablolar yardımı ile plazmadan alınan ışık sinyalleri özel ayna
ve mercek sistemlerine sahip spektrometre cihazına gönderilir. Gönderilen ışık
sinyalleri cihaz içerisindeki özel olarak tasarlanmış CCD dedektör yardımı ile dalga
boylarına ayrıştırılır. Ayrıştırılan bu dalga boyları bilgisayar ortamına görüntü olarak
aktarılır. Görüntüye çevrilmiş olan ışık sinyalleri belirli dalga boylarında ve değişik
şiddetlerde pik salınımları yapar. Bu salınımların içerisinde artık kullanılan plazma
gazına göre değişik elementler, serbest radikaller bulunmaktadır. Şekil 2.17.’de
OceanOptics firmasına ait HR4000 model optik spektrometre cihazının içyapısı
gösterilmektedir.
23
Şekil 2.17. Ocean Optics HR4000 yüksek çözünürlüklü spektrometre bileşenleri; 1) SMA
bağlantısı, 2) kesit, 3) filtre, 4) yön verici ayna, 5) ızgara, 6) odaklayıcı ayna, 7) L2 detektör
toplama lensleri, 8) CCD detektör (OceanOptics, 2011)
Atmosferik basınçta mikrodalga plazmasının optik metotla karakteristiği yapılırken
kullanılan plazma gazına göre ortaya çıkan element spektrumları ve serbest radikaller
kullanılır. Optik metotla plazmanın elektron yoğunluğu ve elektron sıcaklığı
hesaplanabilir. Elektron sıcaklığı Boltzmann dağılımı ile belirlenir. Boltzmann
dağılımı yasasına uyan plazmalar yerel termodinamik dengede olan plazmalardır
(Hahn and Wiese, 1990). Boltzmann dağılımından elektron sıcaklığına geçiş için
aşağıdaki denklem kullanılır.
k k k
k k B e
I .λ Eln( )= - +C
g .A k .T (2.5)
Denklemdeki Ik emisyon çizgisinin şiddetini, λk emisyon çizgisinin dalga boyunu, gk
istatiksel genişlemeyi, Ak taban durumuna geçiş olasılığını, kB Boltzmann sabitini,
Te elektron sıcaklığını, Ek uyarılma enerjisini, C ise atomlar için kullanılan bir sabitti
temsil etmektedir. Denklem (2.5)’ in Ek ’ya göre eğimi elektron sıcaklığını
vermektedir. Argon gazı kullanılarak oluşturulan plazmanın Boltzmann dağılımına
uyduğu grafik Şekil 2.18.’de gösterilmiştir. Grafik üzerindeki noktalar argon
plazmasının optik spektrometreyle alınan dalga boylarıdır. Grafik üzerindeki noktalar
düz çizgiden ulaştığı durumda Boltzmann dağılımına uymadığı sonucu ortaya çıkar.
24
Şekil 2.18. Argon plazmasına ait Boltzmann dağılımı grafiği (Zhang at al., 2010)
Şekil 2.19. Argon plazmasının elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan spektrum
çizgileri (Zhang at al., 2010)
Şekil 2.19.’da verilen spektrum çizgileri ve parametreleri elektron sıcaklığını
hesaplamak için kullanılmıştır. Argon çizgilerinden yararlanılarak elektron sıcaklığı
3800 K olarak bulunmuştur.
25
Elektron yoğunluğunu ölçmek için genellikle hidrojen atomunun balmer serisinden
olan Hα ve Hβ çizgileri kullanılmaktadır. Atmosfer ortamında oluşturulan plazmalarda
havada bulunan nemden dolayı ölçülen spektrum değerlerinde hidrojen atomunun
balmer serisi çizgileri görülebilir. Alfa ve beta çizgileri dalga boyu olarak sırasıyla
Hα=656 nm ve Hβ=486 nm’dir. Hesaplama metodu olarak yarım yükseklikteki tam
genişlik (FWHM) değeri kullanılmaktadır (Griem, 1997). Spektral bir çizgi üzerinde
FWHM değerinin konumu Şekil 2.20.’deki gibidir.
Şekil 2.20. FWHM değerinin spektral çizgi üzerindeki konumu (Sbig, 2011)
FWHM değerinden yararlanarak argon plazmasının elektron yoğunluğunu
hesaplamak için Denklem (2.6) kullanılmaktadır (Konjevic at al., 2002).
17 -3FWHMe
ΔλN = x10 cm
2w
(2.6)
ΔλFWHM= λFWHM(Deneysel)– λFWHM(Cihaz) (2.7)
Denklem (2.7)’deki Ne cm-3
’ deki elektron yoğunluğunu, λFWHM kullanılan spektral
çizginin yarsındaki maksimum noktanın genişliğini, w kullanılan spektral çizginin
elektron etki parametresini temsil etmektedir. Teorik FWHM değeri argon lambası
referans alınarak bulunmaktadır. FWHM değerleri teorik hesaplarla veya grafik
programları yardımıyla hesaplanabilir. Helyum plazmasının elektron yoğunluğunu
hesaplamak için hidrojen çizgilerinin kullanılmadığı bağıntı kullanılmaktadır
(Konjevic and Roberts, 1976). Helyumun elektron yoğunluğunu hesaplamak için
genellikle 501 nm ve 667 nm spektral çizgileri kullanılmaktadır (Omar, 2011).
26
Denklem (2.8)’de helyumun spektral çizgilerinden olan 667 nm çizgisi için
kullanılan bağıntı verilmiştir.
0 -3
e elnw(A )= -34,90(±1,5)+1,040(±0,014)lnN (cm )-0,35(±0,04)lnT (K) (2.8)
Yukarıdaki ifadede w kullanılan çizginin FWHM değerini Te elektron sıcaklığını
temsil etmektedir. Teorik olarak atmosferik basınçtaki mikrodalga plazmalarında
helyum gazı için elektron yoğunluğu 1014
– 1016
cm-3
aralığında olmaktadır (Zander
and Hieftje, 1981).
Plazma oluşturmak için kullanılan gazların yanında havada plazma oluşturmak için
gaz yerine kullanılabilir. Havada deşarj zor olduğu için hava bir su buharı ile
karıştırılarak deşarjın başlatılması sağlanır. Şekil 2.21.’de hava ve su buharı
karıştırılarak atmosferik basınçta mikrodalga plazması elde edilmiştir. Mikrodalga
parametreleri olarak 2,45GHz frekansında ve 200 ile 700W arasında değişken
güçlerde sürekli modlu mikrodalgalar kullanılmıştır. Dalga kılavuzu sistemi olarak
WR-340 tipi kılavuz sistemi kullanılmıştır (Felizardo at al., 2009).
Şekil 2.21. Atmosferik basınçta hava+su buharı plazması (Felizardo at al., 2009)
27
2.9. Atmosferik Basınçta Mikrodalga Plazmasının Uygulamaları
Atmosferik basınçta mikrodalga plazmasının birçok uygulama alanıdır. Bunlardan en
çok kullanılanları yüzey işleridir. Bunun dışında yüksek sıcaklıklara ulaşabilen
mikrodalga plazmaları ısıya karşı dayanıklı olan malzemelerin kirli yüzeylerinin
temizlenmesinde, kırılgan olan seramik, kuvars gibi malzemelerin birbirlerine
kaynak edilmesinde kullanılabilir (Gower, 1998). Sert yapıya sahip olan yüzeylerin
ince film gibi kaplanmasında yaygınca kullanılmaktadır. Bunlara örnek olarak
kimyasal buhar biriktirme yöntemiyle elmas film kaplamada kullanılabilir. Yüksek
gaz akışı ve yüksek güçlerde mikrodalgalar kullanılarak oluşturulan plazmalar lazer
sistemleriyle bütünleştirilerek metallerin kesiminde kullanılabilir (Al-Shamma’a at
al., 2001). Şekil 2.22.’de 2,45GHz frekansında ve 1kW gücünde mikrodalga
kullanılarak kesilmiş çelik plaka gösterilmiştir.
Şekil 2.22. 0,8mm kalınlığındaki yumuşak çeliğin mikrodalga plazması ile kesilmiş hali (Al-
Shamma’a at al., 2001)
Atmosferik basınçtaki mikrodalga plazması sistemlerinde azot gazı kullanılarak atık
malzemelerden karbon zenginleştirilmesi yapılabilmektedir (Leštinská at al., 2008).
Karbon zenginleştirmesi için kullanılan sistemde 2,45GHz frekansında ve 3kW
gücünde sürekli modlu mikrodalgalar kullanılmıştır. Şekil 2.23.’de mikrodalga
plazması kullanılarak atık malzemelerden karbonun arıtılması gösterilmiştir.
29
3. MATERYAL VE YÖNTEM
3.1. Materyal
Anlatılan çalışma Süleyman Demirel Üniversitesi’nde bulunan Plazma Araştırma
Laboratuvarının (PAL) imkânlarıyla gerçekleştirildi. Deney düzeneğinin şematik
görüntüsü Şekil 3.1.’de verildi.
Şekil 3.1. Mikrodalga plazmasının karakteristiğinin yapılması için kurulan deney
düzeneğinin şematik gösterimi
Atmosferik basınçta mikrodalgaları üretmek için sürekli modlu 2450 MHz
frekansında ve 850 W gücünde magnetron tüpü kullanıldı. Oluşturulan
mikrodalgaları kontrol altında tutmak ve duran dalga ortamını sağlamak için dalga
kılavuzları ve iletken kısa devre plakası kullanıldı. Plazmayı oluşturmak yani
iyonizasyon ortamını sağlamak için yüksek ısıl işlemlere dayanıklı ve yalıtkan olan
farklı çaplardaki kuvars tüpler kullanıldı. Kullanılan kuvars tüpler aynı uzunluktadır.
Bu tüplerden birincisinin iç çapı 4.6mm, dış çapı 8mm, ikincisinin iç çapı 10mm, dış
çapı 13mm’dir. Kuvars tüp dalga kılavuzunda elektrik alanın maksimum olduğu
noktaya yani bir çeyrek dalgaya gelecek şekilde yerleştirildi. Anlatılan deney
düzeneği Şekil 3.2.’de gösterildi.
30
Şekil 3.2. Kuvars tüpün dalga kılavuzundaki pozisyonu
Şekil 3.3. Panasonic 2M210-M1 model 2,45GHz 850W sürekli modlu hava soğutmalı
magnetronun izolasyon kutusu
31
Şekil 3.4. Panasonic 2M210-M1 model 2,45GHz 850W hava soğutmalı magnetron
Sürekli modlu mikrodalgaları üretmek amacıyla şekil 3.4.’de ki Panasonic 2M210-
M1 model magnetron kullanıldı. Magnetronun beslenmesi için filament ve anod’ a
gerilim uygulandı. Magnetronu soğutmak amacıyla magnetronun izolasyon kutusu
içinde hava sirkülasyonu sağlandı.
Şekil 3.5. Laboratuvarda yapılan 2,45GHz 850W magnetron güç kaynağı
32
Şekil 3.5.’de gösterilen laboratuvar ortamında yapılan güç kaynağı yardımıyla
magnetronun beslenmesi yapıldı. Magnetronun çalışması sayesinde mikrodalgalar
üretildi.
Şekil 3.4. Astex LS model su soğutmalı mikrodalga soğurucu
Şekil 3.5. Astex CS2 model 3 portlu sirkülatör
Şekil 3.7.’de gösterilen Astex CS2 model 3 portlu sirkülatör yardımıyla
magnetrondan çıkan mikrodalgaların kısa plakasına çarpıp geri yansıyan dalgaların
magnetrona gelmesi engellendi. Çünkü magnetrona yansıyan dalgalar magnetronun
yanmasına sebep olacaktır. Çevrilen dalgalar 3. porttan Şekil 3.6.’da gösterilen Astex
LS model su soğutmalı mikrodalga soğurucuya gönderilerek yok edildi.
33
Şekil 3.6. Astex model L bentler
Şekil 3.7. Astex TS model 3 kontrollü empedans uyumlayıcı
Şekil 3.8.’de gösterilen Astex model L bentler yardımı ile sirkülatör ve Şekil 3.9.’da
gösterilen Astex TS model 3 kontrollü empedans uyumlayıcı birbirine bağlandı.
Şekil 3.9.’da gösterilen Astex TS model 3 kontrollü empedans uyumlayıcı sayesinde
kısa devre plakasına çarpıp geri yansıyan dalgalar minimuma indirildi.
34
Şekil 3.8. El yapımı duran dalga oluşturucu pirinç dalga kılavuzu
Şekil 3.10.’da gösterilen pirinçten yapılan bir ucu açık diğer ucu kapalı olan dalga
kılavuzu yardımıyla duran dalga oluşturulmuştur. Ayrıca kuvars tüpün yerleştirilmesi
için üzerinde karşılıklı yuva açıldı.
Şekil 3.9. Aynı uzunluktaki ve farklı çaplardaki şeffaf kuvars tüpler
Şekil 3.11’de gösterilen aynı uzunluktaki ve farklı çaplardaki yalıtkan şeffaf kuvars
tüpler yardımı ile iyonizasyon ortamı sağlandı. Kuvars tüplerin şeffaf seçilmelerinin
nedeni optik spektrum çizgilerinin kolay alınması içindir. Çünkü tüp içinde deşarj
oluşurken plazma ortamının deşarj tüpüyle etkileşmesi sonucu farklı radikaller ortaya
çıkmaktadır. Bu durum optik spektrum değerlerinin yanlış alınmasına sebep
olmaktadır. Bu yüzden optik spektrum değerleri alınırken kuvars tüpün plazma
çıkışından değil şeffaf yüzeyinden ölçümler alındı.
35
Şekil 3.10. Alan 50D-1 model radyo frekans dedektörü
Şekil 3.12.’de gösterilen Alan 50D-1 model negatif doğru akım çıkışlı radyo frekans
dedektörü yardımı ile yansıyan mikrodalgaların gücü yüzde olarak ölçüldü. Radyo
frekans dedektörünün çıkışındaki değerler dijital multimetre ve galvanometre
yardımıyla belirlendi. Şekil 3.13.’de verilen galvanometre ve multimetre yardımı ile
yansımanın hangi değerlerde olduğu sayısallaştırıldı.
Şekil 3.11. Plasma-Therm model mikrodalga yansımaölçer galvanometre ve dijital
multimetre
36
Şekil 3.12. Dwyer RMA 22 SSV model akışkan metre
Şekil 3.14.’de gösterilen Dwyer RMA 22 SSV marka 0-25 lt/dk aralığında ölçüm
yapabilen analog akışkan metre yardımıyla kuvars tüpün içinden geçen gazın akışı
miktarı ölçüldü ve kontrol edildi. Akışkan metre lpm (litre per minute / dakika başına
litre) biriminde ölçüm yapmaktadır. Kullanılan akışkan metre hava için kalibre
edildiğinden dolayı kullanılan gazların gerçek akış miktarlarını ölçmek için dönüşüm
yapıldı. Plazma gazları olarak Şekil 3.15.’de gösterilen %99,999 saflıktaki argon ve
helyum soy gazları kullanıldı.
Şekil 3.13. Plazma oluşturmak için kullanılan yüksek saflıktaki gazlar
37
Şekil 3.16.’deki Andor DH5H7 model ICCD kamera ile plazmanın zamana ve
konuma bağlı hareketlerinin resmi çekildi. Kullanılan ICCD kamera su ve hava
soğutmalı olup 10 ns gibi kısa sürelerde fotoğraf çekme özelliğine sahiptir.
Şekil 3.14. Andor DH5H7 model 18mm ICCD kamera
Şekil 3.15. Stanford DG535 model 4 kanallı dijital geciktirme jeneratörü
Şekil 3.17.’de gösterilen geciktirme jeneratörü yardımı ile ICCD kameranın kısa
zaman aralıklarında fotoğraflar çekmesi sağlandı.
38
Şekil 3.16. Tektronix TDS 7104 model 4 kanallı dijital dokunmatik fosfor osiloskop
Şekil 3.18.’de gösterilen Tektronix TDS 7104 model osiloskop yardımı ile ICCD
kameraya gönderilen sinyallerin dalga formları analiz edildi. Osiloskop ekranındaki
sinyaller okunarak fotoğraflamanın hangi zaman aralığında başladığı tespit edildi.
Şekil 3.17. Philip Harris model 0-25V ayarlanabilir AC-DC seçenekli güç kaynağı
Şekil 3.19.’daki Philip Harris model 0-25V ayarlanabilir AC-DC seçenekli güç
kaynağı ile Şekil 16.’da verilen Andor DH5H7 model ICCD kamera tetiklenmiştir.
Tetikleme sinyali olarak 1V 50Hz’lik sinüs sinyali kullanıldı. Kullanılan bu sinyal
aynı zamanda mikrodalga sistemini çalıştırmak için kullanılan sinyaldir ve
senkronizasyonu sağlamaktadır.
39
Şekil 3.18. ICCD kameranın çalıştırılması için kurulan deney düzeneği
Şekil 3.19. Ocean Optics HR4000 model 3 girişli yüksek çözünürlüklü (200-1100) nm
aralıklı spektrometre
Oluşturulan plazmadaki optik salınımları ölçmek için Şekil 3.21.’de gösterilen Ocean
Optics HR4000 model yüksek çözünürlüklü spektrometrenin fiber optik
kablolarından birisi plazmanın oluştuğu bölgeyi görecek şekilde sabitlendi.
40
Şekil 3.20. Çift kanallı K tipi termokupl metre ve probu
Şekil 3.22.’de gösterilen çift girişli termokupl kullanılarak plazma gazının sıcaklığı
ölçüldü. Termokupl olarak -200 ile +1300 santigrat derece aralığında ölçüm
yapabilen K tipi termokupl kullanıldı. Termokupl ile ölçülen plazma gazı sıcaklıkları
bize atmosferik basınçta mikrodalga plazmasının uygulama alanları hakkında bilgiler
verdi.
3.2. Yöntem
Plazmanın oluşturulması için öncelikle kuvars tüp iletken plakalı dikdörtgen dalga
kılavuzunda elektrik alanın maksimum olduğu noktaya yerleştirildi. Kuvars tüpün
sabit konumunda plazmanın oluşması için duran dalganın oluşması gereklidir. Duran
dalga profilini oluşturmak için mikrodalga kılavuzu sistemlerinin en son ucuna
eklenen pirinç dalga kılavuzunun bir ucu iletken plakayla kapatıldı. Mikrodalgaların
iletken plakaya çarparak geri yansıması empedans uyumlama ünitesi yardımı ile
minimuma indirildi. Böylece kuvars tüpün içinden akan gaza enerji yüksek oranda
aktarıldı. Plazmayı oluşturan etki elektrik alandan kaynaklanmaktadır. Manyetik
alanın plazmanın oluşumuna hiçbir katkısı yoktur. Mikrodalgalar bilindiği gibi
elektromanyetik dalgalar olduğundan bu dalgalar elektrik ve manyetik alan
bileşenlerinden oluşmaktadır. Elektrik alan yer düzlemine dik hareket ettiği için
kuvars tüp yer düzlemine dik olacak şekilde Şekil 3.23.’deki gibi dalga kılavuzunun
41
içine yerleştirildi. Mikrodalga üreteci olarak 2,45GHz frekansında ve 850W gücünde
sürekli modlu mikrodalgalar üreten magnetron kullanıldı. Magnetronun beslenmesi
için laboratuvar ortamında özel devre dizayn edildi.
Şekil 3.21. Kuvars tüpün yerleştirildiği dikdörtgen dalga kılavuzunun üstten görünüşü
Magnetronu beslemek için kullanılan güç kaynağında yarım dalga doğrultuculu
gerilim katlayıcı kullanıldı. Devrede kondansatör, diyot ve transformatör vardır.
Devrenin şematik hali Şekil 3.24.’de gösterildi.
Şekil 3.22. Yarım dalga doğrultuculu gerilim katlayıcı devresi
42
Magnetronun karakteristiğinden dolayı deneyde sabit güç ve sabit frekansta
mikrodalgalar kullanıldı. Bu yüzden devrede bu doğrultuda dizayn edildi. Deney
setinde kullanılan dalga kılavuzları 2,45GHz frekansında çalışacak şekilde dizayn
edildi. Bu yüzden uluslararası standartlarda yer alan dalga kılavuzu ölçüleri
kullanıldı. Uluslararası standartlarda kullanılan dikdörtgen tipli dalga kılavuzlarının
tipleri, ölçüleri ve çalışma frekansı aralıkları Çizelge 1.’de verildi. Bu frekansta
çalışacak dalga kılavuzunun tipi WR-284’tür. Ve kılavuzun ölçüleri uzun kenar
72mm, kısa kenar 34mm olacak şekilde seçildi. Dikdörtgen dalga kılavuzlarında
baskın dalga modu TE10 olduğundan dolayı kılavuz ölçülerinin hesaplanmasında bu
parametreler dikkatte alındı. Ayrıca deney setinde kullanılan bütün mikrodalga
ekipmanları WR-284 ölçüleriyle uyumlu olacak şekilde seçildi. Aynı zamanda
mikrodalga ekipmanlarını birbirlerine tutturmak kullanılan flanşlarda uyumlu seçildi.
Kılavuz malzemesi olarak pirinç alaşımı kullanıldı. Dalga kılavuzu yapılırken
kılavuz duvarlarının parlak ve çiziksiz olmasına dikkat edildi. Çünkü en ufak yüzey
anormalliğinde dalga kılavuzunun yüzeyleri direnç gibi davranmaktadır. Bu durum
enerji transferinde kayıplar oluşmasına ve dalga kılavuzunun ısınmasına sebep
olmaktadır.
Çizelge 3.1. Uluslararası standartlarda kullanılan dikdörtgen dalga kılavuzları ve ölçüleri
(Radio Electronics, 2011)
43
Şekil 3.23. Dikdörtgen tipli dalga kılavuzunun önden görünüşü
WR-284 tipli dikdörtgen dalga kılavuzunda uzun kenar ve kısa kenar Şekil 3.25.’de
gösterildi. Kuvars tüpün yerleştirildiği dalga kılavuzunun uzunluğu kılavuz dalga
boyu bağıntısı kullanılarak hesaplandı. Bildiğimiz parametreler frekans, kılavuzun
uzun kenarının ve kısa kenarının ölçüsüdür. Frekanstan mikrodalganın havadaki
dalga boyunu hesapladık. Havadaki dalga boyu λ ile gösterilmektedir.
Daha sonra kesim dalga boyu hesaplandı. Kesim dalga boyu hesaplanırken TE10
ifadesindeki alt indisler kullanıldı. Bu indislerden birincisi x-doğrultusundaki hız
değişimlerinin sayısını ikincisi ise y-doğrultusundaki hız değişimlerinin sayısını
vermektedir. TE10 iadesinin açılımı enine elektrik alan modu olarak belirtilir. Yani
elektromanyetik dalganın elektrik alan bileşenleri dalganın hareket doğrultusuna dik
olarak hareket ettiği için bu isimle tanımlandırılır. Şekil 3.27.’de dikdörtgen dalga
kılavuzunda TE10 modunun görüntüsü gösterildi. Kesim dalga boyu dalga
kılavuzunun çalıştırabileceği maksimum dalga boyudur. Eğer gönderilen dalgaların
dalga boyu kesim dalga boyundan büyük ise bu dalgalar kılavuz içerisinde hareket
edemez. Kesim dalga boyu λc ile gösterilmektedir. Daha sonra elde edilen bu
değerler kullanılarak mikrodalganın kılavuz içindeki dalga boyu hesaplandı. Kılavuz
dalga boyu λg ile gösterilmektedir. Kılavuz ortamı havadan farklı olarak sınırlı bir
ortam olduğu için kılavuz içindeki dalga boyu havadaki dalga boyundan farklı
olacaktır. Kılavuz dalga boyunu hesaplayan bağıntı aşağıda verildi.
c
λ=f
(3.1)
44
(3.2)
(3.3)
Denklem (3.1)’den 2,45GHz için havadaki dalga boyunu hesaplarsak;
10
7
3x10λ= =12,2cm
245x10 olarak bulunur.
Denklem (3.2)’den kesim dalga boyunu TE10 için hesaplarsak;
c
2 2
2λ = =14,4cm
1 0( ) +( )
7,2 3,4
olarak bulunur.
Bulduğumuz bu iki değeri denklem (3.3)’de yerine yazarsak;
g
2
12,2λ = =23cm
12,21-( )
14,4
olarak bulunur.
Bulduğumuz 23cm değeri kuvars tüpü yerleştirdiğimiz dikdörtgen dalga kılavuzunun
uzunluğunu vermektedir.
45
Şekil 3.24. WR-284 tipi dikdörtgen dalga kılavuzunda TE10 modundaki elektrik alanın
bilgisayar ortamında yapılan modellemesi
Yukarıdaki şekilde görüldüğü gibi λg = 23 cm uzunluğunda ve 72mm x 34mm iç
ölçülerindeki dikdörtgen dalga kılavuzunda enine elektrik alan (TE10) modunun
bilgisayar ortamında modelleme yapılarak gösterilmesi sağlandı. Şekildeki kırmızı
renkli bölgeler çeyrek dalga boylarına denk gelmektedir. Kırmızı renkli bu bölgeler
elektrik alanın maksimum olduğu bölgelerdir.
Şekil 3.25. Dikdörtgen dalga kılavuzunda TE10 modunun şematik görüntüsü
Kuvars tüp doğru pozisyona yerleştirildikten sonra plazma oluşturmak için kullanılan
gaz açıldı. Akışkan metreler yardımı ile gazın akış miktarı istenilen değerde
ayarlandı. Daha sonra mikrodalga kaynağı açılarak mikrodalgaların kılavuz
46
içerisinde dolaşması sağlandı. İlk durumda empedans uyumu olmadığı için yansıma
%100 olmuştur. Bu yüzden plazma oluşmadı. Plazmanın oluşması için empedans
uyumunun çok iyi olması gerekmektedir. Empedans uyumlama ünitesindeki ayar
çubukları ile yansımalar minimuma indirildi. Empedans uyumundan önceki ve
sonraki yansıma yüzdeleri Şekil 3.28.’de gösterildi. Böylece elektrik alanın
maksimum olduğu noktada gaz elektrik alanın enerjisi aktarıldığından dolayı
kullanılan gazda elektrik deşarjı başladı. Bu durumda plazma oluştu. Bu işlem argon
ve helyum gazı için ayrı ayrı farklı gaz akışı miktarlarında gerçekleştirildi.
Şekil 3.26. Yansımanın maksimum ve minimum olduğu değerlerin ekran görüntüsü
Her bir gaz için plazmanın oluşumu sırasında öncelikle optik spektrometre
yardımıyla optik salınımlar ölçüldü. Bu işlem yapılırken spektrometrenin fiber optik
kablosu uygun bir noktaya yerleştirildi. Çünkü fiber optik kablonun titreşmemesi ve
plazmaya olan uzaklığı çok önemlidir. Aksi halde bazı serbest radikalleri
görmeyecektir. Bu durum bizim yanılmamıza sebep olacaktır. Optik salınımlar
ölçüldükten sonra termokupl aracılığıyla plazma gazının sıcaklığı ölçüldü.
Bu ölçüm yapılırken sabit gaz akışı miktarı kullanıldı. Değer olarak dakikada 10 litre
gaz akışı sağlandı. Kuvars tüp olarak dış çapı 12,7 mm iç çapı 10mm olan kuvars tüp
kullanıldı. Gaz sıcaklığının ölçümü plazmanın iki farklı noktasından Şekil 3.29.’daki
gibi alındı. Birincisi plazmanın ucundan, ikincisi ise plazmanın tüpün ucundan
çıktığı noktadan yapıldı. Daha sonra ICCD kamera ile belirli süreler aralığında
fotoğraflamalar yapıldı.
47
Şekil 3.27. Termokupl yardımıyla plazma gazının sıcaklığının iki farklı noktadan ölçülmesi
ICCD kamera ile ölçüm yapıldıktan sonra dijital fotoğraf makinesiyle farklı gaz akışı
miktarlarında argon ve helyum plazmalarının resimleri çekildi. Bu işlemler
yapılırken deşarj tüpü olarak farklı çaplardaki kuvars tüpler kullanıldı. Deneysel
ölçümlerden sonra helyum ve argon plazmasının elektron yoğunlukları ve elektron
sıcaklıkları ölçüldü. Elektron sıcaklığını ölçmek için denklem (3.4)’deki Maxwell-
Boltzmann dağılım fonksiyonu kullanıldı. Bunun için helyum ve argon
plazmalarından alınan optik salınım değerleri ve şiddetleri kullanıldı. Denklem
(3.4)’deki Ik emisyon çizgisinin şiddetini, λk emisyon çizgisinin dalga boyunu, gk
istatiksel genişlemeyi, Ak taban durumuna geçiş olasılığını, kB Boltzmann sabitini, Te
elektron sıcaklığını, Ek uyarılma enerjisini, C ise atomlar için kullanılan bir sabitti
temsil etmektedir. Denklemdeki diğer veriler atomlar için özel sabitler olduğundan
Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü (NIST)’nün web sitesinden referans alındı.
k k k
k k B e
I .λ Eln( )=- +C
g .A k .T (3.4)
e
1,439T = -
eğim (3.5)
Daha sonra elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan optik salınım değerleri
yardımı ile elektron sıcaklığının uyarma enerjisine bağlı grafiği çizildi. Denklem
(3.4)’ ün eğimi bizim elektron sıcaklığımızı vermektedir. Denklem (3.5) denklem
(3.4)’deki Te‘nin çekilmiş halidir. Bu denklemde eğim değeri paydaya yazılırsa
elektron sıcaklığı hesaplanmış olacaktır. Argon plazmasının elektron yoğunluğunu
hesaplamak için Denklem (3.6)’da verilen sade genişlik (StarkBroadening) bağıntısı
48
kullanıldı (Konjevic at al., 2002). Elektron yoğunluklarını ölçmek için argon ve
helyum plazmaları için ayrı ayrı en şiddetli dalga boylarında yarım yükseklikteki tam
genişlik(FWHM) değeri kullanıldı. Denklem (3.6)‘daki gerekli terimler yazılarak
elektron yoğunluğuna geçiş yapıldı.
17 -3FWHMe
ΔλN = x10 cm
2w (3.6)
ΔλFWHM= λFWHM(Deneysel) -λFWHM(Cihaz) (3.7)
Denklem (3.7)’deki teorik FWHM değeri argon lambası kullanılarak hesaplandı.
738,45 nm dalga boyunda olan argon çizgisi için teorik genişlik 0,97064 nm,
deneysel genişlik 1,574 nm olarak bulundu. Elektron etki parametresi NIST veri
tabanından 738,45 nm için 0,0071 nm olarak alındı. Bulunan ifadeler Denklem (3.6)
ve (3.7)’de yerine yazılarak argon plazması için elektron yoğunluğu hesaplandı.
FWHM değerleri hesaplanırken OriginPro grafik analiz programından faydalanıldı.
Helyum plazmasının elektron yoğunluğunu hesaplamak için Denklem (3.8)
kullanıldı. Bu denklem helyum 667,68 nm spektral çizgisi için kullanıldı (Konjevic
and Roberts, 1976).
ln(wFWHM) = -34,9(+-1,5)+1,040(+-0,014)ln(Ne) – 0,35(+-0,04)ln(Te) (3.8)
Denklem (3.8)’deki WFWHM kullanılan helyum spektral çizgisinin yarım
maksimumdaki tam genişliğini, Te elektron sıcaklığını temsil etmektedir. Helyum
667,68 spektral çizgisi için WFWHM değeri OriginPro programı yardımı ile 1,014 nm
olarak bulundu. Elektron sıcaklığı olarak helyum için bulunan değer kullanıldı.
Gerekli ifadeler yerlerine yazılarak Ne değeri 6,4x1016
cm-3
olarak bulundu.
49
Şekil 3.28. Atmosferik basınçtaki argon plazmasında filamenter deşarjın oluşumu
Şekil 3.29. Atmosferik basınçtaki helyum plazmasında parlak deşarjın oluşumu
Şekil 3.30. ve Şekil 3.31.’de argon ve helyum kullanılarak oluşturulan plazmaların
resimleri görülmektedir. Oluşturulan plazmalarda parlak deşarj ve filamenter deşarjın
oluşumları görülmektedir.
50
4. ARAġTIRMA BULGULARI
4.1. Atmosferik Basınç Mikrodalga Plazmasının Deneysel Bulguları
Çizelge 4.1. Farklı akış ve farklı çaplardaki deşarj tüpleri kullanılarak oluşturulan helyum
plazmalarının uzunlukları
Gaz Cinsi
Akış
Miktarı
Mikrodalga
Gücü
Mikrodalga
Frekansı
Deşarj
Tüpünün
Çapı (mm)
Plazma Jetinin
Uzunluğu (cm)
Helyum 7 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 1-7
Helyum 14 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 1,7-2,4
Helyum 21 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 1,9-2,5
Helyum 29 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 2,4-2,6
Helyum 36 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 2,7-3
Çizelge 4.2. Farklı akış ve farklı çaplardaki deşarj tüpleri kullanılarak oluşturulan argon
plazmalarının uzunlukları
Gaz Cinsi
Akış
Miktarı
Mikrodalga
Gücü
Mikrodalga
Frekansı
Deşarj
Tüpünün Çapı
(mm)
Plazma Jetinin
Uzunluğu (cm)
Argon 7 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 1-3
Argon 14 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 2-6
Argon 21 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 2,2-4,2
Argon 29 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 2,5-3
Argon 36 lt/dk 850 W 2,45 GHz (12,7-7) 3-3,2
Atmosferik basınçta mikrodalga kullanılarak elde edilen helyum ve argon
plazmalarının farklı gaz akışı miktarlarında elde edilen plazma uzunlukları Çizelge
4.1. ve Çizelge 4.2.’de gösterilmiştir. Deşarj tüpü olarak farklı çaplardaki şeffaf
kuvars tüpler kullanıldı. Oluşturulan helyum ve argon plazmalarının görsel hali Şekil
4.1. ve şekil 4.2.’de verildi.
51
Şekil 4.1. Dış çapı 12,7 mm ve 7 mm olan kuvars tüpler kullanılarak farklı gaz akışı
miktarlarında elde edilen argon plazmasının resimleri
Şekil 4.2. Dış çapı 12,7 mm ve 7 mm olan kuvars tüp kullanılarak farklı gaz akışı
miktarlarında elde edilen helyum plazmasının resimleri
52
Şekil 4.3. 10 lt/dk helyum gazı kullanılarak elde edilen plazmanın oluşumunu ve zaman
içerisindeki gelişimini gösteren ICCD kamera resimleri
Şekil 4.3.’de 12,7 mm dış çapında kuvars tüp ve 10 lt/dk helyum gazı akışı
kullanılarak elde plazmanın zamana ve konuma bağlı olarak oluşumu ve gelişimi
gösterilmektedir. Fotoğraflama ICCD kamera tarafından gerçekleştirildi. Bu
fotoğraflama tekniğinin diğer dijital kamera resimlemesinden farklı olarak
plazmamızın mikrodalga sinyaline bağlı olarak nerelerde ve hangi sürelerde mevcut
olduğu hakkında bilgi vermektedir. Bu yüzden senkronizasyonu sağlamak amacıyla
kamerayı tetikleyen sinyal ile mikrodalgayı oluşturmak için gönderilen sinyal aynı
kullanıldı. Ortak sinyal olarak 50Hz’lik sinüs sinyali kullanılmıştır. Şekil 29’da
ICCD kameranın fotoğraflama esnasındaki osiloskop görüntüsü verildi. Osiloskop
görüntüsündeki sarı renkli sinyal mikrodalgayı oluşturmak ve ICCD kamarayı
tetiklemek için gönderilen sinyaldir. Pembe renkli sinyal geciktirme jeneratörünün
gate genişliğini ayarlamak için ICCD kameraya gönderdiği sinyaldir. Yeşil renkli
sinyal istenilen süre aralıklarında fotoğraflamayı gerçekleştiren sinyaldir. Şekil
4.4.’de gösterilen sinüs sinyalinde fotoğraflamanın senkronizasyon sinyalinin çeyrek
noktasında başladığı görülmektedir. Fotoğraflama 1ms sürdürüldü.
53
Şekil 4. 4. ICCD kameranın fotoğraf çekimi esnasındaki osiloskop görüntüsü
Şekil 4.5. Helyum plazması için alınan optik salınım spektrumu
54
Şekil 4.5.’de gösterilen optik salınım spektrumlarının dalga boyu değerleri ve
geçişleri aşağıda verildi.
He I (1s2s - 1s6p) 282 nm’de
He I (1s2s - 1s7p) 335 nm’de
He I (1s2s - 1s3p) 388 nm’de
He I (1s2p - 1s4d) 447 nm’de
He I (1s2s - 1s3p) 501 nm’de
He I (1s2p - 1s3d) 587 nm’de
H I (2P° - 2D) 656 nm’de
He I (1s2p - 1s3d) 667 nm’de
He I (1s2p - 1s3s) 706 nm’de
He I (1s2p - 1s3s) 728 nm’de
O I (2s22p3(4S°)3s - 2s22p3(4S°)3p) 777 nm’de
O I (2s22p3(4S°)3s - 2s22p3(4S°)3p) 844 nm’de
OH (A2Σ+ ) → OH (X2Π) 308 nm’de
Helyum plazması için verilen spektral çizgiler arasında hidrojen atomunun balmer
serisinden olan Hα 656 nm çizgisi gözlenmiştir. Bunun sebebi havadaki nemden
kaynaklanmaktadır.
55
Şekil 4.6. Argon plazması için alınan optik salınım spektrumu
Şekil 4.6.’da gösterilen optik salınım spektrumlarının dalga boyu değerleri ve
geçişleri aşağıda belirtildi.
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 696 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p ) 706 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 714 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 727 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 738 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 751 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 763 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°1/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 772 nm’de
O I (2s22p3(4S°)3s - 2s22p3(4S°)3p) 777 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°1/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 794 nm’de
56
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 801 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 811 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°1/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 826 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 842 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°1/2)4s - 3s23p5(2P°1/2)4p) 852 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°1/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 866 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 912 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°1/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 922 nm’de
Ar I (3s23p5(2P°3/2)4s - 3s23p5(2P°3/2)4p) 965 nm’de
Çizelge 4.3. Helyum plazmasının elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan NIST
verileri
Atom
Ek (cm-1
)
I
λ (nm)
gk
Ak (s-1
)
.( )
.k k
I
g A
.ln( )
.k k
I
g A
He I 195192,7772 791 282,15 1 1930000 1,16E-01 -2,157293749
He I 196079,0875 854 335,45 3 1450000 6,59E-02 -2,720282295
He I 191444,5006 863 447,03 3 682750 1,88E-01 -1,66945593
He I 186104,9666 15483 587,94 5 4310 4,22E+02 6,045991733
Çizelge 4.3.’deki ln ifadesinin sonuçlarıyla Ek ifadesinin verilerinin eğimi alınarak
grafik çizilirse Şekil 4.7.’deki Boltzmann grafiği elde edilir. Şekildeki noktalar
elektron sıcaklığı hesaplamak için kullanılan helyum atomlarının spektral dalga
boylarıdır.
57
Şekil 4. 7. Helyum plazması için Boltzmann dağılımı grafiği
Şekil 4.7.’deki grafiğin eğimi denklem (2.5)’de yerine yazılarak elektron sıcaklığı
hesaplandı.
Çizelge 4. 4.Argon plazmasının elektron sıcaklığını hesaplamak için kullanılan NIST verileri
Atom
Ek (cm-1
)
I
λ (nm)
gk
Ak (s-1
)
.( )
.k k
I
g A
.ln( )
.k k
I
g A
Ar I 107289,7001 3375 706,44 5 3,80E+06 1,25E-01 -2,075560661
Ar I 107131,7086 424 714,52 3 6,25E+05 1,62E-01 -1,822774774
Ar I 107289,7001 5896 738,45 5 8,47E+06 1,03E-01 -2,27489615
Ar I 108722,6194 5310 750,25 1 4,45E+07 8,95E-02 -2,413246149
Ar I 105617,27 7002 801,49 5 9,28E+06 1,21E-01 -2,11238642
Ar I 107496,4166 5338 826,58 3 1,53E+07 9,61E-02 -2,342072639
Çizelge 4.4.’deki ln ifadesinin sonuçlarıyla Ek ifadesinin verilerinin eğimi alınarak
Şekil 4.8.’deki Boltzmann grafiği elde edildi. Şekildeki noktalar elektron sıcaklığını
hesaplamak için kullanılan argon çizgileridir.
58
Şekil 4.8. Argon plazması için Boltzmann dağılımı grafiği
Şekil 4.8.’deki grafiğin eğimi denklem (2.5)’de yerine yazılarak argon plazması için
elektron sıcaklığı hesaplandı.
Çizelge 4.5. Helyum ve Argon plazmalarının gaz sıcaklıkları, elektron sıcaklıkları ve
elektron yoğunluklarının gösterilmesi
Gaz
Cinsi
Akış
Miktarı
Mikrodalga
Gücü
Mikrodalga
Frekansı
Deşarj
Tüpünün
Çapı
(mm)
Gaz
Sıcaklığı
Tg (0C)
(Uç-Üst)
Elektron
Sıcaklığı
Te
(0K)
Elektron
Yoğunluğu
ne
(cm-3
)
Helyum 10 lt/dk 850 W 2,45 GHz 12,7 720-935 7401 6,4x1016
Argon 10 lt/dk 850 W 2,45 GHz 12,7 180-195 5360 4,2x1018
59
5. TARTIġMA VE SONUÇ
Atmosferik basınçta plazma oluşturmak için güç kaynağı olarak 2,45GHz
frekansında ve 850W gücünde sürekli modlu mikrodalgalar kullanıldı. Deşarj tüpü
olarak yalıtkanlığı yüksek olan şeffaf kuvars tüpler kullanıldı. Tüplerin şeffaf
seçilmesinin nedeni plazmanın optik karakteristiğini doğru bir şekilde yapmak
içindir. Kuvars tüp kullanılmasının nedeni plazma oluşurken gaz sıcaklığının bazı
durumlarda 1000 C0‘ nin üzerine çıkmasından dolayı kuvars tüpün ısıya dayanaklı
olmasıdır. Plazmayı oluşturmak için gerekli gazlar olarak helyum ve argon soy
gazları kullanıldı. Plazma gazının soğuk ya da sıcak olması hakkında bilgiye sahip
olmak için plazma gazının sıcaklığı ölçüldü. Helyum ve argon plazmasının optik
salınım spektrumları ölçüldü. Plazmaların optik salınımları plazmaların
karakteristiğinin yapılmasında büyük bir rol oynadı. Çünkü optik salınım
spektrumlarından plazmanın elektron yoğunluğunun, elektron sıcaklığının
hesaplanmasına kolay bir geçiş yapıldı. Çıkan sonuçlar sayesinde elektron sıcaklığı,
elektron yoğunluğu ve gaz sıcaklığı kıyaslanarak atmosferik basınçta mikrodalga
plazmasının hangi plazma sınıflandırılmasına katıldığı belirtildi.
Çizelge 5.1. Helyum ve argon plazmasının elektron sıcaklığı, elektron yoğunluğu ve gaz
sıcaklığının karşılaştırılması
Çizelge 5.1.’e bakılarak her iki gaz içinde elektron sıcaklığının gaz sıcaklığından
yüksek olduğu görülmektedir. Elektron sıcaklığının gaz sıcaklığından yüksek olduğu
durumda (Te > Tg) plazma termodinamik dengede olmayan plazma olarak
isimlendirilir (Plasma-Universe, 2011).
Gaz
Cinsi
Akış
Miktarı
Deşarj Tüpünün
Çapı (mm)
Gaz Sıcaklığı
Tg (0K)
(Uç-Üst)
Elektron
Sıcaklığı Te
(0K)
Elektron
Yoğunluğu ne
(cm-3
)
Helyum 10 lt/dk Kuvars 12,7 993-1208 7401 6,4x1016
Argon 10 lt/dk Kuvars 12,7 453-468 5360 4,2x1018
60
Fakat elektron sıcaklığı ölçümleri yapılırken elde edilen grafikler Boltzmann
yasasına uyduğu için elde edilen plazmalar aynı zamanda yerel termodinamik
dengede olan plazmalar olarak isimlendirilir.
Deneysel bulguların teorik bilgilerle uyuştuğu görüldü. Termodinamik dengede
olmayan plazmalarda Te = Ti > Tg şartı vardır. Çizelge 5.1.’de görüldüğü gibi
helyumun elektron sıcaklığı, argonun elektron sıcaklığından büyüktür. Bunun sebebi
helyumun iyonlaşma enerjisinin argonun iyonlaşma enerjisinden büyük olmasıdır.
Bu durum helyumun argondan daha kararlı bir deşarja sahip olduğunu
göstermektedir. Yani helyumda parlak deşarj oluşumu iyonlaşma enerjisinden
kaynaklanmaktadır. Gaz akışı miktarı arttıkça plazma uzunluğunun her iki gaz içinde
arttığı görüldü. Aynı zamanda Şekil 5.1. ve Şekil 5.2.’de verildiği gibi ince tüpten
elde edilen helyum ve argon plazmasının uzunluğunun geniş tüpte oluşturulan
plazmalardan daha uzun olduğu görüldü. Bu durum gazın akış hızının artmasından
kaynaklanmaktadır. Enerjiye sahip elektronlar sayesinde plazmanın oluşumu deşarj
tüpünün dışarısında da devam etmektedir. Termokupl aracılığıyla alınan sıcaklık
değerlerine bakılarak oluşturulan plazmaların hangi işlemlerde kullanılacağı
hakkında fikir sahibi olundu.
Şekil 5.1. Argon plazmasının farklı gaz akışı miktarlarındaki uzunluklarının karşılaştırılması
61
Şekil 5.2. Helyum plazmasının farklı gaz akışı miktarlarındaki uzunluklarının
karşılaştırılması
Sonuç olarak her iki plazma içinde elektron sıcaklığı gaz sıcaklığından yüksek
olduğu için termal dengede olmayan plazma sınıfına girmektedir. Termal dengede
olmayan plazmalar soğuk plazma olarak isimlendirilirler. Bu sebepten dolayı
atmosferik basınçta oluşturulan mikrodalga plazmasının soğuk plazma olduğu
söylenebilir. Aynı zamanda elektron sıcaklığı için kullanılan spektral çizgilerin
dağılımı Boltzmann dağılımına uyduğu için oluşturulan argon ve helyum
plazmalarının yerel termodinamik dengede oldukları da söylenebilir. Atmosferik
basınçtaki helyum plazması sterilizasyon işlemi için kullanılabilir. Oluşturulan
plazmaların yoğun olmalarından ötürü argon plazmasının hem sıcak olmayışı hem de
yoğun bir plazma olmasından dolayı ısıya duyarlı malzemelerin yüzey
aktivasyonlarında başarılı sonuçlar verebileceği söylenebilir. Ayrıca elmas filmlerin
kimyasal buhar biriktirme yönteminde, plazma spreyi sistemlerinde kullanılabilir.
Helyum plazmasının sıcak olmasından dolayı seramiklerin güçlü bir biçimde
birbirlerine kaynak edilmesinde, çelik kaynaklarının yapılmasında kullanılabilir.
Isıya karşı dirençli olan yüzeylerin temizlenmesinde başarılı sonuçlar verebileceği
söylenebilir.
62
6. KAYNAKLAR
Allaboutcircuits, 2011. http://www.allaboutcircuits.com/vol_2/chpt_14/8.html.
Erişim tarihi: 10.10.2011.
Al-Shamma’a, A.I., Wylie, S.R., Lucas, J., Stuart, R.A., 2001. Microwave plasma jet
for material processing at 2,45GHz. Journal of Materials Processing
Techonolgy, 121, 143-147.
Ammons, S., 2011. Microwave Technology. The English Press.
Chabert, P., Braithwaite, N., 2011. Physıcs Of Radio-Frequency Plasmas. Cambridge
University Press, ISBN 978-0-521-76300-4, 385p, USA.
Cheol, Y.H., Uhm, H.S., Cho, S.C., 2008. Argon Microwave Discharges Sustained at
Atmospheric Pressure Suppression of Plasma Filaments with Molecular
Gases. Journal of the Korean Physical Society, 53, (6), 3220-3223.
Chen, F.F., 1984. Introduction to Plasma Physics and Controlled Fusion, Volume 1:
Plasma Physics. Plenum Press, ISBN 0-306-41332-9, 421p. USA.
Conrads, H., Schmidt, M., 2000. Plasma generation and plasma sources. Plasma
Sources Sci. Technol, 9, 441–454.
Felizardo, E., Tatarova, E., Dias, F.M., Ferreira, C.M., Gordiets, B., 2009.
Microwave Air-Water Plasma Torch – Experiment and Theory. 36th EPS
Conference on Plasma Phys. Sofia, 33, 1-4.
Geo, 2011. http://www.geo.mtu.edu/rs/back/spectrum/. Erişim tarihi: 20.12.2011.
Gower, S.A., 1998. Development of an atmospheric pressure microwave induced
plasma beam. University of Wollongong, 249p, AU.
Griem, H., 1997. Principles of Plasma Spectroscopy, Cambridge University Press.
Grill, A. 1993. Cold plasma in Materials Fabrication. IEEE Press, Piscataway, NJ.
Hakuto, 2011. http://www.hokuto.co.jp/00eng/e5500_sm/e5500_sm_guide.html.
Erişim tarihi: 10.10.2011.
Hahn, T.D., Wiese, W.L., 1990. Atomic transition probability ratios between some
ArI 4s-4p and 4s-5p transitions. Phys. Rev. A, Gen. Phys., 42, (9), 5747–
5749.
Inagaki, N. 1996. Plasma Surface Modification and Plasma Polymerization.
Technomic Pub. Inc. Lancaster, PA.
Jeong H., Kim, Yong C., Hong, Hyoung S., Kim and Han S. Uhm., 2003. Simple
Microwave Plasma Source at Atmospheric Pressure. Journal of the Korean
Physical Society, 42, 876-897.
Konuma, M., 1992. Film Deposition by Plasma Techniques. Berlin: Springer.
Kieft, I. E., v d Laan, E. P., Stoffels, E., 2004. Electrical and Optical Characterization
of The Plasma Needle. New Journal of Physics, 6, 149.
Kutlu, A.E., Mono, M., Bini, R., 2003. Plazma ile kesme metoduna genel bir bakış.
Mühendis ve Makine, 46(541), 21-29.
63
Konjevic, N., Lesage, A., Fuhr, J.R., Wiese, W.L., 2002. Experimental stark widths
and shifts for spectral lines of neutral and ionized atoms. J. Phys. Chem. Ref.
Data, 31, (3), 819–927.
Konjevic, N., Roberts, J.R., 1976. Experimental Stark Widths and Shifts for Spectral
Lines of Neutral Atoms. J. Phys. Chem. Ref. Data 5, (2), 619-647.
Leštinská, L., Machala, Z., Zahoran, M., Martišovitš, V., 2008. Waste Carbon
Treatment By Atmospheric Pressure Microwave Plasma. HAKONE XI
Oleron Island, 215-216.
Luo, Q., D'Angelo, N., Merlino, R., 1998. Shock formation in a negative ion plasma.
Department of Physics and Astronomy. Phys. Plasmas 5, 2868-2870.
Marec, J., Leprince, P., 1993. Microwave Discharges, Fundamentals and
Applications. NATO ASI Series, Series B: Physics, 302.
Morpheustechnology, 2011. http://www.morpheustechnology.com/ebooks/Wireless/
GIF%20Files/waveguide_modes.gif. Erişim Tarihi: 16.11.2011.
Math, 2011. http://images.math.cnrs.fr/Les-surprenantes-proprietes-des.html. Erişim
tarihi: 22.12.2011.
NIST, 2011. http://www.nist.gov/pml/data/asd.cfm. Erişim tarihi: 25.12.2011.
OceanOptics, http://www.oceanoptics.com/technical/hr4000.pdf. Erişim Tarihi:
30.11.2011.
Quinstar, 2011. http://quinstar.com/antenna/circular-to-rectangular-waveguide-
transitions qwc-series/. Erişim tarihi: 28.12.2011.
Omar, B., 2011. Spectral Line Broadening in Dense Plasmas. Journal of Atomic,
Molecular, and Optical Physics, 1-8.
Öksüz, L., 2001. Plazma Gerçeği, Bilim ve Teknik Dergisi. 399, 75s,.
Özkan, T., 1987. Mikrodalga. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 130s, İstanbul.
Plasma-Universe, 2012. http://www.plasmauniverse.com/Plasma_classification_%28
types_of_plasma%29. Erişim tarihi: 20.02.2012.
Patel, B.M., Heithmar, E., Winefordner, J.D., 1987. Tubular Electrode Torch for
Capacitatively Coupled Helium Microwave Plasma as a Spectrochemical
Excitation Source. Analitic Chemistry, 59, 2374-2377.
Radartutorial, 1997. http://www.radartutorial.eu/08.transmitters/tx08.tr.html. Erişim
tarihi: 12.12.2011.
Raizer, Y.P., 1987. Gas Discharge Physics. Springer-Verlag, ISBN 0-387-19462-2,
449p, USA.
Radio Electronics, 2011.http://www.radioelectronics.com/info/antennas/waveguide/
rf-waveguide-dimensions-sizes.php. Erişim tarihi: 12.10.2011.
Roth, J.R., 1995. Industrial Plasma Engineering, Volume 1: Principles. Institute of
Physics Publishing, ISBN 0-7503-0317-4, 538p. UK.
Sbig, 2011. http://www.sbig.de/universitaet/glossar-htm/fwhm.htm. Erişim tarihi:
29.12.2011.
64
Wu, S., 1982. Polymer Interface and Adhesion CRC Press, ISBN 0824715330, 299.
Wintenberg, K., Gilbert, C., South, S., Wintenberg, A., 2006. Q-415 Treatment of
bulbs with atmospheric plasma. Poster presentation at the 106th general
meeting of the American Society for microbiology in Orlondo, Florida.
Zhang, Q., Zhang, G., Wang, S., Wang, L., Huo, N., 2010. Characteristics of
Microwave Plasma Torch at Atmospheric Pressure. IEEE Transactıons On
Plasma Science, 38, (11), 3197-3200.
Zander, A.T., Hieftje, G.M., 1981. Microwave Supported Discharges. Appl.
Spectrosc., 35, 357-371.
65
ÖZGEÇMĠġ
Adı Soyadı : Ferhat BOZDUMAN
Doğum Yeri ve Yılı : Yeşilyurt – 1987
Medeni Hali : Bekar
Yabancı Dili : İngilizce ve Almanca
Eğitim Durumu
Lise : Saime Salih Konca Lisesi, 2001 – 2004
Lisans : Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen-Edebiyat
Fakültesi, Fizik Bölümü, 2005 – 2009
ÇalıĢtığı Kurumlar
Kervansaray Lara Hoteli, 2008 – 2009
PLUS Plazma Uygulama Sanayi, 2010 – Devam Ediyor
Yayınlar
1. Bozduman, F., Teke, E., Gulec, A., Oksuz, L., 2012. 2.45 GHz Atmospheric
Pressure Waveguide Based Plasma Designs, ICOPS, Edinburgh.
2. Bozduman, F., Gulec, A., Aktan, T., Oksuz, L., 2011. Atmospheric Pressure
Microwave Plasma Torch, ICOPS, Chicago.
3. Ozaltin, K., Bozduman, F., Aktan, T., Oksuz L., 2011. Plasma Water Treatment
By Electrical Discharge Methods, ICOPS, Chicago.
4. Teke, E., Varol, H., Bozduman, F., Gulec, A., Oksuz, L., Manolache, S.,
Camurlu, E., Kurbanoglu, C. 2012. PTFE and C3F6 Deposition on the AISI 1050
Stainless Steel for Lubrication by RF Plasma, ICOPS, Edinburgh.