+ All Categories
Home > Documents > Radiografie van een familielid

Radiografie van een familielid

Date post: 03-Feb-2023
Category:
Upload: kuleuven
View: 0 times
Download: 0 times
Share this document with a friend
25
TAAK 1: RADIOGRAFIE VAN EEN FAMILIELID Philomène Frederickx Servranckx Naam : Furkan Yoney Docent : Prof. dr. L. Van Molle Sam De Schutter Opleidingsonderdeel : Onderzoeksmethoden Nieuwste Tijd [F0LI4a] Academiejaar : 2013-2014
Transcript

TAAK 1: RADIOGRAFIE

VAN EEN FAMILIELIDPhilomène Frederickx Servranckx

Naam: Furkan Yoney

Docent: Prof. dr. L. Van Molle

Sam De Schutter

Opleidingsonderdeel: Onderzoeksmethoden Nieuwste Tijd [F0LI4a]

Academiejaar: 2013-2014

Inhoud

1. HUWELIJK........................................................1a. TRANSCRIPTIE..................................................1b. ANALYSE.......................................................2

2. OUDERSCHAP......................................................4a. TRANSCRIPTIE..................................................4b. ANALYSE.......................................................4

3. DE GEMEENTE.....................................................64. DE STAAT........................................................85. LIJST VAN GECITEERDE BRONNEN EN WERKEN.........................106. BIJLAGEN.......................................................12

1. HUWELIJKa. TRANSCRIPTIE1

ACTE DE MARIAGE, N° 87

L’an mil huit cent nonante-deux, le vingt-un du mois de mai, à dix heures

du matin, devant nous Adrien Fonson, Échevin délégué, Officier de l’État

civil de la ville de Louvain, arrondissement de Louvain, province de

Brabant et en la maison commune du dit lieu, sont comparus en séance

publique : Jean-François Frederickx, ouvrier plombier, né à Louvain, le quinze mai mil

huit cent soixante-huit, y domicilié, fils majeur de Sébastien Frederickx, journalier, et d’Anne-

Marie Baudewijns, ménagère, conjoints, domiciliés à Louvain, ci-présents et contentant.

Nous ayant exhibé le certificat de milice.

Et Anne-Marie Servranckx, couturière, née à Louvain, le cinq janvier mil huit cent

septante-un, y domiciliée, fille majeur de Richard-Simon Servranckx, décédé à Louvain, le

vingt-sept juillet mil huit cent septante-cinq, et de Félicité Vandermeeren, conjoints,

ménagère, domiciliée à Louvain, ci-présente et contentant.

Lesquels nous ont requis de procéder à la célébration du mariage

projeté entre eux, et dont la publication a été faite devant la

principale porte de notre maison commune, le dimanche huit de ce mois, à

dix heures du matin.

Aucune opposition au dit mariage ne nous ayant été signifiée, et

faisant droit à leur réquisition, après avoir donné lecture de

toutes les pièces ci-dessus mentionnées, ainsi que du chapitre six

du titre du Code civil intitule du Mariage, nous avons demandé au

futur époux et à la future épouse s’ils veulent se prendre pour mari

et pour femme ; chacun d’eux ayant répondu séparément et

affirmativement, nous avons déclaré, au nom de la loi, que Jean-

François Frederickx et Anne-Marie Servranckx sont unis par le mariage.

1 LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de mariage 1892, microfilm 2343892, fol. 44. Zie bijlage 1.

Le dits époux nous ont déclaré que le vingt Janvier mil huit cent nonante-un, il est né d’eux

à Louvain, un enfant du sexe féminin, inscrit aux registres de l’Etat civil tous le nom de

Philomène Servranckx, qu’ils reconnaissent pour leur fille.

De quoi avons dressé acte en présence de  : François Janssens, ajusteur, âgé de vingt-

neuf ans, beau-frère de l’épouse  ; Auguste Demuylder, cordonnier, âgé de trente-cinq ans,

non parent des époux  ; Léopold Frederickx, ajusteur, âgé de vingt-huit ans, frère de l’époux,

et Henri Decoster, scieur de long, âgé de quarante-cinq ans, non parent des époux, tous

quatre domiciliés à Louvain.

Et après lecture du présent acte, ont signé avec nous. Anne-Marie Baudewijns a

déclaré ne le savoir.

(Signé)

Frederickx

Servranckx

Frederickx

Vandermeeren

F. Janssens

A. Demuylder

Frederickx

H. Decoster

A. Fonson

b. ANALYSE

Het doel van deze paper is om een radiografie van een familielid op

te stellen, maar zal wegens het gebrek aan familieleden voor 1965 in

België handelen over een willekeurige Leuvenaar.2 Hiervoor is de

keuze gevallen op Philomène Servranckx, de oudste dochter van Jean-

François Frederickx en Anne-Marie Servranckx.

In dit eerste deel komt de analyse van de huwelijksakte van

haar ouders aan bod. De geboortestad van haar ouders was Leuven,

waardoor de huwelijksakte in het rijksarchief van Leuven is terug te

vinden. Het huwelijk tussen Jean-François en Anne-Marie werd vooraf

2 S. TOPCU, informeel gesprek, 10 juli 2014.

aangekondigd zoals de wet het voorschreef en uiteindelijk voltrokken

in het stadhuis van Leuven op 21 mei 1892. Jean-François en Anne-

Marie waren respectievelijk 24 en 21 jaar toen het huwelijk

plaatsvond.

De trouwleeftijd van beide week af van het gemiddelde,

dat voor Leuvense bruidegoms en bruiden respectievelijk 26-27

jaar en 24-25 jaar was.3 De reden hiervoor staat vermeld in een

bijkomende mededeling van de gehuwden aan de afgevaardigde

schepen. Hierin erkenden ze Philomène Servranckx, geboren op 20

januari 1891, als hun dochter. Tevens blijkt uit de

bevolkingsregister van 1890 dat Anne-Marie op het moment van

trouwen zwanger was, want twee maanden later – op 27 juli 1892

– kregen ze hun tweede dochter.4 De wet maakte vóór 1987 een

onderscheid tussen wettige (geboren binnen een huwelijk) en

natuurlijke (geboren buiten het huwelijk) kinderen.5 Die status

had juridische en sociale gevolgen.6 Met een natuurlijk kind en

een tweede kind op komst, kon het zijn dat er veel familiale

en/of sociale druk op het koppel werd uitgeoefend om te

trouwen. Of dit de echte reden was waarom het koppel op een

vroegere leeftijd trouwde kan niet met zekerheid gezegd worden,

doch is deze hypothese een sterke mogelijkheid.7

De moeders van beide gehuwden oefenden geen beroep uit,

de vader van de bruidegom daarentegen was een dagloner. De

vader van Anne-Marie was overleden in 1875 en diens beroep is

onbekend. Jean-François was zelf een loodgieter en Anne-Marie3 K. MATTHIJS, De mateloze negentiende eeuw: bevolking, huwelijk, gezin en sociale verandering,Leuven, 2001, 179.4 LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de population 1890, microfilm 2384665, fol. 381. Een kopie hiervan is terug te vinden in bijlage 2.5 Ongehuwd samenwonen, de kinderen, 2014 (http://www.notaris.be/huwen-samenwonen/ongehuwd-samenwonen/kinderen). Geraadpleegd op 12 juli 2014.6 P. BORSCHEID, ‘Romantic Love or Material Interest: Choosing Partners in Nineteenth-Century Germany’, Journal of Family History, 11 (1986), 164.7 Bij de analyse van de geboorteakte wordt er dieper ingegaan op de wettiging van Philomène.

was in tegenstelling tot beide moeders als naaister wel actief

in het beroepsleven. Ook na het huwelijk bleef ze verder werken

als naaister, zoals blijkt uit de bevolkingsregister.8 Ze was

dus niet louter gaan werken om het financiële gat dat er was

ontstaan na het overlijden van haar vader op te vullen.

De beroepen van loodgieter en naaister hadden geen hoog

aanzien in de negentiende-eeuwse samenleving en behoorden tot

de laagste categorie van economische beroepen.9 Ook de getuigen

kwamen uit deze laag van de samenleving. Twee van de vier

getuigen waren namelijk arbeiders, de andere twee schoenmaker

en houtzager.

Na voorlezing ondertekenden alle vier getuigen de

huwelijksakte. Ook de moeder van Anne-Marie ondertekende de

huwelijksakte. Als weduwe beschikt over het recht om dit in

haar eigen naam te doen. Jean-François’ moeder verklaarde niet

te kunnen schrijven.

Tot slot werd ook het militieattest van Jean-François

getoond, wat wil zeggen dat hij zijn dienstplicht heeft gedaan.

8 LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de population 1890, microfilm 2384665, fol. 381.9 Volgens de classificatie van Matthijs in K. MATTHIJS, De mateloze negentiende eeuw: bevolking, huwelijk, gezin en sociale verandering, Leuven, 2001, 73.

2. OUDERSCHAPa. TRANSCRIPTIE10

ACTE DE NAISSANCE N° 45

ANNOTATIONS

mentionnées

dans

l’arrêté du

8 juin 1823.

Journal

officiel n°

21Philomène

Servranckx dont

l’acte de naissance

ci contré a été

légitimée par le

mariage

subséquent de ses

père et mère Jean-

François Frederickx

et Anne-Marie

Servranckx à

Louvain le vingt-un

mai mil huit cent

nonante deux.

A. Fonson

L’an mil huit cent nonante-un, le vingt-un du mois de

janvier, à deux heures de relevée par devant nous Adrien

Fonson, Échevin délégué civil de la ville de Louvain,

arrondissement de Louvain, province de Brabant, a

comparu : Catherine Smolders, âgée de quarante-un ans,

profession de garde couches, née à Louvain, domiciliée à

Louvain, laquelle nous a exhibé nous exhibé un enfant du

sexe féminin, qu’elle a déclaré être né en cette ville,

le vingt de ce mois, à cinq heures du soir, d’Anne-Marie

Servranckx, journalière, âgé de vingt-un ans, née à Louvain, y

domiciliée, cour des templiers, numéro nonante-un, célibataire,

auquel enfant elle a déclaré vouloir donner le prénom

de : Philomène.

Les dites présentation et déclaration faites en

présence de : François Frederickx, âgé de vingt-deux ans,

profession d’ouvrier zingueur, domicilié à Louvain, et de

Henri Anthoon, âgé de vingt-deux ans, profession de

journalier, domicilié à Louvain.

Et après qu’il leur a été donné lecture du présent

acte, ont signé avec nous à l’exception de Catherine Smolders qui a

déclarer ne le savoir.

(Signé) Fr. Frederickx Anthoon Henri A. Fonson

b. ANALYSE

10 LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de naissance 1891, microfilm 2343638, fol. 13. Zie bijlage 3.

Op 20 januari 1891 werd het eerste kind van Jean-François en Anne-

Marie geboren: Philomène Servranckx. Een dag later om twee uur ’s

middags werd hiervan aangifte gedaan door Catherine Smolders bij de

ambtenaar van burgerlijke stand, omdat Jean-François en Anne-Marie

nog niet getrouwd waren. Zo werd Philomène aanvankelijk enkel

ingeschreven als de dochter van de ongetrouwde Anne-Marie.11 Pas

later werd in de kantlijn opgeschreven dat met het huwelijk tussen

Jean-François en Anne-Marie, op 21 mei 1892, ze erkend en gewettigd

werd door het koppel.

In 1891 was één op zes Leuvense geboorten onwettig. Dit cijfer

lag beduidend hoger dan het aandeel illegitieme kinderen in

bijvoorbeeld Bierbeek; rond de vijf percent.12 Hier bestaan twee

contesterende visies over: een eerste visie toont de drang van

vrouwen naar seksuele bevrijding uit mannelijke machtsstructuren als

hoofdoorzaak, terwijl de tweede visie de toename van het aantal

buitenechtelijke kinderen tracht te verklaren door de verarming.13

Volgens deze tweede visie zouden vrouwen een partner zoeken om aan

economische kwetsbaarheid te ontsnappen. Een zwangerschap of een

kind zou de partner dan onder huwelijksdruk kunnen zetten.14 De

informatie over Anne-Marie’s economische achtergrond is te gering om

te concluderen of dit het geval was voor Jean-François en Anne-

Marie. Wat de reden ook geweest moge zijn, het staat vast dat men

het kind een jaar later door huwelijkssluiting heeft gewettigd. De

wettiging van een kind zorgde ervoor dat ze niet meer uitgesloten

werd van bepaalde rechten, zoals erfenissen en publieke bijstand.15

11 De hoge kindersterfte was de reden voor deze snelle registratie12 K. MATTHIJS, De mateloze negentiende eeuw: bevolking, huwelijk, gezin en sociale verandering, Leuven, 2001, 143.13 Ibid., 140-141.14 Ibid., 142.15 Ibid., 140.

Eén vierde van de onwettige kinderen geboren in Leuven werden door

huwelijk gewettigd.16

De vader van Philomène was als getuige aanwezig, samen met een

verder onbekend persoon. Tussen de geboorte en het huwelijk is Jean-

François hetzelfde beroep blijven uitoefenen, weliswaar wordt zijn

beroep eerst vermeld als zink-arbeider en later in de huwelijksakte

als loodgieter. Het was zo dat zink onderdelen plaatsen tot de taken

van een loodgieter behoorde.17 Anne-Marie daarentegen was

aanvankelijk dagloonster, maar toen ze trouwde werkte ze als

naaister.

De naam Philomène komt van een martelares die op veertienjarig

leeftijd zou zijn gestorven. De graf van Philomena of Filomena is

gevonden in 1802 in de catacomben van Priscilla in Rome.18 Ze was een

beroemde heilige en tevens ook patroonheilige van kinderen en

toekomstige moeders.

Na het voorlezen van de akte ondertekenden de getuigen, met

uitzondering van Catherine Smolders, die verklaarde niet te kunnen

schrijven, uiteindelijk de akte. Kortom bleef de werksituatie van

beide ouders tot de huwelijk hetzelfde en kunnen ze tot dezelfde

sociale groep gerekend worden.

16 Ibid., 145.17 La zinguerie, 2014 (http://www.construction-86.fr/tout-savoir-sur-la-zinguerie-et-les-gouttieres_std_1261_fr.html). Geraadpleegd op 14 juli 2014.18 D. FARMER, ‘Philomena’, The Oxford Dictionary of Saints, V, Oxford, 2011, 360.

3. DE GEMEENTE

Een volgende bron die Philomène’s geboorte beter binnen de context

van de stad Leuven plaatst, is de krant De Liberaal: nieuwsblad van het

arrondissement Leuven van 24 januari 1891.19 De krant wordt bewaard in

het stadsarchief van Leuven, evenals alle andere regionale kranten

van Leuven.20

Mede dankzij een artikel van de uitgever geadresseerd aan de

lezers wordt de identificatie van de krant eenvoudiger. In de

uitgave van 3 januari 1891 blikte de uitgever terug in het 22-jarig

bestaan van De Liberaal.21 Hij stelde fier en gelukkig te zijn omdat ze

de vrijheidslievende zaak nuttig ten dienst hebben gestaan door de Leuvense burgerij tegen

de universiteitsingrepen en de klerikalen te hebben verdedigd.22 Vervolgens gaf de

uitgever een opsomming van alle verwezenlijkingen van alle liberaal-

denkenden, met inbegrip van de Liberale Partij, tegen het

klerikalisme. Samenvattend beoogde De Liberaal het klerikalisme als

hinderpaal te overwinnen om zo de vrijburgerij als doel te beogen.

Uiteindelijk sloot de uitgever zijn tekst af met het motto van de

krant; Eendracht, vooruitgang en wettelijkheid.23 Wat feitelijk uit de titel

blijkt, werd wederom door de uitgever bevestigd, namelijk dat de

krant in de eerste plaats bestemd was voor liberaal geïnspireerde

mensen van Leuven en omstreken.24

De krant telde vier pagina’s (2 vellen) en kwam uit in

broadsheetformaat, met maten van 50 op 37,5 centimeter.25 Ze19 De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (24 januari 1891). Zie bijlage 4. 20 LEUVEN, Stadsarchief.21 De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (3 januari 1891). Zie bijlage 5.22 Ibid., 1.23 Ibid.24 Aangezien men zich ook kon inschrijven voor een abbonement van De Liberaal buiten Leuven zoals bleek uit de nota bij de inschrijvingsprijs.25 Dit was een gangbare formaat en grootte voor die tijd. Een ander Leuvensekrant, namelijk Gazette de Louvain had voor 24 januari 1891 afmetingen van 52 op 38. In Gazette de Louvain (24 januari 1891).

verscheen elke zaterdag van de week voor een prijs van tien

centiemen per editie of zes Belgische frank voor een

jaarabonnement. Verder haalde het zijn inkomsten uit reclame

(50 cent/regel) en aankondigingen (10cent/regel). De voorpagina

bestond uit twee delen; de hoofding (28%) en nieuws (72%).26

De titelpagina van 24 januari 1891 was volledig gewijd aan de

dood van prins Boudewijn en bestond uit drie delen. Allereerst stond

de auteur van de krant de lezers te woord over de dood van de prins.

Nadien leidde hij het tweede deel, namelijk de proclamatie van de

dood door de burgemeester van Leuven, in. De Leuvense burgemeester,

Leopold Vander Kelen, had een dag eerder aan de bevolking van Leuven

in een officiële mededeling bekendgemaakt dat prins Boudewijn om

drie uur ’s morgens overleden was. Verder vertelde hij dat de

Leuvense bevolking zal deelnemen aan de nationale rouw en dat de

Stedelijke Raad dezelfde avond nog zou vergaderen om de Koninklijke

familie een rouwbetuiging te sturen. Deze betuiging van rouw vormt

de derde en laatste deel van de titelpagina.

De Liberaal was de enige Leuvense krant die een volledige

voorpagina wijdde aan het overlijden van prins Boudewijn. Doch bood

de krant verder geen nieuws over de redenen van prins Boudewijns

overlijden. Volgens officiële kanalen zou de prins gestorven zijn

aan een longcongestie oftewel longoedeem.27 De Koninklijke familie

had hiervoor echter nooit vermeld dat prins Boudewijn ziek was,

waardoor er vraagtekens blijven over de exacte doodsoorzaak. De

geruchten die destijds de ronde deden, werden door Thierry Debels

verzameld in zijn boek Kroongeheimen.28 Het voornaamste gerucht was

26 De krant had een totale grootte van 1875 cm2. De hoofding telde 525 cm2, terwijl de overgrote meerderheid plaats maakte voor nieuws met 1350 cm2.27 New York Times (24 januari 1891). Online geraadpleegd op 15 juli 2014 (http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?_r=1&res=9806E6DD1F3BE533A25757C2A9679C94609ED7CF&oref=slogin). 28 Tierry Debels heeft een master in bedrijfseconomie en is gespecialiseerd in financiele economie. Hij publiceerde sinds 2010 verscheidene werken overhet Belgisch Koningshuis. Zie: Recensie: Kroongeheimen – Tierry Debels, 2014

dat Boudewijn betrapt werd in het Brusselse Hotel de Suède met Sibyl

Anderson, vriendin van prins de Ligne, door de Ligne zelf.29 Deze zou

Boudewijn hierna in het dijbeen geschoten hebben, waarop prins

Boudewijn diezelfde avond nog overleed. Hoewel dit verhaal door

Debels als waarheid wordt gepresenteerd, is er geen bron die dit

ondersteunt. Wel deed de onzekerheid over de precieze doodsoorzaak

van prins Boudewijn mensen terugdenken aan het drama van Mayerling van

1889 waarbij kroonprins Rudolf, schoonzoon van Koning Leopold II van

België, eerst zijn maîtresse en nadien zichzelf vermoordde.30

Daarnaast waren er nog artikels over de herziening van enkele

Grondwettelijke artikelen voor het algemeen stemrecht en over het

harde ingrijpen van het leger bij een wettige en vreedzame betoging van de

Liberale Associatie voor het invoeren van het algemeen stemrecht.31

Over het algemeen is de ideologische achtergrond van De Liberaal uit

elke artikel te achterhalen. De contrasten met andere denkbeelden is

alomtegenwoordig. Bovendien was het taalgebruik bijzonder gekleurd

en opiniërend.32

Samengevat had de krant door zijn levensbeschouwing

voornamelijk succes bij de liberalen van de stad Leuven.

(http://boekenkast.jimdo.com/recensie-kroongeheimen-thierry-debels/). Geraadpleegd op 15 juli 2014.29 T. DEBELS, Kroongeheimen, Antwerpen, 2013, 50.30 Precies 125 jaar geleden vond op 30 januari 1889 het drama van Mayerling plaats, 2014 (http://duten.wordpress.com/2014/01/30/precies-125-jaar-geleden-vond-op-30-januari-1889-het-drama-van-mayerling-plaats/). Geraadpleegd op 15 juli 2014.31 De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (24 januari 1891), 2-3.32 Enkele citaten ter illustratie: Het gouvernement zit met de poepers, een laat het zien.[…] Welnu, het is die zegepralende beweging van het herzienigsgedacht welk de bisschoppen en hunebazuinblazers hebben willen tegenhouden, met eenen tocht van schrikaanjaging in te richten. Zie:De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (24 januari 1891), 2.

4. DE STAAT

In dit laatste luik wordt Philomène binnen de context van de

Belgische staat geplaatst door de synthese van de parlementaire

handeling van 22 januari 1891.33 Parlementaire handelingen zijn de

verslaggevingen van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.34

De Kamer van Volksvertegenwoordigers speelde een prominente rol

bij de verantwoording van de inkomsten en uitgaven van de regering.35

Doch kon de Kamer vanaf de jaren tachtig door de toename van het

aantal begrotingen en het aantal sprekers de belangrijkste

begrotingen niet tijdig goedkeuren.36 De Katholieken hadden de

overgrote meerderheid in de zetelverdeling in 1891 met 98 zetels op

44 Liberale zetels.37 De voorzitter van de Kamer, Théophile de

Lantsheere, kwam eveneens uit de Katholieke kringen.38

Op 22 januari 1891 werd de discussie omtrent het budget

van Justitie voor het fiscale jaar 1891, dat reeds enkele dagen

aan de orde was, verdergezet. Nadat de voorzitter de

agendapunten van de dag inlichtte, gaf hij het woord aan de

Minister van Justitie, Jules Le Jeune.39 De Minister van

Justitie ving zijn voordracht aan met een samenvatting van de

toespraak van Charles Woeste.40 Woeste was een conservatieve33 Parlementaire Handelingen van België (22 januari 1891), Kamer van Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891. Zie bijlage 6.34 E. WITTE en J. CEULEERS, ‘De parlementaire verslaggeving in en over de Kamer’, E. GERARD e.a. red., Geschiedenis van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers 1830-2002, Brussel, 2003, 316.35 E. GERARD, ‘Kamer versus regering? Vertrouwensstemmingen, begrotingsdebatten en interpellaties’, E. GERARD e.a. red., Geschiedenis van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers 1830-2002, Brussel, 2003, 251.36 Ibid., 264.37 E. GERARD e.a. red., Geschiedenis van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers 1830-2002, Brussel, 2003, 453.38 Ibid., 451. En O. SCHEPENS, La Chambre des Représentants, Brussel, 1896, 289-291.39 Parlementaire Handelingen van België (22 januari 1891), Kamer van Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891, 293.40 Deze toespraak werd een in de zitting van 21 januari 1891 door Charles Woeste gehouden. Zie Parlementaire Handelingen van België (21 januari 1891), Kamer

katholiek en in 1884 nog de Minister van Justitie.41 Terwijl Le

Jeune meer wou investeren in de uitbouw van een cellulair

gevangenissysteem, wou Woeste de aandacht trekken op het aantal

marginale bevolkingsgroepen, zoals bedelaars, landlopers en

prostituees, in de gevangenissen. Hiervoor stelde hij voor om

deze onder te brengen in depôts mendicité. Deze konden gezien

worden als tijdelijke opvangtehuizen voor deze hierboven

vermelde groepering, waar ze na een korte periode werden

ontslaan om zo terug in de samenleving te kunnen functioneren.42

Het cellulaire gevangenissysteem was het idee van Edouard

Ducpétieux, eerste inspecteur-generaal van de

strafinrichtingen.43 In zijn bewind ontstond er een centraal

beheer van het gevangeniswezen dat vanaf 1832 ressorteerde tot

het ministerie van Justitie. Aanvankelijk had België een grote

variëteit van opsluitingsplaatsen die onder controle stonden

van gemeenten, steden of andere instanties. Duckpétiaux was van

mening dat een gevangenisstraf gericht moest zijn op innerlijke

verbetering. Een complete cellulaire afzondering zou de

gevangene van alle moreel-schadelijke invloeden beschermen.44

Nadat de wet op het cellulair regime op 4 maart 1870 werd

aangenomen in het parlement, konden de wensen van Duckpétiaux

in praktijk worden omgezet.45 In tegenstelling tot Duckpétiaux

was zijn opvolger Stevens voorstander van een progressiever

systeem, dat internationaal de voorkeur begon te krijgen,

van Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891.41 Charles Woeste (1837-1922), 2012 (http://www.odis.be/lnk/PS_4795p). Geraadpleegd op 2 augustus 2014.42 G. THUILLIER, ‘Le désordre de l'administration napoléonienne : l'échec des dépôts de mendicité (1808-1815)’, La Revue administrative, 55 (2002), 30.43 Edouard Ducpétieux was van 1830 tot aan zijn vrijwillig ontslag in 1861 inspecteur-generaal. Zie A. NEYS en T. PETERS, ‘De geschiedenis van het gevangeniswezen’, A. NEYS e.a. red., Tralies in de weg. Het Belgisch gevangeniswezen: historiek, balans en perspectieven, Leuven, 1994, 8-9.44 Ibid., 10.45 Ibid., 15.

waarbij de cellulaire afzondering tot een minimum werd

beperkt.46 Desondanks bleef het cellulair systeem van

Duckpétiaux tot na de Tweede Wereldoorlog.

Het debat dat hoofdzakelijk gevoerd werd door Jules Le

Jeune, Minister van Justitie, en Charles Woeste vond plaats bij

het opkomen van Stevens gedachtegoed over een progressiever

systeem. Woeste haalde de humanitaire en antropologische

beweegredenen van Stevens aan om marginale groepering niet meer

in cellulaire gevangenissen op te vangen. Le Jeune daarentegen

weerlegde alle argumenten van Woeste en probeerde aan de Kamer

het belang van de uitbreiding van het bestaande gevangeniswezen

te tonen.

De zitting werd na twee uur en een kwartier afgesloten

door de voorzitter. De discussie betreffende het budget van het

Ministerie van Justitie voor het fiscale jaar 1891 werd de

volgende dag verder besproken. Uiteindelijk is Charles Woeste

erin geslaagd om een wetsvoorstel voor landloperij en bedelarij

goed te laten keuren.47

46 Ibid.47 F. HAYEZ, Table décennale et alphabétique des pièces imprimées par ordre de la Chambre des Représentants 1881-82 à 1890-91, Brussel, 1893, 280.

5. LIJST VAN GECITEERDE BRONNEN EN WERKEN

BRONNEN

Geschreven bronnen

De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (24 januari 1891).

Gazette de Louvain (24 januari 1891).

LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de mariage 1892, microfilm

2343892, fol. 44.

LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de naissance 1891, microfilm

2343638, fol. 13.

LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de population 1890, microfilm

2384665, fol. 381.

New York Times (24 januari 1891).

Parlementaire Handelingen van België (21 januari 1891), Kamer van

Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891.

Parlementaire Handelingen van België (22 januari 1891), Kamer van

Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891.

Mondelinge bronnen

TOPCU, S., informeel gesprek, 10 juli 2014.

WERKEN

BORSCHEID, P., ‘Romantic Love or Material Interest: Choosing Partners in Nineteenth-Century Germany’, Journal of Family History, 11 (1986).

DEBELS, T., Kroongeheimen, Antwerpen, 2013, 50.

FARMER, D., ‘Philomena’, The Oxford Dictionary of Saints, V, Oxford, 2011, 360.

GERARD, E., WITTE, E., GUBIN, E. en NANDRIN, P. red., Geschiedenis van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers 1830-2002, Brussel, 2003.

MATTHIJS, K., De mateloze negentiende eeuw: bevolking, huwelijk, gezin en sociale verandering, Leuven, 2001.

NEYS, A. e.a. red., Tralies in de weg. Het Belgisch gevangeniswezen: historiek, balans en perspectieven, Leuven, 1994, 8-9.

SCHEPENS, O., La Chambre des Représentants, Brussel, 1896, 289-291.

THUILLIER, G., ‘Le désordre de l'administration napoléonienne : l'échec des dépôts de mendicité (1808-1815)’, La Revue administrative, 55 (2002), 30.

DIGITALE INFORMATIE

Charles Woeste (1837-1922), 2012 (http://www.odis.be/lnk/PS_4795p). Geraadpleegd op 2 augustus 2014.

La zinguerie, 2014 (http://www.construction-86.fr/tout-savoir-sur-la-zinguerie-et-les-gouttieres_std_1261_fr.html). Geraadpleegd op 14 juli 2014.

Ongehuwd samenwonen, de kinderen, 2014 (http://www.notaris.be/huwen-samenwonen/ongehuwd-samenwonen/kinderen). Geraadpleegd op 12 juli 2014.

Precies 125 jaar geleden vond op 30 januari 1889 het drama van Mayerling plaats, 2014 (http://duten.wordpress.com/2014/01/30/precies-125-jaar-geleden-vond-op-30-januari-1889-het-drama-van-mayerling-plaats/). Geraadpleegd op 15 juli 2014.

Recensie: Kroongeheimen – Tierry Debels, 2014 (http://boekenkast.jimdo.com/recensie-kroongeheimen-thierry-debels/). Geraadpleegd op 15 juli 2014.

6. BIJLAGEN

Bijlage 1: LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de mariage 1892,

microfilm 2343892, fol. 44.

Bijlage 2: LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de population 1890,

microfilm 2384665, fol. 381.

Bijlage 3: LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de naissance 1891,

microfilm 2343638, fol. 13.

Bijlage 4: De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (24 januari

1891).

Bijlage 5: De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (3 januari

1891).

Bijlage 6: Parlementaire Handelingen van België (22 januari 1891), Kamer van

Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891.

Bijlage 1: LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de mariage 1892,

microfilm 2343892, fol. 44.

Bijlage 2: LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de population 1890,

microfilm 2384665, fol. 381.

Bijlage 3: LEUVEN, Algemeen Rijksarchief, Registre de naissance 1891,

microfilm 2343638, fol. 13.

Bijlage 4: De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (24 januari

1891).

Bijlage 5: De Liberaal: nieuwsblad van het arrondissement Leuven (3 januari

1891).

Bijlage 6: Parlementaire Handelingen van België (22 januari 1891), Kamer van

Volksvertegenwoordigers, Brussel, 1891.


Recommended