WYKŁADNIA PRAW KULTYCZNYCH WEDŁUG SZKOŁY ŚWIĘTOŚCI
KATEDRA PRAWA RZYMSKIEGO I HISTORII PRAWA SĄDOWEGO, WPIA UAM
MGR PIOTR ALEXANDROWICZ
WPROWADZENIE 2
relacja między prawem, moralnością i kultem w Pięcioksięgu
o powstaniu Pięcioksięgu
hipoteza: prawa zawarte w Pięcioksięgu podlegały specyficznej wykładni, która polegała na wprowadzaniu zmian w starszych tekstach
SZKOŁA ŚWIĘTOŚCI
3
tradycja kapłańska w szerokim znaczeniu
redakcja kapłana [P – Priester] Kodeks Świętości (Kpł 17-26)
ostateczna redakcja kapłańska – H [Holiness School]
świętymi bądźcie, bo święty jestem Ja, Pan, Bóg wasz
(Kpł 19,1)
ḤOQ-‘ÔLĀM I ḤUQQAT ‘ÔLĀM 4
należność/dział/część wieczna/wieczysta/trwała
ת ָחק־עֹוָלם עֹוָלם ֻחקַּ
ustawa/prawo/nakaz wieczna/wieczysta/trwała
Prezentacja: Biblia Hebraica Stuttgartensia, red. K. Ellinger, W. Rudolph, Stuttgart 1990, wersja elektroniczna, BibleWorks 9.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych ze wstępami i komentarzami, red. M. Peter, M. Wolniewicz, Poznań 1984.
Słowo mówione: tłum. własne.
PRZYKŁAD I: WJ 27,21 6
20 Ty rozkażesz Izraelitom, aby przynieśli do świecznika oliwę czystą, wyciśniętą z oliwek, dla
ciągłego podtrzymywania światła w lampie
21 w Namiocie Spotkania na zewnątrz zasłony, która jest przed Świadectwem. Aaron zaś wraz z
synami swymi będzie ją przygotowywać, aby płonęła przed Panem od wieczora do rana. Takie jest prawo wieczne przez wszystkie
pokolenia dla Izraelitów. H włącza swoje glosy w teksty P
PRZYKŁAD II: KPŁ 6,11 7 7 Oto prawo odnoszące się do ofiary z pokarmów: Synowie Aarona przyniosą ją przed Pana - przed
ołtarz. 8 Potem wezmą z niej garść najczystszej mąki,
należącej do ofiary pokarmowej, wraz z oliwą jej i z całym kadzidłem, które są na tej ofierze, i zamienią to w dym na ołtarzu jako miłą woń, jako pamiątkę
dla Pana. 9 To, co pozostanie z tej ofiary, będzie pokarmem
dla Aarona i jego synów. Jako chleby przaśne zjedzą to w miejscu poświęconym, na dziedzińcu Namiotu
Spotkania. 10 Nie będziecie piec z tego chlebów kwaszonych! To jest część, którą daję im z moich ofiar spalanych. To
są ofiary najświętsze, tak jak ofiary przebłagalne i ofiary zadośćuczynienia.
11 Każdy mężczyzna spośród synów Aarona będzie je spożywał. To jest prawo wieczyste dla waszych
pokoleń, dotyczące ofiar spalanych dla Pana. Każdy, kto się ich dotknie, będzie uświęcony».
H uzupełniał starsze prawa P, dodawał szczegółowe dyspozycje
PRZYKŁAD III: KPŁ 16,29.31.(34) 8 29 Oto dla was ustawa wieczysta: Dziesiątego dnia siódmego miesiąca będziecie pościć. Nie będziecie wykonywać żadnej
pracy, ani tubylec, ani przybysz, który osiedlił się wśród was. 30 Bo tego dnia będzie za was dokonywane przebłaganie, aby oczyścić was od wszystkich grzechów. Przed Panem będziecie
oczyszczeni. 31 Będzie to dla was święty szabat odpoczynku. Będziecie w
tym dniu pościć. Jest to ustawa wieczysta. 32 Dokonywać obrzędu przebłagania będzie kapłan, który
będzie namaszczony i wprowadzony w czynności kapłańskie na miejsce swego ojca. Włoży na siebie lniane szaty, szaty
święte, 33 i dokona obrzędu przebłagania nad Miejscem
Najświętszym, dokona też przebłagania nad Namiotem Spotkania, ołtarzem, a także za kapłanów i za cały lud
zgromadzenia. 34 Będzie to dla was ustawa wieczysta, ażeby raz w roku
dokonywano przebłagania za wszystkie grzechy Izraelitów». Uczyniono więc, jak Pan rozkazał Mojżeszowi.
H dostosowuje dawne prawo do swojej teologii
PRZYKŁAD IV: LB 15,15 9
13 Według tego przepisu ma postępować każdy spośród waszego ludu, gdy chce złożyć
ofiarę spalaną jako miłą woń dla Pana. 14 Gdyby zaś człowiek obcy, który się u was zatrzymał albo pośród was na stałe mieszka, chciał złożyć ofiarę jako miłą woń dla Pana -
ma uczynić tak jak i wy. 15 Jednakowa ustawa odnosi się do was i do
obcych, którzy się pośród was zatrzymują; jest to ustawa wieczysta dla waszych potomków i wobec Pana obowiązująca zarówno was jak i
obcych. 16 To samo prawo i ten sam przepis
obowiązują was i obcych, którzy mieszkają pośród was».
H dokonuje wykładni rozszerzającej
WNIOSKI 10
zachowany tekst Pięcioksięgu jest świadectwem oddziaływania różnych tradycji i nurtów;
jako prawo Izraela tekst ten podlegał aktualizacji; narzędziem jego aktualizacji było wprowadzanie do niego zmian, dodatków,
korekt; dobrym przykładem charakteru dokonywanych zmian jest relacja między
tekstami kapłańskimi P i H; działanie H na starszych tekstach można określić mianem wykładni, bowiem
jego celem było podanie adresatom właściwego znaczenie nadawanych praw.