-
Fr Alexander Schmemann in the Introduction of his book “Great
Lent” writes: ...as we make the �rst step into the “bright sadness”
of Lent, we see — far, far away — the destination. It is the joy of
Easter, it is the entrance into the glory of the Kingdom. And it is
this vision, the foretaste of Easter, that makes Lent's sadness
bright and our lenten e*ort a “spiritual spring”. +e night may be
dark and long, but all along the way a mysterious and radiant dawn
seems to shine on the horizon. “Do not deprive us of our
expectation, O Lover of man!”
Volume 27, Issue 2 FEBRUARY 2012 – MARCH 2012
«Λύχνος τοῖς ποσί μου ὁ νόμος σου
καὶ φῶς ταῖς τρίβοις μου»
Ψαλμ 118, 105
ΛΥΧΝΟΣ A GREEK ORTHODOX PERIODICAL FOR YOUNG PEOPLE
“D o not turn Your face away �om Your child, for I am a�icted;
hear me speedily. Give heed to my soul and redeem it”
WWWW ith the solemn chanting of these urgent words of the
Psalmist King David (Psalm 68:17-18), the time has come once again
for the arena of virtues, Great Lent, to be opened for all faithful
Orthodox Christians. We enter the arena taking up the “full armour
of God” (Ephesians 6:11) to do battle with “bright sadness” in
anticipation of the greatest victory in history of our Lord and
Saviour Jesus Christ over sin and death.
But what is Great Lent to me? Why must I fast and pray and
sacri�ce my comforts and pleasures? Why has the Church put aside
these forty days before the “Feast of Feasts” that is Pascha?
+e forty days of Great Lent serve as a reminder to us that the
Christian life is serious; it is not lived according to whims or
sudden impulses. We �nd ourselves in our daily life imprisoned in
sel�sh, destructive habits – our passions. Great Lent o*ers a way
to overcome and free ourselves from them. It is a time to heal our
hearts and set our lives right, a time for self-examination and
self-denial; to repair our broken relationships with God and people
alike through prayer, fasting and almsgiving. We have especially
been given the Lenten prayer of St Ephraim to recite throughout
Lent:
Lord and Master of my life, take �om me the spirit of sloth,
despondency, lust for power and idle talk.
But grant unto me, Your servant, a spirit of chastity, humility,
patience and love.
Yes, O Lord and King, grant me to see my own faults and not to
judge my brothers and sisters. For blessed are You unto ages of
ages. Amen.
Most of all, Great Lent is a time of joy and a new beginning.
����
Inside
Youth and SocietyYouth and SocietyYouth and SocietyYouth and
Society - The Power of One... 2 From the Saints of our ChurchFrom
the Saints of our ChurchFrom the Saints of our ChurchFrom the
Saints of our Church - St Mary of Egypt.... 2 What we Hear in
ChurchWhat we Hear in ChurchWhat we Hear in ChurchWhat we Hear in
Church - From the Akathist Hymn to the Theotokos 6 Η Ώρα της
ΜετάνοιαςΗ Ώρα της ΜετάνοιαςΗ Ώρα της ΜετάνοιαςΗ Ώρα της
Μετάνοιας... 3 Book ReviewBook ReviewBook ReviewBook Review - The
Church as Communion….. 6 Σύνθημα 2012Σύνθημα 2012Σύνθημα
2012Σύνθημα 2012: : : : Στήκετε εν Κυρίω…. 4 Το Στάδιο των ΑρετώνΤο
Στάδιο των ΑρετώνΤο Στάδιο των ΑρετώνΤο Στάδιο των Αρετών... 7
Synthima 2012: Synthima 2012: Synthima 2012: Synthima 2012: Stand
Fast in the Lord... 5 News and ViewsNews and ViewsNews and
ViewsNews and Views - Summer Camps... 8
Inside
On the Path to Pascha
-
Page 2 ΛΥΧΝΟΣ
AAAA mighty symbol of repentance, St
Mary's example echoes the 'paradox' of Orthodoxy - namely, that
the most lowly and sinful of people can attain the heights of
sancti�cation and purity. Born in Egypt in the late �@h century,
Mary le@ for Alexandria at age 12 and lived a life of immorality
for seventeen years. +is was especially evident when she embarked
on a boat for Jerusalem, where she o*ered herself to anybody. At
the Church of the Resurrection, she was prevented from entering
beyond the entrance by a powerful and invisible force. Realising
that her impurity was the cause (since other pilgrims could enter
e*ortlessly), she broke down in tears. Seeing an icon of the Holy
+eotokos, she prayed that if allowed to venerate the Holy Cross,
she would change her life and follow whatever path of salvation the
Mother of God revealed. Having been granted her wish, Mary returned
to the icon where she heard the Mother of God say, "If you cross
the Jordan, you will �nd rest". She obeyed and entered the desert,
living there for 47 years without encountering any person or
animal. Zosimas, a holy priest and elder whose annual custom was to
enter the desert for the Lenten fast, noticed a darkened �gure with
white hair from afar. Realising she was a woman, he gave her his
cloak to cover her nakedness, and Mary tearfully recounted her
story. She asked Zosimas to return one year later to o*er her Holy
Communion. Zosimas obliged the following year, and Mary asked him
to return a year later again. Arriving the following year, Zosimas
found Mary's lifeless body on the ground, her arms crossed, her
head turned eastwardly, and a message written in the sand: "Abba
Zosimas, bury on this spot the body of humble Mary". A lion then
appeared, and Zosimas instructed it to dig a hole to bury the body
of the Saint. Every year, our Church commemorates her memory on the
�@h Sunday of Lent as a striking example of repentance, asceticism,
and great holiness.
2. The Power of One. St Mary of Egypt
Commemorated on the Fifth Sunday of Lent (April 1)
OOOO ne characteristic which is almost absent from our Society
today is Optimism. Young people, seem
not to have this quality, and so view the future with
indi*erence and suspicion. +ey see that on their own they cannot
make much progress in life, since they do not possess qualities
that are exceptional, and the social environment is diIcult and
mostly too complex to comprehend.
Is there a solution to this problem of pessimism regarding the
future, which seems to paralyse the potentially enormous power,
that is the outstanding feature of the young person?
Perhaps, the best answer is found in the following story.
+e day a@er the defeat of Japan by the Americans in the WWII,
there was a spectacular celebration in the stadium of Los Angeles,
which also involved a reconstruction of a battle of war. +e event
proved to be very realistic and amazing. As darkness was falling
slowly, and the Joodlights were beginning to fade, one felt that he
was in fact living a real battle. Suddenly, the Joodlights went
out, and the noise of the battle stopped. +ere became deep darkness
and absolute quiet throughout the stadium. +en a clear and imposing
voice was heard saying -
"Now you can see the value of a single Jame", and he struck a
match. Everyone could see the minute point of the Jame in the dark.
"Let us all light a match. You try it". In a few minutes the whole
stadium was brilliantly lit!
+e power of one cannot be denied. +e history books are full of
such examples, and we all know of people who single-handedly
succeeded against all odds. You don't have to be exceptional. You
have to be willing to work, to sacri�ce of yourself, providing you
have moral strength within you. And you can get that from God, Who
gives to those who ask Him what they need - with Faith. And you
cannot fail, because you have your own strength added to that given
to you from Heaven. ����
����
-
Page 3 ΛΥΧΝΟΣ
Ό πως γνωρίζουμε, η περίοδος που οι Ορθόδοξοι περνούμε τούτες
τις μέρες – η Μεγάλη Τεσσαρακοστή - είναι περίοδος πνευματικών
αγώνων. Ένα από τα κύρια αθλήματα που προβάλλονται μπροστά μας,
αυτό τον καιρό είναι η Μετάνοια. Η Εκκλησία μας αυτόν το καιρό
ψάλλει κάθε Κυριακή ««««της της της της Μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας
Μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Μετανοίας
άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα...». Ζωοδότα...». Ζωοδότα...».
Ζωοδότα...».
Άραγε, ένα τέτοιο αίτημα πώς ακούγεται στ’ αυτιά των σημερινών
ανθρώπων; Έχουμε καιρό, έστω και για λίγο, να σκεφθούμε για την
ανάγκη της Μετάνοιας;
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται για την Κρίση που επικρατεί σ’ όλες
τις φάσεις της σύγχρονης ζωής μας. Κρίση ηθική, κρίση οικονομική,
κρίση κοινωνική ή πολιτική. Ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου σήμερα,
βυθίζεται σε ηθικό αδιέξοδο και η ψυχή μας τρομαγμένη δεν ξέρει πώς
να αντιδράσει ή πού να καταφύγει.
Παρ’ όλες τις τεχνολογικές μας προόδους (όχι ευκαταφρόνητες)
καταλαβαίνουμε ένα μεγάλο κενό μέσα μας. Αναζητούμε την ειρήνη της
καρδιάς, την ασφάλεια της ύπαρξής μας, το φωτισμό της συνείδησής
μας, αλλά όλα τα φώτα όλα τα φώτα όλα τα φώτα όλα τα φώτα της
σοφίαςτης σοφίαςτης σοφίαςτης σοφίας του κόσμου αδυνατούν του
κόσμου αδυνατούν του κόσμου αδυνατούν του κόσμου αδυνατούν να μας
βγάλουν από το αδιέξοδο, να να μας βγάλουν από το αδιέξοδο, να να
μας βγάλουν από το αδιέξοδο, να να μας βγάλουν από το αδιέξοδο, να
λύσουν την αγωνία που μας πνίγει.λύσουν την αγωνία που μας
πνίγει.λύσουν την αγωνία που μας πνίγει.λύσουν την αγωνία που μας
πνίγει.
Βασικό πρόβλημα του σημερινού ανθρώπου είναι ο Εγωισμός. Και σε
ψυχή που βασιλεύει ο εγωισμός, είναι αδύνατο να κατοικήσει η
ειρήνη. Ξεγελιόμαστε όταν νομίζουμε πως έχουμε ειρήνη, ενώ μέσα μας
όλα είναι «άνω κάτω». Ο Χριστός είπε ««««την ειρήνη τη δική μου,
σας την ειρήνη τη δική μου, σας την ειρήνη τη δική μου, σας την
ειρήνη τη δική μου, σας δίνω. ∆εν σας δίνω την ειρήνη που δίνει ο
κόσμος». δίνω. ∆εν σας δίνω την ειρήνη που δίνει ο κόσμος». δίνω.
∆εν σας δίνω την ειρήνη που δίνει ο κόσμος». δίνω. ∆εν σας δίνω την
ειρήνη που δίνει ο κόσμος».
Αν στα αλήθεια επιθυμούσαμε να απαλλαγούμε από τα αδιέξοδα που
δημιουργούν οι ποικιλόμορφες κρίσεις της σύγχρονης ζωής, τότε μόνο
μιά στροφή 180 μοιρών ίσως βοηθούσε. Μιλούμε για επιστροφή προς τον
Πατέρα (βλέπε Παραβολή Ασώτου Υιού), για Γυρισμό στο Σπίτι μας (για
τους ορθοδόξους είναι η Εκκλησία μας), χωρίς αργοπορίες και
λοξοδρομήσεις.
Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την ασφυξία των αδιεξόδων, δεν
απομένει παρά να κατανοήσουμε τα παραπτώματά μας, τις αμαρτίες μας
και να ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ.
Τα παραπτώματα ενός μονάχα ανθρώπου ίσως να μην έχουν σημασία
και βαρύτητα παρά μονάχα για τον Θεό και την ψυχή του. Τα
παραπτώματα όμως μιάς ολόκληρης κοινωνίας ανθρώπων που ζουν σε
κρίσιμη ιστορική στιγμή βαρύνουν και διαμορφώνουν και τους
ανθρώπους που έρχονται, τις νέες γενιές, τη μορφή της ζωής και το
περιεχόμενο του πολιτισμού. ∆εν μπορεί ένας Κόσμος να παραβαίνει
συνεχώς το θέλημα του Θεού, να θεσπίζει νόμους
ενάντια στο Νόμο του Θεού και της Εκκλησίας Του, (βλέπε
εκτρώσεις, αυτόματο διαζύγιο, γάμους ομοφυλοφίλων κ.τ.ο.) και να μη
περιμένει βαριές και τρομερές συνέπειες.
Βέβαια ο Θεός σαν φιλεύσπλαχνος Πατέρας πάντα περιμένει διότι
««««δεν θέλει το θάνατο του αμαρτωλού δεν θέλει το θάνατο του
αμαρτωλού δεν θέλει το θάνατο του αμαρτωλού δεν θέλει το θάνατο του
αμαρτωλού μέχρι να επιστρέψει κοντά Του και να ζήσει».μέχρι να
επιστρέψει κοντά Του και να ζήσει».μέχρι να επιστρέψει κοντά Του
και να ζήσει».μέχρι να επιστρέψει κοντά Του και να ζήσει». Αλλά η
Θεία Χάρις δεν μπορεί να δράσει μέσα μας αν εμείς δεν
το θελήσουμε. Αν εμείς με την ελεύθερη θέλησή μας δεν ανοίξουμε
την πόρτα
της ψυχής μας για να μπει. Όσο ο Όσο ο Όσο ο Όσο ο άνθρωπος δεν
νιώθει δίψα για το άνθρωπος δεν νιώθει δίψα για το άνθρωπος δεν
νιώθει δίψα για το άνθρωπος δεν νιώθει δίψα για το Θεό, Μετάνοια
αληθινή δεν μπορεί Θεό, Μετάνοια αληθινή δεν μπορεί Θεό, Μετάνοια
αληθινή δεν μπορεί Θεό, Μετάνοια αληθινή δεν μπορεί
να υπάρξει. να υπάρξει. να υπάρξει. να υπάρξει.
Η σχέση της αγάπης και της αρμονίας ανάμεσα στο Πλάστη και στο
πλάσμα έχει βαθύτατα διαταραχτεί στους καιρούς μας. Ο άνθρωπος
νόμισε πως μπορεί να ζήσει χωρίς Θεό και βυθίστηκε στην ασωτία. ∆εν
υπάρχει πια κανένας φραγμός για την κακία του ανθρώπου γιατί όπως
έγραφε και ο Ντοστογιέφσκι ««««Χωρίς Θεό, όλα επιτρέπονται».Χωρίς
Θεό, όλα επιτρέπονται».Χωρίς Θεό, όλα επιτρέπονται».Χωρίς Θεό, όλα
επιτρέπονται».
Όμως όχι. Αρκετά ασωτεύσαμε. Αρκετά ζήσαμε χωρίς Θεό. Νομίζουμε
τώρα είναι η ΏΡΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ. Καιρός να οδηγήσουμε τις θλιβόμενες
ψυχές μας στην πηγή της Χάριτος, στην Ιερά Εξομολόγηση για να
λάβουν τη δροσιά της Θεϊκής παρηγοριάς και να αναπαυθούν οι καρδιές
μας.
«...σε ψυχή που «...σε ψυχή που «...σε ψυχή που «...σε ψυχή που
βασιλεύει ο εγωισμός, βασιλεύει ο εγωισμός, βασιλεύει ο εγωισμός,
βασιλεύει ο εγωισμός,
είναι αδύνατο να είναι αδύνατο να είναι αδύνατο να είναι αδύνατο
να κατοικήσει η ειρήνηκατοικήσει η ειρήνηκατοικήσει η
ειρήνηκατοικήσει η ειρήνη»»»»
����
Η Ώρα της Μετάνοιας
-
Page 4 ΛΥΧΝΟΣ
Ο Απόστολος Παύλος γράφει προς τους Φιλιππησίους: ὥστε, ἀδελφοί
μου ἀγαπητοὶ καὶ
ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ στέφανός μου, οὕτως στήκετε στήκετε στήκετε
στήκετε ἐἐἐἐν ν ν ν κυρίκυρίκυρίκυρίῳῳῳῳ, ἀγαπητοί (Φιλιπ. ∆᾽ 1).
Μας προτρέπει, δηλαδή, να στηριζόμαστε στον Ιησού Χριστό παρά στον
εαυτό μας. Στον Κύριον παρά στον κόσμο. Ο Χριστός να είναι το
κέντρο της ζωής μας, όπως αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης:
Η αλήθεια του Κυρίου είναι το θεμέλιο όλων όσα δημιουργήθηκαν. Ας
γίνει αυτή η αλήθεια θεμέλιο και όλων των έργων μας, ιδιαίτερα δε
των προσευχών μας. Να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να βρισκόμαστε
διαρκώς σε κατάσταση μετανοίας - έτοιμοι πάντοτε να δεχθούμε την
αγάπη του Κυρίου. Η μετάνοια δεν είναι απλός καταφυγή προς τον Θεό
μόνο από καιρού εις καιρόν. Είναι μια συνεχής ψυχική κατάσταση,
κάτι το διαρκές και ισόβιον. Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής άρχισε και
συνέχισε μέχρι τέλους το έργον του με το κήρυγμα της μετανοίας:
Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν (Ματθ. Γ᾽ 2) -
Μετανοείτε γιατί έφθασε η βασιλεία των ουρανών. Η αληθινή μετάνοια
σημαίνει αλλαγή πορείας, στάσης, χαρακτήρα, αναπροσανατολοισμός.
Καλούμαστε ν’αγωνιστούμε χωρίς ανάπαυλα. Γι’ αυτό η μετάνοια δεν
αποτελεί μία και μόνη πράξη, που συντελείτε κάποτε και τελειώνει,
αλλά είναι μιά συνεχής πορεία, μιά συνεχείς ανανέωση, η καλλιέργεια
μιάς συνεχούς αυτοκριτικής γιά μιά καλύτερη θεώρηση της πνευματικής
ζωής. Η άφεση των αμαρτιών είναι η τελειότερη έκφραση και απόδειξη
της χριστιανικής αλήθειας ότι ο Θεός είναι αγάπη, έλεος, άφεσης
αμαρτιών και συγκατάβαση. Η όλη πορεία μας πρέπει να εξελίσσεται
μέσα στο λειτουργικό χώρο της Εκκλησίας, γιατί μέσα εκεί
συναντιόμαστε τον προσφερόμενο Χριστό, ιδιαιτέρος με την Θεία
Ευχαριστία - Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν. Ο Άγιος
Ιωάννης της Κρονστάνδης πάλιν αναφέρει: Αν έχεις τον Χριστό μέσα
σου, με τη συχνή Θεία Κοινωνία, είναι επόμενο να Του μοιάζεις σε
όλα. Θα είσαι ταπεινός, πράος, μακρόθυμος, πλημμυρισμένος από
αγάπη, ελεύθερος από τα γήινα θέλγητρα, με την καρδιά στραμμένη
προς τα άνω, υπάκουος, συνετός. Το Πνεύμα Του θα σε ενισχύει. Θα
είσαι μακριά απο την υπερηφάνεια, την αδημονία, τη φιλαργυρία, την
υλοφροσύνη. Πράγματι, γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος (Ψαλ.
Λ∆᾽ 8). Αδελφοί και αδελφές, μπήκαμε σε νέο χρόνο. Πήραμε και
δώσαμε ευχές διάφορες, για να είναι ο χρόνος αυτός ευτυχισμένος,
χαρούμενος, γεμάτος πρόοδο και προκοπή. Όλες αυτές είναι καλές
ευχές. Αλλά περνάει
γρήγορα ο χρόνος και δεν ξαναγυρίζει - ἐξαγοραζόμενοι τὸν
καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν (Εφεσ. Ε’ 16). Εδώ ο Απόστολος
Παύλος μας λέγει να επωφελούμεθα κάθε καλή ευκαιρία και με προθυμία
να την χρησιμοποιούμε. ∆ιότι ο χρόνος έχει αξία. Η σπατάλη του
είναι αμαρτία. Τι πράγματα ζητάμε από τον Χριστό; Υγείαν, χάριν
πολλή και την ευλογίαν Του εις την ζωήν μας. Να μας χαρίσει την
αλήθειά Του, να ακούμε τον λόγον Του. Η καθημερινή μελέτη του λόγου
του Θεού έχει μεγάλη σημασία – ο άνθρωπος γίνεται πιο ισχυρός,
παίρνει θάρρος. Ο λόγος του Θεού είναι ασάλευτος – Ἰησοῦς Χριστὸς
χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας (Εβρ. ΙΓ᾽ 8). Να μας
δώσει φωτισμόν στο νου μας να τον κατανοούμε, και δύναμη να
εφαρμόζουμε τις εντολές Του. Φωτισμόν να διακρίνουμε το καλό απο το
κακό. Να μας φυλάξει απο την αμαρτία. Να μας κάνει σταθερούς στην
αρετή, στο θέλημά Του. Να μας αξιώσει να γίνουμε καλά παραδείγματα
στο περιβάλλον μας. Να σκορπούμε αγάπη παντού. ... ... ... ...
στήκετε στήκετε στήκετε στήκετε ἐἐἐἐν Κυρίν Κυρίν Κυρίν
Κυρίῳῳῳῳ.
...στήκετεστήκετεστήκετεστήκετε ἐἐἐἐνννν ΚυρίΚυρίΚυρίΚυρίῳῳῳῳ
(Φιλιπ. δ’ 1)
����
-
Page 5 ΛΥΧΝΟΣ
WWWW e are blessed this year with our synthima for 2012 which is
taken from Philippians, chapter 4, verse 1:
“Stand �rm in the Lord”. STANDING FIRM IN THE LORD means HAVING
A DYNAMIC RELATIONSHIP WITH CHRIST. When we stand �rmstand �rmstand
�rmstand �rm we are on the correct path of continually moving
towards Christ who is always there. Christ never changes. St Paul
very eloquently describes our fallen state: “for the good I will to
do, I do not dodo not dodo not dodo not do; but the evil that I
will not to do, thatthatthatthat I practice” (Rom:7:19). I fall
into sin many times. I’m always battling with my bad habits. +e
current of the world is always trying to drag me down and yet, I am
called upon by St Paul to STAND. i.e. to raise myself up
continuously and never give up. It is an active movement to REMAIN
upright. All my dreams, my aims, my hopes should be directed
towards Christ. I should NEVER depend on the world, or other people
OR even myself.
What happens if I dodododo depend on these? +e world is always
changing and making up new rules that drag me down into sin and
prodigal living. Ultimately peoplepeoplepeoplepeople will let me
down. And if I rely on myselfmyselfmyselfmyself I will become
sel�sh, conceited and judgemental. +ere will be very little good
le@ in me. And in this way I will de*nitely de*nitely de*nitely
de*nitely be disappointed. +e
reason....reason....reason....reason.... I am able to stand... is
Christ Himself. STANDING FIRM meansmeansmeansmeans “being
alive!”...for CHRIST IS LIFE And in this way by uniting with
Christ, I give up my individualism, my self-centredness and egoism.
St. Paul was able to achieve this and so could say the words, “It
is no longer I who live, but Christ lives in me” (Gal: 2:20).
+erefore, I stand �rm not to the world, not to myself, not to
others but to ChristChristChristChrist in all aspects of my
life.
Christ becomes the CENTRE of my Life! My Life becomes
“CHRIST-CENTRED”
STANDING with Christ is equivalent to
...LEANINGLEANINGLEANINGLEANING ON CHRISTON CHRISTON CHRISTON
CHRIST, and BEING CARRIEDBEING CARRIEDBEING CARRIEDBEING CARRIED BY
CHRISTBY CHRISTBY CHRISTBY CHRIST and then passing all my worries,
all my temptations, all my thoughts and sins to Christ. So when I
give everything to Christ, I empty myself and only have enough room
inside my heart for Him. Christ then �lls my whole being. It is not
a matter of trying to �t Christ into my lifestyle. I need to learn
to shape my life around Christ. What does this mean?What does this
mean?What does this mean?What does this mean? It means sacri�cing
my proudproudproudproud thoughts and learning to live under God’s
all-seeing, all-loving eye. It is a humble state of living where I
am constantly reminded that...“my sin is always before me”...“my
sin is always before me”...“my sin is always before me”...“my sin
is always before me”...as described by King David. I am continually
aware of my sinfulness...and so cannot cannot cannot cannot bring
myself to judge others, my actions become selJess. I am acutely
aware of Christ’s presence. and can see what Joseph the ‘all-good’
saw when he said, “how then can I do “how then can I do “how then
can I do “how then can I do this great wickedness, and sin against
God?” this great wickedness, and sin against God?” this great
wickedness, and sin against God?” this great wickedness, and sin
against God?” (Gen: 39:9). And in this way my life has meaning.
Only Only Only Only with Christ can we become free from darkness,
from confusion and lies. OnlyOnlyOnlyOnly with Christ can we
totally free ourselves from SIN and death. +at’s right...with
Christ we will never die! “I am the Alpha and the Omega...” “I am
the Alpha and the Omega...” “I am the Alpha and the Omega...” “I am
the Alpha and the Omega...” says the Lord “...who “...who “...who
“...who is and who was and who is to come...” is and who was and
who is to come...” is and who was and who is to come...” is and who
was and who is to come...” (Rev 1:8) Christ is FOREVER. ����
Stand Firm in the Lord (Philippians 4:1)
-
Page 6 ΛΥΧΝΟΣ
“C hurch as Communion: +e Gi@ and Goal of Koinonia” is a
signi�cant publication for several reasons, but mostly because it
is the �rst book published by an Orthodox Christian theologian born
in Australia. Dr Philip Kariatlis of St Andrew’s Greek Orthodox
+eological College Sydney wrote this work to complete his Doctorate
of +eology, however a@er some minor editing it was published into a
book to attract a wider audience rather than being only accessible
to academics in the �eld of theology.
In a world where the Church as a human institution seems to be
in a state of chaos and disrepair, Kariatlis from the very
beginning of the book underscores the divine origins of the Church,
its holiness and oneness. +is book thoroughly explores the concepts
of “ekklesia” (church) and “koinonia” (communion) as understood in
Orthodox Christian +eology including contributions made by His
Eminence Archbishop Stylianos in the �eld of ecclesiology, in
Scripture particularly the writings of the New Testament, and the
Orthodox Christian Sacramental life including a detailed study of
the Eucharist (Holy Communion). Kariatlis writes: “...not only
would it be no exaggeration to state that the notion of koinonia as
a gi@ from God to his people constitutes the most central article
of faith for Orthodox ecclesiology but indeed represents the
foundation upon which the church stands or falls”. +is work also
shows that the Church is not only a gi@ of God’s miraculous
presence here on earth, but is constantly striving towards
communion with God.
With painstakingly detailed notes and hundreds of references to
Scripture, the Church Fathers and scholars, the result is a
rewarding and comprehensive insight into the history of the church
and the meaning and role of the church today.
TTTT his exclamation is the famous refrain to each of the 12
verses dedicated to the +eotokos which
make up the 24 stanzas and the pre-hymn «Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς
λαβὼν ἐν γνώσει» (Taking knowledge of the secret command),
collectively known as the Akathist Hymn to the Most Holy Mother of
the Akathist Hymn to the Most Holy Mother of the Akathist Hymn to
the Most Holy Mother of the Akathist Hymn to the Most Holy Mother
of GodGodGodGod (the Hymn 'without sitting'). Historically, the
hymn came into popular use in 626 AD when the Persians and Avars
besieged Constantinople. +e Emperor Heraclius was absent in Asia
Minor battling the Persians. +en the city's military commander
Vonos with the Patriarch Sergius undertook the defense of the city.
+e Patriarch went around the city with the icon of Our Lady of
Vlacherna to give courage to the inhabitants and the soldiers.
Suddenly a terrible storm destroyed the enemy Jeet on the night of
7 to August 8, forcing the besieging forces to leave empty handed.
+e people attributing their salvation to the +eotokos, gathered at
the Church of Our Lady of Blachernae where without sitting,
everyone sang the "Akathist Hymn" to the Virgin Mary. +e
exclamation "Rejoice!" Χαίρε, refers to the Archangel Gabriel's
greeting to the Virgin Mary, full of joy and amazement at the good
news of God's imminent Incarnation. +e paradoxical phrase, "O
unwedded bride" has two meanings. On one hand we know that the
Bible refers to Joseph and Mary as husband and wife. +is is in
accordance with biblical custom where engaged couples were
described as such (e.g. Rachel is called Jacob's wife before
marriage by virtue of their engagement). +is is why in the Church,
Joseph is remembered as the Betrothed to point out Mary's
ever-virginity. However if we think of a Bride coming into her joy
on her wedding day and in a sense ful�lling her mission in life,
then we understand that the +eotokos, who was never married and
remained ever-virgin, came into her joy when she willingly accepted
the highest honour ever given, in allowing her womb to become the
+rone of the Eternal Son of God. It is this sense of joy and honour
that we participate in when we exclaim to the +eotokos, "Rejoice, O
Unwedded Bride"!
Church as Communion: The Gift and Goal of
Koinonia
by Philip Kariatlis Published by St Andrew’s Orthodox Press,
Sydney, 2011. ISBN: 9781921817083
A wide range of Orthodox Christian books in Greek and English is
available from
The Orthodox Bookstore, 31A Enmore Rd, Enmore, NSW, 2042.
Ph: (02) 9519 6245 E-mail: [email protected] Internet:
www.lychnos.org
ΧΧΧΧ αῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. Rejoice, O Unwedded Bride!
From the Akathist Hymn To the Most Holy Mother of God
����
����
-
Page 7 ΛΥΧΝΟΣ
ΉΉΉΉ δη μπήκαμε στον τρίτο μήνα του χρόνου. Όποιες καινούργιες
αποφάσεις πήραμε για το 2012 θα
πρέπει τώρα να κατασταλάζουν σε μια πιο καθαρή εικόνα. Να είναι
πια πιο υπεύθυνες και προσγειωμένες και πιστές στο πνεύμα του
συνθήματος «Στήκετε εν Κυρίω». Σ’αυτό το Άγιο εορτολόγιο της
εκκλησίας μας είναι δίπλα μας σ’ όλο τον χρόνο και ιδιαίτερα με την
αρχή του Τριωδίου την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου. Ο Τελώνης
, άνθρωπος σκληρόκαρδος κατά του πλησίον του, δεν μπορεί άλλο να
ζήσει κάτω από το βάρος των αμαρτιών του. Μπαίνει στον Ναό με τρόμο
και δέος και στριμώχνεται στην πιο πίσω γωνιά. Χτυπάει τα στήθη του
με γοερούς αναστεναγμούς και το μόνο που μόλις και ακούγεται από τα
χείλη του είναι το: «Ο Θεός ιλάσθητή μοι τω αμαρτωλώ». Το πρώτο και
πιο δύσκολο βήμα στον ευλογημένο δρόμο της Μετανοίας. Ακολουθεί η
Κυριακή του «Ασώτου». Αυτός μετά από μια άσωτη και αμαρτωλή ζωή που
φτάνει στο ναδίρ της αθλιότητας ξάφνου ακούει μέσα του μια αμυδρή
φωνή. Το Ευαγγέλιο λέει «εις εαυτόν ελθών», θυμάται το σπίτι του
«Πατέρα» του και παίρνει το δρόμο της επιστροφής στην αγκαλιά
«Του». Η τρίτη Κυριακή της «Απόκρεω» είναι της « Κρίσεως». Εδώ
αποδίδεται η δικαίωση στον καθένα κατά τα έργα του. Και τα έργα,
όπως η φροντίδα για τον φτωχό, τον άρρωστο, τον φυλακισμένο… ,
είναι εύκολα σε όλους μας και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Φτάνουμε έτσι στην Κυριακή της «Τυροφάγου» όπου στο αυτόμελο
κοντάκιο ακούμε: «Της Σοφίας οδηγέ, φρονήσεως χορηγέ, των
αφρόνων
παιδευτά και των φτωχών υπερασπιστά Στήριξον, συνέτισον την
καρδίαν μου, ∆έσποτα. Συ δίδου μοι λόγον ο του Πατρός Λόγος. Ιδού
γαρ τα χείλη μου ου μη κωλύσω (εμποδίσω) εν τω κράζειν Σοι Ελεήμον,
Ελέησόν με τον παραπεσόντα». Αυτά, το «ελέησόν με ο Θεός… (ο
πεντηκοστός ψαλμός ) και πολλά άλλα κατά την διάρκεια της Μεγάλης
Τεσσαρακοστής ας γίνουν ευκαιρίες στα αγωνίσματά μας στο «στάδιο
των αρετών». Ας της «εκμεταλλευτούμε» για πνευματική καρποφορία και
ως καθημερινή μας «τροφή» μετανοίας. Μέσα στη ζωή της Εκκλησίας του
Χριστού με τις Προηγιασμένες, τους «Χαιρετισμούς» στην Θεοτόκο ,
τις Κυριακές της Ορθοδοξίας, Σταυροπροσκυνήσεως, τον Ευαγγελισμό
της Θεοτόκου και την Εθνική μας παλιγγενεσία και τόσα άλλα να
γίνουν στάσεις και σταθμοί Πνευματικού ανεφοδιασμού . Ιδιαίτερα η
πιο τακτική συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία θα μας καθαγιάζει για να
φτάσουμε με Θεία κατάνυξη στην Αγία και Μεγάλη Παρασκευή. Εκεί
απάνω στον Σταυρό γίνεται η τελευταία συζήτηση του Κυρίου με τον
άνθρωπο. Αλήθεια είναι τυχαίο; Όχι βέβαια αλλά ευλογημένο για τον
ληστή που στην ύστατη στιγμή μετανοεί και αρπάζει με λαχτάρα την
ευκαιρία. Με το «Μνήσθητή μου Κύριε όταν έλθεις εν τη Βασιλεία Σου»
γίνεται ο πρώτος «Οικιστής» της Επουρανίου Βασιλείας. Αυτή ας είναι
και η δική μας καθημερινή «κραυγή» και «λαχτάρα» και «συνομιλία»
σωτηρίας με τον Σωτήρα Κύριό μας. Καλή Ανάσταση αδελφοί.
����
Το Στάδιο των Αρετών
Sunday School Brings Children Closer to God
Dear Parents,
Every parent wishes to see their children grow up to be happy
and able to face life’s challenges. Sunday School can help you.
Sunday School provides a variety of activities which your
children will enjoy. It is a place where they can �nd good friends.
Most of all it develops in your child a love for God and His Church
which is the basis for a happy and successful life.
Even if your children receive religious education at School or
attend our Greek Orthodox Colleges, they will still bene�t
enormously from coming to Sunday School.
Classes for children aged 4Classes for children aged 4Classes
for children aged 4Classes for children aged 4----16 are held every
Sunday morning at all Parishes, 16 are held every Sunday morning at
all Parishes, 16 are held every Sunday morning at all Parishes, 16
are held every Sunday morning at all Parishes, throughout Sydney
either from 9throughout Sydney either from 9throughout Sydney
either from 9throughout Sydney either from 9----10 am or
immediately a@er the Church Service.10 am or immediately a@er the
Church Service.10 am or immediately a@er the Church Service.10 am
or immediately a@er the Church Service.
����
-
Page 8 ΛΥΧΝΟΣ
NEWSNEWSNEWSNEWS and VIEWSVIEWSVIEWSVIEWS
« ΛΥΧΝΟΣ » is a bimonthly publication of the
Greek Orthodox Christian Society, 31a Enmore Rd, Newtown, NSW,
2042,
under the auspices of the Greek Orthodox Archdiocese of
Australia.
Phone: (02) 9567 3542. E-mail: [email protected] Internet:
www.lychnos.org
Ακούτε το ραδιοφωνικό πρόγραµµα «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟ∆ΟΞΙΑΣ»
κάθε Κυριακή 10:45 π.µ. στο 2MM-ΑΜ 1665 11:00 π.µ. στο 2ΕRΑ-FΜ
151.675 (scanner) 5:30 µ.µ. στο Galaxia FM 151.850 (scanner)
κάθε Πέµπτη 3:30 µ.µ. στο Radio Club AM 1683
Participants of the men’s camp with Fathers Eusebios and
Constantine from Pantanassa Monastery and Fr George Liangas.
Summer Camps
DDDD uring January and February, three summer camps took
place
in Mittagong, west of Sydney. The Boys Omathes held their
retreat from the 16-20th January with over forty boys, whilst some
thirty girls attended their camp from the 21-25th January. The Men
of the Greek Orthodox Christian Society held their camp on the
3-5th January with about seventy in attendance. The theme of all
these camps was “Stand Firm in the Lord” (Philip. 4:1), and offered
their participants spiritual edification through prayer, bible
studies, lessons, as well as growth in friendship and recreation. A
highlight of all the camps were the Divine Liturgy Services
officiated by Fr Eusebios, Abbott of Pantanassa Monastery. With
God’s help, more camps will be held again early next year. ����
Participants of the girls’ camp (above top), and boys camp with
Fathers Eusebios and Nectarios from Pantanassa Monastery (above
bottom).
