(Pramoedya Ananta Toer) Indonesia

Ang Pagtutuli

Salin ni: Noel Teodoro

Iuulat ni:Blasco, Joy Marie

D.BEED-ENGLISH III

Tuesday, August 26 , 2014Est. 1869 Price 6d

Pramoedya Ananta Toer

Maikling Kwento

(Pramoedya Ananta Toer) Indonesia

Ang Pagtutuli

born Feb. 06,

1925

diedApril 30,

2006

Indonesian author of novels, short

stories, essays,

polemics, and

histories of his

homeland and its people

Outspoken and often politically charged writings faced

censorship in his native land during

the pre-reformation

era

imprisonment and house arrest

Tuesday, August 26 , 2014Est. 1869 Price 6d

Noel Teodoro

Maikling Kwento

(Pramoedya Ananta Toer) Indonesia

Ang Pagtutuli

Academic Rank: Professor 7Highest Degree attained: Ph.D.Areas of

interest include

Europe and Southeast

Asia, written and spoken French and

Bahasa Indonesia/

Malay

Taught courses

dealing with Philippine

literature and literary history,

Philippine-Southeast

Asia literary relations

Values promotion of

freedom to think and analyze

independently and critically

MGA TAUHAN:Tagapagsalaysay (Manuk)

Ama

Ina

Tato

Kiai

Ang Pagtutuli

MGA TAGPUAN:Langgar

Bahay

Paaralan

Mga Depinisyon

HAJI- titulo na ikinakabit sa pangalan ng isang Muslim na nakapaglakbay na sa Mekka.

LANGGAR- maliit na moskeng “PangNayon” o para sa isang maliit na komunidad na nagsisilbi ring paaralang panrelihiyon at lugar-tagpuan ng mga kabataan.

KIAI- Guro ng relihiyon

BIDADARI- Mga anghel o nilalang na naninirahan sa langit.

GAMELAN- Tradisyunal na orchestra ng Jawa na ang karamihan sa mga instrumentong musical ay perkusyon

CALAK- “Dalubhasa” sa pagtutuli

Tulad ng aking kaibigan, iisa lamang ang aking hangarin, ang maging mabuting Muslim; bihira, gayunpaman sa amin ang natuli na.

“Isang araw, isa sa ami’y tinuli. Ako nga ba’y maituturing na tunay na

Muslim bagama’t hindi pa tuli?”8-13 taong gulang- karaniwang edad ng pagtutuli ng mga Muslim.15 taong gulang-para sa mga babae. Walang selebrasyon.

Isang gabi…Anak, mayroon

ka na bang sapat na lakas ng loob para magpatuli?

Walang alinlangan

ama!Ano ang gusto mong regalo, kain o sarung?

Kain, ama.

Tinanong din si Tato.“Walang

alinlangan, ama, walang alinlangan”

Kailan mo binabalak na sila’y ipatuli?

Sa lalong madaling panahon.

Manuk, at ikaw, Tato,mga anak, pasalamatan n’yo ang Maykapal

na siyang nagtulak sa inyong ama na kayo’y ipatuli”.

Bahagya lamang nakatulog ng gabing iyon.Iniisip na lamang ang iket at pisi.

Siguradong kaiingitan ako ng mga kabatang hindi pa tuli!

Kinaumagahan, ang buong klase ay nakinig, lalo na ang mga hindi pa tuli. Tinitingnan ng buong pagpipitagan. Ang mga guro kung makatingin ay may halong papuri.

Sa langit, tulad ng sabi sa amin ng aming kiai, kung kami’y tuli na, tiyak na doo’y magkakaroon kami ng lugar at mamumuhay nang masaya

Ang aming kababata, mas matatanda sila na hindi pa natuli, ay tahimik na nakikinig sa usapan. Mababasa sa kanilang mga mata ang pagkatakot sa kawalan ng karapatang makapasok sa pinto ng langit, at maubusan ng mga bidadari, at humantong, kung gayon sa Impyerno.

Dalawang linggo bago matapos ang klase, ang aking ama’y nagbalak magtanghal ng isang dula na lalahukan mismo ng mga mag-aaral. Sa susunod na araw ng pagtatanghal magaganap ang pagtutuli.

Anim na batang lalaki lamang ang tutuliin.

Limang araw bago ang pagdiriwang ng pagtatapos ng taon, ang lahat ng tutulii’y dapat magsaulo ng panembrama.

Nagsimulang tumunog ang gamelan.

Ang kadalagaha’y tinapunan kami ng tinging puno ng paghanga.

Sa aming bayan, ang pagtutuli ay kasinghalaga ng iba’t ibang pagdiriwang na kaugnay ng kapanganakan, kasal, libing at hari raya.

Ikaapat at kalahati ng umaga-ang bahay ay napakaingay na.

Ang mga tutuliin ay naligo na.

Mga kapitbahay ay nagsipagbihis ng mga bagong kasuotan, para sumama hanggang sa paaralan.

Dumating na rin ang calak

“Huwag kayong matakot, hindi masakit. Para bang kagat lang ng pulang langgam. Ako, nang tuli’y walang ginawa kundi tumawa”.

Ang unang pumasok sa kubo ay ang ampong lalaki ng aking ama sapagkat siya ang pinakamatanda sa amin.

Ilang sandali lang, lumabas na, akay ng mga tao, ang kapatid kong ampon. Paika-ika siya kung lumakad, maputla ang kanyang mga labi.

Pinaupo siya sa silya at inilagay sa pagitan ng kanyang mga paa ang isang pinggang-luwad na may lamang abong mula sa kusina upang sahurin ang dugong dumadaloy mula sa sariwang sugat.

Pagkakataong pinakahihintay…

Mahigpit na hinawakan ng dalawa o tatlong lalaki ang aking balikat, at mahigpit ding hinawakan ng isang matandang lalaki ang aking ulo upang pigilan akong tumingin pababa.

Di naglao’y naramdaman kong dumaklot sa aking ari; ikiniskis niya ito sa kanyang kamay hanggang sa magdulot ito ng maapoy na pakiramdam at sa pamamagitan ng labaha’y biglang biniyak ang balat sa labas.

Sa palagay ko’y hindi pa rin

ako isang tunay na Muslim.

Sa pakiramdam

mo ba’y isa ka na ngayong

tunay na Muslim?

Hindi mo pa marahil ganap na naisasagawa ang mga dasal.

Ang iyong ingkong ay naglakbay na sa banal na lugar ng Mekka. Marahil

kung maisasagawa mo ito’y makadarama ka ng

pagbabago.

Pero kailangan maging

mayaman bago ito

maisakatupara, di ba na’y?

Oo, kailangan.

At nang magaling na ang sugat ko’y hindi ko na

ninais na maging isang tunay na Muslim.

Karalitaan ang kumikitil sa lahat

ng pangarap.

Uri ng maikling kwento

Salaysay- ang uring ito’y walang katangiang nangingibabaw, timbang na timbang ang mga bahagi, hindi nagmamalabis bagamat masaklaw at maluwag ang pagsasalaysay at hindi apurahan/

Kwento ng katauhan-Sa kwentong ito, ang interes at diin ay nasa pangunahing tauhan.

Uri ng paningin

Paningin sa unang panauhan-ang may-akda ay sumasanib sa isa lamang sa tauhan na siyang nagsasalaysay ng kwento sa pamamagitan ng unang panauhang “ako”.

Pagdulog na ginamit (Theory)

Teoryang RealismoAng layunin ng panitikan ay ipakita ang mga

karanasan at nasaksihan ng may-akda sa kanyang lipunan. Samakatuwid, ang panitikan ay hango sa totoong buhay ngunit hindi tuwirang totoo sapagka’t isinaalang-alagn ng may-akda ang kasiningan at pagkaefektibo ng kanyang sinulat.

Teoryang Fomalismo/FormalistikoAng layunin ng panitikan ay iparating

sa mambabasa ang nais niyang ipaabot gamit ang kanyang tuwirang panitikan. Samakatuwid, kung ano ang sinasabi ng may-akda sa kanyang panitikan ang saing nais niyang ipaabot sa mambabasa- walang labis, walang kulang. Walang simbolismo at hindi humihingi ng higit na malalimang pagsusuri’t pang-unawa.

Teoryang KulturalAng layunin ng panitikan ay

ipakilala ang kultura ng may-akda sa mga hindi nakakaalam. Ibinabahagi ng may-akda ang mga kaugalian, paniniwala at tradisyon minana at ipasa sa mga sunod na salinlahi. Ipinakikita rin dito na ang bawat lipi ay natatangi.