Dit is de kersteditie van het schoolkrantje a.k.a. "Hallo SBO" van de Stedelijke Basisschool 'De Droomballon' te Nieuwkerken in het schooljaar 2008-2009
48
Verantwoordelijke uitgever : Ludwig De Meyer De Stedelijke Basisschool … waar iedereen thuis is STEDELIJKE BASISSCHOOL NIEUWKERKEN Gijselstraat 35 Tel : 03/776.44.24 Fax : 03/777.79.18 E-mail : [email protected][email protected]http://www.droomballon.be Hallo S.B.O. redactie : Chris Grumiau Schoolblad S.B.O. Nieuwkerken Een band tussen school en thuis INHOUD : Nieuwjaarswens Woordje van de directeur Bouwdossier Even voorstellen Terugblik School in de kijker Alles over Sinterklaas Fotoalbum SBO kerstmarkt Muziek Project 1 ste leerjaar De Warme school De Gezonde school De Milieuvriendelijk school Sociaal Cultuur Sportief Levensbeschouwing Wereldklas Uit de media Pedagogische noo “d/t” Wist je dat ? Personalia Kalender Schooljaar 2008 – 2009 Kersteditie
� Nieuwjaarswens � Woordje van de directeur � Bouwdossier � Even voorstellen � Terugblik � School in de kijker � Alles over Sinterklaas � Fotoalbum � SBO kerstmarkt � Muziek � Project 1ste leerjaar � De Warme school � De Gezonde school � De Milieuvriendelijk school � Sociaal � Cultuur � Sportief � Levensbeschouwing � Wereldklas � Uit de media � Pedagogische noo “d/t” � Wist je dat ? � Personalia � Kalender
Schooljaar 2008 – 2009
Kersteditie
Wat gisteren zo dringend was,
lijkt vandaag zo nutteloos
Wat je vandaag doet,
is morgen misschien doelloos.
Van wat je morgen doet,
krijg je later misschien spijt.
Want wat je nu hebt,
raak je ooit wel eens kwijt.
Hecht je niet te veel aan je bezit,
voordat je erin versmacht.
Hecht je meer aan je vrienden,
knuffel en verteder ze zacht.
Geniet van vriendschap…
van een mooi gebaar en een lieve lach.
Vergeet niet te leven,
maar…
PLUK DE DAG !!!
Een gezond en
vreugdevol 2009
* * * * * * * * * * * * * *
Beste ouders, Zoals beloofd in de herfsteditie van ons schoolkrantje, kom ik even terug op de bouwwerken. Ik had nl. goed nieuws te melden, maar ik denk dat iedereen ondertussen dat goed nieuws al heeft gezien. Zoals jullie wellicht al opmerkten gaat men er stevig tegenaan. Op relatief korte termijn gebeurde al heel wat : - de fietsenberging kreeg een tijdelijk ander onderkomen - de bibliotheek ging tegen de vlakte - de conciërgewoning met de achterbouw behoort nu ook tot het verleden - de fundering voor de torenkraan werd aangebracht - de torenkraan zelf werd gemonteerd - het terrein werd volledig opgeruimd en klaargemaakt voor de volgende stap - ook de funderingswerken zitten er grotendeels wel op Na de kerstvakantie kan men bijgevolg vrij snel starten met de opbouw van de twee blokken (nl. het administratief blok en het 6-klassenblok) en de fietsenberging met tribune voor de leerlingen. Elke dag, wanneer ik naar school vertrek, benieuwd naar de vorderingen, voel ik mezelf weer even als een kind dat uitkijkt naar de verrassingen die hij gaat krijgen. Gelukkig zijn het allemaal leuke verrassingen! Met uitzondering van die ene dag dat ik even stadswacht kon gaan spelen op de hoek van de Peper- en Gyselstraat. Maar, daar maken we ons niet druk om. Dat hoort er nu eenmaal bij.
De aannemer heeft me gegarandeerd dat hij mijn eerdere vraag, om niet te leveren
tussen 08u00 en 08u30, nogmaals ging communiceren naar alle werklui waarmee hij samenwerkt. Blijkbaar vergeten mensen wel eens iets... Eerlijk gezegd vind ik dat de overlast van de werkzaamheden voorlopig nog best meevalt. Zelfs het parkeerprobleem werd, dankzij jullie medewerking, geen onoverkomelijk probleem. In dit voorwoordje wil ik dan ook van de gelegenheid gebruikmaken om een heleboel ouders heel oprecht te bedanken. Aan alle ouders van de lagere school, en alle andere ouders die de parking van de sporthal links laten liggen : BEDANKT, en dat namens alle ouders die dankzij jullie nog wél met hun peuters en kleuters dichtbij de school kunnen parkeren. Mag ik meteen een bijkomend advies geven? Het is misschien goed deze nieuw aangeleerde gewoonte verder te zetten. Blijf je op het dorpsplein parkeren en blijf zo optimaal mogelijk gebruikmaken van de kus-en-rijzone, vooral 's ochtends. Want, eens de bouwwerken van fase 1 (zie website) erop zitten, dan zullen we in de Gyselstraat, speciaal voor onze ouders van de lagere school, een nieuwe inkom hebben én een zeer lange kus-en-rijzone. Je kan het maar al gewoon zijn, nietwaar?! Wie de bouwwerken graag op de voet volgt, kan dat perfect vanuit zijn luie zetel. We plaatsen na elke evolutie fotomateriaal op de website. Je vindt het onder 'Infrastructuur'. Neem gerust een kijkje. Tot slot wil ik iedereen een deugddoende kerstperiode en alle geluk van de wereld toewensen. Geniet van elkaar en de kleine dingen. Tot op maandag 5 januari 2009 ! Ludwig DE MEYER directeur
Een woordje van de directeur
Wij hadden in vorige publicaties beloofd om jullie op de hoogte te houden van de vorderingen van de verbouwingswerken aan onze school. Vandaar deze nieuwe rubriek, die de volgende schooljaren een blijvertje zal worden. Via het voorwoord van de directeur krijgen jullie steeds een stand van zake. Wij beperken ons tot het beeld.
Afbraak van de prefab-bibliotheek
Gedeeltelijke afbraak van het oude schoolhuis
Start van de werken
Voor wie de verbouwingen graag stap per stap volgt en nog véél meer informatie wil, verwijzen we naar onze website, rubriek infrastructuur.
Op 1 september kreeg de scholengemeenschap van het stedelijk basisonderwijs Sint-Niklaas een coördinerend directeur. Vermits haar roots in de stedelijk basisschool van Belsele liggen en dus voor de meeste ‘inwoners’ van De Droomballon een onbekende is, stelt ze zich graag even aan u voor.
Ik startte mijn loopbaan binnen het stedelijk onderwijs als kleuteronderwijzeres in het schooljaar 1988-1989. Naast de functie van klastitularis nam ik later ook de functie van zorgjuf en beleidsmedewerker op. Een aantal interessante nascholingen, en een flinke dosis ambitie, zorgden ervoor dat ik uiteindelijk tot directeur benoemd werd van Gavertje Vier, stedelijke basisschool van Belsele. Toen beide scholen van ons stedelijk basisonderwijs, De Droomballon in Nieuwkerken en Gavertje Vier in Belsele, voortdurend groeiden en samen zowat 950 leerlingen telden, gaf het schoolbestuur vorig jaar groen licht tot bijkomende ondersteuning in de vorm van een extra halftijds coördinerend directeur voor deze scholengemeenschap. Ik hoefde niet lang na te denken over deze geboden kans: ik wou het – gezien bepaalde omstandigheden- graag wat rustiger aan doen, en bovendien was ik me sterk bewust van het nut van deze extra omkadering. Sinds 1 september heb ik dus de fakkel in Belsele overgedragen aan directeur Kris Cerpentier en zit ik zelf (part-time) in een kantoortje op het stadhuis van Sint-Niklaas. Mijn werk bestaat hoofdzakelijk uit het opvolgen en afwerken van administratieve zaken, het stedelijk basisonderwijs vertegenwoordigen in een aantal overlegorganen en ervoor zorgen dat er vervanging voorzien wordt voor korte of langere afwezigheden van leerkrachten (zo’n 70-tal) in beide scholen. Uiteraard word ik ook betrokken in een aantal pedagogische en beleidsmatige materies. In ons klein (maar fijn!) directieteam en in overleg met het schoolbestuur worden een aantal onderwijsmateries uitgewerkt of onder de loep genomen die ervoor moeten zorgen dat we een aantal ontwikkelingen op de voet volgen om ons onderwijs nog beter te maken.
Coördinerend directeur voor stedelijk onderwijs : Karien Van Raemdonck
oordje van de coördinerende directeur
Ook al zal dit niet altijd onmiddellijk concreet te merken zijn, de bedoeling (en mijn hoop) is dat de investering van tijd en inzet van een coördinerende directeur –via de planlastvermindering voor de directeurs in beide scholen- merkbaar is tot op de werkvloer van de klas zelf ! Met andere woorden : onze kinderen, van groep 1 tot en met het zesde leerjaar zouden er beter van moeten worden …. Daar doen we het allemaal tenslotte toch voor, nietwaar ? Prettige feestagen ! Karien Van Raemdonck
Sinds enkele weken is ook de mankracht op het secretariaat opgedreven, zij het door een vrouw. Betty en Candi kregen er een deeltijdse administratieve hulp bij.
Ik ben Annelies Creve, afkomstig uit Sint-Niklaas, gehuwd met Dirk, mama van Julie en Thibaut, Ik ben afgestudeerd aan de Heilige Familie te Sint-Niklaas, afdeling Kantoorwerken. Ik begon te werken in de verzekeringssector te Antwerpen, waarna ik daarna gewerkt heb in de omstreken. Ik werkte zelfs gedurende enkele jaren in een kinderdagverblijf. Ik ben nogal sportief aangelegd. Vroeger was turnen mijn grote hobby, volgde cursussen bij Bloso om training te mogen geven in een turnclub. Dit deed ik gedurende vele jaren aan de kleinsten en de keurploeg. Momenteel komt mijn gezin op de eerste plaats om allerlei leuke dingen mee te doen, zoals af en toe op reis gaan, fietsen, knutselen met de kinderen, enz. Iedere week probeer ik toch nog tijd te maken om samen met een vriendin te gaan zwemmen, nee hoor niet hangen in ’t water, maar zwemmen.
Dankzij een stijging van het aantal leerlingen met een anderstalig statuut konden wij een aantal extra lestijden voor taalondersteuning, in dit geval specifiek voor anderstalige kleuters, organiseren.
Foto 1 : juf Anne
� zorgjuf taalondersteuning anderstalige kleuters uit Gr 4
Foto 2 : juf Claudia � zorgjuf taalondersteuning anderstalige kleuters uit Gr 3
Administratieve hulp : Annelies Creve
Extra zorgleerkrachten voor anderstalige kleuters : - Anne Straetmans - Claudia Van Damme
04.11.2008
Beste ouders, lieve kinderen.
Op 04.11.2008 trokken we er met de vierdeklassers op uit. De bestemming van deze leeruitstap was Antwerpen en Breendonk. In het centrum van Antwerpen maakten we een historische wandeling. De rijke geschiedenis
van deze stad is namelijk heel interessant. Zo bezochten we allerlei gebouwen (voetgangerstunnel, het Steen, het Vleeshuis, het Stadhuis, de kathedraal,…). We kwamen belangrijke historische figuren op het spoor (de Lange
Wapper, Brabo, Antigoon, Pieter Paul Rubens,…). De namiddag brachten we door in het fort van Breendonk. Op deze plaats werden heel wat mensen gevangen gehouden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Twee gidsen gaven ons een (aangepaste) rondleiding. Heel wat kinderen (en ook meesters) kregen er kippenvel van. Ellen, Iris, Meri en Dina waren er ook bij en schreven hun ervaringen op. Lees gerust mee! Zijn hier journalisten in spe opgestaan?
Dit was de eerste leeruitstap op dinsdag 04/11/2008. De schelde is een hele grote rivier.
De voetgangerstunnel die was heel lang. Er was een hele grote lift en je kon er met de fiets
ook door. De lange wapper is een water geest. De lange wapper is een standbeeld in
Antwerpen. De lange wapper is een legende. Het was een kraan .
Maar de mensen dachten als ze dronken waren dat het een reus was. De lange wapper
woonde in een groot kasteel.
De mensen schrokken zich dood als ze de lange wapper zagen.
Maar dat was een legende.
Daarna hebben we het standbeeld van Antigoon bekeken
Breendonk is een gevangenis . Die in de 2
e oorlog werd gebruikt. De mensen die aankwamen moesten met hun handen
omhoog tegen de muur staan.
Ze moesten vuil kostuum aan doen. Ofwel was het te groot ofwel was het te klein.
Sommige mensen werden zelfs vermoord!
Ze moesten ook heel hard werken, ze moesten de aarde van het fort halen.
Ze kregen ook maar 2 keer te eten (niet zo lekker eten zoals wij krijgen hoor).
De Joden werden meegepakt en gedood.
Omdat de Duitsers ze haatten!
07.11.2008
Ondertussen is de kennis van het verre verleden dermate gevorderd dat het bezoek aan deze 2 eeuwen oude stad voor de leerlingen steeds uitgroeit tot boeiende geschiedkundige ontdekkingstocht, met meester Chris als ervaren (en gratis !) gids. Na een leerrijke heenreis door de Kempen, gekruid met vooral aardrijkskundige wetens-waardigheden, is de eerste halte steevast de “site Romana”, gelegen naast de 2de eeuwse Romeinse muur (aanraken mag) en langsheen de oude heerbaan Doornik – Aachen. Aan de hand van een plattegrond in maquettevorm en een doorsnede van zo’n Romeinse legerbaan maken de leerlingen kennis met de leefwereld van de Eburonen onder aanvoering van Ambiorix en de legioenen van Caesar.
Het namaak amfitheater is de ideale rustplaats om al dat “te onthouden” rustig te noteren. Geïnteresseerde leerlingen, het dient gezegd, en… rustig en bij wijlen zonnig herfstweer. Met een goed gevoel lieten we ons richting stadscentrum voeren. Tijdens deze korte rit verbaasde het ons hoeveel je van de geschiedenis van een stad kan te weten komen, gewoon maar door te kijken naar straatnamen en aankondigingsborden. Meester Chris en de juffen hadden het ons voorspeld, er wachtte ons een steile klim ,tegen het talud op, tot aan de grote markt. Het gezellige plein wordt beheerst door de basiliek en het standbeeld van de fiere aanvoerder der Eburonen: Amborix. In de schaduw van zijn sokkel vernamen we alles over zijn legendarisch bestaan.
Tijd nu om de Romeinen achter ons te laten en andere tijden op te zoeken. Het oude raadshuis en de gotische O-L-Vrouwe-basiliek brachten ons meteen in de Middeleeuwen. Al waren de Romeinen nog niet helemaal weg toen we de opgravingen naast de kerk bezochten. Leuk om onder de blote hemel toch even “onder de grond” te gaan kijken. Meteen het onverwachte eindpunt van onze wandeling.
De Romaanse kloostergang was wegens renovatiewerken niet toegankelijk voor publiek en een bezoek aan de basiliek werd verhinderd door een begrafenis. Jammer, want de aandacht was er zeker.
Met nog een laatste blik op de Moerenpoort en de middeleeuwse stadsmuren verlieten we deze boeiende stad. Helaas is het Gallo-Romeins museum nog steeds gesloten wegens verbouwingswerken. Normaal gezien is de heropening gepland in het voorjaar. Een ideale reden om nog eens terug te komen.
12.12.2008
Onze kinderen komen regelmatig in contact met technologie in de ruimste zin van het woord. In de 6de klas wordt hier regelmatig aandacht aan besteed en dit in het kader van de latere beroepskeuze. Ook kennismakingsactiviteiten in het secundair onderwijs behoren tot het aanbod. Zo bezoeken we later dit schooljaar nog het Beroepenhuis in Gent en trekken we op verkenning naar VTS 2 én het Koninklijk Atheneum, beiden in Sint-Niklaas.
Maar op vrijdag 12 december 2008 was er de boeiende leeruitstap naar Mechelen en Brussel. Eerst trokken we als volleerde pendelaars naar onze hoofdstad voor een geleid bezoek aan de VRT. Hier kwamen we ogen en oren te kort. Twee uur lang werden we rondgeleid in een doolhof van radio –en televisiestudio’s. We konden zien waar het nieuws wordt opgenomen, waar men het weerbericht presenteert, hoe de decors worden opgebouwd enz. We kregen een duidelijk inzicht in het productieproces van radio en televisie. Héél boeiend !!
In de namiddag bezochten we TECHNOPOLIS, het overbekende Doe-centrum voor wetenschap en technologie in Mechelen. Technopolis is uniek in Vlaanderen. We tuimelden er van het ene experiment in het andere. Het is een ‘levend museum’ waar je alles mag vastnemen en uitproberen. Waar je zelf in de dingen kruipt om ze beter te begrijpen. Nergens anders zijn wetenschap en technologie zo boeiend en prettig om te beleven. Hoeveel weeg je op Mars ? Hoe werken onze longen ? Hoeveel water zit er in je lichaam ? Hoe werkt een watertoren ?
Liever dan onze kinderen zomaar het antwoord voor te schotelen, laat Technopolis het ze met interactieve opstellingen zelf ontdekken.
ZIEN, HOREN, VOELEN, PROBEREN en ZELF EXPERIMENTEREN was er de boodschap !! Het bezoek aan de VRT en aan Technopolis was voor onze zesdeklassers een unieke én leerrijke belevenis.
27.11.2008
Groep 3 ging op bezoek naar het huis van de Sint. Wat een mooi huis met een enorme trap, prachtige lusters en heel veel schilderijen. We bezochten de badkamer van de Sint. Jana mocht de piet zijn rug eens goed schrobben. We maakten ook kennis met het bureel van de Sint. De juf las even in het boek van de Sint. Spannend hé. We leerden ook als echte pieten op de daken lopen.
In de zwarte pietenbadkamer lagen er overal washandjes en het bad was wat zwart. De slaapkamer van de pieten was echt knap met een heel groot stapelbed en ook veel leuk speelgoed.
Als afscheid kregen we een appel en een zak vol lekkers. Dank u wel Sint en pieten. In de klas hadden we het ook erg druk als voorbereiding op de komst van de Sint.
Het is al sinds vele jaren een traditie om de grootouders een kijkje te gunnen binnen de school waarin hun kleinkinderen opgroeien. Dit jaar waren onze kleuters gastheertjes en gastvrouwtjes.
woensdag 22 oktober 2008
Wij vonden de opa van Loes D’hooge
bereid om de taak van verslaggever
op zich te nemen. Lees zijn relaas…
Op bezoek bij de kleuters van de Droomballon….
’t Is reeds een tijdje geleden dat wij (alle oma’s en opa’s) nog op die kleine kleuter-bankjes zaten. De meesten onder ons zaten toen bij een zuster of een juffrouw. Mevrouwen werden toen nog maar schoorvoetend toegelaten om kleuterjuf te zijn. Wat is het in 2008 toch gans anders. Op 22 oktober 2008 om 9 uur stroomden jonge en iets minder jonge grootouders samen aan de klasjes van onze jonge deugnietjes. Qua organisatie heeft het wellicht tijd en denkwerk gevraagd van al die kleuterjuffen om alles in goede banen te leiden. Het begon al met het welgekomen lekker soepje dat gretig de weg vond naar al die kleine en grote maagjes. Onze chef-koks en hun talloze hulpkoks verdienen een eerste pluim. Om geen overrompeling te krijgen was gans die bende op voorhand reeds verdeeld in 4 ‘kleurrijke’ groepen; een kwestie van elkaar niet in de weg te lopen. Met onze ‘groene’ groep hebben we dan eerst al die ‘met dieren’ getooide klassen verkend. Het verschil met vroeger (voor zover we het ons nog herinneren) sprak ons tot de verbeelding. Dat het vroeger rijen bankjes waren, zijn het nu hoekjes met stoeltjes en kussens. Maar om te zien hoe druk het er aan toe kan gaan werden we naar de filmzaal geloodst om momentopnamen te zien van hoe het heden ten dage er aan toe gaat.
En je kunt na dit alles een stapje in de omgeving zeker appreciëren. Met wat opdrachten om ook die ‘oudjes’ wat bezig te houden werden we voor al onze inspanningen onthaald op een verwarmend jeneverke (voor onze dreumesen een chocomelkje). Een tweede pluim is hier op zijn plaats. Uiteindelijk was het ver tijd om terug de school op te zoeken. Maar voor die kleine beentjes van sommige van onze deugnieten werd het dan ook tijd.
Het is moeilijk om in ieders naam te spreken, maar voor de ganse voormiddag dienen al die juffen en hun directeur een derde ‘algemene’ pluim. Tot volgend jaar…. Vaken van Loes D’hooge
Met dank aan opa D’hooge
voor de impressie
Ook dit schooljaar vereerde de Sint en zijn knechten onze school met een bezoek. Hij was bijzonder geïnteresseerd in de verbouwingswerken en moest van directeur Ludwig alles weten over de bouwplannen. Hij was erg benieuwd naar hoe de school er bij zijn volgend bezoek zou uitzien.
De Sint was, zoals steeds, zeer tevreden over de hartelijke ontvangst. De kleuters ontvingen de Heilige man en zijn zwarte knechten, elk in hun eigen klaslokaal. Ze vergastten het gezelschap op gedichtjes en liedjes. De Sint en zijn pieten genoten zichtbaar. Na een blik in zijn gouden boek-waarin-alles-staat verraste hij de allerjongsten met mandarijntjes, snoepgoed en… niet te vergeten…een klasgeschenk !
vrijdag 01 december 2008
In de namiddag was de Sint en zijn gevolg te gast in de lagere afdeling. Geen klasbezoeken hier maar een leuk samenzijn in de sporthal. In het eerste deel waren het de kinderen uit het 1ste, het 2de en het 3de leerjaar samen met hun vriendjes uit de wereldklas, die de Sint en zijn Zwarte Pieten vergastten op liedjes, dansjes en gedichtjes. In het tweede deel was het de beurt aan de oudste garde (4de – 5de en 6de lj) . En geloof ons vrij, ook zij pakten uit met enkele spectaculaire acts. Zelfs sommige meesters en juffen hadden een verrassing in
petto, maar of dat eigenlijk de bedoeling was … ? Ook hier had de Heilige man voor elke klas enkele nuttige en gesmaakte cadeaus. De Sint en zijn Pieten genoten van al die aandacht en directeur Ludwig had al de moeite van de wereld om het vooropgestelde tijdsschema te doen respecteren. Het was hem bij wijlen quasi onmogelijk om de Sint zelfs de micro te ontfutselen, en dat wil toch al wat zeggen.
Na zo’n geweldige dag is een woord van dank zeker op zijn plaats. Het 2de lj deed het zo
Onze Jip en Jannekes zijn zo braaf geweest dat de Sint hen een bezoekje bracht. In de klas maakten onze sloebers een leuke schrijfopdracht!
Dank je wel voor de mooie geschenken Sinterklaas.
Alle kinderen en juffen zijn blij met de geschenken voor hun klas.
Natuurlijk hadden wij ook onze best gedaan voor de Sint.
Kapitein Stoom van uw stoomboot zal ook wel moe zijn!
Uw paard is heel lief.
Sinterklaas is de beste man van de hele wereld.
Ik zet dan ook mijn schoentje.
Natuurlijk mag hij af en toe eens rusten.
Tijdens het slapen werken de pieten nog hard door.
Bedankt Sinterklaas en zwarte piet voor deze fantastische dag!!
Drie dikke knuffels en zoenen van alle sloebers van het tweede leerjaar!
24.10.08 : PADDENSTOELENFEEST KLEUTERAFDELING
24.10.08 : KRONKELDIEDOEDAG
1S
TE
LE
ER
JA
AR
� � � � � � � � � �- 5
DE
LEERJAAR
KOMKOMMERSOEP VOOR HET GROOTOUDERFEEST
MU
IZE
NK
LA
S
BELEIDSVERKLARING NIEUWE LEERLINGENRAAD
De “Droomballon”-leerlingenregering Koning Pieter-Jan
Koningin Anna 3 van onze ministers
OP
BE
ZO
EK
BIJ
DIR
EC
TE
UR
LUDWIG
ME
ES
TE
R C
HR
IS
� � � � � � � �
MU
IZE
NK
LA
S
LEKKERE GROENTEN…
Tijdens de gezonde week hebben we geleerd over groenten en fruit. We proefden ook allerlei
lekkers zoals druiven, een kiwi, verse ananas, een citroen …
Samen met de kleuters kookten we wortelpuree. Lekker gezond!!!
MET DE WERELDKLAS NAAR DE MARKT
ALS KERSTMIS NADERT…
Met dank aan Flori en zijn
collega’s van de groendienst
� � � � � � � � � � � � �
3
DE
LE
ER
JA
AR
5
DE
LE
ER
JA
AR
6
DE
LE
ER
JA
AR
KLEUTERS VERSIEREN
KE
RS
TM
AR
KT
Droge, koude vrieslucht die de adem zichtbaar maakt, dampende glühwein, aangepast kerstbier als perfecte dorstlesser, diverse soorten jenever, onweerstaanbare frietgeur, baklucht van pannenkoeken en de indringende reuk van hotdogs, kraampjes met zelfgemaakte snuisterijen door onze kleuters en leerlingen uit de wereldklas, sfeermuziek buiten en een heus kerstconcert binnen, kleurrijke verlichting en vooral, de oh zo typische, ongedwongen SBO-sfeer. Alles aanwezig voor een gezellige kerstmarkt…. Woorden zijn overbodig… de beelden spreken voor zich.
Een nieuwsflash vanuit de muziekklas. Hallo, beste jongens en meisjes van de basisschool,
Na de herfstvakantie zijn de leerlingen van het 1° jaar AMV, begonnen met de 1° instrumentlessen. Zij kunnen hier in Nieuwkerken de volgende instrumenten leren bespelen : viool, klarinet, saxofoon, piano en gitaar. Zoals elk jaar verzorgden wij tijdens de kerstmarkt een optreden in de refter Tijdens dit concert kon je de kunsten van al jullie vrienden en vriendinnen, die naar de muziekschool komen, bewonderen. Vele muzikale groetjes, Juf Catherine
Al jaren worden de seizoenen onder de loep genomen in de eerste klas. Vanaf dit jaar wordt dit anders bekeken, lees maar…
Samen op herfstwandeling
We gaan op tocht naar het Hazenpad. Dit doen we op een veilige manier. Alle regels worden kort herhaald, fluohesjes aangetrokken en we zijn weg. In het speelbos krijgen we allerlei leervragen en doeopdrachten. Als we deze tot een goed einde brengen, verdienen we een sleutel die al dan niet toegang geeft tot de herfstschat. Spannend hoor!
anders bekeken
1. Maak een schorsafdruk.
2. Zoek 2 bladeren met de mooiste herfstkleuren
3. Zoek een heel groot en een heel klein blad.
4. Ben jij een goede eekhoorn? Weet je nog waar je nootje verstopt zit? Zoek het snel terug.
Herfstatelier in de klas
Na de verwerking van onze herfstwandeling gaan we knutselen, spelen, dansen, … rond het thema!
Je merkt het al. Als je nog vragen hebt over de herfst, spreek gerust de wolkjes aan! Wij hebben met al onze zintuigen genoten!!!
5. Welke prenten horen bij de herfst? Steek ze in de lucht…
1. Luisteren naar de rekenopdrachten die passen bij het herfstbos.
2. Kleurenpracht: versier het bos met prachtige herfstkleuren.
3. Herfstbos stempelen met wattenstaafjes
4. Gezelschapspel rond de herfst spelen. Zoek de vrucht en het blad bij elke boom.
5. Zoek de andere helft van het herfstblad.
� SEPTEMBER ‘08
Waarden zijn soms vage begrippen voor kinderen. Als je er gewoon wat over vertelt, blijven
het loze woorden die een week later alweer verdwenen zijn in de hoekjes van het geheugen.
Als je waarden écht wilt overbrengen doe je best een beroep op de verbeelding, de creativiteit
en alle zintuigen van de kinderen. Vanuit dit basisinzicht zijn we in ons Droomballonrijk op
zoek gegaan naar ‘de schat verborgen in onszelf’. 6 nieuwe inwoners kwamen in kleuren en
symbolen tot leven en voelen zich ondertussen al aardig thuis in ons rijk en in hun dorpen. We
laten ze hier alvast even zelf aan het woord.
Mevrouwtje Blind Vertrouwen: (1ste
leerjaar)
“Ik zorg ervoor dat iedereen me kan vertrouwen en dat we goed met elkaar
kunnen opschieten want vriendjes zijn met elkaar is het beste wat je kan overkomen.
Ik voel me ondertussen al aardig thuis in het dorpje ‘Wolkenpracht’.
Meneertje Hou Vast: (2de
leerjaar)
“Zonder mij gaat iedereen zijn eigen weg en doet iedereen zijn eigen zin. Gelukkig
ben ik er om iedereen samen te houden want als we iets samen doen, kunnen we
veel meer dan alleen. De handen in elkaar slaan, noemen we dat.
Ik heb een plaatsje gekregen in het dorpje ‘Weltevree’.”
Mevrouwtje Alsjeblieft Dankuwel: (3de
leerjaar)
“Mijn lievelingswoorden zijn dankjewel, proficiat, goedemorgen, graag
gedaan,alsjeblieft,…en nog zoveel lieve en zachte woorden. Ik probeer iedereen
steun en kracht te geven met mijn mond.
Ik ben de nieuwe inwoner van ‘Naturodam’.
Meneertje Heel Eerlijk: (4de
leerjaar)
“Ik ben voor de waarheid en tegen de leugen en heb graag dat iedereen zich
glashelder aan de afspraken houdt. Je kan en mag dwars door me heen kijken want
ik heb niks te verbergen. Bij mij wordt er nooit gelogen of gestolen.
Mij kan je vinden in ‘Optimistad’.
Meneertje Even Waardig: (5de
leerjaar)
“Van mij mag iedereen uitspreken wat die denkt of voelt. Bij mij is er geen baas,
we beslissen samen. Ik probeer dan ook naar iedereen te luisteren en met iedereen
rekening te houden. Dat kan pas als je iedereen de moeite waard vindt.
In het dorpje ‘Panoramia’ denken ze gelukkig ruim. Daar zit ik op mijn plaats.
Meneertje Geweldig: (6de
leerjaar)
“Ik zorg voor vrede tussen iedereen die ik tegen kom. Als ik er niet ben dan komen
er ruzies en pesterijen en geweld. Ik wil vrede in deze soms wrede wereld en ik ben
dan ook o zo fier dat ik in ‘Terradelpaz’ woon.
� OKTOBER ‘08
Een maand lang kregen de kinderen uit het koninkrijk de tijd om hun nieuwe dorpsgenoot
beter te leren kennen door op zoek te gaan naar de schat in hem of haar. Op donderdag 23
oktober gaf Directeur Ludwig een namiddag klasvrij zodat we onze nieuwe dorpsgenootjes
konden ‘promoten’ naar de andere dorpen toe. Alles en iedereen passeerde de revue.
Het was een waar genot om onder een
stralende zon de vele originele
voorstellingsvormen te aanschouwen.
Alle inwoners van ons rijk werden nu
vertrouwd gemaakt met eigen-
schappen, waarden,…of noem het
gewoon ‘schatten in jezelf’ die
belangrijk zijn om een warme en
plezante school te hebben. Meer nog,
elk kind werd ertoe aangezet om elke
ontdekte schat daadwerkelijk in de
school te verwezenlijken. Het leek die
namiddag niet meer stuk te kunnen !
Maar…toen meldde zich nog een bewoonster en daarop had
niemand écht gerekend: Miss Mispunt ! Zij probeerde haar plaats
in de groep op te eisen door onenigheid te zaaien en te pesten. Ze
schrok er niet voor terug om geweld te gebruiken. Ze slaagde erin
om in haar eentje de hechte groep uit elkaar te halen en alle plezier
te vergallen. Elke nieuwe bewoner in het rijk werd door Mispunt
aangepakt en op het dieptepunt gaf iedereen zijn of haar positieve
houding op. Wat zo mooi begon dreigde nu verloren te gaan want
Mispunt maakte de hele sfeer ziek en ook op de speelplaats speelde
zij een lelijke rol. Zij kreeg een plaats in het bureau van Directeur
Ludwig en hopelijk zou ze daar blijven maar dat was buiten haar
listigheid om gerekend. Er werd aan de alarmbel getrokken !
Laten de kinderen uit het Droomballonrijk dit zomaar gebeuren ? We stelden ons de vraag of
we deze nieuwe bewoonster niet aan de deur mochten zetten en de toegang tot ons rijk
weigeren. Maar dit paste dan weer niet binnen onze filosofie. Dus volgde er een oproep aan
alle inwoners : “Wie heeft er een idee? Maar haar uitsluiten telt niet mee!” De kinderen
kregen twee weken de tijd om al hun ideeën neer te schrijven en te deponeren in de ideeënbus.
� NOVEMBER ‘08
2 weken later werden alle briefjes gelezen. De werkgroepen ‘de warme school’ en ‘de
culturele school’ maakten een selectie en de volgende twee oplossingen werden weerhouden
en uitgewerkt.
1) Miss Mispunt wordt Miss
Pluspunt!
Miss Pluspunt wordt de nieuwe bewoonster in ons rijk en krijgt een plaatsje in het dorp
‘Mensana’ maar is uiteraard ook van harte welkom in alle andere dorpen. De kinderen hebben
haar een hartje gegeven en alle goede eigenschappen die ze eerder hadden aangetroffen bij
één van de andere figuurtjes. Het idee om het hartje van Miss Mispunt aan elkaar te puzzelen
en te lijmen vonden we op heel veel briefjes terug. Onze kinderen hadden de boodschap dus
duidelijk begrepen!
2) De Mispuntzone !
Waken over vrede op de speelplaats!
Omdat we realist zijn moeten we er toch elke dag op blijven toezien dat de goede en gezonde
sfeer bewaard blijft en dat er minder ruzie wordt gemaakt. Daarom introduceren we de
‘Mispuntzone’ op de speelplaats. Ook dit idee komt vanuit de kinderen zelf! Kinderen die
tijdens de speeltijd worden gepest of uitgesloten, kinderen die fysiek of moreel worden pijn
gedaan, kinderen die ruzie hebben met elkaar, allen zijn zij het slachtoffer van Miss Mispunt.
Zij houdt hen in de greep en daar lijden de kinderen onder. Deze onenigheden onmiddellijk
opmerken en terug bijsturen waar nodig is natuurlijk het ideaal. Maar soms sluipen er dingen
onderhuids of worden ze bewust onttrokken aan de ogen van de leerkrachten. Daarom is er nu
die Mispuntzone. Door in de afgebakende zone te gaan staan (of zitten) maken ze duidelijk
aan de leerkrachten en aan de andere kinderen dat ze zich verdrietig en/of alleen voelen.,
omdat ze slachtoffer zijn of omdat ze anderen tot slachtoffer maakten.
Wie haalt hen uit de Mispuntzone ?
Er zijn verschillende mogelijkheden:
- klasgenootjes
- leerkrachten
- aangestelde ‘reddertjes’
- misschien wel Mispunt zelf die op tijd tot inkeer is gekomen
Moeten we dan voor alle kleine meningsverschillen naar de Mispuntzone vluchten ?
Neen, vooraf wordt duidelijk gesteld dat ze eerst zelf moeten proberen om het conflict op te
lossen. Ook de leerkrachten zijn aanwezig op de speelplaats om in te grijpen. Kiezen ze dan
toch nog voor de Mispuntzone dan proberen wij te werken volgens de No Blame methode :
niet zwaaien met straffen maar oplossingen zoeken. De vaste regel is: iedereen moet zijn/haar
verhaal kunnen vertellen zonder te roepen of te schelden. De betrokken kinderen moeten we
proberen te overhalen om zelf naar oplossingen te zoeken en om de geschillen op een kalme
manier weer bij te leggen. De leerkrachten zullen bijsturen en ondersteunen.
Mag en/of moet er dan niet meer gestraft worden ?
Veel zal afhangen van de houding en het gedrag van de kinderen. Laat ons hopen dat we met
dit project reuzenstappen voorwaarts kunnen zetten en dat we in de toekomst het aantal
straffen héél beperkt kunnen houden. Een mooie uitdaging alvast!
Moraal van het verhaal zit in het lied dat al onze inwonertjes ondertussen al
uit volle borst kunnen meezingen !
Echte vrienden
Refrein :
Echte vrienden kunnen niet zonder,
kunnen niet zonder,
zonder elkaar. (2x)
Strofe 1:
Geniet van het leven en zoek een schat
in jezelf, in je hart.
Vind je haar niet, geef niet op,
vroeg of laat ontdek je die toch !
Strofe 2:
Draag haar uit over de wereld,
geef ze door, hou ze vast.
Zo is het goed om te wonen,
pesten verdwijnt en zonlicht verschijnt !
Voor het derde opeenvolgende jaar organiseert onze school, onder impuls van de werkgroep “De gezonde school” een “actie-thema-week” rond gezonde voeding. De wekelijkse fruitdag op woensdag zorgt voor continuïteit gedurende het schooljaar.
Van maandag 03 tot en met vrijdag 07 november 2008 - woensdag 05.11 : actiedag 1 � start fruitdag
- vrijdag 07.11 : actiedag 2 � affichenactie
ACTIE 1 ���� FRUIT,een lekkere buit…
Nieuw dit schooljaar was de actie “FRUIT, EEN LEKKERE BUIT” De bedoeling was om ten laatste tegen 10.11.08 maar liefst 150 kiwi-ZESPRI stickers in te zamelen. Hiermee konden 20 plastieken kiwi-ballen worden verdiend. En wat dachten jullie ? DOEL BEREIKT ! De ballen werden deze week trouwens geleverd.
ACTIE 2 ���� AFFICHES rond gezonde voeding…
Om de kinderen nog meer bewust te laten omgaan met gezonde voeding kregen zij per klas de opdracht om op zoek te gaan naar foto’s, prenten en tekeningen met gezonde etenswaren en drank. Niet alleen de leerlingen uit de lagere afdeling stortten zich vol ijver op deze opdracht, ook de kleuters zetten hun beste beentje voor.
Het resultaat van hun zoekwerk vond zijn neerslag in klassikale affiches, voorzien van een passende, zelfbedachte slogan. Originaliteit was weer troef. (zo bleek achteraf) Tijdens een ludieke samenkomst op vrijdag werden al deze “gezonde kunstwerken” aan elkaar voorgesteld. Als blijvend geheugensteuntje kregen zij nadien in elke klas een plaatsje aan de wand ___________________________________________
Als beloning kregen alle kinderen een appel (symbool van gezonde voeding) cadeau. Met dank aan de WASE FRUIT MARKT (Marc Verheggen) voor de gratis levering _______________________________________
Nieuws van de MOS-werkgroep / verkeerswerkgroep 1. Het bezoek van de compostmeesters in het 3de leerjaar was de aanleiding om een mini-team van volleerde milieuambtenaren op te richten. Zij hebben op een warme oktoberdag De Droomballon geactiveerd om op onze school milieubewust met afval om te gaan. En het moet gezegd worden dat zij dit schitterend deden. In onze milieuhoek staan op dit moment al 5 werkende containers met nieuwe pictogrammen: 1. De blauwe PMD-container 2. De grijze papiercontainer 3. De groene compostcontainer 4. De rode restafvalcontainer 5. De GFT-container
Directeur Ludwig bezorgde ons groene emmers om het fruitafval in te deponeren. De kleuterjuffen en Tuur Natuur zorgen op hun beurt dat deze inhoud in de groene
compostcontainer terechtkomt. Een dikke pluim voor alle milieubewuste fruiteters! 2. Eindelijk zijn onze grote bouwwerken gestart. Dit houdt in dat er veel minder parkeerruimte is en dat de fietsenberging een nieuwe veilige plaats heeft gekregen. Namens de verkeersgroep doen we nogmaals een oproep aan de ouders van het lager om milieubewust naar school te komen.
Carpoolen, kus-en-rijstrook gebruiken, parkeren op het dorp, begeleid fietsen, doen immers de drukte op de parking verminderen. Het Droomballonteam zorgt op zijn beurt ook voor een veilige schooloprit. Directeur Ludwig is vaak in z’n gele outfit ‘de grote supervisor’. Juf Chantal wordt bij haar bewakingsopdracht geassisteerd door 1 juf of meester. Van onze fietsende leerlingen wordt enige discipline gevraagd en ook hier moet gezegd worden dat ze dit fantastisch doen!
Op onverwachte momenten delen we nog steeds fietspunten uit aan alle fluodragende leerlingen. Punten kunnen nog steeds ingeruild worden.
Namens de milieugroep, Juf Lieve Peeters
Noteer alvast onze volgende actiedag: warme-truiendag op vrijdag 13 februari.
“Een groot mens is iemand bij wie je
je niet klein maar goed voelt”.
(Chesterton)
Zo iemand was wijlen dokter Cap. Zieken zonder hoop gaf hij weer
een toekomst. Armen gaf hij door zijn aandacht én inzet weer een
menswaardig bestaan. Eindelijk kreeg hun leven wat betekenis …
Ze konden stilaan zichzelf optillen, dankzij hem !
Hij vond deze ‘minderbedeelden’ zoveel belangrijker dan zichzelf.
Daarom mogen we dokter Cap terecht “een groot mens” noemen !
uiteenzetting en zijn foto’s de reeds lopende initiatieven die hij
nam in India kunnen opvolgen.
Bijvoorbeeld :
- het opsporen en behandelen van melaatsen
- ondersteunen van projecten waar vrouwen een centrale
plaats krijgen (vb. naaiateliers)
- opstarten van kleine zelfstandige ondernemingen vb.
kippenkwekerij
- doorbreken van de mono-rijstcultuur
- aanleggen van bananen- en cocosplantages
- aankoop ziekenwagen
- het aankopen van didactisch schoolmateriaal
Het bouwen van een doorgangshuis is het eerstvolgende project waarvoor elke rupie welkom
is. Tijdens de lessen levensbeschouwing maakten de kinderen nader kennis met het werk van
Dr. Cap vroeger en met het werk van zijn zoon nu.
Ook dit schooljaar vond weer het
hongermaal plaats (23/10/08).
Deze keer was onze school te gast bij
de basisschool Onze-Lieve-Vrouw ten
Bos. Volgend schooljaar worden de
rollen dan weer omgekeerd.
We waren met 520 deelnemers die
smakelijk hebben gegeten van hun
heerlijke kop verse tomatensoep.
De opbrengst van dit maal gaat
integraal naar de Dr.Cap Foundation.
Aan alle ouders en kinderen, BEDANKT dat jullie ook dit jaar een druppeltje wilden zijn. En
520 druppeltjes maken….
Een warme en dankbare groet,
Namens Marc Cap, de Dr. Cap-stichting
en mezelf,
Juf Chantal
PROJECT
INDIA
2008
DE DROOMBALLON STEUNT OOK DIT JAAR
Op 28 juni 2008 werd door de burgemeester van
Srikakulam het - Sri Mani Children HomeSri Mani Children HomeSri Mani Children HomeSri Mani Children Home - geopend. Dit project kon mede dank zijn de steun van de VZW Dr J.A. Cap Project gerealiseerd worden. Het tehuis biedt onderdak aan 17 kinderen, allen afkomstig uit de plaatselijke leprakolonie. Zij zelf of hun ouders broers en/of zussen zijn slachtoffer van Lepra. De bedoeling van dit project is om deze kinderen daar in het home als interne onderdak te beiden tot ze zelfstandig naar het voortgezet onderwijs kunnen gaan. Ze krijgen daar gratis voedsel, kleding, gezondheids-zorg, schoolbenodigdheden en studietoelage aangeboden.
Stop het pesten!
Elkaar plagen is leuk. Je probeert iemand voor de gek te houden. Dat doe je voor de grap. Je meent er niets van. Als je ruzie hebt, probeer je de ander soms boos te maken. Maar na een tijdje heb je spijt. Je maakt het goed. Dan ben je weer vrienden. Zo gaat dat met plagen. Bij pesten is het anders. Dat is gemeen. Kinderen die veel
pesten, noem je pestkop. Kinderen die worden gepest, heten zondebok. Ze zijn geen vrienden van elkaar. Het kind dat pest, is altijd sterker. Een pestkop heeft macht. Vaak wordt elke keer hetzelfde kind gepest. Steeds weer opnieuw. Daarom is pesten heel erg.
Dat het “pestprobleem” zowat in elke school regelmatig de kop opsteekt is u wellicht bekend. Vrijwel elke school of instelling heeft met deze problematiek te maken, voor elk begeleidingsteam is het dan ook een uitdaging dit probleem zoveel mogelijk in te dijken.
Dat het “pestprobleem” ook in onze school regelmatig de kop opsteekt werd misschien door u of door uw kind jammer genoeg reeds aan den lijve ondervonden.
Vermits we een pestvrije school willen zijn én we elk initiatief rond pesten actief willen ondersteunen, trokken we op donderdag 13 november met onze zesdeklassers naar de Stadsschouwburg van Sint-Niklaas voor de theatervoorstelling “Rostekop”. Gebracht door Ultima Thule.
“Rostekop wordt door iedereen gepest. Ook door zijn broer en zijn zus. Omdat hij een Rostekop is. Soms vindt hij dat erg. Maar hij is het ook gewend. Zijn ouders weten ervan, maar het kan hen geen bal schelen. Vooral zijn moeder niet. Hoe minder hij haar voor de voeten loopt, hoe liever ze het heeft, zegt ze. Rostekop verstopt zich. In zijn labo. Daar ligt zijn eigen wereld. En af en toe snijdt hij iets open. Om te weten hoe het er van binnen uitziet. Want van binnen is anders dan langs buiten.”
De voorstelling Rostekop is een vrije bewerking van het boek ‘Poil de Carotte’ van de Franse auteur Jules Renard. Het is een voorstelling over de kleine Ronnie, bijgenaamd Rostekop, die op zoek gaat naar zijn plaats in deze wereld. Zijn verwrongen gezinssituatie maakt het hem niet gemakkelijk. Mis begrepen door de mensen om hem heen trekt hij zich terug in zijn eigen fantasiewereld. Het gebrek aan moederliefde en de afwezige vaderfiguur drijven hem tot een waanzinnige daad waarbij verbeelding en realiteit gevaarlijk dicht bij elkaar komen. En dan slaan de stoppen even door…
Na de voorstelling wilden we van onze leerlingen wel eens te weten komen hoe zij het toneel hadden ervaren.
donderdag 13 + 20 november 2008 Na de kleuters vóór het Allerheiligenverlof (we berichtten jullie erover in ons vorig nummer), waren nu de leerlingen van de lagere afdeling aan de beurt. De jongste helft (1ste – 2de – 3de lj) was op donderdagvoormiddag 13 november aan de beurt. Vierde, vijfde en zesde leerjaar moesten een weekje langer wachten op hun sportieve voormiddag.
De werkgroep “Gezonde school” had het dit jaar niet moeilijk met
de keuze van het thema. Dat het gebeuren in het teken stond van de Olympische Spelen, lag voor de hand. En dat was er aan te zien ook. ”Onze spelen” werden telkens geopend door onze schooleigen minister van sport. En er was het ontsteken van de Olympische vlam die als teken van sportiviteit, gezonde kampgeest en verbondenheid, door de kapiteins van de verschillende team aan elkaar werd doorgegeven. Geen spelen zonder openingsceremonie… dus ook die ontbrak niet !
Beide voormiddagen groeiden uit tot een “gezellig samen sport beleven” en daar was het ons uiteindelijk om te doen. Geen gekibbel, geen jaloezie, geen getwist of ruzie, maar gewoon samen genieten.
Officiële opening door Casper De Weirdt Minister van Sport in “De Droomballon”
Doorgeven van de fakkel met de Olympische vlam
Met dank aan allen die zich inzetten voor het welslagen van deze beide evenementen !
woensdag 03 december 2008 Je moet niet veel mensen kennen, maar wel de juiste…. zegt men wel eens en van tijd tot tijd is dat nog waar ook. Tristan, één van onze leerlingen uit het 2de leerjaar, heeft een papa die lid is van degencentrum “Rheynaerde” en die bijgevolg heel goed uit de voeten kan met de degen. Binnen de club is hij ook erg nauw betrokken bij de opleiding van jong talent. En… dat hebben we gemerkt.
Op woensdag 3 december was hij, op zijn voorstel, bij ons te gast om de leerlingen van de 5de en de 6de klas in te wijden in de geheimen van het schermen. Het werd voor alle betrokkenen een boeiende verkenningstocht door materiaal, termen en allerlei technieken met als slot … een echt gevecht. EN GARDE !
DEKEN ALBERT OP BEZOEK TIJDENS DE
GODSDIENSTLES.
‘Bewogen en zoekende mensen vinden elkaar’: het beginthema in de zesde klas.
Maar vinden wij elkaar ook nog in de kerk ? Voelen wij, 11-12-
jarigen ons daar nog thuis ? Welke initiatieven neemt de Kerk
om kinderen een plaats te geven in hun midden ? Weet de Kerk
onze kinderen en onze jeugd nog wel aan te spreken ? Hoe zit
het met de toekomst van de Kerk ? En creëert gans die kerkelijke
structuur en hun strakke regels geen afstand ? ….
Ontzettend veel vragen die dan weer andere
vragen oproepen. Boeiend om over te
filosoferen en te debatteren. Maar zeker ook
boeiend genoeg om ook Deken Albert eens
uit te nodigen in onze godsdienstklas.
Het deed mij als leerkracht maar ook de
zesdeklassers enorm veel deugd om te
vernemen dat hij onmiddellijk bereid was om
hiervoor tijd vrij te maken.
Op 21 oktober kregen de kinderen uit 6B
de kans om met hem in gesprek te gaan.
Op 22 oktober was het de beurt aan de kinderen uit 6A. Het werden twee fijne lesuren om
naar te luisteren. De eerlijke getuigenis van Deken Albert sprak de kinderen aan. Hij stond
niet boven hen maar tussen hen. Hij sprak zijn hoop en geloof uit maar ook zijn twijfels.
Onze kinderen waren op hun beurt mondig, beleefd en correct in het stellen van hun vragen en
kregen ze een wedervraag van Deken Albert, dan kwamen er ook van hun kant uit prachtige
antwoorden.
Bedankt Deken Albert voor jouw tijd en
inspirerende woorden, niet hoogdravend,
niet belerend maar begrijpbaar, boeiend en
o zo menselijk. We hopen dat U er samen
met ons van hebt genoten.
De kinderen van de zesde klas en juf
Chantal
Hoog bezoek in de wereldklas!!!! Op 27 en 28 november 2008 kregen de kinderen van de wereldklas het bezoek van
de ministers van cultuur en sociale zaken om samen te …knutselen!
Neen, natuurlijk gaat het hier niet om één of andere grote naam uit het politieke
landschap, maar wel om onze eigen Charlotte (5A) en Jane (5B) die op de
leerlingenraad het idee hadden besproken om samen met de kinderen van de
wereldklas iets te doen .
Charlotte kwam met 3 andere meisjes,
Paulien, Brenda en Alyssa op 27 november
en ging als een volleerde lerares aan de
slag. De Zwarte Piet, gemaakt uit
bierviltjes en andere materialen, werd stap
voor stap uitgelegd. De wereldklassertjes
volgden de instructies netjes op en waren
héél trots op hun resultaat.
(Je kon de werkjes trouwens bekijken aan
de cultuurmuur).
De volgende dag was het de beurt aan
Jane en haar gevolg, Silke en Britte. Zij
had het idee opgevat om een letterspel
te maken waar de kinderen achteraf mee
konden spelen. Vermits het er in de
wereldklas ietsje anders aan toe gaat dan
in een andere klas, zag Jane onmiddellijk
dat de kleinsten van de klas deze
opdracht nog niet aankonden en
…differentieerde ze! De grootsten
gingen aan het werk met foam en
maakten een letterspel, de kleinsten kregen hun naam in grote letters geschreven en
moesten die versieren! En het resultaat mocht er vast en zeker zijn!!!!
Wij hopen zeker deze ministers in 2009 nog eens over de vloer te krijgen, want het
Eldar, Saied, Samuel, Filip, Jan, Muhamet Ali, Marius en juf Peggy
Speelgoed wordt groter, slimmer en technischer
De Sint en de kerstman
brengen een robot Pluchen beesten met een woordenschat van 130 woorden, schommelpaarden die hinniken en een reptiel dat u beschermt. De Sint en de kerstman hun zakken zitten vooral vol met (groot) technospeelgoed.
Bart Dobbelaere
______________________ Voor de speelgoedindustrie zijn de maanden november en december cruciaal. 60 % van de speelgoedverkoop gebeurt in deze maanden. Dankzij Sinter-klaas en de kerstman natuurlijk. De consumentenorganisatie Oivo heeft de rekken grondig bestudeerd en zet een aantal trends in speelgoedland op een rijtje. Met als eerste basistrend dat we steeds meer geld uit-geven aan speelgoed. In ons land en de onmiddellijke buur-landen is de klassieke speelgoed-markt vorig jaar nog bijna 6 % gegroeid. Jaarlijks geeft een gemiddeld Belgisch gezin nu 230 euro aan speelgoed uit per kind. Met videospelletjes erbij gaat het om gemiddeld 282 euro. De videospelletjes zijn ondertussen marktleider geworden, met ruim 20 % marktaandeel. Een stijging met 5 % op enkele jaren tijd. Ook speelgoed voor baby’s en peuters zit in de lift, net als bouwspeelgoed en gezelschaps-spellen.Dalers zijn vooral poppen en elektrische voertuigen. En wat hebben de Sint en de
kerstman dit jaar bij zich ? Volgens Ovio is de kans groot dat er een robot bijzit. Voor kinderen vanaf 3 jaar komen er
hoe langer hoe meer (pluchen) beesten die reageren op hun omgeving op de markt. Size does matter in de speel-goedindustrie en dus zet de trend om grote pluchen figuren, poppen of speeltuigen aan te bieden, zich dit jaar door. Beren van een halve meter, poppen of panters van één meter… U ontsnapt er niet aan. Een andere trend die al een tijdje loopt, vormen de spelletjes die gebaseerd zijn op films of tv-programma’s. Ovio merkt ook dat speelgoed verjongt. Speelgoed dat 10 jaar geleden voor kinderen van 10 tot 12 jaar geschikt was, is nu bedoeld voor kinderen van 8 tot 10 jaar. Jonge adolescenten storten zich dan weer op speelgoed voor oudere jongeren, waardoor de concurrentie met andere sectoren (cd’s, video-spelletjes, make-up,…) op jongere leeftijd begint
Wat is goed
speelgoed ?
♦ De eerste basisregel is dat
uw kind plezier moet beleven aan het speelgoed. Als u absoluut educatief en verantwoord speelgoed wil schenken – zonder rekening te houden met de vraag van uw kind – heeft dat weinig zin. Je kunt een kind niet verplichten ergens mee te spelen.
♦ Let op voor reclame. Veel reclamefilmpjes doen uw kind vaak verlangen naar hypes. Dat zijn zelden blijvertjes. Als u uw kind goed kent en weet waarmee het vaak speelt, kunt u ook goed inschatten of de kinderwens niet té zeer door de reclame werd gevoed.
♦ Goed speelgoed stimuleert de fantasie van een kind. Met poppen spelen helpt uw kind bijvoorbeeld om zich met anderen te identificeren of om zich in te leven in een andere rol. Wanneer kinderen met de poppen “mama en papa” spelen, zijn ze vaak strenger dan hun echte ouders. Het helpt hen om in te zien waarom ouders soms streng moeten zijn.
♦ Gezelschapsspellen leren uw kind om te gaan met regels en wetten en met winst of verlies. Ze leren ook, afhankelijk van het spel, strategisch te denken en twee of drie stappen sneller te denken dan de tegenstander.
OPVOEDING: angst en overbescherming
De start van het schooljaar brengen pers en media altijd in rep en roer rond onderwijs- en opvoedingsonderwerpen. Een weekblad voerde een opvoedingsenquête en de resultaten daarvan trokken mijn aandacht. In deze bijdrage hou ik het bij één van de opvallendste items: angst als (slechte) raadgever en welke tot overbescherming kan leiden. Het is niet mijn bedoeling om de moraliserende toer op te gaan, en nog minder om het wijsvingertje in de lucht te steken! Maar in de jaren dat ik voor de klas stond en nadien een school mocht leiden heb ik daarin toch een niet te onderschatten evolutie meegemaakt. Is dit een negatieve evolutie? Moeten wij onze kinderen dan maar aan hun lot overlaten? Hebben ouders dan niet meer redenen dan vroeger om hun kinderen te beschermen voor die boze gevaarlijke buitenwereld misschien ? Zoals in veel andere dingen is het goed ons daar eens over te bezinnen zodat we met beide voetjes op de grond blijven staan en diezelfde stabiele houding ook aan onze kinderen kunnen meegeven.
“Geen enkele ontwikkeling gaat zonder pijn of moeite. En als kinderen mokken of wenen, mag een ouder gerust dat verdriet van zo’n moment laten bestaan. Anders krijg je kinderen die
geen tegenslagen kunnen verwerken.” pedagoog Jo Voets .
OPGEPAST: GEVAAR! Van obstakels is het maar een kleine stap naar reële gevaren. In de enquête werd gevraagd wat ouders het meeste vrezen. Onberekenbare factoren als slechte vrienden, alcohol, drugs en pedofielen zorgden voor meer bezorgdheid dan de reële gevaren van het verkeer. Voets : Die angsten zijn een vrij recent fenomeen. De voorbije zestig jaar waren er ruwweg drie fases in het opvoeden. Na de oorlog was de opvoeding veeleer autoritair, je had vaders wil, en die was wet. In de jaren sixties en seventies hebben we ons daartegen afgezet en hebben we die autoriteit laten varen. Het kwam erop neer dat de ouder op gelijke hoogte ging staan met zijn kinderen, de relatie was niet langer verticaal maar horizontaal. En dat is dan geëvolueerd nar het actuele democratische model, waar kinderen en ouders in zogenaamd overleg het gezin besturen.”
En wat we nu merken, is dat opvoeden steeds meer als een probleem wordt gezien, vandaar dat er ook zoveel over geschreven en gesproken wordt. Het problematische is dat angst de opvoeding is binnengeslopen: ouders voeden op vanuit angst. En op zich is angst niet negatief. Uit angst voor zware verwondingen ga je een veiligheidsgordel dragen in de auto. Maar de angst mag niet zo groot zijn dat je niet meer in de auto stapt. Op dezelfde manier mag angst voor de samenleving niet zo groot zijn dat ze omslaat in overbezorgdheid om wat de kinderen allemaal kan overkomen. Als ze maar slagen op school! Als ze
maar hoger onderwijs aankunnen! Als ze maar niet gepest worden! Als ze maar geen ADHD hebben! Als ze maar geen slechte vrienden tegenkomen, of aan de drank of drugs geraken! Zo’n overdreven angst is géén goede drijfveer. En tegenover dat onberekenbare verkeer staan we min of meer machteloos, maar tegenover drugs is het een ander verhaal. Daar is de beste preventie een sterke ouder-kind-relatie. Elk kind komt hoe dan ook in contact met leeftijdsgenoten die over de schreef gaan, en het kind zal ook van die wilde wereld willen proeven, maar als er een sterke relatie is met z’n ouders, zal het toch binnen het sturingsveld van die ouders blijven, en niet doorgaan met die drugs.
Hoe zijn die angsten in de opvoeding kunnen sluipen? Voets: Ik denk doordat onze samenleving minder grenzen en minder oevers heeft. Vroeger was er de kerk, en het dorp, en de buurt, en die stonden erop dat hun regels en waarden gevolgd werden. Afwijkend gedrag werd – haast openlijk – afgekeurd, zo werkte de sociale en morele controle. Maar nu hangt het plaatje”God Ziet U” niet meer aan de muur, en de buurt leeft niet meer op straat, maar heeft zich binnenshuis teruggetrokken. Ouders hebben dus minder om op terug te vallen, en dat maakt hen onzeker. Tegelijk worden angsten ook aangepraat. Neem al die mediaverhalen over verkeersongevallen, inbraken, ontvoeringen, natuurrampen… Zoveel angsten die dagelijks de revue passeren. Dat heeft allemaal invloed. En ouders, in plaats van de vertrouwen op hun inuïtie en een gezond gevoel van het-wel-aan-te kunnen, krijgen een soort kramp van “”ik moet mijn kinderen beschermen” Wat dan vaak resulteert in overbezorgdheid en overbescherming. Angst is ook besmettelijk. Waar angstige ouders zijn, krijg je angstige kinderen. En als zij ouder worden, planten zij die angst weer verder.
“Angst is een slechte raadgever bij het opvoeden. Angst beknelt en beklemt, terwijl opvoeden juist is :
RUIMTE GEVEN AAN JE KINDEREN..” pedagoog Jo Voets .
een bijdrage van Karien Van Raemdonck, coördinerend directeur
Een beetje “ditjes en datjes”, voor wie tijdens de eindejaarsfeesten, als het gesprek stilvalt… , over iets anders wil praten dan het weer Geluidsoverlast ? STRAF !!!
Een rechter uit het Amerikaanse Colorado weet hoe hij luidruchtig jongeren moet aanpakken ? Hij laat ze gewoon een uur lang naar Dolly Parton, Barry Manilow en The Carpenters luisteren. Dan worden ze vanzelf weer braaf beweert hij. Volgens de rechter is luisteren naar Dolly een gruwelijke straf voor jongeren. En blijkbaar heeft hij het bij het rechte eind, want zijn “country-kuur” blijkt écht te werken.
Hou je manieren !
De Britse staatsecretaris voor bejaarden, Ivan Lewis, wil senioren inschakelen om de jeugd manieren bij te brengen. Alleenstaande bejaarden in scholen les laten geven in de Britse geschiedenis en waarden, zou een goed idee zijn, volgens hem. Hij hoopt dat de ouderen op hun beurt worden uitgenodigd om ’s middags samen met de leerlingen te eten, en dat die hen als hun mentor gaan beschouwen. Hij wil zo twee vliegen in één klap slaan: iets aan de eenzaamheid van de senioren doen én beter gemanierde jongeren kweken.
Streepjesziek.
Geen streepjes- of bolletjestruien in de kleuterschool van het Zweedse dorp Gällivare. Een van de kleuterjuffen krijgt namelijk spontaan migraine-aanvallen als de kinderen een felgekleurde trui aanhebben. Het kleurenverbod geldt er nu al drie jaar, maar nu pas klagen de ouders dat de kinderen hun lievelingskleuren niet kunnen dragen. De schooldirecteur neemt het op voor zijn lerares, een onmiddellijke oplossing is niet in zicht. Het is alvast een uitdaging voor de Zweeds wetenschappers: een nieuwe anti-streepjes-aspirine, misschien ?
Leerlingen verpesten zelf de klaslucht.
De lucht in klaslokalen in Duitse scholen is behoorlijk verontreinigd. Uit onderzoek op zeventien middelbare scholen is gebleken dat er in de lokalen een onzichtbare maar dichte nevel van allerlei geurstoffen hangt. Het gaat om stoffen die voorkomen in haarlak en –gel, deodorant en parfums en in schoonmaakmiddelen. Volgens onderzoekers gaat het niet om kwaadaardige stoffen, maar is voorzichtigheid wel geboden omdat ze allerlei allergieën kunnen veroorzaken.
“Sneeuwwitje” is het populairste sprookje
Volwassenen vinden Sneeuwwitje het fijnste sprookje,kinderen kiezen voor Assepoester. Dat blijkt uit een enquête van de Efteling. Het Nederlandse sprookjespark ondervroeg, in samenwerking met het Amsterdamse Meertens instituut, duizend volwassenen over hun omgang met sprookjes. Bijna 75 % leest regelmatig een verhaal voor, zo blijkt, maar slechts bij 40 % is dat wel eens een sprookje. Toch heeft bijna 90 % minstens één sprookjesboek in huis; het gemiddeld aantal per gezin ligt zelfs op 7,3 exemplaren. Ook pikt 56 % van de ondervraagden soms een sprookje mee op televisie, video of dvd. Sneeuwwitje is het favoriete sprookje van bijna 20 % van de volwassenen, op de voet gevolgd door Assepoester. Verder in de topvijf staan Doornroosje, Roodkapje en Hansje en Grietje. De kindertopvijf bevat dezelfde sprookjes, maar dan aangevoerd door Assepoester.
Wij zijn blij met de geboorte van :
Onze oprechte deelneming :
- Dhr. Gerard Van de Vijver (02.12.08)
Overgrootvader van Michiel (6B) en Axana (Gr 4B) Van Moer
- Dhr. Gerard Thyssen (15.11.08)
Schoonvader van Karien Van Raemdonck
(dirco scholengemeenschap stadsscholenSt-Niklaas)
- Mevr. Anna De Wit (06.12.08) Grootmoeder van juf Melissa (Berenklas)
Van za 21.03 tot za 28.03.09 : SNEEUWKLAS 6de lj (Valmeinier)
���� VERLOFDAGEN � van za 21.02 t.e.m. zo 01.03.09 : KROKUSVAKANTIE
