ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΥΔΑΣ ΤΜΗΜΑ: Β1

TRAFFICKING-ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΧΑΝΙΑ 2014

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ1) Traffickingα) Τι είναι το trafficking?β) Ποιές μορφές έχει?γ) Ποιός είναι ο παγκόσμιος νόμος κατά του trafficking?

NOT FOR SALE2) Ιστορίες trafficking.

FREEDOM3) Άλλες μορφές σύγχρονης δουλείας – Κληρονομική. δουλεία.

ΑΝΩΝΥΜΟΙ4) Ιστορική αναδρομή της δουλείας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Είμαστε το τμήμα Β1 και το θέμα μας είναι το trafficking - Σύγχρονη δουλεία. Σκοπός της εργασίας μας είναι να γνωρίσουμε το θέμα και από την επίσημη νομική πλευρά των οργάνων της Ευρώπης, αλλά και μέσα από ιστορίες ανθρώπων. Επίσης επιχειρείται η κατάθεση μιας ιστορικής αναδρομής της δουλείας, που υπάγεται και το trafficking.

Η εμπορία ανθρώπων, το trafficking, όπως είναι ο διεθνής όρος που έχει επικρατήσει, αποτελεί ένα περίπλοκο σύστημα των παραβατικών ενεργειών και συμπεριφορών. Σε τουλάχιστον 13.000.000 ανέρχονται τα θύματα της καταναγκαστικής εργασίας παγκοσμίως (συμπεριλαμβάνοντας και το trafficking και την πώληση παιδιών), αποφέροντας στους εκμεταλλευτές τους 32.000.000.000 δολάρια το χρόνο. Το 56% των θυμάτων είναι γυναίκες και νεαρά κορίτσια και το 40% παιδιά κάτω των 18 ετών. Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν σήμερα 25.000 γυναίκες - θύματα του trafficking, από τις οποίες οι 12.500 είναι δηλωμένες που εξωθούνται στην πορνεία...

ΟΜΑΔΑ: ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ

ΜΕΛΗ:

Κων/νος Αγγελάκης Ελευθερία Βεργανελάκη Αλεξάνδρα Δωρή Εμμανουήλ Στ. Βουβάκης Στυλιανός Αποστολάκης

Εισαγωγή

Είμαστε η ομάδα «Άντε Γεια» και ασχοληθήκαμε με το θέμα του trafficking. Διαλέξαμε και αναπτύξαμε αυτό το θέμα για τον λόγο ότι θέλαμε να ενημερωθούμε με σκοπό να ενημερώσουμε τους γύρω μας για το θέμα αυτό. Το trafficking είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τους πάντες, καθώς μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα από τα προβλήματα που μαστίζει την κοινωνία μας και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να είμαστε σωστά ενημερωμένοι.

Τι είναι το trafficking;

Ο επίσημος ορισμός του trafficking (διεθνική σωματεμπορία) σύμφωνα με το "Πρωτόκολλο των Ηνωμένων Εθνών για την Αποτροπή, την Καταστολή και την Τιμωρία της Παράνομης Διακίνησης Προσώπων με Σκοπό τη Σεξουαλική και Οικονομική Εκμετάλλευση, Ιδιαίτερα των Γυναικών και των Παιδιών" είναι: "Παράνομη Διακίνηση Προσώπων με Σκοπό τη Σεξουαλική-Οικονομική Εκμετάλλευση θα εννοείται η στρατολόγηση, η μεταφορά, η μετακίνηση, η εγκατάσταση (στέγαση, μέριμνα για τη συνέχιση της παραμονής) ή η παραλαβή προσώπων, μέσω της απειλής ή της χρήσης βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, της απαγωγής, του δόλου, της εξαπάτησης, της κατάχρησης της δύναμης, της κατάχρησης μιας ευάλωτης ή τρωτής θέσης, της προσφοράς ή της αποδοχής οικονομικού ή άλλου οφέλους για την επίτευξη της σύμφωνης γνώμης ενός προσώπου το οποίο ασκεί έλεγχο ή εξουσία επί άλλου προσώπου για το σκοπό της εκμετάλλευσης. Η εκμετάλλευση θα περιλαμβάνει κατ' ελάχιστο: την εκμετάλλευση της πορνείας των άλλων ή άλλες μορφές σεξουαλικής εκμετάλλευσης, την εξαναγκαστική εργασία ή παροχή υπηρεσιών, τη διαμόρφωση συνθηκών σκλαβιάς ή παρόμοιων με αυτή πρακτικών, τη διαμόρφωση συνθηκών δουλείας (δεσμευτικής παροχής υπηρεσιών) ή τη λήψη σωματικών οργάνων".

Το trafficking στα Βαλκάνια

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, η Ελλάδα είναι μία από τις βασικές χώρες όπου διακινούνται θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Τα θύματα προέρχονται κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και της Αφρικής. Οι γυναίκες αυτές εγκλωβίζονται είτε κυριολεκτικά, επειδή οι σωματέμποροι για παράδειγμα τις κρατούν κλειδωμένες σε σπίτια, είτε με άλλα μέσα όπως η κατάσχεση των ταξιδιωτικών τους εγγράφων ή απειλές εναντίον τους ή των οικογενειών τους. Πολλές φορές εκτός από την ψυχολογική βία, υφίστανται σωματική βία και βασανιστήρια.

Ενώ η Ελλάδα είναι χώρα προορισμού και διέλευσης για την εμπορία ανθρώπων στην Ευρώπη για πάνω από μία δεκαετία, οι ερευνητές εξακολουθούν να μην έχουν στη διάθεσή τους αξιόπιστες εκτιμήσεις σχετικά με την έκταση αυτής της λαθραίας δραστηριότητας. Σύμφωνα με την Caritas Ελλάς, το τοπικό παράρτημα μιας διεθνούς οργάνωσης της Καθολικής Εκκλησίας, το 2000 πιστεύεται ότι μεταφέρθηκαν έως και 90.000 άτομα στην Ελλάδα από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Η εμπορία έχει διάφορες μορφές: εμπορία με σκοπό την εξαναγκαστική εργασία, κυρίως παιδιών,

εμπορία με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, κυρίως γυναικών, και εμπορία βρεφών για υιοθεσία. Από το 1990 έως το 1997 ο αριθμός των αλλοδαπών γυναικών που εξωθούνται στην πορνεία στην Ελλάδα δεκαπλασιάστηκε από 2.100 σε 21.750, και έπεσε σε 17.200 το 2002, σύμφωνα με εκτιμήσεις τοπικών ΜΚΟ, του Κέντρου Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ) και του προγράμματος StopNOW (Stop Trafficking in People Now). Παρά τους μεγάλους αριθμούς των εμπλεκόμενων ατόμων, οι αρχές μόλις πρόσφατα άρχισαν να λαμβάνουν μέτρα, εκ των οποίων το σημαντικότερο είναι η θέσπιση νομικού πλαισίου για την προστασία των θυμάτων εμπορίας το 2002, 2003 και 2005.

Γιατί συμβαίνει;

Μέρος του προβλήματος είναι πως δεν υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευμένοι αστυνομικοί, οι οποίοι να είναι ικανοί να αναγνωρίσουν τα θύματα εμπορίας. Αυτό είναι ορατό, κυρίως εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων, με αποτέλεσμα άγνωστος αριθμός γυναικών να έχει απελαθεί ως «λαθρομετανάστριες» και παράνομες πόρνες χωρίς ποτέ να διερευνηθεί αν στην πραγματικότητα είναι θύματα του οργανωμένου εγκλήματος. Η επιστροφή στη χώρα τους, συχνά δεν λύνει το πρόβλημα για τις γυναίκες αυτές καθώς οι σωματέμποροι εξακολουθούν να τις εκβιάζουν και να τις απειλούν.

Επιπλέον, ακόμα και αν μια γυναίκα αναγνωριστεί ως θύμα σωματεμπορίας, δικαιούται προστασία και αποκατάσταση μόνο αν συμφωνήσει να συνεργαστεί με την αστυνομία για τη δίωξη των σωματεμπόρων. Δηλαδή, οι αρχές αντιμετωπίζουν τις διακινούμενες γυναίκες ως χρήσιμα εργαλεία για το ποινικό σύστημα και όχι ως θύματα που δικαιούνται αρωγή. Είναι λογικό ένα θύμα που προέρχεται από ένα τέτοιο περιβάλλον εκμετάλλευσης να φοβάται να στραφεί ενάντια στους εμπόρους και να μην εμπιστεύεται τις αρχές για την προστασία του.

Αποτελέσματα Ερευνών

1 στις 3 γυναίκες  κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.

1 στις 5 γυναίκες  θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.

40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής  παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.

500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.

Διεθνής Νομοθεσία κατά του Τράφικινγκ

Αυτή ρυθμίζει την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Ειδικότερα με το νόμο αυτό:

Αντιμετωπίζονται πλέον, εκτός από το δουλεμπόριο, οι σύγχρονες μορφές εμπορίας ανθρώπων και συγκεκριμένα η διακίνηση με σκοπό α) την εργασιακή και β) τη σεξουαλική εκμετάλλευση των ανθρώπων. Τα περισσότερα από τα σχετικά αδικήματα χαρακτηρίζονται ως κακουργήματα.

Καθιερώνονται αυστηρές ποινές, που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν και τα ισόβια δεσμά για τα αντίστοιχα αδικήματα. Εξασφαλίζεται η ίση προστασία μεταξύ των ανδρών και γυναικών στα θέματα αυτά.

Ασκείται πλέον αυτεπαγγέλτως η ποινική δίωξη σοβαρών αξιόποινων πράξεων. Θεσπίζεται για πρώτη φορά το έγκλημα της πορνογραφίας ανηλίκων. Θεσπίζεται ως διακεκριμένη περίπτωση σε σχέση με την απλή αποπλάνηση, η

ασέλγεια που διαπράττει ενήλικος σε βάρος ανηλίκου με αμοιβή ή άλλα υλικά ανταλλάγματα.

Προστίθενται στο άρθρο 8 του Ποινικού Κώδικα (Ρυθμίσεις για παγκόσμια δικαιοσύνη) οι πράξεις της σωματεμπορίας και της ασέλγειας ώστε να τιμωρούνται και όταν τελούνται στην αλλοδαπή.

Βιβλιογραφία

Τι είναι το trafficking - http://www.mighealth.net/el/index.php/%CE%98%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1_trafficking

Το trafficking στα Βαλκάνια - http://www.mighealth.net/el/index.php/%CE%98%CF %8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1_trafficking

Γιατί συμβαίνει; - http://www.mighealth.net/el/index.php/%CE%98%CF%8D%CE %BC%CE%B1%CF%84%CE%B1_trafficking

Αποτελέσματα ερευνών - http://womensos.gr/

Διεθνής Νομοθεσία κατά του trafficking - http://www.isotita.gr/index.php/docs/c101/

ΟΜΑΔΑ : NOT FOR SALE

ΜΕΛΗ

Ευαγγελία-Ραφαηλία ΑλεξανδρήΔήμητρα ΑλεφάντηΕλένη ΑλίεβαΜπέττυ ΑρτζουχαλτζήΓεωργία ΓιακουμάκηΚατερίνα Γκέκα

ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Κώστας Αδαμάκης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Είμαστε η ομάδα “Not For Sale” του ΓΕΛ Σούδας και μέσα στα πλαίσια του project, «Trafficking-Σωματεμπορία», θα θέλαμε να σας παρουσιάσουμε την εργασία μας:

«Ιστορίες του Trafficking». Οι ιστορίες μας αποτελούνται από αληθινά περιστατικά εκμετάλλευσης και κακοποίησης γυναικών και νεαρών κοριτσιών. Επιλέξαμε αυτό το θέμα μιας και το φαινόμενο της σωματεμπορίας έχει αυξηθεί έντονα στις μέρες μας

και επειδή μας κίνησε το ενδιαφέρον.

Εκείνες που γλίτωσαν το trafficking

Οξάνα

Το όνομα της Οξάνα στα ουκρανικά σημαίνει φιλοξενία. Είναι 27 ετών. Ένα από τα κλασικά θύματα του trafficking στη σύγχρονη Ευρώπη. Και με κλασικά χαρακτηριστικά της καταγωγής της. Μόνο που κάτι ξεχωρίζει στο λευκό πρόσωπό της. Ένα σημάδι κάτω από το δεξί μάτι μέχρι τη βάση της μύτης της. Για τη συνάντησή μας μεσολάβησε ένας δικηγόρος της Αθήνας που ανέλαβε την υπόθεσή της, πριν από δυόμισι χρόνια, όταν ένας όγκος στο στήθος της αφαίρεσε το δικαίωμα να δουλεύει και να αποφέρει στο κύκλωμα. Στην Ουκρανία έχει έναν γιο εννέα ετών και ο πατέρας του χάθηκε, μάλλον δολοφονήθηκε από ντόπιους μαφιόζους. Η Οξάνα δούλευε στην Ουκρανία βοηθός κομμώτριας. Έπαιρνε περίπου 40 ευρώ το μήνα. Από αυτά τα μισά τα έδινε στο ενοίκιο μιας αποθήκης σε ένα μπλοκ μιας παλιάς εργατικής πολυκατοικίας τού άλλοτε σοβιετικού καθεστώτος. Η ίδια και ο γιος της έκαναν μπάνιο με ζεστό νερό που έτρεχε να προλάβει να φέρει στην αποθήκη η Οξάνα από το κομμωτήριο μέσα σε ένα μπιτόνι πέντε λίτρων. Το ευτύχημα ήταν που ζούσαν και οι δύο της γονείς και είχε μια στοιχειώδη στήριξη στο φαγητό. Τίποτα άλλο. Ένας Έλληνας από τους παλιννοστούντες Ελληνοποντίους με το όνομα Χρήστος επέστρεψε στα μέρη της.

Είχε μια περίεργη συνεργασία με ένα «γραφείο» εξεύρεσης εργασίας. Είπαν στην Οξάνα ότι θα έβρισκε δουλειά στην Ελλάδα σαν νοσοκόμα ή σαν σερβιτόρα σε καφετέρια. Πείστηκε. Κι άφησε την πατρίδα της. Με πούλμαν κατέληξε στην Τουρκία, ήταν η πιο φτηνή λύση. Εκεί ένας Τούρκος με το όνομα Καμίρ ανέλαβε να τη βάλει στο πούλμαν για Κωνσταντινούπολη. Και από εκεί η Οξάνα έφτασε στη Θεσσαλονίκη.

Μετά διά της βίας εκπορνεύτηκε. Στην αρχή τη βίασαν, ήταν ένας Έλληνας και δύο Αλβανοί. Μετά ο ίδιος Έλληνας με το όνομα Χρήστος την πήρε από τη Θεσσαλονίκη και την έφερε στην Αθήνα. Της είπαν ότι θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά που έκανε αν ήθελε να ξαναδεί ποτέ το παιδί της. Εκείνη αρνήθηκε για πολλοστή φορά. Τη χτύπησαν. Ένα βράδυ αρνήθηκε να πάει σε ραντεβού που της είχε κανονίσει ένας φίλος του Χρήστου. Ένας πιο μικρός που είχε αναλάβει να κάνει τον οδηγό πήρε από το κινητό του και ενημέρωσε ότι η Οξάνα δεν θέλει να πάει στο ραντεβού. Σε λίγη ώρα ήρθε ο Χρήστος. Στο χέρι του κρατούσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Την πήρε με το καλό. Εκείνη πάλι αρνήθηκε. Τότε τη χτύπησε με γροθιά και το κλειδί να εξέχει από τα δάχτυλα. Την παράτησαν κι έφυγαν. Πήγε μόνη της στον Ευαγγελισμό που εφημέρευε και της έκαναν ράμματα. Μετά από μερικές ημέρες την ξαναπλησίασαν, είχε όμως αρχίσει να έχει πυρετούς και μεγάλη αδυναμία. Την ανάγκασαν και πάλι να πάει με πελάτη. Όταν τη μεθεπόμενη φορά αρνήθηκε της έδειξαν φωτογραφία που είχε φτάσει με MMS στο κινητό του Χρήστου. Ήταν ο γιος της και δίπλα του

στεκόταν ένας τύπος που κρατούσε μαχαίρι. Ο πυρετός συνεχίστηκε μέχρι που κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού, η Οξάνα λιποθύμησε. Ο πελάτης ειδοποίησε τον οδηγό που περίμενε να πάει να την πάρει. Εκείνος πήρε εντολή να εξαφανιστεί. Ο πελάτης την πήγε με το δικό του αυτοκίνητο στα εξωτερικά ιατρεία του Κρατικού νοσοκομείου στη Νίκαια. Έκανε εισαγωγή και μετά από εξετάσεις διαγνώστηκε όγκος στο στήθος. Έπρεπε να κάνει αφαίρεση. Όσο και αν είναι παράξενο, η αφαίρεση στήθους γλίτωσε την Οξάνα από το κύκλωμα. Κανείς δεν θα πλήρωνε πια. Η ίδια, όμως, αναζήτησε νομική βοήθεια αλλά, όπως είπε, μάλλον θα επέστρεφε στην πατρίδα της.

Μαργαρίτα και ΑλίσιαΑπό το 2002 θύματα trafficking φιλοξενούνταν και στον ξενώνα Στοργή που συντηρούσε η Εκκλησία. Εκεί βρέθηκε η Μαργαρίτα, ένα 13χρονο κορίτσι από την Αλβανία, που εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα και τον πατριό της σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας. Όταν η μονάδα Antitrafficking την εντόπισε είχε κακοποιηθεί, είχε οδηγηθεί με τη βία στην πορνεία, ήταν έγκυος και δεν είχε χαρτιά. Το 2010, όταν ο ξενώνας έκλεισε, μια Αφγανή μετανάστρια που δούλευε εκεί πήρε τη Μαργαρίτα υπό την προστασία της και τη βοήθησε να ξεκινήσει και να τελειώσει το σχολείο. Στη Στοργή βρέθηκε και η 16χρονη Αλίσια από την Αφρική. Ήρθε στην Ελλάδα συνοδευόμενη από ένα φίλο των γονιών της για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Τελικά εκείνος την πούλησε για 45.000 ευρώ και η Αλίσια βρέθηκε χωρίς χαρτιά, κλειδωμένη στο διαμέρισμα μιας άλλης Αφρικανής. Από εκεί κατάφερε να δραπετεύσει και να φτάσει

στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα. Στον ξενώνα έμεινε για ένα χρόνο. Εκεί έμαθε ελληνικά, πήρε πράσινη κάρτα και βρήκε δουλειά.

Σπαρακτικές εικόνες με παιδάκια  σκλάβους από την Ινδία και από την περιοχή Νέο Δελχί κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Τα αδυνατισμένα παιδάκια που βλέπετε στις φωτογραφίες  είναι ηλικίας 6 ετών και δουλεύουν μέρα νύχτα.

Αντί να απολαμβάνουν τις χαρές της ηλικίας τους τα αναγκάζουν να  δουλεύουν. Τις περισσότερες φορές δεν πληρώνονται, ενώ τα δέρνουν και στην περίπτωση που πληρωθούν θα πάρουν 3 ,5£ αναφέρουν τα ξένα δημοσιεύματα.

Κάποια δουλεύουν στα φανάρια, ενώ άλλα σε σταθμούς τρένων.

Ο Sanjay Kumar, 13 ετών, εξομολογήθηκε «έφυγα από το σπίτι μου πριν από έξι χρόνια γιατί ο πατέρας μου με έδερνε. Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι να γυρίσω πίσω, αλλά δεν το κάνω γιατί φοβάμαι».

ΟΜΑΔΑ : FREEDOM

ΜΕΛΗ

Καλλιόπη ΑγοραστάκηΜάριος ΑράπηΑνταίος ΒασιλιάδηςΜανόλης Βουβάκης Κ. Γιώργος Δρουβαλάκης

Μορφές Δουλείας

Μορφές Σύγχρονης Δουλείας: Ο ορισμός της σύγχρονης δουλείας είναι κάπως διαφορετικός από εκείνον που επικρατούσε στο δέκατο όγδοο αιώνα , την

εποχή του δουλεμπορίου. Η σύγχρονη δουλεία είναι μια κατάσταση όπου οι άνθρωποι είναι στο έλεος της βίας. Αναγκάζονται να δεχτούν εργασίες ή καταστάσεις όπου γίνονται αντικείμενα οικονομικής εκμετάλλευσης. Δεν αμείβονται αλλά απλώς λαμβάνουν το ελάχιστο για να επιβιώσουν και δεν είναι ελεύθεροι να φύγουν.

Δουλεία από χρέη: Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, κυρίως όμως στη ΝΑ Ασία, παίρνουν ή εξαπατώνται  να πάρουν ένα δάνειο που μετά δεν μπορούν να

αποπληρώσουν. Σύντομα μεταβάλλονται σε σκλάβους που δουλεύουν δωρεάν με μόνη απολαβή τη βασική ημερήσια διατροφή τους και μια θέση σε ένα κατάλυμα. Όσο σκληρά κι αν δουλεύουν, δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειο λόγω των

υπέρογκων επιτοκίων και των ποινών που προστίθενται. Το χρέος μπορεί να περάσει κατόπιν και στα παιδιά τους.

Παιδιά-σκλάβοι: Υπολογίζονται σε 5,5 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.

Υποχρεωτικός γάμος: Γυναίκες και ανήλικα κορίτσια παντρεύονται χωρίς τη θέλησή τους και εξαναγκάζονται σε μια ζωή δουλείας που συνοδεύεται συχνά με

φυσική βία. Δεν έχουν καμιά δυνατότητα να ξεφύγουν από μια τέτοια ζωή.

Καταναγκαστική εργασία: Μεμονωμένα άτομα, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις  στρατολογούν παράνομα ανθρώπους και τους υποχρεώνουν να δουλέψουν συχνά με

την απειλή βίας ή άλλων τιμωριών.

Κληρονομική δουλεία: Πρόκειται για άτομα που γεννήθηκαν από «σκλάβους» ή ανήκουν σε ομάδα που η κοινωνία θεωρεί ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει ως

σκλάβους.

Τράφικινγκ: Δουλέμποροι μετακινούν άτομα από τη μια περιοχή στην άλλη ή από τη μια χώρα στην άλλη με στόχο να τους εξαναγκάσουν να εργαστούν σε συνθήκες

δουλείας.

Ιστορίες:Ακτή Ελεφαντοστού: Παιδιά σκλάβοι στις φυτείες

κακάοΣτο εθνικό πάρκο Mont Peko στα δυτικά της Ακτής Ελεφαντοστού, δεκάχρονα παιδιά

από την Μπουρκίνα Φάσο αποτελούν μέρος της εκμετάλλευσης του παράνομου εμπορίου κακάο.

Μετά την πολιτική και στρατιωτική κρίση του 2002, είχε αναλάβει τον έλεγχο του δάσους o Ouérémi Amade, o oποίος κατάφερε να γίνει ένας από τους

μεγαλύτερους εμπόρους κακάο, ξυλείας, διαμαντιών, ελεφαντοστού και κάνναβης. Ο Ouérémi Amade που πολέμησε στο πλευρό των Νέων Δυνάμεων καταζητούνταν για

εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και την δολοφονία 800 περίπου ατόμων.Παρότι οι αρχές κατάφεραν να τον συλλάβουν, τα βουνά συνεχίζουν να είναι περιοχές

παράνομης δράσης. Βάση εκτιμήσεων 30.000 άνθρωποι απασχολούνται στα στρατόπεδα- οικισμούς του Mont Peko. Το 90% των ανθρώπων εκεί είναι παιδιά και

νέοι ηλικίας μεταξύ 11- 20 ετών».Είναι υποχρεωμένα  να μαζεύουν το κακάο σε μεγάλα πανέρια και να το

μεταφέρουν μέσα από δύσκολα μονοπάτια. Τα παιδιά περπατούν ως και 40 χιλιόμετρα με τα γεμάτα και βαριά καλάθια, στηριγμένα στο κεφάλι τους.

Ο μισθός τους ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία τους. Όμως, δεν αντιλαμβάνονται την αξία των χρημάτων, γι’ αυτά είναι μια μικρή περιουσία. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι τραγικές και πολλά παιδιά δεν αντέχουν τη δουλειά.

Παιδιά-Σκλάβοι:Η πλειονότητά τους προέρχεται από την Αλβανία και τη Ρουμανία, άλλες χώρες των

Βαλκανίων, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης καθώς και την Αφρική. Τα παιδιά φτάνουν στην Ελλάδα ως τουρίστες ή παράνομοι μετανάστες κυρίως από την

Αλβανία, τη Ρουμανία, άλλες βαλκανικές χώρες και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης για να μετατραπούν σε σύγχρονους σκλάβους υπό την απειλή της απέλασης ή της βίας από τα κυκλώματα που εξαναγκάζουν τα θύματά τους στην πορνεία ή την

παράνομη εργασία. Επισημαίνεται επίσης τα παιδιά αυτά που εξωθούνται στη βιομηχανία του σεξ, κακοποιούνται ψυχολογικά, σωματικά και σεξουαλικά ενώ σε

μεγάλο ποσοστό πάσχουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.

Εξαναγκαστικοί Γάμοι:Σε κάποιες άλλες τίποτε δεν επηρεάζει τη νοοτροπία των πρωτόγονων εκείνων, οι

οποίοι υποχρεώνουν τα παιδιά τους να παντρευτούν αυτόν ή αυτήν που επέλεξαν οι ίδιοι.

Στη Γαλλία από το 1990 ως τώρα έχουν καταμετρηθεί 30.000 περιπτώσεις κοριτσιών που υποχρεώθηκαν να παντρευτούν αυτόν που επέλεξε ο πατέρας

τους. Μιλάμε για κορίτσια 15 ετών ή και μικρότερα που πηγαίνουν στο σχολείο και προσπαθούν να ενσωματωθούν στην ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Στη Γερμανία το 2010 ζήτησαν βοήθεια από τις Αρχές ή τις σχετικές Οργανώσεις 3.443 άτομα, επειδή υποχρεώθηκαν με τη βία να παντρευτούν

κάποιον-αν που δεν ήθελαν και περίπου 1000 άτομα κάθε χρόνο ζητούν βοήθεια για να αποφύγουν ένα γάμο που τους επιβάλλεται με τη βία. Όμως

αυτή είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Στην πραγματικότητα οι περιπτώσεις είναι πολύ περισσότερες, αλλά τα θύματα σιωπούν. Οι πιο πολλές

αιτήσεις βοήθειας γίνονται από εφήβους 14 – 18 ετών και στην πλειοψηφία τους προέρχονται από οικογένειες μουσουλμάνων που ζουν ακόμα με το πατριαρχικό πρότυπο. Αν το κορίτσι (σπανιότερα το αγόρι) αρνηθεί, τότε

κόβεται κάθε δεσμός με την οικογένεια. Ένα μικρό ποσοστό 6% από αυτά τα θύματα είναι άνδρες. Αυτοί υποφέρουν από ένα αίσθημα βαθιάς ντροπής και

καταπίεσης και πιστεύουν πως πρέπει να φανούν δυνατοί για το καλό της οικογένειας. Οι περισσότεροι υποκύπτουν σιωπηλά.

Το κορίτσι που υποχρεώνεται να παντρευτεί, ζει μια περίεργη ζωή που, αν βρισκόταν στη χώρα καταγωγής του, δεν θα τη ζούσε. Είναι μια σύζυγος part-time που μένει με

τους δικούς της, πάει στο σχολείο και κρύβει το μυστικό της από όλους.

Όταν το μυστικό βγει έξω από την οικογένεια, στο σπίτι ξεσπούν άγριες συγκρούσεις. Το αποτέλεσμα είναι να εγκαταλείψει το σπίτι και σε πολλές περιπτώσεις αυτοί οι

υποχρεωτικοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο. Σε άλλες περιπτώσεις η έφηβη σύζυγος υποφέρει από νευρολογικές διαταραχές ή κινδυνεύει να υποστεί νευρική κατάρρευση

ή να αυτοκτονήσει.Ωστόσο οι πρωτόγονες οικογένειες πιστεύουν ότι πράττουν σωστά. Ο εξαναγκαστικός

γάμος θεωρείται ταμπού, δεν αγγίζεται και δεν αμφισβητείται.Αποκομμένοι αυτοί οι άνθρωποι εμποδίζουν τα παιδιά τους να ενσωματωθούν στην ευρωπαϊκή κουλτούρα, δεν τους επιτρέπουν να έχουν τα προβλεπόμενα από το νόμο

ατομικά δικαιώματα και παραβιάζουν την ελευθερία και την αυτονομία τους.

30 εκατομμύρια άνθρωποι είναι ακόμη σκλάβοι

Παρά την πρόοδο στα ανθρώπινα δικαιώματα, παρά την οικονομική ανάπτυξη, την άνθιση των επιστημών και τον εκδημοκρατισμό των κρατών, η ανθρωπότητα ζει

ακόμη με τη μαύρη τρύπα της δουλείας: Σχεδόν 30 εκατ. άνθρωποι στον κόσμο ζουν σε συνθήκες δουλείας. Η Ινδία φέρεται να είναι στην πρώτη θέση καθώς ολόκληρες κοινότητες στα βόρεια χωριά υποδουλώθηκαν, και αναγκάζονται να δουλεύουν για την κατασκευή τούβλων ή να εργάζονται στα λατομεία . Τα παιδιά αναγκάζονται να

δουλεύουν σε αργαλειούς για να φτιάχνουν τις κουβέρτες που πωλούνται στα καταστήματά.

Συνολικά τα τρία τέταρτα των θυμάτων της σύγχρονης δουλείας βρίσκονται στην Ασία. Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, στην Ινδία ζουν 14 εκατ. άνθρωποι σε συνθήκες και υπό καθεστώς σκλαβιάς, στην Κίνα 2,9 εκατ. και στο Πακιστάν πάνω από δύο

εκατ. Ακολουθούν η Νιγηρία, η Αιθιοπία, η Ρωσία, η Ταϊλάνδη, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό ( ΛΔΚ ), η Βιρμανία και το Μπαγκλαντές. Οι δέκα αυτές χώρες

αντιπροσωπεύουν τα 22 από τα 29,8 εκατομμύρια που ζουν σαν σκλάβοι.

Αν λάβει κανείς υπόψη το ποσοστό του πληθυσμού μιας χώρα που είναι υπό καθεστώς σκλαβιάς τότε την πρώτη θέση έχει η Μαυριτανία, καθώς εξακολουθούν να υπάρχουν κληρονομικοί σκλάβοι στη Μαυριτανία , τα παιδιά γεννιούνται σκλάβοι και

αναγκάζονται να εκτελούν οικιακές εργασίες ή να εργάζονται στα χωράφια.

Πηγές: www.tanea.gr

ΟΜΑΔΑ: ΑΝΩΝΥΜΟΙ

Νεφέλη Αυγέρου-Αγνή Αρβανιτάκη Ειρήνη Αθανασούδη-Μιχάλη Δρακάκη

Όλγα Αναστασάκη .

Έχουμε αναλάβει να παρουσιάσουμε την ιστορική αναδρομή του ευρέως γνωστού human trafficking, που παρατηρείται έντονα στο πέρασμα των χρόνων ενώ ακόμη και σήμερα έχουμε έντονη αύξηση του δουλεμπορίου

Ιστορική αναδρομή

Η δουλεία ήταν σ' όλες τις κοινωνίες της Αρχαιότητας αναγνωρισμένο καιαποδεκτό καθεστώς. Οι δούλοι δεν είχαν κανένα δικαίωμα, όπως να διαθέτουνπεριουσία, να δημιουργήσουν οικογένεια, να συνάπτουν δικαιοπραξίες κτλ.,θεωρούνταν περίπου «ομιλούντα εργαλεία» και είχαν κατά κανόνα μικρότερη αξία από κατοικίδια ζώα. Στην κατάσταση του δούλου περιέπιπτε κάποιος ως σκλάβος κατόπιν αιχμαλωσίας σε πόλεμο, αρπαγής σε επιδρομές ή πειρατείες, πώλησης από τους γονείς ή άλλους συγγενείς, καταδίκης λόγω σοβαρών εγκλημάτων, αδυναμίας αποπληρωμής χρεών, αλλά και ως απόγονος δούλων γονέων.

Η δουλεία είχε ήδη γεννηθεί κατά τη μυκηναϊκή εποχή. Οι δούλοι χωρίζονταν σύμφωνα με το νόμο σε δύο κατηγορίες: στους «κοινούς δούλους» και στους «δούλους του θεού», με το θεό να ταυτίζεται κατά πάσα πιθανότητα με τον Ποσειδώνα. Οι δούλοι του θεού πάντα αναφέρονται ονομαστικά και κατέχουν τη δική τους γη. Η κοινωνική τους θέση είναι παρόμοια με εκείνη των ελεύθερων ανθρώπων. Τα ονόματα των κοινών δούλων καταδεικνύουν πως ορισμένοι προήλθαν από τα Κύθηρα, τη Χίο, τη Λήμνο ή την Αλικαρνασσό, και πιθανώς αιχμαλωτίστηκαν από πειρατές. Οι δούλοι μπορούσαν να γίνουν ανεξάρτητοι τεχνίτες και να κατέχουν

μερίδιο γης. Φαίνεται πως στο μυκηναϊκό κόσμο ο κύριος κοινωνικός διαχωρισμός δεν ήταν ανάμεσα στους ελεύθερους και τους δούλους, αλλά ανάμεσα σε εκείνους που διατηρούσαν σχέσεις με το Παλάτι και σε εκείνους που δεν είχαν το προνόμιο αυτό.

Ένας βασικός λόγος για την εστίαση πολλών ξένων ιστορικών στην αρχαιοελληνική δουλεία είναι ότι αυτή νομιμοποιούσε τις ακρότητες στο δουλεμπόριο της αποικιοκρατίας, δηλαδή κατά την εφαρμογή της δουλείας από το λαό στον οποίο οι ίδιοι ανήκαν

Στη Μεσοποταμία, τις Ινδίες και την Κίνα χρησιμοποιούνταν δούλοι σε οικιακές και σε παραγωγικές εργασίες, στους αγρούς και τις οικοδομές, αλλά και στο στρατό..Στην Ασσυρία και τη Βαβυλωνία η δουλεία ήταν πολύ σκληρή και οι δούλοι ήταν συνήθως αιχμάλωτοι πολέμου. Στην αρχαία Αίγυπτο χρησιμοποιήθηκαν πολλές χιλιάδες σκλάβοι που ήταν θύματα πολέμου στα λατομεία, στα μεταλλεία, στα κτήματα των πλουσίων και για την κατασκευή ανακτόρων και πυραμίδων για τον Φαραώ. Οι Ισραηλίτες είχαν επίσης δούλους, ήταν όμως υποχρεωμένοι να ελευθερώσουν μετά από ορισμένο χρόνο τους ομόθρησκους εξ αυτών. Οι δούλοι στις ελληνικές πόλεις χωρίζονταν σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με το επάγγελμά τους και τη σχέση τους με τον εργοδότη (π.χ συγκατοίκηση ή όχι με τον κύριό τους) και ανάλογα με την εργασία που εκτελούσαν..

Η ανακάλυψη της ανατολικής ακτής της Αφρικής και η κατάκτηση της Αμερικής από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15oυ αιώνα οδήγησε στην ακμή του δουλεμπορίου και σε μετακινήσεις πληθυσμών από την Αφρική στην Αμερική για 3 αιώνες.

Επίσης στη Λατινική Αμερική υποδουλώθηκαν αρχικά οι ντόπιοι πληθυσμοί από τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς λόγω της εξαντλητικής εργασίας με ταυτόχρονα βασανιστήρια, επειδή έπρεπε παράλληλα να προσχωρήσουν και στο χριστιανισμό. Αλλά και εξ αιτίας των ασθενειών που μεταφέρθηκαν από την Ευρώπη, οι ιθαγενείς αποδεκατίστηκαν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Έτσι, άρχισε η βίαιη εισαγωγή Αφρικανών, των οποίων απόγονοι είναι οι σημερινοί μαύροι κάτοικοι της Νότιας και Κεντρικής .Δυστυχώς ακόμα και σήμερα το φαινόμενο της δουλείας δεν έχει εξαλειφθεί.