12
M@rleen WINTER Even was de wereld
M@rleen
WINTEREven was de wereld
M@rleen
Even was de wereld witMet een satijnen deken
M@rleen
Van fijne draden gesponnenWas in de nacht begonnen
M@rleen
Koning Vorst liet zijn adem gaan,over daken en velden .
M@rleen
Die er spierwit bij kwamen te staan,en kwam de sneeuw aanmelden.
M@rleen
En in de vroege morgen,liet de natuur zich gaan .
M@rleen
Toen de zon haar stralenAls een glinstering neer deed dalen
M@rleen
De takken van de bomenLeken wel van kristal
M@rleen
Het vee werd van het veld gehaaldVoor beschutting in de stal
M@rleen
En met de tranen in de ogenDoor de meedogenloze wind
M@rleen
Kijk ik naar die schoonheid ,waarin ik mij bevind !
M@rleen
TOT ZIENS
