INDEX

L E C T I O N U M IN

ACADEMIA KOSTOCHIENSI

S E M E S T R I A E S T I V O A . \ I D C G G L X X X \

A l i 1)1 H X V M. APRILIS

P U B L I C E P B I V A T I M Q U E HABENDABTJ1I .

DE N U M E R I S DOCHMIACIS P A R T I C ü L A M Q U A K T A M

F. Y. FRITZSCHIUS PRAEMISIT,

TVl'IS ACADEMIC'S ADLERIANtS.

1 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

2 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

Iransco ad Aristidera Quintilianuni p. ¿J9 urpuuivcov hi tfiv ir*v£v TOOTWV stó pul){MM fívttat TcXstova, otío p¿v ooyutaxa, ¿>v TO JXSV aovrtítsTat ¿; ta'u.3oo xa! rcatmvo; ota-70Í00 —. •faoáoTSMU "/ap ai pú;st; aorat xaTstpávTjsav. oo'yutoi os sxaXouvTO ota TO -otxíXov xa! avóuoiov xa! UT¡ xax' söfio Jtstopsisftat TT¡; poítuo-otta;. Hie ego juvenis initio corrigen voluernm Ttaímvo; ot-otoo. Sed quum otáyoto; forma saepius Aristides utatur, anlniud-vertit veteres rhythmicos vitiose locutos ota'-pto; dixisse pro 01700;. Quod ipse Aristides docet paulo superius de paeone epibato disputans, ubi diserte soribit ota-oto; piv ouv stpT(tai otov 0(7010; • oóo yáp xpijxai arjasíot;. ltaque verba suvrldtrat s; tápBoo xa! rcattovo; Stayoíoo sie interpretanda sunt: ,ex ianibo et crético bimeinbri'. Quod doehmii syllabu ultima bimembris dicitur conferenduin est cum crético Thaletae

qui aequalis fuit ditrochaeo, id est bimembris

Hoc ad ultimam doehmii syllabam Aristides jure transtulit, propterea quod post singulos dochmios pausa est unius temporis per eaesuram hoc modo

Breviter Aristides rhythmicus ea adtingit, quae Etymologus M. s. Aoyp.txo; sivo schol. Hephaest. p. (il uberius exposuero interpretante Seidlero de Yv. D. p. 401. Rhythmici veteres unoquoque pede in duas partes diviso eos números ,rectos' (ópüoó;) vocabant, quorum partes aut aequales essent aut in quibus unius tantum morae dis­crimine ab altera parte altera differret. Hinc nata sunt rectorum numerorum nomina TÓ hov 7SV0;, TÓ otrcXa'aiov et to TjuioXiov. At in dochmiaco rhythmo prior pars tros, altem quinqué eomplectitur moras ideoque hic numerus non rectus, sed obliquus (oo'yuto;) vocatus est. Hoc modo intelligi vult Aristides rhythmicus (TO ooyptaxóv oovTtíJsTat s; la'|i3oo xa! -aítovo; x. T. X.). Nominis öoyuio; rationem reddero voluit et genus numori definiré. Caeteroquin Aristides rhythmicus plane consentiebat cum schol. Heph. p. 60 o! p.svTOi poftutxo! TÓ Ttav ptsTpov tú; púav 3o"o7¡av XaaíávovTs; ooyptaxov óvouá'oostv. Num-quam in mentem Aristidi illnd venerat, quod metrici nostri opinantur, dochmium ex ianibo et crético (paeone) compositum esse. Dactylum rhythmici in has partes distribuebant

ut aequale genus rhythmi cognoscerent, non quo dactylum

exstitisse umquam negarent aut in duas partes discerperent. Rhythmici igitur, adde etiam métricos antiquos, ad unum omnes docuerunt, dochmium genus esse antispastici Humeri idque ,obliquum' jure meritoque vocari. At latini scriptores, qui números orationis solutae interpretabantur, nequc quid esset numerus amplios ipsi noverunt,

3 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

4

ubique a rhythmis ad sola metra aberravcrunt. Itaqtie quum ab Thrasymacho com-niendari vidisset doehmium in clausulis ut pedem severum et stabilem: discere ipsi et alios docere cupiverunt, quid sibi vere vellet ,dochmius'. Ab antispastico pede rhyth-mico procul abhorrebant, iambus autem et creticus quid essent, probe tenebant. Hinc Quintilianus graecis technicis male acceptis IX. 4. !>7 ita scripsit: .est et dochmius, qui tit ex — vel ¡ambo et crético'. RhythmU8 dochmiorum qualis sit, sic quoque partim intelligi potest: quaro multi doctores banc Quintiliani detinitionem sequuntur. Quod minime reprehendo. Scio enim et saepe expertas sum, quantopere juvenes philologi oderint doctrinam rhythmicam, quam ut obscuram nebuloeamque respuunt et abominan tur. Metricam doctrinam amant, (piae certis legibus nititur optimeque illustrata est. Quare ego quoque hoc dedi auditorum coronae, ut brevitati consulerem et superiorem Quintiliani errorem sequerer adderemque, Seidlerum et Hermannum docuisse doehmium esse anti-spastum. id quod longum est demonstrare. Sed ab rhvthmicis veteribus numeras doeh-miacus teste scholiiista ad Aeschyli Septem v. 101 et iterum ad v. 121 ó oxTa'sr^o; f>'j!>;jio; appellatus est. Duabus autem partibus constitutis nascuntur témpora sive tria et quinqué ut in iambo et crético, sive ut in bacchio et ianibn quinqué et tria témpora. Sic enim veteres rhythmici verba ó dxttttnyio; poílp-ó; interpretabantur, ut hone numerum ustenderent inaequalem esse. At vero latini rhythmici verba ó OXTÍÍ3T¡¡J.O; óuílao; pessime ita acceperunt, doehmium tradi e bacchio et iambo compositum esse. Ita enim Quinti­lianus IX. 4. 97 ,est et dochmius, inquit, qui fit ex bacchio et iambo1. Hoc vero unus mortalium comprobavit Dindortius I)e Metris p. 45 gravi errore. Nam e tanto tamquo ingenti numero dochmiacorum versuum ne unus quidem dochmius monstrari ]>otest, qui ictus habeat tarn perversos et ridiculos

Qaamobrem neqne ex iambo et crético ñeque e bacchio et iambo hie versus compositus est, sed dochmius una species est antispasti, una numerorum oompages. Verissinie enim schol. vetus ad Aeschyli Septem v. 128 de ipsis agens dochmiis — pui)p.ol yap sisi. (3ai-vovxat r,s v. p'jilpioí, oiaipítiai os xa piSTpa. ouyl Saivsrat. Ceteruin appellatio ó oxraaTjUo; P'j!(p.ó; etiam cos erroris oonvincit, qui ad dochmiacum numerum id transferunt, quod ubique iactant paxpá zpnr^o;. Sed mitro migas "Westphali atque Rossbachi (Metrik p. 562 sq.) praesertim ab Christio (lletrik p. 465) bene refutatas. Aliud genus nume­rorum, qui ob inaequalitatem initio item ,dochmii', postea .glycunei' dicti sunt, apud Graecos semper rhythmi manserunt. sed in Romanorum poesi ab rhythmis ad mera abierunt metra et ab Cátullo iniprimisquo Horatio civitate latina t'eliciter donati sunt. Quod non eodem modo in eis accidit ,dochmiis', qui nunc soli id nomen sibi vindicant atque a nobis hie patrocinantur. Qui quum rhythmi permanserint nequo in mera metra unquam conversi sint, a latinis Bcriptoribus nusquam nominan tor, nisi quando agiint de numeris in oratione soluta, poetae ab his rhythmis longo abhorrent. Tantum enim abest, ut Plantas doehmios unquam usurpa verit, ut interrogatus, quidnam esset dochmius id se fateretur penitus nescire. Dochmiaci numeri in scaena Graecorum regnant, sod in magna versantur varietate ac Protei instar ex aliis alias possunt formas adsumere. Quare non mirum est, diutissimo hoc numeri genus viros doctos onines latuisse. in his magnos métricos Brunekium, Porsonum et ipsum Hermannum iuvenem, qui etsi alterum dochmiorum genus recte dixit antispasticum, male tamen addidit alterum atque vocavit trochaicum. Hie turn A. Seidler doehmium e tenebris tandem in lucem protulit. Multis enim carminibus molicis traetatis recóndita quoque metra tenebat sciebatque rhythmos ipsos

4 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

6

ctiani metra qiiaedani esse ae potius metroium partículas. Tum Hermannus primus et in Pindaro et in melicis tragicorum docuit, (¿raecorum poetas longe óptimos esse et rhythmorum doctrinae et metrorum nmgistros: id quod Seidler imitatus est scenicis poetis dochmiorum causa diligentísimo peivestigatis. Denique Seidler magnum se critican) exhibuit, sine qua arte in uteris nostris nulla salus est. At rhythmici novitii neque exercent nec vero callent divam criticam, quam negant ullo modo ad sese attinere.

Praeterea Aristides 1. 1. testator, giyconeum versum olim ,dochmii' nomine adpellatum esse, eum puta giyconeum, qui uno versu choriambo praemissum habet antispastum. Cui versui nunc antiquissimo testimonio est locus Corinnae (ap. Hephacst. p. 111 ed. pr.) hac forma

Sed hie ipse versus iam multo ante Corinnam inventus est, quum vulgaris glyconeas primum hac forma

deindo sic

ab Alcaeo et Sappho primum repertus esset. Postquam autem dochmius qucm quldem nos dicimus in lucem prodiit, genus i liad glyconei non iam ,dochmiacum' dici potent, sed ad glyconeos relatum dictumque est ,glyconeus polysohematistus'. Quod nos ipsi (¡raecorum poetae ut Sophocles et Euripides docuere, qui communi glyconeo eum, qui ex antispasto et choriambo constat, in antistrophis opponunt et utrumque parem versum esse existimant. Hoc praeclare Hermannus docuit in El. D. M. p. 12ÍI sq., multis locis adlatis, quibus alia ex Euripide addere licet. Verum onimvero earn opinionem, quao do doclimii nostri origine apud Etymologum et alios est, ad glyconeos versus adcommodaro omnino non licet, ideo quod in neutro glyconeorum genere duae partes ita fingí possunt, ut numero trino cum quinqué temporibus comparato integer versus glyconeus oriatur. Quare hoc imperiti rhythmici commentum plane missum faciamus. Recte vero doctiores rhythmici ita judicaut, ut est apud Aristidcm 1. 1. oó/utoi 5s ixoXoovro 5ta TO jcotx&ov xal ávoaoiov xat UT, X«T' S'JÍI'J f>s»opsÍ3Í)ai TÍJ; poíiuo-otía;. Hoc enini in giyconeum versum pariter atque in dochmium cadit, in quo utroque inest antispastus quasi quidam foi-maruni varietatis fons inexhaustus. Nam (quemadmodum supra dixi) ut constantium rhythmorum genera (TO tsov, TO St-Xóstov et TÓ TjUtóXtov) , ó p í ) o t podpol' nominati sunt, ita oppositi rhythmi et valde mutabiles ,5 ó y uto i ' (obliqui) poflpo! recte dici potuerunt. Quite quum ita sint, dochmius una est numerorum compages _ x. •- _ , unus pes, non plures. Omnino autem, quicunquo syllabas habent quinqué, non sane metrici sunt pedes, sed mere rhythmici ad unum onines. Diometles aliique hunc adferunt quem ipsi úrcooo'yuiov adpellant x- w JL _ . Alios quinqué syllabaium pedes Christius (Metrik p. 72 ed. pr.) adtulit, quem locum tirones inspiciant. Ergo dochmius est quoddam genus antispasti non illud quatuor sed quinqué syllabarum. Inventori dochmiorum videndum erat, ut hie pes, qui si in brevem syllabam exiret continuari nequit in longam syllabam desincret. Iam vero quisque antispastus ex iambo constat et trochaeo _ • | ±. _. Itaque ut longam in tine acquirerer, primus inventor ab Thaleta pro uno trochaeo ad-sunisit ditrochaeum - | •. ^ ._ _•, sed eum (ne versus in brevem exiret) unius temporis silentio minuit hoc modo

5 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

6

Oniniuo autein prinms dochmiorum inventor, poeta caeteroquin ignotos, aliorum opibus tani callide usus est, ut aliena inventa in suain rem sciret convertere. Nam praeterquani quod Tualeta exemplum praeeunte dochmios in creticum cum pausa desinere iussit: dochmiis similem ac paene eandeni variationem indidit, qua in glyconeo polyscheniatisto pedes in metra variari noverat surrepto cum hac ipsa re etiam nomine ooyuio;. id quod ab Hermanno pulchre observatum est. Illud ego addiderim dimetrum dochmiacum, quod genus primo solum exstitit, pari ferme compositionis arte ad similitudinem pentametri elegiaci exactum esse, cui et ipsi quenmoniam primum inclusam esse constat. Atque hoc unusquisque sua sponte perspiciet, qui aliquod carmen dimetrorum legcrit et magna voce recitarit. Sumat is mihi atque adeo eligat divinum illud Aeschyli carmeu centum paene versuum in Septem adv. Thebas v. 78—102. Multos ibi versus inveniet his elementis conflatos

fi-jstro/.'.; fsvo'j ! IIa/./.á; 5 V "l~'.o;. Pone bis pro crético choriambum

iam videbis, quanta pentametri elegiaci et doclnniaci dimetri sit similitudo: cognati enim hi numeri sunt, filius est dochmius pentámetro versu párente. Sed doclimiorum auctor inventorem pentametri ita imitatus est, ut eum arte et elegantia multum superarot. Nam in distichis saepe ter repetitum est hoc hemistichium

quern sonum caesura et pausa magis insignem reddit. Magna hinc est annum offensio et cantilena plena taedii. Ne aversaremur cautum est hac initii variatione

At vero dochmiorum numeri melle sunt dulciores et (quamquam habeut mnáffWK*)

centum tamen versus continuo ordine iungi possunt sine ulla nausea. In pentámetro elegiaco ne nauseandum sit, semper praepositus est hexameter pentámetro ñeque ulli uniquam pentametri plores coniuncti sunt.

Sed hie do glyconeo aliquid cumuli loco addendum est. Nam ut dochmius antispasticus est, ita etiam alter glyconeus sive polyscheniatistus eo pede regitur, a quo semper incipit id est ab antispasto. Testimonium est. ipsum horum utriusque commune nomen So/ato;. Quod nomen hi numeri non solum ideo acceperunt, quia multum variant, verum etiam quod tanta variatio utrobique ab antispasto proficiscitur, pede variationum magno artifice et fonte quodam perenni. Unus igitur Gaisfordus ad Hephaest. p. 355 recte iudicavit, glyconeum polyschematistum ex antispasto varié for­mato compositum esse et choriambo. Qui hunc versum e duabus tantum partibus non (ut placuit Hermanno) e tribus constare perspexit. Primariam enim formam hanc potius fuisse

et antispastuni totum arete cohaerere dilucide ostondi potest. Hinc non de anacrusi disyllaba (ipso initio polyschematisti) seorsim disputandiun est, sed una opera de toto quatuor syllabarum antispasto. Qua ratione T Ó 5(oosza¡iT¡yavov partim effectum esse supra diximus. Nam sola anacrusis longe pauciores mutationes subiré potest quam antispastus quatuor syllabis in unum pedem conflatis. Profecto autem dimetrum hunc versum esse apparet. Primum enim antispastus ex ictibus iustis ubique agnoscitur et in tanto polyschematistoruni numero omncs ut dimetri ad aures accidunt, neque ullus est,

6 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

7

qui legi quasi trimeter recte possit. ut taceam, tria ztS/.a (xóu.¡i*x-« potius) in tarn minuto versa ne per so quidem ferenda esse. Beinde Eupolideum versum, cuius xtuXov prius ipse glyconeus polyscliematistus est, non magis recte Hermannus in El. D. M. p. 578 et (íaisfordus ad Hephaest. p. 358 e senis pedibus constare opinati sunt. Immo Eupolideum versum ab vetustis metricis recte pro tetrámetro habitum esse ex eo elucet, quod in parabasi, in qua sola Eupolidens reperitur, nulli umquam versuum generi locus con-cessus est nisi tetrametrorum. Ergo ut Eupolidens versus est tetrameter, sic glyconeum nostrum nihil aliud nisi dimetrum esse adparet. Optime igitur Hephaestio p. 106 et p. 50 polyschematistum pariter atque vulgarem glyconeum O!¡J.ÍTOOV i-M-zikr^-zov appellavit. Yeruui onim et dochmius genus antispasti, et glyconei alterius prior pars ambo mere sunt rhythmica neque hie pes ¿Weiraatoc sed Saxysío; (juctA TotjiSov) ab rhythmicis nomi-nantur. Longe aliter visum est Hermanno (in El. D. M. p. 525 sive in Epitome p. 191 et p. 198 ed. sec.) qui glyconeum polyschematistum e tribus partibus hoc modo

oompositum esse voluit. A qua opiniono plerisque probata equidem tam longe absum, ut antispastum naviter defendam. Restat, ut antispastum ne a communi quidem glyconeo plano alienum fuisse demonstremus. Nam Hephaestio p. 56 et Iuba apud M. Yictorinum p. 117 et M. Plotius p. 290 glyconeum monoschematistum quasi antispastum cum diiambo ita dimensi _̂ - • ^ \ ^ .• w ad antispasticos números retulerunt. Illud inprimis tenendum est, Hephaestiouem et Iubam hic non metricam doctrinam professos esse, sed unice personam suscepisse magistri rhythmici. Atqui rhythmicus, qui artem tractat musicam, metrum saepe non moratur, sed leges metri violare non dubitat. Et hic quidem aliquid veri subesse novae doctrinae Hephaestionis antispastus glyconei polyschematisti documento est. Optime enim Her­mannus in El. B. M. p. 529 magna locorum nubo ostendit, communi formae glyconei parem haberi opponique in antistrophis earn ibrmam, quam ipse falso sic metitur

_ _ |.,,.w 11 w j .

Debebat tenere antispastum hoc modo

neque communem formara hanc servare

sed potius formas sequi Hephaestionis Nam diiambum choriambo in antistropha opponi posse res est nota in vulgus. Sed duo genera glyconei communis probe discernenda sunt, in quorum altero tantummodo Hephaestionis praeceptum versatur. Horum alteri sunt glyconei melici, qui habont anti­spastum et semper cani solebant, quales glyconei in choris Sophoclis, Euripidis et Aristo-phanis (non item Aeschyli) inveniuntur. Ab his toto coelo distant alteri glyconei com­munes, qui (ut senarii iambici, ut hexametri dactylici) sine ullo canto recitabantur, velut apud Horatium

Sic te | diva potens | Cypri. Donee J gratus erara | tibi. Ignis | Iliacas | domos.

Plena sunt Elacci carmina his glyconeis, quos etiam in alus poetis (ut in Catullo) reperire licet. Quo in loco mini ab Hermanno nostro longe discendendum est. Ule

7 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

8

eaim temeré confudit mélicos glvconeos et Horádanos ideoque in El. D. M. p. 574 iis glyconeis, qui canebantur et iis qui eantu carebant non distinctis Horati glvconeos ad Sophoelis choros mélicos non bene transtulit. Turn in dividendis qitoque versibus Her-mannus ab vero aberravit, quum error errorem traheret. Xeque enim omnes versus glvconeos pleno et integro verbo terminavit, setl multa saepe vocabula inter duo versus media dissecuit, ut identidem in choro Sophoelis Oedip. Col. v. 6f>8 sq. et in antistropha v. 696 Bq., qui versus omnes iam a Brunckio recte divisi sunt. Sed hunc Hermann i errorem iam Dindorfius (Metra p. 5G) hire suo notavit. Invenit tamen Hennannus laudatores ut Cbristium. qui amplissima laude Heimannum prosequitur (in libro Metrik p. '.»6 ed. pr.). Xeque vero equidem dixerim nihil omnino veri Hermannum vidisse, sed Hephaestionis praecepta ad unum omnia eerto certiora esse. Etenim si (id quod valde probabile est) versus Priapei et Cratinei ab Graecis sumti sunt, qui in latina poesi non canebantur, ut apud Graecos eantu carent glyconei ad metrum Eupolideum transíati: antispasti Hephaestionis súbito concidunt, abs quo Hennannus in El. D. M. p. I>74 turn bene dissensit. Sane hie locus iam alio tempore ab me tractatus est et ab Hernianno discessum (vide ,Quaestiones Métricas' in Ind. Lect. Kostoch. Sem. Aestiv. a. 18G8 p. 3—8). Ceterum res ipsa tulit, ut hie quoque, ubi de dochmio (genere antispasti) disputation est, etiam do glyconei (metri cognati) antispastis sermo incideret. (Continuabitur.)

8 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

INDEX L E C T I O N U M .

In ordine theologico. Dr. Ioannes Bachmann, P. P. ü . , i) privatim Genesin interpretabitur, quiñis

p. h. scbolis hora XII—I; 2) privatim Homileticen docebit, quater p. h. die Martis, Mercurii, Iovis et Veneris hora XI—XII; 3) publice homileticas in Seminario exercitationes moderabitur die Lunae hh. VI—VIII vesp.

Dr. Augustus Guilelmus Dieckhoff, P. P. O., h. t. Decanus, 1) privatim historiae ecclesiasticae partem primam quinquies h. IX; 2) privatim historiam doctrinae Protestantium quinquies h. X tradet, et 3) publice exercitationes catecheticas in Seminario die Sat. h. XI et h. XII moderabitur.

Dr. Ludovicus Schulze, P. P. O., 1) privatim theologiam biblicam novi testamenti quinquies p. h. hora VIII—IX; 2) privatim theologiae dogmaticae partem alteram quinquies p. h. IX—X docebit; 3) privatissime sed gratis exercitationes systematicas instituet die Iovis h. V—VII.

Dr. Carolus Eriedericus Noesgen, P. P. O., 1) privatim epístolas Pauli ad Corinthios quinquies p. h. h. III—IV tractabit; 2) privatim epístolas N. T. quae dicuntur catholicas, quinquies p. h. h. IV—V interpretabitur.

In ordine iuridico. Dr. Carolus Birkmeycr, P. P. O., h. t. Rector, 1) ius crimínale Germanicum

tradet senis p. h. scholis diebus Lunae, Martis, Mercurii horis VIII—X; 2) electa et difficiliora iuris criminalís capita tractabit die Veneris h. VIH—X.

Dr. Franciscus Bernhöft, P. P. O., 1) historiam et institutiones iuris Romaní explicabit octonis per hebd. horis die Lunae, Martis, Mercurii, Veneris h. XI—I; 2) practicum quod vocant civile instituet singulis per hebd. horis die Saturni h. V—VI.

Dr. Ioannes Merkel , P. P. O., h. t. Decanus, 1) pandectas praeter doctrinam de obligatíonibus tractabit denis p. hebd. scholis h. VII — IX; 2) exercitationes exege-ticas in Digestís Iustiniani imperatoris instituet h. c. semel p. hebd.

Dr. V ic to r Ehrenberg, P. P. O., 1) ius mercaturae cum iure cambiali et marítimo quinquies p. h. docebit diebus Lunae, Martis, Mercurii, Iovis, Veneris h. XI—XII; 2) ius privatum Mecklenburgicum tradet quater p. h. diebus Lunae, Martis, Iovis, Veneris h. XII—I; 3) historiam iuris Germanici quater p. h. tractabit.

Dr. Edgar Loening, P. P. O., 1) ius publicum Germanicum quiñis p. h. scholis h. X—XI; 21) ius publicum Mecklenburgicum cum iure administrationis publicae quater p. h. h. c.

Colloquia de universa iuris disciplina habebunt:

Pars I. I. de pandectarum iure Dr. Bernhöft , qui partem generalem et ius rerum,

Dr. Merkel , qui obligationum, familiae, hereditatis iura tractabit senis p. h. horis diebus Lunae, Martis, Mercurii, Iovis, Veneris, Saturni h. IV.

II. de iure criminali Dr. Birkmeyer binis p. h. h. dieb. Mercurii et Iovis h. V. III. de iure privato germánico et mecklenburgico communi, excluso iure commercialí

cambiali, maritimo et de historia inris germanici Dr. Ehrenberg binis p. h. h. Lunae et Martis h. V.

IV. de iure publico et ecclesiastico Dr. Loening singulis p. h. h. die Veneris h. V.

9 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

10

In ordine medico. Dr. Theodorus Thierfelder, P, P. O., i) pathologiam et therapiam specialem

diebus Maitis, Iovis et Saturni h. IX docebit; 2) de aegrotis policlinicis disseret die Mercurii h. X ; 3) exercitationes practicas in clínico medico moderabitur diebus Lunae, Martis, Iovis, Veneris, Saturni h. X.

Dr. Hermannus Rudolphus Aubert, P. P. O., 1) publice encyclopaediam et methodologiam scientiae medicae diebus Lunae et Iovis h. III—IV; 2) privatim physiologiac partem priorem (functiones vegetativas) cotidie hora IX—X tradet; 3) privatissiine moderabitur exercitationes physiologicas bis per hebdomadem ternis horis.

Dr. Guilelmus de Zeh ender, P. P. O., 1) Ophthal mologiam diebus Martis, Iovis, Saturni hora IX—X docebit; 2) exercitationes practicas in clínico ophthal-miatrico diebus Lunae, Mercurii, Veneris hora XII—1 et dimidia moderabitur; 3) cursum operationum, quae in arte ophthahniatrica adhibentur horis definiendis reget.

Dr. Fridericus Schatz, P. P. O., l) de partu normali et enormi ter p. h. disseret hora IX; 2) operationes, quae in arte obstetricia adhibentur, ope corporum artificialiuni exercendas moderabitur ter p. h. hora VII; 3) in clínico gynaecologico exercitationes practicas quater p. h. hora VIII moderabitur; 4) de partubus et aegrotis policlinicis disseret bis p. h. hora VIII.

Dr. Alber tus Thierfelder, P. P. O., h. t. Decanus, 1) pathologiam generalem cotidie hora VII docebit; 2) cursum anatomiae et histologiae habebit additis demonstrationibus et exercitationibus cadavera rite dissecandi diebus Lunae, Mercurii, Veneris hora III—V; 3) exercitatiorum studia inquisitionibus microscopicis et experimentis pathologicis dicata una cum Dr. Nee Isen cotidie moderabitur.

Dr. Otto Nasse, P. P. O., l) de alimentis hominum disseret die Martis h. III—V; 2) pharmacognosin tradet die Mercurii et Saturni h. XI—I; 3) privatissime exercitationes chemicas et ex physiologia et ex pathologia in laboratorio cotidie moderabitur.

Dr. Otto Guilelmus Madelung, P. P. O., 1) exercitationes practicas in clínico chirurgico moderabitur diebus Lunae, Mercurii, Veneris d. XI—XII, diebus Martis, Iovis, Saturni h. XI et dimid. —I; 2) cursum operationum chirurgicarum moderabitur quotidie h. V—VII.

Dr. Albertus de Brunn, P. P.O., 1) anatomiae systematicae partem alteram docebit cotidie h. XII; 2) de anatomía generali disseret nec non exercitationes microscó­picas habebit dd. Martis et Iovis h. V—VII, d. Saturni h. VII—IX; 3) anatomiam topographicam tradet dd. Lunae, Mercurii, Veneris h, VII.

Dr. I tili US Uffelmann, P. P. E. , 1) disciplinam diaeteticam bis per hebdomadem; 2) hygienen ter per hebdomadem tractabit; 3) cursum hygienes practicum bis per hebdomadem; 4) cursum vaccinationis theoretico-practicum semel p. hebd. mode­rabitur.

Dr. Fr idericus Neelsen, P. P. E., 1) morborum ex plantarum invasione parasítica orientium et pathologiam et anatomiam pathologicam Iiis p. hebd. docebit; 2) exercitatiorum studia inquisitionibus microscopicis et experimentis pathologicis dicata una cum Dr. A l b . Thierfelder moderabitur.

Dr. Guilelmus Brummerstaedt, mulierum morbos ternis p. h. horis docebit. Dr. Theodorus Gies, 1) cursum alligandi privat, bis per hebdomadem; 2) exer­

citationes practicas diagnoseos et therapiae chirurgicae privat, bis per hebdomadem tractabit.

10 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

11

In ordine philosophico. Dr. Franciscus Volcmarus Fri tzsche, P. P. O., Academiae Senior, i) privatim

Pindari carmina interpretabitur bis p. h. h. XI; 2) privatim Taciti Agricolam explicabit horis commodis.

Dr. Ioannes Roeper, P. P. O., adversa valetudine impeditus lectiones millas habebit. Dr. Fr ider icus Guil ie lmus Schirrmacher, P. P. O., privatim l) historiam

gentis Germanicae .1 Caroli V. electione usque ad anniim 1789 docebit quiñis diebus h. XII; 2) geographiam universalem tradet binis diebus Ii. X I ; 3 ) publice seminarii historici exercitationes moderari perget binis die Saturni h. XI et XII.

Dr. Henricus de Stein, P. P. O., 1) psychologiam ter p. h. hora III diebus Mercurii, lovis, Veneris; 2̂1 historiam philosophiae, qualis recentioribus temporibus exculta est, quater p. h. h. IV diebus Lunae, Martis, Mercurii, Veneris; 3 ) paeda-gogicen ter p. h. h. V diebus Lunae, Martis, Mercurii tradet.

Dr. Reinholdus Bechstein, P. P. O., 1) privatim linguam theodiscam medii aevi docebit diebus Martis, lovis, Veneris hora IX; 2) privatissime palaeographiam theodiscam tradet bis p. h.; j) privatim poema franco-gallicum Chanson de Roland ~ et Conradi presbyteri Rolandslied« bis interpretabitur diebus Martis et Veneris h. X ; 4) exercitationes Seminarii gernianici moderari perget, quibus Helmbrecht poema Wernheri tractabitur.

Dr. Oscarus Jacobsen, P. P. O., 1) privatim chemiani organicam quinquies p. h. docebit h. X ; 2) exercitationes experimentales in laboratorio chemico quinquies p. h. moderabitur.

Dr. Ludovicus Matthtesse.il, P. P. O., 1) privatim physices experimentalis partem primam docebit quinquies p. h. h. VIII; 2) elementa theoriae undulationum explicabit bis p. h.; 3 ) exercitationes physices practicae sólito more instituet; 4) privatissime sed gratis exercitationes Seminarii physicalis moderari perget die Saturni h. X et XI.

Dr. Martinus Krause, P. P. Ü . , 1) privatim theoriam numerorum leget quater diebus Lunae, Martis, lovis, Veneris h. XII; 2) privatim introductionein in theoriam functionum hyperellipticorum exponet bis diebus Lunae et lovis h. XI; 3 ) staticen tractabit bis diebus Martis et Veneris h. XI; 4) exercitationes Seminarii mathematici bis die Mercurii h. XI et XII diriget.

Dr. Fridericus P h i l i p p i , P. P. O., 1) privatim vaticinia prophetarum Hoseae, Ionae, Nahumi, Habacuci ter p. h. explicabit; 2) privatim grammaticam linguae chaldaicae simul cum interpretatione chaldaicarum V. T. partium bis p. h. tradet.

Dr. Eugenius Geinitz, P. P. O., 1) privatim geologiam tractabit sexies p. h.; 2) privatim petrographiam docebit ter p. h.; 3 ) excursiones geológicas ducet semel p. h.

Dr. Alexander Goette, P. P. O., Ii. t. Decanus, 1) privatim zoologiam tractabit quiñis hori* dierum Lunae, Martis, Mercurii, lovis, Veneris h. XI ; 2) privatim exercitationes zootomicas quiñis horis p. h. moderabitur; 3 ) privatissime instruc-tiorum studia in instituto zoológico curabit quotidie.

Dr. Gustavus Koerte, P. P. O., 1) privatim artium plasticarum apud Graecos et Romanos inde ab Alexandri Magni temporibus historiam enarrabit quaternis scholis; 2) de urbis Pompeiorum historia institutis monumentis adhibita etiam ratione antiquitatum privatarum Romanarum disseret ternis scholis; 3 ) privatissime sed gratis exercitationes archaeologicas moderari perget semel per hebdomadem binis scholis.

Dr. Ca rol us Goebel , P. P. O., 1) phytologiam generalem quinquies p. h.; 2) historiam filicum una p. h. h. docebit; 3 ) exercitationes habebit bis p. h.; 4) instructiorum studia curabit quotidie.

Dr. Fridericus Leo, P. P. ü . , 1) seminarii philologici sodalibus interpretanda proponet Theocriti carmina die Lunae h. VI ; Ciceronis oratorem die lovis h. IV;

11 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

12

sodalium disputationes moderabitur die Lunae h. VII; sodalium non ordinariorum exercitationibus de Lucreti carmine praeerit die Mercurii h. X I ; 2) privatim de Atheniensium república disseret et exercitationes epigraphicas adiunget quaternis p. h. horis diebus Lunae, Martis, Iovis, Veneris h. X ; 3) Catulli carmina tractabit diebus Lunae, Iovis h. XI.

Dr. Guilielmus Stieda, P. P. O., 1) privatim oeconomiae politicae theoreticam partem docebit quater p. h. diebus Lunae, Martis, Mercurii et Iovis' h. XII; 2) de reditibus publicis disseret quater p. hebd. diebus Lunae, Martis, Mercurii et Iovis h. VIII; 3) exercitationes practicas die Veneris moderabitur.

Dr. Reinholdus Heinrich, P. P. E., 1) de agricultura disseret bis p. h.; 2) exer­citationes agrarias reget quater p. h.

Dr. Carolus Weinholtz, 1) logicam empiricam docebit; 2) colloquia philosophica moderabitur.

Dr. l u l l us Robert, 1) privatim quater p. h. de lingua gallica Scholas practicas habebit; 2) privatim historiam litterarum francogallicarum docebit quater p. h.; 3) privatim de variationibus linguae gallicae a saeculo XII disseret quater p. h.

Dr. Fe l ix Lindner , 1) privatim carmen anglicum medii aevi The Tale of Gamelyn ex editione W. Skeat, Oxford 1884 interpretabitur bis p. h.; 2) privatim capita selecta ex Bartschii libro Altfranzösische Chrestomathie binis horis explicabit.

Dr. Hermann us Kretz sc h mar, 1) socios seminara homiletici cántica litúrgica docebit; 2) commilitonibus cujusque ordinis principia artis canendis demonstrabit.

Bibliotheca Académica diebus et horis lege constitutis, conclave secretara officiis destinatum cotidie h. X — XI patebit, musea autem suo quodque tempore commilitonibus aliisque aperientur, geologicum itemque mineralogicum Megalopolitanum cotidie h. XI—XII, zoologicum item cotidie patebit adituris arcessito instituti geologici ministro. Peregrinas linguas ut Anglicam discendi facultas data est. Sunt etiam magistri, qui alias artes liberales velut gymnasticen publice profiteantur.

Summo academiae magistratu nunc fungitur Carolus Birkmeyer, I. U. Dr.

Praesidet ordini Theologorum Augustus Dieckhoff, Th. Dr. Iurisconsultorum Ioannes Merkel, I. U. Dr. Medicorum Albertus Thierfelder, M. Dr. Philosophorum Alexander Goette, Ph. Dr.

12 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010